Εκστρατεία για ένα εσωτερικό ομολογιακό δάνειο - Από τον Γιώργο Καραμπελιά

http://kourdistoportocali.com/articles/9349.htm

Μια αδιάψευστη ένδειξη της σαπίλας των ελληνικών ελίτ είναι η απουσία οποιασδήποτε πρωτοβουλίας για ενίσχυση της αλληλεγγύης και της συνοχής της κοινωνίας από το σύνολο των πολιτικών, «πνευματικών» και οικονομικών ελίτ της χώρας.Σήμερα, οι έλληνες εφοπλιστές παραμένουν ακόμα ιδιοκτήτες του μεγαλύτερου εμπορικού στόλου στον κόσμο, με παραγγελίες πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων. Έλληνες επιχειρηματίες, τραπεζίτες, πολιτικοί και άλλοι χρυσοκάνθαροι διαθέτουν καταθέσεις εκατοντάδων δισεκατομμυρίων στο εξωτερικό. Μερικές εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες έχουν ένα σημαντικό ύψος καταθέσεων και σημαντικά περιουσιακά στοιχεία.
Αν όλοι οι Έλληνες, με πρωτοστάτες τους υπουργούς, τους βουλευτές, τους συνδέσμους των εφοπλιστών και των βιομηχάνων, τους τραπεζίτες, τους κατασκευαστές, τους ιδιοκτήτες ΜΜΕ, τους «συνδικαλιστές» τύπου Παναγόπουλου, με αμοιβές δεκάδες χιλιάδες ευρώ τον μήνα, και τους μεγαλοδημοσιογράφους, εννοούσαν στα σοβαρά αυτά που λένε, ότι «όλοι θα πρέπει να συνεισφέρουμε για το ξεπέρασμα της κρίσης», θα είχαν ήδη ξεκινήσει μια εκστρατεία για ένα εσωτερικό ομολογιακό δάνειο, με χαμηλό επιτόκιο, για να δανείσουν το ελληνικό κράτος.
Αν οι σύνδεσμοι των ομογενών, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ και την Αυστραλία, κινητοποιούνταν προς την ίδια κατεύθυνση, σήμερα θα ήταν άλλη η κατάσταση της χώρας.
Θα μπορούσε να υπάρξει μια σοβαρή χρηματοδότηση του ελληνικού κράτους, ύψους δεκάδων δισεκατομμυρίων, θα ενισχυόταν όντως η εθνική συνοχή και οι Έλληνες θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν ενωμένοι την κρίση.
Οι Έλληνες κάποτε διεξήγαν μεγάλους εθνικούς αγώνες στηριζόμενοι κατ’ εξοχήν στην οικονομική συμπαράσταση των συμπατριωτών τους. Οι Ζωσιμάδες, ο Βαρβάκης, ο Σίνας, ακόμα και ο Συγγρός, ο Αβέρωφ, μοναστήρια και Μητροπολίτες, οι χιλιάδες των μικρών και μεγάλων ευεργετών, στήριξαν την εκπαίδευση κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, χρηματοδότησαν τη Φιλική Εταιρεία και την Επανάσταση, ενίσχυσαν τον ελληνικό στόλο στους Βαλκανικούς Πολέμους. Συχνά αυτοί οι εθνικοί ευεργέτες ήταν στυγνοί καπιταλιστές, όπως ο Συγγρός. Κι όμως, παράλληλα, ήταν διατεθειμένοι να ξοδέψουν απλόχερα για τις ανάγκες της πατρίδας, επιστρέφοντας έτσι ένα μέρος από αυτά που είχαν καρπωθεί.
Σήμερα δεν βρέθηκε ούτε ένας –ένας– πολιτικός, επιχειρηματίας, μεγαλοδημοσιογράφος που να βάλει το χέρι στην τσέπη, δεν βρέθηκε ούτε ένας να κάνει έστω αυτό που έκαναν οι ιταλοί καπιταλιστές.
Οι Έλληνες αντιμετωπίζουν την κρίση ο καθένας μόνος του και οι μόνες πρωτοβουλίες αλληλεγγύης έρχονται από τα κάτω, από ομάδες πολιτών και από την Εκκλησία.
Και γι’ αυτήν την κατάντια δεν ευθύνεται μόνο το «πνεύμα της εποχής», ο ατομικισμός, ο καταναλωτισμός. Ευθύνονται, πριν απ’ όλα, όλοι εκείνοι που πασχίζουν να αποδομήσουν την Ιστορία μας, να κόψουν τις ρίζες μας, να μας μεταβάλουν σε αγέλη χωρίς ταυτότητα.
Και έρχονται σήμερα να τα ζητήσουν όλα από τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους άνεργους, τους αγρότες, τους μικρέμπορους, τους «μικρομεσαίους», με περικοπές, χαράτσια, φοροεπιδρομές, απολύσεις. Οι ίδιοι δεν είναι διατεθειμένοι να παραχωρήσουν τίποτε!
Ο περιβόητος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που κινδυνεύει να γίνει πιο αναξιόπιστος απ’ όλους τους άλλους, ξέρει μόνο να διαμαρτύρεται επειδή τον κράζουν οι πολίτες.
Είναι καιρός, λοιπόν, να αναλάβει μια πρωτοβουλία αν θέλει να μειωθεί η λαϊκή κατακραυγή εναντίον του. Να δημιουργήσει μια ανεξάρτητη και υπεράνω υποψίας επιτροπή ελέγχου, που θα αναλάβει τη διαχείριση ενός ομολογιακού δανείου, στο οποίο, πρώτος αυτός, θα συνεισφέρει ένα σημαντικό ποσόν και αμέσως ύστερα από αυτόν ο πρωθυπουργός, όλοι οι υπουργοί και οι βουλευτές, με ένα υποχρεωτικό μίνιμουμ συμμετοχής, που να ανέρχεται σε μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Αμέσως μετά θα πρέπει να ακολουθήσουν οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι, οι κατασκευαστές, οι μεγαλοδημοσιογράφοι. Και μετά μπορούν να ακολουθήσουν όλοι οι έλληνες πολίτες, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Και επειδή το αυτί των παχύδερμων δεν πρόκειται να ιδρώσει εύκολα, θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα κίνημα προώθησης ενός τέτοιου δανείου, που θα τους υποχρεώσει να κινηθούν έστω και διά της βίας. Είναι καιρός, πέρα από τις καταγγελίες, να παρέμβουμε και στο ίδιο το ζήτημα του χρέους. Θα πρέπει να πάψουμε να αναζητούμε δανεικά από τους ξένους και να υποχρεώσουμε τους «ξένους» που βρίσκονται στον τόπο μας, αυτούς που μας οδήγησαν σε αυτήν την άθλια κατάσταση, να συμβάλουν επιτέλους όχι μόνο στο ξεπέρασμα της κρίσης αλλά και στην ανασυγκρότηση της κοινωνίας την οποία διέλυσαν. Κάτι τέτοιο εξάλλου θα μείωνε κατά πολύ και τις δυνατότητες των ξένων, της Μέρκελ και του ΔΝΤ, να μας εκβιάζουν από δόση σε δόση, από Μνημόνιο σε Μνημόνιο, θα έδινε τη δυνατότητα στην ελληνική κοινωνία να τους αντιμετωπίσει με θάρρος και υπερηφάνεια…
Το αίτημα του ομολογιακού δανείου, με βάση τις οικονομικές δυνατότητες και τις ευθύνες των διαφορετικών κοινωνικών ομάδων και τάξεων, έπρεπε ήδη να αποτελεί βασικό αίτημα του κινήματος των Αγανακτισμένων. Όμως, κάλλιο αργά παρά ποτέ.
(από το περιοδικό “Ρήξη”)

Στελέχη του ΠΑΣΟΚ και υποψήφιοι του ΛΑΟΣ στο κύκλωμα εκβιαστών;

http://www.antinews.gr/2012/01/18/143459/

Σιγή ασυρμάτου από το γραφείο Βενιζέλου, αλλά και από τον ΛΑΟΣ, για την εξάρθρωση τεσσάρων εγκληματικών οργανώσεων στη Θεσσαλονίκη, που ενέχονται σε πολυάριθμες υποθέσεις εκβιάσεων, τοκογλυφίας, απάτης και νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες. Συνολικά έχουν συλληφθεί 52 άτομα, ανάμεσά τους ανώτερο στέλεχος του ΣΔΟΕ Θεσσαλονίκης , εφοριακός υπάλληλος, τραπεζικά στελέχη, υπάλληλος ΠΑΕ, δικηγόροι καθώς και δημοσιογράφος και τρεις αστυνομικοί.
Η σιωπή του υπουργείου και του γραφείου του Βενιζέλου προκαλεί εντύπωση και ερωτηματικά διότι ο ανώτερος υπάλληλος του ΣΔΟΕ που συνελήφθη είναι και ΠΑΣΟΚ και εσωκομματικά «Βενιζέλος»! Πρόκειται για τον επιχειρησιακό διευθυντή Ειδικών Υποθέσεων του ΣΔΟΕ Θεσσαλονίκης Χρήστο Παπαχατζή, παλαιό συνδικαλιστή και επικεφαλής της ΠΑΣΚ Εφοριακών από το 1995.
Από την Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης διαρρέουν ότι αρχηγός της σπείρας είναι ο Μάρκος Καραμπέρης, ιδιοκτήτης νυχτερινών κέντρων στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος είχε εμπλακεί στην υπόθεση Κουκοβίνου-Βατοπεδίου και ήταν υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης του νομού Ημαθίας με το ψηφοδέλτιο του Κυριάκου Βελόπουλου. Συνελήφθη επίσης ο συνεργάτης του Καραμπέρη, Δημήτρης Λαμπάκης
Μεταξύ των εμπλεκόμενων βρίσκεται στέλεχος μεγάλης τράπεζας στη Θεσσαλονίκη, αλλά και ο γνωστός δημοσιογράφος Γιώργος Φερέτης.
Αναμεμιγμένος φέρεται και ο υπάλληλος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ Γιάννης Αθανασιάδης, που εργαζόταν ως μέλος της ομάδας ασφαλείας, τραπεζικοί υπάλληλοι. Επίσης στην Ασφάλεια προσήχθη (μάλλον για κατάθεση και όχι ως ύποπτος) ο παλιός ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ, σερβικής καταγωγής, ο Μίλαν Τζούρτζεβιτς.
Στο πλαίσιο των πολύμηνων ερευνών της Διεύθυνσης Ασφάλειας Θεσσαλονίκης, μεταξύ άλλων:
-Διαπιστώθηκε η σύνθεση των μελών, που αποτελούσαν τις (4) εγκληματικές οργανώσεις,
-Διευκρινίστηκαν οι ρόλοι και η ιεραρχική τους σχέση.
-Εξακριβώθηκε ο τρόπος – μέθοδος δράσης τους ( modus operandi).
-Προσδιορίστηκε ο αριθμός των ατόμων που δανείστηκαν διάφορα χρηματικά ποσά με τοκογλυφικούς όρους.
-Εξακριβώθηκαν ιδιώτες και καταστήματα – επιχειρήσεις, οι ιδιοκτήτες των οποίων εκβιάζονταν.
-Προσδιορίστηκε ο τρόπος νομιμοποίησης των παράνομων εσόδων («ξέπλυμα μαύρου χρήματος»).
Ειδικότερα, όπως προκύπτει από την έρευνα, μέλη της μιας εγκληματικής οργάνωσης απαιτούσαν εκβιαστικά χρήματα, για παροχή «προστασίας», από μεγάλο αριθμό ιδιοκτητών καταστημάτων σε Θεσσαλονίκη και Χαλκιδική, αποκομίζοντας παράνομα μεγάλα χρηματικά ποσά. Επιπλέον, και οι τέσσερις (εγκληματικές οργανώσεις δραστηριοποιούνταν σε υποθέσεις τοκογλυφίας, καθώς απαιτούσαν εκβιαστικά την καταβολή παράνομων τόκων, από ιδιώτες, στους οποίους παρείχαν διάφορα χρηματικά ποσά, ως δάνεια με υπέρμετρους τοκογλυφικούς όρους, ενώ ενέχονται και σε μεγάλο αριθμό υποθέσεων απάτης..
Τα χρηματικά ποσά, που αποκόμιζαν από τις εγκληματικές τους δραστηριότητες, τα νομιμοποιούσαν παράνομα, μέσω κερδισμένων δελτίων του ΟΠΑΠ που εξασφάλιζαν, έναντι χρηματικής αμοιβής.

Ο Παπαδήμος απόψε θα χαρίσει τα “κλειδιά” των CDS στους κερδοσκόπους…(;;)

http://olympia.gr/2012/01/18/%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%88%CE%B5-%CE%B8%CE%B1-%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%B9/

Kαι όμως συνέβη…Ο φερόμενος ως Πρωθυπουργός της χώρας “απειλεί” τους κερδοσκόπους των funds πως αν δε δεχτούν να χάσουν τα μισά τους λεφτά και τα άλλα μισά να τα πάρουν σε βάθος 20ετίας,θα προκαλέσει πιστωτικό επεισόδιο για να ξεκλειδωθούν τα ασφάλιστρα και να τα πάρουν όλα από σήμερα….
Είναι “μεγάλος διαπραγματευτής”…Όμως τι έλεγε ο κύριος Παπαδήμος για την απομείωση του χρέους…;Όταν ακόμη ίσχυε το 21% και πρίν αποφασιστεί το 50% ,που συμφωνήθηκε με τη Σύνοδο στα τέλη Οκτωβρίου…

“Αντίθετος με ένα μεγαλύτερο κούρεμα από το 21% που έχει συμφωνηθεί στο ελληνικό χρέος εμφανίστηκε ο πρώην αντιπρόεδρος της ΕΚΤ και σύμβουλος του πρωθυπουργού, Λουκάς Παπαδήμος, σε συνέντευξή του στο Market News.Ο κ. Παπαδήμος σύστησε στην ελληνική κυβέρνηση να μείνει πιστή στο πρόγραμμα προσαρμογής της, ενώ εξέφρασε την εκτίμηση ότι «εφόσον προχωρήσουν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και οι ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες μέχρι τώρα είναι ανεπαρκείς, το χρέος θα μπορεί να εξυπηρετηθεί.Επίσης, ο κ. Παπαδήμος υποστηρίζει ότι η ελληνική οικονομία μπορεί να σταθεροποιηθεί περί τα μέσα του 2012 και να καταγράψει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης κατά το β’ εξάμηνο του 2011. Προϋπόθεση ωστόσο για κάτι τέτοιο είναι η πλήρης εφαρμογή του μεταρρυθμιστικού προγράμματος, που θα πρέπει να υλοποιηθεί χωρίς καθυστερήσεις.”

Ωραία…Αυτό προφανώς ελέχθη για να μη χάσουν οι Τράπεζες τα κεκτημένα τους…Τραπεζίτης είναι ο κύριος Παπαδήμος…Και είναι “κατανοητή” η θέση του…
Σήμερα λοιπόν ανέλαβε το “δύσκολο έργο” να διασφαλίσει όπως και τότε τα κεκτημένα τους…Να τους στείλει ταμείο χωρίς ενδοιασμούς…΄Έτσι εκτελεί το “πατριωτικό” του καθήκον… Φυσικά αν λειτουργούσε ως στεγνός τραπεζίτης- και όχι ως εντολοδόχος θα έπρεπε να ξέρει ότι η προσπάθεια απομείωσης του χρέους ήταν καταδικασμένη να αποτύχει από τη στιγμή που δόθηκε χρόνος στους ομολογιούχους να ασφαλίσουν τα ομόλογα…Έπρεπε να βρεθεί άλλη λύση…
Οπότε…να γιατί και για ποιούς  ήταν η καλύτερη επιλογή ο κύριος Παπαδήμος…
Φυσικά σε μια πραγματική Δημοκρατία,πολλοί θα είχαν κληθεί από Εισαγγελέα για πολύ λιγότερα…

http://pikri-sokolata.blogspot.com/2012/01/cds_18.html

ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΚΥΡΙΛΛΟΥ, ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΩΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

http://www.agioritikovima.gr/2011-07-14-22-28-56/4729

Γιορτάζουμε σήμερα 18 Ιανουαρίου, ημέρα μνήμης των Αγίων Αθανασίου και Κυρίλλου, των Πατριαρχών Αλεξανδρείας, ας πούμε λίγα λόγια: Ο Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας, γεννήθηκε το 295 μ.Χ. από φτωχούς και ενάρετους γονείς, που δεν είχαν τη δυνατότητα να στείλουν τον γιο τους σε ανώτερες σπουδές. Όμως ο Θεός τον προίκισε με πλούσια πνευματικά Χαρίσματα. Έλαβε τη στοιχειώδη εκπαίδευση και στη συνέχεια μελέτησε μόνος του για να φτάσει σε υψηλότατα επίπεδα γνώσης και σοφίας. Από πολύ νέος έδειξε την κλίση του προς την Εκκλησία. Στα 25 του χρόνια χειροτονήθηκε διάκονος από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Αλέξανδρο, τον οποίο ακολουθησε και στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ.Χ., στη Νίκαια της Βιθυνίας. Το 328 μ.Χ. και σε ηλικία 33 ετών εκλέχθηκε πανηγυρικά Πατριάρχης Αλεξανδρείας. Από τη θέση αυτή αντιμετώπισε ένα φοβερό πόλεμο από τους αιρετικούς οπαδούς του Αρείου. Όμως ο Άγιος, χάρη στην μεγάλη πνευματικότητά του και τη θερμή του πίστη στο Θεό, κατόρθωσε να βγει νικητής απ'όλες αυτές τις δοκιμασίες ακόμη και από τις πέντε εξορίες που του επιβλήθηκαν, καθώς ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο Β΄ ήταν οπαδός του Αρειανισμού. Παρέδωσε την ψυχή του ειρηνικά στον Κύριο το 373 μ.Χ. Ο Άγιος Κύριλλος, γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 370 μ.Χ από εύπορους γονείς της Ελληνικής κοινωνίας της πόλεως, και έζησε επί βασιλείας Θεοδοσίου του Μικρού. Ήταν ανηψιός του Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας Θεοφίλου, όπου πήρε μεγάλη θεολογική μόρφωση, και κατόπιν έγινε διάδοχος του θείου του, στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο της Αλεξάνδρειας. Όταν έγινε η Γ' Οικουμενική Σύνοδος το 431 μ.Χ. στην Έφεσο, ο Άγιος Κύριλλος υπήρξε πρόεδρος αυτής και συνετέλεσε στο να "φύγουν" οι κακοδοξίες του δυσεβούς Νεστορίου, για το πρόσωπο της Υπεραγιάς Δεσποίνης ημών Θεοτόκου. Με πολλά πνευματικά και ευάρεστα στο Θεό κατορθώματα, ο Άγιος Κύριλλος παρέδωσε ειρηνικά την ψυχή του στον Κύριο στις 27 Ιουνίου το 444 μ.Χ., αφού πατριάρχευσε για 32 περίπου χρόνια. Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!! Ανάλυση ονομάτων: ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: (από το αθανασία) = το αιώνιο πνευματικό δημιούργημα του Θεού, ο αιώνιος. ΚΥΡΙΛΛΟΣ: (από το Κύριος) = ο αφιερωμένος στον Κύριο. Απολυτίκιο: Ήχος γ'. θείας πίστεως. Στύλος γέγονας Ορθοδοξίας, θείοις δόγμασιν υποστηρίζων την Εκκλησίαν, ίεράρχα Αθανάσιε, τω γαρ Πατρί τον Υιών ομοούσιον, ανακηρύξας κατήσχυνας Άρειον. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος. Το συναξάρι επιμελείται ο συνεργάτης του agioritikovima.gr Κυριάκος Διαμαντόπουλος Το Απολυτίκιο ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός

Με διάταγμα η βίαιη φτωχοποίηση και στον ιδιωτικό τομέα!

http://www.stopcartel.info

Το καθεστώς προχωρεί σε ..νομοθετική παρέμβαση και αν ακόμη υπάρξει συμφωνία (μαιμού) εργοδοτών-ΓΣΕΕ.Ο ολοκληρωτισμός δείχνει ανενόχλητος τα δόντια του σε μια κοινωνία που αδυνατεί για την ώρα να αντιδράσει..

Λαιλαπα σε βάρος όλων των πολιτών για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα της οικονομικής ελίτ που επιμένει να διασφαλίζει τα υπερκέρδη της σε βάρος αυτών που παράγουν τις υπεραξίες σε αυτόν τον τόπο δηλαδή των εργαζόμενων πολιτών.

Επιδρομή που δεν έχει καμμία σχέση με το δημοσιονομικό χρέος της χώρας στο βωμό δήθεν της ..ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων που πρέπει να πληρώσουν αυτοί που ακόμα εργάζονται,ενώ τα αφεντικά θα διατηρήσουν στο ακέραιο τα ποσοστά των κερδών τους αν δεν τα αυξήσουν απο το κλάδεμα του εργασιακού κόστους.

Λέξη δεν ακούγεται για τον τρόπο που θα διασφαλιζόταν η μείωση των τιμών πώλησης των παραγόμενων προιόντων και υπηρεσιών πρός όφελος της ανταγωνιστικότητας και της μείωσης του κόστους ζωής, αμέσως μετά τη μείωση μισθών μεροκάματων κλπ εργασιακού κόστους στον ιδιωτικό τομέα..

Η διαπλοκή συμφερόντων της οικονομικής ελιτ και πολιτικάντηδων οργιάζει μπροστά στα μάτια ενός αμήχανου λαού που εξαθλιώνεται με συνοπτικές διαδικασίες..

stopcartel Newsdesk


και η σχετική ειδησεογραφία..
Κληρώνει σήμερα για τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα

Να ξεδιαλύνει το τοπίο όσον αφορά στις μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα θα επιχειρηθεί σήμερα, τουλάχιστον όσον αφορά στις προθέσεις των κοινωνικών εταίρων.

Στα γραφεία της ΓΣΕΒΕΕ, στις 11 το πρωί συναντούνται οι εργοδοτικοί φορείς με τη ΓΣΕΕ, στο πλαίσιο του κοινωνικού διαλόγου που πραγματοποιείται μετά από συμφωνία της κυβέρνησης με την Τρόικα.

Στο τραπέζι της συζήτησης θα τεθούν η μείωση των κατώτατων μισθών, το πάγωμα όλων των αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα, η περικοπή ή ακόμη και κατάργηση των δώρων και επιδομάτων (13ος και 14ος μισθός) καθώς και η κατάργηση ή αναστολή εφαρμογής των ωριμάνσεων (3ετίες - πολυετίες).
 
Τις προηγούμενες ώρες, εντάθηκαν οι διεργασίες προκειμένου να υπάρξει κάποια συμφωνία στο εσωτερικό μέτωπο των εργοδοτών, ενώ με τη ΓΣΕΕ, έχει διαπιστωθεί καταρχήν συμφωνία για τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους, κατά 10% και αναμένεται να αναζητηθούν τα ισοδύναμα μέτρα ώστε να μην οδηγηθούν τα ασφαλιστικά ταμεία σε κατάρρευση.

Η κυβέρνηση έχει στηρίξει πολλά στο διάλογο αυτό, καθώς εφόσον δεν υπάρξει συμφωνία, θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε νομοθετική παρέμβαση, με αβέβαιες πολιτικές εξελίξεις. Βέβαια, όπως δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Καψής, ακόμη κι αν υπάρξει συμφωνία, σε κάποια σημεία, το αποτέλεσμα δεν δεσμεύει απόλυτα την κυβέρνηση. «Εάν υπάρξει συμφωνία, θα αποτελέσει βασική παράμετρο για τη θέση που θα λάβει στη συνεχεία η κυβέρνηση» έχει δηλώσει χαρακτηριστικά.

πηγη capital.gr

ΒΟΜΒΑ FITCH: Σε “temporary default” η Ελλάδα ανεξάρτητα με το ύψος του κουρέματος!!!

http://olympia.gr/2012/01/18/%CE%B2%CE%BF%CE%BC%CE%B2%CE%B1-fitch-%CF%83%CE%B5-temporary-default-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CE%BC%CE%B5-%CF%84/

 
Δήλωση – βόμβα έκανε πριν από λίγο ο επικεφαλής οικονομολόγος του οίκου Fitch, Paul Rawkings στο Reuters.
Όπως είπε, με το που συμφωνηθούν και διευκρινιστούν οι όροι για το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων, τότε ο οίκος θα υποβαθμίσει την Ελλάδα στο κατώτερο σκαλί του βάθρου.
Μάλιστα, αναφέρει ότι ο οίκος θα θεωρήσει κανονικά ως χρεοκοπία.
“Θα αποτελέσει χρεοκοπία ανεξάρτητα από τις απώλειες στην καθαρή παρούσα αξία (ΝPV)” είπε ο P. Rawkings, ενώ πρόσθεσε ότι “σχετικά με το κράτος της Ελλάδας θα χαρακτηριστεί ως περιορισμένη χρεοκοπία”.
“O οίκος θα την αξιολογήσει κανονικά με χρεοκοπία και θα την διατηρήσει προσωρινά σε αυτήν την βαθμίδα, προτού τοποθετήσουμε τα νέα ομόλογα σε νέα αξιολόγηση που όμως, δεν έχουμε αποφασίσει ακόμα”, γιατί αυτή η νέα αξιολόγηση εξαρτάται από δυο παράγοντες: το χρόνο αποπληρωμής των νέων ομολόγων, αλλά και τη μείωση της καθαρής παρούσας αξίας.

Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ!!!

http://www.agioritikovima.gr/2011-07-14-22-28-56/4734

Ούτε μία φορά δεν αναφέρεται το όνομα Θεοτόκος ή Παναγία ή Μητέρα του Θεού στα νέα προγράμματα σπουδών για τα Θρησκευτικά στο Γυμνάσιο. Οι «σύγχρονοι» Θεολόγοι που τα συνέταξαν θεωρούν προφανώς αρκετή την αναφορά στο πρόσωπο της Θεοτόκου στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού σχολείου, όπου μεταξύ άλλων εξετάζουν τη θεματική ενότητα «Η Παναγία στο Κοράνι» (Δ΄ τάξη Δημοτικού). Και στις τρεις τάξεις του Γυμνασίου, σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών που το Υπουργείο ετοιμάζεται να εφαρμόσει από την επόμενη σχολική χρονιά, η Θεοτόκος απουσιάζει! Μέχρι σήμερα η Καινή Διαθήκη διδάσκεται στους μαθητές της Β΄ τάξης του Γυμνασίου. Ξεκινώντας από τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και φτάνοντας μέχρι την Ανάληψη του Κυρίου μελετώνται όλα τα σημαντικά γεγονότα της Θείας Οικονομίας, η διδασκαλία, οι παραβολές και τα θαύματα του Χριστού με τη χρήση μεταφρασμένων περικοπών της Καινής Διαθήκης... Το θρησκευτικό μάθημα στην τάξη αυτή δεν είναι μόνο εύληπτο για τους μαθητές αλλά και ουσιαστικό για την θεολογική τους συγκρότηση. Με το νέο πρόγραμμα σπουδών η σε βάθος μελέτη της Καινής Διαθήκης παύει πλέον να υπάρχει. Διατηρείται μόνο μια μικρή αναφορά σε λίγα θαύματα και διδασκαλίες του Χριστού σε μια ενότητα για την οποία αφιερώνονται μόλις τέσσερα δίωρα. Στην ίδια αυτή ενότητα εξετάζεται και «Ο Ιησούς Χριστός στο Κοράνι και στη λογοτεχνία του Ισλάμ», ενώ στις δραστηριότητες προτείνεται η επεξεργασία των απόψεων «ενός Εβραίου (π.χ. Μπούμπερ), ενός Ινδουϊστή (π.χ. Γκάντι) και ενός αγνωστικιστή (π.χ. Μαρσέλ Μαρσώ) για τον Ιησού». Το περιεχόμενο του μαθήματος Θρησκευτικών που προτείνεται με το νέο πρόγραμμα σπουδών για τη Β΄ Γυμνασίου εξετάζει επίσης την προβληματική «Εμείς και οι “άλλοι”» που μελετά «το πρόβλημα της ετερότητας σήμερα» και έχει μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων την ομαδοσυγκεντρωτική διδασκαλία «Οι Έλληνες δίπλα στους Εβραίους συμπατριώτες τους» και «Εβραίοι ειρηνιστές για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων». Πέντε δίωρα αφιερώνονται στο κεφάλαιο «Διάσπαση και αντιπαλότητα στις θρησκείες» όπου στα βασικά θέματα περιέχονται «Χριστιανοί που διώκουν Χριστιανούς», αναφορά στο Σχίσμα και «τα τραύματα του σώματος της Εκκλησίας». Σε μια τέτοια ενότητα δεν θα μπορούσε να απουσιάζει αναφορά στο «ρόλο των θρησκειών, του πολιτισμού, του διαθρησκειακού και διαπολιτισμικού διαλόγου στη διαφύλαξη της ειρήνης». Αναφέρθηκαν μόνο μερικά από τα περιεχόμενα στο νέο μάθημα Θρησκευτικών που ετοιμάζεται για τη Β΄ τάξη Γυμνασίου. Η Καινή Διαθήκη δεν αποτελεί πλέον κεντρικό άξονα του μαθήματος αλλά εξετάζεται μόνο ακροθιγώς ως ένα ιερό βιβλίο που μας δίνει κάποιες πληροφορίες για το Χριστό, κατά τον τρόπο που το Κοράνι μιλάει για τον Αλλάχ. Αποκάλυψη Θεού και σχέδιο της Θείας Οικονομίας παραχωρούν τη θέση τους σε μελέτη θρησκειών και φιλοσοφικές αναζητήσεις γύρω από τις θρησκείες, την αντιπαλότητα και τη σχέση μεταξύ αυτών. Η «θεολογία της ετερότητας» που γέννησε η νεωτεριστική ελληνική ψευτοθεολογική διανόηση, οι διαθρησκειακοί και διαχριστιανικοί διάλογοι όπως αυτοί που καθημερινά διεξάγουν οι Οικουμενιστές γίνονται τώρα αντικείμενο μελέτης για τους μαθητές της Β΄ τάξης Γυμνασίου. Είναι πλέον περιττό να μαθαίνουν αυτοί για την Θεοτόκο, τον Ευαγγελισμό, τα Πάθη, τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Χριστού. Κάποιοι Θεολόγοι αποφάσισαν ότι τα ελληνόπουλα δεν έχουν ανάγκη από τέτοια σωτηριώδη διδασκαλία αλλά πρέπει να μάθουν καλά τις αρχές και τους κανόνες της πανθρησκείας, την αλληλοκατανόηση και τον αλληλοσεβασμό μεταξύ των θρησκειών που εξυπηρετούν την παγκοσμιοποιημένη Νέα Τάξη, για την επιβολή της οποίας εργάζονται εκείνοι και τα αφεντικά τους.

Τζίτζικες και μέρμηγκες – ο μύθος redux

Πηγή

Τζίτζικες και μέρμηγκες – ο κυρίαρχος μύθος

Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια χώρα του Νότου, τα τζιτζίκια ζούσαν ανέμελα σε μια συνομοσπονδία με μερμήγκια βόρειων χωρών τα οποία δούλευαν, δούλευαν και δούλευαν. Όσο η συνομοσπονδία τους αυτή πέρναγε μέρες καλοκαιριού, όλα πήγαιναν φίνα. Τα τζιτζίκια τραγούδαγαν και κορόιδευαν τα μερμήγκια αλλά και τα μερμήγκια που και που επισκέπτονταν τον Νότο για μερικές εβδομάδες ανεμελιάς στον ήλιο δίπλα στα τεμπέλικα τζιτζίκια.

Μια μέρα όμως, το καλοκαίρι της συνομοσπονδίας τους τελείωσε. Άγριοι, παγωμένοι άνεμοι άρχισαν να φυσούν από βορειοδυτική κατεύθυνση, αρχικά από την Wall Street και αργότερα από κάθε δυνατή κατεύθυνση. Τότε, τα τζιτζίκια του Νότου, ιδίως στην Ελλάδα, παραλίγο να ξεπαγιάσουν. Χωρίς τρόφιμα στις αποθήκες τους, χωρίς να έχουν προνοήσει για τις δύσκολες ημέρες του χειμώνα της συνομοσπονδίας τους, έτρεξαν στις πρωτεύουσες του Βορρά, με προτεταμένο το χέρι, ζητώντας από τα μερμήγκια αρωγή, αλληλεγγύη. Τα μερμήγκια, όπως είναι φυσικό, δίσταζαν να ανοίξουν τις αποθήκες με τα όλο κόπο συσσωρευμένα καλούδια τους. Δεν δίσταζαν ωστόσο από τσιγκουνιά αλλά από φόβο. Φόβο ότι αν αρχίσουν να ταΐζουν ανεξέλεγκτα τα πεινασμένα, άφρονα τζιτζίκια, ήταν πολύ πιθανόν αυτά να κάνουν πάλι τα ίδια: να συνεχίσουν να γλεντοκοπούν και, κάθε φορά που η κοιλιά τους είναι άδεια, να τρέχουν πάλι στα μερμήγκια να την γεμίσουν, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να αδειάσουν οι αποθήκες των μερμηγκιών και να πεινάσουν όλοι μαζί.

Να γιατί τα μερμήγκια ναι μεν δεν αρνήθηκαν στα τζιτζίκια συνδρομή αλλά απλά απαίτησαν από αυτά δείγματα γραφής ότι θα αλλάξουν. Θα γίνουν κι αυτά πιο... μερμήγκια. Όταν άκουγαν από τα χείλη των τζιτζικιών κουβέντες περί ευρωομολόγων, ενεργοποίηση της ΕΚΤ με στόχο την «ορθολογική διαχείριση του χρέους της ευρωζώνης» κλπ, αμέσως στύλωναν τα πόδια, σκεπτόμενα μέσα τους: «Πάλι τις αποθήκες μας έβαλαν στο μάτι.» Κι έτσι επέμεναν ακόμα περισσότερο στην μερμηγκοποίηση των τζιτζικιών ως συνθήκη για να ανοίξουν τις αποθήκες τους για να ταϊστούν τα πεινασμένα τζιτζίκια.

Μύθοι και πραγματικότητα

Το πρόβλημα με τους μύθους, όπως ο Αίσωπος γνώριζε καλά, είναι ότι όταν τους χρησιμοποιούμε για να κατανοήσουμε την πραγματικότητα, να εξαγάγουμε συμπεράσματα και ηθικά διδάγματα, είναι πολύ εύκολο να οδηγηθούμε σε καταστροφική πλάνη όταν ο μύθος που τελικά κυριαρχεί χάνει την «επαφή» με καίριες διαστάσεις της πραγματικότητας, καλύπτοντας έτσι την τελευταία στο σκοτάδι (αντί να την λούζει με φως). Κάτι τέτοιο συμβαίνει τώρα στην Ευρώπη. Ο Αισώπειος μύθος με τα μερμήγκια του Βορρά και τα τζιτζίκια του Νότου αντανακλά μια νοοτροπία, έναν κυρίαρχο τρόπο ανάλυσης της Κρίσης, που αποτελεί τον μεγαλύτερο εχθρό της ευρωζώνης, καθώς ωθεί τις ελίτ (Βορρά τε και Νότου) σε πολιτικές που, χωρίς πλέον αμφιβολία, κρατούν το καράβι της ευρωζώνης σε σταθερή πορεία σύγκρουσης με την σκληρή πραγματικότητα της κατάρρευσης. Χρειαζόμαστε λοιπόν έναν νέο μύθο. Έναν μύθο που να μένει όσο πιο κοντά στην αφήγηση του κυρίαρχου μύθου αλλά, παράλληλα, να τον διορθώνει με τρόπο που να απελευθερώσει τις απομένουσες δυνατότητες της Ευρώπης να σταματήσει την κατρακύλα.

Τζίτζικες και μέρμηγκες – ο μύθος redux

Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια όμορφη συνομοσπονδία, ζούσαν μερμήγκια και τζιτζίκια. Τα τζιτζίκια ζούσαν ζωή χαρισάμενη ενώ τα μερμήγκια δούλευαν, δούλευαν και δούλευαν. Όσο η συνομοσπονδία τους αυτή πέρναγε μέρες καλοκαιριού, τα τζιτζίκια τραγούδαγαν και κορόιδευαν τα μερμήγκια που, κάθιδρα και κάπως αντιαισθητικά όπως ήταν, δεν συμμετείχαν στο φαγοπότι.

Τα μερμήγκια ζούσαν παντού. Όπως και τα τζιτζίκια. Μπορεί τα βόρεια ξαδέρφια τους να μην τους έμοιαζαν απόλυτα, όμως τα τζιτζίκια του Νότου είχαν πολλά κοινά με τα τζιτζίκια του Βορρά, όπως άλλωστε συνέβαινε και με τα μερμήγκια: αλλιώς δούλευαν εκείνα του Βορρά κι αλλιώς εκείνα του Νότου. Ας τα γνωρίσουμε λίγο καλύτερα.

Τα νότια μερμήγκια: Ζευγάρια μερμηγκιών που, στις καλές εποχές, δούλευαν και τα δυο σε κλάδους χαμηλής παραγωγικότητας (π.χ. ταμίες supermarket), πολλές φορές κάνοντας δύο δουλειές με σκοπό να τα βγάλουν πέρα δεδομένων των χαμηλών τους μισθών και ενός οικογενειακού πληθωρισμού πολύ μεγαλύτερου του επίσημου μέσου πληθωρισμού. Παρ όλες τις τέσσερις δουλειές που έκαναν μεταξύ τους, τα εισοδήματά τους δεν έφταναν για να παρακολουθούν το γενικότερο φαγοπότι γύρω τους. Όταν το παιδί τους τους πίεζε για ένα καινούργιο gadget ή αναγκάζονταν να πληρώνουν φροντιστήρια για τα πάντα, φακελάκια στα νοσοκομεία κλπ., ο μόνος τρόπος που μπορούσαν να σκεφτούν πως θα τα κατάφερναν ήταν να πούνε ναι σε μία από τις πάμπολλες προσφορές που λάμβαναν κάθε μέρα από λογιών- λογιών τράπεζες για πιστωτικές κάρτες, εορτοδάνεια κ.ο.κ. Κι όταν το «καλοκαίρι» τελείωσε, κι ήρθε η Κρίση, είδαν τα εισοδήματά τους από την πρώτη τους δουλειά να εξαφανίζονται, οι εργοδότες τους της δεύτερης δουλειάς τους είπαν να μην ξαναπάνε, τα δάνεια άρχισαν να τους πνίγουν, οι επιθέσεις της εφορίας τους ανάγκασαν ακόμα και να σκεφτούν να μείνουν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Και σαν να μην έφταναν αυτά, κάποια στιγμή συνειδητοποίησαν ότι όλη η οικουμένη τους θεωρούσε υπεύθυνους για τη συντέλεια του κόσμου που ήταν καθ’ οδόν. Έγιναν οι δακτυλοδεικτούμενοι θύτες της παγκόσμιας οικονομίας!

Τα βόρεια μερμήγκια: Ζευγάρια μερμηγκιών-εργατών σε παραγωγικότατα εργοστάσια που όμως έβλεπαν, για μια δεκαετία, την αγοραστική δύναμη των εισοδημάτων τους να μειώνεται. Όσο πιο σκληρά και αποδοτικά εργάζονταν τόσο πιο δύσκολα τα έβγαζαν πέρα. Κι αυτά συνέβαιναν στις καλές εποχές του καλοκαιριού της μεγάλης συνομοσπονδίας τους. Η όλο και παραγωγικότερη εργασία τους, σε συνδυασμό με τους όλο και πιο ασθενικούς μισθούς τους, οικοδομούσε τεράστια πλεονάσματα. Από την μία, η μείωση του κόστους της εργασίας των βόρειων μερμηγκιών αύξανε τα κέρδη των επιχειρήσεων και από την άλλη, καθώς τα προϊόντα τους γίνονταν φθηνότερα σε ολόκληρη την συνομοσπονδία (αλλά και παγκοσμίως), αυξάνονταν οι εξαγωγές και, μαζί τους, τα πλεονάσματα ψήλωναν ακόμα πιο πολύ. Όμως, αντίθετα με τους σπόρους των μερμηγκιών του Αισώπου, τα πλεονάσματα αυτά δεν αποθηκεύονται. Έχουν γίνει χρήμα και το χρήμα δεν επιτρέπεται να λιμνάζει. Πρέπει να κινείται ψάχνοντας καλύτερες αποδόσεις. Καθώς μάλιστα τα βουνά αυτά των πλεονασμάτων έριξαν πολύ τα επιτόκια στον Βορρά, άρχισαν να ρέουν προς τον Νότο, όπου τα επιτόκια ήταν πάντα σχετικά τσιμπημένα (λόγω της χαμηλότερης παραγωγικότητας των εκεί μερμηγκιών, που οφείλεται στο ότι τα νότια μερμήγκια δεν είχαν τα μηχανήματα και την τεχνολογία που θα τα βοηθούσαν να δουλεύουν εξ ίσου παραγωγικά).

Ποιος ενορχήστρωσε την ροή των πλεονασμάτων που παρήγαγαν τα βόρεια μερμήγκια προς τον Νότο; Μα τα βόρεια τζιτζίκια, σε αγαστή συνεργασία με τα νότια ξαδέρφια τους. Οι βόρειες τράπεζες που, αποφασισμένες να μετατρέψουν σε προσοδοφόρο ευαγγέλιο την νοοτροπία του τζίτζικα (μέγιστη απόδοση για ελάχιστη προσωπική εργασία), βρήκαν στα νότια ξαδέρφια τους (κατασκευαστικές εταιρείες, ελληνικές τράπεζες κλπ κλπ) τους ιδανικούς παρτενέρ στην διοχέτευση των πλεονασμάτων του Νότου, μέσω θαλασσοδανείων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα που όμως απέφεραν υψηλότερα επιτόκια από εκείνα που θα έβρισκαν στον βορρά – για τον ίδιο λόγο που παρήχθησαν στον Βορρά τα πλεονάσματα αυτά (δηλαδή, την φθηνή, παραγωγική εργασία των βόρειων μερμηγκιών).

Και τι γίνεται κάθε φορά που ζεστό, μπόλικο χρήμα ρέει ξαφνικά σε μία περιοχή; Δημιουργούνται φούσκες. Στην Ισπανία η φούσκα δημιουργήθηκε απ’ ευθείας στον ιδιωτικό τομέα καθώς εκεί οι επιτήδειοι τζίτζικες-κατασκευαστές δανείστηκαν τα βόρεια πλεονάσματα από τις ιδιωτικές τράπεζες-τζιτζίκια του Νότου. Και πού βρήκαν τα χρήματα οι τελευταίες; Από τις ιδιωτικές τράπεζες-τζιτζίκια του Βορρά βεβαίως! Αντίθετα, στην Ελλάδα, η φούσκα προέκυψε μέσα στα σπλάχνα του δημοσίου καθώς, τα δικά μας τζιτζίκια-κατασκευαστές έπεισαν τα φιλαράκια τους, τα τζιτζίκια του ελληνικού δημοσίου, να δανειστεί το δημόσιο ώστε, κατόπιν, να τους δώσουν χρυσοφόρα συμβόλαια.

Δεν έχει απολύτως καμία σημασία πώς ακριβώς δημιουργήθηκαν οι φούσκες του Νότου. Είτε άμεσα από τον ιδιωτικό τομέα (όπως στην Ισπανία) είτε έμμεσα μέσω του Δημοσίου (όπως στην Ελλάδα) οι φούσκες δημιουργήθηκαν επειδή τα πλεονάσματα τα οποία παρήγαγαν τα βόρεια μερμήγκια δεν τα γεύτηκαν εκείνα αλλά, και εδώ έγκειται η τραγωδία, τα υπεξαίρεσαν τα βόρεια τζιτζίκια τα οποία, συνεπικουρούμενα από τα νότια τζιτζίκια, τα έστειλαν στον Νότο δημιουργώντας φούσκες από τις οποίες κέρδισαν πολλά όλα τα τζιτζίκια. Ότι θα έσκαγαν, θα έσκαγαν. Έσκασαν όταν έσκασε πρώτη μια ακόμα μεγαλύτερη υπερ-φούσκα, εκείνη που έχτιζαν για 25 χρόνια τα υπερπόντια super-τζιτζίκια της Wall Street.

Κάπως έτσι, τα μερμήγκια του Βορρά είδαν την σκληρή δουλειά τους όχι μόνο να μην μεταφράζεται σε καλύτερη ζωή για τα ίδια και για τα παιδιά τους αλλά, αντίθετα, να έχει υπονομεύσει ολόκληρη την συνομοσπονδία.

Τοξικοί μύθοι

Κι όταν η Κρίση χτύπησε, στα βόρεια μερμήγκια είπανε να σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι. Να κατέβουν άλλο ένα σκαλοπάτι προς την κόλαση της ανέχειας και της ανασφάλειας. Τους είπανε ακόμα ότι η κυβέρνησή τους, την ίδια ώρα, απαιτεί την έγκριση των αντιπροσώπων τους για να στείλει, άκουσον άκουσον, αναρίθμητα δισεκατομμύρια στην ελληνική κυβέρνηση και άλλες νότιες κυβερνήσεις λίγο πολύ σαν και την ελληνική. Και δεδομένου ότι ποτέ δεν τους ξεκαθάρισαν τι επιτρέπεται και τι όχι να τα κάνουν οι νότιες κυβερνήσεις τα χρήματα αυτά  (ότι, ουσιαστικά, αποτελούν κονδύλια που στόχο έχουν την διάσωση των απανταχού τζιτζικιών, βορείων και νοτίων, και υπό τον αδιαπραγμάτευτο όρο να μειωθούν κι άλλο τα εισοδήματα των νότιων μερμηγκιών), τα βόρεια μερμήγκια έμειναν εμβρόντητα: Πως συνέβη να δουλεύουν όλο και πιο πολύ για όλο και πιο λίγα, την ώρα που οι κυβερνήσεις τους στέλνουν πακτωλούς χρημάτων σε ξένους; Τότε, οι κυβερνώντες τους, για να μην παραδεχτούν ότι αυτό συμβαίνει για να προστατευτούν τα απανταχού τζιτζίκια,  τους εξήγησαν τι συνέβη στο πλαίσιο ενός μύθου του Αισώπου. Ενός μύθου που όμως όλα τα τζιτζίκια ζούσαν στον Νότο και όλα τα μερμήγκια στον Βορρά (βλ. πιο πάνω).

Την ίδια ώρα, τα νότια μερμήγκια βρίσκονταν σε απόγνωση. Τα απανταχού τζιτζίκια, βόρεια και νότια, τα έβριζαν χυδαία: Ανεπρόκοπα τα ανέβαζαν, διεφθαρμένα τα κατέβαζαν. Τα κατηγορούσαν ως δυναμιτιστές του Δυτικού Πολιτισμού οι οποίοι λόγω της τεμπελιάς τους και της καλής ζωής που ζούσαν έβαλαν σε κίνδυνο την παγκόσμια οικονομική τάξη. Δεν ήξεραν πως να αντιδράσουν. Αναρωτιόντουσαν πως γίνεται να τα κατηγορούν για καλοζωία όταν δεν θυμούνται μέρα που να μην δούλευαν από το πρωί μέχρι το βράδυ και εβδομάδα που να μην δυσκολεύονταν να τα βγάλουν πέρα. Ακόμα και στις καλές εποχές! Πάλευαν τότε, παλεύουν ακόμα χειρότερα σήμερα. Κι όσο για τα πακέτα διάσωσης, δεν έχουν δει τίποτα παρά μόνο ακούνε για δισεκατομμύρια - την ώρα που καλούνται να πληρώνουν όλο και περισσότερους φόρους, όλο και ακριβότερα τα είδη πρώτης ανάγκης, από όλο και ισχνότερα εισοδήματα. Κι όταν ακούνε τους βόρειους να τους αποκαλούν τζιτζίκια, αχρείους, κλέφτες, δεν είναι δύσκολο να σκύψουν πάνω από το πηγάδι της συλλογικής μνήμης και να βρουν υλικό με το οποίο να χτίσουν δικές τους ύβρεις κατά των βορείων (ιδίως εκείνων που τους βρίζουν στα γερμανικά).

Ηθικό δίδαγμα (κάθε Αισώπιος μύθος πρέπει να έχει ένα!)

Πολλοί θεωρούν ότι με τον Τζίτζικα και τον Μέρμηγκα, ο Αίσωπος προσπάθησε να μας αποτρέψει από την τεμπελιά προτρέποντάς μας να είμαστε καλοί προς τον μελλοντικό μας εαυτό – κάτι που ο Τζίτζικας δεν μπορούσε να κάνει. Σωστά. Όμως, ο Αίσωπος θεωρούσε προβληματικό τόσο τον Τζίτζικα όσο και τον Μέρμηγκα, προετοιμάζοντάς μας για το ηθικό δίδαγμα του παν μέτρον άριστον: Ούτε Μέργηγκας, που δεν μπορεί ποτέ να χαρεί παρά μόνο την σκέψη της μελλοντικής κατανάλωσης, ούτε Τζίτζικας, που αρνείται να κάνει θυσίες προς όφελος του μελλοντικού του εαυτού. Σήμερα, εδώ στην Ευρώπη, μια νέα διάσταση του Αισώπιου μύθου έκανε την εμφάνισή της – μια διάσταση που ο Αίσωπος δεν είχε φανταστεί και, δυστυχώς, ούτε και οι σημερινοί Ευρωπαίοι λαμβάνουν υπ’ όψη τους, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να σταματήσουμε την κατρακύλα της ευρωζώνης.

Ποια είναι η διάσταση αυτή, η συνυφασμένη με την ευρωζώνη; Η εξής: Όταν οι μέρμηγκες και οι τζίτζικες είναι κατανεμημένοι τόσο στον Βορρά όσο και στον Νότο, τόσο στα ελλειμματικά όσο και στα πλεονασματικά κράτη-μέλη της ευρωζώνης, το σκηνικό είναι έτοιμο για μια Μεγάλη Ύφεση παντού, η οποία, αργά ή γρήγορα, δίνει το έναυσμα για μια σκοτοδίνη από την οποία μόνον ηττημένοι προκύπτουν. Ένα σκηνικό στο οποίο κανείς δεν μπορεί να διασωθεί.

Η μόνη μας διέξοδος από αυτό το δυστοπικό σκηνικό, στο οποίο ήδη βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι, είναι να ανατρέψουμε ο κυρίαρχο αφήγημα. Να επανα-σχεδιάσουμε την συνομοσπονδία μας στην βάση της συνειδητοποίησης ότι σε αυτήν συμβιώνουν από την μία άκρη της στην άλλη (α) τα παραγκωνισμένα και απογοητευμένα μερμήγκια και (β) τζίτζικες με περισσότερη εξουσία και “φροντίδα” απ’ ότι δικαιούνται και από όσο μπορεί η συνομοσπονδία μας να αντέξει.

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012> Το Εφιαλτικό Σενάριο

http://www.kourdistoportocali.com/articles/9347.htm

Από τον Ανδρέα Ν. Ξαφά-αναγνώστη

Δευτέρα 26  Μαρτίου 2012. Ώρα 12.45.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος επιβιβάζεται στο Boeing 767 της πτήσης ΟΑ 8411 από το Αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» με προορισμό τη Νέα Υόρκη.  

Το οργισμένο ξέσπασμα του ελληνικού λαού στη διάρκεια της εθνικής επετείου, οι άγριες συμπλοκές με τα ΜΑΤ, οι λεηλασίες των τραπεζών που παραμένουν κλειστές, οι πάνω από 300 βαριά τραυματίες που  νοσηλεύονται στα νοσοκομεία της χώρας δίνουν μόνο μια μικρή γεύση του ξεσπάσματος της βίας στην οποία έχει παραδοθεί η Ελλάδα.

Οι ξένοι ανταποκριτές μεταδίδουν σπαρακτικά ρεπορτάζ και εικόνες σοκ καθώς η βία των οργισμένων πολιτών έχει ξεσπάσει σαν τυφώνας και σαρώνει κρατικά κτίρια με το ελληνικό κοινοβούλιο να δέχεται τις ανελέητες  επιθέσεις  πλήθους αγανακτισμένων πολιτών οι οποίοι στη κυριολεξία το κομματιάζουν.

Εκατοντάδες βίλες διεφθαρμένων πολιτικών και επιχειρηματιών στα ακριβά προάστια της Αθήνας  βρίσκονται στο έλεος  αυτοσχέδιων συμμοριών που δημιουργούνται αυθόρμητα στους δρόμους από  εξοργισμένους Έλληνες πολίτες αλλά και ξένους μετανάστες, ανάμεσά τους ληστές και δολοφόνοι με Καλάσνικοφ, που έχουν μπει παράνομα στη χώρα στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών.

Σύμφωνα με τους απεσταλμένους τους γερμανικής «BILD»  στα χέρια απαγωγέων βρίσκονται η κόρη ενός γνωστού πολιτικού και ενός βιομήχανου. Οι δράστες ζητούν 100 εκατ. ευρώ για να τις απελευθερώσουν διαφορετικά είναι αποφασισμένοι να τις εκτελέσουν και μάλιστα με βασανιστικό τρόπο.

Το σύνολο των δυνάμεων της Αστυνομίας  έχει λάβει εντολή να προστατέψουν πάση θυσία το Αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» ώστε να μπορούν να «αποδράσουν» από δω κορυφαίοι Έλληνες, πολιτικοί, επιχειρηματίες, τραπεζίτες και μεγαλοιδιοκτήτες των ΜΜΕ που βρίσκονται στο στόχαστρο των αυτοσχέδιων συμμοριών.

Κι αυτό μετά από πληροφορίες που θέλουν τους κατοίκους  της Κερατέας που αντιστάθηκαν ηρωικά στη κατασκευή ΧΥΤΑ στη περιοχή τους,  να ετοιμάζονται να αποκλείσουν την πρόσβαση στο αεροδρόμιο με θηριώδη γεωργικά μηχανήματα και μπουλντόζες.

Στη περιοχή του Γουδή έχουν ήδη στηθεί κρεμάλες από τις οποίες αιωρούνται ομοιώματα Ελλήνων πολιτικών ενώ από τα μεγάφωνα της πλατείας ακούγονται τα soundtrack γνωστών  αμερικανικών γουέστερν.

Aυτή τη στιγμή στο Προεδρικό Μέγαρο καθώς και στο Μέγαρο Μαξίμου,  έχουν εισβάλλει εκατοντάδες αντιεξουσιαστές  και ξεσπούν στους πανάκριβους πίνακες, τα γραφεία και τα έπιπλα ενώ βεβηλώνουν τους διαδρόμους με κάθε τρόπο που επινοεί η ανθρώπινη φαντασία.

Οι εικόνες είναι σοκαριστικές και γι αυτό σας παρακαλούμε να απομακρύνεται τα μικρά παιδιά και τους κλέφτες πολιτικούς από τις τηλεοράσεις σας.

Τα υποκαταστήματα της ΔΕΗ και των Εφοριών έχουν παραδοθεί στις φλόγες ενώ εκρήξεις από αυτοσχέδιες βόμβες μολότωφ έχουν μετατρέψει την Αθήνα σε Καμπούλ.

Τα διεθνή πρακτορεία μεταδίδουν ότι Γερμανία και Γαλλία ετοιμάζονται να στείλουν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις για να καταστείλουν τις διαδηλώσεις αλλά και να προστατέψουν τις πρεσβείες τους που πολιορκούνται από χιλιάδες εξαγριωμένους διαδηλωτές.

Τα νοσοκομεία της χώρας κάνουν διαρκείς  εκκλήσεις για αίμα.

Στο μεταξύ πληροφορίες θέλουν πάνω από 200 κορυφαίους Έλληνες πολιτικούς να έχουν περάσει με κάθε τρόπο τα σύνορα της χώρας, ενώ ιδιωτικά αεροπλάνα, ελικόπτερα και θαλαμηγοί μεταφέρουν τους ισχυρούς επώνυμους πολίτες σε προορισμούς του εξωτερικού.

Το Αλ Ζαζίρα, μετέδωσε πριν από λίγο ότι βρίσκεται σε εξέλιξη κίνημα στρατιωτικών οι οποίοι ετοιμάζονται να αναλάβουν την διακυβέρνηση της χώρας.

Το διαδίκτυο έχει πάρει φωτιά και μόλις τώρα διαβάσαμε το twit  γνωστού δημοσιογράφου ότι βρέθηκαν νεκροί 7 γνωστά πρόσωπα της χώρας τα ονόματα των οποίων θα αποφύγουμε να αναμεταδώσουμε ώσπου να διασταυρώσουμε την πληροφορία.

Το ρεπορτάζ συνεχίζεται…

Υ.Γ> Το τρομακτικό σενάριο που μόλις διαβάσατε κάποιοι αγωνίζονται να αποτρέψουν με κάθε μέσο που έχουν στη διάθεσή τους πριν γίνει
ταινία-ντοκιμαντέρ με θέμα την Ελλάδα της χρεοκοπίας...

Η Σπείρα του Αρχιμήδου

http://olympia.gr/2012/01/17/%CE%B7-%CF%83%CF%80%CE%B5%CE%AF%CF%81%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%BC%CE%AE%CE%B4%CE%BF%CF%85/

…είναι η σπειροειδής καμπύλη της οποίας χαρακτηριστικό είναι ότι η απόσταση μεταξύ δύο διαδοχικών περιελίξεων παραμένει σταθερή. Ονομάζεται και επίπεδη έλικα.
Τα σημεία της καμπύλης παράγονται από ένα σημείο το οποίο κινείται με σταθερή ταχύτητα πάνω σε μια ευθεία η οποία περιστρέφεται με σταθερή γ…ωνιακή ταχύτητα.
Ο μαθηματικός τύπος, σε πολικές συντεταγμένες, που δίνει την καμπύλη αυτή είναι:
r= α +βθ ,
όπου α και β είναι πραγματικοί αριθμοί. Αλλαγή στο α περιστρέφει την σπείρα, ενώ το β καθορίζει την απόσταση μεταξύ δύο διαδοχικών περιελίξεων.
Ο Αρχιμήδης μελέτησε με μεγάλη λεπτομέρεια τις ιδιότητες της επίπεδης έλικας στο έργο του «Περί Ελίκων». Με την έλικα αυτή κατάφερε να τετραγωνίσει τον κύκλο, παρακάμπτοντας δηλαδή την “αυστηρή κατασκευή” με μόνο διαβήτη, κανόνα. Αν και το περιέγραψε πρώτος, φαίνεται ότι το σχήμα αυτό ήταν γνωστό από τα προϊστορικά χρόνια καθώς εντοπίστηκε στην τοιχογραφία με τις πολύχρωμες σπείρες που βρέθηκε στο κτίριο Ξεστή 3, στον προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου της Σαντορίνης
χρυσούς αριθμός Φ=1,618
Γιώργος Ρ.

Τα «επαναστατικά» παιχνίδια των «νταβάδων» - Του Θύμιου Παπανικολάου

http://olympia.gr/2012/01/17/%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CF%87%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BD%CF%84%CE%B1/

και των ιπποκόμων τους…

Είναι κοινοτυπία να πούμε, σήμερα, ότι τα ΜΜΕ αποτελούν τις μήτρες της προπαγάνδας του καθεστώτος. Τα  ΜΜΕ είναι και τα πολιτικά εργαλεία της άμεσης και δικτατορικής παρέμβασης της οικονομικής εξουσίας και των παρακρατικών της διαπλοκών…
Αν παρακολουθήσει κανείς, προσεκτικά και συστηματικά, αυτές τις πολιτικές παρεμβάσεις των ΜΜΕ και ιδιαίτερα των καναλιών (τελετουργίες πολιτικού θεάματος) μπορεί να διακρίνει ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ το τι παίζεται και ποια είναι τα πολιτικά σχεδιαγράμματα και οι στόχοι των οικονομικών ελίτ της εξουσίας…
Στην Ελλάδα αυτή η εικόνα των ΜΜΕ και ιδιαίτερα αυτή της χυδαίας και κυνικής τηλεοπτικής «παραφροσύνης», καθίσταται πιο ευδιάκριτη και ευανάγνωστη…
Εδώ οι «νταβάδες» των ΜΜΕ και οι γενίτσαροι της δημοσιογραφίας δεν κρατάνε πλέον ούτε τα προσχήματα, είναι αδίστακτοι, αλλά και διανοητικά ανεπαρκείς και πολιτικά άξεστοι, έτσι ώστε να μην είναι ικανοί να «επεξεργαστούν» τις αναγκαίες λεπτές και πειστικές φόρμες του ψεύδους και της εξαπάτησης…

Εδώ τα πάντα απαστράπτουν όπως η χυδαιότητα, η αχρειότητα και γραφικότητα του πολιτικού κλόουν, του Καρατζαφέρη…

Και όμως, ενώ γνωρίζουμε αυτή τη δωσιλογική λευχαιμία των «διαβόλων» της «ενημέρωσης», τρεφόμαστε από τα δηλητήρια που μας ποτίζουν και τα πολιτικά υποπροϊόντα (κόμματα, οργανώσεις ή πρόσωπα), που μας σερβίρουν…

Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι δολίως, άμεσα ή έμμεσα, φωνακτά ή διακριτικά μας χειραγωγούν και κατηχούν…

Ούτε καν αναρωτιόμαστε πώς κάποια πολιτικά σχήματα ή πρόσωπα προβάλλονται (κάποια μάλιστα αυτό-αναγορεύονται σε Παπαφλέσσες), πώς κάποιες «αιρετικές» απόψεις «περνάνε» από τα φίλτρα της δικτατορικής «ενημέρωσης» των «νταβάδων», πώς για κάποιες δήθεν ενοχλητικές «ιδέες» και δήθεν αντικαθεστωτικά «πρόσωπα» οι δρόμοι της προβολής και της διαφήμισης στα κανάλια είναι ανοικτοί…

Δεν αναρωτιόμαστε ούτε τούτο το απλό: Θα ήταν κάποιοι γνωστοί στον κόσμο για τους «γενναίους» παληκαρισμούς τους εάν δεν τους πρόβαλαν τα ΜΜΕ, εάν δεν διαφήμιζαν αυτά τα ΜΜΕ τους πολιτικούς τους λεονταρισμούς και τις αντικαθεστωτικές καταγγελίες και κορώνες τους; Και γιατί το κάνουν;

Αρνούμαστε να σκεφτούμε πώς κάποιοι από το ΠΟΥΘΕΝΑ και χωρίς κανένα έργο (θεωρητικό, πολιτικό, συγγραφικό κ.λπ) ΞΑΦΝΙΚΑ, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, γίνανε είδωλα των ΜΜΕ και τυγχάνουν συστηματικής και ολοένα αυξανόμενης προβολής…

Κλείνουμε, τέλος, τα μάτια και σε ένα άλλο σοβαρό «φαινόμενο»  φρενοβλάβειας της σημερινής πρακτικής πολλών ΜΜΕ: Αυτό της «αντικαθεστωτικής» και «αντιεξουσιαστικής» υστερίας.

Σήμερα βλέπουμε τούτο το παρανοϊκό: Τα πιο τυχοδιωκτικά αρπακτικά της διαπλοκής, οι πλέον αδίστακτοι κερδοσκόποι «νταβάδες», να φωνάζουν μέρα με την ημέρα όλο και πιο γοερά και υστερικά εναντίον του καθεστώτος, των κομμάτων, της τρόικας των «μνημονίων», ακόμα και εναντίον του Ευρώ και υπέρ της δραχμής κ.λπ…

Σήμερα βλέπουμε τους «νταβάδες» του τζόγου και της κερδοσκοπικής «αρπαχτής», καθώς και τα δημοσιογραφικά τους βυθοκορήματα να ΟΥΡΛΙΑΖΟΥΝ «επαναστατικά»…

Τι γίνεται; Ξαφνικά τα «λαμόγια» της διαπλοκής θέλουν  να ανατρέψουν το καθεστώς της «λαμογιάς» που τα ανέθρεψε και μέσα στο οποίο δεν έπαψαν ΠΟΤΕ να κολυμπάνε;

Φυσικά και τα πιο «σοβαρά» ΜΜΕ καθώς και οι πιο καλοαναθρεμμένες και μακιγιαρισμένες «δημοσιογραφικές πόρνες» αρχίζουν να κλιμακώνουν τις «επιθέσεις» τους εναντίον των Μνημονίων, της τρόικας κ.λπ. και να φτύνουν εκεί που έγλειφαν μέχρι χθες.

Γιατί αυτή η επιδημία της «σχιζοφρένειας» στα κανάλια των «νταβάδων» και στα μίσθαρνα όργανά τους;

Το πράγμα είναι απλό: Οι «νταβάδες»  σπέρνουν τους σπόρους των οικονομικών και πολιτικών τους συμφερόντων στο έδαφος της ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ μας (έχει συντελεστεί) και στο ΑΥΡΙΟ των επιπτώσεών της…

Οι «νταβάδες» γνωρίζουν ότι η παταγώδης πτώση (δηλαδή η επισημοποίηση της πτώχευσης) είναι προ των πυλών και ότι η «δίωξη» από το ευρώ θα είναι μία από τις συνέπειες…

Ετοιμάζονται, λοιπόν, για το νέο αυτό εφιαλτικό καθεστώς που θα προκύψει από τον αναπόφευκτο δρόμο της «ελεγχόμενης πτώχευσης», στο ΠΩΣ θα παρέμβουν στη νέα πραγματικότητα και στο ΠΩΣ  θα τη διαμορφώσουν προς όφελός τους…

Με αυτά τα δεδομένα της ολοκληρωτικής κατάρρευσης οι «νταβάδες» δεν έχουν κανένα πρόβλημα να «απαρνηθούν» τα Μνημόνια και το Ευρώ, ούτε και να μιλήσουν για επαναφορά της δραχμής.

Μάλιστα τα πιο τυχοδιωκτικά, κερδοσκοπικά και «αεριτζίδικα» αρπακτικά των «νταβάδων» ΟΧΙ μόνο δεν έχουν κανένα πρόβλημα με την επαναφορά της δραχμής, αλλά προσδοκούν και τεράστια «αεριτζίδικα» υπερκέρδη.

Οι λήσταρχοι αυτοί, τα χρήματα που έκλεψαν από την Ελλάδα, τα έχουν φυγαδεύσει στο εξωτερικό και έχουν και επιχειρήσεις τζόγου στο εξωτερικό. Αντιλαμβάνεται, λοιπόν, κανείς τα υπερκέρδη που θα αποκομίσουν με την «εισαγωγή» των χρημάτων που έκλεψαν σε ένα καθεστώς υποτιμημένης δραχμής…

Να γιατί δεν έχουν κανένα πρόβλημα να δημοκοπούν υπέρ της δραχμής και να κατασκευάζουν, από ΤΩΡΑ και τους πολιτικούς τους υπαλλήλους, με βάση ξύλινες δημαγωγίες υπέρ της δραχμής και της «εθνικής ανασυγκρότησης».

Κούφιες ρητορείες και δημοκοπίες γιατί ΟΥΔΕΠΟΤΕ προσδιόρισαν, αυτοί οι νέοι Μεσσίες, ποιες ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ δυνάμεις, συνακόλουθα και ποια είναι τα πολιτικά τους υποκείμενα που θα στηρίξουν την «εθνική ανασυγκρότηση», αλλά και πώς: Μέσα από τις ελεγχόμενες και κατοχικές εκλογικές διαδικασίες και το κράτος των «νταβάδων» (εγχώριων και διεθνών) ή μέσα από την ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΟΡΓΑΝΩΣΗ της λαϊκής ΟΡΓΗΣ στο δρόμο και μόνο στο δρόμο, δηλαδή μέσα από τα όργανα ΕΞΟΥΣΙΑΣ του λαού. Όμως αυτή η απάτη των νέων Μεσσιών είναι άλλο θέμα ανάλυσης…

Εδώ αναμφίβολα εκδηλώνεται και ο άγριος πόλεμος μεταξύ των ποικίλων ομάδων της οικονομικής και πολιτικής διαπλοκής. Πόλεμος στο ποιος θα έχει το πάνω χέρι στο νέο πολιτικό σκηνικό, στο σκηνικό μετά την επίσημη χρεοκοπία μας, που σχεδιάζεται…

Στον πόλεμο αυτόν ανάμεσα στις δυνάμεις της διαπλοκής και των «νονών» της κερδοσκοπικής αναισχυντίας θα ηχήσουν πολλά «επαναστατικά» και «υπερεπαναστικά» τύμπανα. Θα κατασκευαστούν,  θα  προβληθούν, θα παρελάσουν από τα κανάλια ΚΑΙ πολλά νέα είδωλα «πατριωτών επαναστατών».

Το κεφάλαιο και ιδιαίτερα τα πιο αιμοβόρα αρπακτικά του δεν έχουν ΚΑΜΙΑ προκατάληψη. Μπορεί να κραυγάσουν και για επαναστατικές ανατροπές και λαϊκές εξεγέρσεις όταν αυτές οι κραυγές εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους και όταν τα «επαναστατικά» τους είδωλα είναι «μπράβοι» τους…

ΠΡΟΣΟΧΗ, λοιπόν, γιατί θα γεμίσουμε από τέτοιους «επαναστάτες- μπράβους» των τοκογλύφων.

Η ΜΟΝΗ διέξοδος είναι η αγωνιστική και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ανάπτυξη και η αυτό-οργάνωση του ελληνικού λαού. Και οι πραγματικοί ηγέτες είναι αυτοί που θα βγούνε μέσα από την πολιτική ΚΙΝΗΣΗ και ΟΡΓΑΝΩΣΗ της λαϊκής ΟΡΓΗΣ: Της εξουσίας του δρόμου…

ΟΛΑ τα άλλα είναι απόπειρες κλειδώματος της λαϊκής ΟΡΓΗΣ στα τείχη του καθεστώτος της Νέας Τάξης και στις ψευδαισθήσεις των προφητών και ειδώλων που κατασκευάζουν τα ΜΜΕ…

ΠΗΓΗ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=28570#28570

Οι Έλληνες δημοσιογράφοι ενώνουν τη φωνή τους με τους Γάλλους συναδέλφους τους

http://zoornalistas.blogspot.com/2012/01/blog-post_146.html

ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΓΑΛΛΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ενωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών συμπαρίσταται στην κινητοποίηση του Εθνικού Συνδικάτου Δημοσιογράφων της Γαλλίας SNJ-SGT, που αύριο 18 Ιανουαρίου, διατρανώνει στο Παρίσι την αντίθεση των Γάλλων δημοσιογράφων στα μέτρα λιτότητας, τα οποία εξαγγέλθηκαν και ανατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις δεκαετιών, πλήττοντας ασφαλιστικά δικαιώματα και εισοδήματα, συντελώντας στην κοινωνική οπισθοδρόμηση των εργαζομένων στην Ευρώπη. Οι Έλληνες δημοσιογράφοι ενώνουν τη φωνή τους με τους Γάλλους συναδέλφους και στέλνουν το ακόλουθο μήνυμα:..

«Συνάδελφοι,
Εκεί που είστε βρεθήκαμε κι εμείς. Η επινοητικότητα των αγωνιστικών κινητοποιήσεων, η αλληλεγγύη των εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη και η ανάκτηση της εμπιστοσύνης της κοινωνίας, μας δείχνουν το δρόμο των διεκδικήσεων για την κατοχύρωση της επαγγελματικής αξιοπρέπειας, όπως υπαγορεύει το δημοσιογραφικό καθήκον απέναντι στη δημοκρατία και τους πολίτες της Ευρώπης»

Με τη σειρά του το Εθνικό Συνδικάτο Δημοσιογράφων της Γαλλίας SNJ-SGT απέστειλε το ακόλουθο μήνυμα στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ:

«Συνάδελφοι, Το Εθνικό Συνδικάτο Δημοσιογράφων της Γαλλίας SNJ- SGT εκφράζει αλληλεγγύη στον αγώνα σας και την απεργία ενάντια στα μέτρα λιτότητας που αντιμετωπίζετε και προκλήθηκαν από την παράλογη πολιτική, που υπαγορεύουν οι Βρυξέλλες, το ΔΝΤ και η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα. Είναι απαράδεκτη η κατάσταση των Ελλήνων δημοσιογράφων, οι οποίοι αναγκάζονται να αποδεχθούν τη μερική απασχόληση, μειώσεις των μισθών και τις επιθέσεις που δέχεται ο δημόσιος τομέας, οι οποίες υπαγορεύουν περικοπές των θέσεων εργασίας και την υποβάθμιση των συνθηκών εργασίας. Η ελληνική κυβέρνηση και οι Ευρωκράτες πρέπει να σταματήσουν τα παιχνίδια εις βάρος των δημοσιογράφων και της ελευθερίας του Τύπου. Βρήκαν τα χρήματα για να σώσουν τις τράπεζες σε όλη την Ευρώπη, όμως δεν υπάρχουν χρήματα για τους ανθρώπους για να πληρωθούν οι συντάξεις και να διατηρηθεί το υψηλό επίπεδο της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης στην Ελλάδα. Η περισσότερη λιτότητα θα οδηγήσει σε λιγότερη οικονομική ανάπτυξη και ακόμη περισσότερη λιτότητα και αθλιότητα για τον ελληνικό λαό και όλους τους εργαζόμενους στην Ευρώπη. Οι δημοσιογράφοι έχουν ένα συγκεκριμένο ρόλο στην κοινωνία, να ενημερώνουν το λαό και να σφυρηλατούν τον τρόπο σκέψης και τις γνώσεις του προκειμένου να λαμβάνει αποφάσεις. Αυτός ο ρόλος αποτελεί και το κύριο έργο, ιδιαίτερα της δημόσιας ραδιοφωνίας και τηλεόρασης. Στη Γαλλία, η ίδια πολιτική οδηγεί επίσης σε περικοπές θέσεων εργασίας. Ήδη το 10% του πληθυσμού είναι χωρίς δουλειά. Ο Σαρκοζί που έχει τον έλεγχο πολλών ΜΜΕ μέσω των φίλων του, επιχειρεί να συγκεντρώσει εφημερίδες και να ελέγξει την ενημέρωση, επειδή φοβάται την αλήθεια ότι οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και ο λαός βρίσκεται αντιμέτωπος με τη λιτότητα. Στις 18 Ιανουαρίου, η Συνομοσπονδία μας καλεί να διαδηλώσουμε ενάντια στο πρόγραμμα λιτότητας του Σαρκοζί. Ας αγωνιστούμε μαζί στην Ευρώπη για να έχουμε έναν πραγματικά ελεύθερο Τύπο, ποιοτική ενημέρωση και πάνω από όλα δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση. Αλληλεγγύη με τους Έλληνες δημοσιογράφους και τις Ενώσεις τους. Είμαστε το 99%».

PSI: Μια απάτη που ψάχνει νομιμοποίηση - Του κ. Γ. Βαρουφάκη

http://kostasxan.blogspot.com/2012/01/psi_17.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FvhzE+%28%CE%91%CF%82+%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5+%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82!%29

Εν αρχή ην η Απόλυτη Άρνηση. Αργότερα, η Άρνηση άρχισε να υποχωρεί κάτω από το βάρος της Πραγματικότητας. Υποχωρούσε όμως βασανιστικά αργά με αποτέλεσμα, όσο πέρναγε ο χρόνος, η Ελλάδα να απολέσει την όποια δυνατότητα είχε να ανακάμψει προτού να καούν πολλά «χλωρά» μαζί με τα «ξερά». Οι αντοχές της Άρνησης της Πραγματικότητας οδήγησαν στην μεταλαμπάδευση της Κρίσης σε όλη την ευρωζώνη, μετατρέποντας προβλήματα ρευστότητας σε πτωχεύσεις αρχικά στην Ιρλανδία, αργότερα στην Πορτογαλία κ.ο.κ. Ακόμα και σήμερα, η Άρνηση καλά κρατεί. Ίσως όμως το ελληνικό PSI να αποτελέσει τον προάγγελο του τέλους της. Αν όχι, είναι πολύ δύσκολο να διακρίνει κανείς πως η ευρωζώνη θα επιβιώσει.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η Απόλυτη Άρνηση ξεκίνησε πριν δυο χρόνια με εκείνο το τριπλό Nein την εποχή που η ελληνική οικονομία μπήκε στην σκοτοδίνη του δημόσιου χρέους, της ύφεσης και της στάσης επενδύσεων: Nein στην διάσωση, nein σε σοβαρή μείωση επιτοκίων, nein στο κούρεμα (ή αναδιάρθρωση ή μερική στάση πληρωμών). [1] Μερικούς μήνες μετά, τον Μάη του 2010, όταν οι χρηματαγορές ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο με την ασφυξία, ένα από τα τρία nein απεσύρθη: Το ελληνικό Μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση-βουνό (των €110 δις) ήταν γεγονός. Όμως τα άλλα δύο nein παρέμεναν: Τα επιτόκια παρέμειναν απαγορευτικά για το ελληνικό δημόσιο και, βέβαια, ούτε κουβέντα για κούρεμα του χρέους.

Μερικούς μήνες αργότερα, όταν έγινε πασιφανές ότι η ασθένεια είχε μεταφερθεί στο Σμαραγδένιο Νησί, καθ’ οδόν για την Ιβηρική Χερσόνησο, η Γερμανία αποφάσισε ότι ένα δεύτερο, από τα αρχικά τρία, nein έπρεπε να αποσυρθεί: Προβλέφθηκαν κουρέματα για το χρέος των «πεσόντων» κρατών –μελών που όμως αναβλήθηκαν μέχρι το προσωρινό ταμείο διάσωσης, το EFSF, να αντικατασταθεί από τον μόνιμο μηχανισμό, το ESM, το 2013. Πέρασαν άλλοι οκτώ μήνες έως ότου, τον Ιούλιο του 2011, φτάσαμε σε ένα νέο κομβικό σημείο: Το κούρεμα του ελληνικού χρέους ανακοινώθηκε, μόνο που του δόθηκε ένα νέο Οργουελιανό ακρώνυμο: PSI το ονόμασαν [2] ώστε να ακούγεται σαν κάτι που σκαρφίστηκαν οι ίδιοι οι ιδιώτες-δανειστές του ελληνικού κράτους.

Η κεντρική ιδέα ακουγόταν λογική: Γιατί να πρέπει να σηκώσουν το βάρος της διάσωσης του ελληνικού (και αργότερα του Ιρλανδικού, Πορτογαλικού κλπ δημοσίου) μόνον οι φορολογούμενοι των πλεονασματικών κρατών; Γιατί να μην αναλάβουν μέρος του βάρους και οι άπληστοι τραπεζίτες οι οποίοι τόσα χρόνια δάνειζαν με το αζημίωτο τα ανόητα κράτη (την ώρα που γνώριζαν καλά την επισφαλή κατάσταση των δημοσιονομικών τους); Πως αλλιώς θα τους δινόταν ένα μάθημα κι ένα κίνητρο την επόμενη φορά να προσέχουν σε ποιον δανείζουν; Αυτό το επιχείρημα ακουγόταν εύηχο στην Ομοσπονδιακή Βουλή του Βερολίνου, στο Παρίσι, στην Αθήνα ακόμα, οπουδήποτε υπήρχε ένα κοινό το οποίο με χαρά άκουγε λόγια που υπόσχονταν μια κάποια τιμωρία των τραπεζών οι οποίες με την αλόγιστη συμπεριφορά τους, τόσα χρόνια, διακινδύνευσαν το βιοτικό επίπεδο των αναπτυγμένων χωρών δανείζοντας με χρήμα τοξικό, χωρίς ειρμό και μέτρο, τόσο τον ιδιωτικό όσο και τον δημόσιο τομέα.

Αλίμονο όμως, στην Εποχή της Τραπεζοκρατίας [3], ακόμα και ένα «βαθύ» κούρεμα των χρεών προς τις τράπεζες μπορεί κάλλιστα να αποδειχθεί επικερδές για τα πιο σκοτεινά και απεχθή μέρη του αχαλίνωτου τραπεζικού και παρατραπεζικού συστήματος. Πράγματι, μόλις ανακοινώθηκε το ελληνικό PSI τον Ιούλιο του 2011, το σκιώδες τραπεζικό σύστημα (τα hedge funds, τα λεγόμενα «οχήματα ειδικού σκοπού» ή special vehicles κλπ) έζησαν στιγμές μεγάλης δόξας. Πως; Αγόρασαν μαζικά ελληνικά ομόλογα, σε τιμές εξευτελιστικές, δηλαδή στο 30% της ονομαστικής τους αξίας, με σκοπό να τα ανταλλάξουν με νέα ελληνικά ομόλογα (του Αγγλικού δικαίου όμως) τα οποία, παρά την πολύ πιο μακρά διάρκειά τους, προβλεπόταν να έχουν (διαχρονική) αξία πολύ μεγαλύτερη από εκείνη που κατέβαλαν για να αγοράσουν τα παλαιά. Επρόκειτο για ένα ιδιαίτερα επικερδές (για τους ιδιώτες)… κούρεμα! Να γιατί τελικά η Συμφωνία της 21ης Ιουλίου ήταν μια τρύπα στο νερό και το πρώτο PSI ναυάγησε: Από τη μία το ελληνικό δημόσιο δεν θα είχε κανένα κέρδος (και μόνο τα hedge funds θα έκαναν πάρτι) ενώ από την άλλη η ύφεση πήρε νέα τροπή πολύ γρήγορα και μάλιστα τόσο ειδεχθή που εντός του καλοκαιριού οι ηγέτες μας αναγκάστηκαν, εν μέσω των διακοπών τους, να παραδεχθούν ότι η «λύση» του Ιουλίου δεν ήταν παρά επιδείνωση του προβλήματος.

Το περασμένο φθινόπωρο, λοιπόν, οι πεφωτισμένοι ηγέτες μας αναγκάστηκαν να βρουν μια νέα «οριστική λύση». Έκατσαν και σκέφτηκαν ότι τελικά χρειάζεται ένα ακόμα βαθύτερο κούρεμα, έτσι ώστε και να μην ανταμειφθούν τα hedge funds και το ελληνικό δημόσιο να ανακουφιστεί από ένα σημαντικό μέρος του χρέους. Έτσι γεννήθηκε το δεύτερο PSI, το PSI Mk2. Πρώτο θύμα του PSI Mk2 ήταν, ως γνωστόν, ο Γιώργος Παπανδρέου ο οποίος φάνηκε ανίκανος να το προωθήσει, έχοντας ήδη σπαταλήσει την προηγούμενη διετία ό,τι πολιτικό κεφάλαιο είχε. Ο αντικαταστάτης του, που παρεμπιπτόντως έως και τρεις μέρες πριν την πρωθυπουργοποίησή του διερρήγνυε τα ιμάτιά του ότι το PSI δεν είναι «ούτε αναγκαίο ούτε και επιθυμητό», ανέλαβε την μετατροπή του PSI Mk2 ως τον νέο εθνικό στόχο, ως τον φάρο που θα οδηγήσει την χώρα από την πυκνή ομίχλη της Κρίσης, ως τον λόγο για τον οποίο πρέπει να τον εμπιστευτούμε, να τον στηρίξουμε, να τον δοξάσουμε.
Επί της ουσίας, το PSI Mk 2 προέβλεπε το εντυπωσιακό κούρεμα του 50% στην ονομαστική αξία των ομολόγων που κατέχουν οι τράπεζες και οι παρατράπεζες (όχι όμως και η ΕΚΤ). Προέβλεπε μάλιστα την αντικατάσταση των παλαιών ομολόγων με νέα ομόλογα μισής ονομαστικής αξίας και πολύ μακρύτερης διάρκειας. Αυτό σημαίνει ότι, δεδομένου ότι τα επιτόκια των νέων ομολόγων δεν θα ξεπερνούσαν το 5% με 6%, η διαχρονική αξία των νέων ομολόγων (που θα αντικαταστούσαν τα παλαιά) δεν θα ξεπερνούσε το 40% των παλαιών. Με απλά λόγια, οι ομολογιούχοι του ελληνικού δημοσίου θα αποδέχονταν, και μάλιστα εθελοντικά, να χάσουν 60 λεπτά για κάθε ένα ευρώ χρέους. Γιατί εθελοντικά; Από την μεριά της ΕΕ, η εθελοντική φύση του κουρέματος επιβλήθηκε ώστε να μην πυροδοτηθούν τα ασφάλιστρα CDS που έχουν εκδώσει άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες σε περίπτωση υποχρεωτικού κουρέματος (κάτι που θα έβαζε σε δύσκολη θέση τις τράπεζες-εκδότες των CDS). Από την μεριά των τραπεζιτών, αποδέχθηκαν τον χαρακτηρισμό του κουρέματος ως εθελοντικού γιατί απειλήθηκαν με πλήρη στάση πληρωμών. [Έτσι κι αλλιώς, οι πιο πολλοί εξ αυτών (με εξαίρεση της ελληνικές τράπεζες, οι οποίες όμως επιβιώνουν από την «γενναιοδωρία» της ΕΚΤ) είχαν αγοράσει αυτά τα ομόλογα κοψοτιμής…]

Η βασική αρχή της Πτωχοτραπεζοκρατίας είναι: Ουδέν κακόν αμιγές τεράστιων κερδών. Ακόμα και την στιγμή που αντιμετωπίζουν ένα βαθύ κούρεμα, οι επιτήδειοι βρίσκουν κάτι που τους κάνει να χαμογελούν πλατιά. Στην περίπτωση του PSI Mk 2, τα χαμόγελά τους εξηγούνται από δύο λόγους: Πρώτον, όπως είναι γνωστό, οι περισσότεροι των εναπομεινάντων ομολογιούχων τα αγόρασαν περίπου στο 30% της αξίας τους. Εάν το PSI Mk2 επιφέρει ένα κούρεμα μικρότερο του 70%, και πάλι κερδισμένοι είναι. Δεύτερον, οι διευθύνοντες των παρατραπεζών (των hedge funds και των ειδικών οχημάτων που έχουν ιδρύσει στο σκοτάδι οι μεγάλες τράπεζες) είχαν μια νέα φαεινή ιδέα: Δεδομένης της πρεμούρας της ΕΕ να αποτραπεί η πυροδότηση των CDS, και για αυτό να χαρακτηριστεί τα κούρεμα εθελοντικό, τι σταματά τα hedge funds να αγοράσουν κι άλλα ελληνικά ομόλογα και να πουν «Κύριοι εμείς δεν δεχόμαστε το κούρεμα εθελοντικά. Αν θέλετε να μας κουρέψετε, κάντε το. Όμως τότε, καθώς θα μας κουρέψετε υποχρεωτικά, θα καταφύγουμε στο ISDA, στα δικαστήρια αν χρειαστεί, ζητώντας την πυροδότηση των CDS”;

Ήδη, ένα μεγάλο hedge fund αποχώρησε από τις διαπραγματεύσεις με την ελληνική κυβέρνηση δηλώνοντας ότι θα κάνει ακριβώς αυτό: Θα εκκινήσει δικαστική διαδικασία για να πάρει το 100% της ονομαστικής αξίας των ομολόγων. Πρόκειται βέβαια για κίνηση τακτικής που στόχο έχει να εκβιάσει ένα πολύ μικρότερο κούρεμα που θα τους αποφέρει μεγάλα κέρδη (δεδομένου ότι έχουν αγοράσει πάμφθηνα τα ελληνικά ομόλογα). Ένα είναι σίγουρο: Όσο η ΕΕ επιμένει στο εθελοντικό κούρεμα, στο PSI, την διαπραγματευτική ισχύ την έχει το παρατραπεζικό, σκιώδες χρηματοπιστωτικό, σύστημα.

Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι δεν θα έχουμε σύντομα μια φανφαρόνικη ανακοίνωση κάποιας συμφωνίας ελληνικής κυβέρνησης και τραπεζιτών για το PSI Mk2. Είναι πολύ πιθανόν να έχουμε. Δεν θα σημαίνει όμως τίποτα αξιόλογο στην πράξη. Για να το πω απλά, το PSI Mk2 είναι ήδη, επί της ουσίας, νεκρό γράμμα – ακριβώς όπως ήταν και το PSI Mk1. Τα καμώματα των παρατραπεζών (πίσω από τις οποίες κρύβονται και πολλές μεγάλες τράπεζες), συν η προβλέψιμη χειροτέρευση της ελληνικής οικονομίας, έχουν εξασφαλίσει την αποτυχία του νέου «σταθεροποιητικού» προγράμματος το οποίο, όπως η κυβέρνηση παραδέχεται, στηρίχθηκε στο… PSI Mk 2.

Τις επόμενες μέρες, οι διαπραγματεύσεις μπορεί να συνεχιστούν κανονικά, η ανακοίνωση της συμφωνίας να γίνει με τυμπανοκρουσίες, όμως, στην πραγματικότητα, ο στόχος της μείωσης (μέσω του PSI Mk 2) του δημόσιου χρέους μας, έως το 2020, στο 120% του ΑΕΠ είναι απολύτως άπιαστος. Κι αν δεν με πιστεύετε, ότι η όλη ιστορία με το PSI απέτυχε παταγωδώς, θυμηθείτε πως την 9η Δεκεμβρίου η ΕΕ αποφάσισε ότι τέρμα τα PSI – ότι το δικό μας θα είναι το τελευταίο. Λάθος ήταν και πέρασε. Έλα όμως που εδώ, στην πιο δοκιμαζόμενη χώρα, ακόμα μας το παρουσιάζουν ως την βασική στρατηγική εξόδου από την Κρίση!

Και τώρα;

Η χρονιά ξεκίνησε με μια ενδιαφέρουσα και αξιοπρόσεκτη παρέμβαση από τον Αθανάσιο Ορφανίδη, τον Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου και μέλους του Συμβουλίου της ΕΚΤ. Σε επιστολή που δημοσιεύτηκε στους Financial Times της 5ης Ιανουαρίου, ο κ. Ορφανίδης έγραψε: «Οι αγορές δημόσιου χρέους βασίζονται στην εμπιστοσύνη», ουσιαστικά ασκώντας κριτική στους πολιτικούς ηγέτες της ευρωζώνης αναφερόμενος σε μια «…συλλογική αποτυχία των διαμορφωτών της πολιτικής της ευρωζώνης.» Έως εδώ πολύ όμορφα. Όσο για το PSI, ο κ. Ορφανίδης επανέλαβε αυτό που πολλοί λένε: Σηματοδότησε στους επενδυτές, ιδίως στους εκτός Ευρώπης, ότι «το δημόσιο χρέος της ευρωζώνης δεν πρέπει πλέον να θεωρείται ασφαλές και πως δεν υπάρχει πλέον η σιγουριά πως θα αποπληρωθεί στο ακέραιο». Όπως έχω επανειλημμένα γράψει από τότε που ανακοινώθηκε τον περασμένο Ιούλιο το πρώτο PSI, έτσι και ο κ. Ορφανίδης θεωρεί πως το ελληνικό PSI αντί να τιμωρεί τους πιο «ένοχους» του τραπεζικού συστήματος, τις παρατράπεζες και τις τράπεζες που κρύβονται πίσω τους, τους έδωσε πάτημα να επιδοθούν σε νέες κερδοσκοπικές περιπέτειες. [Και εκείνος αναφέρει πως τα διάφορα funds αγόρασαν ελληνικά ομόλογα μεταξύ 35 και 40 λεπτών το ευρώ και τώρα επιμένουν να τηρηθούν συμφωνίες που θα τους αποφέρουν θεαματικά κέρδη.]

Βέβαια, οι κακεντρεχείς θα πουν, και ίσως να έχουν δίκιο, ότι ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου είναι λογικό να καταφέρεται εναντίον του PSI, του οποιουδήποτε κουρέματος του ελληνικού δημόσιου χρέους, καθώς οι κυπριακές ιδιωτικές τράπεζες κινδυνεύουν να βουλιάξουν από τα ελληνικά ομόλογα τα οποία, αν κουρευτούν βάναυσα, θα τις οδηγήσουν στα πρόθυρα της πτώχευσης. Παρόλο που έχει μια βάση το επιχείρημα αυτό, δεν είναι αυτός ο λόγος που η άποψη του κ. Ορφανίδη πάσχει. Πάσχει επειδή ο κ. Ορφανίδης κάνει το ίδιο λάθος που κάνουν τα τελευταία δύο χρόνια η κα Merkel, ο κ. Sarkozy και, βεβαίως, η ελληνική κυβέρνηση: Θεωρούν πως το πρόβλημα με το ελληνικό δημόσιο χρέος μπορεί να αντιμετωπιστεί ανεξάρτητα από (α) την βαθειά κρίση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, και (β) το πρόβλημα χρέους των υπόλοιπων χωρών της ευρωζώνης. Η αλήθεια όμως είναι ότι το ελληνικό πρόβλημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί εκτός μιας συνολικής λύσης στο πλαίσιο της οποίας να αντιμετωπίζονται τα (α) και (β) και που αντιμετωπίζει την ύφεση που πλήττει πλέον ολόκληρη της Ευρώπη.

Το βασικό αποδεικτικό στοιχείο του περιορισμένου οπτικού πεδίου του κ. Ορφανίδη, που εξ αιτίας του μειώνεται το ειδικό βάρος της (κατά τα άλλα εύλογης) κριτικής που ασκεί στο ελληνικό PSI, είναι η εναλλακτική λύση που προτείνει: Η Ελλάδα, λέει στην επιστολή του ο κ. Ορφανίδης, αντί για PSI χρειάζεται νέα 30ετή δάνεια με επιτόκιο 3%. Το πρόβλημα με την σκέψη αυτή είναι ότι, όπως έγραψα πιο πάνω, δεν λαμβάνει υπ’ όψη την συστημικότητα της Κρίσης. Π.χ. δεν είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς πως θα μπορούσε η Ευρώπη να συναινέσει σε 30ετή δάνεια με 3% επιτόκιο για την Ελλάδα χωρίς παράλληλα να χορηγούνται αντίστοιχα δάνεια στην Ιρλανδία, στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Ιταλία, ακόμα και στο Βέλγιο. Και δεν είναι δυνατόν να λείπει η πρόβλεψη επανακεφαλαιοποίησης των ευρωπαϊκών τραπεζών που χρειάζονται τουλάχιστον μισό τρις ευρώ (όχι σε δάνεια από την ΕΚΤ αλλά σε νέα κεφάλαια). Οπότε το ερώτημα τίθεται; Που θα βρεθούν τα περίπου τρία τρις που χρειάζονται για αυτόν τον σκοπό; Ο κ. Ορφανίδης δεν απαντά αλλά, με την σιωπή του, αφήνει να εννοηθεί πως θα βρεθούν με την έκδοση ευρωομολόγου. Καθώς, από αυτές τις σελίδες, επιχειρηματολογώ υπέρ της έκδοσης ευρωομολόγου πολύ, πολύ καιρό, δεν θα διαφωνήσω. Όμως το ερώτημα τίθεται εκ νέου: Τι είδους ευρωομόλογα θέλουμε;

Πώς η αποτυχία του PSI ξαναφέρνει στο προσκήνιο την πρότασή μας
Καταλήγουμε, λοιπόν, στο κοινό συμπέρασμα (τουλάχιστον ο κ. Ορφανίδης και ο υπογράφων) ότι αντί για PSI και πράσινα άλογα, η ευρωζώνη χρειάζεται ευρωομόλογα εδώ και τώρα. Τι είδους όμως; Σίγουρα δεν θέλουμε ευρωομόλογα που θα εκδίδουν από κοινού τα κράτη-μέλη (jointly and severally issued eurobonds, όπως αναφέρονται διεθνώς). Γιατί; Για τους λόγους που θα σας εξηγήσει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον η κα Merkel: επειδή τέτοιου είδους ευρωομόλογα, καθώς θα τα εγγυάται και η Γερμανία αλλά και η Ελλάδα, θα έχουν επιτόκια μεταξύ των γερμανικών και των ελληνικών – δηλαδή επιτόκια τα οποία θα είναι πολύ υψηλά για την Γερμανία και όχι αρκετά χαμηλά για την Ελλάδα.

Τι εναλλακτική υπάρχει; Μία εναλλακτική θα ήταν να είχαμε, όπως οι ΗΠΑ, ένα Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών, το οποίο θα εξέδιδε ευρωομόλογα εκ μέρους της ευρωζώνης και χωρίς εγγυήσεις από τα κράτη-μέλη. Τέτοιο υπουργείο ούτε έχουμε ούτε και μπορούμε να αποκτήσουμε στο χρονικό διάστημα που μένει πριν την τελική κατάρρευση της ευρωζώνης. Οπότε; Οπότε μένει η λύση που προτείνουμε σχεδόν δύο χρόνια με τον Stuart Holland: Έκδοση ευρωομολόγων από την ΕΚΤ, χωρίς την παραμικρή εγγύηση για αυτά από την Γερμανία ή οποιοδήποτε άλλο κράτος-μέλος. (Βλ. εδώ για την παρουσίαση της (δεύτερης έκδοσης της) πρότασης αυτής στο protagon, εδώ για την αγγλική έκδοση και εδώ για μια αντιπαράθεση επ’ αυτής με τον κ. Α. Κούτρα.)

Εναλλακτικές προτάσεις υπάρχουν βέβαια και άλλες. [3] Όμως, σε τελική ανάλυση, η μόνη που μπορεί (κατά την γνώμη μου) να αποτελέσει συνολική λύση (όπως απαιτεί η συστημικότητα της Κρίσης) δεν μπορεί παρά να προβλέπει έκδοση ομολόγων, εκ μέρους της ευρωζώνης στο σύνολό της, από την ΕΚΤ, ομόλογα τις αποπληρωμές των οποίων βεβαίως θα αναλάβουν τα κράτη-μέλη αλλά με τα χαμηλά επιτόκια που μόνο η ΕΚΤ μπορεί να εξασφαλίσει.

Επίλογος

Το ελληνικό PSI εξ αρχής ήταν ένα λάθος σε αναζήτηση εκλογίκευσης και πολιτικής νομιμοποίησης. Έδωσε, από τον περασμένο Ιούλιο, πεδίο δράσης λαμπρό στο παρατραπεζικό σύστημα εις βάρος της Ελλάδας και της Ευρώπης, υποβοηθώντας την Κρίση να εξαπλωθεί πιο βίαια και σε μεγαλύτερο πλάτος και βάθος.

Το ερώτημα είναι: Τι εναλλακτική υπάρχει; Θεωρώ ότι η πρότασή μας για ομόλογα έκδοσης της ΕΚΤ εξακολουθεί να αποτελεί την βάση της μοναδικής ευκαιρίας που έχει τόσο η Ελλάδα όσο και η ευρωζώνη να ξεπεράσουμε όλοι μαζί την Κρίση.

Πρόσφατα, είχα μια συζήτηση με στέλεχος της Goldman Sachs. Ξαφνιάστηκα, και σας ομολογώ ότι ένιωσα άβολα, όταν τον άκουσα να μου λέει ότι συμφωνεί με την πρότασή μας. Με τον γνωστό κυνισμό που αποτελεί άλλωστε σήμα κατατεθέν της εταιρείας του, πρόσθεσε το εξής ενδιαφέρον επιχείρημα: «Σε τελική ανάλυση, η λύση που προτείνετε θα εφαρμοστεί θέλουν δεν θέλουν. Όταν η ΕΚΤ θα έχει επωμιστεί, λίγο-λίγο, πολλά ομόλογα-σκουπίδια [σημ. αναφερόταν στα ελληνικά, ιρλανδικά, ιταλικά κ.ο.κ. ομόλογα], για να πάρει κι άλλα θα αναγκαστεί να δανειστεί ώστε να συνεχίσει να τα αγοράζει [σημ. εδώ εννοούσε ότι η Γερμανία δεν θα την άφηνε να τυπώνει κι άλλο χρήμα]. Μόλις αυτός ο δανεισμός επισημοποιηθεί, τα ευρωομόλογα έκδοσης ΕΚΤ που προτείνετε θα είναι γεγονός και, σύντομα, η ΕΚΤ θα ζητήσει από τα κράτη-μέλη τα οποία βοηθά αγοράζοντας τα ομόλογά τους δεύτερο χέρι να αρχίσουν να τα εξυπηρετούν, να τα αποπληρώνουν.» Όπως έλεγε και ο Marlow, ο Μεφιστοφελής έχει τις καλύτερες μελωδίες…

Σημειώσεις
[1] Υπήρχε κι ένα τέταρτο nein το οποίο όμως ποτέ δεν αρθρώθηκε το 2010: Nein στην έξοδο από την ευρωζώνη.
[2] Private Sector Initiative/Participation/Involvement
[3] Εδώ αναφέρομαι στο ιδιόμορφο καθεστώς που γέννησε το Κραχ του 2008 στο οποίο την μέγιστη εξουσία επί των πλεονασμάτων που παράγονται την έχουν οι τραπεζίτες με τις μεγαλύτερες ζημίες. Βλ. το Λεξιλόγιο Κρίσης μου (Εκδόσεις Ποταμός) ή το βασικό επιχείρημα στο αγγλικό βιβλίο μου Global Minotaur.
[4] Μια πρόσφατη τέτοια πρόταση παρουσιάστηκε από τον κ. Γιώργο Ζεστό σε άρθρο του στην Καθημερινή: Η Ελλάδα θα μπορούσε να εκδίδει ομόλογα με εγγυήσεις της ΕΚΤ πληρώνοντας στην ΕΚΤ ένα μικρό ασφάλιστρο. Έχει ενδιαφέρον να προσέξουμε ότι η πρόταση Ζεστού έχει πολλά κοινά με την δική μας πρόταση. Η ιδέα του κ. Ζεστού είναι να εγγυάται στους επενδυτές η ΕΚΤ την αποπληρωμή των ομολόγων των κρατών-μελών. Η διαφορά είναι ότι η δική μας πρόταση (i) δίνει περισσότερες εγγυήσεις στην ΕΚΤ ότι τα κράτη-μέλη θα τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους (καθώς οι αποπληρωμές των κρατών γίνονται κατ’ ευθείαν προς την ΕΚΤ, με τα δάνεια αυτά να έχουν προτεραιότητα αποπληρωμής σε σχέση με όλα τα άλλα) και (ii) είναι ελκυστικότερη για τους ξένους (ιδίως τους εξ Ασίας) επενδυτές οι οποίοι σίγουρα προτιμούν να αγοράζουν ομόλογα έκδοσης της ΕΚΤ παρά του ελληνικού δημοσίου (κι ας τα εγγυάται η ΕΚΤ).