Τρείς Ιεράρχες & Ημέρα της Υπαπαντής, Παγκόσμια ημέρα της μητέρας

http://www.fotgrammi.gr/index.php/component/content/article/28-2009-07-31-01-41-51/908-30115---a-------

Σωματεῖον «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ» ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΔΙΑΙΡΟΥΜΕ – ΟΥΤΕ ΔΙΑΙΡΟΥΜΕΘΑ Ἕδρα: MOYΣΩΝ 14, 15452 ΨΥΧΙΚΟΝ Τηλ. 0030 210-3254321-2, fax 210-3236978 e-mail: fot_gram@otenet.gr website: www.fotgrammi.gr Facebook: Oι Φίλοι του Τάματος του Έθνους, Φωτεινή Γραμμή Twitter: @PANEL_TAMA Ἀριθ. Ἀποφ. Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν 3079/2008 Α.Φ.Μ. 998406487 ΔΟΥ ΨΥΧΙΚΟΥ

ΣΚΕΨΕΙΣ

ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ

ΤΗΣ ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ

ΓΙΑ

ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΜΕΓΙΣΤΟΥΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ 30.1.2015

ΚΑΙ

ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ,

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ 2.2.2015

30.1.2015

1. Ἀπὸ τὴν μιὰ μεριὰ ἡ νέα ἐποχή, ἡ παγκοσμιοποίησι, ὁ οἰκουμενισμός, ἡ νέα τάξι πραγμάτων, ὁ κιναιδισμός, ὁ σιωνισμός, ὁ μασωνισμός, ἡ ἀθεΐα, ὁ μαρξισμός, ἡ ἀβελτηρία καὶ οἱ λοιπὲς λαίλαπες τῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων μαζὶ μὲ τὴν ἀμέτρητη ὑποκρησία δροῦν ὡς ἰσοπεδωτὲς τῶν πάντων καὶ ὡς ὁδοστρωτῆρες.

Ἔτσι βυσσοδομοῦν καὶ βασιλεύουν τὰ ἀγκάθια καὶ ἐπιπλέουν καὶ ἐπιβάλλονται οἱ φελλοί, οἱ παλλακίδες, οἱ ἀνώμαλοι, οἱ θρασεῖς, οἱ «πατριάρχες» τῆς διαπλοκῆς καὶ οἱ ἀετονύχηδες.

Ἔχουν μάλιστα τρομερὴ ἀλληλεγγύη, ὄχι μόνο μεταξύ τους, ἀλλὰ καὶ ὅλες οἱ ἁλυσίδες. Οἱ ὁμοταξίες μεταξύ τους τάσσονται ἀλληλέγγυες, ὁπότε δημιουργοῦν μία ἀδιάρρηκτη συνομοταξία.

Ἐν τούτοις συνεχίζουμε νὰ προσπαθοῦμε νὰ ἀγωνιζόμαστε, νὰ παραμένωμε μέχρι τέλους πιστοὶ στὶς αἰώνιες καὶ ἀνεκτίμητες ἀξίες τῆς φυλῆς μας, ἀκραιφνῆ Ὀρθοδοξία, ἀκέραια καὶ ἀδέσμευτη πατρίδα καὶ σεμνή, ἔντιμη καὶ ἠθικὴ οἰκογένεια. Διότι μόνο χάριν εἰς αὐτοὺς τοὺς πυλῶνες τῆς φυλῆς μας κατωρθώνουμε ἀνὰ τὶς χιλιετίες νὰ διατηρήσουμε ἀλώβητα τὰ :

Α. Ὅμαιμο

Β. Ὁμόθρησκο

Γ. Ὁμότροπο

Δ. Ὁμόγλωσσο

καὶ δὲν πολτοποιηθήκαμε.

2. Χάριν αὐτῶν ὀφείλουμε νὰ μαχόμαστε μέχρι θανάτου ὑπὲρ τῆς ἀληθείας, διότι κατὰ τὸν Σοφὸ Σειρὰχ «Κύριος ὁ Θεὸς θὰ πολεμήσῃ μαζί μας».

3. Κατὰ συνέπεια ὀφείλουμε νὰ πηγαίνουμε κόντρα καὶ ἐνάντια στὸ ρεῦμα τῆς ἐποχῆς μας. Τὰ ἑκάστοτε ρεύματα τὰ ἀκολουθοῦν οἱ φελλοί, οἱ παλλακίδες, οἱ ἀνώμαλοι, τὰ σκουπίδια, τὰ πτώματα καὶ περιττώματα, τὰ ὁποῖα καὶ βασιλεύουν.

4. Βέβαια τὸ νὰ πηγαίνῃ κανένας σήμερα κόντρα καὶ ἐνάντια στὰ διάφορα ρεύματα εἶναι λίαν ἐπίπονο, δυσβάστακτο καὶ ἀνυπόφορο, εἶναι ἕνα σκέτο μαρτύριο σὲ ὅλη τὴν ζωή.

5. Τὸ ὀργανωμένο κακὸ ὁμαδικὰ δίδει τὸ σύνθημα οἱ κατατρεχόμενοι μάρτυρες νὰ κατασυκοφαντοῦνται, νὰ σπηλώνωνται, νὰ λασπολογοῦνται, νὰ κατατρέχωνται, νὰ παραγκωνίζωνται χωρὶς νὰ δύνανται νὰ ἀποδείξουν ὅτι δὲν εἶναι φασίστες, ὀπισθοδρομικοί, καθυστερημένοι, ρατσιστές, ἐθνικιστές, χουντικοὶ καὶ τὰ παρόμοια σατανικὰ φληναφήματα.

Εἶναι καταδικασμένοι ὅλοι ὅσοι πιστεύουν σὲ αὐτά, νὰ ἐφαρμόζωνται γιὰ αὐτοὺς τὰ τοῦ Χριστοῦ:

Α. «Ἐὰν ἐμένα ἐδίωξαν, θὰ διώξουν καὶ ἐσᾶς καὶ θὰ εἴσαστε διωκόμενοι ἀπὸ ὅλους γιὰ τὶς ἀλήθειες τοῦ Εὐαγγελίου καὶ γιὰ ἐμένα» (Ἰωάν. 15, 20).

Β. «Πρέπει νὰ παραμένετε πιστοὶ μέχρι τὸ τέλος, γιὰ νὰ σωθεῖτε» (Ματθ. 10, 22),

Γ. «Θὰ σᾶς ρίχνουν λασπολογίες, θὰ σᾶς διασύρουν καὶ θὰ σᾶς κατατρέχουν ψευδόμενοι, ἐπειδὴ ἐσεῖς ἀκολουθεῖτε τὴν διδασκαλία μου καὶ πιστεύετε σὲ ἐμένα». (Λουκ. 6, 22).

6. Τὴν σωστὴ ἀπάντησι τὴν δίδει ὁ Ἀνάχαρσις, μαθητὴς καὶ φίλος τοῦ σκληροτέρου νομοθέτη τῆς ἀνθρωπότητας, τοῦ Σόλωνος, μὲ τὴν ἀληθινὴ καὶ σωτήρια φράσι του:

«Ὅλοι οἱ ἀνθρώπινοι νόμοι ὁμοιάζουν μὲ δίκτυ ἀράχνης, ποὺ συλλαμβάνει ὅλα τὰ μικρὰ ἔντομα καὶ ὅλα τὰ μεγάλα τὰ ἀφήνει καὶ διαπερνοῦν τελείως ἐλεύθερα»…

7. Ὅλοι οἱ πτωχοί, οἱ ἀνίσχυροι, οἱ ἀδύνατοι, οἱ ἔντιμοι, οἱ ἠθικοὶ καὶ οἱ ἐνάρετοι ἄνθρωποι αἰχμαλωτίζονται καὶ ὑποφέρουν ἀφαντάστως ἀκόμη καὶ στὶς φυλακὲς καὶ ὅλοι οἱ αἱμοδιψεῖς λύκοι, οἱ τίγρεις, τὰ λιοντάρια καὶ λοιπὰ πολὺ ἐπικίνδυνα φίδια, ἁρπακτικὰ καὶ τρωκτικὰ παραμένουν συνήθως ἐλεύθεροι, ἀποφασίζοντες καὶ διατάσσοντες μέσῳ τῶν παρασκηνίων.

8. Ἐμεῖς ὅμως πρέπει νὰ παραμένουμε ἀκλόνητοι στὴν πίστι μας ἀναφωνοῦντες :

«Πιστεύω Κύριε, βοήθει μοι τῇ ἀπιστίᾳ μου» (Μάρκ. θ' 24).

9. Πρέπει νὰ ἔχουμε πάντοτε ταπείνωσι καὶ νὰ ἐπικαλούμαστε τὸ θεῖο ἔλεος, νὰ ἀναγεννόμαστε πνευματικά, νὰ ἐπιστρέφουμε στὶς ρίζες μας καὶ νὰ παρακαλοῦμε νὰ σώσῃ ὁ Θεὸς ἐμᾶς καὶ ὅλο τὸν κόσμο ἀπὸ τὴν πλάνη, τὴν ἁμαρτία καὶ τὴν ἐφάμαρτη ἡδονή.

10. Γιὰ τὶς ἐπερχόμενες ἅγιες ἡμέρες τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν καὶ τῆς Δεσποτικῆς καὶ Θεομητορικῆς Ἑορτῆς τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου δὲν θέλουμε νὰ παραλείψουμε νὰ ποῦμε δυὸ λόγια μὲ τὶς πτωχές μας δυνάμεις.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΕΓΙΣΤΟΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

1. Γιὰ αὐτοὺς τοὺς φωστῆρες τῆς τρισηλίου θεότητος, οἱ ὁποῖοι θερμαίνουν μὲ τὶς ἀκτίνες τῆς θείας διδασκαλίας τους ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη, ἀπὸ τοὺς ὁποίους ρέουν ποταμοὶ σοφίας, καὶ οἱ ὁποῖοι μὲ τὰ νάματα τῆς θεογνωσίας - ὀρθοδοξίας φωτίζουν ὅλο τὸν κόσμο, ἔχουμε ἀναπτύξει πολλὲς φορὲς ὅτι πρέπει νὰ τοὺς ἔχουμε ὡς τοὺς καθοδηγητὲς τῶν γραμμάτων καὶ ὡς ἀναγεννητὲς τῶν ψυχῶν μας.

2. Ἔχουμε γράψει πολλὲς φορὲς ὡς π.χ.

τὴν 30.1.2012 μὲ τὸ ἄρθρο μας

«ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΕΓΙΣΤΟΙ ΙΕΡΑΡΧΑΙ ΚΑΙ ΟΙ «ΛΑΙΠΑΠΕΣ» ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ, ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΕΩΣ, ΤΗΣ ΥΠΕΡΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΤΗΣ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΟΙΠΩΝ ΛΙΑΝ ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΩΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΩΝ ΤΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ»

http://www.fotgrammi.gr/index.php/2009-07-31-01-00-24/2009-07-31-01-26-22/598-30112-lr-

καὶ τὴν 25.1.13 μὲ τὸ ἄρθρο μας :

«ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ. ΟΔΗΓΟΥΜΕΘΑ ΠΡΟΣ ΑΠΟΔΟΜΗΣΙΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ;;; ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ - ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ -ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΕΓΙΣΤΟΙ ΦΩΣΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΤΡΙΣΗΛΙΟΥ ΘΕΟΤΗΤΟΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΟΥΝ ΑΠΟ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΥΣ «ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ», ΨΕΥΔΟΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ, ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ «ΜΟΝΤΕΡΝΟΥΣ» ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΤΗΣ «ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΗΣ» ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΥΛΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ (ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΤΗΝΤΗΣΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΠΕΙΘΗΝΙΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ) http://www.fotgrammi.gr/index.php/component/content/article/29-2009-07-31-01-42-16/709-25113----------

ὅπου ἀναδημοσιεύουμε καὶ τὴν ὁμιλία τοῦ Καθηγητοῦ τοῦ Ἀστικοῦ

Δικαίου τῆς Νομικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ἀειμνήστου ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Ι. ΒΟΥΖΙΚΑ.

3. Παραπέμπουμε τοὺς ἐπισκέπτες τῆς ἱστοσελίδος μας νὰ ἀναζητήσουν αὐτὲς τὶς ἀναρτήσεις μας, γιὰ νὰ δοῦν τὰ γραφόμενά μας.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ,

ὅπως τὴν διδάσκει ἡ Οἰκουμενικὴ Ὀρθοδοξία καὶ ὄχι ὅπως τὴν διδάσκουν οἱ Προτεστάντες, οἱ παπικοὶ καὶ οἱ κοσμικοί, ἀγωνιζόμενοι παντοιοτρόπως νὰ ἰσοπεδώσουν τὰ πάντα.

Ἡ σπουδαιότητα τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Ὑπαπαντῆς σὲ ὅλη τὴν μακρὰ ἱστορία τῆς Ὀρθοδοξίας ἔχει μείνει μὲ τὴν ρῆσιν «τῆς Μυλιαργοῦς». Δηλαδὴ αὐτὴ τὴν ἡμέρα κατὰ παράδοσι ἀκόμη καὶ οἱ μῦλοι, ποὺ ἀλέθουν, ΑΡΓΟΥΝ, δὲν γυρίζουν, σταματοῦν, διότι ἑορτάζει καὶ ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Παναγία καὶ οἱ ἐνσυνείδητοι Ὀρθόδοξοι τοὺς τιμοῦν.

1. Στὴν προκειμένη περίπτωσι ἐνθυμούμεθα τὸν ἀνεπανάληπτο καὶ εἰς πάντα διαπρέψαντα ἰδανικὸ ἐργάτη τοῦ Εὐαγγελίου θρυλικὸ ἀείμνηστο Αὐγουστῖνο Καντιώτη πρώην Μητροπολίτη Φλωρίνης.

2. Ἐφαρμόζοντας τὰ τοῦ Χριστοῦ, ὡς π.χ. :

«καὶ τὸν ἐρχόμενον πρός με οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω» (Ἰωάν. 6, 37) ἐδέχθη τὸν μακαρίτη Ἀνδρέα Παπανδρέου καὶ μὲ «μαεστρία», ὡς θεράπων ἰατρός, ἄρχισε νὰ τοῦ λέγῃ :

- Αὐγουστῖνος: «Εἶσαι ἄθεος ἤ πιστεύεις εἰς τὸν Θεό ; ».

- Παπανδρέου: «Ἀπὸ τότε ποὺ ἐγνώρισα τὴν Δήμητρα ἄρχισα νὰ πιστεύω».

- Αὐγουστῖνος: « Εἶσαι μασῶνος ; ».

- Παπανδρέου: «Δὲν εἶμαι».

- Αὐγουστῖνος: « Πρόσεξε, διότι στὸ κόμμα σου ὑπάρχουν πολλοὶ μασῶνοι, ποὺ ἐργάζονται ἀντεθνικά ».

Ἀφοῦ συνέχισε τὴν κατήχησί του ὁ ἀδέκαστος αὐτὸς ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου, συμπλήρωσε δείχνοντας ἕνα πακετάκι :

- « Ἔχω ἕνα καθρέπτη, ὁ ὁποῖος καὶ τὴν πιὸ ἄσχημη γυναῖκα τὴν κάνει πανέμορφη ».

- Δήμητρα Π. : «Θὰ μποροῦσα, Σεβασμιώτατε, νὰ εἶχα αὐτὸ τὸν καθρέπτη ; »

Τῆς ἔδωσε τὸ πακετάκι καὶ ὅταν τὸ ἄνοιξε εἶδε τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Τότε ὁ Αὐγουστῖνος τονίζει :

«Σὲ αὐτὸν τὸν καθρέπτη ὀφείλει κάθε γυναῖκα νὰ καθρεπτίζεται ἀνὰ πᾶσα στιγμή, γιὰ νὰ βλέπῃ τὴν σεμνότητα, τὴν εὐπρέπεια, τὴν αἰδώ, τὴν εὐσπλαχνία, τὴν μητρότητα, τὴν φιλανθρωπία, τὸ ἦθος, τὸν χαρακτῆρα καὶ ὄχι στοὺς ψεύτικους καθρέπτες τῆς ματαιότητας, γιὰ νὰ παρατηροῦν τὰ «μασκαριλίκια» μὲ τὰ πολλὰ καλλυντικὰ καὶ τὰ πανάκριβα στολίδια».

3. Τότε διαστροφεῖς τῆς ἀληθείας «δημοσιογραφίσκοι», παρουσιάζοντας τὸ μαῦρο γιὰ ἄσπρο, ἀδίστακτοι, λασπολόγοι καὶ πουλημένοι κονδηλοφόροι, ἐπειδὴ ἔλαβαν τέτοιες ἐντολές, διέδωσαν ἀστραπιαίως ὅτι δῆθεν ὁ Αὐγουστῖνος φίλησε τὸ χέρι τῆς Δήμητρας. Ὁ Αὐγουστῖνος ἦταν τόσο προσεκτικός, τόσο εὐπρεπής, ἐνσυνείδητος ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου, ποὺ ἐπίστευε Χριστὸ καὶ ὄχι χρυσό, ποὺ ζοῦσε γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ποὺ θηριομαχοῦσε νυχθημερὸν ὑπὲρ τῆς ἀμωμήτου Ὀρθοδοξίας, τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης καὶ τῆς ἀκεραιότητας τῆς πατρίδας καὶ δὲν συμπεριφέρετο ὡς «χαζοχαρούμενος» νὰ δίδῃ φιλιὰ τοῦ Ἰούδα παντοῦ. Μόνο κατηχοῦσε καὶ χρησιμοποιοῦσε τὴν γλῶσσα τοῦ Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ μὲ τὸ: «οὐκ ἔξεστι σοι ἔχειν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου» ἢ τὸ τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου: «πάλιν Ἡρωδιὰς μαίνεται, πάλιν Ἡρωδιὰς ζητεῖ τὴν κεφαλὴν Ἰωάννου ἐπὶ πίνακι», ὁ ὁποῖος ἐναντιώθη ἀκόμη καὶ εἰς τὴν Αὐτοκράτειρα Εὐδοξία, ποὺ προσπαθοῦσε νὰ ἰδιοποιηθῇ δίπλα στὰ ἀνάκτορά της ἕνα κῆπο μιᾶς πτωχιᾶς χήρας, καὶ ἀποκάλεσε τὴν Εὐδοξία ὡς «ἀδοξία».

4. Ὁ ἀείμνηστος Αὐγουστῖνος ὄχι μόνο δὲν χαριεντίζοντο μὲ παλλακίδες καὶ μὲ γύναια, ἀλλ᾿ ἀπεναντίας οὔτε ἄνδρες ἄφηνε νὰ τοῦ ἀσπαστοῦν τὸ χέρι του...

5. Γιὰ νὰ μὴ κουράζουμε τοὺς ἀναγνῶστες ἀναρτοῦμε κατωτέρω τὸ περισπούδαστο πόνημα τῆς Δ/ντριας τῆς Ὁμηρικῆς Ἀκαδημίας πολυγραφότατης καὶ δραστήριας Δρ. Ἱστορίας-Φιλοσοφίας Μαρίας Γιατράκου «Η ΑΤΙΜΗΤΗ ΜΑΝΑ ΣΤΗ ΡΟΗ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ», ἡ ὁποία μᾶς μαγεύει μὲ τὴν ἀναφορά της στὴν παγκόσμια ἡμέρα τῆς μητέρας, τὴν Ὑπαπαντὴ τοῦ Κυρίου.

ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ

ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

Συνιστοῦμε ὅλους τοὺς ἀγαπητοὺς φίλους, συνεργάτες καὶ θαυμαστὲς νὰ διαδόσουν παντοιοτρόπως τὸ ἀριστούργημα τῆς Δρ. Μαρίας Γιατράκου.

Οι Έλληνες πολιτικοί αντίγραφα των πολιτών - ο εθνικός κίνδυνος - (γράφει Γεώργιος Εμ. Δημητράκης)

Πολλά ακούμε για την οικονομική κρίση που διέρχονται οι ανεπτυγμένες κοινωνίες και η Ευρώπη εις την οποία ανήκουμε και εμείς ως χώρα. Τα γεγονότα όμως αυτά δεν είναι συνταρακτικά για τις Εταίρους μας. Διότι τα αίτια της κρίσης αυτής αντιμετωπίζονται από τις εκεί κοινωνίες με σοβαρότητα, νηφαλιότητα και υπευθυνότητα. Εξάλλου κάθε κρίση έρχεται αλλά και παρέρχεται μετά πάροδο μερικών χρόνων όταν  αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με τα προαναφερθέντα εργαλεία και όπλα.

Δυστυχώς εις την χώρα μας τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Διότι όλα αυτά τα οποία  βιώνουμε ως Λαός τα θεωρούμε απλώς συνταρακτικά, προσδίδουμε ιδιαίτερη έμφαση και υπερβολή, προβάλλοντας μόνο το προσωπικό μας πρόβλημα και την απειλή για το άτομο μας. Βλέπουμε το δένδρο και όχι το δάσος. Πόλις π.χ. Πολιτεία είναι το άθροισμα των πολιτών οι οποίοι αναδεικνύουν δια της ψήφου τους  πολιτικούς. Εις την κοινωνία υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων, οι έντιμοι και οι ανέντιμοι. Όμως όπως σε μία αρένα, ο αγώνας μεταξύ των δύο  αυτών κατηγοριών έχει ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα την αδιαφιλονίκητη  πλέον επικράτηση ενός εξ αυτών. Τι συμβαίνει όμως εδώ και δεκαετίες εις την χώρα μας; Και γιατί;

Δια διάφορους λόγους, εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες, κυρίως μετά τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο, εις την πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε επαρκώς, ως οφείλομε, την ιστορική μας διαδρομή και γιατί οι αρχαίοι πρόγονοί μας ανεδείχθησαν δια της σοφίας των σε πρωταγωνιστές της ανθρωπότητας. Ο αυτοσεβασμός, αλλά και ο σεβασμός των άλλων λαών, αυτή η ισορροπία μεταξύ εσωστρέφειας και εξωστρέφειας, άνοιγε εις τους προσγειωμένους σοφούς προγόνους μας διάπλατα τις πόρτες προς την Οικουμένη. Η δημιουργία εκατοντάδων αποικιών σε άλλες περιοχές του τότε κόσμου είναι αποτέλεσμα της αποδοχής των σοφών Ελλήνων από τους άλλους Λαούς, όπως και η αποδοχή του Μ. Αλεξάνδρου, ο οποίος δεν επεκράτησε απλώς και μόνον δια της ευφυΐας του και γενναιότητας του μικρού εκστρατευτικού στρατεύματος του, αλλά και διότι οι άλλοι Λαοί δεν είχαν λόγο να αντισταθούνε εις την πνευματική ανωτερότητα των Ελλήνων.

Κατά κοινή αποδοχή όλων, η Ευρώπη οφείλει την ύπαρξη της εις την Πατρίδα μας,  εις τους προγόνους μας. Για αυτόν το λόγο και μόνον μας ενέταξαν εις το νέο δημιούργημα που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση και Ευρωζώνη, δια την διασφάλιση της ευρωπαϊκής ειρήνης και ευμάρειας των Λαών, με ότι αυτό συνεπάγεται. Και κυρίως για την κοινή αντιμετώπιση σοβαρών κρίσεων. Η ένταξη  του Λαού μας εις την Ε.Ε. έγινε όμως υπό την προϋπόθεση και την υπόσχεση διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων για να γίνει η χώρα μας ισότιμο μέλος αυτής της οικογένειας. Διότι κατά την υπογραφή της Συμφωνίας Ένταξης η χώρα μας δεν ήταν ούτε εις το παραμικρό ισότιμο μέλος, όπως όμως προέβλεπε η Ιδρυτική Συμφωνία της Ρώμης. Ως εκ τούτου η Πατρίδα μας  αποτελεί την μοναδική εξαίρεση ένταξης μίας κοινωνικώς και οικονομικώς καθυστερημένης χώρας σε μία ισχυρή οικογένεια που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση, οι Λαοί της οποίας συμβάλουν δημιουργικά σε όλους τους τομείς εις την κοινή αυτή προσπάθεια που λέγεται Ευρώπη.

Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί φθάσαμε εις αυτό το σημείο ώστε να μη αντιλαμβανόμαστε ως Λαός ακόμη και σήμερα που κινδυνεύει η Πατρίδα μας, ότι η οικονομική κρίση σε μερικές χώρες της Ευρώπης έχει διαφορετικά αίτια από ότι η κρίση εις την Πατρίδα μας, η κρίση της οποίας είναι επίσης μία εξαίρεση. Η οποία, αδιαμφισβήτητα είναι κρίση Αρχών και Αξιών του Λαού μας, κρίση αυτού του Πολιτικού Συστήματος. Το οποίο είναι δικό μας δημιούργημα, και εκλέγουμε κάθε τόσο ως Λαός δια της ψήφου μας και ως εκ τούτου εμείς οι ίδιοι ευθυνόμαστε δια την ποιότητα και κατάντια του, αλλά και για την δική μας κατάντια  ως σύνολο και κοινωνία, αλλά και ως άτομα.  Ως εκ τούτου αυτό το Πολιτικό Σύστημα π.χ. Διακυβέρνησης  είναι φωτοαντίγραφο της ποιότητας και της αντίληψης του ίδιου του Λαού μας, της εσφαλμένης ερμηνείας αυτού περί της έννοιας της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας.

Εδώ οφείλουμε να ενστερνισθούμε τα σοφά λόγια του Ισοκράτη (436-338 π. Χ.): Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι καταχράστηκε το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία. Ο δε Φρήντριχ Νίτσε (1844-1900) έγραψε: Ελευθερία  είναι η θέληση να είναι κανείς υπεύθυνος απέναντι εις τον εαυτόν του.

Εις τον 20^ο και τώρα 21^ο αιώνα που διανύουμε εμείς ως Λαός γνωρίζουμε πλήρως δια του διαδικτύου την πορεία άλλων Λαών και των Εταίρων μας, όπως και δια της παρουσίας εκατομμυρίων επισκεπτών εις την χώρα μας για την οικονομική και κοινωνική τους ανάπτυξη και ευμάρεια. Αποδεδειγμένα φαίνεται όμως ότι εμάς ως Λαός δεν μας ενδιέφεραν και ενδιαφέρουν  όλα αυτά. Όπως δεν μας ενδιέφερε και ενδιαφέρει η πορεία της χώρας μας,  που οφείλεται εδώ και δεκαετίες η κατάντια μας, η οποία μας απομάκρυνε από την Ευρώπη, ποιος ευθύνεται για την καταστροφή μας.

Ο George Orwell είπε: Ένας Λαός που εκλέγει διεφθαρμένους, κλέφτες και προδότες δεν είναι θύμα. Είναι συνεργός τους!

Γεώργιος Εμ. Δημητράκης

Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος σπούδασε Πολιτικές, Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Πολιτιστική Κληρονομιά εις την Αθήνα. Απασχολήθηκε επί 5 χρόνια εις την Ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας

Οι καμπάνες συμβολίζουν τις σάλπιγγες των αγγέλων, που αφυπνίζουν για εγρήγορση - Πως καθιερώθηκαν, Τι συμβολίζει η κρούσις τους

http://www.agioritikovima.gr/

«Γιά την Εκκλησιά η καμπάνα, η «καμπάνα». Τι ωραία που σημαίνει, που «σημαίνει». Ντιν νταν, «ντιν νταν»…»

ΕΙΝΑΙ μερικές φορές που όταν δεν έχουμε κατανοήσει το βαθύτερο νόημα προσώπων, καταστάσεων, αντικειμένων και λέξεων, εύκολα, αζύγιστα, επιπόλαια και επιδερμικά τα πολεμούμε. Και πρωτίστως μιλώ για τον εαυτό μου.

Γιʼ αυτό και ταπεινά καταθέτω τα εξής, για τα οποία αν έχω λάθος διορθώστε με. Καί για να γίνουμε σαφέστεροι το θέμα είναι περί καμπανών.

Ας δούμε πρώτα σύντομα την ιστορική τους προέλευση και σημασία, αντλώντας στοιχεία α) από την «Αργολική αρχειακή βιβλιοθήκη ιστορίας και πολιτισμού», και συγκεκριμένα από το άρθρο με τίτλο ¨Καμπαναριά¨του πρωτοπρ. Γεωργίου Σελλή και β) από τον ιστότοπο «Συνοδοιπορία» και συγκεκριμένα το άρθρο με τίτλο ¨Το σήμαντρο-Σύμβολο μοναχισμού¨.

Πως καθιέρωσαν τα σήμαντρα

Αρχικά είχαμε το σήμαντρο. Το κάλεσμα με σήμαντρα είναι γνωστό από την αρχαιότητα. Γιά την πρόσκληση του λαού σε τελετές και συναθροίσεις χρησιμοποιούνταν μεγάλα τεμάχια μετάλλου, κρεμασμένα σε σχοινιά που τα έκρουαν με μεταλλικές η ξύλινες ράβδους. Η χρήση επίσης μικρών κωδώνων αναφέρεται και στη λατρεία των αρχαίων λαών: Σύρων, Αιγυπτίων, Ρωμαίων κ.α.

Στο βιβλίο της Εξόδου αναφέρεται η ύπαρξη χρυσών κωδωνίσκων στις αρχιερατικές στολές. Αντιθέτως, για το κάλεσμα των Ισραηλιτών στις θρησκευτικές συγκεντρώσεις χρησιμοποιούνταν σάλπιγγες, με τις οποίες οι ιερείς γνωστοποιούσαν στο λαό τις νουμηνίες και τα Ιωβηλαία. Είχε θεσπιστεί η Εορτή των Σαλπίγγων την πρώτη του εβδόμου μηνός.

Είναι άγνωστο πότε έγινε η χρήση κωδώνων στη χριστιανική λατρεία για πρώτη φορά. Κατά την περίοδο των διωγμών οι πιστοί καλούνταν είτε με ενημέρωση στην απόλυση της προηγούμενης σύναξης είτε με τους «Θεοδρόμους» η «Λαοσυνάκτες», οι οποίοι, με κίνδυνο της ζωής τους ειδοποιούσαν από πόρτα σε πόρτα για τον τόπο και το χρόνο της επομένης. Κατά την Τουρκοκρατία, την ειδοποίηση ανελάμβανε ο λεγόμενος από τους Έλληνες «κράκτης», από δε τους Τούρκους «τσεχενδεμίν νταβετσί» (δηλ. κλητήρας του Άδη).

Μετά τους διωγμούς εισήχθησαν στους ναούς και στα μοναστήρια τα λεγόμενα «αγιοσίδερα», δηλ. σιδερένια η ξύλινα σήμαντρα, που υπάρχουν μέχρι σήμερα.

Τι συμβολίζει η κρούσις των σημάντρων

Αρχικώς η κρούση του σημάντρου είναι συμβολική. Το μεν μικρό σήμαντρο που χρησιμοποιείται στον Όρθρο συμβολίζει όσα διδάσκει η Παλαιά Διαθήκη, ενώ το μεγάλο σήμαντρο τονίζει το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Η κρούση του σιδηρού σημάντρου θυμίζει τη σάλπιγγα του αγγέλου, την οποία θα ακούσουν με αγαλλίαση οι εκλεκτοί κατά την ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου. Παράλληλα, η κρούση του ξυλίνου σημάντρου ή ταλάντου θυμίζει την κρούση του ξύλου από το Νώε πριν από τον κατακλυσμό και έτσι κατά τις ιερές Ακολουθίες στα μοναστήρια, το σήμαντρο συμβολίζει τον ερχομό των πιστών εντός της Νέας Κιβωτού που είναι η Εκκλησία του Χριστού, ώστε να σωθούν από τον κατακλυσμό της αμαρτίας.

Η καμπάνα, βεβαίως και κυριάρχησε στις πολυπληθείς πλέον πόλεις ως το δυνατότερο σε εμβέλεια μέσο κλήσεως κυρίως των πιστών στους ιερούς ναούς. Το σήμαντρο επανήλθε στους ενοριακούς ναούς κατά τα χρόνια της τουρκοκρατίας, κυρίως λόγω της ανάγκης των πιστών να συγκεντρώνονται και να εκκλησιάζονται κρυφά, χωρίς κωδωνοκρουσίες.

Γνωρίζοντας μάλιστα ότι πολλά μοναστήρια λειτούργησαν και ως «κρυφά σχολειά» την εποχή εκείνη, γίνεται σαφές ότι η κρούση του σημάντρου εξυπηρετούσε και εκπαιδευτικούς σκοπούς, χωρίς να γίνονται αντιληπτοί οι συμμετέχοντες από τους Τούρκους κατακτητές.

Σήμερα, τα ξύλινα και τα σιδηρά σήμαντρα παραμένουν εν χρήσει μαζί με τους κώδωνες μόνο στις ιερές μονές, ενώ καθένα από αυτά κρούεται σε ορισμένο χρόνο που ορίζει η τάξη του μοναστηριού.

Μπορεί μάλιστα να ειπωθεί ότι ο τρόπος με τον οποίο κρούεται το σήμαντρο σε κάθε μονή υποδηλώνει και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα αυτής, τον χαρμόσυνο ή πένθιμο, είτε πρόκειται για ανδρικό είτε για γυναικείο μοναστήρι.

Η αμέλεια των γονέων για τα παιδιά τους είναι βαρύτατο αμάρτημα! (Του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου)

http://www.agioritikovima.gr/perizois/item/52932-%CE%B7-%CE%B1%CE%BC%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%AD%CF%89%CE%BD-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B2%CE%B1%CF%81%CF%8D%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1

Συχνά οι γονείς παραμελούν την ψυχική μόρφωση των παιδιών.

Κάθε πατέρας προκειμένου να εκπαιδεύσει τα παιδιά του στις καλές τέχνες, στα γράμματα και στη ρητορική καταβάλλει κάθε προσπάθεια, για τη μόρφωση όμως της ψυχής του κανείς δεν φροντίζει.

Όταν το παιδί είναι άρρωστο στο σώμα, κανείς δεν αρνείται να το στείλει σε μακρινό ταξίδι για να θεραπεύσει την αρρώστια του. Όταν όμως πάσχει η ψυχή, κανείς δεν ασχολείται με αυτή, αλλα όλοι χάνουμε το θάρρος μας, όλοι αδιαφορούμε, όλοι αμελούμε!

Ποιά απολογία θα έχουν εκείνοι στους οποίους έχουν εμπιστευθεί τα λογικά πρόβατα, και που δείχνουν μεγάλη αμέλεια, και ενώ κάθε μέρα βλέπουν άλλα μεν να τα κατασφάζουν - όπως λέει ο προφήτης - άλλα να κατασπαράζονται απο τα θηρία, άλλα δε να κλέβονται απο άλλους, κι όμως να μην θέλουν να φροντίζουν καθόλου γι΄αυτά;

Βλέπεις τον γιό σου να βρίζει τον Δημιουργό του και δεν δυσανασχετείς, πές μου, ούτε τον φοβερίζεις και τον επιπλήττεις, και αυτά ενω γνωρίζεις οτι αυτή την πράξη και ο ίδιος ο Θεός την εμποδίζει, όχι επειδή ζημιώνεται αυτός που βρίζεται ( γιατι ο Θεός είναι αιώνιος ), αλλά για την δική του σωτηρία? Γιατι εκείνος που δείχνει αχαριστία και αναισθησία απέναντι του Θεού, πολύ περισσότερο θα τολμήσει να προσβάλει τον πατέρα του αλλά και την δική του ψυχή.

Και τον Ιώβ, όπως τον επαίνεσε η Αγία Γραφή για τις άλλες αρετές του, οτι δηλαδή ήταν δίκαιος και ειλικρινής και ευσεβής, έτσι τον επαίνεσε και για την επιμελή αγωγή των παιδιών του. Αυτή δε η επιμέλεια συνίστατο όχι στο να συγκεντρώνει χρυσάφι γι΄αυτά, ούτε να τα κάνει ένδοξα και φημισμένα, αλλά σε τί? Άκουσε την Αγία Γραφή που λέει: " όταν τελείωσαν οι μέρες του συμποσίου τους, έστειλε ο Ιώβ ανθρώπους και τα εκαθάριζε, και αφου σηκωνόταν το πρωί, προσέφερε γι΄αυτά θυσία τόσα σφάγια, όσα ήταν και τα παιδιά του, και επι πλέον ενα μοσχάρι για τις αμαρτίες τους, ωστε να εξαγνισθούν οι ψυχές τους. Γιατι σκεφτόταν μόνος του ο Ιώβ " μήπως τα παιδιά μου σχημάτισαν στην ψυχή τους εχθρικές διαθέσεις για τον Θεό? "

Τί θα έχουμε λοιπόν εμείς να απολογηθούμε που τολμούμε να δείξουμε τόση αμέλεια για τα παιδιά μας; Γιατι, αν ο Ιώβ, που έζησε πριν απο την εποχή της Χάριτος, πρίν απο τον νόμο της Καινής Διαθήκης, αυτός που δεν διδάχτηκε απο κανέναν, εφρόντιζε τόσο πολύ για τα παιδιά του, ώστε να τρέμει ακόμη και για αμαρτήματα που δεν είχαν εκδηλωθεί, ποιός λοιπόν θα σώσει εμάς που πλέουμε μέσα στη Θεία Χάρη, που είχαμε την τύχη να ακούσουμε τόσους και τόσους δασκάλους, που έχουμε τέτοια παραδείγματα και δεχθήκαμε τόσες και τόσες συμβουλές, και εν τούτοις όχι μόνον δεν φοβούμαστε τα κρυφά αμαρτήματα, αλλα περιφρονούμε και τα φανερά, και οχι μόνο τα περιφρονούμε, αλλά και διώχνουμε αυτούς που θέλουν να τα διορθώσουν;

Ας μην παραμελούμε λοιπόν τα παιδιά, γνωρίζοντας οτι, όταν είναι εντάξει απέναντι του Θεού, και σ΄αυτή την ζωή θα προκόψουν και θα δοξασθούν. Γιατί αυτόν που ζεί με αρετή και καλωσύνη, όλοι τον σέβονται και τον τιμούν, έστω κι αν είναι πιο φτωχός απο όλους. Όπως και τον πονηρό τον αποστρέφονται και τον μισούν, ακόμη κι αν έχει άφθονα πλούτη. Ώστε αυτοί που παραμελούν τα παιδιά τους, κι αν ακόμη είναι αγαθοί και μετριοπαθείς, για την αμαρτία αυτή θα υποστούν τη χειρότερη τιμωρία.

Εκείνες οι μητέρες που δεν ανατρέφουν τα παιδιά τους με την ευσεβή ανατροφή κατα τον απόστολο Παύλο είναι περισσότερο παιδοκτόνοι παρά μητέρες. Αυτό δεν το λέγω μόνο προς τις γυναίκες αλλα και προς τους άνδρες. Γιατι πολλές φορές και πολλοί πατέρες κάνουν και διαπραγματεύονται τα πάντα, για να αποκτήσει ο γιός τους καλό άλογο, λαμπρό σπίτι και ακριβό χωράφι, ενω για να αποκτήσει καλή ψυχή και ευσεβή διάθεση, δεν κάνουν τίποτε.

Και αυτό είναι που ανατρέπει όλη την οικουμένη, το οτι δηλαδή αμελούμε τα παιδιά μας, και για μεν τα κτήματα τους φροντίζουμε με επιμέλεια, αδιαφορούμε όμως για την ψυχή τους. Πρέπει λοιπόν να προσέχουμε όχι πως θα τα κάνουμε πλούσια σε ασήμι και χρυσάφι και τα παρόμοια, αλλά πως θα γίνουν πιο πλούσια απο όλους στην ευσέβεια, στην πνευματική ζωή και στην απόκτηση της αρετής, πώς να μην χρειάζονται πολλά, πώς να μην κυριεύονται απο τα βιοτικά και τις επιθυμίες της νεότητας.
Ακόμη πρέπει να προσέχουμε με ακρίβεια το χρόνο των εισόδων στο σπίτι και των εξόδων απ΄αυτό, τους τόπους της παραμονής τους, τις συναναστροφές τους, αφου γνωρίζουμε οτι, αν τα αμελούμε αυτά, δεν θα έχουμε καμία συγχώρηση απο τον Θεό.

Και απο τα ζώα, τα παιδιά τα εκτιμούμε λιγότερο, και περισσότερο φροντίζουμε για τους όνους και τους ίππους παρά για τα παιδιά μας. Και άν μεν κάποιος έχει ημίονο, φροντίζει πολύ, ώστε να βρεί άριστο οδηγό, και όχι ανόητο, ούτε κλέφτη, ούτε μέθυσο, ούτε άπειρο στην τέχνη. Όταν όμως χρειαστεί να αναθέσουμε τη διαπαιδαγώγηση της ψυχής του παιδιού σε ένα παιδαγωγό, απλά και όπως έτυχε εκλέγουμε αυτόν που θα παρουσιαστεί μπροστά μας.

Γι΄αυτό σας παρακαλώ, να απλώνουμε χέρι βοήθειας στα παιδιά μας , για να μην έχουμε εμείς την ευθύνη για τις πράξεις τους. Ή δεν γνωρίζετε τι έπαθε ο γέροντας Ηλεί επειδή δε διόρθωνε όπως έπρεπε τα ελαττώματα των παιδιών του? Γιατι όταν υπάρχει κάποια αρρώστια που έχει ανάγκη χειρουργικής επεμβάσεως, αν ο γιατρός θελήσει να την θεραπεύσει με πλύση, κάνει αμέσως την αρρώστια αθεράπευτη, εφόσον δεν εφαρμόζει την πρέπουσα θεραπεία.
Κατά τον ίδιο λοιπόν τρόπο και εκείνος ο γέροντας, ενω όφειλε να τιμωρήσει τα παιδιά του ανάλογα με τα παραπτώματα τους, επειδή μεταχειρίστηκε μεγάλη επιείκεια απέναντι τους, τιμωρήθηκε κι αυτός μαζί τους. Αφού φοβηθούμε λοιπόν, σας παρακαλώ, απ΄ αυτό το παράδειγμα, όσοι έχουμε παιδιά ας φροντίζουμε για την ανατροφή τους και γενικά ο καθένας ας φροντίζει για κείνους με τους οποίους συγκατοικεί.

Αίτιοι της ασυδοσίας των νέων είναι οι γονείς που τους αφήνουν για πολύ χρόνο να γυρίζουν αχαλίνωτοι και έρημοι απο σωφροσύνη, να καταντροπιάζονται με την πορνεία και τα τυχερά παιχνίδια και τις διασκεδάσεις στα παράνομα θέατρα.

Ο λόγος για τον οποίο η κακία δύσκολα ξεριζώνεται απο την ψυχή, είναι οτι κανείς δεν φροντίζει με επιμέλεια για τα παιδιά του, κανείς δεν διαλέγεται μαζί τους για την αγνότητα, κανείς για την σεμνότητα, κανείς για την καταφρόνηση των χρημάτων και της δόξας, κανείς για τις θείες εντολές που περιέχονται μέσα στην Αγία Γραφή.

Γι΄αυτό σας παρακαλώ και σας ικετεύω να φροντίζετε πολύ για τα παιδιά σας και παντού να επιδιώκετε τη σωτηρία της ψυχής τους.

Άν οι πατέρες διέπλασσαν με προσοχή τα παιδιά τους, δεν θα χρειάζονταν ούτε νόμοι, ούτε δικαστήρια, ούτε τιμωρίες και βασανιστήρια και δημόσιες εκτελέσεις. Γιατι λέγει η Γραφή: " ο νόμος δεν ορίσθηκε και δεν έχει ισχύ για το δίκαιο" . Επειδή όμως τα παραμελούμε, γι΄ αυτό τα περιτριγυρίζουμε με μεγαλύτερα κακά, τα παραδίνουμε στα χέρια των δημίων και τα σπρώχνουμε συνεχώς προς τον γκρεμό.
Γιατι όπως λέει η Αγία Γραφή : " εκείνος που παραχαϊδεύει τον γιό του, θα επιδέσει τις πληγές του." Τί σημαίνει ο "περιψύχων"; Εκείνος που τον λυπάται, τον κολακεύει, τον περιποιείται υπερβολικά. Επειδή ο γιός χρειάζεται αυστηρότητα, φροντίδα και φοβέρες. Αυτά τα λέω , όχι για να είμαστε σκληροί στα παιδιά αλλά για να μην τους δίνουμε την εντύπωση οτι είμαστε άξιοι περιφρονήσεως.

Διότι αν η γυναίκα πρέπει να φοβάται τον άνδρα, πολυ περισσότερο το παιδί τον πατέρα. Και μη μου λές οτι "είναι αδύνατο να επιβληθεί κανείς στους νέους "..Αλλά το κακό οφείλεται στην δική μας αδιαφορία και στο οτι δεν τα οδηγούμε στην ευσέβεια απο την αρχή και απο την πρώτη τους παιδική ηλικία.. Γιατί άν και στο σπίτι σας άκουγαν να συζητάτε για την πνευματική ζωή συνεχώς και να τα συμβουλεύετε τα πρέποντα.. γρήγορα τα καλά αυτά σπέρματα θα έφερναν πλούσιο καρπό.

Όμως τίποτα απο αυτά δεν κάνουμε, αλλά τα αναγκαία τα θεωρούμε πάρεργα. Και αν τα συμβουλέψει κανείς αυτά, προκαλεί αμέσως το γέλιο, γι΄ αυτό έχουν γίνει όλα άνω κάτω, και αυτούς που δεν σωφρονίζουν οι γονείς, τους τιμωρούν οι κοσμικοί νόμοι.

Αιτία όλων των κακών είναι η αμέλεια των γονέων. Ποιά ανάγκη - λέει - έχουν τα παιδιά μας απο φιλοσοφημένη ζωή και προσεκτική συμπεριφορά; Αυτό ακριβώς είναι εκείνο που κατέστρεψε τα πάντα, το ότι δηλαδή θεωρούμε περιττό και δευτερεύον ένα πράγμα τόσο αναγκαίο, που συγκρατεί τη ζωή μας..

Και τολμούν, μετά απο τα λόγια αυτά που λένε, να ονομάζουν τους εαυτούς τους πατέρες!

Βιβλίο: Παιδαγωγική Ανθρωπολογία - Του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.