Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

Το ευρώ θυσία στην Ακροδεξιά από τη Μέρκελ...


http://hassapis-peter.blogspot.gr/2012/08/blog-post_6.html

Μόνο μια καταστροφή μάς σώζει. Μια συντέλεια του κόσμου, σαν αυτή που προβλέπει το ημερολόγιο των Μάγια για τις 21 Δεκεμβρίου του 2012. Μόνο εν όψει μιας τόσο υπαρξιακής απειλής, λέει ο γερμανός δημοσιολόγος Βόλφγκανγκ Μουνχάου, θα μπορούσε ίσως η Ανγκελα Μέρκελ να «βάλει μυαλό» και να πάρει εγκαίρως....
τα κατάλληλα μέτρα για τη σωτηρία του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος. Διαφορετικά θα πρέπει σύντομα να πούμε το τελευταίο «αντίο» στο ευρώ και στην (ενωμένη) Ευρώπη. Ωστόσο η καγκελάριος δεν επηρεάζεται από τέτοιες προφητείες και οράματα. Η σωτηρία του ευρώ ήταν και παραμένει γι’ αυτήν ένα ορθολογικό εγχείρημα που συντελείται με μικρά, μεθοδικά βήματα. Και αυτό προμηνύει ένα άλλο τέλος εποχής: τη βαθμιαία αποδόμηση της ευρωζώνης κατά την τακτική του σαλαμιού. Ή, όπως έγραψε η εφημερίδα «Suddeutsche Zeitung»: «Το τέλος του ευρώ σερβιρισμένο σε φέτες».

Το ευρώ αποτελεί για την κυρία Μέρκελ θαυματουργό - και γι' αυτό απολύτως προστατεύσιμο - αγαθό. Χάρη σε αυτό η Γερμανία κατάφερε τα 10 τελευταία χρόνια να μετεξελιχθεί στη μοναδική οικονομική και πολιτική υπερδύναμη στην Ευρωπαϊκή Ενωση.«Αν αποτύχει το ευρώ, θα αποτύχει η Ευρώπη» συνηθίζει να λέει - εννοώντας φυσικά με αυτό την αποτυχία του «γερμανικού» ευρώ και της «γερμανικής» Ευρώπης.

Γι' αυτό και η πρόσφατη κοινή δήλωσή της με τον Φρανσουά Ολάντ, ότι η Γερμανία και η Γαλλία «θα κάνουν το παν για να σώσουν το ευρώ», θα πρέπει να ληφθεί ως κυριολεξία τοις μετρητοίς. Η καγκελάριος δηλώνει αποφασισμένη να υπερασπιστεί μέχρις εσχάτων την πολυθρύλητη «κότα με τα χρυσά αβγά», το μέσο που έφερε μοναδική δύναμη, πλούτο και αίγλη στην ίδια και στη χώρα της.

Κάθε άλλη εναλλακτική λύση, όπως η επιστροφή στο μάρκο ή η έκδοση ενός ασύμφορα υπερτιμημένου «βορειοευρώ» των πλούσιων χωρών του ευρωπαϊκού Βορρά, είναι λοιπόν γι' αυτήν εκ του πονηρού. Κι έτσι το βλέπουν και όλοι οι βασικοί πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες στη Γερμανία. Εξαιρέσεις, όπως εκείνη του (γνωστού για την «ξενοφαγία» του) πρώην μέλους του προεδρείου της Bundesbank Τίλο Σαρατσίν, επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Ωστόσο, ως γνωστόν, ο δρόμος προς την Κόλαση είναι στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις. Και προς τα εκεί οδηγεί και η πολιτική της καγκελαρίου. Σε αυτό συμφωνούν όχι μόνο οι περισσότεροι ειδικοί αλλά και σύσσωμες οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Και αυτές εξεγείρονται τελευταία ανοιχτά κατά της καγκελαρίου. «Ο Μόντι σφυρηλατεί συμμαχία κατά της Μέρκελ» έγραφαν τις προάλλες οι «FT Deutschland» αναφερόμενες στις πρόσφατες επαφές του ιταλού πρωθυπουργού με τον ισπανό ομόλογό του Μαριάνο Ραχόι και τον γάλλο πρόεδρο Ολάντ.

Το μήλον της Εριδος; Ο κ. Μόντι - με τον οποίο φαίνεται να συμφωνεί εν πολλοίς και ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι - θέλει να εξοπλισθεί ο Μόνιμος Μηχανισμός Στήριξης (ESM) με τραπεζική άδεια, έτσι ώστε να μπορεί να αγοράζει με αυτήν κρατικά ομόλογα των προβληματικών κρατών στη διεθνή αγορά. Αυτά, κατατεθειμένα κατόπιν ως εγγυήσεις στην ΕΚΤ, θα χρησιμοποιούνται στη συνέχεια για την άντληση νέων χαμηλότοκων δανείων προς όφελος των ίδιων υπερχρεωμένων κρατών. Ως τράπεζα, ο ESM θα απελευθερώσει έτσι αυτά τα κράτη από τον ζυγό των ιδιωτικών δανειστών.

Η γερμανική κυβέρνηση αντιτίθεται σε αυτή την πρακτική, που θα ανακούφιζε άμεσα την Ιταλία και την Ισπανία, επικαλούμενη τον κίνδυνο «αμοιβαιοποίησης» των χρεών - με πρώτο χαμένο από αυτό την ίδια. Το μόνο στο οποίο συναινεί είναι η επιστροφή της ΕΚΤ στην αγορά κρατικών ομολόγων - αλλά κι αυτό μόνο εποχικά και για περιορισμένο όγκο χρεών.

Αν είχε κοινοβουλευτική αυτοδυναμία το κόμμα της, οι Χριστιανοδημοκράτες, η κυρία Μέρκελ, που φημίζεται για τον πραγματισμό της, θα έδειχνε ίσως πιο διαλλακτική έναντι των εταίρων του Νότου. Ωστόσο οι κυβερνητικοί της σύμμαχοι, οι Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας και οι Ελεύθεροι Δημοκράτες, δεν την αφήνουν. Και οι δυο τους απειλούν εμμέσως με διάλυση του συνασπισμού σε περίπτωση που η καγκελάριος αποδεχθεί το αίτημα του κ. Μόντι.

Αντιρρήσεις στο ίδιο αίτημα εκφράζουν όμως και άλλοι εσωτερικοί παράγοντες. Με πρώτους τους αντιπολιτευόμενους Σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι, εν όψει των εκλογών τον Σεπτέμβριο του 2013, θέλουν να εμφανίζονται ως οι συνεπέστεροι υπερασπιστές των γερμανών φορολογουμένων. Σε αυτούς πρέπει να προστεθεί και το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης, που πρόκειται να αποφανθεί στα μέσα Σεπτεμβρίου για το θέμα. Η ετυμηγορία του αναμένεται να βάλει φραγμούς σε κάθε διεύρυνση της «κοινοτικοποίησης» (άλλοι τη λένε «αμοιβαιοποίηση») των χρεών.

Στη βάση των ανωτέρω λοιπόν, η κυρία Μέρκελ αλλάζει ξαφνικά αντιπάλους στον καβγά για το ευρώ. Στη θέση των κυβερνητικών εταίρων της και των Σοσιαλδημοκρατών μπαίνει τώρα, όπως λέει η οικονομολόγος Καταρίνα Σούλερ, το μέτωπο των χωρών του Νότου. Η διένεξη γενικεύεται - με την Ελλάδα, που παλαιότερα έστω και παθητικά πρωταγωνιστούσε, να παίζει πλέον τρίτο ρόλο. Οι εναλλακτικές προτάσεςι γίνονται πιο ξεκάθαρες, χωρίς ωστόσο να προσφέρουν πρακτικές λύσεις για την ευρωζώνη.

Ο καβγάς θα συνεχιστεί προφανώς ως τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2013. Το αν θα έχει επέλθει ως τότε η συντέλεια του κόσμου, όπως λένε οι Μάγια, είναι μάλλον απίθανο. Απίθανη πρέπει να θεωρείται και η εκδίωξη της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Πιο πιθανός, αντίθετα, φαίνεται, σύμφωνα με τα σημερινά χαοτικά δεδομένα, ο «ξαφνικός», ήτοι ανεξέλεγκτος, «θάνατος» του ευρώ.

Η αχίλλειος πτέρνα της «Frau Nein»  
Ο αντικαγκελάριος Φίλιπ Ρέσλερ αποτελεί «βαρίδι» για το κόμμα του και την κυβέρνηση
Επαγγελματικά είναι γιατρός, αναισθησιολόγος. Πολιτικά όμως ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας Φίλιπ Ρέσλερ φέρει τον επίτιμο τίτλο του «φαρμακοποιού». Και αυτό όχι άδικα. Τα προνόμια που παρέχει στη φαρμακοβιομηχανία ως υπουργός Οικονομίας δικαιολογούν κάθε επιβράβευσή του. Τελευταίο παράδειγμα: η γενναία αύξηση τιμών στα φάρμακα που ενέκρινε τελευταία ο ίδιος, ως υπουργός Οικονομίας. «Μοναδικό σκάνδαλο σε μια αγορά φαρμάκων που είναι η ακριβότερη στην Ευρώπη» έγραψε εφημερίδα.

Ο 39χρονος πολιτικός δεν αρκείται βέβαια σε αυτόν τον τίτλο. Παράλληλα είναι «συμβολαιογράφος», «ξενοδόχος» κ.λπ., εκπρόσωπος δηλαδή όλων εκείνων των περιθωριακών αλλά αδρά αμειβόμενων συντεχνιών που βρίσκονται υπό την υψηλή προστασία των Ελεύθερων Δημοκρατών - του κόμματος του οποίου προΐσταται ο ίδιος.

Μόνο που τέτοιες διακρίσεις δεν τον κάνουν δημοφιλή στο πλατύ κοινό. Στη λίστα δημοτικότητας των γερμανών πολιτικών ο κ. Ρέσλερ βρίσκεται μονίμως στην τελευταία θέση. Και αυτό αντανακλάται και στο κόμμα του, που υπό την προεδρία του πιάνει συνεχώς «πάτο» στις δημοσκοπήσεις, μένοντας κατά κανόνα κάτω από το εκλογικό όριο του 5% και κινδυνεύοντας έτσι να βρεθεί εκτός Βουλής μετά τις εκλογές του 2013.

«Το κόμμα και ο αρχηγός του βρίσκονται σε υπαρξιακή κρίση» διαπιστώνει ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Γκέρχαρτ Μπάουμ, υπαινισσόμενος ιδιαίτερα τις «γκάφες» του στο θέμα της Ελλάδας. «Χρειαζόμαστε αμέσως νέο ηγέτη» προσθέτει απροσχημάτιστα ο πρόεδρος των Φιλελεύθερων στο κρατίδιο Σλέσβικ-Χολστάιν Βόλφγκανγκ Κουμπίκι. Για την περίπτωση πάντως που ο κ. Ρέσλερ θα παραμείνει επικεφαλής του κόμματος ως τις εκλογές, ο κ. Κουμπίκι θέλει να τον αποκλείσει από τον προεκλογικό αγώνα. «Οσο το λιγότερο τον βλέπουν οι ψηφοφόροι, τόσο το καλύτερο για το κόμμα» λέει.

Ο κ. Ρέσλερ δεν αποτελεί όμως «βαρίδι» μόνο για τους δικούς του, αλλά και για την κυβέρνηση συνασπισμού του κόμματός του με τους Χριστιανοδημοκράτες. Τυχόν εκλογική αποτυχία τους θα βάλει κατά πάσα πιθανότητα τέρμα και στην εξουσία των Χριστιανοδημοκρατών - παρά το γεγονός ότι οι τελευταίοι σπάνε τα ρεκόρ στις δημοσκοπήσεις (τελευταία: 36%).

Δεν είναι παράξενο λοιπόν ότι ο Ρέσλερ θεωρείται η μεγαλύτερη απειλή για την επανεκλογή της Ανγκελα Μέρκελ στην καγκελαρία. «Οι Ελεύθεροι Δημοκράτες είναι η αχίλλειος πτέρνα του συνασπισμού» έλεγε αναλυτής. «Και ο Ρέσλερ, ο ραγισμένος της τένοντας». Και αυτό, πρόσθεσε, τείνει να καταστήσει ανάπηρο ολόκληρο τον προεκλογικό μηχανισμό του αστικού στρατοπέδου.

Νίκος Χειλάς
Από:  tovima.gr

Σύγκρουση και εθνική αξιοπρέπεια - Του κ. Σταύρου Χριστακόπουλου


http://olympia.gr/2012/08/06/%CF%83%CF%8D%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BF%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85/

Εάν κάποιος επιχειρούσε, πριν από λίγο μόλις καιρό, να μιλήσει για όριο στις θυσίες για το ευρώ, αυτομάτως χρεωνόταν στο «Κόμμα της Δραχμής». Όποιος έλεγε ότι το ευρώ δεν έχει νόημα σε μια νεκρή οικονομία και χώρα, όποιος έθετε ζήτημααντίστασης στη δολοφονία του ελληνικού λαού,εθνικής αξιοπρέπειας και επιβίωσης ήταν υπονομευτής της «εθνικής προσπάθειας». Αυτά περίπου εκστόμιζαν – και συνεχίζουν ακάθεκτοι – οι δογματικοί, οι μύωπες και οι ανόητοι του δημόσιου βίου μας.
Κατά κανόνα η επίκληση της εθνικής αξιοπρέπειας – κι αυτό πολλοί το έχουμε ζήσει επί μακρόν – αντιμετωπιζόταν με τη βλακώδη και ανάξια απάντησης «κατηγορία» ότι «θέλετε να γίνετεΑλβανία του Χότζα, Βόρεια Κορέα» και άλλα ευτελή. Όμως, όπως πάντα αποδεικνύεται σε βάθος χρόνου, «έχει ο καιρός γυρίσματα».
Το τελευταίο διάστημα οι δογματικοί, οι μύωπες και οι ανόητοι μένουν όλο και περισσότερο…μόνοι, να πλέουν αβοήθητοι στο πέλαγος της ασυναρτησίας, της βλακείας και της ασχετοσύνης τους. Αντιθέτως όλο και πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν να μπει ένα τέλος στη βαρβαρότητα.
Αν όμως αυτές οι φωνές προέρχονται από τους ρημαγμένους, από τους σφαγιαζόμενους στον βωμό των δανειστών και της τρόικάς τους ή από όσους είχαν εγκαίρως τη διορατικότητα ναπροειδοποιήσουν για το μέγεθος της ήδη συντελούμενης καταστροφής, δεν προκαλούν πλέον εντύπωση.
Αντιθέτως είναι εντυπωσιακή η διατύπωση παρόμοιων απόψεων από παράγοντες των οποίων η άποψη, σταθερά, από την αρχή αυτής της καταστροφικής περιπέτειας, προέτασσε τη «δημοσιονομική προσαρμογή» και τις ζητούμενες από τους δανειστές «μεταρρυθμίσεις», με στόχο την παραμονή στο ευρώ, και μάλιστα – περίπου – με κάθε θυσία.
Υπό την έννοια αυτή έχει ιδιαίτερη αξία να δούμε το κείμενο του διευθυντή του «Βήματος» ΑντώνηΚαρακούση, το οποίο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της εφημερίδας την Παρασκευή, με τίτλο «Το τίμημα του ευρώ δεν μπορεί να είναι απεριόριστο».
Στην εισαγωγή του ο έμπειρος δημοσιογράφος – ο οποίος προφανώς ουδέποτε υπήρξε θαυμαστής της κομμουνιστικής – οικογενειακής δυναστείας της Βόρειας Κορέας ή του Χότζα ούτε μπορεί να κατηγορηθεί… επί σοσιαλισμώ – σημειώνει (οι όποιες επισημάνσεις στο κείμενο είναι δικές μας):
«Η Ευρώπη ζει μέρες αγωνιώδεις, μέρες ελληνικές. Η κρίση χρέους απειλεί μεγάλες χώρες, ισχυρές παραγωγικές οικονομίες, πολύ ισχυρότερες και πιο σύνθετες από την δική μας. Το επιχείρημα που οικοδομούσαν ορισμένοι, ότι η Ελλάδα είναι μοναδική περίπτωση και ότι αν αποκλεισθεί, ως υγειονομική ζώνη, θα προστατευθεί η υπόλοιπη Ευρώπη απεδείχθη ασθενές καικατασκευασμένο για τις ανάγκες της προπαγάνδας του καθυστερημένου Τύπου και των υστερικών ΜΜΕ της κεντρικής Ευρώπης, της Γερμανίας ειδικότερα».
Λίγο παρακάτω, αφού πρώτα επισημαίνει πως «η κρίση χρέους είναι πανευρωπαϊκή και βαθιάσυστημική και ως τέτοια μπορεί να μεταδοθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη, αν δεν εφαρμοσθούν έγκαιρα αποφασιστικές πολιτικές και δεν υπάρξει ευθεία σύγκρουση με τις αδηφάγες και μονοσήμαντες αγορές», προσθέτει:
«Γενικώς νιώθει κανείς ότι η ευρωπαϊκή ηγεσία ακολουθεί πολιτική εκλεκτικής συγγένειας προς τις αγορές και αντιθέτως κρατά απόσταση από τους δοκιμαζόμενους λαούς. Είναι σχεδόν έτοιμη να τους θυσιάσει παρά να θίξει τα ιερά και τα όσια του διεθνούς οικονομικού συστήματος, το οποίο ωστόσο από την τραπεζική κρίση του 2008 και εντεύθεν κατέστη μη υπερασπίσιμο».
Και η Ελλάδα; Η οικονομική, πνευματική και πολιτική της ελίτ; Ο ελληνικός λαός; Πώς θα πρέπει να τοποθετηθούν έναντι αυτής της – ορθώς περιγραφόμενης – σκληρής πραγματικότητας; Ο Αντώνης Καρακούσης θέτει το ερώτημα κυρίως για την ελληνική πολιτική και διατυπώνει – υπαινικτικά αλλά σαφώς – μια πρώτη απάντηση:
«Και το ερώτημα που τίθεται για την ελληνική πολιτική είναι αν θα παρακολουθήσει τη γραμμή των δεσμευμένων ευρωπαϊκών αρχών ή θα θέσει ένα όριο στην κατακρήμνιση της χώρας, στη βύθιση της οικονομίας και στην κοινωνική αποδιάρθρωση. Κάποια στιγμή δεν μπορεί παρά να ορθωθεί ένατείχος αντίστασης και αξιοπρέπειας. Το τίμημα παραμονής στο ευρώ δεν μπορεί να είναι απεριόριστο, γιατί απλούστατα δεν θα είναι ανεκτό από την κοινωνία, από τους πολίτες, από την ίδια τη χώρα εν τέλει».
Και η κατακλείδα, στην οποία αναφερθήκαμε προλογικά: «Τι να το κάνεις το ευρώ, αν έχεις μια χώρα νεκρή, μια κοινωνία τελειωμένη και ένα λαό χωρίς ελπίδα; Από ένα σημείο και πέρα είναι ζήτημα ύπαρξης και αξιοπρέπειας».
Πολλοί ίσως εστιάσουν στις καταγεγραμμένες απόψεις της εφημερίδας και του έμπειρου δημοσιογράφου στο πρόσφατο παρελθόν για να αμφισβητήσουν τις παραπάνω τοποθετήσεις ή την ειλικρίνειά τους. Όμως θα κάνουν λάθος για έναν απλούστατο λόγο: Η πολιτική δεν είναι στατική, αλλά διαρκώς εξελισσόμενη διαδικασία, στο πλαίσιο της οποίας η επανατοποθέτηση είναι απλούστατα αυτονόητη.
Επιπλέον η μετακίνηση από πάγιες απόψεις κατά κανόνα υπαγορεύεται από τις δραματικέςμεταβολές στο πεδίο άσκησης της πολιτικής. Στο σημείο αυτό, αξίζει τον κόπο να δούμε, συνδυαστικά, τον επίλογο ενός άλλου κειμένου, του ίδιου δημοσιογράφου, το οποίο είχε δημοσιευθεί δύο μέρες πριν, την 1η Αυγούστου, με τίτλο «Το δίκιο του κ. Βενιζέλου» και αναφερόταν στο αίτημα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για «σπάσιμο» του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου και αναβολή των αντιαναπτυξιακών μέτρων:
«Ούτε υπερβολική είναι η απαίτησή του ούτε αντιοικονομική. Ζήτημα δυνατοτήτων θέτει και ανάσες για την κοινωνία διεκδικεί. Μόνο απολύτως δογματικοί μπορούν να αρνηθούν τη διεκδίκηση του. Το κακό είναι ότι αυτοί και οι εντολείς τους αντιμετωπίζουν όντως την ελληνική περίπτωση μεαπόλυτα δογματικό τρόπο. Πράγμα που αργά ή γρήγορα μας φέρνει πιο κοντά στη σύγκρουση. Είναι θέμα χρόνου λοιπόν… Ας προετοιμαζόμαστε».
Συνήθως η εύλογη απορία που συνοδεύει την ανάγνωση τέτοιων κειμένων είναι: «Τι εννοεί ο ποιητής;». Στη συγκεκριμένη περίπτωση η διατύπωση της απορίας είναι περιττή, αφού η απάντηση είναι, απλώς, προφανής…
L1 από “Το Ποντίκι”

4 χρόνια ζούσε στη Πάρο ο "Φωκάς", ο Πακιστανός Κηπουρός του Αίματος!


http://www.kourdistoportocali.com/articles/13116.htm

Από τον Βασίλη Λαμπρόπουλο

«Μου είχε πει ότι πάει για προσευχή σε γειτονικό σπίτι ενός φίλου του. Λίγη ώρα μετά το περιστατικό τον είδα να περνά μπροστά μου αμίλητος, με μία θολή ματιά. Τον ρώτησα τι έχει και δεν μου απάντησε. Συνήθως ήταν πρόσχαρος και ευγενικός και αυτό με παραξένεψε. Ομως μετά από λίγο τον είδα να βγαίνει από το μικρό υπόγειο δωμάτιό του και να πλένει γρήγορα γρήγορα τα ρούχα του. Τότε κατάλαβα ότι ίσως ήταν αυτός που είχε κτυπήσει το κορίτσι…».Η μαρτυρία προς το «ΒΗΜΑ» ενός 37χρονου Ελληνα φίλου του 21χρονου Πακιστανού, που κατηγορείται για την άγρια κακοποίηση της 15χρονης, πριν από δύο εβδομάδες στην «Χρυσή Ακτή» της Πάρου, αποκαλύπτει νέες πλευρές της εγκληματικής επίθεσης που έχει συγκλονίσει την κοινή γνώμη. Σύμφωνα με τα νεώτερα στοιχεία, ο 21χρονος  Αλί Μποκά ή «Φωκάς» όπως τον ήξεραν οι ντόπιοι, τις πρώτες ώρες μετά την κακοποίηση της 15χρονης κρυβόταν από τους αστυνομικούς, επικαλούμενος ότι δεν είχε ταξιδιωτικά έγγραφα και θα «εξέθετε και τον εργοδότη του». Ετσι λοιπόν δεν ανήκε στον αρχικό κύκλο των ερευνών της ΕΛ.ΑΣ που δεν είχαν εντοπίσει την παρουσία του...
Ο Πακιστανός «Φωκάς» είχε έρθει προ τετραετίας στην Πάρο μαζί με τουλάχιστον 5-6 συμπατριώτες  του. 
Οπως ανέφερε άνθρωπος που τον ήξερε «δούλευε σε διάφορες αγροτικές δουλειές, με μεροκάματο 20-30 ευρώ.  Εμενε μαζί με τους συμπατριώτες του σε ένα μικρό δωμάτιο στο κέντρο της Μάρπισσας (σ.σ. γραφικός οικισμός στην βόρεια πλευρά της Πάρου). Από όλους τους φίλους του, αυτός ήταν ο πιο γλυκομίλητος και ευγενικός. Ποτέ δεν είχε δώσει καμιά αφορμή. Εστελνε τα περισσότερα από τα λεφτά που έβγαζε στην μητέρα του, στο Πακιστάν. Πριν  από δύο χρόνια άρχισε να δουλεύει σε μια τουριστική επιχείρηση, στην «Νέα Χρυσή Ακτή», στην περιοχή Τσερδάκια, που είναι σε απόσταση περίπου 70 μέτρων από το σημείο της εγκληματικής επίθεσης. Εκεί στην παραλία έβγαζε όλο το καλοκαίρι. Πολλές ημέρες έμενε σε ένα μικρό υπόγειο  κατάλυμα της τουριστικής μονάδας και βοηθούσε στο κήπο και σε διάφορες τεχνικές δουλειές».
Όταν το κλιμάκιο των αστυνομικών κατέφθασε -λίγες ώρες  μετά το περιστατικό-  στο νησί, οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ επικέντρωσαν το ενδιαφέρον τους στην μαρτυρία της μητέρας της 15χρονης, που μιλούσε για έναν εύσωμο νεαρό με άσπρο παντελόνι και πολύχρωμο πουκάμισο που έφευγε από το σημείο της επίθεσης. Οπως διαπιστώθηκε εκ των υστέρων, η μητέρα μιλούσε για τον 21χρονο Πακιστανό που πράγματι φορούσε τέτοια ρούχα. Ακόμη οι αστυνομικοί ενδιαφέρθηκαν για την κατάθεση ενός 37χρονου υπαλλήλου, στην ίδια τουριστική μονάδα που εργαζόταν κι ο 21χρονος Πακιστανός, ο οποίος επίσης είχε περάσει, λίγη ώρα νωρίτερα, από το σημείο της επίθεσης. Εκείνος είχε μιλήσει για έναν «νεαρό αναβάτη μηχανής εντούρο που έκανε σούζες, όρθιος στην μοτοσυκλέτα του, ενώ άλλαζε συνεχώς ταχύτητες». Το άτομο αυτό δεν εντοπίσθηκε ποτέ από τους αστυνομικούς αλλά φυσικά αυτό δεν  έχει πια καμιά σημασία...
Τις πρώτες ώρες, λοιπόν, οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ δεν είχαν ανακαλύψει την παρουσία του Αλί-«Φωκά» αφού δεν παρουσιαζόταν από κανέναν και πουθενά με την αιτιολογία ότι  ήταν λαθρομετανάστης. Ωστόσο όταν πριν από μια εβδομάδα το κλιμάκιο των αστυνομικών επέστρεψε στην Πάρο (μετά την επιβεβαίωση ότι πρόκειται για εγκληματική επίθεση και όχι για ατύχημα) ο εργοδότης του  Πακιστανού τούς ενημέρωσε για την απασχόληση του αλλοδαπού  στην τουριστική μονάδα του αλλά και την εξαφάνισή του! Σύμφωνα με τις αναφορές του  «ο "Αλί" ζήτησε να πάει αρχικά στην Μάρπισσα και μετά στην Αθήνα γιατί είχε πεθάνει η γιαγιά του και γιατί είχε δουλειές. Περίμενε να βγάλω λεφτά από την τράπεζα για να του πληρώσω τον μισθό του. Μου φάνηκε παράξενο γιατί ποτέ δεν είχε ξαναπάει, όπως τουλάχιστον γνώριζα, καλοκαίρι στην Αθήνα. Εγώ κάποια στιγμή τον έψαξα μέσω κάποιου φίλου του και μου είπε ότι τον προσήγαγαν αστυνομικοί στην Ομόνοια. Από τότε ήταν κλειστό το κινητό του...».
Από την άλλη  πλευρά η σπιτονοικοκυρά των Πακιστανών στην Μάρπισσα τόνισε ότι «ποτέ δεν ήλθε από εδώ ο "Φωκάς" τις τελευταίες εβδομάδες. Δεν πέρασε από εδώ πριν φύγει για Αθήνα, όπως λένε. Ομως οι φίλοι του έφυγαν εκείνες τις ημέρες από το σπίτι λέγοντας ότι πάνε για δουλειές στην Καλαμάτα».
Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ αντελήφθησαν ότι ίσως σ’ αυτήν την εξαφάνιση του νεαρού Πακιστανού κρυβόταν το μυστικό της επίθεσης. Πήραν τα ρούχα από το μικρό υπόγειο δωμάτιό του, στη «Νέα Χρυσή Ακτή», από τα οποία υπήρξε η διασταύρωση DNA με αυτό που βρέθηκε στο σώμα της 15χρονης. Στο δωμάτιο του δράστη της άγριας επίθεσης, υπάρχουν  πια πεταμένα ένας σουγιάς κι ένα μαχαίρι, μερικές δεκάδες νομίσματα, ένας μικρός στρογγυλός αραβικός πίνακας, ένα διαλυμένο ξύλινο κρεβάτι και δύο τρία πεταμένα ρούχα...
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=469816

Κυβέρνηση μεταξύ Προμηθέα και Σίσυφου


Του Κώστα Ροδινού
Ακούω και διαβάζω ότι η Κυβέρνηση δείχνει αποφασισμένη να πάρει όλα τα σκληρά μέτρα που προτείνει η Τρόϊκα (δηλαδή των πακέτο των 11.5 δις plus) προκειμένου να εξασφαλίσει τη θετική έκθεσή της, που  θα επιτρέψει την ομαλή χρηματοδότηση της χώρας για τους επόμενους μήνες. Στη συνέχεια, λέει το σενάριο, αφού η χώρα ανακτήσει την αξιοπιστία της, θα τεθεί το αίτημα της επαναδιαπραγμάτευσης.
Ακόμα και αν όλα πάνε καλά, κατά το σενάριο, επιτρέψτέ μου  μερικές παρατηρήσεις:
Πρώτον, έχει εκτιμηθεί ποιά θα είναι η υφεσιακή επίπτωση των νέων μέτρων; Είναι βέβαιο, ότι οι περικοπές θα αφαιρέσουν ζήτηση από την οικονομία, άρα  θα τροφοδοτήσουν περαιτέρω την ύφεση (η οποία, ειρήσθω εν παρόδω είναι στο 7%, έναντι των αρχικών προβλέψεων  της Τρόϊκα για 4,8%). Μεγαλύτερη ύφεση σημαίνει λιγότερα έσοδα, περισσότερα λουκέτα και εκτίναξη της ανεργίας, η οποία ήδη βρίσκεται πάνω από 22%, ενώ αυτή των νέων στο 50%! Αυτό, σε απλά ελληνικά, σημαίνει ότι για να κλείσει ο προϋπολογισμός του 2013, θα απαιτηθούν πρόσθετα  μέτρα! Τουτέστιν, όσο δεν αλλάζει η φιλοσοφία του «μείγματος» της οικονομικής πολιτικής, η ελληνική οικονομία θα βυθίζεται σ΄ενα αυτοτροφοδοτούμενο σπιράλ θανάτου.
Δεύτερον, επιτέλους, ποιά είναι η αξιοπιστία  των εκθέσεων της Τρόϊκα; Ακόμα θυμάμαι τις δηλώσεις της Μέρκελ, τον Οκτώβριο του 2011, που ομολόγησε ότι η προηγούμενη έκθεση της Τρόϊκα ήταν λάθος! Από τότε που εισέβαλλαν στην Ελλάδα, ως σωτήρες, ο Τόμσεν και η παρέα του, ότι εκτιμήσεις έκαναν, έπεσαν έξω! Με πιο  πρόσφατη αυτή που προαναφέρω για την  ύφεση του 2012. Και μπορεί  να επικαλούνται, ως δικαιολογία, ότι  για τις αρχικές αστοχίες τους…. δεν ήξεραν! Όμως, αποδεικνύονται και ανεπίδεκτοι μαθήσεως αφού, τρία χρόνια τώρα, ουδέν έμαθαν! Στουρνάρια κανονικά, θα έλεγε ο καθηγητής των μαθηματικών, που είχα στο Γυμνάσιο! Όλο και περισσότερο αρχίζω να πείθομαι ότι οι εκθέσεις της Τρόϊκα μάλλον εξυπηρετούν πολιτικές σκοπιμότητες και ο νοών, νοείτο!
Τρίτον, σχεδόν άπαντες συμφωνούν ότι το πρόγραμμα που εφαρμόστηκε, υπό την καθοδήγηση της Τρόϊκα, οδήγησε στα σημερινά αδιέξοδα και διέλυσε τόσο την οικονομία μας, όσο και τις δομές της κοινωνίας μας. Ποιος μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι  η συνέχισή του, με αυξημένη μάλιστα δοσολογία, θα  φέρει διαφορετικά αποτελέσματα; Πως και με ποιό μαγικό τρόπο μια καταστροφική πολιτική, ξαφνικά, θα αποδειχθεί σωτήρια;
Τέταρτον, και αν ακόμα η κυβέρνηση συμφωνήσει σ’ ότι  ζητά η Τρόϊκα, μπορούν αυτά να εφαρμοστούν; Τα αντέχει η κοινωνία μας; Γιατί, τι νόημα έχουν πολιτικές που αποσυνθέτουν  τον κοινωνικό ιστό της πατρίδας  μας; Ήδη βιώνουμε την μεγαλύτερη ύφεση που πέρασε ευρωπαϊκή χώρα σε καιρό ειρήνης; Ποιος ο λόγος, επομένως, να παίρνουμε μέτρα που δεν μπορούν να υλοποιηθούν; Για να μας  επιπλήττουν στη συνέχεια ότι είμαστε αναξιόπιστοι και αφερέγγυοι;
Πέμπτον, πρέπει, επιτέλους, να βρούμε το θάρρος να παραδεχθούμε ότι την ελληνική κρίση την τροφοδοτούν και την παρατείνουν και οι θεμελιώδεις αδυναμίες του ευρώ. Πάρτε για παράδειγμα Ισπανία και Ιταλία. Μήνες τώρα, παίρνουν  μέτρα, υποτίθεται,  για να γλιτώσουν την ένταξή τους στον μηχανισμό στήριξης και κάθε μέρα πλησιάζουν  όλο και περισσότερο σε μια συνολική διάσωση την οποία τελικά μόνο με θαύμα θ’ αποφύγουν!  Η ρίζα του προβλήματος είναι βαθύτερη. Η ελληνική οικονομία αποτελούσε τον πιο αδύναμο κρίκο για αυτό ήταν το πρώτο θύμα και πληρώνει ακριβότερο τίμημα. Όμως, αν η ΕΕ δεν αντιμετωπίσει, με αποφασιστικό τρόπο, αυτές τις αδυναμίες,  η κρίση είναι ζήτημα χρόνου να χτυπήσει και το πυρήνα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Σ’ ένα πράγμα είχε απόλυτο δίκιο ο Μπαρόζο, ότι βρισκόμαστε όλοι στην ίδια βάρκα!
Έκτον,  αυτή η μονομερής έμφαση στη λιτότητα δεν πρόκειται να βγάλει τη ελληνική οικονομία από το αδιέξοδο. Το αντίθετο μάλιστα. Από την ύφεση βγαίνεις με ανάπτυξη. Άλλος τρόπος δεν έχει …επινοηθεί ακόμα. Διαφορετικά η Μέρκελ θα έπαιρνε το Νόμπελ…Οικονομικών! Παράλληλα, λοιπόν, με τη δημοσιονομική πειθαρχία και τις διαρθρωτικές αλλαγές, που είναι απαραίτητες, η Ελλάδα χρειάζεται και πολιτικές ανάπτυξης. Αυτές οι πολιτικές, όμως, απαιτούν πόρους. Εδώ και ένα χρόνο ο Μπαρόζο μιλάει για απελευθέρωση του ΕΣΠΑ και ακόμα στα λόγια είμαστε. Το ζήτημα των project-bonds παραμένει στα χαρτιά, όπως και εκείνη η τράπεζα επενδύσεων. Να πάρει, λοιπόν, η Κυβέρνηση τα μέτρα της προσαρμογής, αλλά να κάνει κάτι και η ΕΕ προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης.
Έβδομον, στην  Ελλάδα έχει συντελεστεί η βιαιότερη μείωση του βιοτικού επιπέδου εν καιρώ ειρήνης!  Δεν υπάρχει ευρωπαϊκό ιστορικό προηγούμενο. Παρ’ όλα αυτά, ό,τι μέτρα και να πάρουμε, με όση συνέπεια και να τα εφαρμόσουμε, η προσπάθεια μας  συστηματικά υπονομεύεται από τις εχθρικές δηλώσεις ευρωπαίων παραγόντων, ιδίως των Γερμανών.  Τέτοιες  συμπεριφορές, που ουδεμία σχέση έχουν με την κοινοτική αλληλεγγύη, ενισχύουν την αβεβαιότητα . Δυσχεραίνουν τη λύση, αντί να την διευκολύνουν. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι οι επαναλαμβανόμενες αυτές δηλώσεις μόνο τυχαίες δεν είναι. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, η Γερμανία δεν επωφελείται μόνο οικονομικά από την κρίση (κάτι που το ομολόγησε ακόμα και η Bild), αλλά τη χρησιμοποιεί απροκάλυπτα για να προωθήσει την οικονομική και πολιτική της ηγεμονία. Άρα, το θέμα δεν αφορά μόνο στην Ελλάδα, αλλά στο μέλλον της Ευρωζώνης γενικότερα.
Τούτων δοθέντων, η κυβέρνηση Σαμαρά κινδυνεύει να εγκλωβιστεί σ’ ένα Σισύφειο έργο. Και στο τέλος να κληθεί να πληρώσει όλο το λογαριασμό της μεταπολίτευσης. Δεν έχει πολύ χρόνο στη διάθεσή της. Αυτά τα πήγαινα-έλα των υπαλλήλων της Τρόϊκα ευτελίζουν την πολιτική ηγεσία της χώρας. Δεν λύνουν το πρόβλημα, το διαχειρίζονται.  Τις λύσεις τις δίνουν οι ηγέτες.
«Συ δε, τα μηδέν ωφελούντα μη πόνει μάτην»- Αισχύλου «Προμηθέας Δεσμώτης»
ΥΓ. Ας θυμίσει κάποιος σ’ αυτόν τον γραφικό Βαυαρό, αν Γερμανία εξόφλησε τις υποχρεώσεις της, μετά από δυο πολέμους. Για να παραδίδεις μαθήματα, πρέπει να έχεις, τουλάχιστον,  πρότερο έντιμο βίο

Η δουλέμπορος ξενοδόχος της Πάρου είπε στους αστυνομικούς ότι “έβαζε το χέρι της στην φωτιά για τον Πακιστανό”!!


http://olympia.gr/2012/08/06/%CE%B7-%CE%B4%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AD%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%BE%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE%B4%CF%8C%CF%87%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%AF%CF%80/

ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟ

Ισλαμοφασίστας (τι περίεργο…) ο Πακιστανός. Το βράδυ προσευχόταν και την ημέρα έσφαζε κοριτσάκια.

Πρόκληση από την ξενοδόχο που υπερασπίστηκε τον δολοφόνο κατά την διάρκεια των ερευνών.

Απίστευτο το γεγονός ότι το ξενοδοχείο είχε σήμα του ΕΟΤ ενώ απασχολούσε παράνομους μετανάστες σε μαύρη εργασία.

Δείτε το εξοργιστικό βίντεο:

martyria
martyria

Focus : Θέλουμε να αφήσουμε την Ελλάδα στους Ρώσους ;


Θα το κάνετε θέλετε δεν θέλετε! Και μέσα στο 2012 μάλιστα (αφού δική σας επιλογή είναι να διαλύσετε την Ευρωζώνη μέχρι τον Οκτώβριο).

Σας αρέσει ή όχι, η Ελλάδα μέσα στο 2013 θα είναι μέλος της Ευρασιατικής Ζώνης...

 Το γερμανικό περιοδικό focus έρχεται τώρα να προβληματιστεί αν η Γερμανία πρέπει να αφήσει την Ελλάδα να πέσει στην αγκαλιά της Ρωσίας.

 Το 84% των Γερμανών βλέπουν πως η κρίση του ευρώ είναι μπροστά , το 76% των Γερμανών βλέπει πως η διάλυση του ευρώ θα είναι δύσκολο να αντιμετοπιστεί από την Γερμανική οικονομία και το 64% των Γερμανών πιστεύουν πως το ευρώ θα αντέξει την κρίση και τελικά θα επιβιώσει.

Αλλά τότε έρχεται το ερώτημα του κατά πόσο πρέπει η Ελλάδα να…..
παραμείνει στην ζώνη του Ευρώ ? 

  Σε αυτή την ερώτηση το …..
65% των Γερμανών απαντούν πως η Ελλάδα θα πρέπει να βγει από το ευρώ.

Ωστόσο τίποτα δεν μπορεί να διασφαλίσει πως η έξοδος της Ελλάδος θα τερματίσει και την κρίση στην ευρωζώνη δηλαδή κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι είναι πιο οικονομική λύση η έξοδος από την παραμονή της στην ζώνη του ευρώ. 
 

Παρόλο αυτά η Ελλάδα είναι παράγοντας σταθερότητας ! Αν και μπορεί να ακούγετε παράξενο …. 

 Η γεωστρατηγική της σημασία δεν πρέπει να υποτιμηθεί διότι αν η Ελλάδα εγκαταλειφθεί από την Ευρώπη θα χαλαρώσουν και οι δεσμοί της με το ΝΑΤΟ και η χώρα θα έχει ανάγκη από ένα αξιόπιστο εταίρο που στην προκειμένη περίπτωση θα είναι η Ρωσία. 
 Λαμβάνοντας υπ όψιν την κρίση της Συρίας οι Ρώσοι θα αναζητήσουν μια εναλλακτική λύση για ναυτική βάση στην Μεσόγειο, έτσι θα μπορούσαν να παρέχουν φθηνά δάνεια με αντάλλαγμα λιμάνια. 
 

Η αύξηση της επιρροής της Ρωσίας στην νοτιοανατολική Ευρώπη είναι αυτό ακριβός που φοβούνται οι Αμερικανοί και γιαυτό τον λόγο ο Μπάρακ Ομπάμα πιέζει να βρεθεί στην κρίση του Ευρώ. 
 Αυτό είναι και το διαπραγματευτικό χαρτί που παίζει τώρα η Κύπρος.


Πηγή

ΣΥΡΟΣ: ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΑΝ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΠΑΡΕΧΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΟ ΚΤΗΝΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥ ΒΓΑΛΟΥΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ


http://makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3695:2012-08-06-07-46-02&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2siros-metafora-peripoliko

Ποινική Δίωξη για απόπειρα ανθρωποκτονίας από πρόθεση σε πλήρη ψυχική ηρεμία καθώς και για βιασμό και ληστεία με ιδιαίτερη σκληρότητα άσκησε ο εισαγγελέας στον 21χρονο Πακιστανό δίνοντας του προθεσμία να απολογηθεί στον Ανακριτή την Τρίτη στις 11 το πρωί.
Μια επιχείρηση που στήθηκε απο την αστυνομία και κανείς δε κατάλαβε τίποτα.Μια επιχείρηση που θα της δίναμε το όνομα ''παραπλάνηση'' προς τους δημοσιογράφους.
Προφανώς για να αποφευχθούν τυχόν επεισόδια από κατοίκους που βρίσκονταν συγκεντρωμένοι έξω από το Δικαστικό Μέγαρο της Σύρου και για λόγους ασφαλείας, τόσο ο εισαγγελέας όσο και ο Ανακριτής,πήγαν οι ίδιοι στην Αστυνομική Διεύθυνση Σύρου ώστε να μην χρειαστεί να γίνει μεταφορά του δράστη.
Μέχρι την Τρίτη, ο Πακιστανός θα μείνει κρατούμενος στα κρατητήρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης.
Επέστρεφε στην πατρίδα του
Σύμφωνα με πληροφορίες η σύλληψη του δράστη έγινε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή αφού ο αλλοδαπός είχε καταθέσει τα χαρτιά του στην Πρεσβεία προκειμένου να επιστρέψει στο Πακιστάν.
Ο 21χρονος ήρθε στην Ελλάδα πριν από δύο χρόνια, παράνομα από τον Έβρο, παρέμεινε στην Αθήνα για 10 μέρες και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Πάρο.
Μετά το περιστατικό και καθώς ένιωσε πως ο κλοιός έσφιγγε γύρω του εγκατέλειψε το νησί δηλώνοντας ψεύτικο όνομα στο εισιτήριο του.
Η εργοδότρια του νεαρού μιλά για ένα δυνατό και "καλό παιδί που δεν έλεγε ποτέ όχι", ενώ αποκαλύπτει πως ο δράστης ισχυρίστηκε πως πέθανε η γιαγιά του και αποφάσισε να φύγει από το νησί.
cyclades24.gr

Tο "Ευαγγέλιον" του "κομαντάτε" Μάρκου Μουζάκη


από το "ΠΑΡΟΝ" της Κυριακής 5 Αυγούστου 2012 
** Σα να ‘χει χάσει την μπάλα λειτουργεί η καλή μας κυβέρνηση.
Τα λάθη, οι αστοχίες, οι «πατάτες», απανωτά. Από όπου κι αν θελήσεις να την κρίνεις, όσο καλόπιστος κι αν είσαι, σε λάκκο πέφτεις! Να μιλήσουμε για επιλογές προσώπων; ΤΟ ΧΑΟΣ! Βλέπετε, οι συγκυβερνώντες έχουν επιλέξει να μοιράσουν τα ιμάτια του κρατικού μηχανισμού και το μόνο που τους απασχολεί είναι το ποσοτικό στοιχείο…
** Το ποιοτικό ούτε που «παίζει»! Πρόσωπα αποτυχημένα, εν πολλοίς διαχρονικά «τρουπωμένα» στο κράτος, γαλάζια και πράσινα (τώρα και… ολίγον ροζ!) παράσιτα έχουν γιομίσει όλους σχεδόν τους μηχανισμούς. Οι εξαιρέσεις (βέβαια υπάρχουν) επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Μία απ’ τα ίδια, παρά τις υποσχέσεις…
** Να πάμε σε πολιτικές; Δεν το αφήνουμε καλύτερα; Από πού να πρωτοξεκινήσει κανείς; Αυτή η λογική του «μέσου όρου» που τελικά δεν είναι μέσος όρος, αλλά καταντάει να οδηγεί σε αντιλαϊκές επιλογές, γενικά κυριαρχεί. Και οι κυβερνώντες στην αμηχανία τους οδηγούνται σε γνωστά, αποτυχημένα επικοινωνιακά τερτίπια προκειμένου να σώσουν την παρτίδα. Εμ, σώζεται έτσι;
** Δεν βλέπουν την κατάληξη προηγούμενων, οι οποίοι είχαν επενδύσει στην στήριξη απ’ το σύστημα των νταβατζήδων;
** Κοντεύετε να το χάσετε το κορμί, πατριώτες, πριν καν το δείτε!
** Από λάθος σε λάθος και από «πατάτα» σε «πατάτα» αφενός δίνουν το δικαίωμα στο ευρύτερο σύστημα της διαπλοκής να επεξεργάζεται ήδη από ΤΩΡΑ (!) σενάρια εναλλακτικά και αφετέρου «σπρώχνουν» στις εξελίξεις πρόσωπα προσωρινά αφανισμένα (λέγε με Ντόρα, ας πούμε…), τα οποία έτσι μπορούν να ελπίζουν ότι θα βγουν απ’ τα λαγούμια τους και θα ξαναβρούν ρόλο…
** Τι έμαθα; Παρά τα περί του αντιθέτου διαρρεόμενα, οι σχέσεις του Σαμαρά με τον Βενιζέλο δεν είναι και τόσο ειδυλλιακές. Μάλιστα, όπως πληροφορήθηκα εξ εγκύρου πηγής, σε πρόσφατη συνάντηση των τριών αρχηγών των κομμάτων της συγκυβέρνησης (όχι την βδομάδα που πέρασε, την προηγούμενη), δημιουργήθηκε έντονο φραστικό επεισόδιο μεταξύ τους. Και χρειάστηκε η κατευναστική παρέμβαση του Φ. Κουβέλη προκειμένου να ηρεμήσουν τα πνεύματα! Φανταστείτε τι έχει να γίνει, μόλις αρχίσουν τα πολύ δύσκολα!
** Ιδιαίτερη σημασία έχουν βέβαια τα εξυφαινόμενα απ’ το σύστημα των νταβατζήδων «εναλλακτικά» σενάρια, στα οποία παίζουν και παράγοντες του τραπεζικού χώρου και διαχρονικοί νταβατζήδες. Λίγο, ας πούμε, να παρακολουθήσει κάποιος τα δημοσιεύματα γνωστών συγκροτημάτων και θα καταλήξει σε πολύτιμα συμπεράσματα…
** Γιατί ο Μπένι το παίζει «και εντός και εκτός» της κυβέρνησης; Για να ερμηνεύσετε τη στάση του, σας λέω ότι σε κάθε ευκαιρία λέει σε έμπιστους συνομιλητές του ότι «θα τον αφήσω το Σαμαρά να πιεί το πικρό ποτήρι ως το τέλος»! Πώς το λένε ότι είναι (στην κυβέρνηση) μια… ωραία ατμόσφαιρα;
** Βρε, βρε… παρατηρήσατε τα περισσότερα δημοσιεύματα για το deal της Πειραιώς με την ATE bank; Σχεδόν εγκωμιαστικά…
** Τι θέλουν να πουν οι… ποιητές;
** Και δεν εννοώ, ότι θα ‘πρεπε ντε και καλά να ασκήσουν αντιπολίτευση. Όχι. Αλλά, βρε παιδί μου, ούτε ίχνος κριτικής;
** Τόση… γαλαντομία σε επαίνους; Τόση… ευφορία για το deal;
** Κακά τα ψέματα, τούτη η εποχή, αδέρφια, είναι που με την στρατηγική των αποκρατικοποιήσεων και των κάθε είδους αγοραπωλησιών, είναι πολλά τα λεφτά που θα μοιραστούν, ο χορός των δις έχει ξεκινήσει.
** Και οι συμμετέχοντες στο πανηγύρι επίσης πολλοί. Και τα παιχνίδια χοντρά…
** Και οι στρατηγικές συμμαχίες που θα αναπτυχθούν, αναπτύσσονται ήδη, εξαιρετικά ενδιαφέρουσες…
** Και πού να δείτε, όταν θα φτάσουμε σε ΟΠΑΠ και άλλα φιλέτα…
** Εντάξει, είναι… νωρίς για να αποκτήσει η Νου Δου γραμματέα! Να τελειώσει το καλοκαίρι και βλέπουμε! Στο μεταξύ, γιατί να έχει όργανα λειτουργούντα το μεγαλύτερο κόμμα της συγκυβέρνησης; Αφού το κόμμα… κρατικοποιείται!
** Πάντως οι διαχρονικοί νταβατζήδες κάνουν πανηγύρια!
** Ξέρετε τι είναι να κάνουν τις δουλειές τους μια χαρά και μάλιστα με (κάποιους) υπουργούς οι οποίοι όταν ήταν στην αντιπολίτευση παρίσταναν τα… κοκοράκια ενάντια στην διαπλοκή; Η καλύτερη εκδίκησή τους είναι αυτή!
** Μπορεί μεν να πήγε κατά… χινόπωρο η εκλογή νέου γραμματέα στη Ν.Δ., αλλά ο βασικότερος εκ των μνηστήρων της θέσης, ο Νικήτας, δεν κάνει πίσω με τίποτα! Και μάλιστα το κάνει αυτό σαφές, όσο σαφέστερο γίνεται, σε όλους τους συνομιλητές του και σε οξείς τόνους. Θα το θυμηθείτε, δεν θα περάσει εύκολα η επιλογή του Σαμαρά, ο Ταυρής. Και by the way, μια απορία: Γιατί ο αρχηγός της Ν.Δ. την στήριξή του στον Ταυρή δεν τη δηλώνει επισήμως, αλλά το κάνει μέσω διαρροών; Μήπως προτίθεται να στηρίξει άλλον τελικά;
** Κρύβει πολύ παρασκήνιο η παραίτηση Ζιαζιά, του τέως αρχηγού ΓΕΣ. Βέβαια μόνο για τους λόγους που επικαλέστηκε ο παραιτηθείς δεν έγινε, να εξηγούμαστε…
** Έπαιξαν ρόλο και οι σχέσεις του με τον Α/ΓΕΕΘΑ και οι σχέσεις του με ένα εκ των υφυπουργών Άμυνας, αλλά –κυρίως- η δικιά του συμπεριφορά τις κρίσιμες ώρες στη διάρκεια των οποίων συζητούνταν οι κρίσεις…
** Και πάντως είναι αδύνατο να ξεχάσει κάποιος τη «σφαγή» που έγινε προ μηνών, προκειμένου να προωθηθεί ο παραιτηθείς στη θέση του Α/ΓΕΣ…
** Κατά τα άλλα, βασιλεύει η… αξιοκρατία και φυσικά μακριά κάθε… πονηρή σκέψη περί πολιτικών παρεμβάσεων!
** ΚΟΥΪΖ: Ποιος πολιτικός αρχηγός αποκαλείται «άφιλος» από επιφανές στέλεχος του κόμματός του; Και ποιες παρενέργειες μπορεί να έχει αυτή η βαθιά αντιπαράθεση, που προς το παρόν παραμένει στο παρασκήνιο;
** Το απόλυτο θέατρο του παραλόγου ζούμε σε αυτή τη χώρα! Μάλλον κάποιοι νομίζουν πως μας δουλεύουν χοντρά, μας περνάνε για ντιπ χαχόλους!
** Ας πούμε, επί κυβερνήσεων ΓΑΠ και Παπαδήμου, ο Βενιζέλος ή συμμετείχε και συνυπέγραφε (όταν ήταν ΥΕΘΑ) όλα τα μέτρα δήωσης και κατοχής της Ελλάδας, τα μνημόνια, τις οριζόντιες περικοπές, τα πάντα ή ως υπουργός Οικονομικών έβαζε το ένα άθλιο χαράτσι μετά το άλλο, πετσόκοβε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, εμφανίζονταν γενικά ως ο άρχων και εμπνευστής κάθε αντικοινωνικής καταιγίδας.
** Να μη λησμονούμε, οι υπογραφές του σε μνημόνια και μεσοπρόθεσμα και χαράτσια και άλλα μέτρα άθλια, μας δεσμεύουν ακόμα!
** Τώρα, που μετέχει μεν στην κυβέρνηση, αλλά… λάου-λάου, τώρα το παίζει «κοινωνιστής», εμφανίζεται κατά των οριζόντιων περικοπών και κάνει επικοινωνιακά παιχνιδάκια επειδή υπολογίζει το πολιτικό κόστος!
** Ο Σαμαράς απ’ την άλλη. Όταν ήταν αντιπολίτευση ή συμμετείχε στην κυβέρνηση Παπαδήμου… λάου-λάου κι αυτός, επετίθετο λαύρος ενάντια σε περικοπές οριζόντιες και στηλίτευε τα πετσοκόμματα μισθών, συντάξεων, επιδομάτων.
** Τώρα που είναι πρωθυπουργός, κάνει αυτά για τα οποία κατηγορούσε τον ΓΑΠ ή τον Παπαδήμο!
** Καλά, να μην μιλήσουμε για τη ΔΗΜΑΡ, πρόκειται για μια θλιβερή περίπτωση…
** Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα; Μας δουλεύουν ούλοι τους χοντρά ή τουλάχιστον έτσι θέλουν να πιστεύουν!
** Η προγραμματική τους συμφωνία προέβλεπε όχι οριζόντιες περικοπές και ετοιμάζονται να κάνουν ένα σωρό οριζόντιες περικοπές!
** Προέβλεπε ακόμα όχι ξεπουλήματα και αυτά έχουν κιόλας αρχίσει και τρέχουν με καταιγιστικούς ρυθμούς!
** Απλά, πουλάνε επικοινωνία, για να διασωθούν, ποντάροντας και στη στήριξη των «νταβάδων», ίνα αποφύγουν το κόστος και τις αντιδράσεις. Αμ δε!
** Έχουν κιόλας αρχίσει τα στοιχήματα, για το πόσο ο Μπένι θα παραμείνει στην τρικομματική κυβέρνηση! Εγώ θα προβλέψω τούτο: Το μεν πνεύμα (του) ίσως πρόθυμο για εντυπωσιακή αποχώρηση προκειμένου να διασώσει ό,τι μπορεί, αλλά η σαρξ ασθενής, λόγω των παντοειδών δεσμεύσεων και «υποδείξεων»! Δεν θυμάστε πόσες κωλοτούμπες έκανε πριν και μετά τις εκλογές και κατά τον σχηματισμό της κυβέρνησης;
** Μόλις τους κάνει νεύμα η τρόικα, σπεύδουν αμέσως να αναδιπλωθούν, τοις κείνων ρήμασι «πειθαναγκαζόμενοι»!
** Δηλαδή; Τώρα θα καταλάβουμε ποιος κυβερνά την άμοιρη χώρα μας;
** Τι έμαθα; Πριν την οργίλη ανακοίνωση της Άννας για το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ, με την οποία ξεκατινιάζει και τον Μπένι, προηγήθηκε μεταξύ τους τηλεφωνική επικοινωνία στη διάρκεια της οποίας η θερμοκρασία… ξεπέρασε τον καύσωνα; Πόσο ακόμα μπορούν να συνυπάρξουν στο ίδιο κόμμα ο Μπένι, η Άννα, ο Λοβέρδος, ο Ραγκούσης και κάμποσοι άλλοι;
** Αυτό το ξεκατίνιασμα μεταξύ της Άννας, του Λοβέρδου, του Ραγκούση απ’ τη μια και του Μπένι απ’ την άλλη, για το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ, είναι μόνο η κορφή του παγόβουνου…
** Στην πραγματικότητα η μεταξύ τους συγκατοίκηση είναι πλέον οριακή και εξαιρετικά αμφίβολο, πόσο ακόμα θα διαρκέσει…
** Απλά και μέχρι τώρα γίνεται ένα παιχνίδι τακτικής, για το ποιος θα φορτωθεί το κόστος του διαζυγίου…
** Ε, το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ ήταν μια καλή αφορμή για ένα νέο επεισόδιο…
** Ας πούμε, το ματς που απόλαυσαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στη συνεδρίαση της Κ.Ο. την Τρίτη, έδειξε πολύ καθαρά πως η κλωστή είναι έτοιμη να σπάσει. Κανονικό –μεταξύ τους- ξεκατίνιασμα ήταν!
** Και μην κοιτάτε που τα εντεταλμένα γιουσουφάκια πήραν οδηγίες να το υποβαθμίσουν. Τα πράγματα, επαναλαμβάνουμε, είναι εντελώς οριακά. Σημειώστε, ότι το νέο χτύπημα του Λοβέρδου ήρθε μετά από μια περίοδο «σιωπής». Ακολούθησε η «έκρηξη», που βρήκε μάλλον απροετοίμαστο τον αρχηγό!
** Σημειώστε και κάτι άλλο: Το βενιζελικό στρατόπεδο διαρκώς φυλλορροεί, οι εντάσεις, οι διαρκείς αμφισβητήσεις της στρατηγικής του Βενιζέλου εντείνονται, ο νέος αρχηγός μοιάζει να έχει απομονωθεί σε ένα κλειστό κύκλο στελεχών τα οποία αντί να συσπειρώνουν, προκαλούν αντισυσπειρώσεις!
** Παραδοσιακοί σύμμαχοι του Ευάγγελου τον εγκαταλείπουν σταδιακά, σταθερά…
** Προσθέστε και κάτι άλλο. Όλες αυτές οι διεργασίες, οι κόντρες, οι αντιπαραθέσεις, τα εσωκομματικά ξεκατινιάσματα, δεν είναι άσχετα με κάποιες άλλες διεργασίες για τις οποίες σας έχουμε ενημερώσει, στον ευρύτερο χώρο της αποκαλούμενης κεντροαριστεράς. Διεργασίες που έχουν ως αφετηρία την εκτίμηση, ότι το σημερινό ΠΑΣΟΚ έχει ξεπεραστεί απ’ τις εξελίξεις, εκτίμηση που σπάζονται στελέχη σαν τον Αλέκο, τον Φλωρίδη, τον Μόσιαλο, αλλά ακόμα και τον Ραγκούση, για να μην πάμε σε στελέχη τα οποία βρίσκονται ακόμα στο ΠΑΣΟΚ!
** Μέσα σε αυτή την αναταραχή τι έχει να προτείνει ο απομονωμένος Μπένι;
** Ουσιαστικά τίποτα το σοβαρό…
** Εκτός κι αν θεωρήσει κάποιος σοβαρή «πρωτοβουλία» αυτό το διαρκές –διακριτικό ακόμα, αλλά επίμονο- πρεσάρισμα στον Κουβέλη για… συστέγαση!
** Μα είναι δυνατό να πάρει κάποιος στα σοβαρά τέτοιες «πρωτοβουλίες» συγκρότησης της… ελληνικής «Ελιάς»;
** Πάντως το πρεσάρισμα θα συνεχιστεί, όπως λένε οι πληροφορίες μας…
** Χα! Γιατί άραγε έχει ανέβει στα κεραμίδια ο ΓΑΠ με τον Π. Ρουμελιώτη; Τι φοβάται και διαρρέει διάφορα; Να σας πω; Φοβάται κι άλλες πιο σοβαρές αποκαλύψεις πέραν αυτών που είδαν το φως της δημοσιότητας. Ας πούμε, τι θα λέγατε αν ο Ρουμελιώτης αποκάλυπτε ότι ο Στρος Καν είχε εισηγηθεί στον ΓΑΠ «κούρεμα» του χρέους ήδη απ’ το πρώτο μνημόνιο, αλλά ο ΓΑΠ το απέρριψε επειδή αντιμετώπισε την οργή της Μέρκελ; Θυμάστε, την εποχή που ο αλήστου μνήμης Παπακωνσταντίνου χαρακτήριζε εχθρό της χώρας όποιον μιλούσε για «κούρεμα»; Αυτά και άλλα πολλά, εξαιρετικού ενδιαφέροντος!
** Θα το θυμηθείτε. Επειδή ο Σαμαράς βλέπει πως η επιλογή του… Ταυρή για τη θέση του γραμματέα της Ν.Δ. δεν περπατάει (μάλλον γέλια προκαλεί!), όταν θα έρθει (ε, δεν θα έρθει!) η ώρα της εκλογής θα προτείνει τελικά άλλον…                
** Τον αναζητά. Ελπίζω αυτή τη φορά η έμπνευσή του να είναι περισσότερο σοβαρή…
** Και πάντως, θα επαναλάβω, ότι ο Νικήτας με τίποτα δεν θα κάμει πίσω. «θα το κερδίσω το κόμμα», λέει!
** Όσο για το Ν. Νικολόπουλο, επέλεξε την αξιοπρεπή έξοδο… Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα!
** Να κάμω μια αφελή ερώτηση; Αλήθεια, τώρα με την απορρόφηση της ΑΤΕ bank απ’ την Πειραιώς, τι θα γίνει με τα υπέρογκα και χαριστικά και προκλητικά (λίαν επιεικείς οι χαρακτηρισμοί…) δάνεια που έχουν πάρει η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ απ’ την ΑΤΕ; Ε;
** Όπως με προσοχή πρέπει να παρακολουθείτε τις κινήσεις κι επιλογές της ΔΑΚΕ.
** Δεν θα περάσουν «αναίμακτα» ούτε οι αποκρατικοποιήσεις, ούτε οι νέες επιδρομές σε μισθούς και συντάξεις!
** By the way, είναι απόλαυση να παρακολουθεί κάποιος τον… Κουτρουμάνη να δίνει μαθήματα περί συντάξεων και της ανάγκης να μην περικοπούν άλλο!
** Όχι άλλο κάρβουνο, ρε… αντιστασιακοί!
** Πάει ένας χρόνος που έφυγε ο ευπατρίδης της πολιτικής, ο Αναστάσης Πεπονής. Λείπει, λείπει πολύ σε όσους την πολιτική την αντιμετωπίζουν σαν λειτούργημα στην υπηρεσία του λαού… Λείπει ο προοδευτικός μαχητής, ο διαχρονικά συνεπής, ο πολιτικός που έδωσε στην εντιμότητα περιεχόμενο… Λείπουν παρουσίες και φωνές-οάσεις σαν τη δικιά του, σε τούτους τους άνυδρους καιρούς. Ας αναλογιστούμε, πώς θα ήταν η πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου, αν η Ελλάδα διέθετε λίγες έστω παρουσίες σαν του Αν. Πεπονή… Αγαπημένε φίλε, πάντοτε σε θυμόμαστε…
** Θυμήθηκε κι ο Βενιζέλος την… καταραμένη ύφεση!
** Και παλεύει, λέει, να την αντιμετωπίσει, διότι αν συνεχιστεί όσα μέτρα αντιλαϊκά κι αν θεσμοθετούνται, ακυρώνονται στην πράξη σε ό,τι αφορά στην αποτελεσματικότητά τους…
** Βέβαια… Σωστόος… Άλλωστε τα χαράτσια με τα οποία μας φόρτωνε αυτός όταν ήταν υπουργός Οικονομικών, ήταν… αναπτυξιακά!
** Ωρέ τι πίνουν και δε μας δίνουν;
** Μωρέ το πρόβλημα, ένα απ’ τα προβλήματα του Βενιζέλου, ακούει στο όνομα Στουρνάρας…
** Και θα έχει πολύ ενδιαφέρουσα συνέχεια και κάμποσα ακόμα επεισόδια το σίριαλ των σχέσεων του υπουργού Οικονομικών με τον Ευάγγελο…
** Μου αρέσει που η Συγγρού εξαπολύει βέλη ενάντια σε όσους θέτουν το –ξεχασμένο…- θέμα της εξεταστικής για την Οικονομία…
** Δηλαδή της εξεταστικής για την οποία είχε δεσμευτεί ο Αντ. Σαμαράς, όταν προεκλογικά τόνιζε ότι μία και μόνη εξεταστική θα κάνει όταν γίνει πρωθυπουργός, για το πώς οδηγηθήκαμε στο μνημόνιο.
** Τώρα, λόγω συγκυβέρνησης, ο Σαμαράς «λησμόνησε» εκείνη την δέσμευσή του. Του το ζήτησε κι ο Βενιζέλος άλλωστε… Την θυμούνται κάποιοι άλλοι (ΣΥΡΙΖΑ, Ανεξάρτητοι Έλληνες) οι οποίοι έχουν το… ελάττωμα να μη λησμονούν. Και η Συγγρού εκνευρίζεται και τους κατηγορεί!    
** Οι άνθρωποι δηλαδή έχουν χάσει την μπάλα!
** Για να δούμε όμως τι θα κάνουν και με τις νέες αποκαλύψεις που έρχονται. Θα το παίζουν… «δεν γνωρίζω, δεν απαντώ»;
** Εγώ (αμετανόητος!) θα ξαναρωτήσω: Ως πότε οι περί Άκη αποκαλύψεις θα είναι ελεγχόμενες; Δηλαδή δεν θα φτάνουν σε ορισμένες κρίσιμες παραμέτρους που θίγουν πρόσωπα ταμπού; Κι όταν λέω «ταμπού» εννοώ… πολύ ταμπού! Πάλι δηλαδή κάποιοι θα την γλιτώσουν λόγω ονόματος; Εκτός κι αν ο Άκης… απασφαλίσει εντελώς! Αυτό φοβούνται οι «ενδιαφερόμενοι»!
** Και καλά ο Αντρέας, η Άννα και οι λοιποί, λέει το επιτελείο του Μπένι. Ο Μιχάλης όμως; Τι έπαθε; Ποια μύγα τον τσίμπησε μέσα στο κατακαλόκαιρο κι ανέβηκε κι αυτός στα κεραμίδια;
** Το… σύνδρομο του «εκσυγχρονισμού»; Η ανάγκη να μην παραμένει αμίλητος, όταν οι άλλοι «ύποπτοι» ανοίγουν περπατησιά; Όπως και να ‘χει, ο αρχηγός «μπάζει» από παντού. Και τα εσωκομματικά μέτωπα ανοίγουν το ένα μετά το άλλο…
** Πάντως έτσι κι αλλιώς ο Μιχάλης δεν προτίθεται να καταγραφεί σαν ακόλουθος του Μπένι. Με ό,τι αυτό σημαίνει. Και σημαίνει πολλά…
** Δηλαδή; Οι τρεις αρχηγοί της συγκυβέρνησης αποφάσισαν να το παίξουν «ο καλός, ο κακός κι ο άσχημος»; Καθόλου πρωτότυπο το σενάριο. Κακοστημένη η παράσταση. Και το έργο δεν έχει θεατές!
** Αμ ο ΓΑΠ; Αντί να παραμένει κρυμμένος σε κάποιο πολιτικό λαγούμι, αντί να ασχολείται με το κανό του (και προσοχή, μην την πάθει όπως στις Σπέτσες!) είχε το θράσος να βγει για να υπερασπιστεί το «έργο» της Άννας και της δικιάς του κυβέρνησης!
** Αλλού βέβαια στόχευε. Στον Μπένι. Αλλά σε κάθε περίπτωση το πολιτικό του θράσος έχει σπάσει όλα τα κοντέρ…
** Είναι δυνατό; Οι ολετήρες να το παίζουν τιμητές;
** Βρε μπας κι απέκτησε και το ΠΑΣΟΚ… επίτιμο;
** Μεγάλο ξεκατίνιασμα πέφτει και στη ΔΗΜΑΡ. Είναι σαφές, πως η… «κυβερνώσα Αριστερά» (τρομάρα μας!) εισπράττει τώρα το κόστος απ’ τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση.
** Και τα δύσκολα είναι μπροστά. Όπως γνωρίζω, η Κ.Ο. του κόμματος είναι μοιρασμένη μεταξύ των άκριτων υποστηρικτών της συγκυβέρνησης (λέγε με Ψαριανό…) και αυτών οι οποίοι ασκούν κριτική και έχουν ανέβει στα κεραμίδια (λέγε με Οδυσσέα), με τον Κουβέλη σε ρόλο διαιτητή, προς το παρόν…
** Πόσο θα αντέξουν; Μέχρι στοιχήματα πέφτουν!
** Πάντως στο Μαξίμου τον έχουν περί πολλού τον Φώτη (Κουβέλη). Εκτιμούν, έμαθα, την «υπευθυνότητά» του, σε αντίθεση με τα επικοινωνιακά παιχνίδια που (λένε ότι) κάνει ο έτερος εταίρος, ο Βενιζέλος! Ρε έχουν έρθει τα πάνω-κάτω!
** Βέβαια το απόλυτο ξεκατίνιασμα, το απόλυτο σούργελο, είναι η εικόνα που επικρατεί στο πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ! Εκεί τα βάσανα τελειωμό δεν έχουν και οι νουνεχείς (έχουν απομείνει και τέτοιοι!) εκτιμούν ότι στις επόμενες εκλογές, τις οποίες δεν βλέπουν πολύ μακριά, το ΠΑΣΟΚ θα πάθει αυτό που δεν έπαθε στις εκλογές του Ιούνη, θα πέσει δηλαδή σε μονοψήφιο ποσοστό!
** Έχουν φτάσει στο σημείο να είναι ικανοποιημένοι μετά από κάθε συνεδρίαση οργάνου, αν έχει προηγηθεί «απλά» ξεκατίνιασμα και δεν έχει πέσει ξύλο!
** Τα νεύρα του Μπένι είναι –στην κυριολεξία- τσατάλια, η ψυχολογική του κατάσταση χάλια, η συμπεριφορά του απρόβλεπτη…
** Τη μια ξεκατινιάζεται με τον Λοβέρδο, την άλλη τα ρίχνει στον Στουρνάρα, μόλις τελειώσει αυτό το ματς γίνεται το απόλυτο μπάχαλο με τον Χρυσοχοϊδη και πάει λέγοντας…
** Στο μεταξύ έχει ξεκατινιαστεί τηλεφωνικά με την Άννα και στο ενδιάμεσο έχει ρίξει κι ένα ματσάκι με τον ΓΑΠ!
** Ο μεν (Βενιζέλος) λέει σε συνεργάτες του οι οποίοι του εισηγούνται να κάνει κάποια «προειδοποιητική» διαγραφή «δεν τους διαγράφω, αν θέλουν να φύγουν μόνοι τους». Οι δε (Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου, Χρυσοχοϊδης, Ραγκούσης και λοιπές δυνάμεις) «απαντούν» ότι «αν τολμά ας μας διαγράψει, εμείς δεν φεύγουμε». Γίνεται δηλαδή ένα (ενδιαφέρον) παιχνίδι τακτικής και εντυπώσεων. Ποιος θα κερδίσει; Όποιος έχει πιο γερά νεύρα;
** Θυμηθείτε και κάτι άλλο, για το οποίο σας ενημερώσαμε απ’ την περασμένη Κυριακή. Ότι δηλαδή κάποιοι (εκ) του στενού επιτελείου του Μπένι του έχουν εισηγηθεί να αντικαταστήσει την Φώφη απ’ τη θέση του εκπροσώπου του κόμματος!
** Πάνε δηλαδή να φορτώσουν στην Φώφη όλα όσα γίνονται στο ΠΑΣΟΚ την τελευταία περίοδο και θυμίζουν μονομαχία στον πράσινο βάλτο!
** Είναι δυνατό; Κι όμως είναι!
** Μια ενδιαφέρουσα επισήμανση μου έκαμε έμπειρο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, με άριστη γνώση της εσωκομματικής γεωγραφίας: Έτσι που το πάει ο Βαγγέλης, με τον τρόπο που φέρεται σε στελέχη με ειδικό βάρος, με τις πολώσεις που προκαλεί, τους στέλνει εκόντες-άκοντες στην… αγκαλιά του ΓΑΠ!
** Ο οποίος ΓΑΠ «τρώγεται» να αποκτήσει ξανά κάποιο ρόλο, να ξαναμπεί στο κάδρο βρε αδερφέ…
** Τώρα, αδέρφια, γιατί εμένα κάτι δεν μου πάει καλά με την απογραφή του πληθυσμού της Ελλάδας, που έκανε η ΕΛΣΤΑΤ;
** Γιατί κάτι μου λέει πως υπάρχουν κενά και ελλείψεις, πώς η απογραφή αυτή δεν απεικονίζει με ακρίβεια την πραγματικότητα; Ε;
** Σε κάθε περίπτωση βέβαια αναδεικνύεται το οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και το οποίο θα οξυνθεί ακόμα περισσότερο λόγω της οικονομικής κρίσης, αλλά…
** Τι μου είπε στενός συνεργάτης του Μπένι; Ότι, λέει, οι… αντικατασκοπεία του αρχηγού έχει εντοπίσει τον Λοβέρδο να έχει συναντήσεις με τον Φλωρίδη! Έγκλημα! Να αναμένουμε… αντίμετρα;
** Ωρέ; Ακόμα κι ο ποιητής Κωστής κριτικάρει την εριστικότητα και την απώλεια ψυχραιμίας του Μπένι; Ωρέ;
** Και πάνω στη σύγχυση, που λένε, προκύπτει κι ένα ακόμα ξεκατίνιασμα, μεταξύ του Σιφουνάκη και του Παναγιωτακόπουλου αυτή τη φορά, με εκατέρωθεν εκφράσεις που δεν έχουν κάνει για πράσινα στελέχη ούτε οι φανατικότεροι αντίπαλοί τους!
** Της… ίντριγκας το κάγκελο γίνεται στην ΕΡΤ!
** Ο λόγος; Οι αναμενόμενες αλλαγές, μετά τις αλλαγές στη διοίκηση και οι διαγκωνισμοί για καλύτερα «πλασαρίσματα»…
** Τα χτυπήματα –και φανερά και κρυφά- πάνε σύννεφο!
** Λέτε; Να την πληρώσει τελικά ο ΓΑΠ όχι απ’ αυτούς που υπόσχονταν εξεταστικές για την οικονομία και τώρα το ‘χουν κάνει γαργάρα, αλλά απ’ την επιμονή του εισαγγελέα Πεπόνη, ο οποίος ζήτησε έρευνα για τις αποκαλύψεις Ρουμελιώτη, απ’ την οποία έρευνα προβλέπω ότι θα βγουν πολλά ενδιαφέροντα στη φόρα;
** Καλές διακοπές, αδέρφια. Με δυσκολίες, με ανέχεια, με σοβαρά προβλήματα, αλλά αυτό το ελληνικό καλοκαίρι απολαύστε το. Χρειάζονται δυνάμεις για τα ακόμα πιο δύσκολα του χειμώνα… 

Κυριακή 5 Αυγούστου 2012

Ο πόλεμος για το πετρέλαιο - Ιδού ο «μαύρος χρυσός» της Ελλάδας

http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=49881&Itemid=139

Η ικανοποίηση τουλάχιστον του 20% των ενεργειακών αναγκών της χώρας μέχρι το 2020 από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αποτελεί όχι μόνο δέσμευση που απορρέει από την ισχύουσα ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική, μα και κύρια αναπτυξιακή επιλογή της σημερινής κυβερνήσεως. Λάθος στόχος, λάθος πορεία. Η σωστή τοποθέτηση, ο εθνικός στόχος, το εθνικό όραμα, που επιτέλους πρέπει να γίνει πράξη, δεν αποτελεί απλά το επίτευγμα του 20% των ενεργειακών αναγκών της χώρας να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά πρώτα και κύρια να καταστεί ενεργειακά ανεξάρτητη η χώρα.
Θα είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα της Ελλάδας μετά την επίτευξη τροφικής αυτάρκειας στις δεκαετίες του ’50 και του ’60, όταν επιτέλους πάψαμε να περιμένουμε στον Πειραιά τα καράβια με το στάρι και το ρύζι, για να θρέψουμε τον πληθυσμό μας. Ήρθε η ώρα η Ελλάδα να καταστεί ενεργειακά ανεξάρτητη. Στο πλαίσιο αυτού του εθνικού στόχου να περιλάβουμε και τον επιμέρους στόχο το 20% των αναγκών να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Σε αυτό το πλαίσιo, ο στόχος για «πράσινη ενέργεια» καθίσταται ακόμα πιο σημαντικός... Αλλά σε αυτό το στρατηγικό πλαίσιο.
Ανεξάρτητος και μεμονωμένος, το μόνο που μπορεί να επιτύχει είναι κάποια περιβαλλοντική «αυτοϊκανοποίηση» την ώρα που γύρω από την Ελλάδα μέχρι το 2020 θα έχουν ξεφυτρώσει τουλάχιστον τέσσερα πυρηνικά εργοστάσια σε Αλβανία, Βουλγαρία και Τουρκία!
Η έρευνα της «Σ» που κατέληξε να αποτυπωθεί στην παρούσα μελέτη ξεκινάει από αυτό ακριβώς το ερώτημα: Από πού θα ικανοποιείται το υπόλοιπο 80% της ενεργειακής ζήτησης; Συνεκτική και ολοκληρωμένη απάντηση στο ερώτημα αυτό, με το πλήθος των επιμέρους οικονομικών επιπτώσεων και παραμέτρων ενεργειακής επάρκειας και εθνικής ασφάλειας που το συνοδεύουν, δεν έχουν δώσει ούτε η σημερινή κυβέρνηση αλλά ούτε και οι προηγούμενες.
Υπάρχει ο λιγνίτης, αλλά επιβαρύνει το περιβάλλον στο βαθμό που το σώζει η «πράσινη ενέργεια», υπάρχουν τα υδροηλεκτρικά φράγματα, αλλά και εδώ έχουμε οικολογικό θέμα, έστω σε μικρότερη έκταση από τον λιγνίτη, όπως και θέμα φυσικών πόρων: Η χώρα δεν έχει άλλα μεγάλα ποτάμια, πέραν των υπαρχόντων ποταμών και φραγμάτων, για να επενδυθούν σε αυτά μεγάλες ενεργειακές φιλοδοξίες.
Τι μένει λοιπόν; Αυτό που όλοι, πλην Ελλάδος, αναζητούν μανιωδώς, αυτό που από οικολογικής άποψης είναι ό,τι φιλικότερο προς το περιβάλλον, αφού η εξόρυξή του δε μολύνει, είναι εύκολο να μεταφερθεί και κινεί την ανάπτυξη όλου του πλανήτη τα τελευταία 120 χρόνια: Το πετρέλαιο.
Στην Ευρώπη μόνο τέσσερις χώρες δεν ψάχνουν για πετρέλαιο: Η Ελλάδα, η Βοσνία, η Σερβία και η Μολδαβία! Ολα αυτά, όταν την τελευταία πενταετία η αναζήτηση πετρελαίου έχει πάρει διαστάσεις φρενίτιδας μετά τις αλματώδεις τεχνολογικές εξελίξεις από το 2000 περίπου και μετά, στις διαδικασίες έρευνας πετρελαϊκών κοιτασμάτων. Τώρα βρίσκεις το πετρέλαιο, οπουδήποτε βρίσκεται, σε όποιο βάθος βρίσκεται, ακόμα και κάτω από υπεδάφια στρώματα που κάποτε έκρυβαν αποτελεσματικά τον «μαύρο χρυσό».
Επισκόπηση της διεθνούς αναζήτησης υδρογονανθράκων την τελευταία δεκαετία
Τα αίτια της σημερινής έντονης αναζήτησης και εξερεύνησης υδρογονανθράκων στην Ευρώπη άρχισαν να διαμορφώνονται στις αρχές της παρούσας δεκαετίας. Τότε και εξαιτίας μιας νέας και συνεχώς διευρυνόμενης ζήτησης από την Κίνα στην παγκόσμια αγορά υδρογονανθράκων -που ακόμη και στις μέρες μας ουδόλως έχει κοπάσει, ενώ ακολουθεί κατά πόδας και η Ινδία- άρχισε να αυξάνεται ως επακόλουθο και η τιμή του πετρελαίου και του φυσικού αερίου (ΦΑ).
Ταυτόχρονα, εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια κορύφωσης της παραγωγής των κοιτασμάτων στη Βόρεια Θάλασσα -η παραδοσιακή πηγή, μαζί με τη Μέση Ανατολή- προμήθειας υδρογονανθράκων της Ευρώπης.
Τα πράγματα μάλιστα, στένευαν ακόμη περισσότερο, όταν τα ίδια σημάδια παραγωγικής κορύφωσης, μάλιστα με μια παρατηρούμενη γρηγορότερη ημερήσια κάμψη, αρχισαν να εμφανίζονται και σε άλλες πρότινος μεγάλες δεξαμενες και λεκάνες τροφοδοσίας της παγκόσμιας αγοράς, τόσο στο Κόλπο του Μεξικού, όσο και στις ίδιες τις ΗΠΑ, ιδιαίτερα στα κοιτάσματα ΦΑ.
Φόβοι, μάλιστα, άρχισαν να εκφράζονται και για μια ομόλογη γήρανση και άλλων υφιστάμενων μεγάλων ταμιευτήρων, ιδιαίτερα δε των μεγάλων κοιτασμάτων της Σαουδικής Αραβίας. Κι όλα αυτά, τη στιγμή που οι ενεργειακές ανάγκες (και) στην Ευρώπη την ίδια, δεν έπαψαν να αυξάνονται λόγω της αναπτυξιακής στιβαρότητος που υπήρχε και της ευμάρειας που προκαλούσε και προσέφερε.
Διαβάστε το πλήρες άρθρο εδώ

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου