4η Δεκεμβρίου 1944. Η έναρξη των ματωμένων και αδελφοκτόνων «Δεκεμβριανών», που σημάδεψαν την εθνική και πολιτική πορεία της Ελλάδας για πολλές, πολλές δεκαετίες φθάνοντας έως σήμερα και προχωρώντας στο άγνωστο μέλλον.
Πως φθάσαμε σ’ αυτό το εθνικό έγκλημα; Να τα βήματα αυτής της πορείας:
1. Ο Άγγλος υπουργός εξωτερικών Αντ. Ήντεν, με την άκρως απόρρητη «Εντολή», προς τους: «Επικεφαλής Γραφείων της Βρετανικής Πηγής Πληροφοριών», με ημερομηνία 12 Ιουνίου 1944 και στοιχεία G 1700, έγραφε και τούτα: «…Ο Γεώργιος Παπανδρέου…είναι ήδη μπλεγμένος τόσο βαθιά με τη βρετανική κυβέρνηση, ώστε ούτε επιθυμεί, αλλά ούτε μπορεί να ανατρέψει τη φορά των πεπρωμένων, που φαίνεται ότι θα τον οδηγήσουν σε σύγκρουση με τις δυνάμεις του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ…και έχοντας κερδίσει το ποσόν των 7000 χρυσών λιρών, συμφώνησε να ζητήσει επισήμως, ως ονομαστική κυβέρνηση της Ελλάδος από τις Βρετανικές στρατιωτικές μονάδες να πατάξουν οποιαδήποτε εξέγερση του ΕΛΑΣ και ν’ αποκαταστήσουν την έννομη τάξη…»
Προχωρώντας ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών, γράφει -και τι δεν γράφει- για το πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας εκείνης της εποχής που στεγαζόταν στην λεγόμενη «κυβέρνηση» του Καΐρου: «Ο κ. Γ. Παπανδρέου, ο πλέον ευφραδής και πλέον πειστικός δημαγωγός…Αποτελεί πηγή μεγάλης έκπληξης για μένα το ότι τόσοι πολιτικοί ηλίθιοι έχουν καταφέρει να γλιστρήσουν μέσα στα πολύπλοκα πολιτικά δίκτυα…και να συνεχίσουν…μέσα στην Ελληνική Κυβέρνηση. Αυτοί οι άνθρωποι…μπορεί να γίνουν ταπεινοί δούλοι μας…»
Συνεχίζοντας, ωμά, κυνικά και χυδαία, ο Άγγλος υπουργός έγραφε: «Επιπλέον εάν επιτευχθεί διευθέτηση του Κυπριακού σαν εκπλήρωση της μυστικής συμφωνίας του 1941 με την Τουρκία και μεταβιβασθεί η κυριαρχία του νησιού σ’ αυτήν, υπάρχει πιθανότητα να στασιάσουν οι Έλληνες σ’ αυτό και ίσως ο κ. Παπανδρέου – μισθοδοτούμενος – χρειασθεί να υποστηριχθεί τότε με όλα τα μέσα και να κληθεί να σχηματίσει κυβέρνηση και ακόμα καλύτερα να μεθοδεύσουμε την εκλογή του με μια συντριπτική πλειοψηφία…και με εξαγορά Ελλήνων πολιτικών ώστε να επηρεάσουμε το ρεύμα των εκλογών»
(Ολόκληρο αυτό το διπλωματικό ντοκουμέντο πρωτοδημοσιεύθηκε στις ΗΠΑ το 1996 και γνώρισε πολλές αναδημοσιεύσεις στην Αθήνα από αντιστασιακά περιοδικά και από τον Καπετάνιο τους ΕΛΑΣ Θεόδωρο Καλλινό (Αμάρμπεη), στο έργο του: «Διάλογος σε εθνικά προβλήματα του Ελληνισμού», εκδ. ιδίου, Αθήνα 2005, σελ. 535-537 και αναδημοσίευση και σχολιασμό του γράφοντος στο μηνιαίο περιοδικό «Ελληνόραμα», τευχ. Σεπτεμβρίου του 2012, σελ. 17-24).
Συμπέρασμα πρώτο: Οι Άγγλοι είχαν πληρώσει τον «Πρωθυπουργό» Γ. Παπανδρέου αναθέτοντάς τον να εξοντώσει τον ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ.
2. Στο πλαίσιο αυτής της αποστολής του, ο Γ. Παπανδρέου συναντάται μυστικά στη Ρώμη με τον Βρετανό Πρωθυπουργό Τσώρτσιλ στις 21 Αυγούστου 1944, παρισταμένου του Ήντεν, και εκπροσώπου στου βασιλιά Γεωργίου.
Στο υποβληθέν υπόμνημα του ο Ήντεν ζήτησε «να σταλούν στην Ελλάδα 10.000 άνδρες για να διατηρηθεί η παρουσία της Βρετανίας στην Ελλάδα»
(βλ. «Ντοκουμέντα της Αντίστασης», εκδ. «Το Ποντίκι», Αθηνά 1994, σελ. 168 και 180)
Σ’ αυτή τη σύσκεψη, ο Τσώρτσιλ, έδινε οδηγίες στον Γ. Παπανδρέου για «τα μέτρα, που έπρεπε να πάρει στην Ελλάδα, τώρα που προφανώς το ΕΑΜ στάθηκε σούζα» (Περισσότερα γι’ αυτό το θέμα βλ. το έργο μου: «Γιάννης Παπαγαρυφάλλου: Θύρα Διπλής Δολοφονίας», εκδ. «Ergo», Αθήνα 2000, σελ. 50-51)
Συμπέρασμα δεύτερο. Στη Ρώμη είχε, αποφασιστεί το Τσάκισμα της Εθνικής Αντίστασης.
3. Ο Δεκέμβρης και ο ρόλος του Γ. Σιάντου: Γράφει ο Καπετάνιος του ΕΛΑΣ Θ.Καλλίνος (Αμάρμπεης) – που υπήρξε και συνιδρυτικό μέλος του ΕΑΜ Λάρισας με τον δημοσιογράφο Γιάννη Παπαγαρυφάλλου – στο πιο πάνω έργο του: «Το πρώτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη του 1944 έφθασε από την Θεσσαλονίκη στη Μάνδρα Αττικής ένα οπλισμένο τάγμα βρετανών με προορισμό την Αθήνα, όπου ήδη είχαν αρχίσει οι μάχες».
Συνεχίζει: «Παίρνω στον ασύρματο τον Γ. Σιάντο που βρισκόταν στην Μονή Κλειστών στη Χασιά και του λέω: Έφτασε το εγγλέζικο τάγμα είμαι έτοιμος με το τμήμα το ΕΛΑΣ να τους αφοπλίσω».
Από την άλλη άκρη του ασύρματου ακούγεται ο Σιάντος: «Ας τους να περάσουν». Απαντώ: «Αυτοί θα μας χτυπήσουν στην Αθήνα», αλλά ο γραμματέας του ΚΚΕ επιμένει: «Να περάσουν» (βλ. Καλλίνου οπ. π. σελ. 14) Πέρασαν και πετσόκοψαν τον ΕΛΑΣ στην Αθήνα!
Όταν γνώρισα τον Καπετάνιο της ΧΙΙΙ Μεραρχίας του ΕΛΑΣ Αμάρμπεη, το καλοκαίρι του 2010, οπότε και μας μοίρασε και το πιο πάνω έργο του, του είπε σε επόμενη συνάντηση: «Γιατί υπάκουσες σε μια προφορική διαταγή που οδήγησε στη συντριβή του ΕΛΑΣ;»
Απάντηση του πολεμιστή: «Η ηγεσία!». Γι’ αυτή λοιπόν, την ηγεσία του Σιάντου, ο Ν. Ζαχαριάδης, στην Γ΄ Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ, η οποία έγινε εκτός Ελλάδας, μεταξύ 10-14 Οκτωβρίου 1950, θα κάνει λόγο για «τον ύποπτο ρόλο του τότε γραμματέα του ΚΚΕ Γ. Σιάντου» χωρίς ν’ αφήνει απ’ έξω και την «προδοσία» (Τα πρακτικά αυτής Συνδιάσκεψης, δημοσιεύθηκαν τον Αύγουστο του 1951, στο περιοδικό «Νέος Κόσμος», μηνός Οκτώβρη, αριθ. φύλλου 10)
4. Το τηλεγράφημα που δεν έφτασε. Στα πρόθυρα των «Δεκεμβριανών», ο «Παππούς» - Ο γραμματέας της Γ΄ Κομμουνιστικής Διεθνούς Γ. Δημητρώφ γνωρίζοντας προφανώς τη Συμφωνία Τσώρτσιλ – Στάλιν για τις «Σφαίρες Επιρροής» στη Γιάλτα, στέλνει τηλεγράφημα στην εδώ ηγεσία του ΚΚΕ με την εντολή: «Να μην προχωρήσει σε ένοπλη εξέγερση».
Δυστυχώς, αυτό ιστορικό τηλεγράφημα έφτασε στον προορισμό του στις 15 Ιανουαρίου, όταν πια είχε χυθεί το αίμα, και είχε δρομολογηθεί η διαβόητη Συμφωνία της Βάρκιζας της 13 Φεβρουαρίου 1945.(Για το μοιραίο αυτό τηλεγράφημα βλ. το έργο του ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ Γιάννη Ιωαννίδη: «Αναμνήσεις», Αθήνα 1978, σελ. 376-378 και της συντρόφισσας του Ν. Μπελογιάννη Έλλης Παππά στο έργο της : «Μαρτυρίες μια διαδρομής», εκδ. Δ΄ «Βιβλιοθήκη Μουσείου Μπενάκη» Αθήνα 2010. Εκεί χαρακτηρίζει την καθυστέρηση του τηλεγραφήματος ως «περίεργη») και αναφέρεται στον ύποπτο ρόλο του διαχειριστού των τηλεγραφημάτων Βαβούδη ο οποίος βρισκόταν στα Τρίκαλα (σελ. 31-34).
Ο ιστορικός Φ. Οικονομίδης γράφει ότι το τηλεγράφημα έφτασε στην ηγεσία του ΚΚΕ στις 17-1-1945 και «συνιστούσε στην ηγεσία του να μην τραβήξει το σχοινί αλλά να δείξει ευλυγισία και ικανότητα χειρισμών για να διατηρήσουν όσο το δυνατόν τις δυνάμεις» (βλ. Φ. Οικονομίδη: «Η Επανάσταση στην Ελλάδα – Το ΚΚΕ και οι ξένοι φίλοι», (Εμφύλιος 1945-1949), εκδ. «Λιβάνι», Αθήνα 2011, σελ. 27 και 37-38).
5. Βασική αιτία των «Δεκεμβριανών» υπήρξε η αφελής (;) υποτίμηση της Συμφωνίας Τσώρτσιλ – Στάλιν, στις 10 Οκτωβρίου του 1944, για τις «Ζώνες Επιρροής», με την οποία η Αγγλία είχε το 90% στην Ελλάδα.
Αυτή την άκριτη αφέλεια επισημαίνει και ο ιστορικός της Αριστεράς και συγκρατούμενος στο «Παρθένι» της Λέρου της περίοδο 1968-1970, Τ. Βουρνάς, γράφοντας: «Μια από τις μεγαλύτερες αυταπάτες της ΕΑΜικης ηγεσίας ήταν ότι οι Άγγλοι δεν θα τολμούσαν να επέμβουν στη Δεκεμβριανή διαμάχη» (βλ. το έργο του: «Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας 1940-1945», εκδ. «Αφων Τολίδη», Αθήνα 1980, σελ. 441). Ο Τσώρτσιλ, από την πλευρά του, είχε πάρει την Ελλάδα στους ώμους του, απαγορεύοντας στον Γ. Παπανδρέου να παραιτηθεί!
Σε τηλεγράφημά του προς τον πρεσβευτή Λήπερ του έγραφε: «Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου…Θέλω τον Παπανδρέου στο Πηδάλιον. Θα του δώσω την πλήρη και ανεπιφύλακτον υποστήριξη μου και της Βρετανικής κυβερνήσεως…», ενώ σε τηλεγράφημα του προς τον Παπανδρέου τόνιζε: «Η συμφωνία μου με τον Στάλιν έχει τηρηθεί πιστά από τους Σοβιετικούς…»
Στο ίδιο πνεύμα ήταν και το τηλεγράφημα προς τον Ήντεν: «Μου κάμνει εξαιρετικήν εντύπωσιν μέχρι σήμερον η τιμιωτάτη συνέπεια την οποίαν ο Στάλιν απέφυγεν την ανάμιξιν εις την Ελλάδα» θα τελειώσω με το προς τον στρατηγό Σκόμπυ τηλεγράφημά του, στο οποίο έγραφε: «Να αντιμετωπίσεις τα πράγματα στην Αθήνα ωσάν να είσαι σε κατεχόμενη χώρα» (βλ. Τ. Βουρνά, οπ. π. σελ. 443).
Όπερ σημαίνει: φωτιά και τσεκούρι στον κόσμο της Εθνικής Αντίστασης.
Έτσι ανασκολοπίστηκε ολόκληρη η Εθνική Αντίσταση, από το Δεκέμβρη, τη Βάρκιζα το πογκρόμ διώξεων που ακολούθησε και τον άπελπι και εγκληματικό εμφύλιο στον οποίο οδηγήθηκε η ηγεσία του ΚΚΕ, διαπράττοντας τεράστιο εθνικό λάθος – έγκλημα, το οποίο ανέδειξε και η λογοτέχνις Ελευθερία Παπαγαρυφάλλου, με το ομότιτλο ποίημά της «Το λάθος το πολιτικό είναι έγκλημα τρανό ξεστρατίζει τη ζωή κι’ ανοίγει εθνική πληγή που για καιρό θα αιμορραγεί.
Το λάθος το πολιτικό, τη ζωή σφραγίζει και την κοινωνία πισωγυρίζει».
(Ολόκληρο το «λάθος το πολιτικό», δημοσιεύεται στο πιο πάνω έργο μου, σελ. 127).
Τελικό συμπέρασμα: Πρακτοριλίκι, εξαγορές πολιτικών, ανευθυνότητες, ακαταλληλότητες πολιτικών και κάθε λογιών εξαρτήσεις σφράγισαν την εθνική μας επώδυνη πορεία για έναν αιώνα τουλάχιστον!
Το πολιτικό λάθος ισοδυναμεί με έγκλημα, όπως είπε ο διαβόητος Γάλλος υπουργός εξωτερικών Ταλλεϋράνδος στον Ναπολέοντα εκεί γύρω στα 1801.
Για πολιτικά λάθη, μας μιλούν διαρκώς και οι πολιτικάντηδες αυτών των χρόνων, αλλά οι ψηφοφόροι τα συγχωρούν και τα ξεχνούν. Συνέχιζε η αδελφή Ελευθερία στο πιο πάνω ποίημά της:
«Το λάθος το πολιτικό πρέπει να είναι δύσκολα συγχωρετό αν και οι άνθρωποι το ξεχνούν αυτό». Γι’ αυτό και έφτασε η Ελλάδα, εδώ που έφτασε διανύοντας τον αιμάτινο κύκλο της: Δεκεμβριανά, Βάρκιζα, διωγμοί, εμφύλιος, αντικομουνισμός, δικτατορία, μεταπολίτευση, διαφθορά, ανθρωπάκια, ανευθυνότητα, ΔΝΤ, χρεοκοπία, πείνα, υποθήκευση της χώρας και εκποίηση των εθνικών τιμαλφών.
Παιδευόμαστε όπως ο Σίσυφος!
Αθήνα 04/12/2017
Πολιτικές Υποθήκες:
Μακρυγιάννης: «Κι από σας τους απατεώνες κι’ ομοίους σας αφάνισε και τώρα η τζελατίνα (σ.σ. λαιμητόμος) τα καλύτερα παλληκάρια, όπου αδικηθήκανε και πάνε εις τις κακές στράτες να φάνε κομμάτι ψωμί».
Ο ίδιος: «Σεις οι ψωργιασμένοι εγίνατε κόντηδες κι’ εκείνοι οπόχυσαν το αίμα τους ούτε ένα σίδερον σταυρόν δεν έχουν».
Ο ίδιος: «Κι’ όταν λέγωνται τα λάθη μας, τότε κάνουν λιγότερα οι μεταγενέστεροι και γινόμαστε κι’ εμείς έθνος».
Ο ίδιος (προς τους πρόξενους): «Ας σας ευγνωμονήσουνε εκείνοι όπου τους δώσατε τα δάνεια και τάφκιασαν λούσια και πολυτέλειες κι’ άλλα τοιαύτα. Εκείνων εκάματε καλό με τα δάνειά σας, Τ’ Αρμασπέρη, του Κωλέτη, του Μαυροκορδάτου, του Μεταξά και συντροφιές τους».
Ο ίδιος (Από τη διαθήκη του της 3ης Σεπτεμβρίου 1843): «Κύριε, σηκώνεται απόψε η σημαία της λευτεριάς εναντίον της τυραγνίας. Πατριώτες! Πεθαίνω δια την πατρίδα... σ’ αφήνω ανήλικα παιδιά και γυναίκα, αν τ’ αφήσουνε ζωντανά, τ’ αφήνω εις την προστασίαν σου».
|
Μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας, την διαφαινόμενη ήττα του Άξονα και την σοβαρή ενδυνάμωση του ΕΛΑΣ με οπλισμό, τέθηκε στις τάξεις της ηγεσίας του ΚΚΕ το ζήτημα της κατάληψης της εξουσίας στην Ελλάδα μετά την αποχώρηση των Γερμανών. Στο άνοιγμα της συζήτησης αυτής συντέλεσε και η ολοφάνερη ενδυνάμωση του ΕΛΑΣ και η απόλυτη επικράτηση του στα 2/3 της Ελληνικής υπαίθρου. Το θέμα της κατάληψης της εξουσίας ξεκίνησε να εξετάζεται από το πολιτικό γραφείο της Κεντρικής επιτροπής τον Αύγουστο του 1943, μετά από πρόταση των Γιάννη Ιωαννίδη και Γιώργη Σιάντου. 
