Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

"Ραντεβού στα γουναράδικα"... ή πως να σωθείτε από μια χρεοκοπία, Νο2

http://logia-starata.blogspot.com/2011/11/2_25.html

Toυ Κ.Στούπα

Εκατοντάδες τα ερώτηματα που έφθασαν χθες στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο για το θέμα πως μπορεί να προστατέψει κάποιος την περιουσία του σε περίπτωση χρεοκοπίας.(δείτε εδώ το χθεσινό κείμενο)
Επειδή οι καλύτερες απαντήσεις δίνονται όταν τίθενται οι σωστές ερωτήσεις διαλέγω δυο τρεις που θεωρώ πιο αντιπροσωπευτικές και συνθέτω το σημερινό άρθρο, με βάση τα δικά σας ενδιαφέροντα.


“Ραντεβού στα γουναράδικα” ήταν μια προσφιλής έκφραση του Άρη Βελουχιώτη που δεν ήταν επαναστάτης με αργομισθία σε βάρος των φορολογουμένων και τελικά κατέληξε στα «γουναράδικα» αποδιωγμένος κι από τους δικούς του.

Το νόημα της έκφρασης έχει να κάνει με την μεταφορική έννοια μιας φράσης που αποδίδεται σαν χαιρετισμός μεταξύ κουναβιών, αλεπούδων και λοιπών γουνοφόρων, των οποίων η επιβίωση είναι τόσο επισφαλής, που κάθε πρωί όταν εγκαταλείπουν τη φωλιά τους, υποτίθεται πως χαιρετιούνται με αυτή τη φράση. Δηλ. αν δεν τα καταφέρουμε να επιστρέψουμε, ραντεβού στον πάγκο του γουναρά που θα επεξεργαστεί το τομάρι μας...

Ο υποθηκοφύλακας μετράει...

Επιστολή 1: Καλημέρα,
Διαβάζω τα άρθρα σας αρκετό καιρό τώρα στο Capital. Πάντα εκφράζατε μια ψύχραιμη και αρκετά ξεκάθαρη άποψη για τα πράγματα. Σε σχέση με το σημερινό σας άρθρο, για την προστασία των χρημάτων μας, έχω τις εξής δύο απορίες:

α) Τι γίνεται στην περίπτωση που αγοράσει κάποιος ομόλογο ξένου κράτους, από θεματοφύλακα ελληνική τράπεζα, σε περίπτωση επιστροφής στη δραχμή; Υπάρχει τρόπος να εισπραχθεί το ομόλογο σε ευρώ;
Μπορεί να εξαργυρωθεί μετά τη λήψη του σε κάποια τράπεζα εκτός Ελλάδος, οπότε και δεν θα είναι υποχρεωμένος κάποιος να το εισπράξει σε δραχμές; Ή θα πρέπει υποχρεωτικά να το έχει αγοράσει σε τράπεζα του εξωτερικού;

β) Αν κάποιος ανοίξει λογαριασμό σε μια ξένη χρηματιστηριακή και μεταφέρει εκεί τα χρήματά του, χωρίς απαραίτητα να αγοράσει μετοχές, θα κινδυνεύει σε περίπτωση επιστροφής στη δραχμή; Έχετε υπόψη σας κάποια αξιόπιστη διεθνή χρηματιστηριακή εταιρία; Καταλαβαίνω ότι η σύσταση σας φέρνει σε δύσκολη θέση, αλλά και εγώ βρίσκομαι σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση για να ζητάω τέτοιες συμβουλές.

Ευχαριστώ για την όποια απάντηση.

Γ.Μ. (αν δεν σας πειράζει, ας μη δημοσιευτεί το όνομά μου σε περίπτωση που θέλετε να δημοσιοποιήσετε την επιστολή)
Απάντηση: Οι εκτιμήσεις που κάνουμε σε σχέση με τη δραχμή είναι θεωρητικές καθώς υποθέτουμε το νομικό πλαίσιο που θα δημιουργηθεί στην περίπτωση του απευκταίου.

Η διάλυση της Ευρωζώνης θα προκαλέσει τέτοιες καταστροφές στην παγκόσμια οικονομία που λογικά δεν θα προκύψει. Η συζήτηση έχει νόημα μόνο, γιατί στην ιστορία τα ατυχήματα και οι παράλογες αποφάσεις λαών και ηγετών δεν είναι τόσο σπάνια φαινόμενα.

Μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση είχε ο Economist: «Και τότε, ένα ξέσπασμα εθνικισμού στη χώρα μπορεί να προκαλέσει ακόμα πιο θεαματική στάση πληρωμών και έξοδο.... Ο μεγαλύτερος κίνδυνος το 2012 είναι να ασκήσει μία ελληνική αποχώρηση αβάσταχτη πίεση στην Ευρωζώνη. Οι φόβοι για διάλυση και στάσεις πληρωμών, πτωχεύσεις τραπεζών και οικονομική κατάρρευση είναι ο ισχυρότερος λόγος να πιστεύουμε ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα επινοήσουν τελικά τρόπο εξόδου από την κρίση. Όμως, ατυχήματα συμβαίνουν...» Βλέπε:Ο κίνδυνος ενός ελληνικού ατυχήματος πιέζει για λύση…
Η επιστροφή στη δραχμή ή σε εθνικά νομίσματα μοιάζει με το εγχείρημα να επιδιώκουμε από μια ομελέτα να ξαναφτιάξουμε τα αυγά. Για την Γερμανία θα είναι οδυνηρό και ας διαθέτει μια τεράστια εξαγωγική υποδομή. Για την Ελλάδα το σκηνικό που θα προκύψει θα θυμίζει τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια...

Τα ερωτήματα...

α) Εθνική κυριαρχία σημαίνει πως το ελληνικό κράτος εντός της επικράτειας μπορεί να εφαρμόσει όποιον νόμο ψηφίσει η Βουλή. Πόσο μάλλον αν υπάρξει έξοδος από την ΕΕ.

Για την κατοχή ξένων ομολόγων σε περίπτωση έκτακτων συνθηκών χρεοκοπίας και νομισματικής αλλαγής, αυτό που θέλετε να μάθετε πιστεύω είναι πως κλειδί της διασφάλισης για σας έχει να κάνει με το που έχει έδρα ο θεματοφύλακας των τίτλων.

Μπορεί δηλ. να αγοράσετε ομόλογα ή μετοχές από ελληνική τράπεζα ή χρηματιστηριακή και να ορίσετε θεματοφύλακα μια τράπεζα στο εξωτερικό. Όταν ρευστοποιηθούν αυτά, ζητάτε από τον θεματοφύλακα μέσω της τραπέζης σας, τα ευρώ, αν είναι σε ευρώ τα ξένα ομόλογα, να μεταφερθούν σε κάποιο λογαριασμό οπουδήποτε στην ΕΕ.

Αν π.χ. τα γερμανικά σας ομόλογα τα έχετε σε μια τράπεζα στο Βέλγιο ή το Λουξεμβούργο, ακόμη και ο Λένιν να αναστηθεί και να ξεκινήσει την επόμενη επανάσταση από την Ελλάδα, δεν μπορεί να τα φέρει πίσω. Κινδυνεύετε μόνο από το να γίνει επανάσταση στη χώρα που έχει έδρα ο θεματοφύλακας.

Κάποιοι φίλοι της στήλης διαμαρτύρονται γιατί φέρνω σαν αρνητικά παραδείγματα τα κομμουνιστικά ή φασιστικά πραξικοπήματα που οι ίδιοι θεωρούν επαναστάσεις.

Είναι απλό, γιατί αυτές είναι οι απόψεις μου. Θα μπορούσαν να επιχειρηματολογώ επί ώρες περί τούτων, χάρη στα συμπεράσματα της εφηβικής τριβής με την μαρξιστική σολομωνική... αλλά δεν χρειάζεται καμία θεωρητική θεμελίωση το αυταπόδεικτο πλέον… Βλέπε: Μήπως είναι ο κομμουνισμός, ηλίθιε;…
β) Είναι ακριβώς όπως το περιγράφετε. Μέσω μια ελληνικής χρηματιστηριακής ή τράπεζας όταν κάνετε συναλλαγές στο εξωτερικό ο θεματοφύλακας του χαρτοφυλακίου σας μπορεί να είναι κάποια τράπεζα ή χρηματιστηριακή του εξωτερικού. Τώρα το ελληνικό χρηματιστήριο ετοιμάζει υποδομή να προσφέρει υπηρεσίες θεματοφυλακής εκτός των ελληνικών μετοχών και ομολόγων και για ξένους τίτλους. Δεν έχω διαβάσει να έχει ξεκινήσει ακόμη η υπηρεσία αυτή.
Θα πρέπει να μιλήσετε με το χρηματιστή σας για να σας εξηγήσει που ακριβώς βρίσκεται ο θεματοφύλακας του χαρτοφυλακίου σας. Οι εδώ χρηματιστηριακές δεν κάνουν απευθείας συναλλαγές στις ξένες αγορές γιατί δεν είναι μέλη αυτών των αγορών. Τι πραγματοποιούν μέσω διεθνών πλατφόρμων που υπάρχουν. Πρόσφατα χρεοκόπησε μια χρηματιστηριακή στη Νέα Υόρκη και υπήρξε ανησυχία γιατί κάποιες ελληνικές χρηματιστηριακές διενεργούσαν συναλλαγές μέσω αυτής.

Όταν σας πουν λοιπόν πως συνεργαζόμαστε με την τάδε τράπεζα και θεματοφύλακας είναι η τάδε, καλό είναι να ρωτήσετε από ποιες αρχές εποπτεύονται και τι εγγυητικό υπάρχει σε περίπτωση χρεοκοπίας της εταιρείας. Αυτά όμως δεν μπορώ να σας τα πω εγώ γιατί κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.
Παλιότερα κάποιος μπορούσε να ανοίξει λογαριασμό και μερίδα εύκολα οπουδήποτε στην Ευρώπη τώρα θέλει λίγο περισσότερη προσπάθεια καθώς οι αρχές προσπαθούν να εμποδίσουν τη φυγή κεφαλαίων. Είμαι σίγουρος πως η τράπεζά σας ή η χρηματιστηριακή σας μπορεί να σας δώσουν αξιόπιστες απαντήσεις και λύσεις. Ρωτήστε και απαιτήστε, τα δικαιούστε και σαν πελάτης τους αλλά και σαν πολίτης μιας ευρωπαϊκής χώρας… Αν θέλουν να μείνουν οι αποταμιεύσεις των πολιτών εντός ας τις σεβαστούν. Να μην τις μοιράζουν στους πελάτες τους με αντάλλαγμα ψήφους και ρουσφέτια.

Περί χρυσού και άλλων δαιμονίων...

Επιστολή 2: Αγαπητέ κ. Στούπα,
Συγχαρητήρια για τα σχόλια σας τα οποία παρακολουθώ ανελλιπώς και τα συμμερίζομαι κατά την πλειοψηφία τους.
Το σημερινό σας άρθρο : “Πώς να προστατέψετε τα χρήματά σας από μια χρεοκοπία”, το βρίσκω πάρα πολύ χρήσιμο και συμβουλευτικό, για όποιους διατηρούν ακόμα ρευστότητα στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό (νόμιμα).

Επίσης σύμφωνα με το σημερινό σας δημοσίευμα:
“Ο χρυσός αποτελεί άριστη λύση για εποχές κρίσεων και πολέμων, αλλά δεν δίνει τόκους και μερίσματα, ενώ απαιτεί κόστος φύλαξης... “ και συνεχίζεται παρακάτω,

“Χρυσός σε φυσική μορφή. Μιλάμε για χρυσό σε μπάρες ή νομίσματα. Είναι το πιο ασφαλές περιουσιακό στοιχείο ακόμη απέναντι και στο ενδεχόμενο κομμουνιστικής δικτατορίας που θέλει να κρατικοποιήσει τα πάντα. Αν όμως φυλάγεται σε τραπεζική θυρίδα κινδυνεύει, καθώς ανά πάσα στιγμή η κυβέρνηση μπορεί να δώσει εντολή οι τραπεζικές θυρίδες να ανοίγουν με τη συνοδεία εφοριακού ή κρατικών υπαλλήλων που θα ελέγχουν το περιεχόμενο “.
Θα σας παρακαλούσα όμως :
1) Nα επιμείνετε λίγο και να διατυπώσετε τις απόψεις σας σχετικά με τις προοπτικές μιας επένδυσης σε Χρυσό, (ETF ή φυσικό) από εδώ και πέρα.

2) Εάν η απάντησή σας στο παραπάνω είναι θετική, τότε, μία υποτιθέμενη επένδυση σε φυσικό χρυσό (μπάρες ή νομίσματα), θα ήταν ιδανική επένδυση στην περίπτωση που φυλασσόταν σε θυρίδα τραπέζης του εξωτερικού ;
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Με εκτίμηση,
…για την πιθανή δημοσίευση Π.Θ.
Απάντηση: H άποψη που έχω εκφράσει με δημοσιεύματα στην στήλη κατά καιρούς συγκλίνουν πως από το 2000 έχει ξεκινήσει ένα μακροπρόθεσμος ανοδικός κύκλος για το χρυσό. Την άποψη αυτή μάλιστα την έχω εκφράσει από τη στήλη του Καγκελάριου στην Ημερησία, από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, όταν η τιμή του χρυσού ήταν ακόμη κάτω από τα 400-500 δολάρια η ουγκιά.
Σχηματικά περιγράφοντας πιστεύω πως ο χρυσός έχει ακόμη ένα γύρο ανόδου που θα συμπαρασύρει εντός τους πάντες, όπως γίνεται συνήθως στο τέλος κάθε κύκλου. Η αύξηση της ζήτησης από τις αναπτυσσόμενες χώρες, ο πληθωρισμός από την εκτύπωση χρήματος στις ανεπτυγμένες, μαζί με το φόβο για την τύχη των νομισμάτων είναι τα αίτια.
Στο τέλος του κύκλου οι μετοχές χρυσού πιστεύω πως θα είναι αυτές που θα δώσουν τις μεγαλύτερες αποδόσεις. Ιδίως οι μετοχές εταιρειών που δεν έχουν βρει ακόμη χρυσό... Γιατί; Γιατί έτσι λειτουργεί η ανθρώπινη φύση. Οι φούσκες και οι πανικοί είναι ίδιον της ανθρώπινης φύσης και πλεονέκτημα του καπιταλισμού όχι μειονέκτημα όπως πιστεύει η αριστερά.
Ο ίδιος δεν πιστεύω στις προβλέψεις αλλά στην ήπια διαχείριση μέσω διασποράς με τρόπο που θα σας αφήνει να κοιμάστε ήσυχος τα βράδια. Όσο προχωρά μια τάση έστω και εναντίον σας τόσο αυξάνεται τα αντίβαρα με γνώμονα ποτέ να μην εξοντωθείτε. Τα υπόλοιπα θα γίνουν μόνα τους όταν έρθει η ώρα τους...
Απαντήσεις
1)Σε περιπτώσεις έκτακτων συνθηκών λοιπόν ο χρυσός δημεύεται και κρατικοποιείται. Ο Ρούσβελτ είχε απαγορέψει την κατοχή χρυσού πέραν των κοσμημάτων που είχαν συναισθηματική αξία. Τα ETF επί της ουσίας είναι αξιόγραφα που διαπραγματεύονται σε αγορές και έχουν αντίκρισμα σε φυσικό χρυσό ή μετοχές που υπάρχουν σε κάποιο θησαυροφυλάκιο.

Άρα, σε έκτακτες συνθήκες μπορεί ο χρυσός στο οποίον αναφέρεται το ETF να δεσμευτεί από κάποια κυβέρνηση. Επίσης η παραγωγή χρυσού κάποιων εταιρειών θα μπορούσε να δημευτεί οπότε οι μετοχές θα μηδενιστούν, όπως έχει κάνει περίπου ο Τσάβες στη Βενεζουέλα. Που θα πάει όμως, θα πάρουν και οι Καναδοί εκδίκηση...
2) Χρυσός σε φυσική μορφή σε τράπεζα της Ελβετίας μοιάζει σαν η πιο ασφαλής λύση με βάση τα δεδομένα των έναν-δυο τελευταίων αιώνων.

Στο σενάριο αυτό μάλλον δεν κινδυνεύει ο χρυσός, αλλά εσείς.

Πολλοί από τους λογαριασμούς που είχαν ανοίξει οι εβραίοι στην Ελβετία πριν τον τελευταίο πόλεμο, έμειναν γα πάντα κλειστοί γιατί οι δικαιούχοι δεν επιβίωσαν του πολέμου.

Αντίστοιχα και πολλοί ναζί είχαν κρύψει εκεί κλοπιμαία, αλλά και κομμουνιστές και άλλοι δικτάτορες αργότερα...
Μειονέκτημα είναι πως αν χρειαστείτε ένα τενεκέ λάδι θα πρέπει να πάτε στην Ελβετία νε φέρετε την λίρα..

Μία πόλη κοιμάται στους δρόμους της τροϊκανής ακροδεξιάς κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΛάΟΣ-ΝΔ: ΠΑΝΩ ΑΠΟ 20.000 ΟΙ ΑΣΤΕΓΟΙ! ΙΣΟΠΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!

http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2011/11/blog-post_8288.html

Πρωτοφανείς διαστάσεις έχει πάρει το φαινόμενο των αστέγων στην Αθήνα και τα άλλα αστικά κέντρα. Σε 20.000 υπολογίζονται σήμερα οι άνθρωποι που κοιμούνται στον δρόμο, σε εγκαταλειμμένα σπίτια ή σε άδειες αποθήκες. Πολύ περισσότεροι βρίσκονται μόλις ένα βήμα πριν την τραγική αυτή κατάσταση. Νοικοκύρηδες, μόλις χτες, φτάνουν στην απόλυτη εξαθλίωση λόγω της κλιμακούμενης ανεργίας, των ανύπαρκτων ή συρρικνωμένων εισοδημάτων
Είναι ο Παναγιώτης, ο Λεωνίδας, ο Λάμπρος. Ανθρωποι του μεροκάματου. Κάποιοι με σπουδές, άλλοι με οικογένεια. Ελληνες "νοικοκυραίοι" που έμεναν στο νοίκι, ή πλήρωναν στεγαστικό. Η κρίση και η ανεργία τούς χτύπησε αλύπητα. Σήμερα είναι οι...
"νεο-άστεγοι". Η νέα γενιά του δρόμου...
"Ποτέ δεν μου είχε περάσει από το μυαλό ότι θα καταντήσω έτσι. Εχω κλάψει πολύ. Ειδικά στην αρχή, όταν κοιμόμουν σε παγκάκι στο Σύνταγμα. Είδες πώς τα φέρνει η ζωή"; Συναντάμε τον 47χρονο Λεωνίδα στον ξενώνα αστέγων της ΜΚΟ "Κλίμακα". Πριν απολυθεί, δούλευε στην οικοδομή σε συνεργείο 60 ατόμων. "Μείναμε όλοι χωρίς δουλειά". Εφτασε να μην μπορεί να πληρώσει το νοίκι του, 280 ευρώ για ένα δυάρι στην Καλλιθέα. Οι γονείς του έχουν πεθάνει. Δεν έχει παντρευτεί και δεν έχει κάνει οικογένεια. "Ευτυχώς τελικά. Το να βρεθείς άστεγος με αυτή την κρίση δεν είναι δύσκολο. Αν ζεις μόνο με το μεροκάματο και το χάσεις, τι θα κάνεις;".
Ο Λεωνίδας έχει δίκιο. Οι εκτιμήσεις των εμπλεκόμενων φορέων είναι αποθαρρυντικές. Ο δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων και πρόεδρος του Ιδρύματος Αστέγων, Γιώργος Αποστολόπουλος, κάνει λόγο για αύξηση 15% των αστέγων και των πεινασμένων σε σχέση με πέρσι και ενδείξεις για μεγαλύτερο κύμα τους τελευταίους μήνες, ενώ αυξάνεται το ενδιαφέρον για το Κοινωνικό Παντοπωλείο.
Η ΜΚΟ "Κλίμακα" λέει πως η αυξητική τάση του πληθυσμού των αστέγων κυμαίνεται από 20% ως 25%. Οι άνθρωποι της "Κλίμακας", που ασχολούνται πολλά χρόνια με τους άστεγους, εκτιμούν πως σε όλη την Ελλάδα οι άνθρωποι που κοιμούνται στον δρόμο, σε αποθήκες, εγκαταλελειμμένα κτίρια, ξενώνες κ.λπ. είναι περίπου 20.000, ενώ πολλοί περισσότεροι κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους. Ολοι, πάντως, οι εμπλεκόμενοι συμφωνούν πως εκτός από ποσοτική η διαφορά πια είναι και ποιοτική.
Το προφίλ των νέων αστέγων αλλάζει. Ανθρωποι που μέχρι χθες κάλυπταν έστω και οριακά τις ανάγκες τους, εξαιτίας της κρίσης βρέθηκαν ξαφνικά στον δρόμο
Το προφίλ τους
"Αλλάζει το προφίλ των ανθρώπων που διαβιούν στον δρόμο ή σε ακατάλληλες συνθήκες στέγασης. Ανθρωποι που μέχρι τώρα μπορούσαν, έστω και με δυσκολία, να καλύψουν τις καθημερινές ανάγκες βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση λόγω ανεργίας, χαμηλών ή ανύπαρκτων εισοδημάτων και αδυναμία στήριξης από την οικογένεια. Πρόκειται για άτομα παραγωγικών ηλικιών, νέοι με μισθούς 500 ευρώ, άνθρωποι που έχασαν τη δουλειά τους λίγο πριν από τη σύνταξη.
Σε σύγκριση με τον παραδοσιακό πληθυσμό των αστέγων έχουν μέτριο ως υψηλό μορφωτικό επίπεδο, δεν παρουσιάζουν προβλήματα ψυχικής υγείας, εξαρτήσεις ή προβλήματα παραβατικότητας", σημειώνουν οι ειδικοί της "Κλίμακας". Αλλά και ο κ. Αποστολόπουλος βλέπει στο Ιδρυμα Αστέγων νέους και ανθρώπους που ήταν κάποτε επιχειρηματίες να ζουν στην εξαθλίωση. "Εμφανίζονται με καμπαρντίνες, ακόμη και με λάπτοπ στο χέρι και ζητούν φαγητό και στέγη"...
Το ίδιο νυχτερινό σκηνικό. Μια κουβέρτα, ένα πρόχειρο στρωσίδι και μια γωνία σε έναν δρόμο για χιλιάδες ανθρώπων πού δεν έχουν που να στεγαστούν
Αυτό που θυμούνται οι νεο-άστεγοι είναι η πρώτη νύχτα στον δρόμο. Ο Λεωνίδας γύριζε σαν τρελός. "Μετά από πολλές ημέρες αϋπνίας, με πήρε ο ύπνος σε ένα παγκάκι στο Σύνταγμα. Οταν άνοιξα τα μάτια μου, ο κόσμος με κοιτούσε. Μου ήρθε μια ντροπή"...
Οι δρόμοι της απελπισίας
Εκαναν κρεβάτι τους το παγκάκι και το αυτοκίνητο
Οι ιστορίες των "νεο-αστέγων" μοιάζουν μεταξύ τους. Είναι ιστορίες ανεργίας, από ανθρώπους που εξαθλιώθηκαν μαζί με την κατάρρευση της οικοδομής και των άλλων παραγωγικών κλάδων της ελληνικής οικονομίας.
Ο Παναγιώτης περιγράφει την πρώτη του νύχτα στον δρόμο. Μία λέξη: φόβος
Ο 55χρονος Λάμπρος ήταν εργολάβος οικοδομικών εργασιών. Είχε σπίτι στο Κερατσίνι, αλλά το πούλησε για να σώσει τη γυναίκα του, που έπασχε από καρκίνο. Τα τελευταία 11 χρόνια μένανε στο νοίκι, σε ένα τεσσάρι στη Νίκαια. Από το 2008 οι δουλειές μειώθηκαν σημαντικά. Το 2009 η γυναίκα του κατέληξε και ο ίδιος δυσκολευόταν ήδη να πληρώσει τα 600 ευρώ του ενοικίου. Πέρσι τον Νοέμβρη νοίκιασε μια γκαρσονιέρα με 150 ευρώ.
"Ούτε αυτά δεν μπορούσα να πληρώσω. Εφτασα να μην έχω λεφτά ούτε για καφέ". Από τον περασμένο Φλεβάρη είναι άστεγος. Στην αρχή κοιμόταν στο αυτοκίνητό του. "Ντρεπόμουνα τον κόσμο στη γειτονιά και πάρκαρα σε απόμερα μέρη, όπως στο δάσος Χαϊδαρίου. Αλλά φοβήθηκα. Βρήκα ένα στενό στο Μεταξουργείο και έμεινα εκεί δυο μήνες. Σηκωνόμουν στις έξι το πρωί για να μη με βλέπουν". Τον συναντάμε στον ξενώνα της "Κλίμακας". "Εβλεπα τους αστέγους και τους λυπόμουν. Δεν το φανταζόμουν ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα πως θα βρεθώ κι εγώ στον δρόμο"...
Βρήκα ένα στενό στο Μεταξουργείο και έμεινα εκεί δύο μήνες. Σηκωνόμουν στις έξι το πρωί για να μη με βλέπουν, διηγείται ο Λάμπρος
Ο 46χρονος Γιάννης κοιμάται σε ένα Αουντι, που μένει παρκαρισμένο στην Κωνσταντινουπόλεως. "Εχω φοβηθεί πολλές φορές. Ερχονται διάφοροι, κλωτσάνε τις πόρτες". Μέχρι πέρσι νοίκιαζε τριάρι στον Κολωνό. Δούλευε ως ηλεκτρολόγος σε συνεργεία που έπαιρναν μεγάλα έργα και αργότερα ως οδηγός. Από το 2008 είναι στην ανεργία.
"Ο παπάς της ενορίας μας είχε γράψει πολύτεκνους και παίρναμε πέντε μερίδες φαγητό από το συσσίτιο. Τρώγαμε τις τρεις το μεσημέρι και τις δυο το βράδυ". Η γυναίκα του, λέει, τον εγκατέλειψε μαζί με τον γιο του τον Οκτώβριο του 2008, "επειδή δεν έφερνα χρήματα στο σπίτι". Πήγε σε εκκλησία στα Σεπόλια και ζήτησε βοήθεια. Ντρέπονταν στη δική του γειτονιά. Οι πιστοί έκαναν έρανο και πλήρωσε τα νοίκια που χρωστούσε. Στρίμωξε τα πράγματα και τη μοτοσικλέτα του ανάμεσα σε τέσσερα κόντρα πλακέ, στην πυλωτή ενός φίλου του και βγήκε στον δρόμο.
Το να βρεθείς άστεγος με αυτή την κρίση δεν είναι δύσκολο. Αν ζεις μόνο με το μεροκάματο και το χάσεις, τι θα κάνεις;, λέει ο Λεωνίδας
"Στον δρόμο γνώρισα ανθρώπους που μου πρότειναν να μπουκάρουμε σε μαγαζιά, να μου δώσουν όπλο, ναρκωτικά. Δεν είχα ποτέ τέτοιες συναναστροφές. Ημουν οικογενειάρχης. Εγώ δουλειά ζητάω. Δεν είμαι κλέφτης"...
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Από το Λονδίνο στους δρόμους της Αθήνας
Ο 45χρονος Παναγιώτης έχει σπουδάσει Διεθνείς Σχέσεις και Ευρωπαϊκές Σπουδές στο Πανεπιστήμιο Hertfordshire στο Λονδίνο. Γύρισε στην Ελλάδα και αδυνατώντας να βρει θέση στο αντικείμενό του, δούλευε ως μάγειρας και αργότερα ως πωλητής σε εταιρεία ηλεκτρικών ειδών. Το 2006 πήρε ένα σπίτι 70 τ.μ. στα Ανω Πατήσια με δάνειο. Το 2008 έχασε τη δουλειά του. "Εκτός από 4ωρα σε τηλεφωνικά κέντρα, δεν έβρισκα τίποτε άλλο".
Οι δόσεις του δανείου άρχισαν να καθυστερούν. Κάποια στιγμή σταμάτησε και το επίδομα ανεργίας. Στις αρχές του 2010, έπειτα από πολλές απλήρωτες δόσεις, η τράπεζα του πήρε το σπίτι. "Το πρώτο διάστημα κοιμόμουν σε φίλους και μετά σε ένα εγκαταλελειμμένο στα Ανω Πατήσια". Οι γονείς του έχουν πεθάνει. Τα δύο αδέλφια του έχουν τις οικογένειές τους και τα δικά τους οικονομικά προβλήματα. Πώς ήταν η πρώτη νύχτα του στον δρόμο; "Γεμάτη φόβο. Δεν πρόκειται ποτέ να την ξεχάσω". Σήμερα κοιμάται σε ξενώνα αστέγων. "Το να κοιμάσαι στον δρόμο είναι σαν ζωντανός θάνατος. Γίνεσαι άγριο θηρίο".
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ
ΦΩΤΟ: ΓΡ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Αντα Αλαμάνου
Υπεύθυνη Κέντρου Στήριξης Αστέγων της ΜΚΟ "Κλίμακα", Κωνσταντινουπόλεως 30, Κεραμεικός, 2103410462.
Η φτώχεια εξαπλώνεται
"Το φάσμα της φτώχειας εξαπλώνεται και το πρόβλημα των αστέγων είναι επίκαιρο όσο ποτέ. Οι σημερινοί νεο-άστεγοι είχαν ένα ικανοποιητικό επίπεδο ζωής. Δεν περίμεναν ότι θα αντιμετώπιζαν ακραία προβλήματα επιβίωσης. Η τεράστια αλλαγή τούς προκαλεί σοκ. Συχνά αποκρύπτουν την κατάστασή τους από την οικογένειά τους, επειδή ντρέπονται, ή για να μη γίνονται βάρος. Δεν συμφέρει ούτε το κράτος ούτε την κοινωνία να υπάρχουν άνθρωποι στο περιθώριο. Είναι απαράδεκτο να αντιμετωπίζεται ένα τόσο σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα μόνο με φιλανθρωπία. Το δικαίωμα στη στέγη είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο".
Από το ΕΘΝΟΣ, μέσω "Το Γρέκι"

Το μυστήριο κλαμπ των χωρών ΑΑΑ - του Γ. Δελαστίκ


Εthnos.gr

Καθόλου πολλές δεν είναι οι χώρες με αξιολόγηση ΑΑΑ (το περιβόητο "τριπλό Αλφα") και από τους τρεις αμερικανικούς οίκους αξιολόγησης - Μούντις, Στάνταρντ εντ Πουρς και Φιτς. Για την ακρίβεια δεν είναι παρά 13 όλα κι όλα τα κράτη σε ολόκληρο τον κόσμο που έχουν αξιολόγηση ΑΑΑ. Εντυπωσιακό μάλιστα το γεγονός ότι οι 11 από τις 13 χώρες είναι ευρωπαϊκές και μόνο 2 από τον υπόλοιπο κόσμο: ο Καναδάς και η Σιγκαπούρη!
Οι 11 ευρωπαϊκές αποτελούνται από 6 χώρες της Ευρωζώνης (Γερμανία, Γαλλία, Αυστρία, Ολλανδία, Φινλανδία και Λουξεμβούργο) και 5 χώρες που αρνούνται πεισματικά να μπουν στο ευρώ. Οι τρεις από αυτές ανήκουν στην ΕΕ και θα γίνονταν ανά πάσα στιγμή δεκτές με ανοιχτές αγκάλες στην Ευρωζώνη, αλλά αυτές προτιμούν να διατηρούν το εθνικό τους νόμισμα (Βρετανία, Σουηδία, Δανία) και οι υπόλοιπες δύο αρνούνται κατηγορηματικά την ένταξη ακόμη και στην ΕΕ (Ελβετία και Νορβηγία).
Εχοντας δει, λοιπόν, ποιες χώρες συναπαρτίζουν αυτό το αξιοζήλευτο κλαμπ των ευτυχισμένων κρατών με αξιολόγηση ΑΑΑ που υποτίθεται ότι τους επιτρέπει να δανείζονται πολύ φτηνά, αρχίζουν οι δεύτερες σκέψεις και οι απορίες που ταχύτατα μετατρέπονται σε υποψίες ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά με τα κριτήρια κατάταξης των χωρών που χρησιμοποιούν αυτοί οι διαβόητοι οίκοι αξιολόγησης.
Ωραία, λογικό, τίμιο και δίκαιο είναι να έχει το τριπλό Αλφα π.χ. το Λουξεμβούργο, το οποίο το 2010 είχε δημόσιο χρέος στο ύψος μόλις του 18,4% του ΑΕΠ του και έλλειμμα 1,7% του ΑΕΠ - πόσω μάλλον που το 2007 είχε... πλεόνασμα 3,7% αντί για έλλειμμα και δημόσιο χρέος... 6,7% του ΑΕΠ!
Από πού κι ως πού όμως να έχει αξιολόγηση ΑΑΑ η Βρετανία, η οποία το 2010 παρουσίασε έλλειμμα... ίσο με της Ελλάδας; Η Ελλάδα 10,5% του ΑΕΠ της, η Βρετανία 10,4%!
Γιατί να έχει ΑΑΑ η Βρετανία με δημόσιο χρέος 80% του ΑΕΠ της το 2010; Ενα χρέος μάλιστα που καλπάζει διαρκώς αυξανόμενο, αφού το 2007 ήταν μόνο 44,5% και το 2008 ανέβηκε στο 54,4%, για να εκτιναχθεί το 2009 στο 69,6% σύμφωνα με τα στοιχεία της Γιούροστατ, της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας; Γιατί δεν έχασε τα τρία Αλφα η Βρετανία με μια τέτοια πορεία διαρκούς επιδείνωσης, κυριολεκτικά καταβαράθρωσης της οικονομίας της;
Γιατί η Πορτογαλία με 9,1% έλλειμμα και 93% χρέος αξιολογείται ως "σκουπίδι" και η Αγγλία με 10,4% έλλειμμα και 80% χρέος αξιολογείται ως ΑΑΑ; Ο εμπαιγμός και οι σκοπιμότητες είναι προφανείς - "σκουπίδια" είναι οι αξιολογήσεις των οίκων.
Οι απορίες είναι πάμπολλες. Γιατί η Γαλλία να έχει αξιολόγηση ΑΑΑ με έλλειμμα 7% το 2010 και δημόσιο χρέος ίσο με το 81,7% του ΑΕΠ της;
Βάσει ποιας λογικής το Λουξεμβούργο (με δημόσιο χρέος μόλις 18,4%) δανειζόταν τη Δευτέρα στη δευτερογενή αγορά ομολόγων με επιτόκιο 2,32% και η Γερμανία, με δημόσιο χρέος 83,2% του ΑΕΠ της, δανειζόταν την ίδια ημέρα στην ίδια αγορά με επιτόκιο 1,87%;
Γιατί την ίδια μέρα στην ίδια αγορά η Ελβετία, με δημόσιο χρέος κατά τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ για το 2011 στο ύψος του 52,4% του ΑΕΠ της, δανειζόταν με επιτόκιο 0,8% και η επίσης ζάπλουτη Νορβηγία, με δημόσιο χρέος 55,4% του ΑΕΠ της, δανειζόταν με... τριπλάσιο (!) επιτόκιο -2,41%;
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Αλλες σκοπιμότητες πρυτανεύουν στις βαθμολογίες των οίκων αξιολόγησης. Η Αγγλία και η Ελβετία π.χ. είναι τα χρηματοοικονομικά κέντρα όπου οι τράπεζες, οι κερδοσκόποι ή οι πλούσιοι έχουν τα λεφτά τους. Δεν υπάρχει, λοιπόν, περίπτωση σε αυτές τις χώρες να βάλουν οι οίκοι κακό βαθμό. Η Γαλλία από την άλλη πλευρά είναι ο στρατηγικός σύμμαχος της Γερμανίας κι έτσι για καθαρά πολιτικούς λόγους και όχι οικονομικούς έχει το ΑΑΑ, το οποίο θα το χάσει αν και όταν αποφασίσει το Βερολίνο ή η Ουάσιγκτον.
Οσο για το τριπλό Αλφα της Γερμανίας, αν ποτέ οι αμερικανικοί οίκοι το αμφισβητήσουν, θα... "εκδιωχθούν" αυτοστιγμεί από την Ευρώπη! Είναι τόσο απλό...

Το επερχόμενο σοκ θα είναι πολύ μεγάλο και μη αντιμετωπίσιμο..

http://www.stopcartel.info







Ο Καιρός πλησιάζει, ο καιρός είναι κοντά που θα υποστεί το σύστημα ένα πολύ ισχυρό σοκ.Σε ελληνικό,ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Οι επόμενες εβδομάδες θα ήταν σκόπιμο και στρατηγικά υπεύθυνο να βρει τους πολίτες προετοιμασμένους για όλα τα ενδεχόμενα,ανεξάρτητα απο την προσωπική η οικογενειακή τους οικονομική η εργασιακή κατάσταση.Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τους μικρομεσαίους που εξακολουθούν να επιβιώνουν με ..ανανεούμενους προυπολογισμούς το πολύ εβδομάδας!

Προδιαγράφονται ορισμένες εξελίξεις όχι ευχάριστες και προφανώς το συστημικό σοκ που έρχεται αναμένεται να είναι μεγάλο και μη αντιμετωπίσιμο με τις κλασσικές οικονομικές παραδοχές.

Υπάρχουν ενδείξεις, αποχρώσες ενδείξεις ότι στις προσεχείς εβδομάδες θα υπάρξει οξεία κλιμάκωση της έντασης και της κρίσης.

Προφανώς και πολλοί κεροσκόποι,τοκογλύφοι,έτοιμοι μαυραγορείτες του χρήματος και της πολιτικής,ετοιμάζονται να τρίψουν τα χέρια τους,αλλά το αμέσως προσεχές διάστημα θα είναι στην πραγματικότητα  πολύ επικίνδυνο.

Συνομιλώντας με ξένους την τελευταία εβδομάδα διαπιστώνουμε ότι σχεδόν όλοι από Λονδίνο έως Ρώμη υποστηρίζουν ότι προσεχώς κάτι πολύ κακό θα συμβεί που θα συμπαρασύρει τα πάντα.
Ρωτήσαμε πολλούς τι μπορεί να είναι αυτό το κακό σενάριο για το οποίο όλοι μιλούν από S&P, Barclays, BofA, Espirito Santo κλπ..

Καθαρή και χειροπιαστή απάντηση η οποία να σκιαγραφεί την ακριβή εικόνα των εξελίξεων δεν λάβαμε αλλά τουλάχιστον θεωρούν ότι μέσα στις επόμενες εβδομάδες όλοι αυτή η σωρευμένη πίεση θα εκτονωθεί και κάτι πολύ μεγάλο και αρνητικό για τα συμφέροντά τους θα συμβεί που θα συνταράξει συνθέμελα το σύστημα.

Είναι γεγονός ότι αυτό το ακραίο αρνητικό σενάριο έχει διακινηθεί από πολλές πλευρές και λόγω αυτής της γενικευμένης προσέγγισης είναι ορθό καλύτερα οι απλοί πολίτες να είναι προετοιμασμένοι τουλάχιστον.. ψυχολογικά.

Κινδυνολογία όπως πιθανό να σκεφθούν κάποιοι;

Ίδωμεν..


stopcartel Newsdesk


ΥΓ. (σκέψεις απο το bankingnews.gr όπως προσεγγίζονται απο τον απλό πολίτη)

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Τυχαίο; Την ημέρα που θα έρθει στην Ελλάδα ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ θα ανακοινωθεί η προσφυγή των Σκοπίων κατά της Ελλάδας για την ονομασία!

http://olympia.gr/2011/11/25/%CF%84%CF%85%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%B1-%CE%AD%CF%81%CE%B8%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC/

 
Στις 5 Δεκεμβρίου, την ημέρα που θα έρθει απρόσκλητος στην Αθήνα ο Τζο Μπαίντεν, αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, όπως είχε ανακοινωθεί επί Παπανδρέου, ακριβώς την ίδια μέρα στις 10 το πρωί, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης θα γνωστοποιήσει την απόφασή του για την προσφυγή των Σκοπίων κατά της Ελλάδας για την ονομασία.
“Το Διεθνές Δικαστήριο, το κυριότερο δικαστικό όργανο των Ηνωμένων Εθνών, θα ανακοινώσει την Δευτέρα, 5 Δεκεμβρίου 2011, την απόφασή του για την υπόθεση της εφαρμογής της ενδιάμεσης συμφωνίας της 13ης Σεπτεμβρίου 1995 (ΠΓΔΜ κατά της Ελλάδας)”, αναφέρεται στην ανακοίνωση που εκδόθηκε από τη Χάγη.

Τζωρτζ Μπεστ: ο έκπτωτος άγγελος του ποδοσφαίρου - του κ. Χρήστου Σωτηρακόπουλου (για τα 6 χρόνια από τον θάνατό του, που συμπληρώνονται σήμερα)

Τζωρτζ Μπεστ: ο έκπτωτος άγγελος του ποδοσφαίρου

http://www.aixmi.gr/index.php/georgebest-ekptwtosaggelos-podosfairou/


Κάποιοι ποδοσφαιριστές μένουν στην ιστορία ως καλοί, κάποιοι ως σπουδαίοι. Για ελάχιστους όμως μπορεί να αποδοθεί με μία λέξη, η αξία τους. Ο Τζορτζ Μπεστ δεν υπήρξε απλά «καλός» ή «κορυφαίος» ή «σπουδαίος», ή «εξαιρετικός». Ήταν μοναδικός.  Οπως έγραφε και το τηλεγράφημα του σκάουτερ Μπομπ Μπίσοπ στον αείμνηστο Ματ Μπάσμπι μόλις είδε  τον πιτσιρικά Τζορτζ σε ένα ματς στο Μπέλφαστ «βρήκα μία αληθινή ιδιοφυία». Οι υπερθετικοί βαθμοί των σκάουτερς για τα διάφορα ταλέντα που βλέπουν συνήθως είναι υπερβολικοί. Στην προκειμένη περίπτωση απλά αποτύπωναν την πραγματικότητα!
Οταν είχε μπει στο νοσοκομείο, για την τελευταία μάχη με τον θάνατο, σκέφτηκα πως στην ζωή του είχε τελικά τα πάντα. Τα πάντα; Όχι ακριβώς. Του έλειπε ένα πράγμα, η αυτοσυγκράτηση, ωστόσο ποιος είπε πως οι  ήρωες μας οφείλουν να είναι ατσαλάκωτοι; Χωρίς αδυναμίες, χωρίς λάθη, χωρίς τα ανθρώπινα εκείνα συναισθήματα που γεννούν τα πάθη.  Απλόχερα πάντως  οι μοίρες του έδωσαν  ταλέντο και ο ίδιος το εκμεταλλεύτηκε όταν έγινε ο πρώτος σούπερσταρ στην ιστορία του αθλήματος. Ποτέ όμως δεν έφτασε τον εαυτό του στα άκρα. Ολα τα έκανε τόσο απλά. Ή τουλάχιστον έμοιαζαν έτσι κάθε φορά που τον έβλεπες στο γήπεδο!
Ως ποδοσφαιριστής ήταν από εκείνη την -προς εξαφάνιση  πλέον- σπάνια ράτσα που παίζει με το κεφάλι ψηλά! Η εικόνα του την ώρα που κοντρόλαρε τη μπάλα, έργο τέχνης. Η τελευταία πινελιά που έμπαινε από έναν αρτίστα πάνω στον καλύτερο έργο του ήταν η ικανότητα του να κάνει το απρόβλεπτο. Στην εποχή της ασπρόμαυρης τηλεόρασης ο Μπέστ ξεχώριζε σαν τη μύγα μέσα στο γάλα. Προσέδιδε χρώμα σε αυτό που έβλεπες με την ανεξάντλητη παλέτα του. Οι καλλιτέχνες στο ποδόσφαιρο είναι λίγοι. Αυτός ήταν ένας από αυτούς.
Τον έμαθα, παιδάκι ακόμη, μέσα από τις μεταδόσεις της κρατικής τηλεόρασης κάθε Σάββατο απόγευμα. Μερικές φορές νόμιζες πως βαριόταν μέσα στο γήπεδο. Και επάνω που πίστευες πως δεν έπαιζε πια, έπαιρνε την μπάλα και έκανε το απίστευτο. Το αδιανόητο. Αυτό που χρειαζόσουν τρία ριπλέι για να αντιληφθείς.
Ο Μπεστ όμως αδίκησε τον εαυτό του. Γιατί ουσιαστικά ότι έκανε και για αυτά τον θυμόμαστε τα πέτυχε έως τα 26 του χρόνια! Αν το συνειδητοποιήσει κανείς μένει άλαλος! Από το 1974 ουσιαστικά η καριέρα του είχε τελειώσει. Το πικρό αντίο στο «Ολντ Τράφορντ» λίγο μετά την Πρωτοχρονιά συνοδεύτηκε από τον υποβιβασμό της ομάδας μόλις έξι χρόνια μετά τη μαγική νύχτα στο Γουέμπλει. Τότε που ο Μπεστ πήρε τημπάλα και περασε και τον τερματοφύλακα στην παράταση, βάζοντας τις βάσεις για να πάρει (με αντίπαλο τη Μπενφίκα) η ομάδα του το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών για αγγλικό σύλλογο. Ο Μπεστ σε ηλικία 16 ετών έκανε ήδη πράγματα και θάματα με τη φανέλα των «κόκκινων διαβόλων». Μέχρι την μέρα που πέταξε μαύρη πέτρα στο Μάνστεστερ κανείς δεν αμφισβητούσε πως ήταν ο μόνος Βρετανός που το όνομα του έμπαινε δίπλα στον Πελέ, τον Κρόιφ, τον Μπεκενμπαουερ. Αλλά πιθανότατα του έλειπε αυτό που κάνει κάποιους ηγέτες:  η ικανότητα να βάζει τη λογική πάνω από το συναίσθημα. Αυτό δεν ταίριαζε με την ιδιοσυγκρασία του  Μπεστ.  
Έξω από το γήπεδο άλλωστε ήτα εξίσου ασυγκράτητος. Μοντέλο, επιχειρηματίας, με ακριβά αμάξια, με τις ωραιότερες γυναίκες πάντα δίπλα του. Τέσσερις Μις Κόσμος πέρασαν από το πλευρό του, με μία εξ αυτών  να παραιτείται ακόμη και του τίτλου της για να μείνει κοντά του! Μόνιμα τον έβλεπες με  μία σαμπάνια, μία μπίρα,  ένα ποτήρι κρασί στο χέρι και αυτό του έφαγε και το κεφάλι!
Κάποτε σε ένα εκρηκτικό μίγμα αλλαζονείας και χιούμορ υποστήριξε πως αν είχε γεννηθεί άσχημος κανείς δεν θα μιλούσε για τον Πελέ. Υπερβολικό; Μπορεί. Αλλά στα αλήθεια πιο ολοκληρωμένο παίκτη με τα δύο πόδια, μήπως δεν είδαμε τελικά  ξανά;
Είχε φανατικούς φίλους όπως και εχθρούς για την προσωπικότητα του αλλά κανέναν που να μην παραδεχόταν την τεράστια αξία του με την μπάλα στα πόδια.
Σήμερα δεν θα ήταν απλά σούπερσταρ αν έπαιζε. Θα ήταν αληθινός Θεός! Το 1996 όταν στον ΣΠΟΡ FM έκανα μία εκπομπή για τα 40 χρόνια της Χρυσής Μπάλας, τον έψαχνα σχεδόν μία εβδομάδα μέχρι να μιλήσουμε. Το  παράπονο του έκδηλο  για το πόσο εύκολα κάποιος γίνεται σταρ στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.  «Μία ντρίμπλα και όλοι τους προσκυνάνε. Αυτά τα έκανα εγώ κάθε εβδομάδα!» ήταν τα λόγια του. Ποιός διαφωνεί αλήθεια; Όταν ο Μπεστ ντρίμπλαρε έμοιαζε σαν να μην είχε  γόνατα! Οι απότομες αλλαγές την κίνηση με στροφή…180 μοιρών που άφηναν τους δύσμοιρους αμυντικούς στήλη άλατος, η εκπληκτική επιτάχυνση με τη μπάλα,  ήταν στοιχεία που τον έκαναν ξεχωριστό!
Τον γνώρισα πρώτη φορά το 1990 στο Λονδίνο. Είχα μάλιστα την ευκαιρία να είμαι ο μόνος Ελληνας δημοσιογράφος που παραχώρησε δύο συνεντεύξεις. Στην πρώτη που  δημοσιεύτηκε τότε στην «ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ», η κουβέντα μαζί του μου έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό. Και θυμάμαι την ατάκα  «Είμαι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου όταν είμαι ξεμέθυστος. Αλλα επειδή όταν πίνω δεν θυμάμαι τίποτα είμαι βέβαιος πως γίνομαι ο χειρότερος μπάσταρδος!».
Όταν πέθανε σαν σήμερα πριν έξι χρόνια, έγραφα στη SPORTDAY πως το να αναλύσεις με λέξεις αυτά που έβγαζε πάνω στο χορτάρι είναι ουτοπικό γιατί είναι φτωχό το λεξιλόγιο  για να περιγράψει  την χορευτική αρτιότητα του Κορτές, τη μαγική φωνή του Καρέρας, την ερμηνευτική ικανότητα του Σερ Αλεκ Γκίνες,  την ιδιοφυή εικαστική αντίληψη της αρχιτεκτονικής του Γκαουντί. Αυτά δεν τα εξηγείς. Απλά τα απολαμβάνεις.
Ο Μπεστ υπήρξε ο έκπτωτος Άγγελος του ποδοσφαίρου και η φλόγα του θρύλου που θα συνοδεύει για πάντα το όνομα του θα παραμείνει ασβεστη στο περασμα του χρόνου!

25ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ: ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ


http://agioritikovima.gr/2011-07-14-22-28-56/3910

Γιορτάζουμε σήμερα 25 Νοεμβρίου, ημέρα μνήμης της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης, ας πούμε λίγα λόγια:

Η Αγία Αικατερίνη γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ο πατέρας της, ονομαζόταν Κώνστας ή Κέστος, και ήταν άρχοντας της περιοχής όπου και διέθετε πολλά πλούτη. Σε αυτό το περιβάλλον μεγάλωσε η Αγία Αικατερίνη μαθητεύοντας δίπλα στους καλύτερους δασκάλους λόγω της οικονομικής ευμάρειας του πατέρα της και του ανεξάντλητου πνεύματός της. Έτσι γνώρισε την ελληνική φιλοσοφία, εμαθε γλώσσες και σπούδασε την ιατρική επιστήμη. Το καλλιεργημένο πνεύμα της, η μεγάλη της ομορφιά και τα πλούτη της οικογένειάς της, την κατέστησαν μια από τις πιο περιζήτητες νύφες της περιοχής της.
Θέλοντας να παντρευτεί κάποιον ισάξιό της δεν έκανε δεκτά τα προξενιά που της πήγαιναν.
Η μητέρα της προσπαθώντας να λύσει το πρόβλημα αυτό την έστειλε να επισκεφθεί και να συμβουλευτεί έναν χριστιανό ασκητή που ασκήτευε λίγο έξω από την Αλεξάνδρεια. Με τις συμβουλές του ασκητή αλλά και ένα όνειρο που είδε με την Θεοτόκο αποφάσισε να διδαχθεί περισσότερα για τον χριστιανισμό και να βαπτιστεί χριστιανή. Μετά την βάπτισή της είδε στο όνειρό της την Παναγία και τον Χριστό. Η Θεοτόκος της πέρασε στο χέρι ένα δαχτυλίδι και της ζήτησε να έχει μοναδικό νυμφίο τον Υιό Της. Ξυπνώντας είδε το δαχτυλίδι στο δάχτυλό της και κατάλαβε πως δεν ήταν ένα απλό όνειρο. Από τότε αφιέρωσε την ζωή της στον Χριστό και την αληθινή θρησκεία.
Όταν επί Μαξεντίου διεξαγόταν διωγμός εναντίον των χριστιανών, η Αγία Αικατερίνη δε φοβήθηκε, αλλά με παρρησία διέδιδε πώς ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος Αληθινός Θεός. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τον έπαρχο της περιοχής, ο οποίος προσπάθησε με συζητήσεις να την πείσει να αρνηθεί την πίστη της. Όταν ο έπαρχος διαπίστωσε την ανωτερότητά των λόγων της Αγίας, συγκάλεσε δημόσια συζήτηση με τους πιο άξιους ρήτορες της Αλεξάνδρειας, τους οποίους όμως η Αγία Αικατερίνη αποστόμωσε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κάποιοι από τους συνομιλητές της Αγίας πείστηκαν για τους λόγους της και ασπάστηκαν την Χριστιανική Πίστη. Μπροστά σε αυτή την κατάληξη, ο έπαρχος διέταξε να τη βασανίσουν σκληρά με την ελπίδα πώς η Αγία θα λύγιζε και θα αρνιόταν τον Χριστό. Όμως η Αγία Αικατερίνη έμεινε ακλόνητη στην πίστη της. Στις 25 Νοεμβρίου του 304 μ.Χ. παρέδωσε μαρτυρικά, με αποκεφαλισμό, την ψυχή της στον Κύριο ύστερα από διαταγή του επάρχου.
Το άψυχο σώμα της Αγίας μετέφεραν δύο Άγγελοι στο όρος Σινά όπου και βρέθηκε μετά από 4 αιώνες από έναν ασκητή. Ο ασκητής αυτός το μετέφερε στη Μονή όπου και βρίσκεται μέχρι και σήμερα μυροβολώντας και κάνοντας Θαύματα.

Στις εορτάζουσες εύχομαι χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!


Ανάλυση ονόματος:
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ: αβέβαιης ετυμολογίας. Πιθανώς συνδέεται ετυμολογικά με την επιμεριστική αντωνυμία της αρχαίας «εκάτερος» (= καθένας από τους δύο).

Απολυτίκιο:

Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.
Την πανεύφημον νύμφην Χριστού υμνήσωμεν, Αικατερίναν την θείαν και πολιούχον Σινά, την βοήθειαν ημών και αντίληψιν ότι εφίμωσε λαμπρώς, τους κομψούς των ασέβων, του Πνεύματος τη μαχαίρα, και νυν ως Μάρτυς στεφθείσα, αιτείται πάσι το μέγα έλεος.

Το συναξάρι επιμελείται ο συνεργάτης του agioritikovima.gr Κυριάκος Διαμαντόπουλος

Το Απολυτίκιο ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός 

Δελτίον Κρίσης: 25.11.11 - του κ. Γιάνη Βαρουφάκη

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=10506
1. Γιατί η Γερμανία δυσκολεύτηκε να δανειστεί;
Το γεγονός της εβδομάδας ήταν η αποτυχία της πρόσφατης δημοπρασίας Γερμανικών ομολόγων. Η Κρίση έφτασε στα πρόθυρα του πιο σκληρού μέρους του σκληρού πυρήνα της ευρωζώνης, όπως ήταν αναμενόμενο σε όποιον (πλην ευρωπαίων ηγετών) είχε μάτια και έβλεπε. Τι ακριβώς συνέβη; Έχασε η κραταιά Γερμανία την αξιοπιστία της; Όχι βέβαια. Απλά, οι επενδυτές (ιδίως οι εξ Ασίας) άρχισαν να λαμβάνουν πολύ σοβαρά την πιθανότητα να μην υπάρχει ευρώ σε πέντε χρόνια, όταν δηλαδή θα λήξουν τα Γερμανικά ομόλογα που δεν βρήκαν ικανό αριθμό αγοραστών πριν μερικές μέρες.
Η διαφορά μεταξύ των προβλημάτων χρηματοδότησης του Ιταλικού χρέους από αυτή της αποτυχημένης δημοπρασίας Γερμανικών ομολόγων είναι μεγάλη. Η Ιταλία σήμερα βρίσκεται στο σημείο που βρισκόταν η Ελλάδα στις αρχές του 2010: Οι επενδυτές δεν θέλουν να της δανείσουν γιατί την θεωρούν χρεοκοπημένη – ανίκανη να εξυπηρετήσει το χρέος της από τα δημόσια έσοδά της δεδομένης της μείωσης του ρυθμού αύξησης του εθνικού εισοδήματος. Με άλλα λόγια, οι έχοντες χρήμα για αγορές ομολόγων αμφισβητούν ότι η Ιταλία θα παραγάγει αρκετό εισόδημα στο μέλλον για να αποπληρώνει κανονικά το μεγάλο της χρέος. Τέτοιο πρόβλημα η Γερμανία, τουλάχιστον για τώρα, δεν αντιμετωπίζει.
Ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα της Γερμανίας; Είναι το εξής απλό: Οι αγοραστές ομολόγων δεν ενθουσιάζονται με την ιδέα να δανείσουν στην Γερμανία σε… ευρώ. Γιατί; Επειδή φοβούνται αυτό που λέμε εδώ και πολλούς μήνες από αυτές τις σελίδες: όταν η Κρίση περάσει ένα σημείο μη επιστροφής, η Γερμανία θα αποδράσει εκείνη από το ευρώ δημιουργώντας ξανά το μάρκο, πολύ πιθανόν εντάσσοντας σε αυτό έναν μεγάλο ‘ζωτικό χώρο’ ανατολικά του Ρήνου αποτελούμενο από τις Αυστρία, Ολλανδία, Πολωνία, Φινλανδία, Τσεχία, Σλοβακία, ίσως και την Εσθονία – χώρες με άλλα λόγια των οποίων οι βιομηχανίες αποτελούν ήδη αναπόσπαστο μέρος του ευρύτερου Γερμανικού βιομηχανικού συμπλέγματος. Και γιατί μια τέτοια προοπτική οδηγεί τους δανειστές της Γερμανίας να μην θέλουν να την δανείσουν σήμερα;
Ο λόγος είναι απλός. Απλούστατος: επειδή ξέρουν ότι μια τέτοια απόσχιση της Γερμανίας από το ευρώ θα οδηγήσει άμεσα και ραγδαία στην υποτίμηση όλων των περιουσιακών στοιχείων η αξία των οποίων έχει προσδιοριστεί σε ευρώ. Η δημιουργία το νέου μάρκου θα δημιουργήσει ένα γιγάντιο κύμα κεφαλαίων που θα εισρεύσουν στο γερμανικό χρηματοπιστωτικό σύστημα καθώς ο επενδυτές θα προσδοκούν πως το νέο μάρκο θα αυξάνει λεπτό προς λεπτό την αξία του σε σχέση με τα υπόλοιπα νομίσματα, ιδίως το ευρώ. Αυτή η εισροή κεφαλαίων στην Γερμανία θα επιβεβαιώσει τις προσδοκίες τους κι έτσι θα αυξάνεται ιλιγγιωδώς η αξία του νέου μάρκου. Σε εκείνη την φάση, η γερμανική Κεντρική τράπεζα, η Bundesbank, σε συνδυασμό με το Υπουργείο Οικονομικών, θα αρχίσει να εκδίδει γερμανικά ομόλογα σε μάρκα, αντί για ευρώ. Παράλληλα, όλα τα προηγούμενα ομόλογα, που έχουν εκδοθεί σε ευρώ, θα αποπληρώνονται κανονικά, και χωρίς την παραμικρή υπόνοια κουρέματος, αλλά σε... όλο και πιο υποτιμημένα ευρώ.
Ακριβώς εδώ έγκειται λοιπόν η αγωνία των επενδυτών που τους σταμάτησε την εβδομάδα αυτή από το να αγοράσουν τα προσφερόμενα γερμανικά ομόλογα: Φοβούνται ένα de facto κούρεμα το οποίο θα προκύψει όχι επειδή  Γερμανία θα προβεί σε κούρεμα των επενδυτών αλλά επειδή η αποχώρησή της από το ευρώ θα υποτιμήσει το ευρώ τόσο που, σε όρους π.χ. δολαρίων, η αξία των γερμανικών ομολόγων που εκδίδονται σήμερα σε ευρώ θα πέσει κατακόρυφα. Εν ολίγοις, όπως σας έχω κουράσει λέγοντας εδώ και μήνες, οι επενδυτές κατανόησαν ότι το ευρώ βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο κατάρρευσης και για αυτό τον λόγο προσέχουν πολύ πριν αγοράσουν οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο πουλιέται σε τιμές που ορίζονται σε ευρώ. Έχουμε λοιπόν το παράδοξο από την μία οι επενδυτές να είναι έτοιμοι να στείλουν τα κεφάλαιά τους στις πτωχευμένες γερμανικές τράπεζες (ελπίζοντας ότι τα ευρώ που καταθέτουν εκεί σύντομα μπορεί να μετατραπούν αυτόματα σε νέα μάρκα, και άρα τα χρήματά τους να αυγατέψουν) αλλά από την άλλη δεν έχουν καμία όρεξη να δανείσουν την Γερμανία σε ευρώ...
Σημείωση: Ρωτούν πολλοί αναγνώστες πως είναι δυνατόν να έχει συμβεί αυτό που συνέβη τις προάλλες. Δηλαδή, από την μία το επιτόκιο των γερμανικών ομολόγων να είναι ιδιαίτερα χαμηλό και από την άλλη να μην υπάρχουν αρκετοί αγοραστές. Εύλογο το ερώτημα καθώς, συνήθως, όταν οι αγοραστές σπανίζουν αυξάνεται το επιτόκιο ώστε να πληθύνουν. Στην προκείμενη όμως περίπτωση, η Γερμανική κυβέρνηση και η Bundesbank, μη θέλοντας να αφήσουν το επιτόκιο να σκαρφαλώσει, ουσιαστικά απέσυραν (μέσα από μία απότομη κίνηση της Bundesbank) ένα μεγάλο μερίδιο απούλητων ομολόγων έτσι ώστε να μην αφήσουν περιθώριο μεγέθυνσης των επιτοκίων. Προφανώς η κυβέρνηση του Βερολίνου προτίμησε να μην πουλήσει όλα τα φρέσκα ομόλογά της παρά να αφήσει την τιμή τους να πέσει (κάτι που ισοδυναμεί με αύξηση των επιτοκίων που πρέπει να προσφέρουν αυτά τα ομόλογα για να πουληθούν).
2. Τα ευρωομόλογα του Baroso
Κανονικά αυτήν την εβδομάδα θα έπρεπε να γιορτάζουμε. Τα ευρωομόλογα που πρώτα ακούσατε να προτείνονται εδώ στο protagon πριν από ένα χρόνο (εδώ αρχικά, εδώ σε νεότερη μορφή και εδώ στα αγγλικά), την περασμένη Τετάρτη προτάθηκαν και επισήμως από τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Κι όχι μόνο προτάθηκαν γενικά και αορίστως αλλά ο κ. Baroso, στην ομιλία του, έκανε συγκεκριμένη αναφορά στο είδος ευρωομολόγων που προτείνουμε, από κοινού με τον Stuart Holland: Ευρωομόλογα έκδοσης της ΕΚΤ, τα οποία λίγο ως πολύ τα παρουσίασε, πολύ σωστά, ως την μοναδική τροχοπέδη που έχει η Ευρώπη στην διάθεσή της ώστε να ανακόψει την πορεία προς τον γκρεμό.
Γιατί όμως δεν χαίρομαι με αυτή την εξέλιξη; Να σας πω. Εδώ και ένα περίπου χρόνο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει μπει στην ναφθαλίνη. Εκεί που επί Jacques Delors η Επιτροπή λειτουργούσε ως η κυβέρνηση, ως η εκτελεστική εξουσία, της ΕΕ - εκεί που η Επιτροπή ήταν στο κέντρο λήψης των αποφάσεων της ΕΕ, από τότε που ξέσπασε η Κρίση κι άρχισαν οι δανειακές συμβάσεις με τις πτωχευμένες χώρες, πέρασαν τα Μνημόνια, και ιδρύθηκε το τοξικό EFSF, η "διαχείριση" της Κρίσης ξέφυγε από τα χέρια της Επιτροπής και πέρασε στο άτυπο αλλά ισχυρό δίπολο Μέρκελ-Σαρκοζύ, ή και Μερκοζύ χάριν συντομίας.
Εδώ και μήνες ο κ. Baroso πασχίζει να εισακούγεται, να συμμετέχει, να δίνει το παρόν σε μια ΕΕ και σε μία ευρωζώνη που τον αγνοεί επιδεικτικά. Σε αυτό το σκηνικό, η υιοθέτηση ενός σημαντικού μέρους της πρότασής μας από τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με γεμίζει φόβο. Από την μία μεριά, καλό είναι που η Επιτροπή, επί τέλους, λέει και κάποια σοβαρά πράγματα. Από την άλλη όμως, το ότι τα λέει για να αποκαταστήσει την δική της παρουσία είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο. Γιατί; Επειδή διατρέχουμε τον κίνδυνο οι Μερκοζύ να απορρίψουν τις προτάσεις αυτές όχι μόνο επειδή δεν αρέσουν στην γερμανική κυβέρνηση (κάτι το δεδομένο) αλλά και για έναν άλλον λόγο: Επειδή θέλουν να μειώσουν κι άλλο την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αν το σημαντικό εργαλείο των ομολόγων έκδοσης ΕΚΤ θυσιαστεί στον βωμό ενός τέτοιου ευτελούς παιγνίου μεταξύ Μερκοζύ και Baroso είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
3. Η τριμερής Merkel-Sarkozy-Monti
Βρέθηκαν λοιπόν οι κ.κ. Merkel, Sarkozy και Monti για να δούνε τι θα κάνουν με το εκτροχιαζόμενο τραίνο (δείτε εδώ για ένα ανατριχιαστικά σχετικό αγγλικό ποίημα που ανακάλυψα πρόσφατα σε ένα κιτρινισμένο αντίτυπο του περιοδικού Punch - κάποτε τα φύλαγα!). Και τι αποφάσισαν; Αποφάσισαν ότι πρέπει να σφίξουν τα λουριά της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Να εισαχθεί αυτοματοποιημένο σύστημα πειθάρχησης και τιμωρίας των ελλειμματικών χωρών.
Είναι προφανές ότι δεν μπορεί να σοβαρολογούν. Ας εξηγηθώ: Πάρτε την Ισπανία. Μέχρι να ξεσπάσει η Κρίση όχι μόνο είχε χρέος μικρότερο, ως ποσοστό του ΑΕΠ, σε σχέση με την Γερμανία αλλά είχε και... πλεόνασμα στον κρατικό της προϋπολογισμό. Όταν ξέσπασε η Κρίση, η οικοδομική δραστηριότητα κατέρρευσε, η γενικότερη οικονομία μπήκε σε υφεσιακή διαδρομή, τα έσοδα του δημοσίου έπεσαν και, κάποια στιγμή, οι επενδυτές δάνειζαν την Ισπανική κυβέρνηση μόνο με απαγορευτικά επιτόκια. Τι λοιπόν θα πετύχαινε ένας αυτοματοποιημένος μηχανισμός πειθάρχησης και προστίμων αν είχε εγκαθιδρυθεί προ του 2008; Πριν ξεσπάσει η Κρίση δεν θα μπορούσε να έχει ενεργοποιηθεί, καθώς η Ισπανία ήταν χώρα-υπόδειγμα. Κι αφού ξέσπασε η Κρίση, τι θα έκαναν δηλαδή; Θα έβαζαν πρόστιμο στην υπό πτώχευση χώρα; Γιατί; Για να την σπρώξουν ακόμα βαθύτερα στην πτώχευση; Κι από που θα έβρισκε το ισπανικό κράτος τα χρήματα για να αποπληρώσει το πρόστιμο; Θα τα δανειζόταν από την... Γερμανία;
Για αυτό λέω ότι, προφανώς, δεν μπορεί οι σοβαρολογούν ότι αυτό ήταν το θέμα συζήτησης των τριών ηγετών. Τα θέματα ήταν άλλα. Απλώς δεν ήθελαν να μας τα ανακοινώσουν. Επιτρέψτε μου να σας πω ποιά ήταν: Πρώτον, το πρόβλημα με τις τράπεζες των οποίων τα δικά τους ομόλογα (των τραπεζών) λήγουν σωρηδόν τους επόμενους μήνες την ώρα που αδυνατούν να επαναχρηματοδοτήσουν το χρέος τους, πτωχευμένες ούσες. Δεύτερον, το πως θα διαχειριστούν πολιτικά μια ενδεχόμενη αποδοχή των ευρωομολόγων (βλ. πιο πάνω). Τρίτον, το τρόπο με τον οποίο θα απομακρυνθούν από την ανόητη 26η Οκτωβρίου κρατώντας τα προσχήματα που απαιτούν να μην φανεί τόσο σύντομα μετά τις θριαμβολογίες για την τελευταία συμφωνία ότι επρόκειτο για μια τρύπα στο νερό.
4. Οι ΗΠΑ και η αλλαγή κλίματος στην Βρετανία (όσον αφορά την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Κρίση)
Εδώ θέλω να σας μεταφέρω δύο πρόσφατες προσωπικές εμπειρίες. Μία από τις ΗΠΑ, όπου βρισκόμουν πρόσφατα, και μία από την Βρετανία.
Στις ΗΠΑ, και συγκεκριμένα στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, διοργανώθηκε από τον James Galbraith ένα συνέδριο για την Ευρωπαϊκή Κρίση, και συγκεκριμένα γύρω από την πρότασή μας (την από κοινού με τον Stuart Holland). Οι συμμετέχοντες ήταν Αμερικανοί και ευρωπαίοι οικονομολόγοι με χρόνια συμμετοχής σε τέτοιου είδους συζητήσεις. Πρέπει να σας πω ότι ποτέ μου δεν φανταζόμουν ότι το επίπεδο της συζήτησης, αλλά και της σύμπνοιας, θα ήταν τόσο μεγάλο. Η παρουσία των Αμερικανών συναδέλφων έδωσε άλλη πνοή συνεργασίας και συνεργατικότητας σε εμάς τους ευρωπαίους. Η παγκοσμιότητα της Κρίσης φάνηκε, η ευθύνη της Ευρώπης τονίστηκε και οι λύσεις ξάφνου φάνταζαν πολύ πιο εφικτές. Το θλιβερό ήταν ότι ένα τέτοιο συνέδριο δεν έχει γίνει στην Ευρώπη. Ίσως να μην μπορεί κιόλας να γίνει καθώς η ΕΕ (και όχι η Ελλάδα όπως πολλοί λένε) αποτελεί το τελευταίο προπύργιο της Σοβιετικής Ένωσης, από την άποψη ότι η μεγάλη πλειοψηφία opinion makers δεν τολμούν να ξεφύγουν από την επίσημη γραμμή του 'κόμματος' των Μερκοζύ. Χρειαζόταν να μεταφερθούμε ένα τσούρμο ευρωπαίοι στο Τέξας για να συνδιαλεχτούμε ως σκεπτόμενοι άνθρωποι. Όποιοι θέλετε να παρακολουθήσετε, κατόπιν εορτής, το εν λόγω συνέδριο, πατήστε εδώ.
Πέραν του συνεδρίου αυτού, σας μεταφέρω συζητήσεις με επίσημους και ημιεπίσημους Αμερικανούς αξιωματούχους (από την Fed και το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών): Είναι πανικοβλημένοι από τα τερτίπια της Ευρώπης. Γνωρίζουν ότι μια κατάρρευση του ευρώ είναι και πιθανότατη (εδώ που φτάσαμε) και εν δυνάμει καταστροφική για την παγκόσμια οικονομία. Εκφράστηκαν με ενθουσιασμό για τις λύσεις που συζητάμε εδώ στο protagon για μήνες και δήλωσαν ότι προσπαθούν να πιέσουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΚΤ και όποιον ευρωπαίο τους ακούει προς αυτή την κατεύθυνση. Όσον αφορά την Ελλάδα, ένιωσα ότι όλοι τους (ακόμα και οι άνθρωποι των αγορών) κρίνουν πλέον ότι η τιμωρία της Ελλάδας έχει φτάσει τα όρια του σαδισμού. Εξέφρασαν μάλιστα την χωρίς όρια συμπάθειά τους για τον χειμαζόμενο ελληνικό λαό τον οποίον θεωρούν θύμα της ανικανότητας της ΕΕ να κατανοήσει την ουσία της Κρίσης. Κάποιος μάλιστα υψηλότητα ιστάμενος μου είπε: "Αν θελήσετε να φύγετε από το ευρώ, θεωρώ ότι οι ΗΠΑ θα σας βοηθήσουν με πρακτικά μέσα - π.χ. εγγυήσεις swaps από την Fed μεταξύ δολαρίων και νέων δραχμών. Δεν θέλω να διαλυθεί το ευρώ, κάτι που όπως λες θα γίνει αν φύγει η Ελλάδα, αλλά αυτό που συμβαίνει στους Έλληνες δεν το αξίζετε ό,τι παρασπονδίες και να είχατε κάνει στο παρελθόν ως χώρα."
Κλείνω με μια ακόμα πιο πρόσφατη εμπειρία. Κάθε χρόνο, στο Λονδίνο, βραβεύονται οι καλύτεροι Βρετανοί δημοσιογράφοι από τους ξένους συναδέλφους τους. Κάτι σαν τα Όσκαρ της Βρετανικής Δημοσιογραφίας. Στο πλαίσιο αυτής της εορταστικής εκδήλωσης  (το Foreign Press Association 2011 Awards Night) οι διοργανωτές κάλεσαν δύο κεντρικούς ομιλητές οι οποίοι μίλησαν πριν αρχίσουν οι απονομές των βραβείων: Έναν γερμανό χρηματιστή και... τον υποφαινόμενο. Το μόνο που θα σας πω είναι ότι το κοινό, που απαρτιζόταν από τους καλύτερους Βρετανούς δημοσιογράφους εφημερίδων, τηλεόρασης, ραδιοφώνου και διαδικτύου, ήταν έτοιμο (όπως και στις ΗΠΑ) να αγκαλιάσουν την ελληνική οπτική, και αντίθετα, φάνηκαν να μην ανέχονται την γερμανική θέση του στυλ "αν θέλουν τα λεφτά μας πρέπει να κάνουν ό,τι τους λέμε". Το λέω αυτό επειδή έως πρόσφατα το κλίμα για την Ελλάδα και τους έλληνες στην Βρετανία (και δη σε δημοσιογραφικούς κύκλους) ήταν αποκαρδιωτικό. Η μεταφορά της Κρίσης στην καρδιά, στον πυρήνα της ΕΕ και της παγκόσμιας οικονομίας, άλλαξε το κλίμα. Κάτι είναι και αυτό. (Αν θέλετε να δείτε τι τους είπα, πατήστε εδώ. Είχα σκεφτεί να το μεταφράσω στα ελληνικά αλλά συνειδητοποίησα ότι, δυστυχώς, δεν μεταφράζεται.

Σενάριο – σοκ για την ελληνική οικονομία!

http://www.antinews.gr/2011/11/25/135336/

Σενάριο της Παρασκευής από τα γνωστά για να φοβηθεί ο κόσμος, πολιτικό παιχνίδι στην πλάτη της Ελλάδας ή μια πραγματικότητα που απειλεί να τινάξει στον αέρα την ελληνική οικονομία;
Τα σενάρια που διακινούνται τις τελευταίες ώρες δεν μπορούν να εξηγηθούν με λογικούς όρους. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι με προεξάρχουσα τη Γαλλία επιχειρείται να αλλάξουν οι όροι της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου και να μην είναι υποχρεωτική η συμμετοχή των τραπεζών στο PSI.
Τι σημαίνει αυτό αν ισχύει; Ότι σιγά μην πάνε οι ξένες τράπεζες να δεχθούν κούρεμα 50% των ελληνικών ομολόγων, οπότε η συμφωνία για μείωση του ελληνικού χρέους καταρρέει και η Ελλάδα βρίσκεται και πάλι στον αέρα. Οι Γάλλοι έχουν αρχίσει να ανησυχούν ότι θα γίνουν Ελλάδα, Ισπανία ή Ιταλία και βάζουν στο τραπέζι το θέμα του PSI είτε γιατί θέλουν να διαπραγματευτούν με καλύτερο όρους στο σκληρό πολιτικό πόκερ που παίζεται είτε γιατί πράγματι βλέπουν ότι δε συμφέρει το κούρεμα.
Το ερώτημα είναι όμως τι γίνεται με την Ελλάδα. Μας αφήνουν να πάμε σε μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία; Διότι αν δε γίνει το κούρεμα το επόμενο βήμα είναι η χρεοκοπία. Πιθανός λοιπόν να έχουν επιλέξει την εγκατάλειψη της ελληνικής οικονομίας και την επικέντρωση της σωτηρίας του πραγματικού πυρήνα της Ευρώπης. Αφού μας έκαναν άνω – κάτω και τόσες μέρες οι ξένοι παίζουν με την υπογραφή του Σαμαρά τώρα εμφανίζονται διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν την περίφημη συμφωνία του Οκτωβρίου. Δυσάρεστη εξέλιξη για την Ελλάδα αν ισχύουν πράγματι αυτά τα σενάρια.
Υπαγωγή χωρών στον μόνιμο μηχανισμό στήριξης χωρίς «κούρεμα» εξετάζει η ΕΕ
Το ενδεχόμενο να μην προβλέπεται συμμετοχή των ιδιωτών ομολογιούχων στον μόνιμο μηχανισμό στήριξης (ESM) των κρατών της ευρωζώνης, ο οποίος αναμένεται να ενεργοποιηθεί το 2013, συζητείται στους κόλπους της ευρωζώνης, σύμφωνα με δηλώσεις τεσσάρων αξιωματούχων της ΕΕ στο Reuters την Παρασκευή.
Οι εν λόγω συνομιλίες αποτελούν τμήμα ευρύτερων διαβουλεύσεων γύρω από την αλλαγή των ευρωπαϊκών Συνθηκών που απαιτεί η Γερμανία, προκειμένου να θεσμοθετηθούν στην ευρωζώνη αυστηρότεροι δημοσιονομικοί κανόνες.
Αρχικά, οι χώρες της ευρωζώνης είχαν συμφωνήσει να προβλέπονται στους κανόνες του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕSM) και ρήτρες που θα επιβάλλουν τη συμμετοχή ιδιωτών και σε ενδεχόμενες μελλοντικές διασώσεις.
Το θέμα αυτό αποτελούσε άλλωστε πάγιο αίτημα του Βερολίνου, που επέμενε να αναλάβουν και οι ιδιώτες επενδυτές- δηλαδή οι τράπεζες και οι ασφαλιστικές εταιρίες – μέρος των ζημιών που θα προκύψουν από την οικονομική στήριξη της Ελλάδας.
Ωστόσο, σύμφωνα με πηγές που επικαλείται το Reuters, η πλειοψηφία των χωρών της ευρωζώνης επιθυμεί πλέον να μην προβλέπονται τέτοιου είδους ρήτρες στους κανόνες του ESM.
«Η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία και όλες οι περιφερειακές χώρες» τάσσονται κατά των ρητρών αυτών, δήλωσε αξιωματούχος της ΕΕ στο Reuters.
«Στην αντίπερα όχθη βρίσκονται η Γερμανία, η Φινλανδία και η Ολλανδία», συμπλήρωσε.
Άλλοι αξιωματούχοι σημείωσαν, ωστόσο, ότι η Γερμανία δεν είναι άκαμπτη σε αυτό το θέμα. Θα συναινούσε όμως στην αφαίρεση των εν λόγω ρητρών μόνο ως μέρος ευρύτερης διαπραγμάτευσης για τις τροποποιήσεις που επιθυμεί να γίνουν στις ευρωπαϊκές Συνθήκες.
Προτού αρχίσει το Βερολίνο να κάνει παραχωρήσεις, είπαν οι αξιωματούχοι, θέλει να εξασφαλίσει την πλήρη στήριξη των υπολοίπων χωρών στο θέμα των αλλαγών της Συνθήκης της ΕΕ.

Lina και Mohammed: Μια ιστορία αγάπης, μια παλαιστινιακή ιστορία!!!

http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2011/11/lina-mohammed.html

Από το "tsoutsouneros"
  
Ημερολόγιο: «Ζωντανά από την Παλαιστίνη»
Η ιδέα του να γράψω για κάτι πολύ προσωπικό είναι που με στοιχειώνει. Σαν μια Παλαιστίνια, είναι πραγματικά δύσκολο να ξέρεις πού ξεχωρίζουν τα όρια μεταξύ του πολιτικού και του προσωπικού. Αλλά, στην Παλαιστίνη, το προσωπικό είναι πολιτικό και η πολιτική είναι και προσωπική ζωή. Προς το παρόν, εγώ θα κρατήσω την πολιτική μακρυά και θα σκαλίσω στα προσωπικά μου ζητήματα.
Το Blog μου «Ζωντανά από τη Γάζα» ήταν μια...
 διέξοδος για μένα, για να γράψω μερικά απλά και ταπεινά ζητήματα που με αφορούν, που προέρχονται από τη προσωπική μου καθημερινότητα, αλλά που τα ζω υπό έκτακτες περιστάσεις.
Το να είσαι γυναίκα από τη Γάζα που τώρα σχηματίζεται η προσωπικότητά σου είναι δύσκολο σήμερα. Εγώ είμαι περήφανη για τον εαυτό μου, που γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Λωρίδα της Γάζας, ακόμη κι αν συμπτωματικά, είχα πραγματικά γεννηθεί στο Κουβέιτ και είχα μετακομίσει στη Βολιβία πριν έρθω στην Γάζα. Ανακάλυψα τη φωνή μου στις ηλεκτρονικές σελίδες του blog μου, όπου γράφω, ότι βιώνω καθημερινά.
Τώρα που παντρεύομαι, είναι η ώρα να μοιραστώ την ιστορία μου – μια ιστορία ζωής, μια ιστορία αγάπης, μια παλαιστινιακή ιστορία.Στη διάρκεια των τελευταίων μηνών, έχω ζήσει μέσα από μερικά γεγονότα, τα οποία τρέχουν με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Θα ήθελα να πω ότι θα είναι ψέματα αν πω ότι καταλαβαίνω τα πάντα 100 τοις εκατό. Αλλά το μόνο που ξέρω είναι ότι μοιάζουν με ό, τι κράτησα μυστικό για τον εαυτό μου, για να μείνουν ζωντανά τα όνειρά μου, αλλά στην πραγματικότητα ποτέ δεν σκέφτηκα πως θα συνέβαινε. Αλλά (τα γεγονότα) το έκαναν να συμβεί!
Είμαι λίγες μέρες μακριά από την επανένωση με έναν άνθρωπο που παντρεύομαι, τον οποίο πραγματικά σέβομαι, θαυμάζω και αγαπώ. Η ιστορία μας αποδεικνύει, ότι η αγάπη δεν γνωρίζει σύνορα, δεν γνωρίζει πολιορκία, δεν έχει καμία διαφορά και δεν λογαριάζει επαγγέλματα. Όλα ξεκίνησαν από ένα tweet συζήτησης, αλλά η δυνατή έκρηξη που ακούστηκε σε όλη τη Γάζα, ήταν σαν μια ισραηλινή βόμβα, και όχι σαν κάποια απλή βροντή.
Η οικοδόμηση ενός νέου μέλλοντος.Ξεκινήσαμε ως φίλοι που μοιράζονταν τα ίδια ενδιαφέροντα. Εμείς αρχίσαμε να αλληλογραφούμε, όταν οι Αιγύπτιοι ξεκίνησαν επανάσταση για την ανατροπή του Μουμπάρακ στην πλατεία Ταχρίρ του Καΐρου. Μετά, κάποια στιγμή αρχίσαμε να συνομιλούμε τηλεφωνικά απευθείας, ώσπου ο Μοχάμεντ έγινε ο καλύτερος φίλος μου. Μακρές συνομιλίες για την Παλαιστίνη, για όλον τον κόσμο και για το μέλλον, για τα όνειρα μας και αυτές (οι συνομιλίες) μας οδήγησαν να πιστεύουμε, ότι μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα κοινό μέλλον.
Ο Mohammed είναι από τους Παλαιστινίους που διαμένουν στη Νότια Αφρική, οι οποίοι εργάζονται στο Κατάρ. Ο Θεός μας έφερε σε επαφή, μέσω των κοινωνικών μέσων μαζικής δικτύωσης, τα σύγχρονα εργαλεία που χρησιμοποιούνται για την επικοινωνία: το Twitter, το WordPress, το Facebook και το G-chat, και λίγο αργότερα το Skype. Έφυγε από τη Γάζα μόλις λίγες ημέρες, αφότου άρχισα να μαθαίνω γι ‘αυτόν. Το τελευταίο πράγμα που θα περίμενα απ’ τη ζωή μου, θα ήταν, ότι θα έπρεπε να παντρευτώ και να ζήσω, με έναν Παλαιστίνιο της Νοτίου Αφρικής!!!
Ακόμα και όταν άκουσαν για πρώτη φορά οι γονείς μου (ναι, είναι μια μουσουλμάνα γυναίκα που δεν μπορεί να ρυθμίσει μόνη της τα του γάμου της, είναι ένα από τα συνηθισμένα στερεότυπα σας), δεν έδειξαν έκπληξη που με άκουσαν ότι ήμουν ερωτευμένη με κάποιον από τη Νότια Αφρική. Αλλά η αγάπη δεν γνωρίζει καμία διαφορά μεταξύ της Νότιας Αφρικής και της Παλαιστίνης. Στην πραγματικότητα, μεταξύ της Νότιας Αφρικής και της Παλαιστίνης, υπάρχει η κοινή αγάπη για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια.
Η Συνάντηση με τον MohammedΑπό τον Απρίλιο, είχαμε επίσημα επικοινωνία. Αλλά ακόμα δεν είχε ελπληρωθεί η επιθυμία μου να δω τον Mohammed στο πρόσωπο. Από τον Απρίλιο έως τον Σεπτέμβριο, οι συζητήσεις μας κόβονταν συχνά από τον διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος, και από τη κακή σύνδεση στο Internet και λόγω της Ισραηλινής πολιορκίας της Γάζας. Ακούγαμε τις φρικτές ιστορίες, σχετικά με το συνοριακό σημείο διέλευσης της Ράφα, το συνεχές κλείσιμο και τη δυσκολία να βγει κανείς έξω και στη Γάζα, και γίναμε πιο αποφασιστικοί να ανταποκριθούμε. Αλλά υπήρχαν φορές που αυτά τα χρησιμοποιούσα για να πω στον Mohammed: «από τότε που συνδέθηκες με μια Παλαιστίνια, νιώθεις έναν πόνο, έτσι δεν είναι;;;», για τα οποία θα μου απαντήσει: «Σ’ αγαπώ ακόμη περισσότερο επειδή είσαι μια Παλαιστίνια.» Αυτή η απάντηση ήταν αρκετή για μένα, για να συνδέομαι επί  μέρες, απί εβδομάδες και μήνες για να του μιλάω στο Skype.
Οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν αεροδρόμια για να μπορούν να ταξιδέυουν οπουδήποτε, έτσι έπρεπε να υπομείνει έξι ωρών ταξίδι, για να περάσω από το Σινά στο Κάιρο, στη συνέχεια, από το διεθνές αεροδρόμιο του Καΐρου για τον τελικό προορισμό μου. Έτσι, ένα ταξίδι στη Νότιο Αφρική πήρε περίπου έξι ώρες με το αυτοκίνητο και οκτώ ώρες με το αεροπλάνο, αλλά το αποτέλεσμα άξιζε τον κόπο εντελώς.
Τέλος, συνάντησε τον μέλλοντα σύζυγό μου. Απόλαυσα τη Νότια Αφρική για τον πλούτο της ιστορίας της. Επισκεφτήκαμε το μουσείο του Απαρτχάιντ στο Γιοχάνεσμπουργκ όπου οι ομοιότητες μεταξύ της Ισραηλινής κατοχής και του προηγούμενου καθεστώτος της Νότιας Αφρικής του απαρτχάιντ είναι εντυπωσιακές. Ένιωσα σαν να ήμουν στο σπίτι, στη Νότια Αφρική. Πράγματι, τώρα είναι το δεύτερο σπίτι μου.
Μετά από σαράντα ημερών εκδρομή, ανάμεσα στη Γάζα, το Κάιρο, τη Νότια Αφρική, πάλι στο Κάιρο, την Ιορδανία, στη συνέχεια, στο Κάιρο και πάλι, επέστρεψα πίσω στο σπίτι με τους γονείς μου. Ο Mohammed πήγε πίσω στο Κατάρ. Πηγαίνοντας πίσω στη Γάζα ήταν σαν να με στείλαν πίσω στη φυλακή. Και οι δύο αισθανθήκαμε το φόβο, ότι δεν θα μπορέσω να ξαναβγώ και. Αλλά εγώ είμαι από τη Γάζα, είμαι στην Παλαιστίνη, και ο γάμος μας πρέπει να γίνει στη Παλαιστίνη!!! Το θέλω πάρα πολύ.
Ένας δύσκολος αποχωρισμόςΟ χρόνος κύλησε, και πολύ σύντομα θα ενωθώ με τον άντρα που αγαπώ, στη χώρα που αγαπώ, εδώ στη Γάζα. Αλλά ξέρω επίσης, ότι σε λίγες μέρες θα φύγω από εδώ, μακριά από την οικογένειά. Αν και όπου νάναι ξεκινάω, ξέρω ότι δεν έχει σημασία πού θα πάω, γιατί θα κουβαλάω μαζί μου τη Γάζα, την Παλαιστίνη και τον αγώνα μας. Το σπίτι είναι όπου και η καρδιά μου. Και η καρδιά μου, το μυαλό μου, και οι ρίζες μου θα είναι στη χώρα και στη πόλη όπου μεγάλωσα.
Όπως είχα προβλέψει, στο ξεκίνημα της νέας ζωής μου στο Κατάρ, θα διαθέτω στην αγορά, είδη Παλαιστινιακής λαϊκής τέχνης, τις κούπες της Γάζας, τα Παλαιστινιακά κεντήματα, τις παραδοσιακές Παλαιστινιακές φορεσιές και τα Παλαιστινιακά kuffiyehs (παραδοσιακά καρό κασκόλ). Θα έχω να ασχοληθώ με ένα κομμάτι της Παλαιστίνης που πραγματικά αγαπάμε, φτιάχνοντας το νέο σπιτικό μας. Και ξέρω ότι σε αυτό εδώ το μέρος, θα έχω να λέω ιστορίες για τη θάλασσα, για τον πόλεμο και για τις αντιφάσεις της ζωής της Παλαιστίνης.
Το αντίο θα είναι δύσκολο. Φεύγοντας από την οικογένειά μου, ειδικά από τη μητέρα μου, θα είναι το δυσκολότερο πράγμα που θα κάνω στη ζωή μου. Το γεγονός ότι τη Γάζα δεν τη χαρίζω σε κανέναν, είναι δύσκολο να την επισκέπτομαι όποτε θέλω. Κάθε ταξίδι μου θα απαιτούσε να διασχίσουν την έρημο και να αντέξει την ταπείνωση του σημείου διέλευσης της Ράφα, πόσο μάλλον το ενδεχόμενο ότι μπορεί να κλείσει (το συνοριακό φυλάκιο) ανά πάσα στιγμή. Έτσι, θα ζήσω με την ελπίδα ότι θα μπορώ να τους βλέπω και πάλι, με τη βοήθεια του Θεού.
Η Λίνα αλ-Σαρίφ είναι μια 23-χρονη blogger από τη Γάζα, από την Παλαιστίνη. Ακολουθήστε τη στο Twitter σε http://twitter.com/livefromgaza
ΠΗΓΗ: electronicintifada.net

Ρωσία: Η "απρεπής" χειρονομία τηλεπαρουσιάστριας προς τον Ομπάμα (ΒΙΝΤΕΟ)

http://www.theinsider.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=16479:russia-hosts-unseemly-gesture-for-obama-videos&catid=88:2010-03-14-17-50-34&Itemid=141
Limanova
Σε απόλυση της δημοφιλούς και βραβευμένης παρουσιάστριας, Τατιάνας Λιμάνοβα, προέβη χθες το ρωσικό κανάλι REN TV, έπειτα από την «απρεπή» χειρονομία που έκανε η ίδια κατά την αναφορά του ονόματος του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα στην παρουσίαση του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του σταθμού.
Στις 14 Νοεμβρίου, η Λιμάνοβα, καθώς παρουσίαζε μια είδηση σχετικά με τον πρόεδρο των Η.Π.Α, σήκωσε το μεσαίο δάχτυλο του αριστερού της χεριού προς την κάμερα.
Η χειρονομία έφερε σε ιδιαίτερη αμηχανία τα στελέχη του σταθμού, καθώς το REN TV είναι ένα ιδιωτικό κανάλι που ελέγχεται από τον Ρώσο πρωθυπουργό Βλαντιμίρ Πούτιν και εκπέμπει σε τηλεοπτικό κοινό 120 εκατομμυρίων ατόμων.
Η αναστάτωση εντάθηκε ακόμα περισσότερο, όταν το συγκεκριμένο πλάνο έκανε μέσω ίντερνετ, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, το γύρο της Ρωσίας, αλλά και των δυτικών ευρωπαϊκών χωρών.
Αρχικά, το κανάλι προσπάθησε να δικαιολογήσει τη χειρονομία της Λιμάνοβα. Ειδικότερα, ανέφερε ότι η παρουσιάστρια είχε την εντύπωση πως εκείνη την ώρα δεν φαινόταν η ίδια στην οθόνη, αλλά ακουγόταν μόνο η φωνή της, η οποία πλαισίωνε τις εικόνες κάποιου ρεπορτάζ. Έτσι, η «κίνησή» της ήταν «μια χιουμοριστική απάντηση προς τους τεχνικούς του στούντιο, οι οποίοι προσποιούνταν ότι υπέσκαπταν τη δουλειά της».
Ωστόσο, χθες στελέχη του σταθμού προέβησαν σε απόλυση της Λιμάνοβα, χαρακτηρίζοντας την πράξη της «μη αποδεκτή» και «μη επαγγελματική».

Ρωσική λατρεία για Κύπρο και Ελλάδα έφερε την πρόκριση του ΑΠΟΕΛ!

http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=28247&Itemid=139



Image
Στον αγώνα Ζενιτ-ΑΠΟΕΛ στην Αγία Πετρούπολη, οι Ρώσοι φίλαθλοι απλά δεν μπορούσαν να κρύψουν την αγάπη του για την Κύπρο και την Ελλάδα και την απέχθειά τους για τους εισβολείς στην Μεγαλόνησο: Για πρώτη φορά, ίσως στην ιστορία των αγώνων της UEFA, οπαδοί μιας ομάδας, ανάρτησαν πανό που υποστήριζε την … αντίπαλη ομάδα ("΄ΚΥΠΡΟΣ ΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ") και την χώρα από την οποία προέρχεται! Όταν δε, διεκόπη ο αγώνας λόγω καπνογόνων, οι Ρώσοι έκαψαν και μία τούρκικη σημαία!
Μάλιστα τα συνθήματα ήταν γραμμένα στα ελληνικά στις κερκίδες όπου βρίσκονταν οι φίλαθλοι της Ζενίτ και παρά την απαγόρευση της UEFA για ανάρτηση πανό με πολιτικά συνθήματα οι φίλαθλοι της ρωσικής ομάδας καθώς και η διοίκηση της σημαντικότερης ρωσικής ομάδας των τελευταίων χρόνων, απέδειξαν εμπράκτως ότι στέκονται στο πλευρό της Κύπρου, και αποκηρύσσουν το ψευδοκράτος, που αυθαίρετα έχει θέσει υπό κατοχή το βόρειο τμήμα του νησιού.
Image
Το σπουδαιότερο είναι ότι όταν πληροφορήθηκε η διοίκηση της ρώσικης ομάδας για την επικείμενη ανάρτηση του πανό, επικρότησε την κίνηση, προτρέποντας τους οπαδούς να το «σηκώσουν» και θα πληρώσουν οποιοδήποτε χρηματικό πρόστιμο επιβάλλει η ΟΥΕΦΑ, εφόσον η ανάρτηση πανό με πολιτικό περιεχόμενο απαγορεύεται.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, ήταν αδύνατον για το ΑΠΟΕΛ να μην αποσπάσει θετικό αποτέλεσμα (0-0) και να προκριθεί έτσι για πρώτη φορά στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ μια κυπριακή ομάδα στους «16» καλύτερους της διοργάνωσης.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

VIDEO: Τζαβέλα: Να καεί η Ελλάδα για το καλό της Ευρώπης! ΒΡΕ ΟΥΟΥΟΥΟΥΣΤ!!!


Η αγόρευση της ευρωβουλευτή του ΛΑΟΣ Τζαβέλα προκαλεί έκπληξη! «Χαίρεται» που η Ελλάδα έγινε το πειραματόζωο της Ευρώπης και προτείνει αν είναι να καεί η Ελλάδα να καεί για το καλό της Ευρώπης!
‘Ελεος!
Δείτε το Video


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου