https://www.dimokratianews.gr/content/96443/peri-galazias-patridas
Το σχέδιο Ερντογάν να «βάλει πόδι» στα κοιτάσματα του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου, και οι κίνδυνοι από πιθανή «συνεκμετάλλευση»
Στο άρθρο μας της Παρασκευής, αφού περιγράψαμε το «όραμα» του Ερντογάν να μετατρέψει την ανατολική Μεσόγειο σε μια «μουσουλμανική λίμνη» και τις εξελίξεις στις γύρω χώρες, που το έστειλαν στον βυθό της θάλασσας, καταλήξαμε στον εναλλακτικό τρόπο με τον οποίο ο Τούρκος ηγέτης προσπαθεί να «βάλει πόδι» στη θάλασσα αυτή για να «βάλει χέρι» στα κοιτάσματα της περιοχής.
Ο εναλλακτικός τρόπος συνοψίζεται σε δύο κατηγορίες δράσης. Η μία είναι η αποστολή στην ΑΟΖ της Κύπρου, αλλά και σε περιοχές όπου εκτείνεται η ελληνική υφαλοκρηπίδα, ερευνητικών πλοίων και οσονούπω πλοίου εξέδρας γεωτρήσεων σε μεγάλο βάθος, με στόχο τη δημιουργία τετελεσμένων όταν η εξέδρα στηθεί, εγκατασταθεί εξοπλισμός για άντληση και αρχίσει εν καιρώ η εκμετάλλευση του κοιτάσματος.
Η δεύτερη κατηγορία δράσης είναι η ανάπτυξη δυνάμεων, οι δεσμεύσεις περιοχών και η διεξαγωγή μεγάλων αεροναυτικών ασκήσεων και πάλι στην ΑΟΖ της Κύπρου, αλλά και σε περιοχές όπου εκτείνεται η ελληνική υφαλοκρηπίδα, με στόχο την άσκηση πίεσης στην Κύπρο, στην Ελλάδα, αλλά και στις χώρες που εμπλέκονται στα ενεργειακά προγράμματα και σχέδια της περιοχής. Και η μία κατηγορία δράσεων και η άλλη, που περιλαμβάνουν τις έρευνες, την αποστολή πλοίου γεωτρήσεων στις συγκεκριμένες περιοχές και τη διεξαγωγή ασκήσεων, έχουν έναν και μοναδικό στόχο: να ασκηθεί πολιτική και στρατιωτική πίεση στην Κύπρο, στην Ελλάδα και στις εμπλεκόμενες χώρες, κυρίως στις ΗΠΑ και στη Γαλλία, ώστε να παγώσει η διαδικασία έρευνας και εκμετάλλευσης των ενεργειακών κοιτασμάτων και να συμπεριληφθεί με κάποιον τρόπο σ’ αυτό το «μεγάλο παιχνίδι» και η Τουρκία. Δηλαδή, στόχος της Τουρκίας είναι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να πετύχει τη συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων που υπάρχουν στην κυπριακή ΑΟΖ και δικαιωματικά ανήκουν στην Κυπριακή Δημοκρατία.
Οσον αφορά τη στρατιωτική πτυχή της όλης υπόθεσης, δηλαδή τα σχέδια και τα μέτρα που λαμβάνει η Τουρκία για να καταστήσει διεκδικήσιμες τις θαλάσσιες περιοχές, καθώς και τα ενεργειακά κοιτάσματα, με την απειλή της στρατιωτικής ισχύος, αυτά φρόντισε να τα κρύψει σε δυο λέξεις: «Mavi Vatan», που σημαίνει «Γαλάζια Πατρίδα».
Πρόκειται για αυτόβουλη χάραξη της τουρκικής υφαλοκρηπίδας στη Μεσόγειο, στο Λιβυκό και το Αιγαίο Πέλαγος και τη δημιουργία επιχειρησιακών σχεδίων για την υπεράσπισή της. Μάλιστα, η Τουρκία για να προλάβει και να αποτρέψει τη «δημιουργία τετελεσμένων» στην κυπριακή ΑΟΖ και στο Αιγαίο, όπως προσφιλώς επαναλαμβάνει το τελευταίο διάστημα ο υπουργός Αμυνάς της Χουλουσί Ακάρ, επιφυλάσσεται να λάβει κάθε μέτρο σε πολιτικό, διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο. Υπάρχει δε και πρόσφατη σχετική απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, στην οποία τονίζεται η αποφασιστικότητα της Τουρκίας.
Και επειδή η Τουρκία είναι απολύτως προβλέψιμη, εν όψει της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων της γεώτρησης της ExxonMobile στον στόχο «Γλαύκος» του Οικοπέδου 10 της κυπριακής ΑΟΖ, προγραμμάτισε τη διεξαγωγή της άσκησης «Γαλάζια Πατρίδα» από τις 27 Φεβρουαρίου έως τις 8 Μαρτίου. Για να αντιληφθούν οι αναγνώστες μας τη σημασία που δίνει η Τουρκία και το μήνυμα που θέλει να εκπέμψει προς όλες τις κατευθύνσεις, σημειώνουμε ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη αεροναυτική άσκηση που έχει διεξαχθεί ποτέ στην ιστορία της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Οσον αφορά τις περιοχές όπου θα διεξαχθεί η άσκηση, θα γίνει ταυτόχρονα σε τρεις θάλασσες, στον Εύξεινο Πόντο, στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο, και θα δοκιμαστεί η δυνατότητα του τουρκικού πολεμικού ναυτικού να διεξάγει επιχειρήσεις ταυτόχρονα σε τρία θαλάσσια πολεμικά μέτωπα. Στις ασκήσεις θα συμμετάσχουν φρεγάτες, υποβρύχια και κορβέτες που κατασκευάστηκαν με εθνικά μέσα και πόρους (MILGEM), αποβατικά σκάφη, πεζοναύτες, βατραχάνθρωποι SAS και SAT, αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας, ελικόπτερα και μη επανδρωμένα αεροσκάφη τύπου ANKA και Bayraktar.
Στην άσκηση θα δοκιμαστούν η συνεργασία και ο συντονισμός των πλοίων επιφανείας, των υποβρυχίων και των εναέριων μέσων και αεροσκαφών, ενώ θα χρησιμοποιηθούν για πρώτη φορά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη ANKA του ΤΠΝ και τα εξοπλισμένα Bayraktar. Θα χρησιμοποιηθούν τα ελικόπτερα Seahawk, τα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας του ΤΠΝ και αεροσκάφη F-16 της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας. Επίσης, στην άσκηση θα συμμετάσχουν και μονάδες ακτής του ΤΠΝ, επάκτια ραντάρ και επάκτιο πυροβολικό, που θα υποστηρίξουν τις μονάδες που θα βρίσκονται στη θάλασσα. Στην άσκηση θα δοκιμαστούν σενάρια πολέμου και θα την παρακολουθήσουν την ημέρα που θα καθοριστεί παρατηρητές από την ιεραρχία των ΤΕΔ και ο υπουργός Αμυνας Χουλουσί Ακάρ.
Κρίνεται σκόπιμο να αναφερθεί ότι εφημερίδες και μέσα που πρόσκεινται στον Ερντογάν αναφέρουν ότι «η άσκηση, εκτός από τις θαλάσσιες περιοχές της Κύπρου, θα διεξαχθεί και σε περιοχές για τις οποίες η Ελλάδα διατείνεται ότι εκτείνεται η ελληνική υφαλοκρηπίδα».
Το κρίσιμο είναι πώς ο διεθνής παράγων, και συγκεκριμένα οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Ε.Ε. θα εκλάβουν τις κινήσεις της Αγκυρας, αν θα αποπειραθούν να τις αποτρέψουν ή αν θα υποχωρήσουν στις τουρκικές πιέσεις. Ενα σενάριο που θα μπορούσε να επιλεγεί ως διέξοδος στο αδιέξοδο που προσπαθεί να δημιουργήσει η Τουρκία είναι να επιτευχθεί μια «λύση» του Κυπριακού που θα ικανοποιεί την Αγκυρα και θα της εξασφαλίζει τη συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων. Και εκεί θα πρέπει να επικεντρωθεί η ελληνική πλευρά, σε Λευκωσία και Αγκυρα, γιατί αν γίνει κάτι τέτοιο, θα βρεθούμε διπλά και τριπλά δαρμένοι. Κι αυτό γιατί η συνεκμετάλλευση στην Κύπρο θα ανοίξει διάπλατα τον δρόμο για τη συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων στο Λιβυκό Πέλαγος, δηλαδή νοτίως της Κρήτης, και στο Αιγαίο. Είναι περιττό δε να πούμε ότι αν γίνει αυτό, αν «μπάσουμε» την Τουρκία στο Αιγαίο και στη θάλασσα νότια της Κρήτης, ανοίγει ο δρόμος για διάλυση της ίδιας της Ελλάδας.
Και μια και μετά τη συνάντηση Αποστολάκη - Ακάρ ήλθε στην επικαιρότητα το Μνημόνιο Παπούλια - Γιλμάζ, που υπογράφηκε το 1998, τότε που ο Τούρκος ΥΠΕΞ, επιστρέφοντας στην Αγκυρα, είπε «Βάλαμε, νομικά, πόδι στο Αιγαίο», να θυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι ο αντιπτέραρχος ε.α. Παναγιώτης Μπαλές, βαθύς γνώστης των νομικών και αμυντικών πτυχών των ελληνοτουρκικών, στο βιβλίο του «Παρακαταθήκες Αετών» (εκδ. Ινφογνώμων), αναφερόμενος στο προαναφερθέν μνημόνιο, μεταξύ άλλων σημειώνει: «Οι τουρκικές διεκδικήσεις στον εναέριο χώρο του Αιγαίου “απέκτησαν” νομικά “ερείσματα” και άλλη δυναμική μετά την απίστευτη εθνική υποχώρηση που διέπραξε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην κρίση του Μαρτίου του 1987, με τη δέσμευση της χώρας να μην πραγματοποιήσει έρευνες σε ολόκληρη την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου. Ωσάν δηλαδή να ήταν αμφισβητούμενη ολόκληρη η υφαλοκρηπίδα και όχι εκείνο το τμήμα που περιγραφόταν μέχρι τότε στο Πρωτόκολλο της Βέρνης του 1976, το οποίο είχε υπογραφεί μεταξύ των Κων. Καραμανλή και Μπ. Ετσεβίτ, ήτοι στο τμήμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδος που κείται ανατολικότερα του 25ου μεσημβρινού. Τα ίδια “ερείσματα” διευρύνθηκαν και ενισχύθηκαν έτι περαιτέρω μετά το φιάσκο των συνομιλιών Ανδρέα Παπανδρέου και Τουργκούτ Οζάλ στο Νταβός, τον Ιανουάριο του 1988, όπως και με το απαράδεκτο πλαίσιο του Μνημονίου Παπούλια - Γιλμάζ που υπογράφηκε στην Αθήνα στις 27 Μαΐου 1988. Το πόσο δε “ανοικτό” σε παρερμηνείες ήταν το Μνημόνιο αυτό απεδείχθη σχεδόν αμέσως, μετά δύο μόλις μήνες, όταν, την 30ή Ιουλίου 1988, η Τουρκία μάς κατηγόρησε ότι παραβιάζουμε το Μνημόνιο (Παπούλια - Γιλμάζ) με τη διεξαγωγή αεροναυτικής ασκήσεως σε “αμφισβητούμενες περιοχές του Αιγαίου”».
Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν των ιθυνόντων...
Ο εναλλακτικός τρόπος συνοψίζεται σε δύο κατηγορίες δράσης. Η μία είναι η αποστολή στην ΑΟΖ της Κύπρου, αλλά και σε περιοχές όπου εκτείνεται η ελληνική υφαλοκρηπίδα, ερευνητικών πλοίων και οσονούπω πλοίου εξέδρας γεωτρήσεων σε μεγάλο βάθος, με στόχο τη δημιουργία τετελεσμένων όταν η εξέδρα στηθεί, εγκατασταθεί εξοπλισμός για άντληση και αρχίσει εν καιρώ η εκμετάλλευση του κοιτάσματος.
Η δεύτερη κατηγορία δράσης είναι η ανάπτυξη δυνάμεων, οι δεσμεύσεις περιοχών και η διεξαγωγή μεγάλων αεροναυτικών ασκήσεων και πάλι στην ΑΟΖ της Κύπρου, αλλά και σε περιοχές όπου εκτείνεται η ελληνική υφαλοκρηπίδα, με στόχο την άσκηση πίεσης στην Κύπρο, στην Ελλάδα, αλλά και στις χώρες που εμπλέκονται στα ενεργειακά προγράμματα και σχέδια της περιοχής. Και η μία κατηγορία δράσεων και η άλλη, που περιλαμβάνουν τις έρευνες, την αποστολή πλοίου γεωτρήσεων στις συγκεκριμένες περιοχές και τη διεξαγωγή ασκήσεων, έχουν έναν και μοναδικό στόχο: να ασκηθεί πολιτική και στρατιωτική πίεση στην Κύπρο, στην Ελλάδα και στις εμπλεκόμενες χώρες, κυρίως στις ΗΠΑ και στη Γαλλία, ώστε να παγώσει η διαδικασία έρευνας και εκμετάλλευσης των ενεργειακών κοιτασμάτων και να συμπεριληφθεί με κάποιον τρόπο σ’ αυτό το «μεγάλο παιχνίδι» και η Τουρκία. Δηλαδή, στόχος της Τουρκίας είναι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να πετύχει τη συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων που υπάρχουν στην κυπριακή ΑΟΖ και δικαιωματικά ανήκουν στην Κυπριακή Δημοκρατία.
Οσον αφορά τη στρατιωτική πτυχή της όλης υπόθεσης, δηλαδή τα σχέδια και τα μέτρα που λαμβάνει η Τουρκία για να καταστήσει διεκδικήσιμες τις θαλάσσιες περιοχές, καθώς και τα ενεργειακά κοιτάσματα, με την απειλή της στρατιωτικής ισχύος, αυτά φρόντισε να τα κρύψει σε δυο λέξεις: «Mavi Vatan», που σημαίνει «Γαλάζια Πατρίδα».
Πρόκειται για αυτόβουλη χάραξη της τουρκικής υφαλοκρηπίδας στη Μεσόγειο, στο Λιβυκό και το Αιγαίο Πέλαγος και τη δημιουργία επιχειρησιακών σχεδίων για την υπεράσπισή της. Μάλιστα, η Τουρκία για να προλάβει και να αποτρέψει τη «δημιουργία τετελεσμένων» στην κυπριακή ΑΟΖ και στο Αιγαίο, όπως προσφιλώς επαναλαμβάνει το τελευταίο διάστημα ο υπουργός Αμυνάς της Χουλουσί Ακάρ, επιφυλάσσεται να λάβει κάθε μέτρο σε πολιτικό, διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο. Υπάρχει δε και πρόσφατη σχετική απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, στην οποία τονίζεται η αποφασιστικότητα της Τουρκίας.
Και επειδή η Τουρκία είναι απολύτως προβλέψιμη, εν όψει της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων της γεώτρησης της ExxonMobile στον στόχο «Γλαύκος» του Οικοπέδου 10 της κυπριακής ΑΟΖ, προγραμμάτισε τη διεξαγωγή της άσκησης «Γαλάζια Πατρίδα» από τις 27 Φεβρουαρίου έως τις 8 Μαρτίου. Για να αντιληφθούν οι αναγνώστες μας τη σημασία που δίνει η Τουρκία και το μήνυμα που θέλει να εκπέμψει προς όλες τις κατευθύνσεις, σημειώνουμε ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη αεροναυτική άσκηση που έχει διεξαχθεί ποτέ στην ιστορία της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Οσον αφορά τις περιοχές όπου θα διεξαχθεί η άσκηση, θα γίνει ταυτόχρονα σε τρεις θάλασσες, στον Εύξεινο Πόντο, στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο, και θα δοκιμαστεί η δυνατότητα του τουρκικού πολεμικού ναυτικού να διεξάγει επιχειρήσεις ταυτόχρονα σε τρία θαλάσσια πολεμικά μέτωπα. Στις ασκήσεις θα συμμετάσχουν φρεγάτες, υποβρύχια και κορβέτες που κατασκευάστηκαν με εθνικά μέσα και πόρους (MILGEM), αποβατικά σκάφη, πεζοναύτες, βατραχάνθρωποι SAS και SAT, αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας, ελικόπτερα και μη επανδρωμένα αεροσκάφη τύπου ANKA και Bayraktar.
Στην άσκηση θα δοκιμαστούν η συνεργασία και ο συντονισμός των πλοίων επιφανείας, των υποβρυχίων και των εναέριων μέσων και αεροσκαφών, ενώ θα χρησιμοποιηθούν για πρώτη φορά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη ANKA του ΤΠΝ και τα εξοπλισμένα Bayraktar. Θα χρησιμοποιηθούν τα ελικόπτερα Seahawk, τα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας του ΤΠΝ και αεροσκάφη F-16 της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας. Επίσης, στην άσκηση θα συμμετάσχουν και μονάδες ακτής του ΤΠΝ, επάκτια ραντάρ και επάκτιο πυροβολικό, που θα υποστηρίξουν τις μονάδες που θα βρίσκονται στη θάλασσα. Στην άσκηση θα δοκιμαστούν σενάρια πολέμου και θα την παρακολουθήσουν την ημέρα που θα καθοριστεί παρατηρητές από την ιεραρχία των ΤΕΔ και ο υπουργός Αμυνας Χουλουσί Ακάρ.
Κρίνεται σκόπιμο να αναφερθεί ότι εφημερίδες και μέσα που πρόσκεινται στον Ερντογάν αναφέρουν ότι «η άσκηση, εκτός από τις θαλάσσιες περιοχές της Κύπρου, θα διεξαχθεί και σε περιοχές για τις οποίες η Ελλάδα διατείνεται ότι εκτείνεται η ελληνική υφαλοκρηπίδα».
Το κρίσιμο είναι πώς ο διεθνής παράγων, και συγκεκριμένα οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Ε.Ε. θα εκλάβουν τις κινήσεις της Αγκυρας, αν θα αποπειραθούν να τις αποτρέψουν ή αν θα υποχωρήσουν στις τουρκικές πιέσεις. Ενα σενάριο που θα μπορούσε να επιλεγεί ως διέξοδος στο αδιέξοδο που προσπαθεί να δημιουργήσει η Τουρκία είναι να επιτευχθεί μια «λύση» του Κυπριακού που θα ικανοποιεί την Αγκυρα και θα της εξασφαλίζει τη συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων. Και εκεί θα πρέπει να επικεντρωθεί η ελληνική πλευρά, σε Λευκωσία και Αγκυρα, γιατί αν γίνει κάτι τέτοιο, θα βρεθούμε διπλά και τριπλά δαρμένοι. Κι αυτό γιατί η συνεκμετάλλευση στην Κύπρο θα ανοίξει διάπλατα τον δρόμο για τη συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων στο Λιβυκό Πέλαγος, δηλαδή νοτίως της Κρήτης, και στο Αιγαίο. Είναι περιττό δε να πούμε ότι αν γίνει αυτό, αν «μπάσουμε» την Τουρκία στο Αιγαίο και στη θάλασσα νότια της Κρήτης, ανοίγει ο δρόμος για διάλυση της ίδιας της Ελλάδας.
Και μια και μετά τη συνάντηση Αποστολάκη - Ακάρ ήλθε στην επικαιρότητα το Μνημόνιο Παπούλια - Γιλμάζ, που υπογράφηκε το 1998, τότε που ο Τούρκος ΥΠΕΞ, επιστρέφοντας στην Αγκυρα, είπε «Βάλαμε, νομικά, πόδι στο Αιγαίο», να θυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι ο αντιπτέραρχος ε.α. Παναγιώτης Μπαλές, βαθύς γνώστης των νομικών και αμυντικών πτυχών των ελληνοτουρκικών, στο βιβλίο του «Παρακαταθήκες Αετών» (εκδ. Ινφογνώμων), αναφερόμενος στο προαναφερθέν μνημόνιο, μεταξύ άλλων σημειώνει: «Οι τουρκικές διεκδικήσεις στον εναέριο χώρο του Αιγαίου “απέκτησαν” νομικά “ερείσματα” και άλλη δυναμική μετά την απίστευτη εθνική υποχώρηση που διέπραξε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην κρίση του Μαρτίου του 1987, με τη δέσμευση της χώρας να μην πραγματοποιήσει έρευνες σε ολόκληρη την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου. Ωσάν δηλαδή να ήταν αμφισβητούμενη ολόκληρη η υφαλοκρηπίδα και όχι εκείνο το τμήμα που περιγραφόταν μέχρι τότε στο Πρωτόκολλο της Βέρνης του 1976, το οποίο είχε υπογραφεί μεταξύ των Κων. Καραμανλή και Μπ. Ετσεβίτ, ήτοι στο τμήμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδος που κείται ανατολικότερα του 25ου μεσημβρινού. Τα ίδια “ερείσματα” διευρύνθηκαν και ενισχύθηκαν έτι περαιτέρω μετά το φιάσκο των συνομιλιών Ανδρέα Παπανδρέου και Τουργκούτ Οζάλ στο Νταβός, τον Ιανουάριο του 1988, όπως και με το απαράδεκτο πλαίσιο του Μνημονίου Παπούλια - Γιλμάζ που υπογράφηκε στην Αθήνα στις 27 Μαΐου 1988. Το πόσο δε “ανοικτό” σε παρερμηνείες ήταν το Μνημόνιο αυτό απεδείχθη σχεδόν αμέσως, μετά δύο μόλις μήνες, όταν, την 30ή Ιουλίου 1988, η Τουρκία μάς κατηγόρησε ότι παραβιάζουμε το Μνημόνιο (Παπούλια - Γιλμάζ) με τη διεξαγωγή αεροναυτικής ασκήσεως σε “αμφισβητούμενες περιοχές του Αιγαίου”».
Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν των ιθυνόντων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου