Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Εικόνες και ρεπορτάζ από την παρουσίαση βιβλίου «Νταχάου, προφορικές και επιστολικές μαρτυρίες» του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη στην Αθήνα(Παλιά Βουλή) την Παρασκευή στις 12 Δεκεμβρίου 2014

Παρουσίαση βιβλίου «Νταχάου, προφορικές και επιστολικές μαρτυρίες» στην Αθήνα(Παλιά Βουλή) την Παρασκευή  στις 12 Δεκεμβρίου 2014






Η ημέρα της Παρασκευής στην Αθήνα ήταν βροχερή. Από το πρωί, το άκουσμα της σιγανής βροχής συνόδευε τον περίπατο στην καθημερινή ρότα των Αθηναίων. Το ίδιο συνεχίστηκε και το απόγευμα. Υγρασία, μαζί με το γνωστό διαπεραστικό κρύο που χαρακτηρίζει το κλίμα της πρωτεύουσας. Τα αυτοκίνητα στην οδό Σταδίου ήταν , λόγω βροχής , στην σειρά, σαν  στήλες βαλμένες σε στοίχιση. Ο κόσμος βάδιζε με ανοιχτές τις ομπρέλες  και απολάμβανε τα πλατιά πεζοδρόμια της οδού Σταδίου. Στην συμβολή της οδού Σταδίου με την οδό Κολοκοτρώνη δεσπόζει το επιβλητικό κτήριο της Παλιάς Βουλής. Έξω από την είσοδο του ιστορικού κτηρίου, είναι τοποθετημένο το άγαλμα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Στην πίσω πλευρά του, βρίσκονται τα σκαλοπάτια του Ιστορικού Μουσείου. Μαρμάρινα και επιβλητικά ενώνονται μέχρι την είσοδο, όπου συναντούν τους μαρμάρινους κίονες. Η σιδερένια πόρτα θυμίζει την κραταιά ιστορία του υπέροχου κτηρίου που είναι πια Μουσείο και λειτουργεί καθημερινά.  Ήρθαμε για να παρακολουθήσουμε την παρουσίαση ενός βιβλίου. Είναι αλήθεια ότι δεν δίνεται εύκολα η αίθουσα, επειδή οι υπεύθυνοι του Μουσείου προσέχουν πολύ τις φθορές  του κτηρίου. Μετά  την είσοδο, περπατήσαμε προς το κέντρο. Αριστερά  και δεξιά βρίσκονται δυο πόρτες που οδηγούν στην επιβλητική αίθουσα του παλιού κοινοβουλίου. Όπως  μπαίνεις μέσα, νιώθεις δέος για την ιστορία αλλά και την αρχιτεκτονική της αίθουσας. Στο βάθος υπάρχουν  τα έδρανα,  όπου κάποτε οι πρωθυπουργοί ψήφιζαν τους νόμους του κράτους και αριστερά ο χώρος για τους ομιλητές. Πίσω, η ιερή σημαία «Ελευθερία ή θάνατος». Στην αίθουσα φθάνουν οι πρώτοι καλεσμένοι. Ήρθαν για την παρουσίαση του βιβλίου του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη «Προφορικές και επιστολικές μαρτυρίες» , που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μένανδρος. Η μελέτη αναφέρεται στους πολιτικούς κρατούμενους του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Νταχάου. Είναι σημαντικό γιατί θέμα του είναι οι Έλληνες κρατούμενοι του στρατοπέδου. Ομιλητές της παρουσίασης είναι ο  διευθυντής της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων κ. Βαγγέλης Δρακόπουλος, η ιστορικός κ. Τασούλα Βερβενιώτη, η συγγραφέας και διδάκτορας ιστορίας κ. Μαρία Σαμπατακάκη και συντονιστής της συζήτησης ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Γιάννης Μπασκόζος. Η αίθουσα έχει γεμίσει κατά το ήμισυ, αν σκεφτούμε ότι χωράει διακόσια πενήντα ανθρώπους. Από πολλά μέρη της Αθήνας ήρθαν για να ακούσουν τον συγγραφέα Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη, που ζει από το 2002 μόνιμα στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας. Η ατμόσφαιρα είναι έτοιμη για να αρχίσει η παρουσίαση που έχει οριστεί για τις 19.00 μ.μ. . Οι ομιλητές έχουν πάρει θέση. Θα αρχίσει η υπεύθυνη των εκδόσεων Μένανδρος που ευχαριστεί το κοινό αλλά και το συγγραφέα για τη συνεργασία. Ο λόγος ανήκει στον Γιάννη Μπασκόζο. Έμπειρος αλλά και ευέλικτος κάνει μια μικρή εισαγωγή και δίνει τον λόγο στον κ. Βαγγέλη Δρακόπουλο. Η εισήγησή του αναφέρεται  στις δίκες που έγιναν για το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου μετά την απελευθέρωσή του από τους Αμερικανούς το 1945. Καταθέτει ιστορικά στοιχεία ενδιαφέροντα και καταφέρνει να κερδίσει τους ακροατές του. Ακολουθεί η κ. Τασούλα Βερβενιώτη, η οποία είπε ότι γνωρίζει το βιβλίο αφού το διάβασε πρώτη φορά , ως ανέκδοτη εργασία, ως μέλος της Κριτικής Επιτροπής του Ιδρύματος Σταυροπούλου που το βράβευσε ομόφωνα. Το σκεπτικό της επιτροπής ήταν ότι εκτίμησε τις προθέσεις του συγγραφέα, την πολυετή ερευνητική εργασία του, όσο και το αποτέλεσμα του ότι προσφέρει στη γενικότερη ιστοριογραφία νέα στοιχεία για τους Έλληνες κρατουμένους στο Νταχάου. Ο Γιάννης Μπασκόζος έδωσε το λόγο στην Τρίτη ομιλήτρια την κ. Μαρία Σαμπατακάκη που μίλησε για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εξήγησε γιατί τα ίδρυσαν οι Γερμανοί και ποιος ήταν ο λόγος χρησιμοποίησής τους. Αναφέρθηκε στο Ολοκαύτωμα και τον αφανισμό των κρατουμένων που ήταν ρομά, κληρικοί, μοναρχικοί, σοσιαλιστές, κομμουνιστές και εβραίοι. Οι κρατούμενοι ήταν ένας αριθμός και είχαν ξεχάσει το προσωπικό τους όνομα. Ακόμη δεν ήξεραν τι τους ξημερώνει το αύριο. Το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου, θα συμπλήρωνα , ιδρύθηκε για να στεγάσει τους «άλλους» αυτούς που διέφεραν ή ήταν αντίθετοι στον ολοκληρωτισμό του Τρίτου Ράιχ. Οι ομιλίες αλλά και οι διαφορετικές παρεμβάσεις κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον των παρευρισκομένων. Έβλεπες στα πρόσωπά τους το σκεπτικισμό και την απορία για την τιμωρία με εξαφάνιση τόσων θυμάτων στο βωμό της επικράτησης και της ποδοπάτησης της πνευματικής και οποιαδήποτε άλλης μορφής ελευθερίας. Αλλά για να κλείσει ο κρίκος της παρουσίασης έπρεπε να ακούσουμε και τον ίδιο τον συγγραφέα. Με προσήλωση και με ταπεινότητα , διηγήθηκε το ταξίδι της συγγραφής του. Πώς επισκέφτηκε για πρώτη φορά το Νταχάου και τις δυσκολίες για την συλλογή του υλικού για τη μελέτη του. Το σημαντικό στοιχείο της ζωής αυτών των ανθρώπων είναι ότι χωρίς να είναι γνωστοί αλλά ανώνυμοι αποκάλυψαν κρυμμένα μυστικά που τα κρατούσαν χρόνια κρυμμένα στην ψυχή τους. Ο φόβος, αλλά και η ελπίδα ότι κάποτε θα ενδιαφερθεί κάποιος και για τη δική τους προσωπική ιστορία έδωσε σε αυτούς τη δυνατότητα να γίνουν το παράθυρο επικοινωνίας με την ιστορία και να συνδεθεί η μνήμη με τις προσωπικές τους μνήμες. Οι κρατούμενοι, οι ανώνυμοι Έλληνες, που η πολιτεία ακόμη δεν γνωρίζει, έγραψαν μια από τις ατέλειωτες σελίδες της ιστορίας του Δεύτερου  Παγκοσμίου Πολέμου. Και είναι σπουδαίοι γιατί έδωσαν με τις αναμνήσεις τους το ιστορικό υλικό που θα αποτελέσει ένα νέο κεφάλαιο για τους κρατούμενους των στρατοπέδων συγκέντρωσης και ιδιαίτερα του Νταχάου. Αυτή την ιστορία πρέπει να παραδώσουμε στη νέα γενιά για να μάθει τι συνέβη τότε στο Νταχάου, τόνισε ο συγγραφέας.

Το χειροκρότημα των καλεσμένων κάλυψε τα τελευταία λόγια του. Ακόμη έκλεισε την αυλαία μιας βραδιάς διαφορετικής από τις προηγούμενες , αφού τέλειωσε το μάθημα της ελληνικής ιστορίας. Και όπως ξέρετε καλύτερα αν ένας λαός ξεχάσει την ιστορία του τότε χάνεται σιγά- σιγά στον λαβύρινθο της λήθης αλλά και της άγνοιας για τις ρίζες του που τον κρατούν ζωντανό. Μια βραδιά εξαιρετική , ένα βιβλίο  διαφορετικό και απαραίτητο για την βιβλιοθήκη. Μια έκδοση αληθινό  στολίδι. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου