ΔΤ> Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων: Έρευνα Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων ΕΕ για τη βία κατά των γυναικών

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«Να έχουμε το σθένος να αναγνωρίσουμε όλοι τα οδυνηρά συμπεράσματα της πανευρωπαϊκής έρευνας για το φαινόμενο της βίας κατά των γυναικών και να αναλάβουμε δράσεις τολμώντας να αλλάξουμε ακόμη και κατεστημένες πολιτικές».

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ

Αυτό ήταν το πολιτικό μήνυμα που εξέπεμψε η Γενική Γραμματέας Ισότητας Βάσω Κόλλια από τις Βρυξέλλες με αφορμή την παρουσίαση της πανευρωπαϊκής έρευνας που εκπονήθηκε από τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. (FRA) για την κάθε λογής βία που υφίστανται οι γυναίκες σε ιδιωτικό ή δημόσιο χώρο ανά την ευρωπαϊκή επικράτεια. Παρουσιάζοντας παράλληλα τις δράσεις της Γενικής Γραμματείας Ισότητας αλλά και τις προτεραιότητες της Ελληνικής Προεδρίας για την αντιμετώπιση της μάστιγας της έμφυλης βίας, η κ. Κόλλια εισηγήθηκε την ανάγκη «επανεξέτασης της επάρκειας των σημερινών πολιτικών» στηλιτεύοντας ταυτοχρόνως την ελλειπή ανάδειξη του φαινομένου άσκησης βίας κατά των γυναικών. Μίας βίας, που όπως είπε η κ. Κόλλια, «δεν γνωρίζει κοινωνικούς, οικονομικούς, πολιτισμικούς ή άλλους περιορισμούς, που δεν σταματά στον ιδιωτικό χώρο, αλλά βρίσκει τα θύματά της μπροστά σε εκατομμύρια μάτια στον πραγματικό ή και στον ψηφιακό χώρο». Χωρίς να ωραιοποιεί καταστάσεις, η Γενική Γραμματέας Ισότητας παραδέχτηκε ότι «οι κοινωνίες μας, ακόμα και στην καρδιά του ανεπτυγμένου κόσμου, επιτρέπουν, αν όχι υποθάλπουν την έμφυλη βία», όπως τόνισε.

ΒΑΣΩ ΚΟΛΛΙΑ: «ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ = ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ»

Καλώντας στην «επίτευξη ευρύτερων συνεργασιών», η Γενική Γραμματέας Ισότητας Βάσω Κόλλια τόνισε την ανάγκη «κινητοποίησης όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο» γιατί όπως είπε: «όταν ανεχόμαστε την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών, αποδεχόμαστε μια κοινωνία με έλλειμμα δημοκρατίας. Και αυτό μας αφορά όλους!»

Τα αποτροπιαστικά συμπεράσματα της έρευνας που επισήμανε η κ. Κόλλια:

• Απροσδόκητη ποσοτικά και ποιοτικά εμφανίζεται η έκταση βίας κατά γυναικών, στο σπίτι, στη δουλειά, σε δημόσιους χώρους, στο διαδίκτυο.
• Μία στις τρεις γυναίκες της Ευρώπης έχει πέσει θύμα σωματικής ή και σεξουαλικής βίας, από την ηλικία των 15 και άνω. Αριθμητικά πρόκειται για πάνω 62 εκατομμύρια γυναίκες στην ΕΕ.
• Πάνω από το 50% των γυναικών της Ευρώπης έχει πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης, σε μεγάλο ποσοστό στο χώρο εργασίας.
• Αναδεικνύονται νέοι «τύποι» έμφυλης βίας, όπως η βία μέσω διαδικτύου, η ηλεκτρονική παρενόχληση, η επίμονη παρακολούθηση και ο εκφοβισμός.
• Διαπιστώνεται μια άρνηση των γυναικών να καταγγείλουν τα περιστατικά βίας ενδεχομένως εξαιτίας του φόβου για τον «κοινωνικό αντίκτυπο».

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ «ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;»

Στο ερώτημα τι κάνει σε ένα γενικότερο επίπεδο η Ελληνική Πολιτεία, και σε ένα ειδικότερο η Γενική Γραμματεία Ισότητας απέναντι σε αυτήν την απεχθή πραγματικότητα, η Βάσω Κόλλια έδωσε συγκεκριμένες απαντήσεις περιγράφοντας λεπτομερώς εξιδεικευμένες δράσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΣΕ ΕΘΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

• Ανάπτυξη πανελλαδικού δικτύου 40 συμβουλευτικών κέντρων και 21 ξενώνων φιλοξενίας, σχεδόν στο σύνολό τους σε λειτουργία, παρέχοντας υπηρεσίες για την πρόληψη και αντιμετώπιση της γυναικείας κακοποίησης.
• Διαρκής εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης με εκδηλώσεις και ειδικές δράσεις με κεντρικό σύνθημα «Δεν είσαι η μόνη, δεν είσαι μόνη».
• Λειτουργία 24ωρης τηλεφωνικής γραμμής SOS επί 365 ημέρες τον χρόνο σε ελληνική και αγγλική γλώσσα για παροχή συμβουλευτικής υποστήριξης σε γυναίκες-θύματα κάθε μορφής βίας. Τα πρώτα 2,5 χρόνια λειτουργίας της, η Γραμμή δέχθηκε πάνω από 12.000 κλήσεις.

Η Γενική Γραμματέας Ισότητας Βάσω Κόλλια αναφέρθηκε σε αναγκαίες παρεμβάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι οποίες θα πρέπει να περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:

ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΣΕ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

• Κατάλληλη υποστήριξη και προστασία των θυμάτων σε όλη τη διαδικασία δίωξης των δραστών, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες των θυμάτων σε όλη την ποινική διαδικασία,
• Παροχή ειδικών θεραπευτικών προγραμμάτων προς τους δράστες των περιστατικών,
• Προσαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας και των μηχανισμών επιβολής του νόμου των κρατών-μελών ώστε να αντιμετωπίζουν με συντονισμένο τρόπο την έμφυλη βία, αλλά και συμβολή στην καταπολέμηση των νέων μορφών έμφυλης βίας, π.χ. τη διαδικτυακή βία και την ψηφιακή παρενόχληση, την επίμονη παρακολούθηση και τον εκφοβισμό,
• Διασφάλιση πρόσβασης των θυμάτων βίας σε υπηρεσίες υγείας, στελεχωμένες με ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό,
• Λήψη μέτρων πρόληψης μέσω καταπολέμησης αρνητικών στερεοτύπων που μπορούν να οδηγήσουν στην άσκηση έμφυλης βίας κατά γυναικών και κοριτσιών.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ - ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

κ. Χριστίνα Αγορίτσα, τηλ.: 213 1511148, mme@isotita.gr ,

Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων / Υπουργείο Εσωτερικών,

Δραγατσανίου 8, 105 59 Αθήνα, www.isotita.gr ; www.womensos.gr

Reuters: Δοκιμή διηπειρωτικου βαλλιστικου πυραύλου από τη Ρωσία!

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2014/03/reuters.html

Η Ρωσία πραγματοποίησε σήμερα δοκιμαστική εκτόξευση διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου, όπως μεταδίδει το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Ria, επικαλούμενο πηγές του ρωσικού υπουργείου Αμυνας.

Η εκτόξευση του ρωσικού διηπειρωτικού πυραύλου ICBM πραγματοποιήθηκε με επιτυχία, σήμερα Τρίτη, την ώρα που...

η ένταση βρίσκεται στα ύψη μετά τη μαζική μεταφορά ρωσικών στρατευμάτων στην Κριμαία και τις απειλές της Μόσχας για αποστολή επιπλέον στρατιωτικών ενισχύσεων για την προστασία των ρωσόφωνων πολιτών στην Ουκρανία.

Οπως μετέδωσε το κρατικό πρακτορείο RIA, επικαλούμενο τον εκπρόσωπο του υπουργείου Αμυνας, Ιγκόρ Γιεγκόροφ, το σώμα των στρατηγικών πυραύλων της Ρωσίας εκτόξευσε έναν πύραυλο RS-12M Topol από πεδίο στη νότια επαρχία Αστραχάν, κοντά στην Κασπία Θάλασσα. Ο πύραυλος, σύμφωνα με την ίδια πηγή, πέτυχε τον εικονικό στόχο που είχε τεθεί σε πεδίο εκπαιδευτικών ασκήσεων στο Καζακστάν.

Η κίνηση αυτή, εφόσον επαληθευτεί, εντάσσεται στην τακτική της επίδειξη ισχύος που ακολουθεί τις τελευταίες ημέρες η Μόσχα, ενώ κλιμακώνεται η ένταση στην χερσόνησο της Κριμαίας.

Ρωσικά πολεμικά πλοία απέκλεισαν νωρίτερα σήμερα τα Στενά του Κερτς που χωρίζουν την Κριμαία από τη Ρωσία, σύμφωνα με την ουκρανική υπηρεσία φύλαξης των συνόρων, οι οποίοι δήλωσαν ότι Ρώσοι στρατιώτες ελέγχουν την ουκρανική πλευρά των Στενών και ότι έχουν δει ρωσικά τεθωρακισμένα στη ρωσική πλευρά.

«Δύο ρωσικά πλοία έχουν κλείσει τα Στενά του Κερτς, από τον βορρά και τον νότο», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Πάβελ Σισούριν, ο αναπληρωτής διοικητής των συνοριοφυλάκων.

Αν και δεν είναι γνωστό πού αποσκοπεί αυτός ο ρωσικός ναυτικός αποκλεισμός, πηγές αναφέρουν πως αποκόπτοντας την χερσόνησο της Κριμαίας, οι Ρώσοι θέλουν να αποτρέψουν το ενδεχόμενο πολεμικού ανεφοδιασμού των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων και να κόψουν την πρόσβαση σε πολεμικά πλοία άλλων χωρών που θα επιχειρήσουν να προσεγγίσουν την Κριμαία.

Θερμό επεισόδιο σημειώθηκε το πρωί στη στρατιωτική βάση του Μπελμπέκ όταν άοπλοι Ουκρανοί στρατιώτες επιχείρησαν να επανακαταλάβουν τον αεροδιάδρομο που ελέγχουν πάνοπλοι Ρώσοι στρατιώτες και εκείνοι πυροβόλησαν στον αέρα.

Πηγή:  ethnos.gr

Η ιστορία της επιστήμης στην αρχαία Ελλάδα

http://olympia.gr/2014/03/05/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%BB/

Η ιστορία της επιστήμης στην αρχαία Ελλάδα, ξεκινάει με τους προσωκρατικούς φιλοσόφους. Την εποχή εκείνη η επιστήμη και η φιλοσοφία δεν αποτελούσαν ξεχωριστά αντικείμενα όπως σήμερα. Η δίψα για γνώση ξεκινούσε από φιλοσοφικά ερωτήματα σχετικά με τη φύση του
ανθρώπου και του κόσμου. Οι απαντήσεις δίνονταν μέσα από έναν φιλοσοφικό τρόπο σκέψης και όχι με μεθόδους που θεωρούμε σήμερα “επιστημονικές”. Έτσι η αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία γέννησε την Επιστήμη κι όχι αντίθετα. Η φιλοσοφία αγκάλιαζε και δικαιολογούσε την επιστημονική έρευνα, με την έννοια που εμείς δίνουμε σήμερα στην επιστήμη. 

Η Φυσική Φιλοσοφία των Προσωκρατικών αποτέλεσε τη γέφυρα που συνέδεσε τον αρχαίο μυστικισμό και τη φιλοσοφία, με την επιστήμη και τη φιλοσοφία της κλασσικής Ελλάδας η οποία αποτέλεσε το λίκνο αυτού που σήμερα ονομάζουμε “Δυτικό πολιτισμό”. Σ’ αυτήν μπορούμε να διακρίνουμε δύο τάσεις. Η μία πιο μυστικιστική που ακολουθεί την παράδοση και το θρησκευτικό μυστικισμό των Ορφικών αντιπροσωπεύεται απ’ τον Πυθαγόρα. Η άλλη προσπαθεί να αποσπασθεί από την παράδοση και να εκφράσει τη δομή και την οργάνωση της Φύσης με διαφορετική μέθοδο και ορολογία και αντιπροσωπεύεται από τους Ίωνες φιλοσόφους (Ηράκλειτος, Θαλής, Αναξίμανδρος, Αναξιμένης) καθώς και από τους Ελεάτες (Ζήνωνας, Παρμενίδης).

Οι προσωκρατικοί ονομάστηκαν “Φυσικοί Φιλόσοφοι” επειδή προσπαθούσαν μέσα απ’ τη μελέτη της φύσης να πλησιάσουν και να γνωρίσουν την “Πρώτη Αρχή” που κινεί τα πάντα. Επιχείρησαν να ερευνήσουν τους Νόμους της Φύσης, ανάγοντας την όλη δομή του Σύμπαντος σε κάποιο “υλικό στοιχείο Έτσι προκύπτουν διαφορετικές θεωρήσεις: ο Θαλής ο Μιλήσιος θεωρεί αρχή των πάντων το “Υδωρ” και βλέπει έναν θεό μέσα σε καθετί [1], οΑναξίμανδρος το “Άπειρο”, ο Αναξιμένης τον “Αέρα”, ο Ηράκλειτος το “Πυρ” και ο Παρμενίδης το “Ον”. Αυτές οι θεωρήσεις οδήγησαν στο να χαρακτηριστούν “Υλοζωιστές” (δηλ. “αυτοί που πιστεύουν ότι η ύλη είναι ζωντανή”) επειδή έδιναν έμβια χαρακτηριστικά σε άψυχα στοιχεία (νερό, αέρας, φωτιά). Αλλά όλες αυτές οι διαφορετικές θεωρήσεις αποτελούν όψεις μιας Πρώτης Αιτίας που για τους προσωκρατικούς ήταν ο στόχος της μελέτης τους.

Η δράση των Προσωκρατικών προχωράει και σε άλλους τομείς της επιστήμης. Όσον αφορά π.χ. την γένεση της ζωής στη Γη, ο Αναξίμανδρος θεωρεί ότι η ζωή δημιουργούνταν αυτόματα απ’ τη λάσπη και ότι τα πρώτα ζώα ήταν ψάρια με αγκαθωτό δέρμα. Τα υπόλοιπα ζώα αποτελούν χερσαίους απόγονους των ψαριών. Την ίδια άποψη για την προέλευση της ζωής (απ’ τη λάσπη) διατύπωσε κι ο Αναξιμένης με τη διαφορά ότι θεωρούσε καταλυτική την παρουσία του αέρα και της θερμότητας του Ήλιου.Στην κλασσική Ελλάδα δεν παρουσιάζεται ένα εξαιρετικό ενδιαφέρον για τις επιστήμες, (τουλάχιστον όχι για ό,τι θεωρούμε σήμερα επιστημονικό). Η έρευνα στρέφεται απ’ το εξωτερικό περιβάλλον προς το εσωτερικό του ανθρώπου. Η Φιλοσοφία και η Ηθική κυριαρχούν. Το ενδιαφέρον για τη γνώση δεν έχει χαθεί, απλά αυτή αλλάζει αντικείμενο και στόχο.

Στα έργα του Πλάτωνα – στα οποία διακρίνονται έντονες πυθαγόρειες επιδράσεις – η Γεωμετρία και τα Μαθηματικά έχουν μια ξεχωριστή θέση. Αποτελούν εργαλεία για να γνωρίσει ο άνθρωπος τον εαυτό του και τους κρυμμένους νόμους της φύσης, να πλησιάσει το Ον. Η φράση “Ουδείς αγεωμέτρητος εισί” (= ας μην εισέλθει κάποιος αγεωμέτρητος) που δέσποζε στην είσοδο της Ακαδημίας, έκφραζε την πλατωνική θεώρηση που ήθελε τη φύση οργανωμένη με μαθηματικούς νόμους και αναλογίες, αποτυπωμένους σ’ ένα “γεωμετρικό” μοντέλο του κόσμου. Στον έργο του “Τίμαιος” ο Πλάτωνας σχεδιάζει μια κοσμογονία σύμφωνα με μια πυθαγόρεια γραμμή και παρουσιάζει τη μουσική να στηρίζεται σε μαθηματικούς λόγους.

Μετά τον Πλάτωνα, ο Αριστοτέλης δίνει μια νέα ώθηση στην επιστημονική μεθοδολογία. Δίχως να παραγνωρίζει τη μεταφυσική όψη της, ο Αριστοτέλης κατευθύνει την έρευνά του σε πιο πρακτικούς στόχους. Μελετά τον άνθρωπο και τη φύση συστηματοποιώντας την έρευνα σε τομείς παρόμοιους με αυτούς της σημερινής επιστήμης.Ουσιαστικά η νοοτροπία του σημερινού πολιτισμού βασίζεται στο αριστοτέλειο ορθολογιστικό μοντέλο σκέψης, το οποίο επικράτησε στα χρόνια της Αναγέννησης έναντι του πλατωνικού μεταφυσικού μοντέλου.Η ταξινόμηση, η παρατήρηση, το πείραμα, η ανάλυση, αν και δεν χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά απ’ τον Σταγειρίτη φιλόσοφο, αποτέλεσαν τον άξονα της θεώρησής του για τον κόσμο. Αργότερα η αριστοτέλεια μεθοδολογία θα υιοθετηθεί απ’ τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό απ’ τον οποίο ξεπήδησε η επιστήμη των ημερών μας.Σημαντικό ρόλο στην ιστορία της σκέψης και της επιστήμης έπαιξαν επίσης οι κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στην πολιτισμική αυτοκρατορία που δημιούργησε ο μακεδόνας Βασιλιάς, βασίστηκε η διάδοση του ελληνικού πολιτισμού στην Ανατολή. Στα ελληνιστικά χρόνια, (323-30 π.Χ.) αν και δεν έχουμε μια “επιστημονική επανάσταση”, αναπτύσσεται έντονη ερευνητική δραστηριότητα σε επιστήμες όπως τα Μαθηματικά, η Μηχανική και η Αστρονομία. Παρουσιάζονται σπουδαίοι μαθηματικοί (Ευκλείδης, Αρχιμήδης, Απολλώνιος) και αστρονόμοι(Ίππαρχος). Την ίδια εποχή οι Αιγύπτιοι αλχημιστές προσπαθούν να ερμηνεύσουν τις χημικές αντιδράσεις με την αριστοτέλεια λογική κάνοντας βήματα προς τη μεταγενέστερη “επιστημονική χημεία”.

Αστρονομία

Τις πρώτες Αστρονομικές θεωρήσεις μπορούμε να τις αποδώσουμε στους Πυθαγόρειους αστρονόμους – μαθηματικούς, που προσπαθούσαν μέσα απ’ τα Ιερά Μαθηματικά τους να ανακαλύψουν τις  αρμονίες του Σύμπαντος. Το μοντέλο του ηλιακού μας συστήματος που προτείνουν, περιλαμβάνει μια Κεντρική Εστία γύρω απ’ την οποία περιστρέφονται όλα τα ουράνια σώματα που βρίσκονται κοντά στη Γη. Παρουσιάζουν δηλ. ένα ηλιοκεντρικό σύστημα 2.000 χρόνια πριν απ’ τη διατύπωσή του απ’ τον Κοπέρνικο. Επίσης πρώτος ο Πυθαγόρας(585 ή 565 – 500; π.Χ.) αναφέρεται στη σφαιρικότητα της Γης. Αργότερα την ίδια άποψη υποστήριξαν ο Ικέτας και ο Έκφαντος οι οποίοι δίδαξαν και την περιστροφή της Γης γύρω απ’ τον άξονά της. Στον αντίποδα των πυθαγορείων υπολογισμών – και στην ίδια εποχή – ο Αναξίμανδρος δεχόταν τη Γη μετέωρη στο διάστημα, αλλά και σαν κέντρο του κόσμου.

Αργότερα ο Πλάτωνας (428-348 π.Χ.) προσπάθησε να παρουσιάσει ένα ηλιοκεντρικό μοντέλο με την αντίληψη της ομαλής κυκλικής κίνησης των ουρανίων σωμάτων γύρω απ’ την κεντρική εστία, θέλοντας ίσως να δώσει μια νομοτελειακή και μαθηματικά αρμονική όψη του Σύμπαντος. Επηρεασμένος απ’ τις πλατωνικές ιδέες ο Εύδοξοςπαρουσιάζει την υφήλιο σαν ένα σύστημα ομόκεντρων σφαιρών. Σε κάθε πλανήτη  αποδίδει τέσσερις ομόκεντρες σφαίρες, ενώ στον Ήλιο και τη Σελήνη τρεις.

Ο Αριστοτέλης (384-323/2 π.Χ.) υιοθέτησε το μοντέλο του Εύδοξου, άλλαξε όμως το κέντρο του. Παρουσιάζει τον κόσμο σαν “κρεμμύδι” που αποτελείται από 55 ομόκεντρες σφαίρες, στο κέντρο των οποίων βρίσκεται η Γη. Το γεωκεντρικό σύστημα του Αριστοτέλη έμελλε να επικρατήσει σ’ όλο τον δυτικό κόσμο μέχρι τον 16ο αι. μ.Χ., αφού υιοθετήθηκε απ’ την χριστιανική κοσμοθεωρία που επικράτησε τους πρώτους αιώνες μ.Χ.

Κάποια σκοτεινά σημεία που άφηνε η αριστοτέλεια άποψη για τον κόσμο, προσπάθησε να διορθώσει οΗρακλείδης ο Πόντιος (4ος αι. π.Χ.), φτάνοντας στην υπόθεση ότι ο Ερμής και η Αφροδίτη κινούνται γύρω απ’ τον Ήλιο κι όχι γύρω απ’ τη Γη. Πάντως και γι’ αυτόν ο Ήλιος και οι υπόλοιποι πλανήτες περιστρέφονται γύρω απ’ τη Γη. Για να εξηγήσει δε τις ημερήσιες κινήσεις των ουρανίων σωμάτων δέχτηκε ότι η Γη περιστρέφεται και η ίδια γύρω απ’ τον άξονά της.Παρόλα αυτά η ιδέα ενός ηλιοκεντρικού συστήματος και της σφαιρικής Γης δεν είχε ακόμα εγκαταλειφθεί. Την διατυπώνει ξανά ο Αρίσταρχος ο Σάμιος τον 3ο αι. μ.Χ.

Γύρω στο 235 π.Χ. οΕρατοσθένης, υπεύθυνος της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, υπολογίζει τη περίμετρο της Γης μετρώντας τη σκιά ενός ραβδιού και την βρίσκει ίση με 40.000 χλμ., σχεδόν όσο την υπολογίζουν και οι σημερινοί επιστήμονες με τα σύγχρονα μέσα. Το “σφάλμα” του Ερατοσθένη θεωρείται μηδαμινό. Ο ίδιος μάλιστα θεμελίωσε την επιστημονική Γεωγραφία και σχεδίασε έναν χάρτη του τότε γνωστού κόσμου που περιλάμβανε ένα τμήμα της Ευρώπης, ένα της Ασίας και ένα της Β. Αφρικής.Μια ακόμα μεγάλη μορφή της Αστρονομίας εμφανίζεται γύρω στο 130 π.Χ.: ο Ίππαρχος. Υποστηρικτής κι αυτός του γεωκεντρικού συστήματος, δεν τοποθετεί τη Γη στο γεωμετρικό κέντρο μιας κυκλικής τροχιάς, αλλά σ’ έναν έκκεντρο κύκλο στον οποίο ο πλανήτης μας κατείχε τη θέση έκκεντρου. Έτσι έλυσε κάποιες ανισότητες και μη κανονικότητες που παρατηρούνταν στις κινήσεις του Ήλιου και της Σελήνης και δικαιολόγησε την ανισότητα στη διάρκεια των εποχών. Παρατήρησε επίσης το φαινόμενο της μετάπτωσης των ισημεριών και έδωσε τις μαθηματικές μεθόδους που επέτρεπαν τον υπολογισμό του γεωγραφικού μήκους.

Την εικόνα που έχει σχηματιστεί για την Αστρονομία στην αρχαία Ελλάδα ήρθε να συμπληρώσει κάποιο ένα αρχαιολογικό εύρημα: ο “αστρολάβος των Αντικυθήρων” του 1ου αι. π.Χ. Πρόκειται για ένα σύστημα από 20 αλληλοεξαρτώμενους οδοντωτούς τροχούς που κινούσε κάποιους δείκτες μπροστά σε τρεις πλάκες με διαβαθμίσεις. Η κίνηση αυτή των τροχών έδειχνε την πορεία του Ήλιου, την πορεία και τις φάσεις της Σελήνης και τις κινήσεις ορισμένων πλανητών.

Φυσική

Η μελέτη των φυσικών φαινομένων ξεκινάει όπως προαναφέρθηκε απ’ τους προσωκρατικούς φιλοσόφους. Οι θεωρίες που αναπτύσσονται για την σύσταση και την ουσία του σύμπαντος, φαίνονται ακατανόητες απ’ τον σημερινό πολιτισμό (τουλάχιστον αν παρθούν κατά γράμμα και δεν γίνει μια συγκριτική μελέτη πάνω σ’ αυτές).Υπάρχουν όμως και θεωρίες που προκαλούν τουλάχιστον θαυμασμό για την πρωτοπορία τους. Οι ατομικοί φιλόσοφοι (Λεύκιππος, Δημόκριτος, Επίκουρος) υποστηρίζουν ότι καθετί στο Σύμπαν (έμψυχο ή άψυχο) απαρτίζεται από μικροσκοπικά αδιαίρετα κομμάτια ύλης, τα ά-τομα. Οι διάφοροι συνδυασμοί των ατόμων (μόρια) παράγουν όλους στους σχηματισμούς της φύσης.

 Τι κρύβονταν όμως πίσω απ’ όλα αυτά; Τι κινούσε τους κόσμους; Ποια η φύση και οι ιδιότητες της Πρώτης Αιτίας; Τέτοιου είδους ερωτήσεις – που η σημερινή επιστήμη κατατάσσει στο χώρο της “μεταφυσικής” – έθεσαν οι φυσικοί φιλόσοφοι της αρχαίας Ελλάδας. Μέσα από ένα πλήθος θεωριών ξεχωρίζουν δύο: η άποψη του Ελεάτη φιλόσοφου Παρμενίδη που περιγράφει την “βασική αιτία” των πραγμάτων να είναι σταθερή, αμετάβλητη και αδιάφθορη (τοαμετάβλητο “Ον” του Παρμενίδη) και η αντίθετη άποψη του Ηράκλειτου ο οποίος διακήρυσσε ότι “Τα Πάντα Ρει”δηλ. ότι τα πάντα υπόκεινται σ’ ένα συνεχές γίγνεσθαι. Ίσως όμως τελικά να μην πρόκειται για δύο αντίθετες θεωρίες, αλλά αυτές να αλληλοσυμπληρώνονται με μια πιο “φιλοσοφική” ματιά – με παρόμοιο τρόπο που τα διαφορετικά “θεμέλια στοιχεία” των προσωκρατικών (ύδωρ, αήρ, πυρ, άπειρο) αποτελούν όψεις της ίδιας Αρχής.Συγκεκριμένες όμως προόδους έχουμε από τους Πυθαγόρειους στον τομέα της Ακουστικής. Αυτοί είχαν ανακαλύψει ότι ο ήχος ήταν αποτέλεσμα δονήσεων που μεταδίδονταν μέσω του αέρα. Ο ίδιος ο Πυθαγόρας είχε διαγνώσει τους αριθμητικούς λόγους των συγχορδιών και είχε εφεύρει τον “κανόνα”.

Σημαντική στην Φυσική είναι και η συνεισφορά του Αριστοτέλη. Ο μαθητής του Πλάτωνα ανάμεσα στα άλλα θέματα με τα οποία πραγματεύεται, θέτει τις βάσεις μιας Μηχανικής της κίνησης των σωμάτων παρόμοιας με αυτήν τουΝεύτωνα (17ος αι. μ.Χ.). Υποστηρίζει ότι η ύπαρξη συνεχούς κίνησης προϋποθέτει την ύπαρξη μιας συνεχούς αιτίας: μιας δύναμης που δρα πάνω στο κινούμενο σώμα. Μάλιστα η ποιότητας της κίνησης των σωμάτων κάνει τον Αριστοτέλη να χωρίσει το σύμπαν σε δύο περιοχές: α) στη γήινη περιοχή, την οποία χαρακτηρίζει η ευθύγραμμη κίνηση και β) στη ουράνια περιοχή που χαρακτηρίζει από την κυκλική κίνηση. Οι περιοχές αυτές διέπονται απ’ τους δικούς τους νόμους η καθεμιά και ο Αριστοτέλης χρησιμοποιεί τους νόμους της δεύτερης για να εξηγήσει τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων του γεωκεντρικού του συστήματος.Στα χρόνια που ακολουθούν, η έρευνα (με τη σημερινή της έννοια δεν προχωράει ιδιαίτερα). Ξεχωρίζουν όμως κάποιοι ερευνητές που βασισμένοι σε μαθηματικά μοντέλα σκέψης εξηγούν φυσικά φαινόμενα που έχουν να κάνουν με καθημερινές, πρακτικές ανάγκες. Αυτός είναι ο λόγος που γνωρίζουν άνθηση οι τομείς της Μηχανικής, της Οπτικής και της Υδροστατικής.

Ο Αρχιμήδης μαθηματικός, φυσικός και μηχανικός του 3ου αι. π.Χ. δεν ασχολείται μόνο με τη θεωρητική μελέτη των φυσικών φαινομένων, αλλά τα περιγράφει με μαθηματικά μοντέλα και προχωράει σε τεχνολογικές εφαρμογές και εφευρέσεις. Μελετάει τη μηχανική των μοχλών και ασχολείται με μηχανικές κατασκευές: πολύσπαστο, ατέρμων κοχλίας, ελικοειδής αντλία κ.ά. Άλλες χαρακτηριστικές εφευρέσεις του Αρχιμήδη ήταν η επινόηση μιας μηχανής που μπορούσε να χειριστεί μόνο ένας άνθρωπος για να καθελκύσει ένα πλοίο, καθώς και οι περίφημες πολεμικές μηχανές του (καταπέλτες, άρπαγες κ.λ π.). Ασχολείται επίσης με την Αστρονομία και κατασκευάζει αστρονομικά όργανα. Όπως όμως αναφέρει ο Πλούταρχος, ο Αρχιμήδης ντρεπόταν για τις τεχνικές εφευρέσεις του· έβρισκε την κατασκευή οργάνων για πρακτικούς σκοπούς, κατώτερη και “αγενή”.

Με το έργο του “Περί επιπέδων ισορροπιών” καθιερώνεται ως θεμελιωτής της Στατικής. Διατύπωσε επίσης και νόμους της Υδροστατικής (π.χ. άνωση) γράφοντας δύο βιβλία με τον τίτλο “Περί των εν υδάτι εφισταμένων ή περί οχουμένων.Στον τομέα της Μηχανικής πρέπει ακόμα να σημειώσουμε τις γνώσεις των αρχαίων Ελλήνων για τη δύναμη του ατμού, την οποία όμως δεν εκμεταλλεύτηκαν με τον τρόπο που έγινε τον 18ο και 19ο αι. στην Ευρώπη. Παρόλα αυτά υπάρχουν περιγραφές για μηχανισμούς που χρησιμοποιούσαν τη δύναμη του ατμού, όπως το “αυτόματο μηχάνημα θυσιών” (σχήμα 3) που περιγράφει ο Ηρων ο Αλεξανδρινός (1ος αι. π.Χ. ή κατά άλλους 1ος αι. μ.Χ.) και η “ατμομηχανή” του ίδιου.Έντονη δραστηριότητα σημειώνεται και στον τομέα της Οπτικής. Ο Πλάτωνας θεωρεί ότι το φως είναι “πυρ” ή “κάτι σαν πυρ”· αντίθετα ο Δημόκριτος υποστηρίζει ότι είναι “ακτινοβολία από μικρότατα σωματίδια”.Αργότερα ο Εμπεδοκλής (490-430 π.Χ.) θεωρεί ότι το φως είναι “κίνηση” και έτσι θα πρέπει να διαδίδεται με κάποια συγκεκριμένη ταχύτητα (μια θεώρηση που εξετάζεται ξανά μόνο στην σύγχρονη εποχή με την μέτρηση της ταχύτητας του φωτός).

Ιατρική

Ο Ασκληπιός ήταν ο θεός της Ιατρικής στην αρχαία Ελλάδα. Τα ιερά του, που είναι διασκορπισμένα σ’ όλο τον ελληνικό χώρο, ήταν παράλληλα και θεραπευτικά κέντρα. Οι ασθενείς που κατέφευγαν στα “Ασκληπιεία” υποβάλλονταν στη διαδικασία της “εγκοίμησης” (αφού προηγούνταν καθαρμοί), κατά την οποία στον κοιμισμένο ασθενή παρουσιαζόταν ο ίδιος ο Ασκληπιός είτε για να τον θεραπεύσει είτε για να του δώσει συμβουλές.Εξέχουσα μορφή στο χώρο της ιατρικής αποτελεί ο Ιπποκράτης (Κω 460 π.Χ.-Λάρισα 380 π.Χ.). Ξεχωρίζει τη θρησκεία απ’ την Ιατρική και βάζει τις βάσεις για τη σημερινή “επιστημονική ιατρική Το έργο του “Αφορισμοί” αποτελεί βασικό ιατρικό σύγγραμμα μέχρι και τον 18ο αι. Η θεωρία του για τους χυμούς του ανθρώπινου σώματος (αίμα, φλέγμα, κίτρινη χολή και μαύρη χολή), επηρέασε για πολλούς αιώνες την Ιατρική. Τα υγρά αυτά έπρεπε να βρίσκονται στις σωστές αναλογίες στο ανθρώπινο σώμα για να είναι αυτό υγιές και η ανθρώπινη προσωπικότητα ισορροπημένη. Στην ιστορία επίσης έχει μείνει ο ηθικός του κώδικας στον οποίο καθορίζει την αποστολή και τα καθήκοντα του γιατρού. Ακόμα και σήμερα οι γιατροί παίρνουν τον “Ορκο του Ιπποκράτη” για να ασκήσουν το ιατρικό επάγγελμα.Ο μαθητής του Πυθαγόρα Αλκμαίων μπορεί να θεωρηθεί ιδρυτής της Εμβρυολογίας, αφού μελέτησε την ανάπτυξη του εμβρύου, περιέγραψε τη διαφορά μεταξύ αρτηριών και φλεβών ενώ ανακάλυψε και τη σύνδεση εγκεφάλου και ματιού μέσω του οπτικού νεύρου. Ο Αριστοτέλης επίσης πρόσφερε πολλά στην Ιατρική με τις βιολογικές του έρευνες.

Αργότερα ιδρύονται οι πρώτες ιατρικές σχολές, όπως η περίφημη σχολή της Αλεξάνδρειας που αποτέλεσε κέντρο της ιατρικής επιστήμης και κατά τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Εξέχουσες μορφές της θεωρούνται ο Ηρόφιλος(πατέρας της Ανατομίας) και ο Ερασίστρατος (πατέρας της Φυσιολογίας).Ο Ηρόφιλος απ’ την Χαλκηδόνα της Βιθυνίας άκμασε στις αρχές του 3ου αι. π.Χ. Στο έργο του “Ανατομία”, δίνει για πρώτη φορά ανατομικές περιγραφές ανθρωπίνων οργάνων. Στις έρευνές του βοήθησε η στάση των Πτολεμαίων ηγεμόνων της Αλεξάνδρειας, οι οποίοι του επέτρεψαν να κάνει ανατομές σε νεκρούς (ή και ζωντανούς κατά μια εκδοχή) εγκληματίες, ενώ παλιότερα η ανατομή ανθρώπων ήταν απαγορευμένη. Έτσι ο Ηρόφιλος αναγνώρισε την αληθινή φύση του νευρικού συστήματος και θεώρησε κέντρο του τον εγκέφαλο. Χώρισε τα νεύρα σε “αισθητικά” (σχετικά με τη λειτουργία των αισθήσεων) και “προαιρετικά” (αργότερα ο Ερασίστρατος τα αποκάλεσε “κινητικά”). Ανέπτυξε επίσης τη “θεωρία των σφυγμών” και μετρούσε τους σφυγμούς των ασθενών για να κάνει διαγνώσεις. Για τη θεραπεία των ασθενειών βασίζονταν πολύ στα φάρμακα τα οποία αποκαλούσε “χέρια των θεών”, ενώ έδινε μεγάλη σημασία και στη δίαιτα.

Ο δεύτερος μεγάλος γιατρός της αλεξανδρινής εποχής, ο Ερασίστρατος, γεννήθηκε στην Κέα. Απέρριπτε (όπως και ο Ηρόφιλος) την θεωρία των χυμών του Ιπποκράτη. Η συμβολή του εντοπίζεται στους τομείς της Φυσιολογίας και της Παθολογίας. Η μελέτη του για την κυκλοφορία του αίματος τον οδήγησε σε χρήσιμα συμπεράσματα που χρησιμοποιούσε για την θεραπεία ασθενειών. Θεωρούσε π.χ. ότι η σωστή κυκλοφορία του αίματος συντελούσε στην υγεία, ενώ η παρεμπόδιση της κυκλοφορίας του εξαιτίας της πλήρωσης των αγγείων με αίμα και του πλεονάσματος τροφής, οδηγούσε σε αρρώστιες.Συνέχεια στο έργο των δυο μεγάλων αλεξανδρινών γιατρών δίνει ηΕμπειρική Σχολή που ξεκινάει από μαθητές τους. Οι “εμπειρικοί γιατροί” δίνουν σημασία στην καταπολέμηση των ασθενειών αδιαφορώντας για την Ανατομία και τη Φυσιολογία. Σημασία γι’ αυτούς έχει το αποτέλεσμα και η εμπειρία που αποκτάται απ’ τη θεραπευτική μέθοδο, την οποία βασίζουν σχεδόν πάντα σε φαρμακευτικές αγωγές. Αρχηγός της Εμπειρικής Σχολής θεωρείται ο Φίλινος απ’ την Κω (περ. 250 π.Χ.) ή κατά άλλους ο Σεραπίων απ’ την Αλεξάνδρεια (περ. 200 π.Χ.). Σημαντικοί συνεχιστές της Σχολής ήταν ο Ηρακλείδης ο Πόντιος (περ. 75 π.Χ.) και ο Απολλώνιος ο Κιτιεύς (περ. 50 π.Χ.).

Αντίθετος στην άποψη του Αριστοτέλη περί χυμών, ο Ασκληπιάδης (γεν. το 124 π.Χ. στη Βιθυνία), επηρεασμένος απ’ την άποψη του Δημόκριτου για το ά-τομο υποστηρίζει ότι οι ασθένειες προέρχονται από σύσφιγξη ή χαλάρωση των δομικών στοιχείων του οργανισμού (των ατόμων). Ο ίδιος δίδει ιδιαίτερη σημασία στις ψυχικές παθήσεις και προσπαθεί να εφαρμόσει θεραπείες που περιελάμβαναν τη δημιουργική απασχόληση του ασθενή (απασχολησιοθεραπεία), το άκουσμα κατευναστικής μουσικής, καθώς και σωματικές ασκήσεις. Η μετάβαση του στη Ρώμη γύρω στο 91 π.Χ. συντελεί σε μεγάλο βαθμό στην μετάδοση ιατρικών γνώσεων της Ελλάδας στη Ρώμη.

Βιολογία

Πέρα απ’ τις θεωρίες των προσωκρατικών Αναξίμανδρου και Αναξιμένη για την προέλευση της ζωής, ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο έργο του Αριστοτέλη για την συστηματική κατάταξη των ζώων· τα χώρισε σε «άναιμα» (δίχως αίμα: κεφαλόποδα, ανώτερα καρκινοειδή, έντομα και οστρακόδερμα) και «έναιμα» (με αίμα: θηλαστικά εκτός απ’ τα κητώδη). Η έρευνά του επεκτάθηκε στην κληρονομικότητα. Παραδέχτηκε ότι τα είδη μεταβάλλονται, αρνούνταν όμως κάθε φυσική επιλογή (μοντέλο δαρβινισμού). Το έργο του συνέχισε ο μαθητής του Θεόφραστοςσυνενώνοντας πολλά είδη σε ένα “γένος”.Στα ελληνιστικά χρόνια ξεχωρίζει το έργο του Ηρόφιλου ο οποίος – όπως είδαμε και παραπάνω – έκανε ανατομές ανθρωπίνων πτωμάτων και τα σύγκρινε με ζώων για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο εγκέφαλος είναι το κέντρο του νευρικού συστήματος και έδρα της σκέψης. Επίσης ο σύγχρονός και αντίζηλός του Ερασίστρατος μελέτησε την κυκλοφορία του αίματος και υποψιάστηκε την παρουσία τριχοειδών αγγείων

Posted by Theseus Aegean 

Ο Γέροντας Παΐσιος για τον αγώνα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/03/blog-post_4.html

- Γέροντα, πώς θά μπορέσω τήν Σαρακοστή νά αγωνισθώ περισσότερο στήν εγκράτεια;

- Οι κοσμικοί τώρα τήν Σαρακοστή προσέχουν κατά κάποιον τρόπο τήν εγκράτεια, ενώ εμείς οι μοναχοί πάντα πρέπει νά προσέχουμε. Τό κυριώτερο όμως πού πρέπει νά προσέξει κανείς είναι τά ψυχικά πάθη καί μετά τά σωματικά. Γιατί, άν δώσει προτεραιότητα στή σωματική άσκηση καί δέν κάνει αγώνα, γιά νά ξεριζωθούν τά ψυχικά πάθη, τίποτε δέν κάνει.

Πήγε μία φορά σέ ένα μοναστήρι ένας λαϊκός στήν αρχή τής Σαρακοστής καί κάποιος μοναχός τού φέρθηκε απότομα, σκληρά. Εκείνος όμως ο καημένος είχε καλό λογισμό καί τόν δικαιολόγησε. Ήρθε μετά καί μού είπε:

«Δέν τόν παρεξηγώ, Πάτερ. Ήταν βλέπεις από τό τριημέρι!». Άν τό τριημέρι πού έκανε ήταν πνευματικό θά είχε μία γλυκύτητα πνευματική καί θά μιλούσε στόν άλλο μέ λίγη καλοσύνη. Αλλά αυτός ζόριζε εγωϊστικά τόν εαυτό του νά κάνει Τριήμερο, καί γι’ αυτό όλα τού έφταιγαν.

- Γέροντα, τί νά σκέφτομαι τήν Σαρακοστή;

- Τό Πάθος, τήν θυσία τού Χριστού νά σκέφτεσαι. Άν καί εμείς οι μοναχοί πρέπει συνέχεια νά ζούμε τό Πάθος τού Χριστού, γιατί... μάς βοηθούν σ’ αυτό κάθε μέρα τά διάφορα τροπάρια, όλες οι Ακολουθίες.

Τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή μας δίνεται η μεγαλύτερη ευκαιρία γιά νά αγωνισθούμε καί νά συμμετέχουμε εντονότερα στό σωτήριο Πάθος τού Κυρίου μας, μέ μετάνοια καί μέ μετάνοιες, μέ εκκοπή τών παθών καί μέ ελάττωση τών τροφών, από αγάπη πρός τόν Χριστό.
Άν αξιοποιήσουμε, όσο μπορούμε, τό πνευματικό αυτό στάδιο μέ τίς πολλές προϋποθέσεις καί δυνατότητες πού μάς δίνονται, γιά νά πλησιάσουμε περισσότερο στόν Εσταυρωμένο Χριστό, γιά νά βοηθηθούμε από Αυτόν καί νά χαρούμε τήν Αγία Ανάσταση αλλοιωμένοι πνευματικά, αφού θά έχουμε ζήσει πνευματικότερα τήν Μεγάλη Σαρακοστή.

Εύχομαι καλή δύναμη τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή, γιά νά ανεβείτε στόν Γολγοθά κοντά στόν Χριστό, μαζί μέ τήν Παναγία καί τόν Προστάτη σας Άγιο Ιωάννη τόν Θεολόγο, γιά νά συμμετάσχετε στό φρικτό Πάθος τού Κυρίου μας. Αμήν.

Από τό βιβλίο τού Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι ΣΤ΄, «Περί Προσευχής», εκδόσεις Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης 2012, σελ. 199-200.

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ: Δεκάδες Εικόνες κλαίνε σε Μοναστήρια της Ρωσίας και της Ουκρανίας!!!

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/03/blog-post_2385.html

Βρυξέλλες Πορφύρης Δ ./Σταφυλά Π για το pentapostagma.gr

Σε πολλές Μονές των δύο ορθόδοξων χωρών παρατηρείται έντονα αυτό το διάστημα αυτό το δυσεξήγητο φαινόμενο.Πολλοί μιλούν για σημείο αλλά και για παγκόσμια επερχόμενα γεγονότα.

Μέσα και στις δυο χώρες το φαινόμενο παρατηρείται σε εικόνες μιας δωδεκάδας  μονών, λέει ο Tomasz Terlikowski σε πολωνικό ορθόδοξο site. Η τηλεόραση τόσο στην Πολωνία όσο και στη Ρωσία παρουσιάζει εκτενή ρεπορτάζ για το θέμα. Αξιοπερίεργο είναι το γεγονός ότι παρατηρείται ένας συγχρονισμός στην εκδήλωση του φαινομένου.

“Μπορεί να προοιωνίζει άσχημες εξελίξεις;” αναρωτιέται ο συντάκτης του άρθρου αφού στην Ορθόδοξη Εκκλησία ανάλογα σημεία ερμηνεύονται ως θεοσημείες και υπερφυσικά γεγονότα που καλούν σε μετάνοια και προδικάζουν δύσκολους καιρούς. Οι δακρυροούσες εικόνες θεωρούνται θαυματουργές και αποτελούν μέρος της Ορθόδοξης παράδοσης ενώ τιμώνται ιδιαίτερα από τους πιστούς.

Δακρυροούσες εικόνες αυτή τη στιγμή υπάρχουν σε Rostov-sur -le-Don ,Οδησσό, Rivne , Novokuznetsk .

 

Ανάλογα φαινόμενα τέτοιας κλίμακας είχαν παρατηρηθεί μόνο τις παραμονές της εκδήλωσης της Οκτωβριανής Επανάστασης και πριν την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης. Πρόκειται για σημείο επερχόμενου πολέμου;

Αν και οι ερμηνείες που δίνονται είναι κατά το δοκούν- αναλόγως σε ποιά σκοπιά το βλέπει ο καθένας- και σ΄αυτήν την περίπτωση  πολλοί επιχειρούν να οικειοποιηθούν τη θεία δύναμη.

Ανάλογες θεοσημείες πολύ σοβαρού χαρακτήρα συνέβαιναν στην Δαμασκό επί σειρά ετών πριν την εκδήλωση του πολύνεκρου πολέμου.Όμως τους προφήτες, τα σημεία όπως και τους ποιητές σπάνια οι σύγχρονοί τους τους ακούνε και ακόμη πολύ λιγότερο όλοι είμαστε σε θέση να τους ερμηνεύσουμε.

το δεξί χέρι εμφανίζει αλλοίωση από την έκχυση δακρύων.Εικόνα της Αγ.Ελισάβετ

ΠΟΣΟ ΑΓΑΠΑΕΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ;

http://www.agioritikovima.gr/diafora/panagia/39902-poo-agapaei-i

Το έτος 620 οι Πέρσες από την Ανατολή και οι Άβαροι από την Δύση ήρθαν με πολυάριθμο στρατό και επολιόρκησαν την Κωνσταντινούπολη, ενώ απουσίαζε ο βασιλιάς Ηράκλειος.

Ξαφνικά φοβερός ανεμοστρόβιλος συνέτριψε τα πλοία, τα δε πτώματα εξέβρασε μπροστά στο Ναό των Βλαχερνών, που τιμάται επ' ονόματι της Θεοτόκου. Έτσι ο λαός πήρε θάρρος και νίκησαν τους βαρβάρους.

Το βράδυ συγκεντρώθηκαν όλοι στο Ναό της Θεοτόκου των Βλαχερνών και κανένας τους δεν εκάθισε και όλη την νύχτα απέδωσαν εις την Θεοτόκον, τον ευχαριστήριο ύμνο, που ονομάστηκε Ακάθιστος. Τους δε οίκους της Θεοτόκου ή Χαιρετισμούς, άλλοι λένε ότι τους εποίησε ο Πατριάρχης Σέργιος της Κωνσταντινουπόλεως τότε και άλλοι ο Γεώργιος ο Πισίδης, χαρτοφύλαξ της Μεγάλης Εκκλησίας.

Οι Χαιρετισμοί είναι ο υψηλότερος, ο οσιότερος και θεοπρεπέστερος Ύμνος προς την Υπεραγία Θεοτόκο και πολύ ευχαριστείται με την ανάγνωση τούτων και παρέχει τη Χάρη και την Βοήθεια της σε εκείνους, που τους αναγιγνώσκουν, καθώς και η ίδια το είπε σε πολλούς αγίους:

«όστις Με χαιρετίζει μίαν φοράν την ημέραν με τους Χαιρετισμούς, τους οποίους πολύ αγαπώ, θα τον προστατεύω, θα τον διαφυλάττω από παν κακόν, θα τον επιβλέπω καθ' όλην την ζωή του και εν εκείνη την ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας, θα τον υπερασπισθώ ενώπιον του Υιού μου».

Μετά από αυτά, θα πρέπει όλοι μας από σήμερα να αναγιγνώσκουμε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας όσες περισσότερες φορές μπορούμε την ημέρα και σε κάθε περίσταση θλίψεως και ανάγκης καθότι «πολλά ισχύει δέησις Μητρός πρός ευμενείαν Δεπότου».

ΗΠΑ και Γερμανία δεν μπορούν πλέον να τα βάλουν με τη Ρωσία. (του Πέτρου Χασαπη)

http://www.hassapis-peter.blogspot.gr/2014/03/blog-post_9592.html

ΗΠΑ και Γερμανία υπέστησαν τον απόλυτο αιφνιδιασμό από την αντίδραση της Ρωσίας, στις μεθοδεύσεις τους στην Ουκρανία. 

Νόμισαν ότι ο Πούτιν θα έτρεχε στον ΟΗΕ, στα διεθνή δικαστήρια και σε άλλα διεθνή fora, δηλαδή τα δικά τους όργανα. Δεν εκτίμησαν όμως σωστά τα πράγματα, όταν...

επέτρεψαν να καταπατηθεί η συμφωνία μεταξύ Γιανουκόβιτς - αντιπολίτευσης και να ανατραπεί πραξικοπηματικά ο νόμιμος πρόεδρος της χώρας από νεοναζιστικά στοιχεία. Μόλις τελείωσαν οι χειμερινοί Ολυμπιακοί αγώνες στο Σότσι, ο Πούτιν απάντησε κεραυνοβόλα και απροειδοποίητα με ωμή στρατιωτική επέμβαση, ρίχνοντας ευθέως το πολεμικό «γάντι» στις ΗΠΑ. Μετά το πρώτο σοκ, ο μεν «πλανητάρχης» αποπειράθηκε να ψελλίσει κάτι για οικονομικά αντίμετρα, οι δε άλλοτε λαλίστατοι  Μέρκελ και Σόϊμπλε, έχωσαν το κεφάλι «κάτω από το νερό» σε μία απόλυτη «μούγκα».

Στις οικονομικές απειλές που ψέλλισαν οι ΗΠΑ, απάντησε αμέσως η Ρωσία απειλώντας εκείνη με χρηματοοικονομική κατάρρευση τις ΗΠΑ και με ενεργειακό αποκλεισμό της Γερμανίας. Ταυτόχρονα η Κίνα ζήτησε αμέσως εγγυήσεις σε χρυσό από τις ΗΠΑ, για το χρέος των ΗΠΑ που έχει στα χέρια της, σε περίπτωση που οι τελευταίες θελήσουν να έχουν στρατιωτική εμπλοκή με τη Ρωσία. Και αυτό γιατί γνωρίζει πως μια τέτοια εμπλοκή πιθανότατα θα καταστρέψει οικονομικά τις ΗΠΑ και η Κίνα θα χάσει τα χρήματά της.

Εννοείται ότι οι ΗΠΑ θα υποχωρήσουν και απλά θα φοβερίζουν για την διεθνή «τιμή των όπλων». Σε καμία περίπτωση όμως, δεν μπορούν οι σημερινές ΗΠΑ να αναμετρηθούν τώρα πλέον με τη Ρωσία, που θα σημάνει μια θανάσιμη οικονομική αιμοραγία. Οι καιροί παρήλθαν ανεπιστρεπτί. Η δε Γερμανία, παριστάνει την ισχυρή και την αυστηρή, μόνο εκεί που την παίρνει. Δηλαδή σε κάτι ψοφοδεή ξενόδουλα κατασκευάσματα, όπως το ελληνικό πολιτικοοικονομικό σύστημα κ.λ.π.  

Όποιος θέλει να διαπιστώσει τις δυνατότητες των σημερινών ΗΠΑ και της σημερινής Γερμανίας, απέναντι στη Ρωσία και στην Κίνα, δεν έχει παρά να ρίξει μια ματιά στο on line παγκόσμιο ρολόϊ του χρέους των κρατών του κόσμου του Economist (εδώ). Συγκρίνοντας λοιπόν, τις τέσσερις αυτές χώρες θα διαπιστώσει τα εξής:

ΗΠΑ, δημόσιο χρέος 13,273 τρισεκατομμύρια δολάρια, 81,6% του ΑΕΠ, 41.930 δολάρια κατά κεφαλήν χρέος.

Γερμανία, δημόσιο χρέος 2,75 τρισεκατομμύρια δολάρια, 84% του ΑΕΠ, 34.214 δολάρια κατά κεφαλήν χρέος.

Κίνα, δημόσιο χρέος 1,571 τρισεκατομμύρια δολάρια, 16,6% του ΑΕΠ, 1.174 δολάρια κατά κεφαλήν χρέος.

Ρωσία, δημόσιο χρέος μόνον 196 δις δολάρια, 8,1% του ΑΕΠ, 1.388 δολάρια κατά κεφαλήν χρέος.

Δεδομένου ότι η Γερμανία εξαρτάται ενεργειακά από τη Ρωσία και δεδομένου ότι η Ρωσία έχει βρεθεί με ολόκληρο το πυρηνικό κ.λ.π. οπλοστάσιο της πρώην ΕΣΣΔ στα χέρια της, χωρίς εξωτερικά χρέη και την κεντρική τράπεζα κρατική και όχι ιδιωτική, δεν μπορούν ούτε Γερμανία, ούτε οι υπερχρεωμένες ΗΠΑ να στραφούν στρατιωτικά εναντίον της Ρωσίας. Εκτός και αν εκείνο που θα θελήσουν θα είναι πραγματικά έναν παγκόσμιο πόλεμο για να καταφέρουν να σκάσουν την τεράστια φούσκα χρέους που έχουν στα χέρια τους, πάνω στα εκατομμύρια των αθώων ανθρώπινων ζωών που θα χαθούν.

Η παιδεία πρώτη γραμμή εθνικής άμυνας (του Φαήλου Κρανιδιώτη)

 http://www.antinews.gr/Antitheseis/i-paideia-proti-grammi-ethnikis-amunas/

Μπορεί το πνευματικό μέγεθος της Αθήνας να είναι αξεπέραστο, όμως το ηθικό παράδειγμα της αγέρωχης Σπάρτης θα αντηχεί στους αιώνες. Δεν άφησε πίσω της Παρθενώνες, εξαίρετα γλυπτά, ούτε τα παγκόσμια θεμέλια της φιλοσοφικής σκέψης. Μόνο λιτές κοφτές φράσεις αλλά κυρίως πλήθος απτών πράξεων, που αφήνουν άφωνο τον μέσο άνθρωπο. Ο λαός της ήταν ένας λιγόλογος πρωταθλητής της Ανθρωπότητας στον στίβο της Ιστορίας. Δημιούργησε μια απαράμιλλη στάση ζωής, ελευθεροφροσύνης κι ευψυχίας. Αυτή λοιπόν η κοινωνία, αυτό το κράτος, επειδή ακριβώς τα μόνα του τείχη ήταν τα στήθη των ανδρών του, διακρινόταν, μεταξύ άλλων, από κάτι βασικό. Θεωρούσε την παιδεία πολύ σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστευτεί μόνο στους γονείς ή σε ιδιώτες. Το λέει ο Πλάτωνας, το μνημονεύει κι ο Πλούταρχος.
Κι αυτή είναι η σωστή θέση για κάθε σοβαρή οργανωμένη πολιτεία. Έχει το καθήκον να έχει βούληση και εφαρμοσμένο σχέδιο για το τι ανθρώπους, τι είδους πολίτες θέλει να αναθρέψει, ποιες αξίες και πρότυπα θα τους εμφυσήσει. Γιατί η πρώτη γραμμή της εθνικής άμυνας σε κάθε κίνδυνο για ένα οργανωμένο ελεύθερο Έθνος ήταν, είναι και θα είναι η Παιδεία. Και το τι ανθρώπους θα παράγει το σύστημα εκπαίδευσης, το καθορίζουν τα μέσα, δηλαδή τα βιβλία και η υλικοτεχνική σου υποδομή αλλά κυρίως καθορίζεται από τους ανθρώπους στους οποίους θα εμπιστευτείς αυτή την ύψιστη αποστολή και πάνω απ’ όλα από την κυρίαρχη ιδεολογία που θα διαπνέει αυτούς, την διδακτέα ύλη αλλά και όλο τον δημόσιο λόγο, από αυτόν που εκφέρουν τα πολιτειακά όργανα και τα δημόσια ΜΜΕ.
Σε όλο σχεδόν τον βίο του σύγχρονου ελληνικού κράτους υπήρχε μια σταθερά, που αφορούσε τόσο την δημόσια εκπαίδευση, που εξακολουθεί να έχει την μερίδα του λέοντος σε όλες τις βαθμίδες, όσο και στην ιδιωτική εκπαίδευση, που κινιόταν στους ίδιους άξονες. Η φιλοπατρία, το ηρωϊκό πρότυπο, η εθνική, ηθική και θρησκευτική διαπαιδαγώγηση των παιδιών και των νέων, η προβολή των ιδεών, των ηρώων και των συμβόλων του Έθνους μας, του μόνου και αληθινού προσώπου μας στην Ιστορία, διαμόρφωσαν γενιές και γενιές. Ο μηδενισμός, οι ιδεολογίες και τα αρνητικά πρότυπα της παρακμής, του μισελληνισμού, της αμφισβήτησης της εθνικής μας ταυτότητας και ενότητας, ήταν περιθωριακές αντιλήψεις, απόβλητες και όνειδος για τους φορείς της. Ακόμη κι η Αριστερά στην διάρκεια του Β΄ ΠΠ στην χώρα μας, χρησιμοποίησε και πρόβαλε το ηρωϊκό πρότυπο, ψευδώνυμα παρμένα από την Εθνεγερσία και την κλασσική εποχή, για να συνεγείρει και να συσπειρώσει τις λαϊκές μάζες.
Τις τελευταίες δεκαετίες η επίσημη πολιτεία με ασταθές βήμα κι υποχωρητικότητα έμοιαζε να έχει εγκαταλείψει αυτό της το πρώτιστο καθήκον, που έπεται μόνο της ασφάλειας. Διότι χωρίς ασφαλή σύνορα, ασφαλή σπίτια και ασφαλείς δημόσιους χώρους, ούτε παιδεία μπορείς να έχεις, ούτε υγεία, ούτε οικονομία, ούτε πολιτισμό. Όμως τίποτε από τα προηγούμενα δεν μπορείς να έχεις, αν δεν έχεις δημιουργήσει ανθρώπους με ταυτότητα, πίστη στους θεσμούς και πάνω απ΄ όλα πίστη στην εθνική και κοινωνική ενότητα. Έτσι, αν στον σκληρό πυρήνα του κράτους ανήκουν οι Ένοπλες Δυνάμεις, τα Σώματα Ασφαλείας και η Δικαιοσύνη, στον αμέσως επόμενο κύκλο βρίσκεται η Παιδεία, η διαμόρφωση της πίστης, της ταυτότητας και του αξιακού πλαισίου των αυριανών πολιτών.
Γι’ αυτό και οι δυνάμεις της μηδενιστικής και παρακμιακής αριστεράς, που αρνούνται κι αμφισβητούν το Έθνος, την Ιστορία του και την ταυτότητα του, που αντιλαμβάνονται την κοινωνία ως πεδίο ταξικού πολέμου, που λοιδορούν τους ήρωες και τα σύμβολα του, στόχευσαν στην διάβρωση και κατάληψη της παιδείας, είτε ως πρόσωπα, είτε επιβάλλοντας τις παρακμιακές ιδεοληψίες τους στην διδακτέα ύλη, υποβαθμίζοντας ή και εξαφανίζοντας ό,τι συγκροτούσε την προβολή της εθνικής ιδέας στους μαθητές και φοιτητές. Έγινε μάλιστα μόδα. Επικέντρωσαν τις προσπάθειες τους στους τομείς ιστορικών σπουδών, στην «διεθνιστική» αναθεώρηση της, στην προώθηση των καταλλήλων προσώπων και στην συγγραφή και διανομή στην εκπαίδευση βιβλίων Ιστορίας που ευαγγελίζονται τα ράκη των μισελληνικών ιδεών τους, προβάλλοντας μια νεοταξίτικη παρακμιακή προσέγγιση. Ο στόχος είναι, να πληγεί δι’ ενός δήθεν «προοδευτικού εκσυγχρονισμού» ο πυρήνας της εθνικής ιδεολογίας και ταυτότητας, που έτσι θα διευκολυνθεί και η προαγωγή τους στον πολιτικό και κομματικό στίβο. Αυτό πηγαίνει χέρι - χέρι με την κατασυκοφάντηση κάθε αντίθετης φωνή και ιδέας ως «εθνικιστικής», «σωβινιστικής», έως και «φασιστικής». Το δε περίφημο άσυλο, πριν καταργηθεί, δια της ασκήσεως ακόμη και οργανωμένης σωματικής βίας, ύβρεων και απειλών από τους «χρήσιμους ηλίθιους» πραιτωριανούς συνδικαλιστές, φοιτητές ή μη, βοήθησε στην πλήρη επέκταση της γάγγραινας της παρακμής σε όλο σώμα της παιδείας, ιδίως στα ΑΕΙ, όπου μόνον νησίδες ελληνικής σκέψης απέμειναν.
Το μεγάλο λοιπόν εθνικό ζήτημα της ανάκτησης της εκπαίδευσης κάθε βαθμίδας από το Έθνος, παραμένει ζητούμενο. Η απάντηση σε αυτή την πρόκληση δεν είναι κάποια νεοφιλελεύθερη συνταγή πλήρους αποδόμησης της δημόσιας εκπαίδευσης και ιδιωτικοποιήσεων αλλά το ακριβώς αντίθετο. Διότι, όντως, η Σπάρτη είχε δίκιο, η παιδεία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστευτεί η πολιτεία σε ιδιώτες ή σε μηδενιστές εργοδοτούμενους από το ίδιο το Έθνος, χωρίς αυστηρό έλεγχο, χωρίς εθνικό σχέδιο, με αποτέλεσμα να αναθρέφουμε ψευτοπροοδευτικά ανδράποδα αντί για ελεύθερους Έλληνες…

 (δημοσιεύεται στην Δημοκρατία)

Aκρισία, η εθνική μας νόσος ( του Χρήστου Γιανναρά )

http://kostasxan.blogspot.gr/2014/03/a.html 

Είναι πολλά τα συμπτώματα στον συλλογικό ελλαδικό μας βίο που συνηγορούν στη διαπίστωση ότι η ακρισία έχει εξελιχθεί σε εθνική μας νόσο. Mοιάζουμε ανίκανοι οι πολίτες στη σημερινή Eλλάδα να κρίνουμε (διακρίνουμε - συγκρίνουμε) ποιότητες, να ξεχωρίσουμε (σταθμίσουμε) τι μας συμφέρει και τι μας βλάπτει, να διαβαθμίσουμε την επικινδυνότητα μιας απειλής ή την ωφελιμότητα μιας ευκαιρίας.
Eχει μειωθεί εντυπωσιακά η ικανότητά μας να αξιολογούμε προσόντα, επιδεξιότητες, κατάρτιση των ανθρώπων που αναλαμβάνουν να διαχειριστούν τη ζωή μας. Eμπιστευόμαστε με απίστευτη αφέλεια τσαρλατάνους, χειροκροτούμε εκστασιασμένοι τυχάρπαστους απατεώνες και μικρονοϊκούς κομπορρήμονες. Σίγουρα, πρέπει να αποτελούμε ιδανική για τους διαφημιστές «αγορά» ευκολόπιστων καταναλωτών. Aποδείχνουμε καθημερινά ανύπαρκτες τις αντιστάσεις μας στη χειραγώγηση, στην εσκεμμένη φημολογία, στην εξαπάτησή μας από συνθηματολογίες. Παιδαριωδώς αφελείς υιοθετούμε κάθε ηλίθια «πληροφορία», κάθε ανεξέλεγκτη φαρμακερή κακολογία ή έπαινο ή ετικέτα για οποιονδήποτε.
Iσως αυτή η λοιμική της ακρισίας να ξεκινάει από τα πρώτα μας βήματα στο σχολειό: Δυσκολεύεται «το καημένο το παιδί» μας με τα προβλήματα που του έδωσε ο δάσκαλος, το βοηθάμε λοιπόν να τα λύσει – η κατεστημένη νοοτροπία αξιολογεί σαν υπέρτερη (για κάθε πρόβλημα) την έτοιμη ή την «άνωθεν» λύση από τη χαρά της πρόκλησης για την κατάκτηση της λύσης. Στο ελλαδικό σχολείο το «πρόβλημα», η «άσκηση», είναι επαχθές χρέος, αναγκαίο κακό, όχι χαρά αναμέτρησης με τη δυσκολία, παιχνίδι κριτικής ευρηματικότητας, αφορμή να ανακαλύψεις τις ικανότητες του μυαλού σου.
Δεν ξέρω αν υπάρχει επί γης άλλη κοινωνία όπου να ευδοκιμούν «λυσάρια» – βιβλία που προσφέρουν έτοιμες τις λύσεις όσων προβλημάτων περιέχονται στα σχολικά βιβλία για την άσκηση των μαθητών ή έτοιμη τη μετάφραση και τη γραμματική - συντακτική ανάλυση των αρχαίων κειμένων. Στο Eλληνόπουλο πάντως χαρίζονται όλοι οι κόμποι λυμένοι, όλα έτοιμα για χρηστική κατανάλωση. Iδια είναι και η λογική του «εξεταστικού συστήματος» στο Eλλαδέξ: χρηστική λογική της «απομνημόνευσης» στις πανελλήνιες (εισαγωγικές στο πανεπιστήμιο) εξετάσεις, λογική που καθιστά χρηστικά αυτονόητη και την «αντιγραφή» στα πανεπιστημιακά έδρανα (στατιστικά σε ποσοστό 85%). Aκριβώς η ίδια λογική έχει οδηγήσει τη χώρα μας και στο απόγειο της εκβαρβαρωτικής χρησιμοθηρίας, το «φροντιστήριο»: Nα υποκαθιστά τη σχολική (οπωσδήποτε), συχνά και την πανεπιστημιακή εκπαίδευση το χρυσοπληρωμένο ιδιωτικό μάθημα (το «ιδιαίτερο»).
Mε τέτοιον έγκαιρο εθισμό στην ευκολία, στην καταναλωτική εκδοχή της εκπαίδευσης, είναι απολύτως φυσιολογικό επακόλουθο η ακρισία: η ανικανότητα διάκρισης του ορθού από το λάθος, του έγκυρου από το εσφαλμένο, της επίμοχθης κατάκτησης από την απερίσκεπτη πρόσληψη και παραδοχή. Γινόμαστε πολίτες και περιμένουμε τις λύσεις των προβλημάτων μας έτοιμες, σαρκωμένες σε «χαρισματικούς» ηγέτες, ή τις αναζητάμε σε «λυσάρια» ιδεολογημάτων, ελιξήρια «κεντροαριστεράς» ή «κεντροδεξιάς» σολομωνικής – σε «συνταγές Φραγκοβανδάλων μάγων».
Aπολύτως φυσιολογικό και τα σχόλια των αναγνωστών αυτής εδώ της επιφυλλίδας, στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας, να επαναλαμβάνουν μονότονα, χρόνια τώρα, τη σταθερή επίκριση: «Kάνεις μόνο κριτική, δεν προτείνεις λύση» – «κατακρίνεις τους πάντες, χωρίς να έχεις να αντιτάξεις κάτι το συγκεκριμένο θετικό» – «έρχονται εκλογές, τους βγάζεις όλους σκάρτους, ποιον επομένως να ψηφίσουμε;». Σε προφορικές συζητήσεις, μετά από διαλέξεις ή παρουσιάσεις βιβλίων, το αίτημα γίνεται προστακτική έκκληση: «Πες μας ποιον να ψηφίσουμε, κατεβάστε σχήμα εσείς, οι “πνευματικοί ταγοί” να σας ακολουθήσουμε».
Eίναι απόλυτα σεβαστή η αγωνία των ανθρώπων, κατανοητή η ασφυξία που νιώθουν εγκλωβισμένοι σε ένα πολιτικό σύστημα εντελώς πια ανυπόληπτο, κραυγαλέα ανίκανο, αμετανόητα φαύλο, ανήθικο-σάπιο ώς το μεδούλι του. Oμως κανένας σοφός, κανένας δάσκαλος, κανένας Nέστορας σύνεσης και ευθυκρισίας δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ευθύνη του πολίτη να κρίνει το ορθότερο πρακτέο. Oι λύσεις στα κοινωνικά-πολιτικά προβλήματα γεννιώνται από τη συνισταμένη της ατομικής ευθύνης των πολιτών, την κοινωνική δυναμική που προκύπτει από αυτή τη συνισταμένη, είναι συνάρτηση οι λύσεις της κατά κεφαλήν καλλιέργειας των πολιτών. Δεν αντιπαλεύονται καταστροφικές κρίσεις, ούτε η πολιτισμική παρακμή, με ετοιματζίδικες συνταγές ή με θεόπεμπτους ηγέτες.
Δουλειά και χρέος του δασκάλου είναι να φωτίζει τα προβλήματα, τα πραγματικά τους δεδομένα, να τα αναλύει με ορθολογισμό και τιμιότητα. Nα ελευθερώνει την κρίση του πολίτη από ψευδαισθητικές υποβολές, ψυχολογικές αγκυλώσεις, σκόπιμες στρεβλωτικές οπτικές. Tελικά, όμως, την ευθύνη της κρίσης για το συμφερότερο την έχει ο πολίτης. Aυτός θα αποφασίσει αν θα προκρίνει το μη χείρον, αν θα εμμείνει ασυμβίβαστος στη λευκή ψήφο, αν θα επιλέξει την αποχή από την εκλογική διαδικασία. Oποια απόφαση κι αν πάρει, η ουσιωδέστερη συμβολή του στα κοινά θα είναι η συνειδητή και με σοβαρότητα επίγνωση ότι η ψήφος του κρίνει τη ζωή του, την ποιότητα του μέλλοντός του, το αν θα κληροδοτήσει χαρά ή συμφορά στα παιδιά του.
O συλλογικός βίος, σε κάθε παραμικρή πτυχή του, από το σχολείο ώς το «σούπερ μάρκετ» και από την τηλεόραση ώς το κοινοβούλιο, συνεχίζει να λειτουργεί αυτονόητα με όρους μεθοδικού βιασμού της κρίσης του πολίτη, προγραμματικού αποκλεισμού της κριτικής σκέψης. H ακρισία έχει παγιωθεί ως εθνικό μας νόσημα, ενδημική συμφορά, συλλογική αναπηρία. Zήσαμε τα τελευταία χρόνια εξευτελιστικές επιπτώσεις, καταστροφικές συνέπειες της ακρισίας μας: Xειροκροτήσαμε και οδηγήσαμε στη Bουλή κομματικούς αρχηγούς, που κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν θα τους εμπιστευόταν έστω και τη διαχείριση περιπτέρου. Ψηφίσαμε πρωθυπουργό με ολοφάνερη διανοητική υστέρηση, υπουργό υπεύθυνο για την άμυνα της χώρας έναν κοινό λωποδύτη, τηλεκατευθυνόμενα πρακτοράκια να διαχειρίζονται την οικονομία, τυχάρπαστα προϊόντα της κομματικής κουζίνας να έχουν την ευθύνη της παιδείας και του πολιτισμού των Eλλήνων, προσφέραμε βουλευτικούς θώκους σε τραμπούκους θιασώτες της βίας – τι άλλο πρέπει να δούμε για να τρομάξουμε από την ακρισία μας;
Συμπληρώνουμε φέτος σαράντα χρόνια διαιώνισης ενός συμπτώματος, που σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες είχε διάρκεια λίγων μηνών ή, το μέγιστο, ενός - δύο ετών: Mιλάω για την αναγραφή συνθημάτων στους τοίχους, τον βανδαλικό πρωτογονισμό καταρρύπανσης ή και καταστροφής μνημείων, δημόσιων και ιδιωτικών κτηρίων, την κουρελαρία και βρωμιά των αφισοκολλήσεων την εξωραϊσμένη σαν «ελεύθερη διακίνηση ιδεών». Kραυγάζει το σύμπτωμα ότι, δίχως φραγμούς, η ακρισία μεταβάλλει τη συνύπαρξη σε «ένα απέραντο φρενοκομείο».

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η "ΔΤ" ΦΙΜΩΝΕΙ ΟΣΑ ΕΝΟΧΛΟΥΝ ΗΠΑ, ΕΕ ΚΑΙ "ΝΕΟΝΑΖΙ" ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ!

http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=15495:dt-oukrania&catid=104:2010-07-14-16-10-32&Itemid=314

OΦΘΑΛΜΑΠΑΤΗ Ο ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΥΚΡΑΝΟΥ "ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ"
Η ΦΙΜΩΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙ ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗ ΤΗΣ ΕΡΤ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ, Δ. ΛΙΑΤΣΟΥ
ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO
Οι δημοσιογράφοι του αντιδημοκρατικού μορφώματος της λεγόμενης  "ΔΤ" αναρωτιούνται αν: "Είναι αυτός ναζιστικός χαιρετισμός;", σχετικά με τον ναζιστικό χαιρετισμό του "νέου πρωθυπουργού" της Ουκρανίας (σ.σ. με τον οποίο είχε θερμό χαιρετισμό ο "προεδρεύων ΥΠΕΞ της ΕΕ Ε. Βενιζέλος- βλ. φωτογραφία). Δείτε στο παρακάτω βίντεο πως οι δημοσιογράφοι της "ΔΤ" προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο ναζιστικός χαιρετισμός είναι οφθαλμαπάτη και ότι δεν ειναι παρά... μια απλή ανάταση του χεριού.

Δείτε πως με επίμονο τρόπο προσπαθούν να φιμώσουν την διαφορετική ερμηνεία των πραγμάτων σε σχέση με την Ουκρανία. Επί της ουσίας, δηλαδή την τοποθέτηση που δεν είναι κομμένη και ραμμένη για τους Δυτικούς, και τους ουκρανούς νεο-Ναζί που πραξικοπηματικά ανέβηκαν στην εξουσία.
Η "ΔΤ" έχει επιλέξει να βγάλει στον αέρα το συγκεκριμένο δημοσιογράφο από το Κίεβο, και να φιλοξενήσει τηλεφωνικά το Δημήτρη Λιάτσο, τον επί χρόνια ανταποκριτή της ΕΡΤ στη Μόσχα, από τον οποίο δεν ζήτησαν να μεταβεί στην Ουκρανία. Αν και βρίσκεται στην Αθήνα, χωρίς αποστολή από τη ΔΤ, δεν προσκαλείται στο στούντιο, σε αντίθεση με το Δημήτρη Απόκη, ο ανταποκριτής της ΕΡΤ στην Ουάσιγκτον, ο οποίος βρίσκεται στο πλατό ως συνομιλητής. Η επίσκεψη Βενιζέλου στην Ουκρανία και η συνάντησή του με το Γατσενιούκ, έχουν αντίκτυπό τους στην κυβερνητική τηλεόραση της ΔΤ, δίνοντας το λόγο σε εκείνους που δεν έχουν άμεση γνώση των πραγμάτων και περιορίζοντας όσους παρακολουθούν επί πολλά χρόνια τα γεγονότα. Ο Νίκος Φραγκάκης επέμεινε πάρα πολύ στο να πείσει πως ο Γατσενιούκ δεν χαιρέτησε ναζιστικά(!!!), μετά και από διευκρινιστικές ερωτήσεις που υπέβαλαν οι παρουσιαστές της εκπομπής, Βάλια Πετούρη και Διονύσης Μποτώνης. Στη συνέχεια έδωσαν το λόγο, μέσω τηλεφωνικής σύνδεσης στο Δημήτρη Λιάτσο, τον οποίο προσφώνησαν ως "καλό συνάδελφο" και όχι ως ανταποκριτή, γεγονός που προκάλεσε την έντονη αντίδρασή του. Στον αέρα αμφισβήτησε την ουσία των λεγομένων του δημοσιογράφου Νίκου Φραγκάκη, καθώς ο τελευταίος επικαλέστηκε την επιστημονική του ιδιότητα του Ουκρανού πρωθυπουργού, για να υποστηρίξει πως ο χαιρετισμός δεν είναι ναζιστικός... Ο Δημήτρης Λιάτσος σημείωσε πως επί των ημερών της ΕΡΤ είχε πάντα ανταποκριτή, ο οποίος πήγαινε στις εμπόλεμες ζώνες, προσθέτοντας πως "οι ημέρες είναι γκαστρωμένες". Πρόσθεσε επίσης πως παρά το γεγονός πως καθώς δεν του πρότεινε να πάει κανείς να πάει στο Κίεβο, τη Μαριούπολη ή την Κριμαία, βρίσκεται στην Αθήνα και παρόλα αυτά η ΔΤ δεν θέλησε να τον καλέσει στο στούντιο. Ο Δ. Λιάτσος εξήγησε πως η Μόσχα αυτή τη στιγμή επιχειρεί να επαναλάβει όσα έπραξε η Μεγάλη Αικατερίνη, στο Ρωσοτουρκικό πόλεμο, που ήταν και η αφορμή για την απελευθέρωση των βαλκανικών λαών. "Μεταξύ αυτών, αυτός που γεννηθήκαμε, ο ελληνικός"!
Στο στούντιο της ΔΤ ο Δημήτρης Απόκης, επί πολλά χρόνια ανταποκριτής της ΕΡΤ στην Ουάσιγκτον, συνέστησε ψυχραιμία. Ο Δ. Λιάτσος δεν άφησε αναπάντητο τον υπαινιγμό , λέγοντας πως ψυχραιμία πρέπει να έχουν αυτοί που λαμβάνουν αποφάσεις. Ο Δ. Απόκης επανήλθε κάνοντας λόγο και πάλι για ψυχραιμία, "ειδικά, όταν μιλάμε μέσα από την ελληνική δημόσια τηλεόραση" και "δεν είναι ο ρόλος μας να παίρνουμε το ρόλο της μίας ή της άλλης πλευράς"."Δεν είμαι εγώ αυτός που το 2003 φωνάζαν οι Έλληνες τηλεθεατές << Voice of america>>", ανταπάντησε ο Δ. Λιάτσος, επαναλαμβάνοντας πως η ΔΤ δεν τον κάλεσε στο στούντιο για να πει τη γνώμη, υπογραμμίζοντας πως αυτό δεν τιμά τους παρουσιαστές.


 

Ρωσία και Κίνα απειλούν με νομισματικό και οικονομικό "Αρμαγεδόνα" τις ΗΠΑ!

http://www.hassapis-peter.blogspot.gr/2014/03/blog-post_5994.html

Σε απίστευτο κάζο τείνει να εξελιχθεί για ΗΠΑ-ΕΕ το περίφημο θέμα των "οικονομικών κυρώσεων" σε βάρος της Ρωσίας καθώς η Κίνα όχι απλώς λαμβάνει ξεκάθαρα το μέρος της Ρωσίας, αλλά προχωρά σε ενεργά οικονομικά "αντίποινα":

Συγκεκριμένα η Κίνα ζήτησε από τις ΗΠΑ εν τοις πράγμασι εγγυήσεις για...

την δανειοδότηση των ΗΠΑ με την μορφή αγοράς ομολόγων στην οποία έχει προχωρήσει η Κίνα, ύψους περίπου 1-1,5 τρις δολαρίων, σε περίπτωση που υπάρξει επίθεση κατά της Ρωσίας και πιο συγκεκριμένα ζήτησε όλο αυτό το ποσό να της δοθεί σε χρυσό!  

Το πρόβλημα είναι ότι απλά οι ΗΠΑ δεν έχουν τόσο χρυσό, οπότε η πιθανότητα να καταρρεύσει το δολάριο με μαζικές πωλήσεις ομολόγων από την πλευρά της Κίνας είναι κάτι περισότερο από πιθανή σε περίπτωση που το Πεκίνο υλοποιήσει την απειλή του!

Πρακτικά πρόκειται για το ίδιο εξευτελιστικό αίτημα (που ικανοποιήθηκε) της Φινλανδίας προς την Ελλάδα προκειμένου να συμμετάσχουν στην δανειοδότηση της Ελλάδας απότην ΕΕ: Πήραν εγγυήσεις σε μετρητό!

Βέβαια υπάρχει και σαφής πολιτική σύγκλιση των δύο χωρών: «Ρωσία και Κίνα έχουν την ίδια οπτική γωνία τόσο στο θέμα των βαθύτερων αιτιών που οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση την Ουκρανία όσο και στον ρόλο που έπαιξαν οι ξένες δυνάμεις της Δύσης που υποστήριξαν τους διαδηλωτές του Κιέβου», όπως σημειώνει το ίδιο τηλεγράφημα που επιβεβαιώνει την χτεσινή είδηση του βρετανικού δικτύου Sky News ότι υπάρχει ταύτιση απόψεων μεταξύ Κίνας – Ρωσίας στο Ουκρανικό ζήτημα.

Εκτός αυτού σε δηλώσεις του πριν λίγο αναφορικά με τις πιθανές "οικονομικές κυρώσεις" κατά της Ρωσίας ο Ρώσος πρόεδρος Β.Πούτιν υποστήριξε ότι  "Σε περίπτωση που διανοηθούν να επιβάλουν οποιαδήποτε οικονομική κύρωση η Ρωσία θα απορρίψει το δολάριο ως νόμισμα αναφοράς"!

Και βέβαια αν συμβεί αυτό, όλοι θα χάσουν - όπως γίνεται σε έναν πόλεμο - αλλά περισσότερο θα χάσουν οι ΗΠΑ....

Τα παραπάνω ως απάντησηστις δηλώσεις της εκπροσώπου Τύπου του Στέιτ Ντιπάρντμεντ της απειλής ότι «δεν εξετάζει απλά» αλλά «είναι πιθανό να επιβάλει» κυρώσεις στη Ρωσία για τις ενέργειες της στην Ουκρανία", όπως ανέφερε τη Δευτέρα η Τζεν Ψάκι.

Τη ρελάνς διατύπωσε ο σύμβουλος του Κρεμλίνου, Σεργκέι Γκλαζίεφ, ο οποίος χρησιμοποιείται συχνά από την ρωσική ηγεσία στη διατύπωση σκληρών θέσεων αν και δεν συμμετέχει στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.

Όπως δήλωσε ο Γκλαζίεφ τυχόν επιβολή κυρώσεων θα οδηγήσει σε «κραχ του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος» καθώς η Μόσχα είναι πιθανόν να αναγκαστεί να εγκαταλείψει το δολάριο ως νόμισμα αναφοράς και να αρνηθεί να αποπληρώσει τα δάνειά της προς τις αμερικανικές τράπεζες.

Αλλά ακόμα και αν οι κυρώσεις δεν έχουν στόχο την Ρωσία αλλά επιχειρήσεις και ιδιώτες επιχειρηματίες της χώρας, τότε, πρόσθεσε ο Γκλάζιεφ, η Μόσχα θα συστήσει στους κατόχους αμερικανικών αξιών να τις πουλήσουν.

Πηγή:  defencenet.gr

Βόμβα από το Οικουμενικό Πατριαρχείο για το Άγιον Όρος! Πλαφόν στους μη ελληνόφωνους μοναχούς!

http://olympia.gr/2014/03/04/%ce%b2%cf%8c%ce%bc%ce%b2%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%80%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b5%ce%af%ce%bf/

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ | Αιμίλιος Πολυγένης

Προβληματισμό έχει προκαλέσει στο Άγιο Όρος ο αυστηρός περιορισμός που φέρεται να επιβάλλει το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην είσοδο και εγκαταβίωση αλλοδαπών μοναχών στις αγιορείτικες μονές.

Σύμφωνα με έγκυρες πηγές, στην Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους έλαβαν πρόσφατα μία μακροσκελή επιστολή από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Στην επιστολή το Πατριαρχείο αναφέρει, μεταξύ άλλων, πως υπάρχει προσπάθεια μίας ιδιότυπης «αυτονόμησης» του Αγίου Όρους και αλλοίωσης του χαρακτήρα του μέσα από την αθρόα προσέλευση αλλοδαπών μοναχών.

Για το λόγο αυτό, φέρεται να υποστηρίζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην επιστολή, πως δεν πρόκειται να εγκρίνει στο εξής την εγκαταβίωση οποιουδήποτε «μη ελληνόφωνου» μοναχού στις «ελληνόφωνες» Ι. Μονές ή οποιουδήποτε αλλοδαπού αν υπερβαίνεται το ποσοστό του 10% από το σύνολο των μοναχών του Αγίου Όρους.

Ουσιαστικά, αναφέρουν στη Romfea.gr οι ίδιες πηγές, το Οικουμενικό Πατριαρχείο απαγορεύει στο μέλλον την εγκαταβίωση αλλοδαπών μοναχών στο Άγιον Όρος, αφού το ποσοστό των ξένων μοναχών είναι ήδη μεγαλύτερο του 10% του συνόλου.

Η επιστολή προκαλεί ιδιαίτερα ερωτηματικά, υποστηρίζουν τα ίδια πρόσωπα στη Romfea.gr, «ιδιαίτερα σε μία περίοδο που το Φανάρι καταφέρεται κατά του εθνοφυλετισμού και κάνει συνεχώς ανοίγματα ακόμα και σε αλλόθρησκους».

«Αν όλα αυτά είναι αληθή», έλεγαν, «τότε αμφισβητείται ο χιλιόχρονος οικουμενικός χαρακτήρας του Αγίου Όρους, όπου ζουν αρμονικά Έλληνες, Σέρβοι, Ρώσοι, Ρουμάνοι, Βούλγαροι και από όλη την υφήλιο μοναχοί. Ακόμη και ο Πρωθυπουργός στην τελευταία του επίσκεψη αναφέρθηκε με θαυμασμό στην παρουσία Κινέζου μοναχού σε αγιορείτικη μονή».

Σημείωναν πως είναι οξύμωρο «τη στιγμή που ο Οικουμενικός Πατριάρχης καλεί σε ενότητα τους Προκαθημένους να στέλνει μηνύματα εθνοφυλετικού χαρακτήρα με τις αναφορές περί «ελληνόφωνων» ή μη, αγιορειτικών Μονών».

Πληροφορίες από το Άγιο Όρος αναφέρουν ότι η επιστολή συντάχθηκε πριν από ένα χρόνο, αλλά δεν στάλθηκε τότε, γιατί ακούστηκαν περισσότερο σώφρονες φωνές, κάτι που δε συνέβη πρόσφατα.

Η Ιερά Κοινότητα θα ασχοληθεί με το σοβαρό αυτό θέμα για δεύτερη φορά μετά την αργία της πρώτης εβδομάδας της Σαρακοστής.

Το ερώτημα που παραμένει είναι αν το θέμα που φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα η Romfea.gr θα τεθεί και στη σύναξη των Προκαθήμενων την προσεχή Κυριακή στο Φανάρι από τους μη ελληνόφωνους Προκαθημένους.

Τους παίρνει Το Ποτάμι: Αποκαλυπτήρια για το ψηφοδέλτιο του Στ. Θεοδωράκη

http://tolimeri.blogspot.com/2014/03/blog-post_2119.html 

«Με το Ποτάμι δεν μπορώ να διαβεβαιώσω ότι θα 'ναι όλα επαναστατικά, αλλά θα 'ναι όλα διαφορετικά» δήλωσε ο Σταύρος Θεοδωράκης κατά τη Συνέντευξη Τύπου που παραχωρεί αυτή την ώρα.

Ερωτηθείς σε ποια ευρώομάδα θα ενταχθεί ο νέος πολιτικός φορέας, αν μπει στο Ευρωκοινοβούλιο, απάντησε: «Θα το αποφασίσουμε αφού πάμε στις Βρυξέλλες. Θα δώσουμε ένα διάστημα δύο - τριών εβδομάδων ώστε να βγάλουμε συμπεράσματα».

Ο κ. Θεοδωράκης έκανε και ένα σχόλιο αναφορικά με τις υποψηφιότητες για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Όπως χαρακτηριστικά είπε, «οι υποψήφιοι για την Κομισιόν υπερασπίζονται περισσότερο τις γραφειοκρατικές ελίτ, το χθες».

Ο Σταύρος Θεοδωράκης αναμένεται να παρουσιάσει τα ονόματα εκείνων που θα περιλαμβάνονται στο ευρωψηφοδέλτιου του κόμματος.

Υπενθυμίζεται ότι ο ίδιος έχει ανακοινώσει πως δεν θα είναι υποψήφιος. Έχει προαναγγείλει επίσης πως τον νέο πολιτικό φορέα δεν θα στελεχώσουν άνθρωποι με «κομματικό παρελθόν».

info by tvxs