Να μη γίνουμε Ισπανία (του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη)

https://www.newsbreak.gr/apopseis/na-mi-ginoyme-ispania/

Σε λίγες ημέρες θα βγει στη δημόσια διαβούλευση ο αναπτυξιακός νόμος που θα τροποποιήσει τον υφιστάμενο 4607/2019, ένα από τα θεσμικά εργαλεία της κυβέρνησης, υποθέτω, για την προσέλκυση και τη δημιουργία επενδύσεων, ώστε να μπει στη χώρα χρήμα, να παραχθεί αληθινός πλούτος και να καταπολεμηθεί η ανεργία με το καλύτερο όπλο: τη δημιουργία θέσεων εργασίας – με αξιοπρεπείς συνθήκες και αμοιβές, συμπληρώνω εγώ.

Βασική φιλοσοφία των διατάξεων, όπως τις διάβασα στον Τύπο, είναι η διευκόλυνση διάφορων ειδών επιχειρηματικότητας πάνω στην ακτογραμμή της χώρας, πάνω στον αιγιαλό, ο οποίος ως τώρα, θυμίζω, είναι κοινό αγαθό, προστατεύεται. Με λίγα λόγια, δεν μπορείς να πας να χτίσεις πάνω στο κύμα, να μαντρώσεις την παραλία, να την αποκλείσεις και να την κάνεις πριβέ. Πλην συγκεκριμένων περιπτώσεων για λόγους δημοσίου συμφέροντος, βλέπε π.χ. λιμενικές, στρατιωτικές εγκαταστάσεις κ.λπ.

Με τις προτεινόμενες όμως ρυθμίσεις ο αιγιαλός θα μπορεί να παραχωρείται σε ιδιώτες και επιχειρήσεις και για ανοικοδόμηση.Υπάρχουν επίσης προβλέψεις για παραχώρηση αιγιαλού σε επιχειρηματικά πάρκα. Όταν δε η επένδυση θα θεωρείται στρατηγική, τότε δεν θα παραχωρείται στον ιδιώτη μόνο ο αιγιαλός μπροστά στο ακίνητο, π.χ. ξενοδοχείο, αλλά και ευρύτερα τμήματα αιγιαλού, δεξιά και αριστερά. Το όνειρο κάθε ξενοδόχου ή χλιδάτου ιδιοκτήτη παραθαλάσσιας βίλας: τεράστια πριβέ παραλία, στην οποία θα απαγορεύεται η πρόσβαση.

Υπάρχουν όμως και άλλες σημαντικές αλλαγές, με κυριότερη την κατάργηση του ελάχιστου πλάτους των 30 μέτρων μιας παραλίας. Δηλαδή το σπίτι σου, το ξενοδοχείο σου πρέπει να απέχει τουλάχιστον 30 μέτρα από τη θάλασσα. Άρα ο αιγιαλός πλέον και θα παραχωρείται σε ιδιώτες και επιχειρήσεις και θα μπορείς να χτίσεις, να μαντρώσεις και να αποκλείσεις ολόκληρη την όποια παραλία.

Επίσης οι ομπρέλες και οι ξαπλώστρες των οργανωμένων παραλιών επεκτείνονται. Θα αφήνουν απλά ένα κενό 100 μέτρων ανάμεσά τους.

Προβλέπεται δε ακόμη και κατάργηση της δυνατότητας ανάκλησης της παραχώρησης αιγιαλού για χρήση σε ιδιωτική επιχείρηση.

Θυμάμαι δε προ εβδομάδων το ειρωνικό σχόλιο ενός ντιντή γόνου μεγαλοξενοδόχου για τις τιμές του Αστέρα, όπου λοιδορούσε την πλέμπα που δεν θα μπορεί να πάει να στήσει ομπρέλα έχοντας το τάπερ με τα κεφτεδάκια.

Δεν νομίζω π.χ. ο Αδωνις να εμφορείται από τέτοιες ελίτιστικες κοπρίτικες απόψεις. Υπάρχει όμως ένας τεράστιος κίνδυνος, που δεν αφορά τσαντίρια, ομπρέλες και τάπερ με κεφτεδάκια, και είναι ο κίνδυνος να καταστρέψουμε αισθητικά τον μεγαλύτερο «κράχτη» του τουρισμού μας, που είναι η φυσική ομορφιά των ακτών μας. Ο κίνδυνος να γίνουμε Ισπανία, με θηριώδη ξενοδοχεία και βίλες κυριολεκτικά πάνω στην άμμο, με μάντρες να κλείνουν την πρόσβαση, αλλά, κυρίως, έχοντας οριστικά καταστρέψει τη φυσική ομορφιά αξιόλογων αιγιαλών. Εάν δείτε φωτογραφίες από ισπανικά θέρετρα, θα δείτε σε πολλές περιπτώσεις μια δυστοπία, όπου ήδη έχει φυσικά επέλθει ο κορεσμός μετά το τσιμέντωμα των πάντων.

Αυτό το δυστυχές και φραγκοφονιάδικο μοντέλο έχει εφαρμοστεί σε ορισμένα μέρη στην αδελφή Κύπρο. Υπήρχαν κάποτε ωραιότατα παραθαλάσσια μέρη, όπου σήμερα έχουν καταληφθεί από μεγάλα ξενοδοχεία. Για να πας στην παραλία πρέπει να περάσεις μέσα από το λόμπι του ξενοδοχείου. Και το ζήτημα δεν είναι αυτό ούτε ότι θα παραγγείλεις κάτι να πιεις και να φας – ποτέ δεν μου άρεσαν οι μίζερες διακοπές. Το ζήτημα είναι πως μπροστά σου έχεις το δάσος των ομπρελών και πίσω σου μια πολυκατοικία, διότι, όσο καλαίσθητο και αρχιτεκτονικά ιδιοφυές να είναι ένα ξενοδοχείο, δεν παύει να είναι ένα τσιμεντένιο μεγαθήριο, το οποίο καταστρέφει την παραλία που θα ήθελες να απολαύσεις και να μείνεις στο ξενοδοχείο που θα ήταν μερικές δεκάδες μέτρα πιο πίσω.

Οι μεγάλες εταιρίες σίγουρα θα μπουν στην ουρά και θα πιέσουν παντί τρόπω για να τους παραχωρηθούν τα ωραιότερα «φιλέτα» της ελληνικής ακτογραμμής. Και σίγουρα θα εισρεύσει χρήμα στα κρατικά ταμεία, το οποίο, φυσικά, θα πάει στο πηγάδι δίχως πάτο, στο χρέος. Στο τέλος, βέβαια, απλά θα καταστρέψουμε τα ομορφότερα μέρη, τις ωραιότερες παραλίες μας, που είναι ως τώρα κοινό και προστατευόμενο αγαθό, το οποίο είναι ο κυριότερος λόγος που επισκέπτονται την χώρα μας εκατομμύρια τουρίστες, οι οποίοι, πιστέψτε με, δεν φέρνουν τάπερ με κεφτεδάκια και δεν στήνουν τσαντίρια στις παραλίες που θέλουν να καταπιούν κάποιοι. Τυχόν δε τέτοιο έγκλημα θα είναι μη αναστρέψιμο.

Η αισθητική του ελληνικού τοπίου είναι ανεκτίμητη ηθική αλλά και οικονομική αξία. Γι’ αυτό η κυβέρνηση πρέπει να αναθεωρήσει. Μακροπρόθεσμα ούτε οικονομικά θα είναι ωφέλιμα η παραχώρηση, το τσιμέντωμα και το μάντρωμα των καλύτερων παραλιών μας.

*Δικηγόρος – Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ

Διαβάστε όλο το άρθρο: https://www.newsbreak.gr/apopseis/na-mi-ginoyme-ispania/#ixzz5z8jDrzJ4