Ὁ Ἐπιτάφιος (από ένα παλιό αναγνωστικό από μια άλλη μακρινή ελληνική εποχή...)

http://koukfamily.blogspot.gr/2015/04/blog-post_482.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed:+blogspot/eUbi+%28%CE%98%CE%91%CE%9D%CE%9F%CE%A3+%CE%95%CE%A5%CE%97+koukfamily%29

Σὲ λίγες ἡμέρες ἦλθεν ἡ Μεγάλη Παρασκευή. Οἱ καμπάνες ἐκτυποῦσαν πένθιμα.
Ἡ Δαφνούλα καὶ ὁ Κωστάκης ἐρώτησαν τὴν μητέρα τους γιὰ τὴν ἡμέρα αὐτή. Ἐκείνη τοὺς εἶπε:

– Σήμερα, παιδιά μου, ἡ ἡμέρα εἶναι πολὺ λυπητερή. Σὰν σήμερα ἐσταυρώθηκεν ὁ Χριστός μας. Τὸ μεσημέρι θὰ πᾶμε στὴν ἐκκλησία νὰ προσκυνήσωμε τὸν Ἐσταυρωμένο καὶ τὸν Ἐπιτάφιο. Ἐλᾶτε τώρα μαζί μου κάτω στὸ περιβόλι.

Σὲ λίγο, καθισμένη μὲ τὰ παιδιά της ἡ μητέρα στὴ ρίζα μιᾶς ἀμυγδαλιᾶς, τοὺς ἔλεγε πῶς ἐπρόδωσε τὸν Χριστὸ ὁ Ἰούδας. Ὕστερα τοὺς διηγήθηκε καὶ πῶς τὸν ἔπιασαν, τὸν ἐδίκασαν καὶ τὸν ἐσταύρωσαν.

Ὅταν ἔλεγεν αὐτὰ ἡ μητέρα, τὰ μάτια της ἦσαν δακρυσμένα. Ἡ καμπάνα ἐκτυποῦσε πένθιμα.
Τὰ παιδάκια ἄκουαν τὴν μητέρα καὶ ἦταν πολὺ λυπημένα.

Ἕνα δάκρυ ἀπὸ τὰ μάτια τῆς μητέρας ἔπεσε στὴ ρίζα τῆς ἀμυγδαλιᾶς. Ἦταν καυτερὸ ἐκεῖνο τὸ δάκρυ. Ἡ ἀμυγδαλιὰ τὸ ἔνοιωσε. Ἐκούνησε τὰ φύλλα καὶ εἶπε:

– Ἄχ! τί κρῖμα, ποὺ εἶχα ἀνθίσει ἐνωρὶς καὶ  δὲν ἔχω λουλούδια νὰ στολίσω τὸν Ἑπιτάφιο.
– Ἔχομε ἐμεῖς τριαντάφυλλα, ἐφώναξαν λυπημένες μερικὲς τριανταφυλλιές, ποὺ ἦταν ἐκεῖ.
– Κι ἐγὼ ἔχω μυρωδᾶτες πασχαλιές, εἶπε μιὰ πασχαλιὰ φορτωμένη λουλούδια.
– Κι ἐμεῖς ἔχομεν ὡραίους κρίνους καὶ πανσέδες, ἐφώναξαν ἄλλα λουλούδια. Τὰ ἔχομε γιὰ τὸν Ἐπιτάφιο.

– Πηγαίνετε, παιδιά μου, νὰ πλύνετε καθαρὰ τὰ χέρια σας στὸ νεράκι τῆς βρυσούλας καὶ μαζέψετε λουλούδια ἀπὸ τὸ περιβόλι. Μὲ προσοχὴ νὰ τὰ μαζέψετε. Θὰ τὰ πᾶμε στὸν Ἐπιτάφιο, εἶπεν ἡ μητέρα.

Σὲ λίγη ὥρα ἡ Δαφνούλα καὶ ὁ Κωστάκής μαζὶ μὲ ἄλλα παιδάκια ἐστόλιζαν στὴν ἐκκλησία μὲ λουλούδια τὸν Θεῖο Νεκρό. Ἐκεῖ κοντὰ ἐστεκόταν καὶ ἡ μητέρα καὶ παρακολουθοῦσε τὴν ὡραία αὐτὴ παιδικὴ ἐργασία. 

Ὁ Χριστός, ποὺ πάντοτε ἀγαπᾷ τὰ παιδάκια, πόση εὐχαρίστησι θὰ ἐδοκίμαζε τώρα, ποὺ τὰ ἔβλεπε νὰ τοῦ προσφέρουν λουλούδια. 

ΒΑΣΙΛ. Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ
ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΝ Β΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ 1963

για την αντιγραφή: ιστολόγιο “Αντέχουμε…”

ΣΧΟΛΙΟ
Αν περιμένετε να βρείτε τέτοια κείμενα στα σχολικά βιβλία των σημερινών παιδιών είστε βαθιά νυχτωμένοι...

Εδώ επιχειρείται από λέσχες και μυστικές στοές ο αφελληνισμός και αποχριστιανισμός των ελληνόπουλων...

Τέτοια κείμενα είναι αυστηρώς απαγορευμένα από τους προδότες ξενοπροσκυνημένους πολιτικούς που λιμαίνονται την εξουσία εδώ και δεκαετίες....

Σήμερα θα βρείτε μόνο χλευασμό για τα ιερά και τα όσια των Ελλήνων και εικόνες με παιδάκια με ξενικά ονόματα να λένε αδιάφορες κι ακατανόητες ανοησίες (για αντιρατσισμούς και αντιφασισμούς, διαφορετικότητες και παγκόσμιες ημέρες....) δημιουργώντας την νέα πολυπολιτισμική κοινωνία που οραματίζονται όλοι οι νεοταξίτες...
Μια κοινωνία στην οποία π.χ. τα παιδιά μας κι εμείς οι ίδιοι δεν θα γιορτάζουμε πλέον την ονομαστική εορτή μας μαζί τον Αγιο του ονοματός μας, αλλά μόνο τα γενέθλιά μας στα οποία φυσικά δεν θα τραγουδάμε το "να ζήσεις...." αλλά το "Happy birthday to you..."

Εννοείται πως θα "παντρευόμαστε" στο δημαρχείο με τις ευχές του Δημάρχου ή του Αντιδημάρχου κι όχι στην Εκκλησία με το Ιερό Μυστήριο του Γάμου και την ευλογία του Κυρίου και φυσικά θα αφήνουμε τα παιδιά μας αβάπτιστα...... 

Ε ρε παλούκωμα που θέλουν όλα αυτά τα ανθελληνικά κτήνη....