Περί Ταλλεϋρανδου και λάθους στη «Βουλή» (Πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

Περί Ταλλεϋρανδου και λάθους στη «Βουλή»

Μονομαχία στη «Βουλή» ανάμεσα στον Α. Τσίπρα και τον Α. Σαμαρά γύρω από μια γνωστή φράση του καιροσκόπου υπουργού Εξωτερικών Ταλλεϋρανδου (1754-1838), η οποία ειπώθηκε στον Μ. Ναπολέοντα για τον εξής λόγο και έχει ως εξής, όπως το γεγονός καταγράφεται από τον εν Γενεύη διατριβόντα συγγραφέα πολλών έργων Ν. Καλογερόπουλο.

Αντιγράφω: «Όταν ο Ναπολέων παρετήρησεν ότι η δολοφονία του δουκός ντ’ Άνγκεν, το 1804, ήταν έγκλημα, ο Ταλλεϋρανδος του απάντησε: «….. ήτο χειρότερον από έγκλημα. Ήτο λάθος» (βλ. το έργο του Ν. Καλογερόπουλου: «Ο μαρξιστικός μύθος», Αθήνα 1984, σελ. 74).

Όπερ σημαίνει ότι το πολιτικό λάθος είναι πολύ χειρότερο από το έγκλημα, γιατί ένα πολιτικό λάθος, ανάλογα της βαρύτητας και των συνεπειών του, σφραγίζει τη ζωή των λαών, των κρατών και των εθνών για δεκαετίες ή για αιώνες. Αυτό το λάθος το ζωγραφίζει παραστατικά και διεισδυτικά η λογοτέχνης Ελευθερία Παπαγαρυφάλλου, κάνοντας κριτική στην απόφαση της ηγεσίας του Κ.Κ.Ε., τον Φεβρουάριο του 1946, να προχωρήσει στην ένοπλη ρήξη.

Να, οι στίχοι του:

«Το λάθος το πολιτικό»

Το λάθος το πολιτικό είναι έγκλημα τρανό

Ξεστρατίζει τη ζωή κι ανοίγει εθνική πληγή

Που για καιρό θα αιμορραγεί.

Το λάθος το πολιτικό τη ζωή σφραγίζει

Και την κοινωνία πισωγυρίζει

Το λάθος το πολιτικό πρέπει να’ ναι δύσκολα συγχωρετό

Αν και οι άνθρωποι το ξεχνούν αυτό.

Όμως, τούτο το λάθος το τρανό

Είναι δύσκολα αποτρεπτό

Μοιάζει με το μύθο του Σισύφου

Κι’ αναπότρεπτα ο άνθρωπος θα πορεύεται μ’ αυτό

 

(δημοσιεύεται στο έργο μου: «Γιάννης Παπαγαρυφάλλου: Θύμα Διπλής Δολοφονίας», εκδ. «Ergo», Αθήνα 2000, σελ. 127. Πρβλ και το άρθρο μου: «το πολιτικό λάθος ως εθνικό έγκλημα», («Πολιτικά Θέματα» της 28-6-1993)).

Συνεπώς: πολιτικοί ή πολιτικάντηδες δεν απαλλάσσονται με την ανάλατη φράση: «κάναμε λάθη».

Όταν όμως τα λάθη έχουν ολέθριες συνέπειες στους λαούς και στο κράτος, αυτό ΔΕΝ είναι αρκετό. Απαιτεί αυτοκτονία ή έκτακτα Στρατοδικεία.

Προεκτείνοντας το λάθος σε ευρύτερους ορίζοντες σημειώνω και τούτη την άποψη του φιλόσοφου της απαισιοδοξίας, του Γερμανού Α. Σοπενχάουερ (1788-1860), ο οποίος έγραψε: «Αν τα λάθη των βασιλιάδων είναι η καταστροφή των κρατών, τα λάθη των μεγάλων πνευμάτων απλώνουν την ολέθρια επίδρασή τους σε γενεές, σε αιώνες ολόκληρους» (βλ. το έργο του: «Ο κόσμος σαν βούληση και σαν παράσταση», εκδ. «Αναγνωστίδη», Αθήνα χ.χ. σελ. 61).

Όμως, οι εν Ελλάδι πολιτικάντηδες εξισώνουν τα λάθη τους με παίγνιο, γεγονός το οποίο κριτικάρισα εδώ και χρόνια (βλ. π.χ. τα άρθρα μου: «Τα παιδία παίζει», στο μηνιαίο περιοδικό «Ηλιαία», τευχ. Μαρτίου 2007 – «Αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας», στο ίδιο τευχ. Φεβρουαρίου 2006 – και «Η συγγνώμη και η συγχώρεση ως θεσμοί κοινωνικής αδικίας», τευχ. Απριλίου 2006).

 

Αθήνα 17/12/2014

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

-Για επικοινωνία πατήστε το λινκ της επιτροπής.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερα

 θέματα, μπορεί να επισκεφθεί την ιστοσελίδα της Επιτροπής. (http://ethnikonthematon.blogspot.gr)

 

 

Μια εξήγηση του γράφοντος

Γράφω: Για να υπενθυμίζω στους εναλλασόμενους εξουσιαστές ότι δεν είμαι πολιτικός Αυστραλοπίθηκος.

Για να θυμίζω τη μνήμη εκείνων που θυσιάστηκαν άδικα για την Ελλάδα, που πρόδωσαν οι σύγχρονοι Εφιάλτες. Γιατί η σιωπή σημαίνει συνενοχή και έγκριση.

Πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου