http://www.ppol.gr/cm/index.php?Datain=7512&LID=1
Ο Jonathan Steele είναι επιφυλλιδογράφος στην «Γκάρντιαν»
© The Guardian
Μετάφραση: Νίκος Μίχος
Επισκεφθείτε το group της ppol.gr στο Facebook για να σχολιάσετε, να συζητήσετε και να «μοιραστείτε» αυτό το άρθρο
Ας υποθέσουμε πως μια αξιοσέβαστη δημοσκόπηση έδειχνε ότι οι περισσότεροι Σύριοι επιθυμούν να παραμείνει πρόεδρος ο Μπασάρ Αλ-'Ασαντ (Bashar al-Assad). Δε θα άξιζε να γίνει πρώτη είδηση, πόσο μάλλον που τα αποτελέσματά της θα έρχονταν σε αντίθεση με την ισχύουσα αντίληψη για τη κρίση στη Συρία, και τα μέσα ενημέρωσης θεωρούν το αναπάντεχο πιο «πιασάρικο» από το προφανές;
Κι όμως, αυτό δεν ισχύει πάντα. Όταν η κάλυψη ενός εξελισσόμενου δράματος παύει να είναι αντικειμενική και μετατρέπεται σε όπλο προπαγάνδας, τα γεγονότα που δε μας εξυπηρετούν παραβλέπονται. Έτσι έγινε και με τα αποτελέσματα μιας πρόσφατης δημοσκόπησης στη Συρία, που έγινε κατόπιν παραγγελίας των «διαλόγων της Ντόχα», ενός φόρουμ ελεύθερου πολιτικού διαλόγου που χρηματοδοτείται από το κρατικό «ίδρυμα του Κατάρ». Η βασιλική οικογένεια του Κατάρ έχει τηρήσει μια από τις πιο πολεμοχαρείς στάσεις απέναντι στον 'Ασαντ (ο εμίρης κάλεσε να επέμβουν αραβικά στρατεύματα) και έτσι είναι θετικό που η δημοσκόπηση δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα των «διαλόγων». Το λυπηρό στην όλη υπόθεση ήταν ότι υπήρξε γενικευμένη αδιαφορία από όλα σχεδόν τα μέσα ενημέρωσης των δυτικών χωρών, οι κυβερνήσεις των οποίων ζητούν να φύγει ο 'Ασαντ.
Το σημαντικότερο είναι ότι την στιγμή που οι περισσότεροι 'Αραβες εκτός Συρίας θεωρούν πως ο πρόεδρος πρέπει να παραιτηθεί, οι αντιδράσεις εντός της χώρας είναι διαφορετικές. Περίπου το 55% των Σύριων επιθυμεί την παραμονή του 'Ασαντ στην εξουσία, λόγω του φόβου ενός εμφυλίου πολέμου -κάτι που επί τόπου δεν είναι θεωρητικό ενδεχόμενο, σε αντίθεση με την αντίληψη όσων ζουν εκτός Συρίας. Τα «κακά νέα» για το καθεστώς του 'Ασαντ είναι ότι σύμφωνα με τη δημοσκόπηση οι μισοί από τους Σύριους που αποδέχονται την παραμονή του στην ηγεσία πιστεύουν επίσης πως πρέπει να καταφύγει σε ελεύθερες εκλογές στο άμεσο μέλλον. Ο 'Ασαντ ισχυρίζεται πως έχει σκοπό να προχωρήσει σε κάτι τέτοιο, και το επαναλαμβάνει σε όλες του τις τελευταίες ομιλίες. Αλλά είναι ζωτικής σημασίας να εκδώσει τον εκλογικό νόμο όσο το δυνατό νωρίτερα, να επιτρέψει τη λειτουργία πολιτικών κομμάτων και να δεσμευτεί πως θα επιτρέψει ανεξάρτητους παρατηρητές στις εκλογές.
Η παραπλανητική κάλυψη των γεγονότων από τα μέσα ενημέρωσης συνεχίζει να εμποδίζει την αποστολή παρατηρητών του «αραβικού συνδέσμου» στην Συρία. Όταν ο «σύνδεσμος» ζήτησε να επιβληθεί μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στην Λιβύη την περασμένη άνοιξη, η δύση αντέδρασε πολύ θετικά. Αλλά η απόφαση να λειτουργήσει ως διαμεσολαβητής στην Συρία δεν είχε την ίδια αντιμετώπιση από τις κυβερνήσεις της Δύσης, ή τις προβεβλημένες συριακές αντιπολιτευτικές ομάδες, που υποστηρίζουν μια ένοπλη -και όχι πολιτική- λύση. Έτσι η κίνηση του «συνδέσμου» αντιμετωπίστηκε αρχικά με δυσπιστία από τους δυτικούς ηγέτες -και τα περισσότερα δυτικά μίντια ακολούθησαν την ίδια γραμμή. Εκτοξεύτηκαν κατηγορίες κατά των δημοκρατικών διαπιστευτηρίων του Σουδανού αρχηγού της αποστολής. Οι επικρίσεις κατά της αποστολής παρατηρητών ενός μόνο μέλους του συνδέσμου έγιναν πρωτοσέλιδα. Υπήρξαν απαιτήσεις να αποσυρθούν οι παρατηρητές για να αφήσουν ελεύθερο το πεδίο σε επέμβαση του ΟΗΕ. Οι επικριτές της αποστολής φοβούνται πως η ύπαρξη ανεξαρτήτων Αράβων παρατηρητών στο πεδίο θα διαπιστώσει πως η ένοπλη βία δεν ασκείται πια μόνο από τις καθεστωτικές δυνάμεις και πως η εικόνα των λαϊκών διαδηλώσεων που συντρίβονται από τις ένοπλες κρατικές δυνάμεις είναι λανθασμένη.
Η πόλη Χομς και μερικές ακόμη Συριακές πόλεις αρχίζουν να γίνονται σαν την Βηρυτό της δεκαετίας του '80 ή το Σεράγεβο τη δεκαετία του '90, με μάχες μεταξύ πολιτοφυλακών που σχηματίζονται στη βάση θρησκευτικών και εθνοτικών κριτηρίων.
Όσον αφορά την ξένη στρατιωτική επέμβαση, αυτή έχει ήδη αρχίσει. Δεν ακολουθεί το μοντέλο που είδαμε στη Λιβύη, καθώς Ρωσία και Κίνα είναι οργισμένες με την εξαπάτησή τους από τη δύση πέρσι στο «συμβούλιο ασφαλείας». Δεν θα δεχθούν καμία καινούρια απόφαση του ΟΗΕ που να επιτρέπει την όποια χρήση βίας. Τούτη τη φορά ο τρόπος επέμβασης της δύσης ριζώνει πολύ παλιά, στην εποχή του «ψυχρού πολέμου», πριν ανακαλυφθούν (και χρησιμοποιηθούν, πολύ συχνά σε βαθμό κατάχρησης) οι «ανθρωπιστικές επεμβάσεις» και η «ευθύνη» για «προστασία των αμάχων». Θυμάστε τότε που ο Ρόναλντ Ρέιγκαν (Ronald Reagan) εξόπλιζε κι εκπαίδευε τους «κόντρας» για να ανατρέψουν τους «σαντινίστας» της Νικαράγουα, εξορμώντας από βάσεις στο έδαφος της Ονδούρα; Όπου Ονδούρα βάλτε Τουρκία, το ασφαλές καταφύγιο όπου έχει στηθεί ο λεγόμενος «"ελεύθερος" συριακός στρατός».
Αλλά κι εδώ τα δυτικά μέσα ενημέρωσης τηρούν σιγή ιχθύος. Κανένας ρεπόρτερ δεν ακολούθησε το παράδειγμα ενός πρόσφατου άρθρου του Φίλιπ Τζιράλντι (Philip Giraldi), του πρώην πράκτορα της CIA που αρθρογραφεί στο περιοδικό «συντηρητικός Αμερικανός», που επικρίνει το αμερικανικό πολιτικοστρατιωτικό σύμπλεγμα από μη νεοσυντηρητικές θέσεις, στη «γραμμή» του Ρον Πολ (Ron Paul) που ήρθε δεύτερος στις προκριματικές εκλογές των Ρεπουμπλικάνων στο Νιού Χαμσάιρ. Ο Τζιράλντι ισχυρίζεται πως η Τουρκία, που ανήκει στο ΝΑΤΟ, λειτουργεί ως εκπρόσωπος της Ουάσιγκτον, και πολεμικά αεροπλάνα του ΝΑΤΟ χωρίς διακριτικά προσγειώνονται στο Ισκεντερούμ, κοντά στα σύνορα της Συρίας, μεταφέροντας Λίβυους εθελοντές και όπλα που είναι λάφυρα από τις αποθήκες του μακαρίτη Μουαμάρ Καντάφι (Muammar Gaddafi). Όπως γράφει, «στην περιοχή βρίσκονται Γάλλοι και Βρετανοί κομάντος... που βοηθούν τους Σύριους αντικαθεστωτικούς ενώ η CIA και οι αμερικάνικες ειδικές δυνάμεις τους προσφέρουν τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό και πληροφορίες που τους επιτρέπουν να διαφεύγουν από την παρακολούθηση των ενόπλων δυνάμεων του συριακού καθεστώτος»
Καθώς κλιμακώνεται ο κίνδυνος ενός κανονικού πολέμου στη Συρία, οι υπουργοί εξωτερικών του «αραβικού συνδέσμου» συζητούν το μέλλον της αποστολής τους στη Συρία, υπό την εκτενή κάλυψη των δυτικών μίντια, που προβάλλουν όσους θεωρούν πως η αποστολή παρατηρητών του «συνδέσμου» είναι «αναξιόπιστη», ή «παραπλανάται από το καθεστώς» ή «είναι ανήμπορη να σταματήσει τη βία». Τα όποια αντεπιχειρήματα θα θαφτούν -ή θα ακουστούν πολύ περιορισμένα.
Παρά τις προκλήσεις από όλες τις πλευρές, ο «σύνδεσμος» θα έπρεπε να μείνει άκαμπτος στη στάση του. Η αποστολή του στη Συρία παρατήρησε φιλειρηνικές λαϊκές διαδηλώσεις και υπέρ και κατά του καθεστώτος. Υπήρξε μάρτυρας, και σε πολλές περιπτώσεις θύμα, από βία που προερχόταν από αντικαθεστωτικές δυνάμεις. Αλλά ως τώρα δεν είχε αρκετό καιρό -ή αρκετά μεγάλη ομάδα- ώστε να συζητήσει με ένα αντιπροσωπευτικό φάσμα Σύριων ενεργών πολιτών και μετά να καταλήξει σε προτάσεις. Πάνω από όλα, δεν έχει ξεκινήσει καν να πληροί αυτό το μέρος της διαμεσολάβησής, τη βοήθεια δηλαδή στην έναρξη διαλόγου μεταξύ του καθεστώτος και των επικριτών του. Η αποστολή του «συνδέσμου» οφείλει να μείνει στην Συρία –και να μην υποκύψει στους τραμπουκισμούς που έχουν σκοπό να την κάνουν να φύγει.
Ο Jonathan Steele είναι επιφυλλιδογράφος στην «Γκάρντιαν»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου