Δευτέρα 7 Απριλίου 2025

Η Ημέρα της Απελευθέρωσης του Donald Trump, η Aποπαγκοσμιοποίηση και η τέχνη της διαπραγμάτευσης

 https://kourdistoportocali.com/news-desk/i-imera-tis-apeleytherosis-toy-donald-trump-i-apopagkosmiopoiisi-kai-i-techni-tis-diapragmateysis/

Γραφει ο Josh Hammer/DailyMail.com

Η μάχη ξεκίνησε. Η Αμερική βρίσκεται σε εμπορικό πόλεμο. Διαλέξτε πλευρά

Η«Ημέρα της Απελευθέρωσης» του Donald Trump ήρθε και παρήλθε. Και ενώ δεν το μάθατε απαραίτητα από τα πρωτοσέλιδα των συστημικών μέσων ενημέρωσης και των καλωδιακών ειδήσεων, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να είναι άθικτες.

Από τον Josh Hammer/DailyMail.com

Σίγουρα, οι επενδυτές, ταραχώδεις όσο ποτέ, έχουν προκαλέσει πανικό στην αγορά. Αλλά ο S&P 500 δεν είναι η αμερικανική οικονομία. Και οι δασμοί δεν είναι ούτε η αποκαλυπτική καταστροφή που οι Δημοκρατικοί και οι Ρεπουμπλικάνοι της «ελεύθερης αγοράς» υποστηρίζουν ότι είναι, ούτε είναι η επαναστατική επιτυχία που διαφημίζει η ομάδα Trump.

Αλλά, νά τι δεν καταλαβαίνουν (ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν) τόσο οι Δημοκρατικοί όσο και οι Ρεπουμπλικάνοι επικριτές του Trump: Το αν κάποιος συμφωνεί με τη δασμολογική πολιτική ή όχι είναι πλέον σε μεγάλο βαθμό εκτός θέματος.

Ο Αμερικανός πρόεδρος έπαιξε με τη δύναμη της Αμερικής, καλώς ή κακώς. Η τελική κρίση για τους Αμερικανούς πολίτες και τους εκλεγμένους αξιωματούχους αυτή τη στιγμή δεν αφορά το αν οι δασμοί είναι καλή ή κακή πολιτική. Το ερώτημα τώρα είναι: Στηρίζετε την επιτυχία της Αμερικής ή ριζώνετε εναντίον της;

Την Παρασκευή, μόλις δύο ημέρες μετά την αποκάλυψη των δασμών του Trump, υπήρξαν κάποια σημάδια προόδου.

Ο πρόεδρος καυχήθηκε στο Truth Social για ένα «παραγωγικό τηλεφώνημα» με τον To Lam, τον γενικό γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ, ο οποίος εξέφρασε ενδιαφέρον για τη μείωση των δασμών στο «μηδέν» εφόσον οι ΗΠΑ καταλήξουν σε συμφωνία μαζί τους.

Στο ίδιο πνεύμα, ο Bill Ackman, ο επιτυχημένος διαχειριστής hedge funds που επιβιβάστηκε στο άρμα Trump κατά τον τελευταίο εκλογικό κύκλο, προσέφερε την πιο ρεαλιστική συμβουλή: «Η συμβουλή μου στους ξένους ηγέτες είναι ότι εάν δεν έχετε ήδη επικοινωνήσει με τον Πρόεδρο [Trump], πρέπει να το κάνετε αμέσως. Ο Trump είναι, στον πυρήνα του, ένας dealmaker που βλέπει τον κόσμο ως μια σειρά από συναλλαγές».

Ονομάστε το, τέχνη της διαπραγμάτευσης!

Αλλά οι Δημοκρατικοί και πολλοί Ρεπουμπλικάνοι έχουν υιοθετήσει μια αναμφισβήτητα διαφορετική πορεία.

Ο γερουσιαστής Chuck Schumer βγήκε από την κρυψώνα του μετά από μια εξέγερση εναντίον του για την σιωπηρή υποστήριξή του στον τελευταίο προϋπολογισμό του Trump για να κυκλοφορήσει ένα tweet-θύελλα: «Ο Donald Trump ξεκίνησε μόνος του μια πυρκαγιά στα δάση με τους δασμούς του. Χθες ήταν η χειρότερη μέρα για τις αγορές μετά την COVID», έγραψε.

Αυτό, πολύ εύκολα απορρίπτεται ως μια πράξη καθαρά κομματική. Ο ίδιος ελπίζει ξεκάθαρα ότι ο Trump –και η Αμερική– θα αποτύχουν.

Τι γίνεται όμως με τους Ρεπουμπλικάνους;

Σκεφτείτε τη βαθιά ιδεολογική δήλωση του γερουσιαστή Mitch McConnell (R-Ky.) αφότου ψήφισε για την κατάργηση των δασμών Trump στον Καναδά: «Πρέπει να ενισχύσουμε τις φιλίες μας στο εξωτερικό και να ενισχύσουμε τους συμμάχους μας ως πυλώνες της αμερικανικής ευημερίας και ασφάλειας».

Πράγματι, τα λογικά μυαλά μπορεί να διαφέρουν ως προς τη σοφία των δασμών για τον φιλικό βόρειο γείτονά των ΗΠΑ. Αλλά η στάση του McConnell είναι απλώς μια τετριμμένη ασυναρτησία.

Είναι μια αντιγραφή και επικόλληση μιας περασμένης εποχής, ίσως από την περίοδο της «Συναίνεσης της Ουάσιγκτον» του 1990 που ώθησε προς την απεριόριστη παγκοσμιοποίηση και απελευθέρωση του εμπορίου. Είναι μια υπενθύμιση ότι Εμπορικό Επιμελητήριο και Ρεπουμπλικάνοι είναι τόσο στενά συνδεδεμένοι με τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων που υιοθέτησαν σχεδόν μια θρησκευτική δέσμευση για το ουτοπικό «ελεύθερο εμπόριο» και την παγκοσμιοποίηση.

Για δεκαετίες, ακούμε αυτούς τους ηθικούς τύπους να κηρύττουν ότι η οικονομική φιλελευθεροποίηση θα οδηγούσε σε πολιτική φιλελευθεροποίηση.

Η παγκοσμιοποίηση είχε σκοπό να φέρει την Κίνα στο γήπεδο του δυτικού κόσμου. Οι υποστηρικτές του Bush ισχυρίζονταν το ίδιο όταν υποστήριξαν την άνοδο της Κίνας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου το 2001. Και τελικά πώς κατέληξε όλο αυτό;

Η Αμερική έκανε τον νούμερο ένα γεωπολιτικό αντίπαλό της πιο ισχυρό. Έδωσε στο Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα το ίδιο το σχοινί με το οποίο μπορούμε να κρεμάσουμε τους εαυτούς μας -και όλα αυτά χτυπώντας τους εαυτούς μας στην πλάτη επειδή αποκτήσαμε ένα ψεύτικο -αλλά ηθικό- επίπεδο «ανοιχτότητας» και «ελεύθερου εμπορίου».

Οι ελίτ και των δύο κομμάτων επέτρεψαν στην Αμερική να αποβιομηχανοποιηθεί. Εμείς αυταπατηθήκαμε με το ότι το μόνο που έχει σημασία σε μια οικονομία είναι η μεγιστοποίηση της κατανάλωσης και η ελαχιστοποίηση των τιμών. Πειστήκαμε ότι οι αλυσίδες παραγωγής και εφοδιασμού δεν έχουν σημασία. Δηλαδή, τοποθετήσαμε το ΑΕΠ πάνω από την εθνική αξιοπρέπεια.

Θυμηθείτε ότι πριν από την πρώτη θητεία του Trump, υπήρξε η συντριπτική άποψη στην Ουάσιγκτον ότι η Κίνα πρέπει να κατευναστεί.

Τώρα, η δικομματική συναίνεση είναι ακριβώς το αντίθετο.

Ο Trump, ένας δισεκατομμυριούχος εικονομάχος και κατ’ εξοχήν προδότης της τάξης, έκανε καριέρα απορρίπτοντας την επικρατούσα ομαδική σκέψη. Όμως, έχει αποδειχθεί συχνά πως έχει δίκιο.

Όταν ήρθε η COVID-19, η Κίνα συσσώρευσε όλο τον «ΜΑΠ» (εξοπλισμό ατομικής προστασίας) που τόσο χρειάζονταν τα νοσοκομεία μας.

Εν μέσω των κραδασμών της εφοδιαστικής αλυσίδας μιας παγκόσμιας πανδημίας, συνειδητοποιήσαμε πόσο εξαρτώνται πραγματικά οι ΗΠΑ από τα ξένα έθνη για τα πάντα, από τα φαρμακευτικά προϊόντα μέχρι τους ημιαγωγούς. Μπορεί να είναι οδυνηρό για τους καλοπροαίρετους laissez-faire-Ρεπουμπλικάνους να το παραδεχτούν αυτό -αλλά ίσως να κάνουν λάθος και με τους δασμούς.

Αυτοί οι Ρεπουμπλικάνοι πρέπει να παραδεχτούν ότι δεν υπάρχουμε σε έναν παραμυθένιο κόσμο απεριόριστου ελεύθερου εμπορίου. Και η παγκοσμιοποίηση, επιπλέον, δεν έχει κάνει την αμερικανική κοινωνία πιο ίση. Το εισοδηματικό χάσμα συνεχίζει απλά να αυξάνεται.

Ίσως οι φθηνότερες τηλεοράσεις επίπεδης οθόνης για τους καταναλωτές να μην είναι πάντα το καλύτερο για το κοινό καλό. Όπως τραγούδησε κάποτε ο αείμνηστος, σπουδαίος σταρ της κάντρι Toby Keith, μερικές φορές θα πρέπει να ‘περνάμε λίγη περισσότερη ώρα σε ένα μαγαζί αναζητώντας μία ετικέτα στο πίσω μέρος που να γράφει ‘USA’.

Το πιο σημαντικό, όλες αυτές οι συζητήσεις είναι πλέον ακαδημαϊκές. Η μάχη ξεκίνησε. Η Αμερική βρίσκεται σε εμπορικό πόλεμο. Διαλέξτε πλευρά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου