Ευρώπη Προσοχή! ΄Ενας Τρίτος Π. Πόλεμος μπορεί να σε καταστρέψει Τρίτη Φορά μεσα σε έναν αιώνα.

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2015/01/blog-post_69.html

H Ουάσιγκτων είναι αποφασισμένη για ένα πόλεμο με τη Ρωσία.

Το «Σχέδιο για ένα Νέο Αμερικανικό Αιώνα» προβλέπει

την κατοχή όλου του πλανήτη.

Μετά τη Ρωσία, θα ακολουθήσει η Κίνα.

Αυτό είναι το σχέδιο.

Peter Koening 29-12-2014

[O συντάκτης αυτού του άρθρου-προειδοποίησης, στις αρχές του καινούργιου χρόνου, είναι οικονομολόγος και γεωπολιτικός αναλυτής. Υπήρξε στέλεχος... της Διεθνούς Τράπεζας επί 30ετία και εργάσθηκε σε διάφορα σημεία του πλανήτη, στα πεδία του περιβάλλοντος και των υδατίνων πόρων. Καρπός της εμπειρίας του είναι το μυθιστόρημα «Implosion» (εσώτροπη έκρηξη), ένα οικονομικό θρίλερ, γύρω από πολέμους, περιβαλλοντική καταστροφή και την απληστία των πολυεθνικών. Αρθρογραφεί σε σειρά δημοφιλή διεθνή όργανα της ελεύθερης ενημέρωσης.]
  Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού

H Ουάσιγκτων είναι αποφασισμένη για ένα πόλεμο με τη Ρωσία. Το «Σχέδιο για ένα Νέο Αμερικανικό Αιώνα» προβλέπει τη κατοχή όλου του πλανήτη. Μετά τη Ρωσία, θα ακολουθήσει η Κίνα. Αυτό είναι το σχέδιο. Η Κίνα είναι ήδη περικυκλωμένη. Δεν έχει σημασία το γεγονός ότι Ρωσία και Κίνα συνήψαν πρόσφατα μια συνθήκη, μια στενή οικονομική και στρατιωτική συμμαχία –που το να νικηθεί είναι σχεδόν ακατόρθωτο.
Εκτός-και εδώ είναι η ουσία του θέματος- εκτός εάν η Ουάσιγκτων αρχίσει έναν ολοκληρωτικό πυρηνικό πόλεμο, καταστρέφοντας τον πλανήτη, και τις ίδιες τις ΗΠΑ –αλλά πρώτα και κύρια την Ευρώπη.
  Από τις 28 χώρες του ΝΑΤΟ, οι 26 είναι στην Ευρώπη. Οι 12, στην Ανατολικήν Ευρώπη, είναι χώρες που αποτελούσαν στο παρελθόν επικράτειες εξαρτημένες από την Σοβιετική ΄Ενωση. Και η ένταξή τους στο ΝΑΤΟ συνέβη παρά την υπόσχεση της Ουάσιγκτων, την εποχή της πτώσης του Τείχους του Βερολίνου, να μην επεκτείνει το ΝΑΤΟ στα ανατολικά. ΄Ενα ψέμα και μια ωμή πρόκληση στη Ρωσία.
  Αυτή η πρόκληση γίνεται οξύτερη σήμερα, με τήν αύξηση του εξοπλισμού των νατοϊκών βάσεων στην Πολωνία και την Λιθουανία από τις ΗΠΑ και από την εξέταση από το ΝΑΤΟ της επείγουσας αίτησης της Ουκρανίας – ή μάλλον της αίτησης των ναζιστών κακοποιών, που εγκατέστησε η Ουάσιγκτων στο Κίεβο- για προστασία του ΝΑΤΟ και για ένταξη στο ΝΑΤΟ το ταχύτερο.
  Φαντάσου, το ΝΑΤΟ στην πόρτα της Μόσχας. Θα μπορούσε το Κρεμλίνο απλώς να υποκλιθεί και να το δεχτεί; -Απίθανο. Με νατοϊκές βάσεις σε 26 ευρωπαϊκές χώρες, πού, λέτε, θα ήταν το λογικό κέντρο του επομένου πολεμικού θεάτρου;
Το αντιμβάνονται αυτό τα ανδρείκελα του Ομπάμα; Στερούνται και μυαλού οι βάσσαλοι; ΄Η οι δείλαιοι κυβερνώντες σκοπεύουν να διαφύγουν στην Φλώριδα, ενώ οι λαοί τους θα γίνονται στάχτη; Ευρώπη Ξύπνα! Λαοί της Ευρώπης, πάρτε πίσω τις χώρες σας από τις νεοφιλελεύθερες μαριονέτες, από τους ασπόνδυλους και ανεγκέφαλους ηγέτες σας.
  Στη πραγματικότητα, η Δύση, υπό την ηγεσία του γυμνού Αυτοκράτορα, διεξάγει τώρα πόλεμο κατά της Ρωσίας σε διάφορα μέτωπα:
-. Λυσσώδης αντιρωσική προπαγάνδα, απο συστημικά ΜΜΕ υπό αγγλο-σαξω- σιωνιστικό έλεγχο.
-. Εξοπλισμός και εφοδιασμός των εγκληματιών πολέμου του Κιέβου, που προκάλεσε τον βάρβαρο σκοτωμό τουλάχιστον 5.000 κατοίκων του Ντονμπάς, αμάχων στη πλειοψηφία τους παιδιών και γυναικών και περισσότερο του ενός κατομμυρίου άστεγους πρόσφυγες στη Ρωσία.
-.Προβοκάτσιες εμπνεύσεως CIA, όπως η κατάρριψη, από αεροπλάνα του Κιέβου, του Μαλαισιανού Μπόϊγκ ΜΗ17, με τον σκοτωμό 298 επιβατών του.
-.Ομοβροντίες οικονομικών κυρώσεων που, ωστόσο, πληγώνουν την Ευρώπη περισσότερο από τη Ρωσία και ένας νομισματικός πόλεμος, με την οργανωμένη υποτίμηση του ρουβλίου, σε συνδυασμό με την μεθοδευμένη πτώση της τιμής του πετρελαίου, κατόπιν συνωμοσίας με τούς Σαουδάραβες κλόουν για υπερπαραγωγή –που αποτελεί πλήγμα στιλέτου όχι μόνο κατά της Ρωσίας, αλλά και εναντίον της οικονομίας και άλλων που αρνούνται υποταγή στα κελεύσματα της Ουάσιγκτων, όπως το Ιράν και η Βενεζουέλα.
  Η Ρωσία τα υφίσταται όλα αυτά με ηρεμία. Ο Βλαδίμηρος Πούτιν είναι εξαίρετος σκακιστής, και υπερφαλαγγίζει τη Δύση σε κάθε της κίνηση. Επιπλέον των μεγάλων συναλλαγματικών αποθεμάτων της Ρωσίας –που υπολογίζονται σε μισό τρισεκατομύριο δολάρια –η ρωσική Κεντρική Τράπεζα συνήψε συμφωνία ανταλλαγής νομισμάτων (swap) με την Κίνα, ορθώνοντας τις συνδυασμένες οικονομίες τους -27% του παγκόσμιου ακαθάριστου εισοδήματος ( 85 τρισεκατομμύρια δολάρια)- απέναντι στις δυτικές οικονομικές επιθέσεις.
  Πριν λιγες μέρες η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας αρχισε να ξανα-αγοράζει φθηνά, υποτιμημένα ρούβλια, με το πλεόνασμα των συναλλαγματικών αποθεμάτων της. Το ρωσικό νόμισμα ανατιμήθηκε έτσι κατά 10% στις 17 Δεκεμβρίου. Με τη πτώση του ρουβλίου, ξένοι μέτοχοι ρωσικών επιχειρήσεων, ιδίως στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, τρόμαξαν ότι θα χάσουν τα λεφτά τους και πούλησαν τις μετοχές τους . Η Ρωσία έσπευσε να τις αγοράσει, επιτυγχάνοντας έτσι όχι μόνο να επαναπατρίσει ρωσικές μετοχές σε ρωσικά χρηματοκιβώτια αλλά να εισπράξει και τα μερίσματα αυτών των μετοχών. Σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς (ρεπορτάζ Σπήγκελ) μόνο με αυτή τη κίνηση η Ρωσία κέρδισε κάπου 20 δις δολάρια.
  Στον πόλεμο τον οικονομικό και της προπαγάνδας η Ρωσία φαίνεται να κερδίζει. Στο πολιτικό Δυτικό μέτωπο τα πράγματα δείχνουν επίσης κατάρρευση. Η κυβέρνηση της Ουγγαρίας, μέλους της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, ευθυγραμμίσθηκε με τη Ρωσία, εναντίον της Ουάσιγκτων. Η Τουρκία, που άλλοτε διεκδικούσε την ένταξη στην ΕΕ, τώρα έχει βάλει στόχο την εισδοχή της στην Οργάνωση Συνεργασίας της Σαγκάης. Η Τουρκία είναι στρατηγικό μέλος-κλειδί της συμμαχίας του ΝΑΤΟ. Θα ακολουθήσουν και άλλα μέλη άραγε, καθως ολοένα και περισσότεροι βλέπουν τη γύμνια και την κακοήθεια του αυτοκράτορα;
  Οι πέπλοι πέφτουν. Βαθμιαία. Οι λεγόμενοι σύμμαχοι της αυτοκρατορίας είναι επιφυλακτικοί απο πολύ καιρό. Φοβούμενοι «κυρώσεις» η και -χειρότερα, το ενδεχόμενο δάγκωμά τους από τη μηχανή που σκοτώνει- συγκατένευαν και έμπαιναν στο παιχνίδι. Αλλά βλέποντας την εξασθένηση του θηρίου, είναι τώρα συνεχώς τολμηρότεροι για την εγκατάλειψή του.
  Ευρώπη- έχε το νου σου! Το κέντρο του επομένου πολέμου μπορεί και πάλι να είναι η Ευρώπη. Ένα ετοιμοθάνατο θηρίο δεν δείχνει έλεος. Μάλλον καταστρέφει την υφήλιο και τον εαυτό του μαζί, παρά αφήνει πίσω του επιζώντες. Εκτός και τα δηλητηριώδη, φονικά πλοκάμια του παραλύσουν οριστικά, με οικονομική απομόνωση, με την εγκατάλειψη του δολαρίου, με την μετατροπή του σε άχρηστο και ξεπερασμένο νόμισμα, για πάντα.
  Ευρώπη –δεν είναι πολύ αργά! Το οικονομικό μέλλον σου είναι στην αυτονομία: Μια συνένωση κυρίαρχων ευρωπαϊκών εθνών σε συμμαχία με την Ανατολή, με τον πολλά υποσχόμενο νέο Δρόμο του Μεταξιού. Η προσφορά του κ. Ξι Ζιπίνγκ στην κ. Μέρκελ τη περασμένη άνοιξη ισχύει πάντοτε. Ο νεοφιλελεύθερος τρόπος σκέψης είναι κοντόφθαλμος. ΄Αμεσο κέρδος για άμεσο χρέος.
  Ευρώπη, πάρε την πρωτοβουλία. Σπάσε τα δεσμά από τη διεφθαρμένο, καταχρεωμένο σύστημα του δολαριο-καζίνου. Ένα νέο νομισματικό σύστημα ρούβλι-γιουάν είναι υπό δημιουργία. Το καλάθι μπορεί σύντομα να διευρυνθεί με τα νομίσματα Βραζιλίας, Ινδίας, και Νότιας Αφρικής –και, ποιός ξαίρει, ίσως και του ευρώ;. Τα παιδιά μας,τα εγγόνια και τα δικά τους παιδιά αξίζουν ένα μέλλον ειρήνης, αρμονίας και ευημερίας.
  Πηγή: Global Research http://infognomonpolitics.blogspot.gr

Θα αφήσουν άραγε να επιτύχει η Αριστερά στην Ελλάδα; (του Πέτρου Χασάπη)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2015/01/blog-post_70.html

Προφανώς έχουμε συνειδητοποιήσει όλοι, ότι η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως πειραματικό εργαστήριο με τιμωρητική διάθεση, για την τρομοκράτηση και τον συνετισμό των λαών στις επιταγές της παγκόσμιας οικονομικής ολιγαρχίας.

Σκεφτείτε λοιπόν τι θα συμβεί αν ανέβει στην εξουσία η Αριστερά στην Ελλάδα και

αυτή η Αριστερά τα καταφέρει τελικά να επιτύχει, με τον πολιτικό τσαμπουκά ή έστω με την ανθρωπιστική λογική που θέλει να περάσει, εναντίον της διεθνούς ολιγαρχίας; Τότε, με μαθηματική βεβαιότητα, θα φουντώσει η Αριστερά σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο.

Πιστεύετε άραγε ότι θα το ήθελε αυτό η διεθνής οικονομική ολιγαρχία που ηγείται της Παγκοσμιοποίησης; Θα ήθελε δηλαδή μια ξαφνική άνοδο της Αριστεράς διεθνώς; Θα το ήθελαν αυτό τα άλλα δεξιά και σοσιαλιστικά κόμματα που η ολιγαρχία αυτή ελέγχει;

Αν το θέλουν έχει καλώς. Αν όμως δεν το θέλουν ή δεν καταφέρουν να ελέγξουν και τον ΣΥΡΙΖΑ για να ευτελίσουν και την Αριστερά, αντιλαμβανόμαστε όλοι τι πρόκειται να ακολουθήσει εναντίον της νέας κυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδα και εν τέλει εναντίον της Ελλάδας. Όμως παρ’ όλα αυτά, εμείς το προτιμούμε αυτό από την παράδοση άνευ όρων.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, θα πρέπει να ετοιμαζόμαστε εμείς οι απλοί υπήκοοι, γιατί μάλλον σύντομα θα κληθούμε από την ιστορία να παίξουμε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή της. Μάλλον σύντομα θα κληθούμε να πάρουμε σημαντικότατες αποφάσεις με δημοψηφίσματα και όχι απλά δημοψήφισμα.

Ο Καρέλιας (ξανα)μοίρασε τα κέρδη στους εργαζόμενους! Περίπου 2,85 εκ.

http://www.hellasforce.com/blog/karelias/

Περίπου 2,85 εκ. ευρώ σε αυξήσεις μισθών, μπόνους και επιδόματα
Στους εργαζόμενούς της αποφάσισε να μοιράσει μεγάλο μέρος των κερδών της-περίπου 2,85 εκ. ευρώ- η καπνοβιομηχανία «Καρέλιας» πρωτοπορεί ξανά, καθώς αποφάσισε να μοιράσει μεγάλο μέρος των κερδών της εταιρείας στους εργαζόμενούς της.
Σύμφωνα με το «Έθνος», στους εργαζόμενους θα δοθούν:
• αύξηση μισθών από 1ης Ιανουαρίου του 2015 κατά 100 ευρώ μεικτά για όλους όσοι έχουν μηνιαίο μισθό μέχρι 2.800 ευρώ
• επίδομα «γαλοπούλας» ύψους 200 ευρώ για κάθε εργαζόμενο
• επίδομα παρουσίας για όσους δεν έλειψαν ούτε μία ημέρα από την εργασία τους ύψους 800 ευρώ
• επίδομα για κάθε εργαζόμενο με παιδιά που σπουδάζουν σε κρατικό πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ ύψους 1.300 ευρώ
• επιπλέον επίδομα ύψους 500 ευρώ για κάθε εργαζόμενο που το παιδί του πέτυχε μέσα στο 2014 σε κρατικό πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ. Ακόμη η καπνοβιομηχανία θα κάνει δώρο έναν υπερσύγχρονο φορητό υπολογιστή Apple σε κάθε παιδί που πέτυχε την εισαγωγή του σε μία από τις παραπάνω σχολές μέσα στο 2014
• οι εργαζόμενοι με μηνιαίες αποδοχές άνω των 2.001 ευρώ θα λάβουν έκτακτη οικονομική ενίσχυση ύψους 700 ευρώ • οι εργαζόμενοι με μηνιαίες αποδοχές από 1.701 ευρώ έως 2.000 ευρώ θα λάβουν έκτακτη οικονομική ενίσχυση 750 ευρώ
• οι εργαζόμενοι με μηνιαίες αποδοχές από 1.401 έως 1.700 ευρώ θα λάβουν έκτακτη οικονομική ενίσχυση 1.400 ευρώ • οι εργαζόμενοι με μηνιαίες αποδοχές 1.201 έως 1.400 ευρώ θα λάβουν έκτακτη οικονομική ενίσχυση 1.450 ευρώ
• οι εργαζόμενοι με μηνιαίες αποδοχές από 1.001 ευρώ έως 1.200 ευρώ θα λάβουν έκτακτη οικονομική ενίσχυση 2.200 ευρώ
• οι εργαζόμενοι με μηνιαίες αποδοχές κάτω από 1.000 ευρώ θα λάβουν έκτακτη οικονομική ενίσχυση 2.400 ευρώ.
• Ακόμη εργαζόμενοι με μηνιαίες αποδοχές 1.201 έως 1.700 ευρώ που έχουν από 3 ανήλικα παιδιά και πάνω θα λάβουν επιπλέον 750 ευρώ. Οι εργαζόμενοι με μηνιαίες αποδοχές έως 1.200 ευρώ που έχουν από 2 ανήλικα παιδιά και πάνω θα λάβουν επιπλέον 450 για κάθε ανήλικο παιδί.
Δώρα μοιράστηκαν και στην κοπή της πίτας Στη γιορτή της πίτας 40 τυχεροί κέρδισαν το φλουρί και έλαβαν από 800 ευρώ ο καθένας, ενώ ένας υπερτυχερός εργαζόμενος της εταιρείας κέρδισε 8.500 ευρώ. Ο Ανδρέας Καρέλιας επεσήμανε ότι η εταιρεία, παρά την πτώση των πωλήσεων, κατάφερε να έχει την πιο κερδοφόρα χρονιά στην ιστορία της αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Από τη μία αυξήθηκαν οι πωλήσεις των πιο κερδοφόρων σημάτων μας και μειώθηκαν οι πωλήσεις των λιγότερο κερδοφόρων σημάτων μας.
Δεύτερον, οφείλεται στη συγκράτηση των δαπανών μας και στην αύξηση της παραγωγικότητας του εργοστασίου μας. Τρίτον, στη σημαντική εξοικονόμηση σημαντικών πόρων από τη συνεχή και επιτυχή διαπραγμάτευση των τιμών αγοράς των υλικών μας. Από την άλλη η σημαντική ενίσχυση του δολαρίου μάς έδωσε τη δυνατότητα να καταγράψουμε σημαντικές θετικές συναλλαγματικές διαφορές». Μιλώντας για τη συνεισφορά της εταιρείας στα οικονομικά της χώρας, ο Ανδρέας Καρέλιας σημείωσε: «Μέσα στη διετία 2013-2014 η Καπνοβιομηχανία Καρέλια εισέφερε στα δημόσια ταμεία ποσόν που πλησιάζει τα 800 εκατ. ευρώ. σε έμμεσους και άμεσους φόρους και 14.5 εκατ. ευρώ στα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ έφερε 330 εκατ. ευρώ σε συνάλλαγμα από τις διεθνείς μας πωλήσεις».

Ο αρχικλέφτης της Εκάλης που ξεφτυλίζει τη μνήμη του πατέρα του-Με κλεμμένο σήμα από Σουηδία και Μ.Βρετανία το απόκομμά του! -Τον παραδίδουμε “γυμνό” στους ψηφοφόρους του

http://www.makeleio.gr/?p=245882

Το ΜΑΚΕΛΕΙΟ δεν ξεχνά τους πολιτικούς που έπρεπε να βρίσκονται φυλακή. Πίσω από τα σίδερα και βέβαια όχι στον Κορυδαλλό αλλά στις φυλακές υψίστης ασφαλείας του Δομοκού.

Ο γιος του Ανδρέα Παπανδρέου δεν συνελήφθη ψευδόμενος αλλά κλέφτης ιδεών ευρωπαικών ιστορικών κομμάτων. Όπως αποκαλύπτουμε, βούτηξε το σήμα από το

Σουηδικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (Sveriges socialdemokratiska arbetareparti)

και από το Εργατικό Κόμμα (Ηνωμένο Βασίλειο)και έφτιαξε το αμάγαλμα του…νέου σοσιαλισμου που τον γέννησε από το επίσης ψεύτικο “Λεφτά υπάρχουν”, σύνθημα με το οποίο καταεξευτέλισε τον λαό που δυστυχώς τον πίστεψε.

Και τώρα ξαναγύρισε για να ξανακοροιδέψει.
Καλά το λαό τον έχει του πεταμού. Τη μνήμη του πατέρα του, δεν την σκέφτηκε; Πρόκειται για ρεζίλι των σκυλιών αυτό που γίνεται αυτές τις ώρες αλλά δυστυχώς υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που τον εμπιστεύονται.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΩΝ…ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΩΝ Ο “ΤΡΕΛΟΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ” – ΔΕΙΤΕ ΑΠΟ ΠΟΥ “ΒΟΥΤΗΞΕ” ΤΟ ΛΟΓΟΤΥΠΟ ΤΟΥ…”ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ…ΚΛΟΠΗΣ” – ΣΑΣ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟ…ΠΤΥΕΛΟΔΟΧΕΙΟ!

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε ..δεύτερος για έντοκο γραμμάτιο που θα πληρώσουν τα νοικοκυριά!

http://olympia.gr/2015/01/02/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B7-%CE%BF-%CF%83%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%B1-%CE%AE%CF%81%CE%B8%CE%B5-%CE%B4%CE%B5%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1/

 

Κι όμως.. Δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που μίλησε για πρώτη φορά για έκδοση εντόκων γραμματίων που δεν θα το αγοράσουν θεσμικοί επενδυτές, αλλά ο ελληνικός λαός.

Ο πρώτος που το έπραξε ήταν ο ..τέως Υπουργός Οικονομικών και νυν κεντρικός τραπεζίτης της χώρας Γιάννης Στουρνάρας σε άτυπη ενημέρωση προς τους δημοσιογράφους λίγα 24ωρα πριν η χώρα βγει για πρώτη φορά μετά από 4 χρόνια στις διεθνείς αγορές!

Η διαφορά των δυο; Ο ένας μίλησε με τεχνοκρατικούς όρους (που στην ουσία δεν καταλαβαίνει ο κόσμος) και ο Τόλιος του ΣΥΡΙΖΑ με όρους ..λαϊκούς. Τα «ποιοτικά» χαρακτηριστικά αυτών των εκδόσεων όπως το σκέφτονταν τότε ο Στουρνάρας και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν διευκρινιστεί, δηλαδή το πώς ακριβώς πρέπει να γίνουν και να καλυφθούν οι εκδόσεις.

Τι είχε πει τότε ο κύριος Στουρνάρας που τώρα «απολαμβάνει» για 5 χρόνια τη θέση του κεντρικού τραπεζίτη της χώρας; Το Ολυμπία σας υπενθυμίζει τις δηλώσεις Στουρνάρα, που τα ΜΜΕ όμως δεν θυμήθηκαν, ενώ τότε δεν έδωσαν και ιδιαίτερη σημασία.

Άτυπη ενημέρωση Υπουργείου Οικονομικών (09/04/2014)

Η ερώτηση του δημοσιογράφου: Υπάρχει περίπτωση να πάμε σε 12μηνο έντοκο

Η απάντηση Στουρνάρα:

«Δεν είναι κάτι που το έχουμε αποκλείσει. Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Είναι μια δεύτερη προσέγγιση, η οποία βασικά θα προσεγγίζει το retail πια, το οποίο πιθανόν να προσφερθεί σε νοικοκυριά –να το πω έτσι- και όχι σε  θεσμικούς. Αυτή τη στιγμή πάντως υπάρχει ζήτηση από θεσμικούς. Μάλιστα real man investors για ετήσιο ελληνικό κίνδυνο. Το έντοκο είναι εργαλείο ρευστότητας, δεν είναι credit. Είναι εργαλείο credit για όποιον είναι συντηρητικός. Δεν είναι μια κατ΄ εξοχήν τιμολόγηση του credit κινδύνου της χώρας. Είναι liquidity και πρέπει να μείνει έτσι. Κατά συνέπεια ένα καλό εργαλείο για το retail. Το άλλο αν χρησιμοποιηθεί έτσι – αν θέλετε- δεν θα είναι η σωστή του χρήση».

CNN>To 2015 η διάλυση ευρώ-ΕΕ!

http://kourdistoportocali.com/post/40489/cnn

ΑΡΘΡΟ-ΣΟΚ ΤΟΥ ROBIN OAKLEY

 

Δυσοίωνες είναι οι εκτιμήσεις του αρθρογράφου Robin Oakley-photo σε δημοσίευμα του CNN, καθώς θεωρεί ότι πολλοί είναι οι πολιτικοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίοι φοβούνται πως το 2015 μπορεί να είναι η χρονιά στην οποία θα ξεκινήσει η διάλυση του ευρώ και της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Για άλλη μία φορά, τα προβλήματα θα ξεκινήσουν νωρίς στην Ελλάδα, «μια χώρα που έγινε απρόσεκτα δεκτή στο ευρώ πριν τα δημοσιονομικά της το δικαιολογήσουν, και η οποία έχει διασωθεί δύο φορές. Για άλλη μία φορά η ελληνική οικονομία βρίσκεται στην καρδιά της κρίσης του ευρώ. Η αποτυχία της ελληνικής κυβέρνησης να εκλέξει πρόεδρο της δημοκρατίας, σημαίνει ότι η Ελλάδα θα διεξάγει πρόωρες εκλογές στις 25 Ιανουαρίου».

Οι δημοσκοπήσεις υποδηλώνουν ότι ο πιθανός νικητής των εκλογών θα είναι ο Αλέξης Τσίπρας και το αριστερό, λαϊκίστικο κόμμα του, ΣΥΡΙΖΑ. Το πρόβλημα με αυτό για την ΕΕ είναι πως καθώς περισσότεροι από το ένα τέταρτο του ελληνικού πληθυσμού είναι άνεργοι, παρά κάποιες ενδείξεις ανάκαμψης στην οικονομία, ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει στήριξη λόγω της υπόσχεσής του να μην ακολουθήσει τις περισσότερες από τις υποσχέσεις που συνδέονται με τις διασώσεις, έναντι της υπόλοιπης Ευρώπης.

Ο Αλ. Τσίπρας θέλει να δώσει τέλος στο πρόγραμμα λιτότητας που επιβλήθηκε κυρίως από την επιμονή της Γερμανίας, να αντιστρέψει τις περικοπές στον κατώτατο μισθό και να «αποκηρύξει» μεγάλο μέρος των χρεών της Ελλάδας. Αν και ο Αλ. Τσίπρας έχει μαλακώσει την προηγούμενη ρητορική του και λέει πως θέλει την Ελλάδα να μείνει στο ευρώ, «είναι δύσκολο να δούμε πώς θα μπορέσει να το κάνει εάν κερδίσει και τηρήσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις».

Όπως εκτιμά ο αρθογράφος, η αποχώρηση της Ελλάδας θα είναι το πρώτο μεγάλο πλήγμα για το ευρώ και την ευρύτερη ΕΕ. «Αλλά η Ελλάδα δεν είναι η μόνη που έχει ευρωσκεπτικιστικά κόμματα που κερδίζουν έδαφος στις δημοσκοπήσεις. Τόσο η Ισπανία όσο και η Πορτογαλία θα διεξάγουν προγραμματισμένες εκλογές το 2015».

Ενώ οι ευρωκράτες στις Βρυξέλλες ελπίζουν πως η πιθανή αναταραχή στην Ελλάδα θα οδηγήσει τους ψηφοφόρους σε Ισπανία και Πορτογαλία να επιλέξουν την ασφάλεια, θα μπορούσε να υπάρξουν αντίθετα αποτελέσματα, ενισχύοντας τους ψηφοφόρους να επιλέξουν λαϊκιστικά κόμματα χωρίς συνεκτικά οικονομικά προγράμματα.

Ο μικρός άγιος απ΄το Φιέρι (συκλονιστική ιστορία ενός 12χρονου, μικρού αγίου)

http://www.agioritikovima.gr/perizois/item/50935-%CE%BF-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%82-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%84%CF%84%CE%BF-%CF%86%CE%B9%CE%AD%CF%81%CE%B9

Από τον Κωνσταντίνο Αθ. Οικονόμου, δάσκαλο- συγγραφέα
(Στον κάθε αη-Δημητράκη, που γεύεται άωρα αλλά αιώνια τον Παράδεισο!)
Πριν από δυο-τρεις χειμώνες, το πρωινό της Πρωτοχρονιάς, στο ογκολογικό του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, στο Ρίο, επικρατεί αναστάτωση. Ο μικρός Δημητράκης ζητάει επειγόντως τον ιερέα του Νοσοκομείου. Θέλει οπωσδήποτε να κοινωνήσει.

Είχε δεν είχε μια ντουζίνα χρόνους στην ασθενική του πλάτη, αλλά τον τελευταίο απ΄αυτούς δύσκολα θα τον υπέφερε κάποιος άλλος. Κι αυτό γιατί, δεκαπέντε μήνες πριν, του είχε διαγνωστεί η φοβερή αρρώστια. Κι από τότε συνέχεια εκεί στην κλινική, με μικρές διακοπές για το σπίτι στο Αίγιο, όπου οι γονείς του εργάζονταν.
Ένας μικρός αλλά συνεχής πονοκέφαλος τον είχε οδηγήσει εκεί. Οι γιατροί διέγνωσαν “καλοήθη νεοπλασία”, όπως ακριβώς το ανακοίνωσαν στον εμβρόντητο πατέρα του, δηλαδή καρκίνο του εγκεφάλου. Έναν καρκίνο που η “καλοήθειά του” ερμηνεύονταν ως μερικοί μήνες ζωής ακόμη...
Ρώτησα κι έμαθα από την κυρία Νίκη, μια νοσηλεύτρια “παντογνώστη”, πως η καταγωγή των γονιών του ήταν από το Φίερι της Αλβανίας, μα ο ίδιος γεννήθηκε στην Ελλάδα. Οι γονείς του, μα και η πλειοψηφία των μεγαλωμένων στην Αλβανία, όπου μέχρι πριν είκοσι πέντε σχεδόν χρόνια το να θρησκεύει κανείς θεωρείτο “μαχαιριά” στο μαλακό υπογάστριο των “λαϊκών προλεταρικών ιδεωδών”, ήταν αβάπτιστοι. Έμεναν αρκετά χρόνια στην περιοχή. Ο Δημητράκης, λίγο μετά την είσοδό του στο Νοσοκομείο, θέλησε να βαπτιστεί. Άκουγε για τον Χριστό και ήθελε να γίνει “παιδί” Του, όπως ο ίδιος συχνά έλεγε. Βαπτίστηκε, εντέλει “εις το όνομα του Πατρός και του Υϊού και του Αγίου Πνεύματος”, μετά από κατήχηση από ένα ανδρόγυνο ηλικιωμένων δασκάλων που δεν είχαν δικά τους παιδιά.
Όλοι τον αγαπούσαν πολύ στην κλινική. Και τώρα τις άγιες τούτες μέρες, το δωμάτιό του ήταν γεμάτο από χριστουγεννιάτικα δώρα και γιορτινό διάκοσμο. Ο καρκίνος, όμως, αμείλικτος, είχε προχωρήσει αρκετά και ήδη του είχε στερήσει την όραση! Δεν έβλεπε τίποτε και κανέναν, τουλάχιστον με τα μάτια του σώματός του.
Άκουγε όμως με μεγάλη και θαυμαστή υπομονή. Δεν παραπονιόταν. Έλεγε ότι ο Θεός τον αγαπά πολύ. Προσευχόταν και παρακαλούσε και τους γονείς του να κάνουν το ίδιο.
Όσοι τον επισκέπτονταν, συμμαθητές του, δάσκαλοι, γείτονες, αλλά και συγγενείς άλλων νοσηλευομένων, καταλάβαιναν ότι υπήρχε κάτι διαφορετικό σ΄ αυτό το παιδί. Μιλούσε συνέχεια για τον Θεό, ενώ ο λόγος του ήταν πάντα ευγενικός και η όλη του συμπεριφορά, ανεξήγητα, για μας τους “περιλειπομένους, λέγοντες πιστούς είναι”, χαρούμενη! Το πρόσωπο του έλαμπε. Ήθελε να κοινωνά συχνά τα Τίμια Δώρα.
Κάποιες φορές, κι αυτό το βεβαίωναν πολλοί νοσηλευτές, φώναζε τη μητέρα τουόταν αυτή βρισκόταν σε κάποιο άλλο χώρο της κλινικής, λέγοντάς της: “Μητέρα, ελα γρήγορα. Φτάνει ο παππούλης με τον Χριστό. Ανεβαίνει τα σκαλιά. Έλα να με ετοιμάσεις”. Και έτσι γινόταν. Ο ιερέας ερχόταν και έβρισκε τον Δημητράκη καθισμένο στο κρεββάτι του, με ανοιχτό το στόμα, κάνοντας με ευλάβεια τον σταυρό του. Ενώ δε γνώριζε την ακριβή ώρα που θα 'ρχόταν ο ιερέας με τον “Άρτο και τον Οίνο” της Ζωής, με διορατικό χάρισμα, με τα μάτια της ψυχής, που αυτά δε βλάφτηκαν από καμιά ασθένεια, το αντίθετο μάλιστα, τον “έβλεπε” να έρχεται. Τον έβλεπε μ' αυτά τα μάτια της αγιασμένης του παιδικής ψυχής, παρ' όλο που παρεμβάλλονταν δυο κλειστές πόρτες που χώριζαν το θάλαμό του από τον διάδρομο πού ερχόταν ο ιερέας. Μια σύγχρονη Σαμαρείτισσα, που εθελοντικά φρόντιζε το παιδί, όταν η μητέρα του κατ΄ ανάγκην έφευγε προσωρινά από κοντά του, η κυρία Μαρία Γ., το βεβαιώνει. “Κυρία Μαρία, θέλω κάτι να σας πω”, της είπε μία μέρα.
Όταν έρχεται ο παππούλης με τον Χριστό, τον βλέπω στις σκάλες πού ανεβαίνει και δίπλα του υπάρχουν δυο ψηλοί, όμορφοι άνθρωποι με ολόασπρη στολή πού γέρνουν προς τα Τίμια Δώρα και με ανοιχτά τα χέρια τους το προστατεύουν”.
Είχε αποκτήσει, ομως, κι άλλο χάρισμα ο Δημητράκης. Ο Θεός του έδωσε, φαινεται, άφθονη γεύση Παραδείσου, αμείβοντας την υπομονή του στα σωματικά του βάσανα. Έτσι, όταν κάποτε ένας από τους γιατρούς που τον φρόντιζε τον ρώτησε: “Τί κάνεις, Δημητράκη, πώς πάμε;”, εκείνος χαμογελαστός του απάντησε: “Κύριε γιατρέ, μπορώ να σας πώ από κοντά;” Και πλησίασε το προσωπάκι του στο γιατρό που είχε καθίσει κοντά του. “Εγώ είμαι καλά. Εσείς μην στενοχωριέστε πού έφυγε η γυναίκα σας. Ο Θεός θα είναι μαζί σας γιατί είστε καλός άνθρωπος”. Ο γιατρός έμεινε λίγο ακίνητος. Κανείς δεν ήξερε το θλιβερό γεγονός πού είχε συμβεί την προηγούμενη ήμερα στο σπίτι του, ότι δηλαδή η γυναίκα του τον εγκατέλειψε για κάποιον άλλον!
Την τελευταία φορά πού κοινωνάει, μια Πρωτοχρονιά, λίγο πριν το Μεγάλο του Ταξίδι, δεν μπορεί πλέον να μείνει καθιστός στο κρεββάτι, αλλά υποδέχεται με χαρά και λαχτάρα τον Χριστό ξαπλωμένος. “Ευχαριστώ πολύ”, ψέλλιζει και μετά κοιμάται... Ο ιερέας, όταν την άλλη μέρα πήγε στο νεκροτομείο να διάβασει στον Δημητράκη το τρισάγιο, έλεγε στους παρισταμένους: “Τέτοιο λείψανο πρώτη φορά στην ζωή μου βλέπω”. Και πράγματι, το πρόσωπο του, ήταν χαμογελαστό, αφού είδε τον αγαπημένο του Κύριο, το πρόσωπό του ήταν λαμπρό, αφού πήρε το φως Του. Κι ο παριστάμενος βοηθός στο νεκροτομείο ακόμη λέει σ΄όλους πως είχε το χρώμα του κεχριμπαριού!

Χρόνος και ζωή κατά το Μέγα Βασίλειο

http://www.pemptousia.gr/2015/01/chronos-ke-zoi-kata-to-mega-vasilio/

Ο Μ. Βασίλειος έζησε και παρουσίασε στα συγγράμματά του με τον διεισδυτικότερο τρόπο τη σχέση χρόνου και ζωής. Και η αντί­­στοι­χη διδασκαλία του, που επηρέασε βαθύτατα τη μεταγενέ­στε­ρη θεο­λο­γία και διανόηση, παραμένει εξαιρετικά επί­και­ρη και σήμερα. Βέβαια ο μεγάλος αυτός ιεράρχης της Καππαδοκίας δεν έγραψε κανέ­να συ­στη­­ματικό έργο για το θέμα αυτό. Ερμηνεύοντας όμως την Αγία Γρα­φή, και ιδιαίτερα την «Εξαήμερο» της Παλαιάς Δια­θήκης, αλ­­λά και απο­­κρού­οντας την αίρε­ση του Ευνομίου σχετικά με το πρόσωπο του Χριστού, αναφέρθηκε πολλές φορές στον χρόνο και τα σχετικά με αυ­­τόν θέματα. Συνήθως διακρίνουμε τον χρόνο σε τρία μέρη: στο παρελθόν, το πα­ρόν και το μέλλον. Η τριμερής όμως αυτή διάκριση δεν φαίνεται να έχει κάποια αντικειμενική υπόσταση. Πράγματι, αν θελήσουμε να προσ­διορίσουμε αντικειμενικώς το παρόν, θα διαπιστώσουμε ότι δεν απο­τε­λεί τίποτε περισσότερο από μια διαχωριστική τομή ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον. Έτσι η τριμερής διάκριση του χρόνου γί­νε­ται αυτομάτως διμερής. Γι’ αυτό και ο Αριστοτέλης μιλάει για δύο μόνο διαστάσεις του χρό­νου, το παρελθόν και το μέλλον: «Του χρό­νου», λέει, «τα μεν γέ­γο­νε, τα δε μέλλει… το δε νυν ου μέρος· μετρεί τε γαρ το μέρος, και συγκείσθαι δει το όλον εκ των μερών· ο δε χρόνος ου δοκεί συ­γκείσ­θαι εκ των νυν»[1].

Βέβαια η θέση αυτή φαίνεται καθαρώς θεωρητική, γιατί δεν εί­ναι δυνατό να υπάρξει πραγματικός χρόνος χωρίς το νυν, δηλαδή το παρόν. Και όμως το παρόν δεν μπορεί να εκληφθεί ως χρονική διάρ­κει­­α, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση πρέπει ανα­πόφευκτα να έχει και πα­ρελ­­θόν και μέλλον. Γι’ αυτό μπορούμε να πούμε ότι το παρόν δεν είναι χρόνος, αλλά η απειροστή ή η άτμητη εκείνη στιγμή, με την οποία διαχωρίζεται το παρελθόν από το μέλλον. Και η στιγμή αυτή του παρόντος, ενώ στην πρα­γμα­τικότητα είναι η μόνη υπαρκτή, γίνε­ται ασύλ­λη­πτη, γιατί αυτόματα υποχωρεί στο παρελθόν.

Και ενώ το παρόν αποτελεί μία ασύλληπτη και φευ­γαλέα στιγ­μή, ούτε το παρελθόν ούτε το μέλλον ανήκουν στον άνθ­ρωπο. Το πα­ρελθόν είναι χαμένο, ενώ το μέλλον δεν βρίσκεται στη διά­θε­σή μας. «Η ουχί τοιούτος ο χρό­νος», λέει ο Μ. Βασί­λει­ος, «ου το μεν παρελθόν ηφανίσθη, το δε μέλ­λον ούπω πάρεστι, το δε παρόν πριν ή γνω­σθή­ναι διαδιδράσκει την αίσθησιν»[2]; Ο άνθρωπος όμως δεν ζει τον χρόνο ως μεμονωμένες στιγμές αλλά ως ευρύτερη διάρκεια, που συνιστά το εκάστοτε παρόν του και αγκαλιάζει το παρελθόν και το μέλλον. Με τη μνή­μη και την προσδοκία υπερβαίνει την κάθε στιγμή και ζει το πα­ρόν ως σύνθεση και υπέρβαση του παρελθόντος και του μέλ­λοντος. Έτσι το παρόν της ανθρώπινης ζω­ής παρουσιάζεται ως υπέρ­βαση του χρόνου και πα­ρα­πέμπει στην αιωνιότητα. Γι’ αυτό και η αρχαία ελληνική μυθολογία προσέδιδε στον χρόνο υπερβατικές δια­στάσεις και τον έβλεπε προσωποποιημένο στον θεό Κρόνο, που εξαφάνιζε τα παιδιά του.

Κατά τον Μ. Βασίλειο ο χρόνος είναι το «συμπα­­­ρε­κ­­τει­νό­με­νον τη συστάσει του κόσμου διά­στη­μα»[3]. Το διάστημα εδώ είναι χρονική έννοια με ποι­οτική ή ακριβέστερα ηθική σημασία. Δηλώνει την πε­ρί­οδο της παρούσας ζωής σε αντιδιαστολή προς την μέλλουσα· την πε­ρίοδο της τρεπτότητας και του κινδύνου σε αντιδιαστολή προς τη στα­θερότητα και την ασφάλεια της αιωνιότητας. Αλλά και γι’ αυτόν ακρι­βώς τον λόγο είναι η μόνη περίοδος προετοιμασίας του ανθρώ­που για την αιώ­νια μακαριότητα[4]. Έτσι ο χρόνος γίνεται «καιρός», δηλαδή ευκαιρία για την εξαγορά της αιωνιότητας, ή, όπως γράφει ο Γέ­­ροντας Σωφρό­νι­ος, «τόπος» συναντήσεως με τον Θεό και την αιω­νι­ότητά του.

Ο χρόνος συνδέεται οργανι­κά με τον χώρο και δεν μπορεί να νοηθεί χωρίς αυτόν. Η δημιουργία τους υ­πήρξε ακαριαία. Τόσο δηλα­δή ο χρόνος, όσο και ο χώρος δημι­ουρ­γήθηκαν αχρόνως με τη θέληση του Θεού. Έτσι ερμηνεύει ο Μ. Βα­­­σί­λειος και το «εν αρχή εποίησεν ο Θε­­ός τον ουρανόν και την γην»[5]. Όπως η αρχή του δρόμου, παρα­τηρεί, δεν είναι ακόμα δρόμος, και η αρχή του σπιτιού δεν είναι σπίτι, έτσι και η αρχή του χρόνου δεν είναι χρόνος ούτε μέρος του χρόνου. Σε περίπτωση που θα υποστη­ρίξει κάποιος ότι και η αρχή είναι χρό­νος, πρέπει να μπορέσει να διαι­ρέσει και αυτήν σε αρχή, μέσο και τέ­λος, πράγμα που είναι αδύνατο[6].

Στην ευθύγραμμη πορεία του ο χρόνος περιέχει ακατάπαυστους χρονικούς κύκλους, που εξεικονίζουν την αιωνιότητα. Έτσι η ροή του χρό­νου προ­σλαμ­­βά­νει σπειροειδή μορφή, που παραπέμπει στην αιωνιότητα. Εξάλλου η πορεία του χρόνου είναι συμφυής με τον κόσμο και με τα πράγματα του κόσμου. Τα συνοδεύει διαρκώς, χωρίς ποτέ να διακόπτεται.

[Συνεχίζεται]

 

1. Αριστοτέλους, Φυσικά 218α.
2. Μ. Βασιλείου, Εις Εξαήμερον 5, PG 29, 13B.
3. Μ. Βασιλείου, Κατά Ευνομίου 1, 21, PG 29, 560B.
4. Μ. Βασιλείου, Εις Ψαλμόν 114, 5, PG 29, 492C. Πρβλ. και Δ. Τσάμη, Η πρωτολογία του Μ. Βασιλείου, Θεσσαλονίκη 1970, σ. 32-33.
5. Γέν. 1, 1.
6. Μ. Βασιλείου, Εις Εξαήμερον 1, 6, PG 29, 16C-17A.

Δώσε κάτι, έστω και ελάχιστο, σ’ εκείνον που έχει ανάγκη!

http://www.agioritikovima.gr/thlogos/item/50922-%CE%B4%CF%8E%CF%83%CE%B5-%CE%BA%CE%AC%CF%84%CE%B9,-%CE%AD%CF%83%CF%84%CF%89-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BB%CE%AC%CF%87%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF,-%CF%83%E2%80%99-%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7

Μετά την παράβαση, λοιπόν, εμφανίστηκαν οι φθόνοι και οι φιλονικίες και η δολερή τυραννία του διαβόλου, που παρασύρει πάντα με τη λαιμαργία της ηδονής και ξεσηκώνει τους πιο τολμηρούς ενάντια στους πιο αδύνατους. Μετά την παράβαση, το ανθρώπινο γένος χωρίστηκε σε διάφορες φυλές με διάφορα ονόματα και η πλεονεξία κατακερμάτισε την ευγένεια της φύσεως, αφού πήρε και το νόμο βοηθό της.

Εσύ, όμως, να κοιτάς την αρχική ενότητα και ισότητα, όχι την τελική διαίρεση· όχι το νόμο που επικράτησε, αλλά το νόμο του Δημιουργού. Βοήθησε, όσο μπορείς, τη φύση, τίμησε την πρότερη ελευθερία, δείξε σεβασμό στον εαυτό σου, συγκάλυψε την ατιμία του γένους σου, παραστάσου στην αρρώστια, σύντρεξε στην ανάγκη.
Παρηγόρησε ο γερός τον άρρωστο, ο πλούσιος τον φτωχό, ο όρθιος τον πεσμένο, ο χαρούμενος τον λυπημένο, ο ευτυχισμένος τον δυστυχισμένο.
Δώσε κάτι στο Θεό ως δώρο ευχαριστήριο, για το ότι είσαι ένας απ’ αυτούς που μπορούν να ευεργετούν και όχι απ’ αυτούς που έχουν ανάγκη να ευεργετούνται, για το ότι δεν περιμένεις εσύ βοήθεια από τα χέρια άλλων, αλλ’ από τα δικά σου χέρια περιμένουν άλλοι βοήθεια.
Πλούτισε όχι μόνο σε περιουσία, μα και σε ευσέβεια, όχι μόνο σε χρυσάφι, μα και σε αρετή, ή καλύτερα μόνο σε αρετή.
Γίνε πιο τίμιος από τον πλησίον με την επίδειξη περισσότερης καλοσύνης. Γίνε θεός για τον δυστυχισμένο με τη μίμηση της ευσπλαχνίας του Θεού.
Δώσε κάτι, έστω και ελάχιστο, σ’ εκείνον που έχει ανάγκη. Γιατί και το ελάχιστο δεν είναι ασήμαντο για τον άνθρωπο που όλα τα στερείται, μα ούτε και για το Θεό, εφόσον είναι ανάλογο με τις δυνατότητές σου. Αντί για μεγάλη προσφορά, δώσε την προθυμία σου. Κι αν δεν έχεις τίποτα, δάκρυσε. Η ολόψυχη συμπάθεια είναι μεγάλο φάρμακο γι’ αυτόν που δυστυχεί. Η αληθινή συμπόνια ανακουφίζει πολύ από τη συμφορά.
Δεν έχει μικρότερη αξία, αδελφέ μου, ο άνθρωπος από το ζώο, που, αν χαθεί ή πέσει σε χαντάκι, σε προστάζει ο νόμος να το σηκώσεις και να το περιμαζέψεις (Δευτ. 22:1-4). Πόση ευσπλαχνία, επομένως, οφείλουμε να δείχνουμε στους συνανθρώπους μας, όταν ακόμα και με τ’ άλογα ζώα έχουμε χρέος να είμαστε πονετικοί;
«Δανείζει το Θεό όποιος ελεεί φτωχό», λέει η Γραφή (Παροιμ. 19:17). Ποιος δεν δέχεται τέτοιον οφειλέτη, που, εκτός από το δάνειο, θα δώσει και τόκους, όταν έρθει ο καιρός; Και αλλού πάλι λέει: «Με τις ελεημοσύνες και με την τιμιότητα καθαρίζονται οι αμαρτίες» (Παροιμ. 15:27α).
Ας καθαριστούμε, λοιπόν, με την ελεημοσύνη, ας πλύνουμε με το καλό βοτάνι τις βρωμιές και τους λεκέδες μας, ας γίνουμε άσπροι, άλλοι σαν το μαλλί και άλλοι σαν το χιόνι, ανάλογα με την ευσπλαχνία του ο καθένας. «Μακάριοι», λέει, «όσοι δείχνουν έλεος στους άλλους, γιατί σ’ αυτούς θα δείξει ο Θεός το έλεός Του» (Ματθ. 5:7). Το έλεος υπογραμμίζεται στους μακαρισμούς. Και αλλού: «Μακάριος είν’ εκείνος που σπλαχνίζεται τον φτωχό και τον στερημένο» (Ψαλμ. 40:2). Και: «Αγαθός άνθρωπος είν’ εκείνος που συμπονάει τους άλλους και τους δανείζει» (Ψαλμ. 111:5). Και: «Παντοτινά ελεεί και δανείζει ο δίκαιος» (Ψαλμ. 36:26). Ας αρπάξουμε το μακαρισμό, ας τον κατανοήσουμε, ας ανταποκριθούμε στην κλήση του, ας γίνουμε αγαθοί άνθρωποι. Ούτε η νύχτα να μη διακόψει τη ελεημοσύνη σου. «Μην πεις. »Φύγε τώρα και έλα πάλι αύριο να σου δώσω βοήθεια»» (Παροιμ. 3:28), γιατί μπορεί από σήμερα ως αύριο να συμβεί κάτι, που θα ματαιώσει την ευεργεσία.
Η φιλανθρωπία είναι το μόνο πράγμα που δεν παίρνει αναβολή. «Μοίραζε το ψωμί σου σ’ εκείνους που δεν έχουν στέγη» (Ησ. 58:7). Και αυτά να τα κάνεις με προθυμία. «Όποιος ελεεί», λέει ο απόστολος, «ας το κάνει με ευχαρίστηση και γλυκύτητα» (Ρωμ. 12:8).
Με την προθυμία, το καλό σου λογαριάζεται σαν διπλό. Η ελεημοσύνη που γίνεται με στενοχώρια ή εξαναγκασμό, είναι άχαρη και άνοστη. Να πανηγυρίζουμε πρέπει, όχι να θρηνούμε, όταν κάνουμε καλοσύνες.
Μήπως νομίζεις πως η φιλανθρωπία δεν είναι αναγκαία, αλλά προαιρετική; Μήπως νομίζεις πως δεν αποτελεί νόμο, αλλά συμβουλή και προτροπή; Πολύ θα το ‘θελα κι εγώ έτσι να είναι. Και έτσι το νόμιζα. Μα με φοβίζουν όσα λέει η Γραφή για εκείνους που, την ημέρα της Κρίσεως, ο Δίκαιος Κριτής βάζει στ’ αριστερά Του, σαν κατσίκια, και τους καταδικάζει (Ματθ. 25:31-46). Αυτοί δεν καταδικάζονται γιατί έκλεψαν ή λήστεψαν ή ασέλγησαν ή έκαναν οτιδήποτε άλλο απ’ όσα απαγορεύει ο Θεός, αλλά γιατί δεν έδειξαν φροντίδα για το Χριστό μέσω των δυστυχισμένων ανθρώπων.
Όσο είναι καιρός, λοιπόν, ας επισκεφθούμε το Χριστό, ας Τον περιποιηθούμε, ας Τον θρέψουμε, ας Τον ντύσουμε, ας Τον περιμαζέψουμε, ας Τον τιμήσουμε. Όχι μόνο με τραπέζι, όπως μερικοί, όχι μόνο με μύρα, όπως η Μαρία, όχι μόνο με τάφο, όπως ο Αριμαθαίος Ιωσήφ, όχι μόνο με ενταφιασμό, όπως ο φιλόχριστος Νικόδημος, όχι μόνο με χρυσάφι, λιβάνι και σμύρνα, όπως οι μάγοι πρωτύτερα.
Μα επειδή ο Κύριος των όλων θέλει έλεος και όχι θυσία και επειδή η ευσπλαχνία είναι καλύτερη από τη θυσία μυριάδων καλοθρεμμένων αρνιών, ας Του την προσφέρουμε μέσου εκείνων που έχουν ανάγκη, μέσω εκείνων που βρίσκονται σήμερα σε δεινή θέση, για να μας υποδεχθούν στην ουράνια βασιλεία, όταν φύγουμε από τον κόσμο τούτο και πάμε κοντά στον Κύριο μας, το Χριστό, στον οποίο ανήκει η δόξα στους αιώνες. Αμήν.
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Μητροπολίτης Αιτωλίας Κοσμάς, "Όσοι δεν έχουν Χριστό στην καρδιά τους, δεν χαίρονται αληθινά, όσο κι αν με θόρυβο γελούν".

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2015/01/blog-post_1.html

Ο  ΧΑΡΙΤΙ  ΘΕΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ  ΚΑΙ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ 

ΤΗΣ  ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

Κ Ο Σ Μ Α Σ

Προς  τους Παν/τους Ιεροκήρυκας, Ευλαβεστάτους Ιερείς, Οσιωτάτους Μοναχούς και Μοναχάς και το  Χριστεπώνυμον  Πλήρωμα της  καθ’ ημάς  Ιεράς  Μητροπόλεως.

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά.

Ένα νέο έτος μας χαρίζει η αγάπη του Τριαδικού Θεού μας. Ένα νέο έτος το οποίο γίνεται σταθμός στην επίγεια ζωή μας. Όλοι μας υποδεχθήκαμε το έτος 2015 με χαρά, προσδοκίες και ελπίδες. Λάμπουν τα πρόσωπα από χαρά, οι όψεις φαιδρύνονται, οι καρδιές σκιρτούν.

Και η χαρά μας, οι πόθοι μας, οι ελπίδες μας γίνονται ευχή, η οποία εκφράζεται και γεμίζει όλους τους τόπους: «Αίσιο και ευτυχές το νέο έτος! Ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος» λέμε.

Θέλουμε την αληθινή ευτυχία. Πως όμως θα έλθη και θα στερεωθή στη ζωή μας; Πως και αυτός ο νέος χρόνος θα γίνη ευτυχισμένος;

Η μητέρα μας Εκκλησία, η οποία γνωρίζει την ανθρώπινη ψυχή με ακρίβεια και κατέχει την πλήρη αλήθεια, μας δίνει την απάντησι: «Θέλετε» μας λέει η Εκκλησία «την αληθινή ευτυχία; Θέλετε τον χορτασμό της ψυχής σας με την ολοκληρωμένη χαρά της ευτυχισμένης ζωής; Θεμελιώστε, κτίστε τη ζωή σας, στηρίξτε την επάνω στον αμετακίνητο βράχο… “Θεμέλιον άλλον ουδείς δύναται θείναι παρά τον κείμενον, ος εστιν Ιησούς Χριστός” (Α’ Κορ. γ’, 11). Ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς Χριστός είναι ο αμετακίνητος βράχος».

Όσο κι αν η σύγχυσι, η αποστασία, η θόλωσι, η εγωιστική αναισθησία του κόσμου αρνείται την αλήθεια αυτή, εμείς οφείλουμε να την ακούσουμε, να την δεχθούμε, να την κάνουμε βίωμά μας, αν θέλουμε να φέρουμε στη ζωή μας την αληθινή, την αναφαίρετη ευτυχία.

Εάν στη ζωή μας δεν έλθη το φως του Χριστού, εάν δεν έλθη η ευλογία του Χριστού, εάν στην ψυχή μας δεν επισκηνώση το Πανάγιον Πνεύμα, εάν στην καρδιά μας δεν επιδράση η αναπλαστική δύναμι του Ευαγγελίου, εκατομμύρια ευχών να δεχθούμε από τον κόσμο, δεν θα μας ωφελήσουν.

Ο Σαρκωθείς Θεός, ο Χριστός μας, είναι η αστείρευτη της ευλογίας πηγή, ο ακένωτος της χάριτος θησαυρός, ο πλούσιος των αγαθών χορηγός. Μόνον Αυτός μπορεί να φέρει την ειρήνη στις ψυχές μας, να δώσει την ευφροσύνη στα πνεύματά μας. Μόνον ο Χριστός μπορεί να σκουπίση τα δάκρυά μας, να καταπαύση τους στεναγμούς μας, να γλυκάνη τους πόνους μας, να μας οδηγήση με βεβαιότητα στην αιώνια και μακαρία ζωή.

Αγαπητοί,

Μην εθελοτυφλούμε. Καθημερινώς διαπιστώνουμε την αλήθεια.

Η ευτυχία δεν υπάρχει στην επίγεια και πρόσκαιρη ευχαρίστησι. Δεν υπάρχει στην απόλαυσι της ύλης, στην αναζήτησι της ηδονής. Κάθε μέρα το ακούμε.

Όσοι δεν έχουν Χριστό στην καρδιά τους, δεν χαίρονται αληθινά, όσο κι αν με θόρυβο γελούν.

Όσοι ζουν το θέλημα του Χριστού, αγωνίζονται, ανεβαίνουν το σκληροτράχηλο μονοπάτι, ιδρώνουν, ζουν όμως χαρούμενα και ευτυχισμένα, ζουν τη χαρά των μαρτύρων και των αγίων.

Μη λησμονούμε ότι ήλθαμε στον κόσμο όχι για να αποκτήσουμε πλούτο, δόξα, τιμές, διακρίσεις κοσμικές. Δεν ήλθαμε να ζούμε μέσα στην πλάνη, στο σκοτάδι, στη λάσπη και την αποκτήνωσι.

Η επίγειος ζωή μας, πρόσκαιρη και σύντομη, μας χαρίζει υλικά αγαθά και νόμιμες χαρές για να μπορούμε να ζούμε. Όμως δεν έχει σκοπό τα υλικά αγαθά και τις κοσμικές ηδονές.

Η επίγειος ζωή μας είναι ο καιρός κατά τον οποίο καλούμεθα να ελευθερώσουμε τον εαυτό μας από τα πάθη και τις αδυναμίες, να τον καλλιεργήσουμε και να τον στολίσουμε με αρετές, να τον ενώσουμε με τον Χριστό μας δια των αγίων μυστηρίων, να τον αγιάσουμε, να τον κάνουμε άξιο του ουρανού.

Ένα τέτοιο νόημα στη ζωή μας, ένας τέτοιος σκοπός, προσφέρει αληθινή ικανοποίησι, πληρώνει τον έσω άνθρωπο, φωτίζει την αγωνιστική πορεία της επιγείου ζωής μας, φέρει την ευτυχία μας σ’ αυτό τον κόσμο, μας ετοιμάζει για την αιωνιότητα.

Αγαπητοί,

Αυτόν τον νέο χρόνο που μας προσφέρει η αγάπη του Θεού μας, ας ακούσουμε την φωνή της Εκκλησίας μας. Τα αναρίθμητα συντρίμμια που δημιουργεί η χωρίς Χριστό κοινωνία μας ας μιλήσουν αφυπνιστικά στις ψυχές μας.

Με την αρχή του νέου έτους ας φέρουμε συνειδητά και προσωπικά τον Χριστό στη ζωή μας, στην ανατροφή και στην ζωή των παιδιών μας, στην οικογένειά μας, στην κοινωνία μας.

Μόνον ο Χριστός μπορεί να πληρώσει την καρδιά μας με ειρήνη και χαρά, να δώση στη νεότητα αληθινή ολοκλήρωσι, να ενώση την οικογένεια, να αναγεννήση την κοινωνία μας.

Σύνθημά μας ας γίνει το εξής:

Το νέο αυτό έτος θα φέρω το Χριστό στη ζωή μου, θα ζήσω ως πιστός χριστιανός, με πρόθυμη υπακοή και ακριβή συμμόρφωσι στις άγιες εντολές Του.

«Αν ζούμε το Χριστό, αν πράττουμε την αρετή», λέει ο ιερός Χρυσόστομος, «οι μέρες μας όλη τη χρονιά θα είναι καλές, ευλογημένες, χαρούμενες, ευτυχισμένες».

Το εύχομαι πατρικά με όλη μου τη δύναμι.

Καλό και αγιασμένο νέο έτος.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ  ΚΟΣΜΑΣ

http://thriskeftika.blogspot.gr/2014/12/blog-post_36.html

Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά

http://www.diakonima.gr/2015/01/01/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%BC%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%AC-%CE%BA%CE%B9-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%AC/

Θυμάμαι που μικρός -ως περίεργος- δεν μπορούσα να καταλάβω το νόημα που είχαν τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς. Τα εύρισκα τελείως δυσνόητα και ασυνάρτητα, καθώς οι στίχοι μού φαίνονταν πως δεν είχαν καμιά συνέχεια, κανέναν ειρμό μεταξύ τους. Θυμάμαι επίσης που όσο κι αν ρωτούσα δασκάλους, ιερωμένους και μεγαλύτερους ηλικιακά από εμένα, κανένας δεν μπορούσε να μου λύσει την απορία.
Άλλο που δεν ήθελα κι εγώ, βρήκα την ευκαιρία από τη μία να το θέτω ως αίνιγμα σε ανθρώπους που ήθελα να τους φέρνω σε δύσκολη θέση, ενώ από την άλλη αντλούσα επιχειρήματα για να πείσω πως η θρησκεία μας επίτηδες θέλει ο λόγος της να εκπέμπει ασαφή μηνύματα, που ως τέτοια να ερμηνεύονται κατά το δοκούν από τον οποιονδήποτε.
Για να θυμηθούμε τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα:
Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά
Ψηλή μου δεντρολιβανιά (*)
Κι αρχή καλός μας χρόνος
Εκκλησιά με τ’ άγιο θόλος (*)
Άγιος Βασίλης έρχεται
Και δεν μας καταδέχεται (*)
Από την Καισαρεία
Συ είσ’ αρχόντισσα κυρία (*)
Βαστάει πένα και χαρτί
Ζαχαροκάντιο ζυμωτή (*)
Χαρτί-χαρτί και καλαμάρι
Δες και με το παλικάρι (*)
Το καλαμάρι έγραφε
Τη μοίρα του την έβλεπε(*)
Και το χαρτί ομίλει
Άγιε μου, άγιε μου καλέ Βασίλη (*)
Θα συμφωνήσετε μαζί μου πως δύσκολα να βγάλει κανείς άκρη.
Το ερώτημα που κουβαλούσα από παιδί για το «τι ήθελε να πει ο ποιητής», το έθετα κατά καιρούς σε όσους έκρινα πως θα μπορούσαν να με διαφωτίσουν.
Μάταιη η προσδοκία. Όλοι, είτε δήλωναν αδυναμία είτε μου έδιναν μια αστήρικτη ερμηνεία.
Μέχρι που κάποια στιγμή -πολλά χρόνια αργότερα- πήρα μια απάντηση που μου φάνηκε αρκετά πειστική.
Σας τη μεταφέρω, όπως μου την είπαν: Η ιστορία μας διαδραματίζεται στο Βυζάντιο…. Σε εκείνα τα χρόνια οι φτωχοί και οι προερχόμενοι από τα χαμηλά στρώματα άνθρωποι δεν είχαν το δικαίωμα να απευθύνονται -να μιλούν- στους αριστοκράτες, παρά μόνο σε γιορτές όπου μπορούσαν να τους υμνούν και να τους εύχονται.
Κάποιος νεαρός λοιπόν, ταπεινής καταγωγής, ήταν ερωτευμένος με μία αρχοντοπούλα. Επειδή δεν ήταν δυνατόν ούτε κοινωνικά αποδεκτό να την πλησιάσει, έψαχνε μία ευκαιρία για να της εκμυστηρευτεί τα αισθήματά του. Ως τέτοια ευκαιρία βρήκε την περίοδο των εορτών και καταφέρνοντας να τρυπώσει σε μία χορωδία που έλεγε τα κάλαντα στην οικογένεια της αρχοντοπούλας, έψελνε ανάμεσα στους στίχους που ήταν αφιερωμένοι στον Μέγα Βασίλειο ένα ερωτικό ποίημα που είχε σκαρφιστεί ο ίδιος, ως «δεύτερη φωνή»!
Αρχίζει λοιπόν και βάζει ενδιάμεσους στίχους (αυτούς με τα αστεράκια και τα bold γράμματα). Με αυτόν τον τρόπο και τα κάλαντα θα έλεγε, ακολουθώντας τους κοινωνικούς κανόνες, αλλά ταυτόχρονα θα έστελνε και το μήνυμα που ήθελε στην καλή του…
– Την αποκαλεί ψηλή, σαν δεντρολιβανιά.
– Επειδή ως αρχοντοπούλα φορούσε ένα από τα ψηλά, τα κωνικά καπέλα με το τούλι στην κορυφή, την παρομοιάζει με εκκλησιά με τον άγιο θόλο (θόλος εκκλησίας).
– Της λέει ότι δεν τον καταδέχεται (ο Αϊ-Βασίλης δεν έχει να κάνει!) γιατί είναι αρχόντισσα κυρία.
Ακολουθούν οι γαλιφιές! Τη λέει ζαχαροκάντιο ζυμωτή, δηλαδή φτιαγμένη από ζάχαρη (γλυκιά μου) και την παρακαλεί να του ρίξει μια ματιά, αν και είναι σίγουρος πως ξέρει τη μοίρα του.
Τέλος, αφού έχει πει ό,τι ήθελε να πει και προκειμένου να μην «καρφωθεί» και κληθεί να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της ασέβειάς του, επανέρχεται στο θέμα με έναν κενό περιεχομένου στίχο: άγιε μου, άγιε μου καλέ Βασίλη…
Έτσι -μου είπαν- προέκυψαν τα παράδοξα και ασυνάρτητα κάλαντα, που πέρασαν από γενιά σε γενιά και επικρατώντας άλλων έγιναν τα πιο διαδεδομένα σε όλο τον ελληνικό χώρο!
Καλή Χρονιά να έχουμε!

 

                   Μιχάλης Αλεξανδρίδης  ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Πηγή: vizantinaistorika.blogspot.gr