http://www.antinews.gr/action.read/kosmos/giati-i-krisi-tis-deutsche-bank-tha-mporouse-na-riksei-tin-angkela-merkel-kai-to-euro/5.110665
Όπως γνωρίζουμε από το 2008, όταν η εμπιστοσύνη αρχίζει να χάνεται, μια τράπεζα έχει πολύ σοβαρό πρόβλημα, σχολιάζει ο Matthew Lynn.
Υπάρχουν κάποιες λέξεις που κάνουν μια τόσο απίθανη αντιστοίχιση, που είναι δύσκολο να τις βάλεις μαζί.
"Ιταλία" και "αποτελεσματικότητα", για παράδειγμα. Το "Γερμανία" και "τραπεζική κρίση" είναι ένα άλλο. Η εικόνα που έχουμε για τις γερμανικές τράπεζες και τη γερμανική οικονομία, ως απολύτως αξιόπιστα, είναι τόσο ισχυρή, που θα χρειαστεί προσπάθεια για να μας πείσει ότι θα μπορούσαν να έχουν πρόβλημα. Και όμως, έχει γίνει ολοένα και πιο δύσκολο να αγνοούμε την κρίση που έρχεται σε αργή κίνηση και αφορά την Deutsche Bank, ή να αποφύγουμε το συμπέρασμα ότι κάτι πολύ άσχημο αναπτύσσεται σε αυτό που κάποτε θεωρούνταν ως το ισχυρότερο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα της Ευρώπης.
Οι μετοχές της τράπεζας είναι σε ελεύθερη πτώση εδώ και ένα χρόνο, αγγίζοντας ένα νέο χαμηλό των 10,7 ευρώ την Δευτέρα, πολύ κάτω από τα 27 ευρώ πριν από ένα χρόνο. Κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ συνέβαλε στο χάος, ενημερώνοντας ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει κρατικό bail-out στην τράπεζα.
Αλλά περιμένετε. Σίγουρα αυτό είναι μια έκτακτη απόφαση; Αν η γερμανική κυβέρνηση δεν στηρίξει την τράπεζα, τότε αναπόφευκτα όλοι οι αντισυμβαλλόμενοι - οι άλλες τράπεζες και τα ιδρύματα με τα οποία ασχολείται- πρόκειται να αρχίσουν να αισθάνονται πολύ νευρικοί στις συναλλαγές μαζί της. Όπως γνωρίζουμε από το 2008, όταν η εμπιστοσύνη αρχίζει να χάνεται, μια τράπεζα έχει σοβαρό, πολύ σοβαρό πρόβλημα. Στην πραγματικότητα, εάν η Deutsche καταρρεύσει, φαίνεται όλο και πιο πιθανό ότι θα πάρει και τη Μέρκελ μαζί της -και πολύ πιθανόν και το ευρώ.
Η Deutsche Bank έχει πρόβλημα εδώ και ένα χρόνο. Τον περασμένο Ιούλιο, ανακοίνωσε μια πτώση στα κέρδη και τα έσοδα. Τον περασμένο Φεβρουάριο, ο συν-διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας John Cryan έβγαλε καθησυχαστική ανακοίνωση για το προσωπικό και το επενδυτικό κοινό, αναφέροντας ότι το ίδρυμα ήταν "ακλόνητο", εν μέσω μιας προηγούμενης κρίσης στην τιμή της μετοχής. Όποιος μπορεί να θυμηθεί οκτώ χρόνια πριν, θα ξέρει ότι τέτοιου είδους πράγματα λένε οι CEOs των τραπεζών λίγο πριν σκάσει η βόμβα.
Από τότε, οι ειδήσεις πάνε από το κακό στο χειρότερο. Η Deutsche έχει παλέψει για να μειώσει το κόστος και να αποκαταστήσει την κερδοφορία, οι νομικές προκλήσεις έχουν αυξηθεί και στη συνέχεια, νωρίτερα αυτό το μήνα, το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ έπληξε την τράπεζα με πρόστιμο 14 δις δολ. για τις πωλήσεις χρεογράφων ενυπόθηκων δανείων. Στις καλές εποχές, η Deutsche μπορούσε να γράψει μια επιταγή στα γρήγορα. Αυτή τη στιγμή, κανείς δεν είναι σίγουρος από πού μπορεί να βρει τα χρήματα αυτά.
Η ζημιά είναι ορατή στην τιμή της μετοχής της. Τον περασμένο Οκτώβριο, οι μετοχές ήταν στα 27 ευρώ. Το 2007, ήταν πάνω από 100 ευρώ, ενώ ακόμα και την άνοιξη του 2009, όταν οι τράπεζες είχαν συντριβεί σε όλο τον κόσμο, εξακολουθούσε να διαπραγματεύεται στο κλείσιμο στα 17 ευρώ. Το μεγαλύτερο μέρος της φετινής χρονιάς υπήρξε γρήγορη πτώση. Τη Δευτέρα έπεσε και πάλι, άλλο ένα 6%. Τα ομόλογα υποχώρησαν επίσης, ενώ το κόστος των CDS (credit default swaps) - ουσιαστικά ένας τρόπος αντιστάθμισης έναντι της κατάρρευσης - έχουν εκτοξευθεί. Όλα δίνουν μια έντονη αίσθηση του 2008.
Ακόμα χειρότερα, η γερμανική κυβέρνηση φαίνεται να έχει εγκαταλειφθεί στην αποτρόπαια μοίρα της. Ένα άρθρο στο περιοδικό Focus ανέφερε ότι ανώτεροι αξιωματούχοι είπαν πως η γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ ήταν ανένδοτη, ότι η τράπεζα δεν θα μπορούσε να διασωθεί. Είπε ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει καμία κρατική βοήθεια, εάν η τράπεζα δεν ήταν σε θέση να αυξήσει το κεφάλαιο που χρειάζεται για να παραμείνει "στη ζωή", και δεν είχε την πρόθεση να παρέμβει για να μειωθεί το αμερικανικό πρόστιμο. Αν έχει πρόβλημα, θα πρέπει να το ξεπεράσει μόνη της.
Υπάρχει, βέβαια, κάτι που πρέπει να ειπωθεί για τη σκληρή θέση. Είναι δύσκολο να πούμε με σιγουριά ότι οι μαζικές τραπεζικές διασώσεις του 2008 ήταν πολύ καλή ιδέα. Ίσως θα ήταν καλύτερα τώρα αν είχαν αφήσει κάποιες να καταρρεύσουν. Τούτου λεχθέντος, η Μέρκελ σίγουρα παίζει με τη φωτιά. Στις αγορές, οι επενδυτές, μαζί με άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, δικαίως ή αδίκως υποθέτουν ότι οι μεγάλες τράπεζες είναι, όπως λέει και το ρητό, "too big to fail" (πολύ μεγάλες για να αποτύχουν). Δεν πρέπει πραγματικά να ανησυχούν για το πόσο στέρεες είναι, γιατί αν έρθει η κρίση, το κράτος θα τις διασώσει.
Στη Γερμανία, δεν φαίνεται να συμβαίνει αυτό - σίγουρα για την Deutsche, και, ενδεχομένως, για το επόμενο μεγαλύτερο παίκτη της, την Commerzbank, η οποία μετά βίας μοιάζει σε καλύτερη κατάσταση. Θα θέλατε να ανταλλάξετε μερικά δισεκατομμύρια με Γερμανικά τώρα, και θα αισθανόσασταν σίγουροι ότι θα πληρωνόσασταν τον επόμενο μήνα; Μάλλον όχι. Ο κίνδυνος είναι ότι χάνεται η εμπιστοσύνη - και όπως γνωρίζουμε, από τη στιγμή που θα χαθεί, μια τράπεζα δεν θα μείνει και πολύ σε αυτόν τον κόσμο.
Ειλικρινά, η θέση της Μέρκελ είναι κατανοητή. Η πολιτική μιας διάσωσης της Deutsche είναι τρομερή. Η Γερμανία, με την καγκελάριο επικεφαλής, έχει τεθεί ως θεματοφύλακας της δημοσιονομικής ευθύνης στο εσωτερικό της ευρωζώνης. Πριν από δύο χρόνια, άφησε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα χαλαρά να καταστραφεί, επιτρέποντας να κλείσουν τα ταμεία ως ένας τρόπος επαναφοράς της επαναστατικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στη γραμμή. Φέτος, εξελίσσεται μια ιταλική κρίση, καθώς οι επισφάλειες αυξάνονται, και όμως η Γερμανία επέμεινε στην επιβολή των κανόνων της ευρωζώνης που λένε ότι οι καταθέτες -που συνήθως είναι απλοί άνθρωποι - πρέπει να επωμιστούν μέρος των ζημιών όταν μια τράπεζα έχει πρόβλημα.
Το να επιτρέψει η Γερμανία να διασωθεί μια δική της τράπεζα, ενώ αφήνει όλες τις άλλες να αποτυγχάνουν, φαίνεται, για να το θέσουμε ήπια, λίγο ασυνεπές. Μερικοί άνθρωποι μπορεί ακόμη και να αρχίσουν να αναρωτιούνται αν υπάρχει ένας κανόνας για τη Γερμανία, και ένας άλλος για τους υπόλοιπους. Στην πραγματικότητα, θα είναι αδύνατον να διατηρηθεί μια σκληρή γραμμή στην Ιταλία, και πιθανώς και στην Ελλάδα.
Και όμως, αν η Deutsche Bank καταρρεύσει και η γερμανική κυβέρνηση δεν παρέμβει με μια διάσωση, αυτό θα ήταν ένα τεράστιο πλήγμα για την μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης - και το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Κανείς δεν ξέρει πραγματικά που θα καταλήξουν οι απώλειες, ή ποια θα είναι η επίδραση από τις παράπλευρες συνέπειες. Σίγουρα, θα φέρει ένα μοιραίο πλήγμα στο ιταλικό τραπεζικό σύστημα, και οι γαλλικές και οι ισπανικές τράπεζες θα είναι οι επόμενες. Ακόμα χειρότερα, η οικονομία της ευρωζώνης, με τη Γαλλία και την Ιταλία ήδη να έχουν μηδενική ανάπτυξη και να εξακολουθούν να παλεύουν με τον αντίκτυπο του Brexit, δεν είναι σε κατάσταση να αντέξει ένα σοκ αυτού του μεγέθους.
Το "μεταξύ σφύρας και άκμονος" μετά βίας επαρκεί για να περιγράψει τις επιλογές με τι οποίες η Μέρκελ μπορεί σύντομα να βρεθεί αντιμέτωπη. Η πολιτική της διάσωσης είναι τρομερή, αλλά η οικονομία της κατάρρευσης είναι ακόμα χειρότερη. Αποκλείοντας μια διάσωση, μπορεί κάλλιστα να έλυσε το άμεσο πολιτικό πρόβλημα. Ωστόσο, όταν η κρίση χειροτερέψει, κάτι που μπορεί να γίνει ανά πάσα στιγμή, είναι αδύνατο να πιστέψουμε ότι θα επιμείνει σε αυτή τη γραμμή. Μια διάσωση κάποιου είδους θα γίνει- ακόμα κι αν η ζημιά στην ήδη κακή φήμη της Μέρκελ στην ανταγωνιστικότητα θα είναι καταστροφική.
Στην πραγματικότητα, η Μέρκελ παίζει ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι με την Deutsche - ένα παιχνίδι που θα μπορούσε εύκολα να πάει στραβά. Αν η άρνησή της να κάνει ένα bail-out είναι υπεύθυνο για την κατάρρευση της Deutsche, θα μπορούσε εύκολα να καταρρεύσει και η ηγεσία της. Αλλά αν τη διασώσει, το ευρώ μπορεί να αρχίσει να παραπαίει. Δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι οι αγορές παρακολουθούν την αμείλικτη πτώση της τιμής της μετοχής της με αυξανόμενο τρόμο.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου