Η διαφθορά και ο Πανάρχαιος Ελληνικός Μύθος. (Πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

Η διαφθορά και ο Πανάρχαιος Ελληνικός Μύθος.

«Υψηλός πάντα ο δείκτης διαφθοράς στην Ελλάδα» («Η Καθημερινή», 4 Δεκεμβρίου).

 

Αυτός είναι ο τίτλος του σχετικού ρεπορτάζ από στοιχεία ερεύνης της Διεθνούς Διαφάνειας, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα «βρίσκεται στην 69^η θέση μεταξύ 175 χωρών» και ειδικότερα «στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης». Το σημειώνω γιατί κάπου κάπου κάποιοι αναγνώστες και φίλοι μου λένε ότι επιμένω σ’ αυτό το θέμα της ηθικής.

Ο γράφων έχει την εδραία πεποίθηση ότι όλα αυτά τα σαράντα χρόνια της πολυεπίπεδης και πολύμορφης σήψης που κυριαρχεί στο δημόσιο και κοινωνικό βίο της Ελλάδας, αποτέλεσε την κύρια αιτία της σημερινής μας κακοδαιμονίας.

Πρώτα κατέρρευσε ηθικά το ελληνικό κράτος και η κοινωνία του και ακολούθησε η οικονομική χρεωκοπία και η κατάρρευση των αξιών όλων των μορφών.

Ένα κράτος και μια κοινωνία χωρίς ηθικό έρμα δεν έχουν καμία απολύτως προοπτική υπάρξεως. Στην πορεία του χρόνου θ’ απορροφηθούν από άλλα κράτη και άλλους πολιτισμούς ή θα τα αφανίσει ο Δίας όπως έλεγε ένας πανάρχαιος Ελληνικός μύθος της εποχής του σιδήρου, που λέει: «Περνώντας οι γενιές τραβάνε στο χειρότερο. Θα φτάσει τότε ένας καιρός που οι άνθρωποι σε φοβερή κατάντια θα λατρεύουν τη δύναμη: Θα λένε πως μονάχα η δύναμη είναι δίκιο και το αγαθό κανένας δε θα το σέβεται. Στο τέλος, όταν δεν θα υπάρχει αγανάκτηση για το άδικο κι’ ούτε ντροπή μπροστά στην αθλιότητα, ο Δίας θα τους αφανίσει όλους. Κι’ όμως, μπορεί να γίνει κάτι, μπορεί, αν οι άνθρωποι σηκωθούν και ρίξουνε τους κυβερνήτες που τους ποδοπάτησαν» (Αναφέρεται ως μόττο από τον κοινωνικό φιλόσοφο Ε. Φρομ στο έργο του: Ανατομία της ανθρώπινης καταστροφικότητας, εκδ. «Μπουκουμάνη», Αθήνα 1977).

Να, γιατί, επιμένω στο ζήτημα της ηθικής υποστάσεως των Ελλήνων που συντηρούν διεφθαρμένες εξουσίες, οι οποίες με τη σειρά τους τους διαφθείρουν (βλ. το άρθρο μου: «Η διαλεκτική της διαφθοράς μεταξύ εξουσίας και κοινωνίας», στο «Πολιτικά Θέματα» της 21-5-1993).

Επιμένω στο εθνικό ζήτημα – της διαφθοράς, όχι λόγω ηθικολογίας αλλά για λόγους ουσιαστικής ύπαρξης της Ελλάδας από κάθε άποψη, αγωνιζόμενος – έστω και ουτοπικά – για την διάδοση της ηθικοκρατίας.

Επιμένω στη συντριβή του σημερινού άθλιου και σάπιου συστήματος εξουσίας, γιατί απ’ αυτό διαχέεται η διαφθορά προς τα κάτω, όπως έγραφε εδώ και 250 χρόνια ο Γάλλος πολιτικός στοχαστής Μοντεσκιέ: «Ο λαός πέφτει σε συμφορά, όταν αυτοί στους οποίους έχει εμπιστευθεί τον εαυτό του, επειδή θέλουν να κρύψουν τη δική τους διαφθορά, ζητούν να τον διαφθείρουν. Για να μην βλέπει την φιλοδοξία τους, του μιλούν πάντα για το μεγαλείο του» (βλ. «Το πνεύμα των Νόμων», εκδ. «Αναγνωστίδη» Αθήνα χ.χ. σελ. 118-119). Έχω τη γνώμη ότι αυτές τις διεισδυτικές διαπιστώσεις τις έκανε ο Γάλλος πολιτικός φιλόσοφος Σ. Μοντεσκιέ (1689-1755) για τους Έλληνες πολιτικάντηδες, τούτων των χρόνων της απόλυτης σήψης, κατά τη διάρκεια των οποίων ανασκολόπισαν όλες τις ηθικές αξίες μας και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο έγραψα: «Ν’ ανασκολοπιστούν οι ανασκολοπίζοντες» (βλ. Μηνιαίο περιοδικό «Ηλιαία» τευχ. Μαΐου 2007). Όλα δείχνουν ότι ετούτα τα χρόνια το λεγόμενο κράτος των Ελλήνων και η κοινωνία του βιώνουν όλα τα σημάδια του πανάρχαιου μύθου και συνεπώς – μ’ αυτή την έννοια – φτάνουν στον αφανισμό τους, εκτός κι’ αν, όπως λέει ο μύθος «σηκωθούν και ρίξουνε τους κυβερνήτες που τους ποδοπάτησαν». Ιδού το τραγικό και ιστορικό δίλημμα: Θ’ αποφασίσουμε να σηκωθούμε ή θα ψοφήσουμε;

Καταλήγοντας θα έλεγα ότι η σημερινή Ελλάδα, ανατίναξε τις ηθικές γέφυρες που τη συνδέουν με την κλασσική αρχαιότητα – και πιο μπροστά – στην οποία τα ζητήματα της ηθικής καλλιεργήθηκαν από κάθε άποψη και ιδιαίτερα από τον «θεωρούμενο ως θεμελιωτή της ηθικής φιλοσοφίας» Σωκράτη (Για την εξέλιξη της ηθικής και την ουσία της από τα πανάρχαια χρόνια βλ. την έξοχη πραγματεία του καθηγητού Κ. Μπέη: «Το πρόβλημα του δικαίου και των ηθικών αξιών» εκδ. «EUNOMIA», Αθήνα 1997).

Όσο πιο γρήγορα γίνει κατανοητή αυτή η ιστορική και εθνική πραγματικότητα, τόσο περισσότερες ελπίδες θα γεννηθούν για τη μη εξαφάνισή μας εκ του προσώπου της γης ως έθνους και ως λαού.

 

Αθήνα 30/12/2014

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

-Για επικοινωνία πατήστε το λινκ της επιτροπής.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερα

 θέματα, μπορεί να επισκεφθεί την ιστοσελίδα της Επιτροπής. (http://ethnikonthematon.blogspot.gr)

 

 

Μια εξήγηση του γράφοντος

Γράφω: Για να υπενθυμίζω στους εναλλασόμενους εξουσιαστές ότι δεν είμαι πολιτικός Αυστραλοπίθηκος.

Για να θυμίζω τη μνήμη εκείνων που θυσιάστηκαν άδικα για την Ελλάδα, που πρόδωσαν οι σύγχρονοι Εφιάλτες. Γιατί η σιωπή σημαίνει συνενοχή και έγκριση.

Πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου