Σκίτσο έτους 2018 του διάσημου Βραζιλιάνου σκιτσoγράφου Carlos Latuff
Η Τουρκία είναι μια χώρα που χαρακτηρίζεται ανέκαθεν από μια πολύ ιδιότυπη αντίληψη πάνω στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ειδικά όμως την τελευταία δεκαετία, το καθεστώς που εγκαθιδρύθηκε στην Τουρκία, δηλαδή στο «Ερντογανιστάν», δεν είναι τίποτα άλλο από μια απροκάλυπτη δικτατορία, στολισμένη με πολλά καιεντυπωσιακά φτιασίδια «δημοκρατίας»:
Συνέντευξη στη ΡαδιοΧρηστότητα έδωσε ο Πατέρας Χριστόδουλος Παπαϊωάννου με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους από την εθνική τραγωδία των Τεμπών, η οποία στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων ο γιος του Κυπριανός.
Ο «σαλταρισμένος» Δελαπατρίδης, ο οποίος επευφημείτο στο παρελθόν από τους «Μητσάρες» του Φαλήρου που στέκονταν γύρω του κάθε φορά πουεκφωνούσε λογύδρια πάνω σε μια καρέκλαστο κυλικείο του «Ιδρύματος», επιτέθηκε προχθές το πρωί στην εφημερίδα μας. Τη χαρακτήρισε «ακροδεξιά» επειδήανέδειξε τις αντιφάσεις στα κείμενα κορυφαίων δικαστικών λειτουργώντου Ανωτάτου Δικαστηρίου και τόλμησε να καταγράψει αυτό που σχολιάζεται χαμηλόφωνα στους διαδρόμους της Θέμιδος: «Ετρώθη το κύρος μας!»
Θα είχαμε τον πειρασμό να ρωτήσουμε τον Δελαπατρίδη ποιος ήταν αυτός που σε κλειστές συναντήσεις λεσχών του κέντρου των Αθηνών έλεγε ότι «πρέπει να συντάξουμε τον κατάλογο της ήττας που έρχεται με την Τουρκία και να ενημερώσουμε τον λαό για να είναι έτοιμος ψυχολογικά», αλλά δεν νομίζουμε ότι θα μας απαντήσει. Μπορεί και να μη… θυμάται. Η ουσία είναι αλλού, και αυτήν θα αναδείξουμε σήμερα.
Η χορεία των Νεομαρτύρων λαμπρύνει και αυτή με το δικό της τρόπο το αγιολόγιο τη Εκκλησίας μας. Χιλιάδες άνδρες και γυναίκες, γέροντες, νέοι, ακόμα και μικρά έδωσαν την ομολογία της πίστεώς τους στο Χριστό και την επισφράγισαν με το αίμα τους και τη ζωή τους.
Η αγία Νεομάρτυς Κυράννα είναι μια από αυτούς. Έζησε σε χρόνους χαλεπούς για την Εκκλησία και το Γένος μας, στα μαύρα χρόνια της τουρκοκρατίας, όπου οι βάρβαροι ασιάτες ασκούσαν εξουσία ζωής και θανάτου στους υποδούλους Χριστιανούς και εφάρμοζαν το «νόμο της σπάθας»! Γεννήθηκε στην Αβυσσάκα της Θεσσαλονίκης, τη σημερινή Όσσα Λαγκαδά. Είχε προικιστεί από το Θεό με θαυμαστή εξωτερική ομορφιά και σπάνιο ψυχικό μεγαλείο. Διακρίνονταν από όλα τα άλλα κορίτσια του χωριού για τη σεμνότητά της και την σωφροσύνη της.
Η τραγωδία των Τεμπών ανέδειξε την ανεπάρκεια της δημοκρατίας μας και συγκεκριμένα την αδυναμία μας να είμαστε μια πολιτεία δικαίου. Τα ερωτήματα που σαφώς τίθενται είναι αν ο πολίτης αποτελεί το θεμελιώδες υποκείμενο της δημοκρατίας ή μήπως γίνεται παρακολούθημα μιας δήθεν δημοκρατικοποίησης. Η οποία βέβαια εμφανίζεται να ομιλεί στο όνομα της δεοντολογικής πολιτείας υπό τη μορφή μιας αφηρημένης και σαφώς αυτονομημένης αντιπροσωπευτικότητας που νομιμοποιεί εκφυλιστικά φαινόμενα.
Η Αγία Ευδοκία γεννήθηκε στη Ηλιούπολη της επαρχίας Λιβανησίας, της Φοινίκης, την εποχή του Τραϊανού (98 – 117 μ.Χ.). Πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής της στην αμαρτία και την ακολασία, παρασύροντας με την εκτυφλωτική της ομορφιά πολλούς άνδρες στη αμαρτωλή ζωή, ενώ συγχρόνως συγκέντρωσε πολλά χρήματα.
Η χάρη όμως του Θεού ευδόκησε, ώστε να συμβεί η θαυμαστή αλλοίωση και στην ψυχή της Ευδοκίας. Μετά από μία σοβαρή ασθένεια, εγκατέλειψε την πόλη και την αμαρτία της, για να επιστρέψει εκεί ένα χρόνο αργότερα. Επιθυμώντας όμως να παραμείνει άγνωστη, εγκαταστάθηκε στην άκρη της πόλης. Εκεί γνωρίζει κάποιον μοναχό ονόματι Γερμανό και με τις νουθεσίες του μετανοεί.
Ο νέος δήμαρχος ανανέωσε τη -σκανδαλώδη- δωρεάν παραχώρηση ενός ολόκληρου ορόφου του Φρουραρχείου Αθηνών, έκτασης άνω των 700 τ.μ., στη ΜΚΟ Solidarity Now, που αποτελεί, ως γνωστόν, παράρτημα του Open Society Foundation
Η International Hellenic Association (IHA) είναι μία μη κερδοσκοπική, μη πολιτική και μη κυβερνητική οργάνωση με έδρα το Delaware των ΗΠΑ. Οι στόχοι της IHA είναι η υποστήριξη της Ελλάδας και του Ελληνισμού σε εθνικά και πολιτιστικά θέματα.
Μέσω αυτής της επιστολής, σας εκφράζουμε την απογοήτευσή μας για την ταινία του Netflix «Alexander-the Makingof a God», καθώς απεικονίζει τον Αλέξανδρο ως ένα αδύναμο, νευρωτικό άτομο που καταγόταν από ένα μικρό, ασήμαντο μακεδονικό βασίλειο. Δεν αναφέρεται πουθενά στο ντοκιμαντέρ ότι η εκστρατεία του ήταν μια πανελλήνια προσπάθεια που αφορούσε σχεδόν όλες τις ελληνικές πόλεις-κράτη, τις οποίες είχε ενώσει ο Φίλιππος Β’, ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Επιπλέον, από την αρχή του αποκαλούμενου ντοκιμαντέρ, ο Αλέξανδρος παρουσιάζεται ως ομοφυλόφιλος, κάτι που δεν μαρτυρείται ιστορικά. Αντίθετα, σύμφωνα με τον ιστορικό Πλούταρχο, ο Αλέξανδρος είχε μόνιμη σχέση με την πριγκίπισσα της Ρόδου Βαρσίνη, με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον Ηρακλή, το 327 π.Χ. Αργότερα, παντρεύτηκε τη Ρωξάνη από την Σατραπεία της Βακτρίας, τη Στάτειρα, την κόρη ενός Πέρση βασιλιά, και την Παρυσάτιδα, επίσης κόρη ενός Πέρση βασιλιά. Άλλοι ιστορικοί όπως ο Αρριανός, ο Διόδωρος και ο Κούρτιος Ρούφος έχουν γράψει για τον Αλέξανδρο, ωστόσο κανένας από αυτούς δεν ανέφερε την υποτιθέμενη ομοφυλοφιλία του.
Ο
άσωτος υιός
σκόρπισε στην ασωτία όλη την περιουσία
που κληρονόμησε από τον πατέρα του. Αφού
έφτασε στο έσχατο σημείο εξαθλίωσης,
συνήλθε.
Συναισθάνθηκε το κατάντημά του και
αποφάσισε να επιστρέψει στον πατέρα
του και να ομολογήσει μπροστά του: Πατέρα
μου, «ήμαρτον
εις τον ουρανόν και ενώπιόν σου».
Δεν είμαι πια άξιος να λέγομαι γιος σου.
Σε ντρόπιασα. Κάνε με απλό υπηρέτη σου
(Κυριακή
ΙΖ΄ Λουκά).
Κάποια
στιγμή το παιδί, το κάθε παιδί, θα κάνει
τη μικρή ή τη μεγάλη του επανάσταση. Θα
επιδιώξει τη διαφοροποίηση από το
στάτους κβο της πατρικής οικογένειας,
διαρρηγνύοντας καμμιά φορά και εντελώς
τους δεσμούς του μαζί της. Κάποιες φορές
η ρήξη τροφοδοτείται από παθογένειες
και δυσλειτουργίες στη σχέση γονέων
και παιδιών, άλλες φορές ίσως οφείλεται
κυρίως στην τάση του νέου ανθρώπου να
δημιουργήσει το δικό του, διαφορετικό
από τα οικογενειακά στάνταρ, προφίλ.