Ο αστόχαστος στόχος της νέας κυβέρνησης - του κ. Γιάνη Βαρουφάκη

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=10155

Η νέα κυβέρνηση συστάθηκε με έναν και μόνο έναν σκοπό: την επιβεβαίωση της Συμφωνίας των Βρυξελλών (της 26ης Οκτωβρίου) από μία ευρεία πλειοψηφία του ελληνικού λαού (ή τουλάχιστον των πολιτικών δυνάμεων που τον εκπροσωπούν) και την εφαρμογή μιας δέσμης μέτρων που αυτή η Συμφωνία απαιτεί από την ελληνική κυβέρνηση. Αυτό δεν αποτελεί ερμηνεία δική μου αλλά προγραμματικό στόχο της νέας κυβέρνησης και απαίτηση των ευρωπαίων εταίρων μας (σύμφωνα με τα δικά τους λεγόμενα).
Δεν υπάρχουν ελληνίδες, έλληνες, ακόμα και απλοί φιλέλληνες που να μην εύχονται στην νέα κυβέρνηση να σταματήσει τον εκτροχιασμό της χώρας και να συνεισφέρει στην συγκράτηση της αντίστοιχης κατάρρευσης της ευρωζώνης. Πέραν βέβαια των ευχών, είναι φυσιολογικό όλοι μας να αγωνιούμε για το μέλλον. Κάπου εδώ όμως οι αγωνίες μας διίστανται.
Οι περισσότεροι σχολιαστές του "σοβαρού" ελληνικού τύπου (συμπεριλαμβανομένων και των περισσότερων συνδαιτυμόνων μου εδώ στο protagon) αγωνιούν για το κατά πόσο η νέα κυβέρνηση θα καταφέρει να κάμψει τις εσωτερικές αντιστάσεις και να εφαρμόσει τα μέτρα που προβλέπονται από την Συμφωνία των Βρυξελλών. Θεωρούν δεδομένο ότι, αν το πετύχει, η κατρακύλα θα σταματήσει, η Ελλάδα μπορεί και να "σωθεί" και (στον βαθμό που κι οι υπόλοιποι ευρωπαίοι καταφέρουν να ακολουθήσουν τις επιταγές της Συμφωνίας των Βρυξελλών) να βοηθήσει το ευρώ να ανανήψει.
Μακάρι να μοιραζόμουν αυτή την αγωνία. Μακάρι να πίστευα κι εγώ ότι, αν απλώς ανασκουμπωθούμε ως έθνος και ως άτομα και αν καταφέρουμε να  κάνουμε αυτά τα οποία ζητά από εμάς η Συμφωνία των Βρυξελλών, θα αρχίσει να τρεμοπαίζει, δειλά στην αρχή, το φως στο τέλος του τούνελ. Δεν το πιστεύω όμως. Δυστυχώς. Και δεν το πιστεύω επειδή κρίνω πως η Συμφωνία των Βρυξελλών, μαζί και με την αμέσως προηγούμενη Συμφωνία της 21ης Ιουλίου, θα καταγραφούν στην Ευρωπαϊκή ιστορία ως τα θανάσιμα αυτο-γκολ που οδήγησαν το ευρώ στην τελική ήττα.
Την επομένη της 21ης Ιουλίου, εδώ στο protagon, εν μέσω πανηγυρισμών για την νέα "διάσωση" της χώρας είχα γράψει: "... σε δύο ή τρεις μήνες η ΕΕ θα πρέπει να συνάψει μια αντίστοιχη συμφωνία για τις Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία κλπ. Αυτού του είδους τα μέτρα θα είναι τότε απαγορευτικά ακριβά (για όλες αυτές τις χώρες). Οι κερδοσκόποι το γνωρίζουν και μας την έχουν στημένη στην γωνία. Δεν θα αργήσουν να χτυπήσουν. Και τότε ίσως είναι πολύ αργά να συνειδητοποιήσουν οι ηγέτες μας το τεράστιο κόστος της άρνησης της ανάγκης για μια συστημική λύση."
Πράγματι, μερικούς μήνες αργότερα, το βράδυ της 26ης Οκτωβρίου, την νύχτα που οι ηγέτες μας (με προεξάρχοντες την κα Μέρκελ, τον κ. Σαρκοζύ και τον κ. Νταλλάρα) "μαγείρευαν" την νέα Συμφωνία των Βρυξελλών, στην βάση των πληροφοριών που είχα για το περιεχόμενο της Συφωνίας, και πάλι εδώ στο protagon, έγραφα ότι επρόκειτο όχι απλά για μια ακόμα αποτυχημένη Σύνοδο Κορυφής αλλά για μία Σύνοδο που θα κατέληγε σε Συμφωνία η οποία θα αποδειχθεί "ακόμα ένα καρφί στο φέρετρο του ευρω-συστήματος". Λίγες μέρες αργότερα εξηγούσα το γιατί αυτή η συμφωνία αυτή δεν υπήρχε περίπτωση να βοηθήσει την Ιταλία, τις τράπεζες ή την Ελλάδα και, συνεπώς, θα συνεισέφερε τα μέγιστα στην κατασκευή του φέρετρου στο οποίο θα ενταφιαστεί το ευρώ και, μαζί του, η ιδέα της ευρωπαϊκής ενότητας, ολοκλήρωσης, πείτε το όπως θέλετε. Σήμερα, μόλις τώρα, ολοκλήρωσα (εδώ στην Νέα Υόρκη από όπου σας γράφω) ένα αρκετά μακροσκελές κείμενο με το οποίο εξηγώ πολύ αναλυτικότερα γιατί η Συμφωνία των Βρυξελλών, πράγματι, εντείνει την Κρίση (όπως ήδη φαίνεται από τις εξελίξεις στο μέτωπο του χρέους σημαντικών χωρών του ευρωπαϊκού πυρήνα όπως η Ιταλία, το Βέλγιο, η Γαλλία). Γιατί πρόκειται για μια Συμφωνία Δηλητηριώδη. [Το κείμενο αυτό γράφτηκε ως βάση συζήτησης που θα λάβει χώρα αύριο το απόγευμα εδώ, στην Νέα Υόρκη, σε σημαντικό δημόσιο. ομοσπονδιακό, οργανισμό. Για αυτό τον λόγο δεν έχω προλάβει να το μεταφράσω στα ελληνικά. Συγχωρέστε με παρακαλώ.]
Άλλη μια φορά τονίζω ότι εύχομαι να έχω άδικο. Να αποδειχθεί εσφαλμένη η ανάλυσή μου. Πολύ φοβάμαι όμως ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί. Όπερ μεθερμηνευόμενο, φοβάμαι πως το όλο σκεπτικό, όλο το raison d' etre της νέας κυβέρνησης χτίζεται σε μια κινούμενη άμμο. Αν όντως η Συμφωνία των Βρυξελλών, όπως ισχυρίζομαι στο κείμενο αυτό, (α) εγγυάται την επ' άπειρον αναβολή κεφαλαιοποίησης των τραπεζών της ευρωζώνης όλης, (β) αφήνει την Ελλάδα εντελώς ανοχύρωτη μπροστά στην ύφεση και στο χρέος, (γ) δυναμιτίζει το χρέος της Ιταλίας και της Ισπανίας, και (δ) υπονομεύει την αξιοπιστία της ευρωζώνης με τα τερτίπια που προβλέπει όσον αφορά το EFSF, τότε ποιος ο ρόλος μιας κυβέρνησης της οποίας το Α και το Ω δεν είναι άλλο από την εφαρμογή των όρων αυτής της Συμφωνίας;
Κλείνοντας, την άποψή μου για τον κ. Παπαδήμο την έχω καταθέσει εδώ πριν από έναν χρόνο. Δεν έχει σημασία. Είμαι διατεθειμένος να δεχθώ ότι οι άνθρωποι μπορούν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους όταν η ιστορία τους αναθέτει νέες, κρίσιμες, εθνικές αποστολές. Να κάνουν την προσωπική τους υπέρβαση. Είμαι, ακόμα, έτοιμος να ξεχάσω την πεισματώδη αντίρρηση του κ. Παπαδήμου στην (απαραίτητη από διετίας) αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, την οποία τώρα, σε μια έξαρση της ιστορικής ειρωνείας, καλείται να διαχειριστεί από την θέση του πρωθυπουργού της χώρας. Του εύχομαι λοιπόν καλή επιτυχία. Δυστυχώς όμως η κυβέρνησή του καλείται να πετύχει στόχους που δεν είναι μόνο αδύνατον να επιτευχθούν αλλά στόχους δηλητηριώδεις τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρώπη. Πολύ φοβάμαι ότι ο κ. Παπαδήμος παγιδεύτηκε στον τραγικό ρόλο του συντονιστή κυβερνητικής προσπάθειας που στοχεύει στο να εφαρμοστεί μια ευρωπαϊκή Συμφωνία η οποία έχει καταργηθεί ήδη στην πράξη και η οποία υπονομεύει το ευρω. (*)
(*) Ακριβώς όπως η Συμφωνία της 21ης Ιουλίου καταργήθηκε λίγες μέρες μετά την θριαμβευτική υπογραφή της.
Το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη "Κρίσης λεξιλόγιο" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ποταμός.

Διαβάστε εδώ την Ιδρυτική Διακήρυξη του Πανελλήνιου Άρματος Πολιτών

Διακήρυξη ίδρυσης
Βασικές θέσεις του νέου Κόμματος (περιληπτικά)
Είναι, για εμάς, μια σημαντική ημέρα.
Και μεγάλη τιμή, να απευθυνόμαστε σε όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες, για να ανακοινώσουμε την ίδρυση ενός νέου πολιτικού φορέα, ενός νέου Πολιτικού Κινήματος.
Με τίτλο:
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ
Και με καινοτόμες θέσεις, για τα προβλήματα της χώρας και των πολιτών.
Δεν έχουμε καμιά κομματολαγνεία.
Οι κρίσιμες όμως εξελίξεις, που αφορούν το παρόν και το μέλλον της χώρας μας και των πολιτών, η κατάσταση που επικρατεί στο πολιτικό μας σύστημα και η ανάγκη για καίριες και ενωτικές πολιτικές δράσεις, χωρίς τις γνωστές παλαιοκομματικές περιχαρακώσεις, οδήγησαν όλους εμάς στην απόφαση δημιουργίας του νέου Πολιτικού Κινήματος.
Έτσι, το «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ» είναι πλέον πραγματικότητα στον δημόσιο χώρο. Με απόφαση για δυναμική πολιτική δράση. Με σοβαρές, καινοτόμες και ρεαλιστικές θέσεις και προτάσεις, για όλα τα κρίσιμα διακυβεύματα της  τρέχουσας συγκυρίας αλλά και για όλα τα προβληματικά θέματα της χώρας μας.

Ποιοι είμαστε όλοι εμείς; Τι είμαστε όλοι εμείς;
Είμαστε Έλληνες Δημοκράτες Πολίτες, που αγωνιούμε, για όσα δεινά συνέβησαν, συμβαίνουν και επαπειλούνται, σε βάρος της χώρας μας και του λαού μας.
Είμαστε Έλληνες Δημοκράτες Πολίτες, που συμμετείχαμε στο αυτοδιοικητικό εγχείρημα του ανεξάρτητου συνδυασμού «ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ», στην Περιφέρεια Αττικής, όπως και άλλων ανεξάρτητων σχημάτων στην χώρα.
Είμαστε Έλληνες Δημοκράτες Πολίτες, που συγκροτήσαμε την πολιτική κίνηση « ΕΝΩΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ».
Μαζί μας, πολλοί άλλοι Έλληνες Δημοκράτες Πολίτες, που έχουν τις ίδιες αγωνίες.
Δεν κρύβουμε την πολιτική μας προέλευση και διαδρομή. Δεν γεννηθήκαμε πολιτικά στο κενό.
Προερχόμαστε από την Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη.
Κυρίως από τον Σοσιαλιστικό χώρο
Από την ευρύτερη Αριστερά
Από Κινήσεις Ανένταχτων Πολιτών
Από το Πολιτικό Κέντρο
Από την Πολιτική Οικολογία
Και από κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες του Συντηρητικού χώρου
Είμαστε Ελεύθεροι, Ανεξάρτητοι Πολίτες. Χωρίς παλαιοκομματικές παρωπίδες και περιχαρακώσεις. Με αυτενέργεια και αυτοοργάνωση. Για να υλοποιήσουμε την ενότητα στην κοινωνική βάση. Αυτό που θέλει σήμερα ο λαός. Και αυτό που υπαγορεύουν οι κρίσιμες σημερινές συνθήκες στην χώρα.

Γιατί δημιουργούμε ένα νέο Πολιτικό Κίνημα ;
Δημιουργούμε ένα νέο Πολιτικό Κίνημα, το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ, γιατί διαφωνούμε με την κυβερνητική πολιτική του Μνημονίου, την πολιτική της οικονομικής και κοινωνικής αποδιάρθρωσης.
Αλλά διαφωνούμε και με την ανέξοδη αντιμνημονιακή υστερία του τίποτε.
Όπως διαφωνούμε και με τα πολιτικάντικα «αντί», με στόχο το «φύγε εσύ, να έλθω εγώ, για να κάνω τα ίδια».
Εμείς, δίπλα στις σαφείς διαφωνίες μας, έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις και θέσεις. Που διαφέρουν από εκείνες των άλλων γνωστών κομμάτων. Εμπνέονται από εθνική ευθύνη. Ενωτική διάθεση. Υπέρβαση παλαιοκομματικών περιχαρακώσεων. Καινοτόμες σκέψεις και αγωνιστικές προθέσεις. Στα πλαίσια του Δημοκρατικού Πολιτεύματος και των διεθνών θέσεων και σχέσεων της χώρας.
Δημιουργούμε ένα νέο Πολιτικό Κίνημα, το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ, γιατί πιστεύουμε, ότι δεν χρειάζεται μόνο απαλλαγή της χώρας μας από το Μνημόνιο.
Χρειάζονται ακόμη: Αλλαγή του πολιτικού μας συστήματος. Οικονομικές και κοινωνικές αναδιαρθρώσεις. Νέα παραγωγική δομή. Ρηξικέλευθη οικονομική πολιτική. Επαναθεμελίωση του κοινωνικού κράτους. Επαναθεώρηση της θέσης της χώρας μας, μέσα στην ΕΕ, την Ευρώπη και τον κόσμο. Επανακαθορισμός των θέσεών μας, για τα εθνικά μας θέματα.
Χρειάζεται να αφυπνισθεί η καταπιεσμένη εθνική και δημοκρατική συνείδηση των Ελλήνων.
Όλα αυτά δεν θέλουν, μόνο να φύγουμε από το Μνημόνιο. Θέλουν ένα νέο ξεκίνημα της χώρας. Και εμείς θέλουμε να παλέψουμε για αυτό. Που αφορά λιγότερο τους παλαιότερους. Περισσότερο αφορά τα παιδιά μας. Τους Νέους και τις Νέες μας.
Σε αυτούς χρωστάμε το μέλλον, που τους κλέψαμε. Και, για να κερδίσουν ξανά το μέλλον τους, οι Νέοι και οι Νέες μας, αισθανόμαστε όλοι την υποχρέωση να αγωνισθούμε. Καθαρά, δυνατά και έντιμα.

Τι θέλουμε να κάνουμε, με το νέο Κίνημα ;
Υπό τις παρούσες συνθήκες, πιστεύουμε, ότι τίθενται και πάλι οι μείζονες  αναγκαιότητες για την Πατρίδα και τον λαό μας:
Εθνική Ανεξαρτησία. Διότι δεν είμαστε ανεξάρτητοι, ως χώρα.
Λαϊκή Κυριαρχία. Διότι την πλήττουν η πολιτικοοικονομική διαπλοκή, η διαφθορά και ο πολιτικός καριερισμός.
Κοινωνική Δικαιοσύνη. Διότι δεν υπάρχει, ούτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε στην Ελληνική Κοινωνία.
Και Λαϊκή Αλληλεγγύη. Κόντρα στην αναζήτηση προσωπικών λύσεων και υπέρ του οργανωμένου μαζικού αγώνα.
Εμείς θέλουμε να παλέψουμε, για όλα αυτά, με οδηγό τα συμφέροντα της Πατρίδας, την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και τα Δικαιώματα των Πολιτών. Και με ενωτικές δράσεις.

Οι ευθύνες της Κυβέρνησης
Ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνησή του προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ αλλά εγκατέλειψαν και προσβάλλουν την ιδεολογία του και την ψυχή του, που είναι τα αγνά στελέχη και μέλη του και οι πολίτες, που το εμπιστεύθηκαν να κυβερνήσει.
Πήγαν στις εκλογές του 2009, με θέση, ότι «λεφτά υπάρχουν». Και αποδείχθηκε, ότι γνώριζαν το μεγάλο δημοσιονομικό πρόβλημα. Στο οποίο η χώρα οδηγήθηκε με διαχρονικές και δικομματικές ευθύνες. Και με δραματικό αποκορύφωμα την άφρονα οικονομική διαχείριση της προηγούμενης συντηρητικής Κυβέρνησης.
Μετά τις εκλογές, κινήθηκαν με ερασιτεχνική προχειρότητα, μπροστά στην επίθεση των διεθνών κερδοσκόπων, χάνοντας χρόνο, ερείσματα και μέσα. Και οδήγησαν την χώρα στο Μνημόνιο, την τρόϊκα και το ΔΝΤ. Με το οποίο μάλιστα συζητούσαν, ήδη από τις πρώτες προεκλογικές ημέρες, όταν δημόσια το…ξόρκιζαν.
Μπορεί οι πρωθυπουργικές προσπάθειες στο εξωτερικό να συνέβαλαν στο να πεισθούν οι ευρωεταίροι, ότι το πρόβλημα χρέους είναι όχι μόνο ελληνικό αλλά ευρωπαϊκό, να δημιουργηθούν μηχανισμοί «διάσωσης» και να κινητοποιηθούν ευρωπαϊκά ανακλαστικά απέναντι στους περίφημους οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης των κρατών. Αλλά η χώρα δεν είχε ανάγκη απλώς από ένα δραστήριο…υπουργό Εξωτερικών. Είχε και έχει ανάγκη από στιβαρό και σοβαρό ηγέτη, που να υπερασπίζεται δυνατά τα συμφέροντα της Πατρίδας του και των Ελλήνων πολιτών.
Και μπορεί ο Πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του να αρκούνται στην αυταρέσκεια, ότι «έσωσαν», όπως λένε, την χώρα από την χρεοκοπία, δεσμεύοντάς την όμως με Μνημόνια, που την καταδικάζουν σε διαρκή φτώχεια. Και δεν είχαν ούτε έχουν δημοκρατική νομιμοποίηση για αυτό.
Εμείς διαφωνούμε. Και για αυτά που έκαναν και για αυτά που κάνουν, χωρίς να ρωτήσουν τον λαό.

Οι δικές μας θέσεις
Εμείς λέμε καθαρά τις δικές μας θέσεις, προτάσεις και επιδιώξεις. Που συνοψίζονται στους εξής τίτλους, για να τους πούμε από την αρχή, πριν πάμε σε λεπτομέρειες :
Απαλλαγή από το Μνημόνιο, με αναδιάρθρωση του    συνολικού χρέους της χώρας, το ταχύτερο, με ευνοϊκούς όρους. Γίνεται.
Σημαντικότατη μείωση της ανεργίας, με κοινωνική εργασία μέγιστου αριθμού ανέργων, μέχρι η ανάπτυξη να ξαναπάρει μπροστά. Γίνεται.
Σοβαρή επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των καταναλωτικών και στεγαστικών δανείων των πολιτών προς Τράπεζες. Ώστε να ανακουφισθούν τα νοικοκυριά, με σημαντικά μικρότερες δόσεις, τώρα που υποφέρουν. Γίνεται.
Τιμωρία ενόχων, για βλαπτικά δάνεια της χώρας και σκανδαλώδεις συμβάσεις προμηθειών. Και απαλλαγή από παράνομα χρέη. Γίνεται.
Ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος, με  ανεξαρτησία των τριών βασικών λειτουργιών του πολιτεύματος. Και κατάργηση του επαγγελματία πολιτικού και του  πελατειακού κράτους. Γίνεται.
Ρεαλιστικό επανακαθορισμό της θέσης μας στην ΕΕ, την Ευρώπη, τον κόσμο. Και υπεράσπιση των πάγιων εθνικών μας δικαίων. Γίνεται.
Καταγγελία της συμφωνίας «Δουβλίνο 2» και ξεκαθάρισμα της λαθρομετανάστευσης, με αποφασιστικά μέτρα, ώστε να έχουμε τόσους νόμιμους μετανάστες όσους αντέχει η χώρα μας και η οικονομία μας. Γίνεται.
Αλλαγή του οικονομικού μοντέλου της χώρας, με κύρια φροντίδα στον πρωτογενή και εξυγίανση του δευτερογενούς και του τριτογενούς τομέα. Γίνεται.
Κοινωνικά δίκαιο φορολογικό σύστημα, για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Και ενίσχυση , με κάθε τρόπο, της καινοτομίας, της υγιούς δημιουργικότητας και επιχειρηματικότητας, κυρίως των νέων. Γίνεται.
Σπάσιμο των καρτέλ και χτύπημα της ακρίβειας, με δημόσιους πυλώνες στο τραπεζικό σύστημα και τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας. Γίνεται.
Καμία εκποίηση δημόσιας περιουσίας και στόχο ανάκτησης της δημόσιας ιδιοκτησίας, σε όλες τις δομές στρατηγικής σημασίας. Γίνεται.
Επιτελικό κράτος και ουσιαστική ενίσχυση των Περιφερειών και των Δήμων, με ταυτόχρονη εξυγίανσή τους και έξοδό τους, από τον φαύλο πελατειακό κύκλο. Γίνεται.
Σταθερά Συστήματα Παιδείας και Υγείας δημόσια και δωρεάν, με υπόβαθρο τον υγιή Αθλητισμό, παροχή ίσων ευκαιριών στην γνώση και την εργασία και υποχρέωση ποιοτικής υγειονομικής φροντίδας για όλους. Γίνεται.
Οικολογική ευαισθησία, σε όλες τις δράσεις κράτους και πολιτών, μακριά από πυρηνικούς κινδύνους και ποικιλόμορφες ρυπάνσεις, με μόνιμο στόχο την καλύτερη ποιότητα ζωής για όλους. Γίνεται.
Όλα αυτά γίνονται. Αρκεί να αλλάξουμε ρότα στην πολιτική, την οικονομία, την κοινωνία, τις σχέσεις μας με τον διεθνή περίγυρο. Και να παλέψουμε γι αυτά, ενωμένοι και αποφασισμένοι.

Αδιέξοδη και βλαπτική η πολιτική του Μνημονίου…
Η χώρα μας έφτασε στα σημερινά δεινά, με διαχρονικές και διακομματικές πολιτικές ευθύνες. Με την πολιτικο-επιχειρηματική διαπλοκή. Την τραπεζική τοκογλυφία. Την κυριαρχία των καρτέλ. Και την ληστρική δράση ξένων και ντόπιων κέντρων της μίζας.
Μέγιστες ασφαλώς οι ευθύνες της προηγούμενης συντηρητικής Κυβέρνησης. Αλλά και ασυγχώρητα τα λάθη όπως και αδιέξοδος ο δρόμος της σημερινής Κυβέρνησης.
Η πολιτική του Μνημονίου είναι οικονομικά αναποτελεσματική και κοινωνικά καταστρεπτική , αφού:
Αλλάζει βίαια η οικονομική δομή της χώρας και επιχειρείται να συγκροτηθεί νέα, νεοφιλελεύθερη.
Ευτελίζεται η αξία της εργασίας και της επιχειρηματικής δημιουργικότητας.
Αποσαθρώνεται το κοινωνικό κράτος πρόνοιας.
Απαξιώνεται η πολιτική και αμφισβητείται η Δημοκρατία.
Ενισχύεται η αναζήτηση προσωπικών λύσεων και διευκολύνονται ακραίες πολιτικές τάσεις, φανατισμός και κοινωνική βία.
Αποδυναμώνεται, λόγω της οικονομικής πτώσης, η εθνική ισχύς της χώρας.
Αυτά είναι αποτελέσματα νεοφιλελεύθερης, στον πυρήνα της,  πολιτικής, που εφαρμόσθηκε, με παραλλαγές και σταδιακά, από την δεκαετία του ΄90. Και κορυφώνεται σήμερα, από την Κυβέρνηση ενός σοσιαλιστικού κόμματος. Η οποία έχει δυστυχώς συνθηκολογήσει με τους ιδεολογικούς της αντιπάλους. Και πειθαρχεί άκριτα στην τρόϊκα των πλέον νεοφιλελεύθερων ιδεών. Που επιβάλλει, ως θεραπεία για τα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας, την μετατροπή της σε υπανάπτυκτη τριτοκοσμική οικονομία και κοινωνία.
Η πολιτική του Μνημονίου επιβλήθηκε, ως μονόδρομος, στην χώρα μας, με επιλογή του γερμανόπληκτου και νεοφιλελεύθερου ευρωπαϊκού διευθυντηρίου. Το οποίο θέλει τάχα να μας «σώσει», αφού ιδιοτελώς συνέβαλε τα μέγιστα στην κρίση του δημόσιου χρέους και των ελλειμμάτων μας.
Η πολιτική αυτή δεν μας βγάζει από την κρίση αλλά μας βυθίζει περισσότερο σε αυτήν.
Κρίση οικονομική, κοινωνική, πολιτική, πολιτισμική, ηθική και εν τέλει εθνική.
Διαλύεται ό, τι είχε απομείνει από τον παραγωγικό ιστό της χώρας.
Μισθωτοί, συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες καi μικρομεσαίοι επιχειρηματίες βιώνουν δραματική υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου.
Το εξειδικευμένο και το νέο παραγωγικό δυναμικό της χώρας σπρώχνεται στην μετανάστευση.
Οι ανισότητες, η ανεργία και η φτώχεια δυναμιτίζουν την κοινωνική συνοχή.
Καταργούνται τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα και ενισχύεται η εργοδοτική αυθαιρεσία.
«Βαλκανιοποιείται» βιαίως το εργατικό κόστος, ενώ οι «ελαστικές» μορφές εργασίας και η «μαύρη» εργασία γίνονται καθεστώς.
Διαμορφώνεται μια μεγάλη τάξη φτωχών, που βιώνουν πλήρη ματαίωση των προσδοκιών τους.
Εξ άλλου, η εφαρμοζόμενη πολιτική δεν έχει την απαιτούμενη δημοκρατική νομιμοποίηση. Και είναι προφανές, ότι το κέντρο λήψης αποφάσεων έχει μετατοπισθεί, πέρα από τους ελεγχόμενους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας.
Παράλληλα, η πολιτική αυτή απειλεί να στερήσει, από όποια ελληνική Κυβέρνηση, την δυνατότητα άσκησης εθνικά ανεξάρτητης πολιτικής, καθώς προωθείται, βιαστικά και εκβιαστικά, το ξεπούλημα στρατηγικών μονάδων και δομών της εθνικής οικονομίας και γενικά του δημόσιου τομέα.
Οι αλλεπάλληλες αναθεωρήσεις των οικονομικών στοιχείων, τα επικαιροποιημένα Μνημόνια, οι παραδοχές, ακόμη και από την τρόικα, ότι αυτή η πολιτική δεν βγαίνει, καθώς και το γενικό πωλητήριο για τον δημόσιο πλούτο των Ελλήνων, είναι αποδείξεις του αδιεξόδου αυτής της πολιτικής.
Βυθίζουν την εθνική οικονομία σε ύφεση και έναν ολόκληρο λαό σε απόγνωση, μόνο και μόνο για να πάρουν πίσω τα- εν πολλοίς δόλια- δάνειά τους και τους τόκους τους οι διεθνείς τοκογλύφοι.
Και αυτά, την στιγμή που η χώρα χρειάζεται κατεπειγόντως πολιτικό σχέδιο, για την ανασυγκρότηση της παραγωγικής και αναπτυξιακής διαδικασίας. Με διεύρυνση της παραγωγικής βάσης. Με στήριξη της υγιούς επιχειρηματικότητας, της καινοτομίας και της επαρκώς αμειβόμενης και ασφαλισμένης εργασίας.

Στο σημείο αυτό, θέλουμε να είμαστε απόλυτα ξεκάθαροι, και για τις δικές μας, εθνικές ευθύνες.
Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι αποτέλεσμα ΚΑΙ εσωτερικών διαρθρωτικών στρεβλώσεων. Με διαχρονικές ευθύνες. Που βαρύνουν Κυβερνήσεις, προβληματικό πολιτικό σύστημα και κομπραδόρικη πρακτική κρατικοδίαιτων και διαπλεκόμενων παραγόντων  του τραπεζικού και μεγαλοεπιχειρηματικού χώρου.
Και εκεί που έφθασαν, με ευθύνες ξένων τοκογλύφων και εγχώριων κομπραδόρων, το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα, κανένας λογικός πολίτης δεν θα αμφισβητούσε την αναγκαιότητα και έκτακτων αλλά μη μόνιμων μέτρων.
Όχι όμως αυτά και τέτοια, που βιώνουμε.
Όχι να βαρύνουν, σχεδόν αποκλειστικά και βίαια, τους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και τους νέους ανθρώπους.
Και την ίδια ώρα, ο παρασιτισμός και ο μεταπρατισμός της εγχώριας οικονομικής ελίτ να παραμένει ανέγγιχτος.
Τα καρτέλ, η φοροδιαφυγή και η κρατικοδίαιτη διαπλοκή να επιβιώνουν σε βάρος της ελληνικής οικονομίας.
Και οι κυρίως υπεύθυνοι, ακόμη και για διαπιστωμένα σκάνδαλα, να αποφεύγουν την Νέμεση, είτε με δικονομικά τερτίπια είτε με πολιτική ομερτά.
Πρέπει λοιπόν να φύγουμε από την πολιτική του Μνημονίου. Να ανατραπούν οι συνέπειές του. Να απορριφθεί η να αλλάξει ριζικά το συζητούμενο στην ΕΕ «Σύμφωνο του Ευρώ». Που πάει να δέσει χειροπόδαρα την Ελλάδα και τις άλλες χειμαζόμενες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Και να συμφωνηθεί εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση και αναπτυξιακής προοπτικής για την χώρα.
Πρέπει να πούμε όλη την αλήθεια στον λαό: Με τις επιλογές του Μνημονίου, το μεγάλο πράγματι χρέος της χώρας μας είναι αδύνατο να εξυπηρετηθεί ποτέ.
Και οι συμφωνίες των Βρυξελλών δεν διευκολύνουν λύσεις στα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Αλλά τους στόχους του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού και του μεγαλοτραπεζικού καρτέλ των δανειστών και δυναστών, σε βάρος του ελληνικού λαού.

Οι προτάσεις μας
Οι δικές μας προτάσεις, για την αντιμετώπιση του προβλήματος χρέους και τις αναπτυξιακές ανάγκες της χώρας, συνοψίζονται στα εξής συγκεκριμένα:
1.- ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ
ΚΑΙ ΤΑΧΥΤΑΤΗ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟ
Για να είναι εφικτή η προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας στις νέες συνθήκες, με δυνατότητα παράλληλης ανάπτυξης.
Όποιοι ισχυρίζονται, ότι το Μνημόνιο μπορεί να καταργηθεί αύριο το πρωί, με δημοκρατικό τρόπο και με δεδομένες τις διεθνείς σχέσεις της χώρας, χωρίς δραματικά αποτελέσματα για τον λαό μας, αυταπατώνται.
2.- ΗΠΙΟΤΕΡΗ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ
Όχι άστοχες οριζόντιες περικοπές μισθών και δαπανών και όχι στη λαίλαπα των φορολογικών αυξήσεων, που επιτείνουν την ύφεση.
3.- ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
Είτε με επαναγορά χρέους είτε με «κούρεμα», επιμήκυνση αποπληρωμής και χαμηλότερα επιτόκια. Αυτά βεβαίως σε συνεννόηση με την ΕΕ και τους δανειστές, αν δεν θέλουν να χάσουν τα πάντα. Και αυτά τώρα, άμεσα. Και όχι από το 2013 και μετά, όταν θα μπορούν να μας επιβάλουν συνεχώς Μνημόνια υποτέλειας του λαού μας, αφού θα τους έχουμε πουλήσει κοψοχρονιά και την δημόσια περιουσία μας
4.- ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ ΑΠΟ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΧΡΕΗ
Εφικτή αλλά επίπονη και απροσδιόριστων αποτελεσμάτων διαδικασία. Που μπορεί να ξεκινήσει από τον έλεγχο όλων των συμβάσεων δανείων και προμηθειών, μετά την Μεταπολίτευση. Να φθάσει σε καταδίκες ενόχων, για σχετικές παρανομίες, από ελληνικά δικαστήρια. Και άρνηση πληρωμής παράνομων χρεών, που θα κηρυχθούν ως τέτοια από διεθνή δικαστήρια. Διαδικασία, που μπορεί να ξεκινήσει, τουλάχιστον για να πετύχουμε την αναδιάρθρωση, με ευνοϊκούς όρους.
5.- ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ
Οι οικονομικές εξελίξεις στην ευρωπαϊκή περιφέρεια, με τρείς χώρες ήδη σε μορφές Μνημονίων και απειλές για άλλες, καθώς και η μέγγενη για όλες, με το προωθούμενο «Σύμφωνο του Ευρώ», δημιουργούν προϋποθέσεις συμπόρευσης. Για κοινή στρατηγική, με στόχο την συνολική επαναδιαπραγμάτευση για τα χρέη των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου. Και με επιδίωξη πρόσθετων ρυθμίσεων, όπως το περιβόητο ευρωομόλογο.
6.- ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
Όχι όμως εκποίησή της. Ιδιαίτερα των δομών στρατηγικού χαρακτήρα. Αντίθετα πρέπει να είναι εθνικός στόχος η επάνοδός τους στο ελληνικό δημόσιο.
Είναι περιουσία του ελληνικού λαού, που έχει αποκτηθεί με αγώνες και αίμα. Και ουδείς δικαιούται να του την στερήσει. Για όποιον λόγο.
7.- ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
Αναγκαία όσο ποτέ η δημιουργία ισχυρού δημόσιου τραπεζικού πυλώνα, με κύρια κατεύθυνση τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας.  Οι ιδιώτες τραπεζίτες, παρά τα «δώρα» δεκάδων δις από το κράτος, όχι μόνο δεν βοηθάνε την αγορά και τον κόσμο αλλά εκβιάζουν, για να μη γίνει αναδιάρθρωση του συνολικού μας χρέους, μη τυχόν και χάσουν κάτι και από την τσέπη τους.
Δεν διαφεύγει βέβαια της προσοχής μας η διάθεση διεθνών και δη ευρωπαϊκών αρπακτικών, να πάρουν κοψοχρονιά τις ελληνικές τράπεζες, εάν αυτές κινδυνεύσουν. Λέμε λοιπόν καθαρά: Κρατικοποίηση τέτοιων τραπεζών και όχι ξεπούλημά τους. Άλλο τράπεζες και άλλο τραπεζίτες μεγαλομέτοχοι.
8.- ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΡΑΧΝΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ
Δεν είναι λαϊκίστικη προσέγγιση. Όπως η χώρα έχει ανάγκη από αναδιάρθρωση του συνολικού της χρέους, έτσι και περισσότερο είναι αναγκαία η αναδιάρθρωση των καταναλωτικών και στεγαστικών τραπεζικών δανείων των πολιτών. Για να ανασάνουν τα νοικοκυριά αλλά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που υποφέρουν, τώρα με την ακραία κρίση, την ανεργία και την βαθειά ύφεση. Μπορούν να διαγραφούν, ως επισφαλή, μικρά δάνεια, που δεν μπορούν καν να εξυπηρετηθούν. Και να επιμηκυνθεί σημαντικά ο χρόνος αποπληρωμής αρκετών από τα άλλα δάνεια, ώστε η μηνιαία δόση να μειωθεί έως και στο μισό της σημερινής. Τα καταναλωτικά κυρίως, που έτσι κι αλλιώς είναι μικρής διάρκειας. Και στεγαστικά, που είναι άλλωστε ενυπόθηκα.
Είναι λάθος η άποψη, ότι έτσι θα καταρρεύσουν οι Τράπεζες. Αντίθετα θα εξασφαλίσουν την αποπληρωμή των δανείων αλλά με μικρότερες δόσεις και σε μεγαλύτερο χρόνο. Οι ελληνικές Τράπεζες κινδυνεύουν από τους ξένους «καρχαρίες», που ετοιμάζονται να τις «καταπιούν».  Οι μεγαλομέτοχοί τους πρέπει να συναινέσουν σε τέτοιες φιλολαϊκές ρυθμίσεις χάνοντας μέρος από τα υπερκέρδη τους.  Διαφορετικά οι Τράπεζές τους να κρατικοποιηθούν.
9.- ΝΕΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ
Στον Πρωτογενή Τομέα το κύριο ενδιαφέρον, με στροφή σε πλεονεκτικές καλλιέργειες και ενίσχυση ατομικών και υγιών συνεταιριστικών επιχειρηματικών πρωτοβουλιών.
Στον Δευτερογενή Τομέα, ανάκτηση ανταγωνιστικότητας, με δημόσιες επενδύσεις, πάταξη γραφειοκρατίας, σταθερή φορολογία, ενίσχυση μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και ιδιαίτερα της καινοτομίας παντού.
Στον Τριτογενή Τομέα, ουσιαστική φροντίδα, για τον τουρισμό, την ναυτιλία, τις υγιείς χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, τις καινοτόμες δράσεις προωθημένης τεχνολογίας και το εμπόριο. Και πόλεμο στους μεσάζοντες, που ρουφάνε εισόδημα από την υγιή επιχειρηματικότητα και το κράτος.
10.- ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ-ΑΝΕΡΓΙΑ
Μέχρι ότου η ανάπτυξη επανακάμψει, προγράμματα κοινωνικής εργασίας, για σημαντικούς αριθμούς ανέργων, κυρίως στις κρίσιμες ηλικίες και κατηγορίες. Με ειδικό εργασιακό καθεστώς και πλήρη ασφαλιστική κάλυψη. Και με πόρους, από ειδικά κοινοτικά κονδύλια και, αν χρειάζεται, από ειδική φορολογία, σε μεγάλα και δευτερευόντως μεσαία εισοδήματα.
Στόχος επιτεύξιμος: Ανεργία αλλού μηδενική και αλλού ελάχιστη. Για λόγους κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής.
11.- ΑΚΡΙΒΕΙΑ-ΑΓΟΡΑ
Σπάσιμο των καρτέλ. Σε κάθε τομέα παραγωγής και πώλησης βασικών προϊόντων, τουλάχιστον ένας δημόσιος φορέας, ο οποίος, με την κοινωνικά ζυγισμένη τιμολογιακή του πολιτική, θα σύρει αναγκαστικά τις τιμές της αγοράς σε λογικά επίπεδα. Οι ξένοι ολιγοπωλιακοί όμιλοι ( κυρίως super market) να υποχρεωθούν να πουλάνε στην χώρα μας, με τιμές το πολύ αντίστοιχες εκείνων που πουλάνε στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτά σαν αρχή. Ρεαλιστικά και εφικτά.
12.- ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΡΓΩΝ
Αναδιαπραγμάτευση των σχετικών συμβάσεων, με στόχο την δημόσια ιδιοκτησία και την λογική πολιτική κάλυψης του κόστους των έργων.
13.- ΜΙΣΘΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ
Τερματισμός των περικοπών στο εισόδημα των εργαζόμενων, στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα και των συνταξιούχων. Φορολογική αλλαγή υπέρ των λαϊκών τάξεων και της υγιούς επιχειρηματικότητας.
Μεταβολή της σχέσης έμμεσων-άμεσων φόρων και μείωση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στις επικοινωνίες και στα καύσιμα.
14.- ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Πάταξη της εισφοροδιαφυγής. Στόχευση σωστής εισροής πόρων στο σύστημα. Όχι οριζόντιες περικοπές δικαιωμάτων και παροχών. Σοβαροί δημόσιοι και ανταποδοτικοί φορείς ασφάλισης στην αγορά. Απαγόρευση εκμετάλλευσης των πόρων των ασφαλιστικών ταμείων, ακόμη και από το κράτος.

Τα Εθνικά μας θέματα
Η οικονομική καχεξία, οι πιέσεις των ισχυρών και οι πολιτικές ανικανότητες δημιουργούν κινδύνους, να εξελιχθεί η οικονομική κρίση της Ελλάδας σε γεωπολιτική της κρίση.
Η προάσπιση των εθνικών μας δικαίων είναι για εμάς επιβεβλημένη, με κάθε τρόπο και κόστος.
Η Ελλάδα δεν πρέπει να πάψει να παλεύει το Κυπριακό, ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής, από ξένα στρατεύματα, τμήματος της ευρωπαϊκής Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η Ελλάδα δεν πρέπει να ανέχεται αμφισβήτηση της κυριαρχίας της στο Αιγαίο και πρέπει να προχωρήσει στην δημιουργία των ΑΟΖ που δικαιούται.
Η Ελλάδα δεν πρέπει να αναγνωρίσει ποτέ ως «Μακεδονία» το κρατίδιο των Σκοπίων. Και πρέπει πάντοτε να υπερασπίζεται τα δικαιώματα των ελληνικών μειονοτήτων, σε όποιες χώρες υπάρχουν.
Σε κρίση η Ε.Ε. και η Ευρωζώνη
Οι επιδιώξεις στα εθνικά μας θέματα και στην οικονομική μας ανάταξη δυσχεραίνονται και από το ότι η Ελλάδα συμμετέχει σε ένα μπλοκ - αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης – που βρίσκεται σε κρίση.
Κρίση δημοκρατικού ελλείμματος, εξάρτησης των οικονομικά ασθενέστερων χωρών-μελών, αρχιτεκτονικής του ευρωπαϊκού εγχειρήματος και πτώσης ισχύος της ΕΕ έναντι των ΗΠΑ και των νέων ισχυρών δυνάμεων ( Κίνα, Ρωσία, Βραζιλία, Ινδία).
Σε κρίση και η Ευρωζώνη, με τις δομικές αντιφάσεις του ευρώ, το μεγάλο χάσμα Βορρά-Νότου και τους ανεπαρκείς και στρεβλούς προωθούμενους μηχανισμούς οικονομικής διακυβέρνησης.
Η Ελλάδα πρέπει να εκμεταλλευθεί το γεωπολιτικό της βάρος, να είναι έτοιμη για όποιες αλλαγές στην Ε.Ε. και παράλληλα να αγωνισθεί, για πολιτική και κοινωνική δημοκρατία στην Ε.Ε., απέναντι στην κυριαρχία των αδηφάγων τραπεζιτών.

Να αλλάξουμε το Πολιτικό μας Σύστημα
Το Μνημόνιο και οι επιπτώσεις του δεν είναι αιτία αλλά αποτέλεσμα του βασικού προβλήματος της χώρας μας, που είναι το στρεβλό πολιτικό σύστημα.
Ένα σύστημα, που βραχυκυκλώνει την Δημοκρατία μας, καταργώντας ουσιαστικά την ανεξαρτησία των τριών βασικών λειτουργιών του πολιτεύματος. Καταρρακώνει την οικονομία μας, με την διαπλοκή και την ρουσφετολογία. Αποσαθρώνει τις κοινωνικές και ηθικές αξίες, προτυποποιώντας κάθε δήθεν. Και εκθέτει τα εθνικά μας συμφέροντα σε κινδύνους.
Η αλλαγή, που εμείς θέλουμε στο πολιτικό μας σύστημα, περνάει μέσα από την απλή αναλογική για την σύνθεση της Βουλής. Την ανάθεση της Κυβέρνησης σε όποιο κόμμα κερδίσει απόλυτη ή ικανή πλειοψηφία αλλιώς σε συνεργασία κομμάτων. Και την ανάδειξη της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, με αντικειμενικό και συνταγματικά κατοχυρωμένο τρόπο, για διασφάλιση της ανεξαρτησίας της.
Ακόμη θέλουμε την θέσπιση ορίου θητειών παντού, για τους αιρετούς πολιτικούς εκπροσώπους, ώστε να λήξει το επάγγελμα βουλευτής ή δήμαρχος ή σύμβουλος κ.λ.π.
Και βεβαίως θέλουμε την κατάργηση του κατάπτυστου νόμου περί ευθύνης υπουργών, αυτό δεν το συζητάμε.

Για τον Κρατικό Μηχανισμό
Θέλουμε ένα επιτελικό κράτος, με δημόσια διοίκηση όχι ρουσφετολογικά και μικροκομματικά εξαρτημένη. Αλλά φορέα εξυπηρέτησης του πολίτη, εφαρμογής των νόμων και υλοποίησης της κυβερνητικής πολιτικής. Με το απαραίτητο μέγεθος, σωστή διάρθρωση ικανών λειτουργών και σοβαρή αποκέντρωση. Τέλος στο ρουσφέτι. Να γίνει ποινικό αδίκημα, με σοβαρό κολασμό.
Ουσιαστικές εξουσίες στις αιρετές Περιφέρειες, οι οποίες είναι σωστό βήμα, αν και θα πρέπει να επανεξετασθούν τα γεωγραφικά, κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά τους. Με στόχο την άσκηση πολιτικής, ενιαίας πανελλαδικά και ειδικής περιφερειακά, για διατήρηση της εθνικής συνοχής και αλληλεγγύης.
Και οι Δήμοι να είναι σχετικά περιορισμένοι χωρικά, άρα μπορεί και περισσότεροι, για να λειτουργούν ανθρώπινα και αποτελεσματικά, για τις καθημερινές ανάγκες του πολίτη.

Υγιής επιχειρηματικότητα καινοτομίας
Εμείς είμαστε υπέρ της μεικτής οικονομίας, με τομείς δημόσιο, ιδιωτικό και κοινωνικό.
Στους κρίσιμους χώρους της εθνικής άμυνας, της ασφάλειας, της υγείας, της παιδείας, των συγκοινωνιών, των επικοινωνιών, της ύδρευσης, της ενέργειας, δεν πρέπει να υποκαθίσταται η δημόσια λειτουργία από την ιδιωτική εκμετάλλευση.
Όπου κρίνεται σκόπιμη και η ιδιωτική λειτουργία (με εξαίρεση την εθνική άμυνα), οπωσδήποτε ένας τουλάχιστον ισχυρός δημόσιος φορέας, για ρύθμιση του ανταγωνισμού.
Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις χρειάζονται φορολογική σταθερότητα και ενίσχυση, πάταξη της αντιεπιχειρηματικής γραφειοκρατίας και εξάλειψη της διαφθοράς. Τις θέλουμε εξωστρεφείς, καινοτόμες, παραγωγικές και υγιείς, με συναίσθηση και της κοινωνικής τους ευθύνης. Να παράγουν πλούτο λειτουργώντας ανταγωνιστικά, όχι στο μισθολογικό κόστος αλλά στην ποιότητα και στην καινοτομία.
Ιδιαίτερα πρέπει να στηριχθούν, με κρατικές διευκολύνσεις, οι επιχειρηματικές πρωτοβουλίες των νέων ανθρώπων. Και να παταχθεί αυστηρά η φοροδιαφυγή.

Πολιτισμός, Αθλητισμός, Νεολαία, Παιδεία και Εκπαίδευση
Όλα αυτά είναι για εμάς άρρηκτα συνδεδεμένα.
Το δίδυμο Πολιτισμός-Τουρισμός μπορεί και πρέπει να γίνει η μεγαλύτερη βιομηχανία της χώρας. Δεν θέλει βιομηχανικές εγκαταστάσεις αλλά μπορεί να δημιουργήσει και να στηρίξει τέτοιες. Πολιτική βούληση, εθνικός σχεδιασμός και απεμπλοκή από τις ρεμούλες και τα τρωκτικά, χρειάζονται.
Ο ελληνικός Πολιτισμός πρέπει να διαπνέει ολόκληρο το φάσμα της κοινωνικής Παιδείας, που διακρίνουμε από την στενή εκπαιδευτική διαδικασία.
Ο Αθλητισμός, ελληνοκεντρικός, με σύγχρονες υποδομές αλλά κυρίως υγιής, μπορεί να είναι η βάση, για την υγεία του πληθυσμού, για την σωστή εκπαίδευση, για την αντιμετώπιση της μάστιγας των ναρκωτικών, για το παρόν και το μέλλον των νέων παιδιών.
Είναι αναγκαίο, να υπερασπιζόμαστε και να βελτιώνουμε συνεχώς τις διαχρονικές αξίες και αρχές της ελληνικής Παιδείας, μέσα από τα κέντρα διάχυσής της στην κοινωνία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα ΜΜΕ, με απόλυτο σεβασμό στην ελευθερία ενημέρωσης, έκφρασης και γνώμης.
Στην Εκπαίδευση τώρα, πρέπει να σταματήσουν δύο μεγάλες στρεβλώσεις:
Οι κάθε τόσο πολιτικάντικες αλλαγές του εκπαιδευτικού συστήματος.
Και η τάση της πολιτικής δημαγωγίας και του κοινωνικού κόμπλεξ, να στέλνουν τους νέους ανθρώπους σωρηδόν σε πανεπιστημιακά αδιέξοδα, αντί σε στοχευμένες και ειδικές γνώσεις, που οδηγούν σε επιστημονική, εργασιακή και επιχειρηματική επιτυχία.
Όλα τα εκπαιδευτικά ερωτηματικά, για Βασική, Μέση και Ανώτατη Εκπαίδευση, έχουν απαντηθεί, από την ελληνική και διεθνή εμπειρία. Από το Νηπιαγωγείο μέχρι την αγορά εργασίας.
Χρειάζεται μια μόνιμη Ακαδημία Παιδείας και Εκπαίδευσης, με μόνιμους τους άριστους ειδικούς και ισότιμες αντιπροσωπείες των πολιτικών δυνάμεων του Κοινοβουλίου. Να διαμορφώσουν σταθερό εκπαιδευτικό σύστημα και να το προσαρμόζουν ενίοτε στις εξελίξεις. Να πάψει επί τέλους η εκπαίδευση των νέων να είναι πεδίο μικροκομματικών αντιπαραθέσεων και παραγωγής κομματικών στρατών.
Χρωστάμε όλοι μας ένα στέρεο εκπαιδευτικό σύστημα στους νέους ανθρώπους. Με σοβαρές υποδομές, υλικές και κυρίως πνευματικές. Αν δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε αυτό, τότε είμαστε ανάξιοι. Και για τα παιδιά μας και για την Πατρίδα.

Εθνικό Σύστημα Υγείας
Αυτό που εμφανίζεται σήμερα ως Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν έχει καμιά σχέση με την έμπνευση του Γιώργου Γεννηματά.
Κυριαρχούν τα «πιράνχας», οι διαπλοκές με τους εμπόρους, η υποχρηματοδότηση, οι συντεχνιασμοί. Και τώρα το Μνημόνιο των περικοπών, ακόμη και στην Υγεία, με πρόφαση τις υπαρκτές σπατάλες και μίζες. Έτσι θεριεύουν οι πανάκριβοι ιδιωτικοί φορείς υγείας.
Εμείς θέλουμε ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας, με επαρκή χρηματοδότηση, πολύ καλή υλικοτεχνική υποδομή, σωστά αμειβόμενους γιατρούς και νοσηλευτές αποκλειστικής απασχόλησης.
Θέλουμε ένα Σύστημα Υγείας χωρίς σπατάλες και μίζες, άρα αυστηρά ελεγχόμενο. Και χρηματοδοτούμενο, για τις παρεχόμενες υπηρεσίες του, με αντικειμενικό και ορθολογικό τρόπο, κυρίως από υγιή ασφαλιστικά ταμεία και επικουρικά από το κράτος.
Θέλουμε όρια στις τιμές των ιδιωτικών κέντρων υγείας.
Και αποκέντρωση του Εθνικού Συστήματος, με Δημοτικά Πολυιατρεία, Περιφερειακά Κέντρα Υγείας, Κρατικά Νοσοκομεία, οικογενειακούς γιατρούς και κεντρικούς ευέλικτους φορείς προμηθειών όλου του συστήματος.
Αναγκαία μια μόνιμη Ακαδημία Υγείας και Περίθαλψης, με μόνιμους τους άριστους ειδικούς και ισότιμες αντιπροσωπείες των πολιτικών δυνάμεων του Κοινοβουλίου.
Για σταθερότητα στο Σύστημα, με επιστημονική τεκμηρίωση. Και προσαρμογές του, όταν αυτό είναι αναγκαίο.

Οικολογικές  (αν)ισορροπίες
Συναφείς με την υγεία όλων μας αλλά και με την υγεία της οικονομίας, οι οικολογικές ανισορροπίες, που απειλούν του πάντες και τα πάντα. Από το Τσερνόμπιλ και την Φουκουσίμα, μέχρι τις διοξίνες στα τρόφιμα, τον μολυσμένο αέρα, τις βρώμικες θάλασσες, τις χωματερές της συμφοράς και τις κοινωνικές εντάσεις, για τους τρόπους και τόπους των εγκαταστάσεων διαχείρισης των απορριμμάτων.
Ξέρει άραγε ο πολύς κόσμος, ότι, ακόμη και οι αποφάσεις του Κυότο, που περιορίζουν τις δυνατότητες κρατών και επιχειρήσεων να ρυπαίνουν, έχουν οδηγήσει σε ιδιότυπο χρηματιστήριο ρύπων, όπου χώρες και επιχειρήσεις πουλάνε και αγοράζουν δικαιώματα ρύπανσης;
Εμείς πιστεύουμε, ότι χρειάζεται συνεχής αγώνας για τα οικολογικά δικαιώματα των πολιτών, για καθαρό περιβάλλον, καθαρό νερό, καθαρά τρόφιμα, καθαρό αέρα και καθαρή θάλασσα.
Βεβαίως καθαρό επιχειρείν, όπου όμως οι «πράσινες» υπερβολές να μην εμποδίζουν την υγιή εθνική, παραγωγική προσπάθεια.
Καθαρή παραγωγή ενέργειας – δεν συζητάμε την πυρηνική – όπου όμως οι «πράσινες» υπερβολές να μην αγνοούν το συμφέρον της χώρας, για - ελεγχόμενη οικολογικά-  αξιοποίηση των ενεργοπαραγωγών ορυκτών δυνατοτήτων της. Παράλληλα με την συνεχή προσπάθεια υποκατάστασής τους από ήπιες μορφές.
Και καθαρές εγκαταστάσεις διαχείρισης των αποβλήτων, με υιοθέτηση εδώ, ακόμη και των «πράσινων» υπερβολών. Καθώς τα διαπλεκόμενα τρωκτικά θέλουν να αγνοούν τις υποδείξεις της επιστήμης και της οικολογίας, προκειμένου να γεμίζουν τις τσέπες τους, ακόμη και με τα λεφτά των σκουπιδιών.

Το Μεταναστευτικό πρόβλημα
Είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας, μετά το οικονομικό. Πρόβλημα ανθρωπιστικό, κοινωνικό, εργασιακό, υγιεινής, ασφάλειας, οικονομικό και εν τέλει εθνικό.
Η χώρα δεν αντέχει άλλο την παράνομη μετανάστευση. Πρέπει να την εμποδίσει με κάθε νόμιμο τρόπο.
Όπως πρέπει να πατάξει και την εκμετάλλευση αυτών των άτυχων συνανθρώπων μας, από ανάλγητους ημεδαπούς επιχειρηματίες και ιδιοκτήτες ακινήτων.
Θέση μας καθαρή και χωρίς μισόλογα είναι:
Να καταγγείλει η χώρα μας την ευρωσυμφωνία «Δουβλίνο 2» και να δίνει ταξιδιωτικά έγγραφα, σε όσους το θέλουν και το δικαιούνται.
Να αποτραπεί με κάθε νόμιμο και ανθρωπιστικό τρόπο η συνέχιση της αθρόας εισόδου παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα.
Όσοι εντοπίζονται, ως παράνομα εισελθόντες ή παράνομα διαβιούντες, να οδηγούνται σε χώρους αξιοπρεπούς διαβίωσης και εκεί να ελέγχονται ταχύτατα οι περιπτώσεις τους. Ώστε άλλοι να παίρνουν ταξιδιωτικά έγγραφα, άλλοι δικαίωμα πολιτικού ασύλου, άλλοι έγγραφα νόμιμης διαμονής και εργασίας και οι άλλοι να επαναπροωθούνται στις χώρες προέλευσής τους.
Αυτά σε συνδυασμό με την δυνατότητα απόκτησης της ελληνικής ιθαγένειας, βάσει των νόμων του ελληνικού κράτους.
Η φιλόξενη αυτή χώρα, που λέγεται Ελλάδα, πρέπει να πάψει να είναι ξέφραγο αμπέλι και χώρος ανομίας. Για όποιους παράνομους. Ημεδαπούς και αλλοδαπούς. Τελεία και παύλα..!
Φίλες και Φίλοι
Αυτό είναι το
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ
Αυτό είναι το νέο Πολιτικό Κίνημα που δημιουργήσαμε.
Ένα Κίνημα, που βάζει πρώτα από όλα την Πατρίδα και το μέλλον της.
Ένα Κίνημα, που θέλει μια κοινωνικά δίκαιη, οικονομικά ικανή και εθνικά υπερήφανη Ελλάδα. Για τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, την πρόοδο, την κοινωνική ασφάλιση, την ουσιαστική παιδεία, το σύστημα υγείας για όλους, την καταπολέμηση της ανεργίας, τον πολιτισμό και την ιστορία μας.
Ένα Κίνημα, που θέλει την νεολαία μας όχι θεατή αλλά πρωταγωνιστή στις εξελίξεις.
Ένα Κίνημα, ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και μιας κοινωνικής ομάδας από άλλη.
Ένα Κίνημα, που θέτει σε προτεραιότητα την ασφάλεια των πολιτών και των σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων για όλους.
Ένα Κίνημα ενάντια στον οικονομικό στραγγαλισμό των πολιτών και του πλούτου της Πατρίδας μας, από το ντόπιο και ξένο κατεστημένο.
Ένα Κίνημα υπέρ της αναδιάρθρωσης του συνολικού δημόσιου χρέους της χώρας, της απαλλαγής της από το Μνημόνιο και κατά της απεμπόλησης του δικαιώματος διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων.
Ένα Κίνημα με προσανατολισμό σε μια Ευρώπη, όπου δεν θα υπάρχει καταλήστευση του Νότου από τον Βορρά. Μια Ευρώπη των λαών και όχι των αδηφάγων τραπεζιτών.
Ένα Κίνημα ενάντια στην εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, την εγκατάλειψη της Θράκης και των νησιών μας, την αμφισβήτηση του εθνικού χώρου της Μακεδονίας και της Ηπείρου.
Ένα Κίνημα προστασίας του περιβάλλοντος, για την προστασία της ποιότητας της ζωής μας.

Φίλες και Φίλοι
Εμείς που ανεβήκαμε στο
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ
είπαμε τον λόγο μας. Λόγο καθαρό, λόγο καρδιάς, λόγο απόφασης. Με αυτόν τον λόγο θα πορευτούμε.
Για να κερδίσουμε όλοι μαζί ένα καλύτερο μέλλον.
Για την Πατρίδα μας, για εμάς και κυρίως για τα παιδιά μας. Που τους φορτώσαμε ήδη τα επίχειρα των δικών μας λαθών πριν αυτά προλάβουν καν να φταίξουν.
Για αυτό και διακηρύσσουμε:
Το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ
είναι κυρίως
ΑΡΜΑ των ΝΕΩΝ.
Τους καλούμε να πάρουν τα γκέμια του στα χέρια τους. Και να οδηγήσουν το Άρμα τους στην δική τους νίκη.
Εμείς ξεκινάμε και θα ακολουθήσουμε.
Οι Νέες και οι Νέοι μας πρέπει να νικήσουν. Και θα νικήσουν.
Θα φτιάξουν μια Ελλάδα όμορφη, πολιτισμένη, παραγωγική, εθνικά υπερήφανη, λαϊκά κυρίαρχη, με κοινωνική δικαιοσύνη και λαϊκή αλληλεγγύη.
Καλούμε όλους τους Έλληνες,
να ανεβούν στο
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ
Είναι απέραντα ευρύχωρο, όπως η Ελλάδα. Μας χωράει και μας ζητάει όλους.
Από αύριο, ξεκινάει, για όλους εμάς του νέου Κινήματος, του ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΑΡΜΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΩΝ, ο όμορφος και συνεπής αγώνας.
Για να προωθήσουμε αυτά που πιστεύουμε και διακηρύξαμε.
Και για να συμβάλουμε, δυνατά, ενωτικά, δημοκρατικά, στην απαλλαγή της χώρας μας, από τα σημερινά δεινά. Και στην προοπτική του καλύτερου μέλλοντος, που αξίζουν η Πατρίδα μας, οι πολίτες και ιδιαίτερα οι Νέες και οι Νέοι μας.
Θα μας βρίσκετε κάθε ημέρα στα γραφεία μας, στις οργανώσεις μας, που χτίζονται με αυτοοργάνωση σε όλη την Ελλάδα, στις ηλεκτρονικές και ταχυδρομικές διευθύνσεις μας. Στο φιλόξενο και ελεύθερο Διαδίκτυο. Ελπίζουμε και στα έντυπα και ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης…
Οι θέσεις του Κινήματός μας, για όλα τα θέματα και πολύ πιο αναλυτικά, θα είναι από αύριο αναρτημένα στην ιστοσελίδα μας. Για συνεχή δημόσια διαβούλευση, άλλωστε, με όλους τους πολίτες. Μέχρι την οριστική τους αποκρυστάλλωση, στο 1o Συνέδριο μας, που θα γίνει εντός του τρέχοντος έτους, μετά από ευρύ προσυνεδριακό διάλογο.
Εμπρός όλοι ενωμένοι στον αγώνα, για την νίκη των Πολιτών.

Η αλήθεια για την Ελλάδα για τους επόμενους δύο μήνες

http://olympia.gr/2011/11/13/%ce%b7-%ce%b1%ce%bb%ce%ae%ce%b8%ce%b5%ce%b9%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%ac%ce%b4%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b5%cf%80%cf%8c%ce%bc%ce%b5/

Στο παρακάτω διάγραμμα αποτυπώνεται η αλήθεια για την Ελλάδα για τους επόμενους δύο μήνες.
Η δραματική αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό που ζήσαμε και ζούμε εξηγείτε αν δούμε τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις της Ελλάδας το μήνα Δεκέμβριο και Ιανουάριο.
Τα νούμερα δεν βγαίνουν ακόμα και αν πάρουμε την επόμενη δόση.
Η κρίση χρέους θα γίνει πιο έντονη, θα επιχειρηθεί να υλοποιηθεί το κούρεμα με λήψη πρόσθετων μέτρων.
http://anti-tasi.blogspot.com

Απάτη με… δόσεις! - Του κ. Νίκου Μπογιόπουλου

http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2011/11/blog-post_3330.html

Πρώτος στόχος της νέας κυβέρνησης(…) είναι «να διασφαλίσει... 

άμεσα την καταβολή της 6ης δόσης»...

Δήλωση που αποτέλεσε και το κερασάκι στην προπαγανδιστική τούρτα των τελευταίων βδομάδων.

Διάστημα κατά το οποίο δεν υπάρχει πολιτικός παράγοντας του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ., του κόμματος της Ντόρας Μπακογιάννη, που να μην τον έχουμε δει να κλαίει και να οδύρεται στο ενδεχόμενο «μη και χαθεί η 6η δόση»...

Δεν υπάρχει τηλεαστέρας που να μην κόπτεται για τους μισθούς και τις συντάξεις του λαού και να... μην τον έχουμε ακούσει να θέτει το αδυσώπητο ερώτημα:

«Πώς θα πληρωθούν οι μισθοί αν δεν πάρουμε την 6η δόση;»...

Δεν υπάρχει τηλεβόας της καθεστωτικής προπαγάνδας που να μην επιχειρεί να τρομοκρατήσει τον ελληνικό λαό, που δεν τον καλεί να υποταχθεί στις απειλές, στους εκβιασμούς, στις πολιτικές απάτες και όλα τούτα στο όνομα της διασφάλισης της 6ης δόσης που «αν δεν εκταμιευτεί τότε δεν θα καταβληθούν τα μεροκάματα και οι συντάξεις»...

Δεν έχουμε την αυταπάτη ότι υπάρχει πάτος στην αθλιότητα και στα ψέματά τους.

• Αυτοί που έκοψαν μισθούς (και θέλουν να τους κόψουν κι άλλο),
• αυτοί που έκοψαν συντάξεις (και θέλουν να τις κόψουν κι άλλο),
• αυτοί που έστειλαν εκατοντάδες χιλιάδες στην ανεργία και εκατομμύρια στη φτώχεια,

παριστάνουν ότι... αγωνιούν (!) τάχα για τους μισθούς και τις συντάξεις του λαού!

Αλλά, πράγματι, γι' αυτό αγωνιούν;

Για να εξασφαλίσουν τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους νοιάζονται οι συνεταίροι του νέου κυβερνητικού σχήματος;

Γι' αυτό θέλουν την εκταμίευση της περίφημης 6ης δόσης;

Για να τη δώσουν στους εργαζόμενους και στους συνταξιούχους;

Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική:

Και η 6η, και η 7η, και η... 17η δόση, θα πάνε εκεί που πήγαν και όλες οι προηγούμενες.

Η τρέχουσα, η 6η δόση, όπως κι όλες όσες προηγήθηκαν, όπως κι όλες όσες θα ακολουθήσουν, δεν αφορούν το λαό.

Δεν πάνε στο λαό.

Τα ποσά των δόσεων επιστρέφουν - πάραυτα - στους δανειστές «μας», στους πιστωτές «μας», στους εγχώριους και ξένους «σωτήρες μας»...

Το μόνο που μένει στο λαό από την κάθε δόση είναι:

Να πληρώνει τους νέους τόκους.

Να επωμίζεται τα νέα βάρη.

Να υφίσταται τα νέα δυσβάσταχτα μέτρα που συνοδεύουν την κάθε δόση.

Ιδού η αλήθεια περί της 6ης δόσης:

Το ποσό της 6ης δόσης ανέρχεται στα 8 δισ. ευρώ.

Την ίδια ώρα, όμως, και συγκεκριμένα μέσα στους μήνες Νοέμβρη και Δεκέμβρη του 2011, η Ελλάδα καλείται να πληρώσει το ποσό των 15,5 δισ. ευρώ σε τόκους και χρεολύσια προς ομολογιούχους και κατόχους έντοκων γραμματίων.

Μέσα στο τρέχον δίμηνο, δηλαδή, ο ελληνικός λαός, πολιτικά όμηρος των κυβερνήσεων της πλουτοκρατίας, υποχρεούται να καταβάλει σε τοκογλύφους, σε εγχώριους και διεθνείς κερδοσκόπους ποσό σχεδόν διπλάσιο από τα 8 δισ. ευρώ της 6ης δόσης!

Να, λοιπόν, πού πάει - όλη - η 6η δόση, όπως όλες οι προηγούμενες και όλες οι επόμενες:

Μέχρι και το τελευταίο της ευρώ, μέχρι και το τελευταίο σεντ της δόσης πάει στους τοκογλύφους!

Ούτε στους μισθούς, ούτε στις συντάξεις.

Η 6η δόση, μαζί με τα κλεμμένα από τα αλλεπάλληλα χαράτσια που τα φορτώνεται ο ελληνικός λαός ώστε να συμπληρώνονται τα ληξιπρόθεσμα που «χρωστάμε», πάνε στα τοκογλυφικά!

Τι θα πάθαινε, επομένως, ο ελληνικός λαός αν δεν εκταμιευόταν το ποσό των 8 δισ. ευρώ της 6ης δόσης;

Τίποτα!

Υπό μια προϋπόθεση:

'Οτι ο ελληνικός λαός θα πετάξει πάνω από το σβέρκο του τους τοκογλύφους που του πίνουν το αίμα. Σε αυτή την περίπτωση ο ελληνικός λαός δε θα πάθαινε απολύτως τίποτα!

Αυτοί που θα «πάθαιναν» θα ήταν οι «φίλοι» και οι «σωτήρες» μας, που δε θα εισέπρατταν τα τοκογλυφικά.

Να, επομένως, γιατί ο ελληνικός λαός δεν έχει ανάγκη καμία 6η δόση.

Να γιατί σε κάθε δόση, ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να βλέπει τι «παίρνει» - όπως τον κοροϊδεύουν οι «παλιές» και «νέες» κυβερνήσεις - αλλά τι δίνει!

Την 6η δόση - και κάθε δόση - την έχει ανάγκη το πολιτικό σύστημα των καπιταλιστών για να ταΐζει την πλουτοκρατία και να γεμίζει τα σεντούκια των εγχώριων και ξένων «δανειστών» μας.

Να γιατί ο ελληνικός λαός πρέπει να απαλλαγεί και από τις δόσεις και από τις κυβερνήσεις των... «δοσήλογων».

Να γιατί ο ελληνικός λαός πρέπει να αρνηθεί να πληρώνει αυτά τα τοκογλυφικά.

Γιατί εφόσον αρνηθεί να πληρώνει το χρέος που άλλοι το προκάλεσαν και άλλοι το «γλεντάνε», τότε ο ελληνικός λαός

- μη πληρώνοντας τους τοκογλύφους, δηλαδή τα μονοπώλια και τις τράπεζες -

θα έχει στη διάθεσή του τόσο τα 8 δισ. ευρώ, όσο και τα επιπλέον 7,5 δισ. ευρώ (μέχρι να συμπληρωθούν τα 15,5 δισ. ευρώ) που τώρα, διά της 6ης δόσης, οδεύουν προς τοκογλύφους!

Να, τελικά, γιατί χρειάζεται μια άλλη εξουσία στην Ελλάδα.

Μια λαϊκή εξουσία, που θα αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ και θα προχωρήσει στη μονομερή διαγραφή του χρέους.

Το άρθρο είναι αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Ριζοσπάστης" 10/11/2011

Ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος είναι γνωστός για την αιχμηρή και πάντα τεκμηριωμένη πένα του, τόσο ως αρθρογράφος όσο και ως συγγραφέας.

Το τελευταίο του βιβλίο μάλιστα «Είναι ο Καπιταλισμός, ηλίθιε» αποτελεί ένα χρήσιμο «εργαλείο» για να κατανοήσουμε «τι» συμβαίνει στον κόσμο και στην Ελλάδα, αλλά και «γιατί» συμβαίνει.

Το βιβλίο, αφενός θέτει τα κρίσιμα ερωτήματα, αφετέρου δίνει στέρεες απαντήσεις:

Πόσοι φτωχοί απαιτούνται για να «παραχθεί» ένας πλούσιος;

Πώς γίνεται την τριετία 2008-2010, που δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι προστέθηκαν στις στρατιές της απόλυτης φτώχειας, της εξαθλίωσης και της ανεργίας, ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων του πλανήτη να έχει διπλασιαστεί;

Ποιοι, πώς και γιατί δημιουργούν τα χρέη και τα ελλείμματα;

Ποια τα αίτια της κρίσης στην Ελλάδα και τον κόσμο;

Ποιος ο ρόλος της ΕΕ, του ΔΝΤ, του εγχώριου πολιτικού συστήματος;

Γιατί η Ιστορία της Ελλάδας είναι μια διαρκής ιστορία χρεών, ελλειμμάτων και Μνημονίων από το 1821;

Πού μας οδηγούν τα Μνημόνια και πώς φτάσαμε ωε εδώ;

Η κρίση έχει πρόσημο κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό; Την προκαλούν όλοι; Την πληρώνουν όλοι;

Ποιοί και πώς κερδίζουν από την κρίση;

Ποιά είναι η «διέξοδος» από την κρίση και πώς επιτυγχάνεται;

Από τα  epikaira μοντάζ Γρέκι

Κομμαντάτε Μάρκος Μουζάκης> Ένα εγερτήριο σάλπισμα απαιτούν οι χαλεποί καιροί...

http://www.kourdistoportocali.com//default.aspx?pageid=8368

Από τον Μάρκο Μουζάκη

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

** Ένα εγερτήριο λοιπόν σάλπισμα απαιτούν οι χαλεποί καιροί

που ζει η πατρίδα μας. Ένα κάλεσμα, εμπνευσμένο, για ένα νέο ΕΑΜ της λύτρωσης, της απελευθέρωσης της Ελλάδας απ’ τα δεσμά που χάλκευσαν οι ολετήρες, ένα ξεκίνημα εθνικής αναγέννησης, λαϊκής ανάτασης, ελπίδας, προοπτικής, ανασυγκρότησης.

** Αυτό απαιτείται, χωρίς ηγεμονισμούς και δογματισμούς.

** Χρόνος, μέχρι τις εκλογές, υπάρχει. Για διάλογο, ειλικρινή διάλογο και μια μίνιμουμ συμφωνία. Μια συμφωνία φυσικά εκτός του πλαισίου του μνημονίου και της κατοχής της χώρας. Αλλά σε αυτή τη συγκρότηση ενός αντιμνημονιακού και αντικατοχικού μετώπου ας μπουν στην άκρη τυχόν διαφωνίες επί θεμάτων που αυτή τη στιγμή δεν είναι τα πρωτεύοντα. Πρωτεύον είναι, τώρα, η σωτηρία της πατρίδας απ’ τις ακρίδες, τους ολετήρες, τους αχυρανθρώπους της εγχώριας και διεθνούς των νταβατζήδων.

** Αναλαμβάνει πελώριες ευθύνες, όποιος για μικροκομματικούς λόγους δηλώσει απών απ’ αυτό το εθνικό προσκλητήριο…

** Ακόμα και… παρέμβαση Καραμανλή στο Σαμαρά δε δίστασε να ζητήσει ο απερίγραπτος αρχηγός κωλοτούμπας! Και βέβαια οι Σαμαράς και Καραμανλής ήσαν σε διαρκή επικοινωνία όλες τις κρίσιμες ώρες. Αλλά το σοβαρό θέμα είναι ότι όλες αυτές τις επικοινωνιακές παρόλες του κωλοτούμπα είναι στημένα για να τις αναπαράγουν οι δημοσιογραφικοί γυμνοσάλιαγκες, να τις μηρυκάσουν σαν… μέγιστη πολιτική παρέμβαση! Ο ορισμός του γελοίου και της παρακμής!

** Απίστευτο κι όμως αληθινό, ενδεικτικό των πολιτικών ηθών του ΣΑΠ και του στενού του επιτελείου. Αφού ξεφτιλίστηκαν παγκοσμίως κι έφεραν την Ελλάδα ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία, αφού γελοιοποιήθηκαν ακόμα και στο κόμμα τους και λοιδορήθηκαν οικτρά εξαιτίας αυτού του μέγιστου τυχοδιωκτισμού του δημοψηφίσματος, ουδείς, μα ουδείς αισθάνθηκε την ανάγκη για ένα συγγνώμη! Ουδείς!

** Ουδείς απ’ όσους εμπνεύστηκαν ή στήριξαν τη… μεγαλειώδη πρωτοβουλία του θλιβερού ηγεμόνα! Για παράδειγμα, ούτε ο Καστανίδης, ούτε ο Παπακωνσταντίνου, ούτε ο Γερουλάνος βρήκαν μια λέξη να πουν! Μάλιστα κάποιοι απ’ αυτούς παρολίγο να… ζητήσουν και τα ρέστα, απ’ τους «κουτούς» οι οποίοι δεν μπόρεσαν να… παρακολουθήσουν τη σκέψη του μέγιστου πολιτικού τυχοδιώκτη! Ωρέ, τσίπα καθόλου;

** Κρατήστε το. Είτε αρέσει είτε δεν αρέσει σε κάποιους, στις καταιγιστικές εξελίξεις που θα τρέξουν στο ΠΑΣΟΚ το επόμενο διάστημα, ο ρόλος του Δημ. Ρέππα θα είναι κεντρικός. Ίσως ακόμα και σε θέση εγγυητή κάποιων deals…

** Αν μάλιστα μεταξύ των… χειροκροτητών ή συμμετασχόντων στην τραγική απόφαση για το δημοψήφισμα ήταν κι ο Φ. Πετσάλνικος, όπως πληροφορήθηκα, τότε χαιρέτα μου τον πλάτανο!

** Κάποτε είχαμε τα «ορφανά του Σημίτη». Τώρα; Τώρα θα απολαύσουμε τα «ορφανά του ΣΑΠ»! Αυτούς (και αυτές…) τους απερίγραπτους «κηπουρούς», οι οποίοι επί χρόνια… κόσμησαν το δημόσιο βίο! Για θυμηθείτε τους, τους φωστήρες, ένα-ένα, μία-μία… Μπρρρ!

** Μα ο απερίγραπτος κωλοτούμπας δεν ήταν αυτός που είχε απειλήσει τον Καραμανλή με… Ειδικό Δικαστήριο; Και τώρα ανερυθρίαστα ζητούσε την παρέμβασή του για να συνετίσει το Σαμαρά; Μέχρι κι ο ίδιος θα πρέπει να ζαλίζεται απ’ τις κωλοτούμπες του!

** Απ’ τους «κηπουρούς» του ΣΑΠ ο Ραγκούσης πρόκαμε να ενταχτεί στην κίνηση των «τριών», που γίνανε τέσσερις με τον Μόσιαλο. Έπιασε κάποια «πόρτα για το χειμώνα». Οι υπόλοιποι, είναι για να τους κλαίνε οι ρέγκες…

** Αλλά και για του κυρ Γιάννη τη γούνα έχουν ράμματα ο Παπουτσής κι ο Παναγιωτακόπουλος…

** Όλους τους θυμήθηκε ο αρχηγός κωλοτούμπας τις προηγούμενες μέρες. Και ζήτησε την… παρέμβασή τους! Όλους. Πλην του πολιτικού του μέντορα, του… Μητσοτάκη! Πώς και δεν τον θυμήθηκε κι αυτόν; Για να γελάσει ο κάθε πικραμένος;

** Τα ‘μαθες τα νέα, πατέρα; Ήρθα με ωσαννά, ωσάν ο «πρίγκιπας» του ονόματος, ωσάν παράκλητος, ωσάν ο συνεχιστής. Και φεύγω, πατέρα, ντροπιασμένος, ταπεινωμένος, με το λαό να με λοιδορεί! Φεύγω, πατέρα, για να αποφύγω το… ελικόπτερο! Πάει η κληρονομιά, πατέρα! Σε… εκδικήθηκα, πατέρα!

** Και ύστερα, την Κυριακή το βράδυ, κλάαμα ο κωλοτούμπας. Επειδή… δεν τον έπαιξαν ο Παπανδρέου με το Σαμαρά!

** Αφήστε δηλαδή που πήγαν στράφι και τα διάφορα deals, μετά… γευμάτων ή όχι, με τον Μπένι. Τα πήρε ο άνεμος, όπως πήρε και τα όνειρα του Μπένι να γενεί πρωθυπουργός πρώιμα…

** Για φανταστείτε όμως, ε; Σύμμαχοι ο Βαγγέλας με τον αρχηγό κωλοτούμπα…

** Μεγάλο ρίσκο πήρε ο Σαμαράς, με τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση συνεργασίας. Όχι μόνο επειδή αντικειμενικά μπήκε στο κάδρο της διαχείρισης μιας ανεξέλεγκτης κρίσης, όπου οδηγήθηκε η χώρα απ’ τους τραγικούς χειρισμούς του απερίγραπτου ΣΑΠ, συνεπώς θα εισπράξει κόστος. Αλλά και επειδή η Κ.Ο. του κινδυνεύει να γίνει μαλλιά-κουβάρια, κάθε φορά που η νέα κυβέρνηση θα λαμβάνει ένα μέτρο επαχθές και τότε η πλειοψηφία των βουλευτών του θα θέλει να το καταψηφίζει αλλά οι δικοί του «πρόθυμοι» (Άρης, Κυριάκος, Δένδιας, Αντώναρος κ.α.) θα το ψηφίζουν με άλλοθι τη συμμετοχή της Ν.Δ. στην κυβέρνηση! Πάτε στοίχημα, ότι θα ζήσουν εκεί στη Συγγρού σκηνές αντίστοιχες αυτών της πράσινης Κ.Ο.;

** Σε πρωταθλητές της επιχείρησης «κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας» αναδείχτηκαν το MEGA κι ο ΣΚΑΪ. Ούτε καν τα –δημοσιογραφικά- προσχήματα δεν κρατούσαν!

** Ορισμένες φορές αγωνιούσαν πιο πολύ και απ’ τον… Καρατζαφέρη ή την Ντόρα!

** Ωρέ δε φοβηθήκατε, ότι θα σας πάρουν χαμπάρι; Ή ο βρεγμένος δεν τη φοβάται τη βροχή;

** Θα μπορούσε κάποιος ο οποίος και διαφωνεί ακόμα με την κυβέρνηση συνεργασίας, να δεχτεί ωστόσο καλόπιστα ορισμένα επιχειρήματα για τη συγκρότησή της. Αλλά αυτό που σε καμιά περίπτωση δεν είναι δυνατό να αποδεχτεί, είναι το ότι τα πράγματα οδηγήθηκαν εκεί κατ’ επιταγή της Μέρκελ, του Σαρκοζί και των άλλων της διεθνούς των νταβατζήδων! Δηλαδή με ένα πιο σύγχρονο τρόπο, κυβέρνηση εξάρτησης και εποπτείας.  Μελαγχολική Δημοκρατία… Παρακμή… Δημοκρατία περίγελως!

** Έπεσαν πολλές μάσκες όλες τις προηγούμενες ημέρες…

** Απ’ όσες –ελάχιστες- είχαν απομείνει δηλαδή…

** Είχε που είχε ο Σαμαράς μια ευδιάκριτη ομάδα «συναινετικών» και «μεταρρυθμιστών» στο κόμμα του, ήρθε και η συνεργασία για τη στήριξη της νέας κυβέρνησης! Οπότε όλοι αυτοί μέχρι που θα ξεσαλώσουν κι άντε να τους κρατήσει. Καλά ξεμπερδέματα!

** Σας λέω, το τοπίο που εν δυνάμει διαμορφώνεται θα είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον. Και μην υποτιμάτε και τις οριζόντιες διασυνδέσεις των απανταχού «μεταρρυθμιστών». Θα γενεί του κουτρούλη ο γάμος και στα δυο μεγάλα κόμματα!

** Και όσο για τις διαρροές, ότι… θα τους κανονίσει όταν θα φτιάχνει τα ψηφοδέλτια των επόμενων εκλογών, μάλλον προς το φαιδρές φέρνουν…

** Δηλαδή; Τώρα τα απόνερα της οργής του λαού που έχει ανέβει στα κεραμίδια θα τα εισπράττουν αντάμα πράσινοι και γαλάζιοι; Διότι πλανώνται πλάνην οικτρά όσοι πιστεύουν πως η έκφραση αυτής της οργής θα σταματήσει επειδή τα δυο μεγάλα κόμματα αποφάσισαν να στηρίξουν από κοινού τη νέα κυβέρνηση! Μέγιστο λάθος! Προβλέπω… δικομματικά αυγά και γιαούρτια!

** Δημοσιογραφικοί κύνες υλακτούντες. Και γρυλίζοντες. Στην υπηρεσία των αφεντικών. Αργυρώνητα ανθρωπάκια, για να εκτονώσουν τη λαϊκή οργή και παράλληλα να περάσουν τη γραμμή των νταβατζήδων, των αγορών, τις οποίες τα τελευταία χρόνια γνώρισαν –και έχουν θεοποιήσει- άθλια τσιράκια του παραπαίοντος συστήματος…

** Γλοιώδεις γυμνοσάλιαγκες, που δεν τολμούν να βγουν στο δρόμο της γειτονιάς τους, όπως και οι πολιτικοί τους πάτρωνες…

** «Πιο απελπισμένο άνθρωπο, για την αδιάλλακτη άρνηση του Σαμαρά να ενταχθεί στη λογική της συγκυβέρνησης δεν έχω δει απ’ την Άννα (Διαμαντοπούλου)», μου έλεγε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ! Είπαμε, όσο ο Σαμαράς συνέχιζε να αρνείται…

** Συνεχίζει το κόμμα της Ντόρας να βρίσκεται εκτός πεδίου βολής… Βουλής, όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις. Ενώ όλα τα μικρά κόμματα όλο και «τσιμπάνε» απ’ τη φθορά και απαξίωση των μεγάλων, η ΔΗΣΥ δε λέει να ξεκολλήσει απ’ τα ποσοστά της… Χρυσής Αυγής!

** Τι δείχνουν όλες οι τελευταίες δημοσκοπήσεις; Μια σταθερή υπεροχή της Ν.Δ. κατά 7-8 μονάδες, ωστόσο με πολύ χαμηλά τα ποσοστά των δυο μεγάλων κομμάτων. Γύρω στο 20-22% η Νου Δου, πέριξ του 14-15% το ΠΑΣΟΚ! Συνεπώς και με βάση και τα σημερινά δεδομένα (τη συμμετοχή της Ν.Δ. στην κυβέρνηση, κάτι που θα σημάνει κόστος), η αυτοδυναμία φαίνεται όνειρο άπιαστο. Απ’ την άλλη μεριά, η Αριστερά αθροιστικά δείχνει να προσεγγίζει το 30%! Να ‘ταν και ενωμένη… Επίσης, έμπειροι αναλυτές δημοσκοπήσεων εκτιμούν, ότι αν το ΠΑΣΟΚ οδηγηθεί στις εκλογές χωρίς να ‘χει επικεφαλής το ΓΑΠ, θα είχε καλύτερη τύχη και μια αξιοπρεπή ήττα…

** Νεότερος φετφάς… Λοιπόν, τα βιβλία σε πολλά σχολεία της χώρας «αναμένεται» να φτάσουν εκεί κατά τα Χριστούγεννα! Θυμάστε τις «διαβεβαιώσεις» της Άννας, σύμφωνα με τις οποίες το αργότερο τον Οχτώβρη κανένα σχολείο δεν θα υπήρχε δίχως βιβλία;

** Και όμως, αυτή η κυρία, αντάμα με άλλους, θέλουν να σώσουν τη χώρα! Θέλει να έχει και πρωταγωνιστικό ρόλο στας εξελίξεις! Και τα ΜΜΕ την αβαντάρουν, ως… υπόδειγμα μεταρρυθμιστικού πολιτικού στελέχους! Έρμη Ελλάδα…

** Μέσα στην καυτή επικαιρότητα είναι το νέο βιβλίο του πολύ καλού συναδέλφου Στ. Λυγερού «Από την Κλεπτοκρατία στη Χρεοκοπία» (εκδ. Πατάκη). Με καθαρό λόγο ο Σταύρος ανιχνεύει τις ρίζες της κρίσης, αναλύει τα χαρακτηριστικά και τις πτυχές της, προσεγγίζει τους πρωταγωνιστές και το ρόλο τους, απαντά σε κρίσιμα ερωτήματα, όπως για το αν υπήρχε άλλος δρόμος αντί του μνημονίου και διερευνά τα σενάρια για την παραμονή ή την έξοδο της Ελλάδας απ’ το ευρώ…

** Επειδή στην άτακτη και απέλπιδα έξοδό του ο απερίγραπτος ΣΑΠ έκανε αναφορά και στο «ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ» των δημοσιογράφων επιδεικνύοντας –και σε αυτό- μια απίστευτη υποκρισία και ελαφρότητα, εμείς που δεν ανακαλύψαμε τώρα το ζήτημα, θα (ξανα)ρωτήσουμε: Πότε έχει γίνει ουσιαστικός έλεγχος; Πότε διερευνήθηκε, αν όλοι οι υπόχρεοι καταθέτουν τις σχετικές δηλώσεις; Και γιατί καμιά κυβέρνηση έως τώρα δεν ασχολήθηκε στα σοβαρά με αυτές τις σοβαρές παραμέτρους του θέματος; Παρά το θυμήθηκε τώρα στην έξοδό του ο ολετήρας ΣΑΠ, για να «αποδείξει» ότι… τον κυνήγησαν τα συμφέροντα;

** Πότε επιτέλους θα τελέψουν αυτή η άθλια υποκρισία και αυτή η απερίγραπτη αλληλοδιαπλοκή; Με αρχές και χωρίς νταβατζιλίκια;

** Look, who is talking για… συμφέροντα! Είχε μαλλιάσει η γλώσσα του, όλες τις προηγούμενες μέρες, του καταρρεύσαντος ηγεμόνα, να καταγγέλλει τα συμφέροντα που τον υπονόμευσαν! Όταν όμως έγινε η πρώτη σοβαρή προσπάθεια ενάντια στα συμφέροντα, επί Καραμανλή, Παυλόπουλου, Ρουσόπουλου, με το «βασικό μέτοχο», τότε ο απερίγραπτος ΣΑΠ σε αγαστή συνεργασία με τα θιγόμενα συμφέροντα προστάτευσε τη διεθνή των νταβατζήδων και στην Ελλάδα και στις Βρυξέλλες. Μέχρι γραφείο με τη συμμετοχή συνεργάτη και -κατοπινού- υπουργού του στήθηκε εκεί, για να πολεμήσει αυτό το νομοσχέδιο. Και τελικά τα κατάφεραν. Και τώρα είχε το θράσος να καταγγέλλει τους τότε συμμάχους και αρωγούς του! Και τα κεραμίδια βρίσκονται ακόμα στη θέση τους!

** Ίσως πλέον δεν έχει και τόση σημασία. Αλλά για την ιστορία αναφέρουμε, ότι η απομάκρυνση του Μόσιαλου απ’ το στενό περιβάλλον του ΣΑΠ και η εν συνεχεία προσέγγισή του στους «3» οφείλεται εν πολλοίς στη Ρεγγίνα, η οποία συστηματικά τον υπονόμευε και ευκαιρίας δοθείσης τον οδήγησε εκτός στενού επιτελείου…

** Θυμάστε τι γράφαμε για τις εξελίξεις στο Σκοπιανό; Ότι επίκειται η απόφαση του Δικαστηρίου της Χάγης επί της προσφυγής της FYROM και το κλίμα δεν είναι και τόσο καλό για την Ελλάδα;

** Τώρα όλοι γνωρίζουν, ότι η απόφαση θα βγει το Γενάρη. Και άλλωστε ο ΓΑΠ είπε στη Βουλή, ότι η νέα κυβέρνηση θα έχει να αντιμετωπίσει και αυτό το ζήτημα! Αντώνη; Θα συναινέσεις σε «επίλυση» στο γνωστό πλαίσιο;

** Αποτελεί αίσχιστο σημείο πολιτικής παρακμής και οδηγεί σε εξαιρετικά επικίνδυνα μονοπάτια το να καθίσταται ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων ένας πολιτικός σαλτιμπάγκος, λαμβάνων γραμμή από ξένη πρεσβεία! Και μάλιστα με την εγκληματική αβάντα του καταρρεύσαντος ηγεμόνα και των αργυρώνητων ανδρεικέλων των ΜΜΕ!

** Τα αποκαλυπτήρια (λες και χρειάζονταν πια, σιγά!) της… έγκυρης και έγκριτης δημοσιογραφίας είχαμε όλες αυτές τις κρίσιμες μέρες που πέρασαν. Κάθε τι που πλασάριζε το όποιο χαλκείο (πολιτικό, επιχειρηματικό, τραπεζικό, γενικά… νταβατζήδικο!) εμφανίζονταν σαν «έγκυρη» πληροφορία και πουλιόταν στον ταλαίπωρο τηλεθεατή ή ακροατή…

** «Ειδήσεις» που διαψεύδονταν απ’ τα πράγματα σε λίγες ώρες, αλλά ακάθεκτα τα σαΐνια συνέχαιραν το ένα το άλλο για τις… επιτυχίες!

** Σε άλλες περιπτώσεις κάποιοι δημοσιογράφοι (ιδίως παρά θιν’ αλός συγκροτημάτων…) εμφανίζονταν ωσάν ιμπρεσάριοι υποψηφίων, θλιβερό υπηρετικό προσωπικό αφεντάδων…

** Ένας μαραθώνιος παραπληροφόρησης, επιλεκτικής και κατά παραγγελιά «ενημέρωσης»…

** Απ’ την άλλη, θλιβερά απομεινάρια του καταρρεύσαντος ηγεμόνα, εμφανίζονταν ως… χήρες κλαίουσες, ήταν για τα κλάματα! Και πότε… δάκρυζαν, πότε οργίζονταν, πότε χτυπιόταν, πότε τσίριζαν για πτωχεύσεις και χρεοκοπίες (καημένε, Φόρεστ Γκαμπ…), γενικά ήταν για λύπηση… Καλά σαράντα!

** Μέσα στο γενικό χαμό, πολιτικοί μαϊντανοί των τηλεοπτικών παραθύρων κάνανε τις γυροβολιές τους από κανάλι σε ραδιόφωνο και τούμπαλιν! Μηρύκαζαν κοινοτυπίες, ανοησίες, περιέφεραν τη μετριότητά τους ή την κακομοιριά τους, ό,τι προτιμάτε…

** Εξαιρέσεις, τιμητικές εξαιρέσεις, ναι, υπήρξαν. Σαν τον Απόστολο (Κακλαμάνη) για παράδειγμα, ο οποίος με λίγες, μετρημένες κουβέντες έδινε το στίγμα της πραγματικότητας ενάντια στον ορυμαγδό των κατασκευασμένων «ειδήσεων» και παρέδιδε και μαθήματα δημοσιογραφίας, στιγματίζοντας τα αφεντικά της διαπλοκής. Εις ποίων ώτα όμως;

** Ακόμα κι ως την ύστατη πολιτική του ώρα, ακόμα και στην άτακτη, εξευτελιστική του φυγή, ο άθλιος ηγεμών συνέχιζε να διαπράττει πολιτικές αθλιότητες, να λειτουργεί ως κοινός πολιτικός απατεών, να βγάζει προκλητικά τη γλώσσα του σε ένα λαό ευρισκόμενο στα κεραμίδια, να πηγαίνει απ’ τον ένα μπαγαποντισμό στο άλλο, να εκβιάζει, να ασχημονεί ασύστολα! Στηριζόμενος σε ένα γκαιμπελίστικο χαλκείο παραγωγής ψεμάτων και αθλιοτήτων, ακόμα και κηπουρό του, εκ των εμπνευστών μάλιστα του τυχοδιωκτικού «δημοψηφίσματος», επιχείρησε να διορίσει πρωθυπουργό! Προέβη σε ένα παραληρηματικό, «άρρωστο» διάγγελμα, δείχνοντας ότι βρίσκεται στο δικό του κόσμο, ο ολετήρας! Συνωμοτούσε ως κοινός συνωμότης της πυτζάμας! Αλήθεια, όλοι αυτοί οι μοιραίοι οι οποίοι τον ανέχονται, έχουν σκεφτεί τι θα κληρονομήσουν, μετά τη λαίλαπα του ΓΑΠ, για την οποία είναι και συνυπεύθυνοι;

** Καθοριστική για τις εξελίξεις ήταν η «κρυφή» (την επομένη αποκαλύφθηκε απ’ τον Απόστολο) συνάντηση μεταξύ του Αντ. Σαμαρά και του Απ. Κακλαμάνη, την Τετάρτη αργά το μεσημέρι…   

** Έτσι είναι, Αντώνη. Απ’ τη στιγμή που ξεκίνησες τις εκπτώσεις, η μία θα έφερνε την άλλη και στο τέλος… Ξέρεις πόση απογοήτευση έχεις σκορπίσει σε όσους –πολλούς- είχαν πιστέψει σε σένα; Διανοείσαι πόσο κόστος έχεις εισπράξει;

** Δηλαδή; Του πήρε… τέσσερις μέρες του ολετήρα ηγεμόνα της συφοράς για να… εμπνευστεί για πρωθυπουργό τον Φίλιππο, τον εκ των εμπνευστών του ολέθριου δημοψηφίσματος;

** Ωρέ έχει πάτο η πολιτική αθλιότητα; Ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός; Η πολιτική άνοια;

** Η εικόνα που εμφάνισαν το βράδυ της Τετάρτης, λόγω των πολιτικών σαλτιμπαγκισμών του καταρρεύσαντος ηγεμόνα-ολετήρα, αλλά με την σύμπραξη και των άλλων «συγκατοίκων» της νέας κυβέρνησης, ήταν η επιτομή της αθλιότητας, της παρακμής, της καταισχύνης, της κατάπτωσης! Ναι, το τέλος της μεταπολίτευσης έχει συντελεστεί! Δυστυχώς για κείνους, ευτυχώς για τον προδομένο λαό!

** Αλήθεια, πόθεν οι δημοσιογραφικοί μισθοφόροι της διαπλοκής αντλούσαν τη βεβαιότητα, ότι η επιλογή Παπαδήμα εκφράζει το λαϊκό αίσθημα και γίνεται αποδεκτή με συντριπτικά ποσοστά; Πόθεν; Απ’ την «ενδοεπικοινωνία» των αφεντάδων τους;

** Μέσα στον ορυμαγδό των πολιτικών εξελίξεων, ας μη λησμονούμε τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν το λαό. Και τις αντιδράσεις του. Φουντώνει λοιπόν το κίνημα «Δεν πληρώνω» το χαράτσι για τα ακίνητα. Και προς τιμή τους, κάμποσοι δήμαρχοι αποφάσισαν να σταθούν δίπλα στους χειμαζόμενους δημότες τους παρέχοντας νομική κάλυψη και συνεργώντας στη μη διακοπή του ρεύματος σε όσους δεν πληρώνουν.

** Αναφέρουμε τους δημάρχους Νέας Ιωνίας, Ελληνικού-Αργυρούπολης, Ιλίου, Βύρωνα, Περιστερίου, ενώ αναμένεται και άλλοι να μπουν σε αυτό το κίνημα. Μπράβο τους!

** Ακόμα και για τον κίνδυνο πραξικοπήματος επικαλέστηκε ο κατ’ επανάληψη ψευδόμενος καταρρεύσας ηγεμών σε Μέρκελ και Σαρκοζί προκειμένου να δικαιολογήσει τον άμετρο τυχοδιωκτισμό του δημοψηφίσματος, σε εκείνη τη δραματική συνάντηση στις Κάννες, όπου εδάρη ανηλεώς! Ναι, εν έτει 2011 αυτός ο απίστευτος τύπος, ο οποίος κακή τη μοίρα κυβέρνησε την Ελλάδα για 25 μήνες, επικαλέστηκε τανκς και στρατηγούς! Και ύστερα ο Μπεγλίτης ανέλαβε να τον δικαιολογήσει σαρώνοντας όλη την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων! Έκαναν ό,τι μπορούσαν ως την ύστατη ώρα για να κρατηθούν γαντζωμένοι στις αμαρτωλές καρέκλες της εξουσίας τους!

** Μα είναι δυνατό; Να αποκαλεί τον ΣΑΠ ο Σαρκοζί «τρελό και καταθλιπτικό»; Είναι δυνατό; Εγώ ως Έλληνας διαμαρτύρομαι έντονα! Απαράδεκτο!

** Κυβέρνηση συνεργασίας: Από «λύτρωση» -για το σύστημά τους- την κάνανε ταφόπλακα για το σύστημά τους, με τις αθλιότητες που διέπραξαν από Κυριακή μέχρι Πέμπτη! Ιδανικοί αυτόχειρες!

** Λυπούμαι δε που θα το πω, λυπούμαι βαθιά, αλλά ούτε ο σεβαστός Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι άμοιρος ευθυνών για τα όσα θλιβερά και απαξιωτικά συνέβησαν…

** Αλήθεια, αυτός ο απερίγραπτος Β.Β. της δημόσιας «ενημέρωσης» δημοσιογράφος είναι ή πράσινος εγκάθετος;

** Χάσαμε τον αντιπρόεδρο (των Ιμίων και του Οτσαλάν…), στοπ! Τόσα γεγονότα, δραματικά, οριακά, συντάραξαν τη χώρα τόσες μέρες κι αυτός απών! Μας λείψανε οι… σώφρονες και επιθεωρησιακές τοποθετήσεις του! Καταραμένη Κίνα!

** Βουτηγμένοι στην απάτη, στην μπαγαποντιά, στους βυζαντινισμούς, ως την ύστατη ώρα τους, οι δολεροί! Τετάρτη μεσάνυχτα κι απ’ τα λαγούμια του Μαξίμου διέρρεαν –και τα γιουσουφάκια τους αναπαρήγαγαν- πως ο Παπαδήμος έθετε όρους για να αναλάβει την πρωθυπουργία. Τους όρους ακριβώς που είναι γνωστό, ότι απέρριπτε ο Σαμαράς…

** Στόχος τους, σαφής. Να «τσιμπήσει» ο Σαμαράς, να «τσινήσει», να τιναχτεί στον αέρα το σενάριο Παπαδήμου και να ξανάρθει η πρωθυπουργία του κηπουρού ή ενός άλλου κηπουρού στο προσκήνιο. Δεν τους βγήκε…

** Και μετά το Σαμαρά, τους αποκάλυψε, με την πρώτη του κιόλας δήλωση, ο νέος πρωθυπουργός! Άθλιοι μέχρι το τέλος!

** Αξιωματική αντιπολίτευση πια η Αριστερά! Το θέμα είναι, αν το έχει αντιληφθεί…

** Ε, ρε τι έχει να γενεί εκεί στην ΕΡΤ! Το τι μάχαιρες έχουν να βγουν! Η… Αγία Παρασκευή να βάλει το χέρι της!

** Πάνω στη σύγχυση, που λένε, συνελήφθη κι ο Μάκαρος, στα Σκόπια! Με τα cd τι θα γίνει;

** Είτε ο ΣΑΠ παραιτηθεί οικειοθελώς και από πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είτε όχι, είτε ισχύει deal με το Βενιζέλο είτε όχι, οι εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ θα «τρέξουν». Και θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες. Και δεν είναι καθόλου σίγουρο, ότι ο ΣΑΠ θα είναι σε θέση να τις ελέγξει. Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε!

** Χα! Κι αν εκεί στις αρχές του 2012 οι νταβατζήδες φτιάξουν κλίμα και… δημοσκοπήσεις, σύμφωνα με τις οποίες ο Παπαδήμος απολαμβάνει… θηριώδους δημοτικότητας και παίξουν με την παραμονή του στην πρωθυπουργία για «κάποιους μήνες ακόμα», τι θα γίνει τότε;

** Θυμηθείτε το…

** Ωρέ πού εξαφανίστηκε αυτός ο Μηταράκης;

** Και γιατί όχι και ο Άρης στην κυβέρνηση Παπαδήμου; Είναι δυνατό να λείπει αυτός ο… υπέρμαχος της «συναίνεσης»;

** Πώς σου φαίνεται, Αντώνη, που τώρα σε χειροκροτούν και σε συγχαίρουν όλα εκείνα τα δημοσιογραφικά ανδρείκελα των νταβατζήδων, τα οποία έως πρόσφατα σε ξεκατίνιαζαν; Αισθάνεσαι… υπερήφανος;

** Και τώρα θα ‘χει όσο χρόνο θέλει για… πατίνια, κανό, γυμναστήρια…

** Καλό σας ταξίδι, με τα πανιά της συγκυβέρνησης… Εμείς εδώ, μαζί με το λαό, για να μην τον στείλετε στα βράχια, για προοδευτικές και όχι… τραπεζικές λύσεις. Και –θα το ξαναπώ- μην βαυκαλίζεστε πως ο λαός δεν θα βγει στους δρόμους επειδή «συγκυβερνάτε» και σας στηρίζουν και οι απανταχού νταβατζήδες…      

                  

Σάββας Ρομπόλης: Κοινωνικό κραχ με 28% πραγματική ανεργία το 2012!!!

http://olympia.gr/2011/11/13/%cf%83%ce%ac%ce%b2%ce%b2%ce%b1%cf%82-%cf%81%ce%bf%ce%bc%cf%80%cf%8c%ce%bb%ce%b7%cf%82-%ce%ba%ce%bf%ce%b9%ce%bd%cf%89%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%87-%ce%bc%ce%b5-28-%cf%80%cf%81/

Η αύξηση της ανεργίας πέρα από κάθε πρόβλεψη οδηγεί σε κοινωνικό κραχ, υποστηρίζει σε δήλωσή του στην Αυγή της Κυριακής ο επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ/ ΓΣΕΕ και καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Σάββας Ρομπόλης, ενώ προβλέπει ότι η πραγματική ανεργία θα φθάσει το 28% μέσα στο 2012. Όπως υποστηρίζει « η έκρηξη της ανεργίας στο 18,4% το 2011 σηματοδοτεί μια ανησυχητική εξέλιξη καθώς οι άνεργοι φθάνουν πλέον τους 907.000, δηλαδή είναι διπλάσιοι σε σχέση με τον Αύγουστο του 2009. Η εξέλιξη αυτή μετατρέπει το κραχ της ανεργίας σε κοινωνικό κραχ, διαγράφοντας ανεξέλεγκτες προοπτικές αν η εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική δεν ανακόψει την πορεία της. Είναι επίσης ενδιαφέρον να τονιστεί ότι αυτή η εκρηκτική αύξηση της ανεργίας συνυπάρχει με πρωτόγνωρη αύξηση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας. Αυτό σημαίνει ότι η μονεταριστική άποψη πως η ευελιξία στην αγορά εργασίας οδηγεί σε μείωση της ανεργίας δεν ανταποκρίνεται στην ελληνική και ευρωπαϊκή πραγματικότητα γεγονός που σε πρόσφατες μελέτες του αναγνωρίζει και ο ΟΟΣΑ. Να θυμίσουμε ότι οι προβλέψεις του ΙΝΕ ΓΣΕΕ επαληθεύονται με την έννοια ότι η στατιστική ανεργία το 2011 κατά μέσον όρο θα φθάσει στο 18% και η πραγματική στο 23%. Το 2012 η στατιστική ανεργία θα κινηθεί… στο 21% και, αν υπολογίσουμε την υλοποίηση του προγράμματος εργασιακής εφεδρείας, θα φθάσει το 23% και η πραγματική ανεργία στα επίπεδα του 28%. Θα έχουμε δηλαδή σχεδόν 1,5 εκατομμύριο ανέργους σε εργατικό δυναμικό 5 εκατομμυρίων» . //(Aυγή της Κυριακής)