Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

ΙΝΚΑ ΚΡΗΤΗΣ ΔΤ 351/03.04.12: Τα πρόσωπα των ιεροδούλων, εικονίζουν το πρόσωπο της χώρας;


ΙΝΚΑ ΚΡΗΤΗΣ ΔΤ 351/03.04.12
Τα πρόσωπα των ιεροδούλων, εικονίζουν το πρόσωπο της χώρας ?????.
Η ΑΥΤΟΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ του Υπουργού Καθηγητή κ. Λοβέρδου, με την δήλωσή του πως έπρεπε να βγουν οι φωτογραφίες και αυτών που γαμήσανε της άρρωστες ιερόδουλες, είναι το αποκορύφωμα του αυτοσαρκασμού, ενός Καθηγητή, που δηλώνει πως αγνοεί ότι αυτά, είναι αποτέλεσμα της ανικανότητάς του.
Ασφαλώς, γνωρίζουμε όλοι πως τα ΜΜΕ ζούν με σπέρμα αίμα και φωτιά.
Τροφοδότης λοιπόν των ΜΜΕ, η άνθρωπός τους ο Υπουργός μας κος Λοβέρδος.
Το πολιτικοκοινωνικό μορφωτικό επίπεδο του νεαρόμορφου καθηγητή, δεν μας ικανοποιεί καθόλου.
Αποτελεί επιστημονικό συμπέρασμα, πως όταν στις ρυθμίσεις των ζωής των πολιτών δεν περιλαμβάνεται ανάπτυγμα κοινωνικό και πολιτιστικό, περισσότερο δε όταν υπάρχει Εθνική κατήφεια και τρόμος, όπως η καταιγίδα τρόμου και κατήφειας στην Ελλάδα σήμερα, τότε αναπτύσσονται τάσεις αυτοκαταστροφής, εαυτισμού, και επιλογές αυτόχρησης η και αυτοκαταστροφής του σώματος, του αυτοτελώς ιδιόκτητου μέρους δηλαδή του ανθρώπου που δεν μπορεί να το εξουσιάσει ευθέως η κοινωνική πολιτική κατήφεια.
Δεν χρειάζεται ανάπτυγμα από εμάς, της αυτοκαταστροφικής κατάστασης που υπέβαλλαν τους Έλληνες οι πολιτικοί διευθυντές της χώρας τα τελευταία 20 – 30 χρόνια.
Θα ήταν βάλσαμο, αν καθηγητές ήταν ποιο αποτελεσματικά ευγενικοί στις κοινωνικές συμφύσεις, όπως συμβαίνουν στους καρκίνους, που δημιούργησαν με την επιπολαιότητά τους, το φαιδρό και τον ζαμανφουτισμό τους, ενώ δεν είχαν διαγωνιστεί με αυτές τις υποσχέσεις, όταν ζητούσαν την ψήφο μας.
Τα πρόσωπα των ιεροδούλων που μας έδειξαν, σύμφωνα με πολλές απόψεις, εικονίζουν ακριβώς την εικόνα της σημερινής πολιτικής κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των χώρας.
Σε αυτό πέτυχε διάνα ο κος Λοβέρδος αλλά και ο Υπουργός Παιδείας :
Το Υπουργείο Παιδείας κάνει προαιρετικό το μάθημα "Πολιτική και Δίκαιο" γνωστό ως "Στοιχεία Δημοκρατικού Πολιτεύματος" και αυτό μόνο για τους μαθητές της θεωρητικής κατεύθυνσης της Β΄Λυκείου. Ουσιαστικά καταργεί το μάθημα που έβαλε στα σχολεία το 1931 ο Ελευθέριος Βενιζέλος και κατήργησε μόνο η Χούντα.
Η υπουργική απόφαση με αριθμό 36799/Γ2/ΦΕΚ1163 υπεγράφη στις 4/10/2012.
Όμως η απόκτηση της ιδιότητας του Πολίτη δεν είναι προαιρετική! Τα Πολιτικά Δικαιώματα απονέμονται σε όλους. Άρα, είναι αδιαμφισβήτητο το καθήκον της Πολιτείας να προετοιμάζει με πληρότητα κάθε έφηβο για το ρόλο του πολίτη μέσω του σχολείου.
Αλλωστε η Ελλάδα δεσμεύεται από το Σύνταγμα (Άρθρο 16, παρ.2), το Διεθνές Δίκαιο, τον ΟΗΕ, τη Διακοινοβουλευτική Ένωση και την Κοινοτική Νομοθεσία πως ένα από τα απαραίτητα προσόντα κάθε αποφοίτου Λυκείου πρεπει να είναι η Παιδεία του Πολίτη  (CIVIC SKILLS – DEMOCRATIC CITIZENSHIP EDUCATION), με σκοπό την ενίσχυση της Κοινωνικής Συνοχής και τη θωράκιση της Δημοκρατίας, την πρόληψη της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής, της παραβατικότητας και της πολιτικής απάθειας, αλλά και ως εργαλείο μεταναστευτικής πολιτικής.

Μακελειό και στην Α' Θεσσαλονίκης για ΠΑΣΟΚ-ΝΔ! (Οι πολίτες οδηγούν σε διάλυση Πράσινους και Γαλάζιους)


http://www.kourdistoportocali.com/articles/11168.htm

Σύμφωνα με το makeleio.gr>
Φρέσκια δημοσκόπηση... Σαλεύει!!!
Απίστευτη κατρακύλα για ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και στην πρώτη περιφέρεια της Θεσσαλονίκης στο γκάλοπ που έφτασε στο makeleio .
Πρόκειται για γκάλοπ που διενεργεί όπως σας έχουμε πει ανεξάρτητος φορέας γι αυτό και το δημοσιεύουμε...Ποσοστά συντριβής για τη ΝΔ σε ένα απο τα γαλάζια κάστρα ένω ο ΛΑΟΣ κυριολεκτικά ανύπαρκτος σε μια περιφέρεια που θα περίμενε κανείς να πετάει λόγω του Μακεδονικού. Εξαφανισμένη και η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ της Λούκας και του Καστανίδη με ποσοστό μόλις 0,5% .Τα υπόλοιπα στοιχεία της δημοσκόπησης είναι το ΑΛΛΟ ΚΟΜΜΑ με ποσοστό 6,5% το ΛΕΥΚΟ με 2,1 ενω δεν απάντησε το 5,6 % των ερωτηθέντων...

http://makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1223:2012-05-01-17-29-25&catid=5:2012-02-11-12-50-12&Itemid=60

(βίντεο) Στα χνάρια της κομαντατούρ ο Καζάκης. Αναρωτιέται “που στο διάολο ήταν ο Γλέζος” αυτά τα δύο χρόνια!! (πλούσιο φωτορεπορτάζ)



Δεν μπορεί, κάτι συμβαίνει. Ο Δημήτρης μοιάζει να αποκτά το σύνδρομο ΓΑΠ, αυτό της απώλειας επαφής με την πραγματικότητα. Νομίζαμε ότι μετά την τρομερή αποκάλυψη ότι ο Μαριάς είναι επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Καμμένου (με σταυρό στο Ηράκλειο κατεβαίνει ο άνθρωπος…), θα έκλεινε ως διηγητής επιστημονικής φαντασίας.

Λάθος. Ξαναχτύπησε. Και τα έβαλε με τον Γλέζο. Δεν είναι βέβαια ο μόνος, αφού τον έχουν προλάβει τα SS, ο Φον Άλτεμπουργκ, ο στρατηγός Τσολάκογλου κλπ. Μα όμως να αναρωτιέται “που ήταν ο Γλέζος αυτά τα δύο χρόνια”;;; Σύνδρομο ΓΑΠ λέμε!!

Φωτορεπορτάζ: Ο Δ. Καζάκης μεταμφιεσμένος σε Γλέζο, στην πρώτη γραμμή του αγώνα.
Ο Δ. Καζάκης μεταμφιεσμένος σε Γλέζο με μάσκα, υπό το άγρυπνο βλέμμα του Σ. Παπαθεμελή.
Καζάκης – Παπαθεμελής μεταμφιεσμένοι, στην πρώτη γραμμή του αγώνα.
Ο Καζάκης μεταφέρεται τραυματισμένος μετά από την επίθεση των ΜΑΤ (μεταμφιεσμένος πάντα σε Γλέζο)

Οι μεταμορφώσεις του πράσινου θηρίου


Διαφωνώ κάθετα με τις απόψεις που εκφράζονται στο άρθρο για τα κόμματα της Αριστεράς, το θεωρώ όμως κατά τα άλλα πολύ ενδιαφέρον, γι αυτό και το αναδημοσιεύω.

sociologyalert

http://www.antinews.gr/2012/05/03/159271/

Το ΠΑΣΟΚ, το πάλαι ποτέ επαναστατικό κίνημα της Αλλαγής προβάλλεται από τα συνεργαζόμενα media σαν ένα ευρωπαϊκό εκσυγχρονιστικό κόμμα που εγγυάται την παραμονή της χώρας στο ευρώ και την ΕΕ. Ο κύριος Βενιζέλος προσπαθεί μάλιστα να μας πείσει ότι ο ίδιος και το κόμμα του είναι η ήρεμη δύναμη που συνθέτει και υλοποιεί με σταθερότητα, σύνεση και όραμα. Κάτι σαν την διαφήμιση της Εθνικής Τράπεζας για τα στεγαστικά. Εκείνη με το γέρο δικηγόρο που έχει κάνει συμβόλαια αγοράς σπιτιού σε όλη την οικογένεια Δαμίγου με στεγαστικό από την Εθνική. Μόνο που αυτά γίνονταν πριν το 2008 και την κρίση των subprime δανείων στην Αμερική. Βέβαια ο κύριος Βενιζέλος είναι και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, τη δουλειά του κάνει ο χριστιανός. Οι άλλοι όμως; Δημοσιογράφοι και αναλυτές που οφείλουν να είναι αντικειμενικοί; Πως τα μετράτε έτσι ρε παιδιά και βγάζετε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ένα και το αυτό;
Σε τι μοιάζουν; Μόνο στην παροχολογία και το βόλεμα των δικών μας παιδιών. Στο θέμα αυτό όμως μέχρι και το ΚΚΕ το ίδιο κάνει όπου μπορεί. Άντε εσύ να απολύσεις συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ, τον ανένταχτο θα απολύσεις. Και το ΣΥΡΙΖΑ το ίδιο κάνει. Άντε εσύ να βάλεις πρεζάκια του ΣΥΡΙΖΑ στη φυλακή, τον έρμο τον ανένταχτο αναρχικό θα βάλεις. Δυστυχώς έτσι δουλεύει το σύστημα, βοηθά τους μέσα και τσακίζει τους απέξω. Πέραν του νεποτισμού λοιπόν, που δυστυχώς είναι χαρακτηριστικό της Ελλάδας ολόκληρης, τι άλλη ομοιότητα βλέπετε μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων;
Έχει η ΝΔ κάστρα όπως η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ του ΠΑΣΟΚ; Η ΝΔ έπεσε το 1981 εξαιτίας των απίστευτων απεργιών που οργάνωσε το ΠΑΣΟΚ σε τράπεζες και σχολεία. Ο κομματικός μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ ήταν από τότε πανίσχυρος. Είχε ποτέ η ΝΔ media δικά της; Ακόμη και οι παραδοσιακές οικογένειες που ήλεγχαν κάποτε τον Τύπο, Βλάχου, Αθανασιάδης, Κύρος κλπ ήταν πάντα απολύτως αυτόνομοι. Αντίθετα η θέληση του Σοσιαλιστικού Κινήματος να ελέγξει τα media φάνηκε ευθύς εξαρχής. Για την ιστορία ο Γιώργος Κοσκωτάς αγόρασε την Γραμμή ΑΕ το 1982. Και από τότε η διαπλοκή με τους μηντιάρχες είναι συνώνυμο του ΠΑΣΟΚ.
Μήπως  τα δύο κόμματα είναι ίδια ; Εφαρμόζουν μήπως την ίδια οικονομική πολιτική; Η ΝΔ έφερε τους Κινέζους και ο Παπανδρέου λύσσαξε να τους διώξει. Η ΝΔ ιδιωτικοποίησε την Ολυμπιακή και ο Παπανδρέου υποσχόταν ότι θα την κρατικοποιήσει πάλι. Ακόμη και τώρα το ΠΑΣΟΚ μόνο στα λόγια υποστηρίζει τις μεταρρυθμίσεις. Δυόμιση χρόνια υπό την πίεση της τρόικας και δεν έκαναν ούτε μισή αποκρατικοποίηση. Δεν έκλεισαν καμιά από τις εταιρείες του δημοσίου που ο ίδιος ο Πάγκαλος χαρακτήρισε άχρηστες. Για να διατηρήσουν την κομματική τους πελατεία στο δημόσιο φόρτωσαν τον λαό φόρους.Εφαρμόζουν μήπως τα δύο κόμματα την ίδια εξωτερική πολιτική; Ο Καραμανλής προσέγγισε με αποφασιστικότητα τους Ρώσους, ο Παπανδρέου τους έκλεισε την πόρτα στα μούτρα. Που είναι η ομοιότητα;
Η ισοπεδωτική εξομοίωση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι λοιπόν άδικη και ανιστόρητη. Η ΝΔ είναι ένα τυπικό λαϊκό ευρωπαϊκό κόμμα. Δεν είναι καλύτερη ούτε χειρότερη από τα αντίστοιχα κόμματα της κεντρικής Ευρώπης. Το ΠΑΣΟΚ αντίθετα είναι φαινόμενο μοναδικό. Από το 1981 τότε που κατέλαβε -με ειρηνικά πάντα μέσα- την εξουσία και μέχρι σήμερα, έχει διαποτίσει με την θολή αριστερίστικη κουλτούρα του κάθε πτυχή της δημόσιας ζωής της χώρας. Το ΠΑΣΟΚ δεν ευθύνεται για την κατάντια της Ελλάδας. Το ΠΑΣΟΚ είναι η κατάντια της Ελλάδας.
Ότι κι αν κάνει ο πρακτικός και τετραπέρατος κύριος Βενιζέλος δεν είναι δυνατόν ούτε να μεταλλάξει ούτε καν να ελέγξει το θηρίο του οποίου υποτίθεται πως έχει την ηγεσία. Άλλωστε πριν τον κύριο Βενιζέλο πέρασε από αυτή τη θέση ο πολύ πιο μεθοδικός και ψύχραιμος Κώστας Σημίτης -ένας αληθινός Γερμανός, όχι ένας κατ’ ανάγκην Γερμανός σαν τον Βαγγέλη- και δεν κατάφερε απολύτως τίποτε. Μήνες μετά την αποπομπή του Σημίτη το θεριό είχε ανακτήσει και πάλι την αποκρουστική τριτοκοσμική όψη της πρώτης οκταετίας Παπανδρέου. Πέρασε και δεν άγγιξε που λέμε.
Θα προσπαθήσω να σκαλίσω λίγο τη μνήμη σας για να ξαναβρείτε την επαφή με όλα όσα ξέρατε αλλά έχετε ίσως πια ξεχάσει. Ο Ανδρέας ήταν ο άνθρωπος που νίκησε την «επάρατη» δεξιά και την έκλεισε στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας». Πράγματι έτσι έκανε. Εδώ και τριάντα ένα χρόνια, ακόμη και στις σύντομες περιόδους που η ΝΔ είχε τυπικά την κυβέρνηση, την αληθινή εξουσία την ασκούσε το ΠΑΣΟΚ από το παρασκήνιο. Κυριολεκτικά ο Ανδρέας έκλεισε την δεξιά στο ντουλάπι και πήρε μαζί του το κλειδί. Μαζί όμως με αυτήν έκλεισε εκεί και όλες τις Παλιές Αξίες: την αξιοκρατία, την εντιμότητα, το σεβασμό, ακόμη και την οικογένεια, την μετριοπάθεια και την αληθινή μόρφωση.
Το μεγάλο κακό έγινε στην πρώτη οκταετία της «αλλαγής». Όταν ο πολύς Ανδρέας Παπανδρέου μοίραζε στους νέους την Πράσινη Βίβλο του δικτάτορα Καντάφι, εκθείαζε τους σαντινίστας της Νικαράγουα και έκανε εξωτερική πολιτική με τη χούντα του Γιαρουζέλσκι. Οι οπαδοί του έγραφαν ακόμα στους τοίχους «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και «Έξω οι βάσεις του θανάτου», συνθήματα με τα οποία είχαν κερδίσει τις εκλογές του 81. Ο αντιαμερικανισμός εθεωρείτο περίπου πατριωτική υποχρέωση καθενός και τα δίκαια των δοκιμαζόμενων Παλαιστινίων μας απασχολούσαν περισσότερο από την τραγωδία των αδελφών μας Κυπρίων.
Η απίστευτη ανθεκτικότητα του παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ φάνηκε το 1989 τότε που ο «εκφραστής των πόθων και των ελπίδων του λαού μας» βρέθηκε κατηγορούμενος για τη ροζ βίλα των 600 τμ και την υπόθεση Κοσκωτά που συγκαλύφθηκε χάρη στον Κουτσονόμο, τον νόμο 1806 του 1988, που έδωσε την ευκαιρία στον Κοσκωτά να διαφύγει στην Αμερική και να μην αποκαλύψει όλα όσα ήξερε. Το «βρώμικο 89» αποτελείωσε όσες από τις Παλιές Αξίες είχαν επιβιώσει από την πρώτη οκταετία του ΠΑΣΟΚ. Ειδικά η βλακώδης αντίδραση των πρασινοφρουρών, δηλαδή των χιλιάδων ηλίθιων που χωρίς να έχουν κοινή τσέπη με τους κλέφτες ταύτιζαν τους εαυτούς τους με κείνους, καθαγίασε τη μίζα και τη ρεμούλα και άνοιξε διάπλατα το δρόμο για το χάλι που αποκαλύπτεται σήμερα.
Το 93 ο Ανδρέας αφού πρώτα ξεμπέρδεψε από τις δίκες -με ψήφους 7 υπέρ έναντι 6 κατά-, νίκησε στις εκλογές τον παλιό του εχθρό Μητσοτάκη με 46,88% έναντι 39,30% και ξαναπήρε το τιμόνι με 170 έδρες στη βουλή. Λεπτομέρεια:  οι έδρες μοιράστηκαν με τον εκλογικό νόμο 1907 του 1990 που ψήφισε ο Μητσοτάκης για να μπορούν να κάνουν αυτοδύναμες κυβερνήσεις τα δύο μεγάλα κόμματα. Τρία χρόνια νωρίτερα η ΝΔ του Μητσοτάκη έχοντας πάρει το ίδιο ποσοστό -για την ακρίβεια ένα τικ πάνω, 46,89%- έβγαλε μόνο 150 βουλευτές και χρειάστηκε την ψήφο του Κατσίκη της ΔΗΑΝΑ για να κάνει κυβέρνηση. Αυτό διότι οι εκλογές του 90 διεξήχθησαν με μια παραλλαγή της απλής αναλογικής (εκλογικός νόμος 1847/1989) που είχε ψηφίσει η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου λίγο πριν καταρρεύσει, ακριβώς για να εμποδίσει πιθανή αυτοδυναμία της ΝΔ.
Σήμερα, η δεξιά εξακολουθεί να πελαγοδρομεί. Με ανύπαρκτο ηθικό, διασπασμένοι και πικραμένοι, μοιραίοι, λαός και ηγεσία αδιαφορούν για τον κοινό εχθρό, υποτιμούν τον κίνδυνο, λες και ζουν ακόμη στην προ 1981 εποχή. Μόνο που σήμερα δεν υπάρχουν περιθώρια για νέα λάθη. Το ΠΑΣΟΚ όσο δυνατό είναι στη διαχείριση της εικόνας, τόσο ανίκανο είναι στη διαχείριση της χώρας! Άλλωστε έχει παραχωρήσει πλέον τα ηνία στους ξένους. Η Ελλάδα στροβιλίζεται χτυπημένη όχι μόνο από το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο αλλά και από την διχόνοια, τον ρεβανσισμό και το μίσος που έσπειραν ο κύριος Παπανδρέου και η παρέα του. Ο Βενιζέλος δεν ευθύνεται άμεσα για την τακτική του προκατόχου του αλλά δυστυχώς αντί να την αποκηρύξει -εξηγώντας που ακριβώς διαφοροποιείται- αρκέστηκε σε ένα ουδέτερο συγνώμη. Στο μεταξύ η οικονομία καταρρέει. Αν δεν εφαρμοστεί άμεσα η πολιτική Σαμαρά γιαστήριξη της μεσαίας τάξης και μόνοιασμα της ελληνικής κοινωνίας ώστε να πετύχουμε την επανεκκίνηση, η χώρα θα πέσει οριστικά και αμετάκλητα σε βιοτικό επίπεδο Βουλγαρίας. Χωρίς δυνατότητα μεταβολής, αφού στην Ομοσπονδιακή Ευρώπη που πάει να δημιουργηθεί, η χάραξη αυτόνομης οικονομικής πολιτικής θα είναι απολύτως αδύνατη. Ακόμη κι αν ο Αλέξης -ε ναι, φυσικά τον Τσίπρα εννοώ- βγει πρωθυπουργός με 50% δεν θα μπορέσει να αλλάξει τίποτα. Μα ας συνεχίσουμε την ιστορία μας.
Η περίοδος Σημίτη απέδειξε ότι το θηρίο δεν αλλάζει ούτε περπατησιά ούτε συνήθειες. Η Ελλάδα θα γλυτώσει από δαύτο μόνο αν το σκοτώσει. Τώρα είναι η ώρα. Αν ο Βενιζέλος έρθει πρώτος θα εφαρμόσει κατά γράμμα το πρόγραμμα των Γερμανών στους ατίθασους ιθαγενείς που κατοικούν νοτίως της Βουλγαρίας (κάπως έτσι μας βλέπουν ο Σόϊμπλε και η παρέα του). Με την αστική τάξη φευγάτη (σιγά μην κάτσουν εδώ να σαπίσουν μαζί μας, κι εγώ αν μπορούσα έξω θα πήγαινα) και με την μεσαία τάξη καθισμένη στο σκαμνί επειδή δεν καταβάλει τους φόρους της (να εξηγούμαστε: επειδή δεν έχει, όχι επειδή δεν θέλει να πληρώσει) η ελληνική εργατιά θα δοθεί κυριολεκτικά βορά στους ξένους καπιταλιστές που θα έρθουν να καταλάβουν τη χώρα. Η Αλέκα (ε ναι ρε παιδιά την Παπαρήγα εννοώ) και ο Αλέξης  είναι πολύ λίγοι για να αντιμετωπίσουν αυτό τον εχθρό. Ο άνεργος και χρεωμένος έλληνας εργάτης θα υποκύπτει σταθερά στον εκβιασμό των αλλοδαπών εργοδοτών που θα μετράνε την αποδοτικότητα των κεφαλαίων τους σε σχέση με την αντίστοιχη απόδοση που έχουν στις άλλες Βαλκανικές χώρες. Η αξιοπρέπεια της εργασίας θα χαθεί για πάντα.
Εκτός εάν…
Ποτέ δεν είναι αργά για να κάνει κάποιος το σωστό! Η σωτηρία της Ελλάδας εξαρτάται από την επιβίωση της ελληνικής μεσαίας τάξης.
Νίκος από Αθήνα

Eurostat: Ραγδαία αύξηση της ανεργίας στην Ελλάδα μέσα σε ένα χρόνο. Στο 21,7% τον Ιανουάριο...


http://hassapis-peter.blogspot.com/2012/05/eurostat-217.html 

Την υψηλότερη αύξηση της ανεργίας στην ΕΕ, κατέγραψε η Ελλάδα μέσα σε ένα χρόνο (από 14,7% τον Ιανουάριο του 2011 σε 21,7% τον Ιανουάριο του 2012), σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για την ανεργία στην Ευρώπη τον Μάρτιο του 2012, που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα.

Σημειώνεται, ότι τα διαθέσιμα στοιχεία της Eurostat για την Ελλάδα, φθάνουν....
ως τον Ιανουάριο του 2012.

Από τον Μάρτιο του 2011 ως τον Μάρτιο του 2012, η υψηλότερη αύξηση της ανεργίας μέσα σε ένα χρόνο καταγράφεται στην Ισπανία (από 20,8% σε 24,1% ) και στην Κύπρο (από 6,9% σε 10%).

Επίσης, τον Μάρτιο του 2012 οι άνεργοι στην "ΕΕ των 27" ανήλθαν στα 27,772 εκατομμύρια και στην ευρωζώνη στα 17,365 εκατομμύρια. Τον ίδιο μήνα, η ανεργία στην "ΕΕ των 27" διαμορφώθηκε στο 10,2% (έναντι 9,4% τον Μάρτιο του 2011) και στην ευρωζώνη στο 10,9% (έναντι 9,9% τον Μάρτιο του 2011).

Τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας τον Μάρτιο του 2012 καταγράφηκαν στην Αυστρία (4%), στην Ολλανδία (5%), στο Λουξεμβούργο (5,2%) και στη Γερμανία (5,6%).

Τα υψηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν στην Ισπανία (24,1%), στην Ελλάδα (21,7% τον Ιανουάριο 2012) και στην Πορτογαλία (15,3%).

Σε ό,τι αφορά την ανεργία των νέων κάτω των 25 ετών, η Ελλάδα καταγράφει θλιβερή πρωτιά στην ΕΕ με ποσοστό 51,2% τον Ιανουάριο του 2012, ενώ δεύτερη έρχεται η Ισπανία με 50,3%.

Με βάση τα στοιχεία του Μαρτίου 2012, η υψηλότερη ανεργία των νέων καταγράφεται στην Ισπανία (51,1%) και ακολουθούν η Πορτογαλία (36,1%) και η Ιταλία (35,9%).
Τον Ιανουάριο του 2012 το ποσοστό ανεργίας των γυναικών στην Ελλάδα ανήλθε στο 25,6% και στο 18,8% για τους άνδρες.

Από:  e-typos.com

Ούτε παράρτημα της ΣΤΑΖΙ να ήταν η Συγγρού δεν θάριχνε τόση λάσπη στον Καμμένο! (Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες κρατάνε τη ΝΔ κολλημένη στο 24%)


http://www.kourdistoportocali.com/articles/11176.htm


Οι τόνοι λάσπης από τη Συγγρού στονΠάνο Καμμένοπροκαλούν σοκ στους δημοκρατικούς πολίτες  για τον τρόπο που σκέπτεται να κυβερνήσει οΑντώνης Σαμαράς, στην περίπτωση που οι πολίτες του έδιναν αυτοδυναμία!
Σου δίνει την εντύπωση ότι η Συγγρού έχει μετατραπεί σε αρχηγείο της θρυλικής Στάζι και ανασύρει από τις αραχνιασμένες ντουλάπες της ότι πιο χαφιεδίστικο, πιο βρώμικο, πιο σκοτεινό,  μπορούν να εφεύρουν οι τσοπαναρέοι  αγροφύλακες που παριστάνουν τους πάσης φύσεως παρατρεχάμενους του Σαμαρά. Βέβαια για κακή τύχη του Σαμαρά, ο Καμμένος δεν είναι εύκολος αντίπαλος ακόμη και μέσα από τα λάθη του.
Η συγκέντρωση του Καμμένου στη Θεσσαλονίκη ήταν η χαριστική βολή για το όνειρο του Σαμαρά να γίνει πρωθυπουργός.
Ένα όνειρο που σιγά σιγά μετατρέπεται σε εφιάλτη.
Κοντά στο 13% βρίσκονται οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και αυτό το ποσοστό κρατάει γατζωμένη τη ΝΔ στο 24%.
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί η Συγγρού για να χτυπήσει τον Καμμένο- με τα ΚΥΠατζίδικα «ντοκουμέντα»- τρομάζουν τους κεντρώους ψηφοφόρους οι οποίοι δεν μπορούν να συνέλθουν και από την μυστήρια υπόθεση Συμπιλίδη.
Μια υπόθεση για την οποία ακούγεται ότι ο Καμμένος  έχει στη διάθεση του ντοκουμέντα τα οποία πρόκειται να μπουμπουνήξει τη παραμονή των εκλογών με αποτέλεσμα  να μετατραπεί η Συγγρού σε κρανίου τόπο…
Από την άλλη ο Βενιζέλος-προς τιμήν  του- στην προσπάθειά του να επιτεθεί στον Αλέξη Τσίπρα δεν καταφεύγει σε χτυπήματα κάτω από τη ζώνη και παρακρατικές μεθόδους…

«Ακούστε τη νεολαία»! – Άρθρο 57 προσωπικοτήτων στην γαλλική Le Monde


http://olympia.gr/2012/05/03/%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%B7-%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CE%BB%CE%B1%CE%AF%CE%B1-%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%BF-57-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%B9%CE%BA/

«Να ακούσουμε τη νεολαία μας» ώστε «να ανοικοδομηθεί η Ευρώπη από τα χαμηλά» ζητούν μέσω της γαλλικής εφημερίδας «Le Monde» ο συμπροεδρεύων των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ και ο Γερμανός κοινωνιολόγος Ούλριχ Μπεκ.

Το κοινό τους άρθρο συνυπογράφουν συνολικά 57 προσωπικότητες των γραμμάτων, των τεχνών, της πολιτικής και της δημοσιογραφίας. Μεταξύ αυτών, ο σκηνοθέτης και φωτογράφος Βιμ Βέντερς, η νομπελίστρια συγγραφέας Χέρτα Μίλερ, ο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν Ζακ Ντελόρ, ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ, ο πρώην επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Χαβιέ Σολάνα και πολλοί άλλοι.

«Η ευρωπαϊκή νεολαία είναι περισσότερο μορφωμένη από ποτέ. Και όμως ένας στους τέσσερις Ευρωπαίους κάτω των 25 ετών είναι άνεργος. Σε πολλά μέρη αποκλεισμένοι νέοι έχουν στήσει καταυλισμούς και έχουν εκφράσει δημόσια την οργή τους με μη βίαια μέσα, που αποτελούν εντούτοις την έκφραση μιας απαίτησης για κοινωνική δικαιοσύνη (στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στο Μαγκρέμπ, στις ΗΠΑ και στη Ρωσία). Η κραυγή που τους ενώνει είναι η οργή που νιώθουν απέναντι σε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο πασχίζει να σώσει τις τράπεζες που αντιμετωπίζουν αστρονομικά χρέη, αλλά ταυτόχρονα θυσιάζει το μέλλον των νέων γενεών. Αν όμως οι ελπίδες και οι προσδοκίες των νέων Ευρωπαίων θυσιαστούν στο βωμό της κρίσης του χρέους, το ευρωπαϊκό μοντέλο κινδυνεύει να διαλυθεί» τονίζουν στο άρθρο, το οποίο αναδημοσιεύεται στα Νέα.

«Ζητούμε λοιπόν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις εθνικές κυβερνήσεις, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καθώς και τα εθνικά κοινοβούλια να δημιουργήσουν μια Ευρώπη ‘πολιτών ενεργώς απασχολουμένων’, αλλά επίσης να διασφαλίσουν τις οικονομικές και νομικές συνθήκες για τη θέσπιση ενός ‘ευρωπαϊκού έτους εθελοντισμού για όλους’, εν είδει αντιμοντέλου στην προσέγγιση που κυριαρχεί στην Ευρώπη, μια Ευρώπη των ελίτ και των τεχνοκρατών» συνεχίζουν, σημειώνοντας:

«Ο στόχος είναι ο εκδημοκρατισμός των εθνικών δημοκρατιών ώστε να ανοικοδομηθεί η Ευρώπη στη βάση αυτού του ενωτικού συνθήματος: ‘Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η Ευρώπη για σένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για την Ευρώπη. Κάνε την Ευρώπη!».

«Η κρίση χρέους που διχάζει την Ευρώπη δεν είναι μόνο οικονομική, είναι επίσης αποκαλυπτική μιας πολιτικής κρίσης. Χρειαζόμαστε μια ευρωπαϊκή κοινωνία των πολιτών και το όραμα των νέων γενεών για να τα καταφέρουμε. Δεν μπορούμε να ανεχθούμε να γίνει η Ευρώπη στόχος ενός κινήματος διαμαρτυρίας πολιτών που διαδηλώνουν εναντίον μιας ‘Ευρώπης χωρίς Ευρωπαίους’» επισημαίνουν και υπενθυμίζουν:

«Η Ευρώπη είναι ένα εργαστήριο ιδεών τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο που δεν υφίσταται πουθενά αλλού».

Πηγή: Τα Νέα

Στα "Επίκαιρα" που κυκλοφορούν: 6η Μαΐου: Ψήφος Ανατροπής!




Τα «Επίκαιρα», στο εκλογικό τεύχος, που κυκλοφορεί την Πέμπτη 3 Μαΐου 2012 «αποκαλύπτουν» τα μυστικά γκάλοπ των τελευταίων ημερών πριν τις εκλογές.

Οι τελευταίες δημοσκοπικές μετρήσεις προκαλούν ήδη σοκ, ενώ αν επιβεβαιωθούν θα μιλάμε για ριζική ανατροπή του πολιτικού σκηνικού. 
Οι κρυφές δημοσκοπήσεις προκαλούν οργή στη εγχώρια και ξένη διαπλοκή που φαίνεται να μετανιώνουν για την επιλογή των εκλογών. 

Για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση που διαμορφώνεται και η οποία απειλεί να τινάξει στον αέρα το Μνημόνιο σχεδιάζουν τη δημιουργία νέου κόμματος  τύπου «Παπαδήμου». 
Πότε στήνουν πάλι κάλπες;
  
Διαβάστε ακόμη στα «Επίκαιρα»: 
-          Αποκλειστικά στα «Επίκαιρα» ο ΦρανσουάΟλάντ:
      • Τι λέει για την Ελλάδα και το Μνημόνιο.
      • Τι θα κάνει ο ίδιος σε σχέση με τη χώρα μας αν εκλεγεί.
-          Τα παιχνίδια της Τουρκίας με την ψήφο της μειονότητας στη Θράκη.
-          Τη συνέντευξη του ισραηλινού πρέσβη στην Αθήνα, Αριε Μέκελ που θα συζητηθεί
      • Τι λέει για τη συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ σε άμυνα, ενέργεια και οικονομία.  
      • Τι απαντά για το ενδεχόμενο στρατιωτικού πλήγματος κατά του Ιράν.

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Μην φοβάστε την άλλη πιθανότητα για την Ελλάδα.. - γράφει ο κ. Δημήτρης Γιαννακόπουλος,διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία


» Σχετικά Αρθρα
Η αριστερά όμως, στο σύνολο της, πιστεύω ότι είναι καί αρκετά ώριμη πλέον, καί αρκετά γνωστική, ώστε να υπερασπιστεί μια νέα δημοκρατική αυτή τη φορά, μεταπολίτευση στην χώρα και υπό μια προοδευτική κυβέρνηση να οδηγήσει ομαλά στην εξερεύνηση της άλλης πιθανότητας..
υπέρ των συμφερόντων των δύο-τρίτων της κοινωνίας.

Στη ζωή μου ευτύχησα να γευτώ την εμπειρία της πολιτικής αλλαγής σε όλες σχεδόν τις χώρες της κεντρικής Ευρώπης και στα Βαλκάνια, μετά των πτώση των σοσιαλιστικών καθεστώτων. Αργότερα μελέτησα από κοντά τα πολιτικά- διακυβερνητικά προβλήματα χωρών της Ευρασίας - ιδιαίτερα στην Βαλτική - στην προσπάθεια των κοινωνιών τους να ξανασταθούν στα πόδια τους μετά την κατάρρευση του Σοβιετικού Συστήματος. Το συμπέρασμα δεν είναι ένα και ούτε τελικό. Για τις περισσότερες χώρες η μετάβαση σε ένα σύστημα Δυτικού Τύπου ήταν, και είναι σε μερικές περιπτώσεις ακόμη, πλήρης αντιφάσεων, ενώ γεννά διαρκώς υποθέσεις που αμφισβητούν τα προηγούμενα συμπεράσματα. Αυτό που θα μπορούσα με ασφάλεια να πω είναι: το καλό για την ανθρωπότητα είναι η αναζήτηση της άλλης πιθανότητας, όταν ένα σύστημα ηγεμονίας καταρρέει. Δεν μπαλώνεται το πουλόβερ όταν αρχίσει να ξηλώνεται. Ασφαλώς έχει κρίσιμη σημασία η διαδικασία μετάβασης σε ένα άλλο πλεκτό με ένα διαφορετικό πλέξιμο. Θέλει λαϊκή ενότητα, πολιτική τέχνη, έξυπνη στρατηγική, ευφυή και τολμηρή ηγεσία και τύχη (ευνοϊκή διεθνή συγκυρία)      


Μα τι είναι αυτά που λες, ίσως αντιτείνεις! Εκεί οι κοινωνίες πέρασαν από τον σοσιαλισμό στον καπιταλισμό και εσύ χαρακτηρίζεις «καλό» αυτήν την μεταβολή. Δεν λέω αυτό. Θεωρώ ότι οι τοπικές κοινωνίες μπροστά στο αδιέξοδο της κατάρρευσης αναζήτησαν την άλλη πιθανότητα για να υπάρξουν - καθώς το πουλόβερ είχε ξηλωθεί. Και αυτή ήταν το απέναντι κοινωνικοοικονομικό σύστημα (η μόνη ρεαλιστική πιθανότητα, εντός του διεθνούς συστήματος). Τούτο δεν έγινε δίχως οδύνες και τραγωδίες και ούτε παντού το ίδιο και επιτυχώς με την έννοια της αστικής δημοκρατίας και ευημερίας. Δεν υπήρχε όμως αντικειμενικά άλλη πιθανότητα, που στην ουσία διαμορφώθηκε από την πολιτική σχέση των δύο μπλοκ. Αύριο μπορεί οι ίδιες χώρες βιώνοντας τον εξανδραποδισμό από την μετεξέλιξη του κεφαλαιοκρατικού κράτους εντός μιας μεταμοντέρνας οντότητας, που αρχικά συνέβαλε στην σταθερότητα (:ΕΕ) και την θεσμική θηλιά στην ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών τους, να αναζητήσουν πάλι την άλλη πιθανότητα. Και αυτή θα είναι τούτη τη φορά ένας άλλος, πολύ πιο ώριμος σοσιαλισμός, που ευχή όλων - φαντάζομαι - είναι να προκύψει από ένα βαθιά συνειδητοποιημένο, αντι-ηγεμονικό, αντικαπιταλιστικό κίνημα σε όλη την Ευρώπη, δίχως νέο πόλεμο.  

Στην Ελλάδα σήμερα βρισκόμαστε επίσης ενώπιον μιας άλλης πιθανότητας που σχηματίζεται εξίσου ρεαλιστικά. Η Ελλάδα χρεοκόπησε εντός της Ευρωζώνης και αυτό ήταν απίθανο για τους οικονομολόγους, όπως αντίστοιχα θεωρείτο απίθανο να  καταρρεύσει η ΕΣΣΔ από τους διεθνολόγους, παρότι υπήρξαν ελάχιστες (αιρετικές) επιστημονικές εργασίες που τολμούσαν να υποθέσουν και αναλύσουν αυτό το ενδεχόμενο. Το πουλόβερ της Ευρωζώνης ξηλώνεται και αυτό είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Αν δεν το καταλάβεις εγκαίρως και τοποθετηθείς στρατηγικά ενώπιον αυτής της βεβαιότητας επιλέγοντας την άλλη πιθανότητα - εσύ ο χρεοκοπημένος να ζήσεις δηλαδή δίχως αυτό το συγκεκριμένο πουλόβερ - θα υποφέρεις αφάνταστα, δίχως στο τέλος να αποφύγεις το «ξεπάγιασμα». 

Είναι αφελές να πιστεύει κανείς ότι η Ελλάδα μπορεί να συνεχίσει να ευημερεί τυλιγμένη στο Ευρωπουλόβερ. Είμαστε ο πόντος που ξηλώθηκε, δεν το καταλαβαίνετε; Προφανώς η ρεαλιστική, άλλη πιθανότητα για την χώρα δεν είναι αυτή τη στιγμή ο κομμουνισμός, ή οποιαδήποτε ολοκληρωμένη μορφή σοσιαλισμού, είναι όμως η απόρριψη των μπαλωμάτων και η αναζήτηση μιας αριστερής διεξόδου από την κρίση. Η Ελλάδα δεν μπορεί να παραμείνει σε αυτό το καθεστώς εξαίρεσης που έχει διαμορφωθεί. Δυστυχώς ή Ελλάδα δεν μπορεί να παραμείνει στην ευρωζώνη και αυτό δεν είναι επιλογή της αριστεράς, ούτε ασφαλώς συμφέρουσα επιλογή. Είναι αποτέλεσμα της χρεοκοπίας και της στρατηγικής των κυρίαρχων ελληνικών ελίτ υπό την καθοδήγηση του ΔΝΤ. Είναι προϊόν ανάγκης! Μα, αν αλλάξει θεσμική λειτουργία η ευρωζώνη, τότε δεν θα βρεθεί λύση και για την χώρα μας; Ασφαλώς, αλλά αν ήταν αυτό να συμβεί θα είχε γίνει πριν ξηλωθεί το πουλόβερ. Τώρα μην ελπίζετε. Αν αλλάξει δομή και λειτουργία η ευρωζώνη στο άμεσο μέλλον, αυτό θα γίνει δίχως την Ελλάδα στον πυρήνα της (το αν η Ελλάδα παραμείνει συνδεδεμένη με την ζώνη του Ευρώ είναι άλλο ζήτημα), και τούτο περισσότερο για πολιτικούς λόγους, παρά για οικονομικούς. Η πολιτική, όπως έλεγε ορθότατα ο Fran
cois Mitterand,  είναι «η διαχείριση των συμβόλων». Η χρεοκοπία συμβολίζει την κατάρρευση ενός μηχανισμού σταθερότητας, το ξήλωμα του πουλόβερ. Οποιαδήποτε μελλοντική αναδιάρθρωση της Ευρωζώνης δεν θα περιλαμβάνει την Ελλάδα, το αρνητικό σύμβολο. 

Αυτά για να μην τρέφεστε με απίθανες μυθοπλασίες του ελληνικού καθεστώτος της διαπλοκής. Ο δικομματισμός δομεί αυθεντικά το σύστημα  διαχείρισης των συμβόλων του ελληνικού κράτους πατρωνίας και προεκλογικά αναγκάζεται να καταφύγει σε υπερβατικές αναπαραστάσεις ανάπτυξης γύρω από το μνημόνιο για να επιβιώσει. Έτσι όμως βιώνουμε μια μορφή διαπλεκόμενης συμβολικής συνομωσίας εναντίον της δημοκρατίας, η οποία δεν αντέχει τα χοντρά παραμύθια. Η Ελλάδα την αμέσως επόμενη περίοδο θα βρεθεί ενώπιον κρίσιμων για την ύπαρξή της ζητημάτων και αυτά δεν μπορεί να τα χειριστεί το καθεστώς που χρεοκόπησε τη χώρα. Δεν είναι δυνατόν οι ηττημένοι σε επίπεδο διεθνούς πολιτικής, που συμβολίζουν την ελληνική κατάρρευση, να κυβερνήσουν! Αυτό θα ήταν πολιτική καταστροφή για τους Έλληνες, που θα επιδείνωνε την ούτως ή άλλως δραματική οικονομική κατάσταση.  

Η άλλη πιθανότητα για τους Έλληνες συνδέεται με την αριστερή διακυβέρνηση, που θα κληθεί να λύσει το πολιτικό πρόβλημα της χώρας, το οποίο συνδέεται άρρηκτα με το μοντέλο χρεοκοπίας που υιοθέτησε το καθεστώς. Αυτό το μοντέλο χρεοκοπίας δεν μπορεί να υπηρετηθεί από την ελληνική κοινωνία. Τούτο είναι σαφές. Πιθανότατα η απόρριψη της στρατηγικής ΔΝΤ-ΕΕ θα οδηγήσει σε έξοδο από την ευρωζώνη (ως αφορμή όμως και όχι ως αιτία, καθώς η αιτία είναι η χρεοκοπία), πράγμα καλύτερο από την υιοθέτηση μιας μορφής διπλού νομισματικού συστήματος και συνέχιση της εξυπηρέτησης μιας δανειακής σύμβασης που ορίζει την χώρα ως υποτελή πολιτεία, περιορισμένης κυριαρχίας. Η αριστερή διακυβέρνηση δεν πρόκειται να φέρει τον σοσιαλισμό στην Ελλάδα, θα μπορούσε όμως να θεμελιώσει μια πλουραλιστική δημοκρατία με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά που θα υπηρετούσε την υπόθεση της ισότητας σε ένα φιλελεύθερο περιβάλλον. Αυτό δεν το έχουμε βιώσει στην Ελλάδα, μέχρι σήμερα. Και τούτο θα ξεκαθάριζε αργότερα με αντικειμενικά στοιχεία την παραμονή ή όχι της Ελλάδας στην ΕΕ. Θα έθετε το πρόβλημα παραμονής μας σε μια Ένωση που δεν συμφέρει τους λαούς, ενώ πνίγει κοινωνίες με στρεβλή παραγωγική συγκρότηση όπως την Ελληνική, συμβάλλοντας στην σταθεροποίηση μιας παθογενούς οικονομικής κατάστασης.. Η ΕΕ  (και όχι μια ανύπαρκτη ενωμένη δημοκρατική Ευρώπη) δεν μπορεί να είναι το φιλόξενο σπίτι για τον ελληνικό λαό. Και τούτο μόνο μια αριστερή κυβέρνηση μπορεί να θεμελιώσει πολιτικά, αρνούμενη να συμβιβαστεί με τους θεσμούς αντικειμενικής αποδυνάμωσης της χώρας. Αυτό θα κλονίσει το οικοδόμημα της ΕΕ, πιθανόν μάλιστα να καταρρεύσει, αλλά τούτο σε καμία περίπτωση δεν θα είναι εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας. 

Κάπως έτσι κτίζεται η άλλη πιθανότητα ρεαλιστικά, «ανοίγοντας» διάπλατα στη συνέχεια την πιθανότητα ανάπτυξης ενός κινήματος σοσιαλιστικού, αποκεντρωμένου, μετασχηματισμού στην ήπειρό μας, ξεκινώντας ασφαλώς από εκεί που αντικειμενικά θα ξεκινήσει και η αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα: από τον δημόσιο έλεγχο του τραπεζικού τομέα και μια αντιμονοπωλιακή στρατηγική στην αγορά. Αυτή την άλλη πιθανότητα δεν μπορεί να την φοβάται κανείς σήμερα στην Ελλάδα, εκτός εάν είναι παράγοντας του καθεστώτος φτωχοποίησης και απαξίωσης, ή ανήκει στην κατηγορία των προνομιούχων ελίτ που διαμόρφωσε το πελατειακό σύστημα με αιχμή την διαπλοκή: στους τζάμπα μάγκες της μεταπολίτευσης που χρεοκόπησε, δηλαδή, βουτηγμένη στα σκάνδαλα, στην απληστία και στην διαφθορά.  

Τούτη η άλλη πιθανότητα για τους Έλληνες, προκαλεί διεθνή προβληματισμό, και αναστάτωση στα κέντρα αποφάσεων του παγκόσμιου συστήματος ηγεμονίας. Αυτοί σήμερα διαπιστώνουν πολιτική πόλωση, με τον δικομματισμό να διέρχεται υπαρξιακή κρίση και συμβολική αποδιάρθρωση. Άρα, η πολιτική κρίση είναι βαθιά και το εκλογικό αποτέλεσμα αναμένεται να δείξει μόνον επιδερμικά το πρόβλημα, καταλήγουν οι έχοντες εμπειρία σε ανάλογες καταστάσεις. Οι «επιδερμικοί» όμως, διατείνονται ότι φοβούνται την πιθανότητα να επικρατήσουν οι ακραίοι στην χώρα. Παραμύθια, αυτοί που εμφανίζονται τρομοκρατημένοι είναι εκείνοι που ερωτοτροπούν με τους ακραίους. Στην Ελλάδα τα πραγματικά άκρα, βρίσκονται στην μέση. Η συνειδητοποίηση του εξτρεμισμού της μέσης - που οδήγησε στο ΔΝΤ - ίσως να πανικοβάλει περισσότερο, στο βαθμό που δεν είναι μέρος του σεναρίου C για την Ελλάδα. 

Προσοχή, στην Ελλάδα οι εξτρεμιστές βασιλεύουν στο κέντρο, καθώς εδώ ο εξτρεμισμός είναι συνώνυμο του αριβισμού και όχι κάποιας ιδεολογίας. Ποιοι αποδείχθηκε να είναι αριβίστες της πολιτικής; Ε, αυτοί είναι ικανοί, εάν διαπιστώσουν ότι εξοβελίζονται από τα δημόσια πράγματα, να τραβήξουν στα  άκρα - πιο πέρα και από τα άκρα. Τα δήθεν ακραία και αντιευρωπαϊκά κόμματα είναι η κουρτίνα ή το σκιάχτρο (ανάλογα), που διασκεδάζουν τις προθέσεις ανωμαλίας των διαπλεκόμενων αριβιστών, αν οι τελευταίοι βγουν μαυρισμένοι και αδύναμοι από την κάλπη. Δεν θα περάσει η ηγεμονία στα δύο-τρίτα της κοινωνίας, δίχως οι εξτρεμιστές του καθεστώτος να καταφύγουν σε αβυσσαλέες καταστάσεις. Είναι αδίστακτοι..πάντα έτσι ήταν και για αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, ενώ σήμερα όλο και κάποια ευρωπαϊκά και αμερικανικά κέντρα καλοβλέπουν μια θερμή εξέλιξη στο πολιτικό μέτωπο της Ελλάδας. Η αριστερά όμως, στο σύνολο της, πιστεύω ότι είναι καί αρκετά ώριμη πλέον, καί αρκετά γνωστική, ώστε να υπερασπιστεί μια νέα δημοκρατική αυτή τη φορά, μεταπολίτευση στην χώρα και υπό μια προοδευτική κυβέρνηση να οδηγήσει ομαλά στην εξερεύνηση της άλλης πιθανότητας υπέρ των συμφερόντων των δύο-τρίτων της κοινωνίας. Οι δυσκολίες θα είναι πολλές, όπως και οι τρικλοποδιές, αλλά ..λαός ενωμένος, απαλλαγμένος από πολιτικά τεχνητές φοβίες, ποτέ νικημένος!    


stopcartel Newsdesk

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου