ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ: Tα δικαιώματα των επιβατών που ταξιδεύουν με πλοία

ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

Κεντρική Διοίκηση: Γούναρη 4, 185 31 Πειραιάς

Κέντρο Ενημέρωσης  Ταξιδιωτών

Κεντρικό Λιμάνι Πειραιά - Πύλη 8

Τηλ. 210  4111080

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Tα δικαιώματα των επιβατών που ταξιδεύουν με πλοία

·        Ταξιδεύει με ακτοπλοϊκό πλοίο και το δρομολόγιο έχει καθυστέρηση;

·        Ακυρώθηκε το ταξίδι του;

·        Περιμένει να ταξιδέψει και το πλοίο του δεν είναι στο λιμάνι;

·        Δεν του έδωσαν τη θέση ή την καμπίνα που δικαιούται;

·        Θέλει να ακυρώσει το εισιτήριό του;

·        Με ποιόν τρόπο θα αποζημιωθεί και πού πρέπει να απευθυνθεί;

Ο ταξιδιώτης πριν ταξιδέψει με πλοίο πρέπει να ενημερωθεί για τα δικαιώματά σου και τις υποχρεώσεις των ακτοπλοϊκών εταιρειών.  

                 20 χρήσιμες ερωτήσεις

                                             20 χρήσιμες απαντήσεις

1. Τι δικαιούμαι σε περίπτωση μη παροχής της θέσης ή του τύπου της καμπίνας που αναγράφεται στο εισιτήριο;

(α) Να υπαναχωρήσεις και να λάβεις  την αξία του ναύλου που κατέβαλες(επιβάτη ή και οχήματος) και χρηματική αποζημίωση προσαυξημένη κατά 100% επί της τιμής του ναύλου επιβάτη ή

(β) Να ταξιδέψεις σε θέση κατώτερη και να λάβεις τη διαφορά της τιμής του ναύλου επιβάτη μεταξύ της κατηγορίας των θέσεων προσαυξημένη κατά 100% ή

(γ) Μετά από αίτημά σου και συμφωνία της εταιρείας , να ταξιδέψεις σε θέση ανώτερη καταβάλλοντας τη διαφορά της τιμής του ναύλου μειωμένη κατά 50%. Η καταβολή της διαφοράς δεν ισχύει εάν η εταιρεία σου διαθέσει ανώτερη θέση με δική της πρωτοβουλία χωρίς αίτημά σου. 

 

2. Έχω δικαίωμα να ακυρώσω το εισιτήριό μου;

Δικαιούσαι να υπαναχωρήσεις  και ανάλογα με το χρόνο επιστροφής αυτούσιου του σώματος του εισιτηρίου, να σου επιστραφεί ολόκληρος ο ναύλος ή ποσοστό του ως εξής:

-Ποσοστό 50% εφόσον επιστρέψεις το εισιτήριο έως και 12 ώρες πριν από τον προγραμματισμένο απόπλου.

-Ποσοστό 75% εφόσον επιστρέψεις το εισιτήριο έως και 7 ημέρες πριν από τον προγραμματισμένο απόπλου.

-Ολόκληρο το ναύλο εφόσον επιστρέψεις το εισιτήριο έως και 14 ημέρες πριν από τον προγραμματισμένο απόπλου.

-Ολόκληρο το ναύλο ανεξαρτήτως του χρόνου ειδοποίησης για αποδεδειγμένους λόγους ανωτέρας βίας.

Στις παραπάνω περιπτώσεις ακύρωσης επιστρέφονται και οι κρατήσεις υπέρ τρίτων και ο ΦΠΑ.

3.Έχω δικαίωμα να τροποποιήσω το εισιτήριό μου;

-Δικαιούσαι να τροποποιήσεις το εισιτήριο σου εφόσον διατίθενται θέσεις μέχρι και 24 ώρες πριν τον προγραμματισμένο απόπλου.

4. Τι δικαιούμαι να μεταφέρω χωρίς την καταβολή ιδιαίτερου ναύλου;

-Δικαιούσαι να μεταφέρεις χειραποσκευές βάρους μέχρι 50 κιλών.

-Εάν είσαι άτομο μειωμένης κινητικότητας, δικαιούσαι, επιπλέον των χειραποσκευών, να μεταφέρεις κάθε εξοπλισμό που απαιτείται για την αυτόνομη μετακίνησή σου.

5.Ποιος ευθύνεται για την φθορά ή απώλεια των αποσκευών μου εντός του πλοίου;

- Εφόσον οι αποσκευές σου έχουν παραδοθεί για φύλαξη και σου έχει εκδοθεί σχετική απόδειξη ευθύνεται η εταιρεία. 

6.Τι δικαιούμαι σε περίπτωση που το πλοίο  καθυστερήσει να αναχωρήσει από το λιμάνι  λόγω βλάβης ή ζημίας του πλοίου ή υπαιτιότητας της εταιρείας;

(α)Να υπαναχωρήσεις και για αποζημίωση να λάβεις το αντίτιμο του εισιτηρίου που κατέβαλες.

(β) Να διαμείνεις στο πλοίο και να προώθηθείς στον προορισμό του θαλάσσιου ταξιδιού σου με μέριμνα και δαπάνη της εταιρείας .

(γ) Να σου χορηγηθεί από την εταιρεία τροφή για καθυστέρηση άνω των 4 ωρών και κατάλυμα στο πλοίο ή ξενοδοχείο ,εφόσον αυτό είναι εφικτό, όταν  ο αναμενόμενος χρόνος της αναχώρησης είναι η επόμενη ημέρα από την προγραμματισμένη αρχικώς ώρα απόπλου και μεσολαβούν τουλάχιστον 6 ώρες ή αναμένεται καθυστέρηση απόπλου πέραν των 6 ωρών και η προγραμματισμένη ώρα απόπλου είναι μεταξύ των ωρών 00.00 έως 05.00. Εφόσον η παροχή καταλύματος δεν είναι εφικτή χρηματική αποζημίωση διπλάσια του ναύλου επιβάτη.

(δ) Να λάβεις αποζημίωση 25% ή 50% επί του ναύλου ή άλλη αντισταθμιστική παροχή κατόπιν συμφωνίας μόνο εφόσον τελικά προωθήθηκες στον προορισμό σου με το ίδιο ή άλλο πλοίο με μέριμνα και δαπάνη της εταιρείας και η καθυστέρηση σου είναι μεγαλύτερη των 3 ή 6 ωρών αντίστοιχα από την προγραμματισμένη άφιξη στο λιμάνι προορισμού σου.

(ε) Να λάβεις αποζημίωση διπλάσια του ναύλου επιβάτη καθώς και την επιστροφή του ναύλου οχήματος που  κατέβαλες ή κατόπιν συμφωνίας άλλη αντισταθμιστική παροχή, εφόσον με υπαιτιότητα της εταιρείας δεν προωθήθηκες στον προορισμό σου με το ίδιο ή άλλο πλοίο εντός 24 ωρών από την προγραμματισμένη ώρα απόπλου.

7. Τι δικαιούμαι σε περίπτωση καθυστέρησης του πλοίου κατά την διάρκεια του ταξιδιού λόγω βλάβης ή ζημιάς του ή υπαιτιότητας της εταιρείας ;  

-Να υπαναχωρήσεις και να σου επιστραφεί ο ναύλος που αναλογεί για το υπόλοιπο της διαδρομής ή

-Να συνεχίσεις το ταξίδι σου και να λάβεις αποζημίωση 25% ή 50% επί του ναύλου  ή κατόπιν συμφωνίας άλλη αντισταθμιστική παροχή όταν λόγω της καθυστέρησης ή προγραμματισμένη άφιξη στο λιμάνι προορισμού είναι μεγαλύτερη των 3 ή 6 ωρών αντίστοιχα.

Η άσκηση ενός από τα παραπάνω δικαιώματα αποδεικνύεται με ενυπόγραφη συμπλήρωση σχετικού εντύπου που σου χορηγείται από την εταιρεία κατά την ενημέρωσή σου για το γεγονός της καθυστέρησης του ταξιδιού.

8. Τι δικαιούμαι σε περίπτωση που διακοπεί το ταξίδι σε ενδιάμεσο λιμάνι εξαιτίας βλάβης ή ζημιάς του πλοίου ή υπαιτιότητας της εταιρείας και  εφόσον τελικά προωθήθηκα στον προορισμό μου;

Να λάβεις αποζημίωση 25% ή 50% επί του ναύλου  ή άλλη αντισταθμιστική παροχή κατόπιν συμφωνίας και εφόσον τελικά προωθηθηκες στον προορισμό σου με το ίδιο ή άλλο πλοίο με μέριμνα και δαπάνη της εταιρείας  και η καθυστέρηση είναι μεγαλύτερη των 3 ή 6 ωρών αντίστοιχα από την προγραμματισμένη άφιξη.

9. Τι δικαιούμαι  σε περίπτωση που διακοπεί το ταξίδι μου σε ενδιάμεσο λιμάνι εξαιτίας βλάβης ή ζημιάς του πλοίου και εφόσον δεν προωθήθηκα στον  προορισμό μου και δεν άσκησα το δικαίωμα της υπαναχώρησης;

-Να σου προσφερθεί, από την εταιρεία, τροφή για καθυστέρηση άνω των 4 ωρών και κατάλυμα στο πλοίο ή ξενοδοχείο ,εφόσον αυτό είναι εφικτό, όταν  ο αναμενόμενος χρόνος της αναχώρησης είναι η επόμενη ημέρα από την προγραμματισμένη αρχικώς ώρα απόπλου από το ενδιάμεσο λιμάνι και μεσολαβούν μεταξύ τους τουλάχιστον 6 ώρες ή αναμένεται καθυστέρηση απόπλου πέραν των 6 ωρών και η διακοπή του ταξιδίου συνέβη μεταξύ των ωρών 00.00 έως 05.00. Εφόσον η παροχή καταλύματος δεν είναι εφικτή χρηματική αποζημίωση διπλάσια του ναύλου επιβάτη  και επιπλέον χρηματική αποζημίωση διπλάσια του ναύλου επιβάτη ή άλλη αντισταθμιστική παροχή κατόπιν συμφωνίας.

Η άσκηση του δικαιώματος αυτού, αποδεικνύεται με ενυπόγραφη συμπλήρωση σχετικού εντύπου που σου χορηγείται από την εταιρεία κατά την ενημέρωσή σου για το γεγονός της διακοπής του ταξιδίου.

10. Τι δικαιούμαι σε περίπτωση που καθυστερήσει ή ματαιωθεί το ταξίδι εξαιτίας βλάβης ή ζημιάς του πλοίου ή υπαιτιότητας της εταιρείας και χάσω την ανταπόκριση για την συνέχιση του θαλάσσιου ταξιδιού;

-Εφόσον διαθέτεις εισιτήριο ανταπόκρισης ενημερώνεις σχετικά την εταιρεία και δικαιούσαι να προωθηθείς με τον προσφορότερο τρόπο στον τελικό προορισμό σου με μέριμνα και δαπάνη της εταιρείας.  

-Να σου προσφερθεί τροφή και κατάλυμα στο λιμάνι ανταπόκρισης , με μέριμνα και δαπάνη της εταιρείας , όταν εξαιτίας της απώλειας της ανταπόκρισης αναγκάζεσαι να αναχωρήσεις την επόμενη ημέρα από την άφιξή σου και μεσολαβούν μεταξύ τους τουλάχιστον 6 ώρες ή όταν η άφιξη στο λιμάνι ανταπόκρισης συνέβη μεταξύ των ωρών 00.00 έως 05.00 και η αναχώρηση στον τελικό προορισμό σου αναμένεται να γίνει σε χρόνο πέραν των 6 ωρών .

11.Τι δικαιούμαι σε περίπτωση που απαγορευθεί ο απόπλους του πλοίου  λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών;

   -Να τροποποιήσεις το εισιτήριό σου .

   -Να διαμείνεις στο πλοίο εφόσον κατά την κρίση του πλοιάρχου οι συνθήκες το επιτρέπουν.

   -Να υπαναχωρήσεις και να σου επιστραφεί ο αναλογούν ναύλος.

12. Τι δικαιούμαι σε περίπτωση που ακυρωθεί το ταξίδι με υπαιτιότητα της εταιρείας;

Να λάβεις πλήρη αποζημίωση ή άλλες αντισταθμιστικές παροχές κατ’ επιλογή σου εφόσον:

- Δεν ενημερώθηκες μία εβδομάδα πριν από τον προγραμματισμένο απόπλου του ακυρωθέντος δρομολογίου και δεν σου επιστράφηκε το αντίτιμο του εισιτηρίου ή

- Δεν ενημερώθηκες τουλάχιστον 12 ώρες  πριν από τον προγραμματισμένο απόπλου του ακυρωθέντος δρομολογίου και δεν προωθήθηκες με άλλο μέσο στον προορισμό σου εντός 12 ωρών από τον προγραμματισμένο απόπλου του ακυρωθέντος δρομολογίου.

13.Τι δικαιούμαι σε περίπτωση που ακυρωθεί το ταξίδι λόγω βλάβης ή ζημίας του πλοίου;

 Να ενημερωθείς εγκαίρως και εφόσον συμφωνήσεις να  προωθηθείς στον προορισμό σου με μέριμνα και δαπάνη της εταιρείας  εντός 24 ωρών ή να υπαναχωρήσεις και να σου επιστραφεί το αντίτιμο του εισιτηρίου.

- Εφόσον δεν προωθηθείς στον προορισμό σου ή δεν υπαναχωρήσεις σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην προηγούμενη περίπτωση δικαιούσαι τροφή για καθυστέρηση άνω των 4 ωρών και κατάλυμα στο πλοίο ή ξενοδοχείο, εφόσον αυτό είναι εφικτό, όταν  ο αναμενόμενος χρόνος της αναχώρησης είναι η επόμενη ημέρα από την προγραμματισμένη ώρα απόπλου και μεσολαβούν τουλάχιστον 6 ώρες ή αναμένεται καθυστέρηση απόπλου πέραν των 6 ωρών και η προγραμματισμένη ώρα απόπλου είναι μεταξύ των ωρών 00.00 έως 05.00. Εφόσον η παροχή καταλύματος δεν είναι εφικτή χρηματική αποζημίωση διπλάσια του ναύλου επιβάτη.

- Χρηματική αποζημίωση διπλάσια του ναύλου επιβάτη ή άλλη αντισταθμιστική παροχή κατόπιν συμφωνίας εφόσον με υπαιτιότητα της εταιρείας δεν προωθηθείς στον προορισμό σου εντός 24 ωρών.

14. Τι δικαιούμαι σε περίπτωση που δεν μου επιτραπεί η επιβίβαση στο πλοίο ενώ έχω στην κατοχή μου έγκυρο εισιτήριο;

- Να λάβεις αποζημίωση τριπλάσια της αξίας του ναύλου επιβάτη ή

- Την συντομότερη προώθησή στον τελικό προορισμό σου, με μέριμνα και δαπάνη της εταιρείας , τροφή για καθυστέρηση άνω των 4 ωρών και κατάλυμα στο πλοίο ή ξενοδοχείο, εφόσον αυτό είναι εφικτό, όταν  ο αναμενόμενος χρόνος της αναχώρησης είναι η επόμενη ημέρα από την προγραμματισμένη ώρα απόπλου και μεσολαβούν τουλάχιστον 6 ώρες ή αναμένεται καθυστέρηση απόπλου πέραν των 6 ωρών και η προγραμματισμένη ώρα απόπλου είναι μεταξύ των ωρών 00.00 έως 05.00 ή μεταφορά σε χρόνο της επιλογής σου. Στην περίπτωση αυτή λαμβάνεις επιπρόσθετα ως αποζημίωση την αξία του ναύλου επιβάτη.

15. Που μπορώ να επιστρέψω το εισιτήριό μου;

Μπορείς να το επιστρέψεις ή να το τροποποίησεις το εισιτήριο σου από εκεί που το εξέδωσες ή στον οριζόμενο κατά λιμένα από την εταιρεία  ναυτικό πράκτορα ή σε οποιοδήποτε πρόσωπο  εκδίδει εισιτήρια επιβατών και αποδείξεις μεταφοράς οχημάτων για το συγκεκριμένο πλοίο.

16. Με ποιόν τρόπο θα μου επιστραφεί ο ναύλος και θα μου καταβληθεί η αποζημίωση;

θα πρέπει να παραδώσεις αυτούσιο το σώμα του εισιτηρίου ή το απόκομμα, στην εταιρεία ή στον εκδότη του εισιτηρίου ή στον κατά λιμένα οριζόμενο από την εταιρεία ναυτικό πράκτορα έως και 7 ημέρες μετά την προγραμματισμένη αναχώρηση του πλοίου

17. Έχει η εταιρεία άλλες υποχρεώσεις τις οποίες πρέπει να γνωρίζω;

Ναι, πρέπει να γνωρίζεις ότι οι εταιρείες υποχρεούνται να:

-Ανακοινώνουν  δημόσια  τα  δρομολόγια  με  κάθε πρόσφορο μέσο και να πληροφορούν εγκαίρως το κοινό σχετικά με την εκτέλεσή τους.

-Ανακοινώνουν  με  προσβάσιμες  στους  επιβάτες μορφές αναγγελίας  την οποιαδήποτε καθυστέρηση στον απόπλου , πλου και κατάπλου του πλοίου, αναφέροντας τόσο τον εκτιμώμενο χρόνο όσο και την αιτία της καθυστέρησης.

-Ενημερώνουν τον ενδιαφερόμενο επιβάτη πριν την έκδοση του εισιτηρίου για τις τιμές και εκπτώσεις και να μην αυξάνουν την τιμή του για το οποίο έγινε κράτηση μέσω του συστήματος ηλεκτρονικής κράτησης θέσεως μέχρι τη συμφωνημένη ημερομηνία και ώρα παραλαβής ή πληρωμής του εισιτηρίου.

-Ενημερώνουν αναλυτικά τον επιβάτη ως προς τα δικαιώματά του και τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από τις διατάξεις του νόμου.

-Παρέχουν κάθε δυνατή βοήθεια στα άτομα μειωμένης κινητικότητας ή στα άτομα που χρήζουν ειδική φροντίδα όπως βρέφη, μικρά παιδιά και τους συνοδούς τους, εγκύους, ηλικιωμένα πρόσωπα.

18.Τι υποχρεώσεις έχω εγώ απέναντι στην εταιρεία;

Ως επιβάτης υποχρεούσαι να:

-Προσέρχεσαι στο πλοίο μισή ώρα πριν την προγραμματισμένη ώρα απόπλου και να φέρεις το όχημα  στο χώρο αναμονής φόρτωσης τουλάχιστον 1 ώρα πριν τον απόπλου.

-Καταλαμβάνεις την αντίστοιχη θέση που αναγράφεται επί του εισιτηρίου, να μην τοποθετείς τις αποσκευές σου ή άλλα αντικείμενα επάνω στα καθίσματα ή σε άλλες θέσεις επιβατών ώστε να στερείται η θέση άλλου επιβάτη και να συμμορφώνεσαι στους κανονισμούς του πλοίου καθώς και στις οδηγίες του πλοιάρχου ή του προσωπικού του πλοίου που σχετίζονται με την ησυχία , ευταξία, καθαριότητα και ασφάλεια του πλοίου.

-Μην μεταφέρεις εκρηκτικές, εύφλεκτες, εμπρηστικές και γενικά επικίνδυνες ύλες.

-Δίνεις τα ακριβή στοιχεία σου και εφόσον το επιθυμείς στοιχεία επικοινωνίας για την ενημέρωσή σου σε περίπτωση καθυστέρησης, ακύρωσης ή ματαίωσης του δρομολογίου.

19. Που μπορώ να απευθυνθώ για να υποβάλω παράπονα – καταγγελία στην περίπτωση που  η εταιρεία δεν πληρεί τις υποχρεώσεις της;

-Για κάθε παράπονο ή καταγγελία που αφορά στη μη τήρηση των υποχρεώσεων της εταιρείας  ή του εκδότη του εισιτηρίου, όπως καθορίζονται  στις διατάξεις του ν. 3709/2008 , καθώς και για οποιαδήποτε απαίτηση που απορρέει από τις διατάξεις του ίδιου νόμου απευθύνεσαι αρχικά στην εταιρεία ή στον εκδότη του εισιτηρίου ή στον ναυτικό πράκτορα. Κατά την διάρκεια του πλου  στον ορισμένο από τον πλοίαρχο αξιωματικό του πλοίου. Συμπληρώνεις το ειδικό έντυπο παραπόνων το οποίο μπορείς να προμηθευτείς ανάλογα εντός του πλοίου, στα γραφεία έκδοσης εισιτηρίων και στις λιμενικές αρχές.

-Μετά την παρέλευση 15 εργάσιμων ημερών εφόσον δεν δόθηκαν απαντήσεις ή επαρκείς εξηγήσεις από την εταιρεία ή τον εκδότη του εισιτηρίου σε καταγγελίες ή παράπονα, μπορείς να συμπληρώσεςι και να υποβάλεις το ίδιο ειδικό έντυπο παραπόνων, επισυνάπτοντας φωτοαντίγραφο του αρχικού έντυπου παραπόνων που συμπλήρωσες απευθείας:

α) στη Λιμενική Αρχή επιβίβασής ή αποβίβασής σου ή

β) στο ΥΕΝΑΝΠ/Δ/νση Θαλασσίων Συγκοινωνιών  ή στην Δ/νση Μεταφορών της Γ.Γ. Αιγαίου και Νησιωτικής  Πολιτικής και στη διεύθυνση που αναφέρεται στο πίσω μέρος του ειδικού εντύπου .

20. Σε ποιες περιπτώσεις δεν έχουν εφαρμογή τυχόν απαιτήσεις μου;

- Καμία απαίτηση δεν δύναται να θεμελιωθεί για καθυστέρηση, διακοπή, ακύρωση ή τροποποίηση  δρομολογίου που οφείλεται σε λόγους δημόσιας τάξης και ασφάλειας, στην εφαρμογή διατάξεων της νομοθεσίας( όπως περίπτωση δ της παραγράφου 3,του άρθρου έκτου ν.2932/01) ή σε εντολές της αρμόδιας Αρχής γενικά ιδίως δε για την παροχή βοήθειας σε πλοία ή πρόσωπα που βρίσκονται σε κίνδυνο ή σε τυχόν εγκεκριμένη  τροποποίηση των προγραμματισμένων δρομολογίων η οποία σχετίζεται με την  εξυπηρέτηση εκτάκτων μεταφορικών αναγκών ή την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος.

Για περισσότερες πληροφορίες και ενημέρωση για το νόμο που αφορούν το νόμο 3709/08 (ΦΕΚ 213 Α΄) και την αριθμ. 3332.12/01/09/23-2-2009 Υπουργική Απόφαση (ΦΕΚ 427 Β΄) μπορούν οι επιβάτες να απευθύνονται  στις Λιμενικές Αρχές και στην Ένωση Καταναλωτών Ελλάδας.

Bill Gates: Περί μείωσης πληθυσμού...

http://anti-ntp.blogspot.com/2012/07/blog-post_8928.html

Μασόνος και ..Bilderberg και ο Ολαντ !

http://taxalia.blogspot.com/2012/07/bildernerg.html

Ένα από τα αγαπημένα θέματα του διαδικτύου, σε όλο τον πλανήτη, είναι να ανακαλύπτει ότι οι ηγέτες είναι Μασόνοι, μέλη της Λέσχης Bilderberg και έχουν Εβραϊκή καταγωγή.

Έτσι ήρθε στο φως βίντεο, όπου ο Πρόεδρος της Γαλλίας Francois Hollande μιλά σε τεκτονική στοά, αλλά και...
βίντεο από τον γνωστό Alex Jones (τον Λιακόπουλο της Αμερικής), που μιλά για τη συμμετοχή του Γάλλου Προέδρου στη γνωστή Λέσχη.

Προφανώς είναι αλήθεια, έτσι λειτουργεί ο πλανήτης, τι να κάνουμε τώρα...αυτοί είναι οι ηγέτες...
O κόσμος δεν χωρίζεται σε αριστερούς και δεξιούς, συντηρητικούς και προοδευτικούς κι άλλα πάπαλα, αλλά σε εκλεκτούς και λαουτζίκο. Απλά πράγματα.

διαβάστε περισσότερα στα:
http://mikromeseos.blogspot.gr/2012/07/blog-post_1840.html
http://enochered.wordpress.com/tag/francois-hollande/
http://theunhivedmind.com/wordpress/?p=30860
http://heilgapormindthegap.blogspot.gr/2012/05/francois-hollande.html

«ΜΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΕ ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ!»

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2012/07/blog-post_2369.html

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ - ΣΟΚ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΗΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ!

Θά θέλαμε σάν γονείς παιδιών τοΰ δημοτικού νά έκφράσουμε τήν αγωνία μας γιά τή συστηματική προπαγάνδα άνθελληνισμοϋ, αφελληνισμού καί άκρατου αντιχριστιανικού πνεύματος, που γίνεται μέ σκοπό τό βιασμό τοϋ νου τών παιδιών μας καί τή μετατροπή τους σέ νέους γενίτσαρους. Σας δίνουμε παρακάτω μιά εικόνα μικροϋ μόνο τμή­ματος τής κατάστασης που επικρατεί.

Αρχίζοντας μέ τή Γλώσσα τής Ε' τάξης (σελ. 23) βλέπουμε τόν άγιο Ιωσήφ χωρίς φωτοστέφανο νά αγκα­λιάζει τήν Παναγία, χωρίς φωτοστέ­φανο καί αυτή. Επίσης βλέπουμε τόν Χριστό σαν ενα απλό μωρό χωρίς φωτοστέφανο. Όλο τό βιβλίο έχει δυο φωτογραφίες γιά τά Χριστούγεννα. Συ­νεχίζοντας βλέπουμε ότι όλο τό κεφά­λαιο γιά τά Χριστούγεννα αναφέρεται στή μάγισσα Φρικαντέλα (σελ. 26). Βά­ζουν ένα παιδί μετανάστη (σελ. 24) νά θέτει σέ άμφιβολία γιά τό αν υπάρχουν άγγελοι, καί αύτοί μόνο για τους χορτάτους. Άκόμη (σελ. 29) βλέπουμε τά Θε­οφάνια νά είναι ένας άπλός αγώνας κολύμβησης. Βάζουν τά παιδιά νά φαντάζονται ότι είναι δέντρα (σελ. 31) όχι. πάντως νοήμονα όντα. Πλήση εγκε­φάλου έπίσης γίνεται (σελ. 11 καί 12) ειδικά γιά τούς έξωγήινους. 

Στό Ανθολόγιο τής Γλώσσας Ε' (σελ. 154) ό Τα Κι Κο ό Κινέζος αναρωτιέται: « .. Τά μάτια του γιατρού ήταν γλυκά και τά μάτια τοϋ Χρίστου ήταν γλυκά». Τί ώραία βλασφημία! Παρουσιάζουν επίσης τό βάψιμο τών αυγών σάν παλιό' ειδωλολατρικό έθιμο πού πήραμε καί ότι ό Χριστός άπλώς σήκωσε τήν πλάκα καί βγήκε (σελ. 174, 175, 177).

Ό 'Άι-Βασίλης κάνει μπουγάδα μέ τά σώβρακά του (Δ'τάξη Γλώσσα σελ. 52). Τά παιδιά μαθαίνουν νά γράφουν Χαίκοΰ (Γ'τάξη, Γλώσσα σελ. 68) πού είναι επηρεασμένα άπό τό Βουδισμό Ζέν, άλλά όχι Όμηρο κ.τλ. Ελληνικά.

Διαβάζουμε (Γλώσσα, Β' δημοτικού σελ. 79) γιά τό ημερολόγιο τής Έβραιοπούλας Ροζίνας, γιά τό 1940 άλλά όχι κάποιου Έλληνα ήρωα π.χ. Κώστα Περρίκου.

Άπό τή Γλώσσα Α'Δημοτικου μαθαί­νουν τά παιδιά: πώς να μπαίνουν σέ ξένα σπίτια νά κρυφακούν, νά κρυφοκοιτάζουν τή νύκτα (σελ. 32, 34, 36, 38) όλα εικονογραφημένα. Στή Μελέτη Περιβάλλοντος Δ' τάξης (σελ. 17,18) νιώθουμε περήφανοι πού μιλάμε τά Τουρκικά. Τό Τουρκάκι Έκρέμ δοξάζει τόν Αλλάχ με άνύπαρκτο Χριστό.

Στά Μαθηματικά Γ'τάξης (σελ. 85) υπάρχουν μάγισσες, σεΐχιδες καί γενικά όλα τά ξενόγλωσσα ονόματα καί κυρίως άγοριών.

Κάνουν συνεχώς διαφήμιση (Μαθηματικά Γ'σελ. 102)  στό Ταγκράμ, άλλά όχι στό αρχαιότερο Γεωμετρικό παιχνίδι τό ≪Λούκουλος≫ του Αρχιμήδη.

Στά Θρησκευτικά Δ' (σελ. 98, μάς κάνουν πλύση εγκεφάλου μέ τούς μετανάστες, παρουσιάζοντας τούς Έλληνες σάν ρατσιστές.

Στά Θρησκευτικά Ε'(σελ. 92) άναφέρουν σάν αιρετικό τόν Ρωμανό τό Μελωδό, ότι άντλοΰσε τά θέματά του άπό τά απόκρυφα Ευαγγέλια.

Πηγαίνοντας στήν Ιστορία (Δ'τάξη σελ. 79) άφαιροΰν τίς άποικίες τής αρχαίας Ελλάδας άπό όλο τό μεσογειακό χώρο και τήν δείχνουν σάν ψείρα.

Καλλιεργούν αισθήματα ήττοπάθειας των Ελλήνων (Ε'τάξη σελ. 11) ειδικά άπέναντι στούς Ρωμαίους, χωρίς νά μάς πουν ότι πολυπληθέστεροι Ρωμαίοι μαζί μέ Έλληνες προδότες πολέμησαν εναντίον λίγων Ελλήνων.

Τό διάταγμα τής ανεξιθρησκίας τοϋ Μ. Κωνσταντίνου τό δουλεύουν όπως θέλουν σάν τάχα νά μήν ισχύει στήν Ελλάδα (''στ. Ε' σελ. 22). Ρωτούν πονηρά τά παιδιά νά άναρωτηθοΰν γιατί ό Μ. Κωνσταντίνος άφησε τούς παλαι­ούς ναούς δίπλα στίς Χριστιανικές (σελ. 27, Ίστορ. Ε'). Γιατί άραγε;

Στήν άλωση της Κωνσταντινούπο­λης Βιβλίο Εργασιών Ιστορίας Ε' (σελ. 46), ρωτοϋν και ζητούν τά παιδιά να γράψουν τί τά εντυπωσίασε στόν Μωάμεθ τόν Πορθητή. (Βάζοντας δεύτερο στή λίστα τόν Κωνσταντίνο τον Παλαιολόγο).

Δίνουν ψευδή στοιχεία μέ μικρό Τουρκικό στρατό στήν άλωση, Ιστορία Ε'(σελ. 107) (άλλου γράφουν πάνω άπό 60.000, άλλού 100.000). Ιστορικά εμείς ξέρουμε ότι τό νούμερο ήταν πολύ μεγαλύτερο.

Γράφουν (Ιστορία Ε'σελ. 106) ότι τήν άμυνα τής Κωνσταντινούπολης τήν άνέθεσε ό Πα­λαιολόγος στόν Ίουστινιάνη λές καί αυτός ήταν άπλός παρατηρητής, τονίζοντας τό με­γαλείο του Ίουστινιάνη καί του Μωάμεθ.

Αύτά τά βιβλία είναι όλα σαβούρες. Σέ τί vα πρωτοαναφερθεί κανείς; Καί αύτά είναι μόνο λίγα.

Μέ σεβασμό Κουσίδου Πελαγία, Δράκα

Πηγη: Περιοδικό "Η Δράση", Ιούνιος – Ιούλιος 2012 - "Ακτίνες".

ΜΙΚΡΟ ΣΧΟΛΙΟ: Είστε περήφανος κ. Αρβανιτόπουλε, νέε Υπουργέ Παιδείας, ΓΙ' ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΙΣΧΗ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ; Αν όχι, τι θα κάνετε για να αλλάξουν τα τερατουργήματα ΝΕΟΓΕΝΙΤΣΑΡΙΣΜΟΥ που κάποιοι ονομάζουν βιβλία;

Σάλος στη Γερμανία>160 γερμανόφωνοι οικονομολόγοι, με κοινή επιστολή τους, καταγγέλουν την Μέρκελ για ενδοτισμό στη πρόσφατη σύνοδο κορυφής!

http://www.kourdistoportocali.com/articles/12357.htm

Από τον Δημήτρη Κατσαγάνη

Σάλο έχει προκαλέσει στην γερμανική κοινή γνώμη η σημερινή δημοσίευση της επιστολής 160 διάσημων γερμανόφωνων οικονομολόγων με την οποία ασκούν δριμύτατη κριτική στην συγκατάθεση της γερμανίδας καγκελαρίου, κας. Άνγκελα Μέρκελ στις αποφάσεις της τελευταίας ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής.
Κορυφαία στελέχη του CDU και του FDP, όπως ο Χριστιανοδημοκράτης ειδικός επί των θεμάτων κρατικού προϋπολογισμού, κος. Κλάους-Πέτερ Βιλς και ο Φιλελεύθερος συνάδελφος του, κος. Φρανκ Σέφλερ, έσπευσαν να δηλώσουν ότι συμμερίζονται τις αγωνίες των 160 γερμανόφωνων οικονομολόγων. 
Το ίδιο έκαναν και μέλη της γερμανικής επιχειρηματικής κοινότητας, όπως η επικεφαλής του γερμανικού συνδέσμου “Νέων Επιχειρηματιών” κα. Μαρίε-Κριστίνε Όστερμαν και ο πρόεδρος της Ένωσης Οικογενειακών Επιχειρήσεων, κος. Λουτζ Γκέμπελ. Τη στήριξη του έδωσε και ο επικεφαλής της γερμανικής Ένωσης Φορολογουμένων, κος. Ράινερ Χολτζνάγκελ.
Την προηγούμενη εβδομάδα ένας άλλος δημόσιος καβγάς είχε συντελεστεί στη Γερμανία με το ίδιο θέμα και τις ίδιες αντιμαχόμενες απόψεις: Μεταξύ του γερμανικού Ομοσπονδιακού Συνδέσμου Γερμανικής Βιομηχανίας, ο οποίος υποστήριξε τη γραμμή Μέρκελ και της Ένωσης Οικογενειακών Επιχειρήσεων που εκπροσωπεί τις μεσαίες επιχειρήσεις και τάσσεται κατά της γραμμής Μέρκελ...
Παρακάτω δημοσιεύουμε την δημόσια επιστολή των 160 γερμανόφωνων οικονομολόγων:

“Αγαπητοί συμπολίτες
οι αποφάσεις, τις οποίες αναγκάστηκε η καγκελάριος να δεχτεί στη σύνοδο κορυφής των χωρών-μελών της ΕΕ, ήταν λανθασμένες. Εμείς, οικονομολόγοι των γερμανόφωνων χωρών, βλέπουμε με μεγάλη ανησυχία την απόφαση για την τραπεζική ένωση η οποία θα αναλάβει τη συλλογική ευθύνη για όλα τα τραπεζικά χρέη του ευρωσυστήματος. Τα τραπεζικά αυτά χρέη είναι τρεις φορές μεγαλύτερα σε σχέση με τα κρατικά χρέη και ανέρχονται στις πέντε χώρες-μέλη της ΕΕ που βρίσκονται σε κρίση τα πολλά δισ. ευρώ. Οι φορολογούμενοι, οι συνταξιούχοι και οι αποταμιευτές των χωρών που μέχρι τώρα αντέχουν δεν θα πρέπει να πάρουν την ευθύνη για την εξασφάλιση αυτών των χρεών αλλά και των απωλειών που θα υποστούν από τη χρηματοδότηση των πληθωριστικών φουσκών των νοτιευρωπαϊκών χωρών. 
Οι τράπεζες πρέπει να αποτύχουν. Αν οι οφειλέτες αδυνατούν να εξοφλήσουν, τότε υπάρχει μία μόνο ομάδα που μπορεί να πρέπει και μπορεί να φέρει αυτό το βάρος: Οι ίδιοι οι πιστωτές. Και αυτό γιατί εκείνοι πήραν συνειδητά το επενδυτικό ρίσκο και γιατί εκείνοι διαθέτουν την απαραίτητη περιουσία. 
Οι πολιτικοί αρέσκονται να ελπίζουν ότι μπορούν να περιορίζουν το μερίδιο της ευθύνης και να κρύβουν την κατάχρηση που διαπράττεται μέσω της κοινής ευρωπαϊκής εποπτείας. 
Αυτό, όμως, δεν μπορεί να πετύχει τίποτα, για όσο οι χρεωμένες χώρες έχουν την πληθυσμιακή πλειοψηφία στην ευρωζώνη. Αν οι ανθεκτικές (σ.σ. όσον αφορά στην κρίση χρέους) συμφωνούν να συγκεντρώσουν περισσότερη ευθύνη για τα τραπεζικά χρέη, θα δέχονται συνεχώς περισσότερες πιέσεις προκειμένου να αυξάνουν τα μερίδια των ευθυνών τους ή να μειώνουν τις απαιτήσεις για αποφυγή ευθυνών. 
Οι διαμάχες και οι διαφωνίες με τους γείτονες είναι προδιαγεγραμμένες. Ούτε το ευρώ, ούτε το ευρωπαϊκό ιδεώδες σαν τέτοιο δεν θα βοηθηθεί από την διεύρυνση των ευθυνών. Αντίθετα εκείνοι που θα βοηθηθούν είναι η Γουόλ Στριτ, το Σίτι του Λονδίνου και ορισμένοι επενδυτές στη Γερμανία και μια σειρά μερικών προβληματικών τραπεζών εντός και εκτός Γερμανίας, οι οποίες χωρίς να κάνουν παρά ελάχιστα θα μπορούν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους. 
Η κοινωνικοποίηση των χρεών δεν επιλύει τρέχοντα προβλήματα σε μόνιμη βάση. Αντίθετα, υπό το πρόσχημα της αλληλεγγύης, οδηγεί στην επιδότηση ορισμένων ομάδων πιστωτών και στην στρέβλωση κεντρικών επενδυτικών αποφάσεων. 
Σας παρακαλούμε μεταφέρετε αυτές τις αγωνίες στους βουλευτές της περιοχής σας. Οι αντιπρόσωποι του λαού πρέπει να γνωρίζουν από ποιους κινδύνους απειλείται η οικονομία μας”.

Ο … “τσαμπουκάδες” της Τρόικα και το δημοσίευμα των Financial Times

http://www.antinews.gr/2012/07/06/169636/
Αν και οι επίσημες πληροφορίες έκαναν λόγο για καλό κλίμα στις χθεσινές συναντήσεις με την Τρόικα, εντούτοις φαίνεται ότι οι διαπραγματεύσεις δεν ξεκινούν με τους καλύτερους οιωνούς εξαιτίας της αδιαλλαξίας των δανειστών και της μη αποδοχής ότι το πρόγραμμά τους έχει αποτύχει.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στην “αναγνωριστική” συνάντηση που είχε με τους εκπροσώπους της Τρόικας ο Πρωθυπουργός Α. Σαμαράς τους ξεκαθάρισε την αποφασιστικότητα της Ελλάδας να τηρήσει τις δεσμεύσεις της, ωστόσο, τους δήλωσε με κατηγορηματικό τρόπο ότι δε μπορεί να προχωρήσει η χώρα χωρίς τις αναγκαίες αλλαγές στο Μνημόνιο. Το μήνυμα που έστειλε σε ΕΚΤ, ΕΕ και ΔΝΤ ο πρωθυπουργός ήταν ότι η ύφεση στην Ελλάδα βαθαίνει και δε θα μπορέσει η χώρα να ορθοποδήσει αν δεν αλλάξουν βασικές προβλέψεις και απαιτήσεις της τρόικας.Η επανάληψη της επιστολής που είχε στείλει στους Ευρωπαίους ο κ. Σαμαράς έγινε ώστε να δηλωθεί με κάθε επίσημο τρόπο ότι η Ελλάδα έχει κάνει «κτήμα» της το πρόγραμμα προσαρμογής αλλά… συν Αθηνά και χείρα κίνει.
Δηλαδή, η Ελλάδα θα κάνει κάθε προσπάθεια να μπει σε τροχιά αλλά το μνημόνιο δε βγαίνει και θα πρέπει να το χωνέψουν. Ο κ. Σαμαράς τους ξεκαθάρισε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι στο πρόγραμμα υπάρχουν τεράστια προβλήματα κι ότι μέχρι τώρα οι προβλέψεις της τρόικας έχουν αποτύχει. Επανέλαβε μάλιστα την απαίτηση της Ελλάδας για μέτρα που θα φέρουν ανάπτυξη καθώς και για την επιμήκυνση του προγράμματος σταθερότητας.
Ωστόσο, κυβερνητικές πηγές επισημαίνουν ότι “η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη” και λόγω της απραξίας στους δύο μήνες των εκλογικών αναμετρήσεων αλλά κυρίως επειδή οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν έκαναν και πολλά για να προωθήσουν το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων.
Οι “επόμενοι δύο μήνες θα είναι πολύ δύσκολοι” τονίζουν οι ίδιες κυβερνητικές πηγές οι οποίες ρίχνουν τον πήχη των προσδοκιών περί άμεσων αλλαγών στο Μνημόνιο με το επιχείρημα ότι “πρώτα πρέπει να δώσουμε δείγματα της προσήλωσης μας στο πρόγραμμα και μετά να απαιτήσουμε αλλαγές“. Σύμφωνα με τις ίδιες η αδιαλλαξία της Τρόικα εξηγεί και την  επιμονή του κ. Σαμαρά να προχωρήσει γρήγορα στις αποκρατικοποιήσεις.
Τσαμπουκάς στον … Στουρνάρα
Οι άγριες διαθέσεις της Τρόικα εκδηλώθηκαν στην πρώτη τους συνάντηση με τον νέο υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα. Δεν είναι τόσο το τι του έλεγαν, αλλά το πως. Ιδιαίτερα στα πρώτα λεπτά της τοποθέτησής τους, οι τροικανοί με απόλυτο και κατηγορηματικό τρόπο επέμειναν να εστιάζουν στην εφαρμογή του προγράμματος του μνημονίου, σαν να μην μεσολάβησαν δυο εκλογικές αναμετρήσεις αλλά -κυρίως- συγκεκριμένες δεσμεύσεις για τροποποίηση του προγράμματος.
Μάλιστα, έδειχναν πολύ καλά διαβασμένοι για τα θέματα που σκοπεύει η κυβέρνηση να ζητήσει βελτιώσεις (όπως η παράταση του χρόνου αποπληρωμής φόρου), αφού πριν τεθεί οποιοδήποτε θέμα από τον υπουργό Οικονομικών σχετικά με θέματα που θα μπορούσαν να αλλάξουν, τα απέρριπταν ακόμα και ως ενδεχόμενο.
Ο … τσαμπουκάς, όμως, που επιχείρησαν να κάνουν οι τροικανοί δεν πέρασε χωρίς απάντηση, όπως γινόταν μέχρι πρότινος. Ο Αντώνης Σαμαράς είχε από νωρίς δείξει την αμέριστη στήριξη στο νέο υπουργό με αποτέλεσμα ο κ. Στουρνάρας απόλυτα ενισχυμένος και με τις «πλάτες» του πρωθυπουργού αντέδρασε στους τροικανούς. Κάτι που δεν περίμεναν οι εκπρόσωποι της τρόικας.
Σύμφωνα με πληροφορίες μας, κατά τη διάρκεια της συνάντησης με την Τρόικα ο υπουργός τους άκουγε σιωπηλός και όταν τελείωσαν τους είπε: “Ναι έχουμε ξεφύγει εκτός τροχιάς, αναγνωρίζουμε ότι έχουμε ευθύνες αλλά να ξέρετε ότι το πρόγραμμα έχει αδυναμίες και η ύφεση που προκλήθηκε από το μνημόνιο είναι τέτοια που χρειάζονται βελτιώσεις”, τους είπε. Μάλιστα τους έκλεισε ραντεβού για την ερχόμενη Κυριακή (δηλαδή μετά τις Προγραμματικές Δηλώσεις της κυβέρνησης) ώστε να συζητήσουν ενδελεχώς για την ελληνική οικονομία και το πρόγραμμα προσαρμογής.
Βέβαια, οι επικεφαλής της Τρόικα δεν έχουν αυτήν τη στιγμή εξουσιοδότηση να μιλήσουν για αλλαγές στο ελληνικό πρόγραμμα. Η εντολή που έχουν είναι να καταγράψουν την κατάσταση, σε ποια σημεία το Πρόγραμμα βρίσκεται «εκτός πλαισίου» και σε ποια εντός, με στόχο να ενημερώσουν σχετικά το Γιούρογκρουπ, καθώς επίσης την Ουάσιγκτον, και τη Φραγκφούρτη.
Ενδεικτικό της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί είναι και το γεγονός ότι αμέσως μετά τις χθεσινές συναντήσεις κάποιοι επιστράτευσαν τα μεγάλα μέσα, ήτοι τους Financial Times οι οποίοι δημοσίευσαν ένα άρθρο με τίτλο «Η Ελλάδα παραιτείται του αιτήματός της για χαλάρωση των όρων του προγράμματος». Μια προφανής προβοκάτσια αφού κανείς στην κυβέρνηση δε διανοείται κάτι τέτοιο. Διότι άλλο να λες ότι θα τηρήσεις τις δεσμεύσεις για να δείξεις ότι κάνεις προσπάθειες για να έχεις δικαίωμα να ζητάς αλλαγές κι άλλο να μιλάνε κάποιες για παραιτήσεις από αιτήματα. Στο δημοσίευμα μάλιστα φέρεται να έχει κάνει δήλωση ο κ. Στουρνάρας ότι: «Το πρόγραμμα είναι εκτός πορείας και δεν μπορούμε να ζητήσουμε τίποτα από τους πιστωτές μας προτού το επαναφέρουμε πίσω σε τροχιά».
Οι δικές μας πληροφορίες αναφέρουν ότι κ. Σαμαράς έχει δώσει σαφείς εντολές στον κ. Στουρνάρα να πάει στο Γιούρογκρουπ και να ζητήσει την επιμήκυνση του προγράμματος ενώ οι όποιες αποφάσεις θα πρέπει να ξεφύγουν από τον σκόπελο της ψήφισής τους από τα εθνικά κοινοβούλια. Εκτιμάται επίσης ότι το αίτημα για την ένταξη των ελληνικών τραπεζών στις αποφάσεις των Βρυξελλών θα τεθεί εν ευθέτω χρόνο.

Κυβέρνηση Ιδιωτικοποιήσεων: Πρόκειται για «Συγκυβέρνηση Εκποίησης του Έθνους;»

http://olympia.gr/2012/07/05/%CE%BA%CF%85%CE%B2%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%AE%CF%83%CE%B5%CF%89%CE%BD-%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CF%84/

 

Στη μελέτη των P. Cook και Y. Uchida: “Privatization and Economic Growth in Developing Countries” (Journal of Development Studies, Vol. 39, No 6, 2003, 121-154), αξιοποιούνται στοιχεία από 63 χώρες, για την περίοδο 1988-1997, ώστε να διερευνηθεί το κατά πόσο η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων ευνοεί την ανάπτυξη. Επιπλέον, στη μελέτη των ίδιων “The Performance of Privatized  Enterprises in Developing Countries” (Journal of Developing Studies, Vol. 44, No.  9, 2009,  1342-1353),  εξετάζεται το κατά πόσο οι ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας αύξησαν την απόδοσή τους.

          Αντίθετα από τον αστικό μύθο που θεωρεί δεδομένη την σχέση ιδιωτικοποιήσεων και ανάπτυξης, οι δύο συγγραφείς, στην πρώτη μελέτη τους, οδηγούνται στο συμπέρασμα ότι οι ιδιωτικοποιήσεις δεν οδηγούν σε αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης, ενώ στην δεύτερη, καταρρίπτοντας τον  μύθο, σύμφωνα με τον οποίο οι ιδιωτικές επιχειρήσεις λειτουργούν αποτελεσματικότερα από τις κρατικές,  οδηγούνται στο συμπέρασμα ότι οι ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας απέτυχαν να αυξήσουν την απόδοσή τους. Στα ίδια συμπεράσματα, αναφορικά με την αποτελεσματικότητα των ιδιωτικών επιχειρήσεων και ειδικότερα στην μελέτη της περίπτωσης των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων της Βρετανίας κατά την περίοδο της Thatcher, καταλήγει και η μελέτη J.A. Cay-D. J. Thompson “Privatization: A Policy in Search of a Rationale” (The Economic Journal, Vol. 76, No. 381, 1986, 19-32).

          Αναφορικά με την παραγωγικότητα της εργασίας, η μελέτη των Brown, W. και Walsh, J. ‘Pay determination in Britain in the 1980s: the anatomy of decentralization’, (Oxford Review of Economic Policy 7, 1, 1991, 44-59), που συγκρίνει την παραγωγικότητα, πριν και μετά τις ιδιωτικοποιήσεις, αποδεικνύει ότι δεν συντελέστηκε ουδεμία αύξηση της παραγωγικότητας, παρά την απορρύθμιση και τον ενταφιασμό των εργασιακών δικαιωμάτων. Η χαμηλή παραγωγικότητα, αντίθετα, αποτελεί πλέον δομικό στοιχείο της βρετανικής οικονομίας.

Τα μακρο-οικονομικά αποτελέσματα της εφαρμογής των νεοφιλελεύθερων πολιτικών στην Βρετανία, εκτός από την χαμηλή παραγωγικότητα, είναι η στασιμότητα του ρυθμού ανάπτυξης, που κινήθηκε στον μέσο κοινοτικό όρο, ο τριπλασιασμός της ανεργίας, η αύξηση των δημοσίων δαπανών λόγω της παρατεταμένης ύφεσης και της αύξησης των επιδομάτων,  η εκτεταμένη αποβιομηχάνιση της χώρας και η διόγκωση του ελλείμματος.

Αναφορικά με τα δημοσιονομικά αποτελέσματα, η μελέτη του J. Johnson. “The Economy under Mrs. Thatcher 1977-90”, (Penguin 1991), αποδεικνύει ότι το έλλειμμα, σε σχέση με τις δανειακές ανάγκες του δημοσίου, υπερδιπλασιάστηκε.  Παρά το γεγονός ότι η εισροή κεφαλαίων από τις ιδιωτικοποιήσεις δημιούργησε μια πρόσκαιρη πλασματική εικόνα πλεονάσματος, και ο κρατικός προϋπολογισμός ελαφρύνθηκε από την μη καταβολή κονδυλίων για την επιχορήγηση των ελλειμματικών δημόσιων επιχειρήσεων, τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα υπήρξαν καταστροφικά. Αυτό ήταν αποτέλεσμα, τόσο της απώλειας εσόδων από τις επικερδείς δημόσιες επιχειρήσεις, όσο και από τη μείωση εσόδων λόγω της χαμηλής κατανάλωσης, με την ταυτόχρονη αύξηση των επιδομάτων ανεργίας.

Αναφορικά με την διαχείριση των επιχειρήσεων και την αποτελεσματικότητα, οι προαναφερθείσες μελέτες και ένα πλήθος μελετών επιπλέον, καταρρίπτουν τους σχετικούς μύθους που προκρίνουν το γεγονός ότι η διαχείριση είναι πιο αποτελεσματική όταν είναι ιδιωτική, όπως και ότι η ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών είναι βέλτιστη υπό ιδιωτικό καθεστώς. Αντίθετα, η διαχείριση εμφανίζει τα ίδια προβλήματα, ενώ οι προσφερόμενες υπηρεσίες είναι υποβαθμισμένες, λόγω του ότι ο ιδιώτης επιχειρηματίας αδυνατεί ή δεν επιθυμεί να εγκλωβίσει επενδυτικά κεφάλαια στις επιχειρήσεις του. Τόσο η αποτελεσματικότητα των επιχειρήσεων, όσο και η παραγωγική αποτελεσματικότητα, αποτελούν μύθο, αφού η αποτελεσματικότητα γενικά είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων και όχι αποκλειστικά του ιδιοκτησιακού καθεστώτος (Kay-Thompson). Παράλληλα, η εξάλειψη της διαφθοράς υπό ιδιωτικό καθεστώς, είναι ένας άλλος μύθος, αφού η διαφθορά όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά αυξάνεται.

Ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα, μια σκοτεινή υπόθεση.

Σε κείμενο συμβούλου του Ομίλου Eurobank EFG και καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιά στο Τμήμα Χρηματοοικονομικής και Τραπεζικής Διοικητικής, διαβάζουμε: «Έτσι, οι ιδιωτικοποιήσεις: 1) Έχουν θετική επίπτωση στη συνολική εθνική παραγωγή και τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας, κυρίως όταν συνοδεύονται από ευρύτατες συμπληρωματικές μεταρρυθμίσεις, όπως η ενίσχυση του ανταγωνισμού, ο θεσμικός εκσυγχρονισμός, η ανάπτυξη των κεφαλαιαγορών και η μείωση του παρεμβατικού ρόλου του κράτους στην οικονομία. 2) Τείνουν να βελτιώνουν τη συνολική παραγωγικότητα της επιχείρησης. Ιδιαίτερα η βελτίωση φαίνεται να είναι μεγαλύτερη όταν οι μέτοχοι είναι ξένοι και λίγοι, παρά όταν είναι εγχώριοι και πολυάριθμοι. 3) Τείνουν να βελτιώνουν τα έσοδα και την κερδοφορία της επιχείρησης, ενώ τα αποτελέσματα στην παραγωγικότητα της εργασίας και την απασχόληση είναι μικρότερα, αλλά θετικά».

Αυτές οι τρείς θέσεις, τις οποίες ασπάζεται η νεοφιλελεύθερη ελίτ στην Ελλάδα, αναμφισβήτητα, δεν συνάδουν με τα αποτελέσματα των έγκυρων ακαδημαϊκών μελετών. Πάραυτα, εμφανίζονται ως θέσφατα, δυνάμει του ότι εκστομίζονται από επαΐοντες τεχνοκράτες, η θέση των οποίων τους επιτρέπει να λειτουργούν ιδεολογικά, με τον πειστικό μανδύα της αντικειμενικότητας.

Οι ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα, ξεκινώντας από το 1990, από το Μητσοτάκη έως τον Σημίτη και τον ΓΑΠ, έχουν αποφέρει το συνολικό ποσό των 24 δισεκατομμυρίων ευρώ, χωρίς βέβαια να προσθέσουν  τίποτα στην ανάπτυξη. Αντίθετα, και ανεξάρτητα από το γεγονός ότι δημιούργησαν μονοπώλια και ολιγοπώλια, φαίνεται ότι λειτούργησαν ανασχετικά για την όποια ανάπτυξη. Η έλλειψη ερευνών για τη σχέση ιδιωτικοποιήσεων και ανάπτυξης στην Ελλάδα, δεν ακυρώνει το προφανές, ότι και εδώ, διαπιστώνονται τα ίδια αποτελέσματα.  Οι ιδιωτικοποιήσεις συνέτειναν στην αποανάπτυξη της χώρας, στην αύξηση του ελλείμματος και του χρέους, στις μισθολογικές μειώσεις, στην αύξηση της ανεργίας και την παγίωση της ευέλικτης εργασίας. Αν μάλιστα εφαρμοσθεί το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων ύψους 50 δις. ευρώ που προβλέπει το εγκεκριμένο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο της τρόικα, σε συνθήκες πλήρους απαξίωσης των επιχειρήσεων του δημοσίου, οι ρυθμοί ανάπτυξης θα πέσουν δραματικά, ώστε η ύφεση θα προκαλέσει ολοσχερή ανθρωπιστική κρίση.

Η περίπτωση της Ολυμπιακής είναι χαρακτηριστική. Η επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού και των ασφαλιστικών ταμείων για την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής έχει κινηθεί στα 2 δισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίζεται το πολλαπλασιαστικό κόστος στα έσοδα από τον τουρισμό, που προήλθε από την μείωση και κατάργηση διεθνών προορισμών, ενώ οι δημοσιονομικές συνέπειες για το μέλλον είναι ακόμα μεγαλύτερες.

Η λογική των εκποιητών του δημοσίου είναι σχετικά απλή. Ο διορισμός κομματικών διοικήσεων απαξιώνει μια εταιρία του δημοσίου μέσω της λαφυραγώγησής της, και μετά, οι ίδιοι που απαξίωσαν την εταιρία, ισχυρίζονται ότι το δημόσιο είναι ανίκανο για τη διαχείρισή της.   Αυτή η πατέντα, ώστε να ενοχοποιείται η αφηρημένη έννοια του δημοσίου, μέσω της αποπρωσοποποίησης των ευθυνών της κλεπτοκρατικής κομματοκρατίας, αποτελεί και τον κύριο μηχανισμό δημιουργίας συναίνεσης στο ξεπούλημα της χώρας. Η περίπτωση του ΟΤΕ είναι ανάλογη, ενώ η περίπτωση του ΟΣΕ, είναι κραυγαλέα ως προς το θράσος με το οποίο υποτιμάται η κοινή νοημοσύνη. Αντί να καταστρωθεί ένα σχέδιο ανασυγκρότησης του οργανισμού και απόδοσης ευθυνών στις διοικήσεις, προβάλλεται το λαϊκιστικό επιχείρημα της επιβάρυνσης του έλληνα πολίτη. Και ενώ αυτά τα ελλείμματα ισοσκελίζονται από τα κέρδη του ΟΠΑΠ, έχουν την πρόθεση να ξεπουλήσουν και τους δύο οργανισμούς..

Αναμφισβήτητα, το ενδιαφέρον των δανειστών για τις ιδιωτικοποιήσεις σχετίζεται με το ότι  οι εργολάβοι των ιδιωτικοποιήσεων, έχουν να βγάλουν τεράστια κέρδη από το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου, με εταιρίες όπως το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων,  και η ΚΑΠΠΑ, στα πρότυπα της Τρόιχαντ, αφού   «το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και αξιοποίησης της περιουσίας της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι αυτή την περίοδο το μεγαλύτερο στον κόσμο». Επιπλέον όμως, η ιδιωτικοποίηση του δημοσίου, εκτός από την οικονομική διάσταση, που ανοίγει ένα τεράστιο πεδίο κερδοφορίας σε συνθήκες παγκόσμιας ύφεσης, έχει και συμβολική σημασία. Η εκποίηση της χώρας, θα επισφραγίσει την ιδεολογική κυριαρχία του νεοφιλελεύθερου λόγου στην Ελλάδα.

Ένα είναι σίγουρο, το κατά συνθήκη κλεπτοκρατικό πολιτικό σύστημα, θεωρεί ιδιοκτησία του τη δημόσια σφαίρα και προτίθεται να την ξεπουλήσει. Οι εκπρόσωποι της συγκυβέρνησης-που αποκαλύπτεται ως «Εταιρία Εκποιήσης του Έθνους»-,  ισχυρίζονται μάλιστα, ότι δεν έχει σημασία αν οι κρατικές επιχειρήσεις θα ξεπουληθούν σε τιμές ευκαιρίας, κατά πολύ κατώτερες από την αξία τους, αρκεί να δοθεί ένα μήνυμα υπακοής στους δανειστές. Η λεγόμενη μάλιστα «εσωτερική υποτίμηση», δεν είναι τίποτα άλλο από ένα εφεύρημα ώστε να υποτιμηθεί η αξία της δημόσιας περιουσίας, με αποτέλεσμα η «συμμορία του ευρώ», να την αγοράσει με ψίχουλα.

Αν δεν τους σταματήσουμε, είναι ικανοί να ξεπουλήσουν σε πακέτο τον ίδιο το θεσμό της «ελληνικής δημοκρατίας». Κράτος, έθνος, χώρα, κοινωνία, γλώσσα και ιστορία.

Σουλτάνης Γρ.

Καπετάνιος στο πειρατικό που λέγεται “Ελλάς” ή συγκυβερνήτης στη σκούνα του παρελθόντος;

http://www.antinews.gr/2012/07/06/169626/

 (Ο Σαμαράς ως εθνικός ηγέτης και όχι ως κομματικός αρχηγός)

Θα τα πω όπως τα αισθάνομαι. Δεν πιστεύω στις επαναδιαπραγματεύσεις Μνημονίων από θέση προβάτου προς σφαγή. Θεωρώ τους τακτικούς επισκέπτες της χώρας από την Εσπερία, οικονομικούς τρομοκράτες. Δεν ανέχομαι να με χειρουργούν με βρόμικο νυστέρι χωρίς αναισθησία. Και σε αυτό ακολουθώ το αμερικανικό δόγμα. Δεν συναλλάσσομαι με τρομοκράτες.
Τα μνημόνια και οι όροι τους είναι αδιέξοδα. Οι οικονομικές παραδοχές τους και η μεθοδολογία τους είναι ξεπερασμένες από τις περιστάσεις. Δεν μπορεί η χώρα να ελπίζει ότι θα σωθεί εφαρμόζοντας τις βαρείες ή πιο ελαφρές εκδοχές ενός σχεδίου που είναι φτιαγμένο να αποτύχει. Ούτε ότι με συγκυριακή και ευκαιριακή μικροδιαχείριση των πραγμάτων μέσω ετερόκλητων λυκοσυμμαχιών με πολιτικούς αντιπάλους θα επιτευχθεί επιδιόρθωση των καταστάσεων.
Αλλά το κυριότερο, δεν μπορεί αυτή η χώρα να ορθοποδήσει αν δεν αισθανθεί ελπίδα και αισιοδοξία, αν δεν τονωθεί το φιλότιμο και η λεβεντιά μας. Αν δεν φύγει το μαύρο σύννεφο απαισιοδοξίας από τα πρόσωπά μας.
Και αυτό είναι καθήκον πρωτίστως του Πρωθυπουργού.
Ο οποίος αμέσως μόλις του επιτρέψει η υγεία του, πρέπει ο ίδιος να δώσει το ρυθμό. Πως;
Καταρχήν να κόψει τον αέρα ορισμένων συνομιλητών μας από την Δύση, που νομίζουν ότι απευθύνονται σε υποτακτικούς. Χωρίς πολλές διπλωματικές ευγένειες, να απαντήσει στην προσβολές με άμεσο και ευθύ τρόπο. Όταν η κάθε κυρία Λαγκάρντ, ο κάθε κύριος Τόμσεν, ο κύριος Ρεν, ή όποιος άλλος κύριος ή κυρία προσβάλλει τους Έλληνες και την Ελλάδα, να βγει αυτός πρώτος και να κατακεραυνώσει τους υβριστές. Να σηκωθεί και να πει στον κύριο Σόϊμπλε «και ποιος είσαι εσύ που μιλάς έτσι για τους Έλληνες; Ποιος σου έχει δώσει αυτό το δικαίωμα;». Δεν μας δανείζουν δωρεάν. Με τόκο μας δανείζουν και μάλιστα πικρό. 110 δις ευρώ θα δώσουμε για τόκους στους διασώστες μας μέχρι το 2020.
Θα μας εκβιάσουν λέει με το παραμυθάκι ότι θα μας διώξουν από το Ευρώ; Να σηκώσει το γάντι ο Πρωθυπουργός και να τους πει κατάμουτρα ότι το Ευρώ δεν είναι ο Θεός για τους Έλληνες. Οι Έλληνες έζησαν και πριν το ευρώ και θα ζήσουν και μετά από αυτό. Αν δεν θέλουν οι Ευρωπαίοι την Ελλάδα στο Ευρώ, μπορεί και η Ελλάδα κάλλιστα να πράξει προς το συμφέρον της ότι νομίζει καλύτερο. Ο εφιάλτης τους δεν είναι αν θα πάμε στη δραχμή. Αλλά περισσότερο αν ξεστομίσουμε τις λέξεις «ΑΟΖ», υδρογονάνθρακες»,…«δολάριο».
Να ζητήσει επισήμως να συγκληθεί με πρωτοβουλία της Ελλάδος, Έκτακτη Σύνοδος Κορυφής για το ελληνικό θέμα. Τώρα, που ακόμη και ο ΟΟΣΑ, αλλά και άλλοι ξακουστοί οικονομικοί αναλυτές και γκουρού της οικονομίας διαπιστώνουν ολοένα και πιο φωναχτά ότι τα Προγράμματα της Τρόϊκα είναι αποτυχημένα, λανθασμένα. Να πάει εκεί και με νούμερα και αποδείξεις να δώσει να καταλάβουν όλοι ότι δεν πάει άλλο η οικονομική αφαίμαξη και το κοινωνικό ντόμινο καταστροφής στη χώρα. Να απαιτήσει αλλαγές. Όχι να τις ζητήσει. Να τις απαιτήσει. Και όχι μια και δύο. Όλες, όσες νιώθει και γνωρίζει ότι θα έχουν θετικό αντίκτυπο στην οικονομία και στην κοινωνία. Όλο του το προεκλογικό πρόγραμμα και μαζί και όλο το πρόγραμμα και των άλλων πολιτικών δυνάμεων στα δεξιά του, που πιστεύει ότι μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά. Αυτή την περιβόητη Εθνική Αντιπρόταση, που από εδώ, το Antinews, πολλοί έχουμε αναφερθεί. Να απαιτήσει να γίνουν όλα αποδεκτά. Και κυρίως να μην πουλήσει κανένα ασημικό, επειδή έτσι λένε οι υπάλληλοι της Διεθνούς Δανειστικής. Καμία υποδομή. Ιδίως ρεύμα, νερό, δίκτυα διανομής, κρατικά μονοπώλια.
Και αν του πουν ένα μεγαλοπρεπέστατο όχι;
Τότε πρέπει να σκεφτεί ως Εθνικός Ηγέτης και όχι ως αρχηγός κόμματος.
Να επιστρέψει στην Ελλάδα και να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή. Απελευθερωμένος από τον φόβο για το αύριο του ίδιου και της χώρας. Αν κάποιοι σημερινοί υπουργοί του και στελέχη της κυβέρνησής του δεν μπορούν, να εγκαταλείψουν. Να διαλέξει να βάλει στην κυβέρνηση καταδρόμια, κομμάντα με γόνατα, που δεν τους κρατά καμία Siemens και καμιά μυστική υπηρεσία. Και στη συζήτηση πριν την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης:

- Να αναστείλει κάθε συζήτηση με την Τρόικα μέχρι νεωτέρας.
- Να ανακοινώσει εντός ωρών, την ανακήρυξη της Ελληνικής ΑΟΖ σε όλο το εύρος της.
- Να θέσει τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας σε κόκκινο συναγερμό, για να μην αφήσει σε κανέναν στη γειτονιά να νομίζει ότι εδώ κατοικούν πρόβατα που φοβούνται τον ίσκιο τους.
- Να ανακοινώσει την διερεύνηση του Εγκλήματος της προσφυγής της χώρας στα Μνημόνια και ότι οι ένοχοι θα πάνε φυλακή.
- Να ξεκαθαρίσει στους μπετατζήδες και τους παλαιοεφοπλιστές καναλάρχες ότι αν θέλουν άδεια εκπομπής και αναμετάδοσης, θα πρέπει να καταβάλλουν τίμημα. Και αν δεν το καταβάλλουν, να δεσμευτεί ότι θα τους κλείσει.
- Να διακηρύξει ότι οι λαθρομετανάστες έχουν διορία 6 μηνών να εγκαταλείψουν τη χώρα με όποιο μέσο μπορούν και για όποιο προορισμό επιθυμούν. Η Ελλάς δεν θα τους εμποδίσει. Μετά το εξάμηνο, θα αρχίσει κυνηγητό, με τους κανόνες εμπλοκής της αστυνομίας και των λοιπών σωμάτων ασφαλείας πλήρως απελευθερωμένους.
- Να δηλώσει ότι θα καταργήσει άμεσα το νόμο Ραγκούση. Και μιας και η νέα Βουλή είναι αναθεωρητική, να δεσμευτεί με χρονοδιάγραμμα, ότι, μεταξύ άλλων, θα καταργήσει το άρθρο περί ευθύνης Υπουργών και θα άρει οριστικά και ρητά τη μονιμότητα στο δημόσιο και για τους νεοεισερχόμενους και για τους υφιστάμενους. Ας πει στη Βουλή «Κανείς δημόσιος υπάλληλος δεν πρόκειται να απολυθεί επειδή το λέει η Τρόϊκα. Αλλά θα είμαι εγώ που θα υπογράψω τα διατάγματα για να απολυθείτε όλοι, αν δεν σοβαρευτείτε».
- Να φέρει άμεσα νέο φορολογικό νόμο, δίκαιο με τους συνεπείς και σκληρό με τους φοροφυγάδες καθώς και νέο επενδυτικό νόμο, που θα προστατεύει την υγιή επιχειρηματικότητα και την επενδυτική δραστηριότητα.
- Να απευθυνθεί στους Έλληνες, στην Ελλάδα και στον κόσμο και να ζητήσει συστράτευση και εθνική ομοψυχία.
Μας λένε ότι είμαστε σε πόλεμο. Μα στον πόλεμο αυτό δεν έχουμε ρίξει ούτε μια ντουφεκιά, έστω και μεταφορικά. Αφού μας πολεμούν, ας καλέσει ο Πρωθυπουργός τους Έλληνες στα όπλα. Η κραυγή μας είναι αρκετή για να παγώσει το αίμα και το ειρωνικό χαμόγελο του Αλταφάζ και των αφεντικών του.
Και σε ότι αφορά το εξωτερικό; Να ξεκινήσει άμεσα επαφές με τις Η.Π.Α. τη Ρωσία και την Κίνα. Για τα οικονομικά, τα νομισματικά, τα ενεργειακά, τα αναπτυξιακά, τα γεωπολιτικά, τα εξοπλιστικά, για όλα τα θέματα. Η γειτονιά μας είναι ξανά στο παγκόσμιο προσκήνιο και οι διπλωματικές μας ευχέρειες πιο πολλές παρά ποτέ, παρά την προσωρινή δεινή οικονομική μας κατάσταση
Να καταλάβουν οι Βρυξέλλες και το παγκόσμιο σύστημα ότι από την ημέρα εκείνη τελείωσε η εποχή που όλοι έβλεπαν τους Έλληνες από την καλή, τους κοίμιζαν και τους εκμεταλλεύονταν. Από την μέρα εκείνη, όλος ο πλανήτης θα καταλάβει ότι ήρθε η ώρα να μας δουν και από την ανάποδη.
Ποιος θα τον ρίξει; Ποιος από τους Βενιζελοκουβέληδες θα τολμήσει να αποσύρει την εμπιστοσύνη του από την Κυβέρνηση;
Και αν το κάνουν; Αν ακούσουν τον κομματικό τους μηχανισμό και τις ιδεοληψίες τους;
Ποια Χρυσή Αυγή τότε και ποιοι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα του αρνηθούν ψήφο εμπιστοσύνης; Ποιοι πολιτικοί από αυτούς τους χώρους θα σκεφτούν μικροπολιτικά και μικροκομματικά καταψηφίζοντας ένα Πρωθυπουργό και μια κυβέρνηση, όταν έχει βγει στο πανελλήνιο και δεσμευτεί κατ’ αυτό τον τρόπο; Αν αρνηθούν θα εξαφανιστούν και θα πάρουν το ανάθεμα της Ιστορίας. Αν έχουν άντερα, θα συστοιχηθούν και θα δώσουν μάχη. Όχι οπισθοφυλακών, αλλά χαρακωμάτων, με υπουργούς και στελέχη στην κοινή προσπάθεια.
Δεν είναι θέμα εδρών στη Βουλή. Είναι κοινωνική και εθνική απαίτηση. Αυτά τα λέμε όλοι μεταξύ μας και τα κουβεντιάζουμε. Αυτός είναι ο μύχιος πόθος μας για να δούμε την πατρίδα μας να κοιτά περήφανη πάλι με αισιοδοξία το μέλλον της. Να χαμογελάσουμε, έχοντας πλήρη συναίσθηση ότι ναι, για άλλη μια φορά, θα βαδίσουμε το δρόμο της φωτιάς. Αλλά θα τον βαδίσουμε ως Έλληνες. Με το κεφάλι ψηλά και το απόκοσμο χαμόγελο της φυλής στα χείλη μας. Αυτό το χαμόγελο, που δεν καταλαβαίνουν οι Γότθοι του Βορρά και ούτε πρόκειται να το καταλάβουν ποτέ.
Σας ρωτώ. Ποιος μετά από αυτά δεν θα πληρώσει φόρο, έστω και αν ξέρει ότι θα του λείψουν ή θα δυσκολευτεί; Ποιος μετά από αυτά θα κάνει απεργία; Ποιος μετά από αυτά δεν θα δουλέψει και υπερωρία αν χρειαστεί; Ποιος μετά από αυτά δεν θα σφίξει στα δόντια το μαχαίρι και δεν θα σαλτάρει μέσα στο πειρατικό που λέγεται Ελλάς;
Το σκαρί μας είναι γερό και ξακουστό. Πλέει στους ωκεανούς χιλιετίες τώρα και έχει αντιμετωπίσει φουρτούνες και καταιγίδες φοβερότερες από την σημερινή. Υπηρετείται από ναύτες αγέρωχους και ατρόμητους, τρελούς, τους έχουν πει στους αιώνες. Αυτούς που δεν γνωρίζουν από φόβο.
Πλοίαρχο θέλει το ρημάδι.
Πλοίαρχο.
Ιεροφάντης

ΟΟΣΑ: «Τα λάθη που κάναμε στην Ελλάδα»...

http://kostasxan.blogspot.gr/2012/07/blog-post_176.html 

Ο κ. Lahidji απέστειλε πρόσφατα ένα κείμενο, που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Ινστιτούτου Έρευνας Ρυθμιστικών Πολιτικών, υπό τον εύγλωττο τίτλο: «Τα λάθη που κάναμε στην Ελλάδα».
Στο κείμενο, το οποίο δημοσιεύθηκε και σε ΜΜΕ της Γαλλίας, ο κ. Lahidji επιχειρεί να εξηγήσει, με βάση συγκεκριμένα οικονομικά μεγέθη, γιατί απέτυχε το Μvημόνιο.
«Η Ελλάδα βυθίζεται σε μια επικίνδυνη κοινωνική κρίση και πολιτική αστάθεια», καταλήγει ο εμπειρογνώμονας του ΟΟΣΑ. «Όλα αυτά δεν φαίνεται να έχουν προκαλέσει καμιά αμφιβολία στους υπευθύνους που καθορίζουν το ρυθμό των αλλαγών. Είναι επείγον να αναγνωρίσουν σήμερα τα λάθη τους και να τροποποιήσουν αναλόγως τις πράξεις τους».

Ολόκληρο το κείμενο του κ. Reza Lahidji έχει ως εξής:

«Οι βουλευτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου στην Ελλάδα είχαν ως αποτέλεσμα το σχηματισμό νέας κυβέρνησης, ευνοϊκά διατεθειμένης για διάλογο με τους διεθνείς πιστωτές της χώρας, ανοίγοντας το δρόμο για την επαναδιαπραγμάτευση μεταξύ των 2 μερών.
Σ' αυτό το στάδιο θα ήταν χρήσιμο να αναθεωρήσουμε τα 2 έτη διαχείρισης της κρίσης στην Ελλάδα υπό την αιγίδα της Τρόικας (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΔΝΤ, Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα) έτσι ώστε να αποφευχθεί η επανάληψη λαθών του παρελθόντος που οδήγησαν στο αδιέξοδο του καλοκαιριού.
Πρώτα απ' όλα παρατηρείται ότι το πρόγραμμα εξυγίανσης της ελληνικής δημόσιας οικονομίας, του οποίου οι όροι τέθηκαν από την Τρόικα, είναι αναποτελεσματικό, καθώς και ότι το εύρος του οικονομικού και κοινωνικού κόστους που αδίκως επιβλήθηκε στη χώρα είναι πολύ μεγάλο.
Σε αντάλλαγμα του 1ου πακέτου οικονομικής στήριξης ύψους € 110 δις που δόθηκε στην Ελλάδα το 2010, η Τρόικα επέβαλε στην κυβέρνηση ένα Πρόγραμμα Οικονομικής Προσαρμογής (ΠΟΠ) πρωτόγνωρης αυστηρότητας: με αύξηση των εσόδων (φορολογικών και άλλων) ίση με 5,5% του ΑΕΠ και με δραστικές μειώσεις μισθών και συντάξεων στο πλαίσιο του δημοσίου τομέα, η ελληνική κυβέρνηση μείωσε το 2010 το διαρθρωτικό δημόσιο έλλειμμα(1) περισσότερο από 9% του ΑΕΠ, πράγμα που αποτελεί μακράν τη μεγαλύτερη προσπάθεια προσαρμογής που πραγματοποιήθηκε σε ένα μόνο έτος από ανεπτυγμένη χώρα.
Η λογική των οικονομικών θα υπαγόρευε να αφεθεί η χώρα να συνέλθει από τον αντίκτυπο μιας τέτοιας εκκαθάρισης και να ξαναβρεί ένα ρυθμό δραστηριότητας ο οποίος από μόνος του θα επέτρεπε τη συνέχιση της μείωσης του ελλείμματος.
Δυστυχώς, το πλαφόν που ορίζεται από το ΠΟΠ απαιτούσε την επιτάχυνση των μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης με σκοπό την επιστροφή της Ελλάδας στις χρηματοπιστωτικές αγορές από την άνοιξη του 2012.

Τον Ιούνιο 2011 ήταν προφανές ότι αυτοί οι στόχοι δεν θα επιτυγχάνονταν: ο ρυθμός καθοριζόταν από τα φορολογικά έσοδα ενώ το δημόσιο χρέος, τροφοδοτούμενο από εξαιρετικά επαχθείς πληρωμές επιτοκίων, συνέχιζε να διογκώνεται.
Ελλείψει νέας οικονομικής στήριξης που θα κάλυπτε τις ανάγκες από το 2012 και πέρα, η Ελλάδα θα αντιμετώπιζε πάλι την προοπτική ελλείμματος.

Τον Σεπτέμβριο του 2011 εκπονήθηκε βιαστικά ένα 2ο πλάνο διάσωσης ύψους € 130 δις., μαζί με ένα νέο Μνημόνιο Συνεργασίας που οδήγησε σε μια σειρά συμπληρωματικών μέτρων και υπογράφηκε τελικά από μια εξαντλημένη ελληνική κυβέρνηση στις 11/05/2012, πριν την προκήρυξη των αναμενόμενων εκλογών.
Η διαδοχή των περιοριστικών μέτρων και η ανακοίνωση για ακόμα πιο δραστικές μειώσεις κράτησαν την οικονομία σε μια κατάσταση παρατεταμένης ύφεσης.
Αντί να βρεθεί σε τροχιά ανάκαμψης από το 2011 όπως προέβλεπε η Τρόικα στο αρχικό ΠΟΠ, η Ελλάδα βιώνει το 2012 την 5η συνεχόμενη χρονιά ύφεσης, που σημαίνει μια αθροιστική πτώση του ΑΕΠ περίπου 20%, παρόμοια με τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930 στις ΗΠΑ.
Το ποσοστό της ανεργίας, που κόντευε το 23% το α’ τρίμηνο του 2012, έχει υπερτριπλασιαστεί μέσα σε 4 χρόνια. Ξεπερνάει πλέον το 50% στα άτομα μεταξύ 15-24 ετών. Είναι μεγάλος ο πειρασμός να αποδοθεί η ευθύνη γι' αυτήν την καταστροφή σε αμέλεια των Ελλήνων και να αποσιωπηθεί η ευθύνη του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών.

Ωστόσο πρέπει να αναγνωριστεί ότι το πρόγραμμα εξυγίανσης καταστρώθηκε με μια εξωφρενική λογική τυχαίων μειώσεων που αντιπροσώπευαν παράλογους δημοσιονομικούς στόχους χωρίς καμιά εκτίμηση των συνεπειών, της δυνατότητας εφαρμογής των προβλεπόμενων μέτρων από τη χώρα, ή των αναγκών της χώρας.

Ακόμα χειρότερα φτάσαμε να επιβάλλονται στην ελληνική κυβέρνηση δεσμεύσεις οι οποίες ήταν γνωστό ότι δεν μπορούσαν να τηρηθούν. Το νέο Μνημόνιο Συνεργασίας περιλαμβάνει έτσι την πρόβλεψη μείωσης των κοινωνικών δαπανών κατά 1,5% του ΑΕΠ, εξαιρουμένων των δαπανών υγείας και των συντάξεων.
Αυτές οι δαπάνες, που αποτελούνται κυρίως από τις συντάξεις αναπηρίας, τις περισσότερες κύριες συντάξεις γήρατος και τα επιδόματα ανεργίας, αντιπροσωπεύουν το 4,5% του ΑΕΠ, που είναι αρκετά χαμηλό σε σχέση με τα ευρωπαϊκά standards.
Ανεξάρτητα από το μισθό που λάμβανε όταν εργαζόταν, ο Έλληνας άνεργος λαμβάνει μια σταθερή αποζημίωση ύψους € 470 το μήνα για 12 μήνες, με τη λήξη των οποίων δεν καλύπτεται πλέον από την κοινωνική προστασία.
Το 2009 μόνο 17% των ατόμων σε αναζήτηση εργασίας λάμβαναν επίδομα ανεργίας, ενώ π.χ. στη Γαλλία το ποσοστό είναι 53%.
Προκειμένου να μειωθούν οι δαπάνες αυτές κατά το ένα τρίτο την ίδια στιγμή που ο αριθμός των ανέργων αυξάνεται αλματωδώς, θα πρέπει να μειωθούν δραστικά τα επιδόματα πράγμα που θα φέρει ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού κάτω από τα όρια της φτώχειας.

Καμιά κυβέρνηση δεν θα είναι σε θέση να τηρήσει μια τέτοια δέσμευση, η οποία δεν έχει νόημα ούτε όσον αφορά την οικονομική αποτελεσματικότητα ούτε όσον αφορά την κοινωνική δικαιοσύνη.

Το 2ο σημαντικό δίδαγμα αυτών των 2 ετών είναι ότι η εξωτερική παρέμβαση, αν και δυναμική, δεν μπόρεσε να διορθώσει τα θεμελιώδη προβλήματα που βρίσκονται στη ρίζα της δημοσιονομικής κρίσης. Από τα προβλήματα αυτά ξεχωρίζει η δυσλειτουργία του κράτους.

Μια πρόσφατη μελέτη του ΟΟΣΑ περιέχει μια χαρτογράφηση της ελληνικής κεντρικής διοίκησης από όπου προκύπτει μια εντύπωση πλήρους παράλυσης οφειλόμενης σε δεκαετίες άκαμπτης γραφειοκρατίας, πολλαπλασιασμού περιττών δομών και κατακερματισμένων ευθυνών(2).

Αντίθετα με τη διαδεδομένη εντύπωση, ο ελληνικός δημόσιος τομέας δεν έχει δυσανάλογα πολλούς υπαλλήλους, αν και υπάρχει μια αβεβαιότητα για το πραγματικό του μέγεθος. Ωστόσο ένα υπουργείο αποτελείται κατά μέσο όρο από 302 υπηρεσίες σε κεντρικό επίπεδο (στις οποίες προστίθενται 137 αποκεντρωμένες υπηρεσίες), εκ των οποίων το 20% στελεχώνονται μόνο από έναν προϊστάμενο.
Οι δομές συντονισμού είναι ανύπαρκτες ή καθαρά τυπικές.
Η δημόσια διοίκηση ασχολείται μόνο με την προετοιμασία νόμων και κανόνων, των οποίων η πλειοψηφία έχει ως αντικείμενο την ορθή λειτουργία της ίδιας της διοίκησης.
Κατά την τελευταία δεκαετία παράγονταν περίπου 12.000 τέτοιες νομοθετικές πράξεις το χρόνο, χωρίς την παραμικρή δυνατότητα διασφάλισης και επαλήθευσης της εφαρμογής τους.
Η απουσία ελέγχου του προϋπολογισμού, ο πληθωρισμός των δαπανών και η αδυναμία είσπραξης μεγάλου μέρους των φορολογικών εσόδων δεν είναι, σε τελική ανάλυση, παρά συγκεκριμένες πλευρές της εκπληκτικής ανεπάρκειας του ελληνικού Κράτους.

Το πιο σημαντικό σφάλμα της Τρόικας ήταν ότι δεν κατάλαβε πως οι προσπάθειές της έπρεπε πρώτα να στραφούν προς τη δημιουργία ενός σύγχρονου ελληνικού κράτους.
Από τη στιγμή που είχε αποφασίσει να παρέμβει στη διεξαγωγή των υποθέσεων της χώρας, επιβαλλόταν να περάσει από μια διαδικασία δραστικής εκλογίκευσης των διοικητικών δομών, των αλυσίδων αποφάσεων και του κανονιστικού μηχανισμού, να ενισχύσει τα όργανα και τις διαδικασίες ελέγχου και ειδικότερα το ρόλο επίβλεψης του Κοινοβουλίου, να αναπτύξει τη δυνατότητα συντονισμού από τον πρωθυπουργό, να επιβάλει σε όλους τους δημόσιους οργανισμούς να τηρούν και να δημοσιεύουν λογαριασμούς, να ενθαρρύνει τη συλλογή δεδομένων και την αξιολόγηση των συνεπειών των δημόσιων αποφάσεων.

Μια τέτοια αναθεώρηση του δημόσιου τομέα θα επέτρεπε μια ευφυέστερη στόχευση των δημοσιονομικών περιορισμών και θα προήγαγε την ιδέα ότι παρήλθε ο καιρός της ανευθυνότητας, κυρίως δημοσιονομικής, και της παράκαμψης των νόμων.
Η αναθεώρηση αυτή θα έδινε το λόγο στους Έλληνες πολίτες που δεν αναγνωρίζουν τον εαυτό τους σ' αυτό το σύστημα, κυρίως σε ικανούς υπαλλήλους που προσπαθούν για τη μεταρρύθμιση για πολύ περισσότερο χρόνο από την Τρόικα.
Θα είχε τη στήριξη του ελληνικού λαού και θα βελτίωνε άμεσα ορισμένες πτυχές των συνθηκών ζωής. Ωστόσο τίποτα δεν έγινε προς αυτή την κατεύθυνση, ή μόνο με συμπτωματικό και περιθωριοποιημένο τρόπο.

Αντίθετα η προσέγγιση που ακολουθήθηκε, είχε ως στόχο να ορίσει τις λεγόμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που δεν ανταποκρίνονται καθόλου στις ανάγκες της χώρας και να αφήσει την εφαρμογή τους στην κυβέρνηση(3).

Φυσικά τα μέτρα που υιοθετήθηκαν κατά ένα μέρος δεν τέθηκαν σε εφαρμογή. Αυτό προκάλεσε τον εκνευρισμό των ξένων υπευθύνων οι οποίοι, χωρίς να παραδεχθούν την αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης, κατήγγειλαν την απροθυμία της.
Ένα άλλο κομμάτι των μέτρων είχε μόνο επιφανειακά αποτελέσματα των οποίων τα όρια θα φανούν με το πέρασμα του χρόνου.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι μια από τις κύριες διατάξεις για την αναμόρφωση των συντάξεων που υιοθετήθηκε το 2010 και προέβλεπε τη συγκέντρωση των πολυάριθμων οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης που υπήρχαν στη χώρα μέχρι τότε σε 13 κύρια ταμεία με στόχο τη βελτίωση της διαχείρισης, την απελευθέρωση πόρων και κυρίως την επιβολή διαφάνειας.
Η συγκέντρωση των ταμείων πραγματοποιήθηκε, όμως μόνο τυπικά εφόσον οι αρχικοί οργανισμοί στην πραγματικότητα διατηρήθηκαν συνεχίζοντας να έχουν μεγάλη αυτονομία, αλλά κάτω από την ομπρέλα των κύριων ταμείων, σε ότι αφορά τη λογιστική τους, τους κανονισμούς και την οικονομική διαχείριση.
Τελικά, ορισμένα μέτρα θα μπορούσαν να έχουν ως αποτέλεσμα τη χειροτέρευση των αδυναμιών του ελληνικού κράτους.
Αυτό ισχύει για το ευρύ πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που αφορούσε κυρίως υποδομές και βιομηχανίες δικτύου σε μια χώρα στην οποία οι δυνατότητες ελέγχου είναι γνωστό ότι είναι ανεπαρκείς.

Έτσι είναι προφανές ότι το πρόγραμμα εξυγίανσης έχει μέχρι σήμερα ένα χαρακτήρα άνισο και μονόπλευρο σχετικά με τη δημόσια πολιτική στην Ελλάδα. Αυτά τα σφάλματα αξιολόγησης μας οδηγούν να αναρωτηθούμε αν τα μέλη της Τρόικας, και ειδικότερα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είχαν, οποιαδήποτε στιγμή, μια καθαρή θεώρηση της τακτικής που έπρεπε να εφαρμοστεί στην Ελλάδα.

Είναι αλήθεια ότι τα όργανα που δομούν την ΕΕ δεν έχουν καθόλου προσαρμοστεί στις ιδιαιτερότητες μιας χώρας όπως η Ελλάδα, της οποίας η περίπτωση θα μπορούσε άνετα να είναι μοναδική.
Το μάννα των διαρθρωτικών ταμείων της δόθηκε χωρίς σοβαρή αξιολόγηση και παρακολούθηση των αποτελεσμάτων. Αν και αναμφίβολα τα ταμεία ήταν στη βάση χρηματοδότησης σημαντικών έργων για τη χώρα, ευνόησαν ωστόσο την ανάπτυξη μιας παράλληλης διοίκησης που ήταν επιφορτισμένη με τη διαχείρισή τους χωρίς να αποφευχθεί η παγίδα της διαφθοράς, καθώς και της διατήρησης μιας μακροοικονομικής εξάρτησης σε σχέση με τη μεταφορά κεφαλαίων από το εξωτερικό.

Όσον αφορά το νομοθετικό πλάνο, δόθηκε έμφαση στην ενσωμάτωση των ευρωπαϊκών οδηγιών χωρίς ενδιαφέρον για το τι θα συνέβαινε στην πράξη.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναρωτήθηκε πραγματικά για το νόημα υιοθέτησης της Οδηγίας SevesoII, η οποία προβλέπει την οριοθέτηση ζωνών αποκλεισμού γύρω από τις χαρακτηρισμένες βιομηχανικές εγκαταστάσεις σε μια χώρα που δεν έχει ούτε κτηματολόγιο ούτε σοβαρό σχέδιο χρήσης γης;

Αντιμέτωπη με την κρίση, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη που στηρίζουν τη δράση της φαίνεται ότι αντιστάθμισαν την έλλειψη κατανόησης των προβλημάτων και οραματισμού για τη δράση αντιμετώπισης με απλοϊκές ιδέες διαρθρωτικής προσαρμογής.
Αυτές οι ιδέες, που έχουν παρουσιαστεί εδώ και 20 χρόνια με το όνομα θεραπεία μέσω σοκ, είχαν τα γνωστά αποτελέσματα σε ορισμένες χώρες του πρώην κομμουνιστικού μπλοκ και από τότε η οικονομική θεωρία τονίζει συνεχώς τη σημασία των θεσμών.

Εν τω μεταξύ η Ελλάδα βυθίζεται σε μια επικίνδυνη κοινωνική κρίση και πολιτική αστάθεια. Όλα αυτά δεν φαίνεται να έχουν προκαλέσει καμιά αμφιβολία στους υπευθύνους που καθορίζουν το ρυθμό των αλλαγών.
Είναι επείγον να αναγνωρίσουν σήμερα τα λάθη τους και να τροποποιήσουν αναλόγως τις πράξεις τους».