Ο Άφθορος Άγιος Διονύσιος Ζακύνθου - Ο Άγιος της συγχώρεσης…

http://sophia-siglitiki.blogspot.gr/2013/12/o-afthoros-agios-zakynthoy-kai-tis-sygxwresis.html

Τοιχογραφία από τον Άγιο Διονύσιο Αχαρνών, αγιογράφος Αναστάσιος Σαργέντης

Ο Άφθορος Άγιος Διονύσιος Ζακύνθου...
Ο Άγιος της συγχώρεσης (17 Δεκεμβρίου) 

Επιμέλεια: Σοφία Ντρέκου

Περιεχόμενα

1. Δύο αποσπάσματα από την αφηγηματική βιογραφία στο βιβλίο του Σώτου Χονδρόπουλου «Ο άφθορος Άγιος Διονύσιος» Αθήναι, σ. 74- 80 από Σελίδες: 272. του εκδοτικού οίκου «Καινούργια Γη»
2. Σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα Σώτου Χονδρόπουλου
3. Ο Βίος του Άγιου Διονύσιου εκ Ζακύνθου (17 Δεκεμβρίου)
4. Ἀπολυτίκιον,Κοντάκιον, Κάθισμα, Ὁ Οἶκος, Μεγαλυνάριον
5. Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων
6. ΒΙΝΤΕΟ 1: Ο παρακλητικός κανόνας του Aγ.Διονυσίου εν Ζακύνθω
7. ΒΙΝΤΕΟ 2: Βίος του Αγίου Διονυσίου εκ Ζακύνθου, αφηγείται ο Αρχ.Νικ.Καβαρνός με μουσική υπόκρουση by BrunuhVille.
8. ΒΙΝΤΕΟ 3: «Άγιος Διονύσιος Ζακύνθου, Στροφάδια» Απόσπασμα από την εκπομπή «Ιερά Μονοπάτια.

1α. Απόσπασμα 1ο:
...Τα βήματα συνεχίστηκαν βίαια. Ενώ ταυτόχρονα, κάποιος ξεφώνιζε απεγνωσμένα:

-Άνοιξε καλόγερε, βοήθεια!

Παρατώντας το μάνταλο και ξανακατεβαίνοντας κατατρομαγμένος τα πέτρινα σκαλοπάτια, βρέθηκε… τρεμουλιάζοντας στην θολωτή πύλη. Στην μαντρόπορτα με τους χοντρούς πασσάλους.

Ποιός είσαι και τι ζητείς; σιγορώτησε.
Άνοιξε, λυπήσου με, με κυνηγούν, θα με σκοτώσουν. Σώσε με, κρύψε με, να συχωρεθούν οι γονέοι σου, αν δε ζουν.
Γιατί σε κυνηγούν;
- Άνοιξε και θα σου μολογήσω.

Τράβηξε τον πάσσαλο της ασφάλειας πέντε πόντους πρός τα πάνω, και το χοντρό από κυπαρισσόξυλο πορτόφυλλο, μισάνοιξε.

Τότε ώρμησε στον αυλόγυρο, ένας αξύριστος, αλλοσούσουμος, δίχως σκούφο με γουρλωμένα μάτια. Και μαλλιά σκαντζόχοιρα. Στα χέρια κρατούσε ένα ρόπαλο και σε πλάγια τσέπη του σουρτούκου του φάνταζε χοντρό μαχαίρι.

- Κρύψε με, όπου νάναι θα φανούν, ανάκραξε σπαρακτικά.

- Τι έκανες χριστιανέ; Γιατί σε κυνηγούν;

- Σκότωσα…

Κίτρινη πέτρα απόμεινε το πρόσωπο. Το φανάρι ξέφυγε από το δίχτυ, κύλησε χάμου. Και τα μάτια στον τσουχτερό χιοναγέρα έπηξαν.

- Δυστυχισμένε… Σε κέρδισε ο γκρεμός, ο Κάϊν;

- Κρύψε με, μη χασομεράς. Όπου νάναι θα φτάσουν. Κάποιος, αναμεσό τους, φώναξε ότι μονάχα από δω θε να διαβώ. Δεν έχει αλλού γιδόστρατο.

Κοντοστάθηκε στις τσουχτερές δροσοστάλες, αναποφάσιστος. Τα χέρια έτρεμαν. Το σάλι σερνόταν στο πλατύσκαλο και με τον χιοναγέρα κουκούλωνε το φανάρι.
Πάμε, πρόφεραν τα χείλη.
Πού;
Στο διπλανό κελλί. Δεξιά στο ανώγι.

Έσπρωξε την μαντρόπορτα μηχανικά.

Ώσαμε να μπουν, ώσαμε να καλοκλείσει, ώσπου ν’ ανάψει το λαδολύχναρο, ο φονιάς βρέθηκε χάμου. Στα πόδια του. Γονατιστός. Στο γιλέκι του φάνταζαν δύο πιτσιλιές αίμα.

Λυπήσου με, μούγκρισε. Κι άρχισε να κλαίει.

- Ο Θεός να σε λυπηθεί, δυστυχισμένε. Από λόγου μου σε λυπάμαι. Και πολύ μάλιστα. Αλλά φέρνει πίσω την ζωή;… Κλάψε και μοιρολόγισε. Ζήτα του σπλαχνιά.

Ο άνθρωπος έκλαιγε με λυγμούς.

- Μετανοιώνεις; Αντήχησαν μία – μία οι συλλαβές.

- Χίλιες βολές. Άς όψονται οι Μονδίνοι. Το κρίμα στο λαιμό τους. Μούταξαν να με καταστήσουν από ρέμπελο και μπράβο μπιστεμένο τους.

Ο ιεράρχης στη λέξη ανατρίχιασε. Αλλά παρευθύς θυμήθηκε την επικείμενη καταδίωξη… Άνοιξε κάποιο συρτάρι και ανατράβηξε το πετραχείλι. Το φίλησε, το φόρεσε, έκανε πάλι το σημείο του σταυρού και είπε:

- Για τα όβολα λοιπόν δέχτηκες δυστυχισμένε, να διαπράξεις φόνο;

- Ναίσκε άγιε ηγούμενε, που να μην έσωνα ο ξελογιασμένος. Μ’ έβαλε ο εξαποδώς. Τι γύρευα να παραφουσκώνω στσι παλληκαροσύνες; Για να βγεί παναπεί στην Κοινότητα Κήνσορας, κακόροικος ο άλλος ο αφέντης, ο Σιγούρος…

- Ποιόν από τους σέμπρους του Σιγούρου σκότωσες;

- Σέμπρο, άγιε ηγούμενε; Τον ίδιο τον αφέντη. Τον κόντε- Κωνσταντή παραφύλαξα και μαχαίρωσα αριστερά στο καντούνι του Κάστρου. Τον άφηκα σέκο. Παρακάλα τον Θεό για την ψυχή. Για μια ψυχή που θα παραδώσω.

- Αχχ!

- Σαν τι αγροικάς ηγούμενε; Λυπήσουμε, τον μετανοιωμένο. Σου ήτανε φίλος ή γνωστός ο αφέντης; Για ξένα νιτερέσα, ο δόλιος.

- Ήταν…ήταν ο αδελφός μου. Ο αδελφός μου. Κωνσταντίνε…Κωνσταντίνε…Κωνσταντίνε…

Ένα σμάρι δάκρυα πέσανε κατακόρυφα στο κεφάλι του φονιά.

Έχουνε άραγε τα δάκρυα βάρος; Βράχια πέσανε στην αναμαλιασμένη κεφαλή. Μοναστραπίς έπεσε μπρούμιτα. Σπάραζε σαν ψάρι. Και με τα θολόνερα των ματιών του, σερνόταν, φιλούσε ένα ζευγάρι παντόφλες.

Είσαι…είσαι ο δέσποτας…ο πανιερώτατος, το καύχημα τση χώρας; Συμφορά που με βρήκε…Αλλοί…Χτύπα με. Να, πάρε το μαχαίρι, σκότωσέ με.

Ακολούθησε σιγή. Μια σιγή όλο μυστήριο. Καταγεμάτη δέος. Άραγε ποιό τάγμα των Ασωμάτων να παρακολουθούσε το δράμα;

Ο ηγούμενος με το βλέμμα ψηλά και με τα δάκρυα αρμυρές σταγόνες- βράχια- να κυλάνε και να κυλάνε, προσευχόταν.

- Θεέ και Κύριε… Θεέ και Κύριε…τραύλιζαν κάθε τόσο τα χείλη του.

- Χτύπα με, χτύπα με, ούρλιαζε χάμου στα πόδια του ο αναπάντεχος τούτος επισκέπτης.

Πόσο κράτησε η τραγική στιγμή, κανείς πια δεν θυμάται. Μονάχα ο Εσταυρωμένος. Ο παντογνώστης.

- Σήκω… αντήχησε η λαλιά του εξομολόγου. Θαρρώ ακούγεται σαματάς. Σκαρφαλώνουν θαρρώ, άλογα.

Ο άνθρωπος πετάχτηκε σαν μοσχάρι που του βυθίζουν το στιλέτο στο λαιμό.

- Θα με παραδώσεις;

- Όχι.

- Ω… Και τι αποφασίζεις να πράξω;

- Φύγε. Πάρε τις ρεματιές.

- Μπορώ;

- Δεν ξέρω. Σύρε απέναντι, όπου σε φωτίσει ο Αναστημένος.

- Θα… θα με δούν.

- Σύρε απέναντι, στο πατητήρι. Κρύψου στο σύδεντρο, στο τσαρδάκι του πορτάρη. Αυτού μέσα υπάρχει άχερο. Και σανός. Και λίγα μέτρα πιο πέρα, βυθίζεται στ’ αγκάθια ο πρασινόβραχος.

Η στιγμή ήταν κρίσμη, δεν έπαιρνε χασομέρι. Τα πάντα έγιναν μέσα σε πέντε ή έξι λεπτά. Ίσως και σε δυο.

Και να, σε λίγο έξω στην ερημιά, καταμεσίς στον χιοναγέρα που εξακολουθούσε να σφυρίζει, αντήχησε ποδοβολητό αλόγων. Και από κοντά φωνές, βλαστήμιες.

Τα χέρια καθώς τοποθετούσαν στην θέση του το πετραχείλι, έτρεμαν. Και τα δόντια γοργοκτυπούσαν. Αν δεν προλάβαινε να σφογκίσει τα δάκρυα, αλλοίμονο θα συντελούσε σε δυσάρεστες εξελίξεις.

Καταμπροστά του βρέθηκαν πέντε ζευγάρια μάτια. Γυάλιζαν σαν της ύαινας.

- Πέρασε από δω γέροντα, κάποιος ξεσκούφωτος με γένεια; Ανάκραξε φιλεύρενα κάποιος πανύψηλος με φαβορίτες που έδειχνε νάναι επικεφαλής.

- Ναί, πέρασε.
Και πούναιτος τώρα;
Έφυγε.
Κατά πού τράβηξε;
Δεν πρόσεξα.
Πώς;
- Έπιασα να ετοιμάζομαι για παρακλητική. Δεν καλοπρόσεξα. Μα… να. Θαρρώ κάπου από δώ.
Δηλαδή;
Από τη λαγκαδιά, ίσως. Κι έκανε αόριστη χειρονομία.

- Γρήγορα να τον προλάβουμε, φώναξε ο ψηλός με τις φαβορίτες. Κατάλαβα. Τραβάει δυτικά για να πέσει στην κατηφόρα, στα πουρνάρια. Προσοχή μη σβήσουνε τα φανάρια.

1β Απόσπασμα 2ο: Οι Ζακύνθιοι ποιητές αργότερα γράψανε ότι είχε τάχα πεί ένα ιερό ψέμα ο άγιος. Για χάρη τάχα της συγγνώμης. Δεν βγαίνει όμως τέτοιο συμπέρασμα από μια προσεκτική έρευνα. Ο Θεός δεν συμβιβάζεται με το «μαύρο» ποτέ. Μήτε δέχεται, μήτε «παραθεωρεί» το ψέμα. Σαν Πνεύμα και σάν αλήθεια είναι και παραμένει Φως. 

Απλούστατα η απόκρυψη του κακούργου επιβάλλονταν και από το «απόρρητον της εξομολογήσεως», αλλά και από το ψυχικό μεγαλείο του πράου και ανεξίκακου ιεράρχη. Ο στόχος του ήταν να μήν πέσει στα νύχια του δαίμονα, να μη κατρακυλήσει στο χάος, στην απώλεια, το κυνηγημένο εκείνο γεράκι. Αλλά με την μετάνοια, να αλλάζει χρώμα. Να μεταβληθεί σε περιστέρι. Καμιά ώσαμε τότε ψυχή δεν χάθηκε από τόσες και τόσες που σέρνονταν στα πόδια του και του ζητούσαν βοήθεια.

Ορθόδοξος μέχρι το μεδούλι ο Όσιος της Αναφωνήτρας, αδύνατο να έπεφτε σε αντικανονική παράβαση.

(Σώτου Χονδρόπουλου, Ο ΑΦΘΟΡΟΣ ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ,
Αφηγηματική βιογραφία, Αθήναι, σ. 74- 80 (αποσπάσματα).

2. Σώτος Χονδρόπουλος 1911-1989

O Σώτος Χονδρόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά, το έτος 1911 και καταγόταν από την Αράχωβα - σημερινές Καρυές - του Νομού Λακωνίας. Σπούδασε Οικονομικά και εργάστηκε στον Ιδιωτικό Τομέα, το βιοποριστικό του επάγγελμα ήταν λογιστής σε βιομηχανίες, απ' όπου και συνταξιοδοτήθηκε.

Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε νεότατος, γύρω στα 1930, και επιδόθηκε στην πεζογραφία και ιδιαίτερα στο ψυχογραφικό διήγημα.

Για όλο το έργο του, που αποτελείται από 50 βιβλία, η πολιτεία του απένειμε τιμητική σύνταξη λογοτέχνη. Η Μητρόπολη Νίκαιας το 1983 τον τίμησε για το μέχρι τότε έργο του με το χρυσό μετάλλιο των Αγίων Πατέρων της Α' και Ζ' Οικουμενικής Συνόδου. Το 1987 η Εταιρεία Χριστιανικών Γραμμάτων τον τίμησε με το βραβείο του ιδρύματος «Γεώργιος και Κατίγκω Λαιμού». Ο Σώτος Χονδρόπουλος κοιμήθηκε στις 27/8/1989, σε ηλικία 78 ετών, παραδίδοντας την ψυχή του στον Κύριο της Δόξης και τους Αγίους Του που τόσο ύμνησε σε όλη του τη ζωή.

3. Άγιος Διονύσιος, επίσκοπος Αιγίνης ο θαυματουργός, ο εκ Ζακύνθου (17 Δεκεμβρίου)

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
Τῆς Ζακύνθου τὸv γόνον καὶ Αἰγίvης τὸν πρόεδρον, τὸv φρουρὸν μονῆς τὼv Στροφάδωv, Διοvύσιοv ἅπαντες, τιμήσωμεv συμφώνως οἱ πιστοί, βοῶντες πρὸς αὐτὸν εἰλικριvῶς· Tαῖς λιταῖς τοὺς τὴv σὴν μνήμην ἐπιτελοῦντας σῶσον καὶ βοῶντάς σοι· Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ· δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι· δόξα τῷ δωρησαμένῳ σε ἡμῖv, πρέσβυν ἀκοίμητον.

Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ἑορτάζει σήμερον, τῶν Ζακυνθίων ἡ πόλις, ἑορτὴν χαρμόσυνον, σὺν τῇ μονῇ τῶν Στροφάδων, Αἴγιναν, τὴν ἐν Κυκλάσι προσκαλουμένη, ᾄσμασιν, ἀξιοχρέως συνευφημῆσαι, καὶ φαιδρῶς πανηγυρίσαι, τὸ κοινὸν κλέος, νῦν Διονύσιον.

Κάθισμα
Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Ἀγάπης τῷ δεσμῷ, συντεθεὶς θεοφόρε, διέλυσας τρανῶς, τὴν κακίαν τῆς ἔχθρας· φονέα γὰρ συγγόνου σου, πεφευγότα τῇ σκέπῃ σου, μὴ εἰδότα σε, τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ εἶναι, δίκης ἔσωσας, ἐπικειμένου θανάτου, καὶ σῶον ἀπέστειλας.

Ὁ Οἶκος
Σιγησάτωσαν, ἤδη σιγησάτωσαν οἱ μέχρι δεῦρο σφαλερῶς λέγοντες, μὴ εἶναι τῇ θεοσώστῳ Ζακύνθῳ τὸν οἰκεῖον προστάτην, καὶ πρὸς Θεὸν πρέσβυν θερμότατον, καθὰ καὶ ἐν πολλαῖς τῶν ἐπισήμων πόλεων καὶ χωρῶν ὀρθοδόξων. Ἔνεστι γὰρ καὶ μάλα καλῶς ὁ σεπτὸς ἐν Ἱεράρχαις Διονύσιος, ὁ θαυμαστὸς Αἰγίνης πρόεδρος, ταύτης δὲ γόνος εὐκλεὴς καὶ θρέμμα ἀξιέπαινον. Οὐκέτι λοιπὸν ζηλοῖ Ζάκυνθος ἡ εὐδαίμων Κεφαλληνίαν καὶ Κέρκυραν, τὰς φίλας γείτονας, διὰ τὸ αὐτὰς μέγα σεμνύνεσθαι ἐπὶ τοῖς θείοις καὶ ἱεροῖς λειψάνοις Γερασίμου τε καὶ Σπυρίδωνος, ἀλλοδαποῖς τυγχάνουσιν, ἀλλ' ἐκείνας μὲν προσφιλῶς συγκαλεῖται πρὸς φαιδρὰν πανήγυριν τοῦ ἰδίου αὐτόχθονος, ὥσπερ δὴ καὶ προσφόρως τὴν ἐν Κυκλάσι προσφωνεῖ Αἴγιναν, σὺν τῇ πανσέπτῳ τῶν Στροφάδων Μονῇ, τῇ τὸ θεῖον καὶ ἱερὸν αὐτοῦ σκῆνος εὐτυχῶς θησαυρισάσῃ, τοῦ ἀξίως εὐφημῆσαι καὶ φαιδρῶς πανηγυρίσαι, τὸ κοινὸν κλέος, νῦν Διονύσιον.

Μεγαλυνάριον
Ήκεν εκ Στροφάδων ως θησαυρός, τη πόλει Ζακύνθου, το Σον Λείψανον το σεπτόν, και καταπλουτίζει, θαυμάτων ενεργείας, των ευσεβών τα στίφη, ω Διονύσιε.

4. Ο Βίος του Αγίου

Ένας νέος από αρχοντική οικογένεια αφήνει τα εγκόσμια και πηγαίνει στο μοναστήρι. Αυτό βέβαια δεν είναι συνηθισμένο και φυσικό, όχι μόνο σήμερα, αλλά και σε κάθε καιρό. Το φυσικό και συνηθισμένο είναι μια καλή κοινωνική αποκατάσταση, να ακολουθήσει το παιδί το έργο του πατέρα και να συνεχίσει την οικογε­νειακή παράδοση.

Αλλ’ όμως βρίσκονται νέοι, κι ας διαμαρτύρονται κι ας αντιδρούν οι γονείς των, που βγαί­νουν από τη συνήθεια και ξεπερνάνε τα ανθρώπινα μέ­τρα. Είναι, καθώς λέγει ό Ιησούς Χριστός, «οι δυνάμενοι χωρείν». Ποτέ βέβαια με τη δική τους μόνο θέληση και δύναμη, αλλά πάντα οπλισμένοι και δυνατοί με τη θεία χάρη.

Ο Μέγας Βασίλειος, για το νέο που αποφασίζει να ακολουθήσει το δρόμο της μοναχικής πολιτείας λέγει τα εξής· «Ο τοίνυν υπακούσαι Χριστώ προηρημένος και προς τον πτωχόν και απερίσπαστον βίον επειγόμενος, θαυμαστός ως αληθώς και μακαριστός».

Θαυμαστός λοιπόν και μακαριστός είναι κι ο άγιος Διονύσιος, που αναφάνηκε στα νεώτερα χρόνια αστέρας φαεινότατος, μαζί με πολλούς άλλους μάρτυρες και όσιους, μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως. Ήταν οικονομία της θείας Πρόνοιας να στηριχθεί στη δοκιμα­σία του το αιχμάλωτο γένος των ορθόδοξων χριστιανών.

Ο άγιος Διονύσιος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο στα 1547 από γονείς που ξεχώριζαν στο νησί για τη λαμπρή τους κοινωνική θέση και την οικονομική τους κατάσταση. Ο άγιος του Θεού σε νεαρή ηλικία τα άφησε όλα, και κοι­νωνική θέση και πλούτο, κι έφυγε στο μοναστήρι της Παναγίας της Παντοχαράς, που είναι στα Στροφάδια, δυό μικρά αμπελοφυτεμένα νησιά, που βρίσκονται στο Ιόνιο πέλαγος στα νότια της Ζακύνθου.

Όταν τελειώθηκε στη μοναχική άσκηση, χειροτονη­μένος εν τω μεταξύ ιερέας, ο άγιος Διονύσιος ξεκίνησε να πάει προσκυνητής στους Αγίους Τόπους. Ο δρόμος του τον έφερε να περάσει από την Αθήνα, και ο τότε Μητρο­πολίτης Αθηνών Νικάνορας, που είδε και εκτίμησε την πνευματικότητα και τις αρετές του ιερομόναχου Διονύσιου, τον κράτησε κοντά του και σε λίγο καιρό τον εξέλεξε και τον χειροτόνησε επίσκοπο Αιγίνης.

Στην παλιά πόλη της Αίγινας σώζεται και σήμερα έξω από την Εκκλησία ο πέτρινος θρόνος, όπου ο άγιος Διονύ­σιος ανέβαινε και κήρυττε στους χριστιανούς.

Ο άγιος του Θεού εποίμανε το πνευματικό του στην Αίγινα ποί­μνιο, καθώς λέγει η θεία Γραφή, «μετ’ επιστήμης», σαν αληθινός δηλαδή και καλός ποιμένας της Εκκλησίας. Το νησί της Αίγινας είναι ευλογημένος τόπος, όπου τον πάτησαν και τον αγίασαν δύο όσιοι Πατέρες της Εκ­κλησίας· τότε μεν ο άγιος Διονύσιος και στις ημέρες μας ο άγιος Νεκτάριος ο επίσκοπος Πενταπόλεως. Κι οι δύο αξιωμένοι με τη χάρη των θαυμάτων, γι’ αυτό κι οι δύο στην Εκκλησία με τον τίτλο του θαυματουργού.

Ο άγιος Διονύσιος, αφού εποίμανε για καιρό την επαρχία του, ύστερα παραιτήθηκε, γύρισε στην πατρίδα του τη Ζάκυνθο και πέρασε το υπόλοιπο του βίου τον ως ηγούμενος στο μοναστήρι της Αναφωνήτριας. Αυτό θα πει πως ο αληθινός μοναχός, κι όταν λάβει ιερατι­κούς βαθμούς κι όταν φτάσει να γίνει επίσκοπος, δεν ξεχνάει και θυμάται πάντα πως πρώτ’ απ’ όλα είναι μο­ναχός. Στο μοναστήρι της Αναφωνήτριας έλαμψε ακό­μα για μια φορά η αγιοσύνη του ανθρώπου του Θεού.

Κάποια μέρα μπήκε στο κελλί του ένας κυνηγημένος άνθρωπος, τρέμοντας και ζητώντας προστασία. Είχε βά­ψει τα χέρια του σε ανθρώπινο αίμα, είχε σκοτώσει τον αδελφό του αγίου Διονυσίου. Όταν το άκουσε, ο Άγιος ήταν φυσικό να κλάψει μέσα του και φανερά να δακρύσει, ύστερα όμως σηκώθηκε, άνοιξε την πίσω πόρτα του κελλιού του και οδήγησε το φονιά να φύγει, να κρυφτεί και να σωθεί. Αυτή είναι μια ξεχωριστή και μοναδική πράξη στους βίους των Αγίων της Εκκλησίας, για την οποία δεν υπάρχει ανθρώπινο μέτρο για να την κρίνουμε. Πολύ περισσότερο, που όταν οι συγγενείς του σκοτωμέ­νου, αλλά και του Αγίου, και τα όργανα της εξουσίας ήλθαν στο κελλί και ρωτούσαν για το φονιά, ο άγιος Διο­νύσιος προσποιήθηκε κι απάντησε πως δεν τον είχε δει και πως δεν ήξερε τίποτε.

Γι’ αυτά ένας Ζακυνθινός ποιητής, θέλοντας να εγκωμιάσει την αρετή του αγίου Διονυσίου και θαυμάζοντας το παράδειγμά του, σ’ ένα του ποίημα έγραψε αυτό τον παράδοξο στίχο· «αγιάζει ο δούλος του Θεού την ώρα που αμαρτάνει»! Η αμαρτία του Αγίου ήταν ότι έκρυψε το φονιά του αδελφού και είπε πως δεν τον είδε. Γι’ αυτό λέμε ότι εδώ δεν υπάρχει ανθρώπινο μέτρο για να κρίνουμε την πράξη του αγίου Διονυσίου. Ένα μόνο μέτρο υπάρχει, ο λόγος του Χριστού, που λέγει· «αγαπάτε τους εχθρούς ημών». Τα παραπέρα δεν είναι δικά μας, αλλ’ ανήκουν στη κρί­ση του Θεού.

το άφθαρτο Σκήνωμα 

του Αγίου Διονυσίου

Ο άγιος Διονύσιος επλήρωσε το κοινό χρέος του βίου και «ετελειώθη εν ειρήνη» στα 1624, σε ηλικία δηλα­δή 77 ετών. Κατά την επιθυμία του, τον έθαψαν στο μοναστήρι της μετανοίας του στα Στροφάδια. Όταν ύστερα από χρόνια θελήσανε να κάμουν ανακομιδή των αγίων λειψάνων του, το ιερό σκήνος βρέθηκε ολόκληρο και ακέραιο, ντυμένο τα αρχιερατικά άμφια, όπως το είχαν θάψει, ξεχύνοντας μια πνευματική και αγιασμένη ευωδία. Το μετέφεραν αργότερα στη Ζάκυνθο και είναι τώρα και το προσκυνούν οι πιστοί στο ναό, που τιμάται στο όνομα του αγίου Διονυσίου.

Στα 1703 η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ύστερα από αναφορές και αιτήσεις του κλήρου και του λαού της Ζακύνθου, που εβεβαίωναν για τα πολλά θαύματα και για την πίστη και συνείδηση της τοπικής Εκκλησίας στην αγιωσύνη του, ανακήρυξε επίσημα και συγκαταρίθμησε τον άγιο Διο­νύσιο επίσκοπο Αιγίνης στο εκκλησιαστικό αγιολόγιο· για να τιμάται και εορτάζεται από τους πιστούς και να δοξάζεται στο όνομά του ο Θεός, που είναι «θαυμαστός εν τοις αγίοις αυτού», τώρα και πάντα και στους ατελεύτητους αιώνες. Αμήν.

Πηγή κειμένων: (+ Μητροπ. Σερβίων και Κοζάνης Διονυσίου, Εικόνες Έμψυχοι, σ.440-444)

5. Η εκκλησία μας γιορτάζει την Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων του Αγίου Διονυσίου του Ζακυνθινού στις 24 Αυγούστου.

Το Λείψανο του Αγίου βρίσκεται αδιάφθορο στην ομώνυμη Μονή Ζακύνθου.

Η δεξιά του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους.

Μέρος χειρός του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Παναχράντου Άνδρου.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τοῦ παντίμου Λειψάνου σου τὴν μετάθεσιν, ἀπὸ Στροφάδων εἰς Ζάκυνθον ἐορτάζοντας, Διονύσιε σοφὲ ἀνευφημοῦμεν σέ, σὺ γὰρ παρέχεις δι' αὐτοῦ, χάριν ἄφθονον ἀεί, τοὶς πίστει προσερχομένοις, τὴ θεϊκὴ χορηγία, ὡς τοῦ Χριστοῦ θεράπων γνήσιος.

Κοντάκιον

Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.

Τοῦ σεπτοῦ Λειψάνου σου τῇ μεταθέσει, ἑορτὴν κροτοῦμέν σοι, πᾶς ὁ λαὸς ὁ τοῦ Θεοῦ, πανευσεβῶς εὐφημοῦντές σε, θαυματοφόρε σοφὲ Διονύσιε.

Μεγαλυνάριον

Ἦκεν ἐκ Στροφάδων ὡς θησαυρός, τῇ πόλει Ζακύνθου, τὸν σὸν Λείψανον τὸ σεπτόν, καὶ καταπλουτίζει, θαυμάτων ἐνεργείαις, τῶν εὐσεβῶν τὰ στίφη, ὦ Διονύσιε.

6. ΒΙΝΤΕΟ 1: Ο παρακλητικός κανόνας του Aγ.Διονυσίου εν Ζακύνθω

7. ΒΙΝΤΕΟ 2: Τον Βίο του Αγίου Διονυσίου εκ Ζακύνθου
μας αφηγείται αγαπητοί αναγνώστες της «Αέναης επΑνάστασης»,
ο Αρχιμανδρίτης Νικόδημος Καβαρνός με μουσική υπόκρουση by BrunuhVille.

8. ΒΙΝΤΕΟ 3: «Άγιος Διονύσιος Ζακύνθου, Στροφάδια» 

Απόσπασμα από την εκπομπή «Ιερά Μονοπάτια.

Επιμέλεια-τονισμοί: Σοφία Ντρέκου/Αέναη επΑνάσταση

Δείτε και...

• Ο Βίος της Αγίας Ευφημίας και ο Γέροντας Παΐσιος
• Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος: ένας παράξενος δούλος. Ήταν ελεύθερος μέσα στη σκλαβιά του!
• Η Οσία Πόρνη. Το Θαύμα της Μετάνοιας

Συγκλονιστικό περιστατικό με τον γέροντα “Ιάκωβο Τσαλίκη – …είδα τον άγγελο σου…

http://www.diakonima.gr/2014/12/17/%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B3%CE%AD%CF%81/ΚΛΕΙΤΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε Παπαζάχο, σεις πώς τον γνωρίσατε;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ: Είχε έρθει στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών για τα προβλήματα, πού είχε με την καρδία του. Μόλις έμαθα ότι ήταν εκεί, πήγα να τον δω. Ήταν ή μέρα, πού τον είχαν μετακινήσει από τη Μονάδα Εντατικής Παρακολούθησης σ” ένα δωμάτιο με τρία κρεβάτια κι ένα ράντζο, πάνω στο όποιο είχαν βάλει τον Γέροντα Ιάκωβο. Ή πρώτη εντύπωση μου μόλις τον είδα είναι κάτι πού δεν περιγράφεται. «Αν σας πω ότι ό άνθρωπος αυτός ακτινοβολούσε, θα είναι λίγο. Ή μορφή του ήταν το κάτι άλλο, πράγματι ακτινοβολούσε. Την ώρα πού μπήκα στο δωμάτιο του, ήταν εκεί οι γιατροί, πού έκαναν την καθημερινή επίσκεψη τους στους θαλάμους των ασθενών. Κατά σύμπτωση οί γιατροί εκείνοι ήταν πρώην φοιτητές μου στο Πανεπιστήμιο. Έτσι, μόλις με είδαν, ήρθαν κοντά μου καί με ενημέρωσαν για την κατάσταση της υγείας του Γέροντα. Όταν τελείωσαν κι έφυγαν οί γιατροί, πήγα καί κάθησα δίπλα στο Γέροντα Ιάκωβο, ό οποίος, μόλις με είδε, μου είπε το εξής, το όποιο μ” εκανε πραγματικά ν” άνατριχιάσω,γιατί ήταν κάτι που δεν είχα σκεφτεί ποτέ.
– Δεν σε ξέρω. Πρώτη φορά σε βλέπω. Άλλα βλέπω ότι πίσω σου στέκεται ό άγγελος σου.
Με συγκλόνισε κυριολεκτικά αυτό πού μου είπε. Δεν το λέω για υπερηφάνεια, Καί πρόσθεσε:
– Όλοι οι άνθρωποι έχουν άγγελο. Άλλα τον δικό σου τον είδα. Πρόσεξε να μη τον διώξεις από κοντά σου. Ανατριχιάζω ολόκληρος κάθε φορά, πού το σκέφτομαι, το ίδιο όπως την ώρα εκείνη. Κι ολοκλήρωσε ό Γέρων Ιάκωβος: -Αυτός ό άγγελος έχει κατονομασθεί την ήμερα της βαπτίσεώς σου. Από την ήμερα της βαπτίσεώς σου σε συνοδεύει καί δεν πρέπει να φεύγει από κοντά σου. Είναι αυτός, ό οποίος τελικά θα πάρει την ψυχή σου στα χέρια του καί θα την οδηγήσει την ήμερα της Κρίσεως. Κι όταν θα έρχονται οί δαίμονες καί θα λένε «αυτός έκανε εκείνο, έκανε το άλλο, διέπραξε αυτή την αμαρτία καί την άλλη», τότε ό άγγελος σου θα λέει «ναι, τα έκανε αυτά, αλλά ταυτόχρονα έκανε κι αυτό το καλό, έκανε καί το άλλο καλό». Αυτός είναι ό δικηγόρος, πού θα σε υποστηρίξει. Πρόσεξε, λοίπόν, να μη τον απομακρύνεις. Τον είδα να είναι κοντά σου. Από εκείνη την ώρα, ουδέποτε σταμάτησα να έχω την αίσθηση ότι δίπλα μου υπάρχει ένας άγγελος, ό δικός μου, προσωπικός άγγελος. Αυτό είναι ένα μέγα μήνυμα χαράς προς όλους όσους βαπτιστήκαμε Όρθόδοξοι χριστιανοί.
ΚΛΕΙΤΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Αληθινά εντυπωσιακή εμπειρία αυτή, κύριε Παπαζάχο να δεί ό Γέρων Ιάκωβος το φύλακα άγγελο σας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ: Όταν έβλεπες τον Γέροντα Ιάκωβο είχες την αίσθηση ότι ήταν άλλου κόσμου, ότι μιλούσε μεν για τα προβλήματα σου, αλλά με μια άλλη προοπτική. Καταλάβαινες ότι, όντας δίπλα σου, ζούσε κάπου άλλου. Κι αυτό σε γέμιζε μ” ένα αίσθημα πανηγύρεως.
ΚΛΕΙΤΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Ήταν απ’άλλου φερμένος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ: Καί σου μετέδιδε ότι κι εσύ είσαι για άλλου πλασμένος,ότι δεν είσαι για εδώ.
Πηγή: Από το βιβλίο του ΚΛΕΙΤΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ, «Σύγχρονοι Άγιοι Γέροντες», έκδ. Ι.Μ. Αγ. Μαρίνας καί “Αγ. Ραφαήλ Ξυλοτύμπου, Λευκωσία 1994,
Πηγή: agapienxristou.blogspot.gr

Πώς είναι το «χριστουγεννιάτικο δέντρο» μιας αποχριστιανοποιημένης κοινωνίας;

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/12/blog-post_937.html

Κάπως έτσι: Δηλαδή, ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ...!

Πέρυσι, με φτιάξατε ψεύτικο. Και σεις φαίνεστε για αληθινοί χριστιανοί, μα είστε ψεύτικοι.

Φέτος, με κατεβάσατε από τα ψηλά βουνά. Με ξεριζώσατε. Αποψιλώσατε τα δάση. Έτσι έχετε αποψιλώσει τη ζωή σας. Ξεριζωμένη η πίστη.

Μου στήσατε στη βάση και μια φάτνη. Φάτνες όμως δεν θέλετε στα σπίτια σας. Κούνιες παιδιών δεν φιλοξενείτε. Αφήσατε και πάλι τον Ηρώδη και μπήκε στο σπίτι σας κι έσφαξε το μικρό Χριστό, που ήθελε να γεννηθεί στην οικογένειά σας.

Μου βάλατε και μουσική. Ακούγεται το “Άγια Νύχτα…”. Και η ζωή σας έγινε σατανική νύχτα.

Και λαμπιόνια μου ανάψατε. Κι αναβοσβήνουν. Κάτι άλλα φώτα όμως έχουν σβήσει. Διακοπή ρεύματος. Καμμιά σύνδεση με το Φως, με τ’ Άστρο της Βηθλεέμ…

Στην κορφή μου βάλατε κι ένα ψεύτικο άστρο. Δεν θαυμάζετε όμως “Αυτού τον Αστέρα”.

Θαμπώνεστε απ’ άλλα άστρα, της “τέχνης”, της μπάλας, της πολιτικής, της διαφθοράς!

Μου κρεμάσατε κι αγγελούδια χάρτινα. Άγγελοι στην κόλαση;

Σε λίγο θα με πετάξετε στ’ άχρηστα. Όπως έχετε πετάξει τα ιδανικά, την αγάπη και την ειρήνη, στη χωματερή της σκοπιμότητας, της αδικίας!

Σας εύχομαι αλλιώτικα Χριστούγεννα!

(Από το περιοδικό “Ιωάννης ο Βαπτιστής”)

Μεγάλη είναι η αγκαλιά του Κυρίου μας Ιησού Χριστού

http://www.agioritikovima.gr/thlogos/item/49869-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CE%B9%CE%B7%CF%83%CE%BF%CF%8D-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D

Άγιος Λουκάς Κριμαίας
Μεγάλη είναι η αγκαλιά του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Τόσο μεγάλη, που δεν μπορούμε να φανταστούμε. Ο Κύριος έχει στην αγκαλιά Του όλους όσους υποφέρουν στη ζωή τους, από τις θλίψεις και τις στενοχώριες.

Τί βάθος έχει η καρδιά Του και πόσο δυνατή είναι η αγάπη Του, αφού μπορεί όλους αυτούς που κοπιάζουν και είναι φορτωμένοι να τους αναπαύσει, να τους παρηγορήσει και να τους δώσει δύναμη να υπομένουν τις θλίψεις και να μην απελπίζονται όταν αδικούνται στη ζωή τους!

Το δώρο της μικρής Βασούλας - Συγκλονιστική Αληθινή Ιστορία

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/12/blog-post_158.html


Η Βασούλα είναι ένα κοριτσάκι 11 χρονών.
Τα μαλλιά της μακρυά, όμορφα την κάνουν να μοιάζει σαν άγγελος.

Ήρθε την προηγούμενη Κυριακή στο κατηχητικό. Φορούσε ένα χειμωνιάτικο σκουφάκι.

Έκανε ώρα για να το βγάλει. Σαν να μην ήθελε.

Τελικά από την ζέστη της αίθουσας αναγκάστηκε να το βγάλει.

Ο κατηχητής ο οποίος εκείνη την ώρα μιλούσε σταμάτησε. Τα παιδιά άρχισαν να ψιθυρίζουν δείχνοντας με τα μικρά τους δακτυλάκια το κεφάλι της Βασούλας. Μια μικρή αναστάτωση επικράτησε προς στιγμήν...

Ο κατηχητής μετά την μικρή παύση, συνέχισε κανονικά το μάθημα.Τα μάτια του συχνά πυκνά πέφτανε στο κεφαλάκι της Βασούλας.

Στο τέλος πλησίασε την μικρή και την ρώτησε.

-Βάσω, γιατί έκοψες τα μαλλάκια σου;

Το κοριτσάκι δεν απάντησε. Πήρε από το χέρι τον κατηχητή της και απομακρύνθηκαν από τα άλλο παιδιά.

-Να, κ.Α. μη το πείτε στους άλλους...Μία φίλη μου έχει καρκίνο και της πέσανε τα μαλλιά...γι’αυτό και εγώ έκοψα τα δικά μου ώστε να μην αγοράσει περούκα με ψεύτικα μαλλιά...να φορέσει τα δικά μου...

Ο κατηχητής σάστισε. Το κοριτσάκι χωρίς τα μακρυά της όμορφα μαλλιά έλαμπε όσο ποτέ άλλοτε. Ο κατηχητής δεν άντεξε. Δάκρυσε.

Πήγε να πει κάτι άλλα άρχισε να τραυλίζει. Χάθηκε μέσα στους λυγμούς...

Η μικρή Βασούλα δεν δίστασε. Άνοιξε την αγκαλιά της και τον έκλεισε μέσα της.

-Μην κλαίτε κύριε...

- Κλαίω από χαρά Βασούλα...κλαίω με το υπέροχο δώρο που έκανες στην φίλη σου...


*το περιστατικό έγινε σε κατηχητικό στην πόλη της Βέροιας.


αρχιμ.Παύλος Παπαδόπουλος

Ο Άγιος Διονύσιος ο Νέος (17 Δεκεμβρίου)

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/12/17.html


Ο Άγιος Διονύσιος γεννήθηκε το 1547 μ.Χ. στο χωριό Αιγιαλός της Ζακύνθου. Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Δραγανίγος ή Γραδενίγος Σιγούρος (ή Σηκούρο). Η οικογενειά του ήταν εύπορη και κατείχε μεγάλη έκταση γης, ενώ οι γονείς του συμμετέχοντας στους πολέμους των Βενετών κατά των Τούρκων απέκτησαν και αριστοκρατικό ιδίωμα. Ο πατέρας του λεγόταν Μώκιος και η μητέρα του Παυλίνα, ενώ είχε άλλα δύο αδέλφια τον Κωνσταντίνο και τη Σιγούρα. Σύμφωνα με τοπικές παραδόσεις της Ζακύνθου, που δεν επιβεβαιώνονται ιστορικά, ο Άγιος είχε για ανάδοχο τον Άγιο Γεράσιμο (βλέπε 16 Αυγούστου και 20 Οκτωβρίου).

Ο Άγιος Διονύσιος, ανατράφηκε με τα διδάγματα του Ευαγγελίου. Έτσι γρήγορα διακρίθηκε στα γράμματα και την αρετή. Νωρίς, μόλις ενηλικιώθηκε, ασχολήθηκε με τη διδασκαλία του θείου λόγου, φροντίζοντας συγχρόνως να συντρέχει στην ανακούφιση των φτωχών. Κατόπιν έγινε μοναχός στη βασιλική Μονή των Στροφάδων, παίρνοντας το όνομα Δανιήλ, όπου ασκήθηκε στην αγρυπνία, την εγκράτεια και τη μελέτη των Γραφών.

Αργότερα ο Διονύσιος, θα χριστεί ιερέας παρά τις αρχικές του επιφυλάξεις λόγω της βαριάς ευθύνης της ιεροσύνης, από τον επίσκοπο Κεφαληνίας και Ζακύνθου, Θεόφιλο. Έπειτα, το 1577 μ.Χ., πήγε στην Αθήνα, για να βρει καράβι προκειμένου να ταξιδέψει στα Ιεροσόλυμα. Αλλά ο τότε αρχιερέας των Αθηνών, Νικάνορας, άκουσε κάποια Κυριακή το λαμπρό του κήρυγμα και μετά από πολλές παρακλήσεις τον έκανε επίσκοπο Αιγίνης, με την επίσημη κατόπιν έγκριση της Εκκλησίας Κωνσταντινούπολης, δίνοντας του το όνομα Διονύσιος.

Τα ποιμαντικά του καθήκοντα, επιτέλεσε άγρυπνα και άοκνα. Αναδείχτηκε διδάσκαλος, πατέρας και παιδαγωγός του ποιμνίου του. Η φήμη του είχε διαδοθεί παντού, αλλά αυτός παρέμενε απλός και ταπεινός.

Ασθένησε όμως από τους πολλούς κόπους και παραιτήθηκε. Γύρισε στη Ζάκυνθο, όπου μέχρι το 1579 μ.Χ. ήταν προσωρινός επίσκοπος. Μετά αποσύρθηκε στη Μονή της Θεοτόκου της Αναφωνητρίας, όπου ασκήτευε και με αγάπη κήρυττε και βοηθούσε τους κατοίκους του νησιού.

Οι οικογένειες Σιγούρου και Μονδίνου από διασωθέντα έγγραφα που ανάγονται στα αρχεία της Βενετίας, φαίνεται να είχαν θανάσιμο μίσος. Συμπλοκές μεταξύ των δυο οικογενειών συνέβαιναν διαρκώς. Σε μια από αυτές ο αδελφός του Αγίου, Κωνσταντίνος, δολοφονήθηκε. Στην προσπάθεια όμως να διαφύγει ο δολοφονός του Κωνσταντίνου αναζήτησε καταφύγιο στο μοναστήρι που βρισκόταν ο Άγιος, χωρίς όμως να γνωρίζει τη συγγένεια. Όταν ο δολοφόνος έφτασε στη Μονή, ερωτήθη από τον Διονύσιο, που ήταν ο ηγούμενος της Μονής, γιατί ζητεί καταφύγιο, αφού κανονικά δεν επιτρέπετο να εισέλθει. Ο ίδιος απάντησε πως τον κυνηγούσαν οι Σιγούροι, ενώ μετά από διαρκείς ερωτήσεις ομολόγησε πως δολοφόνησε τον Κωνσταντίνο Σιγούρο. Ο Διονύσιος παρά τη θλίψη του, όχι μόνο έκρυψε τον δολοφόνο αλλά και τον φυγάδευσε. Έτσι με αυτόν τρόπο κατάφερε να αποτρέψει ένα ακόμα έγκλημα και ταυτόχρονα να δώσει τη δυνατότητα μετανοίας στον δολοφόνο, παρά την πικρία για το χαμό του αδελφού του, δίνοντας ένα παράδειγμα συγχωρητικότητας και υψηλής εφαρμογής των Χριστιανικών ιδεωδών. Για τον λόγο μάλιστα αυτό ονομάστηκε και «Άγιος της Συγνώμης».

Ο Διονύσιος πέθανε σε βαθιά γεράματα, 17 Δεκεμβρίου 1622 μ.Χ. Τάφηκε στη Μονή Στροφάδων και κατά την εκταφή το λείψανό του βγήκε ευωδιαστό και αδιάφθορο.

Η αγιότητά του αναγνωρίσθηκε από το οικουμενικό πατριαρχείο το 1703 μ.Χ., αλλά στο νησί ένεκα του βίου του, αλλά και του λειψάνου του ετιμάτο ως άγιος αρκετά νωρίτερα.

Στις 24 Αύγούστου του 1717 μ.Χ. μετεκομίσθη το Σεπτό Σκήνωμά του στη Ζάκυνθο για να προστατευθεί από τους πειρατές. Αρχικά φυλάχτηκε στον Ιερό Ναό του Μετοχίου της Ι. Μονής, στο προάστιο Καλλιτέρος. Το 1764 μ.Χ. εναποτέθηκε οριστικά στην ομώνυμη Ιερά Μονή του, που έχτισαν oί Μοναχοί των Στροφάδων. Από τότε το Σεπτό Σκήνωμά του αποτελεί μέχρι σήμερα πόλο έλξεως χιλιάδων προσκυνητών και πηγή συνεχών ιάσεων και θαυμάτων.

Η ανακήρυξη του Αγίου Διονυσίου σαν Προστάτη της Ζακύνθου, αντί της Παναγίας της Σκοπιώτισσας και του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, έγινε από την Κοινότητα Ζακύνθου ύστερ’ από το έτος 1758 μ.Χ. και πριν από το 1763 μ.Χ., όταν η Βενετσιάνικη Γερουσία ενέκρινε απόφαση του Προβλεπτή Ζακύνθου Φραγκίσκου Μανωλέσου, για την αναγνώριση σαν επίσημης ημέρας της 17ης Δεκεμβρίου κάθε χρόνου. Ως τότε, η επέτειος της Κοιμήσεως του Αγίου Διονυσίου (17 Δεκεμβρίου), θεσπισμένη από τη Συνοδική Έκθεση του 1703 μ.Χ., γιορταζόταν ανεπίσημα, με τη λιτανεία στην πόλη του ιερού Λειψάνου και πανηγύρι. Επίσης, ορίσθηκε να γιορτάζεται επίσημα και η 24η Αυγούστου, επέτειος της μετακομιδής του ιερού Λειψάνου από τα Στροφάδια στη Ζάκυνθο, με πανηγύρι και λιτανεία του Πολιούχου στην πόλη.

saint.gr
Πηγή Optiko.net

O Παπαδιαμάντης για τα Χριστούγεννα.

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2014/12/o_17.html

σχόλιο Γ.Θ : Η συναρπαστική γλώσσα του Παπαδιαμάτη, η γλώσσα που καθιστούσε την Ελληνική αναφισβήτητα την ωραιότερη των γλωσσών, μέσα από ένα ταξίδι γνώσης σχετικά με τα Χριστούγεννα.

«Ἐὰν τὸ Πάσχα εἶναι ἡ λαμπρότατη τοῦ Χριστιανισμοῦ ἑορτή, τὰ Χριστούγεννα βεβαίως εἶναι ἡ γλυκύτατη καὶ συγκινητικωτάτη, καὶ διὰ τοῦτο ἀνέκαθεν ἐθεωρήθη ὡς οἰκογενειακὴ κατ' ἐξοχὴν ἑορτή.
Ἐν τῇ Ἑσπερίᾳ δὲ τὰ κατ' αὐτὴν ἀνεπτύχθησαν καὶ διετυπώθησαν ὄντως, ὥστε προσέλαβεν ἰδιόρρυθμον τίνα τύπον, καὶ ἤθη, ἔθιμα καὶ παραδόσεις ἰδιαίτεραι πρὸς αὐτὴν συνεκροτήθησαν καὶ ἐπ' αὐτῆς ἀντεπέδρασαν.
Ὁλόκληρον φιλολογίαν ἀποτελούσι τὰ λεγόμενα Contes de Noel, τὰ Χριστουγεννιάτικα δήλ. παραμύθια, ὧν τίνα ἐξόχων συγγραφέων ἔργα εἶναι ὡραιότατα, βιβλιοθήκην δὲ ὁλόκληρον δύνανται νὰ γεμίσωσι τὰ κατ' ἔτος ἐκδιδόμενα Christmas Numbers, τὰ ἔκτακτα δήλ. φυλλάδια τῶν εἰκονογραφημένων περιοδικῶν τὰ δημοσιευόμενα ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῶν Χριστουγέννων, μετὰ καλῶν εἰκόνων καὶ ποικιλωτάτης τερπνῆς ὓλης.
Οὐδὲν δὲ ἄπορον ἂν ἐν τῇ Δύσει ἰδίως ἀνεπτύχθη ἡ ἑορτὴ αὔτη, διότι ἐκ τῆς Δύσεως ἔχει ἂν ὄχι τὴν ἀρχήν, τουλάχιστον τὴν τάξιν καὶ τὴν σύστασιν.
Γνωστὸν ὅτι πρῶτος ὁ θεῖος Χρυσόστομος, «ἐλθόντων τινῶν ἀπὸ τῆς Δύσεως καὶ ἀπαγγειλάντων», ἐκανόνισε τὴν ἑορτὴν ταύτην ἐν τῇ Ἀνατολικῇ Ἐκκλησίᾳ, ὄτε, κατ' αὐτὸν τὸν μήνα Δεκέμβριον τῇ ιε', ἐχειροτονήθη πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, περὶ τὰ τέλη τοῦ δ' αἰῶνος.

 Διότι, φαίνεται, ἕως τότε ἐπεκράτει σύγχυσις, καὶ ἐωρτάζετο μὲν κατὰ τόπους ἡ Χριστοῦ Γέννησις, ἀλλ' ἐτέλουν τὴν ἑορτὴν ἄλλοι ἄλλοτε καὶ δὲν συνεφώνουν περὶ τῆς ἡμέρας. Ἡ Δυτικὴ Ἐκκλησία εἶχεν ὁρίσει ἀπ' ἀρχῆς τὴν κε' τοῦ Δεκεμβρίου καὶ τὴν ἡμέραν ταύτην ἔταξεν ἐν τῇ Ἀνατολῇ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος.
Οὒχ ἧττον ὅμως ἡ Χριστοῦ Γέννησις ἐτιμάτο ἔκπαλαι ἐν τῇ Ἀνατολικῇ Ἐκκλησίᾳ, οἱ μέγιστοι δὲ τῶν Πατέρων, οἵτινες ἔζησαν κατὰ τὴν Δ' ἑκατονταετηρίδα, τὸν χρυσοῦν ἐκεῖνον αἰώνα τῆς χριστιανικῆς Ἐκκλησίας, ὧν πολλοὶ εἶναι κατὰ τί ἀρχαιότεροί του Χρυσορρήμονος διδασκάλου, συνέθεσαν πανηγυρικοὺς καὶ ἐγκωμιαστικοὺς λόγους πρὸς τιμὴν τῆς ἡμέρας. 

 Τὸ δημοτικώτατον ἐκεῖνο ᾄσμα, τὸ «Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε, Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε, Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε», εἶναι κατὰ λέξιν ἠρανισμένον ἐκ τοῦ πανηγυρικοῦ του ἱεροῦ Γρηγορίου τοῦ Ναζιανζηνοῦ, τοῦ καὶ Θεολόγου ἐπικαλουμένου. Ἐκ πανηγυρικοῦ λόγου ἐλήφθη ἐπίσης καὶ τὸ ἐξαποστειλάριον τῆς ἑορτῆς.«Ἐπεσκέψατο ἠμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτὴρ ἠμῶν, ἀνατολὴ ἀνατολῶν...»

 Ἡ τελευταία αὐτὴ φράσις, ἔχει τὸ προνόμιον, ὡς ἤκουσα, νὰ ἐμπνέη μέγαν ἐνθουσιασμὸν εἰς τοὺς ἀτυχήσαντας μὲν περὶ τὴν γλώσσαν, Ἕλληνας δὲ τὴν καρδίαν καὶ τὸ φρόνημα ἀδελφοὺς ἠμῶν τῆς Καισαρείας καὶ Καππαδοκίας, εὐλόγως καυχωμένους καὶ λέγοντας ὅτι «ἐξ Ἀνατολῆς τὸ φῶς».

Ἐπειδὴ δὲ περὶ πανηγύρεων καὶ ἐγκωμίων ὁ λόγος, δὲν δύναμαι νὰ λησμονήσω τοὺς προσφιλεῖς μοὶ ἀσματογράφους, καὶ νὰ μὴ ἀποτείνω τὸν φόρον τοῦ θαυμασμοῦ μου εἰς πάντας μὲν τοὺς ποιητᾶς τῶν διαφόρων τῆς ἑορτῆς ὕμνων, ἀλλ' ἰδίως εἰς τοὺς συνθέτας τῶν δυὸ αὐτῆς Κανόνων, τὸν ἱερόν, λέγω, Κοσμᾶν, ποιητὴν τοῦ ἀ' Κανόνος, οὐ ἡ ἀρχὴ «Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε...», καὶ τὸν πολὺν Ἰωάννην τὸν Δαμασκηνόν, ποιητὴν τοῦ β' Κανόνος, οὐ ἡ ἀρχὴ «Ἔσωσε λαόν...». Ὁ β' οὗτος Κανών, συγκείμενος ὅλος ἐκ δωδεκασυλλάβων ἰαμβικῶν στίχων (καθότι τὸ μέλος δὲν ἐπιτρέπει τρίβραχυν οὐδ' ἀνάπαιστον ἐν οὐδεμίᾳ τῶν διποδιῶν χώρα), ἔχει ὡς ἀκροστιχίδα τὸ ἤρωοελεγειον τοῦτο ἐπίγραμμα:

Ἐνείπης μελέεσσιν ἐφύμνια ταῦτα λιγαίνει
Υἵα Θεοῦ, μερόπων εἵνεκα τικτόμενον
Ἐν χθονί, καὶ λύοντα πολύστονα πήματα κόσμου
Ἀλλ' ἀνά, ῥητήρας ῥύεο τῶνδε πόνων.
Ἕν μόνον ᾆσμα θὰ παραθέσω ἐκ τοῦ ἰαμβικοὺ τούτου Κανόνος ὡς δεῖγμα τοῦ ὅλου:
Λύμην φυγοῦσα τοῦ θεούσθαι τῇ πλάνῃ,
Ἄλητον ὑμνεῖ τὸν κενούμενον Λόγον
Νεανικῶς ἅπασα σὺν τρόμῳ κτίσις,
Ἄδοξον εὖχος δειματουμένη φέρειν,
Ῥευστὴ γεγώσα, κἀν σοφὼς ἐκαρτὲρει.

Καὶ ἐκ τοῦ πρώτου Κανόνος παραθέτω ἐπίσης τρία κατὰ σειρὰν τροπάρια της η' ᾠδῆς. Καὶ τὰ τρία ἀναφέρονται εἰς τὴν προσκύνησιν τῶν Μάγων, ἀλλ' ἐν μὲν τῷ α' καὶ γ' εὐφυῶς ἀντιπαραβάλλεται αὔτη πρὸς τὴν αἰχμαλωσίαν Βαβυλῶνος, ἐν δὲ τῷ β' γίνεται εὔγλωττος ὑπαινιγμὸς εἰς τὸν ψαλμὸν «Ἐπὶ τῶν ποταμῶν Βαβυλῶνος ἐκεῖ ἐκαθίσαμεν...». Τὰ τρία τροπάρια ἔχουσιν ὡς ἑξῆς :
Ἕλκει Βαβυλῶνος ἡ θυγάτηρ παῖδας δορικτήτους Δαυΐδ, ἐκ Σιὼν ἐν αὐτῇ, δωροφόρους πέμπει δὲ μάγους παῖδας, τήν του Δαυΐδ θεοδόχον θυγατέρα λιτανεύσοντας, διὸ ἀνυμνοῦντες ἀναμέλψωμεν, εὐλογεῖται ἡ κτίσις πᾶσα τὸν Κύριον, καὶ ὑπερυψούτω, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.

Ὄργανα παρέκλινε τὸ πένθος ᾠδῆς, οὐ γὰρ ᾖδον ἐν νόθοις οἱ παῖδες Σιών. Βαβυλῶνος, λύει δὲ πλάνην πᾶσαν καὶ μουσικῶν ἁρμονίαν, Βηθλεὲμ ἐξανατείλας Χριστός, δι' ὁ ἀνυμνοῦντες, κτλ.

Σκύλα Βαβυλὼν τῆς βασιλίδος Σιὼν καὶ δορίκτητον ὄλβον ἐδέξατο, θησαυροὺς Χριστὸς ἐκ Σιὼν δὲ ταύτης καὶ βασιλεῖς, σὺν ἀστέρι ὁδηγῷ ἀστροπολούντας ἕλκει, κτλ.κτλ.

Καὶ κατὰ τὴν ἔννοιαν καὶ κατὰ τὴν γλώσσαν τὰ ἀνωτέρω παρατεθέντα ἀποσπάσματα, ἀδιστάκτως φρονῶ, ὅτι εἶναι ἐκ τῶν ὡραιοτέρων λεκτικῶν καλλιτεχνημάτων πάσης ἐποχῆς, καὶ τὸ λέγω χάριν ἐκείνων ἐκ τῶν ἡμετέρων, ὅσοι ἐκ προκαταλήψεως νομίζουσιν ὅτι δὲν ἐγράφοντο Ἑλληνικά, κατὰ τὸν Ζ' καὶ Η' αἰώνα, ὑποθέτοντες καλοκαγάθως, ὅτι τὰ παρ' ἠμῶν τῶν σημερινῶν γραφόμενα εἶναι Ἑλληνικά, καὶ ὅτι θ' ἀναγνωσθώσι ποτὲ ὡς Ἑλληνικὰ ὑπὸ τῶν ἐπιγιγνομένων.»

 

(«Ἐφημερίς» [ἀρ. 359, 25 Δεκεμβρίου 1887, 2γ.)

πηγή / vizantinaistorika.blogspot.gr/2014/12/o.html

ΕΚΤΑΚΤΟ Δελτίο Καιρού- Ερχονται καταιγίδες τις επόμενες ΩΡΕΣ- Τι καιρό θα κάνει τα Χριστούγεννα- Αναλυτικά η Πρόγνωση!

http://www.makeleio.gr/?p=233370


Που εκδηλωθούν έντονα φαινόμενα τις επόμενες ώρες
Τώρα η κακοκαιρία προχωράει προς τη Χαλκιδική, την ανατολική Μακεδονία και αργότερα τη Θράκη. Οι βροχές εκεί θα είναι αρκετά δυνατές και μάλιστα θα επιβαρύνουν την ήδη φορτισμένη κατάσταση από τις προηγούμενες βροχές και τα ποτάμια που εκβάλλουν στο Αιγαίο, γι΄αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή.
Οι περιοχές που θα εκδηλωθούν περισσότερες βροχές τις επόμενες ώρες είναι η Ξάνθη, η Κομοτηνή, η Αλεξανδρούπολη και μετά η Λήμνος, η Σαμοθράκη, η Μυτιλήνη, η Χίος, η Σάμος, η Πάτμος, η Κάλυμνος, η Κως και η Ρόδος. Τα δε Δωδεκάνησα περιμένουμε να επηρρεαστούν από τις δυνατές βροχές απο το απόγευμα και προς το βράδυ και κυρίως τη νύχτα.
Οι άνεμοι θα πνέουν από νότιες διευθύνσεις που θα φτάσουν στα πελάγη τα 6 μποφόρ και τοπικά στο βόρειο Αιγαίο τα 7 μποφόρ. Η θερμοκρασία θα κυμανθεί από στη βόρεια Ελλάδα από 2 εως 11 βαθμούς, στα κεντρικά από 7 εως 16 βαθμούς ενώ στην Κρήτη, τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα από 12 εως 18 βαθμούς κελσίου.
Στην Αττική περιμένουμε νεφώσεις με βροχές κατά διαστήματα οι οποίες από το απόγευμα και προς το βράδυ θα δυναμώσουν και ενδεχομένως να εκδηλωθεί καταιγίδα. Οι άνεμοι θα πνέουν από νότιες διευθύνσεις 4 με 6 μποφόρ αλλά αργότερα θα γυρίσουν σε δυτικούς με την ίδια ένταση. Ο υδράργυρος θα κυμανθεί από 9 εως 15 βαθμούς κελσίου.
Στη Θεσσαλονίκη περιμένουμε νεφώσεις με βροχές. Βελτίωση θα υπάρξει από το βράδυ και μετά. Οι άνεμοι θα πνέουν από δυτικές διευθύνσεις 3 με 5 μποφόρ ενώ ο υδράργυρος θα κυμανθεί από 5 εως 10 βαθμούς κελσίου.
Πως θα εξελιχθεί η κακοκαιρία την Πέμπτη
Περιμένουμε κυρίως στα νησιά του βορείου και ανατολικού Αιγαίου καθώς και στα Δωδεκάνησα νεφώσεις με βροχές και καταιγίδες οι οποίες το πρωί θα είναι κατά τόπους ισχυρές. Σταδιακή εξασθένιση των φαινομένων θα υπάρξει προς το βράδυ και μετά. Στην υπόλοιπη χώρα περιμένουμε λίγες νεφώσεις παροδικά αυξημένες με τοπικές βροχές κυρίως στις νοτιότερες περιοχές της χώρας οπου δεν αποκλειεται να εκδηλωθούν και κάποιες τοπικές καταιγίδες. Οι περιοχές που περιμένουμε την Πέμπτη να έχουν τα περισσότερα φαινόμενα είναι η Σάμος, η Πάτμος, η Κάλυμνος, η Κως και η Ρόδος.
Οι άνεμοι θα πνέουν δυτικοί 3 με 5 μποφόρ αλλά αργότερα θα γυρίσουν σε βοριάδες με την ίδια ένταση. Η θερμοκρασία στη βόρεια Ελλάδα θα κυμανθεί από 2 εως 12 βαθμούς, στα κεντρικά από 8 εως 16 βαθμούς ενώ στην Κρήτη, τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα θα κυμανθεί από 12 εως 18 με 19 βαθμούς κελσίου.
Στην Αττική περιμένουμε νεφώσεις με πιθανότητα να πυκνώσουν προς το μεσημέρι. Οι άνεμοι θα πνέουν μεταβλητοί, κυρίως από δυτικές διευθύνσεις 2 με 4 μποφόρ. Ο υδράργυρος θα κυμανθεί από 6 εως 16 βαθμούς κελσίου.
Στη Θεσσαλονίκη περιμένουμε νεφώσεις που καθώς θα περνάει η μέρα θα αρχίσουν να αραιώνουν και προς το απόγευμα θα βει και ηλιος. Οι άνεμοι θα πνέουν βορειοδυτικοί 3 με 4 μποφόρ ενώ ο υδράργυρος θα κυμανθεί από 6 εως 16 βαθμούς κελσίου.
Τι καιρό θα κάνει τα Χριστούγεννα
Οσον αφορά στην εξέλιξη του καιρού την Παρασκευή και το Σάββατο, βελτιωμένος προβλέπεται να είναι ο καιρός καθώς δε φαίνεται να εχουμε φαινόμενα εκτός από τα Δωδεκάνησα οπου εκεί φαίνεται να εχουμε κάποιες τοπικές βροχές που όμως το Σάββατο θα εξασθενήσουν. Στις υπόλοιπες περιοχές θα έχουμε αρκετή λιακάδα.
Την Κυριακή ενώ ο καιρός αρχικά θα είναι καλός, περιμένουμε προοδευτικά να συννεφιάσει κυρίως στις νοτιότερες και ανατολικές περιοχές, δηλαδή τις Κυκλάδες, την Κρήτη και τα Δωδεκάνησα και θα εκδηλωθούν κάποιες πρόσκαιρες βροχές δίχως όμως ιδιαίτερη ένταση.
Προς τη Δευτέρα περιμένουμε χιονοπτώσεις στα κεντρικά και βόρεια καθώς οι άνεμοι θα έχουν γυρίσει σε βοριάδες οι οποίοι θα ενισχυθούν και στα πελάγη θα φτάσουν τα 7 μποφόρ.
Την Τρίτη, την Τετάρτη και την Πέμπτη των Χριστουγέννων ο καιρός θα γλυκάνει και θα είναι βελτιωμένος. Θα έχουμε μεγάλα διαστήματα με ήλιο και άνοδο της θερμοκρασίας στους 16 ακόμη και στους 17 βαθμούς κελσίου στις νότιες ηπειρωτικές περιοχές. Ωστόσο στη βόρεια Ελλάδα το κρύο θα είναι τσουχτερό.

Δαιμονικής εμπνεύσεως οικουμενιστικό-πανθρησκειακό όραμα, θα ταράξει την εκκλησία της Ελλάδος

http://attikanea.blogspot.gr/2014/12/blog-post_315.html 

"Η εισήλαση της οικουμενιστικής λαίλαπας στην εκκλησιαστική ζωή"

Σαν μονιός άγριος και σαν χείμαρρος μανιασμένος έχει εισβάλλει ο δαιμονοκίνητος οικουμενισμός στον εκκλησιαστικό βίο μεταίρων τα τεθέντα υπό του Κυρίου, των αποστόλων και των πατέρων όρια, μεταθέτων τα αμετάθετα,καταλύων τα ακατάλυτα, μειγνύων τα άμεικτα και συγχέων τα ασύγχυτα. 

 

Δυστυχέστατα για την ιερότατη υπόθεση της προασπίσεως του Ορθοδόξου Δόγματος, προς μεγίστη χαρά του σατανά και των εν τω κόσμω οργάνων του, επί τεραστία βλάβη της πανορθοδόξου ενότητος και προς δεινό σκανδαλισμό του πιστού λαού ένιοι εκκλησιαστικοί ταγοί, με «πρώτους και καλύτερους» τους αρχιερείς του πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως με επικεφαλής τον πατριάρχη Βαρθολομαίο όπως προκύπτει απ την ανάγνωση και μελέτη των κατά καιρούς δηλώσεών τους και την αναδίφηση της εν γένει πολιτικής που ακολουθούν στον κατ εξοχήν ευαίσθητο τομέα των διαχριστιανικών και διαθρησκειακών σχέσεων, υπηρετούν δυστυχώς το δαιμονικής εμπνεύσεως οικουμενιστικό-πανθρησκειακό όραμα, δέσμιοι, προφανώς, ολέθριων συγκρητιστικών ιδεοληψιών και αγκυλώσεων, απότοκων, ίσως, της «μαθητείας τους» «παρά τους πόδας» εγνωσμένων τοις πάσι,οικουμενιστικού προσανατολισμού, ηγετικών παραγόντων του εκκλησιαστικού βίου, κεκοιμημένων όντων (αναφέρομαι, κυρίως,στους μακαριστούς Αθηναγόρα Σπύρου και Μελίτωνα Χατζή).

 

Το πεπαρρησιασμένο, ομολογιακό και γέμον εμπόνου αγωνίας κείμενο της συνάξεως εκτός από έκφραση διαμαρτυρίας για την εισήλαση της οικουμενιστικής λαίλαπας στην εκκλησιαστική ζωή, έχω τη γνώμη ότι θέτει και όλους μας, κληρικούς και λαικούς, προ των ευθυνών μας, αναφορικά με τη στάση μας έναντι των εκφυλιστικών αυτών φαινομένων και των εμπνευστών και πρωτουργών τους.

 

 Ειδικά οι κληρικοί και δη οι έχοντες τον τρίτο βαθμό της ιερωσύνης σταθμίζοντας τις ευθύνες τους θα πρέπει να σκεφθούν σοβαρά και την προοπτική και το ενδεχόμενο της διακοπής του μνημοσύνου του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως μιμούμενοι το παράδειγμα των μακαριστών συνεπισκόπων τους Αυγουστίνου του νεοχρυσοστόμου, Αμβροσίου του λεοντόκαρδου και Παύλου του απλού και κεχαριτωμένου.

 

 

Λ.Ν

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

 

aktines.blogspot.gr

Πηγή

ΣΤΗ ΦΟΡΑ νέες ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ εκφράσεις της…ΕΚΠΤΩΤΗΣ “Πριγκίπισσας της Κάντζας” Κ.Σπυροπούλου στους συνεργάτες της: “Στο μ@@ι μου σας γράφω, εδώ είναι το ΜΑΓΑΖΙ ΜΟΥ” !!

http://www.makeleio.gr/?p=233244

Αναβρασμός και ανακατατάξεις στον Alpha μετά το άνευ προηγουμένου ξέσπασμα της Κωνσταντίνας Σπυροπούλου,… με απρεπείς εκφράσεις και βωμολοχίες εναντίον των συνεργατών της την περασμένη εβδομάδα, που έφερε την οριστική ρήξη με το κανάλι της Κάντζας.
Το toratora.gr, μετά το όργιο φημών που κυκλοφόρησαν από την Κυριακή το απόγευμα περί διακοπής της εκπομπής της Σπυροπούλου, φέρνει στο φως της δημοσιότητας και άλλες ατάκες της παρουσιάστριας, που φέρεται να είπε στην περίφημη σύσκεψη, για την οποία έχει προκληθεί σάλος, εξαιτίας της συμπεριφοράς της που ουσιαστικά αποτελεί… καθημερινότητα, καθώς με αυτούς τους τρόπους μιλάει στους συνεργάτες της κάθε φορά που δεν ικανοποιούνται οι απαιτήσεις της.
«Είστε ένα τίποτα όλοι! Είστε εδώ γιατί εγώ γουστάρω!», «Όλα αρχίζουν και τελειώνουν σε εμένα. Στο μ@@@ μου όποιος δεν γουστάρει. Είστε όλοι αναλώσιμοι», «Αν θέλετε αυτά, να τα κάνετε αλλού, όχι στο μαγαζί μου», «Να πάτε να…», είναι μερικές μόνο από τις εκφράσεις που αποδίδονται στην Κωνσταντίνα Σπυροπούλου και τις οποίες θεωρείται ότι ξεστόμισε μεταξύ άλλων άπταιστων «γαλλικών» στην περίφημη σύσκεψη της περασμένης εβδομάδας, που οδήγησε στη ρήξη με το κανάλι και φούντωσε τα σενάρια περί αποχώρησής της από τον Alpha.
Μέχρι στιγμής, επίσημη ανακοίνωση για το… μέλλον της Σπυροπούλου από τον Alpha δεν υπάρχει, ωστόσο στελέχη του καναλιού τη Δευτέρα διέψευδαν ότι η εκπομπή κόπηκε, αποφεύγοντας όμως και να ξεκαθαρίσουν τι θα γίνει από το νέο έτος.
Διαβάστε επίσης:
Αυτή είναι η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΣΠΟΝΤΑ της Μενεγάκη για την απομάκρυνση της “Πριγκίπισσας της Κάντζας” Κ.Σπυροπούλου από τον ALPHA!! (βίντεο)

ΣΟΚάρουν οι ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ για τον Μένη Κουμανταρέα: Η Λιλή, ο Αλβανός εκβιαστής και οι νύχτες της αμαρτίας!

http://www.makeleio.gr/?p=233233

Μία εβδομάδα μετά την άγρια δολοφονία του γνωστού συγγραφέα Μένη Κουμανταρέα… στο σπίτι του, στην Κυψέλη, ο δράστης που τον χτύπησε και τον στραγγάλισε κυκλοφορεί ελεύθερος. Στο «μικροσκόπιο» των Αρχών έχουν μπει η έντονα κοινωνική ζωή του 83χρονου πεζογράφου, οι κατά καιρούς παρέες του με αλλοδαπούς (κυρίως με Αλβανούς και Ρουμάνους), στο πλαίσιο και της αντιρατσιστικής δράσης του, καθώς και το οπτικό υλικό από τις κάμερες καταστημάτων στη γειτονιά της οδού Ζακύνθου.
Οι αστυνομικοί του Τμήματος Ανθρωποκτονιών της Ασφάλειας Αττικής που έχουν αναλάβει την ερευνά για το έγκλημα, το οποίο συγκλόνισε το πανελλήνιο, έχουν γυρίσει πίσω τον χρόνο και εξετάζουν μια -άγνωστη στο ευρύ κοινό- δικογραφία που είχε σχηματιστεί σε βάρος ενός Αλβανού ο οποίος φέρεται ότι εκβίαζε τον Μένη Κουμανταρέα. Πρόκειται για άγνωστο ντοκουμέντο, που φέρνει στο φως της δημοσιότητας απογευματινή εφημερίδα.

Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, το 2004 ο πεζογράφος είχε απευθυνθεί στο Τμήμα Εκβιαστών της Ασφάλειας και είχε καταγγείλει ότι ένας Αλβανός, με τον οποίο είχε κοινωνικές επαφές και κάποια εργασιακή σχέση, τον εκβίαζε προκειμένου να του αποσπάσει χρήματα, τα οποία -όπως τουλάχιστον είχε ισχυριστεί τότε ο αλλοδαπός- του χρωστούσε ο συγγραφέας.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο συγγραφέας αρχικά είχε μισθώσει αντί 400 ευρώ τον μήνα έναν άλλο αλλοδαπό -επίσης Αλβανό- για να τον βοηθά σε εργασίες και στις κοινωνικές δραστηριότητές του. Επειτα από ένα χρονικό διάστημα το πρόσωπο αυτό θέλησε να αποδεσμευτεί και φέρεται ότι του σύστησε έναν συμπατριώτη του για να το αντικαταστήσει. Φαίνεται πως σε αυτή τη φάση δημιουργήθηκαν κάποια προβλήματα, με αποτέλεσμα ο Μένης Κουμανταρέας να μην του πληρώνει ολόκληρο το ποσό, σύμφωνα πάντα με τους τότε ισχυρισμούς του αλλοδαπού. Επειτα από αυτή την εξέλιξη ο συγγραφέας απευθύνθηκε στην Ασφάλεια, καθώς ο νεαρός Αλβανός φέρεται ότι τον εκβίαζε, ενώ ένα βράδυ είχε εισβάλει στο διαμέρισμά του. Για την υπόθεση είχε σχηματιστεί δικογραφία σε βάρος του αλλοδαπού.
Παράλληλα, οι έρευνες της Ασφάλειας επικεντρώνονται στις τελευταίες παρέες του 83χρονου συγγραφέα με αλλοδαπούς, οι οποίοι όμως δεν φαίνεται να του έδιναν τα πραγματικά στοιχεία τους. Πολύς λόγος έγινε για το ραντεβού του Μένη Κουμανταρέα στην πλατεία Βικτωρίας με τον «Πωλ» από τη Ρουμανία, στο οποίο όμως ποτέ δεν πρόλαβε να πάει, καθώς βρέθηκε δολοφονημένος. «Τόσο το όνομα όσο και η εθνικότητα του συγκεκριμένου ανθρώπου πιστεύουμε πως είναι ψεύτικα. Το πρόσωπο που αναζητούμε για να το εξετάσουμε δεν είχε κανένα λόγο να πει στον συγγραφέα το πραγματικό όνομά του και την καταγωγή του. Μπορεί να είναι Αλβανός, ακόμα και Βούλγαρος ή μπορεί πράγματι να είναι Ρουμάνος» λέει στην «Espresso» αστυνομικός που συμμετέχει στις έρευνες για την εξιχνίαση του στυγερού εγκλήματος.
Το προφητικό απόσπασμα για τον στραγγαλισμό
Ενα απόσπασμα από το τελευταίο βιβλίο του συγγραφέα μοιάζει προφητικό, καθώς ο ήρωας περιγράφει μια επίθεση που δέχτηκε από αλλοδαπό, τον Νουάρ, ο οποίος τον λήστεψε απειλώντας να τον στραγγαλίσει. «Ηταν ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό παιδί. (…) Ηρθε δύο φορές συνοδεία με εκείνο το απόβρασμα. Την τρίτη φορά, εφόσον υποτίθεται ότι είχε κερδίσει πια την εμπιστοσύνη μου, ήρθε μόνος. Κι ενώ εγώ με το νου μου είχα πλάσει εναγκαλισμούς, εκείνος αρπάζοντάς με από τον λαιμό μού ζήτησε επίμονα χρήματα και πιστωτικές κάρτες. Με άφησε μονάχα όταν του υποσχέθηκα ότι θα τον βοηθούσα. (…) Η κατάληξη ήταν ότι κάλεσα την Ασφάλεια και τον έπιασαν επ’ αυτοφώρω. Είχα, όσο να ‘ναι, φοβηθεί από τις απειλές και τα αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα».
Θεοδόσης Π. Πάνου
Οι νύχτες της αμαρτίας στις αγκαλιές άγνωστων αντρών
Αυτοψυχογράφημα ή προφητικό μυθιστόρημα; Οπως και να ‘χει, ο Μένης Κουμανταρέας στο τελευταίο βιβλίο του «Ο θησαυρός του χρόνου» (εκδόσεις Πατάκη) μιλάει ανοιχτά για την ιδιαίτερη ερωτική ζωή ενός ήρωα (κατά σύμπτωση η σύντροφός του ονομάζεται Λιλή, όπως λεγόταν και η σύζυγός του) και βγάζει στη φόρα τα ενδότερα μιας καλά κρυμμένης ζωής, πίσω από τα θαμπά φώτα των σκοτεινών μαγαζιών, στα οποία «ψωνίζονται» γηραιοί κύριοι με αλλοδαπούς-βίζιτες.

«Είμαι πια σε ηλικία να τα αναπαράγω όλα, ομολογημένα και ανομολόγητα, -ιδίως αυτά- σαν να πρόκειται γα τα τελευταία σημάδια που θα αφήσω πίσω μου» αναφέρει ο Κουμανταρέας στις πρώτες σελίδες του -πραγματικά πολύ- ενδιαφέροντος μυθιστορήματός του, στο οποίο -σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν άνθρωποι που τον γνώριζαν καλά- προοιωνίζεται το τραγικό φινάλε του.
Τον τίτλο του βιβλίου έδωσε ο Θάνος Φωσκαρίνης, ο επί σειρά ετών φίλος και «στενός» συνεργάτης του Κουμανταρέα. «Δεν μπορεί να συλλάβει ο νους μου ότι την ώρα που εγώ τον περίμενα να γυρίσει πίσω, κάποιοι τον σκότωναν στο σπίτι του» δηλώνει στην «Espresso» ο κύριος Φωσκαρίνης.

Το ίδιο αίσθημα επικρατεί και στους περισσότερους κατοίκους της γειτονιάς του. Πολλοί από αυτούς που συγκεντρώνονται στο βραδινό του στέκι, εκείνο της Μαρίας, όπου πήγαινε για φαγητό, προσπαθούν να εξηγήσουν τα αίτια της δολοφονίας του. Μάλιστα, κάποιοι μιλούν για ένα γερό ποσό που υπήρχε στο σπίτι του (από την πώληση ακινήτου στα βόρεια προάστια), για τις καθημερινές, αλλά και τις ιατροφαρμακευτικές ανάγκες του, ειδικά τον τελευταίο καιρό που ο καρκίνος στους λεμφαδένες είχε αρχίσει να τον καταβάλλει.
«Προφητικά»
«Αυτό που έχω να πω είναι πως πρόκειται για ένα βιβλίο προφητικό, στο οποίο υπάρχει η αίσθηση του θανάτου της Λιλής, αλλά τελικά ήρθε και ο θάνατος του Μένη. Ειδικά, δε, με εκείνη τη σκηνή του νεκροθάφτη, ο οποίος ανοίγει έναν λάκκο στην είσοδο της πολυκατοικίας του ήρωα, εγώ όταν την είχα διαβάσει δεν ένιωσα καλά και ζήτησα από τον Μένη να την αφαιρέσει» συμπληρώνει Θάνος Φωσκαρίνης.
Ποια είναι όμως τα πιο σημαντικά αποσπάσματα του συγκεκριμένου βιβλίου;
Στο βιβλίο του Μένη Κουμανταρέα η επί μισό αιώνα σύντροφός του Λιλή (η οποία σκιαγραφείται και στο εξώφυλλο διά χειρός Αντιγόνης Πασίδη) κυριαρχεί με αναφορές. Ο συγγραφέας μόνο καλά λόγια είχε για εκείνη. Αφού αναφέρει ότι γνωρίστηκαν σε μια εταιρία που ασφάλιζε πλοία και αεροπλάνα, στην οποία εργάζονταν και οι δύο, συμπληρώνει με τη γνώριμη γλαφυρή πένα του: «Με ωραία πράσινα μάτια, καλλίγραμμες γάμπες, κομψά ντυμένη, που την είχαν αποσπάσει στο λογιστήριο, παρόλο που η ειδικότητά της σε προηγούμενη δουλειά ήταν στις ασφάλειες ζωής. (Μαζί της επρόκειτο να κάνω κι εγώ μια ισόβια ασφάλεια ζωής). Σαν μια ηλιαχτίδα φωτός στο μουντό υπαλληλικό τοπίο, η Λιλή -γράφω το όνομά της με ευσέβεια πιστού, που προσκυνά ένα άγαλμα θεότητας- φώτισε τις μέρες εκείνες, τα χρόνια καλύτερα, της υπαλληλικής μας ζωής… Κι εξακολουθεί να τα φωτίζει με όσες δυνάμεις τής απέμειναν, φρουρός ακοίμητος της ζωής μου».
Σε άλλο σημείο μιλάει για τη σκιερή πλευρά του ήρωα (εαυτού του;), την οποία όπως τονίζει: «Το καλύτερο λαγωνικό της αστυνομίας αδυνατεί να εξιχνιάσει».
Ωστόσο δεν το κρύβει ότι η Λιλή -έστω και αν της έκρυψε κάποια δικά του μυστικά- ήταν το πρωταγωνιστικό πρόσωπο της ζωής του. «Είναι εγκλήματα που έχω διαπράξει, έργω διανοία, όπως λέει και η Εκκλησία, τα οποία και οι πιο στενοί μου άνθρωποι αγνοούν. Υπάρχουν μυστικά που κρατώ επτασφράγιστα από τη Λιλή, χωρίς αυτό να σημαίνει λιγότερη κατανόηση ή αγάπη από μέρους μου. Η ζωή της, αυτό να λέγεται, είναι πολύ πιο καθαρή απ’ τη δική μου, πράγμα που κάνει τη θέση της πλεονεκτική. Οτιδήποτε πάντως να συμβαίνει, σε πείσμα κάθε σχέσης ή σκέψης κρυφής, εκείνη κρατά την κύρια, την κεντρική θέση στη ζωή μου. Για να πληρωθεί το ρηθέν από τον Αλληλογράφο μου: “Οι άντρες δεν είναι ο προορισμός σου. Ο,τι άλλο κι αν συμβαίνει στη ζωή σου, κατ’ ουσίαν ένα και μόνο πρόσωπο θα πρωταγωνιστεί: γυναίκα”».
«Μπάμια» ή «φίφα»
Ο Λευτέρης ή Σπίνος είναι ένας από τους άντρες με τους οποίους βρίσκεται σε ένα δωμάτιο και η συζήτησή τους αφορά το αντρικό… μόριο.
«Βρεθήκαμε μόνοι στο δωμάτιό του με την πόρτα κλειδωμένη. Εβγαλε με άνεση τα ρούχα του κι έμεινε με το φανελάκι κι ένα σώβρακο απ’ αυτά που οι άντρες φορούσαν παλιά, μακρύ ως το γόνατο, από καραβόπανο».
«Ωραίο σώμα!»
«Είχε ωραίο σώμα, καλοσχηματισμένο, με λευκό δέρμα, όχι όμως ασπρουλιάρικο. Οι μύες του διαγράφονταν όπως στους νέους στη ζωοφόρο του Παρθενώνα. “Εσύ με αυτό το κορμί” του είπα “μπορείς να πηγαίνεις με τις καλύτερες και όχι στις πόρνες”. “Μα ούτε οι πουτάνες με θέλουν” μου είπε με παράπονο. Φαντάστηκα αμέσως ότι θα είχε εργαλείο υπερμέγεθες, γιατί είχα ακουστά περιπτώσεις που οι γυναίκες φυλάγονταν από τους άντρες που μπορούσαν να τις τραυματίσουν πάνω στην πράξη. Σαν να είχε μαντέψει τη σκέψη μου, ο Λευτέρης γέλασε σαρκαστικά. “Δες” μου είπε και κατέβασε ξαφνικά το σώβρακό του. “Αν δεν βλέπεις, καλύτερα να φορέσεις τα γυαλιά σου”. Το μόριό του ήταν σαν μικρού παιδιού, αυτά που οι άλλοι άντρες αποκαλούν “μπάμιες” κι οι αδερφές “φίφα”. “Δεν μπορεί” του είπα “όταν θα έχει στύση, θα μεγαλώνει αρκετά”. Πάλι γέλασε. Πικρά. “Μη φανταστείς, και κλωσημένος είναι ζήτημα αν μεγαλώνει ένα πόντο”, κι ανέβασε το σώβρακό του. “Δεν πειράζει” του είπα “μια γυναίκα που σε θέλει πραγματικά δεν σταματάει εκεί”. Ή ένας άντρας που σε ποθεί, είπα από μέσα μου».
Σε μπαρ όπου συχνάζουν ώριμοι ματσωμένοι κύριοι και αλλοδαποί-βίζιτες έρχεται σε επαφή με τον Λούνα. «Δεν έχει σημασία η ονομασία αυτού του μπαρ, πάντως εγώ το έχω βαφτίσει “Τα παιδιά της Σωτηρίας”, είτε λόγω του Στρατού της Σωτηρίας που αντιπροσωπεύουν αυτά τα παιδιά για τις ψυχές των γκέι πελατών είτε από το όνομα του Σωτήρη, που είναι εύθυμος και αθυρόστομος ιδιοκτήτης (…) Ο Σωτήρης μού προτείνει μια θέση στον κόκκινο καναπέ και ψιθυριστά στο αυτί μού δείχνει ένα νεαρό. “Είναι καλό παιδί” μου λέει “κι έχει προσόντα”. Το μάτι σπινθηρίζει πονηρά. “Aσε τα προσόντα” του λέω “είναι έμπιστος;”. “Οσο έμπιστοι είναι όλοι τους. Τουλάχιστον δεν ακούστηκε ποτέ κάτι γι’ αυτόν”. Αλλά και για τα παιδιά που έπαιρνε ο Παζολίνι δεν είχε ακουστεί τίποτα γι’ αυτά.
»Ο νεαρός είναι Ρουμάνος, για την ακρίβεια Ρουμανοτσιγγάνος και αντίθετα με τους δικούς μας μαυριδερούς γύφτους, έχει γκριζογάλανα μάτια και λευκό δέρμα. Τα ελληνικά του είναι αρκετά καλά, χωρίς να μπορεί να πει κανείς ότι έχει φοιτήσει με δάσκαλο τον Μπαμπινιώτη ή τον Μαρωνίτη. “Πώς σε λένε;” “Λούνα”, μου λέει, “όπως το φεγγάρι. Είμαι από το Καλαράσι κι έχω τρία χρόνια στην Αθήνα”.
»Παίρνω τον Λούνα και φεύγουμε. Χωριστά ο καθένας, για να μη δώσουμε στόχο. Είναι λιγόλογος, ευγενής και έχει ωραία πόδια. Oπως γρήγορα ανακάλυψα, διαθέτει ολόκληρο πελατολόγιο στο Iντερνετ. Κανονικός επαγγελματίας χαζεύω. Περισσότερο από όμορφος είναι ελκυστικός. Και ακίνδυνος. Δεν με πειράζει ο πληρωμένος έρωτας. Δεν παίζονται αισθήματα. Παραείναι ακριβά τα αισθήματα για να τα σκορπίζουμε στον πρώτο τυχόντα».
«Καρναβάλι»
Ο συγγραφέας -με τον τίτλο «Καρναβάλι»- περιγράφει ένα underground μαγαζί, κάπου στη Σοφοκλέους ή στην Ευριπίδου, το οποίο όπως λέει «ήταν τραγικό μες την κωμικότητά του».
«Μέσα σε ετούτο το πρωτόφαντο παρτσακλό σινάφι ένιωθα παρείσακτος, και μόνο ένας ψηλός μεσήλιξ κύριος, ντυμένος με ευπρέπεια, έμοιαζε να ανήκει στην ίδια τάξη μ’ έμενα. Μου φάνηκε μάλιστα πως μου έκανε νόημα μια ή δύο φορές να τον πλησιάσω, μα, και να ‘θελα δεν προλάβαινα. Κάποιος ναύτης με άρπαξε, δυο κεφάλια ψηλότερός μου, και βάζοντάς με με το ζόρι μες τον χορό μού ψιθύρισε άγρια: “Πού ‘ναι το φουστάνι σου μωρή!”.
»Γλίτωσα από την αγκαλιά του για να πέσω στα χέρια κάποιου άλλου, που εν συνεχεία με παρέδωσε σε ένα τρίτο άτομο, γυναικωτό τούτη τη φορά, που μου ψιθύριζε μυστήριες λέξεις και φράσεις, όπως “τεκνό”, “τζινάβεις;” και τα παρόμοια, που ηχούσαν παράταιρες στ’ αυτιά μου, αλλά που ως εκ θαύματος ήταν ταιριαστές με το περιβάλλον και τη μουσική».
«Καμικάζι»
Σε άλλο κεφάλαιο του βιβλίου ο συγγραφέας κάνει λόγο για την υπερβολική άνεση με την οποία εντελώς άγνωστοι σε εκείνον άνθρωποι, όπως ένας ντελιβεράς με το παρατσούκλι «καμικάζι» («αδύνατος δεκαεννιάρης, με τριγωνικό πρόσωπο, κάτι ανάμεσα σε Κινεζάκι και Βιετναμεζάκι»), εισβάλλουν στον ιδιωτικό χώρο του.
Αλκίνοος Μπουνιάς

ΤΟ HELLASFORCE ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ: Τα τύμπανα του πολέμου μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας ηχούν δυνατότερα…

http://www.hellasforce.com/blog/ta-timpana-tou-polemou-ichoun-pio-dinata-tachitera-metaxi-ton-ipa-ke-tis-rosias/

Τα τύμπανα του πολέμου ηχούν πιο δυνατά και ταχύτερα μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας
Οι Αμερικανοί φορολογούμενοι στέλνουν «δάνεια» στην Ουκρανία, που ποτέ δεν θα επιστραφούν.
Το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου, τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ομπάμα προφανώς δεν μπορούσε να περιμένει να υπογράψει την άδεια του Κογκρέσου για τον πόλεμο κατά της Ρωσίας (το οποίο έχει ήδη περάσει σε μορφή σχεδίου από το 98% των μελών της αμερικανικής Βουλής και το 100% των μελών της Γερουσίας των ΗΠΑ ), και ότι ήδη έστελνε στρατιωτικές προμήθειες στην Ουκρανία για χρήση εναντίον των Ρώσων της Ουκρανίας, τους οποίους η ουκρανική κυβέρνηση προσπαθεί να εξαλείψει.
Ο Michail Emelyanov, ένας κορυφαίος Ρώσος βουλευτής, αναφέρεται ότι ισχυρίστηκε το Σάββατο, ότι η Ρωσία «δεν μπορεί να παρακολουθεί παθητικά το πώς οι ΗΠΑ εξοπλίζουν την Ουκρανία με τα πιο σύγχρονα θανατηφόρα όπλα. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν θα πρέπει να εμφανιζόμαστε αδύναμοι. Η κατάσταση είναι πολύ ανησυχητική. Κρίνοντας από τις προθέσεις των ΗΠΑ, θέλουν να μετατρέψουν την Ουκρανία σε μια πολεμική πλατφόρμα εναντίον της Ρωσίας».
Η δημοφιλής ρωσική ιστοσελίδα «Colonel Cassad» αναφέρει ότι ο λόγος για τον οποίο τα αεροδρόμια της Ουκρανίας Zaporozyhe, Kharkov και Dnepropetrovsk έκλεισαν μυστηριωδώς για οποιαδήποτε κυκλοφορία το Σάββατο, προκειμένου να ξεφορτώσουν τα όπλα-απεσταλμένα από τις ΗΠΑ. Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι, «ένας από τους εργαζόμενους του αεροδρομίου στο Zaporozyhe, απάντησε ότι το αεροδρόμιο έπρεπε να είναι προετοιμασμένο να δεχθεί τα στρατιωτικά αεροσκάφη με εξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένων των Kharkov και Dnepropetrovsk.» Ο εξοπλισμός αναμένεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες. «Προς το παρόν, η διακίνηση πολιτών και στα τρία αυτά αεροδρόμια μειώνεται κατά τη διάρκεια των προσεχών ημερών, προκειμένου να ξεφορτώσουν το αμερικανικό μεταφερόμενο εμπόρευμα.
Αυτό που επίσης καταγράφηκε το Σάββατο στο fortruss.blogspot ήταν ότι, »Αυτή τη στιγμή στο αεροδρόμιο Zaporozyhe εκφορτώνουν δύο μεταγωγικά αεροσκάφη από τις ΗΠΑ. Το εμπόρευμα είναι μέσα σε κουτιά. Σύμφωνα με πρόσθετες πληροφορίες αναμένεται να φτάσουν δύο περισσότερα αεροπλάνα»
Μόλις μία ημέρα πριν, η Εξωτερική Πολιτική είχε υπογραμμίσει την Παρασκευή το ερώτημα : «ποιος θα πληρώσει το νομοσχέδιο στην Ουκρανία;» και ο δημοσιογράφος τους ,αφελώς ισχυρίστηκε ότι, «έχει εκδηλωθεί μικρή βοήθει για την Ουκρανία καθώς η κυβέρνηση αντιμετωπίζει ένα έλλειμμα».
Η «βοήθεια» στην πραγματικότητα ήδη έρχεται, με τη μορφή αμερικανικών στρατιωτικών απεσταλμένων φορτίων, δωρεάν από τους φορολογούμενους των ΗΠΑ (αν και μετά βίας δωρεάν απ τους ιθύνοντες για τον εξοπλισμό, των οποίων η επιχείρηση ανθεί από αυτό). Και το ότι »η ουκρανική κυβέρνηση αντιμετωπίζει έλλειμμα» , είναι στην πραγματικότητα πολύ χειρότερο από ότι ο Mark Adomanis του Forbes τiτλοφόρησε στις 15 Απριλίου : » Η Οικονομία της Ουκρανίας πλησιάζει την κατάρρευση». Ισχυρίστηκε ότι «Η κεντρική τράπεζα αναγκάστηκε να λάβει τέτοια μέτρα απελπισίας, επειδή το νόμισμα είχε τεθεί σε ελεύθερη πτώση, χάνοντας περισσότερο από το 35% της αξίας του έναντι του δολαρίου φέτος. Το εθνικό νόμισμα Hryvnia έχει τις χειρότερες παγκόσμες επιδόσεις νομίσματος το 2014. » Και « Ο μόνος λόγος που τα πράγματα δεν έχουν εντελώς καταρρεύσει είναι χάρη στα 18 δισεκατομμύρια δολάρια, ως βοήθεια από το ΔΝΤ και το 9 δισεκατομμύρια δολάρια ως πρόσθετη δεσμευτική βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή η οικονομική βοήθεια είναι απολύτως απαραίτητη και θα βοηθήσει προφανώς την ουκρανική κυβέρνηση να διατηρηθεί. Το πρόβλημα είναι ότι οι ανάγκες χρηματοδότησης της Ουκρανίας δεν είναι ένα στατικός στόχος, αλλά επηρεάζονται άμεσα από τις αλλαγές στις οικονομικές προοπτικές της. Δεδομένου ότι η οικονομική προοπτική της είναι συσκοτισμένη, οι ανάγκες χρηματοδότησης της Ουκρανίας έχουν αυξηθεί ανάλογα. «
Ο Forbes Kenneth Rapoza στη συνέχεια σημείωσε, στις 12 Νοεμβρίου,ότι «το νόμισμα της χώρας, το hryvnia, έχει χάσει το 91,5% της αξίας του μέχρι στιγμής.»
Στις 11 Δεκεμβρίου ο νέος υπουργός Οικονομικής Ανάπτυξης της Ουκρανίας παραδέχθηκε ότι, «Σε γενικές γραμμές, η κατάσταση βρίσκεται υπό πτώχευση.»
Άρα: οι ΗΠΑ και οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι θα χρηματοδοτούν όλα αυτά τα «δάνεια», τα οποία ποτέ δεν θα επιστραφούν, κι επομένως είναι στην πραγματικότητα δωρεές αντί δανείων, δεδομένου ότι η Ουκρανία είναι ήδη για δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια χρεωμένη, ακόμη και πριν αναλάβει η Δύση. Επίσης, κανένα από αυτά τα επιπλέον χρέη δεν θα είναι σε θέση να επιστραφεί, εκτός εάν μέχρι τότε αποπληρωθούν οι παλαιότερες οφειλές κάτι που ποτέ δεν θα είναι δυνατό σε αυτή τη σπειροειδή-με φθίνουσα πορεία χώρα, η οποία είναι τώρα στο σχεδιασμό ενός στρατιωτικού νεκροταφείου με χωρητικότητα 250.000 φρέσκων πτώματα των Ουκρανών στρατιωτών, και αυτό δεν είναι μια πολύ παραγωγική «επένδυση» για να κάνει οποιαδήποτε χώρα. Η «επένδυση» της Αμερικής στην Ουκρανία είναι μια «επένδυση» σε πτώματα. Και οι περισσότεροι από εκείνους θα ανήκουν στα εκατομμύρια των κατοίκων της περιοχής-στόχου από ότι από στρατιώτες και απ” τις δύο πλευρές της σύγκρουσης.
Ένα από τα δάνεια της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει μια διάταξη που λέει ότι αν το ποσοστό χρέους της Ουκρανίας προς το ΑΕΠ υπερβεί το 60%, τότε η Ρωσία μπορεί να απαιτήσει απ” την Ουκρανία να πληρώσει σε μετρητά το πλήρες οφειλόμενο ποσό. Το ποσοστό έχει έχει ήδη υπερβεί το 60%, αλλά ο επίσημος αριθμός δεν θα ανακοινωθεί μέχρι τον Μάρτιο του 2015, και, όπως ο οικονομολόγος της Βρετανίας σημείωσε, «Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει μια προεπιλογή σε όλα τα άλλα διεθνή ομόλογα της Ουκρανίας (τα οποία θα αξίζουν 16 δις δολάρια περίπου μέχρι το 2023) .» Άρα: όλα τα χρήματα που «δανείζονται» στην Ουκρανία σήμερα είναι καθαρά μια δωρεά. Ξαφνικά, τα 16 δισεκατομμύρια δολάρια σε μετρητά θα πρέπει να τεθούν από την ουκρανική κυβέρνηση, και ό, τι πρέπρει να δοθεί, σχεδόν όλο το ποσό θα πρέπει να αποπληρωθεί στον παλαιοτερο επικεφαλής δανειστή της Ουκρανίας: στη Ρωσία. Η Δύση θα κερδίσει λίγα ή τίποτα από αυτό.
Η Ουάσιγκτον δεν προθυμοποιείται να βοηθήσει τον ουκρανικό λαό. Απλώς χρησιμοποιεί την Ουκρανία ως εναρκτήρια πρόφαση για την απαρχή του Γ” Παγκοσμίου Πολέμου κατά της Ρωσίας. Αυτό εξυπηρετούν όλα. Και αυτός είναι ο λόγος που ο Ομπάμα τον χρησιμοποιεί : για να κατασφάξει πρώτα, τους κάτοικους σε περιοχές της Ουκρανίας που αρνούνται να ακολουθήσουν το καθεστώς που ο Ομπάμα έχει θέσει σε εφαρμογή και, στη συνέχεια, όλους τους υπόλοιπους.
Αν αυτό ακούγεται τρελό (και φυσικά είναι, τότε ρωτήστε δύο απ” τους γερουσιαστές σας και έναν εκπρόσωπό σας στην Βουλή: «Γιατί ψηφίσατε να εγκριθεί η αποστολή όπλων στην ουκρανική κυβέρνηση;» (Οι δικοί μου αρνούνται να απαντήσουν.)
Παρακαλώ στη συνέχεια να εκθέσετε εδώ, στον χώρο παρατηρήσεων του αναγνώστη, ποια είναι η απάντηση στο ερώτημα αυτό. Ο καθένας που διαβάζει αυτό το άρθρο εδώ θα ενδιαφερόταν να μάθει την απάντηση..
Αυτή είναι η λίστα μόλις 10 μελών του Κογκρέσου που ψήφισαν όχι σε αυτό το νομοσχέδιο, και όλοι τους είναι στη Βουλή:
California’s George Miller (D)
California’s Dana Rohrabacher (R)
Florida’s Alan Grayson (D)
Florida’s Alcee Hastings (D)
Kentucky’s Thomas Massie (R)
Michigan’s Justin Amash (R)
North Carolina’s Walter Jones (R)
Tennessee’s John Duncan (R)
Texas’s Beto O’Rourke (D)
Washington’s Jim McDermott (D)
Εάν οποιoσδήποτε από αυτούς τους αντιπροσώπους συμβαίνει να ανήκει στους δικούς σας, τότε μην τον ρωτήσετε γιατί ψήφισε το νομοσχέδιο. Ψήφισε κατά.
Eric Zuesse
Μετάφραση-Απόδοση: Ειρήνη Καμπίτση
Αποκλειστικά για το Hellasforce

Αποστασία, νοθεία και στο βάθος πολιτική εκτροπή.

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2014/12/blog-post_952.html

Τα δοσίλογα καθάρματα που κυβερνούν τα γνώρισες. Τα τελευταία χρόνια ρήμαξαν τα ταμεία, εκτόξευσαν χρέος και ανεργία, καταπάτησαν δικαιώματα, έκλεψαν μισθούς και συντάξεις, έβαλαν τα πιο άδικα χαράτσια.
Ξέρεις επίσης ότι την πολιτική μιας χώρας την καθορίζει η κυβέρνηση, άσχετα αν στη δική μας μπανανία κάνουν ότι θέλουν τα μεγάλα συμφέροντα και οι τοκογλύφοι. Αλλά κι αυτό ευθύνη της κυβέρνησης είναι. Επομένως η παραδοχή ότι η οικονομία έχει μαύρα χάλια είναι εις βάρος της γαλάζιας και πράσινης συμμορίας, οι οποίοι παρά τις αιματηρές θυσίες του κόσμου, τα έκαναν σαν τα αποκρουστικά μούτρα τους.
Ο δε εκβιασμός των πλουτοκρατών είναι στην ουσία: Θα πάρουμε τα κλεμμένα και θα την κάνουμε στο εξωτερικό. Αλλιώς συνεχίστε να στηρίζετε τις μαριονέτες, ώστε να συνεχιστεί η λεηλασία και το ξεπούλημα.
Μόνο εντελώς ηλίθιοι ή βολεμένα κτήνη θα είχαν ως επιχείρημα αυτή την ανοησία. Η απάντηση είναι θα πάρουμε πίσω όσα βουτήξατε, αφού "σας κόψουμε τα ξερά σας". Αλλά για να γίνει αυτό, χρειάζονται πολιτικοί που θα τολμούν, που είναι συνεπείς στους αγώνες κι ειλικρινείς με τους ψηφοφόρους τους.
Τώρα όμως πες μου: Πιστεύεις ότι ο σαμαράς, που κατέστρεψε τη χώρα, θα φύγει από μόνος του; Πιστεύεις, ότι θέλει να λογοδοτήσει για τα εγκλήματά του; Η Ιστορία δείχνει, ότι κάθε φορά που το παρακράτος στριμώχνονταν, είχαμε βρώμικο παιχνίδι, για να μην αλλάξει τίποτα. Η αποστασία ήταν ένας τρόπος.
Ο Κουβέλης έδωσε το ΟΚ να ψηφίσουν τη νέα γλάστρα. Που σημαίνει ότι "ψήνεται" εκτροπή. Οι εκλογές, κορυφαία εκδήλωση της δημοκρατίας, κηρύχτηκαν ουσιαστικά παράνομες. Ακριβώς για να συνεχίσουν το ξεπούλημα. Ακόμα όμως κι αν εξαναγκαστούν να προσφύγουν στις κάλπες, έχουν έτοιμη τη νοθεία, που θα είναι πιο χοντροκομμένη παρά ποτέ.
Αυτά δείχνει το παρελθόν, αυτά είναι τα πιστεύω της δεξιάς κι αυτό είναι σίγουρο, ότι θα αποτολμήσουν.
Ούτε λοιπόν με εκλογές, όπως διεξάγονται σήμερα, αλλάζει σίγουρα και ριζικά η κατάσταση. Χρειάζεται κάτι πολύ καλύτερο, κάτι οριστικό. Ο μόνος τρόπος να αποφύγουμε τα χειρότερα είναι οι μαζικές αγωνιστικές κινητοποιήσεις που θα καταδείξουν περίτρανα τη θέληση της πλειοψηφίας.
Πρέπει να γίνει κατανοητό στους δοσίλογους, ότι πρακτικές ανωμαλίας του παρελθόντος δε θα περάσουν, δε θα γίνουν σε καμιά περίπτωση αποδεκτές. Μην επαναπαύεσαι, ιδιαίτερα τώρα που η νίκη είναι πολύ κοντά. Αντιστάσου και αγωνίσου για ένα καλύτερο μέλλον και μην περιμένεις τις αστικές εκλογές με τον άδικο εκλογικό νόμο.
Μα μπορεί να γίνει; Θα ρωτήσεις. Αναμφισβήτητα ναι! Σήμερα ο κόσμος δεν τρομοκρατείται, ούτε έχει τις ξεπερασμένες αντιλήψεις του παρελθόντος. Αυτό έχει πανικοβάλει τους κηφήνες. Μάλιστα ο κόσμος θέλει πιο ριζοσπαστικές λύσεις, πιο σκληρή αντιπολίτευση, πιο αποτελεσματική απάντηση στο ψέμα και την προπαγάνδα. Σήμερα περισσότερο παρά ποτέ οι εργαζόμενοι κατανοούν πράγματα, που λίγα χρόνια πριν αγνοούσαν ή φοβόντουσαν.
Σήμερα η ζυγαριά έγειρε κι ο φόβος ηττήθηκε. Γι αυτό τώρα είναι η ευκαιρία να τελειώσουμε επιτέλους με τους φαύλους.
http://www.freepen.gr/2014/12/blog-post_4466.html