1. Με πρόσχημα την άσκηση κριτικής στη Δικαιοσύνη, ο Πρωθυπουργός και Υπουργοί παρεμβαίνουν στο έργο των Δικαστικών Λειτουργών, τους υποδεικνύουν τι να αποφασίσουν, τους προσβάλλουν, αποπειρώνται να στρέψουν την κοινή γνώμη εναντίον τους.
Βαφτίζουν “κριτική” τις ευθείες ή έμμεσες υποδείξεις προς τους δικαστικούς, τις ύβρεις, τις προσβλητικές αναφορές, τις ειρωνίες, τα υπονοούμενα, την απόδοση προθέσεων, τον προσβλητικό διαχωρισμό των δικαστών σε “άξιους” και “μη άξιους”, τις λογικές και νομικές ανοησίες.
Κριτική όμως μιας δικαστικής απόφασης νοείται, και είναι επιτρεπτή, μόνο όταν ο κρίνων την απόφαση γνωρίζει το σκεπτικό της και προβάλει επιχειρήματα κατά των επιχειρημάτων της απόφασης.
2. Δημόσιες δηλώσεις παρέμβασης στο έργο των Δικαστικών Λειτουργών (Περιοριζόμαστε μόνο σε δηλώσεις του Πρωθυπουργού και των Υπουργών Δικαιοσύνης):
- Ωμή ομολογία παρέμβασης στο έργο της Δικαιοσύνης αποτελεί το προσφάτως λεχθέν από τον κ. Τσίπρα: “Ξεπερνάμε πολλές φορές ακόμα και θεσμικά εμπόδια αυτών που έχουν ιδιαίτερη στοιχείωση” (σ.σ.: των δικαστικών) (30.6.17).