Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

Το χρονικό της τελετής της ενσωμάτωσης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα (7 Μαρτίου 1948)

http://olympia.gr/2012/03/07/%CF%84%CE%BF-%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%84%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%BD%CF%83%CF%89%CE%BC%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7/
1.jpg
 Από την αυγήν χιλιάδες κόσμου, αντιπροσωπείαι από τα νησιά της Δωδεκανήσου, που παρ΄ όλην την κακοκαιρίαν κατέφθασαν εγκαίρως και διάφοροι αντιπρόσωποι από τας Αθήνας, είχαν όλοι πάρει από πολύ πρωί θέσιν εις τας πυκνάς μάζας κατά μήκος της οδού Ελευθερίας, εις τα παράθυρα και τας στέγας των γύρω κτιρίων, σ’ ένα φαντασμαγορικόν θέαμα με τας ποικιλοχρώμους ενδυμασίας, και το πλήθος των ελληνικών σημαιών που εκρατούσαν τα παιδιά.
Περίμεναν όλοι να έλθη ο Βασιλεύς, να τον υποδεχθούν και να εορτάσουν όλοι μαζί την ιστορικήν αυτήν ημέραν, το όνειρον τόσων γενεών των προγόνων μας Δωεκανησίων στους έξ αιώνας της σκοτεινής νύκτας. Με την ανατολήν του ηλίου, κατέπλευσαν εις τον λιμένα της Ρόδου, προπορευόμενα τιμητικώς, το αγγλικόν αντιτορπιλλικόν “Σέβιοτ” και το αμερικανικόν “Χάνσον”. Εις τας 8 το πρωί, ήρχισε να σχηματίζεται η επίσημος παράταξις. Μέσα εις αυτήν είχον εξέχουσαν θέσιν δώδεκα ευσταλείς νεάνιδες, φέρουσαι τας γραφικάς τοπικάς ενδυμασίας των και μίαν ταινίαν με το όνομα εκάστης των νήσων και κρατούσαι κάνιστρα γεμάτα από ανθοπέταλα της νήσου των Ρόδων, διά να ράνουν με αυτά τους Βασιλείς…
Μετά την 8ην πρωινήν κατέφθασεν εις την προβλήτα διά να υποδεχθή τους Βασιλείς και τους άλλους επισήμους ο Δήμαρχος της Ρόδου μεθ΄ ολοκλήρου του Δημοτικού Συμβουλίου, φέρων επάνω εις βελούδινο μαξιλάρι την ασημένιαν κλείδα της πόλεως, εις το άνω μέρος της οποίας είναι σκαλισμένη τριήρης χρυσή με τόξα του Φοίβου Απόλλωνος, εις το κάτω η νήσος Ρόδος και η σφραγίς της πολιτείας της Ρόδου και εις τας πλευράς της επιγραφαί με τα ονόματα όλων.. των νήσων και την αφιέρωσιν “Σεπτώ Άνακτι Παύλω- Δήμος Ροδίων, 7 Μαρτίου 1948″. Προσέρχονται και καταλαμβάνουν την θέσιν των, η Κεντρική Δωδεκανησιακή Επιτροπή, με επικεφαλής τους αγωνιστάς διά την ελευθερίαν της Δωδεκανήσου, τον ιατρόν Σκεύον Ζερβόν, τον καθηγητήν Μιχαήλ Βολωνάκην κ.α. αντιπροσωπείαι των παλαιών πολεμιστών της Ελλάδος, αντιπροσωπείαι των 44 κοινοτήτων της Ρόδου και των άλλων Νήσων, των αξιωματικών όλων των όπλων, των αναπήρων και άλλαι.

Η απόβασις των Βασιλέων

Ολίγον προ της ενάτης καταπλέει το φέρον τον Βασιλέα αντιτορπιλλικόν “Θεμιστοκλής” και τα άλλα Ελληνικά πολεμικά. Εις τας 9,15΄ ο διοικητής ναύαρχος Ιωαννίδης, διεπεραιώθη επί του “Θεμιστοκλέους” διά να χαιρετήση τους Βασιλείς. Εις τας 9,35΄π.μ. ακριβώς υπό τους ήχους των χαιρετιστηρίων κανονιοβολισμών, τας κωδωνοκρουσίας όλων των εκκλησιών της Ρόδου, τους συριγμούς των σειρήνων όλων των πλοίων, πλευρίζει εις την προβλήτα η βενζινάκατος που φέρνει τον Βασιλέα. Τα πλήθη μόλις ο Βασιλεύς πατεί εις την ξηράν, ζητωκραυγάζουν, χειροκρατούν, μέσα σε παραλήρημα ενθουσιασμού.
Μετά τον Βασιλέα αποβιβάζονται η Βασίλισσα, ο Διάδοχος και οι λοιποί πρίγκιπες. Εις την προβλήτα τους υποδέχεται ο Στρατ. Διοικητής ναύαρχος Ιωαννίδης και τα μέλη της Κυβερνήσεως. Ο Βασιλεύς σταματά εμπρός εις την αψίδα όπου ο αναμένων εκεί δήμαρχος της Ρόδου Γαβριήλ Χαρίτος εγχειρίζει εις τον Βασιλέα της Ελλάδος συμβολικώς την κλείδα της πόλεως και προσφωνεί τους Βασιλείς εκφράζων την αγαλλίασιν της πόλεως και όλης της Δωδεκανήσου διά το ευτυχές γεγονός της σημερινής ημέρας. Η προσφώνησις του Δημάρχου της Ρόδου κατέληξε με τα ακόλουθα:
“Το προαιώνιον όνειρον των Δωδεκανησίων πραγματοποιείται σήμερον και ολοκληρούται το εθνικόν έργον των. Με την συντελουμένην σήμερον ενσωμάτωσιν της πολυπαθούς Δωδεκανήσου εις την Μητέρα Ελλάδα τερματίζεται μία οδυνηρά περίοδος της ελληνικής ιστορίας και αρχίζει μία περίοδος νέα και πλήρης ελπίδων. Οι Δωδεκανήσιοι έχουν πλέον πλήρη επίγνωσιν της αποστολής των και γνωρίζουν ότι διά της ενώσεως θα συμβάλουν απ’ ευθείας εις την ευημερίαν, την πρόοδον και την ακμήν της Ελλάδος. Η δε συμβολή των αυτή θα είναι πιο πολυτιμοτάτη διά την εθνικήν πνευματικήν ανάπτυξιν και το μεγαλείον του Έθνους μας.
Μεγαλειότατοι!
Υπό το κράτος της πλέον ισχυράς συγκινήσεως διά την εξαιρετικήν εύνοιαν την οποίαν η τύχη επεφύλασσεν εις εμέ, παραδίδω εις Υμάς, τους ανταξίους συνεχιστάς της αίγλης των Βασιλέων του Βυζαντίου και του αειμνήστου αδελφού σας Γεωργίου του Β΄ του οποίου το πνεύμα θα σας είναι πιστός συμπαραστάτης, τας κλείδας της πόλεως της Ρόδου και των άλλων Δωδεκανήσων, με την διάπυρον ευχήν όπως συνεχίσετε την ένδοξον πορείαν Σας.”
Ακολούθως η βασιλική πομπή εν μέσω του απεριγράπτου ενθουσιασμού του πλήθους προχωρεί διά της οδού Ελευθερίας προς την πλατείαν του Διοικητηρίου. Εκεί αφού οι Βασιλείς και οι πρίγκιπες ανέρχονται επί ειδικού βάθρου, και αι σάλπιγγες σημαίνουν “προσοχή” ανακρούεται ο Εθνικός Ύμνος, και αμέσως κατόπιν από τον εξώστην του Διοικητηρίου ο Υπουργός των Εσωτερικών Π. Μαυρομιχάλης αναγινώσκει το κατωτέρω Βασιλικόν Διάταγμα:
Περί Προσαρτήσεως της Δωδεκανήσου εις την Ελλάδα
Παύλος Α! ΄
Βασιλεύς των Ελλήνων
Απεφασίσαμεν και διατάσοσμεν:
Άρθρον 1ον – Αι νήσοι της Δωδεκανήσου Ρόδος, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Αστυπάλαια, Νίσυρος, Πάτμος, Χάλκη, Κάσος, Σύμη, Κως, Λέρος και Καστελλόριζον ως και αι παρακείμεναι νησίδες, είναι προσαρτημέναι εις το Ελληνικόν Κράτος από της 28ης Οκτωβρίου 1947.
Ο παρών Νόμος, ψηφισθείς υπό της Δ΄ Αναθεωρητικής Βουλής και παρ’ Ημών σήμερον
%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82.jpg
ο Βασιλιάς Παύλος εκφωνεί τον λόγο του
κυρωθείς, δημοσιευθήτω διά της “Εφημερίδος της Κυβερνήσεως” και εκτελεσθήτω ως νόμος του Κράτους.
Εν Αθήναις τη 3η Ιανουαρίου 1948
Παύλος Α!
Μετά την ανάγνωσιν του Βασιλικού Διατάγματος ο Βασιλεύς συγκεκινημένος αλλά με σταθεράν φωνήν διαβάζει το κάτωθι διάγγελμά του προς τον λαόν της Δωδεκανήσου:
“Κατά την χαρμόσυνον αυτήν στιγμήν φέρω εις τους Έλληνας της Δωδεκανήσου τον αδελφικόν χαιρετισμόν του Ελληνικού Λαού. Η σημερινή αγία ημέρα, κατά την οποίαν ικανοποιείται ο ζωηρότερος παλμός της Ελλάδος, είναι η ευτυχεστέρα ημέρα της ζωής μου. Ευχαριστώ τον Θεόν διότι έλαχεν εις εμέ η τιμή να περιβάλω με την ενεργόν στοργήν μου την Δωδεκάνησον και να ίδω κυματίζουσαν την Κυανόλευκον εις τον Ελληνικόν ουρανόν της. Η σημερινή ημέρα επληρώθη με πολύ αίμα και πολλά δάκρυα, αλλά μόνον με αίμα και δάκρυα γράφονται ιστορίαι, όπως η Ελληνική. Η Δωδεκάνησος υπήρξεν εις των λαμπροτέρων αστέρων εις τον ουρανόν του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού. Υπήρξεν πάντοτε ένδοξον προπύργιον των αγώνων της Φυλής και μήτηρ υπερηφάνων και ανδρείων τέκνων. Υπήρξε πάντοτε πηγή ακτινοβολίας Ελληνικού πνεύματος. Η Δωδεκάνησος δεν είναι μόνον Ελληνική, είναι Ελλάς. Είμαι ευτυχής και συγκεκινημένος. Αισθάνομαι να πτερυγίζουν χαρμοσύνως γύρω μας αι ψυχαί των νεκρών αδελφών μας του τελευταίου ενδόξου πολέμου και η σκέψις μου την στιγμήν αυτήν στρέφεται προς τον Μέγαν Απόντα, τον αείμνηστον αδελφόν μου Βασιλέα Γεώργιον, τον νικητήν του Πολέμου της Αλβανίας.
Εν ονόματι της ικανοποιήσεως των ιερωτέρων ανθρωπίνων δικααιωμάτων,Εν ονόματι της ενδόξου Ελληνικής Ιστορίας,Ενώπιον της αιωνίας Ελλάδος και ενώπιον του Παντοδυνάμου Θεού
Κυρώνω την προσάρτησιν της Δωδεκανήσου εις την μητέρα Πατρίδα”
http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&NR=1&v=TqA24HGlxes
Μετά ολιγόλεπτον ανάπαυσιν, κατά την 11.10΄π.μ. ο Βασιλεύς κατέθεσε στέφανον δάφνης εις τον βωμόν της Πατρίδος, τιμών έτσι, εξ ονόματος της Ελλάδος, όλους εκείνους τους ήρωας και τους μάρτυρας, οι οποίοι επί γενεάς γενεών προσέφεραν την ζωήν των διά να έλθη κάποτε η μεγάλη αυτή στιγμή. Αμέσως κατόπιν ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως Κωνσταντίνος Τσαλδάρης, αφού πρώτον κατέθεσεν στέφανον εις τον Βωμόν της Πατρίδος, εξεφώνησεν μακρόν λόγον σχετικόν με τους αγώνας διά την απελευθέρωσιν της Δωδεκανήσου και την τελευταίαν ιστορίαν της καταλήξας ως εξής:
“Η τελευταία περιπέτεια της Δωδεκανήσου, που ήρχισε την 22αν Απριλίου 1912, απεκάλυψε περισσότερον από κάθε άλλην φοράν την δύναμιν και το μεγαλείον της ελληνικής ψυχής, με την άκαμπτον αντίστασίν της και την άσβεστον φλόγα της, διά την Ελευθερίαν, η οποία εξεδηλώθη άμεσος και συνεχής. Πρώτη πάντοτε, εις τους εθνικούς αγώνας, η Δωδεκάνησος πρώτη πάλιν έτρεξε και εις την μεγάλην μάχην των Ελλήνων, όταν ήχησεν η σάλπιξ της 28ης Οκτωβρίου του 1940. Πρώτη εις την Πίνδον, με το εκλεκτόν της τέκνον, τον νέον ήρωά της, τον Αλέξανδρον Διάκον. Τον Δωδεκανήσιον υπολοχαγόν του Πεζικού, που έπεσε μαχόμενος πρώτος εις τας επάλξεις της Τσούκας επάνω εις την Πίνδον. Δωδεκανήσιοι επίσης υπήρξαν και άλλοι αφανείς ήρωες των τελευταίων αγώνων, ο λοχαγός Φανουράκης από την Χάλκην, ο Παπαλουκάς και η Ανθούλα Ζερβού
%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82.jpg
Κωνσταντίνος Τσαλδάρης
από την Ρόδον, αι ηρωίδες της Καλύμνου , ο Καζώνης ,ο Μάγγος, ο Σάββας από το Καστελλόριζον, ο ηγούμενος Χρύσανθος Μαρουλάκης από την Σύμην, ο Καπίρης από την Κω και όλοι οι θάνατοι ήρωες, που έπεσαν διά την Ελευθερίαν της Δωδεκανήσου. Η ψυχή τους θ’ αναγαλλιάζη σήμερον που η Δωδεκάνησος είναι Ελλάδα”
και συνεχίζει ο Κ. Τσαλδάρης:
“Τέσσαρες χιλιάδες χρόνια. Οι Δωδεκανήσιοι αντιμετώπισαν όλων των κατακτητών τας επιδρομάς. Δεν εδέχθησαν όμως κανενός εξ αυτών την επιρροήν. Αντιθέτως πολλούς τους εξελλήνισαν με τον πολιτισμός των. Παλαιοί Δωριείς και Ίωνες, οι Δωδεκανήσιοι υπήρξαν συγχρόνως μαχηταί και ναυτιλλόμενοι. ” Σήμερον, όπως ετόνισε και η διακήρυξις της Συνελεύσεως της Πάτμου, την 4ην Ιουνίου 1912, με τας υπογραφάς των 12 αντιπροσώπων των Νήσων, σήμερον ο εθνικός πόθος, ο προαιώνιος πόθος των Αιγαιέων, της ενώσεως των μετά της Μητρός Ελλάδος, πραγματοποιείται. Με ένα εθνικόν γεγονός, η ιστορική σημασία του οποίου θα μεγαλώνη, εφ’ όσον ο χρόνος θα παρέρχεται. Και ο Ελληνισμός θα συνεχίζη τον ιστορικόν δρόμον που ήρχισε?”
Παρέλασις
Μετά τον λόγον του Αντιπροέδρου της Κυβερνήσεως ήρχισε προ των Βασιλέων η μεγάλη στρατιωτική παρέλασις, ήτις υπήρξεν εξαιρετικώς επιτυχής, επιβλητική και συγκινητική. Παρήλασαν τμήματα Στρατού, του Ναυτικού και της Αεροπορίας με την μουσικήν των, κάθε ένα εκ των οποίων υπενθύμιζεν ενδόξους Ελληνικούς αγώνας. Η παρέλασις των ευζώνων της Ανακτορικής Φρουράς, οι οποίοι και μόνον αυτοί, εξεπροσώπουν ένα ωραίον όνειρον τόσων υποδούλων γενεών της Δωδεκανήσου, προεκάλεσε τόσον βαθείαν συγκίνησιν εις το πλήθος, ώστε συχνά αι ζητωκραυγαί του να πνίγωνται από αληθινούς λυγμούς. Παρήλασαν επίσης παιδάκια των ορφανοτροφείων και νηπιαγωγείων 3-5 ετών. Εξαιρετική υπήρξεν η εμφάνισις της αναγεννωμένης νεολαίας της Δωδεκανήσου, των μαθητών των σχολείων και των προσκοπικών ομάδων. Τέλος χαρακτηριστική ήτο και η συμμετοχή των Μωαμεθανών της Δωδεκανήσου, της αντιπροσωπείας των οποίων κατά την παρέλασιν προηγείτο ο Μουφτής.
Δοξολογία
Μετά την παρέλασιν η οποία διήρκεσε πλέον της ώρας οι επίσημοι μετέβησαν εις τον μητροπολιτικόν ναόν των Εισοδίων της Θεοτόκου, όπου ολίγον αργότερον προσήλθον και οι Βασιλείς. Χοροστατούντος του Μητροπολίτου Ρόδου Τιμοθέου, ετελέσθη δοξολογία, συμφώνως προς την παλαιάν Βυζαντινήν παράδοσιν. Όταν ο διάκονος εμνημόνευσε το όνομα του αειμνήστου Βασιλέως Γεωργίου Β΄ολόκληρον το εκκλησιάσμα και τα εκτός του ναού ευρισκόμενα πλήθη έψαλλον το “Αιωνία η μνήμη”. Και όταν ο Μητροπολίτης και ολόκληρος ο Κλήρος της Ρόδου έψαλλον το “Χριστός Ανέστη” το εκκλησίασμα και τα πλήθη έψαλλον μαζί με αφάνταστον συγκίνησιν την ανάστασιν της Ελευθερίας της Δωδεκανήσου.
Μετά ην δοξολογίαν ο Μητροπολίτης εξεφώνησε εμπνευσμένον λόγον διά του οποίου διερμήνευσε την άφατον αγαλλίασιν του λαού, όστις βλέπει μετά τόσους αιώνας τους πόθους του να έχουν γίνει πραγματικότης. Ακολούθως μετά την δοξολογίαν οι Βασιλείς διά της ιδίας διαδρομής και εν μέσω των ενθουσιωδών εκδηλώσεων του λαού επανήλθον εις το Διοικητήριον, όπου εδέχθησαν τους επισήμους και εγένετο η παρουσίασις των τοπικών αρχών και των εκπροσώπων των οργανώσεων, συνδέσμων, συλλόγων κλπ.
Λαμπαδηφορία
Την 7ην εσπερινήν, ενώ η πόλις είχεν φωταγωγηθή λαμπρώς, εγένετο λαμπαδηφορία, τη συμμετοχή τμημάτων εκ των ενόπλων δυνάμεων, των προσκόπων, των μαθητών κλπ Την λαμπαδηφορίαν παρηκολούθησαν οι Βασιλείς και οι επίσημοι από το Διοικητήριον.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΕΥΡΩΧΟΥΝΤΑ - ΨΑΧΝΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΒΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2013!!!

http://attikanea.blogspot.com/2012/03/2013.html

Πιο σαφής δεν μπορούσε να γίνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παντελής Καψής, όταν ερωτήθηκε για το πότε θα γίνουν εκλογές: "Πρώτη προτεραιότητα του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών ήταν και παραμένει να φέρουν εις πέρας τη συμφωνία. Εκλογές θα προκηρυχθούν μόλις ολοκληρωθεί το έργο της σύμφωνίας, αλλά μην ψάχνετε την ημερομηνία. Μπορεί να πέσουμε όλοι έξω»!


Τι σημαίνει όλο αυτό; Ότι το έργο της συμφωνίας δεν είναι η ολοκλήρωση της συμφωνίας του PSI, αλλά η εφαρμογή της συμφωνίας, που βέβαια θα διαρκέσει μέχρι και τον Οκτώβριο του 2013, όπως απαίτησε να γίνει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε! 


«Οταν επικυρωθεί η νέα δανειακή σύμβαση από τη Βουλή, μετά κάποια στιγμή θα ..έρθει η στιγμή για την προκήρυξη των εκλογών», δήλωσε αόριστα και ο διορισμένος πρωθυπουργός τραπεζίτης (που κατάντησε η χώρα...) Λουκάς Παπαδήμος απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το αν όσα συμφωνήθηκαν στο Eurogroup, θα διατηρήσουν το χρονοδιάγραμμα για τις πρόωρες εκλογές.


Και εδώ αναδεικνύεται η παγίδα που έχει πέσει ο Α.Σαμαράς, τον περασμένο Νοέμβριο, ο οποίος συμφώνησε να γίνουν εκλογές αρχικά στις 19 Φεβρουαρίου (πέρασαν, αν δεν το κατάλαβε κανείς...) μετά αόριστα,"Όταν ολοκληρωθεί το PSI" και τώρα φτάσαμε στο όταν ολοκληρωθεί η εφαρμογή του PSI, δηλαδή εφαρμοστούν όλα αυτά που θα συμφωνηθούν και θα ψηφιστούν αυτή την εβδομάδα από την Βουλή!


Και βάσει του ότι ζήτησε ο Β.Σόϊμπλε ("να γίνει στην Ελλάδα ότι έγινε και στην Ιταλία") εκλογές δεν πρόκειται να γίνουν πριν τον Οκτώβριο του 2013 που κανονικά πρέπει να γίνουν βάσει του Συντάγματος και ... να δούμε! Τι εννοούμε με το "να δούμε";


Σημαίνει ότι ήδη αναζητείται συνταγματικός τρόπος με την επίκληση "εξαιρετικού γεγονότος" να μην γίνουν εκλογές ούτε με το τέλος της τετραετίας! Όπως ήδη έχει σημειώσει το defencenet.gr, η αξία του νέου Μνημονίου, από την στιγμή που προκύψει μία Βουλή όπως αυτή που αποτυπώνουν οι δημοσκοπήσεις θα είναι μικρότερη από την αξία του χαρτιού που έχει τυπωθεί και αυτό το ξέρουν καλά οι Γερμανοί.


Μπορεί να έκλεισε το θέμα του PSI και να "κουρεύτηκαν" αυτά που έπρεπε να πληρώσει το γερμανικό κράτος στις τράπεζές του που είχαν δανείσει την Ελλάδα, αλλά τώρα μένει το δεύτερο μέρος της όλης επιχείρησης που λέγεται "αρπαγή του εθνικού πλούτου της χώρας". Και αυτό δεν μπορεί να το κάνει καμία κυβέρνηση πλην αυτής που είναι τώρα στην Ελλάδα. 


Που στηρίζεται από βουλευτές που δεν πρόκειται να ξαναδούν την αίθουσα της Βουλής στην συντριπτική τους πλειοψηφία (και αυτό πλέον δεν αφορά μόνο τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της ΝΔ και του ΛΑΟΣ), τώρα ξέρουν ότι είναι η μεγάλη ευκαιρία για να αναβάλουν τις εκλογές μέχρι το τέλος του 2104 τουλάχιστον.


Μπορούν; Λένε ότι "Έχει βρεθεί νομικό παραθυράκι", αλλά όλα θα κριθούν από την ανοχή του κόσμου και την μορφή της αντίστασης των πολιτών.
Βέβαια, υπάρχει και άλλο θέμα: Στο εξωτερικό θέλουν να δουν το ΠΑΣΟΚ να "ανασταίνεται" και ειδικά να δίνεται χρόνος στον "άνθρωπο των Γερμανών" τον Ε.Βενιζέλο να αναδιοργανώσει το κόμμα που τώρα με το ζόρι παίρνει 13% στις δημοσκοπήσεις...


Πηγή

ΦΟΒΕΡΟ! Η ΕΕ πούλησε στην Ελλάδα όπλα 1 δις τον χρόνο που υπέγραψε το πρώτο μνημόνιο!

http://olympia.gr/2012/03/07/%CE%B7-%CE%B5%CE%B5-%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CF%8C%CF%80%CE%BB%CE%B1-1-%CE%B4%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%87/

 

Την ώρα που ο Γ. Παπανδρέου υπέγραφε το μνημόνιο και την δανειακή σύμβαση Νο1 με τους δανειστές, η Ευρωπαϊκή Ένωση πουλούσε στην Ελλάδα όπλα ύψους 1 δις ευρώ.

Αυτό αναφέρει δημοσίευμα του γαλλικού τύπου, αναφέροντας ότι σημαντικό κομμάτι των γαλλικών εξαγωγών στα οπλικά συστήματα, πωλήθηκαν στην Ελλάδα. (Διαβάστε το πρωτότυπο άρθρο στα γαλλικά εδώ)

Όπως ανέφερε σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου στο δίκτυο Reuters (ο οποίος κράτησε την ανωνυμία του), μια δήλωση που επικαλείται το δημοσίευμα, κανείς δεν υποχρέωσε την Ελλάδα να αγοράσει όπλα από την ΕΕ, αλλά αν δεν το έκανε η αντιμετώπιση δεν θα ήταν η ίδια και μάλιστα σε μια κρίσιμη στιγμή για την οικονομία της χώρας.

Tελικά, σαν να είχε δίκιο ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ότι “λεφτά υπάρχουν”.

Στο παρακάτω διάγραμμα φαίνεται το ποιος είναι στην κορυφή της αγοράς των εξοπλιστικών συστημάτων.

“Ελλάδα, η δεύτερη ιδιοκτησία των Γερμανών”

http://www.antinews.gr/2012/03/06/150656/

Άραγε, μετά τη συμφωνία με τη Siemens οι Γερμανοί θα μας βλέπουν με καλύτερο μάτι; Ή μήπως όταν οι Γερμανοί πολίτες έμαθαν ότι θα κερδίσουν από την Ελλάδα καμιά 400αριά εκατομμύρια, θα μας συμπάθησαν ξαφνικά;
Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Αντιθέτως, το περιοδικό Spectator του ομίλου που κατέχει την Daily Telegraph αποφάσισε να προκαλέσει ακόμη περισσότερο. Τύπωσε λοιπόν αφίσες και τις πέρασε και στο διαδίκτυο οι οποίες γράφουν: «Οι περισσότεροι Γερμανοί έχουν στην κατοχή τους και μια δεύτερη ιδιοκτησία. Το όνομα αυτής, Ελλάδα».
Άραγε ο κ. Βενιζέλος να αισθάνεται υπερήφανος για την Ελλάδα που παραδίδει;

ΠΑΤΑΤΡΑΚ! Ακόμα στο 50% η συμμετοχή στο PSI!

http://olympia.gr/2012/03/07/%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-50-%CE%B7-%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%BF-psi/

 

Το IIF πριν από λίγο ανακοίνωσε ότι τα 30 μέλη του θα συμμετάσχουν στο PSI, κατέχοντας ομόλογα ύψους 81 δις ευρώ. Αυτά αντιστοιχούν περίπου στο 40% του συνολικού χρέους.

Ageas, Allianz, Alpha Bank, AXA, Banque Postale, BBVA, BNP Paribas, CNP Assurances, Commerzbank, Credit Agricole, Credit Foncier, DekaBank, Deutsche Bank, Dexia,, Emporiki Bank of Greece, Eurobank EFG, Generali, Greylock Capital Management, Groupama, HSBC, ING, Intesa San Paolo, KBC, Marfin Popular Bank, Metlife, National Bank of Greece, Piraeus Bank, Royal Bank of Scotland, Societe Generale, Unicredit.

Έτσι, απομένουν άλλα 125 δις για να υπάρξει επιτυχία του PSI.

Αν από αυτά αφαιρέσουμε και τα 2,7 δις που κατέχουν τα ασφαλιστικά ταμεία της Ελλάδας που δέχθηκαν να συμμετάσχουν στη διαδικασία, (έξι αρνήθηκαν: ΕΤΑΑ, ΤΑΠΙΤ, ΤΕΑΙΤ, ΕΤΑΠ – ΜΜΕ, ΤΕΑΠΑΣΑ και

ΤΕΑΔΥ ), αλλά και τα 18 δις του ταμείου της ΤτΕ που είναι οι καταθέσεις των ασφαλιστικών ταμείων που μετατράπηκαν σε ομόλογα και διαχειρίζεται η ΤτΕ, τότε το συνολικό ποσό μειώνεται, αλλά δεν σπάει το φράγμα των 100 δις.

Η μέχρι τώρα συμμετοχή βρίσκεται κάτω από το 50%, ενώ εξέπνευσε και η προθεσμία που είχε το δημόσιο να τροποποιήσει το καταστατικό της συμφωνίας και να ζητήσει παράταση.

Συνεπώς, η ενεργοποίηση των CACs θεωρείται κάτι παραπάνω από δεδομένη.

ΕΣΣΔ: αυτοκρατορία του κακού ή ιδανική ουτοπία;

http://greek.ruvr.ru/2011/12/19/62497812.html


© Коллаж: «Голос России»
 Εκτυπώστε το άρθρο Ενημερώστε το φίλο σας για το Email  Προσθέστε στο μπλογκ
Πριν 20 χρόνια έπαψε να υπάρχει χώρα με την ονομασία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ), αλλά και σήμερα ακόμα οι αρχές της εξακολουθούν να αναζητούν τις περισσότερες από τις αιτίες των αποτυχιών τους στο παρελθόν, επισημαίνοντας σε κάθε δυνατή περίπτωση ότι η ΕΣΣΔ ήταν πραγματικά «αυτοκρατορία του κακού» και «φυλακή των λαών»

Άλλοι, δε, το αντίθετο, βεβαιώνουν, ότι η ηγεσία της Σοβιετικής ΄Ενωσης έκανε το αφύσικο -  ανέπτυξε την οικονομία και τα συστήματα υγείας και μόρφωσης των περισσότερων από τις δημοκρατίες της σε εξαιρετικά υψηλό επίπεδο. Ποιός έχει δίκαιο;
Το κλισέ "αυτοκρατορία του κακού" είχε  επινοηθεί από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρήγκαν. Στον λόγο του «Θρησκευτική ελευθερία και ψυχρός πόλεμος» το 1983 ο Ρόναλντ Ρήγκαν  χαρακτήρισε τον κομμουνισμό ως ενσάρκωση του κακού και τη Σοβιετική ΄Ενωση ως ολοκληρωτικό κράτος. Εξάλλου, τα λόγια του Ρήγκαν ως προς την ουσία τους, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά  εκδήλωση της πολιτικής πάλης,- θεωρεί ο γενικός διευθυντής του Κέντρου Πολιτικών Τεχνολογιών Αλεξέι Μακάρκιν.
-«Η «αυτοκρατορία του κακού» είναι  εκφραστική διατύπωση του ψυχρού πολέμου που έκανε ο Ρήγκαν. Ο Ρόναλντ Ρήγκαν καταλάβαινε ότι για καταφερθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χτύπημα στην ΕΣΣΔ, χρειάζεται να αντιπαρατεθεί σκληρά στη Δύση και πέτυχε σ΄αυτό τον τομέα αρκετά σημαντικά αποτελέσματα. Όμως εκτιμώντας τη χώρα σήμερα, είναι αμφίβολο αν μπορούμε να την ονομάσουμε «αυτοκρατορία του κακού».  Ήταν μάλλον αντιφατική χώρα, όπου υπήρχαν τόσο καλά, όσο και κακά πράγματα. Είχαν θέση τα γνωστά σταλινικά εγκλήματα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και ταυτόχρονα και ο ηρωϊσμός που είχαν επιδείξει στα χρόνια του Β΄Παγκόσμιου πολέμου εκατομμύριοι κάτοικοι της ΕΣΣΔ. Η χώρα είχε ζήσει και την περίοδο της  δύσκολης μεταπολεμικής  ανοικοδόμησης.
Ο πολιτικός παράγοντας της Λευκορωσίας Στανισλάβ Σουσκέβιτς πρόσθεσε:
-«Ας πάρουμε το δικό μου παράδειγμα. Ο πατέρας μου, που κρατιόταν στη Σιβηρία ως εχθρός του λαού και αργότερα  αποκαταστάθηκε πλήρως, μου είπε, ότι η ΕΣΣΔ είναι μία υπέροχη ιδέα, αλλά οι πράττοντες είναι τελείως ανίκανοι. Αυτή είναι μια άποψη. Η άλλη δε άποψη συνίσταται στο ότι η Σοβιετική Ένωση - είναι κατ 'αρχήν απραγματοποιήσιμη ουτοπία»,- σημείωσε ο Στανισλάβ Σουσκέβιτς.
Ναι, τη στιγμή της ίδρυσης του Σοβιετικού κράτους πολλά ήταν ουτοπία. Πραγματικά, οικοδομούσαν τη χώρα πρώτ’ απ’ όλα ως  το προπύργιο της παγκόσμιας επανάστασης. Εκείνη την περίοδο φαινόταν ότι αν ενωθούν οι προλετάριοι όλων των χωρών, τότε όλος ο κόσμος θα γίνει ένα δίκαιο κράτος. Για την επίτευξη αυτού σκοπού, τον οποίο αντιλαμβάνονται  σήμερα  ως καθαρή ουτοπία, τότε δεν λογάριαζαν ούτε τις δαπάνες, ούτε και τα θύματα.
Ανάμεσα στις ουτοπίες υπήρχαν και τέτοιες που έχουν γίνει πραγματικότητα. Μάλλον ήταν αδύνατο να φανταστεί κανείς πριν έναν αιώνα ότι στις καθυστερημένες κεντροασιατικές δημοκρατίες, όπου οι περισσότεροι κάτοικοι ήταν αναλφάβητοι, θα εμφανιστούν σχολεία, νοσοκομεία, εργοστάσια και διάφορες άλλες επιχειρήσεις. Ότι οι λαοί αυτοί θα έχουν δικούς τους επιστήμονες, συγγραφείς και μουσικοσυνθέτες μπροστά στους οποίους θα υποκλίνεται όλος ο κόσμος, μάλιστα σε πολύ μικρή χρονική περίοδο.
Η ΕΣΣΔ ήταν πολυσύνθετο κράτος με ιδιαίτερο κοινωνικο-πολιτικό σύστημα και ιδεολογία,- θεωρεί ο πολιτικός αναλυτής Βίκτορ Κουβάλντιν.
-«Εννοείται, ότι το κράτος αυτό έκανε πολλά. Έκανε τον εκσυγχρονισμό και την εκβιομηχάνιση της χώρας. Νίκησε στο δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. Ανέβασε σε υψηλό επίπεδο την μόρφωση και την επιστήμη. Τελικά όμως το μοντέλο αποδείχτηκε χωρίς οποιαδήποτε διέξοδο και, συνεπώς, έπρεπε να αλλάξει. Μάλιστα, έτσι, ώστε να μην σβήσει ό,τι είχε γίνει στη Σοβιετική ΄Ενωση, και να παρθεί το κάθε τι βιώσιμο από την παγκόσμια εμπειρία»,- είπε ο Βίκτορ Κουβάλντιν.
Λοιπόν, ήταν αυτοκρατορία του κακού ή ιδανική ουτοπία η Σοβιετική Ένωση; Μονοσήμαντη απάντηση δεν υπάρχει.

VIDEO: Δείτε τι έγινε στη Ρόδο


Δείτε τι έγινε σήμερα στη Ρόδο…Οπως γράψαμε νωρίτερα έγιναν σήμερα στην παρέλαση για την Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου, στη Ρόδο.
Αποδοκιμάστηκαν οι βουλευτές και διακόπηκε η παρέλαση.

Τζίμης Πανούσης: «Μην πετάτε γιαούρτια στον Γιώργο, τα μαζεύει και τα πουλάει»!!

http://olympia.gr/2012/03/07/%CF%84%CE%B6%CE%AF%CE%BC%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%AC%CF%84%CE%B5-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BF%CF%8D%CF%81%CF%84%CE%B9/

Όχι που δεν θα μίλαγε!

«Μην πετάτε γιαούρτια στον Γιώργο, τα μαζεύει και τα πουλάει»

Ο άσπονδος φίλος τουΓιώργου Νταλάρα, ο Τζίμης Πανούσης σχολίασε τη μουσική περιπέτεια που είχε ο τραγουδιστής στο Ίλιον.
Ο γνωστός καλλιτέχνης  σατίρισε με το δικό του καυστικό τρόπο τον προπηλακισμό του Νταλάρα, μέσω της εκπομπής του στο ραδιοφωνικό σταθμό «Ράδιο 9».
Ο σχολιασμός όμως έγινε χωρίς να ονοματίσει τον τραγουδιστή, προτρέποντας απλά τον κόσμο να μην πετάει γιαούρτια:
 «Μην πετάτε γιαούρτια στον Γιώργο, τα μαζεύει και τα πουλάει!»
newsbomb

Η χαμένη γενιά της Ισπανίας...

http://www.antinews.gr/2012/03/07/150684/

Ο Daniel Lorente δούλεψε σε οικοδομές, έψησε μπιφτέκια στο McDonald’s, εργάστηκε ως σύμβουλος σε κατασκηνώσεις, ως αντιπρόσωπος εταιρίας τηλεμάρκετινγκ, και ως θυρωρός.
Καμιά από αυτές τις μερικής απασχόλησης εργασίες του, δεν κράτησαν πάνω από επτά μήνες. Τον απέλυαν από την καθεμιά, την ώρα που η ισπανική οικονομική κρίση της Ισπανίας, αποκτούσε τρομακτικές, και ιστορικές διαστάσεις. Σήμερα, ο 21χρονος το μόνο που βλέπει ως μέλλον, είναι το αδιέξοδο.
«Πως θα τα καταφέρω, αν δεν έχω μια σταθερή δουλειά, να πάρω για παράδειγμα ένα στεγαστικό δάνειο; Πως θα παντρευτώ; Πως θα αγοράσω κάτι που κοστίζει ακριβά; Δεν υπάρχει μέλλον».
Ο νεαρός Lorente είναι ένας από τους εγκλωβισμένους της «χαμένης γενιάς» των εικοσάρηδων Ισπανών, που δεν έχουν δουλειά, και που δεν έχουν καμία προοπτική. Οι μισοί σχεδόν από τους Ισπανούς ηλικίας 16-24 είναι άνεργοι. Ένα ποσοστό, που είναι το υψηλότερο ανάμεσα σε όλες τις χώρες της ευρωζώνης.
Είναι μια συγκλονιστική εικόνα, μιας σημαδεμένης νεολαίας, που απειλεί να διαρρήξει τον κοινωνικό ιστό της χώρας για πολλά χρόνια στο μέλλον. Που καταστρέφει όνειρα, διαλύει οικογένειες, και που διαβρώνει την άλλοτε ευμάρεια ενός όλο και πιο γερασμένου πληθυσμού.
Όπως λέει η εργατολόγος Gayle Allard, «τίθεται σε κίνδυνο το κοινωνικό κράτος… όσοι νέοι μπαίνουν σήμερα στην αγορά εργασίας, ανήκουν σε μια χαμένη γενιά. Χάνουν το πλεονέκτημα της νιότης τους, καθώς και την ζέση τους. Όλα αυτά ποτέ δεν επανέρχονται, αφού χάνονται για πάντα».
Τα ποσοστά ανεργίας είναι πρωτοφανή: 48.6% για τους Ισπανούς μεταξύ 16-24 χρόνων, και 39% για αυτούς μεταξύ 20-29. Πρόκειται για συγκλονιστικά ποσοστά, με σκληρές συνέπειες για μια χώρα που συνήθισε στην ευμάρεια, βασιζόμενη σε μια άνθηση των ακινήτων, που όμως κατέρρευσε το 2008.
Τώρα, υπάρχει ο κίνδυνος οι 1.6 εκατομμύρια νέοι σε ηλικία άνεργοι, σε μια χώρα 47 εκατομμυρίων κατοίκων, να μην έχουν ποτέ καμιά ευκαιρία για επαγγελματική σταδιοδρομία. Είναι πολύ πιθανό, να μην μπορέσουν να αποκτήσουν δικό τους σπίτι, ή καταθέσεις, μέχρι να γίνουν τουλάχιστον 40 ετών.
Και τότε είναι που θα χρειαστεί να πληρώσουν ακόμη πιο μεγάλους φόρους, προκειμένου να διατηρηθεί το κοστοβόρο ισπανικό κράτος πρόνοιας.
Πέραν αυτού, θα πρέπει να αναβάλλουν την τεκνοποίηση, ή να κάνουν λιγότερα παιδιά από τους γονείς τους, μειώνοντας ακόμη περισσότερο την ήδη συρρικνούμενη γεννητικότητα μιας χώρας που όλο και γερνάει πληθυσμιακά. Αυτό σημαίνει πως όλο και λιγότεροι θα είναι επιφορτισμένοι με το κόστος της φροντίδας των πάμπολλων συνταξιούχων.
«Πρόκειται για μια ιστορική απώλεια…», λέει η  Allard. «Η οικονομία δεν έγινε  πιο παραγωγική, αν και ήταν διαθέσιμοι αρκετοί εκπαιδευμένοι και μορφωμένοι νέοι. Δεν θα εκπλαγώ αν όλοι αυτοί επαναστατήσουν απέναντι στα νέα φορολογικά βάρη».
Ήδη επικρατεί πολύ θυμός και μεγάλη αγανάκτηση στους νέους της Ισπανίας. Χιλιάδες  βγήκαν στους δρόμους, και έστησαν αντίσκηνα στα πάρκα και στις πλατείες των ισπανικών πόλεων πέρσι την άνοιξη και το καλοκαίρι.
Πρόσφατα σημειώθηκαν ταραχές, όταν φοιτητές που διαδήλωναν στην Βαλένθια εναντίον της λιτότητας, συγκρούστηκαν με την αστυνομία, προκαλώντας διαδηλώσεις σε ολόκληρη τη χώρα, εναντίον της αστυνομικής βίας.
Κάποιοι Ισπανοί ανησυχούν για το μέλλον της νεαράς δημοκρατίας τους, που ξεκίνησε το 1978, μετά από δεκαετίες δικτατορίας. Αισθάνονται πως η δημοκρατία αυτή μπορεί να απειληθεί, αν μια ολόκληρη γενιά νέων Ισπανών, πειστεί ότι το μέλλον της θα είναι κατά πολύ χειρότερο από αυτά που πέτυχαν οι γονείς τους.
Όπως λέει ο 27χρονος πρόεδρος του Συμβουλίου Νεολαίας Ricardo Ibarra, «το μεγάλο ρίσκο είναι να χάσουμε μια ολόκληρη γενιά που θα εγκαταλείψει την χώρα, ενώ όσοι μείνουν πίσω θα έχουν μειωμένα εκπαιδευτικά εφόδια, κάτι που θα καταδικάσει την Ισπανία σε μια μακροχρόνια κρίση… σε δέκα χρόνια από σήμερα θα έχουμε λαϊκισμό και όχι δημοκρατία, και αυτό θα είναι μια μεγάλη αχρείαστη  σπατάλη».
Ο 23χρονος φοιτητής οικονομικών Segundo Gonzalez μας λέει πως οι μόνες προσφορές εργασίας που είχε μέχρι τώρα  ήταν για ασήμαντες δουλειές, μέχρι οκτώ ώρες την εβδομάδα, και με μηνιαίο μισθό $400.
«Αν όσοι μπαίνουμε στην αγορά εργασίας μένουμε άνεργοι, ή αναγκαζόμαστε να μεταναστεύσουμε, ή βρίσκουμε μόνο εργασία με πολύ χαμηλή αμοιβή, τότε θα είναι πολύ δύσκολο να μπορέσουμε να διατηρήσουμε τις συντάξεις των γονιών μας… το μέλλον θα είναι θολό», λέει.
Ο Daniel Lorente, όπως πολλοί συνομήλικοί του σε ολόκληρη τη χώρα, συνεχίζει να  ζει με την μητέρα του, και την άνεργη 28χρονη αδελφή του. Όπως λέει, η οικονομική κατάσταση της Ισπανίας, μάλλον θα τον αναγκάσει να ζει με την οικογένειά του, μέχρι να γίνει 40 χρόνων!
Όμως, με τα ποσοστά της ανεργίας να αγγίζουν το 23%, ακόμη και η στήριξη των οικογενειών μοιάζει να διαλύεται, αφού όλο και περισσότεροι νεαροί δεν μπορούν πλέον να βασίζονται στο χαρτζιλίκι των γονιών τους, η και  στην οικογενειακή στέγη.
Με τους μισθούς να είναι ιδιαίτερα χαμηλοί (έως και $1.325 τον μήνα), πολλοί πτυχιούχοι αναγκάζονται να μεταναστεύσουν, εργαζόμενοι συχνά ως ξενοδοχοϋπάλληλοι, ή μπάρμαν στη Γερμανία, και στην Αγγλία.
Πέρσι, για πρώτη φορά στα τελευταία δέκα χρόνια, αυτοί που έφυγαν από την χώρα (508.000) ήταν περισσότεροι από όσους ήρθαν (418.000).
Ο Ibarra λέει πως η αδελφή του, που εργάζονταν σε τράπεζα και έβγαζε $24.000 τον χρόνο, μετανάστευσε στην Ελβετία, όπου και πάλι δουλεύει σε τράπεζα, με ετήσιο μισθό $80.000. Ένας  φίλος του που εργάζονταν σε υπολογιστές, πήγε στην Σκοτία, και εργάζεται σε μπαρ.
«Η γενική αίσθηση είναι ότι αν κάποιος θέλει να έχει μια καλή ζωή, θα πρέπει να φύγει από την Ισπανία… οι νέοι  φεύγουν, με τους περισσότερους από αυτούς να είναι πτυχιούχοι που δεν βρίσκουν δουλειά, ή που αυτή που βρίσκουν δεν είναι ανάλογη των προσόντων τους», λέει.

The Washington Times
http://www.washingtontimes.com/news/2012/mar/4/spains-lost-generation-founders/
Απόδοση: S.A.

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΣΤΑΤ ΑΠΑΞΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: “ΔΕΝ ΣΧΟΛΙΑΖΩ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΥΠΟΚΛΟΠΗΣ (!!!)” ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΒΟΜΒΑ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗ!

http://olympia.gr/2012/03/07/georgiou-thomsen/

Την ώρα που η Ελληνική κοινωνία συγκλονίζεται από την αποκάλυψη του ευπατρίδη βουλευτή Παναγιώτη Κουρουμπλή, με το email της ντροπής, στο οποίο ο κύριος Ανδρέας Γεωργίου, πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, επίσημης αρχής της Ελληνικής Δημοκρατίας δηλαδή, ζητούσε από τον Τόμσεν του ΔΝΤ να “παρέμβει” για να τον διευκολύνει σε αυτό που οι πρώην συνεργάτες του ονόμασαν “χάλκευση των στατιστικών στοιχείων”!

Με ποιό δικαίωμα αυτός ο κύριος, που ελέγχεται αυτή την στιγμή από την δικαιοσύνη, τολμά να απευθύνεται έτσι σε εκλεγμένο από τον Ελληνικό λαό βουλευτή;

Με ποιές πλάτες ο ηθικά ένοχος στα μάτια του Ελληνικού λαού, κύριος Γεωργίου που ήταν ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΕΜΜΙΣΘΟΣ ΤΟΥ ΔΝΤ όντας πρόεδρος Ελληνικής ανεξάρτητης αρχής, κάνει αυτή την επίδειξη θράσους καταργώντας στην ουσία έναν βασικό πυλώνα της Ελληνικής δημοκρατίας, τον κοινοβουλευτικό έλεγχο δηλαδή;

Κύριοι εισαγγελείς, κύριε Πεπόνη, καταλαβαίνετε ότι είστε στον σωστό δρόμο και να μην κάνετε πίσω. Είστε το τελευταίο οχυρό της χώρας πριν το απόλυτο χάος. Δείξτε ότι οι πολίτες μπορούν ακόμα να ελπίζουν σε “καθαρά χέρια”.

Η Νέα Δημοκρατία απαιτείται να ζητήσει την παραδειγματική τιμωρία αυτού του ανθρώπου διότι απλά η ενοχή του αποδεικνύει την συκοφάντηση Καραμανλή αλλά και την καταδολίευση της Ελληνικής πολιτείας από το ΔΝΤ και τους συνεργάτες του. Γεγονός που θα οδηγήσει στην αμφισβήτηση με ΝΟΜΙΜΕΣ και ΙΚΑΝΕΣ απαιτήσεις έναντι του χρέους που ανέκυψε ΔΟΛΙΩΣ. Εάν δεν το κάνετε κύριοι της Συγγρού, εάν δεν πράξετε το παραταξιακό και Εθνικό σας χρέος, τότε δημιουργείτε ένα τεράστιο ερωτηματικό για τις προθέσεις σας.

Δείτε το email της ντροπής που έφερε ο γίγαντας Κουρουμπλής στην βουλή:


Διαβάστε επίσης: Σφυροκόπημα Νικολόπουλου στον Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ: “Γιατί ρε δεν παραιτήθηκες από το ΔΝΤ”; “Για να βγώ στην σύνταξη!!!”

Ελλάδα-Άξιον Εστί: Χρώματα, αρώματα και μουσικές, για την Ελλάδα που πονά, την Ελλάδα που ελπίζει, την Ελλάδα που αντιστέκεται!

Γιατί η Ελλάδα μας, είναι η ψυχή μας...

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ: «Η κωμωδία σε βάρος του Λαού και του Έθνους συνεχίζεται – Εκλογές, πότε θα γίνουν;»


ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ: «Η κωμωδία σε βάρος του Λαού και του Έθνους συνεχίζεταιΕκλογές, πότε θα γίνουν;»


Σχετικά με την είδηση του ανασχηματισμού, ο Πρόεδρος του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΑΡΜΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΩΝ, Γιάννης Δημαράς έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η κωμωδία σε βάρος του Λαού και του Έθνους συνεχίζεται.
Αυτή τη φορά περιλαμβάνει ανασχηματισμούς και ανακατατάξεις φθαρμένων υλικών, άνευ ουσιαστικής σημασίας.
Καλοί οι στίχοι, καλή και η μουσική, αλλά -καθαρά και ξάστερα- εκλογές πότε θα γίνουν;».

Aπαγορευμενες φρασεις λόγω μνημονίου

  1.  Καταργείται η φράση αγανακτισμένου γείτονα "Θα κάνετε ησυχία να κοιμηθούμε, δουλεύουμε αύριο" (σιγά να μην δουλεύετε από αύριο).
  2.  Κατά συνέπεια καταργείται και η συνώνυμη έκφραση "Τελειώνετε κυρία μου, έχουμε και δουλειές" (δεν έχετε είπαμε).
  3.  Μη ορθή θεωρείται επίσης και η έκφραση "Μια δουλειά σε βάλαμε να κάνεις" (Μία; χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα...!!! ).
  4.  Καταργείται πλέον το σύνθημα "Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο" (Βρες εσύ πελάτη και μετά δώσε του και δίκιο).
  5.  Καταργείται από τα σχολεία το μάθημα του Επαγγελματικού Προσανατολισμού (εκτός και αν το διατηρήσουμε, έτσι ρε παιδί μου, για εγκυκλοπαιδικές γνώσεις).
  6.  Πλέον από το Δημοτικό, η δημιουργία προτάσεων θα αξιολογείται μόνο ως προς την ορθογραφία και τη γραμματική. (η σύνταξη είναι πλέον ανύπαρκτος όρος).
  7.  Η φράση "εθελοντική εργασία" θεωρείται πλέον πλεονασμός. Ο όρος "εργασία" από μόνος του, αρκεί για να αποδώσει το ίδιο νόημα.
  8.  Τέλος, έπειτα και από σύμφωνη γνώμη της Εταιρίας Προστασίας του Παιδιού και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, στην κατηγορία της Κακοποίησης Ανηλίκου συμπεριλαμβάνεται και η ερώτηση προς μικρά παιδιά "Εσύ, τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;".

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου