http://www.diakonima.gr/2016/08/10/%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%B3%CF%81%CF%85%CF%80%CE%BD%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CE%B1%CF%82-%CF%86%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%AF%C2%AD%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CE%BB/Για την Συνείδηση (Αββά Δωρόθεου)
Όταν ό Θεός δηµιούργησε τόν ανθρωπο, ‘έβαλε µέσα του ένα θείο σπέρµα, σάν ενα είδος λογισµού πιό θερµού και φωτεινού, νά εχει τή θέση της σπίθας, γιά νά φωτίζει τό νου και νά του δείχνει νά ξεχωρίζει τό καλό από τό κακό’. Αυτό ονοµάζεται συνείδηση, και είναι ό φυσικόο νόµοι; (‘Ιωαv. Χρυσ. Ρ. G. 49, 131-133). Αύτό είναι τά πηγάδια πού άνοιγε ό ‘Ιακώβ, όπως άκριβώς είπαν οι Πατέρες, και τά παράχωναν οι Φιλισταίοι (Γεν. 26, 15).