«Η Ελλάδα είναι ακόμη το κακό παιδί της Ευρώπης», αναφέρει ο Humprys, που εδώ και χρόνια έχει αγοράσει ένα σπίτι στην Πελοπόννησο, ενώ ο γιος του είναι παντρεμένος με Ελληνίδα και μένει μόνιμα στην Αθήνα.
Ο αρθρογράφος εδώ και 20 χρόνια έρχεται στη χώρα μας, κάτι που του επιτρέπει να έχει ξεκάθαρη γνώμη για τα καλά και τα κακά του τόπου. Το πρώτο κακό είναι η διαφθορά, ενώ το δεύτερο είναι η ανικανότητα.
Πρώτοι στη διαφθορά είναι πολιτικοί και ισχυροί επιχειρηματίες, ενώ ακολουθούν δημόσιοι υπάλληλοι, που πολλές φορές είναι «φαντάσματα». Δεν εργάζονται, αλλά πληρώνονται, επειδή κάποιος συγγενείς έχει εκλεγεί τοπικός άρχοντας. Ένα τοξικό μείγμα νεποτισμού, φοροδιαφυγής, περιστατικών δωροδοκίας, απληστίας, γκροτέσκο ανικανότητας και ασφυκτικής γραφειοκρατίας.
Ωστόσο, οι Έλληνες δεν δημιούργησαν μόνοι τους την καταστροφή. Χρειάστηκε να συμβάλλουν σε αυτό και πανίσχυρες επενδυτικές τράπεζες, που έκαναν τα στραβά μάτια και μαγείρευαν τα στοιχεία, καθώς και ξένες κυβερνήσεις, που ενώ γνώριζαν ότι το πλοίο έπεφτε στα βράχια, ήταν ευτυχείς να το βλέπουν εξυπηρετώντας τα συμφέροντά τους.
Την ίδια ώρα, οι Έλληνες πολίτες κάνουν ό, τι καλύτερο μπορούν. Νιώθουν προδομένοι από τους πολιτικούς τους και από τους ηγέτες της ΕΕ, κυρίως τους Γερμανούς και αισθάνονται οργή. Υπάρχουν αυτοί που διαμαρτύρονται, επειδή δεν μπορούν να καταλάβουν το λόγο για τον οποίο ένας εκλεγμένος πρωθυπουργός αντικαθίσταται από έναν τεχνοκράτη που επέβαλε μια ξένη δικτατορία.
Οι καθημερινοί άνθρωποι της Ελλάδας άλλωστε δεν αποτελούν το στερεότυπο του φοροφυγά και του τεμπέλη που πίνει ρετσίνα. Εργάζονται σκληρά και υποφέρουν από τη λιτότητα.