«Το βιβλίο μου «Βία και καταναλωτισμος» που κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες από τις εκδόσεις Αρμός, είναι η σύνθεση, η προέκταση και ίσως η ωρίμανση προηγούμενων μελετών μου.
Η πρώτη από αυτές, άρχισε όταν ξεκίνησα την εκπαίδευση μου στην παιδοψυχιατρικη σε ένα νοσοκομείο της Γαλλίας και αφορούσε την “Νευρική Ανορεξία” που στα γαλλικά ονομάζεται “Ψυχική Ανορεξία” καθώς οι παράγοντες που την προκαλούν είναι ψυχικοί.
.jpg)
Είχε εισαχθεί τότε στο τμήμα που βρισκόμουν μια έφηβη 17 ετών που ζύγιζε 27 κιλά με ύψος 165 εκατοστά. Η εικόνα της ήταν τρομακτική, σαν ένας σκελετός που μετακινούνταν όρθιος! Η κοπέλα αυτή είχε ήδη νοσηλευτεί σε κλινικές στα δύο χρόνια που προηγούνταν και μετά από κάθε έξοδο της, έχανε τα λίγα κιλά που είχε πάρει κατά τη νοσηλεία της. Το γεγονός αυτό και η επικίνδυνη σωματική της κατάσταση, ώθησε τους συναδέλφους που χειρίζονταν το τμήμα να εφαρμόσουν αυστηρούς όρους νοσηλείας: πλήρη απομόνωση, ζύγισμα κάθε μέρα, κλπ.
Η κοπέλα δεν μιλούσε σε κανέναν, ούτε και σε μένα που της έκανα μια καθημερινή επίσκεψη, και, παρά την αδυναμία της, περνούσε το χρόνο της σε ένα αδιάκοπο πήγαινε-έλα στο διάδρομο μπροστά από το δωμάτιο της. Είχα έτσι την εντύπωση πως έβλεπα ένα άγριο ζώο φυλακισμένο στο κλουβί του και με το οποίο δεν είχα καμία επικοινωνία! Όντας, έτσι, σε απόγνωση να κάνω κάτι να τη βοηθήσω και βλέποντας τα πήγαινε-έλα του εξαντλημένου σώματός της σαν να ήθελαν να εκφράσουν κάτι, της πρότεινα να αντικαταστήσει αυτές τις κινήσεις, έστω και για λίγο, γράφοντας ένα ημερολόγιο ή ότι άλλο ήθελε. Δεν μου απάντησε τίποτα.
Η έκπληξη μου ήταν μεγάλη όταν μετά δύο μέρες ήρθε στο γραφείο μου και μου έδωσε μια σελίδα γραφής που εμπεριείχε σχόλια από τη διαμονή της στο νοσοκομείο. Διάβασα φωναχτά τα γραφόμενα και σε κάποια σημεία έκανα κάποιες σκέψεις.
Την επαύριο επαναλήφθηκε η ίδια σκηνή, με μια άλλη σελίδα ημερολογίου που εμπεριείχε και σχόλια που αφορούσαν τις δικές μου σκέψεις. Η σκηνή αυτή συνεχίστηκε για τρεις μήνες και πήρε μορφή ψυχοθεραπείας. Δεν μιλούσε ποτέ, αλλά τα γραφόμενά της σχολίαζαν τις παρατηρήσεις μου πάνω σ’ αυτά που έγραφε τα οποία έφεραν στην επιφάνεια αναρίθμητα παιδικά βιώματα. Η ομιλία έγινε δυνατή μετά από τρεις μήνες, το ημερολόγιο συνεχίστηκε για άλλους τρεις, οπότε και βγήκε απ’ το νοσοκομείο έχοντας ξαναβρεί το φυσιολογικό της βάρος και κυρίως μια αυτοκατανοηση των δυσκολιών της. Η ψυχοθεραπεία συνεχίστηκε σε εβδομαδιαίο ρυθμό ένα χρόνο ακόμα. [...]
Διαβάστε το πως γράφτηκε το βιβλίο του ψυχαναλυτή Κώστα Νασίκα, Βία και Καταναλωτισμός, εκδ. Αρμός.:
https://tvxs.gr/politismos/vivlio/o-kostas-nasikas-sto-tvxs-gia-to-vivlio-via-kai-katanalotismos/
Κρυσταλία Πατούλη
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας – Δημοσιογράφος
6944203863
***
- Σεμινάριο Αφήγηση Ζωής (afigisizois.wordpress.com/about/)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου