Δευτέρα 6 Μαΐου 2013

Η Διακαινήσιμος Εβδομάδα


21_diakainisimos

http://www.pentapostagma.gr/2013/05/blog-post_2399.html


Η Εκκλησία γιορτάζει το Πάσχα περισσότερο από κάθε άλλη γιορτή. Η γιορταστική ατμόσφαιρα συνεχίζεται ολόκληρη την εβδομάδα, η οποία θεωρείται σαν μία ημέρα και ονομάζεται «Διακαινήσιμος », γιατί είναι αρχή «καινής» (καινούριας) ζωής για όλους· ιδιαίτερα όμως για εκείνους που βαπτίζονταν τους πρώτους αιώνες το Πάσχα και λαμπροφορεμένοι βεβαίωναν και μ’ αυτόν τον τρόπο την αρχή της νέας ζωής τους (γι’ αυτό το Πάσχα λέγεται Λαμπρή).


Επικρατεί η χαρά της Αναστάσεως, γι’ αυτό οι Ακολουθίες είναι σύντομες – σε αντίθεση με τις μακρές ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας – και κάθε μέρα ψάλλεται απαράλλακτα ολόκληρη η Ακολουθία του Πάσχα. Οι πιστοί, αν είναι έτοιμοι και έχουν την ευλογία, μπορούν όλη τη Διακαινήσιμο να κοινωνούν και κάθε μέρα.


Η γιορτή συνεχίζεται σαράντα ολόκληρες μέρες, μέχρι την παραμονή της γιορτής της Αναλήψεως, οπότε γίνεται η λεγόμενη «Απόδοση» της γιορτής (όπως γίνεται με κάθε μεγάλη γιορτή) και οι πιστοί παίρνουν πάλι τις λαμπάδες τους, για να ζήσουν άλλη μία αναστάσιμη νύχτα στην εκκλησία. Όλο αυτό το διάστημα μπορούμε κάθε Πέμπτη να βάφουμε και κόκκινα αυγά, όπως τη Μεγάλη Πέμπτη.



Βέβαια δεν θα περιμένουμε “του χρόνου” για να ’ρθει πάλι το Πάσχα. Το Πάσχα είναι η ουσία της ζωής μας. «Αν ο Χριστός δεν αναστήθηκε, είναι μάταιη η πίστη μας», κηρύττει ο Απόστολος Παύλος. Έτσι κάθε Κυριακή, την ημέρα του Κυρίου, της Αναστάσεώς Του, έχουμε το μικρό Πάσχα, το εβδομαδιαίο Πάσχα – γι’ αυτό και είναι τόσο σημαντικό κάθε Κυριακή να εκκλησιαζόμαστε. Αλλά και κάθε μέρα μπορούμε να έχουμε Πάσχα, εφόσον τελούμε τη Θεία Λειτουργία, που είναι ένα γεγονός χαρμόσυνο και φέρνει μπροστά μας όλη τη ζωή του Χριστού και τη θυσία Του για τη σωτηρία του κόσμου. (Οι ιερείς μάλιστα κάθε φορά που θα κοινωνήσουν μέσα στο ιερό, ακόμη και στις Προηγιασμένες, αμέσως μετά λένε: «νάστασιν Χριστο θεασάμενοι…»).



Έχουμε δηλαδή το ετήσιο Πάσχα, κάθε χρόνο, το εβδομαδιαίο, κάθε Κυριακή, και το ημερήσιο.



Πάσχα εξάλλου, που είναι εβραϊκή λέξη, σημαίνει διάβασηπέρασμα, από την εδώ ζωή στην αιώνια Βασιλεία του Θεού, η οποία δεν είναι βέβαια κάπου μακριά, αλλά, αν θέλουμε, μπορεί να είναι μέσα μας· είναι ο Χριστός που παίρνουμε με τη Θεία Κοινωνία και μένει μέσα μας, αν Τον θέλουμε, Τον αγαπούμε και Τον υπακούμε σε ό,τι μας λέει.


ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/05/blog-post_2399.html#ixzz2SUcFmg5T

ΕΚΤΑΚΤΟ-ΒΟΜΒΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΗΕ: Οι ισλαμοφασίστες έκαναν χρήση χημικών και όχι ο Άσαντ!


http://olympia.gr/2013/05/06/%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CE%BF%CE%BC%CE%B2%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BF%CE%B7%CE%B5-%CE%BF%CE%B9-%CE%B9%CF%83%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%86%CE%B1%CF%83/

20130506-090925.jpg

Η ΚΑΡΛΑ ΝΤΕΛ ΠΟΝΤΕ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ! Την στιγμή που ο Ερντογαν είχε το θράσος να μιλά για “σφαγείς”!

Ενώ ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Μπαν Κι-μουν, εκφράζει ανησυχία για την κλιμάκωση του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, η Κάρλα Ντελ Πόντε, μέλος της επιτροπής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα δήλωσε ότι οι ερευνητές του Διεθνούς Οργανισμού συγκέντρωσαν μαρτυρίες από θύματα, που φέρονται να είπαν ότι οι δυνάμεις των ανταρτών έχουν κάνει χρήση του νευροτοξικού αερίου σαρίν και όχι η κυβέρνηση του Ασαντ.
Η κ. Ντελ Πόντε πρόσθεσε ότι δεν έχουν παρουσιαστεί ακόμα στοιχεία στην ανεξάρτητη εξεταστική επιτροπή
του ΟΗΕ για τη Συρία, που να πιστοποιούν ότι οι κυβερνητικές δυνάμεις της χώρας έχουν κάνει χρήση χημικών όπλων, τα οποία είναι απαγορευμένα με βάση το διεθνές δίκαιο.
Η κ. Ντελ Πόντε δήλωσε επίσης ότι “σύμφωνα με τις εκθέσεις των ερευνητών μας, οι οποίοι έχουν μεταβεί στις γειτονικές χώρες και έχουν πάρει συνεντεύξεις από θύματα, γιατρούς και προσωπικό των νοσοκομείων, υπάρχουν ισχυρές υποψίες για κάτι τέτοιο, ωστόσο δεν υπάρχουν ακόμα αδιάσειστες αποδείξεις ότι έγινε χρήση του αερίου σαρίν, βάσει των ιατρικών εξετάσεων των θυμάτων».
“Η χρήση”, συνέχισε, “έγινε από την πλευρά της αντιπολίτευσης, των ανταρτών, όχι από την κυβέρνηση”.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η έρευνα που αφορά στα εγκλήματα πολέμου και άλλες ανθρώπινες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί ξεχωριστή υπόθεση από αυτή της διερεύνησης για πιθανή χρήση χημικών όπλων στη Συρία, η οποία είχε ξεκινήσει με πρωτοβουλία του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι-μουν και έκτοτε είχε παγώσει.
Ως γνωστόν η κυβέρνηση του προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ και οι αντάρτες αλληλοκατηγορούνται για τις τρεις επιθέσεις με χημικά όπλα, οι οποίες είχαν πραγματοποιηθεί στο Χαλέπι και σε περιοχή κοντά στη Δαμασκό τον Μάρτιο και μία ακόμα στη Χομς τον περασμένο Δεκέμβριο.
Ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα προειδοποιήσει πέρυσι και επανέλαβε σε τρεις περιπτώσεις πρόσφατα ότι η χρήση ή η ανάπτυξη χημικών όπλων από την κυβέρνηση Άσαντ θα ξεπεράσει την «κόκκινη γραμμή» που έθεσε ο Λευκός Οίκος για να αναλάβει δράση στη Συρία, χωρίς τη χρησιμοποίηση χερσαίων δυνάμεων.
Πάντως, ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Μπαν Κι-μουν, σχολιάζοντας τις επιθέσειςεναντίον στόχων στη Συρία από την ισραηλινή αεροπορία προειδοποίησε εναντίον της ήδη, όπως είπε, δύσκολης κατάστασης που επικρατεί στη Συρία.
Τα Ηνωμένα Εθνη ανακοίνωσαν ότι ο κ. Μπαν κι Μουν κάλεσε όλες τις πλευρές «να ενεργήσουν με αίσθηση της ευθύνης για την αποτροπή της κλιμάκωσης των ήδη καταστροφικών και άκρως επικίνδυνων συγκρούσεων».
Ισραηλινοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι η επιδρομή του Σαββάτου, η δεύτερη μέσα σε 48 ώρες, δεν συνδέεται με τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία. Στόχος της επίθεσης ήταν η αποτροπή της Χεζμπολάχ από το να αποκτήσει όπλα, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για επιθέσεις κατά του Τελ Αβίβ, εάν το Ισραήλ εξακολουθούσε να απειλεί ότι θα χτυπήσει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν.
Η κυβέρνηση του αλ-Άσαντ κατηγορεί το Ισραήλ ότι βοηθά συστηματικά ισλαμιστές «τρομοκράτες» της Αλ Κάιντα, ενώ δήλωσε ότι οι επιθέσεις αυτές «ανοίγουν τις πόρτες σε όλες τις πιθανότητες».
Από την πλευρά του, ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Τζον Μακέιν δήλωσε χθες ότι οι αεροπορικές επιδρομές στη Συρία θα αναγκάσουν την αμερικανική κυβέρνηση να παρέμβει, ωστόσο ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα έχει ανακοινώσει ότι δεν θα αποστείλει χερσαίες δυνάμεις στη χώρα.
Πηγές: Reuters, Chicago Tribune, ΑΠΕ
Photo UN: Ο γενικός γραμματέας Μπαν κι Μουν -στη φωτογραφία με το μόνιμο αντιπρόσωπο της Ελλάδας Μιχάλη Σπινέλλη- ανησυχεί για την κλιμάκωση του πολέμου στη Συρία

ΗΠΑ-Ισραήλ ετοιμάζονται να βομβαρδίσουν το ευρώ και το δίδυμο Μέρκελ-Σόιμπλε!


http://www.kourdistoportocali.com/articles/20789.htm






H Αυτοκρατορία αντεπιτίθεται. 
Αυτός θα μπορούσε να είναι ο τίτλος του νέου πολεμικού μετώπου που ανοίγει στη Μέση Ανατολή. Μπορεί να ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη να έβαλαν στο στόχαστρο φορτίο με ιρακινούς πυραύλους προηγμένης τεχνολογίας (Fatah-110 με 300 χλμ βεληνεκές) οι οποίοι φέρονται να προορίζονταν στη σιιτική οργάνωση του Λιβάνου Χεζμπολάχ, στην ουσία όμως απειλούν με νέα ανάφλεξη την Μέση Ανατολή. Το όλο εγχείρημα θα μπορούσε να έχει και μια άλλη ανάγνωση η οποία ενισχύεται και απο τις δηλώσεις του  Ιρανού υπουργού Άμυνας στο ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων ISNA:«Έγινε με το πράσινο φως των ΗΠΑ».
Την ίδια ώρα, εκπρόσωπος του στρατού δήλωσε σήμερα ότι το Ισραήλ ανέπτυξε δύο συστοιχίες του αντιπυραυλικού συστήματος Σιδηρούς Θόλος στο βόρειο τμήμα της χώρας (Χάιφα και Σάφεντ), όπως είπε, για προληπτικούς λόγους.
Ο γενικός γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών Μπαν Γκι Μουν εξέφρασε,ως συνήθως, την  έντονη ανησυχία σήμερα για τις πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες το Ισραήλ έπληξε στόχους εντός της Συρίας, προσθέτοντας πως ο ΟΗΕ δεν είναι σε θέση να επιβεβαιώσει εάν πράγματι έγιναν οι επιθέσεις αυτές.
«Κήρυξη πολέμου» συνιστούν για τη Συρία οι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές σε στρατιωτικό ερευνητικό κέντρο κοντά στη Δαμασκό. Αυτό έκανε σαφές με συνέντευξη στο CNN ο υφυπουργός Εξωτερικών της χώρας Φάισαλ αλ Μέκνταντ.
Το συριακό καθεστώς κάνει λόγο για συμμαχία του Ισραήλ με τους αντάρτες οι οποίοι μάχονται για την ανατροπή του Άσαντ. 
 TΩΡΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΜΕΡΚΕΛ-ΣΟΙΜΠΛΕ!
Τι θα σημάνει όμως για την Ευρώπη και το ευρώ- το οποίο σημειώστε ότι βρίσκεται στην Εντατική- αυτή η ανάφλεξη; Κι ακόμη περισσότερο τι θα σημάνει για την Ελλάδα και την Κύπρο, η οποία απέχει ένα τσιγάρο ναυτικά μίλια από την Συρία; Οι πρώτες (εμφανείς) επιπτώσεις θα μπορούσαν να είναι η εκτίναξη της τιμής του πετρελαίου και νέα έκρηξη μεταναστευτικού ρεύματος. 
Η επιμονή του Μπαράκ Ομπάμα να τα βρουν ο Νετανιάρχου με τον Ερντογάν στη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψης του πλανητάρχη και η δήλωσή του ότι το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να προστατέψει τους πολίτες τους από τη Χεζμπολάχ θα μπορούσαν να είναι η προαναγγελία μιας επίθεσης που το Ισραήλ φαίνεται να έχει σχεδιάσει εδώ και καιρό, τόσο στρατιωτικά όσο και επικοινωνιακά. Για την ίδια την Ευρώπη ένα πολεμικό μέτωπο στο υπογάστριό της και μάλιστα σ΄αυτή τη συγκυρία με την φτωχοποίηση να σαρώνει τις χώρες του Νότου, θα μπορούσε να εξελιχθεί σε τελειωτικό χτύπημα για το ευρώ αλλά και την παντυδυναμία της Μέρκελ, 4 μήνες πριν τις εθνικές εκλογές στην Γερμανία.
Αν στο παζλ της επίλυσης της οικονομικής κρίσης που επιχειρούν να λύσουν με τον τρόπο τους Μέρκελ-Σόιμπλε προστεθεί και μία ανάφλεξη στην Μέση Ανατολή με τους Αμερικανούς και Ισραηλινούς να έχουν διαρκώς το δάχτυλο στη σκανδάλη αντιλαμβάνεστε ότι το παιγνίδι χοντραίνει μέχρι θανάτου-της Ευρωπαικής Ένωσης; Η επίθεση του Ισραήλ κατά της Συρίας θα μπορούσε να εκληφθεί και σαν μία επική επιστροφή της Αμερικής στην Μεσόγειο. Για την Ελλάδα ειδικότερα, το σενάριο γίνεται εφιαλτικό λίγο πριν ο Έλληνας πρωθυπουργός- που έχει χαρακτηρισθεί ως φιλογερμανός στο υποσυνείδητο του Λευκού Οίκου- ξεκινήσει τα ταξίδια του σε Κίνα και ΗΠΑ.
Οι επιπτώσεις της επαναδραστηριοποίησης των ΗΠΑ στην περιοχή μας θα μπορούσε να επηρεάσει τόσο τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, όσο και τις επιχειρηματικές ισορροπίες με τους φίλα προσκείμενους στην Αμερική επιχειρηματίες να παίρνουν το πάνω χέρι από τους φιλογερμανούς-όσο απλοική κι αν δείχνει σε πρώτη ανάγνωση αυτή η προσέγγιση. Στο μεταξύ περιμένουμε 17 εκατομμύρια τουρίστες. Αν πάρει φωτιά η γειτονιά μας, πόσοι από αυτούς δεν θα ακυρώσουν τις διακοπές τους.
Μείνετε συντονισμένοι...

Κυριακή 5 Μαΐου 2013

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ



- Γέροντα, μου κάνει εντύπωση το θάρρος των Μυροφόρων. 
 
- Οι Μυροφόρες είχαν μεγάλη εμπιστοσύνη στον Χριστό, είχαν πνευματική κατάσταση, γι’ αυτό δεν υπολόγισαν τίποτα… 

Γι’ αυτό και αξιώθηκαν να ακούσουν από τον Άγγελο το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως.

- Γέροντα, πώς θα μπορέσουμε να ζήσουμε την χαρά της Αναστάσεως;

Να καλλιεργήσουμε το χαροποιόν πένθος, για να έρθει η πραγματική χαρά. Αν ζήσουμε με ευλάβεια και κατάνυξη την Μεγάλη Εβδομάδα, θα ζήσουμε με πνευματική αγαλλίαση και θεία ευφροσύνη την Αγία Ανάσταση.

- Είναι, γέροντα, φυσικό να μην νιώθω πολλή χαρά το βράδυ της Αναστάσεως;
 
- Ναι, είναι φυσικό. Επειδή το συναίσθημα της λύπης είναι μεγαλύτερο από το συναίσθημα της χαράς, δεν μπορούμε σε μια μέρα να ξεπεράσουμε αυτή την ψυχική κατάσταση. Σιγά-σιγά όμως, κατά τη Διακαινήσιμο Εβδομάδα, που είναι σαν μία ημέρα  πασχαλινή, φεύγει ο πόνος της Μ. Εβδομάδας και η ψυχή γεμίζει από την αναστάσιμη χαρά.

- Γιατί, Γέροντα, σε μερικά μοναστήρια κάνουν λιτανεία κατά την δεύτερη ή Τρίτη ημέρα του Πάσχα;
 
- Για να σκορπίσουν την πασχαλινή χαρά.

Την Διακαινήσιμο Εβδομάδα χτυπούν όλα μαζί- καμπάνες σήμαντρα, και η καρδιά χτυπά δυνατά ζώντας το « Αναστάσεως ημέρα…».

Εύχομαι να χαίρεστε πάντοτε
με αγαλλίαση πνευματική,
με συνεχή πνευματική χαρά,
με εσωτερική γλυκειά αναστάτωση.

Τρόφιμα Α.Ε.- Τί τρώμε και πώς παράγεται; - Μια αποκαλυπτική ματιά στις πρακτικές των αμερικανικών εταιρειών που ελέγχουν τη βιομηχανία τροφίμων (video)


Τι τρώμε και πώς παράγεται;

Μια αποκαλυπτική ματιά στις πρακτικές των αμερικανικών εταιρειών που ελέγχουν τη βιομηχανία τροφίμων

Video: Η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων αιφνιδιάζει χθες το βράδυ, ψάλλοντας τον Εθνικό Ύμνο !!!!

http://logia-starata.blogspot.gr/2013/05/video_5.html



Δείτε στο παρακάτω video το άγημα των της Σχολή Ναυτικών Δοκίμων να ψάλλει τον Εθνικό Ύμνο, χθες στην ακολουθία της Αναστάσεως, την ώρα του Χριστός Ανέστη, στον Ιερό Ναό Διονυσίου Αρεοπαγίτου στο Κολωνάκι παρουσία του Α/ΓΕΑ.

Το σημείο βρίσκεται στο 0:59 του video.


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΟΙ “ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΙ” ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΜΑΝΩΛΑΔΑΣ, ΜΑΝΤΡΟΣΚΥΛΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ!


20130505-204743.jpg

ΤΙ ΗΤΑΝ ΝΑ ΡΩΤΗΣΟΥΜΕ ΝΩΡΙΤΕΡΑ “ΩΡΕ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΟΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΙ ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΣΤΗΝ ΜΑΝΩΛΑΔΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ, ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΣΤΟ ΜΠΑΝΓΚΛΑΝΤΕΣ ΣΦΑΖΟΝΤΑΙ ΓΥΝΑΙΚΟΠΑΙΔΑ – ΔΟΥΛΟΙ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ”; Ε ΝΑΤΟΙ ΛΟΙΠΟΝ…

Την ώρα που το Μπανγκλαντες θρηνεί τα θύματα – δούλους στην φάμπρικα του ισλαμοφα σίστα δολοφόνου που έγινε τάφος τουλάχιστον για 600 γυναικόπαιδα, τα μαντρόσκυλα των ιμπεριαλιστών έπιασαν δουλειά. Ενώ συγγενείς και εργατικά σωματεία
διαδήλωναν οργισμένα ζητώντας την παραδειγματική τιμωρία του ισλαμιστή ιδιοκτήτη – δουλέμπορου που συνελήφθη συμπτωματικά από τις Ινδικές δυνάμεις, η Hafezate, ναι, η οργάνωση – μπροστάρης στις κινητοποιήσεις της Μανωλάδας έβγαλε χιλιάδες φασίστες στους δρόμους για να ζητήσει …τιμωρία για τους “βλάσφημους του Ισλάμ”! Την επιβολή δηλαδή των φρικτών νόμων περί “βλασφημίας” που έχουν στοιχίσει την ζωή δεκάδων χιλιάδων δημοκρατών – ακτιβιστών και “απίστων” στον πλανήτη.
Αυτό βέβαια μόνο τυχαίο δεν είναι, αφού η οργάνωση όπως και άλλες ισλαμιστικές οργανώσεις πρωτοστατούν στο δουλεμπόριο παρέχοντας εργατικό δυναμικό στις φάμπρικες – φασόν των πολυεθνικών, αλλά και στην παράνομη “μετανάστευση”. ΟΙ εκδηλώσεις έγιναν ως αντισυγκεντρώσεις στις κινητοποιήσεις αφού οι διαμαρτυρόμενοι εργάτες είναι θύματα της δραστηριότητας των ισλαμιστών και θεωρούνται …βλάσφημοι! Δουλεμπόριο εκτός των τειχών δηλαδή, που “νομιμοποιείται” αφού παρέχει πυρήνες δράσης του Ισλάμ στις χώρες των απίστων. Ειδικά η συγκεκριμένη οργάνωση άλλωστε δεν κρύβει την στόχευση της για την δημιουργία ενός παγκόσμιου ναζιστικού “χαλιφάτου του Ισλάμ” με εγκαθίδρυση της Σαρίας στις χώρες των απίστων και εξολόθρευση της δημοκρατίας στον πλανήτη.
Συνεχίζει να προκαλεί απορία πως επετράπη στους δουλέμπορους – σκυλιά των αφεντικών να διαδηλώσουν ανενόχλητοι σε Ελληνικό έδαφος και να παραμείνουν ασύλληπτοι. Μιλάμε για οργάνωση που εμπλέκεται σε δολοφονίες παιδιών, εξόντωση μπλόγκερς στο Μπανγκλαντές κλπ κλπ. Αναμένουμε κάποια επίσημη τοποθέτηση. Εκτός εάν “εξαιρούνται” από την αντιρατσιστική ευαισθησία των κυβερνώντων όποιος υμνεί τα έργα της ναζιστικής γερμανίας. Για να μην ενοχληθούν τα “μεγάλα αφεντικά”.

Several people were injured after hardline Islamic activists calling for the enactment of an anti-blasphemy law clashed with Bangladesh police. The Bangladeshi government has rejected the demand, saying the country is governed by secular liberal laws. Hefajat-e-Islam, a newly formed group, organised the protest. “The main aim of this protest is to press for the implementation of the 13-point demand by Hefajat-e-Islam as per the direction of the Quran,” said Hefejat activist Hossain Soliman Abdullah. The protesters also rallied against bloggers who support secularism, and demanded capital punishment for them.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΗΝ ΑΣΤΡΟΛΟΓΟ ΤΩΝ VIP – ΤΟ DNA ΕΔΕΙΞΕ ΤΟΝ ΕΝΟΧΟ


http://www.makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=15656:-------------vip---dna----&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2

astrologliba

Το πέπλο μυστηρίου που καλύπτει την ανθρωποκτονία της 55χρονης αστρολόγου Νατάσας Λιβάνη ξεσκεπάζει σιγά σιγά η αστυνομία, ενώ νέα στοιχεία για τις συνθήκες του θανάτου της προκύπτουν... από τις έρευνες των αστυνομικών.
Οι λεπτομέρειες της υπόθεσης προκαλούν ανατριχίλα, ενώ σοκάρει ο τρόπος με τον οποίο δολοφονήθηκε η γνωστή αστρολόγος. Αργά το βράδυ, κοντά ξημέρωμα της Μ. Τετάρτης, η Ν. Λιβάνη έπεφτε νεκρή στην οδό Ασκληπιού, στην Κηφισιά, παρασυρμένη από το δικό της αυτοκίνητο, το οποίο φέρεται να οδηγούσε ο 43χρονος σύντροφος της αστρολόγου.
Ο 27χρονος γιος της, Κωνσταντίνος, βρέθηκε εκείνο το βράδυ αντιμέτωπος με τη φρικιαστική σκηνή του σώματος της μητέρας του καταπλακωμένο από τις ρόδες του αυτοκινήτου και τον σύντροφό της στο τιμόνι του αυτοκινήτου σε ημιλιπόθυμη κατάσταση από την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
Yστερα από την προανάκριση των αστυνομικών, ασκήθηκε δίωξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση εναντίον του 43χρονου, ο οποίος πλέον θα λογοδοτήσει στη Δικαιοσύνη. Ο φερόμενος ως δράστης συνελήφθη το ίδιο βράδυ και αρχικά υποστήριξε πως δεν θυμάται τίποτα από το περιστατικό, στη συνέχεια ωστόσο κατάθεσε πως υπήρχε και τρίτο άτομο στο αυτοκίνητο.
To τρίτο πρόσωπο
Όμως, τα εγκληματολογικά εργαστήρια της ΕΛ.ΑΣ. «μίλησαν» και τα αποτελέσματα της εξέτασης DNA είναι καταπέλτης για τον 43χρονο. Σύμφωνα με πληροφορίες του «Εθνους της Κυριακής», ταυτοποιήθηκε το γενετικό υλικό του συλληφθέντα.
Πλέον οι αστυνομικοί είναι βέβαιοι πως είχε προηγηθεί πάλη, ενώ τα σημάδια στο πρόσωπο του συλληφθέντα συμφωνούν με τα ευρήματα των εργαστηρίων. Οσο για το τρίτο πρόσωπο που κατονόμασε ο συλληφθείς, οι αστυνομικοί τον εντόπισαν αλλά έχει ακλόνητο άλλοθι που καταρρίπτει τους ισχυρισμούς του υπόπτου. Η σχέση της Ν. Λιβάνη με τον κατά 12 έτη μικρότερό της ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2009 και από τον περασμένο Σεπτέμβρη -σύμφωνα με φίλους και γνωστούς- η σχέση τους ήταν σχεδόν διαλυμένη. Πληροφορίες αναφέρουν πως αντίθετος στον δεσμό τους ήταν και ο γιος της. Τη μοιραία νύχτα που δολοφονήθηκε η αστρολόγος, η βραδιά είχε ξεκινήσει με διασκέδαση και άφθονο ποτό στο σπίτι της. Ειδικά ο 43χρονος είχε κάνει υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Η Ν. Λιβάνη προσφέρθηκε να τον επιστρέψει με το αυτοκίνητό της στο σπίτι του.
Στη διαδρομή και για άγνωστη αιτία το ζευγάρι ξεκίνησε να καβγαδίζει. Σύμφωνα με την κατάθεση του 27χρονου γιου, η μητέρα του του τηλεφώνησε ζητώντας τη βοήθειά του.
Η γνωστή αστρολόγος είχε κατέβει πλέον από το αυτοκίνητο και βρισκόταν «εκτεθειμένη» στον δρόμο.
Λίγα λεπτά πριν από τις 3 τα ξημερώματα, ο σύντροφός της φέρεται να μετέτρεψε το αυτοκίνητο σε φονικό όπλο και να «πάτησε» την άτυχη γυναίκα. Ο θάνατός της ήταν ακαριαίος. Λίγα λεπτά αργότερα, ο γιος έφτασε στο σημείο και αντίκρισε τη μητέρα του νεκρή στο οδόστρωμα χτυπημένη από το αυτοκίνητο και τον 43χρονο σε λιπόθυμη κατάσταση στο αυτοκίνητο. Ο νεαρός ειδοποίησε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ και την αστυνομία αλλά ήταν ήδη πολύ αργά.
Το προφίλ
Μέντιουμ της «καλής κοινωνίας»
Το Facebook της Νατάσας Λιβάνη, η οποία κηδεύτηκε την περασμένη Πέμπτη στο νεκροταφείο της Κηφισιάς, πλημμύρισε από μηνύματα φίλων και γνωστών. Συνάδελφοί της, όπως ο Πέρρης Κρητικός (αστρολόγος στην εκπομπή της Μ. Μπεκατώρου) αλλά και η φίλη της Δήμητρα Λιάνη, που της έγραψε «Ασύλληπτο... Δεν το χωράει ανθρώπου νους... Σήμερα περίμενα να ακούσω τις ευχές σου και αντί γι' αυτό άκουσα την αποτρόπαια είδηση του θανάτου σου. Καλό ταξίδι», την αποχαιρέτησαν με λίγα λόγια στη σελίδα της στο κοινωνικό δίκτυο.
Πηγή: Έθνος

«Πάσχα Ρωμέικο» (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)


http://olympia.gr/2013/05/05/%CF%80%CE%AC%CF%83%CF%87%CE%B1-%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%AD%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BC/

1891: Ο Παπαδιαμάντης γράφει αθηναϊκό διήγημα για το Πάσχα.
Κανείς δεν απέδωσε όπως αυτός, με τόσο αυθεντικά ρωμέικο τρόπο θα μεγάλα θέματα της Χριστιανοσύνης. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης «Ο Άγιος των ελληνικών γραμμάτων» έγραψε μεταξύ άλλων τρία αθηναϊκά πασχαλινά διηγήματα, ένα εκ των οποίων ήταν το «Πάσχα Ρωμέικο».
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης τις μέρες του Πάσχα συνήθιζε να ψέλνει στον βυζαντινό ναό του Αγίου Ελισσαίου σε κλίμα κατανυκτικό με το πολύ 50 άτομα γύρω του. Έγραφε ο Κώστας Βάρναλης για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη:
alexandros-papadiamantis-pasxa
«Τη Μεγάλη βδομάδα τον χάναμε. Εκτελούσε στην εντέλεια όλα τα χριστιανικά του χρέη σαν πειθαρχημένος καλόγηρος. Μα την Κυριακή του Πάσχα, κατά το μεσημέρι ο κυρ Στέφανος ερχότανε στο καφενείο και τον έπαιρνε στο σπίτι του να φάνε το πασχαλινό αρνί. Κατηφορίζανε κι οι δύο το λόφο, ο ένας με σκυμμένο το κεφάλι κι ο άλλος με την αλύγιστη περπατησιά του, γιατί τα γόνατά του ήτανε ξυλιασμένα από την αρθρίτιδα.
Στο τραπέζι μοσχοβολούσε κι άχνιζε το αρνί μέσα στο ταψί· μοσχοβολούσε το τυρί του Παρνασσού, η μαρουλοσαλάτα με τον άνηθο και το κρεμμυδάκι· μοσκοβολούσανε τα πορτοκάλια και λαμποκοπούσανε μέσα στη σουπιέρα τα κόκκινα τ’ αυγά. Πόσοι πειρασμοί: Μα ο θρήσκος Παπαδιαμάντης πρώτα έκαμνε το σταυρό του, έλεγε το «φάγονται πένητες και εμπλησθήσονται…», οι άλλοι όρθιοι γύρω σταυροκοπιόντανε κι αυτοί κι ύστερα… Αι, ύστερα, άμα καθόντανε στο τραπέζι, ο κυρ Στέφανος, που ήξαιρε τα συνήθεια του φίλου του, του γέμιζε μια κούπα ρετσίνα. Ο κυρ Αλέξανδρος την έπιανε με τις δυο του φούχτες (γιατί τα χέρια του τρέμανε) και την άδειαζε ολάκερη «αμυστί» με μια συγκινητική λαχτάρα. Τότες το αίμα του ξυπνούσε και κύλαε ζεστό στις φλέβες του, τα μάτια του καθαρίζανε, η ψυχή του άνοιγε τα διπλωμένα φτερά της και τότε μονάχα αρχίζανε το φαγί. «Ητο ωραίον ρετσινάτον» (λέγει σ’ ένα του διήγημα) «όλον άρωμα και πτήσις και αφρός»! Τι λυρικός καϋμός, τι αληθινός έρωτας για το κρασί!»
Ακολουθεί το διήγημα Πάσχα Ρωμέικο:
«O μπάρμπα-Πύπης, γηραιός φίλος μου, είχεν επτά ή οκτώ καπέλα, διαφόρων χρωμάτων, σχημάτων και μεγεθών, όλα εκ παλαιού χρόνου και όλα κατακαίνουργα, τα οποία εφόρει εκ περιτροπής μετά του ευπρεπούς μαύρου ιματίου του κατά τας μεγάλας εορτάς του ενιαυτού, οπόταν έκαμνε δύο ή τρεις περιπάτους από της μιας πλατείας εις την άλλην διά της οδού Σταδίου. Oσάκις εφόρει τον καθημερινόν κούκον του, με το σάλι του διπλωμένον εις οκτώ ή δεκαέξ δίπλας επί του ώμου, εσυνήθιζε να κάθηται επί τινας ώρας εις το γειτονικόν παντοπωλείον, υποπίνων συνήθως μετά των φίλων, και ήτο στωμύλος και διηγείτο πολλά κ’ εμειδία προς αυτούς.
Όταν εμειδία ο μπάρμπα-Πύπης, δεν εμειδίων μόνον αι γωνίαι των χειλέων, αι παρειαί και τα ούλα των οδόντων του, αλλ’ εμειδίων οι ιλαροί και ήμεροι οφθαλμοί του, εμειδία στίλβουσα η σιμή και πεπλατυσμένη ρις του, ο μύσταξ του ο ευθυσμένος με λεβάνταν και ως διά κολλητού κηρού λελεπτυσμένος, και το υπογένειόν του το λευκόν και επιμελώς διατηρούμενον, και σχεδόν ο κούκος του ο στακτερός, ο λοξός κ’ επικληνής προς το ους, όλα παρ’ αυτώ εμειδίων.
Eίχε γνωρίσει πρόσωπα και πράγματα εν Kερκύρα. όλα τα περιέγραφε μετά χάριτος εις τους φίλους του. Δεν έπαυσε ποτέ να σεμνύνεται δια την προτίμησιν την οποίαν είχε δείξει αείποτε διά την Kέρκυραν ο βασιλεύς, και έζησεν αρκετά διά να υπερηφανευθή επί τη εκλογή, ην έκαμε της αυτής νήσου προς διατριβήν η εφτακρατόρισσα της Aούστριας. Eνθυμείτο αμυδρώς τον Mουστοξύδιν, μα δότο, δοτίσσιμο κε ταλέντο! Eίχε γνωρίσει καλώς τον Mάντζαρον, μα γαλαντουόμο! τον Kερκύρας Aθανάσιον, μα μπράβο! τον Σιορπιέρρο, κε γκράν φιλόζοφο! Tο τελευταίον όνομα έδιδεν εις τον αοίδιμον Bράϊλαν, διά τον τίτλον ον του είχαν απονείμει, φαίνεται οι Άγγλοι. (Sir Pierro = Sir Peter). Eίχε γνωρίσει επίσης τον Σόλωμο (κε ποέτα!), του οποίου απεμνημόνευε και στίχους τινάς, απαγγέλλων αυτούς κατά το εξής υπόδειγμα:
Ωσάν τη σπίθα κρουμμένη στη στάχτη πού εκρουβόταν για μας λευτεριά;
Eισέ πάσα μέρη πετιέται κι’ ανάφτει και σκορπιέται σε κάθε μεριά.
O μπάρμπα-Πύπης έλειπεν υπέρ τα είκοσιν έτη εκ του τόπου της γεννήσεώς του. Eίχε γυρίσει κόσμον κ’ έκαμεν εργασίας πολλάς. Έστειλέ ποτε και εις την Παγκόσμιον έκτεσι, διότι ήτο σχεδόν αρχιτέκτων, και είχε μάλιστα και μίαν ινβεντσιόνε. Eμίσει τους πονηρούς και τους ιδιοτελείς, εξετίμα τον ανθρωπισμόν και τη τιμιότητα. Aπετροπιάζετο τους φαύλους. «Iλ τραδιτόρε νον α κομπασσιόν» -ο απατεώνας δεν έχει λύπησι. Eνίοτε πάλι εμαλάττετο κ’ εδείκνυε συγκατάβασιν εις τας ανθρωπίνας ατελείας. «Oυδ’η γης αναμάρτητος -άγκε λα τέρρα νον ε ιμπεκάμπιλε.» Kαι ύστερον, αφ’ ου η γη δεν είναι, πώς θα είναι ο Πάπας; Όταν του παρετήρει τις ότι ο Πάπας δεν εψηφίσθη ιμπεκάμπιλε, αλλά ινφαλίμπιλε, δεν ήθελε ν’ αναγνωρίσει την διαφοράν.
Δεν ήτο άμοιρος και θρησκευτικών συναισθημάτων. Tας δύο ή τρεις προσευχάς, ας είξευρεν τας είξευρεν ελληνιστί. «Tα πατερμά του είξευρε ρωμέϊκα». Έλεγεν: «Άγιος, άγιος, άγιος κύριος Σαβαώθ… ως ενάντιος υψίστοις» Όταν με ερώτησε δις ή τρις τι σημαίνει τούτο, το ως ενάντιος, προσεπάθησα να διορθώσω και εξηγήσω το πράγμα. Aλλά μετά δύο ή τρεις ημέρας υποτροπιάζων πάλιν έλεγεν: «Άγιος, άγιος, άγιος… ως ενάντιος υψίστοις!»
Eν μόνον είχεν ελάττωμα, ότι εμίσει αδιαλλάκτως παν ό,τι εκ προκαταλήψεως εμίσει και χωρίς ν’ ανέχηται αντίθετον γνώμην ή επιχείρημα. Πολιτικώς κατεφέρετο πολύ κατά των Άγγλων, θρησκευτικώς δε κατά των Δυτικών. Δεν ήθελε ν’ ακούση το όνομα του Πάπα, και ήτο αμείλικτος κατήγορος του ρωμαϊκού κλήρου…
Tην εσπέραν του Mεγάλου Σαββάτου του έτους 188… περί ώραν ενάτην, γερόντιόν τι ευπρεπώς ενδεδυμένον, καθόσον ηδύνατο να διακρίνη τις εις το σκότος, κατήρχετο την απ’ Aθηνών εις Πειραιά άγουσαν, την αμαξιτήν. Δεν είχεν ανατείλει ακόμη η σελήνη, και ο οδοιπόρος εδίσταζε ν’ αναβή υψηλότερον, ζητών δρόμον μεταξύ των χωραφίων. Eφαίνετο μη γνωρίζων καλώς τον τόπον. O γέρων θα ήτο ίσως πτωχός, δεν θα είχε 50 λεπτά δια να πληρώση το εισιτήριον του σιδηροδρόμου ή θα τα είχε κ’ έκαμνεν οικονομίαν.
Aλλ’ όχι δεν ήτο πτωχός, δεν ήτο ούτε πλούσιος, είχε διά να ζήση. Ήτο ευλαβής και είχε τάξιμο να καταβαίνη κατ’ έτος το Πάσχα πεζός εις τον Πειραιά, ν’ ακούη την Aνάστασιν εις τον Άγιον Σπυρίδωνα και όχι εις άλλην Eκκλησίαν, να λειτουργήται εκεί, και μετά την απόλυσιν ν’ αναβαίνη πάλιν πεζός εις τας Aθήνας. Ήτο ο μπάρμπα-Πύπης, ο γηραιός φίλος μου, και κατέβαινεν εις τον Πειραιά διά ν’ ακούση το Xριστός Aνέστη εις τον ναόν του του ομωνύμου και προστάτου του, διά να κάμη Πάσχα ρωμέϊκο κ’ ευφρανθή η ψυχή του. Kαι όμως ήτο… δυτικός!
O μπάρμπα-Πύπης, Iταλοκερκυραίος, απλοϊκός, Eλληνίδος μητρός. Έλλην την καρδίαν, και υφίστατο άκων ίσως, ως και τόσοι άλλοι, το άπειρον μεγαλείον και την άφατον γλυκύτητα της εκκλησίας της Eλληνικής. Eκαυχάτο ότι ο πατήρ του, όστις ήτο στρατιώτης του Nαπολέοντος A’ «είχε μεταλάβει ρωμέϊκα» όταν εκινδύνευσε ν’ αποθάνη, εκβιάσας μάλιστα προς τούτο, διά τινων συστρατιωτών του, τον ιερέα τον αγαθόν. Kαι όμως όταν, κατόπιν τούτων, φυσικώς, του έλεγε τις: «Διατί δεν βαπτίζεσαι μπάρμπα-Πύπη;» η απάντησίς του ήτο ότι άπαξ εβαπτίσθη και ότι ευρέθη εκεί. Φαίνεται ότι οι Πάπαι της Pώμης με την συνήθη επιτηδείαν πολιτικήν των, είχον αναγνωρίσει εις τους Pωμαιοκαθολικούς των Iονίων νήσων τινά των εις τους Oυνίτας απονεμομένων προνομίων, επιτρέψαντες αυτοίς να συνεορτάζωσι μετά των ορθοδόξων όλας τας εορτάς. Aρκεί να προσκυνήση τις την εβδομάδα του ΠοντίφηκοςΖ τα λοιπά είναι αδιάφορα.
O μπάρμπα-Πύπης έτρεφε μεγίστην ευλάβειαν προς τον πολιούχον ΄Aγιον της πατρίδος του και προς το σεπτόν αυτού λείψανον. Eπίστευεν εις το θαύμα το γενόμενον κατά των Bενετών, τολμησάντων ποτέ να ιδρύσωσιν ίδιον θυσιαστήριον εν αυτώ τω ορθοδόξω ναώ, (il santo Spiridion ha fatto questo caso), ότε ο Άγιος επιφανείς νύκτωρ εν σχήματι μοναχού, κρατών δαυλόν αναμμένον, έκαυσεν ενώπιον των απολιθωθέντων εκ του τρόμου φρουρών το αρτιπαγές αλτάρε. Aφού ευρίσκετο μακράν της Kερκύρας, ο μπάρμπα-Πύπης ποτέ δεν θα έστεργε να εορτάση το Πάσχα μαζί με τσου φράγκους. Tην εσπέραν λοιπόν εκείνην του Mεγάλου Σαββάτου ότε κατέβαινεν εις Πειραιά πεζός, κρατών εις την χείρα τη λαμπάδα του, ην έμελλε ν’ ανάψη κατά την Aνάστασιν, μικρόν πριν φθάση εις τα παραπήγματα της μέσης οδού, εκουράσθη και ηθέλησε να καθίση επ’ ολίγον ν’ αναπαυθή. Eύρεν υπήνεμον τόπον έξωθεν μιας μάνδρας, εχούσης και οικίσκον παρά την μεσημβρινήν γωνίαν, κ’ εκεί εκάθησεν επί των χόρτων, αφού επέστρωσε το εις πολλάς δίπλας γυρισμένο σάλι του. Έβγαλεν από την τσέπην την σιγαροθήκην του, ήναψεν σιγαρέττον κ’ εκάπνιζεν ηδονικώς.
Eκεί ακούει όπισθέν του ελαφρόν θρουν ως βημάτων επί παχείας χλόης και, πριν προφθάση να στραφή να ίδη, ακούει δεύτερον κρότον ελαφρότερον. O δεύτερος ούτος κρότος του κάστηκε ότι ήτον ως ανυψουμένης σκανδάλης φονικού όπλου. Eκείνην την στιγμήν είχε λαμπρυνθή προς ανατολάς ο ορίζων, και του Aιγάλεω αι κορυφαί εφάνησαν προς μεσημβρίαν λευκάζουσαι. H σελήνη, τετάρτην ημέραν άγουσα από της πανσελήνου, θ’ ανέτελλε μετ’ ολίγα λεπτά. Eκεί όπου έστρεψε την κεφαλήν προς τα δεξιά, εγγύς της βορειανατολικής γωνίας του αγροτικού περιβόλου, όπου εκάθητο, του κάστηκε, ως διηγείτο αργότερα ο ίδιος, ότι είδε ανθρωπίνην σκιάν, εις προβολήν τρόπον τινά ισταμένην και τείνουσαν εγκαρσίως μακρόν τι ως ρόπαλον ή κοντάριον προς το μέρος αυτού. Πρέπει δε να ήτο τουφέκιον.
O μπάρμπα-Πύπης ενόησεν αμέσως τον κίνδυνον. Xωρίς να κινηθή άλλως από την θέσιν του, έτεινε την χείρα προς τον άγνωστον κ’ έκραξεν εναγωνίως.
-Φίλος! Kαλός! μη ρίχνεις…
O άνθρωπος έκαμε μικρόν κίνημα οπισθοδρομήσεως, άλλά δεν επανέφερεν το όπλον εις ειρηνικήν θέσιν.ουδέ καταβίβασε την σκανδάλην.
-Φίλος! και τι θέλεις εδώ; ηρώτησε με απειλητικήν φωνήν.
-Tι θέλω; επανέλαβεν ο μπάρμπα-Πύπης. Kάθουμαι να φουμάρο το τσιγάρο μου.
-Kαι δεν πας αλλού να το φουμάρης, ρε; απήντησεν αυθαδώς ο άγνωστος. Hύρες τον τόπο, ρε, να φουμάρης το τσιγάρο σου!
-Kαι γιατί; επανέλαβεν ο μπάρμπα-Πύπης. Tι σας έβλαψα;
-Δεν ξέρω ‘γω απ’ αυτά, είπεν οργίλως ο αγρότηςΖ εδώ είναι αποθήκη, έχει χόρτα, έχει κι’ άλλα πράμματα μέσα. Mόνον κόττες δεν έχει, προσέθηκε μετά σκληρού σαρκασμού. Eγελάστηκες.
Ήτο πρόδηλον ότι είχεν εκλάβει τον γηραιόν φίλον μου ως ορνιθοκλόπον, και διά να τον εκδικηθή του έλεγεν ότι τάχα δεν είχεν όρνιθας, ενώ κυρίως ο αγρονόμος διά τας όρνιθάς του θα εφοβήθη και ωπλίσθη με την καραβίναν του. O μπάρμπα-Πύπης εγέλασε πικρώς προς τον υβριστικόν υπαινιγμόν.
-Συ εγελάστηκες, απήντησεν εγώ κόττες δεν κλέφτω, ούτε λωποδύτης είμαι εγώ πηγαίνω στον Πειραιά ν’ ακούσω Aνάσταση στον Άγιο Σπυρίδωνα.
O χωρικός εκάγχασε.
-Στον Πειραιά; στον Aϊ-Σπυρίδωνα; κι’ από πού έρχεσαι;
-Aπ’ την Aθήνα.
-Aπ’ την Aθήνα; και δεν έχει εκεί εκκλησίαις, ν’ ακούσης Aνάσταση;
-Έχει εκκλησίαις, μα εγώ τώχω τάξιμο, απήντησεν ο μπάρμπα-Πύπης
O χωρικός εσιώπησε προς στιγμήν, είτα επανέλαβε.
-Nα φχαριστάς, καϋμένε…
Kαι τότε μόνον κατεβίβασε την σκανδάλην και ώρθωσε το όπλον προς τον ώμον του.
-Nα φχαριστάς καϋμένε, την ημέρα που ξημερώνει αύριον, ει δε μη, δεν τώχα για τίποτες να σε ξαπλώσω δω χάμου. Tράβα τώρα!
O γέρων Kερκυραίος είχεν εγερθή και ητοιμάζετο να απέλθη, αλλά δεν ηδυνήθη να μη δώση τελευταίαν απάντησιν.
-Kάνεις άδικα και συχωρεμένος νάσαι που με προσβάλλεις, είπε. Σ’ ευχαριστώ ως τόσο που δε μ’ ετουφέκισες, αλλά νον βα μπένε… δεν κάνεις καλά να με παίρνεις για κλέφτη. Eγώ είμαι διαβάτης, κ’ επήγαινα, σου λέω στον Πειραιά.
-Έλα, σκόλα, σκόλα τώρα, ρε…
Kαι ο χωρικός στρέψας την ράχιν εισήλθεν ανατολικώς διά της θύρας του περιβολίου, κ’ έγινεν άφαντος. O γέρων φίλος μου εξηκολούθησε τον δρόμον του. Tο συμβεβηκός τούτο δεν ημπόδισε τον μπάρμπα-Πύπην να εξακολουθή κατ’ έτος την ευσεβή του συνήθειαν, να καταβαίνει πεζός εις τον Πειραιά, να προσέρχηται εις τον Άγιον Σπυρίδωνα και να κάμει Πάσχα ρωμέϊκο. Eφέτος το μισοσαράκοστον μοι επρότεινεν, αν ήθελα να τον συνοδεύσω εις την προσκύνησίν του ταύτην. Θα προσεχώρουν δε εις την επιθυμίαν του, αν από πολλών ετών δεν είχα την συνήθειαν να εορτάζω εκτός του Άστεως το Άγιον Πάσχα  L1
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ: 5 ΜΑΙΟΥ 2010 - ΤΡΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΜΑΡΦΙΝ ΚΑΙ 1 ΑΓΕΝΝΗΤΟ ΠΑΙΔΙ ΧΑΝΟΥΝ ΤΗ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ…


http://www.makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=15657:--5--2010------1---------&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2marfin5

Σαν σήμερα... Κατά τη διάρκεια της μαζικότερης συγκέντρωσης κατά του μνημονίου υποκατάστημα της Marfin στην οδό Σταδίου πυρπολείται με συνέπεια να χάσουν τη ζωή τους τρία άτομα εκ τον οποίων μία έγκυος κοπέλα. Οι τρεις υπάλληλοι εγκλωβίστηκαν και δεν μπόρεσαν να σωθούν, παρά την επέμβαση της πυροσβεστικής. Ο άνδρας βρέθηκε νεκρός στο κλιμακοστάσιο μεταξύ πρώτου και δευτέρου ορόφου, πιθανότατα ενώ προσπαθούσε να κατέβει στο ισόγειο για να ξεφύγει, η μία γυναίκα σε γραφείο του δευτέρου ορόφου, ενώ η τελευταία κοντά στο μπαλκόνι, ενώ προσπαθούσε να βγει για να πάρει αέρα. Πρόκειται για την Παρασκευή Ζούλια, 35 ετών, την Αγγελική Παπαθανασοπούλου, 32 ετών και τον Επαμεινώνδα Τσακάλη, 36 ετών.

Jacqueline Lee Bouvier>Πως μια Πρώτη Κυρία βρέθηκε στην πιο ακριβή πλωτή γκαρσονιέρα του κόσμου

http://www.kourdistoportocali.com/articles/20770.htm
























Η γαλλικής καταγωγής Jacqueline Lee Bouvier, «ιερή χήρα» του δολοφονημένου προέδρου Τζον Κένεντι, άφησε άφωνη την Αμερική, με την απόφασή της να παντρευτεί τον «Έλληνα πειρατή», όπως αποκαλούσαν τα μίντια των ΗΠΑ τον Αριστοτέλη Ωνάση. Όμορφη, πλούσια, διάσημη, αξιοσέβαστη, ξαφνικά γκρεμίστηκε με πάταγο από το εικονοστάσι μιας χώρας στην κρεβατοκάμαρα ενός 62χρονου κροίσου που διέθετε την πιο ακριβή πλωτή γκαρσονιέρα του κόσμου.

Την Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 1968, το Boeing της Ολυμπιακής ήταν έτοιμο να κατευθυνθεί προς τον διάδρομο απογείωσης του αεροδρομίου Κένεντι της Νέας Υόρκης, όταν ξαφνικά δόθηκε η εντολή να σταματήσει. Οι αεροσυνοδοί με ευγενικό τρόπο ενημέρωσαν τους επιβάτες ότι η πτήση ακυρώνεται. Όταν αυτοί άρχισαν να κατεβαίνουν στο έδαφος, αντίκρισαν ένα περίεργο θέαμα.


Μια σειρά από λιμουζίνες κατέφθασαν σταματώντας μπροστά στη σκάλα του αεροπλάνου. Μετέφεραν την Τζάκι Κένεντι, τα παιδιά της, Καρολίνα και Τζον, τους γονείς της, τις δυο κουνιάδες της και την ακολουθία της πρώην πρώτης κυρίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Με αυτό το πρωτοφανές θράσος του Ωνάση, που ακύρωσε προγραμματισμένη εμπορική πτήση για προσωπικούς λόγους, ο κόσμος πληροφορήθηκε από το αεροδρόμιο JFK τον επικείμενο γάμο του με την Τζάκι.



Η εφημερίδα New York Post σχολίασε ως εξής την απόφαση της Τζάκι να παντρευτεί τον Ωνάση: «Είναι ξένος, είναι γέρος, είναι απαράδεκτα πλούσιος. Έχει τη σκοτεινή εμφάνιση μέλους μαφίας.



Για πέντε χρόνια ο κόσμος θαύμαζε την κομψότητα, τη γοητεία και την ομορφιά της κυρίας Κέννεντι. Τώρα όμως η Ζακελίν μας απογοητεύει. Για αυτήν ευχόμασταν έναν πρίγκηπα. Εκείνη όμως διάλεξε έναν άνθρωπο που όλοι τον περιγράφουν σαν «λαμπρό πειρατή».



Για πέντε χρόνια υπήρξε η νεαρή βασίλισσα της Αμερικής. Τώρα όμως πρόδωσε την εικόνα που είχαμε φτιάξει, την εικόνα ενός τριαντάφυλλου που ανθούσε μέσα στην καρδιά μας….»



Πριν παντρευτεί τον Ωνάση, η δημοτικότητα της Τζάκι στην Αμερική βρισκόταν σε δυσθεώρητα ύψη. Έπαιρνε 2000 επιστολές την εβδομάδα και είχε γραμματέα και ταχυδρομική ατέλεια για να στέλνει ευχαριστήριες απαντήσεις.



Με την αναγγελία του γάμου η υψηλή κοινωνία των ΗΠΑ και κυρίως εκείνη της συντηρητικής Βοστώνης, έμεινε εμβρόντητη. Πέντε χρόνια μετά τη δολοφονία του JFK, η γυναίκα του που στην Αμερική λατρευόταν κυριολεκτικά, πετούσε πάνω από τον Ατλαντικό και την Ευρώπη με προορισμό το Ιόνιο και τον Σκορπιό, το ιδιόκτητο νησί του Έλληνα μεγιστάνα, για να στεφανωθεί μαζί του ορθόδοξα.



Ο πειρατής των θαλασσών στα 62 του χρόνια κούρσευε με τη θέλησή της την «Αγία» χήρα των ΗΠΑ και με την συγκατάθεση των καθολικών Κέννεντι, προεξάρχοντος του γερουσιαστή Τεντ, ο οποίος δυο εβδομάδες πριν κολυμπούσε μαζί της στην πισίνα της «Χριστίνας» και στα νερά του Σκορπιού.



Η πρώτη γνωριμία



Ο Ωνάσης είχε γνωρίσει τη Τζάκι για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1957. Η «Χριστίνα» βρισκόταν σχεδόν μόνιμα αγκυροβολημένη στο λιμάνι του Μόντε Κάρλο και ένας από τους εκλεκτότερους καλεσμένους – σίγουρα ο σημαντικότερος για τον Άρη, αφού ήταν αυτός που του άνοιγε όσες πόρτες επέμεναν να μένουν κλειστές – ήταν ο Ουίνστον Τσόρτσιλ.



Ο Ωνάσης είχε προσκαλέσει στη θαλαμηγό του τον Τζον Κένεντι – τότε ακόμα γερουσιαστή της Μασαχουσέτης – και την σύζυγό του Ζακλίν για ένα ποτό. Ο Έλληνας κροίσος ήθελε να συστήσει στον Τσόρτσιλ αυτόν που πίστευε ότι θα μπορούσε κάποια στιγμή να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ. Τελικά όμως ήταν ο ίδιος ο Ωνάσης που γοητεύτηκε από την κομψή Τζάκι και διατήρησε έκτοτε συστηματική επαφή μαζί της.



Το 1963, όταν η Τζάκι έχασε πρόωρα τον γιό της Πάτρικ, ο Ωνάσης προσφέρθηκε να της παραχωρήσει τη «Χριστίνα» για μια κρουαζιέρα στο Ιόνιο και την Κωνσταντινούπολη και ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε επίσημα ότι η πρώτη κυρία θα περνούσε 15 μέρες στην Ελλάδα κάνοντας διακοπές και αναρρώνοντας. Τα υπόλοιπα ήταν απλώς θέμα χρόνου.



Ο Αριστοτέλης γοήτευσε την κοσμοπολίτισσα Τζάκι, λίγους μήνες αργότερα ο JFK έπεφτε νεκρός στο Τέξας και ο δρόμος ήταν πλέον ανοιχτός. Στις 17 Αυγούστου του 1968 ο Ωνάσης αποφάσισε να διαλύσει το δεσμό του με τη Μαρία Κάλλας και να ζητήσει σε γάμο τη χήρα του Κέννεντι. Όλα συνέβησαν πάνω στη «Χριστίνα», στη διάρκεια μιας γιορτής, όπου ήσαν παρούσες η Κάλλας και η Τζάκι. Επίσης η Λι Ράτζιβιλ (αδερφή της Ζακελίν) και ο Έντουαρντ Κένεντι.



Ο Ωνάσης είχε κουβαλήσει με ελικόπτερο από την Αθήνα το Σταμάτη Κόκοτα με την ορχήστρα του και τον φίλο του κοσμικό αντικέρ Κώστα Χαριτάκη για να μάθει συρτάκι στη Τζάκι. Μετά από ένα νυχτερινό μπάνιο στα νερά του Σκορπιού, το γλέντι συνεχίστηκε με πενιές και τραγούδια. Την ίδια στιγμή η Κάλλας είχε αποσυρθεί στην καμπίνα της μαζεύοντας τα προσωπικά της είδη και έχοντας συνειδητοποιήσει ότι η σχέση της με τον Ωνάση είχε πάρει τέλος.



Στις 15 Οκτωβρίου του 1968, η εφημερίδα Boston Herald Traveler ανακοίνωνε στο πρωτοσέλιδό της: «Η χήρα του Τζον Κένεντι και ο Αριστοτέλης Ωνάσης σύντομα παντρεύονται». Τα πρωτοσέλιδα της επομένης του γάμου ωστόσο ήταν σκληρά: «Η αντίδραση εδώ είναι οργή, σοκ και απογοήτευση», έγραφαν οι Times της Νέας Υόρκης. Και βέβαια εννοούσαν ότι όλο αυτό το αλισβερίσι είχε σίγουρα και άλλες, πιο σκοτεινές πλευρές, πίσω από τη βιτρίνα του έρωτα και της αμοιβαίας έλξης.



Πολλοί έκαναν λόγο για συναλλαγή και μυστικές οικονομικές συμφωνίες. Ο γνωστός και μη εξαιρετέος Νίκολας Γκέιτζ γράφει στο βιβλίο του «Ελληνική φωτιά: Η ερωτική ιστορία της Κάλλας και του Ωνάση», πως ο Αριστοτέλης ήθελε να παντρευτεί τη Τζάκι για να μπει στο μάτι των Αμερικανών και να ικανοποιήσει τη μεγαλομανία του παίρνοντας την πιο διάσημη γυναίκα της εποχής.



Στην αρχή του γάμου του – συνεχίζει ο Γκέιτζ – ο Ωνάσης ήταν ενθουσιασμένος με την αίσθηση παντοδυναμίας που του έδινε δίπλα του η πρώην πρώτη κυρία των ΗΠΑ και με τη θετική εξέλιξη που είχαν τα διάφορα επιχειρηματικά του σχέδια. Ο αμερικανικός Τύπος τον κατηγορούσε συνεχώς για τη συνεργασία του με τη χούντα των συνταγματαρχών σε κάποιο σχέδιο με την κωδική ονομασία «Ωμέγα», λεπτομέρειες του οποίου δεν έγιναν ποτέ γνωστές.



Ας αφήσουμε όμως τους Αμερικάνους να τρώγονται και ας περάσουμε στο χρονικό της 20ης Οκτωβρίου 1968, που σε ολόκληρο τον κόσμο χαρακτηρίστηκε ως ο «γάμος του αιώνα». Μεταφέρουμε αυτούσια την ανταπόκριση του Μανώλη Μαθιουδάκη από την εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» την επομένη του μυστηρίου:



Οι προετοιμασίες



«Βαριά σύννεφα έπεσαν από το πρωί επάνω από τα κυπαρίσσια, τους ευκαλύπτους και τους πορτοκαλεώνες του Σκορπιού και δημιούργησαν μιαν ατμόσφαιρα εξαιρετικά βαρύθυμη. Οι ρομαντικοί, εν τούτοις, αδιόρθωτοι πάντοτε, θεωρούν σαν καλό σημάδι την βροχή, όταν έρχεται σε ημέρα γάμου. Στον έξω κόσμο και ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, εκείνοι που πάσχουν για τα σύμβολα, θεώρησαν τον χθεσινό γάμο σαν δυσοίωνο σημάδι ενός θρύλου, από εκείνους που αιχμαλωτίζουν την φαντασία των λαών με την μυστικιστική μαγεία τους».



«Εκτός από τα μέλη των οικογενειών του γαμβρού και της νύφης και ορισμένους στενούς φίλους τους, παρέστησαν στους γάμους με ειδικές άδειες οκτώ δημοσιογράφοι και φωτογράφοι! Συνολικά παρέστησαν 48 άτομα, περιλαμβανομένων και των δημοσιογράφων. Προχθές την νύκτα και ενωρίς χθες το πρωί έβρεχε στην περιοχή και η θάλασσα ήταν ταραγμένη και σκοτεινή ύστερα από μήνες φωτός και γαλήνης.



«Η τελετή του γάμου άρχισε ακριβώς στις 5.10 με καθυστέρηση μιας ώρας και πλέον, στο μικροσκοπικό παρεκκλήσιο της «Μικράς Παρθένου». Ο Αριστοτέλης Ωνάσης, 62 ετών και η Ζακλίν Κένεντι, 39, αντήλλαξαν δακτυλίδια, πριν ο Ελληνορθόδοξος ιερεύς Πολύκαρπος Αθανασίου, ετών 31, από τας Αθήνας, που έφτασε εκεί το μεσημέρι αεροπορικώς, τελέσει το μυστήριο».



«Ο γαμβρός και η νύφη εξεκίνησαν από την θαλαμηγό «Χριστίνα» για να μεταβούν στο παρεκκλήσι. Έβρεχε ακόμη, ο καιρός ήταν ψυχρός και ο δρόμος δεν έλαμπε όπως μέχρι προχθές. Προηγήθη ο Ωνάσης, φορώντας ένα πανωφόρι και κάτω από το πανωφόρι επίσημο σκούρο κοστούμι. Το μεγαλύτερο μέρος του δρόμου το εκάλυψε με αυτοκίνητο. Η Ζακλίν επήγε στο παρεκκλήσιο με μια ταχύτατη άκατο και δεν χρειάστηκε να περπατήσει παρά μόνο ολίγες δεκάδες μέτρα. Μαζί της ήταν και τα δυο της παιδιά, ο Τζων και η Καρολίν, τέκνα του μεγαλυτέρου από τους Προέδρους της σύγχρονης αμερικανικής ιστορίας (!).



«Η Ζακλίν όταν αποβιβάστηκε από την άκατο, δεν θέλησε να στεγασθεί κάτω από ομπρέλα για να προχωρήσει προς την «Μικρά Παρθένο». Μέσα σ’ αυτόν τον άθλιο καιρό, κάθε χαμόγελο είχε εξαφανισθεί. Για την Ζακελίν, ο Σκορπιός ήταν το ιδεωδέστερο φυσικό περιβάλλον για την τελετή του γάμου της. Η σύμπτωση όμως της αρνήθηκε αυτή την ικανοποίηση κατά τρόπο που έκανε αρκετούς προληπτικούς να μιλήσουν για κακό οιωνό».



Η νύφη και ο γαμπρός



Η Τζάκι χτενίστηκε από Αθηναίο κομμωτή επί μιάμιση ώρα. Τα μαλλιά της ήταν χτενισμένα προς τα κάτω, σε στιλ «φλου», με ποστίς που κατέληγε σε κοτσίδα. Το ποστίς είχε «ρυμπάν», όμοιο με το χρώμα του φορέματός της.



Η νύφη φόρεσε «ανσάμπλ» από κρεμ δαντέλα που είχε σχεδιάσει ειδικά για την περίσταση ο Βαλεντίνο, μίνι φούστα – δυο δάχτυλα πάνω από το γόνατο – με πιέτες επίσης κρεμ και γόβες άσπρες κλειστές. Η προετοιμασία της τελείωσε στις 4.30 το απόγευμα. Όταν βγήκε από τη «Χριστίνα» έβρεχε, γι’ αυτό φόρεσε στο κεφάλι ροζ μαντίλι και παλτό χρώματος – τι άλλο; – κρεμ.



Ο Ωνάσης έφτασε στο εκκλησάκι με καλοκαιρινό βαθύ μπλε κοστούμι, κόκκινη γραβάτα και λευκό μαντιλάκι. Δε φορούσε τα γυαλιά του. Δίπλα του, ο γιος του Αλέξανδρος προτίμησε γκρι κοστούμι με ένα άσπρο γαρύφαλο στο πέτο. Η Χριστίνα φόρεσε ένα ροζ φόρεμα.



Ανάλογα ενδεδυμένα ήταν και τα παιδιά της Τζάκι: Η Καρολίνα με ροζ φορεματάκι και ο μικρός Τζον με γκρι κοστούμι, μακρύ παντελόνι, κόκκινη γραβάτα και κόκκινο μαντιλάκι στην τσέπη.



Στις 4.45 κατέβηκε πρώτη από τη «Χριστίνα» η Τζάκι, κρατώντας από το ένα χέρι τον μικρό γιο της Τζον Τζούνιορ και από το άλλο την κόρη της Καρολίνα. Τη συνόδευαν οι δυο κουνιάδες της. Επιβιβάσθηκαν σε ένα κρις κραφτ, το οποίο αγκυροβόλησε στον όρμο που βρίσκεται κάτω από το εκκλησάκι.

Τρία λεπτά νωρίτερα είχε φτάσει εκεί ο Ωνάσης, τον οποίο συνόδευαν τα παιδιά του Χριστίνα και Αλέξανδρος, η κουμπάρα Άρτεμις Γαροφαλίδου και άλλοι καλεσμένοι, μεταξύ των οποίων και οι γονείς της Τζάκι.



Το μυστήριο



Ο Ωνάσης υποδέχτηκε τη νύφη στην εκκλησία. Τη φίλησε στο μάγουλο και της πρόσφερε μια ανθοδέσμη. Το παρεκκλήσι της «Μικράς Παρθένου» είχε στολιστεί με καμέλιες και λεβάντα από τους κηπουρούς του Σκορπιού. Όλα τα λουλούδια μεταφέρθηκαν από το εξωτερικό. Στις 5.10 άρχισε η τελετή, η οποία κράτησε 42 λεπτά, ενώ έξω έπεφτε καταρρακτώδης βροχή. Τον γάμο ευλόγησε ο αρχιμανδρίτης Πολύκαρπος Αθανασίου, ο οποίος είχε έρθει από την Αθήνα. Τις λαμπάδες κρατούσαν ο μικρός Τζον και η Καρολίνα. Τη χορωδία αποτελούσαν οι Δεληγιώργης, Ζαγοραίος και Λουλάς.



Στις 5.15 ο αρχιμανδρίτης έψαλε το «Ευλόγησον τους δούλους σου Αριστοτέλη και Ζακελίν». Στις 5.23 είπε το «Χάρισον εις την δούλην σου καρπό της κοιλίας». Στις 5.24 το «αρραβωνίζονται». Στις 5.25 έγινε η στέψη. Στις 5.28 άρχισε ο «Χορός του Ησαΐα». Στις 5.30 ο αρχιμανδρίτης κάλεσε το ζεύγος μπροστά στο Ιερό και το ευλόγησε. Ένα τέταρτο αργότερα τελείωσε η γαμήλια τελετή.



Ο Ωνάσης ήταν περισσότερο συγκινημένος, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι «είναι ευχαριστημένος από τον γάμο» και τους υποσχέθηκε ότι «θα ξαναϊδωθούμε». Η Τζάκι εκδήλωσε και αυτή την ικανοποίησή της. Ο Αλέξανδρος έδειχνε ανήσυχος, ενώ η Χριστίνα φαινόταν ευχαριστημένη. Τα δυο παιδιά της Τζάκι έδειχναν σα να βρίσκονταν αλλού, τελείως ξένα με όσα συνέβαιναν γύρω τους. Και μια κακία: η Τζάκι που φορούσε παπούτσια με κοντά τακούνια, ήταν ψηλότερη από τον Ωνάση.



Οι μπομπονιέρες ήταν επίχρυσες και είχαν το σχήμα βυζαντινού στέμματος. Σε όλη τη διάρκεια της τελετής, στην είσοδο του μικρού ναού στεκόταν ο τεράστιος σωματοφύλακας, τον οποίο είχε διαθέσει το FBI για την προστασία των δυο παιδιών του Τζον Κένεντι, ενώ παρόντες ήταν και δέκα χωροφύλακες. Όλοι οι καλεσμένοι είχαν στα πέτα τους άσπρα γαρύφαλα.



Όταν τελείωσε ο γάμος μπήκαν σε ένα από τα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα που οδηγούσε ο ίδιος ο Ωνάσης. Η Τζάκι κρατούσε στα πόδια της την κόρη της, ενώ στο πίσω κάθισμα βρίσκονταν ο α’ μηχανικός της «Χριστίνας» Δαρούσος και ο μικρός Τζον. Κατευθύνθηκαν όλοι μαζί στο σπίτι για το γλέντι. Έξω συνέχιζε να βρέχει…



Και ύστερα…το τέλος



Πριν συμπληρώσει ένα μήνα παντρεμένος, ο Ωνάσης πέταξε στο Παρίσι και δείπνησε μαζί με τη Μαρία Κάλλας, την αφοσιωμένη ερωμένη του. Με τον καιρό να περνάει, οι δρόμοι των δυο νιόπαντρων άρχισαν σιγά να χωρίζουν.



Η Τζάκι προτιμούσε να χάνεται στην Ευρώπη βρίσκοντας παρηγοριά στα ψώνια και ο Αριστοτέλης προτιμούσε να ασχολείται με τις μπίζνες του. Ο θάνατος του Αλέξανδρου το 1973 και η επίπτωσή του πάνω στον Ωνάση, μεγάλωσε ακόμα περισσότερο το χάσμα ανάμεσά τους.



Η Τζάκι βρισκόταν στη Νέα Υόρκη όταν ο Έλληνας μεγιστάνας άφησε την τελευταία του πνοή στο Αμερικανικό νοσοκομείο του Παρισιού στις 15 Μαρτίου του 1975.

«Ο Αριστοτέλης Ωνάσης με έσωσε κάποια στιγμή που σκιές είχαν καταβροχθίσει τη ζωή μου. Σήμαινε πολλά για μένα. Με έφερε σε ένα κόσμο όπου μπορούσε κανείς να βρει και ευτυχία και αγάπη. Ζήσαμε πολλές ωραίες εμπειρίες μαζί που δεν μπορούν να ξεχαστούν και για τις οποίες θα είμαι αιώνια ευγνώμων», ήταν η δήλωσή της μετά τον θάνατο του Άρη. Η Τζάκι κληρονόμησε 26 εκατομμύρια δολάρια, αφού πριν παραιτήθηκε από κάθε άλλη αξίωση από την περιουσία του Ωνάση.



Αυτό από το οποίο δεν μπόρεσε να απαλλαχθεί ποτέ, ήταν το όνομα. Ο τελικός διακανονισμός την υποχρέωσε να μην αποχωριστεί το «Ωνάση» μέχρι το θάνατό της…



Πηγές:



«Η Δυναστεία Ωνάση», Δημήτρη Λυμπερόπουλου

ΤΑ ΝΕΑ, αρχείο, Μανώλης Μαθιουδάκης

«Nemesis, the true story», Peter Evans

in.gr
www.oneman.gr

ΟΜΟΛΟΓΙΑ - ΣΟΚ ΤΗΣ ΚΛΙΝΤΟΝ: ΝΑΙ, ΕΜΕΙΣ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΤΗΝ ΑΛ ΚΑΪΝΤΑ!



Η σφαγέας των εθνών προκειμένου να αμυνθεί από τις κατηγορίες που την βαρύνουν για την δολοφονία του πρέσβη στην Λιβύη, έκανε την αποκάλυψη μεγατόνων προσπαθώντας να χρεώσει σε προηγούμενες κυβερνήσεις την μάστιγα του ισλαμοφασισμού που η ίδια χρησιμοποίησε.



Αυτό μπορει να βοηθά τη νομική της θέση, ανοίγει όμως τον ασκό του Αιόλου για τα ντόπια καθάρματα που συνεργάστηκαν μαζί της σε όλες τις γενοκτονίες:

- Σέρβοι της Βοσνίας

-Σέρβοι του Κοσσυφοπεδίου

-Τυνησία

-Λιβύη

-Αίγυπτος

-Συρία

…και όλα αυτά που έρχονται. Μήπως θα πρέπει να ξεκινήσει και μία εισαγγελική έρευνα για την στάση της κυβέρνησης Σημίτη στην γενοκτονία των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου, το εμπόριο οργάνων, τις σφαγές παιδιών από τους “μαχητές του τζιχάντ”, γεγονότα που θα ήταν αδύνατον να συμβούν εάν δεν υπήρχε η αμέριστη στήριξη της τότε Ελληνικής ηγεσίας;

olympia.gr


ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/05/blog-post_6232.html#ixzz2SRazSgTR

Πώς θα αναστηθεί η Πατρίδα; - Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη


Πως θα αναστηθεί η Πατρίδα; Σίγουρα όχι με το να γίνουμε οι κούληδες της Ευρώπης, τραβώντας το καρότσι για 300 Ευρώ σκάρτα. Το έγραψα  εκατό φορές. Ότι κι αν κάνουμε, οι Βούλγαροι, οι Ρουμάνοι και το Μπαγκλαντές θα είναι πάντα πιο φτηνοί και πρόθυμοι. Τα κάνουν όλα και δεν σιχαίνονται.
Κάποιοι, νομίζουν πως η χώρα είναι Μακντόναλντς. Θέλουν να καταργήσουμε την μονιμότητα, να ιδιωτικοποιήσουμε ακόμη και την είσπραξη των φόρων, να «ελαστικοποιήσουμε» την εργασία, να γίνει ίσως προαιρετική κι η ασφάλιση. Το άκουσα και αυτό. Θες περίθαλψη και σύνταξη, οκ. Δεν θες, δεν πειράζει κι ύστερα, όταν γεράσεις ή αρρωστήσεις, ψόφα στο δρόμο. Θέλουν επίσης να καταργήσουμε ενοχλητικούς θεσμούς, όπως την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία και να φτιάξουμε κάτι σαν επαγγελματική Στρατοχωροφυλακή, που απλά θα κάνει τον τροχονόμο στους πρόσφυγες, που δημιουργούν οι πολιτικές των άλλων. Θέλουν  ένα κράτος ελάχιστο κι αυτό πτυσσόμενο, στελεχωμένο μόνο με κάποιας μορφής συμβασιούχους, οι οποίοι θα φοράνε το καπελάκι, θα μπαίνουν πίσω απ’ τον πάγκο κι απρόθυμα θα κάνουν την δουλειά. Χωρίς πίστη, χωρίς συνέχεια του κράτους. Κι όποτε θέλουμε, θα τους σουτάρουμε.
Ποιο ήταν, είναι και θα είναι το πολυτιμότερο κεφάλαιο μας; Οι άνθρωποι. Οι Έλληνες. Ούτε απέραντους σιτοβολώνες έχουμε, ούτε αστείρευτες πηγές πρώτων υλών. Μετρημένα μας τα έδωσε όλα ο Μεγάλος, εκτός από το Φως και το δαιμόνιο της ανήσυχης ψυχής μας. Σήμερα, με την κρίση, τι γίνεται; Οι σαράφηδες που ξεφυτρώνουν σε κάθε γειτονιά μαζεύουν το χρυσό από δαχτυλίδια, σκουλαρίκια, σταυρούς και βέρες κι οι Γερμανοί και άλλοι «φίλοι και σύμμαχοι» τα μυαλά.
Λεηλασία κι αρπαγή. Παιδομάζωμα των αρίστων.
Ποιο είναι το μοντέλο της ανάπτυξης που θα ακολουθήσουμε; Θα γίνει τόσο δελεαστική η εσωτερική υποτίμηση, που όλοι οι βιομηχανικοί  κολοσσοί θα σπεύσουν να στήσουν αχανείς γραμμές παραγωγής; Χλωμό το βλέπω.
Έχω ένα άλλο παράδειγμα. Στο Ισραήλ, τα πανεπιστήμια και τα πολυτεχνεία, συνδεδεμένα με μικρές και μεσαίες εταιρείες και τα τμήματα έρευνας και τεχνολογίας τους, δημιουργούν πρωτοποριακές εφαρμοσμένες καινοτομίες. Στα ηλεκτρονικά, στην βιοτεχνολογία, στην γεωπονία, σε ότι μπορείτε να φανταστείτε, αξιοποιούν τα «πυρηνικά όπλα» των ανθρώπινων μυαλών και δημιουργούν επιστημονική, τεχνολογική πρωτοπορία, που συνδέεται άμεσα με την παραγωγή και περνάει σε αυτήν. Υπογραμμίζω δε τον διαρκή στόχο, εκτός από την πρωτοπορία: την μέγιστη δυνατή εθνική αυτάρκεια.
Η αμυντική βιομηχανία τους είναι αξιοζήλευτη, τα επιτεύγματα τους σε αυτήν, όπως και στα ηλεκτρονικά αλλά και στην γεωργία και κτηνοτροφία, είναι εντυπωσιακά. Και την γη τους την αξιοποιούν πόντο – πόντο. Μέχρι την έρημο δάμασαν και την έκαναν κήπο σε ολόκληρες περιοχές, όπου πριν ζούσαν μόνο αγκάθια και σαύρες.
Το μοντέλο λοιπόν για μας, ταπεινή μου γνώμη, το δρομολόγιο μας για την έξοδο από τούτη δω την καρμιριά, δεν θα είναι αυτό που περνάει από τον εξανδραποδισμό, τον κοινωνικό δαρβινισμό και το «πάρτε πέντε εργαζόμενους στην τιμή του ενός».
Δεν ξέρω καμμία τέτοια χώρα που να ευημερεί. Όλες, μα όλες, που φορέσανε αυτό το κουστουμάκι, όπου τα μανίκια δένουν με λουριά στην πλάτη, ψωμολυσσάνε, ο δημόσιος τομέας τους είναι χάρβαλο από την διαφθορά και ο ιδιωτικός μοιάζει με την Κόλαση.
Η ανάπτυξη κι η ευημερία απαιτούν μικρό αλλά ρωμαλέο δημόσιο τομέα, σοβαρό κράτος, με συνέχεια και πίστη του προσωπικού στην αποστολή, με πειθαρχία, αυτοπειθαρχία κι εθνικό σχέδιο μακράς πνοής. Κι απαιτεί και δημόσιες επενδύσεις, τουλάχιστον στις υποδομές, που υπηρετούν όλους τους τομείς της οικονομίας.
Αυτό, το σοβαρό κράτος, στελεχωμένο αξιοκρατικά, είναι η βάση των πάντων, με ένα θεσμικό πλαίσιο απλοποιημένο και λειτουργικό, χωρίς γραφειοκρατικούς μηχανισμούς εκβιασμών ενάντια στους επενδυτές, ώστε να υπηρετηθούν οι βασικοί μεγάλοι στόχοι:
Πρώτον, Εθνική Παιδεία με δυο πυλώνες. Από τη μια, με επίκεντρο τις ανθρωπιστικές σπουδές, η διδαχή του Ελληνικού Τρόπου, η διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης και πίστης της νεολαίας. Αν η Ελλάδα δεν γίνει παγκόσμιο κέντρο μελέτης των ελληνικών σπουδών, της κλασσικής φιλολογίας, της Ιστορίας, της αρχαιολογίας και της φιλοσοφίας, τότε ποιος;  Από την άλλη, επένδυση στην έρευνα και σύνδεση της με την παραγωγή. Δημιουργία πρωτοποριακών εφαρμοσμένων καινοτομιών, που μέσω μικρών και μεσαίων εταιρειών θα περνούν στην οικονομία, στον ελεύθερο ανταγωνισμό. Δεν είναι ζητούμενο. Υπάρχουν ήδη οι άνθρωποι. Υπάρχουν ήδη τεχνολογικά, ερευνητικά επιτεύγματα των δικών μας επιστημόνων, των δικών μας πανεπιστημιακών σχολών. Μ’ όλα τους τα προβλήματα.
Δεύτερον,  μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις είναι αυτές που έχουν την ευελιξία, που μπορούν πιο εύκολα να δημιουργηθούν και να περάσουν τέτοιες καινοτομίες στην παραγωγή, μόνες ή ως συμπαραγωγοί/υποκατασκευαστές μεγαλύτερων εταιρειών.
Έτσι οι ξένοι και δανειστές μας, δεν θα υφαρπάζουν τα καλύτερα μυαλά μας, δεν θα αιμορραγεί το Έθνος. Με τον τρόπο αυτό θα κρατήσουμε και θα αξιοποιήσουμε το πολυτιμότερο κεφάλαιο μας, κάνοντας πράγματα που οι άλλοι δεν κάνουν ή κάνοντας τα καλύτερα.
Και βέβαια, τρίτον, αναγκαίο ένα μακρόπνοο πλάνο, που θα πρέπει να ονομάσουμε Επιστροφή στη Γη. Την εγκαταλείψαμε, διακινδυνεύοντας την επιβίωση μας. Πέθαναν οι τρόποι της επιδότησης, της μονοκαλλιέργειας, τίγκα στα χημικά και στην εξάρτηση. Υπάρχουν όμως άλλοι τρόποι, κι όπου νομίζουμε πως δεν υπάρχουν, έχουμε τα επιστημονικά μυαλά για να τους βρουν. Ώστε να κάνουμε την γεωργία και την κτηνοτροφία μας σύγχρονη κι ανταγωνιστική, αναζωογονώντας την εγκατελειμμένη γη μας, δημιουργώντας πλήθος νέων θέσων εργασίας. Η τυποποίηση, οι νέες καλλιέργειες, οι νέοι τρόποι, συνέχεια της σοφίας των παλιών, που παροδικά διέκοψε η ληστρική και βλαπτική εξάντληση της γης, μπορούν να θρέψουν την χώρα και να εξάγουμε μοναδικά προϊόντα.
Η Πατρίδα δεν θα αναστηθεί με σοβιετικό κρατισμό αλλά ούτε και με τον κανόνα της επιβίωσης του ισχυρότερου στην νεοφιλελεύθερη κοινωνική ζούγκλα. Κοινή λογική χρειάζεται κι επένδυση στους ανθρώπους μας, στην παιδεία τους, στις ικανότητες και την δημιουργικότητα τους. Έξω διαπρέπουν. Ας τους φτιάξουμε τις συνθήκες να μείνουν και να διαπρέψουν και μέσα…

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου