Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΕΣΥ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΝ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΤΗΝ ΕΙΚΑΖΟΜΕΝΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ

http://orthodox-watch.blogspot.com/2011/04/blog-post_4204.html

Εισαγωγικό σχόλιο "Ο.Π"
Πρίν απο λίγο λάβαμε στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο, την παρακάτω ανοικτή επιστολή που συνυπογράφουν τέσσερις καθηγητές της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ένας Ιατρός Διευθυντής του ΕΣΥ.
Εμείς δεν μπορούμε παρά να συγχαρούμε τους αξιότιμους κυρίους . Καρακατσάνη,Κουντουρά,Γήτα, Τσαντήλα και Κωνσταντινίδη, για την αξιέπαινη πρωτοβουλία τους και ασφαλώς για την εξαιρετική παρουσίαση των επιστημονικών τους αντιρρήσεων .
==============================

Ανοικτή επιστολή στους κ.κ. Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ Η «ΕΙΚΑΖΟΜΕΝΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ»

Αξιότιμοι κ.κ. Βουλευτές,

Στο προσχέδιο του νόμου «Δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων και άλλες διατάξεις», άρθρο 9, παρ. 3, νομοθετείται η «εικαζόμενη συναίνεση» σύμφωνα με την οποία πραγματοποιείται η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο, «θανόν πρόσωπο» εφόσον, όσο ζούσε, δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του στην αφαίρεση αυτή. η «εικαζόμενη συναίνεση», Με σαφέστερη διατύπωση, εφόσον νομοθετηθεί θα πραγματοποιείται η αφαίρεση των ζωτικών οργάνων οποιουδήποτε ενήλικα στην περίπτωση που τεθεί γι’ αυτόν η διάγνωση του «εγκεφαλικού θανάτου», εάν αυτός δεν είχε δηλώσει γραπτώς, στην προγενέστερη ζωή του, την αντίθεσή του για τη λήψη των ζωτικών του οργάνων.
Θα πρέπει να καταστεί σαφές στον Ελληνικό λαό ότι ο «θανών δότης» (άρθρο 9) -από τον οποίον αφαιρούνται τα κατάλληλα προς μεταμόσχευση ζωτικά όργανα- είναι μόνον ο «εγκεφαλικά νεκρός» ασθενής, ο οποίος, όμως, αναπνέει ακόμη με τη βοήθεια του αναπνευστήρα, υποστηρίζεται με κατάλληλη φαρμακευτική υποστήριξη στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και στον οποίον επιτελούνται οι περισσότερες βιολογικές του λειτουργίες.
Ανεξάρτητα από τις αντιρρήσεις που εκφράζονται διεθνώς για την ταύτιση του ...«εγκεφαλικού θανάτου» με το βιολογικό θάνατο του ανθρώπου, με βάση ποια λογική θα πρέπει να αποκαλύπτει ο κάθε Έλληνας πολίτης τις πεποιθήσεις του για μείζονα φιλοσοφικά θέματα, τα οποία σχετίζονται με τη ζωή και το θάνατο και τα οποία συνιστούν αυστηρά προσωπικά δεδομένα; Ποια είναι εν προκειμένω η θέση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων;
Πολύ περισσότερο τίθεται πρόβλημα, όταν η γνωστοποίηση των πεποιθήσεων αυτών είναι δυνατόν να έχει συνέπειες στην επιλογή των ασθενών για εισαγωγή στις Μονάδες Εντατικής θεραπείας, οι οποίες ανεπαρκούν για την κάλυψη των αναγκών. Σε ανάλογη περίπτωση, ποιος θα προτιμηθεί για εισαγωγή; αυτός για τον οποίον εικάζουμε ότι συναινεί στην αφαίρεση των ζωτικών του οργάνων ή αυτός, ο οποίος έχει δηλώσει αντίθεση στην αφαίρεση των οργάνων του; εννοείται ότι θα προτιμηθεί ο υποτιθέμενος συναινών, οπότε γίνεται πλέον ανεπίτρεπτη διάκριση των ασθενών με κριτήριο τις φιλοσοφικές τους πεποιθήσεις.
Η τακτική της «εικαζόμενης συναίνεσης» πάσχει εμφανώς από έλλειμμα δημοκρατικού φρονήματος και θα προκαλέσει μείζονες αντιδράσεις. Ποιος γιατρός θα τολμήσει να αφαιρέσει ζωτικά όργανα «εγκεφαλικά νεκρού» ασθενούς, εάν υπάρχει σαφής αντίρρηση των αμέσων συγγενών του; Συναίνεση υπάρχει μόνον όταν αυτή έχει δηλωθεί ρητώς και εγγράφως και όχι όταν τεκμαίρεται. Φαίνεται ότι από το ίδιο δημοκρατικό έλλειμμα έπασχαν και αυτοί, οι οποίοι μερικά χρόνια πριν είχαν χαρακτηρίσει τα ζωτικά όργανα των Ελλήνων «εθνικό πλούτο»!
Εάν οι προηγούμενοι προβληματισμοί δεν πείθουν για τη ματαίωση της νομιμοποίησης της «εικαζόμενης συναίνεσης», ας λάβουν υπ’ όψη τους οι εισηγητές του νόμου αυτού τη γνώμη της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής της χώρας μας. Η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής, στη συνεδρίασή της, στις 16 Δεκεμβρίου 2005, συζήτησε την πρόταση νόμου, η οποία είχε τότε κατατεθεί στη Βουλή για την «τροποποίηση και συμπλήρωση του ν.2737/1999 «Μεταμοσχεύσεις ανθρωπίνων ιστών και οργάνων και άλλες διατάξεις» απέρριψε την πρόταση για νομοθέτηση της «εικαζόμενης συναίνεσης». Σύμφωνα με το σκεπτικό της Επιτροπής αυτής «..η ενδεχόμενη καθιέρωση του συστήματος της “εικαζόμενης συναίνεσης”, για την εξασφάλιση μοσχευμάτων από νεκρούς δότες, θα δυσκολέψει μάλλον, παρά θα διευκολύνει αυτόν τον σκοπό…Oι μεταμοσχεύσεις σήμερα βασίζονται στον θεσμό της δωρεάς οργάνων και ακριβώς γι’ αυτό περιβάλλονται με ιδιαίτερη κοινωνική αίγλη. Αν, στο θεσμό της δωρεάς, υποκατασταθεί μια απόλυτη κρατική επιταγή που επιβάλλει την αφαίρεση των οργάνων… οι μεταμοσχεύσεις μοιραία θα στερηθούν αυτή την αίγλη…Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι …η “εικαζόμενη συναίνεση” δεν έχει εφαρμοσθεί ποτέ σε χώρες που ήδη την έχουν καθιερώσει νομοθετικά (π.χ. Ισπανία)…».
Με εξαιρετική τιμή
Οι υπογράφοντες

  1. Κ. Γ. Καρακατσάνης, Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ.
  2. Ι. Κουντουράς, Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ.
  3. Χρ. Γήτας, Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ.
  4. Δημ. Τσαντήλας Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ.
  5. Νικ. Κωνσταντινίδης Διευθυντής Ιατρός Ε.Σ.Υ

Ραγκούση και Καμίνη ακούστε το καλά, η δικαιοσύνη σας έβαλε γυαλιά!!!

http://www.greekalert.com/2011/04/blog-post_3788.html

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού. «Θα σας ζητήσουν τα ντουφέκια· να έχετε διπλά· να δώσετε το ένα και να κρατήσετε το άλλο"!

http://hellenicrevenge.blogspot.com/2011/04/blog-post_1346.html

Πατροκοσμάς και το νέο Νομοσχέδιο για τα όπλα

Σας παραθέτω δύο κείμενα, προφητεία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού και περί του νέου νομοσχεδίου για τα όπλα.
Τα όποια συμπεράσματα ή συσχετισμοί δικοί σας.

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού
43. «Θα σας ζητήσουν τα ντουφέκια· να έχετε διπλά· να δώσετε το ένα και να κρατήσετε το άλλο. Ένα ντουφέκι 100 ψυχές θα γλυτώσει».
(Να ληφθεί σοβαρά υπ' όψιν από τους παραμεθόριους, στεριανούς και νησιώτες).

Κατά την 99η του βιβλίου του κ. Τριανταφύλλου: «Ξένος στρατός θα έρθει, Χριστό θα πιστεύει, γλώσσα δεν θα ξέρει. Θα ζητήσουν όπλα. Νά' χετε διπλά, να δώσετε το ένα και να κρατήσετε το άλλο. Με άλλους θα κοιμηθείτε και με άλλους θα ξημερώσετε». (O πόλεμοςθα αρχίσει ταχύτατα το βράδυ, χωρίς προειδοποίηση. Την άλλη ημέρα όλα θα είναι διαφορετικά. Έχει όμως και αλληγορικό νόημα, διότι άλλοι μας αποκοιμίζουν πνευματικά (αυτοί που όλα τα εμφανίζουν ωραία) και άλλοι μας ξυπνούν (όσοι μας προειδοποιούν, όταν ξεχνάμε το νόμο του Θεού). -ΛΜΔ)

Νομοσχέδιο για τα όπλα
Μετατρέπεται σε κακούργημα (κάθειρξη έως είκοσι χρόνια) η παράνομη οπλοφορία πολυβόλων όπλων, βαρέως οπλισμού, πολεμικών τυφεκίων, υποπολυβόλων, χειροβομβίδων και όλμων, σύμφωνα με τροπολογία που κατέθεσε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής στο νομοσχέδιο που εναρμονίζει την ελληνική νομοθεσία με σχετική ευρωπαϊκή οδηγία αναφορικά με τον έλεγχο της απόκτησης και της κατοχής όπλων. Θετικές σε γενικές γραμμές, αλλά με αρκετές παρατηρήσεις- ενστάσεις, ήταν οι κρίσεις των κομμάτων για το νομοσχέδιο που ήδη υπερψηφίσθηκε επί της αρχής του από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ.

armyalert

Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

ΠΑΤΗΡ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ-ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΔΑΥΙΔ ΕΥΒΟΙΑΣ

Μερικά αποσπάσματα από βιντεο διάρκειας 84' για τη ζωή του από την Ιερά Μονή Οσίου Δαυίδ όπου ασκήτεψε.
Ο βίος του με πλήθος θαυμαστών γεγονότων από τη ζωή του.



ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ΑΙΤΩΛΟΣ 1714-1779: Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΘΝΕΓΕΡΤΗΣ!









Σύγχρονοι Γέροντες-Συγχρονες μορφές της ορθοδοξίας μας

http://www.agioritikovima.gr/site/index.php?option=com_content&view=article&id=167&Itemid=397

Οι φωτισμένοι γέροντες του αιώνα μας είναι οι συνεχιστές της παράδοσης της ορθόδοξης εκκλησίας μας .Λειτούργησαν ως φορείς του Αγίου Πνεύματος και γνήσιοι εκφραστές του θείου θελήματος. Βασιζόμαστε στους λόγους Τους και στο παράδειγμά Τους ώστε η πορεία μας να είναι ορθή. Η μελέτη των κειμένων και των θέσεών τους κρίνεται απαραίτητη.
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

paisios1

porfyrios
ΠΑΤΗΡ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ
3

normal_iosifvatopaidinos

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ:΄΄ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Ο ΠΟΝΟΣ ΘΑ ΓΙΝΟΜΑΣΤΑΝ ΘΗΡΙΑ!΄΄

΄΄Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΚΑΙ Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΣΑΝ ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ΄΄

Αν δεν υπήρχε λίγος πόνος, αρρώστιες κ.λπ., θα γίνονταν θηρία οι άνθρωποι,δεν θα πλησίαζαν καθόλου στον Θεό. … Άνθρωπος που δεν περνάει δοκιµασίες, που δεν θέλει να πονάη, να ταλαιπωρήται, που δεν θέλει να τον στεναχωρούν ή να του κάνουν µια παρατήρηση, αλλά θέλει να καλοπερνάη, είναι εκτός πραγµατικότητος. …

Όταν επισκέπτεται ο πόνος τον άνθρωπο, τότε του κάνει επίσκεψη ο Χριστός. Ενώ, όταν δεν περνάη ο άνθρωπος καµµιά δοκιµασία, είναι σαν µία εγκατάλειψη του Θεού. Ούτε ξοφλάει, ούτε αποταµιεύει.

Ο Καλός Θεός µε τις δοκιµασίες παιδαγωγεί σαν καλός Πατέρας τα παιδιά Του, από αγάπη, από θεία καλωσύνη, και όχι από κακότητα ούτε από κοσµική, νοµική, δικαιοσύνη, γιατί θέλει να επιστρέψουν κοντά Του. Επειδή δηλαδή θέλει να σώση τα πλάσµατά Του και να κληρονοµήσουν την ουράνια Βασιλεία Του, επιτρέπει τις δοκιµασίες, για να παλέψη ο άνθρωπος, να αγωνισθή και να δώση εξετάσεις στην υποµονή στους πόνους, ώστε να µην µπορή να Του πη ο διάβολος: «Πως τον ανταµείβεις αυτόν ή πως τον σώζεις, αφού δεν κοπίασε;». Τον Θεό δεν Τον ενδιαφέρει αυτή η ζωή, αλλά η άλλη. Πρώτα µας φροντίζει για την άλλη ζωή και ύστερα γι’ αυτήν.
Μεγάλο πράγµα η υγεία, αλλά και το καλό που προσφέρει η αρρώστια, η υγεία δεν µπορεί να το δώση! Πνευµατικό καλό! Είναι πολύ µεγάλη ευεργεσία, πολύ µεγάλη! Καθαρίζει τον άνθρωπο από την αµαρτία, και µερικές φορές του εξασφαλίζει και µισθό. Η ψυχή του ανθρώπου είναι σαν το χρυσάφι και η αρρώστια είναι σαν τη φωτιά που την καθαρίζει. Βλέπεις, και ο Χριστός είπε στον Απόστολο Παύλο: «Η δύναµίς µου εν ασθενεία τελειούται».

Πηγή:Βιβλίο ΄΄΄Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου΄΄.

Το τέλος του παραμυθιού...

http://www.exedrasports.gr/blogs/articleblog/?cid=90&aid=106108

Βασίλης Σαμπράκος

Στις 27 του περασμένου Δεκεμβρίου είχα γράψει στην «Εξέδρα» την αρχή και τη μέση ενός ποδοσφαιρικού παραμυθιού που μου είχαν διηγηθεί. Αρχιζε κάπως έτσι: «Σε μια μακρινή χώρα, απολίτιστη, όπου ισχύουν οι νόμοι της ζούγκλας, το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, ήταν ένας πρόεδρος ομάδας που έμαθε, δίχως να το επιδιώξει, την τιμή της αγοράς για την εξασφάλιση της παραμονής. Περί τις 250 χιλιάδες ευρώ του ζήτησαν, του προέδρου του παραμυθιού, για να σώσει από τα μισά της σεζόν την ομάδα του».

Συνεχιζόταν κάπως έτσι: «Δεν ήταν τέτοιος ο πρόεδρος του παραμυθιού μας. Αποφάσισε, για ακόμη μία φορά, να πάει με τον σταυρό στο χέρι. 'Δεν θα τους τα δώσω. Θα τα βάλω αυτά τα λεφτά για να κάνω μεταγραφές', ήταν η απόφασή του» και «ο πρόεδρος έκανε τα προβλεπόμενα. Μοιράστηκε την ιστορία με τους αρμοδίους. Το είπε στον πρόεδρο της τοπικής ομοσπονδίας του ποδοσφαίρου. Το είπε μέχρι και στις ελεγκτικές και τις διωκτικές αρχές. Ολοι όσοι έπρεπε την έμαθαν την ιστορία. Ή μήπως δεν έπρεπε να τη μάθουν όλοι αυτοί;». Και ήρθε η ώρα να τελειώσει αυτό το παραμύθι. Ή, μάλλον, να σας διηγηθώ το τέλος, που δεν μου είχαν διηγηθεί και το έκαναν μόλις προχθές.

Ο ήρωας του παραμυθιού, το οποίο παραμύθι υπενθυμίζω ότι δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα και ειδικά την ελληνική, πήγε και κατήγγειλε στον πρόεδρο της τοπικής ομοσπονδίας ποδοσφαίρου ότι ένα από τα πρόσωπα της μαύρης αγοράς του ποδοσφαίρου, το οποίο ισχυριζόταν ότι μαζί με έναν πρώην κάτοχο χρυσής σφυρίχτρας και με μια κυρία διατηρούσαν μια επιχείρηση που παρείχε στις ομάδες ασφάλεια ζωής στο πρωτάθλημα, του ζήτησε τη διακοσοπενηντάρα για να του δώσει μια ασφάλεια ζωής. Πώς θα του την έδινε; Θα του παρέδιδε μια σφυρίχτρα πασπαρτού, η οποία μπορούσε να σφυρίξει ό,τι θέλει σε όποιο ματς θέλει προκειμένου να πετύχει, ο πελάτης, να διατηρηθεί στη ζωή του ποδοσφαίρου. «Κάνε κάτι», είπε ο ήρωας του παραμυθιού στον ποδοσφαιρικό ηγέτη της χώρας.

Δεν ίδρωσε ο πρόεδρος της τοπικής ομοσπονδίας ποδοσφαίρου της απολίτιστης, μυθικής χώρας. Συνέχισε να ζει δίχως αλλαγές στο βασίλειο του ποδοσφαίρου. Δεν πείραξε ούτε τον πρώην κάτοχο χρυσής σφυρίχτρας ούτε και την κυρία που είχε τις σφυρίχτρες πασπαρτού και τις πωλούσε στη μαύρη αγορά του ποδοσφαίρου. Κι ας είχε κι άλλες τέτοιες καταγγελίες για την παράνομη δράση τους. Ο ήρωας του παραμυθιού κλήθηκε, στο μεταξύ, από την εισαγγελέα που ερευνούσε το ποδόσφαιρο. Της είπε κι αυτής τα ίδια, για τη χρυσή σφυρίχτρα και την κυρία που κατέχει τη σφυρίχτρα πασπαρτού και διακινεί το μαύρο χρήμα του ποδοσφαίρου. Μοιράστηκε τον πόνο του και με τον ειδικό γραμματέα της απολίτιστης χώρας. Κι εκείνου του είπε τα ίδια. Δεν τον έπεισε, όμως, ούτε αυτόν.

Ολη αυτή η δράση του έγινε βεβαίως γνωστή στο χωριό των παρανόμων του ποδοσφαίρου. Χρησιμοποιώντας τις μαγικές δυνάμεις τους, τη σφυρίχτρα πασπαρτού και τις θυγατρικές ποδοσφαιρικές εταιρείες που ελέγχουν χάρη σε αυτό το franchise μαύρου ποδοσφαίρου που έχουν στήσει με σημεία πώλησης σε όλη τη χώρα, την πήγαν αυτή την ομάδα σαν πρόβατο στη σφαγή. Την πιστόλισαν σε περισσότερα από 10 παιχνίδια. Και τη φούνταραν.

Τρελάθηκε περισσότερο ο ήρωας του παραμυθιού. Διότι δεν έφτανε που είδε την ομάδα του να πέφτει, είχε και ένα μέρος των οπαδών της ομάδας εναντίον του. Αλλους επειδή αντιλαμβάνονταν τα δικά του λάθη ως σημαντικά κι άλλους που πίστεψαν ότι λάθεψε που δεν λάδωσε για να σώσει την ομάδα.

Και πώς τελειώνει αυτό το παραμύθι; Νικημένος από τους παράνομους, τους εμπόρους του μαύρου ποδοσφαίρου, ο πρόεδρος του παραμυθιού πήρε την ιστορία μαζί του. Δεν τη διηγήθηκε ποτέ στους οπαδούς της ομάδας του με ονόματα και διευθύνσεις. Επειδή δεν είχε αποδείξεις, κι επειδή αντιλήφθηκε ότι θα ήταν μάταιο να επιχειρήσει να τα βάλει μόνος του με τους παράνομους. Επειδή τον είχε νικήσει η στάση των αρχών του τόπου και του ποδοσφαίρου. Συνέχισε να ζει στο ποδόσφαιρο και να ελπίζει ότι κάποτε θα γίνει η επανάσταση και το καλό του ποδοσφαίρου θα νικήσει το κακό. Και ζήσανε αυτοί, οι παράνομοι, καλά κι αυτός, ο πρόεδρος, χειρότερα.

Αν ήξερε πού θα έφτανε η Πορτογαλία, δεν θα έκανε την Επανάσταση των Γαρυφάλλων

Αν ήξερε πού θα έφτανε η Πορτογαλία, ο πρώην “λοχαγός του Απρίλη” Οτέλο Σαράιβα ντε Καρβάλιο “δεν θα είχε κάνει την επανάσταση” που το 1974 έβαλε τέλος στη δικτατορία, δήλωσε ο ίδιος σήμερα σε συνέντευξή του στο πορτογαλικό πρακτορείο ειδήσεων Lusa.

Στα 75 του, ο “Οτέλο”, όπως τον αποκαλούν οι Πορτογάλοι, ο στρατιωτικός αρχηγός της Επανάστασης των Γαρυφάλλων, εκτιμά πως το γεγονός ότι “μια μεγάλη μάζα του πληθυσμού, δύο εκατομμύρια άνθρωποι, είναι σήμερα στη φτώχεια, σημαίνει ότι οι στόχοι της επανάστασης δεν επιτεύχθηκαν”.

Ενώ δηλώνει “εκ φύσεως αισιόδοξος”, ο πρώην λοχαγός θεωρεί πως είναι “δύσκολο σήμερα να δει το μέλλον με αισιοδοξία”, την ώρα που, για τρίτη φορά από την έλευση της δημοκρατίας, η Πορτογαλία υποχρεώνεται να ζητήσει ξένη βοήθεια για να αποφύγει τη χρεοκοπία.

“Η χώρα μας δεν έχει φυσικούς πόρους, ο μοναδικός πλούτος της είναι ο λαός”, δηλώνει ο Οτέλο Σαράιβα ντε Καρβάλιο.

“Ο λαός αυτός, ο οποίος έζησε 48 χρόνια κάτω από μια στρατιωτική και φασιστική δικτατορία, άξιζε άλλα πράγματα και όχι να ζουν στη φτώχεια δύο εκατομμύρια Πορτογάλοι”, επιμένει.

Αφού καταγγέλλει “τις τεράστιες διαφορές στους μισθούς” μεταξύ του πληθυσμού και “τις ανήθικες αμοιβές” ορισμένων επικεφαλής επιχειρήσεων, ο “Οτέλο” λέει πως “δεν μπορεί να αποδεχθεί αυτές τις διαφορές”.

“Αυτό με σοκάρει. Και οι άλλοι; Αυτοί που σηκώνονται στις 5:00 το πρωί για να πάνε στο εργοστάσιο και στο χωράφι και φτάνουν στο τέλος του μήνα μ’ ένα μισθό φτώχειας;”, αναρωτιέται.

Ο κατώτερος μισθός στην Πορτογαλία είναι 475 ευρώ μεικτά. Σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις του ΔΝΤ, η χώρα θα γνωρίσει φέτος ύφεση 1,5% του ΑΕΠ, που θα μειωθεί στο 0,5% το 2012. Η ανεργία θα συνεχίσει να αυξάνεται για να φτάσει στο 12,4% τον επόμενο χρόνο.

“Δεν θα είχα κάνει την 25η Απριλίου αν ήξερα ότι θα φτάναμε στη σημερινή κατάσταση”, λέει ο “Οτέλο”. “Θα είχα παραιτηθεί από το στρατό. Αν γινόταν αυτό, θα είχα κάνει αυτό που κάνουν οι νέοι τώρα, θα είχα φύγει στο εξωτερικό”, λέει.

“Η 25η Απριλίου έγινε με τη σταθερή βούληση να αλλάξει η κατάσταση και να αναπτυχθεί γρήγορα το οικονομικό, κοινωνικό και πολιτιστικό επίπεδο του λαού (…). Υπάρχουν σημαντικά πράγματα που έγιναν στους τομείς της εκπαίδευσης και της υγείας, όμως πολλά πράγματα τίθενται και πάλι σήμερα υπό αμφισβήτηση”, κατήγγειλε.

Η μεγάλη λεηλασία. Σαν σήμερα, η πρώτη άλωση της Πόλης...

http://olympia.gr/2011/04/13/%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%BB%CE%B5%CE%B7%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CE%B7-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B7-%CE%AC/

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWz0PjMrcrqPlDAzTLKXPzjSp-xoJuyp1_Titik5HIVFgteSPRRVB7O5CdsU0dWIXQQ-H0ZFkqtSokE78IqlHoVCQ5CCjBI1sfcnXq7rZ7IUYqpz6RAa1Mvu2F_OoFAPjPmYVzyOP8WlhB/s400/Eug%C3%A9ne+Delacroix,+%C2%ABH+%CE%B5%CE%AF%CF%83%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%82+%CF%84%CF%89%CE%BD+%CE%A3%CF%84%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%86%CF%8C%CF%81%CF%89%CE%BD+%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7+%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82+12+%CE%91%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85+1204%C2%BB+(%C2%ABEntry+of+the+Crusaders+into+Constantinople+on+12+April+1204%C2%BB.jpgΗ σύγχρονη λεηλασία που υφίσταται αυτή τη στιγμή η Ελλάδα, δεν μπορεί παρά να μας φέρει στο νου, μια άλλη, την μεγαλύτερη λεηλασία στην Ιστορία της ανθρωπότητας. Πριν 807 χρόνια στις 13 Απρίλη, οι ‘Χριστιανοί’ της δύσης, κατέλαβαν την πρωτεύουσα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Σύμφωνα με τους ιστορικούς η λεηλασία που ακολούθησε δεν είχε όμοιά της.

Πόσο διήρκησε η λεηλασία αυτή;

Όσο μπορούσαν να πάρουν. Η λεηλασία π.χ. των Ιερών λειψάνων της Κωνσταντινούπολης διήρκησε 40 χρόνια (αν και τα μισά αντικείμενα που αρπάχτηκαν μεταφέρθηκαν στη δύση μεταξύ των ετών 1204-1208).

Πόσο θα διαρκέσει η δική μας λεηλασία;

Για όσα χρόνια έχουν κάτι να παίρνουν από τους Έλληνες.

Πόσο σεβάστηκαν τότε, ως Χριστιανοί που έλεγαν ότι ήταν, τις εκκλησίες

Καθόλου. Αυτό το σύνολο[1] προξένησε την μεγαλύτερη καταστροφή στην ωραιότερη εκκλησία της Χριστιανοσύνης την Αγία Σοφία. Μέχρι και μουλάρια έφεραν μέσα στην εκκλησία για να μεταφέρουν τα ιερά σκεύη, τις εικόνες, τις διακοσμήσεις και ότι άλλο υπήρχε μέσα.[2] Ο Τίμιος Σταυρός τεμαχίστηκε προσεκτικά από τους επισκόπους, προκειμένου να διαμοιραστεί στους βαρόνους

Τι άλλο λεηλάτησαν

Τα πάντα[3]. Κάθε δημόσιο, ιδιωτικό , και εκκλησιαστικό μέγαρο. Δεν έμεινε ούτε χαμοκέλα που να μην την λεηλατήσουν. Την μοιρασιά των εδαφών της αυτοκρατορίας (Partitio Romaniae), την είχαν κάνει πριν την άλωση.

Ο αρχαίος κόσμος

Όλα τα αγάλματα από την κλασική αρχαιότητα, τα πήραν και τα κομμάτιασαν για να αφαιρέσουν τους πολύτιμους λίθους. Όσα ήταν χάλκινα τα έριχναν στο χυτήριο για να φτιάξουν νομίσματα. Από τις μεγαλύτερες καταστροφές της τέχνης, που έγιναν ποτέ. Μέχρι και τα Ελληνικά χειρόγραφα έκαιγαν για να ψήσουν το κρέας τους.

Άλλες καταστροφές

Μέχρι και πυρκαγιές για να κάψουν τα σπίτια. Η μία από αυτές έκαψε τόσα σπίτια όσα «τρεις πόλεις της Γαλλίας μαζί»

Σήμερα οι δυτικοί θα σεβαστούν ότι απέμεινε από τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό

Θα τα δώσουμε όλα για να ξεπληρώσουμε το «χρέος’ μας. Κάποτε ήταν ανέκδοτο. «Πωλείται η Ακρόπολη». Γελούσαμε όλοι. Τώρα κανείς δεν γελάει. Θα πάρουν όλα τα αρχαία ιερά. Θα συμπεριφερθούν δε , όπως συμπεριφέρθηκαν στα ‘Ελγίνεια’

Η έννοια του ανθρώπου για τους σταυροφόρους

Ούτε που τη γνώριζαν. Ο αριθμός των νεκρών και των τραυματιών, ήταν ‘sans fin et sans mesure’(χωρίς τέλος και χωρίς μέτρο). Σφαγές χωρίς διακρίσεις. Σχεδόν δε όλος ο γυναικείος πληθυσμός, γνώρισε πόσο σεβασμό έτρεφαν οι ‘ιππότες’ για τα γυναίκες.

Σήμερα οι δυτικοί, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στα ανθρώπινα δικαιώματα

Το θέμα δεν είναι τι λες, αλλά τι κάνεις. Όταν π.χ. για την Γαλλία, ο πόλεμος στην Αλγερία, παραμένει ένα κεφάλαιο που θα ήθελαν να ξεχάσουν ή χιλιάδες στρατιώτες των ΗΠΑ έχουν πέσει θύματα πειραμάτων της ίδιας τους της χώρας, δεν μπορεί να περιμένει κανείς, πως σε μια σύγκρουση, οι ηγετικές ομάδες αυτών των χωρών θα περιοριστούν από ανθρώπινες ‘ευαισθησίες’

Ο πλούτος της Κωνσταντινούπολης τότε

Ασύλληπτος[4]. Αιώνες ολόκληρους, ότι είχε και δεν είχε η αυτοκρατορία, το μάζευε στην Βασιλεύουσα.[5]

Τι έκανε ο βυζαντινός αυτοκράτορας όταν έπεσε η πόλη

Ότι κάνουν οι «σύγχρονοι ηγέτες». Τόσκασε με … τη γυναικεία συντροφιά του. Το σχέδιο διαφυγής από την Ελλάδα των σημερινών ‘ηγετών’ δεν ξέρουμε ακόμη. Αλλά σίγουρα υπάρχει και εκτός από αυτό θα τους βοηθήσουν και τα παγκόσμια αφεντικά τους.

Οι κάτοικοι

Επειδή τα χριστιανικά κειμήλια, ήταν σχεδόν όλα μαζεμένα στην Πόλη, οι χριστιανοί πίστευαν πως προστατεύονταν επαρκώς από τους Αγίους. Άλλωστε στον πόλεμο με τους Άραβες, ακόμα και όταν έχαναν, δεν είχαν γνωρίσει τέτοια κτηνωδία. Δεν πίστευαν λοιπόν ποτέ, πως ομόθρησκοί τους, θα ήταν εκείνοι που θα προξενούσαν την μεγαλύτερη καταστροφή που γνώρισε χριστιανική πόλη. Με την κατάληψη από τους δυτικούς, ξύπνησαν θέλοντας και μη από την νάρκη. Μόνο που ήταν αργά να αντιδράσουν. Η Πόλη καίγεται. Εκείνοι ξύπνησαν αργά, εμείς πότε;

Σήμερα η Ελλάδα δεν έχει ότι είχε η Βυζαντινή αυτοκρατορία τότε

Φαίνεται πως μάλλον υπάρχουν πολλά ακόμη. Αλλιώς δεν εξηγείται όλη αυτή η μεθόδευση για την μεγάλη αρπαγή. Σύμφωνα πχ. με μελέτη Γερμανών επιστημόνων, συστηματική εκμετάλλευση μιας μόνο περιοχής (της εύφορης πεδιάδας της Ηλείας), είναι αρκετή για να προσφέρει κηπευτικά σε ένα μεγάλο κομμάτι του γερμανικού πληθυσμού. Σκεφτείτε τις δυνατότητες με επιστημονική εκμετάλλευση όλων των εδαφών με αυτές τις κλιματικές συνθήκες. Έπειτα υπάρχει το υπέδαφος, που φαίνεται πως κρύβει αναρίθμητους θησαυρούς. Ως σύνολο, εξακολουθούμε να έχουμε ακόμα πολύ μεγάλες δυνατότητες.

Οι επιπτώσεις της τετάρτης σταυροφορίας για την Ευρώπη

«Οι επιπτώσεις της Τέταρτης Σταυροφορίας επί του ευρωπαϊκού πολιτισμού υπήρξαν εξ ολοκλήρου καταστρεπτικές. Η λάμψη του ελληνικού πολιτισμού, την οποία το Βυζάντιο (σ.σ: διάβαζε Ρωμανία) συντηρούσε επί εν­νέα αιώνες μετά από την επιλογή της Κωνσταντινούπολης ως πρωτεύου­σας, έσβησε ξαφνικά… Το έγκλημα της Τέταρτης Σταυροφορίας παρέδω­σε την Κωνσταντινούπολη και τη Βαλκανική Χερσόνησο σε έξι αιώνες βαρβαρότητας… Προκειμένου να αντιληφθούμε την πλήρη σημασία της λατινικής κατάκτησης της Κωνσταντινούπολης, πρέπει να προσπαθήσουμε να συνειδητοποιήσουμε ποιος θα ήταν σήμερα ο πολιτισμός της Δυτικής Ευρώπης, αν η προ έξι αιώνων Ρωμανία δεν είχε καταστραφεί. Μπορεί κανείς να φανταστεί όχι μόνο τη Μαύρη Θάλασσα, τον Βόσπορο και τον Μαρμαρά να περιβάλλονται από προοδευτικά και πολιτισμένα έθνη. αλλά ακόμα και τα ανατολικά και νότια παράλια της Μεσογείου να έχουν επι­στρέψει υπό μια καλή διακυβέρνηση και υπό μια θρησκεία η οποία δεν αποτελεί φραγμό στον πολιτισμό…» [σερ Έντουιν Πήαρς, «Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204»]

Οι επιπτώσεις για το Βυζαντινό κράτος

Οι Βενετοί, είχαν πάρει αναρίθμητα προνόμια και πριν ακόμα από την άλωση. Αλλοίωσαν τη δημόσια ζωή. διείσδυσαν στον εμπορικό – παραγωγικό ιστό της αυτοκρατορίας. Σιγά- σιγά πήραν όλο τον δημόσιο πλούτο. Έχοντας στη συνέχεια και όλες τις πηγές δημιουργίας πλούτου στα χέρια τους, άφησαν τους Βυζαντινούς, με άδεια χέρια. Η αυτοκρατορία, πριν πέσει στρατιωτικά στους τούρκους, είχε χάσει όλη την οικονομική της δύναμη από τους δυτικούς. Μήπως σας θυμίζει τίποτα η ιστορία;

Ένα τόσο σημαντικό ιστορικό γεγονός

Αποσιωπάται στο Νέο Ελληνικό κράτος. Η πολιτική ηγεσία της χώρας, στραμμένη προς τη δύση έχει αποφασίσει πως όλα αυτά θα πρέπει να ξεχαστούν. Τα ρίχνουμε στη λήθη του παρελθόντος. Απογυμνώνοντας από τον πλούτο της, την αυτοκρατορία, οι δυτικοί, την άφησαν αδύναμη και δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει στον αγώνα με τους τούρκους. Όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται τη σημασία της άλωσης από τους ‘ομόθρησκους’ και σήμερα φίλους. Υπήρχε πιθανότητα παρά τα εσωτερικά προβλήματα το κράτος να ανέκαμπτε και να μπορούσε να αντιμετωπίσει τον τουρκικό κίνδυνο. Το είχε κάνει και στο παρελθόν με τους Άραβες. Με την άλωση του 1204 όμως και με τη λεηλασία που ακολούθησε, δεν υπήρχε καμιά περίπτωση ανάκαμψης. Ήταν θέμα χρόνου να δοθεί η χαριστική βολή από τον Μωάμεθ. Με λίγα λόγια η άλωση από τους δυτικούς έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην άλωση (που θεωρούμε ορόσημο) από τους Τούρκους. Οκτώ αιώνες μετά, δεν είναι αρκετός καιρός για να παραδεχτούμε τα παθήματα από τους «φίλους» μας;

Έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε

Για αυτό και αρχίζουμε να βλέπουμε τα πράγματα χωρίς τις παρωπίδες για δήθεν ‘πολιτισμένους λαούς’. Ξυπνάμε από τον λήθαργο που μας έχουν επιβάλλει. Βλέποντας την κατάντια του Ελληνισμού, οργιζόμαστε όπως ο Ηρακλής[6] στο άγαλμα του Λυσσίπου, για τα ανόσιες πράξεις των ηγετών μας. Θαυμάζουμε την Ελληνική φύση, που η ομορφιά της συναγωνίζεται το άγαλμα της ωραιότερης γυναίκας του κόσμου της Ελένης, προσφέρουμε το μήλο της Έριδος από το άγαλμα του Πάρι, στις αντιτιθέμενες μεταξύ τους, δυνάμεις των δυναστών μας, γινόμαστε σφίγγα για την πρακτική μας στις οργανώσεις μας, φωτιζόμαστε από το τεράστιο ρουμπίνι που μπορούσε να φωτίσει όλο το παλάτι, ανεβαίνουμε στον φτερωτό Πήγασο, παίρνουμε δύναμη από το ανάθημα για την νίκη των προγόνων μας στις Πλαταιές, και ανεβαίνουμε στο τέθριππο άρμα του Ηλίου για μια πορεία με το Φως.

Δηιδάμεια


[1] «ένα περίεργο ανακάτωμα από ευσεβείς και θρήσκους άνδρες, αλλά και από αποβράσματα της κοινωνίας, από ανθρώπους, δηλαδή, που ήταν ικανοί για κάθε έγκλημα” [Παντίτ Νεχρού “Παγκόσμιος Ιστορία”, επιστολή 62α].

[2] Η λεηλασία της ίδιας εκκλησίας, το 1453 επι Μωάμεθ, δεν ήταν τόσο εκτεταμένη

[3] Γοδεφρείδος Bιλλεαρδουΐνος Παράγραφος 128.: «Τώρα μπορείτε να μάθετε πως κοίταζαν επίμονα την Κωνσταντινούπολη εκείνοι που δεν την είχαν δει ποτέ [σ.σ.: αναφέρεται στην στιγμή όπου τα δυτικά στρατεύματα πρωτοαντίκρισαν την Πόλη, 24 Ιουνίου 1203]. Γιατί δεν μπορούσαν καθόλου να σκεφτούν πως μπορεί να υπάρχει σε όλο τον κόσμο μια τόσο ΠΛΟΥΣΙΑ πόλη, όταν είδαν αυτά τα ψηλά της τείχη και τους ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ πύργους κι αυτά τα ΠΛΟΥΣΙΑ παλάτια με τις ψηλές εκκλησίες, που ήταν τόσες πολλές που κανείς δεν θα το πίστευε αν δε το έβλεπε με τα μάτια του, και ακόμα το μήκος της πόλης που κυβερνούσε τις υπόλοιπες. Και μάθετε πως δεν υπήρξε άνθρωπος, άνθρωπος τόσο ασυγκίνητος, που να μην ανατριχιάσει. Κι αυτό δεν ήταν καθόλου περίεργο, γιατί ποτέ δεν ανέλαβαν άνθρωποι μια τόσο μεγάλη επιχείρηση από τότε που χτίστηκε ο κόσμος.»

[4] «Από τότε που χτίσθηκε ο κόσμος δεν πάρθηκαν τόσα λάφυρα από μία και μόνο πόλη»

[5] Γοδεφρείδος Βιλλαρδουίνος 248. Και τα λάφυρα ήταν τόσα πολλά που κανείς δεν ήξερε να πει πόσα, χρυσάφι, και ασήμι και σκεύη και πολύτιμα πετράδια και μετάξια και γούνινα φορέματα από γκρίζο σκίουρο και από ερμίνα, και όλα τα ακριβά πράγματα που βρέθηκαν ποτέ στη γη. Και δίνει βέβαιη μαρτυρία ο Γοδεφρίδος ο Μαρεσάλης της Καμπανίας, αληθινά και έχοντας σωστά τα λογικά του, πως από τότε που χτίστηκε ο κόσμος δεν πάρθηκαν τόσα λάφυρα από μια μόνο πόλη. 249. Ο μαρκήσιος Βονιφάτιος του Μονφερράτου προχώρησε κατά μήκος της ακτής προς το παλάτι του Βουκολέοντα. Για το θησαυρό που βρισκόταν σε εκείνο το παλάτι, δε πρέπει καθόλου να μιλάμε. Γιατί υπήρχαν τόσα που δεν έχουν ούτε τέλος ούτε αριθμό. 251. Ο καθένας πήρε για να μείνει όποιο σπίτι ήθελε, και υπήρχαν πολλά

[6] Τα χρωματισμένα με γαλάζιο χρώμα, είναι ελάχιστα από εκείνα που κατέστρεψαν κατά την λεηλασία του 1204 οι Δυτικοί

Wikileaks: “Έλληνες. Οι καλύτεροι συνεργάτες των Αμερικάνων που δέχονται τα πάντα”!


Για τη σημασία της Σούδας στην επίτευξη των αμερικανικών στρατηγικών στόχων, αλλά και για το γεγονός ότι η χώρα μας θεωρείται ο καλύτερος σύμμαχος των ΗΠΑ, αποκαλύπτουν τα Wikileaks. Εμπόδιο θεωρούνται “οι πολίτες και οι διάφορες μορφές διαδηλώσεων, που θεωρούνται ωστόσο πολύ μικρής έκτασης και καθόλου οργανωμένες”. Πολύτιμη η συμβολή Ελλάδας στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Ως καλύτεροι συνεργάτες των Αμερικάνων αντιμετωπίζονται οι Έλληνες σε απόρρητα έγγραφα που διέρρευσαν μέσω Wikileaks αναφορικά με την εμπλοκή της Σούδας σε αμερικανικές επιχειρήσεις από το 2001 και μετά.

Αμερικανοί αξιωματούχοι θεωρούν τη Σούδα σημαντικό κόμβο, ενώ τους Έλληνες πρόθυμους να παρέχουν κάθε βοήθεια και να δέχονται σχεδόν τα πάντα.

Μοναδικό εμπόδιο στα σχέδια των Αμερικανών δεν είναι οι κυβερνήσεις, αλλά ο αρνητισμός των πολιτών και οι διάφορες μορφές διαδηλώσεων, που θεωρούνται ωστόσο πολύ μικρής έκτασης και καθόλου οργανωμένες.

Αυτό αποκαλύπτεται από τα Wikileaks, σύμφωνα με τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα. Σύμφωνα με το τηλεγράφημα, η χώρα μας φαίνεται να έχει ρόλο διακοσμητικό στις επιδιώξεις των Ηνωμένων Πολιτειών, σε σχέση με τη χρήση της Σούδας, η οποία αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα εργαλεία των Αμερικανών για την επίτευξη στρατηγικών στόχων τους.

“Δεν γνωρίζουμε απολύτως κανέναν περιορισμό από τους Έλληνες σε σχέση με την πρόσβαση, την εναέρια κυκλοφορία ή την ανάπτυξή μας εκεί ακόμη και στα πιο ευαίσθητα στρατιωτικά σημεία της Σούδας”, σημειώνει σύμφωνα με το Wikileaks ο Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα το 2008, τονίζοντας πως η ελληνική συμβολή για τους βομβαρδισμούς στο Ιράκ και το Αφγανιστάν ήταν ιδιαίτερα πολύτιμη.

Τα τηλεγραφήματα δείχνουν ότι το θέμα αναβάθμισης της στρατιωτικής συνεργασίας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ είναι από τα κυριότερα στην ατζέντα σε κάθε επίσκεψη Αμερικανού αξιωματούχου.

Κομβική από τους Αμερικανούς διπλωμάτες θεωρείται παράλληλα η ανάπτυξη επαφών με τους Έλληνες πολιτικούς, με στόχο να πείθονται για ολοένα και μεγαλύτερη συμμετοχή και παραχωρήσεις σε αποστολές αμερικανικών αμυντικών συμφερόντων.

Όπως οι ίδιοι οι διπλωμάτες αναγνωρίζουν ωστόσο, η προσπάθειά τους αυτή προσκρούει διαρκώς στα αντιαμερικανικά αισθήματα της ελληνικής κοινής γνώμης, αλλά και τους φόβους της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας για πιθανές απώλειες σε στρατιωτικές αποστολές.

Βόμβα Ιγνατίου. Ελληνικές οντότητες αγοράζουν ελληνικό χρέος!!!!

http://olympia.gr/2011/04/13/%CE%B2%CF%8C%CE%BC%CE%B2%CE%B1-%CE%B9%CE%B3%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%BF%CE%BD%CF%84%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%B1/

Σε ανταπόκρισή του από τις ΗΠΑ το πρωϊ, στον τηλεοπτικό σταθμό MEGA, ο γνωστός δημοσιογράφος κ. Μιχάλης Ιγνατίου, είπε κάτι το οποίο κατά την άποψή μας αποτελεί βόμβα μεγατόνων.

Συγκεκριμένα είπε πως από ανθρώπους του ΔΝΤ πληροφορήθηκε ότι ξαφνικά τον τελευταίο καιρό διάφορες οντότητες (έτσι το είπε) από την Ελλάδα αγοράζουν συνεχώς ελληνικό χρέος, δηλαδή αγοράζουν παλιά ομόλογα. Διευκρίνισε δε ότι αυτές οι οντότητες δεν είναι τράπεζες. Από όσα μπόρεσε να πληροφορηθεί αυτές οι οντότητες είναι ασφαλιστικά ταμεία και ιδιώτες.

Το θέμα, κατά τη γνώμη μας είναι πάρα πολύ σοβαρό.

Ποια είναι αυτά τα ασφαλιστικά ταμεία που διαθέτουν τα όποια τελευταία κεφάλαια….. τους έχουν απομείνει για να αγοράζουν ελληνικό χρέος και κυρίως ποιοι είναι οι ιδιώτες που ξαφνικά αποφάσισαν να διαθέσουν τα χρήματά τους για να αγοράζουν με μανία ελληνικό χρέος.

Το γεγονός αυτό είναι αξιοπερίεργο αν μάλιστα συνδυαστεί με την σκοπούμενη από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εκποίηση δημόσιας περιουσίας αξίας 50 δις ευρώ.

Πηγή: http://hassapis-peter.blogspot.com/2011/04/blog-post_5434.html

ΣΟΚ: Χρωστάμε (κι από πάνω) στη Siemens, την Bayer και την Ηοchtief 500 εκατ. ευρώ!!!!

http://www.kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=5488



Το ελληνικό Δημόσιο αδυνατεί να πληρώσει εμπροθέσμως τους Γερμανούς προμηθευτές του, παραδέχεται ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της Handelsblatt. Η γερμανική οικονομική εφημερίδα σημειώνει ότι η ελληνική κυβέρνηση οφείλει σε γερμανικές εταιρείες όπως είναι η Siemens, η Bayer και Hochtief περί τα 500 εκατ. ευρώ.

Η εφημερίδα αναφέρει συγκεκριμένα ότι ο έλληνας υπουργός σε συνέντευξη που έδωσε σε συντάκτη της υποστήριξε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αποπληρώσει «με μιας» τα χρέη της και ότι προσπαθεί να επιταχύνει τις πληρωμές της. Ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν επιβεβαίωσε το ποσόν των 500 εκατ. ευρώ που, όπως υποστηρίζει η εφημερίδα, χρωστά το ελληνικό Δημόσιο. Ωστόσο, παραδέχθηκε ότι υπάρχουν καθυστερήσεις στις πληρωμές των οφειλών, σύμφωνα με την Handelsblatt.

Ο έλληνας υπουργός χαρακτήρισε εξάλλου «ανεπιθύμητη» ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, διότι θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει το ελληνικό και το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, αναφέρει επίσης η Handelsblatt.

Η απώλεια της εμπιστοσύνης των ιδιωτών επενδυτών θα μπορούσε να κλειδώσει την Ελλάδα έξω από τις αγορές «επί μακρό χρονικό διάστημα» και αυτό θα μπορούσε να μεταδοθεί και σε άλλες χώρες, φέρεται να δήλωσε ο κ. Παπακωνσταντίνου. Η σημερινή κατάσταση που επικρατεί στις αγορές, που απαιτούν υψηλά επιτόκια για να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα, «θα ομαλοποιηθεί στο τέλος», είπε ο υπουργός.

Τέλος ο κ. Παπακωνσταντίνου ερωτηθείς χαρακτήρισε «προβληματικά» τα υψηλότερα επιτόκια του ευρώ, απέφυγε ωστόσο να σχολιάσει τη νομισματική πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αναφέρει η Handelsblatt.

ΒΗΜΑ

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου