Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

Η συμβολή της Ύδρας, των Σπετσών και των Ψαρών στην εθνεγερσία του ’21 (του Πολίτη Π. Παπαγαρυφάλλου)



-   "Αι Σουλιώτισσαι"
-   "Η εορτή της Σημαίας"
-   Η συμβολή της Ύδρας, των Σπετσών και των Ψαρών στην εθνεγερσία του ’21


"Αι Σουλιώτισσαι"

Αυτός είναι ο τίτλος ενός κεφαλαίου από την Ιστορία της Δ' τάξεως του Δημοτικού σχολείου στα 1902. Επειδή εσχάτως μέσα στην απόλυτη παρακμή και χυδαιότητα των "Ελλήνων που είναι πνιγμένοι στα σκατά" ανασκολοπίζεται και η Ιστορία μας, από τους ιμιτασιόν ιστορικούς και προοδευτικούς, σκέφθηκα να παραθέσω τούτες τις γραμμές για τις ανεπανάληπτες Σουλιώτισσες, που βρέθηκαν στην πολιορκία του Ζαλόγκου: "4. Τότε εξήκοντα γυναίκες Σουλιώτισσες έλαβον τα τέκνα των εις τας αγκάλας, έτρεξαν εις το χείλος του απόκρημνου βράχου όπου μόλις ηκούετο ο ρόχθος του κάτωθεν ρέοντος και αφρίζοντος Αχέροντας ποταμού, εφίλησαν δια τελευταίαν φοράν τα φίλτατά των τέκνα και τα εσφενδόνησαν κάτω εις τον ποταμόν. Αύται δε λαβούσαι τας χείρας αλλήλων και τραγουδούσαι και χορεύουσαι τον συρτόν χορόν, επήδων κατά σειράν η μία μετά την άλλην εκ του φοβερού εκείνου ύψους εις το βάραθρον, ίνα μη πέσωσι ζώσαι εις τας χείρας των Τούρκων. Εκ δε των ανδρών, οίτινες ήσαν οκτακόσιοι, διεσώθησαν μόλις εκατόν πεντήκοντα, φυγόντες εν ώρα νυκτός δια μέσου των εχθρών εις την φιλικήν Πάργαν…" (βλ. Θ. Αποστολόπουλου: "Ο Έλλην Πολίτης", εγκεκριμένον δια την Δ΄ τάξιν του Δημοτικού το έτος 1902 και επανεκδοθέν προσφάτως από την εφ. "Το Βήμα", Αθήνα 2014, σελ. 38).
Αυτά τα ηρωικά κατορθώματα, αυτά τα ανεπανάληπτα ιστορικά διδάγματα, τα οποία υπερέβαιναν τα σύνορα της θυσίας, διδάσκονταν τα Ελληνόπουλα στα 1902 για τις θρυλικές Σουλιώτισσες.
Ιστορικά γεγονότα, τα οποία παραμένουν στο χώρο του θρύλου τον οποίο έρχονται να αμφισβητήσουν νάνοι… ιστορικοί στο όνομα του… νοσηρού προοδευτισμού.

Αθήνα, 25/03/2014
Ο αντιδημοφιλής πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου
εκτός του χώρου του νοσηρού προοδευτισμού


"Η εορτή της Σημαίας"
Αυτός είναι ο  τίτλος του τελευταίου κεφαλαίου του διδακτικού αναγνωστικού της Δ΄ τάξεως του Δημοτικού Σχολείου του έτους 1902, στο οποίο διαβάζουμε τον "Όρκο του μαθητού εις την σημαίαν", ο οποίος  έλεγε:
"Στη γαλανή Σημαία μας
Το χέρι απάνω βάνω
Για την Πατρίδα τη γλυκειά
Να ζήσω ή να πεθάνω
Μια χάρι μόνον θέλωντας
Να σκεπαστώ με δαύτη,
Αν μ' εύρη ο χάρος πλάι της
Ή στρατιώτη ή ναύτη"
(βλ. Θ. Αποστολοπούλου: "Ο Έλλην Πολίτης", Αθήναι 1902 και επανέκδοση από την εφ. "Το Βήμα", Αθήνα 2014, σελ. 160).
Κάποτε η Ελληνική Σημαία έμπαινε στις  ψυχές των Ελλήνων μαθητών. Τώρα η… προοδευτική Παιδεία που δολοφονεί και την Ιστορία, και την Παιδεία και την Πατρίδα, την ανάγει σε επικίνδυνο… ρατσισμό. Άθλιοι. (βλ. τα άρθρα μου: "Το Εθνικό μας σύμβολο" και "Ο Ελληνοκτόνος τσεναϊσμός και ο εθνικός κομπλεξισμός", στα "Πολιτικά Θέματα" της 31/10/2003).
Πρόκειται για πολύμορφη και πολυεπίπεδη εθνική κατάπτωση, η οποία έχει τόσο πολύ διαβρώσει τις ψυχές των Ελλήνων, ώστε σημερινός "εθνικόφρων" υπουργός της Ν.Δ., να ξεπέσει τόσο πολύ και να πει, πριν μερικά χρόνια, τούτο το τερατώδες: "Είναι δικαίωμα του καθενός να καίει τη σημαία"!
Δεν μας χέζεις ρε.. προοδευτικέ "εθνικόφρονα" με τα βρακιά δεμένα ν' απολαύσουμε το… δημοκρατικό σου άρωμα!

Αθήνα, 25/03/2014
Ο μη καλός πατριώτης πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου
εκτός του σάπιου "δημοκρατικού τόξου"


Η συμβολή της Ύδρας, των Σπετσών και των Ψαρών στην εθνεγερσία του ’21
Όταν, κάποτε, τα ελληνόπουλα διδάσκονταν την πραγματική Ελληνική Ιστορία, μάθαιναν και για την καθοριστική συμβολή των καραβοκύρηδων αυτών των νησιών στην απελευθέρωση του γένους των Ελλήνων από τον τούρκικο ζυγό.
Αυτό προκύπτει από το διδακτικό βιβλίο της Δ΄ τάξεως του Δημοτικού σχολείου του έτους 1902, στο οποίο διαβάζουμε ότι "αι τρεις νήσοι είναι εκείναι εις τας οποίας ανήκει η τιμή, ότι εκέρδισαν κατά θάλασσαν τον υπέρ ελευθερίας αγώνα".
Πρόκειται για ένα ιστορικό γεγονός το οποίο υμνήθηκε και στο Θούρειο του Ρήγα, με τούτους τους στίχους: "Σπετσών, Ψαρών και Ύδρας θαλασσινά πουλιά ο νόμος σας προστάζει να βάλετε φτερά να κάψτε την αρμάδα του καπετάν Πασά να μπήτε μεσ' την Πόλι και στην Αγία Σοφία". Ιστορία άγνωστη στους σημερινούς μαθητές -και όχι μόνο- των Ελληνικών σχολείων, την οποία ανέδειξε ο γράφων στο έργο του: "Το πνεύμα της συνεργασίας εις τον οικονομικόν  τομέα εν Ελλάδι κατά τας παραμονάς της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821. Συμβολή του πνεύματος αυτού εις την επιτυχίαν του Αγώνος. Προσπάθειαι και πηγαί  εφαρμογής συνεταιριστικής οργανώσεως του νόμου 602/1915 περί συνεταιρισμών".
Επρόκειτο για μυστικό διαγωνισμό της Ακαδημίας Αθηνών, η οποία απένειμε στον γράφοντα "έπαινον με χρηματικό έπαθλο 40.000 δρχ.", μετά από πρόταση της "Τάξεως των Ηθικών και των Πολιτικών Επιστημών", ο εισηγητής της οποίας έγραφε ότι "Η υποβληθείσα εργασία είναι προϊόν μόχθου μεγάλου".
Πράγματι, η εργασία αυτή περιέχει 2.500 βιβλιογραφικές αναφορές, από τις οποίες αναδύεται η καθοριστική συμβολή του εμπορικού στόλου αυτών των νησιών, στον κατά θάλασσαν αγώνα εναντίον των Τούρκων".
Με πόση αηδία θυμάμαι τη συμπεριφορά του δημάρχου των Σπετσών, όταν στα 1977 πήγα να καταθέσω "ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ" το έργο μου στο ηρωικό νησί. Με αντιμετώπισε ως πλασιέ βιβλίων! Ο νους τους πάντα στο χρήμα! Τοπικοί άρχοντες της… δεκάρας. Χωρίς Ιστορία η Ελλάδα έφθασε εδώ που την έφτασαν!

Αθήνα, 25/03/2014
Ο αντιδημοφιλής πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου


Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου