Πάμε φουλ για συγκάλυψη του σκανδάλου των στημένων παιγνιδιών; - του κ. Αντώνη Καρπετόπουλου

http://www.aixmi.gr/index.php/pame-foul-sygkalhpsh-skandalou/

Η έρευνα των στημένων παιγνιδιών ως προς το ποινικό της μέρος θα συνεχιστεί. Ως προς το αθλητικό πάει φουλ για συγκάλυψη και όποιος δεν το βλέπει είναι τυφλός. Μέχρι τώρα έχουμε τρεις σημαντικές ενδείξεις πως όλα πάνε για κουκούλωμα.
1) Η πρώτη ένδειξη είναι η κοινή προσπάθεια ΕΠΟ και Σούπερλίγκας να σταματήσει η δημοσίευση των επίμαχων συνομιλιών – προσπάθεια που απέφερε αποτελέσματα. Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Τέντες ζήτησε προκαταρκτική έρευνα για τη διαρροή των συνομιλιών, πράγμα που σημαίνει πως όποιος δημοσίευε κάτι θα έπρεπε να εξηγήσει στον ανακριτή που το βρήκε, ποιος του το έδωσε κτλ. Θυμίζω ότι αυτό που διαβάσαμε είναι το 15% των όσων η δικογραφία περιέχει.
2) Το δεύτερο σημάδι κουκουλώματος είναι η πανίσχυρη «ομερτά» του συστήματος που λέγεται ποδόσφαιρο. Στο ΔΣ της Σούπερλίγκας την περασμένη Τρίτη δεν τόλμησε να μιλήσει κανείς για τίποτα. Η ΑΕΚ κι ο ΠΑΟΚ δεν εμφανίστηκαν, ο Παναθηναϊκός και ο Αρης σφύριζαν αδιάφορα, η Λάρισα ενδιαφερόταν μόνο για τη μη επικύρωση τη βαθμολογίας.
Γιατί δεν μιλάνε οι μη εμπλεκόμενοι; Κάποιοι είναι δύσκολο να το κάνουν γιατί αποδείχτηκαν συνομιλητές των προφυλακισμένων και των καταζητούμενων: αναφέρομαι στο Νίκο Πατέρα, στο Σταύρο Αδαμίδη και στο Θοδωρή Ζαγοράκη. Οι συνομιλίες τους που δημοσιεύτηκαν δεν εμπεριέχουν υποψίες για συμμετοχή σε στημένα, μαρτυρούν όμως μια οικειότητα που κάνει δύσκολη την απαίτηση μιας κάθαρσης. Στην προκειμένη περίπτωση δεν λείπει μόνο το θάρρος, (όπως π.χ από τον Γόντικα), αλλά απουσιάζει και το ηθικό πλεονέκτημα. Αδύνατο να κατηγορήσεις σήμερα όποιον, μόλις χθες, αποκαλούσες «κ. Πρόεδρο» ή τον ξυπνούσε το πρωί για να του ζητήσεις συγνώμη.
3) Το τρίτο  ανησυχητικό είναι η ίδια η αδυναμία των θεσμικών αρχόντων να αποστασιοποιηθούν από την  έρευνα, πράγμα που θα έδειχνε ότι η αθλητική δικαιοσύνη μπορεί να κάνει μια  κάποια δουλειά. Ο πρόεδρος της Λίγκας κ. Μαρινάκης δήλωσε ότι αυτό που τον  στεναχωρεί είναι ότι κανείς δεν θα επενδύσει έπειτα από το θόρυβο που προκάλεσαν οι συνομιλίες: το να ξεβρωμίσει ο χώρος δεν φάνηκε να τον ενδιαφέρει  καθόλου. Ο πρόεδρος της ΕΠΟ κ. Πιλάβιος το πήγε ακόμα πιο μακριά. Έκανε εκτίμηση  ότι «δύσκολα θα υπάρξουν υποβιβασμοί» και δήλωσε ήδη από την πρώτη μέρα ότι «δεν  κινδυνεύουν να μην αγωνιστούν στην Ευρώπη οι ομάδε που εξασφάλισαν το ευρωπαϊκό  εισιτήριο».
Ο χώρος σηκώνει τείχη και  αντιστέκεται. Ξέρετε ποιους όρισαν ως μάρτυρες  υπεράσπισής τους τόσο ο Μπέος  όσο και ο Ψωμιάδης; Τον Πιλάβιο, τον γενικό διευθυντή  της Λίγκας κ. Κομνηνό και  τον νομικό σύμβουλο του οργάνου κ. Οικονομάκη! Αυτό,  φυσικά, δεν σημαίνει ότι οι  άνθρωποι αυτοί θα παρουσιαστούν και για να καταθέσουν  υπέρ τους – ωστόσο η  επιλογή τους είναι και μήνυμα: δικοί σας είμαστε και, όπως  έλεγε κι ο Μπέος σε μια κασέτα, «εμείς είμαστε ένα».Ειδικά ο πρόεδρος της ΕΠΟ  πρέπει να αποδείξει πως ούτε κάπου τον κρατάνε, ούτε έχει κάτι να  φοβηθεί.  Έχει την ευκαιρία να  γίνει ο σημαντικότερος πρόεδρος που υπήρξε  ποτέ στην ΕΠΟ: ας φροντίσει να το κάνει. Αρκεί να αντιμετωπισθούν όλες  αυτές οι ιστορίες με την ταχύτητα και τη σοβαρότητα που έδρασε η  αθλητική δικαιοσύνη στην περίπτωση του Ηρακλή και της πλαστογραφίας της  ασφαλιστικής του ενημερότητας. Δε θυμάμαι επιχειρήματα του τύπου «πρέπει  πρώτα να αποφασίσει η τακτική Δικαιοσύνη πριν υπάρξουν αθλητικέ ποινές», να ακούστηκαν σε εκείνη την περίπτωση.
Το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο αντιμετωπίζει την υπόθεση ως ένα είδος εφιάλτη: νομίζουν ότι θα ξυπνήσουν ένα πρωί και θα έχουν περάσει όλα. Είναι εντυπωσιακό αλλά, ενώ χαλάει ο κόσμος, αυτό που έκαναν στη Λίγκα είναι να ορίσουν την έναρξη του επόμενου πρωταθλήματος (28 Αυγούστου) μολονότι ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί το εφετινό, αφού δεν γνωρίζουμε ποια ομάδα θα προκύψει από τη Β’ Εθνική για να συμπληρώσει τον πίνακα! Μόνη ελπίδα η επιστασία της έρευνας από τον υπουργό Πολιτισμού κ. Γερουλάνο και τον ΓΓΑ κ. Μπιτσαξή – ποιος θα το έλεγε! Η άγνοια του Γερουλάνου για το ποδόσφαιρο και τους ανθρώπους του και η αντιπάθεια που υπάρχει προς το πρόσωπα του ΓΓΑ από το σύνολο σχεδόν των προέδρων των ΠΑΕ είναι η μόνη ελπίδα για να μη μπει το πράγμα στο συρτάρι. Οι ίδιοι οι θεσμικοί του ποδοσφαίρου το συρτάρι όχι μόνο το άνοιξαν, αλλά το ξεσκόνισαν κιόλας…

Το στυμένο ποδόσφαιρο - του κ. Κώστα Βαξεβάνη

http://www.koutipandoras.gr/?p=8123

Κακώς λέμε και γράφουμε πως το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα είναι στημένο. Στυμένο είναι. Αφυδατωμένο από κάθε αθλητική διάσταση,από κάθε προοπτική. Άνυδρο. Χωρίς ίχνος υγρασίας που φέρνει η συγκίνηση. Ακόμη χειρότερα, κοντεύουμε να γίνουμε και εμείς έτσι, να πιστέψουμε πως έτσι είναι το ποδόσφαιρο, και δεν υπάρχει τρόπος για να είναι αλλιώς.
Τι λέω τώρα; Ηθικολογίες και μεγάλες κουβέντες; Όχι. Αλλά δεν υπάρχει τρόπος –σε όλα στη ζωή-να καταλάβεις αν μπορείς να κάνεις ή να αλλάξεις κάτι, εάν δεν απαιτήσεις από το αυτονόητο, να κουβαλήσει τις αποδείξεις του
Ανήκω στους ρομαντικούς, που η σχέση του με το ποδόσφαιρο είναι ας πούμε επιφανειακή και γι αυτό καμιά φορά απαιτητική. Δεν ποτίστηκε με τα ακριβά γκαζόν του ποδοσφαιρικού χλοοτάπητα. Γδάρθηκε στις αλάνες, κυνηγημένη συνήθως από τις αγανακτισμένες γειτόνισσες που είχαν βαρεθεί να αλλάζουν σπασμένα τζάμια. Κι έτσι παρέμεινε. «Με το Δομάζο αρχηγό και το Σιδέρη κυνηγό» ένα πράγμα. Με το Μίμη Παπαϊωάννου και τον Θωμά Μαύρο. Με μια εφηβεία,το ίδιο ατίθαση με τα μαλλιά του Υβ Τριαντάφυλλου.
Μπορεί όσο περνούν τα χρόνια, να εξιδανικεύω. Αυτό κάνουν συχνά οι άνθρωποι. Το ποδόσφαιρο πάντα είχε την βρωμιά του. Τα αγορασμένα παιχνίδι, την λειτουργία του αν θέλετε, ως μαγευτικό κοινωνικό ναρκωτικό. Αλλά αυτό που συμβαίνει με το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι επικίνδυνο πια. Όχι μόνο για το ποδόσφαιρο. Για το πώς η κοινωνία ανέχεται να απατάται, να αυταπατάται και να συστρατεύεται οπαδικά στον παραλογισμό.
Το πρώτο θέμα είναι και το πιο εμφανές. Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα έπαψε να έχει σχέση με όσα αισθάνεται την ανάγκη να περιγράψει κάποιος που είναι λάτρης και εραστής του. Η ίδια η κουλτούρα του ποδοσφαίρου έχει αλλάξει. Οι παράγοντες του, δεν είναι ούτε φίλαθλοι ούτε επιχειρηματίες. Είναι ένα τσούρμο αμόρφωτων και αδίστακτων καιροσκόπων. Είναι δύσκολο να διακρίνεις ανάμεσα στις γηπεδικές κουστωδίες, ποιός είναι ο μπράβος-σωματοφύλακας και ποιό το αφεντικό. Και αυταπατάται όποιος πιστεύει πως τα θωρακισμένα τζιπ με τα φιμέ τζάμια, είναι για να κουβαλούν τις μεγάλες ιδέες της ομάδας και όχι να κρύβουν το πραγματικό περιεχόμενο
Το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, με το δικό του lifestyle, χρησιμοποιήθηκε ως πλυντήριο προφίλ. Ο ποινικός έγινε παράγοντας,και στη συνέχεια μεταλλάχθηκε σε Πρόεδρο. Σκέτο. Χωρίς παρελθόν, και κυρίως χωρίς αμφισβητήσεις. Στη συνέχεια ήταν εύκολο ο πολιτικός να του σφίγγει το χέρι στην εξέδρα και βέβαια να χρηματοδοτείται απ’ αυτούς στις προεκλογικές του εκστρατείες. Οι ομάδες στην Ελλάδα χρησιμοποιήθηκαν με τον τρόπο που τις χρησιμοποίησε ο Εσκομπάρ στην Κολομβία ή ο γιος του Καντάφι. Κάλυμμα και υποστήριξη. Στη βουή της εξέδρας κρύφτηκαν λαθρέμποροι, ναρκέμποροι, νταβατζήδες, πράκτορες. Και βολεύτηκαν πολιτικοί.
Μια στρατιά από δημοσιογράφους και εφημερίδες μετέτρεψαν το παράλογο σε αποδεκτό. Την μπόχα της ζωής τους, σε οπαδικό άρωμα. Η Αθήνα έχει πάνω από είκοσι «οπαδικές» εφημερίδες. Μια έννοια που υπάρχει μόνο στην Ελλάδα.
Τα γήπεδα άδειασαν, αλλά γέμισαν τα στοιχηματζίδικα. Το γήπεδο έγινε ένας μεγάλος ιππόδρομος, όπου τα άλογα κούρσας είναι οι ποδοσφαιριστές. Η μόνη διαφορά με τον ιππόδρομο είναι πως στα γήπεδα, καμιά φορά στοιχηματίζουν και τα άλογα του, οι παίκτες. Καλός πρόεδρος μοιραία έγινε ο καλύτερος αλογομούρης. Που φτιάχνει τη νίκη, δίνει κερδοφόρο στοίχημα και χρησιμοποιεί κάθε μέσο για τα δύο προηγούμενα. Το «τσιμέντωμα» είναι μια φράση που μπήκε στην ορολογία του γηπέδου δίπλα στις λέξεις γκολ και σέντρα.
Θα υπήρχαν όλα αυτά αν το ελληνικό κράτος, για μια ακόμη φορά δεν τάϊζε ένα ακόμη κακοαναθρεμένο παιδί της κρατικής διαφθοράς; Όχι. Οι ΠΑΕ είναι Ανώνυμες Εταιρείες, όπως κάθε άλλη επιχείρηση. Επιδοτούνται όμως από το κράτος. Στο σύνολό τους έχουν χρέη προς το ελληνικό Δημόσιο πάνω από 230 δισεκατομμύρια. Οι έλληνες υπουργοί μάλιστα φροντίζουν να κάνουν νόμους, για να χαρίζονται αυτά τα χρέη στους μετόχους. Γιατί δεν χαρίζονται στην ομάδα, αλλά στα τζιμάνια με τα τζιπ και τις Καγιέν. Ο οπαδός που ενδεχομένως λόγω κρίσης του κόβουν τον μισθό, είναι έτοιμος να επαναστατήσει αν κάποιοι του πουν πως πρέπει να κόψουν τα λεφτά της ομάδας. Στην πραγματικότητα το κράτος του κλέβει λεφτά για να δίνει στους νταβατζήδες των ομάδων. Όχι στην ομάδα.
Η διαφθορά του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν θα υπήρχε σε τέτοιο βαθμό χωρίς την τηλεόραση. Και δεν αναφέρομαι στην ενασχόληση των καναλιών καθ υπερβολήν με το ποδόσφαιρο αλλά στα δικαιώματα. Ένα κύκλος τηλεορασάνθρωπων εμπλέκεται άμεσα στην υπόθεση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων του ποδοσφαίρου. Αγοράζει πανάκριβα τηλεοπτικά δικαιώματα, παίρνει τις μίζες της και μετά προσπαθεί να δικαιολογήσει την αγορά της, διογκώνοντας τη σημασία της. Η σχέση τους με τους παράγοντες του ποδοσφαίρου που είναι τα πραγματικά αφεντικά τους, είναι σκανδαλώδης.«Τέτοιο ποδόσφαιρο είχαμε να δούμε από την χούντα» λέει ένας φίλος. Στο εξωτερικό ποδόσφαιρο μεταδίδουν μόνο τα καλωδιακά κανάλια γιατί τα ελεύθερα κανάλια δεν μπορούν να βγάλουν τα έξοδα τους. Εδώ περιέργως οι ανοικτές συχνότητες είναι αυτές που πρωτοστατούν
Όλη αυτή η βρωμιά, ξεπλένεται με την ανοχή ή και την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. Πριν από μερικά χρόνια, η βουλευτής Λιάνα Κανέλλη αποκάλυψε έναν κατάλογο με «επώνυμους» άμεσους ή έμμεσους παράγοντες του ποδοσφαίρου, οι οποίοι εμφανίζονταν να κερδίζουν κατ’ επανάληψη στοιχήματα του ΟΠΑΠ στο ποδόσφαιρο. Δεν ήταν πειραγμένο το στοίχημα όπως νόμιζαν κάποιοι. Απλώς οι «επώνυμοι» προμηθεύονταν δελτία που είχαν κερδίσει άλλοι, για να νομιμοποιήσουν παράνομα έσοδά τους, από το ποδόσφαιρο. Στημένα παιχνίδια, παροχή πληρωμένων δημοσιευμάτων και άλλα πολλά. Δεν άνοιξε βέβαια ρουθούνι.
Δεν πρόκειται λοιπόν για στημένο ποδόσφαιρο αλλά για στυμένο. Το έχουν ξεζουμίσει από οτιδήποτε τίμιο και σωστό, για να κερδίζουν οι ίδιοι. Όχι οι ομάδες. Όλο και περισσότερο το ποδόσφαιρο μοιάζει με εκείνες τις χρηματοπιστωτικές τράπεζες, που αντί να επενδύουν παραγωγικά, πουλάνε και επενδύουν αέρα. Οι τράπεζες αυτές οδήγησαν στην κρίση. Το ίδιο έχει γίνει και με την μπάλα. Την έχουμε χάσει.

Χτύπημα για τη συνθήκη Σένγκεν, σενάρια για Βόρειο Ευρώ: Επιστροφή στο "έθνος-κράτος"

http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/07/blog-post_7537.html

Εφαρμόστηκε και επίσημα η απόφαση της Δανίας να "σπάσει" τη συνθήκη του Σένγκεν:

Ξανά εσωτερικά σύνορα
«Σπάει» τη Σένγκεν η Δανία με επαναφορά τελωνειακών ελέγχων

Οι τελωνειακοί έλεγχοι επανήλθαν συγκεκριμένα στα μεθοριακά περάσματα στα σύνορα με τη Γερμανία, καθώς και στα λιμάνια για τους ταξιδιώτες που προέρχονται από τη Σουηδία. Το ίδιο ισχύει και για όσους χρησιμοποιούν τη γιγάντια γέφυρα Όρεσουντ, που ενώνει την Κοπεγχάγη με το Μάλμε της Σουηδίας.

Τηλεοπτικά συνεργεία συνωστίζονται στα μεθοριακά περάσματα και μεταδίδουν απευθείας εικόνες από τους πρώτους ελέγχους.

Η κυβέρνηση μειοψηφίας της Δανίας επανέφερε τους τελωνειακούς ελέγχους υπό το βάρος της πίεσης του δεξιού εταίρου της, του Λαϊκού Κόμματος της Δανίας (DPP), από το οποίο εξαρτάται για να περνά νόμους στο Κοινοβούλιο.

Η Κοπεγχάγη δηλώνει ότι δεν επιθυμεί να παραβιάσει τους κανονισμούς της ζώνης Σένγκεν Σένγκεν και διαβεβαιώνει ότι δεν θέλει να επανεισαγάγει τους ελέγχους διαβατηρίων, αλλά ενισχυμένους τελωνειακούς ελέγχους στα σύνορά της, υποστηρίζοντας ότι θέλει να καταπολεμήσει τη διασυνοριακή εγκληματικότητα.

Ωστόσο, υπάρχουν αντιδράσεις εντός Ευρώπης για την πρώτη σοβαρή κίνηση αμφισβήτησης της ζώνης ελεύθερης μετακίνησης στη δυτική Ευρώπη, και εκτιμάται παράλληλα ότι η κίνηση της Δανίας θα βρει μιμητές και σε άλλες χώρες υπό την πίεση εθνικιστικών κομμάτων.

Εκπρόσωπος του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών επέκρινε την απόφαση της Δανίας, υπογραμμίζοντας ότι οι κανόνες της Συνθήκης Σένγκεν, που ισχύουν σήμερα σε μια ζώνη 25 ευρωπαϊκών κρατών, πρέπει να γίνονται σεβαστοί και να μην παραβιάζονται.

Έχουμε ήδη δει το θέμα σε παλιότερη ανάρτηση μας (εδώ), όταν η Δανία πρωτοανακοίνωσε την απόφαση της αυτή. Στην ανάλυση μας, είχαμε δει το πως το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα επιστρέφει στις ρίζες του, στο μοντέλο του "έθνους - κράτους", που συγκρούεται με τα υπόλοιπα για την κυριαρχία.

Σε αυτή την ανάρτηση, θα δούμε μία ακόμα πτυχή της επιστροφής αυτής, και συγκεκριμένα το πως η κυρίαρχη προπαγάνδα στρέφει τους λαούς τον έναν εναντίον του άλλου, με χίλιους δυο τρόπους. Εδώ ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, για το πως οι λαοί στο κέντρο της Ευρώπης στρέφονται εναντίον των "τεμπέληδων Ελλήνων", που..."καλοπερνάνε εις βάρος τους":

Σήμερα μια συνάδελφος γύρισε από ένα ταξίδι που είχε πάει στο εξωτερικό. Στο αεροδρόμιο τσακώθηκε άγρια με έναν άγγλο. Καθώς περίμενε να πάρει τις βαλίτσες της, περίμενε κι εκείνος δίπλα της και σε κάποια στιγμή γυρίζει και της λέει "γεμάτο το αεροδρόμιο ε? κατά τάλλα ζητάτε χρήματα και οι λαοί μας που έχουν δουλέψει σκληρά πρέπει να βγάλουν λεφτά από το ταμείο τους για να δώσουν σε εσάς που όλη σας τη ζωή δεν σας ένοιαξε τίποτα"

Με τέτοια προπαγάνδα που έχουν φάει βέβαια, η οποία προφανώς δεν ισχύει για ένα πολύ μεγάλο μέρος του λαού, που ΚΑΙ σκληρά δούλεψε, ΚΑΙ χαμηλά αμείφθηκε, ΚΑΙ τώρα καλείται να ανεχτεί την κλεψιά και και χλευασμό, δεν είναι να απορεί κανείς που ολοένα και περισσότερες χώρες, αλλά και οι λαοί αυτών των χωρών, δε θέλουν ούτε να ακούσουν για "πακέτα σωτηρίας προς τους τεμπέληδες Έλληνες".

Στην πραγματικότητα βέβαια, τα "πακέτα σωτηρίας" καταλήγουν στις τράπεζες και οι "τεμπέληδες Έλληνες" εργάτες βυθίζονται ολοένα και περισσότερο στη φτώχεια, ωστόσο έχει σημασία να δούμε ότι σύμφωνα με την λαικίστικη-ακροδεξιά κυρίως προπαγάνδα, τα "πακέτα σωτηρίας" είναι απαράδεκτα, όχι όμως διότι τα τσεπώνουν οι τραπεζίτες, αλλά διότι τα τσεπώνουν..."οι τεμπέληδες Έλληνες". Και αν είναι έτσι βέβαια, αναμενόμενο είναι το να μη θέλουν να έχουν καμία απολύτως σχέση με τους τεμπέληδες που τους τρώνε τα λεφτά. Να λοιπόν το πως θα βρεθεί η δικαιολογία για να διασπαστεί η ευρωζώνη, όχι από την σκοπιά της απελευθέρωσης από το ζυγό των τραπεζιτών, αλλά...από τη σκοπιά των εθνικιστών.

Εδώ και η άποψη αυτή, όπως υπάρχει -πλέον- και στη Γερμανία, και εκφράστηκε πρόσφατα στην εφημερίδα Die Welt:

''Ήρθε η ώρα να χωριστεί η Ευρωζώνη στα δύο''

"Αντί να βγάζει από τη δύσκολη θέση ανίκανες χώρες όπως Ελλάδα και Πορτογαλία, η Γερμανία θα έπρεπε να συνασπιστεί με χώρες που έχουν παρόμοια οικονομική πολιτική σχηματίζοντας νέο νόμισμα: το βόρειο ευρώ" γράφει η Die Welt


H γερμανική εφημερίδα Die Welt υποστηρίζει ότι έχει βρει τη λύση, όπως εκφράζεται από τον συντάκτη της, Hans-Olaf Henkel:

Οι ρομαντικοί υποστηρικτές της ευρωπαϊκής ένωσης θα έκαναν τα πάντα προκειμένου να συνεχίσουν να πουλάνε το ενιαίο νόμισμα ως πετυχημένη συνταγή. Και τα ΜΜΕ της Γερμανίας συνεχίζουν να πείθονται. Ακόμα και ο πρώην καγκελάριος Χέλμουτ Σμιτ αρνείται ότι το ευρώ περνάει κρίση: συνεχίζει να χαρακτηρίζει την κατάσταση ως υπόθεση μερικών μόνο χωρών.

Όμως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι πολύ δύσκολο να κρίνει κανείς πως δημιουργήθηκε η κρίση, αφού υπάρχουν τρία κρυφά προβλήματα. Το πρώτο είναι ότι αρκετές τράπεζες βρίσκονται σε ασταθή θέση ακριβώς εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Το δεύτερο ότι ορισμένες χώρες στη ζώνη του ευρώ είναι υπερχρεωμένες. Τρίτον -και αυτό είναι κάτι που δε λέγεται εύκολα δημόσια- είναι ότι το ίδιο το ευρώ είναι υπεύθυνο για την κατάσταση.
Χωρίς τα προηγούμενα χαμηλά επιτόκια, η Ελλάδα δεν θα ήταν ποτέ στη θέση να χρεωθεί τόσο πολύ, ούτε θα είχε δημιουργηθεί στην Ισπανία η φούσκα της κτηματαγοράς με τόσο γιγαντιαίες διαστάσεις. Το ότι τώρα η Γερμανία βρίσκεται στη θέση να πρέπει να βρει λεφτά, πίστωση και εγγυήσεις για τις χρεωμένες χώρες οφείλεται στο ευρώ το ίδιο! Το ευρώ ευθύνεται για τις διαμαρτυρίες της Αθήνας, όπου είδαμε τη σημαία της Ευρώπης σε συνδυασμό με τη σβάστικα. Τώρα, αντί να στείλουμε κι άλλο πακέτο βοήθειας, ήρθε η ώρα να κάνουμε ένα διάλειμμα και να αναρωτηθούμε: που πηγαίνουμε, μήπως υπάρχουν κι άλλες εναλλακτικές;

Αν οι πολιτικοί μας μείνουν στο αρχικό σχέδιο το οποίο είναι "θα κοστίσει στους Γερμανούς όσο κοστίσει" τότε θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για όλες τις φορές που η Γερμανία θα ξελασπώνει όλα τα χρέη των άλλων κρατών. Έχουμε ήδη σχετική εμπειρία, με τα κρατίδια της Βαυαρίας και Βάδης- Βυρτεμβέργης να πληρώνουν τα υπόλοιπα δεκατρία. Με το ίδιο σκεπτικό η Γερμανία είναι υπεύθυνη για τα χρέη των υπόλοιπων κρατών-μελών. Ξέρουμε που οδηγεί αυτό! Η ανταγωνιστικότητα της Ευρωζώνης θα υποφέρει και το επίπεδο διαβίωσης θα υποβαθμιστεί. Γι'αυτό το λόγο και μόνο οι σοσιαλιστές και οι πράσινοι της Γερμανίας κατηγορούν την Άνγκελα Μέρκελ: θα έπρεπε να είχε βοηθήσει την Ελλάδα νωρίτερα.

Αυτό που πρέπει να γίνει είναι το εξής: αντί να αφήνει η κυρία Μέρκελ τον γάλλο πρόεδρο Σαρκοζί να παίρνει τις αποφάσεις, θα πρέπει να ηγηθεί της κατάστασης και να συγκεντρώσει τις χώρες που είναι οικονομικά στο ίδιο πλαίσιο με τη Γερμανία, να αποχωριστεί από την Ευρωζώνη και να δημιουργήσει το "Βόρειο Ευρώ". Δεν είναι τώρα η ώρα ή ο τόπος για να μπούμε σε λεπτομέρειες για το πως θα μπορούσε να γίνει αυτό. Αρκεί να πούμε ότι θα μπορούσε να γίνει με τον ίδιο τρόπο που επεκτάθηκε το ευρώ αλλά από την ανάποδη. Αφού ήταν δυνατόν να δημιουργηθεί ένα νόμισμα από δεκαεφτά χώρες, τότε δεν θα είναι δύσκολο να δημιουργηθούν δύο νέα νομίσματα από ένα.

Όσο οξύνεται η κατάσταση, αυτά τα σενάρια θα κερδίζουν έδαφος, και θα πρέπει το συντομότερο δυνατόν να προχωρήσουμε εμείς σε στάση πληρωμών και έξοδο από το ευρώ, με τους δικούς μας -όσο το δυνατόν- όρους. Αλλιώς, όσο καθυστερούμε την αναπόφευκτη χρεωκοπία, τόσο χειρότερη θα γίνεται η θέση μας, και όταν πλέον έχουν λεηλατήσει τα πάντα, και οι τράπεζες έχουν αρπάξει τα "πακέτα σωτηρίας" που χρειάζονται για να αντέξουν τις απώλειες που θα έχουν, τότε απλά θα μας πετάξουν "σα στημένη λεμονόκουπα", με όρους που χειρότερους για εμάς.

Κέρδη πέντε φορές το ύψος του ελληνικού χρέους για τις αγορές σε δύο εβδομάδες!!! - γράφει ο κ. Γράφει ο Πάνος Παναγιώτου, Χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής

http://kostasxan.blogspot.com/2011/07/blog-post_7019.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FvhzE+%28%CE%91%CF%82+%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5+%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82!%29
Μπορεί η εβδομάδα να έκλεισε με εντυπωσιακά κέρδη αλλά κάτι στον χρηματιστηριακό αέρα είναι διαφορετικό απ' ότι μόλις χτες και αυτό δεν είναι άλλο από το κενό που άφησε η ολοκλήρωση του δεύτερου πακέτου τόνωσης της αμερικανικής οικονομίας, του οποίου η επιρροή ήταν παγκόσμια. Η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ τροφοδοτούσε την αμερικανική οικονομία με 2 δις δολάρια την ημέρα τους τελευταίους 10 μήνες ρίχνοντας στην αγορά συνολικά 600 δις δολάρια.

Στο διάστημα αυτό, ο S&P 500 ενισχύθηκε κατά 23,9% το επιτόκιο του 10ετούς ομολόγου κατά 19,4% και ο χρυσός κατά 21,5%. Ταυτόγχρονα, όμως, το δολάριο υποτιμήθηκε στην αγορά συναλλαγματικών ισοτιμιών, η τιμή του πετρελαίου εκτοξεύτηκε κατά 25,2%, ο δείκτης τιμών τροφίμων κατέγραψε νέο ιστορικό υψηλό, το δολάριο υποτιμήθηκε κατά 10,4% και οι προσδοκίες πληθωρισμού σε ορίζοντα 12μήνου αυξήθηκαν κατά 48,1% και σε ορίζοντα 5-10% κατά 7,1%.

Το δεύτερο πακέτο τόνωσης της αμερικανικής οικονομίας ολοκληρώθηκε στις 30 Ιουνίου και έκλεισε, για την ώρα, έναν κύκλο πρωτοφανούς παραγωγής χρήματος με την Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ να έχει αυξήσει τον ισολογισμό της περισσότερο από 2 τρις δολάρια από την αρχή της κρίσης, χρήματα που παρήγαγε και δάνεισε στο αμερικανικό κράτος, με τη Βρετανία να έχει 'τρέξει' δύο πακέτα τόνωσης, με την Κίνα να έχει ρίξει στην οικονομία της περισσότερο από 1 τρις δολάρια για να την στηρίξει και με την Ιαπωνία να είναι η τελευταία που απομένει στο χορό της παραγωγής ρευστότητας στην προσπάθεια της να αντιμετωπίσει τη βιβλική καταστροφή που προκάλεσαν τα πρόσφατα δραματικά γεγονότα.

Στην Ευρώπη, οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις όπως η Γερμανία και η Γαλλία, στήριξαν τους σημαντικότερους κλάδους της οικονομίας και της βιομηχανίας τους που χτυπήθηκαν από τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση των τελευταίων 60 ετών αλλά και προστάτεψαν το τραπεζικό σύστημα παρέχοντας εγγυήσεις εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ.

Ο πακτωλός της ΄φρέσκιας' αυτής παγκόσμιας ρευστότητας εισήλθε στις διεθνείς χρηματιστηριακές αγορές και πολλαπλασιάστηκε, με τους αμερικανικούς δείκτες να έχουν ενισχυθεί περίπου κατά 100% από τα χαμηλά τους το 2009 και με το βασικό χρηματιστηριακό δείκτη της Γερμανίας να έχει ενισχυθεί ακόμη περισσότερο.

Η τεράστια παραγωγή ρευστότητας βοήθησε την παγκόσμια οικονομία να μπει σε τροχιά ανάρρωσης και έφερε ανάπτυξη στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Ασία, με τη Γερμανία να εκμεταλλεύεται τις συνθήκες στο έπακρο για να καταρρίψει, σχεδόν, κάθε θετικό οικονομικό ρεκόρ των τελευταίων 20 ετών. Μεταξύ άλλων, όμως, η αύξηση αυτή της ρευστότητας είχε το τίμημα της δραματικής αύξησης των τιμών πετρελαίου και των τιμών τροφίμων, που προκάλεσαν τριγμούς σε δεκάδες κράτη με προβληματικές οικονομίες, συμβάλλοντας έτσι στο ξέσπασμα εξεγέρσεων και λειτουργώντας ως καταλύτης για τα γεγονότα της βόρειας Αφρικής και της Αιγύπτου, που πυροδότησαν το πόλεμο στο Λίβανο και τα γεγονότα στο Μπαχρέιν, τη Σαουδική Αραβία και το Ομάν. Και σε μία διαστροφική λειτουργία του συστήματος, ακόμη και η αντιμετώπιση των εξεγέρσεων σε πολλές περιοχές προκάλεσε την περαιτέρω ενίσχυση του κύκλου παροχής ρευστότητας, με τη Σαουδική Αραβία να εγκρίνει πρόγραμμα 100 δις δολαρίων για τον κατευνασμό των αντικαθεστωτικών και περί τα 20 δις δολάρια ως οικονομική στήριξη με τον ίδιο στόχο στο Μπαχρέιν και το Ομάν.

Επιπλέον, από την αύξηση των τιμών πετρελαίου αναμένεται να δημιουργηθεί πλεονάζουσα ρευστότητα της τάξης, τουλάχιστον, του 1,5 με 2 τρις δολαρίων το 2011 με ένα τμήμα από τα κεφάλαια αυτά να επιστρέφουν στις διεθνές αγορές μετοχών όπου πολλαπλασιάζονται δημιουργώντας και πάλι ρευστότητα.

Από το Μάρτιο του 2009 μέχρι σήμερα, η διεθνής χρηματιστηριακή αγορά δημιούργησε υπεραξίες ύψους 30 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Προσθέστε τα πακέτα στήριξης και όσα αναφέρθηκαν παραπάνω και η ρευστότητα που διοχετεύθηκε στο σύστημα πλησιάζει τα 40 τρις δολάρια. Στο ποσό αυτό δε συμπεριλαμβάνεται ο δανεισμός κρατών και τραπεζών από τις αγορές κεφαλαίων.

Τί αποκόμισε, όμως, από αυτό το ξέφρενο πάρτι ρευστότητας η Ελλάδα και πόσα χρήματα μπόρεσε να εξοικονομήσει από αυτά τα 40, περίπου, τρις δολάρια που δημιουργήθηκαν από τα τέλη του 2008 μέχρι σήμερα; Η απάντηση, δυστυχώς, είναι μηδέν. Το ελληνικό χρηματιστήριο έχει χάσει περίπου 90 δις δολάρια σε κεφαλαιοποίηση από τον Οκτώβριο του 2009 ενώ σήμερα η κεφαλαιοποίηση του βρίσκεται στα επίπεδα του χαμηλού του Μαρτίου του 2009 (χαμηλό 15 ετών) χωρίς να έχει προσθέσει, σχεδόν, ούτε ένα ευρώ από τότε. Η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε αντί να αναπτυχθεί όπως οι υπόλοιπες του κόσμου, καταγράφοντας τη μεγαλύτερη ύφεση των τελευταίων 35 ετών το 2010 και τη μεγαλύτερη ύφεση από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο αθροιστικά στο 2010-2011. Η ανεργία αυξήθηκε με το μεγαλύτερο ρυθμό των τελευταίων 60 ετών και οι βασικοί οικονομικοί δείκτες κατέγραψαν αρνητικά ρεκόρ δεκαετιών.

Η Ελλάδα όχι μόνο δε συμμετείχε στην παγκόσμια φάση ανάρρωσης εκμεταλλευόμενη τη διεθνή τάση αλλά και επηρεάστηκε αρνητικά από αυτήν με πολλούς τρόπους. Για παράδειγμα, η αύξηση του πληθωρισμού στην Ευρώπη οδήγησε σε αύξηση των επιτοκίων του ευρώ και παράλληλα σε αύξηση των επιτοκίων των ελληνικών δανείων κατά 90, περίπου, μονάδες βάσης (0,9%). Επιπλέον, η πολιτική υποτίμησης των νομισμάτων τους από τις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Βρετανία (η στερλίνα έχει υποτιμηθεί κατά 26% στην προσπάθεια της Βρετανίας να αντιμετωπίσει την κρίση), οδήγησε σε ανατίμηση του ευρώ προκαλώντας μείωση της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας με αποτέλεσμα όλα τα μέτρα και οι περικοπές που έγιναν το 2010 ώστε να προκληθεί εσωτερική υποτίμηση τελικά να οδηγήσουν σε ανατίμηση και περαιτέρω μείωση της ανταγωνιστικότητας, (το ΔΝΤ ζήτησε το Μάρτιο εσωτερική υποτίμηση της τάξης του 34% τονίζοντας πως εξωτερικοί παράγοντες εμπόδισαν την Ελλάδα να πραγματοποιήσει εσωτερική υποτίμηση το 2010).

Από τις 20 Ιουνίου μέχρι την 1η Ιουλίου του 2011, δηλαδή στις τελευταίες 11 ημέρες, η διεθνής χρηματιστηριακή αγορά αντέδρασε ανοδικά στις προσδοκίες και τελικά στην είδηση για έγκριση του Μεσοπρόθεσμου και μαζί με αυτό της 5ης δόσης του δανείου των 12,5 δις για την Ελλάδα. Η ανοδική αυτή αντίδραση των αγορών στην απόφαση της χώρας να ψηφίσει νέα μέτρα λιτότητας ύψους 28 δις ευρώ και να πουλήσει περιουσία της ύψους 50 δις ευρώ, προκάλεσε αύξηση της κεφαλαιοποίησης της διεθνούς χρηματιστηριακής αγοράς κατά 2,5 τρις δολάρια (1,72 τρις ευρώ).

Για όποιον δεν έκανε ήδη την πράξη, οι υπεραξίες αυτές που δημιουργήθηκαν σε δύο εβδομάδες είναι ίσες με 5 φορές το ελληνικό χρέος, το οποίο η Ελλάδα θα πληρώνει για δεκαετίες.

PASOK: Pan Hellenic Socialist Kleptocrats

http://tolimeri.blogspot.com/2011/07/pasok-pan-hellenic-socialist.html

by James Petras

George Papandreou is not bought, he is rented. He sells public enterprises to the multinationals. He reduces wages, pensions and employment at the behest of the IMF. He turns over the public treasury to the European banks. He supports NATO’s war
against Libya. He directs the Greek Coast Guard to enforce Netanyahu’s blockade of Gaza.

– according to a demonstrator in Syndigma Square, Athens, July 3, 2011

A self-proclaimed “Socialist” Government in Greece is imposing by ballots and clubs the most far reaching reversals of wages, pensions, jobs, educational, health and tax programs in the history of Western Europe.

The Pan Hellenic Socialist Party (PASOK) has totally abdicated any pretense of being a sovereign government, handing over present and future macro and micro policymaking to the European Central Bankers, the IMF and the power within the European Union/Germany, France). The so-called “austerity” program includes the pillage and auctioning of all the strategic lucrative public enterprises and large scale public land covering all historic and recreation sites. Never has any regime, socialist or not, so blatantly and brutally reverted an independent country to the most unadulterated form of colonial rule.

The Parliamentary Road to Colonial Pillage

Greece’s Great Leap Backward has taken place under the leadership of a “socialist” Prime Minister (George Papandreou) backed by the vast majority (97%) of “socialist” Parliamentarians and the entire “Socialist” Cabinet, with less than 4% defections.

While the parliament debates and votes to debase the country’s sovereignty and degrade the people, hundreds of thousands demonstrate in the streets and plazas. The elected leaders and legislators of PASOK totally ignore the protests, heeding only the directives from the Prime Minister and his appointed party bosses. Parliamentary politics is clearly totally insulated from the people it is supposed to represent.

What kind of government is capable of such a vehement repudiation of the popular will? What kinds of legislators are capable of systematically driving down living standards for the past three years and for the next ten years?

PASOK always was a party of patronage – not a party of programmatic change. PASOK, from its first electoral victory in 1981, offered public sector jobs, credit, loans and favors to its electoral constituency. At the beginning in the early 1980’s, the addition of new public functionaries was ostensibly to implement the socio-economic reforms, which the right-wing public bureaucrats were sabotaging. But as the momentum for ‘reform’ petered out, job appointments continued to multiply, as part of a process of building a large scale electoral party machine.

Thousands of under-employed university graduates with organizational skills crowded the Party offices and over time secured a permanent place in the bloated public bureaucracy. They contributed to securing votes for the PASOK candidates, following the practices of the right wing New Democratic Party. The public sector became the major employment office for several reasons: Most ‘public employees’ held ‘multiple jobs’, some as many as four and five, including self-employment and jobs in the informal economy. Secondly, the so-called private sector in Greece never developed a capacity to grow, invest, innovate, apply technology, compete and create new markets. Most leading Greek businesspeople depended on political links to the Party of Government to secure loans for projects that never materialized, credits that they used to import capital goods from the European Union and loans to import consumer products.

Entry into the European Union (EU) provided PASOK and the Right with huge transfers of capital and loans ostensibly to “modernize” the economy and make it competitive. In exchange Greece lowered its tariff barriers and EU goods flooded the local market. EU funds financed PASOK’s patronage machine; private business borrowed EU funds and passed payment onto the state, with complicit politicians. Professionals and the middle class secured easy credit to buy pricey imports. The regime economists and politicians “cooked the books”, showing positive growth and hiding liabilities. Everything was mortgaged. The European banks collected interest; Western European manufacturers exported consumer goods. According to the experts, Greece was “integrated” into the European Union … unfortunately on the basis of becoming as dissimilar as any country could be from its dominant partners.

PASOK was built around an elite and mass constituency that never paid taxes but extracted and depended on state handouts. Billionaire ship owners avoided taxes as they operated under foreign flags (Panama) but agreed to hire Greek ship captains and contribute to Party coffers. Professionals, lawyers, doctors and architects, barely declared any income, receiving under-the-table cash payments as undeclared income far exceeding any salaries. Business leaders, real estate speculators, bankers and importers all paid off Party leaders in order to secure tax abatements while securing EU loans, which they recycled into tourist properties and overseas accounts. What passed as the Party and business elite were in fact an organized network of kleptocrats: They plundered the treasury and left it to wage and salaried workers to pay the bills, since the latter suffered obligatory payroll tax deductions. Greece is the worse country in the world to be a wage worker – as it’s the only sector that’s taxed and exploited.

Greece is a country of self-employed small business people and independent small farmers, some of whom lease land from urban professionals, small tourist hotel owners and restaurateurs: The overwhelming majority of them pay only a small fraction of their taxes while demanding full public services. They are part of the ‘patronage’ apparatus of PASOK, mostly the recipients of unregulated credit and loans, which were used to increasing personal incomes rather than productivity.

EU loans financed the modernization of Greek living standards, increasing the importation of German appliances and automobiles, as well as Danish and French feta cheese (cheap imports substituted for local products). In other words, Europe captured Greek markets increasing its trade deficit while the bureaucracy became the employer of last resort. These EU practices and relations allowed PASOK to retain a solid patronage base of business kleptocrats, small business tax evaders and new layers of state functionaries.

The EU bought Greece’s increasing politico-military subservience: Greece supported the Afghan, Iraq, Libyan and Pakistan wars. Especially under George Papandreou, PASOK’s subservience to Israel and its US Zionist backers exceeded all previous regimes

The Bills Come Due

Greek public and private kleptocrats falsified the national accounts turning mounting deficits into positive surpluses, till the system imploded. The EU banks presented the bill and demanded payments. The Greek state and capitalist class, under PASOK, immediately proclaimed a program of ‘austerity’ and ‘tax reforms’. In fact, it only would enforce the former, since it did not want to undermine its tax-evader elite and social base.

Massive cutbacks in wages, pensions and jobs were imposed and enforced. PASOK legislators toed the line, since their inflated salaries, pensions, perks and payoffs depended on submission to the Prime Minster, who, in turn, was dependent on the imperial bankers and bourgeois kleptocrats. PASOK’s existence as a Party depends on the flow of EU loans, bailouts and sell-outs to sustain its clients. The PASOK regime is the great example of an authoritarian party: Groveling at the feet of the EU bankers and leaders while ripping at the throat of millions of impoverished Greek pensioners, wage and salary workers. PASOK’s tax-evader and patronage base is barely affected by the fiscal reforms: Tax revenues have actually decreased because of the deepening recession and non-enforcement.

As the PASOK regime deepens and extends the savaging of incomes and as mass resistance multiplies, young unemployed people (55%) have become more desperate and confrontational toward a government, which is ever more repressive and prone to violence.

Totally committed to extracting marrow from the bare bones of workers remuneration, PASOK literally agreed to allow the EU/IMF to oversee, price and sell the entire public patrimony. In other words the debt payment has become the lever for transferring sovereignty to the imperial countries and for maximizing the extraction of wealth from labor. What remain of the “Greek State” are the police and military assigned to forcibly impose the new imperial order on the exploited and impoverished majority.

In the midst of this catastrophic turn of events, of pillage and poverty, the PASOK legislators hold the line: They still count on the mass base of 25% of self-employed professionals, bankers, consultants and tax-evaders to continue to back the regime because they are barely affected by the sell out.

The bailout will allow for the PASOK legislators to collect their lucrative pensions if they are voted out and the self-employed and professionals will continue to cash in on non-taxed tourist rents and revenues from property even as their local clientele is impoverished. PASOK, Papandreou and his coterie have demonstrated that electoral politics is compatible with the most abject surrender of sovereignty, with sustained and savage repression of the majority of the working population and with a deep, long-term reduction of living standards. The Greek experience once again demonstrates that, faced with the demise of the capitalist system, the differences between conservatives, and social democrats vanish. Democratic freedoms exist only as long as the majority submits to the rule of imperialist powers and their local kleptocrat capitalist collaborators.

No doubt new elections will take place, even as living standards plunge, the debt payments increase and the country is stripped of all of its assets. Probably PASOK will be voted out of office. Their conservative adversaries will simply follow their example as police enforcers and debt collectors.

For the vast majority of Greeks there is no future and no solution in the existing system of street protest and parliamentary politics. The latter ignores the former. This impasse raises the question of what kinds of extra parliamentary action are necessary and possible to end the rule by de-factor imperial rulers and kleptocratic collaborators.

James Petras, a former Professor of Sociology at Binghamton University, New York, owns a 50-year membership in the class struggle, is an adviser to the landless and jobless in Brazil and Argentina, and is co-author of Globalization Unmasked (Zed Books). Petras’ most recent book is The Arab Revolt and the Imperialist Counterattack. (Clear Day Books – A subsidiary of Clarity Books). He can be reached at:jpetras@binghamton.edu. Read other articles by James, or visit James's website.

πηγη

Όταν τρώει ένα γιαούρτι ένας βουλευτής είναι επίθεση κατά της Δημοκρατίας. Όταν ψεκάζονται 100.000 Έλληνες με χημικά είναι απλά Τετάρτη...

http://attikanea.blogspot.com/2011/07/100000.html

Κάποτε τα συνθήματα αυτά τα βλέπαμε μόνο στους τοίχους στα Εξάρχεια, τώρα πλέον τα βλέπουμε στα status των φίλων μας στο Facebook. Η ταχύτητα της ζύμωσης πολλαπλάσια και τα αποτελέσματα της επικοινωνίας με αυτούς τους όρους επίσης.

Αλλαγή εποχής και πολιτικού συστήματος που μόνο οι πολιτικοί φαίνεται να μην κατανοούν. Αλλαγή κοινωνικού συστήματος και οικονομικού μοντέλου που μόνο οι πολιτικοί δεν θέλουν να υφίστανται πραγματικές συνέπειες. Α! και να μην ξεχάσω και την νομενκλατούρα των...

επιφανών δημοσιολόγων των 25.000 ευρώ το μήνα που με τον πλαστό μεγεθυντικό φακό τους, παρά την συντριπτική κοινωνική και πολιτική αλλαγή που συντελείται, μεταφράζουν την λαϊκή ευαισθησία με όρους στρέβλωσης.

Πόσα δεν έχουμε ακούσει για την δημοκρατία και τους προπηλακισμούς των πολιτικών, πόσα δεν έχουμε ακούσει για την ανάγκη της πολιτικής στις κοινωνίες, και την ευαισθησία της νομενκλατούρας των ΜΜΕ για την απαξίωση του συστήματος, για την “ελευθερία του λόγου” μιας ελίτ και για την “σοφία” των κατ’ απονομή port parole τους.

Για σκεφτείτε λίγο λοιπόν. Έχουμε φτάσει στην ακραία κατάσταση να μας επιβάλουν να δεχθούμε ότι η έννομη βία του κράτους και η εκτός νομιμότητας βία της τηλεδημοκρατίας και της συνεπακόλουθης ρουφιανιάς της εικόνας, αποτελούν εργαλεία των πολιτικών και των μιντιάδων με τα οποία επιτρέπεται να προπηλακίζεται ένας ολόκληρος λαός.

400 άτομα δηλαδή, στη βουλή και τα κανάλια, μπορούν να προπηλακίζουν 11 εκατομμύρια πολίτες όπως 400 κουκουλοφόροι των Εξαρχείων μπορούν να διαλύουν την νομιμότητα των αγώνων τους. Και όταν ένα αυγό ή ένα γιαούρτι εκσφενδονίζεται προς αυτούς, κινδυνεύει η δημοκρατία. Ή όπως και όταν αποκαλύπτεται ότι οι υπάλληλοι κουκουλοφόροι, έχουν τα εργαστήρια τους στα πανεπιστήμια από όπου προμηθεύονται ελεύθερα τα πυρομαχικά τους, κινδυνεύει πάλι η δημοκρατία γιατί δεν πρέπει να αρθεί το άσυλο.

Οποία στρέβλωση ρε παιδιά να έχουμε φτάσει στο επίπεδο να θεωρούμε “δημοκρατικές δυνάμεις” τα φασιστοειδή που επί 30 χρόνια φορούσαν το κουστούμι της δημοκρατίας σε ένα κράτος Σοβιέτ. Σε ένα κράτος που δομήθηκε ως το ποιο ακραίο κουμουνιστικό καθεστώς με δημόσιες υπηρεσίες γραφειοκρατικών δαιδάλων και γιγαντισμού. Σε ένα κράτος που δίδασκαν τους πολίτες να συνταξιοδοτούνται την ημέρα της πρόσληψης τους και που επέβαλαν ως αριστείο την αρχή της ελάσσονος προσπάθειας.

Η δημοκρατία λοιπόν στην Ελλάδα περιμένει εδώ και χιλιετίες να την ξαναανακαλύψουν, όλοι αυτοί που στο όνομα της έχουν προγραμματίσει τα μεγαλύτερα εγκλήματα γενοκτονίας στα παιδιά μας, με το έξυπνο όπλο της Μεταπολιτευτικής ιδεοληψίας περί δημοκρατίας που θα αποδεκατίσει τις επερχόμενες γενναίες των νέων ανθρώπων. Και όλα αυτά για να επιβιώσει η νομενκλατούρα της δικτατορίας του προλεταριάτου των συνδικαλιστών.

Οι αγανακτισμένοι όμως σήμερα βρίσκονται σε μια θολή πλάνη την οποία βαθαίνουν τα ΜΜΕ, οι πολιτικοί και τα κόμματα. Αγανακτούν για τα μέτρα, την αδικία και την ανεντιμότητα χάνοντας την ουσία του σημερινού Momentum. Το ζητούμενο στην πλατεία είναι να γυρίσουμε πίσω στην αδράνεια και την ανυποληψία του Σοβιέτ, αντί να είναι η εντιμότητα και ο εξορθολογισμός ενός κράτους οπερέτα. Και αντί τα συλλαλητήρια να γίνονται στον Άρειο Πάγο διεκδικώντας την εφαρμογή των νόμων, γίνονται στην πλατεία όπου έτσι περιχαρακώνεται η αγανάκτηση στην απαξίωση του Συμβόλου.

Ο φασισμός της στρέβλωσης των εννοιών και της σημασίας των λέξεων μας έχει οδηγήσει στην υποσυνείδητη πλάνη της αγανάκτησης χωρίς να μπορούμε να διοχετεύσουμε την οργή μας προς μια πολιτική κατεύθυνση. Ήρθε η ώρα να αφήσουμε τις γενικές συνελεύσεις και να αρχίσουμε μια συζήτηση ζύμωσης για την πραγματική δημοκρατία της παιδείας και της σύνθεσης ιδεών και όχι την επιβολή μιας άμεσης δημοκρατίας του όχλου. Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τις έννοιες και τις σημασίες των λέξεων δημοκρατία, εντιμότητα, ισονομία, ανταγωνισμός, πρόνοια. Και μετά να δούμε αν κινδυνεύει το σύστημα η απλά οι καρέκλες κάποιων.

"Αγανακτισμένος" πολίτης κλείδωσε στο γραφείο του τον προϊστάμενο της εφορίας - ΤΩΡΑ

http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2011/07/blog-post_7462.html

Κλειδωμένος στο γραφείο του από τις 11.30 παραμένει ο προϊστάμενος της εφορίας Ελευθερούπολης Καβάλας αφού τον "φυλάκισε" αγανακτισμένος πολίτης

Ο πολίτης πήγε στην εφορία προκειμένου να κάνει διακανονισμό ένα χρέος που είχε. Όταν ο προϊστάμενος της εφορίας του εξήγησε ότι δεν...

 μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο εκείνος βγήκε έξω και κλείδωσε μέσα στο γραφείο τον προϊστάμενο. Μάλιστα τοποθέτησε έξω από την πόρτα ένα γραφείο για να μην μπορεί ο προϊστάμενος της εφορίας να βγει. Έπειτα κλειδώθηκε κι αυτός μέσα στο διπλανό γραφείο αποκλείοντας έξω τους αστυνομικούς που προσέτρεξαν για βοήθεια οι οποίοι αυτή την στιγμή προσπαθούν να τον ηρεμήσουν. Ο δράστης του περίεργου περιστατικού δεν είναι οπλισμένος.

"seleo"

Στο στόχαστρο των Anonymous η Ελλάδα!

http://trelogiannis.blogspot.com/2011/07/anonymous.html

 

Δύο βίντεο αναρτήθηκαν ξαφνικά από τη γνωστή διεθνή ομάδα χάκερ «Anonymous», τα μέλη της οποίας χτυπούν διαδικτυακά επιλεγμένους στόχους ανά τον κόσμο: «Σας παρακολουθούμε να καταστρέφετε ακόμα και το τελευταίο ίχνος δημοκρατίας στη χώρα σας», αναφέρεται στο βίντεο το οποίο πλαισιώνεται με εικόνες από τα πρόσφατα γεγονότα στο κέντρο της Αθήνας.

Αλλά δεν σταματά μόνον στα επεισόδια: «Σας παρακολουθούμε να υπογράφετε εξωφρενικά συμφωνητικά με το ΔΝΤ και να ξεπουλάτε τις ψυχές του λαού σας», προσθέτουν.

Η αφήγηση στα βίντεο είναι στα γαλλικά, με ελληνικούς όμως υποτίτλους και ολοκληρώνεται με τη φράση «επί αιώνες η χώρα σας ήταν το περήφανο λίκνο της δημοκρατίας και του πολιτισμού αλλά τώρα μετατρέψατε τη χώρα σας παιχνιδότοπο για κερδοσκόπους».

ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ: ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ!

http://orthodox-watch.blogspot.com/2011/05/blog-post_9352.html

                                        
ΚΑΡΥΑΙ ΤΗ 22.4/5.5.2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ

ΙΕΡΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ

ΚΑΙ ΤΗΣ «ΚΑΡΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

Εξ αφορμής της προσφάτου καταθέσεως στην Βουλή των Ελλήνων του νομοσχεδίου «Για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση» και την απορρέουσα εκ τούτου μελ­λον­τική έκδοσι της «Κάρτας του Πολίτη», η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους επιθυμεί να επισημάνη τα ακόλουθα:

Η «Κάρτα του Πολίτη» ταυτοποιεί την προσωπικότητα του πολίτη και τον μετατρέπει σε ένα αριθμό του συστήματος της ηλεκτρο­νικής διακυβερνήσεως. 


Όλοι οι πολίτες εντάσσονται πλέον σε ένα ηλεκτρονικό σύστημα, το οποίο ελέγχει και επεξερ­γάζεται τα στοιχεία της προσωπικής τους ζωής (οικονομική δραστηριότης, θέματα υγείας, εργασίας, κοινωνικής συμπεριφοράς κ.λπ.), καταργώντας ουσιαστικά τις προσωπικές τους ελευθερίες. 

Επειδή το σύστημα αυτό έχει την δυνατότητα να μετεξελίσσεται εύκολα θεωρούμε ότι είναι ορατός ο κίνδυνος για τους Χριστιανούς να παραβιάζεται η ελευθερία της θρησκευτικής τους συνειδήσεως, στερώντας τους την δυνατότητα να ομολογούν ελεύθερα την πίστι τους και να κηρύσσουν το Ευαγγέλιο του Χριστού. 


Επειδή μάλιστα η εξουσία χρήσεως του συστήματος αυτού παραδίδεται σε φορείς ακαθόριστους ως προς τον δη­μόσιο η ιδιωτικό τους χαρακτήρα και τους δίδεται η ευχέρεια να προσθαφαιρούν στην Κάρτα δεδομένα, υπάρχει το ενδεχόμενο ακόμη και της ανεπίγνωστης εκ μέρους των πιστών χρήσεως αντιχριστιανικών συμβόλων.

Για όλους τους παραπάνω λόγους η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους εκφράζει την έντονη ανησυχία της και υποβάλλει θερμή παράκλησι προς την Ελληνική Κυβέρνησι να μη προχωρήση στην έκδοσι της ηλεκτρονικής «Κάρτας του Πολίτη», συνιστά δε στους χριστιανούς να χρησιμοποιούν τα συμβατικά μέσα ταυτοποιήσεώς τους. 

 Η υποχρεωτική επιβολή τοιούτου είδους Κάρτας μας ευρίσκει αντιθέτους.

Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν λησμονούμε ότι «μείζων ο εν ημίν η ο εν τω κόσμω», και ότι ο Χριστός «νενίκηκε τον κόσμον»• τούτο όμως δεν συνεπάγεται και την συμφωνία μας σε υποχρεωτικές και ανελεύθερες πρακτικές.


Ευχόμεθα ολοψύχως η Κυρία Θεοτόκος, η Προστάτις και Έφορος του Αγίου Όρους, να δίδη στον ευλαβή λαό της πατρίδος μας την δύναμι να ανταπεξέρχεται σε όλες τις δυσκολίες του βίου, μάλιστα μέσα στη δυσχερή αυτή συγκυρία που διερχόμεθα.

 Άπαντες οι εν τη κοινή Συνάξει Αντιπρόσωποι και Προϊστάμενοι

των είκοσιν Ιερών Μονών του Αγίου Όρους Άθω.

Η Ορθόδοξη απάντηση στη σύγχυση της “ Νέας Εποχής”.

http://orthodox-watch.blogspot.com/2011/07/blog-post_7702.html

ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ

Του κ. Κωνσταντίνου Παπαχριστοδούλου,
Προέδρου του Δ.Σ. της Π.Ε.Γ.

 

Το μεγαλύτερο «επίτευγμα» της «Νέας Εποχής» είναι η σπορά της σύγχυσης στο σύγχρονο άνθρωπο. Έτσι, συνεχίζοντας το έργο της, η «Νέα Εποχή» προσπαθεί να μας πείσει ότι ....

 

 

 

α) η ενασχόληση με τεχνικές αυτοεξέλιξης, 

 

β) η πίστη στο «κάρμα» και τη «μετενσάρκωση», 

 

γ) η εγκατάλειψη των παραδοσιακών θρησκειών, ως ξεπερασμένων, και

 

δ) η αποθέωση του Αποκρυφισμού και του Παγανισμού, μπορούν να οδηγήσουν τον άνθρωπο στη φώτιση και τη σωτηρία του. πρόκειται ασφαλώς γι’ αυτό που πολύ εύστοχα ονόμαζε ο μακαριστός π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, ως «ευαγγέλιο του όφεως». 

 

Τι είχε υποσχεθεί ο «όφις» στον άνθρωπο; Ότι μπορεί να γίνει θεός, χωρίς Θεό. Μόνος του, με τις δικές του δυνάμεις. Μόλις όμως αποκόπηκε από το Θεό, αυτό που κέρδισε ήταν ο θάνατος.

 

Αυτό υπόσχεται και η «Νέα Εποχή». Την «αυτοεξέλιξη», την «αυτοπραγμάτωση», την «αυτοσωτηρία». 

 

Η Ορθόδοξη πίστη όμως διδάσκει, ότι καμία σωτηρία δεν μπορεί να έχει ο άνθρωπος παρά μόνο διά του Ιησού Χριστού και μάλιστα εντός της μιας, αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας Του. 

 

Η άποψη, που μετ’ επιτάσεως διακηρύττει η «Νέα Εποχή», ότι, δηλαδή, μπορεί κανείς να είναι χριστιανός, να εκκλησιάζεται, να κοινωνεί, να μετέχει των μυστηρίων και παράλληλα να εξασκεί τεχνικές διαλογισμού και γιόγκα, να πηγαίνει σε μάγους, να πιστεύει στην αστρολογία και στην μετενσάρκωση, αυτή η άποψη αποτελεί δαιμονική πλάνη και είναι καταδικαστέα από την Εκκλησία.

Πλάνη αποτελεί και η πίστη της «Νέας Εποχής» ότι «ο Θεός είναι μέσα μας» και ότι αν αναπτύξουμε τις «κρυμμένες μας δυνατότητες» μπορούμε να αυτοεξελιχθούμε. Ο άνθρωπος, κατά τη χριστιανική αντίληψη δεν περιμένει τη σωτηρία «από μέσα», αλλά «από έξω», από το Θεό. Επίσης ο χριστιανός δεν αναμένει τη σωτηρία από κάποιες «παγκόσμιες δυνάμεις», με αφηρημένη έννοια, που βρίσκονται δήθεν έξω και πέρα από τον αισθητό μας κόσμο.

Ο χριστιανός, πρώτα απ’ όλα, πιστεύει σε «προσωπικό Θεό», που αποκαλύπτει το θέλημά Του και καλεί τον άνθρωπο σε υπακοή. Αλλά και αν αποστατήσει και δοκιμάσει πτώσεις, ο χριστιανός γνωρίζει πως ο δρόμος της μετανοίας και της ταπείνωσης είναι ευλογημένος και ότι μπορεί να ζητήσει το έλεος και την αγάπη του Θεού, όχι μόνο μία φορά αλλά ξανά και ξανά, στη διάρκεια ολόκληρης της ζωής του.[1]

Ο Μεσσίας, που επικαλούνται οι «νεοεποχίτες» δεν έχει καμία σχέση με τον Ιησού Χριστό. Αυτοί μιλούν για «χριστική κατάσταση» στην οποία ο καθένας μπορεί δήθεν να φτάσει, εφόσον με διάφορες τεχνικές μπορέσει να «αυτοεξελιχθεί». Ο Ιησούς Χριστός αποτελεί, για μας τους χριστιανούς, τον Υιό και Λόγο του Θεού, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος. Αυτόν, που σαρκώθηκε για τη σωτηρία μας σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο. «Εκ Παρθένου Μαρίας γεννηθέντα και επί Ποντίου Πιλάτου σταυρωθέντα, παθόντα και ταφέντα».

Ο χριστιανός δεν μπορεί να πιστεύει στη μετενσάρκωση γιατί, απλούστατα, πιστεύει στην Ανάσταση. Ο άνθρωπος, σύμφωνα με την ορθόδοξη πίστη, γεννιέται μία φορά, ακολουθεί μία πορεία ζωής με αγώνα, πίστη και μετάνοια προς τον Θεό, μία φορά πεθαίνει –με τον χωρισμό ψυχής και σώματος- και βρίσκεται σε κατάσταση αναμονής για την Ανάσταση, κατά την ημέρα της Κρίσεως. Αυτή η πορεία διαφυλάσσει τη μοναδικότητα του προσώπου μας «εις τον αιώνα». Ο άνθρωπος καθίσταται αθάνατος μόνο σε σχέση με τον αιώνιο Θεό. Τη δυνατότητα αυτή μας έδωσε ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός με την Ανάστασή Του. Οπωσδήποτε αυτό δεν έχει καμία σχέση με τον «αέναο κύκλο των μετενσαρκώσεων», που τελικό στόχο έχουν να εξαφανίσουν τον άνθρωπο μέσα σε ένα απρόσωπο ωκεανό, που η «Νέα Εποχή» ονομάζει «θεό».

Και τίθεται επιτακτικά το ερώτημα: πώς μπορούμε σήμερα να προφυλαχθούμε πρακτικά, από το «τσουνάμι» που λέγεται «Νέα Εποχή»;

Σύμφωνα με τον μακαριστό π. Αντώνιο Αλεβιζόπουλο[2] : «η πρόληψη είναι πολύ καλύτερη από την θεραπεία. Γι’ αυτό οι γονείς πρέπει να βρίσκονται σε επαγρύπνηση και να εξετάζουν προσεκτικά κάθε φορέα, που προσφέρει διάφορες δυνατότητες για τα παιδιά τους, γυμναστική, πολεμικές τέχνες, ή ακόμη και φροντιστήριο ξένων γλωσσών. Οι διάφορες νεοφανείς αιρέσεις και παραθρησκευτικές ομάδες δρουν με εκατοντάδες προσωπεία και ανυποψίαστα ονόματα, με αποτέλεσμα να παγιδεύουν πολλούς». Ο κίνδυνος είναι πραγματικά σοβαρός. Εμείς θα συμπληρώναμε ότι ένας σημερινός νέος, κινούμενος μέσα σε ένα περιβάλλον όπως αυτό που περιγράψαμε ανωτέρω, δεν χρειάζεται καν να ενταχθεί σε μία οργάνωση για να αλλοιωθεί η προσωπικότητά του. Μπορεί να ζει μέσα σε ένα περιβάλλον σύγχυσης, να έχει εμμονές και φαντασιώσεις και να οδηγείται σιγά σιγά σε μία ψυχική και κοινωνική απομόνωση. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, το περιβάλλον της «Νέας Εποχής», που έχει με ύπουλο τρόπο διαβρώσει, όλες πλέον τις πτυχές της σύγχρονης ζωής, καθώς και η ευκολία, που έχουν σήμερα στην «πληροφορία» οι πάντες, επιτάσσουν εγρήγορση από όλους.

Οι γονείς πρώτα απ’ όλα πρέπει να έχουν σωστή και συνεχή επαφή με τα παιδιά τους. Ο σημερινός τρόπος ζωής, η εγκατάλειψη των παιδιών σε τρίτα πρόσωπα και η πλημμελής ενασχόληση με το παιδί, μπορεί να δώσουν την ευκαιρία σε κάθε επιτήδιο να το προσεγγίσει και να του προσφέρει αυτό που αναζητά και που τυχόν δεν βρίσκει στο περιβάλλον του, την αγάπη. Υπάρχουν πολλές «σέκτες» σήμερα που στην πρώτη επαφή τους με ένα νέο προσφέρουν αυτό που ονομάζεται «βομβαρδισμός αγάπης». Σε μία συνάντηση διάρκειας τριών ωρών μπορεί να καταφέρουν τέτοια αλλοίωση στην προσωπικότητα ώστε το παιδί να αρχίσει να αμφισβητεί τη σχέση του με τους γονείς του. Δεν πρέπει να αφήνουμε στα παιδιά κενά αγάπης γιατί αυτό το κενό κάποιος άλλος θα προσπαθήσει να το γεμίσει.

Όπως συχνά αναφέρουμε στον «Διάλογο», χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στις επιλογές των παιδικών παιχνιδιών και στις εκπομπές, που επιτρέπουμε να παρακολουθήσει ένα παιδί στην τηλεόραση. Πολλές φορές οι γονείς εγκαταλείπουν τα μικρά κυρίως παιδιά, μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης προκειμένου «να έχουν την ησυχία τους». Σήμερα όμως κυκλοφορούν εκατοντάδες παιδικές ταινίες και κινούμενα σχέδια, που μπορεί άνετα να εισαγάγουν κάποιον στον αποκρυφισμό και τις διδασκαλίες της «Νέας Εποχής» από την παιδική ακόμα ηλικία. Οι γονείς, τουλάχιστον οι χριστιανοί γονείς, επιβάλλεται να ελέγχουν σχολαστικά τα τηλεοπτικά θεάματα του παιδιού. Αυτό σημαίνει όμως ότι και οι ίδιοι πρέπει να ενημερώνονται σχετικά ώστε να αποφεύγουν τις παγίδες.

 

Αυτό που όλοι απεύχονται, είναι να διαπιστώσουμε ξαφνικά ότι το παιδί μας εμφανίζει αποκλίνουσα συμπεριφορά διότι έχει ήδη εμπλακεί στα δίχτυα κάποιας οργάνωσης. Τα συμπτώματα πολλές φορές μοιάζουν με αυτά που προκαλεί η εξάρτηση από τα ναρκωτικά. 

 

 Στην περίπτωσή μας έχουμε να κάνουμε με ένα είδος «ψυχοναρκωτικών». Πρέπει να γνωρίζουμε ότι τυχόν σχέση με μία «σέκτα» μπορεί να αποδομήσει εντελώς την προσωπικότητα του θύματος. Το θύμα υπόκειται σε πραγματική πλύση εγκεφάλου και μετά από λίγο πιστεύει ότι δεν υπάρχει σωτηρία έξω από την οργάνωση· ότι ο κόσμος –μαζί και η οικογένειά του- ανήκουν σε κατώτερη εξελικτική τάξη, στην καλύτερη περίπτωση, ή ανήκουν στο στρατόπεδο του διαβόλου, στην χειρότερη. Έτσι, το θύμα αρχίζει να αποκόπτεται από το οικογενειακό, φιλικό και επαγγελματικό περιβάλλον και βυθίζεται μέσα στην οργάνωση. Η ομάδα και ο «δάσκαλός» της, έχουν τέτοια επίδραση στα μέλη, που είναι δυνατόν ένα παιδί να μισήσει τους γονείς του και να εγκαταλείψει όχι μόνο το σπίτι αλλά και τη χώρα προκειμένου να μην επηρεάζεται απ’ αυτούς. Η εξάρτηση είναι απόλυτη. Έχουμε, μάλιστα, την ακραία περίπτωση, παιδί να δολοφονεί τους γονείς του μετά από εντολή της οργάνωσης! Αναφερόμαστε σ’ αυτές τις περιπτώσεις όχι για να τρομοκρατήσουμε, αλλά για να δημιουργήσουμε το απαραίτητο κλίμα εγρήγορσης. Κλίμα που θα αποτρέψει ίσως τέτοιες τραγικές καταστάσεις.

Οι γονείς πρέπει να προσέχουν ακόμα και την παραμικρή απόκλιση στη συμπεριφορά του παιδιού. Αν αρχίσει να έχει τάσεις απομόνωσης, αν διαβάζει περίεργα βιβλία, αν απουσιάζει συχνά από το σπίτι, αν φοράει μαύρα ρούχα και περίεργα αξεσουάρ, αν αποφεύγει συστηματικά στο φαγητό του το κρέας και επιμένει στη χορτοφαγία. Πιθανόν να έχει παρασυρθεί από κάποια ομάδα ή κάποιους «περίεργους» φίλους. Χρειάζεται προσεκτική προσέγγιση και οπωσδήποτε αγάπη και κατανόηση.

 

Δεν είναι σπάνιο να υπάρξουν θύματα ακόμα και μέσα σε χριστιανικές οικογένειες. Είναι συχνά τόσο καλυμμένη και «επιστημονικά» προσεγμένη η προσέγγιση ενός θύματος από την οργάνωση-σέκτα, που μπορεί να βρίσκεται κάποιος παγιδευμένος στην οργάνωση, να ασκεί τις πρακτικές της και παράλληλα να νομίζει ότι έτσι γίνεται καλύτερος χριστιανός. 

 

Χρειάζεται, λοιπόν, επαφή μόνο με υγιή στοιχεία, εντός του χώρου της Εκκλησίας και οπωσδήποτε πρέπει να απευθυνόμαστε σε πνευματικούς, που γνωρίζουν σε βάθος τα θέματα των αιρέσεων και της παραθρησκείας και μπορούν να δώσουν σωστές κατευθύνσεις. Μία λάθος πνευματική καθοδήγηση μπορεί να δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα. Υπάρχει ο κίνδυνος, μετά την απεξάρτηση από μία ομάδα-σέκτα, ο πνευματικός, που θα αναλάβει το θύμα, απλώς να αντικαταστήσει στα μάτια του θύματος τον γκουρού. Δηλαδή το θύμα να βλέπει τον πνευματικό ως γκουρού και ο πνευματικός να μην το καταλαβαίνει. Ασφαλώς πρόκειται για μία δύσκολη και περίπλοκη υπόθεση, που δεν είναι της παρούσης να επεκταθούμε.

 

Τελειώνοντας, νομίζουμε ότι, εκτός από την εγρήγορση και την σωστή και έγκυρη ενημέρωση, χρειάζεται ως γονείς, να σκύψουμε πάνω στα παιδιά και να τα «ανακαλύψουμε». Να βρούμε: τι ζητάει σήμερα ένας νέος άνθρωπος και πριν προλάβουν άλλοι, να σπεύσουμε να προσφέρουμε εμείς τη σωστή παιδαγωγία, με προσοχή, σύνεση και χριστιανική αντίληψη. 

 

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, πολλούς αιώνες πριν, επισημαίνει: «η νεότητα είναι μία δύσκολη ηλικία, που είναι ασταθής, που εξαπατάται εύκολα, επιρρεπής στην πτώση και που απαιτεί πολύ δυνατά χαλινάρια». Αλλού παρατηρεί: «Η νεότητα είναι άγριο πράγμα και γι’ αυτό έχει ανάγκη από πολλούς επιστάτας, δασκάλους, παιδαγωγούς, ακολούθους, φροντιστές». 

 

Πριν απ’ όλα όμως πρέπει εμείς να έχουμε σωστή παιδεία, χριστιανική αγωγή και εκκλησιαστικό φρόνημα. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να καθοδηγήσουμε σωστά τα παιδιά και να προλάβουμε τα χειρότερα. Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το «Ημερολόγιο του Αγίου Ιωάννη της Κροστάνδης» μιλά στην καρδιά του θέματος και δίδει τον κανόνα γι’ αυτή την πορεία. Γράφει λοιπόν ο Άγιος Ιωάννης:

 

«Για να καθοδηγείς τους άλλους, είναι ανάγκη πρώτα να μάθεις να καθοδηγείς τον εαυτό σου. Για να διδάσκεις τους άλλους είναι ανάγκη ο ίδιος να αποκτήσεις γνώσεις… Τον κάθε άνθρωπο που σε πλησιάζει να τον δέχεσαι με καλοσύνη και με χαρούμενη διάθεση».

 

Μπορεί με όλα αυτά, που επισημαίνουμε κατά καιρούς να δημιουργείται ένα κλίμα έντονης ανησυχίας, ίσως και απογοήτευσης για επερχόμενα δεινά. Ας μην παραβλέπουμε όμως την δυνατότητα της προσευχής. Η θερμή και απλή προσευχή εισακούεται από τον Θεό και τότε αυτό που δεν κατάφεραν οι άνθρωποι με κόπους, αγώνα, δάκρυα και θλίψεις, λύνεται «άνωθεν» και μάλιστα με τρόπο, που δε θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια, ότι δένουμε τα χέρια και περιμένουμε μόνο την «εξ ύψους» βοήθεια. Ενημέρωση, εγρήγορση και πίστη στο Θεό και την Εκκλησία Του είναι το τρίπτυχο, που μπορεί να δώσει λύση στο μεγάλο, όντως επικίνδυνο και πολυπλόκαμο «τέρας», που μας απειλεί και ακούει στο όνομα, «Νέα Εποχή».

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΔΙΑΛΟΓΟΣ»
Τεύχος 49, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2007

[1] π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου: «Αυτογνωσία, Αυτοπραγμάτωση, Σωτηρία», Εκδ. Ιεράς Μητροπόλεως Νικοπόλεως και Πρεβέζης, Αθήνα 1991, σελ. 119.

[2] π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου: «Αντιμετώπιση των Αιρέσεων και της Παραθρησκείας. Πρακτικός οδηγός για την οικογένεια», Εκδ. Π.Ε.Γ. Αθήνα 1996, σελ. 43.

Άλλο πάλι και τούτο: Με τρία 30λεπτα το Μουντιάλ του 2022;

http://kafeneio-gr.blogspot.com/2011/07/30-2012.html

Το νέο μέτρο για να αντιμετωπιστεί η αφόρητη ζέστη του Κατάρ...
Υπό εξέταση είναι το ενδεχόμενο να διεξάγονται οι αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022 στο Κατάρ σε τρία 30λεπτα αντί δύο 45λέπτων, σύμφωνα με τον αρχιτέκτονα των σταδίων που θα κατασκευαστούν στη χώρα για να καταπολεμηθεί η αφόρητη ζέστη που θα επικρατεί στη διάρκεια των αναμετρήσεων και θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την υγεία των παικτών.
Όπως αναφέρει ο Μάικλ Μπίβον, οι εγκαταστάσεις θα επιτρέπουν τη διεξαγωγή των αγώνων σε θερμοκρασία 24-29 βαθμών, αλλά αν ξεπεραστεί το όριο των 32 βαθμών η FIFA έχει δώσει την άδειά της μέσω οδηγίας να διεξάγονται τρία 30λεπτα για να ξεκουράζονται και να δροσίζονται οι ποδοσφαιριστές...


Πάντως εκπρόσωπος της FIFA διέψευσε πως υπάρχει περίπτωση να ληφθεί αυτό το μέτρο. «Δεν έχει συζητηθεί κάτι τέτοιο και σε κάθε περίπτωση θα απαιτείτο αλλαγή στους κανόνες του παιχνιδιού. Θα έπρεπε να αναλυθεί και να εγκριθεί από την αρμόδια επιτροπή», τόνισε.