Η Νοέλ Μπάξερ απαντά στο ερωτηματολόγιο της Βάσως και του Bookia.gr

Η Νοέλ Μπάξερ είναι συγγραφέας. Είναι γυναίκα. Σύζυγος. Μητέρα. Φίλη. Ποιήτρια. Είναι ο άνθρωπος που μπορεί να σε μεταφέρει μαγικά με τις λέξεις της, γραπτές ή προφορικές, από τον τόπο που βρίσκεσαι σε κάποιον άλλον, πιο όμορφο. Ακόμη κι όταν σε βασανίζει κάτι, η Νοέλ είναι ο άνθρωπος που θα σου πετάξει αυτό που σε βαραίνει. Απόλυτα λογικά θα σου δείξει τι κρύβεται πίσω απ' αυτό το βάρος και πως δεν χρειάζεται να το κουβαλάς. Αρχικά, όταν ετοίμαζα αυτή την ιδέα του ερωτηματολογίου, είχα σκεφτεί πως θα την εξαιρέσω μιας και είμαστε φίλες. Δεν ήθελα να βάζω ανθρώπους με τους οποίους έχω προσωπική σχέση. Όμως, κατέληξα πως η Νοέλ δεν είναι δική μου φίλη. Ανήκει και αφορά τους πάντες. Έτσι πρέπει. Σήμερα έχει τα γενέθλιά της. Χρόνια πολλά Νοέλ. Μακάρι ο κόσμος να σου δώσει απλόχερα όλα όσα σου αξίζουν.

Κι εδώ είναι οι απαντήσεις του στο ερωτηματολόγιο για τα βιβλία.  Η ενέργεια αυτή βασίζεται στη συνέργεια του δικού μου γραφείου και του Bookia.gr

Θυμάστε το πρώτο βιβλίο που διαβάσατε; Ούτε το πρώτο ούτε το δεύτερο. Στο σπίτι μας το διάβασμα έβλεπα πως ήταν μια τακτική διαδικασία όπως το μαγείρεμα και το πλύσιμο, οπότε δεν θα μου έκανε εντύπωση όταν έπιασα το πρώτο μου βιβλίο ώστε να καταγραφεί ως κάτι ιδιαίτερο και σημαντικό. Ως το πρώτο βιβλίο που διάβασα, αξίζει τιμής ένεκεν να ονομάσω το πρώτο που με συντάραξε σε βαθμό που να με κάνει συνειδητή αναγνώστρια. Ήταν «Τα σταφύλια της οργής» του Στάινμπεκ. Αναφερόταν σε άγνωστη χώρα, σε άγνωστη φύση και σε άγνωστες σε μένα καταστάσεις, ώσπου γυρίζοντας σελίδα ήρθε μπρος στα μάτια μου η συγκλονιστική σκηνή που η μητέρα προσφέρει τον μαστό της στον άγνωστο άντρα που πεθαίνει από πείνα. Έπαθα την πλάκα μου! Το θυμάμαι ακόμη! Η ικανοποίηση ήταν τέτοια που την αναζητώ σε κάθε μυθιστόρημα που διαβάζω έκτοτε. Ήταν το πρώτο μου βιβλίο, λοιπόν. Στις αρχές του Γυμνασίου. Υπάρχει κάποιο βιβλίο που ανατρέχετε, συχνά-πυκνά, σ’ αυτό; Την Ιλιάδα και την Οδύσσεια νομίζω πως φυλλοροώ αρκετά συχνά. Αν προσθέσουμε και τις φορές που σκέφτομαι τα ομηρικά έπη ή έρχονται από μόνα τους στο μυαλό μου, τότε μιλάμε για πυκνά-πυκνά. Παραπάνω από συχνά. Χωρίς λόγο δεν συνηθίζω να ανατρέχω σε βιβλία που έχω διαβάσει. Διαβάζω αργά και συγκρατώ αρκετά. Το αναλύω όσο το διαβάζω, επιστρέφω σε προηγούμενες σελίδες, και κάνω σκέψεις με το βιβλίο ανοικτό στα γόνατά μου. Όταν το τελειώσω και το κλείσω νιώθω πως έχω πιεί τους χυμούς του. Μπορεί να μην θυμάμαι μετά από χρόνια το όνομα του ήρωα, θυμάμαι όμως πολύ καλά τη «γεύση», αυτή την πολύ ιδιαίτερη πολυαίσθηση που είναι μαζί και εικόνα και χρώμα και οσμή και ήχος. Θέλω εκείνη τη γεύση να κρατάω, εκείνη που νοσταλγώ. Πονηρά λοιπόν αποφεύγω να τα ξαναδιαβάσω ωριμότερη και πιο κουρασμένη. Έτσι, θα μου πείτε, χάνω πιθανώς τη νέα γεύση που θα μου έδινε το συγκεκριμένο βιβλίο. Θα συμφωνήσω αμέσως μαζί σας, …όμως θέλω την παλιά μου. Πόσα βιβλία διαβάζετε τον χρόνο; Εξαρτάται σε ποια φάση βρίσκομαι. Άμα συνθέτω ένα νέο μυθιστόρημα, αφιερώνω όλο τον χρόνο μου εκεί που ταξιδεύει ο νους μου. Κάθε νέο βιβλίο μου έχει για χάρη του ένα ράφι στη βιβλιοθήκη. Μελετάω πολύ. Φορές-φορές νομίζω μάλιστα πως το παρακάνω. Όταν γράφω, πάλι, αποφεύγω να διαβάζω μυθιστορήματα άλλων συγγραφέων. Δεν με πειράζει να διαβάσω κάτι άλλο όπως ποίηση, ιστορικά και δοκίμια, αλλά δεν θέλω να εμπλακώ στη ζωή άλλων ηρώων βιβλίου ούτε να μεταφερθώ σε διαφορετική εποχή από τη δική μου, εκεί που ζω όσο γράφω το μυθιστόρημα. Τα μαζεύω τα καινούργια μυθιστορήματα για μετά. Μετά, του δίνω και καταλαβαίνει! Ποιον ήρωα βιβλίου έχετε ερωτευτεί; Καραγατσικού τύπου ήρωες ερωτεύομαι. Επίσης, συνηθισμένους μη ηρωικούς ανθρώπους που, μία κατάλληλη στιγμή, φτάνουν σε μια κορύφωση μεγαλείου. Τους αγαπώ γι’ αυτό. Για το ηφαίστειο που έσκασε στα χέρια τους. Σε ποιο σημείο του σπιτιού σας διαβάζετε συνήθως; Στο σαλόνι και στην κουζίνα. Στο κρεβάτι σπανιότερα. Καμιά τυχερή Κυριακή. Κρατάτε σημειώσεις ή υπογραμμίζετε στα βιβλία; Γουρλώνω τα μάτια μου όταν βλέπω κάποιον να διαβάζει και να υπογραμμίζει. Έχω έναν φίλο, γερό αναγνώστη, που το κάνει κι ακόμη δεν μπόρεσε να με πείσει τι καλό βγάζει από αυτό. Άμα θέλω να κρατήσω ένα σημείο, να βάλω κάποιο σημάδι, βάζω έναν αυτοκόλλητο σελιδοδείκτη. Αν πάλι θέλω να σημειώσω κάτι, το γράφω σε χαρτί και το βάζω ανάμεσα στις σελίδες. Σημειώσεις στο πλάι έκανα στα πανεπιστημιακά βιβλία. Ούτε ανέτρεξα ξανά κι όποτε έτυχε να πέσω σε μια τέτοια σελίδα, διαβάζω την παλιά μου σημείωση κι απορώ γιατί την έγραψα. Κάτι που είναι σημαντικό σήμερα δεν είναι απαραίτητα σημαντικό και στο μέλλον. Ποιο είναι το χειρότερο βιβλίο που διαβάσατε ποτέ; Δεν το έψαξα ποτέ. Σίγουρα συνέβη και σε μένα αλλά δεν το συγκράτησα. Πέρασε κι έφυγε. Το έδιωξε μακριά μου το επόμενο καλό βιβλίο. Δεν συμφωνώ απόλυτα με τη ρήση ότι κάθε βιβλίο έχει κάτι να δώσει στον αναγνώστη. Υπάρχουν βιβλία που κακώς τυπώθηκαν και κακώς διαβάστηκαν. Τα βιβλία σας τα δανείζετε; Τα χαρίζετε; Δεν χαρίζω βιβλία μου για έναν πολύ απλό λόγο. Αν είναι καλό, το θέλω. Αν δεν είναι σούπερ καλό, πόσο μάλλον αν είναι κακό, ντρέπομαι. Από την άλλη, δεν μ’ αρέσει να δανείζω τα καλά μου τα βιβλία, όμως ακόμη δεν έχω βρει έναν όμορφο τρόπο να το αποφεύγω. Έτσι έχω χάσει μπόλικα αγαπημένα. Με ενοχλεί να δείχνω σαν εγωιστικό παιδί που δεν θέλει να αποχωριστεί το παιχνίδι του, και συμφωνώ θεωρητικά πως η γνώση, καθώς και η απόλαυση, η αναγνωστική εννοώ, είναι καλό να μεταδίδεται. …Όχι όμως με τα βιβλία μου. Πριν αγοράσετε ένα βιβλίο, διαβάζετε την πρώτη ή την τελευταία παράγραφο; Την πρώτη παράγραφο οπωσδήποτε. Το τέλος όχι. Απορώ που υπάρχει κόσμος που το κάνει. Δεν θα χάλαγα με τίποτα το ταξίδι. Τόση Οδύσσεια κάτι μου άφησε! Περιμένω να με φτάσει ο συγγραφέας ως την τελευταία του σελίδα. Είμαι βεβαία πως το έχει σκεφθεί και το έχει στήσει πολύ καλά. Γιατί να το χαλάσω; Τον αφήνω ως αναγνώστριά του να με περιποιηθεί. Έχετε φλερτάρει ποτέ χρησιμοποιώντας ατάκα από ένα βιβλίο; Δεν έτυχε. Δεν είμαι καλή στην αποστήθιση έτσι κι αλλιώς. Ούτε το αντίθετο συνέβη, να με φλερτάρουν με ατάκα βιβλίου. …Εκτός αν το έκαναν και δεν το κατάλαβα. Πάντως, κι ας γράφω ατάκες για τα βιβλία μου, δεν θα με έλκυε κάποιος που δεν έχει δικό του λόγο. Αν κάποιος σας κλείδωνε ένα βράδυ σε ένα βιβλιοπωλείο, σε ποια κατηγορία βιβλίων θα διανυκτερεύατε; Στα μυθιστορήματα. Αν είχε φεγγίτη το βιβλιοπωλείο και μ’ έβλεπε το φεγγάρι, τότε θα διάβαζα φωναχτά ποίηση. Τι τίτλο θα δίνατε στην αυτοβιογραφία σας; «Tα πάντα πριν την τελεία» Χαρακτηρίστε τον εαυτό σας σε πέντε επίθετα. Εκδηλωτική, αισιόδοξη, μαχητική, πιστή, μυαλωμένη. Τι κάνετε τώρα και ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Αυτό το διάστημα ασχολούμαι με την επιμέλεια του νέου μου μυθιστορήματος που θα κυκλοφορήσει την άνοιξη. Μετράω τον χρόνο αντίστροφα. Έχει τίτλο «Το χνάρι που δεν έσβησε» και κυλάει πάνω σε τρομερά ενδιαφέρουσες εποχές της νεώτερης ελληνικής ιστορίας: Μεταξάς, Χούντα και πιο ύστερα. Πολύ διάβασμα! Τώρα είμαι στην αρκετά πονεμένη φάση που αποχαιρετώ τους ήρωές μου για να τους παραδώσω τελεσίδικα κι ανεπιστρεπτί στον έξω κόσμο. Πέρασα μαζί τους μεγάλο διάστημα, μεγαλύτερο από κάθε μου άλλο μυθιστόρημα, κι ο αποχωρισμός είναι κομματάκι δύσκολος. Την άνοιξη, όμως, θα σταθώ στην άκρη χαμογελαστή και θα τους αφήσω να περάσουν από δίπλα μου παρέα με τους νέους φίλους τους, τους αναγνώστες. Παράλληλα, ξεκίνησα και στήνω το επόμενό μου μυθιστόρημα, έχω μια επίμονη ηρωίδα που με τραβάει από το μανίκι. Με βοηθάει το κορίτσι αυτό να απομακρυνθώ από τον Μεταξά και τα σκούρα χρόνια της εποχής του και να γυρίσω στο σήμερα. Να θυμηθώ όταν γράψω το βιβλίο να είμαι καλή μαζί της.

Εάν θέλετε να δείτε τι απάντησε ο Γιώργος Νανούρης σ’ αυτό το ερωτηματολόγιο μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ. Η Victoria Hislop, κάντε κλικ εδώ Ο Θοδωρής Καλλιφατίδης, εδώ O Γιάννης Σεβδικαλής, εδώ καιο ο Γιώργος Καπουτζίδης, εδώ

Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας! Ελπίζω να μάθατε κάτι που δεν το ξέρατε κι εύχομαι να κερδίσουμε πολλούς νέους και θερμούς αναγνώστες! Βάσω Σωτηρίου  Δημόσιες Σχέσεις & Επικοινωνία  Τηλ: +30 211 400 5461  Κιν.:. +30 6936 159 835  www.vassosotiriou.gr Email: vasso_sotiriou@hotmail.com  Facebook: Vasso Sotiriou