Αύριο, Κυριακη στις 3
ειστε ολοι καλεσμενοι για ρακες και ψητά,
στο μαγαζι "Φειδιου 2" (& Χ.Τρικούπη).
Θα ειμαστε εκει να γιορτασουμε το τέλος των προβών μας
με ζωντανή μουσική
http://www.facebook.com/Feidiou2?ref=ts&fref=ts
ειστε ολοι καλεσμενοι για ρακες και ψητά,
στο μαγαζι "Φειδιου 2" (& Χ.Τρικούπη).
Θα ειμαστε εκει να γιορτασουμε το τέλος των προβών μας
με ζωντανή μουσική
http://www.facebook.com/Feidiou2?ref=ts&fref=ts
Πνεύμα Θεατρικό
από την Ηρώ Μητρούτσικου
Όταν ο θύτης γίνεται θύμα κι όταν ο μετανάστης είναι ο Έλληνας!
«Ακρότητες»
Στο θέατρο Προσκήνιο παρουσιάζεται το ψυχολογικό θρίλερ «ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ» του Γουίλιαμ Μαστροσιμόνε (1978), σε σκηνοθεσία Έφης Μουρίκη. Ένα αγωνιώδες έργο δωματίου, όπου ο θύτης μετατρέπεται σε θύμα και αντιστρόφως. Μια γυναίκα μόνη, σε ένα απομονωμένο σπίτι, δέχεται επίθεση από έναν, μάλλον ψυχοπαθή, εισβολέα. Τι γίνεται, όμως, όταν ο εισβολέας-βιαστής αναχαιτισθεί, ακινητοποιηθεί και αρχίζει να παρακαλάει και να εκβιάζει το –μόλις λίγο πιο πριν- θύμα του; Ποιός θα είναι, στο τέλος, ο νικητής; Αυτός που ηττήθηκε; Και ποιός πραγματικά είναι ο ηττημένος; Ποιόν θα πιστέψει η αστυνομία; Ποιόν πιστεύουν οι δύο συγκάτοικοι της κοπέλας; Τα όρια ανάμεσα στην αυτοάμυνα, την αυτοδικία και την εκδίκηση είναι δυσδιάκριτα. Μπορεί η αλήθεια να είναι άλλη από αυτή που φαίνεται;
Δύσκολο είδος θεάτρου για να παρουσιαστεί πάνω στην σκηνή, αλλά και οι δύο πρωταγωνιστές καταφέρνουν να βγάλουν εις πέρας αυτό το αγωνιώδες και γεμάτο ανατροπές κείμενο. Η Έφη Μουρίκη είναι εξαιρετική στον πρωταγωνιστικό ρόλο, γεμάτη νεύρο και ένταση, ρόλο που έπαιξε και η Φάρα Φόσετ, στη μεταφορά του έργου στον κινηματογράφο. Ο Βασίλης Μπισμπίκης πολύ καλός ως ο διαταραγμένος επίδοξος βιαστής με τα δύο (τουλάχιστον) πρόσωπα. Δύο ρόλοι που εναλλάσσονται συνέχεια. Πότε έχει ο ένας το πάνω χέρι, πότε ο άλλος. Είναι αδύνατον να προβλέψεις το τέλος του έργου. Κι όταν έρχονται και οι δύο συγκάτοικοι, τα πράγματα, αντί να διευκολυνθούν, περιπλέκονται ακόμα περισσότερο! Θα υπάρξει κάθαρση ή θα οδηγηθούμε σε τραγωδία; Όσοι αντέχετε, μπορείτε να βρεθείτε στο θέατρο Προσκήνιο (κοντά στο Πολυτεχνείο), κάθε Δευτερότριτο για να παρακολουθήσετε ένα θρίλερ δωματίου!
«Μια γιορτή στου Νουριάν»
Νομίζω ότι έχω ξαναπεί ότι εάν μια παιδική παράσταση είναι καλή, τότε συγκρίνεται με τις καλές παραστάσεις για μεγάλους. Τί γίνεται όμως όταν μια παιδική παράσταση είναι εξαιρετική; Όταν, όχι απλά βλέπεται ευχάριστα από τους μεγάλους, αλλά θα μπορούσε άνετα να παίζεται και βράδυ!!
Ο γερμανός συγγραφέας Volker Ludwig (δημιουργός και του υπέροχου «Μορμόλη»), έγραψε το 1973 το έργο «Μια γιορτή στου Παπαδάκη», το πρώτο παιδικό έργο που μιλούσε για τη σύγκρουση μεταξύ ντόπιων και αλλοδαπών, για φόβους, προκαταλήψεις, για τη βλακεία αλλά και για τη δυνατότητα καταπολέμησής τους με ζεστή καρδιά και χιούμορ! Η οικογένεια των μεταναστών ήταν Έλληνες! Είναι ένα έργο που διαπαιδαγώγησε γενιές και γενιές παιδιών στη Γερμανία και το τραγούδι της παράστασης υπήρχε στα σχολικά βιβλία του δημοτικού! Τότε οι Γερμανοί ένιωθαν πραγματικά, πως απειλούνται από Έλληνες, Τούρκους και Ιταλούς μετανάστες. Σήμερα είναι οι Έλληνες αυτοί που αισθάνονται να απειλούνται από τους πρόσφυγες και έχουν πάρει τον ρόλο των Γερμανών σ’ αυτό το έργο. Το μεταναστευτικό ζήτημα είναι και θα είναι, το ίδιο σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης. Το φυλετικό μίσος και οι προκαταλήψεις, μοιάζει να κερδίζουν έδαφος παντού, παράλληλα, όμως, φαίνεται πως υπάρχουν άνθρωποι που τα καταπολεμούν με πολυμήχανα μέσα και με φαντασία – και αυτό δίνει κουράγιο και ελπίδα.
Έτσι, ο Ελληνοιρανός Βασίλης Κουκαλάνι μετέφρασε και διασκεύασε το έργο, μεταφέροντάς το στην σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα: Κάθε Σαββατοκύριακο ο εργαζόμενος πατέρας Μπάμπης Παπαδάκης και τα παιδιά του πηγαίνουν για κάμπινγκ. Αυτή τη φορά, όμως, του έχει πάρει την αγαπημένη τους θέση για την σκηνή τους, ο κ. Νουριάν (Β.Κουκαλάνι) με τον γιο του. Μεγάλο πρόβλημα!! Μπορούν οι δυο μπαμπάδες να περάσουν καλά μαζί; Μπορούν τα παιδιά τους να παίξουν και να διασκεδάσουν παρέα; Και πώς θα μάθουν στην ανήλικη Πακιστανή που καθαρίζει το κάμπινγκ, να ονειρεύεται στα Ελληνικά; Μα δεν μιλούν την ίδια γλώσσα.. Πώς θα συνεννοηθούν; Ο ιδιοκτήτης του κάμπινγκ εκμεταλλεύεται τους μετανάστες; Θα καταφέρουν να αλλάξουν γνώμη στον ρατσιστή μπαμπά που επαναλαμβάνει ατάκες που ακούει στην τηλεόραση;
Πρόκειται για μια από τις πιο ενδιαφέρουσες παραστάσεις. Τόσο σκηνοθετικά (Παντελής Δεντάκης-Β.Κουκαλάνι) και καλλιτεχνικά (υπέροχα σκηνικά), όσο και από παιδαγωγική άποψη. Μια ρεαλιστική ιστορία καθημερινότητας με την οποία τα παιδιά μπορούν να ταυτιστούν άμεσα και να αναγνωρίσουν στο οικείο τους περιβάλλον. Ο ευφυής και κωμικός τρόπος που παρουσιάζει τα ζητήματα ρατσισμού και προκαταλήψεων, κάνει πέρα τον διδακτισμό. Όλο το θέατρο σειέται από τα γέλια κι ο Γιώργος Δάμπασης κλέβει την παράσταση ως ο Ελληνάρας Παπαδάκης!
Μια ανατρεπτική κωμωδία για όλες τις ηλικίες, με θέμα τις σχέσεις μεταξύ Ελλήνων και μεταναστών και την πολιτισμική συμφιλίωση. Για να μην ξεχνάμε πως πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι. Μια εκπληκτική καλλιτεχνικά παράσταση, που όμως δίνει και τροφή για σκέψη στα παιδιά και παρουσιάζεται για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο θέατρο Πορεία (στη Βικτώρια).
« Tea & Τι;»
Στο μονίμως βροχερό Λονδίνο, ένας Άγγλος πίνει τσάι περιμένοντας την κοπέλα του, που μονίμως αργεί γιατί είναι Ελληνίδα! Πώς σε αυτά τα καθημερινά προβλήματα ανάμεσα στο τσάι και τον φραπέ, τους τύπους και το φλογερό ταπεραμέντο, μπλέκονται ο Περικλής, ο Τσόρτσιλ, ο Όμηρος κι ο Τζον Λένον; Θα καταφέρουν τα δύο παιδιά να συμφιλιωθούν; Το μόνο σίγουρο είναι ότι εσείς θα γελάσετε πολύ βλέποντάς τους, ακόμα κι αν ξέρετε τα βασικά αγγλικά! Για δύο ακόμα μέρες (ως τις 11/11/), ο P.Mahony και η Σ.Πάσχου συναντούν τον σκηνοθέτη των AbOvo, Γιάννη Σαρακατσάνη, αυτοσχεδιάζουν και παρουσιάζουν μια διεθνή, δίγλωσση και διαφυλετική κωμωδία για τις διμερείς σχέσεις αντρών και γυναικών και τον μεγάλο έρωτα Αγγλίας και Ελλάδας, στον πολυχώρο Bios!
«Ο Αμερικανός»
Μια ακόμα εξαιρετική παράσταση φτάνει, αύριο, στο τέλος της, μετά από πολλές παρατάσεις! Όσοι δεν είδατε τον “Αμερικανό” του Παπαδιαμάντη με τον Θανάση Σαράντο (σκηνοθεσία, ερμηνεία) τρέξτε την Κυριακή στο Τριανόν.Ένα έργο γραμμένο από τον Παπαδιαμάντη το 1871, που δεν πιστεύει κάποιος πόσο σύγχρονο είναι, γίνεται θεατρική παράσταση για έναν ηθοποιό και για έναν μουσικό! Ο εξαιρετικός ηθοποιός (και σκηνοθέτης εδώ) Θανάσης Σαράντος, δίνει μια σημαντική ερμηνεία μόνος πάνω στην σκηνή, κάνοντας διάλογο με ένα πιάνο! Καταφέρνει να μας μεταφέρει σε μια αλλοτινή εποχή χωρίς σκηνικά, αλλά με μοναδικά του εργαλεία ένα παλτό και μία βαλίτσα! Η συνδρομή της μουσικής και των ήχων, από τον συνθέτη Λάμπρο Πηγούνη, είναι αναφαίρετο στοιχείο της παράστασης και ο τρόπος που ο ίδιος χρησιμοποιεί το πιάνο και τις χορδές του είναι παράσταση από μόνο του. Το εκπληκτικό, αυτό, μονόπρακτο μιλά για την ανθρώπινη μοναξιά και την καχυποψία απέναντι σε οτιδήποτε άγνωστο ή φαινομενικά «ξένο». Πρόκειται για ένα από τα λίγα διηγήματά του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη με happy end και συμπίπτει με την επέτειο των 100 χρόνων από το θάνατο του «αγίου των ελληνικών γραμμάτων» (1851-1911).
Ο ήρωας είναι «ξένος μέσα στον κόσμο του» γιατί δεν είναι ούτε ξένος, ούτε Αμερικάνος, αλλά ένας Έλληνας μετανάστης. Η επιτυχημένη παράσταση παίζεται για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, Κυριακές και Τετάρτες στο “Τριανόν” στις 8.00, ενώ υπάρχει και η ψηφιακή της έκδοση σε Αudiobook (Apple iTunes Store).
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:
Alarme Άττις
Βασανίζομαι Άβατον
Βρώμικα κόλπα Studio Κυψέλης
Δεσποινίς Μαργαρίτα Πράξη Επτά Studio
Γυάλινος κόσμος Δημήτρης Χορν
Η Κασσάνδρα και ο λύκος Φούρνος
I am my own wife 104
Κατσαρίδα Αθηνών
Λευκές νύχτες / Φόνισσα Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας
Οι νταντάδες Στούντιο της οδού Πλαταιών
Όταν έκλαψε ο Νίτσε Θησείον
Η πόρνη από πάνω Σφενδόνη
Συμβολαιογράφος Θέατρο Εν Αθήναις
Η τρυφερή σου μολότοφ Ακαδήμεια
Venison Ίδρυμα «Μιχ. Κακογιάννης»
Χοντροί άντρες με φούστες 104
Ψευδαισθήσεις Οδού Κυκλάδων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου