ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΑ, 1955, Κωσταντινούπολη: Οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις του ΒΛΑΣΗ ΑΓΤΖΙΔΗ

http://olympia.gr/2013/09/06/%CF%83%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%B1-%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA/

-Σεπτέμβρης του ’55, Κωσταντινούπολη: Η κεμαλική Νύχτα των Κρυστάλλων

ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ ΤΩΝ SS ΈΣΦΑΖΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΕΜΑΛΟΝΑΖΙ.
Αυτά που δεν διδάχθηκαν ποτε στα σχολεία μην και ξυπνήσουν οι ραγιάδες και χαθούν οι γερμανόδουλοι…

Στο δισέλιδο των ιστορικών σελίδων της “Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας” της 1ης Σεπτεμβρίου 2013, υπήρχε αφιέρωμα για τα Σεπτεμβριανά του 1955 με τη συμβολή του Νίκου Ουζούνογλου, καθηγητή στο ΕΜΠ και προέδρου της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωσταντινουπολιτών. Το αφιέρωμα παρατίθεται στη συνέχεια όπως ακριβώς αναρτήθηκε στο enet.gr

• Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟ 1955
  ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΑ: Το μεγάλο πογκρόμ στην Κωνσταντινούπολη
• Του ΒΛΑΣΗ ΑΓΤΖΙΔΗ*
• «Τα γεγονότα της 6ης-7ης Σεπτεμβρίου υπήρξαν μια μεγαλειώδης (muhtesem) επιχείρηση ανορθόδοξου πολέμου που είχε απόλυτη επιτυχία»
• ΣΑΜΠΡΙ ΓΙΡΜΙΜΠΕΣΟΓΛΟΥ
  (Τούρκος στρατηγός σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Tempo», τεύχος 9, 15 Ιουνίου 1991, σελ. 24)
  
  
  Οι πέντε μεγάλοι δρόμοι που οδηγούσαν στην πλατεία Ταξίμ γέμισαν ξαφνικά από ένα μαινόμενο όχλο, οπλισμένο με τσεκούρια, φτυάρια, ρόπαλα, σκεπάρνια, σφυριά και σιδερένιους λοστούς που φώναζε: «Kahrolsun giavoular!» (Ανάθεμα στους γκιαούρηδες!) και «Yikin, Kirin, giavourdur!» (Σπάστε, γκρεμίστε, είναι γκιαούρηδες!). Μετά, η… τάξη αποκαταστάθηκε από τα τεθωρακισμένα του στρατού (φωτ. Αρχείο «Ε»)
• «Σεπτεμβριανά» ονομάστηκαν τα γεγονότα της 6ης και 7ης Σεπτεμβρίου 1955, όπου Τούρκοι παρακρατικοί, οργανωμένοι από το βαθύ κράτος και την τουρκική
  κυβέρνηση, προκάλεσαν βίαια επεισόδια κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης λεηλατώντας και πυρπολώντας ελληνικά καταστήματα, σπίτια, σχολεία και εκκλησίες. Την αφορμή για την εκκίνηση του πογκρόμ έδωσε μια βομβιστική επίθεση στο πατρικό σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη, που αποδείχτηκε στη συνέχεια ότι ήταν σκηνοθετημένη από την τουρκική κυβέρνηση. Το ιστορικό πλαίσιο καθοριζόταν εκείνη την εποχή από την κυπριακή κρίση, τον αντιαποικιοκρατικό αγώνα των Ελλήνων της Κύπρου ενάντια στη Βρετανική Αυτοκρατορία.
  Ομως η φιλοσοφία του πογκρόμ σχετιζόταν απολύτως με τις διαδικασίες της τουρκικής εθνογένεσης, που είχαν ως βασικό εργαλείο την εξόντωση των μη τουρκικών, κυρίως χριστιανικών κοινοτήτων μέσα από προσχεδιασμένες γενοκτονίες και τη βίαιη μεταφορά του πλούτου τους στην εθνικιστική τουρκική στρατιωτικο-γραφειοκρατία. Οι παρακρατικοί μηχανισμοί που έδρασαν τη νύχτα εκείνη συνδέονται οργανικά με τους μηχανισμούς που δημιούργησαν οι ακροδεξιοί εθνικιστές του Κομιτάτου «Ενωση και Πρόοδος» από το 1908 και συνέχισαν να υφίστανται διαρκώς και τις επόμενες δεκαετίες ως εργαλείο κατασκευής του καινοφανούς τουρκικού έθνους. Ο μηχανισμοί αυτοί υπήρχαν και στις μέρες μας με τη μορφή της «Εργκενεκόν», μέχρι τη στιγμή που ο Ταγίπ Ερντογάν σταμάτησε τη δράση τους.
  Η βρετανική ανάμειξη
  Τη βρετανική υποκίνηση της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης μελέτησε η Τουρκάλα ιστορικός Ντιλέκ Γκουβέν. Σε συνέντευξη που έδωσε στον Αρμένιο δημοσιογράφο Χραντ Ντινκ, πριν αυτός δολοφονηθεί από τους ακροδεξιούς παρακρατικούς της «Εργκενεκόν», αναφέρθηκε αναλυτικά στην ανάμειξη αυτή:
  «….Ως κυρίως αίτιο φαίνεται το Κυπριακό, όμως στην πραγματικότητα είναι η περίοδος οικοδόμησης εθνικού κράτους. Μπορούμε να ξεκινήσουμε από τους εκτοπισμούς πληθυσμών του 1915, το Φόρο Περιουσίας, τα γεγονότα της Θράκης. Ολα είναι και από μία περίοδος. Κατά τα Σεπτεμβριανά δεν χτυπήθηκαν μόνο οι Ρωμιοί. Αν δούμε τους αριθμούς πρόκειται για 60% Ρωμιούς, 20% Αρμενίους, 12% Εβραίους. Το εκτός Ρωμιών ποσοστό δεν είναι τυχαίο. Στους καταλόγους που κρατούσαν υπήρχαν και τα αρμενικά καταστήματα και οι αρμενικές οικογένειες. Εάν περιορίσουμε την αιτία στο Κυπριακό, τι δουλειά είχαν οι Αρμένιοι στους καταλόγους;
  »(…)Οταν το 1950 ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας είπε ότι “δεν υπάρχει για μας θέμα Κύπρου”, δεν είχε αρέσει στους Αγγλους διότι την εποχή εκείνη η Κύπρος ήταν αποικία τους. Ολος ο κόσμος ήταν ενάντιος στην κυβέρνηση της Αγγλίας, κι αυτή μεταξύ 1950 και 1955 είχε στηρίξει την πολιτική της στο πώς θα κατόρθωνε να τραβήξει την Τουρκία μέσα στο πρόβλημα και να την καταστήσει συνομιλητή της Ελλάδας. Αυτό ήταν το σχέδιό της. Τον Αύγουστο του 1955 αποφασίστηκε η Διάσκεψη του Λονδίνου. Οταν μελετάμε τα απομνημονεύματα των πολιτικών της Αγγλίας, συναντάμε την εξής λεπτομέρεια: “Εμείς ως Αγγλία δεν επιθυμούσαμε καθόλου συμφωνία. Σημαντικό για μας ήταν όχι να αποτελέσουμε μέρος του προβλήματος, αλλά να καταστήσουμε αντιμαχόμενες πλευρές την Τουρκία και την Ελλάδα”.
  »(…)Ενα έτος πριν από τα γεγονότα του Σεπτεμβρίου, φθάνει στο υπουργείο Εξωτερικών της Αγγλίας από το αγγλικό προξενείο της Αθήνας τηλεγράφημα, το οποίο αναφέρει: “Οι σχέσεις Τουρκίας και Ελλάδας είναι άριστες. Εάν όμως γίνει κάτι στην οικία του Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη, θαυμάσια μπορεί να γίνουν όλα άνω κάτω”.
  »Ενδιαφέρον δεν είναι; Υπάρχει τέτοιο έγγραφο. Στη διοργάνωση των γεγονότων υπάρχει αγγλική προτροπή. Και τα γεγονότα βολεύουν τους Αγγλους. Στα γεγονότα αυτά, για τις επιθέσεις στους Αρμένιους και τους Εβραίους, αναφέρεται μόνον πως “Τούρκοι και Ελληνες αρπάχτηκαν για το Κυπριακό”». (Η συνέντευξη αναδημοσιεύτηκε στην κωσταντινουπολίτικη εφημερίδα «Ανατολή», που εκδίδεται στην Αθήνα).
  Αυτό που δεν έχει ακόμα διευκρινιστεί είναι η περίεργη σύμπτωση, ότι τη «νύκτα των κωνσταντινουπολίτικων κρυστάλλων», στην Πόλη βρέθηκαν όλοι οι αρχηγοί των μυστικών υπηρεσιών των ΝΑΤΟϊκών χωρών, μεταξύ αυτών και ο αρχηγός της CIA Αλαν Ντάλες.
  Το πογκρόμ με αριθμούς
  Το κόστος για την ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης ήταν μεγάλο. Μέσα σε λίγες ώρες, σαράντα πέντε ελληνικές κοινότητες καταστράφηκαν και λεηλατήθηκαν.
  Τα γεγονότα της 6ης προς την 7η Σεπτεμβρίου του 1955 προκάλεσαν:
  * Το θάνατο 16 Ελλήνων και τον τραυματισμό 32.
  * Το θάνατο ενός Αρμενίου.
  * Το βιασμό 12 Ελληνίδων.
  * Το βιασμό αδιευκρίνιστου αριθμού ανδρών (εξαναγκάστηκαν να υποστούν περιτομή).
  Την καταστροφή:
  * 4.348 εμπορικών καταστημάτων,
  * 110 ξενοδοχείων,
  * 27 φαρμακείων,
  * 23 σχολείων,
  * 21 εργοστασίων,
  * 73 εκκλησιών,
  * 1.000 περίπου κατοικιών, όλα ελληνικής ιδιοκτησίας.
  Το οικονομικό κόστος των ζημιών ανήλθε σε 150 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς, ενώ η ελληνική κυβέρνηση τις υπολόγισε σε 500.000.000 δολάρια. Η οικονομική αιμορραγία και ο φόβος ανάγκασαν χιλιάδες Ελληνες ομογενείς να μεταναστεύσουν στην Ελλάδα.
  Μετά το πογκρόμ πολλοί Ελληνες εκδιώχθηκαν από τις δουλειές τους: 2.000 τσαγκάρηδες, 2.000 επιπλοποιοί, 2.700 εργαζόμενοι σε εστιατόρια, 500 εργάτες σε σοκολατοποιίες, 400 τυπογράφοι, 400 εργάτες σε εργοστάσια ελαστικών, 350 εργαζόμενοι σε υφαντουργεία, 150 εργαζόμενοι σε χυτήρια. Αργότερα, το τουρκικό κράτος διά του προέδρου Τζελάλ Μπαγιάρ υποσχέθηκε αποζημίωση για την καταστροφή των ελληνικών περιουσιών. Στην καλύτερη των περιπτώσεων δεν ξεπέρασε το 20% των απαιτήσεών τους, με δεδομένο ότι τα περιουσιακά τους στοιχεία είχαν υποτιμηθεί δραματικά.
  Πολλές λεπτομέρειες για τα Σεπτεμβριανά ήλθαν στο φως το 1961, κατά τη διάρκεια της δίκης για εσχάτη προδοσία του πρωθυπουργού Αντνάν Μεντερές, ο οποίος ανατράπηκε από τους στρατιωτικούς και κατέληξε εν τέλει στην αγχόνη. Ο Μεντερές δήλωσε δημοσίως ότι τόσο η έκρηξη στο προξενείο της Θεσσαλονίκης όσο και το πογκρόμ ήταν προσχεδιασμένα από τον ίδιον και τα στελέχη του Κεμαλικού Κόμματος που είχε την εξουσία. Μια άλλη συνέπεια των Σεπτεμβριανών ήταν ότι με αφορμή τα γεγονότα ο τουρκικός στρατός επέβαλε την παρουσία του στα πολιτικά δρώμενα της Τουρκίας. Πολύτιμα στοιχεία για τη σκοτεινή εκείνη σελίδα προσκομίζει το βιβλίο του διαπρεπούς Ελληνοαμερικανού βυζαντινολόγου Σπύρου Βρυώνη«The Mechanism of catastrophe: The Turkish Pogrom of September 6-7, 1955 and the destruction of Greek Community of Istambul, Greekworks.com, New York, 2005». Το σημαντικό αυτό βιβλίο μεταφράστηκε και εκδόθηκε στην Ελλάδα με τίτλο «Ο Μηχανισμός της Καταστροφής: Το Τουρκικό Πογκρόμ της 6ης-7ης Σεπτεμβρίου 1955 και ο Αφανισμός της Ελληνικής Κοινότητας της Κωνσταντινούπολης».
  * Διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας, μαθηματικός,http://kars1918.wordpress.com/

• Του ΝΙΚΟΥ ΟΥΖΟΥΝΟΓΛΟΥ*
  Η «νύχτα των κρυστάλλων» του Ελληνισμού
  Το γεγονός ότι η οργάνωση των Υπηρεσιών Ειδικού Πολέμου στις ΝΑΤΟϊκές χώρες την περίοδο 1953-54 έγινε από πρώην στελέχη των SS και των ναζιστικών υπηρεσιών αποκαλύφθηκε στις αρχές του 1990, όταν κατέρρευσε το σοβιετικό σύστημα
  
  Αν και έχουν περάσει σχεδόν 60 χρόνια, δεν έχει αποκαλυφθεί πλήρως εισέτι ο τρόπος που οργανώθηκε η μαζικής κλίμακας επίθεση κατά του Ελληνισμού της Πόλης τη νύχτα της 6ης προς 7η Σεπτεμβρίου 1955. Μόλις τα τελευταία χρόνια αρχίζει και φαίνεται ότι η ειδική υπηρεσία πολέμου του Αρχηγείου του Γενικού Επιτελείου έπαιξε ουσιαστικό ρόλο στην προετοιμασία της νύχτας τρόμου τον Σεπτέμβριο του 1955 κατά της ελληνικής κοινότητας της Πόλης.
  
  Τον Νοέμβριο του 2012 ανακοινώθηκε η ογκώδης έκθεση της Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας (2.000 σελίδες), που συντάχθηκε από Ειδική Επιτροπή Ερευνας για τα στρατιωτικά κινήματα της τελευταίας πεντηκονταετίας. Στην έκθεση αυτή υπάρχει ευρεία αναφορά στα Σεπτεμβριανά, με το χαρακτηρισμό ότι αποτελούν το πρώτο βήμα στη δράση, μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, των ισχυρών παρακρατικών μηχανισμών της Τουρκίας. Αξίζει να αναφερθούν μερικά σημεία της Εκθεσης αυτής:
  Εργο προβοκατόρων
  Στην εισαγωγή τονίζεται ότι η οργάνωση της επιχείρησης στις 6-7 Σεπτεμβρίου 1955 αποτέλεσε έργο του μηχανισμού των προβοκατόρων, πρακτόρων και καταδοτών, στην προσπάθεια να στιγματιστούν οι μη μουσουλμανικές μειονότητες ως εσωτερικοί εχθροί. Γίνεται ευρεία αναφορά στην προβοκάτσια της τοποθέτησης βόμβας στο σπίτι του Μ. Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη και στις εντολές που δόθηκαν από τη Γενική Διεύθυνση Ασφαλείας, πριν από τις 6/9/1955, προς όλες τις αστυνομικές δυνάμεις της Πόλης, να μην παρέμβουν στα γεγονότα.
  Ειδικά στην περίπτωση του Oktay Engin, του αυτουργού τοποθέτησης της βόμβας στη Θεσσαλονίκη, στη σελ. 145 του α’ τόμου της Εκθεσης αναφέρεται όλη η μετέπειτα «λαμπρή σταδιοδρομία» του ως κυρίου στελέχους των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, επιφορτισμένου μάλιστα μετά το 1961 με την παρακολούθηση των Ελλήνων της Πόλης. Ανοίγοντας μια παρένθεση, να τονίσουμε ότι το 1956 η τότε ελληνική κυβέρνηση ενέδωσε στις πιέσεις της τουρκικής και απελευθέρωσε τον Oktay Engin, με αποτελέσματα να διαφύγει στην Τουρκία. Και το χειρότερο: ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος Μ. Παπακωνσταντίνου το 1993 πραγματοποίησε επίσκεψη αβροφροσύνης προς τον αναφερόμενο, όταν ήταν νομάρχης Νεβσεχίρ (Νεάπολη της Καππαδοκίας).
  Το παρακράτος
  Στη σελ. 190 της Εκθεσης αναφέρεται ότι τα γεγονότα στις 6-7 Σεπτεμβρίου 1955 αποτελούν την αρχή της αλυσίδας πλήθους παρακρατικών δραστηριοτήτων, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα γεγονότα: η σφαγή της πλατείας Ταξίμ (1/5/77), οι σφαγές στο Μαράς (19-26/12/78) και Τσορούμ (5-6/1980), τα γεγονότα κατά των αλεβιτών με την πυρπόληση του ξενοδοχείου «Madimak» στη Σεβάστεια (2/7/1993) και τα γεγονότα στη συνοικία Γκαζί της Πόλης (12/3/95), φθάνοντας μέχρι τη δολοφονία του Αρμένιου δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ (19/1/2007) και τη δολοφονία των χριστιανών εκδοτών στη Μελιτίνη (Μαλάτια, 18/4/2007).
  Αμέσως μετά τονίζεται ότι η Τουρκία είναι μια χώρα όπου υπάρχει πληθωρισμός των «μονάδων μυστικών υπηρεσιών» (istihbarat birimi enflasyonu) και γίνεται ειδική μνεία στην για πολλά χρόνια αμφισβητούμενη ύπαρξη της JITEM ως παρακρατικής οργάνωσης της Στρατοχωροφυλακής, στην οποία αποδίδονται πάρα πολλές δολοφονικές ενέργειες κατά πολιτών, των οποίων οι δράστες μένουν άγνωστοι. Στην Εκθεση η ανάλυση της διαπλοκής στρατιωτικών και μυστικών υπηρεσιών είναι λεπτομερής που αξίζει ειδικής μελέτης και πρέπει να μεταφραστεί στα ελληνικά. Μια άλλη σημαντική αναφορά στην αναφερόμενη Εκθεση είναι ότι ο πυρήνας της Υπηρεσίας Ειδικού Πολέμου προέρχεται από αξιωματικούς που είχαν σταλεί σε ειδικό ΝΑΤΟϊκό σχολείο στις ΗΠΑ, το 1953. Οι αξιωματικοί αυτοί υπήρξαν οι κύριοι παράγοντες στα μετέπειτα στρατιωτικά κινήματα στη χώρα.
  Το συμπέρασμα είναι ότι στην Εκθεση της Βουλής της Τουρκίας για τα στρατιωτικά κινήματα της περιόδου μετά το 1950, γίνεται δεκτό με σαφήνεια ότι το πογκρόμ στις 6-7 Σεπτεμβρίου 1955 υπήρξε έργο του στρατιωτικού-πολιτικού βαθέος κράτους της χώρας, που στη συνέχεια προσδιόρισε την αντιδημοκρατική πορεία της χώρας για πέντε και πλέον δεκαετίες.
  Η Εκθεση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία, καθ’ όσον τα τελευταία χρόνια υπάρχει συστηματική προσπάθεια από «ημετέρους» εν Ελλάδι αναθεωρητές «ιστορικούς» να μειωθεί το μέγεθος και η ουσία των γεγονότων στις 6-7 Σεπτεμβρίου 1955, στο πλαίσιο της προσπάθειας υποβάθμισης των γεγονότων που οδήγησαν στον ολοκληρωτικό αφανισμό του Ελληνισμού της Ανατολής.
  Στελέχη των SS
  Το πλέον ενδιαφέρον ίσως, που επιβεβαιώνεται και από την Εκθεση της Βουλής της Τουρκίας, είναι τα αναφερόμενα σε άρθρο του ιστορικού ερευνητήΡετζέπ Μαρασλί, που δημοσιεύτηκε στη εφημερίδα «Agos»(10/3/2012) με τίτλο «Οι αρχιτέκτονες του Φόρου Βαρλικιού και των στρατοπέδων εργασίας Ασκαλε διδάχθηκαν από τους ναζί», που περιγράφει την επίσκεψη εργασίας σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στελεχών ασφαλείας και μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, στις αρχές του 1943. Μεταξύ της αποστολής υπήρχε και ο διοικητής του τμήματος μειονοτήτων της Γενικής Ασφάλειας, Σελαχαεϊτίν Κορκούντ.
  Το γεγονός ότι η οργάνωση των Υπηρεσιών Ειδικού Πολέμου στις ΝΑΤΟϊκές χώρες την περίοδο 1953-54 έγινε από πρώην στελέχη των SS και των ναζιστικών υπηρεσιών αποκαλύφθηκε στις αρχές του 1990, όταν κατέρρευσε το σοβιετικό σύστημα. Η παρατήρηση της εκπληκτικής ομοιότητας της Νύχτας των Κρυστάλλων, που οργανώθηκε και εκτελέστηκε από το ναζιστικό καθεστώς κατά της εβραϊκής μειονότητας στις 8-9/11/1938, και των Σεπτεμβριανών, που έγιναν στις 6-7/9/1955 στην Πόλη, με τα αναφερθέντα δεδομένα αποτελούν ένα ενδιαφέρον θέμα μελέτης για τους ερευνητές, που ενδεχομένως αποκαλύψει ενδιαφέροντα στοιχεία για τους σχεδιαστές των Σεπτεμβριανών.
  * Καθηγητής στο ΕΜΠ
  http://kars1918.wordpress.com/2013/09/06/september-1955/

Νομίζεις ότι είσαι ελεύθερος; Αυτό είναι το βιντεάκι που εξαπλώνεται σαν φωτιά στο διαδίκτυο!! Δείτε το... θα σας αφήσει άφωνους!!

http://www.pentapostagma.gr/2013/09/blog-post_9968.html#ixzz2e9G2eLfn


Ο σύγχρονος άνθρωπος, ο ανθρώπινος πολιτισμός, η τσιμεντωμένη οπτική μας για τον κόσμο που δεν μας αφήνει να δούμε την ουσία... Κάθε τόσο βγαίνει ένα βιντεάκι που σε συγκλονίζει από εκεί που δεν το περιμένεις.


Το The Employment είναι μια ανεξάρτητη παραγωγή του Αργεντίνικου Animation Studio Opusbou και η επίτιμη ομάδα του Vimeo Staff Picks το ξεχώρισε αμέσως και τώρα εξαπλώνεται σαν φωτιά στο διαδίκτυο.

πηγη

Μια λυτρωτική εμπειρία από την ασθένεια του καρκίνου

http://proskynitis.blogspot.gr/2013/09/blog-post_5772.html

του Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου


Πρόσφατα διάβασα ένα συγκλονιστικό βιβλίο με τίτλο «Υπόσχεση». Είναι γραμμένο από μια μάνα (Μαρίνα Λασηθιωτάκη) που έζησε την πενταετή περιπέτεια, σωματική, ψυχοθεραπευτική, λυτρωτική του γιού της που έφυγε από τον κόσμο αυτό από καρκίνο περίπου σε ηλικία δεκαoκτώ ετών. Είχε ωριμάσει μαζί όλη η οικογένεια στον πόνο και από τον πόνο έζησαν την πίστη, την προσευχή, την ησυχία, την αγάπη, την πραγματική ελευθερία.


Διάβασα το βιβλίο αυτό απνευστί και έμεινα άφωνος. Μου το έδωσε η ίδια η μάνα-συγγραφεύς με αγάπη, γιατί, όπως μου είπε και όπως φαίνεται στο βιβλίο, βοηθήθηκε από τα βιβλία μου –και κυρίως εκείνα που κάνουν λόγο για την ορθόδοξη ψυχοθεραπεία– για να αντιμετωπίση τις δυσκολίες. Ήταν μια άγνωστη σε μένα μέχρι τώρα αναγνώστρια των βιβλίων μου, που ωφελήθηκε από την νηπτική παράδοση της Εκκλησίας για να απαντήση στα ερωτήματα, όπως γράφει: «Γιατί υπάρχουμε; Γιατί ζούμε, αφού θα πεθάνουμε; Ποιό είναι το νόημα της ύπαρξής μας; Υπάρχει Θεός; Είναι δεδομένη η ύπαρξή μας; Αν είναι δεδομένη, έχουμε ελευθερία βουλήσεως η είμαστε περιορισμένοι; Πώς συνδυάζεται η ελευθερία με την αγάπη; Πώς συνδέεται η ατομικότητά μου με τους άλλους ανθρώπους;».

Η μάνα-συγγραφεύς, όπως γράφεται στο σύντομο βιογραφικό της, «σπούδασε Αγγλική και Ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, πήρε μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα της εποχής, ενώ μετά την μεταπολίτευση εντάχθηκε σε κόμμα της αριστεράς». Κυρίως εκείνο που μας ενδιαφέρει εδώ είναι ότι πέρασε με τον γιό της Βανή-Μίνω μέσα από όλους τους σταθμούς ωρίμανσης ψυχολογικής και πνευματικής.


Στην εισαγωγή του βιβλίου παρουσιάζεται μια συνοπτική περιγραφή της πνευματικής ωρίμανσης του γιού και της μάνας και η ανακάλυψη της εσωτερικής προσευχής και του έσω ανθρώπου. Στα δε κεφάλαια που ακολουθούν την κοίμηση του Βανή, γίνεται ανάλυση των επί μέρους καταστάσεων που βίωσαν μάνα και γιός, όπως «ησυχία», «αγάπη, ελευθερία», «ο πόνος», «γιατί να υπάρχουμε», «η ταπείνωση». Με πολύ ωραίο τρόπο, κυρίως εμπειρικό, θίγονται θέματα κοινωνικά, υπαρξιακά, πνευματικά, θεολογικά. Όλα αυτά γράφονται με έναν φιλοσοφικό και θεολογικό λόγο. Η στενότητα του ερωτήματος που βασάνιζε την μάνα μετά την κοίμηση του παιδιού της «ανυπαρξία η ύπαρξη;», «νά ζή κανείς η να μή ζή;», τελικά ανοίχτηκε στην θεολογία της αγάπης και της ελευθερίας.


Πάντως μάνα και γιός πέρασαν μέσα από τον σωματικό, ψυχολογικό και υπαρξιακό πόνο, μέσα από την διαδικασία του φθαρτού σώματος στο νοσοκομείο, από την αποτυχία της ψυχολογίας και της ουμανιστικής ψυχοθεραπείας να αντιμετωπίσουν έναν ετοιμοθάνατο, αφού «δέν μπορούν νάκαταλάβουν τι έχει ανάγκη ο ετοιμοθάνατος», μέσα από την φιλοστοργία, αλλά πέρασαν και μέσα από την νοερά προσευχή, την ενεργοποίηση της νοεράς ενεργείας, την νηπτική ορθόδοξη ησυχία, την ανάγνωση ησυχαστών Πατέρων, την παράδοση του εαυτού τους στον Θεό, την μετάνοια, την μεταποίηση του πόνου σε αγάπη, ταπείνωση, ελευθερία και πολλά άλλα.


Το εκπληκτικό αυτό δίδυμο μάνας–παιδιού με την ευγενική, ευαίσθητη και νηφάλια παρουσία του πατέρα, έζησε σημαντικές εσωτερικές καταστάσεις, όπως περιγράφονται στο βιβλίο.


Το παιδί είχε έντονα υπαρξιακά ερωτήματα, όταν ήταν ακόμη 10 χρονών –πρίν αρρωστήσει. Καθώς ήταν ανάσκελα ξαπλωμένο στο γρασίδι, μεσάνυκτα με αστροφεγγιά είπε: «Εγώ εκεί ψηλά θα πάω να ζήσω». Σε διάλογο με την μάνα του είπε: «Όχι, ρέ μαμά, εκεί είναι το σπίτι μου». Σε ηλικία 14 ετών, μόλις έμαθε ότι έχει καρκίνο, ρώτησε: «Τί γίνεται μετά τον θάνατο; η ζωή σταματά εδώ;». Αλλοτε: «Μαμά, παρακάλα την Παναγία». Σε δύσκολη στιγμή της αρρώστιας έγινε ο διάλογος: «–Τί κάνουμε τώρα; –Προσευχή, γιέ μου, προσευχή». Και σημειώνει η μάνα: «Ο Μίνως ακολούθησε τις οδηγίες της μάνας του, αλλά πήγε πιο μακριά. Ανακάλυψε τον εσωτερικό υπερβατικό άνθρωπο μέσα του».
Είναι και μια μαρτυρία για το πώς εφαρμόζεται στην πράξη η νηπτική παράδοση της Εκκλησίας, η υπομονή, η ησυχία και η νοερά προσευχή, η λεγομένη «Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία» σε δύσκολες καταστάσεις, όπως είναι η ασθένεια του καρκίνου, η προθανάτια αυτή εμπειρία.


Σε έναν άλλο συγκλονιστικό διάλογο ο Βανής-Μίνως είπε, όπως το κατάλαβε η μητρική καρδιά: «Εγώ σε αυτόν τον πλανήτη… δεν έχω θέση πιά. Πάω για άλλο». Και όταν στην τελευταία τάξη του Λυκείου μια καθηγήτρια ρωτούσε τα παιδιά: «Τί επιθυμείτε τώρα με την αποφοίτησή σας; Ποιά τα σχέδιά σας;», και τα παιδιά έδιναν τις απαντήσεις τους, ο Μίνως απάντησε λιτά: «Έναν ανώδυνο θάνατο», και «η τάξη έμεινε άναυδη». Τότε βρισκόταν στο τελευταίο στάδιο της ασθενείας του και προετοιμαζόταν για την αναχώρησή του από τον κόσμο αυτόν.
Το πέρασμα μέσα από την δοκιμασία του καρκίνου δεν ήταν εύκολο. Αλλά εκείνος είχε ένα ηρωϊκό πνεύμα. Αντιμετώπιζε τις δυσκολίες με χιούμορ, συμμετείχε στις εξετάσεις του Σχολείου και μετά από ακτινοθεραπείες, έγραφε στο laptop, άκουγε μουσική, έστησε με φίλο του ερασιτεχνικό radio και έκαναν εκπομπές, έγραψε σενάρια και γύριζε ερασιτεχνικά φιλμάκια, συμμετείχε στην εκδρομή της Γ´ Λυκείου στην Σαντορίνη ένα μήνα πριν φύγει απ’ τον κόσμο αυτόν, έψαχνε περιβαλλοντικά θέματα, έπαιζε bowling στην Γλυφάδα. Γενικά, ήταν δημιουργικός άνθρωπος, δεν διακρινόταν από αδράνεια. Υπήρχε περίπτωση που λύγιζε, «πάλευε με τον πόνο του και ήταν οι ώρες που δεν ήθελε ούτε την μάνα του να βλέπει και αυτή τρελαινόταν. Ανησυχούσε, δεν καταλάβαινε, δεν ήξερε τι να κάνει. Μόνο προσευχή». Περισσότερο ζούσε με ησυχία και προσευχή.
Η προτελευταία και τελευταία ημέρα της ζωής του διακρινόταν από την λιτότητα, την απλότητα, την πίστη και τον συγκλονισμό. Το παιδί εξέφρασε την επιθυμία: «Γίνεται να μας φέρουνε από το Άγιον Όρος λίγο κρασί και λίγο ψωμί;». Όταν το διαβεβαίωσαν ότι θα πραγματοποιηθή η επιθυμία του, είπε: «Να δείς που όλα θα τελειώσουν όμορφα, μαμά». Έπειτα, ο πατέρας του διάβαζε τον βίο του αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ, όπως εκείνος το είχε ζητήσει.
Μέσα στους πόνους του Μίνου έγινε ο εξής διάλογος:
«–Μαμά τι άλλο κάνουμε;
–Προσευχή, καμάρι μου, προσευχή.
–Ποιά απ’ όλες;
–Οποία θές. Πές το Πάτερ ημών η απλώς το Κύριε ελέησόν με.
Κείτονταν ημέρες χωρίς μορφασμούς από τους πόνους με κλειστά μάτια. Η μάνα του κράτησε το χέρι του και προσευχόταν κι αυτή».
Μέσα σε μια τέτοια συγκινητική, ήρεμη και βαθειά χριστιανική οικογενειακή ατμόσφαιρα, σε νοσοκομείο της Γερμανίας ο Βανής-Μίνως έφυγε από τον κόσμο αυτόν και πορεύθηκε σε εκείνον που ποθούσε από την μικρή του ηλικία.
Έμεινα άφωνος διαβάζοντας αυτό το συγκλονιστικό βιβλίο, συγκινήθηκα βαθειά. Μόλις τελείωσα την ανάγνωση, τηλεφώνησα σε αυτήν την μάνα και της είπα: «Είσαι ηρωΐδα μάνα. Ήταν τυχερός ο Βανής που είχε μια τέτοια μάνα». Και εκείνη με ταπείνωση απάντησε αφοπλιστικά: «Εγώ είμαι τυχερή που είχα τέτοιο γιό».
Η ίδια γράφει στον πρόλογο του βιβλίου: «Αθελά μου, εντελώς μηχανιστικά από την δική μου πλευρά, του έστρεψα την προσοχή στην προσευχή. Έτσι, όπως θα έκανε η μάνα μου. Προσευχή για να τιθασσεύσει θεραπευτικά τον αβάσταχτο πόνο. Και τότε ο πόνος άρχισε να δουλεύει θεραπευτικά για την ψυχή του Βανή, ενώ εμένα απειλούσε να με συνθλίψει. Ο πόνος, αν δεν σε καταστρέψει, θα σε αναστήσει». Αλλά επειδή ήταν ηρωΐδα μάνα, ο πόνος θεράπευσε τον γιό της, ανέστησε και την ίδια. Εκείνη έχει το θάρρος να γράψη στον πρόλογο του βιβλίου: «Γιέ μου, σ᾽ ευχαριστώ». Και εκείνος θα προσεύχεται για την μάνα του που τον ευεργέτησε.


Ενώ το παρελθόν της μάνας αυτής ήταν αριστερό, την διακατείχε η αναζήτηση της Αλήθειας. Αυτό φαίνεται από όσα γράφει συνοπτικά για τον Camus με τον φιλελεύθερο ουμανισμό του: «Εξεγείρομαι, άρα υπάρχω», για τον Sartre που είναι διχασμένος «πάντα ανάμεσα στον υπαρξισμό και τον Μαρξισμό, καταλήγει σε μια παραδοχή της ελευθερίας, όπως την εννοούσε ο ίδιος» για τους υπαρξιστές, Μαρξιστές φιλοσόφους, αγνωστικιστές η αθέους που «ξέκοψαν τον νου από την καρδιά» για τον Hussel, Hegel, Marx κλπ.
Με την ασθένεια του γιού της γνώρισε τους ψυχολόγους και ψυχαναλυτές, τα ψυχοφάρμακα και την ψυχανάλυση που προτείνουν: «Γίνε φυτό. Να μην αισθάνεσαι. Να μή αυτοκτονήσεις. Η σε καλούν σε ατέρμονες συζητήσεις ψυχοθεραπείας. Όπως αδυνατούν να διαχειριστούν τον θάνατο,αδυνατούν να διαχειριστούν και το υπαρξιακό κενό της μάνας που πενθεί το παιδί της. Εστιάζουν σε προβλήματα ατομικά-ψυχολογικά και χαπακώνουν τόνασθενή. Κύριο μέλημά τους είναι να εξαφανίσουν τα συμπτώματα της λεγόμενης κατάθλιψης».
Έμεινα άφωνος διαβάζοντας αυτό το συγκλονιστικό βιβλίο, συγκινήθηκα βαθειά. Και μέσα σε όλη αυτήν την περιπέτεια η ηρωΐδα μάνα βρήκε την «Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία» και την νηπτική παράδοση της Εκκλησίας και επιβεβαιώνει ότι «η λογική και ο νους είναι δύο παράλληλες ενέργειες της ψυχής», ότι έχουμε μάθει να χρησιμοποιούμε μόνο την λογική ενέργεια και «έχουμε παραμελήσει την άλλη ενέργεια της ψυχής, το νού, που είναι το κέντρο ύπαρξης του ανθρώπου». Αλλά θα πρέπει να συνδέσουμε «τόν νου με τον Θεό, μέσω της νοεράς προσευχής».
Μέσα από την διαδικασία της θεραπευτικής αγωγής της Εκκλησίας ο Βανής υπήρξε γενναίος. «Η στάση του απέναντι στον καρκίνο ήταν ηρωϊκή. Πάλη άνιση, αγώνας μέχρι το τέλος, αγόγγυστος και ΥΠΟΜΟΝΗ-ΥΠΟΜΟΝΗ-ΥΠΟΜΟΝΗ. Η υπομονή του δεν είχε κανένα στοιχείο ηττοπάθειας η παραίτησης. Ήταν σκληρή αποδοχή της πραγματικότητας. Η υπομονή του του έδωσε χρόνο και γαλήνη να στραφή στο πνεύμα του. Ανακάλυψε την προσευχή σιωπηλά. Αυτή τον απογείωσε, τον έκανε να ξεπεράση τον εαυτό του, να βγεί έξω από τον εαυτό του. Μεταμόρφωσε τον χαρακτήρα του, την εγωπάθειά του. Τον οδήγησε ν’ αγαπήσει δυνατά. Έφυγε σαν αετός, ελεύθερος».
Η νηπτική παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας βοήθησε και την μάνα να ελευθερωθή μέσα από τον «άγιο πόνο», γι᾽ αυτό γράφει: «Ο πόνος οβαθύς είναι λυτρωτικός. Σαν καυτό σίδερο στα σωθικά σου, λιώνει τον εγωϊσμό σου. Αποτεφρώνει επιθυμίες και κοσμικά θέλω». «Ο ανείπωτος πόνος σαν οξύ μυτερό λεπίδι, ξύνει την ψυχή της.

ΠΗΓΉ: ΠΕΡΙΟΔΙΚΌ ΙΕΡΆΣ ΜΗΤΡΟΠΌΛΕΩΣ ΝΑΥΠΆΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΊΟΥ ΒΛΑΣΊΟΥ, ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΉ ΠΑΡἘΜΒΑΣΙΣΑΝΑΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΑΠΌ: ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΉ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΊΑ./ΑΝΤΙΓΡΑΦΉ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ 6-7 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1955: Ο ΞΕΡΙΖΩΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2013/09/6-7-1955.html

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΑ

6-7 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1955
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ 

      Συμπληρώθηκαν κιόλας πέντε δεκαετίες απ' την εφιαλτική εκείνη νύχτα του τρόμου και του πανικού που έζησε ο Ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης με την ψυχρή και οργανωμένη καθοδήγηση της Τουρκικής Κυβέρνησης. Η αφορμή των γεγονότων της 6ης Σεπτεμβρίου 1955 οδηγεί στην Κύπρο. Στην Κύπρο, που από τον Απρίλιο του 1955, η ΕΟΚΑ, έχει κηρύξει ένοπλο επαναστατικό αγώνα εναντίον της Βρετανίας μετά το ναυάγιο όλων των προσπαθειών να πειστεί η Αγγλία να αναγνωρίσει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του Κυπριακού λαού. Η Μ. Βρετανία, με τη σειρά της, για να εξυπηρετήσει την απόφασή της να παραμείνει στην Κύπρο με κάθε τρόπο, καθοδηγεί αριστοτεχνικά την Τουρκία, σαν αντίβαρο, βάζοντάς την να διατυπώνει ανύπαρκτες απαιτήσεις της πάνω στο νησί. 

Η Βρεττανική διπλωματία, με μια μοναδική τέχνη, εξάπτει τον Τουρκικό φανατισμό, διεγείρει τον μόνιμα υποβόσκοντα σωβινισμό και οδηγεί Κυβέρνηση και αντιπολίτευση σε μια ανθελληνική υστερία. Η Κύπρος που λίγα μόλις χρόνια νωρίτερα ήταν ανύπαρκτη για την Τουρκία και που την εύρισκε στο γεωγραφικό χάρτη με δυσκολία, έγινε ξαφνικά το κυρίαρχο θέμα που απασχολούσε τις εξαθλιωμένες λαϊκές μάζες. Η Τουρκία, πάντα με τη Βρετανική καθοδήγηση, πλημμυρίζει με τις οργανώσεις «Η Κύπρος είναι Τουρκική» και ο αρχηγός της οργάνωσης Χικμέτ Μπίλ, δημοσιογράφος της Χουρριέτ, αναδεικνύεται σε ένα καταπληκτικό έμπορο του φανατισμού και του κιτρινισμού.


Η εφημερίδα του, η «Χουρριέτ», από 11.000 φύλλα κυκλοφορία που είχε όταν πρωτοκυκλοφόρησε το 1948, ξετινάχτηκε με μιά πύρρινη ανθελληνική αρθρογραφία, στις 600.000 φύλλα ημερησίως! Το παράδειγμα, όπως ήταν φυσικό, ακολούθησαν και οι υπόλοιπες Τουρκικές εφημερίδες που, ξεπερνούσαν η μιά την άλλη σε παραπληροφόρηση και ανθελληνικές υπερβολές, με αποτέλεσμα να χτίζεται σταδιακά στις λαϊκές μάζες ένα έντονο ανθελληνικό μένος.

     Στις αρχές Αυγούστου 1955, και ενώ συνεχιζόταν η μάχη για την Διεθνή αναγνώριση του δικαιώματος αυτοδιάθεσης του Κυπριακού λαού, η Αγγλία έχει καταστρώσει τα σχέδιά της. Συγκαλεί στο Λονδίνο τριμερή διάσκεψη για το Κυπριακό με την συμμετοχή της Αγγλίας, Ελλάδος και Τουρκίας, παρ' όλο που η Τουρκία έχει πουλήσει την Κύπρο στους Άγγλους από το 1878 και έχει αναγνωρίσει, με το άρθρο 20 της Συνθήκης της Λωζάννης, με τον πλέον πανηγυρικό και κατηγορηματικό τρόπο, την πλήρη έλλειψη οποιουδήποτε δικαιώματός της στην Κύπρο. Η Μ. Βρετανία θέλει όμως να πετύχει την ενεργό ανάμειξη της Τουρκίας σαν βασικού παράγοντα στο Κυπριακό και ο πιο διπλωματικός τρόπος είναι η σύγκληση μιάς τριμερούς διάσκεψης με την συμμετοχή της Τουρκίας.

Η Ελλάδα ζει το βουβό δράμα της. Ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Παπάγος έχει καταρρεύσει από μία σοβαρή ασθένεια που τον έχει καταστήσει ανίκανο να κυβερνήσει. Οι δύο αντιπρόεδροι Παν. Κανελλόπουλος και Στεφ. Στεφανόπουλος που ασκούν την εξουσία, δεν έχουν τη δυνατότητα πρωτοβουλιών. Έτσι η Ελλάδα πέφτει στην Αγγλική παγίδα και αποδέχεται τη συμμετοχή της στην Τριμερή Διάσκεψη του Λονδίνου που επισημοποιεί την Τουρκική ανάμειξη στο Κυπριακό.

Στις 29 Αυγούστου 1955, στο μέγαρο Λάγκαστερ Χάουζ του Λονδίνου, αρχίζει η τριμερής διάσκεψη. Μια μέρα νωρίτερα, ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών Χάρολντ Μακ Μίλαν στέλνει κρυπτογραφημένο μήνυμα στον Τούρκο ομόλογό του Φατίν Ρουστού Ζορλού, συμβουλεύοντας τον πως πρέπει να προχωρήσει σε "εντονώτερη δράση" για να αποδειχθεί η Τουρκική αποφασιστικότητα στην περιφρούρηση των συμφερόντων της.

     Το απόγευμα της 5ης Σεπτεμβρίου ο Τούρκος Υπουργός των Εξωτερικών συγκαλεί συνέντευξη τύπου και ανακοινώνει με μιά διάχυτη υπεροψία που του χαρίζει η Βρεττανική υποστήριξη: "Η Κυβέρνησή μου, δηλώνει, έπαψε να ενδιαφέρεται για την παρούσα διάσκεψη. Παύουμε τη συμμετοχή μας. Ο λόγος είναι ότι θεωρούμε απαράδεκτο το Ελληνικό αίτημα για αυτοδιάθεση της Κύπρου. Αν η Ελλάδα επιμένει, ας διαλέξει μεταξύ της Κύπρου και της φιλίας μας!"

 

 Και λίγες ώρες αργότερα, τα μεσάνυχτα της 5ης προς την 6η Σεπτεμβρίου, αρχίζει η εφαρμογή ενός σατανικού σχεδίου που απέβλεπε αφ' ενός μεν στο να δείξει την δήθεν «αγανάκτηση» του τουρκικού λαού για τις Ελληνικές απόψεις, αφ' ετέρου δε στο να ξεριζώσει, άπαξ δια παντός, τον εναπομείναντα Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης. Στον κήπο του σπιτιού του Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη, τοποθετείται βόμβα που δεν προκάλεσε βέβαια καμμιά ζημιά πέρα απ' τα τζάμια μερικών παραθύρων που έσπασαν. Τη βόμβα, σύμφωνα με το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης που βγήκε στις 17 Δεκεμβρίου 1955, τοποθέτησε ο φύλακας του κτιρίου Χασάν Μεχμέτογλου και την παρέλαβε από τον φοιτητή Οκτάυ Εγκίν, γιό του πρώην βουλευτή Ροδόπης, και μετέπειτα αρχηγό της Τουρκικής αστυνομίας στην Άγκυρα.

     Η συνέχεια του σχεδίου εξελίχτηκε στην Κωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη. Στις 6 το απόγευμα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, άρχισαν να συγκεντρώνονται στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούποληςφοιτητές και πολίτες, μεταξύ των οποίων και αρκετές εκατοντάδεςαστυνομικοί με πολιτικά. Σε λίγο κυκλοφορεί στο σημείο της συγκέντρωσης το έκτακτο παράρτημα της εφημερίδας «Ισταμπούλ Εξπρές». «Καταστράφηκε το σπίτι του πατέρα μας με βόμβα» έγραφε ο τεράστιος τίτλος της παραπληροφόρησης και το κείμενο περιέγραφε φανταστική καταστροφή του σπιτιού του Κεμάλ Ατατούρκ και του Τουρκικού Προξενείου στη Θεσσαλονίκη.

Σε λίγο, από τους γύρω δρόμους στους οποίους υπήρχαν σταθμευμένα στρατιωτικά αυτοκίνητα και άλλα τροχοφόρα, άρχισαν να κατεβαίνουν άτομα του τουρκικού υπόκοσμου μαζί με Λαζούς, Τσέτες και άτομα άλλων φυλών που είχαν μεταφερθεί απ' τα βάθη της Ανατολής, οπλισμένα με σιδερένιους λοστούς, ρόπαλα, μαχαίρια και διαρρηκτικά εργαλεία. Οι οπλισμένες ομάδες των "διαδηλωτών" ξεχύνονται στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης.

          Ακολουθούν ώρες πραγματικής κόλασης.

Τα συνθήματα «Υίkίn, kirin, giavourdour» (Σπάστε, γκρεμίστε, είναι γκιαούρης) και «Kahrolsun giavourlar» (Ανάθεμα στους γκιαoύρηδες) δονούν την ατμόσφαιρα και ένα μέρος του όχλου κινείται στο Istiklal Caddesi, το περίφημο Πέρα, που στο ένα χιλιόμετρο της διαδρομής του είχε, σαν το πιο φημισμένο εμπορικό κέντρο της Πόλης, 700 περίπου μαγαζιά που το συντριπτικό τους ποσοστό ανήκε σε Έλληνες. Από τους πρώτους στόχους που δέχονται την επίθεση του παθιασμένου όχλου, το καφενείο «Επτάλοφος» στην πλατεία Ταξίμ. Τζάμια, τραπέζια, καρέκλες, μπουφέδες γίνονται συντρίμμια και η γιγαντιαία επιδρομή αρχίζει.

Οι οργανωμένοι διαδηλωτές είναι χωρισμένοι σε τρείς ομάδες. Η πρώτη σπάει με λοστούς τα ρολά, τις πόρτες και τα τζάμια των καταστημάτων. Η δεύτερη αρπάζει και σκορπάει στους δρόμους τα εμπορεύματα και η τρίτη καταστρέφει και λεηλατεί. Εκατό περίπου ομάδες εκτελούν το φρικιαστικό τους έργο σε μια τεράστια έκταση απο το Βόσπορο ως τη θάλασσα του Μαρμαρά. Οι επικεφαλής των διαδηλωτών με καταλόγους σπιτιών και καταστημάτων των Ελλήνων, που είχαν σημαδευτεί με ευδιάκριτα σήματα, διευθύνουν τις ομάδες των διαδηλωτών.

Πρόκειται για ένα οργανωμένο τυφώνα που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του. Δεκάδες Έλληνες πολίτες και κληρικοί κακοποιούνται. Λεηλατούνται και παραδίδονται στις φλόγες 73 ελληνικές εκκλησίες.

  

     Καταστρέφονται εικόνες, αγιογραφίες και σκεύη ανεκτίμητης ιστορικής και αρχαιολογικής αξίας. Καταστρέφονται ολοσχερώς και τα 26 ελληνικά σχολεία και οι πίνακες γραμμένοι με το τελευταίο μάθημα της μέρας, σκορπάνε στους δρόμους. Η Θεολογική Σχολή της Χάλκης, η Μεγάλη του Γένους Σχολή και το Ζάππειο Λύκειο δέχονται την επίθεση του όχλου με απίστευτη μανία. 4.340 ελληνικά καταστήματα καταστρέφονται και λεηλατούνται. 2.600 χριστιανικά σπίτια βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα και παραδίδονται στο μένος και στην πρωτοφανή λύσσα του όχλου. Ρημάζονται κυριολεκτικά τα γραφεία και τα πιεστήρια και των τριών ελληνικών εφημερίδων της Κωνσταντινούπολης. 21 ελληνικά εργοστάσια καταστρέφονται ολοκληρωτικά και οι μηχανές και τα εργαλεία αυτών που βρίσκονται στα παράλια του Βοσπόρου, πετιούνται στη θάλασσα. 110 ελληνικά εστιατόρια και ξενοδοχεία καταστρέφονται, λεηλατούνται ή παραδίδονται στις φλόγες.

Οι Πατριαρχικοί Τάφοι και τα σκηνώματα των μεγάλων ευεργετών του Έθνους, που από το 1850 τοποθετούνται στον αυλόγηρο της Ιεράς Μονής της Ζωοδόχου Πηγής δέχονται την επίθεση του όχλου που με κανιβαλική μανία σπάει τους τάφους, ξεθάβει τα οστά των νεκρών και τα σκορπάει στους δρόμους. 

Στο Ελληνικό νεκροταφείο του Σισλί, μια ομάδα διαδηλωτών επί δύο ολόκληρες ώρες καταστρέφει τάφους και σταυρούς, σκάβει τους πιο πρόσφατους και βγάζει έξω τα πτώματα, μαχαιρώνοντας και κομματιάζοντάς τα. Οι θόρυβοι από τα τζάμια, τα έπιπλα και τα είδη που καταστρεφόταν, οι καπνοί από τις φωτιές στα σπίτια, στα καταστήματα και στις εκκλησίες, οι αλαλαγμοί και τα συνθήματα του όχλου, οι κραυγές απελπισίας, ο τρόμος και ο πανικός των θυμάτων της επιδρομής, οι εκατοντάδες βιασμοί, οι δεκάδες των θανάτων

Στην Ιερά Μονή της Ζωοδόχου Πηγής, γνωστής σαν "Βαλουκλιώτισα", οι αστυνομικοί και ο νυχτοφύλακας που υποτίθεται ότι την φύλαγαν, καθοδηγούν τον όχλο στην καταστροφή και στη λεηλασία του ιστορικού Μοναστηριού. Ο 90χρονος μοναχός Χρύσανθος Μαντάς βρίσκει τραγικό θάνατο στις φλόγες της φωτιάς που άναψαν για να τον κάψουν. Ο 6Οχρονος ηγούμενος επίσκοπος Παμφιλίου Γεράσιμος βασανίζεται και τραυματίζεται βαρειά στο κεφάλι.

Στα Θεραπιά η Μητρόπολη Θεραπίων-Δέρκων παραδίνεται στις φλόγες μαζί με την σπάνια και ανεκτίμητης αξίας βιβλιοθήκη της. Το ιστορικό κτίριο της Μητρόπολης, στο οποίο πριν απ' την επανάσταση του 1821 γινόταν μυστικές συσκέψεις με προύχοντες της Πόλης και τον Παπαφλέσσα που σαν μέλος της Φιλικής Εταιρίας σταματούσε στην Κωνσταντινούπολη καθ' οδό προς την Οδησσό, καταστρέφεται τελείως.

Στο Μέγα Ρέμα, βρίσκεται το σπίτι του Μητροπολίτη Ηλιούπολης Γεννάδιου που είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει το Φανάρι: Κοινωνιολόγος, ιστορικός, θεολόγος και πολυγραφότατος ,μια πνευματική προσωπικότητα που μιλάει 7 γλώσσες και ακτινοβολεί όχι μόνο στον Ελληνισμό της Πόλης αλλά σ' ολόκληρο το χριστιανισμό όπου κι' αν βρίσκεται. Γι' αυτήν ακριβώς την αξία του ο Γεννάδιος

Ο όχλος καταστρέφει με μανία ό,τι υπάρχει μέσα στο σπίτι μαζί με την πλούσια βιβλιοθήκη που είχε δημιουργήσει ο Γεννάδιος. Στη συνέχεια τον σέρνουν στο δρόμο συνεχίζοντας την κακοποίησή του ώσπου τον εγκαταλείπουν αναίσθητο. Ο Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως Γεννάδιος, πεθαίνει λίγα εικοσιτετράωρα μετά τα γεγονότα.

Στη Σμύρνη, οργανωμένα στίφη ξεχύνονται στους δρόμους με προκαθορισμένους στόχους: Ο πρώτος στόχος είναι το Ελληνικό περίπτερο στη Διεθνή Έκθεση της Σμύρνης, που καταστρέφεται και πυρπολείται. Ο δεύτερος στόχος είναι το Γενικό Προξενείο της Ελλάδος στη Σμύρνη που παραδίδεται στις φλόγες μπροστά στο απαθές βλέμμα των Τούρκων φρουρών του. Έντρομος ο Γενικός Πρόξενος καταφέρνει να διαφύγει με την οικογένειά του από την πίσω πόρτα. Ο επόμενος στόχος, τα σπίτια των Ελλήνων αξιωματικών που υπηρετούσαν στο ΝΑΤΟ. Με καταλόγους που έχουν τις διευθύνσεις τους, οι "διαδηλωτές" επιτίθενται εναντίον τους ρημάζοντας, λεηλατώντας, κακοποιώντας και καίοντας έπιπλα, σπίτια και ελληνικές σημαίες.

Όταν, μετά τα μεσάνυχτα, οι οργανωμένες ομάδες έχουν ολοκληρώσει το έργο τους η Τουρκική Κυβέρνηση ευαρεστείται, επιτέλους, να κηρύξει στρατιωτικό νόμο.

Το σχέδιό τους σημείωσε καταπληκτική επιτυχία. Το σύνολο σχεδόν των ελληνικών περιουσιών καταστράφηκε. Ο ελληνικός πληθυσμός τρομοκρατήθηκε. Οι απειλές για την ζωή των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης τους έκανε να νοιώθουν πώς βρισκόταν σ' ένα απέραντο ναρκοπέδιο.

Τα συνθήματα «Bugun maliniz, yarin kafaniz» (Σήμερα το βιός σας, αύριο το κεφάλι σας) και «Dun seker bayrami, bugun kurban bayrami» (Χθες ήταν η γιορτή του γλυκού, σήμερα είναι η γιορτή της θυσίας), σπέρνουν τον τρόμο και τον πανικό στον θανάσιμα λαβωμένο Ελληνισμό της Πόλης. Το καταλυτικό συναίσθημα της ανασφάλειας παραλύει τις ψυχές όλων. Τα δάκρυα, στα μάτια και στις καρδιές, τρέχουν ασταμάτητα.

Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας, ο τραγικός πνευματικός ηγέτης που έσειρε τον βαρύ σταυρό του μαρτυρίου, προσπαθεί να εμψυχώσει όλους όσους έχασαν το θάρρος κι' είναι έτοιμοι να φύγουν:

- "Είδατε, τους λέει, τα κόκκαλα; Ξεθάφτηκαν για να σας μιλήσουν, για να σας πουν το χρέος πού χετε να μείνετε σε τούτη τη γη που γεννήθηκαν οι πατέρες σας, οι πατέρες των πατέρων σας, εσείς, τα παιδιά σας".

     Μάταια όμως. Η μοίρα της Πολίτικης ρωμιοσύνης είναι πολύ σκληρή.

     Το 1922 η Μικρασιατική καταστροφή, το 1928 η συμφορά με την φωτιά που σε μιά νύχτα αποτέφρωσε τα περίφημα Ταταύλα, το 1941 η στρατολόγηση είκοσι ηλικιών και η αποστολή της σε τάγματα εργασίας, το 1942 το περίφημο βαρλίκι που εξόντωσε οικονομικά και φυσικά τον Πολίτικο Ελληνισμό και τώρα ο τυφώνας που σάρωσε στο πέρασμά του, μέσα σε λίγες ώρες, τους κόπους μιας ζωής. Η ομογένεια της Κωνσταντινούπολης δεν αντέχει πιά άλλο. Γονατίζει κάτω απ' τα συνεχή κι' ανελέητα χτυπήματα. Σε λίγο, καραβάνια ολόκληρα εγκαταλείπουν τη Βασιλεύουσα για να σώσουν, τουλάχιστον, τη ζωή τους.

Οι εκκλησίες που πλημμύριζαν και στον αυλόγυρο ακόμα, αρχίζουν να ερημώνουν. Τα σχολεία βρίσκονται σιγά-σιγά χωρίς μαθητές και αρχίζουν να κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Ο Ελληνισμός της Κων/λης συρρικνώνεται ραγδαία. Από 315.000 άτομα που υπήρχαν στην Κων/λη, Ίμβρο, Τένεδο, σε αντιστάθμισμα 80.000 περίπου μουσουλμάνων που κρατήθηκαν στη Δυτική Θράκη, στα πλαίσια της Συνθήκης της Λωζάνης που υπεγράφη το 1923 μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, σήμερα δεν έχουν απομείνει παρά μόνο λίγες χιλιάδες που μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού, μετά και την χαριστική βολή των απελάσεων που ακολούθησαν 9 χρόνια αργότερα.

Και η Κωνσταντινούπολη ερημώνει, ξεραίνεται απ' τις ρίζες της, απ' τον Ελληνισμό της, που σκορπάει στο δρόμο της προσφυγιάς σαν φοβισμένο κοπάδι που προσπαθεί ν' αποφύγει τα σπασμένα γιαλιά που απλώνονται στους δρόμους απ' τις καταστροφές της μαύρης νύχτας.

Δυό εικοσιτετράωρα μετά τα γεγονότα, ο Τούρκος Πρωθυπουργός Αντάν Μεντερές, με την συνήθη εξοργιστική Τούρκικη υποκρισία, δηλώνει πώς τα έκτροπα ήταν έργο των κομμουνιστών που σκόπευαν να ανατρέψουν το καθεστώς της Τουρκίας.

Την επομένη όμως, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ισμέτ lνονού, δηλώνει στα γραφεία του Λαϊκού Κόμματος, του οποίου ήταν αρχηγός, με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Είναι καλό που δεν αναμείχτηκε το κόμμα μας στα γεγονότα, όμως οι εκδηλώσεις αυτές ήταν πολύ καλά οργανωμένη εθνική ενέργεια και ωφέλιμη για να καθαρίσει η χώρα μας από το ελληνικό στοιχείο, που είναι ένας βραχνάς».

Ο Διεθνής Τύπος δίνει μεγάλη προβολή στο πογκρόμ εναντίον του Ελληνισμού στην Τουρκία. Μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδες όχι μόνο της Ευρώπης αλλά και της Αμερικής, της Μέσης Ανατολής, της Αφρικής και του Καναδά περιγράφουν με τα μελανώτερα χρώματα την Τουρκική θηριωδία.

      Στις 14 Σεπτεμβρίου 1955, ο Άγγλος δημοσιογράφος Νοέλ Μπάρμπερ γράφει, μεταξύ άλλων, στην Βρεττανική εφημερίδα «Νταίηλυ Μαίηλ»:

«Ο ιερέας της εκκλησίας του Γενή Μαχαλά, αφού γυμνώθηκε, δέθηκε σ ένα φορτηγό αυτοκίνητο που τον γυρνούσε στους δρόμους όπου το πλήθος τον έφτυνε. Απ' όσα είδα και άκουσα δεν μου μένει καμμιά αμφιβολία ότι η επίθεση του Τουρκικού όχλου κατά των ελληνικών περιουσιών είχε προμελετηθεί και προετοιμαστεί με επιμέλεια. Η φωτιά που σάρωσε την Πόλη άναψε σε εκατό διαφορετικά σημεία την ίδια ακριβώς ώρα. 
Ο όχλος καθοδηγείτο από ειδικά άτομα που υποδείκνυαν ποιά καταστήματα και ποιά σπίτια έπρεπε να καταστραφούν και ποιά έπρεπε να μείνουν άθικτα, συνεπώς καθοδηγείτο από ψύχραιμους εγκέφαλους που χειραγωγούσαν τις πράξεις του με σταθερό, προμελετημένο και αντικειμενικό σκοπό. Με μια ταχύτατη προσπάθεια οι Τούρκοι για να κατευνάσουν τον αγανακτισμένο από την πρωτοφανή αυτή αγριότητα, κόσμο, επέρριψαν όλη την ευθύνη στους κομμουνιστές. 
Μπορώ να διαβεβαιώσω πως δεν υπάρχει ούτε κόκκος αλήθειας στον ισχυρισμό αυτό. Επί δέκα ολόκληρα χρόνια τώρα η Τουρκία καυχάται πως δεν έχει κομμουνιστές, και δεν έχει πράγματι. Πως λοιπόν, μέσα σε μια νύχτα, ξεπήδησε ολόκληρο πλήθος απ' αυτούς για να προκαλέσει τόσες καταστροφές, με την ανοχή μάλιστα των αστυνομικών αρχών;».

  

     Πέντε χρόνια μετά τα γεγονότα ανετράπη η Κυβέρνηση του Αντνάν Μεντερές από στρατιωτικό πραξικόπημα. Ακολούθησε η δίκη της Πλάτης που έληξε στις 5/1/1961. Ο πρωθυπουργός Αντναν Μεντερές και ο Υπουργός των Εξωτερικών Φατίν Ρουστού Ζορλού βρέθηκαν ένοχοι για πολλά αδικήματα, μεταξύ των οποίων και γιο την οργάνωση και εκτέλεση του πογκρόμ εναντίον των Χριστιανών στις 6 Σεπτεμβρίου 1955. Και οι δύο θανατώθηκαν με απαγχονισμό.

Το χωριό Γκιόρζε της Μικράς Ασίας απ' το οποίο προερχόταν οι περισσότεροι Λαζοί επιδρομείς, τέσσερις βδομάδες μετά τα γεγονότα, καταστράφηκε τελείως από μεγάλη πυρκαγιά, ενώ δύο άλλα χωριά, που επίσης συμμετείχαν στην επιδρομή, ισοπεδώθηκαν κυριολεκτικά από ισχυρό σεισμό.

Αντί επιλόγου, ας θυμηθούμε πάλι τα λόγια του φιλόσοφου Τουχόλσκυ: «Πες μου πως μεταχειρίζεσαι τις μειονότητές σου, να σου πω το επίπεδο του πολιτισμού σου».

Και δε μας μένει παρά μόνο η παρηγοριά, πως εμείς τουλάχιστον οι Έλληνες, υπερασπιζόμαστε όχι μόνο με λόγια, αλλά και με έργα, το επίπεδο του πολιτισμού μας, τουλάχιστον όσον αφορά τη μεταχείριση που επιφυλάσσουμε στη μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης.

6-7 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1955 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ


ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΟΥΣ

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ, ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ, ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ, ΕΚΑΨΑΝ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΤΗΣΑΝ:

 
4.340 ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ

2.600 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΣΠΙΤΙΑ

73 ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

26 ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

110 ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ

21 ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ

27 ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ

3 ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ

HMΕPA ΜΝΗΜΗΣ
ΠΗΓΗ: ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ

ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ   www.egolpion.com

ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΣΤΟ ΚΔΑ - Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης της Κίνησης «ΠΡΟΤΑΣΗ» (ΠΑΤΡΑ)

Κίνηση «ΠΡΟΤΑΣΗ»

ΚΔΑ - Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης της Κίνησης «ΠΡΟΤΑΣΗ»

Σαρανταπόρου 20, 26223 ΠΑΤΡΑ

Τηλ/Fax: 2610 451790

e-mail: protasi@pat.forthnet.gr

http: \\www.protasi.org.gr

Υπουργείο Υγείας - Εθνικό Μητρώο Μ.Κ.Ο.,

Αρ. Μητρώου «ΠΡΟΤΑΣΗΣ» : 07213ΣΥΤ11096082Ν / 0223

Πάτρα, 5 Σεπτεμβρίου 2013

ΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΔΑ 2013-2014

Εργαστήρια και ομάδες Δημιουργικής Απασχόλησης

Εργαστήρια Νηπίων

4—6 ετών

Ημερολόγιο Συναντήσεων

1ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ

Κυριακή 03/11/13 στο ΚΔΑ 10:30-12:30

2ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ

Κυριακή 01/12/13 στο ΚΔΑ 10:30-12:30

3ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ

Κυριακή 12/01/14 στο ΚΔΑ 10:30-12:30

4ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ

Κυριακή 09/02/14 στο ΚΔΑ 10:30-12:30

5ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ

Κυριακή 09/03/14 στο ΚΔΑ 10:30-12:30

6ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ

Κυριακή 06/04/14 στο ΚΔΑ 10:30-12:30

7ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ

Κυριακή 04/05/14 στο ΚΔΑ 10:30-12:30

Τελική Ολομέλεια

Δευτέρα 05/05/14

Εργαστήρια Μαθητών Δημοτικού

Ημερολόγιο Συναντήσεων

Αρχική Ολομέλεια

Κυριακή 20/10/13 10:30-12:30

Συναντήσεις: κάθε δεύτερη Δευτέρα 7:30– 9:00 μ.μ. στο ΚΔΑ (βλέπετε ημερομηνίες παρακάτω)

1ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 04/11/13

2ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 18/11/13

3ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 02/12/13

4ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 16/12/13

5ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 13/01/14

6ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 27/01/14

7ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 10/02/14

8ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 24/02/14

9ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 10/03/14

10ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 31/03/14

11ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 07/04/14

12ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 28/04/14

Τελική Ολομέλεια: Δευτέρα 05/05/14

Ομάδες Δημιουργικής

Απασχόλησης α) για παιδιά Δημοτικού και

β) για παιδιά Γυμνασίου-Λυκείου

Ημερολόγιο Συναντήσεων

Αρχική Ολομέλεια

Κυριακή 20/10/13 ώρες 10:30-12:30

1η Συνάντηση 4/11/13 και κάθε Δευτέρα 7:30-9:00 μ.μ. στο ΚΔΑ

Τελική Ολομέλεια

Δευτέρα 05/05/14

ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΣΤΟ ΚΔΑ ΑΠΟ 01/10/2013 ΜΕΧΡΙ 20/10/2013 ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ εκτός Σαββάτου 09:00—14:30 ΔΕΥΤΕΡΑ απόγευμα 18:00—20:00 Η οικονομική συμμετοχή- για όλη την χρονιά- που αφορά στην αγορά υλικών που θα χρησιμοποιήσουν τα παιδιά, είναι 40 ευρώ.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ & ΟΜΑΔΩΝ:

*Διαφήμιση και υπερκατανάλωση

*Φόβοι

*Διαφορετικότητα και ρατσισμός

*Φιλία, σχέσεις, συνεργασία

*Αυτογνωσία, αυτοεκτίμηση

*Προστασία του Περιβάλλοντος

*Κυκλοφοριακή Αγωγή

*Ικανότητα επιλογών

*Χρήση οθονών

*Αγωγή Υγείας και Διατροφή

*Ικανότητα οργάνωσης, υλοποίησης αξιολόγησης μικρών παρεμβάσεων

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ:

Θεωρούμε πολύ σημαντική την συνεργασία με τους γονείς των παιδιών και την συμμετοχή τους στις εκπαιδευτικές και ενημερωτικές συναντήσεις που θα πραγματοποιήσουμε στην διάρκεια της χρονιάς .

Επίσης δίνονται ευκαιρίες στους γονείς να εκπαιδευτούν στον γονεϊκό τους ρόλο μέσα από τα σεμινάρια που θα πραγματοποιήσει το Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων Ν. Αχαΐας.

Όσοι γονείς ενδιαφέρονται να γίνουν εθελοντές στην «ΠΡΟΤΑΣΗ» μπορούν να συμμετέχουν στο σεμινάριο για Νέα Μέλη που θα ξεκινήσει τον Νοέμβριο.

Δηλώσεις για τα παραπάνω, στα τηλέφωνά μας.

ΤΟ ΕΡΓΟ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ

• Το ΚΔΑ στοχεύει στην προσέλκυση νηπίων, παιδιών και εφήβων

που στον ελεύθερο χρόνο τους αξιοποιούν τις ευκαιρίεςπου τους δίνονται για την προσωπική ανάπτυξη και στήριξη.

• Το μήνυμα «Γνωρίζω, συμμετέχω, κινητοποιούμαι» αποτελεί τη βάση του ΚΔΑ.

• Παρά το γεγονός ότι τα παιδιά γνωρίζουν πολλά από τα θέματα

που αναπτύξαμε και έχουν διαμορφώσει άποψη και στάση, υπάρχει μεγάλη απόσταση από το «γνωρίζω» μέχρι το «πράττω». Η δική μας παρέμβαση αποσκοπεί :

• Να αποκτηθεί ή να επιβεβαιωθεί η γνώση.

• Να εδραιωθεί η στάση που βασίζεται στην πολύπλευρη, αντικει-μενική και επιστημονική γνώση.

• Η γνώση και η στάση να γίνουν πράξη, δηλ. συμπεριφορά.

• Αυτές είναι μερικές από τις αρχές της παιδαγωγικής προσέγγι-

σης της πρόληψης.

Μεθοδολογία :

Το παιχνίδι, η δραματοποίηση, ο χορός, η μουσική, οι κατασκευές, η ζωγραφική, η προβολή βίντεο κλπ, αποτελούν το όχημα για να φτάσουμε στον στόχο μας. Η συζήτηση, οι μικρές ομάδες, η ατομική και συλλογική προσπάθεια αποτελούν μερικά από τα εργαλεία για να σμιλέψουμε την υγιή στάση των παιδιών στις προκλήσεις και προσκλήσεις της ζωής τους.

Το ζεστό κλίμα, το ενδιαφέρον, η δέσμευση, η υπευθυνότητα και συνέπεια των εθελοντών εμψυχωτών αποτελούν βασική προϋπόθεση για την εμπλοκή μας στα εργαστήρια και τις ομάδες παιδιών. Οι παιδαγωγικές συναντήσεις και η εκπαίδευση των εμψυχωτών, η εισαγωγή νέων προσεγγίσεων που αντλούμε από την συμμετοχή μας σε διακρατικά προγράμματα, οι διακρατικές ανταλλαγές νέων και η διαπολιτισμική εκπαίδευση, αποτελούν τις πηγές ενέργειας και αποτελεσματικότητας μας.

Αξιολόγηση :

Το ΚΔΑ λειτουργεί αδιαλείπτως κάθε χρόνο από το 1993 με ομάδες

παιδιών και εφήβων με περίπου 50-100 παιδιά μόνιμο δυναμικό.

Μερικά από τα στοιχεία που αποτελούν τους δείκτες επιτυχίας

του ΚΔΑ είναι:

• Ο αριθμός προσέλευσης παιδιών.

• Η παραμονή τους στα εργαστήρια και τις ομάδες.

• Η ανατροφοδότηση που μας δίνουν μέσα από τις επιμέρους

διεργασίες και τις αξιολογήσεις.

• Η επανεγγραφή τους την επόμενη χρονιά.

• Η αλλαγή στάσεων και συμπεριφορών που παρατηρούνται από

γονείς και εμψυχωτές, σε βάθος χρόνου, ιδιαίτερα στα παιδιά που

έρχονται κάθε χρόνο.

Προοπτική :

Το ΚΔΑ δεν χρηματοδοτείται από καμία μόνιμη κρατική η δημοτι-

κή πηγή παρά μόνο από τις εισφορές των μελών της ΠΡΟΤΑΣΗΣ, των αρωγών μελών, από τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται, από μικρές αμοιβές που υλοποιεί ως εταίρος σε διακρατικά προγράμματα, από έκτακτες εισφορές (π.χ ΟΚΑΝΑ) λόγω πραγματοποίησης ενός συγκεκριμένου προγράμματος.

Σημαντική πηγή του έργου πρόληψης που πραγματοποιείται, απο-τελεί η εθελοντική εργασία δεκάδων εθελοντών της ΠΡΟΤΑΣΗΣ μέσα από τις ομάδες που ανήκουν.

ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΤΟ ΚΔΑ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΕΠΙΛΕΞΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Η «ΠΡΟΤΑΣΗ»,

Ρωτήστε μας να σας πούμε η επισκεφτείτε την ανανεωμένη ιστοσελίδα μας www.protasi.org.gr

Oμάδα εθελοντών Εμψυχωτών:

• Αγγελική Πασσά, εκπαιδευτικός, Υπεύθυνη του ΚΔΑ

• Γιώτα Γεωργοπούλου, στέλεχος πρόληψης του Κέντρου Πρόληψης Ν.Αχαϊας

• Νίκη Αρβανίτη, στέλεχος Διοίκησης Επιχειρήσεων

• Γεωργία Λαμπροπούλου, εκπαιδευτικός

• Νίκος Γκοντζής, εκπαιδευτικός

• Μαρία Μπρούλια, κοινωνική λειτουργός

• Μαρία Βουτίδου, ψυχολόγος

• Φραντζέσκα Παπαγιαννοπούλου, νηπιαγωγός

• Μαρία Γιαζκουλίδου, κοινωνική λειτουργός