Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

Περί μετρίων! (Toυ πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου )

Περί μετρίων!
Επειδή εσχάτως – και πολύ καθυστερημένα – άρχισε ο λόγος για τους μέτριους που δεσπόζουν, τόσο στοδημόσιο όσο και στον κοινωνικό βίο της Ελλάδας του τίποτα, και πριν σιγήσουν τα σχόλιά μου, παραθέτω το ομότιτλο ποίημα «οι μέτριοι», όπως τους είδε εδώ και χρόνια (στο τέλος του έτους), από τη σκοπιά της ποίησης η μακαρίτισσα λογοτέχνις και αδελφή Ελευθερία Παπαγαρυφάλλου (Πρωτοδημοσιεύθηκε στην ποιητική της συλλογή «Σκόρπιες Εικόνες», εκδ. «Πολιτικά Θέματα», Αθήνα 2004, σελ. 124).

Να λοιπόν «Οι μέτριοι»


Οι μέτριοι

Οι γνώσεις οι πολλές
οι ιδέες οι μεστές
και οι προσπάθειες οι δημιουργικές
είναι απειλές για των μετρίων τις ορδές.

Οι μέτριοι τη γνώση ποτέ δεν θα δεχθούν
πάντα την πολεμούν κι όπως είναι πολλοί
βάζουν φραγμούς στην εξέλιξη την κοινωνική.

Τη φτώχεια της γνώσης τους
με φανφάρες καλύπτουν
κι ανθρώπους ικανούς
συνειδητά απορρίπτουν.

Στα πόστα τους γατζώνονται
τους ειδήμονες καμώνονται
τους καινοτόμους δεν ανέχονται
ύπουλα τους αποστρέφονται
τους εαυτούς τους μόνο παραδέχονται.

Άνθρωποι με στείρα μυαλά
στενή ψυχή
και ορίζοντες μια πιθαμή
πού να βρουν το σθένος
να βάλουν νυστέρι
στην κοινωνία που νοσεί.

Νόμος πανάρχαιος και οικουμενικός
ο κόσμος των μετρίων
είναι της στασιμότητας ο αμφιτρύων.

Αθήνα 03/12/2015

Πολιτικές υποθήκες
(Από το έργο μου: «Η κομμουνιστική Ουτοπία»)
Φ.Νίτσε: «Δεν έχω γνωρίσει πρόσωπα που εμπνέουν τέτοιο δέος όπως οι Έλληνες φιλόσοφοι».
Επίκουρος: «Ασεβής δεν είναι όποιος καταργεί τους θεούς του πλήθους, παρά όποιος τις δοξασίες του πλήθους τις αποδίδει στους θεούς».
Μ. Μ. Ρόζενταλ: «Η γνώση έχει ιστορικό περιεχόμενο και δεν βγαίνει ξαφνικά όπως βγαίνει η σφαίρα από την κάννη του όπλου».
Τ. Αντρόνο: «Με την πολιτιστική βιομηχανία οι μάζες όχι μόνο οδηγούνται στον κομφορισμό της σκέψης αλλά και στον πνευματικό ευνουχισμό που τις μετατρέπει σε αντικείμενό της και τις χαλιναγωγεί, με αποτέλεσμα να εξαφανίζεται η κριτική τους σκέψη».
Ομάδα Κοινωνιολόγων: «Οι μάζες μοιάζουν αγέλες αγρίων ζώων που ψάχνουν απεγνωσμένα για τον θηριοδαμαστή τους».
Δ. Γληνός: «Ένας μύθος χρειάζεται πάντα για να ζει ο άνθρωπος τη ζωή».
Π. Παπαγαρυφάλλου: «Όταν ο άνθρωπος πιστεύει ειλικρινά και δυνατά στο μύθο αντέχει πολλά και όσο αυτός είναι πιο μεγάλος, τόσο περισσότερο πιστεύει σ’ αυτόν και δίνεται σ’ αυτόν».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου