Ευρωπαϊκή Ένωση και Τσίπρας. Θεέ μου γλείψιμο τα παπαγαλάκια. (Toυ πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

Ούτε λίγο ούτε πολύ, μας εμφάνισαν το άρθρο στη γαλλική εφημερίδα, που έκανε λόγο για την Ευρώπη των δύο ταχυτήτων, ως πολιτικό σεισμό και παγκόσμια ανακάλυψη.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση – που ξεκίνησε με την ΕΖΕΣ και την ΕΟΚ – είναι μια και μόνη και με μια ταχύτητα. Αυτή της αποικιοποίησης της Ελλάδας, εναντίον της οποίας η ΕΔΑ, στις 31-3-1961 άρχισε εκστρατεία.

Σε σχετική της ανακοίνωση, η Διοικούσα Επιτροπή της, έκανε λόγο για «απαθλίωση του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού», για τον «θανάσιμο ανταγωνισμό της βιομηχανίας μας από τις χώρες της κοινής Αγοράς», στον περιορισμό της γεωργικής παραγωγής» και πάει λέγοντας (Για το ζήτημα αυτό βλ. Τ.Τρίκκα: «ΕΔΑ (1951-1967)», τομ. β’ εκδ. «Θεμέλιο», Αθήνα 2009, σελ. 898-901, όπου το κεφάλαιο: «Να μη γίνουμε αποικία των έξι».

Είχε προηγηθεί ο διανοητής Η.Ηλιού, ο οποίος ήδη από το 1957 άσκησε οξύτατη κριτική κατά της τότε κοινής Αγοράς και ΕΖΕΣ (βλ. «Αυγή» της 19 και 20 Ιουλίου 1957), που αποτέλεσε τη βάση της μελέτης του: «Η Ελληνική Οικονομία κάτω από τον οδοστρωτήρα της Κοινής Ευρωπαϊκής Αγοράς».

Από την «προφητική» εκείνη μελέτη μεταφέρω μόνο τούτες τις αράδες: «Η τυχόν ενσωμάτωσις της χώρας εις την Ελευθέραν Ζώνην Ευρωπαϊκών Συναλλαγών, και μέσον αυτής εις την τροχιάν της δυτικοευρωπαϊκής Κοινής Αγοράς αποτελεί τον μεγαλύτερον κίνδυνον δια τον ελληνικόν λαόν και πρόκειται ν’ αποβή, αν τελικά επραγματοποιείτο, γεγονός τόσον ολέθριον δια την Ελλάδα, όσον η ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ή η γερμανοϊταλοβουλγαρική κατοχή» (βλ. Τ.Τρίκκα, τομ. Α’, σελ. 486-487).

Ήταν τότε που η ΕΟΚ θεωρήθηκε – πολύ σωστά - ως «λάκκος των λεόντων» (και αυτή την άποψη υποστήριξε και ο γράφων στη διπλωματική του εργασία στο Οικονομικό Τμήμα του Παν/μιου Αθηνών στα 1963-1964).

Το κακό είναι ότι οι σημερινοί σοσιαλιστές του γλυκού νερού αρνούνται να διδαχθούν από το παρελθόν έστω και από τα λάθη του.

Ο διανοητής όμως Ηλιού δεν δίσταζε να διδάσκεται γιατί δεν ήταν κομπλεξικός και για αυτό, όταν στα 1975 του είχα στείλει τη μελέτη μου για την «συγχώνευση των κοινοτήτων στην Ελλάδα», στην από 12-12-1975 επιστολή του μου έγραφε και τα εξής: «Αγαπητέ μου Πάνο˙ πολύ ευχαριστώ για το τόσο ενδιαφέρον βιβλίο σου. Το διάβασα με πολύ προσοχή… το διατηρώ στην ιδιαίτερη θέση της βιβλιοθήκης μου όπου τοποθετώ τα βιβλία «εις πρώτην ζήτησιν», εφόδιά μου για κοινοβουλευτική δραστηριότητα. Τόσο το έκρινα χρήσιμο… Με τη φιλία μου..» (Το πλήρες κείμενο της επιστολής βλ. στο έργο μου:  «Η άγνωστη Τοπική Αυτοδιοίκηση» εκδ. «Πελασγός» - Γιαννάκενας – Αθήνα 2014, σελ. 148).

Τώρα γέμισε η Ελλάδα «αριστερούς» που δεν μάτωσαν για την Αριστερά, δεν υπέφεραν, δεν την αγάπησαν και δεν την κατανόησαν.

Έγινε η θάλασσα γιαούρτι και… ξύνησε!

Καταλήγω: Μια είναι η ταχύτητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Αυτή που οδηγεί στο Λάκκο των Λεόντων.

Παπαγαλάκια ηρεμήστε. Θα πάρετε κι εσείς πόστα με τη σειρά σας.

Μην ξοδεύεται γρήγορα το σάλιο σας από το γλείψιμο!

 

Αθήνα 15/06/2015

 

Πολιτικές υποθήκες:

M.Γκορμπατσώφ: «Είμαστε όλοι μαθητές και δάσκαλός μας είναι η ζωή και ο χρόνος».

Α.Πάρνης: ‘’Στη σταλινική περίοδο ολόκληρη η Ρωσία ήταν σ’ αυτά τα άγρια χρόνια μια απέραντη δυστυχία μεταμφιεσμένη σε "ευτυχία"’’

Μ. Ναπολέων: ‘’Αν υπήρχε μια μοναρχία από γρανίτη, οι ιδέες των θεωρητικών θα ήταν αρκετές ώστε να τη μετατρέψουν σε σκόνη’’

Π.Παπαγαρυφαλλου: ‘’Η ουτοπία και η εξέγερση είναι οι δίδυμες αδελφές που αποτελούν τον εμβρυουλκό του μέλλοντος’’

Α.Καμύ: ‘’Χάσμε και την αρετή της εξέγερσης’’

Ευριπίδης: ‘’Μόνο ο δούλος δεν λέει τη γνώμη του’’

Τ.Μπέρκλεϊ: ‘’Αν λίγοι άνθρωποι ξέρουν να σκέπτονται, όλοι ωστόσο θέλουν να έχουν γνώμη’’

Πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

 

ΣΗΜ. Ο γράφων με το ‘’λευκό’’ και την αποχή σαράντα χρόνων δεν πήρε μέρος στη δολοφονία της πατρίδος του.