O νάρκισσος Αλέξης Σπυρόπουλος και η αντίδραση των θεατών

http://kourdistoportocali.com/post/36645/spiropoulos 

 

-Ο Αλέξης Σπυρόπουλος είναι συγγενής της Κωνσταντίνας Σπυροπούλου;

Ένα από τα πιο ανώδυνα tweets που γράφτηκαν για τον απέραντο ναρκισσισμό του ανθρώπου ο οποίος βεβήλωσε τον χθεσινό τελικό του Moυντιάλ. Η αγωνία του να επιδειχθεί μέσα από λεκτικές περικοκλάδες σαν κλαρινογαμπρός που χτυπάει τις γροθιές του σε πανηγύρι με την Φιλιώ Πυργάκη ξεπέρασε ακόμη και την ανάγκη της Μενεγάκη να δείχνει το στήθος της, της Μελέτη να μιλάει για τους γκόμενους υπαρκτούς και φαντασιακούς, ξεπέρασε ακόμη και την παπαρολογία όλων των Χριστίνων Βίδων του ραδιοφώνου που θεωρούν παρείστικο και αμεσότητα να μας πουν ότι μένουν στα νότια προάστια, τι κάνει το παιδί τους στο σχολείο, αν τους αρέσει το γιαούρτι με πέτσα, από που κλάνει το γατί.

Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι ο Αλέξης Σπυρόπουλος είναι καλλιεργημένος άνθρωπος και γνώστης της μπάλας, η ανάγκη του να επιδεινύει με μανία τις γνώσεις του δείχνει έλλειψη σεβασμού τόσο στον θεατή όσο και στο θέαμα.

 

Το twitter τον περιποιήθηκε ανάλογα>

 

mangé premier ‏@come7dian 16m

Ο Σπυρόπουλος ακόμα να χωνέψει ότι ο Σβάιστάιγκερ κατάφερε να επανέλθει στο γήπεδο μετά από ένα κόψιμο #wc14gr

 

 

 Zen K. ‏@kontargiris 18m

Αν υπάρχει θεός κι έχει χιούμορ, ο Σπυρόπουλος μέχρι το τέλος θα ερμηνεύσει απόσπασμα απ'την Εβίτα! :D #wc14gr

 

 

 Κουτσό σκυλί ‏@StergiosN 18m

Αυτός ο Σπυρόπουλος ούτε ξέρει μάλλον για ποιά γράφτηκε το Don't cry for me Argentina. Αλλιώς δεν θα το πιπίλαγε συνέχεια. #wc14gr

 

•  

 

 Kλασικόs ‏@classikos 18m

Σπυρόπουλος ο μόνος δημόσιος υπάλληλος που όλοι θέλουμε να φύγει μια ώρα αρχύτερα από τη δουλειά

 

 

 Mr. iBoufos ‏@iBoufos 18m

"Don't cry for me Argentina που λέμε", το γνωστό γνωμικό εννοεί ο ποιητής; ΣπυρόπουλοςΛαογράφο

 

 

 Theofilos Nikolaidis ‏@liberalgreek 18m

"Τα πόδια του Müller είναι μακρύτερα και από αυτά των μανεκέν...". Μόνο ένας γίγανταςΣπυρόπουλος μπορούσε να το ζωγραφίσει...

 

 

 Nikos Glykos ‏@nikglykos 18m

Ο Σπυρόπουλος είναι κλινική περίπτωση... Μην ασχολείστε!

 Nikos Glykos ‏@nikglykos 25m

Ο Σπυρόπουλος είναι εξαίρετος εκφωνητής αγώνων γιατί πήρε μαθήματα από τον Δήμο Σταρένιο και τον Αρτέμη Μάτσα...

 

 

 Λεωνίδας Σακλαμπάνης ‏@LSaklabanis 25m

Να δείτε που ο Σπυρόπουλος θα πάρει μετεγγραφή στη DW.

 

 

 τσίτα κάμπια ‏@dimitrasot 29m

Ο Σπυρόπουλος να πάει να περιγράφει τη μόδα στη Μενεγάκη καλύτερα. #wc14gr

 

•  

 

 Monte Christos ‏@shawshanck 30m

Ο Σπυρόπουλος είναι ρομαντικό ακαουντ

 

 

 Ευθύαυλος ‏@eythyavlos 30m

Λίγο ακόμα και ο ποιητής Σπυρόπουλος θα αρχίσει να περιγράφει στα Γερμανικά #wc14gr

 Κουκουβάγια ‏@koukouvagia_ 31m

κοκκινάκι* γαμώτ η σύγχυση βλέπετε ακραία συναισθήματα που λέει και ο φιλόσοφοςσπυρόπουλος

 

 

 Kλασικόs ‏@classikos 31m

έγινε trend ο Σπυρόπουλος ρε φίλε

 

 

 Αυριανιστής ‏@avrianistis 31m

Σπυρόπουλος: "Όλοι σπεύδουν να συγχαρούν την Καγκελάριο Μέρκελ..." Την Εξοχωτάτη. Γιατί δεν το λέει, να γεμίσει και το στόμα του;

 

 

 Zάβαλος ‏@ginogsm 32m

Ο Σπυρόπουλος μιλούσε για έκρηξη συναισθημάτων την ώρα που έδειχνε τους Γερμανούς...Ρε Αλέξη , μην διαβάζεις ό,τι σου δίνουν...

 

 

 JerryAugust ‏@cgerryaugust 33m

"@sofaki12: Σπυρόπουλος: η προσωποποίηση της σιελόρροιας......." ναι, νόσος δεν είναι αυτό? Εγκεφαλικό? πάρκινσον? Να τον μαζέψουνε!!?

 

 

 Magda ‏@Magdalini84 33m

Ε Όχι...κρίμα κι άδικο.. νομίζω ότι το ψιλοχαρηκε ο Σπυρόπουλος

 

 

 Πολίτης Κλάιν ‏@politis_cain 34m

Πέρασε το μουντιάλ και ο Σπυρόπουλος ακόμα να μάθει πού τονίζεται το τοπωνύμιο του κατοικου της Αργεντινής… αργεντΊνος-αργεντΊνοι γαμώτο!!!!

 

 

 ECONDESIGN ‏@econdesign 35m

Αύριο ο Σπυρόπουλος επισκεπτήριο στον Σβαϊσταγκερ με πορτοκαλάδα "Χρυσό Πορτοκάλι"....

 

 

 Anthi Stamataki ‏@anthistam 36m

Λιγο κρασί λίγο θάλασσα και το αγόρι μου...και το Σπυρόπουλος στην πανσέληνο να απαγγελει#wc14gr

 

 

•  

 

 Ο αβερετζ γιουζα ‏@SifisMiliarakis 37m

30" πριν τελειώσει το ματς και ο Σπυρόπουλος λέει οτι είναι νωρίς για κλάματα.

 

 

 lady gaza ‏@kanekos69 37m

ΚΙ ΑΠΟ ΠΑΡΤΙ ΤΟΥ ΜΗΛΙΩΝΗ... @aristatik Ο Σπυρόπουλος είναι πιο βαρετός κι από παγάκι που λιώνει. #wc14gr

 

 

 Aris K. ‏@Aristidisk97 37m

#wc14gr Ο Γκετσε λέει ο Σπυρόπουλος θα δίνει συνεντεύξεις χρόνια μετά για αυτό το γκολ... Σιγά μην μας βάλει και φόρο Γκετσε η Μερκελ

 

 

 ArKan_lefk ‏@ArKan_lefk 37m

και να πούμε εδώ οτι ο Σπυρόπουλος,είναι καλεσμένος του @vtripolitakis για μπάνιο και ξεκούραση στη λίμνη στο φράγμα Ποταμών

 

 

 

 

 web_walker ‏@web2walker 38m

Πώς και δεν πρόσθεσε ο Σπυρόπουλος τον αριθμό του γκολ με την ηλικία του παιχτη; #wc14gr

 

 

 Guy Fawkes ‏@Guy5thFawkes 39m

Στο ποδόσφαιρο παίζουν 11 εναντίον 11 και στο τελός κερδίζει ο Σπυρόπουλος

 

 

 Nikos Glykos ‏@nikglykos 41m

Ο Σπυρόπουλος...πόσο καραγκιόζης είναι??????????

 

 

 AndrDim ‏@AndrDim1 42m

Το μόνο που ξέχασε να μας πεί ο Σπυρόπουλος είναι ότι "Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας"

 

 

 Dιomedes A ‏@diomapostol 42m

Αλλόφρονες κατευθύνσεις. Τι πίνει ο Σπυρόπουλος?

 

 

 Freddos ‏@Freddos 43m

“Ο μικρός, που είχε έτοιμα τα δάκρυα μες στις κόγχες” #wc14gr Σκόραρε και ο Σπυρόπουλος.

 

 

 ο Gi ο Pap είμαι ‏@GiPapJesus 43m

"Δάκρυσε η Εβίτα Περόν". Σπυρόπουλος ρε. #wc14gr

 

 

 Ροξάκι ‏@Eirini_roxx 43m

Ας γράψει καλύτερα καμία ποιητική συλλογή ο Σπυρόπουλος.. τι την θέλει την περιγραφή στη νεριτ;;;; έλεος πια #wc14gr

 

 

 Dino ‏@dinochomatas 44m

"Ο αγώνας είναι ακόμα αγώνας" -Σπυρόπουλος #wc14gr

 

 

 Evangelos ‏@XeniosZeus 44m

Να υποθέσω ότι οι πρώτες λέξεις που λέει κάθε πρωί ο Σπυρόπουλος είναι " Sieg Heil";

 

 

 Δάειρα ‏@sofaki12 44m

Σπυρόπουλος: η προσωποποίηση της σιελόρροιας.......

 

 

 titivizo ‏@titivizo 44m

Μεγαλόθυμος Σπυρόπουλος.."Η αργεντινή έχει ακόμα χρόνο".Σταδιάλα

 

 

 Hatori γάντζο ‏@Dimos1234 45m

Ενθουσιάστηκε ο Σπυρόπουλος με το γκολ αλλά και με την Καγκελάριο που χειροκρόταγε.#wc14gr

 

 

 Stamatis Gnt ‏@Stamatis__ 45m

Φήμες λένε ότι ο Σπυρόπουλος θα πάρει ειδικό μπόνους από την Μέρκελ. #wc14gr #WorldCup

 

 

 Μαρία ‏@marakim94 45m

Φτου σου γαμωτο..! Χάρηκε η #merkel και ο σπυρόπουλος #wc14gr

 

 

 Righteous George ♓ ‏@PetrakisGeorge 46m

Μαλακα θελω να χασει η Γερμανία να κλαίει ο Σπυρόπουλος περισσότερο απο το να κλαίει η Μερκελ.

 

 

 hELeNa ‏@ElenakiCh 47m

Ο Σπυρόπουλος το παίζει ότι έχει προφορά και το τελικό er το προφέρει ερρ αντί για μακρύ α!#wc14gr #WorldCupFinal

 Ιβαν Ντραγκομιλοφ ‏@rpsyllos 47m

Σπυρόπουλος:"δεν ξέρω τι καίει ο Σβαινστάιγκερ", σιγοντάρισε ο Μπακόπουλος, ρεσιτάλ φιλοσοφοπαπαριάς.Καίει μαλακικό οξύ τρομπέτες

 

•  

 

 AΑ ‏@Athanasios8 47m

"Καταπληκτικός, έχει το άπαν του σεβασμού" !Σπυρόπουλος σε άπταιστα "Ελληνικά"

 

 

 Nasos ‏@nasos_gr 47m

απαγγέλλει ποίηση ο Σπυρόπουλος #wc14gr

 

 

 Kontarinis Evangelos ‏@KontarinisE 48m

Όσα χρόνια και να περάσουν οι Έλληνες θα θυμόνται αυτό τον τελικό για τις πίπες που έλεγε οΣπυρόπουλος. #wc14gr

 

 

 Παυλίδης Θεόδωρος ‏@PavlidisTheo 48m

"Το θηρίο πλησιάζει τα 14 χλμ τι καίει δεν ξέρω" αναρωτιέται ο Σπυρόπουλος για τον Σβάινσταϊγκερ. Εβραίους ρε ανιστόρητε. #wc14gr #GERvsARG

 

 

 Xazi Xanthia ‏@xazi_xazi 48m

Ο Σπυρόπουλος κατα βάση ήθελε να γίνει ποιητής. #wc14gr

 

 

 βαγγέλης ‏@radicalleftutd 49m

πολύ μάπα ο τελικός και έπεσε τόσος (επίσης μάπας) Σπυρόπουλος ...

 Σαρδανάπαλος ‏@DukedeSalonique 49m

"Το θηρίο με τα 14 χιλιόμετρα, τι καιει δεν ξερω" ειπε για τον Σβαϊνσταϊγκερ ο Σπυρόπουλος. ΕΣΥ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΕ τι καις άραγε; Μαζούτ; #wc14gr

e

•  

 

 Τζορτζλετο ‏@georgeleto 49m

In your face. Ο Σπυρόπουλος μεγάλωσε στο Μπρονξ. #wc14gr

 

 

 Κεραμμυδόγατος™ ‏@WebwalkerJR 49m

Μου έμαθε και ο Σπυρόπουλος το "Ιν γιορ φέις!!!" -Κλαίω!!!!!

Ουτοπία ο διάλογος της ΔΗΜΑΡ με τονΣΥΡΙΖΑ (του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου)

Από τους ΑΝΤΙΛΟΓΟΥΣ (www.antilogoi.gr), Ενότητα ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ουτοπία ο διάλογος της ΔΗΜΑΡ με τονΣΥΡΙΖΑ 

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

1.            Ας το πούμε απ’ την αρχή καθαρά: Ο διάλογος μεταξύΔΗΜΑΡ και ΣΥΡΙΖΑ, που ο κ. Κουβέλης πριν από λίγες μέρεςπρότεινε, θα καταλήξει, αν ποτέ αρχίσει, σε φιάσκο.

                  Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τα ζητήματα που ο κ. Κουβέληςθέτει σε διάλογο έχουν αποφασιστεί από το Ιδρυτικό του Συνέδριο(μόλις πριν από ένα χρόνο) και απέχουν παρασάγγες από εκείνες τηςΔΗΜΑΡ (όπως διατυπώνονται στην επιστολή του προς τον κ. Τσίπρα).

                           Πλανάται ο κ. Κουβέλης, αν νομίζει πως ο κ. Τσίπραςμπορεί να μετακινηθεί από τις θέσεις του Συνεδρίου του κόμματόςτου.

                 Τις ευκαιριακές μεταμορφώσεις του κ. Τσίπρα τις επιτρέπειπρος το παρόν η Αριστερή Πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ, οι προειδοποιητικές της βολές, όμως, με άρθρα στελεχών της στην iskra,είναι συχνές και συστηματικές.

                  Τελευταία, η προειδοποίηση με τίτλο “ ‘ΝέοςΣυνασπισμός εξουσίας’ ή Κυβέρνηση της Αριστεράς;” στην iskraστις 25.6.14 (άρθρο του κ. Στάθη Κουβελάκη, απάντηση σε άρθρο τουκ. Τσίπρα στην “Εφημερίδα των Συντακτών” της 23ης Μαϊου), πουκαταλήγει:

                  “Εδώ προκύπτει όμως ένα θεμελιώδες πρόβλημα: σύμφωναμε τις καταστατικές αρχές του Σύριζα, ουδείς δικαιούται νατροποποιήσει ή να αλλοιώσει τις αποφάσεις του συνεδρίου του.Ούτε η κεντρική επιτροπή, ούτε ο πρόεδρος του κόμματος. Μόνο έναεπόμενο συνεδριακό σώμα μπορεί να αλλάξει ό,τι έχει αποφασιστεί απόένα προηγούμενο.

                  Οι αποφάσεις αυτές αποτελούν την κορυφαία έκφρασητης συλλογικής βούλησης των μελών του και την μόνη δυνατή βάσητων βασικών δεσμεύσεών του απέναντι στο λαό”.   

2.           Διερωτάται κανείς τι περιμένει ο κ. Κουβέλης από τονδιάλογο αυτόν, όταν υπάρχουν αγεφύρωτες διαφορές στις θέσειςτων δύο κομμάτων για θεμελιώδη ζητήματα, όπως:

- Για το χαρακτήρα της κυβέρνησης: Η  ΔΗΜΑΡ επιδιώκει μια“προοδευτική κυβέρνηση”, ενώ ο  ΣΥΡΙΖΑ μια “κυβέρνηση τηςΑριστεράς”.

- Για την Ευρωπαϊκή Ένωση: Η ΔΗΜΑΡ επιζητεί “τις αναγκαίεςθεσμικές μεταρρυθμίσεις στην κατεύθυνση της πολιτικής δημοκρατικήςενοποίησης” και ο ΣΥΡΙΖΑ “διεκδικεί την ανατροπή της σημερινήςμορφής ολοκλήρωσης της Ευρώπης, ώστε να επαναθεμελιωθείσυνολικά η Ευρώπη στην κατεύθυνση της δημοκρατίας, της κοινωνικήςδικαιοσύνης και του σοσιαλισμού”.

- Για την Ευρωζώνη και το ευρώ: Η ΔΗΜΑΡ επιμένει για“αδιαπραγμάτευτη παραμονή στο ευρώ” και ο ΣΥΡΙΖΑ αντιλέγει:“Καμιά θυσία για το ευρώ. Δεσμευόμαστε ότι θα αντιμετωπίσουμε τιςενδεχόμενες απειλές και τους εκβιασμούς των δανειστών με όλα ταδυνατά όπλα που μπορούμε να επιστρατεύσουμε, ενώ είμαστε ήδηέτοιμοι να αναμετρηθούμε με οποιαδήποτε εξέλιξη”.

- Για τα Μνημόνια: Η ΔΗΜΑΡ προτείνει τη “διεκδίκηση μιας νέαςσυμφωνίας με τους εταίρους”, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ απαιτεί την “ακύρωσητων Μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων”.

- Για το Χρέος: Η ΔΗΜΑΡ στοχεύει σε “αναδιάρθρωση του χρέους”και αποκλείει τις “μονομερείς ενέργειες”, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται:“επαναδιαπραγματευόμαστε τις δανειακές συμβάσεις και ακυρώνουμετους επαχθείς όρους τους, θέτοντας ως πρώτο θέμα τη διαγραφή τουμεγαλύτερου μέρους του χρέους, πραγματοποιώντας λογιστικόέλεγχο”.

3.           Στην προς τον κ. Τσίπρα πρόταση για διάλογο, ο κ.Κουβέλης δεν έχει περιλάβει ορισμένα σοβαρά ζητήματα, για ταοποία ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σαφείς θέσεις.

            Θεωρεί ήσσονος σημασίας τα ζητήματα αυτά, γιαπαράδειγμα τα παρακάτω, ή συμφωνεί με τις θέσεις αυτές τουΣΥΡΙΖΑ;

- Για τις εργασιακές σχέσεις: “Αποκατάσταση στα προ τουμνημονίου επίπεδα των εργασιακών σχέσεων, των συλλογικώνδιαπραγματεύσεων, του κατώτερου μισθού, της κατώτερης σύνταξης, τουεπιδόματος ανεργίας και των οικογενειακών επιδομάτων (…) όλοι οιεργαζόμενοι που απολύθηκαν έχουν ρόλο και θα επαναπροσληφθούν”.

- Για την παραγωγή: “Η παραγωγή, θα βασιστεί στο δημόσιο τομέα,σε συνεταιριστικά και αυτοδιαχειριστικά σχήματα, εταιρίες λαϊκήςβάσης, εγχειρήματα κοινωνικής οικονομίας, σε μικρές και μεσαίεςεπιχειρήσεις, ιδιαίτερα αυτές με καινοτόμες δράσεις”.

- Για το τραπεζικό σύστημα: “Θέτουμε το τραπεζικό σύστημα υπό τηνιδιοκτησία και τον έλεγχο του δημοσίου”.

- Για τις ιδιωτικοποιήσεις: “Ακυρώνουμε τις προβλεπόμενεςιδιωτικοποιήσεις”.

- Για τον αγροτικό τομέα:     “Προωθούμε μια νέα ριζοσπαστικήπολιτική στον αγροτικό τομέα, μέρος της οποίας αποτελεί η αναδιανομήτης αγροτικής γης (δημόσιας, εκκλησιαστικής ή μεγάλης ιδιωτικής)”.

- Για τη θέση της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ: “Η απεμπλοκή από τοΝΑΤΟ, η κατάργηση των ξένων στρατιωτικών βάσεων, η αποτροπή τηςστρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ και η εφαρμογή της αρχής ‘κανείςΈλληνας στρατιώτης σε πολεμικά μέτωπα έξω από τα σύνορα της χώρας’συνιστούν άξονες της εξωτερικής μας πολιτικής”.

4.           Αντί της ουτοπίας του “διαλόγου” με τον ΣΥΡΙΖΑ (τουΙδρυτικού Συνεδρίου, γιατί άλλος ΣΥΡΙΖΑ, σαν εκείνον που φαντάζεταιο κ. Κουβέλης, δεν υπάρχει ούτε μπορεί να κατασκευαστεί ερήμην τουΣυνεδρίου του), η ΔΗΜΑΡ ας επιδιώξει τη συνεννόηση με Κεντροαριστερές δυνάμεις για τη συγκρότηση ενός σύγχρονουΚεντροαριστερού κόμματος.

Ενός τέτοιου κόμματος έχει ανάγκη σήμερα η Χώρα!

ΒΑΛΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ! (Του Θ. ΚΑΡΤΕΡΟΥ)

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=16972:2014-07-13-07-38-01&catid=71:dr-kinitopoiisis&Itemid=278

Και την ποιότητα της FIFA, και τις πανταχού παρούσες πολυεθνικές, και τα χρυσοφόρα και άκρως αντιδραστικά παρασκήνια του Μουντιάλ τα ξέρουμε. Και τίποτε από αυτά δεν παραγράφεται, όταν εκδηλώνουμε την προτίμηση και τη συμπάθειά μας για απόψε: Μέσι, Ντι Μαρία, Μασεράνο. Αργεντινή και πάσης Ελλάδος. Γιατί βαρεθήκαμε τον τυφλοσούρτη με τον οποίο μας έχουν πάρει τον τελευταίο καιρό τα αφτιά, ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα στο οποίο παίζουν 22 και κερδίζει πάντα η Γερμανία.

Ε, άι σιχτίρ. Αργεντινή, γιατί στα μάτια μας αυτοί εκπροσωπούν τους πολίτες δεύτερης κατηγορίας του κόσμου. Τους δανεισμένους και όχι τους δανειστές. Τους διωκόμενους και όχι τους διώκτες, τους. Τα θύματα των funds κι όχι τα funds. Και όσο κι αν λένε, όσοι κι αν λένε, ότι το ποδόσφαιρο δεν έχει και δεν πρέπει να έχει σχέση με την πολιτική, κανένας δεν τρώει το παραμύθι. Αν το ποδόσφαιρο δεν έχει σχέση με την πολιτική, τότε τι δουλειά έχει η Μέρκελ στη Βραζιλία; Και τι δουλειά είχε ο πρόεδρος της Ουρουγουάης στην υποδοχή του τιμωρημένου Σουάρες;

Αργεντινή, γιατί ο Μέσι και η παρέα του μπορεί να μην έχουν γερμανική πειθαρχία αλλά έχουν λατινοαμερικάνικη φαντασία. Προσφέρουν, ακόμα κι αν δεν είναι στη μέρα τους, μια δυο στιγμές τέχνης στους εραστές του αθλήματος. Μια δυο στιγμές που απογειώνουν εκατό φορές περισσότερο από εκατό ώρες ποδοσφαίρου καλοκουρντισμένης μηχανής. Και αναδεικνύουν την αξία όχι μόνο της ομάδας, αλλά και της προσωπικότητας μέσα στην ομάδα. Εκείνης δηλαδή της πινελιάς που δίνει στο ποδόσφαιρο -και σε κάθε εκδήλωση ανθρώπινη- το χαρακτήρα του ξεχωριστού και του ευφρόσυνου.

Αργεντινή, τέλος, για να μην κερδίσει πάλι η Γερμανία. Για να χάσει η Γερμανία. Λίγο το 'χετε; Η Γερμανία υπεράνω όλων στην Ευρώπη. Η Γερμανία πρωταθλήτρια στην αυστηρότητα κατά των μελαχρινών. Η Γερμανία καβάλα στο νότο των χρεών και των χρεωμένων. Η Γερμανία έβαλα εφτά στη Βραζιλία. Ε, ας βρεθεί η Γερμανία από κάτω, έστω στον τελικό, έστω σ' αυτό το κραγμένο μουντιάλ, έστω και με ένα γκολ διαφορά. Να γελάσει λίγο το χειλάκι μας -δεν είναι δα κι αμαρτία.

Δεν είμαστε λοιπόν απόψε στη μέση -είμαστε με τον Μέσι. Με μια ευχή: Βάλτο αγόρι μου!

*Δημοσιεύθηκε στην «Αυγή» της Κυριακής 13 Ιουλίου 2014

Είκοσι δύο μαντράχαλοι και ένα τόπι

http://www.logiastarata.gr/2014/07/blog-post_2646.html

«Το ανθρώπινο ζώο είναι παράξενο είδος»

Λίγες σκόρπιες σκέψεις με αφορμή το μουντιάλ που μας αποχαιρετά.

Φέτος, οι πολέμιοι της διοργάνωσης ανήκαν σε δύο διαφορετικές φράξιες. Στην πρώτη, την κλασική, συγκαταλέγονταν όσοι αναρωτιούνται γιατί ο κόσμος τρελαίνεται στο θέαμα «22 μαντράχαλων που κλωτσούν ένα τόπι». Η απορία αυτή έχει μια κάποια βάση, ταυτόχρονα όμως κρύβει και μια αφέλεια. Γιατί είναι προφανές ότι αυτή η, κατά τη γνώμη τους ανόητη δραστηριότητα, είναι φορτισμένη με μια συμβολική σημασία. Ανάλογοι συμβολισμοί κρύβονται και σε πολλές ακόμη ανθρώπινες εκδηλώσεις –για τις οποίες οι πολέμιοι του ποδοσφαίρου ξεχνούν να αναρωτηθούν. Όσοι πάντως εξακολουθούν να απορούν, θα βρουν πολλές απαντήσεις στο βιβλίο «Η φυλή του ποδοσφαίρου». Συγγραφέας του είναι ο διάσημος ζωολόγος Ντέσμοντ Μόρις ο οποίος ξεκινά με την φράση: «Το ανθρώπινο ζώο είναι παράξενο είδος»…

Οι ενστάσεις της δεύτερης φράξιας ήταν πολιτικές. Η Βραζιλία, έλεγαν, είναι μια πλούσια χώρα με φτωχούς κατοίκους. Υπάρχουν φαβέλες, οργανωμένο έγκλημα, αστυνομική βία, μεγάλες ελλείψεις στην υγεία, την παιδεία, τις συγκοινωνίες... Και μέσα σ’ όλα αυτά, η χώρα έδωσε προτεραιότητα σε μια γιγάντια διοργάνωση βιτρίνας. Επιπλέον, το μουντιάλ δεν ήταν για όλους τους Βραζιλιάνους. Όπως σημειώνει η Guardian, στις κερκίδες υπήρχαν ελάχιστοι μαύροι θεατές. Κάτι αναμενόμενο αν σκεφτεί κανείς την φυλετική διαστρωμάτωση της βραζιλιάνικης κοινωνίας και τις τιμές των εισιτηρίων.

Συνεπώς, τα μέλη της δεύτερης φράξιας είχαν δίκιο. Όμως, όπως συμβαίνει συνήθως, οι αντιδράσεις των περισσότερων από αυτούς (και σίγουρα όλων σχεδόν των Ελλήνων) ήταν εικονικές. Δεν στρέφονταν ενάντια στη FIFA, στην κυβέρνηση της Βραζιλίας ή στις αντιφάσεις του καπιταλισμού. Στρέφονταν ενάντια στους φίλους και τους γνωστούς τους που αγαπούν το ποδόσφαιρο και πιο συγκεκριμένα σ’ εκείνους που συμμερίζονταν σε γενικές γραμμές τις αντιρρήσεις τους –οι υπόλοιποι έτσι κι αλλιώς δεν δίνουν δεκάρα για όλα αυτά. Τελικά, αφού γκρίνιαζαν για μέρες και δημιούργησαν ενοχές στους φίλους τους, βαρέθηκαν και στράφηκαν σε νέους «αγώνες».
Κάθε ποδοσφαιρόφιλος είναι κολλημένος με ένα παλιό μουντιάλ –συνήθως μ’ εκείνο που παρακολούθησε όταν ήταν έφηβος. Όλα τα υπόλοιπα, όσες χάρες και αν έχουν, δεν μπορούν να πλησιάσουν το αγαπημένο του. Στην πραγματικότητα, βέβαια, δεν νοσταλγεί το μουντιάλ, αλλά τον αμήχανο, σπυριάρη μα ενθουσιώδη εαυτό του εκείνης της εποχής.

Το δικό μου αγαπημένο μουντιάλ είναι εκείνο του 1982, στην Ισπανία. Οι φανέλες ήταν ακόμη βαμβακερές και ο ιδρώτας δημιουργούσε εμφανείς κηλίδες. Το ποδόσφαιρο ήταν πιο αργό αλλά και πιο κομψό σε σχέση με σήμερα. Υπήρχαν παίχτες που δύσκολα θα πρωταγωνιστούσαν σήμερα: Ο αέρινος Σόκρατες ήταν γιατρός στο επάγγελμα, ο αρτίστας Πλατινί δεν μάρκαρε ούτε με τα μάτια, ο θηριώδης Χρούμπες έστριβε πιο αργά και από κρουαζιερόπλοιο, ο ήρωας Πάολο Ρόσι έμοιαζε στην φάτσα με τον Παζολίνι… Συνέβησαν δράματα (η ήττα της καταπληκτικής Βραζιλίας από τη μεθοδική, πανέξυπνη Ιταλία), αδικίες (ο αποκλεισμός της Γαλλίας από την Δυτική Γερμανία) και θαύματα (η ξαφνική αναγέννηση της Ιταλίας που την οδήγησε στον θρίαμβο). Ακόμη όμως και αν δεν είχαν συμβεί όλα αυτά, θα εξακολουθούσε να είναι το καλύτερο μουντιάλ που έγινε ποτέ…

Όσοι αναθεματίζουν τον τρόπο παιχνιδιού της Κόστα Ρίκα ή, γιατί όχι, της Ελλάδας, ξεχνούν ότι στη σύμβαση που ονομάζεται ποδοσφαιρικός αγώνας, το θέαμα δεν είναι προαπαιτούμενο. Όποιος αποζητά αποκλειστικά το θέαμα, στα σίγουρα θα βρει άλλες, πιο ταιριαστές εκδηλώσεις. Φυσικά, ένας ουδέτερος θεατής προτιμά να απολαμβάνει εντυπωσιακές φάσεις από το να βλέπει τον Καραγκούνη να κουκουλώνει την μπάλα μέχρι να κερδίσει φάουλ. Όμως στο ποδόσφαιρο το συμβολικό φορτίο έχει πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα. Όταν οι πρόγονοί μας έβγαιναν από την σπηλιά τους για να κυνηγήσουν μαμούθ κανείς δεν τους έλεγε να το κάνουν θεαματικά. (Παρεμπιπτόντως, δεν είναι δύσκολο να φανταστείς τον Καραγκούνη να συμμετέχει σε κυνήγι μαμούθ…)

Η συντριβή της Βραζιλίας από τη Γερμανία είναι το γεγονός που επισκίασε τα πάντα. Κοιτώντας το θέμα με ψυχραιμία, οι Βραζιλιάνοι άξιζαν μια ταπεινωτική ήττα. Δεν είχαν καλή ομάδα, έπαιζαν αναχρονιστικό ποδόσφαιρο, βουτούσαν συνέχεια για πέναλτι… Επιπλέον ήταν πάντα καλομαθημένοι. Ας δουν και αυτοί τι εστί βερίκοκο. Από την άλλη πλευρά, οι εκπληκτικοί Γερμανοί δεν έδειξαν κανέναν οίκτο, κανένα σεβασμό στον κάποτε ισχυρό, μα τώρα γονατισμένο αντίπαλό τους. Με το σκορ στο 7-0 συνέχισαν να τρέχουν σαν τρελοί και να διαμαρτύρονται για ένα πλάγιο ή ένα οφσάιντ. Λες και είχαν βαλθεί να επαληθεύσουν τα στερεότυπα και να γίνουν -για μια ακόμη φορά- αντιπαθείς. Το βέβαιο είναι πως με τον αγώνα αυτό ξεκίνησε μια νέα παράλληλη ιστορία, που θα ολοκληρωθεί κάποτε με αντίστροφη κατάληξη.

Σ’ αυτόν τον αγώνα, όταν ο Βραζιλιάνος παίκτης πετυχαίνει το γκολ της –ας πούμε- τιμής, οι απελπισμένοι συμπατριώτες του στις κερκίδες πετάγονται για μια στιγμή όρθιοι και πανηγυρίζουν. Έπειτα βέβαια το ξανασκέφτονται και βυθίζονται ξανά στη θλίψη, όμως το γεγονός από μόνο του είναι διαφωτιστικό. Δείχνει την ανάγκη που έχει ο άνθρωπος να αρπαχτεί από κάπου, έστω από τα ίδια του τα μαλλιά, αλλά και την δύναμη που μπορεί να αντλήσει κανείς ακόμη και όταν όλα έχουν χαθεί. Αυτή η ανάγκη για παρηγοριά και για ελπίδα, μας βοηθάει να στεκόμαστε στα πόδια μας και να ξεπερνάμε ακόμα και τις μεγαλύτερες δυσκολίες. «Το ανθρώπινο ζώο είναι παράξενο είδος», που λέει και ο Ντέσμοντ Μόρις…

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗΣ

athensvoice.gr

H ...μετά Μουντιάλ εποχή στη ΝΕΡΙΤ!

http://www.sport-fm.gr/article/H-meta-moudial-epoxi-sti-nerit/776222

Ο τελικός του Μουντιάλ θα σημάνει και την ολοκήρωση μίας διοργάνωσης που κράτησε τη ΝΕΡΙΤ «στον αφρό» για ένα μήνα. Η (λεγόμενη) «επόμενη μέρα» θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον στην δημόσια τηλεόραση.

Υπάρχουν ...μέτωπα (για τα ...προσεχώς στον αθλητικό τομέα) που μένουν ανοιχτά ή εν πάση περιπτώσει υπό διερεύνηση για τα προσεχώς της ΝΕΡΙΤ που αξιοποίησε κατά τον καλύτερο τρόπο το Μουντιάλ με δεδομένα τα μέσα που υπήρχαν και τα (αντίστοιχα) οικονομικά περιθώρια, τα οποία ήταν περιορισμένα. Όπως η στήλη είχε επισημάνει μετά την πρώτη αγωνιστική της φάσης των ομίλων ο τρόπος που λειτούργησε η ΝΕΡΙΤ ήταν λίαν αξιοπρεπής και ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσαν οι παραγωγές των περισσότερων εκπομπών. Σε μία διοργάνωση που, έστω ως ένα σημείο της είχε μέσα την Εθνική ομάδα.

Αναφερθήκαμε στην αρχή στα προσεχώς της ΝΕΡΙΤ. Ο διαγωνισμός της άλλης τριετίας (2015-18) στο Τσάμπιονς Λιγκ, τα ελεύθερα δικαιώματα της Εθνικής στα προκριματικά του Euro 2016, η τελική φάση του Euro 2016 (το Μουντιάλ 2014 μήπως ήταν η τελευταία τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης που έδειξε η ελεύθερης εμβέλειας τηλεόραση;), η Ευρωλίγκα και η Α1 μπάσκετ (τα εντός Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού), το Τσάμπιονς Λιγκ της ερχόμενης σεζόν είναι θέματα που θα μας απασχολήσουν στο αμέσως προσεχές διάστημα.

Γιατί οι περισσότεροι Βραζιλιάνοι θα υποστηρίξουν τη Γερμανία

http://www.antinews.gr/ANTISPORTS/giati-oi-perissoteroi-brazilianoi-tha-upostiriksoun-ti-germania/

Παρά την ταπείνωση από τη Γερμανία, οι περισσότεροι Βραζιλιάνοι αναμένεται να υποστηρίξουν την Αργεντινή...

Η Γερμανία μπορεί να προκάλεσε μια ταπεινωτική ήττα για τη Βραζιλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά εξαιτίας μιας ιστορικής αντιπαλότητας με την Αργεντινή είναι μάλλον απίθανο να κερδίσει την τοπική υποστήριξη στον τελικό της Κυριακής. Η αντιπαλότητα των δύο Νοτιοαμερικάνων γειτόνων χρονολογείται από τις αρχές του 1900, όταν το ποδόσφαιρο άρχισε να γίνεται δημοφιλές στην περιοχή. Στην Αργεντινή και τη Βραζιλία έχουν παραχθεί παίκτες παγκόσμιας κλάσης όπως ο Γκαρίντσα, ο Ρονάλντο, ο Μέσι και ο Μπατιστούτα, που ανταγωνίστηκαν στην παγκόσμια σκηνή. 
Εν τω μεταξύ, τοπικοί σύλλογοι συχνά παίζουν ένθερμους αγώνες - εντός και εκτός γηπέδου- σε περιφερειακά πρωταθλήματα. Και, φυσικά, υπάρχει η αιώνια διαμάχη για το ποιος είναι ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών: ο Αργεντίνος Μαραντόνα ή ο Βραζιλιάνος Πελέ; 
Το σύνθημα «ο Μαραντόνα είναι μεγαλύτερος από τον Πελέ» έχει γίνει επιτυχία στους οπαδούς της Αργεντινής στο Παγκόσμιο Κύπελλο στη Βραζιλία: «Θα δείτε τον Μέσι και θα μας φέρει το τρόπαιο» λέει η συνέχεια. Οι οπαδοί της Βραζιλίας, με τη σειρά τους, έχουν δημιουργήσει το δικό τους σύνθημα κατά του Μαραντόνα: «Χίλια γκολ, μόνο ο Πελέ έβαλε 1.000 γκολ!».
Οι δύο χώρες δεν έπαιξαν η μία ενάντια στην άλλη σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά η αντιπαλότητα είναι διάχυτη στα γήπεδα και στους δρόμους. Πολλοί Βραζιλιάνοι πήγαν σε αγώνες της Αργεντινής κατά τη διάρκεια του τουρνουά φορώντας φανέλες των αντιπάλων τους και φωνάζοντας υπέρ τους, κάτι που προσέβαλε ιδιαίτερα τους επισκέπτες. Εν μέσω αυτών των εντάσεων τα μέτρα ασφαλείας έγιναν πιο έντονα στο Σάο Πάολο για το ματς της Αργεντινής κατά της Ολλανδίας την Τετάρτη, καθώς υπήρχαν φόβοι για συγκρούσεις. 
Μέσα και έξω από το γήπεδο, οι υποστηρικτές της Αργεντινής φώναζαν «ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι, επτά», αναφερόμενοι στο 7-1 της Βραζιλίας από τη Γερμανία. Οι οπαδοί της Βραζιλίας θύμωσαν και η αστυνομία χρειάστηκε να παρέμβει σε τουλάχιστον μία περίπτωση. Αλλά μερικοί οπαδοί της Αργεντινής δήλωσαν έκπληκτοι από την έλλειψη εχθρότητας.
Πέρα από το ποδόσφαιρο 

Για πολλούς, ο ανταγωνισμός δεν αφορά μόνο το ποδόσφαιρο και άλλα αθλήματα - ή τέλος πάντων σχεδόν τα πάντα στη ζωή. «Μπορώ να υποστηρίξω τους πάντες εκτός από την Αργεντινή. Είμαι ο Πελέ και όχι ο Μαραντόνα» είπε ο 55χρονος Λουίς Αμορίμ σε μια βραζιλιάνικη εφημερίδα. Ο Εντουάρντο Παές, δήμαρχος του Ρίο ντε Τζανέιρο, είπε χαριτολογώντας σε συνέντευξή του πέρυσι ότι θα «αυτοκτονήσει» σε περίπτωση που η Αργεντινή νικήσει τη Βραζιλία στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Τουλάχιστον, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί τώρα. 
Για πολλούς Βραζιλιάνους, μια νίκη των «hermanos» (των αδελφών) -μια λέξη που οι Βραζιλιάνοι χρησιμοποιούν κάπως ειρωνικά για τους Αργεντινούς- θα ήταν μια τραγωδία. 
«Η Αργεντινή δεν μπορεί να κερδίσει εδώ», λέει η 44χρονη Λίλια Βιάνα. Ο τελικός θα γίνει στο περίφημο στάδιο Μαρακανά του Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου η Βραζιλία έχασε το 1950 στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου από την Ουρουγουάη. Η Βραζιλία έχει κατακτήσει το ρεκόρ των πέντε τίτλων στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Η Γερμανία έχει τρεις και η Αργεντινή δύο. 
«Αν η Αργεντινή κερδίσει, θα σταματήσω να βλέπω ποδόσφαιρο. Απλώς δεν μπορεί να κερδίσει», είπε ο 27χρονος Γκαμπριέλ Τέντε από το Σάο Πάολο.
Αλληλεγγύη της Νότιας Αμερικής 

Ωστόσο, η εικόνα είναι σύνθετη και για διάφορους λόγους κάποιοι Βραζιλιάνοι μπορεί να καταλήξουν να υποστηρίξουν την Αργεντινή, την Κυριακή. «Θα υποστηρίξω την Αργεντινή διότι η προετοιμασία της Βραζιλίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν πραγματικά κακή» δήλωσε ο 18χρονος Μάρκους Γκιμαράες πριν από το Κύπελλο. Πριν από το Μουντιάλ πολλοί επικριτές πίστευαν ότι θα εξελιχθεί σε έναν λογιστικό εφιάλτη, αλλά θεωρείται σε μεγάλο βαθμό ως επιτυχημένο τόσο από τους αξιωματούχους όσο και από τους ειδικούς και τα μέσα ενημέρωσης. 
Ορισμένοι Βραζιλιάνοι υποστήριξαν την Αργεντινή στον αγώνα κατά της Ολλανδίας την Τετάρτη, με σκοπό να πάει μια χώρα της Νότιας Αμερικής στον τελικό, ώστε να μην εξελιχθεί σε μια πανευρωπαϊκή εκδήλωση. Άλλοι απλά φοβήθηκαν ένα φιάσκο, σε περίπτωση που η Βραζιλία αντιμετώπιζε την Αργεντινή στα play-off για την τρίτη θέση το Σάββατο. Αλλά, σε γενικές γραμμές, αυτοί ήταν η μειοψηφία. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο Βραζιλιάνος Τζουλιάνο Άλβες: «Αν δεν μπορεί να κερδίσει η Βραζιλία, ούτε η Αργεντινή μπορεί».
http://www.bbc.com/news/world-latin-america-28254669

Φοβούνται ποτέ οι Γερμανοί; (του Αντώνη Καρπετόπουλου)

http://www.sportday.gr/%CE%91%CE%A1%CE%98%CE%A1%CE%9F/45003/%CE%A6%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%AD-%CE%BF%CE%B9-%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AF;
Φτάνουν στον τελικό οι δυο καλύτερες ομάδες; Θα 'λεγα πως τελικά ναι.


Η Γερμανία είναι η σταθερότερη του τουρνουά κι αυτή που μας χάρισε δυο τρομακτικές επιθετικές παραστάσεις, τις νίκες με Πορτογάλους και Βραζιλιάνους. Η Αργεντινή από τη μεριά της είναι αυτή που φόβισε όλους τους αντιπάλους της χωρίς να είναι θεαματική. Της αρκούσε τελικά ότι είχε τον Μέσι. Μπορεί να φοβηθούν οι Γερμανοί; Εντός ολίγων ωρών η απάντηση.

Γερμανοί και Αργεντίνοι συναντήθηκαν για πρώτη φορά σε τελικό το 1986. Η Αργεντινή ήταν το απόλυτο φαβορί έχοντας έναν Μαραντόνα που κάλπαζε. Οι Γερμανοί πούλησαν πολύ ακριβά το τομάρι τους ισοφαρίζοντας σε 2-2, το σε βάρος τους 0-2: έχασαν από ένα λάθος της άμυνάς τους που ανεξήγητα βρέθηκε πολύ ψηλά στο 84' και την τρύπησε ο Μπουρουσάγα. Το 1990 η Γερμανία του Ματέους έμοιαζε έτοιμη να κάνει περίπατο με τη λαβωμένη Αργεντινή.

Ομως οι Αργεντίνοι ηττήθηκαν τελικά εξαιτίας ενός αυστηρού πέναλτι που έδωσε ένας Μεξικανός διαιτητής και που στάθηκε αιτία να υποστηρίζει ακόμα ο Μαραντόνα ότι η FIFA τον τιμώρησε γιατί χάλασε το πάρτι των Ιταλών. Στους δυο τελικούς των δύο, το σασπένς το χάρισε η ανθεκτικότητα του ηττημένου: ελπίζω να συμβεί το ίδιο και σήμερα.

Απορία

Πριν αρχίσει το ματς η δική μου απορία είναι μόνο μία: αν η παρουσία του Μέσι θα τρομάξει τον Γιοακίμ Λεβ όσο και τους υπόλοιπους προπονητές που αντιμετώπισαν την Αργεντινή. Η Ελβετία για να μη βρει ο Μέσι χώρους έπαιξε ένα στιβαρό και οργανωμένο κατενάτσιο. Το πολύ ποιοτικό Βέλγιο του Βίλμοτς προετοιμάστηκε αποκλειστικά για να παίξει με αντεπιθέσεις κι όταν βρέθηκε να χάνει από νωρίς δεν είχε plan B. Ο Φαν Χάαλ την πάτησε τελευταίος, αφού για να περιορίσει τον Μέσι, άλλαξε για ένα βράδυ την παραγωγική λογική της ομάδας του. Αν κι ο Λεβ φρενάρει τη Γερμανία του η Αργεντινή έχει τύχη να κάνει ό,τι με την Ολλανδία, δηλαδή να ελέγξει τον ρυθμό, να περιορίσει τους αντίπαλους κυνηγούς που πολλές βοήθειες από τους μέσους δεν θα έχουν, αν κοιτάζουν τον Μέσι, και να περιμένει ατομικές ενέργειες από τους κυνηγούς της, που κάνουν μεν λίγα, πλην όμως καλά.

Τάσεις

Μέχρι τώρα ο Λεβ δεν έχει δείξει μαζοχιστικές τάσεις κι από ματς σε ματς το μόνο που έκανε ήταν να κοιτάζει την ομάδα του. Με την Αλγερία αμύνθηκε πολύ ψηλά, πιστεύοντας ότι οι κίνδυνοι που θα μπορούσαν να του δημιουργήσουν οι αντίπαλοι είναι διαχειρίσιμοι: δεν είχε κάνει την καλύτερη δυνατή εκτίμηση, γιατί οι Αλγερινοί στις αντεπιθέσεις ήταν φωτιά, όμως η απόφασή του αφορούσε την ομάδα του και την επιθετικότητά της κι όχι το πώς θα περιοριστεί ο αντίπαλος. Με τους Γάλλους μάζεψε πιο πολύ την ομάδα του στα μετόπισθεν για να περιοριστούν οι χώροι και να αμυνθεί καλύτερα, χωρίς να σκέφτεται αν θα παίξει η Γαλλία με Μπενζεμά και Ζιρού από τον άξονα ή με τους κοντούς εξτρέμ από το πλάι. Με τη Βραζιλία τέλος, σε ένα ματς αριστούργημα, ζήτησε πίεση στους αντίπαλους μέσους που κατεβάζουν μπάλα, κι όταν ο Φερναντίνιο κι ο Γουστάβο εγκλωβίστηκαν, έγινε πάρτι.

Αστέρι

Η Αργεντινή ποντάρει αποκλειστικά στον φόβο που προκαλεί ο Μέσι. Η Γερμανία πρέπει απλά να παίξει το ποδόσφαιρό της. Αν δεν φοβηθεί, θα προσθέσει ένα τέταρτο αστέρι στη φανέλα της…

Σενάριο

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ υπήρξε το φαβορί μου για το τουρνουά άμα τη εμφανίσει της. Πριν το τουρνουά αρχίσει, πίστευα ότι οι γηπεδούχοι Βραζιλιάνοι θα μπορούσαν, όπως στο Confederation Cup, να πάρουν τα δυο - τρία ματς κόντρα στους Ευρωπαίους που θα έβρισκαν μπροστά τους και να φτάσουν στον τελικό: σε αυτόν δύσκολα θα έχαναν. Χρειάστηκε να 'ρθω εδώ για να καταλάβω το άγχος τους, που ήταν τελικά και ο λόγος της ιστορικής αποτυχίας τους. Οι Γερμανοί, αντίθετα, άγχος δεν είχαν ποτέ.

Παρά την απουσία του Ρόις, που ήταν ο καλύτερος φέτος Γερμανός ποδοσφαιριστής, παρ' όλο που ο Γκέτσε ερχόταν από μία σεζόν που πιο πολύ στον πάγκο της Μπάγερν ξεροστάλιαζε παρά έπαιζε, παρ' όλο που ο Μίλερ ούτε σέντερ φορ είναι, ούτε στη θέση αυτή θέλει να παίζει, παρ' ότι η άμυνά τους έμοιαζε να 'χει προβλήματα όταν ο αντίπαλος (Γκάνα, Αλγερία, ΗΠΑ) δεν ήταν από αυτούς που σου δίνουν κίνητρα για υπερβάσεις, οι Γερμανοί έκαναν ένα εξαιρετικό τουρνουά κερδίζοντας συμπάθειες. Από την άλλη είδαμε σε αυτό το τουρνουά και την απόλυτη ωριμότητα του Μέσι, που ήταν χρήσιμος χωρίς να είναι αγωνιστικά στα καλύτερά του. Σαν τον Μαραντόνα του 1990, ο Μέσι μάζευε τον κόσμο γύρω του κι επιχειρούσε δύσκολα πράγματα- τα περισσότερα από τα οποία δεν του βγήκαν.

Αλλά δεν εκβίασε προσπάθειες, δεν μονοπώλησε την μπάλα, δεν εκβίασε σχεδόν τίποτα.

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ομάδα παίζει κόντρα στον καλύτερο παίκτη. Οταν συναντιούνται Γερμανία - Αργεντινή σε τελικό, αυτό είναι πάντα το σενάριο...

Όλο το Μουντιάλ σε καρτούν: Χιουμοριστικό βίντεο από την εφτάρα της Βραζιλίας μέχρι...τις δαγκωνιές του Σουάρες

http://www.koutipandoras.gr/article/118095/olo-moyntial-se-kartoyn-hioymoristiko-vinteo-apo-tin-eftara-tis-vrazilias-mehritis

Ανάρπαστο έχει γίνει το βίντεο που δημιούργησε η ομάδα «JustCartoons»  με τις σημαντικότερες στιγμές του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Βραζιλίας.
Πρωταγωνιστές, νικητές, ηττημένοι, διαιτητές, δαγκώματα και γκάφες...
Όλα τα γεγονότα του Μουντιάλ παρουσιάζονται σε τρία λεπτά σε μια χιουμοριστική ανασκόπηση.

Οι τελικοί της Αργεντινής (VIDEOS)

http://www.contra.gr/Soccer/World/WorldCup/mundial2014/oi-telikoi-ths-argentinhs-videos.2914912.html

Βαδίζοντας στα χνάρια της ομάδας του Ντιέγκο Μαραντόνα, η Αργεντινή του 2014 κατάφερε να φτάσει σε τελικό για 5η φορά στη ιστορία της. Από τον πρώτο της με την Ουρουγουάη το 1930 μέχρι τον τελευταίο της και πάλι με τη Γερμανία πριν 24 χρόνια, το Contra.gr θυμάται...

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΪΡΑΚΤΑΡΗΣ

Το βράδυ της Κυριακής (13/7) η Αργεντινή θα έχει την ευκαιρία να φτάσει της τρεις κατακτήσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου. Παράλληλα ο αρχηγός της ομάδας Λιονέλ Μέσι αν τελικά η "αλμπισελέστε'' στεφθεί πρωταθλήτρια κόσμου θα μπορέσει να γράψει το όνομά του με χρυσά γράμματα, δίπλα σε εκείνο του Ντιέγκο Μαραντόνα.
Η αντίπαλός της, Γερμανία, δεν της είναι άγνωστη. Οι δύο ομάδες έχουν ξαναβρεθεί σε τελικό Μουντιάλ, τόσο το 1986, όσο και το 1990 με της νίκες να είναι μοιρασμένες, μία και μία. Ωστόσο, η Αργεντινή έχει καταφέρει να φτάσει συνολικά 4 φορές σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου και να πανηγυρίσει τις δύο (ποσοστό επιτυχίας 50%, μεγαλύτερο από αυτό της Γερμανίας).
Ευκαιρία να κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν και να θυμηθούμε τις βραδιές που η "αλμπισελέστε" αγωνίστηκε σε τελικό Μουντιάλ:

1930: Αργεντινή - Ουρουγουάη 2-4

 

Στις 30 Ιουλίου του 1930 περίπου 93.000 θεατές (εκ των οποίων οι 30.000 προερχόμενοι από την Αργεντινή) γέμισαν τις εξέδρες του "Σεντενάριο" στο Μοντεβιδέο για να παρακολουθήσουν τον πρώτο τελικό στην ιστορία της διοργάνωσης. Μια μεγάλη σύγκρουση όμως προηγήθηκε του αγώνα, αφού οι δύο ομάδες διαφωνούσαν για το ποια μπάλα θα χρησιμοποιήσουν!

 

 Τελικά αποφασίστηκε κάθε ομάδα να παίξει με μπάλα της επιλογής της από ένα ημίχρονο. Το πρώτο που έγινε με τη μπάλα της Αργεντινής, είδε την "αλμπισελέστε" να προηγείται με 2-1. Στην επανάληψη όπου το ματς πραγματοποιήθηκε με τη μπάλα της Ουρουγουάης, το ματς γύρισε και ήρθε το τελικό 2-4 για του Ουρουγουανούς! Ο πρώτος χαμένος τελικός για την Αργεντινή ήταν γεγονός.

1978: Αργεντινή - Ολλανδία 3-1 παράταση (κ.α. 1-1)

 

Το "Μονουμεντάλ" είχε γεμίσει πολύ πριν την έναρξη του τελικού, με τους φίλους της Αργεντινής να δημιουργούν τη γνωστή, θερμή ατμόσφαιρα. Το ματς έληξε με 1-1 και οι δύο ομάδες οδηγήθηκαν στην παράταση. Εκεί η Ολλανδία είχε κουραστεί και η ψυχωμένη "αλμπισελέστε" πέρασε στην αντεπίθεση.

 

 Στο 104' ο Κέμπες σκόραρε για δεύτερη φορά στον αγώνα κι έδωσε το σύνθημα της νίκης. Οι αποκαμωμένοι "οράνιε" δεν κατάφεραν να αντιδράσουν και ο Ντάνιελ Μπερτόνι στο 115' διαμόρφωσε το τελικό 3-1. Τριάντα οκτώ χρόνια μετά την ήττα της "αλμπιτσελέστε" στον τελικό του πρώτου Μουντιάλ, στην Ουρουγουάη, η Αργεντινή κατάφερε να σηκώσει για πρώτη φορά το βαρύτιμο τρόπαιο.

1986: Αργεντινή - Γερμανία 3-2

 

Περίπου 114.600 φίλαθλοι συγκεντρώθηκαν στο αχανές "Αζτέκα" της Πόλης του Μεξικού για να παρακολουθήσουν την αναμέτρηση της Αργεντινής με τη Δυτική Γερμανία. Ο αγώνας είχε όλα όσα περίμενε να δει το κοινό σε τελικό Μουντιάλ. Γκολ, φάσεις, σκληρές μονομαχίες και φυσικά τον... Ντιέγκο Μαραντόνα!

 

 Μία εκπληκτική ασίστ του Μαραντόνα στον Μπουρουτσάγκα, έβγαλε τον μέσο της Ναντ απέναντι στον Χάραλντ Σουμάχερ. Με ψύχραιμο πλασέ διαμόρφωσε το τελικό 3-2 και οκτώ χρόνια μετά τον αμφιλεγόμενο εντός έδρας θρίαμβο, η Αργεντινή στεφόταν και πάλι πρωταθλήτρια κόσμου, με τον αρχηγό Μαραντόνα να σηκώνει το βαρύτιμο τρόπαιο και να γράφει τη δική του ιστορία στο άθλημα.

1990: Αργεντινή - Γερμανία 0-1

 

Στην αμέσως επόμενη διοργάνωση από αυτή του '86, η Αργεντινή έφτασε ξανά στον τελικό. Αντίπαλός της ήταν και πάλι η Γερμανία. Η "αλμπισελέστε όμως ήταν αρκετά "λαβωμένη" σε αυτό το παιχνίδι, λόγω των πολλών απουσιών της. Το ματς δεν είχε φάσεις και όσο το 0-0 παρέμενε το ενδεχόμενο της παράτασης φάνταζε πιο ορατό από ποτέ. Από το 64' άλλωστε η Αργεντινή αγωνιζόταν με παίκτη λιγότερο, οπότε στόχος της ήταν να οδηγήσει το ματς εκεί.

Ωστόσο ένα αμφιλεγόμενο πέναλτι καθόρισε την εξέλιξη του τελικού. Η Γερμανία στο 85ο λεπτό το κέρδισε από πέσιμο του Φέλερ μέσα στην περιοχή και την εκτέλεση ανέλαβε ο Μπρέμε γράφοντας 1-0. Ο Ντιέγκο Μαραντόνα δεν κατάφερε να διασώσει την ομάδα του και η Αργεντινή έγινε έτσι η πρώτη χώρα στην ιστορία του θεσμού που δεν σκόραρε σε τελικό Μουντιάλ.