Ο πρωθυπουργός-Κασσάνδρα προανήγγειλε το μεγάλο μπαμ!

http://kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=7766

Στη συνάντησή του  με τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ από  την Κεντρική Μακεδονία ο πρωθυπουργός προσπάθησε να τους αναπτερώσει το ηθικό. Τους έδωσε συγχαρητήρια για την τόλμη που δείχνουν ψηφίζοντας δύσκολα νομοσχέδια και υποσχέθηκε ότι δε θα επιτρέψει η Ελλάδα να αποκτήσει μισθούς Κίνας και Ινδίας.
Μια θέση που από τους βουλευτές εκλήφθηκε ως… υποχώρηση, αφού η προεκλογική δέσμευση, όπως υπενθύμισε εις εκ των συμμετεχόντων ήταν να γίνουμε… η Δανία του Νότου!  Το κλίμα ήταν βαρύ.

Οι βουλευτές επισήμαναν πως δεν αντέχουν για πολύ ακόμη ενώ οι αντοχές του κόσμου έχουν ήδη εξαντληθεί. Μεταξύ άλλων ο Γιώργος Παπανδρέου είπε:

• «Όλα θα πάνε καλά, εκτός κι αν γίνει κάποιο μπαμ» χωρίς να το προσδιορίσει. Δεν μίλησε για εκλογές και συγκυβέρνηση.
• «Όσον αφορά τις εργασιακές συμβάσεις δε θα γίνουμε Ινδία» τόνισε, καθώς την ώρα της συνάντησης έλαβε ένα σημείωμα με τις απαιτήσεις της τρόικας από τον υπουργό Εργασίας.
• «Δεν είμαστε ούτε νεοφιλελεύθεροι, ούτε κρατιστές, είμαστε με τον πολίτη με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου» σημείωσε για την ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ.
• «Κλείνουμε τις αλλαγές, να ηρεμήσει ο κόσμος και να γίνουν οι επενδύσεις».
• Για τον Κώστα Σημίτη απάντησε ότι «έχει αυτονομία ως πρώην πρωθυπουργός».

Τέλος, δέχθηκε σκληρή κριτική για τον Ηλία Μόσιαλο και τα όσα είπε για τα προνόμια των βουλευτών.

ΣΟΚ: Πιθανόν τον Νοέμβριο η πτώχευση της Ελλαδας λέει το Reuters! (Για να κάνουν κάποιοι ταμείο!)

http://olympia.gr/2011/10/03/%cf%83%ce%bf%ce%ba-%cf%80%ce%b9%ce%b8%ce%b1%ce%bd%cf%8c%ce%bd-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%bd%ce%bf%ce%ad%ce%bc%ce%b2%cf%81%ce%b9%ce%bf-%ce%b7-%cf%80%cf%84%cf%8e%cf%87%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7/

«Επί δύο χρόνια η ευρωζώνη πάσχισε να αντιμετωπίσει την κρίση χρέους ξοδεύοντας εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ και ώρες συζητήσεων τα οποία όμως δεν είχαν σχεδόν καμία επιτυχία.
Οι επόμενες εβδομάδες ίσως αποδειχθούν καθοριστικές» αναφέρει δημοσίευμα του αμερικανικού πρακτορείου Reuters το οποίο δημοσιεύτηκε την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη η σύνοδος των ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών στο Λουξεμβούργο.
Οι συντάκτες αναφέρουν ότι υπό άλλες συνθήκες η παραδοχή της ελληνικής κυβέρνησης ότι βρίσκεται εκτός δημοσιονομικών στόχων θα είχε προκαλέσει τη διακοπή της δανειοδότησης από τους δανειστές της. Όμως όπως τουλάχιστον εκτιμά το Reuters η Γαλλία και η Γερμανία, οι κάτοχοι του μεγαλύτερου μέρους του εξωτερικού χρέους της Ελλάδας, δεν είναι ακόμα έτοιμοι για την πτώχευση που θα προκαλούσε αναμφίβολα η διακοπή της χρηματοδότησης.
Ωστόσο τα δεδομένα θα αλλάξουν σύντομα καθώς πριν η ελληνική κυβέρνηση λάβει την επόμενη (έβδομη) δόση του δανείου «οι κανόνες του παιχνιδιού θα έχουν αλλάξει» αναφέρει το Reuters.
Εως τότε οι χώρες του ευρώ ίσως έχουν αποκτήσει πρόσβαση σε περισσότερα κεφάλαια από το EFSF (μέσω της αύξησης της κεφαλαιακής βάσης) κάτι που θα θωρακίσει επαρκώς τις τράπεζες Γαλλίας και Γερμανίας. Αυτό πιθανόν να αποφασιστεί μέχρι τις 29 Νοεμβρίου, ημερομηνία κατά την οποία θα πραγματοποιηθεί το επόμενο eurogroup στις Κάνες της Γαλλίας.
«Νομίζω ότι είναι πιθανό να συμβεί (η πτώχευση) από τη στιγμή που θα ισχύσει ο νέος EFSF και θα αλλάξει ο επικεφαλής της ΕΚΤ, δηλαδή από το Νοέμβριο» δηλώνει στο πρακτορείο ο αναπληρωτής διευθυντής του ινστιτούτου ερευνών Bruegel Γκούντραμ Γουλφ.
Η έλευση του ιταλού Μάριο Ντράγκι στη θέση του Ζαν Κλοντ Τρισέ εκτιμάται και από άλλους αναλυτές ως προαναγγελία μιας πιο σκληρής στάσης της ΕΚΤ έναντι της Ελλάδας. «Η απόφαση αυτή θα ληφθεί μέχρι τότε εφόσον ο ιδιωτικός τομέας έχει απαλλαχθεί από αρκετά μεγάλο μέρος του κόστους που επιβάλλεται στους πιστωτές από το δεύτερο πακέτο βοήθειας της 21ης Ιουλίου» αναφέρει το δημοσίευμα.
Πηγή: ΤΟ ΒΉΜΑ

Σεμίνα Διγενή: Γιώργο δεν ξέρεις τι σε περιμένει... ούτε οι υπόλοιποι 300 ξέρουν...

http://kostasxan.blogspot.com/2011/10/300_03.html?utm_source=BP_recent


Ανοιχτή επιστολή στον Πρωθυπουργό της Κατοχής

Της Σεμίνας Διγενή

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Ίσως έχετε ακουστά από τις πανεπιστημιακές σας σπουδές στην Αμερική, την περίπτωση του Έλληνα ελεγειακού ποιητή Σόλωνα, τον οποίο οι Αθηναίοι το 600 π.Χ. λόγω επικίνδυνων στάσεων (κινημάτων) αρχαίων αγανακτισμένων πολιτών, τοποθέτησαν με έκτακτη διαδικασία εκλογής από το Δήμο της Αθήνας (κι όχι από τον Άρειο Πάγο) «άρχοντα», νομοθέτη με έκτακτες εξουσίες, για να αποκαταστήσει την κοινωνική ειρήνη και τη μεταβολή των θεσμών.

Τα εξαιρετικά τολμηρά του μέτρα προέβλεπαν ανάμεσα σε άλλα, την ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗ του αρχαίου κοινωνικού κράτους και με μια σειρά μεταρρυθμίσεων, κατέστησε πολλούς άδικα φυλακισμένους ή υποθηκευμένους με τη ζωή τους Αθηναίους, ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ…

Να σας πω…

Τώρα που τα ξαναγράφω αυτά, σκέφτομαι πως μάλλον δεν έχετε γνώση της αρχαίας Ιστορίας. Μάλλον διαθέτετε επιλεκτική ιστορική μνήμη κι ίσως ο αγαπημένος σας συγγραφέας να ήταν ο Αδόλφος Χίτλερ κι όλες εκείνες οι συναρπαστικές μορφές του Εθνικοσοσιαλισμού… ίσως κρυβόσασταν πολύ καλά πίσω από τα παντελόνια του πατέρας σας, όταν αγανακτούσε με την κρυφή πλευρά του ιδιότυπου αυτισμού σας…

Για να επιστρέψω όμως στο θέμα μας.

Ο δίκαιος αρχαίος νομοθέτης λοιπόν, προτού κληθεί να νομοθετήσει ΔΙΚΑΙΑ ήταν ένας ποιητής «γνωμικών» ελεγειών (δηλαδή έγραφε πολιτική φιλοσοφική ποίηση – συμβούλευε τους Αθηναίους δηλαδή πως να πολιτεύονται (να ζουν ως ελεύθεροι πολίτες δηλαδή).

Γιατί σας τα γράφω όλα αυτά;

Εδώ και δυο χρόνια, ένα ολόκληρο εκκεντρικά αμοιβόμενο πολιτικό lobby 300 Ελλήνων, έχει εκχωρήσει όλες τις νομοθετικές εξουσίες και έχει υποθηκεύσει όλες τις δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες των Ελλήνων σε μια ομάδα Ευρωπαίων τεχνοκρατών τους οποίους δεν είχατε την αμερικάνικη καλοσύνη που σας χαρακτηρίζει να μας τους συστήσετε διαδικτυακά... Ένα βιογραφικό τους. Ένα ποίημα τους, κάτι τι... Ποιοί είναι όλοι αυτοί; Από που έρχονται; Γιατί να μην ξέρουμε σε ποιόν χρωστάμε, ποιόν πληρώνουμε και για πόσο θα τον πληρώνουμε...

Ξέρω, εσείς εδώ και 18 μήνες έχετε βάλει τον αυτόματο, περιφέρετε το σαρκίο του εαυτού σας στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες παίρνοντας πόζες σε χειραψίες φιλίας με ομοτίτλους σας...

Ο αρχαίος ποιητής νομοθέτης Σόλων, (μια καλή ΤΡΟΙΚΑ σας να λέμε δηλαδή) για να επιστρέψω στο θέμα μας, για να αποφύγει μεταβολές της νομοθεσίας του και για να μην αναμειχθεί στην εφαρμογή της, αυτοεξορίστηκε για δέκα χρόνια.

Πάνω σε αυτή τη νομοθεσία οικοδομήθηκε η αθηναϊκή δημοκρατία, αυτή την Ελλάδα θαυμάζουν και εποφθαλμιούν οι “εταίροι” σας, για αυτή την Ελλάδα πολέμησε και καταδικάστηκε σε θάνατο ο Κολοκοτρώνης.

Σας αρέσουν περισσότερο όμως οι ιστορίες με Ινδιάνους…ε;

Σας αρέσουν γενικότερα ιστορίες καννιβαλισμού, ε;

Σας αρέσει γενικότερα η βία…ε;

Θαυμάζετε ας πούμε τα έργα της βίας… όπως ας πούμε τα έργα της κρατικής βίας, στην άδεια από ανθρώπους πλατεία Συντάγματος, στις άδειες βιτρίνες των κλειστών καταστημάτων, στους διαδρόμους των νοσοκομείων του “5 ευρω ο,τι πάρετε”, όπου εκατοντάδες συμπολίτες μου διανυκτερεύουν στις εφημερίες των ψυχιατρικών τμημάτων με κατάθλιψη και τάσεις αυτοκτονίας…

Αυτή η Ελλάδα σας αρέσει… το βλέπω στο βλέμμα σας… το ακούω στις ομιλίες που διαβάζετε… αντιγράφουν ολόκληρες παραγράφους από τη “Βίβλο” του Εθνικοσοσιαλισμού…για αυτό αγαπάτε και το μουστάκι σας… είναι το σήμα κατατεθέν…

Ο αρχαίος ποιητής Σόλων μπορεί να σας είναι όμως γνωστός, από την περίφημη φράση που διατύπωσε όταν επισκέφθηκε τον ζάμπλουτο ηγεμόνα εξ Ανατολής, Κροίσο…

“Μηδένα προ του τέλους μακάριζε”.

Γιώργο, δεν ξέρεις τι σας περιμένει… και τους 300!

Υ.Γ. 15 Οκτωβρίου από τη Wall Street μέχρι την άλλη άκρη της γης, πολίτες του κόσμου μας καλούν να βγούμε στους δρόμους και να συνεχίσουμε τον αγώνα εναντίον του χρηματοπιστωτικού εκφοβισμού και της κρατικής βίας...

Βάζω στοίχημα -κι εύχομαι- πως ο γιός σου, Γιώργο, δεν θα χτυπηθεί ποτέ από τους σιδερολοστούς οργάνων της φασιστικής Ελληνικής Αστυνομίας, ούτε θα χάσει κάποια από τις 5 ανθρώπινες αισθήσεις...

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ - του κ. Γιάνη Βαρουφάκη

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=9178

1 εικόνα

Κάθε Κρίση (με κάπα κεφαλαίο) είναι και ένα εργαστήριο του μέλλοντος. Πριν όμως έρθει το μέλλον, κάνουν την εμφάνισή τους διάφορα σχέδια επί χάρτου που στόχο έχουν να διαμορφώσουν το μέλλον αυτό. Παρόλο που σχεδόν πάντα τα σχέδια αυτά αποτυγχάνουν, κάποιο σημάδι αφήνει το καθένα τους στον ρου της ιστορίας. Σήμερα, στο σημερινό Δελτίο, καταγράφω τα πιο σημαντικά σχέδια για το μέλλον της ευρωζώνης. Κανένα τους δεν θα εφαρμοστεί ως έχει. Όμως, αν η ευρωζώνη επιβιώσει, το μέλλον της θα αντανακλά κάποιες από τις ιδέες που σήμερα κάνουν την εμφάνισή τους σε αυτά τα σχέδια.
Ελπίζω να μου συγχωρεθεί που θα αναφερθώ πρώτα στο δικό μας σχέδιο (το από κοινού με τον Stuart Holland). Ο λόγος δεν είναι η αυταρέσκεια, όπως πολλοί σας υποψιάζεστε, αλλά επειδή είναι το πρώτο σχέδιο που κατατέθηκε στο δημόσιο διάλογο και το οποίο λάμβανε ως δεδομένο ότι η Κρίση της ευρωζώνης δεν θα μπορούσε να ξεπεραστεί παρά μόνο με ριζικές αλλαγές των θεσμών της ΕΕ. Όταν πρωτο-παρουσιάστηκε (αρχικά εδώ και αργότερα εδώ και εδώ) είχε σκανδαλίσει η βασική μας παραδοχή: Ότι το ευρωσύστημα ήταν καταδικασμένο όσο οι ηγέτες μας επέμεναν να αντιμετωπίζουν την Κρίση ως κρίση χρέους μερικών χωρών, αντί για δομική κρίση της ευρωζώνης ολόκληρης η οποία οφείλεται στην κατάρρευση του τραπεζικού τομέα (με το δημόσιο χρέος να παίζει έναν βοηθητικό και όχι κύριο ρόλο). Χρειάστηκε να περιμένουμε μέχρι την (τοξική) Συμφωνία της 21ης του περασμένου Ιουλίου που οδήγησε, από την μία, τις Ιταλία και Ισπανία και, από την άλλη, τις γαλλογερμανικές τράπεζες, στην αγκάλη της χρεοκοπίας, καταδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο την συστημικότητα  της Κρίσης και το ότι δεν αφορά μόνο μερικές υπερχρεωμένες χώρες. Από τότε έχουμε μια σειρά από σχέδια τα οποία διαφέρουν μεν από το δικό μας αλλά μοιράζονται δύο βασικές παραδοχές με αυτό: Πρώτον, η σημερινή 'Μνημονιακή' πορεία της ευρωζώνης [δηλαδή, η πολιτική (α) διμερών δανείων τύπου Μνημονίου-EFSF, (β) η προσπάθεια να αγνοείται ο πτωχευμένος τραπεζικός γαλλο-γερμανικός τομέας και (γ) η αυστηρή λιτότητα] οδηγεί στην επιδείνωση της Κρίσης και φέρνει πιο κοντά το τραγικό φινάλε του ευρώ. Και, δεύτερον, για να αποφευχθεί αυτό το φινάλε, απαιτείται βαθειά χειρουργική επέμβαση στους θεσμούς της ευρωζώνης που θα της ενισχύσουν τα σαθρά θεμέλια.
Η 'Ταπεινή Πρόταση'
Δυο λόγια μόνο για την δική μας πρόταση, καθώς οι αναγνώστες του protagon δεν χρειάζονται παρά μια μικρή περίληψη της ώστε να μπορούν να την συγκρίνουν με τις εναλλακτικές που ακολουθούν:  Η κεντρική ιδέα ήταν: (α) το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) να μετατραπεί σε πανευρωπαϊκό οργανισμό επιτήρησης και επανα-κεφαλαιοποιήσης των τραπεζών (αντί να δανείζει τα πτωχευμένα κράτη), καταργώντας το ξεπερασμένο καθεστώς εθνικής εποπτείας των τραπεζών και επιβάλλοντας στους τραπεζίτες αυτό που οι κυβερνήσεις μας δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κάνουν: Να τους επιβάλλουν να δεχθούν την επανακεφαλαιοποίηση που είναι προαπαιτούμενο ώστε οι τράπεζες να πάψουν να είναι νεκροζώντανες. (β) Η ΕΚΤ να αναλάβει την αποπληρωμή του κατά Μάαστριχτ μέρους του χρέους όλων των κρατών-μελών (με παράλληλη έκδοση ευρωομολόγων, τα οποία θα αποπληρώνουν σε βάθος χρόνου και με χαμηλό επιτόκιο τα κράτη-μέλη). Και (γ) η ενεργοποίηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων στο πλαίσιο ενός νέου New Deal για την Ευρώπη μέσω της δυνατότητας να καλύπτεται η εθνική συγχρηματοδότηση από επί πλέον εκδόσεις ευρωομολόγων (τα οποία τα κράτη μέλη, και πάλι, θα αποπληρώνουν σε βάθος χρόνου).
Ας δούμε τώρα τα πιο πολυσυζητημένα πρόσφατα εναλλακτικά σχέδια. Εκεί που όταν μιλούσαμε πέρσι για υποχρεωτική επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών σχεδόν κανείς δεν συμφωνούσε, τώρα βλέπουμε η πρόταση αυτή να είναι σχεδόν κοινός τόπος. Δύο μικρά πρόσφατα παραδείγματα: Οι Irish Times που συμφωνούν και επαυξάνουν και ο... Ομπάμα ο οποίος (σύμφωνα με την Suddeutsche Zeitung)
κατηγορεί τους Ευρωπαίους ότι άργησαν να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Για αυτό ίσως, όλα τα σχέδια για το ευρώ που διάβασα πρόσφατα μοιράζονται μαζί μας την εκτίμηση ότι η ευρωζώνη πρέπει, παράλληλα, να επανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες και να αναδιαρθρώσει μέρος του δημόσιου χρέους της ευρωζώνης. Μιλάμε δηλαδή για πολιτικές που θα κοστίσουν τουλάχιστον €2 τρισεκατομμύρια την ώρα που το EFSF διαθέτει το πολύ €440 δισ. Αντίθετα με την δική μας λύση [που προτείνει έναν καταμερισμό εργασίας σύμφωνα με τον οποίο το EFSF θα επανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες (με τα κονδύλια που έχει στην διάθεσή του) ενώ η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους (που θα απαιτήσει τα μεγάλα ποσά) θα βασιστεί στον δανεισμό της EKT], οι νέες εναλλακτικές προτάσεις προβλέπουν κάτι πιο απλό: Έναν πακτωλό τυπωμένου χρήματος (είτε από την ΕΚΤ σε συνδυασμό με τον EFSF είτε από την ΕΚΤ σε συνδυασμό με ιδιώτες-τραπεζίτες) ο οποίος θα χρηματοδοτήσει τράπεζες και κράτη-μέλη.
Τρεις προτάσεις για EFSF-turbo
Στις 18 Αυγούστου δημοσιεύτηκε η πρόταση των Daniel Gros και Thomas Mayer με τίτλο Refinancing the EFSF via the ECB (Επανα-χρηματοδοτώντας το EFSF μέσω της ΕΚΤ). Η ουσία της πρότασης τους είναι απλή: Το EFSF διαθέτει μόνο €440 δισ τα οποία αντλεί από τις διεθνείς αγορές (από ιδιώτες) με την εγγύηση βασικά της Γερμανίας και της Γαλλίας - δηλαδή, ουσιαστικά, της Γερμανίας η οποία επ' ουδενί δεν θέλει να ακούσει για νέες εγγυήσεις προς το EFSF. Πως λοιπόν και θα επανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες και θα 'διασώσει' την Ιταλία και την Ισπανία το EFSF όταν κάτι τέτοιο απαιτεί τουλάχιστον €3 τρις; Η απάντηση των Gros-Mayer: Να μετατραπεί το EFSF σε τράπεζα ώστε να μπορεί να δανείζεται (με κάτι πάνω από 1%) από την ΕΚΤ, όπως κάνουν όλες οι τράπεζες. Χρησιμοποιώντας ως εχέγγυο τα κεφάλαια τα οποία διαθέτει, να μπορεί να δανειστεί χρήμα που θα τυπώσει η ΕΚΤ για να σηκώσει το βάρος των τραπεζών αλλά και των κρατών.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται μία πρόταση μετατροπής του EFSF σε ασφαλιστική εταιρεία, αντί για τράπεζα. Η βασική ιδέα προέρχεται από την άλλη μεριά του Ατλαντικού και συγκεκριμένα από τον Tim Geithner, τον Αμερικανό υπουργό οικονομικών: Σήμερα, στα έγκατα της μαύρης τρύπας, οι επενδυτές φοβούνται να αγοράσουν ιταλικά, π.χ., ομόλογα επειδή φοβούνται ότι θα χάσουν ένα, π.χ., 30% της αξίας των ομολόγων αυτών σε περίπτωση που η Ιταλία δεν μπορεί να αποπληρώσει τα χρέη της. Το EFSF, σύμφωνα με την πρόταση αυτή, δεν θα δανείζει στην Ιταλία αλλά θα εγγυάται τις όποιες απώλειες θα έχει ο αγοραστής των ιταλικών ομολόγων. Έτσι, τα €440 δισ που διαθέτει, με επί πλέον εγγυήσεις χρηματοδότησης της ΕΚΤ (σε περίπτωση μεγάλων απωλειών των ομολογιούχων), θα μπορέσουν να βοηθήσουν την Ιταλία να αντιμετωπίσει το πρόβλημα επαναχρηματοδότησης όγκου χρέους πολύ μεγαλύτερου των κονδυλίων που διαθέτει το EFSF.
Μια πιο τεχνική λύση προτάθηκε από τον George Soros στην Financial Times: Όπως προτείνουμε κι εμείς πριν καιρό, συμφωνεί ότι το EFSF θα πρέπει να ασχοληθεί μόνο με την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Για το δημόσιο χρέος όμως έχει την εξής ιδέα: Την δημιουργία ενός μηχανισμού στην ΕΚΤ που θα επιτρέπει στις χώρες-μέλη να εκδίδουν ομόλογα πολύ μικρής διάρκειας με χαμηλά επιτόκια τα οποία θα επιδοτεί η ΕΚΤ έως ότου η ευρωζώνη καταφέρει να ξαναγράψει την Συνθήκη της Λισαβόνας, μετατρεπόμενη σε Ομοσπονδία, δημιουργώντας Ομόσπονδο  Υπουργείο Οικονομικών και, βέβαια, δρομολογώντας το ευρωομόλογο που θα εγγυώνται όλες οι χώρες από κοινού.
Ένα νέο CDO (στο τετράγωνο) από την ίδια την ευρωζώνη
Η πιο 'ενδιαφέρουσα' πρόταση από αυτές που διάβασα τελευταία προέρχεται από το Euronomics Group το οποίο, πολύ μπερδεμένα, κάνει μια απλή πρόταση: Την δημιουργία νέων δομημένων ομολόγων (CDO) χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη τα ομόλογα των κρατών της ευρωζώνης, αυτά που σήμερα εκδίδει το EFSF για να χρηματοδοτεί τις πτωχευμένες χώρες, καθώς και νέα δάνεια ιδιωτών που θέλουν να συμμετέχουν στην δημιουργία μιας νέας σειράς δομημένων (δηλαδή τοξικών) ομολόγων σε συνεργασία αυτή την φορά με την ευρωζώνη και την ΕΚΤ. Κινητήριος δύναμη αυτής της νέας αγοράς δομημένων θα είναι, πάντα σύμφωνα με τους συγγραφείς της πρότασης, η απόφαση της ΕΚΤ να αποδέχεται τα δομημένα αυτά ομόλογα ως εχέγγυα από όποιον της τα παρουσιάζει για να ζητήσει δάνεια από την ΕΚΤ (συμπεριλαμβανομένων βεβαίως των υπό πτώχευση τραπεζών και κρατών-μελών). Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι όπως η Lehman Bros έπαιρναν τα χρέη των φτωχών Αμερικανών, τα έκοβε κομματάκια, τα συνέραπτε ξανά δομώντας έτσι τοξικά παράγωγα, έτσι μας λένε ότι πρέπει να κάνει και η ευρωζώνη χτίζοντας μια νέα γιγάντια τοξική πυραμίδα στις πλάτες της ΕΚΤ με σκοπό να... λύσει το πρόβλημα της Κρίσης του ευρώ. Και δεν είναι μόνο ότι προτείνουν την δημιουργία δομημένων CDO. Ακόμα χειρότερα, αν έχω δίκιο ότι το EFSF είναι από μόνο του δομημένο ως ένα CDO, τότε οι κύριοι αυτοί προτείνουν στην ευρωζώνη και στην ΕΚΤ να δομήσουν ένα CDO πάνω σε ένα άλλο CDO. Ένα CDO στο τετράγωνο. Ωραία!
Οι φεντεραλιστές
Μέσα στον πανικό, λογικό ήταν να υψωθούν και οι φωνές εκείνων οι οποίοι κρίνουν πως η μόνη λύση, η μοναδική κίνηση που μπορεί να αποτρέψει την κατάρρευση του ευρώ, είναι η ομοσπονδοποίηση της ευρωζώνης. Π.χ. ο Guy Verhofstadt, ο οποίος προσυπογράφει και την δική μας πρόταση, σε άρθρο του στην Financial Times δηλώνει πως έχει μεγάλη σημασία να δοθεί στους ευρωπαίους πολίτες μια ελπίδα - μια νέα κατευθυντήρια γραμμή που να οδηγεί στην Ομοσπονδία το γρηγορότερο δυνατόν. Αυτό που τον ενδιαφέρει πάνω από όλα είναι οι ηγέτες του σκληρού πυρήνα να ταχθούν, έστω και στα λόγια, υπέρ της Ομοσπονδίας για να αποκτήσει εν μέσω κρίσης η ευρωζώνη, επί τέλους, ένα όραμα. Δεν εξηγεί τι θα γίνει στο μεσοδιάστημα, που μπορεί να πάρει και δεκαετίες έως ότου ολοκληρωθεί η όποια ομοσπονδοποίηση. Αυτό το κενό ήρθε να καλύψει ο George Soros με την μεσοπρόθεσμη τεχνική λύση που ήδη παρουσιάστηκε πιο πάνω.
Κριτική
Όλες οι ιδέες παραπάνω, επί του πρακτέου, δεν είναι τίποτα άλλο από τεχνάσματα (με εξαίρεση την θέση του Verhofstadt) που στόχο έχουν έναν: Πως να επιτρέψουν στην ΕΚΤ να τυπώσει το χρήμα που απαιτείται για να χρηματοδοτηθεί τόσο η μαύρη τρύπα των γαλλο-γερμανικών τραπεζών (που δεν είχαν προβλεφθεί ως υποψήφιοι 'πελάτες' του EFSF) όσο και το δημόσιο χρέος χωρών όπως η Ιταλία, η Ισπανία και το Βέλγιο (χωρών που ούτε κι αυτές είχαν προβλεφθεί ποτέ ως 'πελάτες' του EFSF). Η μετατροπή του EFSF, π.χ. σε τράπεζα, δεν είναι παρά ένα φθηνό τρυκ για να αναγκαστεί η ΕΚΤ να κόψει χρήμα που θα δοθεί στις τράπεζες και στα κράτη. Το ίδιο και η μετατροπή του σε ασφαλιστική εταιρεία - κάτι που θα καθιστούσε το EFSF στην AIG της Ευρώπης. Να το πω απλά: Οι Γερμανοί δεν θα ενδώσουν. Αρνούνται να λυθεί η Κρίση με την κοπή χρήματος από την ΕΚΤ και δεν είναι αρκετά ανόητοι να δεχθούν το ίδιο πράγμα σε διαφορετικό περιτύλιγμα, όσο απαστράπτον κι αν είναι αυτό.
Η πρόταση όμως, από τις προηγηθείσες, που βγάζει μάτι είναι εκείνη που ζητά από την ευρωζώνη να βάλει όλα τις τα αυγά σε ένα CDO, να αυτο-μετατραπεί σε ένα τοξικό παράγωγο το οποίο να εγγυηθεί η... ΕΚΤ. Μια Κρίση που ξεκίνησε από αυτά τα παράγωγα να λυθεί, λένε οι συγκεκριμένοι συγγραφείς, μετατρέποντας όλη την ευρωζώνη σε ένα γιγαντιαίο παράγωγο της ίδιας ακριβώς ένοχης αρχιτεκτονικής - για να μην πω ακόμα πιο τοξικής (καθώς πρόκειται, όπως εξήγησα, για CDO στο τετράγωνο).
Κλείνω με μια σύγκριση με την δική μας 'Ταπεινή Πρόταση'. Ποια είναι η ειδοποιός διαφορά της από τις υπόλοιπες; Είναι διττή. Πρώτον, ενώ όλες οι εναλλακτικές που προανέφερα ουσιαστικά ζητούν από την ΕΚΤ να τυπώσει χρήμα, εμείς προτείνουμε κάτι εντελώς διαφορετικό: Η ΕΚΤ να δανειστεί χρήμα από ιδιώτες για να εξυπηρετήσει ένα μέρος (το κατά Μάαστριχτ νόμιμο μέρος) του χρέους όλης της ευρωζώνης καθιστώντας υπεύθυνα για την αποπληρωμή αυτών των χρεών το κάθε κράτος-μέλος ανάλογα με τα  οφέλη του από αυτήν την εξυπηρέτηση. Δεύτερον, η δημιουργία αυτού του νέου διεθνούς χρέους της ΕΚΤ, δηλαδή ομολόγων έκδοσης της ΕΚΤ, έχει μια σημαντική αναπτυξιακή διάσταση που λείπει παντελώς από τις εναλλακτικές προτάσεις: Πέραν της έκδοσης δικών της ομολόγων για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους της ευρωζώνης, η ΕΚΤ μπορεί κάλλιστα να εκδίδει επί πλέον αναπτυξιακά ομόλογα σε συνδυασμό με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ώστε να χρηματοδοτηθεί το νέο New Deal που έχει τόσο ανάγκη ολόκληρη η Ευρωπαϊκή ήπειρος.
Τι έχουν να πουν άλλοι επί των εναλλακτικών αυτών προτάσεων

• Ο Martin Wolf κάνει μια καλή επισκόπηση των παραπάνω προτάσεων
• Η Βρετανική, συντηρητική Telegraph σχολιάζει επικριτικά την ιδέα ενός EFSF-turbo.
• Σειρά της Wall Street Journal να σχολιάσει την ίδια πρόταση
• Ο Wolfgang Munchhau είναι ακόμα πιο επικριτικός
• Η στήλη FT Alphaville είναι καταπέλτης

Σχέδια, ειδήσεις και σχόλια για την ελληνική κρίση

• Την βδομάδα που πέρασε, έκανε την εμφάνισή της μια  εξοργιστικά ανόητη και προκλητική πρόταση, ονόματι Eureka, για το πως το ελληνικό χρέος μπορεί να εξαφανιστεί απλά και γρήγορα. Δεν θα ασχοληθώ με αυτήν διεξοδικά γιατί πραγματικά δεν αντέχει σοβαρής κριτικής. Όποιος θέλει μπορεί να την διαβάσει εδώ, να μελετήσει την πολύ γενναιόδωρη κριτική της Financial Times εδώ, να ξεκαρδιστεί με την γελοιοποίηση της πρότασης αυτής από το zerohedge εδώ, ή και να αναπολήσει εδώ μια δική μου κριτική στον κεντρικό άξονα της πρότασης αυτής (βλ. The Treuhandel Plan) μήνες πριν κατατεθεί. Το μόνο σχόλιο που θα κάνω αφορά κάποιους έλληνες τραπεζίτες οι οποίοι, μαθαίνω, πανηγύρισαν όταν διάβασαν την εν λόγω πρόταση. Αυτό απλώς αποδεικνύει την απώλεια κοινού νου στην οποία τους έχει οδηγήσει ο καθημερινός πανικός.
• Ένα αριστουργηματικό διάγραμμα του BBC για τα εναλλακτικά σενάρια που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας δεδομένων των σημερινών, αδιέξοδων, ευρωπαϊκών εμμονών.
• Η Ελλάδα, όπως έχω κουραστεί να λέω, δεν θα φύγει από την ευρωζώνη - κάτι που βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν θα αυτο-καταστραφεί η ευρωζώνη. Μια ανάλογη άποψη στην Financial Times.
• Εκπομπή-ντοκυμαντέρ του Euronews για την Ελλάδα.
• Εξαιρετικό άρθρο του Landon Thomas Jr στην New York Times με το οποίο εξηγεί πως οι μόνοι κερδισμένοι από την Συμφωνία 21ης Ιουλίου, και συγκεκριμένα από την δήθεν συμμετοχή των ιδιωτών-τραπεζιτών στην αναχρηματοδότηση του ελληνικού δημοσίου, είναι τα διάφορα hedge funds που κερδίζουν εις βάρος του ελληνικού και ευρωπαϊκού δημοσίου. Κάτι που μόνο ένα μεγάλο κούρεμα των ελληνικών ομολόγων θα σταματήσει. Δείτε κι εδώ την Wall Street Journal που συμφωνεί.
• Δύο συνεντεύξεις στο κεντρικό δελτίο της Ολλανδικής τηλεόρασης (αρχίζει στο 18'30'') και στο Καναδικό Κρατικό Ραδιόφωνο CBC (αρχίζει στο 2') όπου σχολιάζω τα τελευταία μέτρα Βενιζέλου.

Λοιπά links με ενδιαφέρον

• Άρθρο του Gavyn Davies που επιχειρηματολογεί ότι η παγκόσμια οικονομία έχει να επιλέξει, λόγω της εφαρμογής πολιτικών λιτότητας παντού, μεταξύ την αποτελμάτωσης και της κατάρρευσης. Τόσο ωραία... 
• Βιντεάκι συνέντευξης ενός νεαρού trader στο BBC που έγινε πολύ δημοφιλές στο youtube. Ο νεαρός λέει πολλές σκληρές αλήθειες. Παρόλο που τις παραλέει (γιατί οι αρνητικές του προβλέψεις έχουν στόχο στην δημιουργία πανικού από τον οποίο όχι μόνο θα κερδίσει αλλά και θα βγει επιβεβαιωθεί), θα ήταν λάθος να χάσουμε την ουσία αυτού που λέει τυφλωμένοι από τον αμοραλισμό του.
• Μην βασίζεστε στην... Markozy για την 'λύση' λέει ένας άλλος trader.
• Ποιος χρειάζεται την ΕΚΤ;
• Ο Wolfgang Munchhau αναφέρει ότι ποτέ δεν έχει δει τους Ευρωπαίους ηγέτες τόσο πανικοβλημένους.
• Η Wall Street Journal μας θυμίζει ότι ακόμα κι ένας τύραννος όπως ο Διονύσιος προτίμησε να δημιουργήσει πληθωριστικό χρήμα, με σκοπό την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους, παρά να το... κουρέψει επισήμως!

Συμπατριώτες, καλύτερα άμεση παρά ελεγχόμενη πτώχευση…

http://olympia.gr/2011/10/03/%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%80%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%b9%cf%8e%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b1-%ce%ac%ce%bc%ce%b5%cf%83%ce%b7-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac-%ce%b5%ce%bb%ce%b5/

 
Η περίπτωση της μη πτώχευσης της χώρας μας δεν παίζει πλέον πουθενά. Οι πάντες οργανώνονται για την επίσημη πτώχευση της Ελλάδας. Οι πάντες, εκτός από εμάς τους ίδιους τους Έλληνες, οι οποίοι, παραδομένοι στα χέρια της κυβέρνησης Παπανδρέου και εγκαταλειμμένοι από μια φοβισμένη αντιπολίτευση (κυρίως την αξιωματική), δεν ξέρουμε τι να κάνουμε και τι μας ξημερώνει.
Οι Αμερικανοί προτείνουν στην ΕΕ να αναλάβει εκείνη το 50% του ελληνικού χρέους. Οι Γερμανοί δεν το δέχονται. Έχουν βάλει στο μάτι τον ελληνικό πλούτο και σχεδιάζουν να εξαντλήσουν μακροχρόνια τη χώρα και το λαό μας, μέσα από μια ελεγχόμενη χρεοκοπία. Δυστυχώς, σύμμαχο στα σχέδιά τους, έχουν το ελληνικό παρασιτικό, εθελόδουλο και ψοφοδεές καθεστώς, το οποίο θα παραδώσει τα πάντα,…. λαό και χώρα, αρκεί να το συντηρήσουν οι δανειστές στην κοινωνική εξουσία.
Εμείς, όλα αυτά τα χρόνια καταστρέψαμε τα πάντα. Δεν έχουμε μια παραγωγική μηχανή (είτε στον πρωτογενή είτε στον δευτερογενή τομέα) τέτοια, που θα μπορούσε τώρα να πάρει μπροστά για να ξεπεράσουμε γρήγορα την κρίση. Αντίθετα, έχουμε μια οικονομία κυρίως υπηρεσιών και αυτές ακριβές και κακής ποιότητας. Έχουμε εξαρτήσει τη ζωή μας από τα εισαγόμενα προϊόντα που αγοράζαμε με δανεικά. Όπως δείχνουν λοιπόν τα πράγματα, θα μας πάνε σε μια μακροχρόνια εξαθλίωση και αφού μας πάρουν δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες θα μας αφήσουν, σαν τις εγκαταλειμμένες «πόρνες». Τότε αφού θα μας έχουν πάρει τις τραπεζικές καταθέσεις μέσω των φόρων για να γλιτώσουμε τα ακίνητα, θα μας πετάξουν πίσω στη δραχμή για να μας πάρουν και  τα ακίνητα για ένα κομμάτι ψωμί. Δεν το βλέπετε άραγε που μας πάνε;;
Πρέπει να αντιδράσουμε τώρα. Πρέπει κατ’ αρχήν να απελευθερωθούμε από το σάπιο και διεφθαρμένο καθεστώς. Στη συνέχεια, είναι χιλιάδες φορές προτιμότερο να πάμε σε μια άμεση και πλήρη χρεοκοπία τώρα, παρά σε μια μακροχρόνια εξαθλίωση.
Ναι είναι αλήθεια ότι στην αρχή τα πράγματα θα είναι εφιαλτικά, αλλά όμως θα έχουμε κερδίσει δύο πράγματα. Πρώτον θα έχουμε πετάξει από πάνω μας την καθεστωτική γάγγραινα και δεύτερον, ελεύθεροι πλέον,  θα κτίσουμε όλοι μαζί από την αρχή νέο δημοκρατικό κράτος, νέα αυτοδύναμη παραγωγική μηχανή  και νέα κοινωνία αλληλεγγύης, όπως ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μας και στην ιστορία μας. Διαφορετικά, με ελεγχόμενη χρεοκοπία θα είμαστε δια βίου σκλάβοι.
Ναι, μπορεί η ενέργεια αυτή να διαλύσει την ευρωζώνη ή ακόμα και να οδηγήσει σε κρίση την παγκόσμια οικονομία, αλλά πλέον…Who cares???
Ο βρεγμένος τη βροχή δεν την φοβάται..
hassapis-peter

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: μετά τον Καρατζαφέρη χέρι – χέρι και με το Σημίτη!

http://www.antinews.gr/2011/10/03/125380/

 

Του Γ.Μπραουδάκη

Ποιος θα το περίμενε…
Η άλλοτε εφημερίδα της αστικής τάξης, των νοικοκυραίων,  η εφημερίδα που υπερασπιζόταν αρχές και αξίες,  αρχίζει και ξετυλίγει σιγά – σιγά το σχέδιό της!
Δεν στέκομαι στην υστερική της επιχειρηματολογία για συγκυβέρνηση. Άλλωστε πάντοτε, ιστορικά,  τους επιχειρηματίες και τους εκδότες συνέφερε ένα αδύναμο πολιτικό σύστημα. Με κόμματα πολυκερματισμένα, δίχως ισχυρούς ηγέτες, κυρίως δίχως λαό.
Θυμάμαι καταρχήν εκείνη την αλησμόνητη στήριξη στον Καρατζαφέρη και πάω στο κύριο άρθρο της Καθημερινής την προηγούμενη Κυριακή.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, καλούσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας  σε συνταγματική εκτροπή. Του ζητούσε να συγκαλέσει Σύσκεψη Αρχηγών με τη συμμετοχή των τ. Πρωθυπουργών για να αποφασίσουν για το μέλλον αυτής της άμοιρης χώρας.
Θα θεωρούσα ότι αυτή η πρόταση αποτελεί άλλη μία «εξυπναδιά» της Καθημερινής,  για να διαφοροποιηθεί από τους ανταγωνιστές της που ζητούν και αυτοί «συγκυβέρνηση». Όμως, δυστυχώς, τα πράγματα δεν είναι έτσι.
Αμέσως μετά αυτό το άρθρο, η Καθημερινή φιλοξένησε έναν εξ αυτών που έσπρωχνε για το νέο συμβούλιο του στέμματος. Τον Κώστα Σημίτη. Φαντάζομαι θα ακολουθήσει λίαν συντόμως και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ώστε να ολοκληρωθεί το πάζλ των φρέσκων απόψεων για την Ελλάδα του 2020.
Η εφημερίδα που επικαλείται αρχές και αξίες,  προβάλλει ως παράδειγμα τον Κώστα Σημίτη.
Ποιον;

• Αυτόν που στην αυλή του, συγγνώμη στο σπίτι του, είχε ως στενότερους συνεργάτες του τους κ.κ. Τσουκάτο, Μαντέλη και Πανταγιά. Οι δύο πρώτοι κυνικά ομολόγησαν ότι χρηματίστηκαν, ο δε δεύτερος, αποκαλύφθηκε ότι μεσολαβούσε για να διαγράφονται φορολογικές υποχρεώσεις κολλητών του!!!

• Αυτόν που κυνικά μέσα στη Βουλή ευχαρίστησε τους Αμερικανούς για την κατάληψη ελληνικού εδάφους. Η Καθημερινή βέβαια, ίσως αυτό το θεωρεί διαβατήριο. Άλλωστε στελέχη της πριν γράψουν οτιδήποτε περιμένουν με τις ώρες στον προθάλαμο της πρεσβείας για να εγκριθούν και να διορθωθούν τα κείμενά τους.

• Αυτόν που σαν υπάκουος, φοβισμένος επαρχιακός χωροφύλακς, παρέδωσε στους Τούρκους τον Αμπτουλάχ Οτσαλάν για να ικανοποιήσει τους ανωτέρους του.

• Αυτόν που επέτρεψε τον βομβαρδισμό των ομόδοξων Σέρβων.

• Αυτόν που έστησε με την παρέα του (η οποία παρεμπιπτόντως είναι και οι σημερινοί τρόφιμοι της Καθημερινής) το κόλπο με τα κρυφά swaps κοροϊδεύοντας κοινωνία και Αγορές.

• Αυτόν που έστησε το μεγαλύτερο σκάνδαλο (μέχρι και την υπογραφή του Μνημονίου) αυτό του Χρηματιστηρίου, με την πιο βίαια αναδιανομή εισοδήματος στην ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας.

• Αυτόν που στο Υπουργικό του Συμβούλιο καθόταν δίπλα στον Άκη Τσοχατζόπουλο, παριστάνοντας ότι δεν έχει ιδέα για το τι συμβαίνει με υποβρύχια κλπ.

• Αυτόν που επί της εποχής του μεγαλούργησε η Ζήμενς στο Δημόσιο.

• Αυτόν που έκανε Ολυμπιακούς Αγώνες με κόστος πέντε φορές μεγαλύτερο από αυτό που είχε προϋπολογιστεί.

• Αυτόν που ξερίζωσε το θρήσκευμα από την ταυτότητα του Έλληνα…

Αυτό, λοιπόν, είναι το αξιακό σύστημα που προβάλλει η Καθημερινή του 2011.
Δεν έχω σκοπό να ασχοληθώ άλλο μαζί τους, γιατί όπως, δικαίως,  μου λέει ο φίλος μου ο Πάρης: «Μην είσαι απόλυτος μαζί τους.  Δεν διέπραξαν δα και Ομοσπονδιακό αδίκημα, ώστε να τους κυνηγάει το FBI. Ούτε, άλλωστε,  έκαναν τον ατζέντη σκουπιδιαρέων, όπως θα μπορούσαν.  Την άποψή τους γράφουν.   Που μπορεί να μην σου  αρέσει αλλά είναι ελεύθεροι να την γράφουν».
Συμφωνώ με τον Πάρη, με μία προϋπόθεση όμως. Και εγώ είμαι ελεύθερος να μην τους αγοράζω.

Κύριε Βενιζέλο, πώς γίνεται υπάλληλος του γραφείου σας να αλ λάζει 4 μισθολογικά κλιμάκια σε 10 ημέρες ;

http://olympia.gr/2011/10/03/%ce%ba%cf%8d%cf%81%ce%b9%ce%b5-%ce%b2%ce%b5%ce%bd%ce%b9%ce%b6%ce%ad%ce%bb%ce%bf-%cf%80%cf%8e%cf%82-%ce%b3%ce%af%ce%bd%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%85%cf%80%ce%ac%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bb%ce%bf%cf%82/

Ο κ.Βενιζέλος με την παρακάτω απόφαση διορίζει το 2010 ως διευθύντρια Α΄με μισθό 2.600 την Κιούρκα Αδαμαντία.

Προφανώς ευχαριστημένος με την απόδοσή της το 2011 της ανανεώνει την σύμβαση.

Μετά τον ανασχηματισμό ο κ. Βενιζέλος γίνεται υπουργός Οικονομικών. Ενθουσιασμένος πια με την υπάλληλο την διορίζει στο νέο υπουργικό του γραφείο τον Ιούλιο με μισθολογικό κλιμάκιο 12.

Τον Αύγουστο είναι η σειρά της κ. Κιούρκα να ενθουσιαστεί καθώς βλέπει το μισθολογικό της κλιμάκιο να αλλάζει ,μέσα σε λίγες ημέρες, σε 8 (!!!)

Και βέβαια ο κ. Βενιζέλος ,που έχει υπογράψει τα έγγραφα, θα έχει μια πειστική εξήγηση να μας πει για το πώς γίνεται όταν για όλους τους άλλους υπάλληλους χρειάζονται οκτώ χρόνια για να αλλάξουν τέσσερα κλιμάκια, για την υπάλληλο του γραφείου του να χρειάζονται μόλις δέκα ημέρες !!!
http://kolotoubes.blogspot.com/

4

3

1

2

O workaholic κ. Μουρκογιάννης και οι μπίζνες στο κουφάρι της (δολίως) χρεοκοπημένης χώρας

http://kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=7764

Από τους ΧΡΗΣΤΟ ΙΩΑΝΝΟΥ ioannou@enet.gr ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ siouti@enet.gr

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=314617

Των: ΧΡΗΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ioannou@enet.gr ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΣΙΟΥΤΗ siouti@enet.gr

Στην αρχή ήταν η Goldman Sachs, μετά η Eurobank και εσχάτως η γερμανική Roland Berger που είχαν την ίδια ιδέα: τη δημιουργία μιας εταιρείας συμμετοχών, αποτελούμενη από περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού Δημοσίου. Η εταιρεία αυτή θα έμπαινε σε κάποιο διεθνές (ή και στο ελληνικό) χρηματιστήριο και θα πουλούσε μετοχές, αντλώντας χρήματα για τη μείωση του χρέους.

Ο Ν. Μουρκογιάννης φωτογραφίζεται στη Λυρική Σκηνή με τον υπουργό Πολιτισμού Π. Γερουλάνο 

Οι λεπτομέρειες του project δεν έχουν τόσο σημασία.

Η εταιρεία «πουλάει» ιδέες στο Δημόσιο και την τρόικα, για να πάρει δουλειές συμβούλου. Αν μάλιστα είναι τυχερή, εξασφαλίζει συμφωνίες και μετά την υλοποίηση, λαμβάνοντας θέση στο νέο status quo.
Συνήθως, οι προτάσεις των συμβούλων έχουν κάποιο αποτέλεσμα. Ετσι και οι ιδέες της Roland Berger για αξιοποίηση της ελληνικής περιουσίας εσχάτως φαίνεται να έπιασαν τόπο: Προσφάτως της ανετέθησαν από τη διυπουργική επιτροπή αποκρατικοποιήσεων και αναδιαρθρώσεων καθήκοντα τεχνικού συμβούλου στο project της αξιοποίησης των δικαιωμάτων του Δημοσίου στα κρατικά λαχεία, συμπεριλαμβανομένου του στιγμιαίου κρατικού λαχείου (Ξυστό).
Είναι η πρώτη δουλειά που παίρνει η Roland Berger στο πρόγραμμα μαμούθ των αποκρατικοποιήσεων. Η συγκρεκριμένη, μάλιστα, έχει μεγάλες πιθανότητες υλοποίησης, αφού ενδιαφέρον για την εκμετάλλευση των σχετικών δικαιωμάτων έχει δηλώσει ο -υπό κρατικό έλεγχο- ΟΠΑΠ.
Η Roland Berger δεν είναι τυχαία εταιρεία. Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες συμβούλων διεθνώς, η οποία συμβουλεύει, μεταξύ άλλων, τη γερμανική κυβέρνηση και τον σύλλογο γερμανών βιομηχάνων. Για την Ελλάδα ενδιαφέρθηκε τελευταία, μετά και την πύκνωση των επαφών ελλήνων πολιτικών με γερμανούς αξιωματούχους και βιομηχάνους.
Ο ιδρυτής της γερμανικής εταιρείας συμβούλων, καθηγητής Roland Berger, είναι ταυτόχρονα μέλος της διεθνούς συμβουλευτικής επιτροπής της εταιρείας Blackstone, του μεγαλύτερου ιδιωτικού οργανισμού διαχείρισης κεφαλαίων στον κόσμο και πρόεδρος της Blackstone Γερμανίας. «Η Blackstone έχει την οικονομική δυνατότητα να αγοράσει σχεδόν όλη την Ελλάδα» λένε διεθνείς οικονομικοί παράγοντες που γνωρίζουν τη δύναμή της.
Σύμφωνα με πηγές από το υπουργείο Οικονομικών, η Blackstone είχε δηλώσει ενδιαφέρον να αναλάβει την παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών στα διάφορα project του υπουργείου το 2010.
Ιδιαίτερο ήταν το ενδιαφέρον της για τα ακίνητα, αλλά η δουλειά δεν έγινε διότι ζητούσε πολύ υψηλές αμοιβές.
Ενας από τους σημαντικούς εταίρους (partner) της γερμανικής εταιρείας, εδώ και λίγο καιρό, δεν είναι άλλος από τον Νίκο Μουρκογιάννη, ο οποίος έχει πιάσει ήδη δουλειά και αναδιαρθρώνει από κρατικούς οργανισμούς μέχρι προβληματικές ιδιωτικές εταιρείες.
Τον Νίκο Μουρκογιάννη τον γνωρίσαμε πριν από ενάμιση χρόνο, όταν εμφανίστηκε στην Ελλάδα για να αναλάβει πρόεδρος της Λυρικής Σκηνής, έπειτα από απόφαση του Παύλου Γερουλάνου. Ο ίδιος, μάλιστα, είχε δηλώσει τότε ότι η πρόταση δεν του έγινε ακριβώς από την κυβέρνηση, αλλά από τον γερμανοελβετό μέντορά του, Ιγκον Ζέντερ, του οποίου πρώην υπάλληλος ήταν και ο υπουργός Πολιτισμού.
Πριν από λίγο καιρό, στις 31 Αυγούστου, ανακοίνωσε ο ίδιος στην προσωπική του ιστοσελίδα (http://www.nikosonline. com/) ότι αναλαμβάνει καθήκοντα διευθυντή Στρατηγικών Ανασυγκροτήσεων της γερμανικής εταιρείας Roland Berger Strategy Consultants GmbH, με έδρα το Βερολίνο και την Αθήνα. Πρόκειται για εταιρεία που παρέχει υπηρεσίες στη γερμανική κυβέρνηση και απασχόλησε την επικαιρότητα την περασμένη εβδομάδα για το περίφημο σχέδιο «Εύρηκα», που κατάρτισε και το οποίο προβλέπει: συγκέντρωση περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού Δημοσίου (ακίνητα, λιμάνια, ορυκτό πλούτο κ.ά.), που εκτιμώνται στα 125 δισ. ευρώ, σε μια εταιρεία συμμετοχών με έδρα το Λουξεμβούργο, τα οποία θα εκχωρηθούν με αντάλλαγμα μείωση του χρέους.
Στο μεταξύ ο Ν. Μουρκογιάννης πρόλαβε να γίνει, επίσης, πρόσφατα διευθύνων σύμβουλος στην Alapis, που δημιούργησε ο επιχειρηματίας Λαυρέντης Λαυρεντιάδης. Σε ερώτηση της «Κ.Ε.» για τις πολυσχιδείς δραστηριότητές του, δηλώνει ότι είναι «workaholic» (εργασιομανής) και ότι έχει μεγάλη όρεξη για δουλειά.
Παλαιοί συμφοιτητές του από τη Νομική, στα χρόνια της χούντας, τον θυμούνται ως αντικομμουνιστή, ο ίδιος, όμως, προτιμά τον όρο «αντισοβιετικός» και θεωρεί ότι ο εξυπνότερος άνθρωπος που έχει γνωρίσει είναι ο Ρόναλντ Ρέιγκαν (όπως έχει δηλώσει σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή»). Εχει εργαστεί για πολλά χρόνια στις ΗΠΑ και ως διευθυντικό στέλεχος εταιρείας εξοπλισμών, η οποία προμήθευσε την Ελλάδα με αεροσκάφη F16.
Οταν τοποθετήθηκε από τον υπουργό Πολιτισμού στη Λυρική Σκηνή (οι φήμες στην κυβέρνηση θέλουν να γνωρίζεται και με τον αδερφό του πρωθυπουργού, Αντρίκο Παπανδρέου), προκλήθηκε δυσαρέσκεια σε αρκετά, κυρίως παλαιότερα, στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ενώ κάποιοι βουλευτές έχουν διαμαρτυρηθεί και προσωπικά στον Π. Γερουλάνο.

Κυβέρνηση – Τρόικα πειραματίζονται για τις χιλιάδες απολύσεις που θα ακολουθήσουν

http://www.antinews.gr/2011/10/03/125362/

Μια πιο ψύχραιμη ματιά των ανακοινώσεων του χθεσινού … ιστορικού υπουργικού συμβουλίου μπορεί να βγάλει και ορισμένα λαβράκια για το πώς η κυβέρνηση αυτή έχει σχέδιο διάλυσης της χώρας με τη σύμπραξη της τρόικας. Διότι δε μπορεί να είναι τόσο χρήσιμοι ηλίθιοι, μάλλον βαλτοί είναι να καταστρέψουν ότι χτίστηκε τις τελευταίες δεκαετίες. Και δεν εννοούμε το κακό νεοελληνικό κράτος της μίζας, του ρουσφετιού και της λαμογιάς. Αυτά πρέπει να αλλάξουν και άμεσα μάλιστα. Εννοούμε τις κοινωνικές κατακτήσεις, τα εργασιακά δικαιώματα, την κοινωνική και φορολογική δικαιοσύνη, έννοιες που για το νέο ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχουν.
Οι ανακοινώσεις λοιπόν για εργασιακή εφεδρεία και προσχέδιο προϋπολογισμού είναι τόσο ασαφείς που χωράνε πολλές ερμηνείες, φυσικά προς το χειρότερο για τους Έλληνες.
Λέει για παράδειγμα ότι το έλλειμμα θα είναι 8,5% (σ.σ. το Reuters κάνει λόγο για 8,6%) φέτος και 6,8% του χρόνους εφόσον ανταποκριθεί ο κρατικός μηχανισμός και οι πολίτες. Κι αν ας πούμε ανταποκρίνεται ο πολίτης και σπεύδει να πληρώσει τα χαράτσια, η εφορία και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι σε θέση να το κάνουν.
Κι αν δεν μπορέσουν να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα χρήματα για να γεμίσουν τα ταμεία και δε μειωθεί το έλλειμμα, τι θα γίνει; Αυτό η κυβέρνηση μας το αφήνει για έκπληξη, αλλά να είστε σίγουροι ότι πρόκειται για μέτρα.
Πάμε στην εργασιακή εφεδρεία. Θα βγουν λοιπόν σε σύνταξη χιλιάδες υπάλληλοι που είναι κοντά στη συνταξιοδότηση αφού πρώτα μπουν σε εφεδρεία με μισθό ίσο με το 60% χωρίς τα επιδόματα. Αν κάποιος έπαιρνε 2.000 ευρώ με τα επιδόματα να είναι 500 ευρώ, δηλαδή καθαρά 1.500 ευρώ, στο εξής θα παίρνει 900 ευρώ. Όμως, τι θα γίνει με τη σύνταξη του εφέδρου καθώς αυτή υπολογίζεται με βάση τα 5 ή 10 χρόνια τελευταία χρόνια, όταν ο μισθός είναι υψηλός μετά από τόσο καιρό εργασίας. Τώρα λοιπόν θα υπολογίζεται και ο χρόνος της εργασιακής εφεδρείας; Αν είναι έτσι θα κλάψουμε με μαύρο δάκρυ, οι συντάξεις θα μειωθούν δραματικά. Κι αυτό η κυβέρνηση δεν το ξεκαθαρίζει.
Επίσης δεν ξεκαθαρίζει, ή δε θέλει να το κάνει τι θα γίνει με αυτούς τους ανθρώπους που βγαίνουν σε εφεδρεία με τόσο χαμηλό μισθό. Πώς θα ζήσουν περιμένοντας τη σύνταξη και το εφάπαξ, τους ρώτησε κανείς;
Ακόμη, τι θα γίνει με τα ασφαλιστικά ταμεία που θα φορτωθούν νωρίτερα χιλιάδες συνταξιούχους; Για παράδειγμα το ταμείο του Δημοσίου ή το ΙΚΑ είναι σε θέση να πληρώνει τόσες χιλιάδες συντάξεις επιπλέον. Την ώρα που τα ταμεία καταρρέουν η κυβέρνηση τους φορτώνει και με άλλους συνταξιούχους. Ποιος θα πληρώσει για να ενισχυθούν τα ταμεία; Σκεφτείτε ότι το ΙΚΑ ρευστοποιεί ομόλογα για να πληρώσει συντάξεις κάθε μήνα.
Η κυβέρνηση λέει ότι το όφελος το 2012 θα είναι γύρω στα 300 εκατ. ευρώ, πολύ λιγότερα δηλαδή αφού θα χαθούν και τεράστια ποσά για ασφαλιστικές εισφορές. Δηλαδή όλο αυτό το θέμα γίνεται για το 1 τοις χιλίοις του ΑΕΠ;
Μάλλον όχι, είναι σίγουρα το πείραμα για τα όσα θα ακολουθήσουν. Και, επιμένουμε, θα ακολουθήσουν χιλιάδες άλλες απολύσεις κι όχι εργασιακές εφεδρείες. Αυτό το κρύβει επιμελώς η κυβέρνηση.
Άλλωστε το είπε χθες στο υπουργικό συμβούλιο και ο κ. Βενιζέλος: «Ζούμε το προοίμιο»…

Αυτοί είναι οι υπουργοί που φταίνε! Οι «κόκκινες» κάρτες της τρόικας και τα νέα μέτρα που έρχονται – 35.000 προσλήψεις έγιναν μέχρι τον Αύγουστο του 2011!

http://olympia.gr/2011/10/03/%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%AF-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%BF%CE%AF-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%86%CF%84%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5/

 

Μετά τον ανεπιτυχή χειρισμό του Ευάγγελου Βενιζέλου με την πρόθεσή του να επαναδιαπραγματευθεί με την τρόικα και τις «φάπες» που δέχθηκε από τους πιστωτές μας, που οδήγησε στο νέο μεγάλο δράμα των Ελλήνων από την φορολογική λαίλαπα, έγιναν γνωστές οι «κόκκινες» κάρτες που έβγαλαν οι δανειστές μας σε συγκεκριμένα κυβερνητικά στελέχη.

Η τρόικα κατηγορεί ευθέως και ονομαστικά εννέα υπουργούς της κυβέρνησης για τη  «μη υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών».

Στην κορυφή της λίστας που διέρρευσε από κυβερνητικά στελέχη, βρίσκονται οι  Γιάννης Ραγκούσης και Δημήτρης Ρέππας, πρώην και νυν υπουργός Δημόσιας Διοίκησης, με αφορμή τη μη υλοποίηση του ενιαίου μισθολογίου στο δημόσιο.

Ακολουθούν ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, ως υπουργός Δημόσιος Τάξης και ο αντικαταστάτης του Χρήστος Παπουτσής, επειδή δεν μείωσαν τις προσλήψεις στις αστυνομικές ακαδημίες. Για τον ίδιο λόγο «κατηγορούνται» και ο Ευάγγελος Βενιζέλος με τον αντικαταστάτη του στο υπουργείο Άμυνας Π. Μπεγλίτη, για τις προσλήψεις στον στρατό.

Η τρόικα έχει βγάλει «κόκκινη» κάρτα και στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, επειδή ως υπουργός Οικονομικών δεν έκοψε τις δαπάνες από αμοιβές επιτροπών και συμβουλίων, από αποζημιώσεις και μπόνους στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ!

Ταυτοχρόνως, «κατηγορείται» για το παιδαριώδες λάθος της επιστροφής φόρων 1,2 δισ. ευρώ, μέσω του διάτρητου συστήματος των αποδείξεων.

Στη λίστα περιέχεται και ο Ανδρέας Λοβέρδος, καθώς δεν έχει προχωρήσει μια σειρά μέτρων που είχαν συμφωνηθεί για την αύξηση των εσόδων (π.χ. η χρέωση ανασφάλιστων και μεταναστών για ιατρικές υπηρεσίες) και τον περιορισμό των δαπανών στα νοσοκομεία.

Τέλος, στη λίστα της τρόικας συμπεριλαμβάνεται και ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης  Γ. Κουτρουμάνης, καθώς δεν προχώρησε η πλήρης εφαρμογή του συστήματος ηλεκτρονικής συνταγογράφησης αλλά ούτε η εφαρμογή ειδικής μειωμένης τιμής για τα φάρμακα που συνταγογραφούν τα Ταμεία.

Δεν τηρήθηκαν οι συμφωνίες για τις προσλήψεις!

Η τρόικα έχει ανακαλύψει ότι η κυβέρνηση δεν έχει τηρήσει τα συμφωνηθέντα για τις προσλήψεις! Δηλαδή, «μία πρόσληψη για κάθε 10 αποχωρήσεις» εφέτος και «μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις» την τετραετία 2012-2015.

Το 2011, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, έγιναν ως το τέλος Ιουλίου 8.300 προσλήψεις, εκ των οποίων 2.195 άτομα σε θέσεις τακτικού προσωπικού, 3.602 άτομα στον στρατό και στην Αστυνομία από τους αποφοίτους στρατιωτικών και άλλων παραγωγικών σχολών, ενώ υλοποιήθηκαν οι υποχρεωτικές μεταφορές 2.316 ατόμων από τις ΔΕΚΟ (από ΟΑ 445 άτομα, από ΟΣΕ – ΤΡΑΙΝΟΣΕ 1.568 άτομα, από ΓΑΙΟΣΕ – ΕΡΓΟΣΕ 32 άτομα, από όμιλο ΟΑΣΑ 271 άτομα).

Το 2011 επίσης δόθηκαν εγκρίσεις για συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου ή συμβάσεις μίσθωσης έργου στον δημόσιο τομέα για 34.851 άτομα!

Τώρα η κυβέρνηση πιέζεται να προχωρήσει στην απόλυση δημοσίων υπαλλήλων και στην… ένταξη σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας 30.000 ατόμων από τους ΟΤΑ και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Πού έπεσαν έξω

Πέραν αυτών, όπως αποκαλύπτεται από τον έλεγχο (monitoring) της εφαρμογής των μέτρων του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, η κυβέρνηση έπεσε έξω στον προϋπολογισμό για όλους τους παραπάνω λόγους αλλά, το κυριότερο, γιατί απέτυχε στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, προσπάθεια από την οποία είχε μηδενικά έσοδα. Επίσης δεν προχώρησε στη μείωση των αμυντικών δαπανών, προσπάθεια από την οποία προβλεπόταν να εξοικονομηθούν ποσά ύψους 350 εκατ. ευρώ τον χρόνο.

Τα νέα μέτρα που έρχονται

ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ

* Κατάργηση των φοροαπαλλαγών από το 2012 – Οροφή μείωσης φόρου από απαλλαγές 300 ευρώ το 2012

* Αναθεώρηση των φορολογικών εκπτώσεων για παιδιά (tax credits)

* Αύξηση κατά 60% των τεκμηρίων διαβίωσης

* Αύξηση φορολογίας στα αυτοκίνητα και αύξηση των τελών κυκλοφορίας

* Κατάργηση αφορολογήτων ορίων για πρώτη κατοικία και περιουσίας

* Αύξηση του συντελεστή φόρου ακινήτων κατά 10% – 15% από το 2014

* Κατάργηση των αντικειμενικών αξιών από το 2015 και υπολογισμός των επιβαρύνσεων με τις τρέχουσες εμπορικές τιμές

* Αύξηση της φορολογίας καπνού με αλλαγή του τρόπου υπολογισμού

* Αύξηση ειδικών φόρων κατανάλωσης στα αλκοολούχα

* Ελάχιστη φορολογία στους ελεύθερους επαγγελματίες με αντικειμενικά  κριτήρια (πρώτο βήμα το ετήσιο τέλος των 300 ευρώ)

«ΨΑΛΙΔΙ» ΣΕ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ – ΕΦΑΠΑΞ – ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ

* Μείωση επικουρικών συντάξεων

* Ειδική εισφορά για τις επικουρικές άνω των 300 ευρώ

* Περικοπές στις παροχές (επιδόματα ενοικίου, επιτοκίων κ.λ.π.) Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας και Οργανισμού Εργατικής Εστίας (ταξίδια κ.λ.π.)

* Μείωση επιδομάτων ανεργίας κα ικατάργηση των επιδομάτων σε εποχικά απασχολούμενους

* Μείωση της βασικής σύνταξης του ΟΓΑ και των κατώτερων συντάξεων όλων των Ταμείων

* Αύξηση εισφορών για νέουςασφαλισμένους στον ΟΓΑ

* Αύξηση εισφορών στο Ταμείο των επιστημόνων και στον ΟΑΕΕ (ταμείο αυτοαπασχολουμένων)

* Αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των εφάπαξ βοηθημάτων (μετά τις περικοπές ως 30% στο Δημόσιο και στα ευγενή Ταμεία)

* Μείωση 6% στις συντάξεις του ΝΑΤ

* Μείωση συντάξεων ΟΤΕ

ΑΥΞΗΣΗ ΕΙΣΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΕΙΣ ΣΤΑ ΤΑΜΕΙΑ

* Εφαρμογή του «χρυσού κανόνα» των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών στα Ταμεία

* Αύξηση κατά 40% της συμμετοχής των ασφαλισμένων σε φάρμακα και Ταμεία

* Ενιαίες παροχές υγείας στα Ταμεία

* Μείωση των επιδομάτων σε χρήμα προς ασφαλισμένους

* Πληρωμή επίσκεψης και εξετάσεων από ανασφάλιστους στα εξωτερικά ιατρεία νοσοκομείων

* Σύμβαση δημοσίων νοσοκομείων με ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες

* Μείωση των επιδοτήσεων σε ορεινές και μειονεκτούσες περιοχές

* Εφαρμογή του θεσμού της κάρτας εργασίας για όλους τους εργαζομένους

* Σύσταση ταμείου ανεργίας (αλληλεγγύης) για τους ασφαλισμένους στον ΟΑΕΕ (εμπόρους, βιοτέχνες, ελεύθερους επαγγελματίες)

Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Ε.Μ.ΠΡΟ.Σ. για Ανάπτυξη

Στον καιρό των πα(πανδρε)λαιολόγων... - Της κυρίας ΜΑΡΙΑΝΝΑΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑΔΟΥ Καθηγήτριας-Διδάκτορος Πολιτικής Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αθηνών

http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2011/10/blog-post_6222.html

(marpolychroniadou@yahoo.gr)

Εν τω τυχόντι σχοινίω

ουκ απάγχεται

(Με τυχαίο σκοινί

δεν κρεμιέται κάποιος)

Βυζαντινή παροιμία

Ο Ανδρόνικος Β' Παλαιολόγος (1259-1332) ήταν αυτοκράτορας του Βυζαντίου (1282-1328), μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του αυτοκράτορα Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου. Συμβασίλευσε για μία δεκαετία με τον πατέρα του (1272-1282). Ο Ανδρόνικος Β' κατείχε το θρόνο σε μία εξαιρετικά δύσκολη για τη βυζαντινή αυτοκρατορία περίοδο. Εφάρμοσε παθητική πολιτική στις σχέσεις του με τους Δυτικούς. Υπό το φως των εντονότατων οικονομικών δυσκολιών τις οποίες κληρονόμησε, προχώρησε σε δραστικές περικοπές των στρατιωτικών δαπανών. Η αδυναμία του Ανδρόνικου να αναστρέψει την καταστροφική πορεία του κράτους, η πείνα, η φορολογία, η ερήμωση της Θράκης και της Ελλαδικής χερσονήσου, αλλά και η...
ανενόχλητη προέλαση των Οθωμανών στη Μικρά Ασία, τον κατέστησαν εξαιρετικά αντιδημοφιλή.

Στο εσωτερικό του κράτους ο Ανδρόνικος κατέβαλε προσπάθειες για αναδιοργάνωσή του. Παρά τις άοκνες προσπάθειές του και τη βούλησή του για σωτηρία, ο διστακτικός και αδύναμος χαρακτήρας του, αλλά και ορισμένες τραγικά λανθασμένες αποφάσεις, σε συνδυασμό με μια σειρά από δυσμενείς εξωτερικές εξελίξεις, ανέστειλαν την όποια αμυδρή ελπίδα ανάκαμψης του κράτους είχε διαφανεί κατά τη διάρκεια της βασιλείας του πατέρα του.(1)

Στο Βυζάντιο κατά τη διάρκεια του 14ου αιώνα, οι άρχοντες απαλλαγμένοι από φορολογικές υποχρεώσεις αύξησαν την περιουσία τους ζώντας μια ζωή γεμάτη ανέσεις και προνόμια, ενώ τα αγροτικά κτήματα μειώνονταν συνεχώς, επειδή τα απορροφούσαν οι μεγάλοι γαιοκτήμονες και ο λαός ζούσε σε αθλιότητα. 

Για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση που ξέσπασε, ο Αδρόνικος ο Β' ο Παλαιολόγος επέβαλλε νέους φόρους στο λαό και τα χρήματα που εισέπραττε χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για να εξαγοράσει ο αυτοκράτορας την ειρήνη από τους ισχυρούς γείτονές του. 

Οπως σημείωνε με πικρή ειρωνεία ο ιστορικός Νικηφόρος Γρηγοράς, η στάση αυτή θύμιζε τους ανθρώπους εκείνους, οι οποίοι για να εξαγοράσουν τη φιλία των λύκων, κόβουν τις φλέβες τους και τους δίνουν να πιουν από το αίμα τους. Ετσι, το Βυζάντιο ήταν επόμενο να οδηγηθεί στην κατάρρευση διότι δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που δημιούργησε ούτε να αμυνθεί για την ύπαρξή του.(2)

Στην Ελλάδα στη διάρκεια του 21ου αιώνα, η πολιτική νομενκλατούρα που κυβέρνησε τα τελευταία χρόνια τον τόπο και οδήγησε τη χώρα -μαζί με την οικονομική και τη διοικητική που την συνυπηρέτησε- στη σημερινή κατάσταση, έχοντας διασφαλισμένη την ασυλία της με νομοθετήματα που την τοποθετούν στο απυρόβλητο, συνεχίζει να απολαμβάνει των προνομίων της, ενώ μεγάλα τμήματα του λαού ζουν υπό συνθήκες φτώχειας (σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat για το έτος 2008, 2 στους 5 Ελληνες ζούσαν στο όριο της φτώχειας, ενώ ο αριθμός αυτός προβλέπεται να αυξηθεί δραματικά για το προσεχές έτος).

Τα εμπορικά καταστήματα και οι μικρές επιχειρήσεις μειώνονται συνεχώς, αφήνοντας το χώρο ελεύθερο για τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες και τα καρτέλ, η τεράστια εκκλησιαστική περιουσία (μεγαλύτερη και από την κρατική) που θα μπορούσε να συνεισφέρει στην ανάκαμψη του έθνους, παραμένει αναξιοποίητη, οι μεγαλο-φοροφυγάδες παραμένουν ασύλληπτοι, το υπαλληλικό προσωπικό της χώρας μετονομάζεται σε εργασιακή εφεδρεία (από αυτούς που χρόνια το διόριζαν για ψηφοθηρικούς λόγους στο Δημόσιο), το κοινωνικό κράτος κατακερματίζεται ενώ το κομματικό συνεχίζει να βασιλεύει.

Για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση που ξέσπασε, ο Γεώργιος ο Β' Παπανδρέου επιβάλλει νέους φόρους στο λαό προκειμένου τα έσοδα που θα εισπράξει να χρησιμοποιηθούν κυρίως στην αποπληρωμή μέρους του δανείου (που είχε συνάψει η χώρα προκειμένου να απολαμβάνει η πολιτική - διοικητική - οικονομική ελίτ τα προνόμιά της έναντι των υπόλοιπων πληβείων Ελλήνων), ούτως ώστε να εξασφαλίσει ο πρωθυπουργός την επόμενη δόση του δανείου από τους ισχυρούς δανειστές του.

Παρά τις άοκνες προσπάθειες του Γεωργίου Β' Παπανδρέου για αναδιοργάνωση του κράτους και τη βούλησή του για σωτηρία, ο διστακτικός και αδύναμος χαρακτήρας του (να λάβει μέτρα όχι μόνο επί δικαίων αλλά επί αδίκων, καθαρίζοντας την κόπρο του Αυγείου, αρχής γενομένης από το κόμμα του) αλλά και ορισμένες τραγικά λανθασμένες αποφάσεις, σε συνδυασμό με μια σειρά από δυσμενείς εξωτερικές εξελίξεις, ανέστειλαν την όποια αμυδρή ελπίδα ανάκαμψης του κράτους είχε διαφανεί κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του πατέρα του. 

Ο ιστορικός του μέλλοντος ακόμη δεν έχει αποφανθεί για την τελευταία πράξη του δράματος: Εάν δηλαδή η Ελλάδα θα καταρρεύσει διότι δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που δημιούργησε ούτε να αμυνθεί για την ύπαρξή της. Ας ελπίσουμε ότι η ιστορία δεν θα επαναληφθεί. Ούτε ως φάρσα ούτε ως τραγωδία.

ΥΓ.: Για την τρόικα δεν επιχειρούμε κανένα παραλληλισμό. Πρώτον, διότι υπακούμε στις υποδείξεις του αντιπροεδρεύοντος πρωθυπουργού περί ευθιξίας της τρόικας και δεύτερον, διότι ως φιλόζωοι αγαπάμε τους λύκους και δεν υιοθετούμε στερεότυπα που προσβάλλουν την προσωπικότητά τους (των λύκων εννοείται).

(1) Norwich, J. J. «Byzantium», Vol. ΙΙΙ-The Decline and Fall, Vasiliev, Α. «History of the Byzantine Empire, 324-1453», Ostrogorsky, G. «History of the Byzantine State».

(2) Απόσπασμα από την Ιστορία του Μεσαιωνικού και του Νεότερου Κόσμου της Β' Λυκείου.

Από enet, μοντάζ Γρέκι

ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ:ΕΔΙΩΞΕ ΤΟ ΔΝΤ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΥΣ G20

http://www.katohika.gr/2011/10/g20.html

«Αυτή δεν είναι κρίση. Κρίση θα είναι η Αργεντινή του 2000», μας «απείλησε» πρόσφατα ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος. Από πέρυσι, αφότου η Ελλάδα «σώθηκε» από την τρόικα και το ΔΝΤ πάτησε πρώτη φορά το πόδι του στην ευρωζώνη, η Αργεντινή έχει γίνει για τη χώρα μας απειλή, εφιάλτης, μέτρο σύγκρισης, αλλά και παράδειγμα προς μίμηση, σύμφωνα με ορισμένους. Αλλά, όταν μιλάμε για Αργεντινή, τι ακριβώς εννοούμε;Η Αργεντινή, μία από τις μεγαλύτερες και σήμερα πλουσιότερες χώρες όχι μόνο της Λατινικής Αμερικής, αλλά ολόκληρου του κόσμου και μέλος των G20, βγήκε από την κόλαση της χούντας το 1983 η οποία άφησε πίσω της τουλάχιστον 30.000 θύματα και από τα τέλη της δεκαετίας του '80 άρχισε να πειραματίζεται με το νεοφιλελευθερισμό, ο οποίος, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, έγινε ευαγγέλιο και μονόδρομος για όλες σχεδόν τις χώρες της περιοχής. Το σύστημα εγκαινιάστηκε από τον γραφικό πρόεδρο Κάρλος Μένεμ που ανήκε στο Περονικό Κόμμα και συνεχίστηκε και από τους ριζοσπάστες που τον διαδέχθηκαν.


Πέρα από τις κλασικές ιδιωτικοποιήσεις, ο Μένεμ εισήγαγε μια μοναδική εφεύρεση: την εξίσωση της τιμής του αργεντίνικου πέσο με το δολάριο προκειμένου η χώρα να καμουφλάρει τον καλπάζοντα πληθωρισμό της και να αποκτήσει ένα δήθεν ισχυρό νόμισμα. Η τεχνητή ισοτιμία εγκαινιάστηκε το 1991 και συνεχίστηκε και επί διακυβέρνησης του ριζοσπάστη Φερνάντο Δε Λα Ρούα, ο οποίος εξελέγη το 1999.


Καθ' όλη τη δεκαετία του '90, η Αργεντινή έγινε το πειραματόζωο του ΔΝΤ, το οποίο εκλήθη να τη «βοηθήσει» καθώς αντιμετώπιζε οικονομική κρίση εξαιτίας ενός ανεξέλεγκτου πληθωρισμού. Το ΔΝΤ πρότεινε τη γνωστή συνταγή της λιτότητας και των μαζικών ιδιωτικοποιήσεων, βυθίζοντας τη χώρα σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση και τον κόσμο σε φτώχεια.


Ο τότε υπουργός Οικονομικών Δομίνγκο Καβάγιο, ο άνθρωπος που συνδιαλλεγόταν με το ΔΝΤ, θεωρείται εκ των υστέρων υπαίτιος της χρεοκοπίας που έσκασε τον Δεκέμβριο του 2001. Το πέσο μέσα σε μία μέρα υποτιμήθηκε κατά τα δύο τρίτα έναντι του δολαρίου. Κηρύχθηκε στάση πληρωμών και οι τραπεζικές καταθέσεις δεσμεύθηκαν με το διαβόητο πλέον σύστημα του «κοραλίτο». Ο κόσμος, εξαγριωμένος, ξεχύθηκε στους δρόμους και εκτυλίχθηκαν σκηνές χάους σαν εκείνες με τις οποίες μας απειλούσε ο Θεόδωρος Πάγκαλος σε περίπτωση που δεν ψηφιζόταν το μεσοπρόθεσμο: λεηλασίες, οδομαχίες και τον στρατό να προσπαθεί να επιβάλλει την τάξη. Οσο για τον πρόεδρο Δε Λα Ρούα, απέδρασε από το προεδρικό μέγαρο με ελικόπτερο για να μην τον λιντσάρει το πλήθος. Οι πρόεδροι, στο μεταξύ, διαδέχονταν ο ένας τον άλλο με ιλιγγιώδη ταχύτητα: πέντε μέσα σε δύο εβδομάδες!


Τριάντα πέντε άνθρωποι σκοτώθηκαν στα επεισόδια, ενώ μέσα στον επόμενο χρόνο οι «παράπλευρες απώλειες» όσων πέθαναν από στρες και τις συνακόλουθες ασθένειες ή και από πείνα, ανεβάζουν τον αριθμό των θυμάτων της χρεοκοπίας στις 30.000 περίπου. Τουλάχιστον 20 εκατομμύρια άνθρωποι -πάνω από τον μισό πληθυσμό της χώρας- έγιναν φτωχοί από τη μία μέρα στην άλλη. Αυτή που τσακίστηκε κυριολεκτικά ήταν η μεσαία και κυρίως η μικρομεσαία τάξη. Χαρακτηριστική της κατάστασης ήταν η επιγραφή σε ένα πανό στην είσοδο μιας παραγκούπολης στις παρυφές του Μπουένος Αϊρες: «Καλώς ήλθατε στη μεσαία τάξη»!


Την ίδια στιγμή, όμως, το χάος και η απελπισία έδιναν τη θέση τους στην αλληλλεγγύη και την εφευρετικότητα. Ελλείψει χρήματος, πολλές γειτονιές άρχισαν να τυπώνουν κουπόνια ή δικά τους νομίσματα. Το «τρουέκε», ένα σύστημα ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών σε είδος, έγινε τρόπος ζωής. Ωσπου, το 2003, η εκλογή του περονιστή Νέστορ Κίρτσνερ στην εξουσία έμελλε να αλλάξει την πορεία της χώρας. Ο Κίρτσνερ, κυβερνήτης του μακρινού κρατιδίου της Παταγονίας, αν και προερχόταν από το περιβάλλον του Μένεμ και είχε συμμετάσχει παλιότερα στο πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης των πετρελαίων, ήταν αυτός που έβγαλε τη χώρα από την τροχιά του ΔΝΤ. Κρίνοντας ότι το εξωτερικό χρέος της Αργεντινής (132 δισ. δολάρια) ήταν αδύνατο να εξυπηρετηθεί, αποφάσισε κούρεμα κατά 75%, το οποίο έγινε με συμμετοχή των ιδιωτών κατά τα τρία τέταρτα. Παράλληλα, στο τέλος του 2005, ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά ότι θα πληρώσει σε μία μόνο δόση το χρέος απέναντι στο ΔΝΤ, γύρω στα 10 δισ. δολάρια, και θα διακόψει κάθε επαφή μαζί του. Οπερ και εγένετο.


Ο Νέστορ Κίρτσνερ άρχισε να εφαρμόζει την ακριβώς αντίθετη πολιτική, αυξάνοντας τους μισθούς και τις συντάξεις που είχε πετσοκόψει το ΔΝΤ. Αποτέλεσμα: η χώρα εξορίστηκε μεν από τις διεθνείς αγορές, από τις οποίες δανείζεται σήμερα με επιτόκιο 7%, αλλά η πραγματική οικονομία ανάσανε. Η ανεργία και η φτώχεια άρχισαν να μειώνονται σημαντικά, ενώ η οικονομία άρχισε να παρουσιάζει δείκτες ανάπτυξης της τάξης του 9% επί πέντε συναπτά έτη, χάρη, φυσικά και στην πλούσια εγχώρια παραγωγή, για να μην ξεχνιόμαστε. Υστερα από μια σύντομη στασιμότητα το 2009 λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η οικονομία στη συνέχεια πήρε πάλι τα πάνω της, κυρίως χάρη στις εξαγωγές της σόγιας και πέρυσι παρουσίασε ανάπτυξη 9,5%.


«Ο Κίρτσνερ μάς έδωσε πίσω τη χαμένη μας αξιοπρέπεια» έλεγαν κλαίγοντας πολλοί Αργεντίνοι στην κηδεία του τέως προέδρου τους πέρυσι το Νοέμβριο. Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο το γεγονός ότι η χήρα του, η Κριστίνα Φερνάντες, η οποία εξελέγη το 2007 και ακολούθησε την ίδια αναπτυξιακή και ανεξάρτητη εσωτερική και εξωτερική πολιτική που εγκαινίασε ο μακαρίτης πρόεδρος, αναμένεται να επανεκλεγεί πανηγυρικά στις 23 Οκτωβρίου με τεράστια διαφορά από όλους τους αντιπάλους της.


Αυτό δεν σημαίνει ότι η Αργεντινή έχει μεταμορφωθεί σε επίγειο παράδεισο. Εξακολουθεί να έχει σοβαρά προβλήματα φτώχειας (12% του πληθυσμού, αλλά υψηλότερη σύμφωνα με ανεπίσημες εκτιμήσεις), υποσιτισμού, ανεργίας (7,5% σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία), άνισης κατανομής του πλούτου, πληθωρισμού και διαφθοράς. Ωστόσο, τα παλεύει. Και κυρίως, απέδειξε ότι υπάρχει ζωή μετά τη χρεοκοπία και μακριά από το ΔΝΤ.


*«Η Ελλάδα δεν είναι Αργεντινή. Οι συγκρίσεις είναι απεχθείς» είπε η νέα πρόεδρος του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ. «Να μη γίνουμε Αργεντινή», μας προτρέπουν, από την άλλη, οι κυβερνώντες μας. Απορία πρώτη: όταν μας φοβίζουν με την Αργεντινή, σε ποια ακριβώς αναφέρονται; Σε εκείνη του 2001 ή του 2011; Απορία δεύτερη: οι απειλούμενοι δύνανται να επιλέξουν τη χρονολογία της αρεσκείας τους;

πηγη

Ως χασάπηδες οι εκδότες, μετατρέπουν σε σφαγεία τα μαγαζιά!

http://katalipsiesiea.blogspot.com/2011/10/blog-post_03.html

Με μια συντονισμένη κίνηση ο Μπόμπολας και ο Ψυχάρης προχωρούν σε νέο μακελειό εργαζομένων με ομαδικές απολύσεις την ίδια ώρα που διαρρέουν σενάρια για νέες ετσιθελικές μειώσεις μισθών, υπό το καθεστώς του «κεφαλοκλειδώματος».

Με την ανοιχτή απειλή νέων απολύσεων μέσα στην εβδομάδα και του μακελειού σε θέσεις εργασίας και μισθούς που είχε ήδη προηγηθεί, με μια ΕΣΗΕΑ που μετά από 4 μήνες ανυπαρξίας να αποφασίζει ότι ήρθε η ώρα να διαπραγματευτεί με τα αφεντικά τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αυτές που πλέον δεν υπάρχουν στη συντριπτική πλειοψηφία των μαγαζιών αφού οι εργαζόμενοι αναγκάστηκαν να συρθούν ατομικά να τις καταγγείλουν με καθημερινές απειλές και κατατρομοκράτηση. Και με όσους τελικά τη γλιτώσουν, να παραμείνουν με μισό μισθό και να δουλεύουν σε συνθήκες κάτεργου.

ΠΗΓΑΣΟΣ

Το σφυροκόπημα των απολύσεων ξεκίνησε ο Φώτης Μπόμπολας στον «ΠΗΓΑΣΟ» με τις απολύσεις 15 συνολικά εργαζομένων (9 από το «Έθνος» και το «Έθνος της Κυριακής» και 6 από περιοδικά), ενώ παράλληλα έκλεισε το «TV – ΕΘΝΟΣ» το οποίο απασχολούσε 15 εργαζόμενους για τους οποίους ειπώθηκε ότι θα απορροφηθούν αλλού, πράγμα αμφίβολο. Εξάλλου, ο υπεύθυνος του ατελιέ πήρε εντολή να δώσει λίστα με 7 ονόματα εργαζομένων προς απόλυση.

Την Πέμπτη πραγματοποιήθηκε γενική συνέλευση των δημοσιογράφων στο συγκρότημα η οποία εξαιτίας τόσο της μικρής προσέλευσης των εργαζομένων (αποτέλεσμα της τρομοκρατίας που επικρατεί στη Μεταμόρφωση, καθώς και της δυσπιστίας απέναντι στο σωματείο), όσο και της απροθυμίας των παρόντων μελών της ΕΣΗΕΑ να προτείνουν αγωνιστικές κινητοποιήσεις κατέληξε άκαρπη.

Η αλήθεια είναι ότι έτριβαν τα μάτια τους οι συμμετέχοντες στη συνέλευση συνάδελφοι όταν άκουγαν τον «σύντροφο» Παναγιώτη Ράμμο, Β΄ Αντιπρόεδρο στο Δ. Σ., να λέει με στόμφο ότι η απεργία λειτουργεί διασπαστικά ανάμεσά μας και ότι αυτό που θα έπρεπε να γίνει θα ήταν οι δημοσιογράφοι να δηλώσουν στους εκδότες ότι δεν θα πληρώσουν τα χαράτσια, γιατί αυτό θα πείραζε τους τελευταίους και ότι θα ήταν πράξη αντίστασης η άρνηση συγγραφής φιλομνημονιακών ρεπορτάζ και άρθρων. Και ξεβούλωναν τα αυτιά τους όταν άκουγαν την Α΄ Αντιπρόεδρο, Νανά Νταουντάκη, να λέει ότι δεν είναι ώρα για απεργία τώρα, αλλά μια ιδέα που έχει –-και που της ήρθε εκείνη τη στιγμή - είναι να βρεθούν όλοι οι εργαζόμενοι στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ για να ξεπεράσουν τις διαφορές τους! Κάτι σα να δώσουμε τα χέρια με τους εργοδοτικούς «συναδέλφους»…

Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, δηλαδή, από μέλη ενός αριστερού κατά τα λοιπά διοικητικού Συμβούλιου που, επιπλέον, έκανε το ντεμπούτο του.

Προφανώς, απολαμβάνοντας την κατάσταση, ο Μπόμπολας δεν προχώρησε στην καταβολή των μισθών την Παρασκευή, απειλώντας ότι αν τυχόν εξαγγελθεί απεργία γι’ αυτό το λόγο θα απολύσει 50 άτομα, ενώ διαμήνυσε ότι οι καθυστερήσεις στην καταβολή των δεδουλευμένων πιθανότατα θα επαναληφθούν γιατί… ζορίζεται. Το τελευταίο έγινε γνωστό από «διαρροές».

ΔΟΛ

Τις απειλές που εκτόξευσε από τον Ιούλιο και αφορούσαν σχέδιο μείωσης του κόστους με απολύσεις, μειώσεις μισθών και εκ περιτροπής εργασία άρχισε να κάνει πράξη ο Σταύρος Ψυχάρης την Παρασκευή προχωρώντας σε 22 συνολικά απολύσεις, τις περισσότερες στα «Νέα», και στο «Βήμα». Ανάμεσα σε αυτές και δύο μέλη του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ και ακόμη δύο συνδικαλιστές, αλλά και ηχηρά ονόματα που, πλέον (οι κακόμοιροι), θα δουλεύουν με μπλοκάκι.

Η «εξυγίανση» της σφαγής των εργαζομένων αναμένεται να συνεχιστεί μέσα στην εβδομάδα, ανάμεσα σε άλλα και με το λουκέτο σε ένθετα, λόγος για τον οποίο η Εργασιακή Επιτροπή του ΔΟΛ καλεί σε γενική συνέλευση σήμερα Δευτέρα (3/10) στις 2.00 το μεσημέρι.

«Αγγελιοφόρος»

Σε 14 ή 15 ανέρχεται τελικά ο αριθμός των εργαζομένων που έχασαν την Παρασκευή τη δουλειά τους στη εφημερίδα «Αγγελιοφόρος». Σύμφωνα με πληροφορίες, οι μισές απολύσεις αφορούσαν το αθλητικό τμήμα, στο οποίο παρέμειναν 2 δημοσιογράφοι, ενώ οι υπόλοιπες ήταν από το δημοσιογραφικό, τη δακτυλογράφηση, τη διόρθωση και το φωτογραφικό με στόχο, όπως κυκλοφορεί, να απολυθούν συνολικά περίπου 50 άτομα, σχεδόν το 1/5 δηλαδή του εργατικού δυναμικού της εφημερίδας. Πίσω από τη σφαγή στη Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με τον εκδότη της εφημερίδας, Αλέκο Μπακατσέλο, βρίσκονται οι συνέταιροι του, Μπόμπολας και Ψυχάρης, που θέλουν να αποσυρθούν και ο μόνος τρόπος για να σωθεί η εφημερίδα είναι να γίνει μείωση του προσωπικού.