http://attikipress.gr/%CE%B4%CE%AC%CF%86%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%AC%CF%86%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%B2%CE%B1%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B5%CF%8D/
Απολαύστε ένα εξαιρετικό νεοελληνικό
έργο ερμηνειών & μια ιδιαίτερη περφόρμανς σε έναν ακόμα πιο
ιδιαίτερο χώρο, χωρίς εισιτήριο…
Από την Ηρώ Μητρούτσικου
Δάφνες και πικροδάφνες
Ο συγγραφέας:
Ο σημαντικός νεοέλληνας θεατρικός
συγγραφέας Δημήτρης Κεχαΐδης (1933 -2005) έχει γράψει τα: “Ο μεγάλος
περίπατος” (1959), “Το Πανηγύρι” (1964), τα μονόπρακτα “Η Βέρα”, “Το
τάβλι” (1972) καθώς και δύο σενάρια. Με τη σύντροφο της ζωής του,
ηθοποιό και συγγραφέα Ελένη Χαβιαρά συνυπέγραψε το “Δάφνες και
πικροδάφνες (1979)” (πρεμιέρα Θέατρο Τέχνης, σκηνοθεσία Κάρολου Κουν)
και το “Με δύναμη από την Κηφισιά” (1995) (πρεμιέρα Θέατρο της Οδού
Κυκλάδων, σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή).
Οι δύο συγγραφείς συνέβαλαν καθοριστικά
στη διαμόρφωση της ελληνικής μεταπολεμικής δραματουργίας. Οι ήρωές τους
είναι πολύ γνώριμοι στον κάθε Έλληνα, άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Μας
γίνονται συμπαθείς, παρότι οι συγγραφείς ασκούν έμμεσα κριτική, μέσα από
το έργο τους.
Το έργο:
Γραμμένο λίγο πριν μπούμε στην δεκαετία
του ‘80, με έντονες τις μνήμες από την Χούντα αλλά και ακόμα πιο έντονη
την προσπάθεια της νέας τάξης να αναρριχηθεί με οποιονδήποτε τρόπο. Ο
τίτλος διφορούμενος, αναφέρεται στα φύλλα των δαφνών που στολίζουν τους
νικητές της πολιτικής, αλλά και στον θάμνο της πικροδάφνης που βρήκε
καταφύγιο ο άγνωστος εραστής….
Ο Κεχαΐδης και η Χαβιαρά γράφουν ένα από
τα σπουδαιότερα έργα του νεοελληνικού ρεπερτορίου, μια κωμωδία
ανατροπών, πολιτική φάρσα, απόλυτα οικεία στον κάθε Έλληνα. Σε κάθε έργο
τους οι δύο συγγραφείς μελετούν μια κοινωνική μικροομάδα. Στο
συγκεκριμένο τέσσερα στελέχη κομματαρχών της επαρχίας συναντιούνται κατά
τη διάρκεια προεκλογικής περιόδου. Δολοπλοκίες, κρυμμένα μυστικά,
ίντριγκες, πελατειακές σχέσεις, ένοχο παρελθόν, εκβιασμοί πάντα με
γνώμονα το προσωπικό συμφέρον. Οι ισορροπίες ανατρέπονται διαρκώς σε
αυτή τη σύγχρονη και επίκαιρη πολιτική κωμωδία, που θίγει τον
παλαιοκομματισμό, τη διαφθορά, τη σήψη του πολιτικού μας συστήματος, με
ήρωες που αντικατοπτρίζουν τη νοοτροπία του νεοέλληνα. Αυτή την
νοοτροπία που έφερε την χώρα στο σήμερα και δυστυχώς δεν ξέρω αν έχει
καταφέρει να την απολέσει…
Παρόλα αυτά, πρόκειται για μια κωμωδία
που σε κάνει να γελάς και συγχρόνως να τρομάζεις για το τί μπορεί να
συμβαίνει σε ένα σαλόνι της Τρίπολης και να επηρεάζει όλη την χώρα!
Το 1947 ο Αμερικανός πρεσβευτής Paul A. Porter, επικεφαλής της Αμερικανικής
Οικονομικής Αποστολής στην Ελλάδα,
έλεγε: «Δεν υφίσταται εδώ κράτος σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα. Αντ’
αυτού υπάρχει μια πιο χαλαρή ιεραρχία ατομιστών πολιτικών, μερικών
χειρότερων από άλλους, που είναι τόσο απασχολημένοι με τον ατομικό τους
αγώνα για εξουσία που δεν έχουν το χρόνο -αν υποθέταμε ότι είχαν την
ικανότητα- να αναπτύξουν μια οικονομική πολιτική».
Η παράσταση:
Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ
Καβάλας, Θοδωρής Γκόνης, σκηνοθέτησε λίγο πιο σύγχρονα ένα έργο που,
δυστυχώς, δεν έχει παλιώσει… Μετά τις sold out παραστάσεις σε
Κωνσταντινούπολη και Βόρεια Ελλάδα, οι «Δάφνες και Πικροδάφνες»
κατηφόρισαν στο Θέατρο Θησείον, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων
μέχρι τις 31 Μαΐου.
Πρόκειται για ένα θέατρο λόγου, μια
κωμωδία όπου δεν υπάρχει ένας πρωταγωνιστής. Οι τέσσερις χαρακτήρες
βρίσκονται συνέχεια επί σκηνής και αλλάζουν συνεχώς πρόσωπα και
προσωπεία. Ένα έργο που χρειάζεται τέσσερις καλούς ηθοποιούς και ο
Θ.Γκόνης τους είχε.
Οι Αλέξανδρος Καλπακίδης, Δημήτρης
Κοντός,Παύλος Σταυρόπουλος και Ανδρέας Τσιαπτσιάδης κατάφεραν να χτίσουν
τέσσερις εντελώς διαφορετικούς τύπους με διαφορετική ιδεολογία ηθική
και πιστεύω, αλλά με έναν ίδιο, έστω και διαφορετικό, στόχο και να μας
δώσουν τέσσερις δυνατές ερμηνείες!
Το σκηνικό (Ελένη Στρούλια) επιπλωμένο
με έπιπλα δημόσιας υπηρεσίας (αν και πρόκειται για σαλόνι…), οι δυο
σημαίες (Ελληνική & Ευρωπαϊκή) χρησιμοποιούνται με έξυπνο τρόπο και
ένα μικρόφωνο στο προσκήνιο για τις σημαντικές δηλώσεις. Στυλιζαρισμένη
κίνηση σε συγκεκριμένες στιγμές, συμβολικοί φωτισμοί (Τάσος
Παλαιορούτας) και από εκεί και πέρα μια παράσταση που σε κρατάει μέχρι
το τελευταίο λεπτό και θες κι άλλο…
Τέσσερις παραστάσεις έμειναν μέχρι τέλος του μήνα, οπότε πηγαίνετε να τους απολαύσετε.
Video trailer: https://www.youtube.com/watch?v=RZnMhgGJDeg&feature=youtu.be
“Θησείον”
Τουρναβίτου 7,Ψυρρή (Ησαπ Θησείο)
Τηλ : 2103255444
Mέχρι: 31/5/2015
Πέμπτη-Κυριακή 9 μ.μ.
Εισιτήρια: € 15, 12.
Στην άκρη του βατήρα
Αυτή η solo περφόρμανς χορού αποτελεί πλέον φαινόμενο, έχοντας πάρει τέσσερις παρατάσεις!
Η ανάγκη της ομάδας να ξεφύγει από την
καθιερωμένη συνθήκη του θεάτρου, οδήγησε σε μια πραγματικά υποβαθμισμένη
περιοχή, σε μια παράσταση χωρίς οικονομική αξίωση, χωρίς εισιτήριο
(“για να μπορούμε -σε πείσμα των καιρών- να σταθούμε πιο κοντά στις
πραγματικές ανάγκες του κόσμου”). Ο ιδιαίτερος χώρος τριών καλλιτεχνών
(Β.Νούλα. Κ. Κουτσολέλου, Β.Καμαράτου) φιλοξένησε αυτή την εξαιρετική
περφόρμανς! Ένα υπόγειο, πρώην θρησκευτικός χώρος (εξού και το όνομα
“Μπαγκλαντές”), μετατράπηκε σε ιδιόμορφο θέατρο.
Ξεκινώντας από στόμα σε στόμα, η παράσταση, χάρη στην πολύ μεγάλη προσέλευση του κόσμου, παιζόταν για τρεισήμιση μήνες.
Η ομάδα:
Η ομάδα χορού αμάλγαμα
(www.amalgama.com.gr) ιδρύθηκε από τη Μαρία Γοργία το 1996 στο Λονδίνο
και έχει παρουσιάσει 15 χορογραφίες σε Ελλάδα, Νέα Υόρκη, Ιταλία και
Κροατία. Στόχος της η δημιουργία σύγχρονων έργων που βασίζονται στη
συνδιαλλαγή με άλλες μορφές τέχνης και παρουσιάζουν έναν ανθρωποκεντρικό
χαρακτήρα. Με έντονο το στοιχείο του κοινωνικού και αισθητικού
προβληματισμού, ψάχνει τα όρια ανάμεσα στη φόρμα και την ιδεολογία.
Η παράσταση:
Στο γυμνό υπόγειο του “Μπαγκλαντές” μια
εξαιρετική περφόρμερ ξετυλίγει, υπό τις σκηνοθετικές και χορογραφικές
οδηγίες της Μ.Γοργία, όλο της το ταλέντο και είσοδο με ελεύθερη με
προαιρετική οικονομική συνεισφορά. Πότε σε σπίτι, πότε σε πασαρέλα, πότε
σε γιαπωνέζικο λουτρό και πότε σε ατμόσφαιρα από έργο του Μπέκετ, μια
γυναίκα κολυμπά ανάμεσα στις δοξασίες της, στις αντιφάσεις της, στην
αναποφαστικότητά της και στα αδιέξοδα που -κατά κύριο λόγο- η ίδια
δημιουργεί στον εαυτό της.
Θραυσματικές σκηνές (μερικές φορές
περισσότερες απ΄όσες πρέπει) φτιάχνουν μια προσωπικότητα που βρίσκεται
στο μεταίχμιο, στην άκρη του βατήρα.
Η ξεχωριστή Σάνια Στριμπάκου ερμηνεύει
με όλο της το είναι και μένεις άναυδος όχι μόνο από την χορευτική της
δυνότητα, αλλά και από την υποκριτική της ικανότητα! Μικρή κωμική
διάδραση με το κοινό (από τις πιο αληθινές στιγμές του έργου), χορός με
μια καρέκλα γραφείου με ρόδες, νερό και κείμενα. video trailer: https://www.youtube.com/watch?v=Rh-YPUlMC5M
“Μπαγκλαντές”
Χαλκοκονδύλη 35, πλ. Βάθης
Προτεινόμενες παραστάσεις
Περσινή αρραβωνιαστικιά / BernardaAlba Θ.Ν.Κόσμου
Κανίβαλος / Παγκάκι Vault
Όλη η Βίβλος(λέμε τώρα) Βικτώρια
Ελευθερία στη Βρέμη Μεταξουργείο
Παραλήπτης άγνωστος Κ.Ε.Τ.
Η μεγάλη Χίμαιρα Πορεία
Η πόρνη από πάνω Βρετάνια
Πόρτες Αγγέλων Βήμα
Δάφνες & πικροδάφνες Θησείον
Με ελεύθερη συνεισφορά
Μοναξιά reload Χώρος Τέχνης art63
Μαύρη τσαρίνα Αυτόνομο Στέκι Ζ. Πηγής 95 / Αναψυκτήριο Πάρκου Ανάληψης
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου