Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Reuters: Η Ελλάδα θα τη “σκαπουλάρει”


Η Ελλάδα δεν πέρασε ακόμα την κρίσιμη φάση. Αλλά υπάρχει μια αξιόπιστη πορεία που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα ξανά στο φως του ήλιου. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει ο οικονομικός αναλυτής του Reuters Hugo Dixon, έπειτα από μια εβδομάδα στην χώρα μας και σχολιάζει:
Παρά το γεγονός ότι η οικονομία θα είναι χάλια το 2013, το επόμενο έτος θα πρέπει να είναι καλύτερη. Αλλά οι προοπτικές είναι εύθραυστες: η  πολιτική κρίση θα μπορούσε ακόμα να δείξει την άσχημη πλευρά της, η φοροδιαφυγή είναι διαδεδομένη και υπάρχει και ο κίνδυνος των εξωτερικών κλυδωνισμών.
Ας δούμε πρώτα τα καλά νέα. Η κυβέρνηση συνασπισμού του Αντώνη Σαμαρά τα πήγε πολύ καλά αφότου ήρθε στην εξουσία τον περασμένο Ιούνιο, μετά από μια περίοδο πολιτικού χάους, παρά το γεγονός ότι προωθεί εξαιρετικά αντιλαϊκά μέτρα. Η Νέα Δημοκρατία, το κεντροδεξιό κόμμα του Σαμαρά, έρχεται σώμα με σώμα στις δημοσκοπήσεις με τη ριζοσπαστική αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο Σαμαράς δεν έχει υποστεί την μειωμένη δημοτικότητα του Μαριάνο Ραχόι στην Ισπανία ή του Φρανσουά Ολάντ στη Γαλλία. Εξαιτίας της αποτελεσματικής κυβέρνησης Σαμαρά, σε μεγάλο βαθμό, η τρόικα ενέκρινε την περασμένη εβδομάδα την τελευταία έκθεση προόδου της Ελλάδας. Έτσι, περισσότερα κεφάλαια διάσωσης, τα οποία μέχρι στιγμής συνολικά ανέρχονται στα 200 δις ευρώ, θα εκταμιευθούν.
Η περσινή χρονιά ήταν τραυματική, καθώς φάνηκε ότι η Ελλάδα μπορεί να εγκαταλείψει το ευρώ και η συνεχιζόμενη λιτότητα να προκαλέσει συρρίκνωση της οικονομίας κατά 5% επιπλέον φέτος, φτάνοντας την συνολική μείωση σε περίπου 25%. Η ανεργία πιθανότατα θα ανέλθει σε περίπου 30 τοις εκατό. Αυτά είναι ζοφερά στοιχεία. Φαίνεται όμως πως η Αθήνα βαδίζει προς την επίτευξη «πρωτογενούς ισοζυγίου» αυτό το έτος. Με άλλα λόγια, δεν θα έχει έλλειμμα του προϋπολογισμού πριν από τις πληρωμές τόκων. Αυτό σημαίνει ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα πρέπει να εφαρμόσει ένα νέο γύρο λιτότητας το επόμενο έτος, έτσι ώστε και η οικονομία δεν θα πάει κόντρα στον άνεμο.
Εν τω μεταξύ, χρησιμοποιούνται έως και 50 δις ευρώ μετρητά για την ανακεφαλαιοποίηση των βιώσιμων τραπεζών και το κλείσιμο των μη βιώσιμων. Τα χρήματα αυτά έχουν στόχο να καλύψουν την τρύπα που άφησαν οι απότομες απώλειες των κρατικών ομολόγων και η χιονοστιβάδα των κακών δανείων του ιδιωτικού τομέα. Είναι τραγικό το ότι αυτή η επιχείρηση δεν έγινε κατά την έναρξη της κρίσης, καθώς το τραπεζικό σύστημα- ζόμπι έχει επιδεινώσει την ύφεση. Αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Η εξάρτηση των τραπεζών από τον Έκτακτο Μηχανισμό Ρευστότητας (ELA) από την Ελληνική κεντρική τράπεζα έχει επίσης μειωθεί. Είναι τώρα 22 δις ευρώ, κάτω από τη μέγιστη τιμή των περίπου 120 δις ευρώ. Το κόστος χρηματοδότησης των τραπεζών έχει πέσει, επιτρέποντάς τους θεωρητικά να περάσουν το όφελος στους πελάτες.
Άλλα 8,2 δις ευρώ από τα μετρητά της διάσωσης χρησιμοποιήθηκαν για να πληρώσουν τους λογαριασμούς της κυβέρνησης. Και πάλι, είναι τρομερό ότι αυτό δεν έγινε νωρίτερα. Η αποτυχία της Αθήνας να πληρώσει τους λογαριασμούς της έχει συνθλίψει πολλές επιχειρήσεις. Αλλά και πάλι, αν τα χρήματα που εκταμιεύθηκαν προχωρήσουν με ταχείς ρυθμούς, ο ιδιωτικός τομέας θα πάρει μια ανάσα.
Η προσπάθεια για βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, κυρίως μέσω του πολύ χαμηλότερου κόστους εργασίας, έχει τελικά αποδώσει. Αυτό είναι πιο ορατό στον τομέα του τουρισμού, ο οποίος αντιπροσωπεύει το 17% του ΑΕΠ. Τα έσοδα αναμένεται να αυξηθούν 9-10% φέτος, σύμφωνα με τη βιομηχανία.
Εάν η Αθήνα παραμείνει σταθερή, υπάρχει επίσης μια καλή πιθανότητα η ευρωζώνη να ελαφρύνει κι άλλο το φορτίο του χρέους της, το οποίο ανέρχεται σε περίπου 160% του ΑΕΠ, μειώνοντας τα επιτόκια και επιμηκύνοντας τις προθεσμίες λήξης των επίσημων δανείων. Αυτό αναφέρεται ρητά στην τελευταία έκθεση της τρόικας. Η ελάφρυνση του χρέους θα επιτρέψει στην Αθήνα να αποφύγει περαιτέρω δημοσιονομική πίεση.
Ωστόσο, δεν είναι όλες οι προοπτικές ρόδινες. Κατ’ αρχήν, η πολιτική κατάσταση παραμένει εύθραυστη. Ακόμη και αν ο κυβερνητικός συνασπισμός παραμείνει, οι εκλογές κατά πάσα πιθανότητα θα κηρυχθούν για τις αρχές του 2015 το αργότερο. Αυτό επειδή η Ελλάδα πρέπει να επιλέξει ένα νέο πρόεδρο και το σύνταγμα ορίζει ότι αν μια υπερ-πλειοψηφία βουλευτών δεν συμφωνήσει στον υποψήφιο – κάτι που φαίνεται πιθανό – θα πρέπει να κηρυχθούν εκλογές.
Πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι ο Σαμαράς θα μπορούσε να μπει στον πειρασμό να κηρύξει εκλογές νωρίτερα, ειδικά αν νομίζει ότι μπορεί να κερδίσει. Αλλά ένα τέτοιο παιχνίδι μπορεί να αποτύχει. Εν τω μεταξύ, μια κυβέρνηση υπό την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέα τριβή με την τρόικα και στη μείωση της εμπιστοσύνης των επιχειρήσεων.
Έτσι ο Σαμαράς δεν θα πρέπει να εφησυχάζει για τα οικονομικά της χώρας. Μπορεί η Αθήνα να πετυχαίνει τους στόχους του ελλείμματος, αλλά αυτό συμβαίνει επειδή οι δαπάνες είναι κάτω από το στόχο. Τα έσοδα είναι επίσης κάτω από το στόχο, μια συνέπεια της συνεχιζόμενης επαρκούς αποτυχίας όσον αφορά την πάταξη της φοροδιαφυγής. Κάτι τέτοιο είναι ζωτικής σημασίας, αν μη τι άλλο για να μην αυξηθούν περαιτέρω οι φόροι στους έντιμους πολίτες.
Γενικότερα, ο Σαμαράς δεν φαίνεται να κάνει αρκετά για την καταπολέμηση των ολιγοπωλιακών πρακτικών – ίσως επειδή το κόμμα του είναι στενά συνδεδεμένο με κάποιους από τους ολιγάρχες της χώρας. Η τρόικα θα έπρεπε να κάνει σαφές ότι η απελευθέρωση των αγορών είναι απαραίτητη για την ανταγωνιστικότητα στην Ελλάδα και η πρόοδος στο μέτωπο αυτό θα αποτελέσει βασικό παράγοντα για το αν θα υπάρξει περεταίρω ελάφρυνση.
Τέλος, υπάρχει ο κίνδυνος των εξωτερικών κλυδωνισμών. Η Αθήνα έχει μέχρι στιγμής αποφύγει «τη σφαίρα» από την Κύπρο, αφού τα υποκαταστήματα των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα αποκόπηκαν από το κούρεμα των καταθέσεων στη Λευκωσία. Ακόμα κι έτσι, το εμπόριο με την Κύπρο θα πέσει κατακόρυφα και η εμπιστοσύνη των ελλήνων καταθετών έχει κάπως κλονιστεί. Ο πραγματικός κίνδυνος θα ήταν αν η κρίση στην Κύπρο χειροτερεύσει σε βαθμό που η Λευκωσία θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει το ευρώ. Τότε, η αλυσιδωτή αντίδραση στην Ελλάδα θα είναι δυσκολότερο να αποφευχθεί. Κατόπιν τούτων, οι προοπτικές για την Ελλάδα φαίνονται πολύ καλύτερες από ό,τι ήταν εδώ και χρόνια. Η χώρα θα τα καταφέρει κατά πάσα πιθανότητα.

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ "ΜΑΤΩΜΕΝΗΣ ΦΡΑΟΥΛΑΣ". Ο ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΟΣ ΤΣΙΦΛΙΚΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΚΡΕΣ


http://www.makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=14997:-----q-q--------&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2 vaggelatos1

Ξεκίνησε πριν από τρείς δεκαετίες ως απλός φρουτέμπορος, για να μεταμορφωθεί στον μεγαλύτερο καλλιεργητή φράουλας στην Ελλάδα και σήμερα να κατηγορείται ως ηθικός αυτουργός στην απόπειρα ανθρωποκτονίας των αλλοδαπών εργατών στη Μανωλάδα.
Ο Νίκος Βαγγελάτος στα 57 του χρόνια διευθύνει μαζί με τους δύο γιους του μια γιγαντιαία εταιρεία που διακινεί στη χώρα μας το 50% από τις εισαγόμενες μπανάνες, παράγει σε 1.000 στρέμματα πάνω από 3.000 τόνους φράουλας και κάνει τζίρους εκατομμυρίων ευρώ. Από την άλλη, φέρεται να μην έχει πληρώσει τους αλλοδαπούς εργάτες και να βάζει επιστάτες-μπράβους με όπλα να τους τρομοκρατούν! Η ιστορία του ανθρώπου στα χωράφια του οποίου εργάζονται σε καθεστώς δουλείας οι αλλοδαποί δεν είναι συνηθισμένη.
Με έδρα την Αθήνα, παρουσία στην Ηλεία τα τελευταία πέντε χρόνια και εγκαταστάσεις σε πολλές περιοχές της χώρας κινδυνεύει να χάσει σε λίγες μέρες ό,τι έχτιζε για δεκαετίες.
Ο Νίκος Βαγγελάτος στα 57 του χρόνια διευθύνει μαζί με τους δύο γιους του μια γιγαντιαία ανώνυμη εταιρεία που έτεινε να γίνει μονοπώλιο στις μπανάνες και τις φράουλες, κάνοντας τζίρους εκατομμυρίων ευρώ
Oταν το 1985 ο Νίκος Βαγγελάτος αποφάσισε να απλώσει τα επαγγελματικά του φτερά έβαλε ενεργά στο παιχνίδι όλη την οικογένειά του. Με βάση τη λαχαναγορά του Ρέντη, άρχισε να επενδύει στην εισαγωγή μπανάνας από τη Λατινική Αμερική και στο χονδρεμπόριο πολλών φρούτων και λαχανικών. Οι δουλειές πάνε καλά και όταν στα τέλη της δεκαετίας του 2000 βλέπει τη δυναμική που αποκτά η καλλιέργεια φράουλας, κάνει επαγγελματική στροφή και αρχίζει να ασχολείται και μ' αυτό το αντικείμενο. Μάλιστα λόγω της καταγωγής του από τον Λάππα Αχαΐας, ξεκινάει να κατασκευάζει συσκευαστήριο στην περιοχή και πέντε σύγχρονους θαλάμους πρόψυξης και συντήρησης προκειμένου να εξάγει φράουλες σε όλο τον κόσμο. Ετσι, ουσιαστικά αρχίζει να νοικιάζει τα χωράφια με την καλλιέργεια της φράουλας.
Πέρυσι έσπειρε σε 650 στρέμματα τρεις ποικιλίες φράουλας και φέτος η καλλιέργεια άγγιξε τα 1.000 στρέμματα. Η παραγωγή ξεπερνά τους 3.000 τόνους. Αυτές οι τεράστιες ποσότητες καταλήγουν περίπου κατά 40% στα σούπερ μάρκετ της Ελλάδας, ενώ οι υπόλοιπες εξάγονται σε Ρωσία, Ιταλία, Ρουμανία, Μολδαβία, Εσθονία κ.α. Αν και το μεγαλύτερο κομμάτι των δραστηριοτήτων της επιχείρησης έχει να κάνει με την ευρύτερη περιοχή της Μανωλάδας, ο Νίκος Βαγγελάτος παραμένει ξένος για τους ντόπιους. Ζει στην Αθήνα, δεν κυκλοφορεί καν στην Ηλεία και η μοναδική ουσιαστικά συμμετοχή στα κοινά της περιοχής ήταν μια διαφήμιση που έβαλε στο γήπεδο της τοπικής ομάδας, της Δόξας Νέας Μανωλάδας.
Οι εικόνες με τους τραυματισμένους εργάτες έκαναν τον γύρο του κόσμου, ενώ τα μεγαλύτερα διεθνή δίκτυα σχολίαζαν το γεγονός κάνοντας λόγο για «συνθήκες σκλαβιάς»
Η Αγρια Δύση της φράουλας
Τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες δείχνουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο το τι πραγματικά συνέβαινε στους αγρούς της Ηλείας. Εικόνες που πραγματικά ντροπιάζουν τη χώρα και προκαλούν με την ωμότητα και τη σκληράδα τους. Οι παλικαράδες της Μανωλάδας πυροβόλησαν στο ψαχνό όταν τόλμησαν οι εργάτες της φράουλας να σηκώσουν κεφάλι και να ζητήσουν τα ψίχουλα που έπαιρναν για μεροκάματο. Αμέσως μετά το συμβάν το βράδυ της περασμένης Τετάρτης, η Αστυνομία συνέλαβε τον Νίκο Βαγγελάτο μέσα στα γραφεία της επιχείρησης, ενώ ύστερα από τρεις ημέρες κατάφεραν να περάσουν χειροπέδες και στους τρεις επιστάτες-μπράβους που σήκωσαν τα όπλα και παραλίγο να δολοφονήσουν τους ταλαιπωρημένους εργάτες από το Μπανγκλαντές, που δούλευαν σαν δούλοι στους αγρούς της Μανωλάδας.
Ο εργοδότης νοσηλεύεται στο νοσοκομείο αντιμετωπίζοντας προβλήματα υγείας. Ομως, στη μνήμη όλων των κατοίκων της περιοχής είναι ακόμη νωπά τα άγρια συμβάντα που σημειώθηκαν πέρυσι το καλοκαίρι. Εκεί, στα φραουλοχώραφα της Ηλείας, με κεντρικά πρόσωπα έναν από τους συλληφθέντες και έναν ταλαίπωρο αλλοδαπό.
Τον περασμένο Αύγουστο ένας 22χρονος Αιγύπτιος πήγε να παρακαλέσει για μια ακόμη φορά για τα δεδουλευμένα του. Για παραδειγματισμό, ο επιστάτης σφήνωσε το χέρι του εργάτη στην πόρτα του αυτοκινήτου και τον έσερνε στον κεντρικό δρόμο του χωριού σαν σκυλί.
Τι λέει η δικογραφία
Η δικογραφία που σχημάτισε το Τμήμα Ασφαλείας Αμαλιάδας τυλίγει σε μια κόλλα χαρτί τον 57χρονο επιχειρηματία. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά: «Απασχολούσε πληθώρα υπηκόων Μπανγκλαντές στις καλλιέργειες φράουλας που διατηρούσε, νομίμως και παρανόμως διαμενόντων στη χώρα. Είχε συμφωνήσει ημερήσια αποζημίωση 22 ευρώ εκμεταλλευόμενος τη χαμηλή οικονομική τους κατάσταση, καθυστερούσε την καταβολή των δεδουλευμένων τους επί μακρό χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα ορισμένοι την περασμένη Δευτέρα να σταματήσουν να δουλεύουν». Για το συμβάν, το διαβιβαστικό της Ασφάλειας αναφέρει χαρακτηριστικά: «Στις 2 το μεσημέρι της Τετάρτης μάζεψε τους επικεφαλής των εργατών στο γραφείο του στον Λάππα Αχαΐας και απείλησε, από κοινού με τους λοιπούς δράστες, με κίνδυνο της ζωής τους να αποχωρήσουν χωρίς αξίωση των δεδουλευμένων τους, εάν δεν πείθονταν να συνεχίσουν να εργάζονται. Στις 5, εκατό υπήκοοι Μπαγκλαντές συγκεντρώθηκαν στο σημείο σε μια τελευταία προσπάθεια να διεκδικήσουν την καταβολή των δεδουλευμένων τους.
Οι τρεις όμως συλληφθέντες, οπλισμένοι με καραμπίνες και πιστόλι, πυροβόλησαν, με αποτέλεσμα να τραυματίσουν 30 από αυτούς». Ο συνήγορος του 57χρονου κ. Σάκης Κότσιφας μιλώντας στο «ΘΕΜΑ» τονίζει πως «ο κ. Βαγγελάτος αρνείται τις κατηγορίες, δεν έχει καμία σχέση με τις αποδιδόμενες πράξεις, είναι αντίθετος με οποιαδήποτε μορφής βίας, και μάλιστα εις βάρος εργαζομένων, ενώ αυτό που πρέπει να διευκρινιστεί είναι ότι οι συγκεκριμένοι αλλοδαποί δεν ήταν υπάλληλοι του ίδιου αλλά εργάζονταν σε χωράφια των συγκατηγορουμένων του. Οι συγκατηγορούμενοι δεν ήταν επιστάτες του κ. Βαγγελάτου και δεν είχαν καμία σχέση μαζί του παρά μόνον τα προϊόντα από τις καλλιέργειές τους, όπως και πολλών άλλων καλλιεργητών, τα αγοράζει και ο κ. Βαγγελάτος. Το εάν οι καλλιεργητές, μεταξύ των οποίων και οι συγκατηγορούμενοί του, απασχολούν προσωπικό, αλλοδαπούς, ημεδαπούς, νόμιμους ή παράνομους, αυτό δεν αφορά τον κ. Βαγγελάτο, ούτε έχει καμία υποχρέωση απέναντι στους εργαζομένους που απασχολούν οι καλλιεργητές».
Reportaz: Δημήτρης Πόπωτας-Άρια Καλύβα

ΑΕΚ: Βουτιά στο κενό...- του Μιχάλη Τσόχου

http://www.gazzetta.gr/podosfairo/article/392554-boytia-sto-keno



Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει στο blog του στο gazzetta για την τελευταία παράσταση της ΑΕΚ στην φετινή Σούπερ Λίγκα και τον περήφανο τρόπο που επέλεξε για να πέσει...

Δεν το έκανε ούτε τώρα, την ύστατη ώρα. Δεν το έκανε ούτε την τελευταία στιγμή της στην μεγάλη κατηγορία. Δεν προσπάθησε να γαντζωθεί από το χείλος του γκρεμού, να ψάξει σχοινιά για να τραβηχτεί προς τα πάνω. Το πάλεψε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, και αυτή την τελευταία παρτίδα σωτηρίας επέλεξε να την παίξει μόνη της και στα ίσια.

Οταν είδε ότι δεν τα κατάφερε, δεν ζήτησε το χέρι κανενός για να την βοηθήσει. Γύρισε, είδε το κενό, πάνω από το χείλος του γκρεμού και βούτηξε. Μία τελευταία περήφανη βουτιά στο κενό, την ώρα που γύρω της άλλοι... γκρεμοτσακισμένοι, πούλησαν και την ψυχή τους στο διάολο για να τα καταφέρουν να γλιτώσουν.

Αυτοί γλίτωσαν, η ΑΕΚ έπεσε, άφησε όμως για κληρονομία τον τρόπο που έπεσε. Μία περήφανη, υπέροχη, βουτιά στο κενό. Μόνο που το κενό καταλήγει σε μία μεγάλη, βαθιά, γαλάζια θάλασσα. Η ΑΕΚ θα επιζήσει, θα επιβιώσει και θα επιστρέψει εκεί που ανήκει και όταν επιστρέψει θα έχει να καμαρώνει για ένα ακόμη πράγμα. Οτι όταν έπεσε, το έκανε περήφανα, με μια υπέροχη βουτιά στο κενό...

Μέχρι 12 δισ. ευρώ στην Ελλάδα, πριν μπει το καλοκαίρι


Την ερχόμενη Πέμπτη, εκτός απροόπτου, θα κατατεθεί με τη διαδικασία του κατ’ επείγοντος το πολυνομοσχέδιο που θα περιλαμβάνει όλα όσα συμφωνήθηκαν με την τρόικα. Δηλαδή φόρος στα ακίνητα με έκπτωση15%, απολύσεις στο δημόσιο, ρυθμίσεις για τα κόκκινα δάνεια και τις οφειλές και όλα τα άλλα προαπαιτούμενα.
Με την ολοκλήρωση αυτής της εκκρεμότητας θα ανοίξει ο δρόμος για την εκταμίευση όλων όσων μας χρωστούν οι δανειστές. Κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις θα μπορούσε η Ελλάδα να εισπράξει μέχρι το τέλος Μαΐου περί τα 12 δις ευρώ.
Φυσικά, για το πολυνομοσχέδιο θα υπάρξει πλήρης ενημέρωση των πολιτικών αρχηγών κι όχι σύσκεψη στο Μαξίμου, όπως ζήτησε το ΠΑΣΟΚ. Ο Γ. Στουρνάρας θα ενημερώσει για τις ρυθμίσεις ώστε αυτές να κατατεθούν και να ψηφιστούν άμεσα προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για πάρουμε τις δόσεις.
Η πρώτη είναι η «ξεχασμένη» δόση των 2,8 δις ευρώ που καθυστέρησε επειδή η διαπραγμάτευση τράβηξε πολύ. Το EuroWorking Group της 29ης Απριλίου θα δώσει το «οκ» και τα λεφτά θα έρθουν στην Ελλάδα τις πρώτες ημέρες του Μαΐου.
Αλλά τα περισσότερα λεφτά είναι αυτά που θα πρέπει να δοθούν μέχρι τις 20 Μαΐου και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα δοθεί μια διπλή δόση της τάξης των 7,4 δις ευρώ. Θα είναι 4,2 δις ευρώ κι επιπλέον 3,2 δις ευρώ. Η απόφαση θα ληφθεί στις 12-13 Μαΐου στο Eurogroup χωρίς κανένα θρίλερ. Άλλωστε στις 20 Μαΐου λήγουν ομόλογα 5,6 δις ευρώ που η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει.
Τέλος, ένα ποσό 1,8 δις ευρώ θα αποδεσμεύσει το ΔΝΤ το δεύτερο 15θήμερο του Μαΐου μετά τη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου. Επομένως, μέχρι το τέλος Μαΐου η κατάσταση θα κινηθεί ομαλά και «χαλαρά» για την κυβέρνηση. Από εκεί κι έπειτα, όμως, θα πρέπει να ετοιμάζεται για την επίσκεψη της τρόικας τον Ιούνιο εκεί όπου κατ’ αρχάς θα πρέπει να πείσει ότι κλείνει το χρηματοδοτικό κενό, ότι γίνονται οι απολύσεις στο δημόσιο κι ότι τα έσοδα πάνε καλά. Τότε θα θέσει και ζήτημα μείωσης του ΦΠΑ στην εστίαση για ένα εξάμηνο, πιλοτικά, ώστε και η τουριστική κίνηση να ενισχυθεί και η τρόικα να πειστεί ότι οι μειώσεις φόρων θα αυξήσουν την κατανάλωση.

AEK: Οι ιστορικές μνήμες δεν υποβιβάζονται... - του Γιώργου Χελάκη

http://www.sport-fm.gr/article/oi-istorikes-mnimes-den-upobibazodai/671038

Ο Γιώργος Χελάκης γράφει στο sport-fm.gr για την ΑΕΚ που αποτελεί ιστορικό συμβολισμό και δεν χάνεται ούτε με υποβιβασμό στη Β' Εθνική, ούτε με τη διάλυση μιας Ανώνυμης Εταιρείας


(Photo: Action Images).

Τώρα ας την αφήσουν επιτέλους ήσυχη. Αρκετά την κακοποίησαν μέτοχοι, πρόεδροι και μια μικρή μερίδα ανόητων οπαδών. Αρκετά ασέλγησαν πάνω της όσοι την βρήκαν εξαντλημένη ανήμπορη και της έδωσαν τη χαριστική βολή.

Όλοι οι κατά καιρούς σωτήρες ανεξάρτητα από τις προθέσεις τους το μόνο που κατάφεραν είναι κάθε χρόνο να τη φέρουν ένα βήμα πιο κοντά στην άβυσσο. Η ΑΕΚ έπεσε μέσα στα γήπεδα. Επεσε με το δικαίωμα να διαμαρτύρεται για καταδικαστικά σφυρίγματα διαιτητών αλλά με την περηφάνια ότι δεν ζήτησε και δεν της χάρισαν τίποτα.

Νομίζω ότι οι αντίπαλοί της που σώθηκαν την τελευταία στιγμή δεν μπορούν να μιλούν με τη δική της άνεση για περηφάνια... Η ΑΕΚ ζει το δράμα της αλλά δεν είναι το τελευταίο. Εφτασε σ' αυτή την κατάσταση εξαιτίας της οικονομικής ανέχειας. Στη Β' Εθνική θα κουβαλήσει όλα τα χρέη. Το ελληνικό δημόσιο ανέχτηκε να τη λεηλατούν, να την κατακλέβουν. Μόνο με τα κλεμμένα από τον Ψωμιάδη η ΑΕΚ θα ήταν όρθια, ζωντανή και ακμαία.

Λάθη, παραλείψεις και τραγικές επιλογές την έφτασαν στον υποβιβασμό. Οχι, δεν είναι ντροπή ένας υποβιβασμός. Ντροπή είναι όταν χάνεται ο σεβασμός. Η ΑΕΚ δεν είναι μια Ανώνυμη Ποδοσφαιρική Εταιρεία που διατηρεί επαγγελματική ομάδα. Είναι ιστορικός συμβολισμός που δεν χάνεται ούτε με υποβιβασμό στη Β' Εθνική ούτε με τη διάλυση μιας Ανώνυμης Εταιρείας που είχε το προνόμιο να εμπορεύεται το όνομα της.

Η ΑΕΚ έχει βαθιές καταβολές γιατί αντιπροσωπεύει ιστορικές μνήμες. Αυτές δεν γίνονται μετοχές και δεν μεταβιβάζονται σε μεγαλομετόχους. Ο κόσμος που δάκρυσε το βράδυ του υποβιβασμού είναι η τιμή και η περιουσία της. Είναι η εγγύηση για τη συνέχεια της. Οι αετοί θα μείνουν στον αέρα. Η ΑΕΚ δεν είναι ΑΦΜ...

Φορολογία και Πατριωτισμός (;) – η θεμελιώδης παρανόηση


Διόλου «αυτονόητα» ή «ηθικιστικά» ερωτήματα: υπάρχουν πατριώτες φοροφυγάδες; Είναι η έκτακτη φορολογική συνείδηση απαραίτητη προϋπόθεση πατριωτισμού; Το οικονομικό χρέος προς το κράτος ἠ η στιβαρή τοποθέτηση σε συγκεκριμένα θέματα σε καθιστούν «πατριώτη»;
Θυμήθηκα το πολυδιαβασμένο άρθρο του Akenaton, «Ποιος είναι ο Πατριώτης τελικά;». Εκεί σκιαγραφούνται δύο ακραίοι τύποι πολιτών, ένας ρητορικά υπερ-πατριώτης με ακραία λαμογιοσύνη περί τα φορολογικά και ένας πολίτης χωρίς τις «σωστές» θέσεις στα εθνικά θέματα, αλλά με έκτακτη φορολογική συνείδηση, ούτως ώστε να απαντηθεί το ερώτημα του άρθρου. Ας προσπαθήσουμε να εξετάσουμε το ερώτημα από μιαν άλλη οπτική γωνία, σε δύο άξονες:
1)  Πατριωτισμός και δεοντολογία
Το πρώτο ζήτημα είναι ότι το «δέον γενέσθαι», το τί οφείλει ο πολίτης να πράξει για την ορθή λειτουργία της συλλογικής μας συμβίωσης, δεν ταυτίζεται πάντοτε με τον πατριωτισμό, το τί είναι «πατριωτικό» και τί όχι. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο πατριώτης οφείλει να… μην πράττει το «δέον» – τουναντίον. Όμως πρόκειται για δύο διαφορετικά ζητήματα, για δύο διαφορετικές ιδιότητες.
Επί παραδείγματι, η τήρηση των νόμων ενός νομίμου καθεστώτος εμπίπτει σαφέστατα στο «δέον». Όμως, το εγχείρημα να ταυτισθεί αυτό με την έννοια του πατριωτισμού (προσοχή: ταυτισθεί! Όχι απλώς συσχετισθεί) είναι πολύ προβληματικό. Η υποθετική φράση «πατριωτισμός είναι να τηρείς τους νόμους» δεν αποδίδει το νόημα της λέξης… Έχουμε μάθει να συσχετίζουμε τον πατριωτισμό με τα ζητήματα και τις στιγμές αιχμής της συλλογικής μας πραγμάτωσης ως έθνους, με την ώρα και τα ζητήματα που θα αποφασίσεις «με ποιούς θα πας και ποιούς θα αφήσεις» – όχι με την βέλτιστη και συνεχιζόμενη διαχείριση της συλλογικής μας ευταξίας, για την οποία χρησιμοποιούμε άλλους όρους. Το ένα έχει να κάνει με το έθνος, την συλλογική μας ανάσα, το άλλο με το κράτος, την συλλογική μας συνύπαρξη. Το έθνος και το κράτος δεν ταυτίζονται…
Έτσι, θέτοντας ζητήματα δεοντολογίας ως ζητήματα πατριωτισμού και «μπερδεύοντας τις γραμμές», θέτοντας επιτακτικά το διλημματικό ερώτημα αν «είναι η φορολογική ενημερότητα πατριωτισμός», μπορεί να καταλήξεις σε συμπεράσματα εντελώς διαφορετικά από αυτά που στόχευες – και να προκαλέσεις, δια της επιτακτικότητας, την διαστρέβλωση της απάντησης «φορολογία και πατριωτισμός είναι διαφορετικά πράγματα» στο όλως προβληματικό «όχι, η φορολογική ενημερότητα δεν είναι πατριωτισμός»… Να δημιουργήσεις ένα νέο πρόβλημα εκ του μη όντος. Να ένας εύκολος τρόπος να ανοίξεις το κουτί της Πανδώρας!
2)  Φορολογία και «Κοινωνικό Συμβόλαιο»
Με το ερώτημα αν «πατριωτισμός είναι να τηρείς τους νόμους» μπαίνουμε στην έννοια του κοινωνικού συμβολαίου, η οποία είναι σύμφυτη με την έννοια του έθνους-κράτους όπως το γνωρίζουμε σήμερα – με την ρύθμιση των σχέσεων και των υποχρεώσεων των πολιτών και του κράτους τους. Προφανώς κάθε έθνος-κράτος, όπως το γνωρίζουμε σήμερα, δεν μπορεί παρά να θεμελιώνεται στο κοινωνικό συμβόλαιο, στο οποίο εμπεριέχεται και η ευθύνη και υποχρέωση του πολίτη για την φορολογική του ενημερότητα, για την συνεισφορά του στον κρατικό κορβανά. Όμως δεν πρέπει να λησμονούμε την θεμελιώδη διαφορά ανάμεσα στις κοινωνίες οι οποίες γέννησαν το κοινωνικό συμβόλαιο –και οι οποίες είχαν τις συγκεκριμένες ιστορικές ανάγκες και κοινωνικούς εθνισμούς που οδήγησαν στην δημιουργία του- και στις κοινωνίες οι οποίες το δέχθηκαν και το αντέγραψαν. Οι δεύτερες αξιοποιούν ένα ξένο όχημα, δημιουργημένο αλλού και για άλλους, και καλά κάνουν – αυτό όμως δεν αναιρεί την πολιτισμική διαφορετικότητα. Είναι είτε παράλογο είτε βεβιασμένο να αναμένει κανείς από τις δεύτερες κοινωνίες, όσες την εισήγαγαν απ’ έξω, να «αναπνέουν» την περί κοινωνικού συμβολαίου αντίληψη – να προκύπτει αυτή αβίαστα από τα τρίσβαθα της ύπαρξής τους, να ταυτίζεται με την περί πατριωτισμού αντίληψή του. Πατριωτισμός-Φορολογία λοιπόν, δύο μηδέν.
Ο κάθε Έλληνας έχει υπόρρητη συναίσθηση του γεγονότος ότι ο Ελληνισμός είναι μια υπόθεση πολύ ευρύτερη από το ελληνικό κράτος καθ’ αυτό – και αυτή η ευρύτητα δεν είναι μόνο χρονική. Ως εκ τούτου, η ταύτιση έθνους και κράτους (όπως και ένας «πατριωτισμός του κράτους» αποκλειστικά) του είναι ευτυχώς ξένη, εισάγεται στην Ελλάδα απ’ έξω, μόνο ως πραμάτεια ξενομανών ή αφελών.
Προσπαθώντας κανείς να υποχρεώσει τον Έλληνα όχι απλώς να δεχθεί την έννοια του «κοινωνικού συμβολαίου» -όπως ήδη και καλώς κάνει- αλλά να την ταυτίσει με την αγάπη του για το έθνος, να την καταπιεί με το ζόρι αμάσητη και να την θεωρήσει και δική του, γηγενή, διατρέχει τον κίνδυνο να… επιστραφεί το πακέτο στον αποστολέα!
Προσθέσθε σε όλο αυτό (α) την οθωμανική κληρονομιά της θεώρησης του κεντρικού (οθωμανικού τότε) κράτους ως ληστρικού, παρανόμου και ξένου, η οποία υποβοηθήθηκε από την έκτοτε δόμηση του νέου ελληνικού κράτους σε ξένες θεσμικές νόρμες, αποτρέποντας έκτοτε την βαθιά παγίωση της διαβεβαίωσης ότι «πλέον ζούμε σε ελεύθερο κράτος, δικό μας» – μην ξεχνάτε ότι ο λαός ονομάζει τους μεγάλους και έκτακτους φόρους «χαράτσια», κατά το οθωμανικό. Και (β) την επαναλαμβανόμενη και τεκμηριωμένη ανικανότητα του ελληνικού κράτους, νυν και αεί, να διοχετεύσει τα φορολογικά και λοιπά έσοδα στην υπηρεσία της κοινής μας συμβίωσης αντί να τα διαμοιράσει εν όλω ή εν μέρει σε νεοπροκρίτους και νεοκοτζαμπάσηδες και στην σίτιση κολλητών και αφισσοκολλητών, αθετώντας το κοινωνικό συμβόλαιο, το οποίο ύστερα επικαλείται όταν έρχεται ο κρατικός φοροεισπράκτορας. Το κράτος που όταν αποτυγχάνει οικτρά, μετακυλίει δια των φόρων την αποτυχία του στα γνωστά, συνήθη και δοκιμασμένα υποζύγια, εξοντώνοντάς τα. Εκρηκτικό μείγμα, το οποίο δεν οδηγεί ακριβώς στην ταύτιση πατριωτισμού και φορολογικής ενημερότητας…
Ας επιστρέψουμε στην αφορμή της συζήτησης, το άρθρο του Akenaton:
Κατά πρώτον, νομίζω είναι προφανές ότι ο Akenaton χρησιμοποίησε τους συγκεκριμένους τύπους ακριβώς ως ακραίο παράδειγμα φαινομενικής ασυνέπειας λόγων και πράξεων (ασυνέπειας και στην πρώτη και στην δεύτερη περίπτωση), και όχι βέβαια για να πει πως οι πολιτικά πατριώτες είναι συνήθως ηθικά διάτρητοι και κατά συρροήν φοροφυγάδες, ενώ οι εθνομηδενίζοντες και αδιαφορούντες συνήθως υποδείγματα φορολογουμένου πολίτη… Η μήνις πολλών προκλήθηκε ακριβώς από αυτήν την παρανόηση: χαθήκαμε στην μετάφραση.
Κατά δεύτερον, η συγκεκριμένη, σημερινή συγκυρία δημιουργεί όντως μία μισγάγκεια φορολογίας και πατριωτισμού, διότι από την επιτυχή συλλογή των φόρων κρίνονται πολλά, πάρα πολλά, και για το κράτος και για το έθνος. Όχι όμως και να συγχέουμε τις έννοιες για επικαιρικούς λόγους.
Ο Akenaton κλείνει το άρθρο του με το ερώτημα: «Ποιος είναι ο Πατριώτης και ποιος ο εχθρός της Πατρίδας τελικά;».
Πρώτον, «εχθρός της Πατρίδας» δεν είναι κανένας.
Δεύτερον, για να απαντήσω στο ερώτημα του Akenaton και… να γίνω εκνευριστικός: πιστεύω πως πατριώτης είναι όποιος δεν θέτει τέτοια διλήμματα…
Και τρίτον, για να κλείσουμε με μια νότα που θα χαροποιήσει τους φιλελευθέρους, με τους οποίους δεν ταυτίζομαι: διαπιστώνεις ότι το συγκεκριμένο κράτος έχει μια δυσκολία με την συλλογή των φόρων; Τότε διαμόρφωσε ένα κράτος που δεν θα χρειάζεται πολλούς φόρους, που δεν θα επιδίδεται στην φοροεκδοροσφαγή: ένα φιλελεύθερο κράτος! (Ή ένα κράτος-ομοσπονδία κοινοτήτων βασισμένο στα περίπου τρισχιλιετή μας πρότυπα, όπου η κάθε κοινότητα θα είναι αρμόδια για την συλλογή των φόρων, τον καθορισμό τους και την αξιοποίησή τους: ένα κράτος φιλελεύθερου κοινοτισμού με ελάχιστο κεντρικό κράτος, όπου θα ξαναζήσει το «φτιάξαμε σχολείο», «φτιάξαμε νοσοκομείο», «φτιάξαμε δρόμο»… αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία).
Γένοιτο!
Σωτήρης Μητραλέξης
ΥΓ: Χρειάζεται πάρα πολλά καντάρια εκούσιας παρανόησης για να θεωρηθεί ότι η παραπάνω άποψη δικαιολογεί ή απαλλάσσει την φοροδιαφυγή, ή ότι θεωρεί ασήμαντη την φορολογική ενημερότητα, την οποία περιέγραψε ως «το δέον». Ειδικά σήμερα, στην εξάλειψη της φοροδιαφυγής παίζεται μεταξύ άλλων η ίδια η μεσοπρόθεσμη ύπαρξη του ελληνικού κράτους. Όμως, η έννοια της φορολογίας συνεχίζει να μην είναι ταυτόσημη με την έννοια του πατριωτισμού, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που δεν είναι ταυτόσημη με τις λέξεις «γλάστρα», «τραμπάλα», «ελευθερία» ή «τεκμαίρω». Διαφορετικές έννοιες!
ΥΓ 2: Επειδή στο άρθρο του Akenaton αναφέρθηκε η θρησκευτικότητα ή, αντιθέτως, η εκκλησιαστική ευσέβεια του κατά συρροήν φοροδιαφεύγοντος ως τεκμήριο πατριωτικής ασυνέπειας, οφείλω να διατυπώσω την –κατά την εμήν δόξαν- ανάγκη αποσύνδεσης της θρησκευτικότητας ή, αντίθετα, της εκκλησιαστικής μετοχής και ευσέβειας από τον πατριωτισμό του καθενός. Η αντίληψη της χριστιανικής ορθοδοξίας ως ενός δεκανικιού και βοηθήματος της εθνικής συνείδησης, ως ενός χρησιμοθηρικά κατανοούμενου «άξονα συνοχής» ενός εθνοκρατικού συνόλου και ενός απαραίτητου αξεσουάρ του «καλού πατριώτη» προσβάλλει και υπονομεύει κατ’ αρχήν όσους προσπαθούν να ψηλαφήσουν στις ευχαριστιακές τους συνάξεις το πώς πατείται ο θάνατος θανάτω – τους χριστιανούς δηλαδή. Όσοι ζωντανοί του εκκλησιαστικού μας τρόπου οφείλουμε να αντισταθούμε σθεναρώς σε μια τέτοια αντίληψη, οπτική και νοοτροπία. Από ‘κει και πέρα, το να συμπορεύεται η εκκλησιαστική μετοχή κάποιου με την ανιδιοτελή φιλοπατρία του είναι ένα ευτυχές και φυσιολογικό γεγονός, όταν όμως αυτή η συμπόρευση γίνεται αιτούμενο και «προϋπόθεση», τότε προκύπτει πρόβλημα καίριας αλλοίωσης της εκκλησιαστικής ευσέβειας και αυτή καταλήγει ένα ακόμα εμπόρευμα για το πολιτικό παζάρι.

ΑΕΚ - του Βασίλη Σαμπράκου

http://www.gazzetta.gr/aek/article/392556-aek



Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για μια ομάδα που έδωσε τον αγώνα της στο τερέν και έπεσε μαχόμενη, σαν ΑΕΚ και όχι σαν αυτό που την κατάντησαν αυτοί που τη διοίκησαν.



Αν ήταν να γίνει, είναι καλύτερα για την ΑΕΚ που έγινε έτσι. Καλύτερα που έδωσε τη μάχη στο τερέν, με όλες της τις δυνάμεις και όποια ποιότητα της είχε απομείνει. Καλύτερα που έπεσε μαχόμενη στο τερέν, με παιδιά που μπορεί να μην είχαν την ποιότητα που ιστορικά αξίζει στην ΑΕΚ αλλά είχαν το φιλότιμο να παλέψουν μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο τις ελάχιστες πιθανότητες που είχε ο σύλλογος για να παραμείνει στην κατηγορία. Καλύτερα για την ΑΕΚ που στο τελευταίο της ματς στην κατηγορία αποφάσισε η μπάλα και όχι ένας διοικητικός υπάλληλος μιας λίγκας ή μιας ομοσπονδίας που σήκωσε ή δεν σήκωσε το κινητό, που διάβασε ή δεν διάβασε το sms. Στις μεγάλες ομάδες, που κάθε τους στιγμή είναι μεγάλη ιστορία, αξίζει οι σελίδες να γράφονται στους αγωνιστικούς χώρους, όχι στις αίθουσες και τους διαδρόμους. Και σ' αυτό η ΑΕΚ διέφερε, ή συνήθως προσπαθούσε να διαφέρει.

Η ΑΕΚ δεν έπεσε στο Περιστέρι. Αυτή όμως, η τελευταία της μάχη, ήταν περήφανη. Αγωνιστικά η ΑΕΚ είχε πάψει μήνες τώρα να θυμίζει ΑΕΚ, ήταν σκιά του κακού εαυτού της. Ποιοτικά έχει πάρα πολλούς μήνες να θυμίσει ΑΕΚ. Το πνεύμα και το κουράγιο της στο Περιστέρι όμως ήταν ΑΕΚ. Οπως και το κλάμα των ποδοσφαιριστών και των λοιπών ανθρώπων της. Οπως και το ανάστημα του προπονητή της.
Είναι πάρα πολύ νωρίς για να μιλήσει κανείς για το μέλλον της ΑΕΚ και τις προοπτικές της να επιστρέψει στις υψηλότερες θέσεις της πρώτης κατηγορίας. Κανείς, απολύτως κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα γι' αυτήν. Ελάχιστοι έχουν γνώση και αντίληψη της κατάστασης και, κυρίως αυτού, του καλού της ΑΕΚ.

Δεν έχει απολύτως κανένα νόημα πλέον η κουβέντα σχετικά με τα τελευταία λάθη, από το περασμένο καλοκαίρι μέχρι και προ μηνών, αυτά που καθόρισαν τη φετινή μοίρα της ΑΕΚ. Νόημα για την ΑΕΚ πλέον έχει μόνο η κουβέντα της επόμενης ημέρας, της επιστροφής της. Οχι της επιστροφής της στην Superleague. Της επιστροφής, αγωνιστικά και εταιρικά, στο μέγεθός της.

Δεν έχω ιδέα αν υπάρχει ή όχι άνθρωπος με την ικανότητα να εμπνεύσει τους πολλούς που θα ξαναφέρουν την ΑΕΚ στα μέτρα της. Μέχρι σήμερα, εδώ και περίπου 5 χρόνια, δεν υπήρξε ουδείς, διότι υπήρχαν ένα σωρό εμπόδια και δικαιολογίες. Πλέον, μετά το ιστορικό σοκ του υποβιβασμού, οι συνθήκες και οι προϋποθέσεις είναι ευμετάβλητες. Ολα γίνονται. Τα πάντα μπορούν να γίνουν. Αρκεί να εμφανιστούν αυτός ή αυτοί που θα έχουν το όραμα, θα παρουσιάσουν το σχέδιο και θα εμπνεύσουν την πλατιά μάζα των ΑΕΚτσήδων για να ακολουθήσει.

Η ΑΕΚ δεν το έχει ξαναζήσει όλο αυτό. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο για να της δείξει το μέλλον, να της δείξει τον δρόμο. Η ΑΕΚ δεν ξέρει τι πρέπει να κάνει, επειδή δεν υπάρχει αυτός που έχει το σχέδιο, το όραμα, τις προθέσεις και την δύναμη για να επιχειρήσει την επανεκκίνησή της. Κι αυτό είναι το πρόβλημα που πρέπει να λύσει. Διαφορετικά αυτό που γράφτηκε στο Περιστέρι δεν θα είναι το τέλος. Θα είναι η αρχή του πιο μαύρου κεφαλαίου στην ιστορία της.

Ακούω και διαβάζω διάφορα περί μιας ΑΕΚ που τάχα μικραίνει. Τα μάτια και τα μυαλά μικραίνουν. Η ΑΕΚ δεν μπορεί να μικρύνει, όπως και κανένας άλλος σύλλογος του βεληνεκούς, της ιστορίας, των καταβολών και του πλήθους των υποστηρικτών της. Η εταιρεία μικραίνει. Αν όμως εμφανιστεί το επιχειρηματικό σχέδιο και αυτός ή αυτοί που θα το εφαρμόσουν, η προοπτική της ΠΑΕ, και μαζί της ΑΕΚ, θα αλλάξει σε μια στιγμή.

Το Μουσικό Σχολείο Αγρινίου τιμά το πρόσωπο της Θεομήτορος (ΔΕΥΤΕΡΑ 22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013, 8.00 μ.μ)


http://www.agrinionews.gr/%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%B1%CE%B3%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%AC-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%81/

Το Μουσικό Σχολείο Αγρινίου τιμά το πρόσωπο της Θεομήτορος ενόψει του Θείου Πάθους και διοργανώνει εκδήλωση, τη ΔΕΥΤΕΡΑ 22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013, στις 8.00 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου. Στην εκδήλωση θα παρουσιαστούν οι θεματικές ενότητες του πολιτιστικού προγράμματος που εκπόνησαν οι μαθητές της Β΄ τάξης Λυκείου «Ωδή στην Παναγία των Ελλήνων», κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στη ξεχωριστή θέση της Θεομήτορος στο βυζαντινό κόσμο, στη λογοτεχνία, στη νεοελληνική και στη δημώδη παραδοσιακή ποίηση, στη θέση της Παναγίας στην ιστορική συνείδηση των νεοελλήνων και στην παρουσίαση της μορφής Της από Ευρωπαίους ζωγράφους.
Το θεωρητικό μέρος θα διανθιστεί με βυζαντινούς ύμνους, με τραγούδια της παραδοσιακής ποίησης, που θα αποδώσουν οι μαθητές της Β΄ Λυκείου και με μελοποιημένα ποιήματα που αναφέρονται στην ηλιόκαλλη μορφή της Παρθένου, αποδομένα από το μουσικό σύνολο «Κόσμος». Υπεύθυνος για τη διδασκαλία των ύμνων και των παραδοσιακών τραγουδιών είναι ο καθηγητής κ. Μαστροσπύρος Αριστόβουλος και για τη διδασκαλία και την απόδοση των μελοποιημένων ποιημάτων υπεύθυνη η καθηγήτρια κ. Γρέντζελου Ευγενία.
Τη γενική επιμέλεια της εκδήλωσης έχουν οι καθηγήτριες Κουτρολού Ελένη και Μπεκούλη Ευδοξία.

Παναιτωλικός: Νίκη ανόδου στην Φυλή! (3-1 τον Θρασύβουλο)

http://www.agriniopress.gr/?p=14514

Καθιερώνεται στην πρώτη τριάδα του πρωταθλήματος ο Παναιτωλικός μετά την νίκη του στην Φυλή επί Θρασύβουλου (1-3) και βλέπει να πλησιάζει στον στόχο του .

Βασικό του όπλο σε ένα ακομη ματς ήταν η δυνατή του επίθεση, η οποία είναι με διαφορά η καλύτερη στην κατηγορία , με κύριο εκφραστή τον Μιλαν Μπογιοβιτς που ο Παναιτωλικός στο πρόσωπο του δείχνει να έχει βρει πραγματικά ένα σπουδαίο λαχείο.

Οι φιλοξενούμενοι ήταν καλύτεροι με την έναρξη του αγώνα και προηγήθηκαν σχετικά νωρίς μόλις στο 5΄ με εύστοχο κτύπημα πέναλτι του Μπόγιοβιτς. Ο Θρασύβουλος σιγά –σιγά ανέβασε την απόδοση του και έφτασε στην ισοφάριση με γκολ του Βασιλείου στο 30΄ με εντυπωσιακό σουτ . Λίγο νωρίτερα ο Στεφανάκος είχε δυο καλές επεμβάσεις σε ισάριθμα φάουλ των γηπεδούχων . Στο 37΄οι παίκτες του Μάκη Χαβου πήραν ξανά προβάδισμα στο σκορ όταν ο Μουμιν εκτέλεσε κόρνερ και ο Κούσας με προβολή έκανε το 1-2 παρά τις διαμαρτυρίες των γηπεδούχων ότι η μπάλα δεν πέρασε την γραμμή.

Στην έναρξη της επανάληψης ο Καμαρά είχε πολύ μεγάλη ευκαιρία να τελειώσει το ματς στο 47΄, αλλά ο Μπογιοβιτς στο 64΄ με τέλειο πλασέ (1-3) έβαλε τέλος στην αγωνία των πολυάριθμων οπαδών του που ήταν στο γήπεδο.

Πολύ καλή η επανεμφάνιση του Μιχάλη Μπακάκη στην αρχική 11αδα του Παναιτωλικού που έδειξε πως θα έχει

σημαντικό ρόλο όχι μόνο φέτος ,αλλά και την νέα περίοδο στην ομάδα στην μεγάλη κατηγορία.



Η νίκη της Αγρινιωτικης ομάδας έρχεται σε ένα καθοριστικό σημείο του πρωταθλήματος 6 αγωνιστικές πριν το φινάλε του μαραθωνίου της football league και πλέον ανήκει στα μεγάλα φαβορί για την απευθείας άνοδο.

Η νίκη των φιλοξενούμενων παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις αν αναλογιστούμε τις πολλές απουσίες βασικών παικτών που είχε η ομάδα του Αγρινίου .

Ο βασικός στόχος πλέον είναι να νικήσει την Τέταρτη στο Αγρίνιο την αποδεκατισμένη Νίκη Βόλου και να κρατήσει την θέση του στην βαθμολόγια . Ακολουθεί μια μακρά περίοδος χωρίς αγωνιστική δράση για τον Παναιτωλικό , αφού έχει το ρεπό του και στην συνέχεια υπάρχει η διακοπή του Πάσχα.

Στον Παναιτωλικό θεωρούν και πιστεύουν ότι με βάση το υπόλοιπο πρόγραμμα του πρωταθλήματος στην ομάδα θα φτάσουν άλλες τέσσερεις νίκες μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος για να τερματίσουν στις τρεις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας, αρχής γινόμενης από την ερχόμενη Τέταρτη.

Η ανοδική πορεία για τους κυανοκιτρινους συνεχίζεται και έφτασαν αισίως τα 13 ματς χωρίς ήττα στο πρωτάθλημα.

ΠΡΑΞΕΙΣ ΔΡΑΜΑΤΟΣ: ΑΕΚ (από έναν φίλο του Ολυμπιακού)


http://olympia.gr/2013/04/22/%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%83-%CE%B4%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%83/

20130422-074459.jpg
ΣΗΜΕΡΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΕΚ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΟΒΙΒΑΣΜΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ. ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΕΓΙΝΕ ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΙΟ ΦΤΩΧΟ ΜΕ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΤΡΙΖΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΕΚ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΥΛΩΝΕΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΟΥ.
ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΑΣ ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΟΥΝ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥΣ, ΑΣ ΔΟΥΝ ΤΙ ΔΕΝ ΕΠΡΑΞΑΝ ΟΤΑΝ ΕΠΡΕΠΕ ΚΑΙ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΑΣ ΚΟΙΤΑΞΟΥΝ ΚΑΤΑΜΟΥΤΡΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΑΕΚ ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ ΤΟΝ ΕΝΕΠΑΙΞΑΝ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥ ΒΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΟΛΥ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠ’ ΑΥΤΟ.
Ο ΜΟΝΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΕΚ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ 
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ.
ΕΓΩ ΣΑΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΚΤΗΣΕ Η ΟΜΑΔΑ ΜΟΥ. ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΟΜΩΣ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΑΝ ΑΥΤΟ ΓΙΝΟΤΑΝ ΜΕ ΔΥΝΑΤΟΥΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΠΕΡΙΠΑΤΟ. ΕΙΜΑΙ ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΚΑΘΩΣ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΝΑ ΥΠΟΣΤΕΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΡΚΤΟΣ.
ΤΕΤΟΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΣΦΑΛΩΣ ΒΑΘΑΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΑΛΛΑ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΣΤΟΥΜΕ ΑΠ’ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΤΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ. ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ, ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΠΕΡΝΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΔΙΑ ΠΕΡΙΠΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΗ.
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΣΥΜΠΡΑΞΟΥΜΕ, ΠΟΛΙΤΕΙΑ,ΟΜΑΔΕΣ, ΦΙΛΑΘΛΟΙ, ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΠΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΤΑΦΙΑΣΜΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΜΙΑ ΜΑΥΡΗ ΣΕΛΙΔΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
ΣΗΜΕΡΑ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΜΙΑ ΜΑΥΡΗ ΣΕΛΙΔΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΣΦΑΙΡΟΥ.
ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ
Αναγνώστης

Αποκαλυψη Για ΣΚΟΡΠΙΟ και Ωναση


http://olympia.gr/2013/04/22/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%81%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%BA-%CF%89%CE%BD%CE%B1%CF%83%CE%B7/

Επειδή δεν θα τα πουν σε κανενα καναλι να σας αναφερω οτι η Χριστινα Ωναση κερδισε την μάχη με τους “νόμους” και καταφερε τελικα να πουλησει το νησι σκορπιος, παρα τα πολλά εμπόδια που προσπάθησε να βάλει ο Παππούς της πάνω στη διαθήκη.
Πως το κατάφερε; Μα λόγο μνημονίου. Η χωρα έχασε την κυριαρχία της και ετσι οι δικηγόροι της κατάφεραν να ξεπεράσουν τα όποια εμπόδια υπήρχαν στην πώληση της.
Αυτα γιαυτούς που νομίζουν οτι θα έρθουν καλύτερες μέρες….!

Πέτρος Μ.

Το συγκλονιστικό βιβλίο του Νίκου Χασαπόπουλου για την Χρυσή Αυγή> Η Ιστορία, τα Πρόσωπα και η Αλήθεια


http://www.kourdistoportocali.com/articles/20427.htm

Τι είναι η Χρυσή Αυγή; Ένα κόμμα-κομήτης; Ένα ιδεολογικό κίνημα; Ένα πολιτικό μόρφωμα που μεταλλάσσεται ως χαμαιλέων ανάλογα με τη συγκυρία; Δεν θα μπορέσει να καταλάβει κανείς ακριβώς τι είναι η Χρυσή Αυγή αν δεν δει την πορεία της. Πώς ξεκίνησε, πώς διαμορφώθηκε, ποιες ήταν οι ιδεολογικές της αρχές, ποια τα πολιτικά μοντέλα που πρέσβευε.
Στο χρονικό που καταγράφεται στο βιβλίο παρακολουθείται η ιστορία της Χρυσής Αυγής με επίκεντρο τον αρχηγό της Νίκο Μιχαλολιάκο και τις ιδεολογικές και πολιτικές του καταβολές αλλά και τις κατά καιρούς αλλαγές του προσωπείου του. Καταγράφονται και οι πορείες προσώπων που όλα αυτά τα χρόνια συμπορεύτηκαν με τον Νίκο Μιχαλολιάκο χωρίς ποτέ να αμφισβητηθεί ότι παραμένει ο ιδεολογικός και πολιτικός αρχηγός της παράταξης. Το τελευταίο διάστημα η Χρυσή Αυγή μετά την αύξηση του εκλογικού της ποσοστού προσπαθεί να κρύψει βασικά στοιχεία της πολιτικής της πρότασης και των πιστεύω της. Πολλά από τα στοιχεία που παρατίθενται, ομιλίες, διαλέξεις, μπροσούρες, άρθρα από τα περιοδικά της Χρυσής Αυγής, φανερώνουν τις πραγματικές ιδεολογικές και πολιτικές της προθέσεις.
Ο κοινοβουλευτικός μανδύας που φόρεσε η Χρυσή Αυγή τα τελευταία χρόνια είναι πολύ στενός για να κρύψει το αληθινό της πρόσωπο, το οποίο προσπαθεί να αποκαλύψει το συγκεκριμένο βιβλίο.

ΤΕΛΟΣ Ο ΜΠΕΡΣΑΝΙ, ΧΑΟΣ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ!


http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=11786:2013-04-21-19-48-08&catid=37:di-evropi&Itemid=172
E-mail
alt

ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ ΓΚΡΙΛΟ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!
ΚΩΜΩΔΙΑ Η ΕΚΛΟΓΗ ΝΑΠΟΛΙΤΑΝΟ ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΙΑ!
Στο χάος στροβιλίζεται η διασπασμένη ιταλικήΚεντροαριστερά μετά τη δραματική προεδρική εκλογή που κινήθηκε σχεδόν στη σφαίρα του φανταστικού με τον Τζόρτζιο Ναπολιτάνο να διαδέχεται... τον Τζόρζιο Ναπολιτάνο, τον Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι να «πεθαίνει» πολιτικά με δάκρυα στα μάτια, τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι να πανηγυρίζει άλλη μία νίκη και τον Μπέπε Γκρίλο να γεμίζει τους δρόμους της Ρώμης καταγγέλλοντας «πραξικόπημα»...
Έχοντας δηλώσει με κάθε δυνατό τρόπο πως δεν τίθεται θέματα παραμονής του στην προεδρία της Ιταλικής Δημοκρατίας, ο Τζόρτζιο Ναπολιτάνο αναγκάστηκε τελικώς στα 87 του χρόνια να αναλάβει να εγγυηθεί εκ νέου την πολιτική σταθερότητα μετά το ολοκληρωτικό χάος, στο οποίο βυθίστηκε η διαδικασία της διαδοχής του.
Αν και οι 738 ψήφοι που απέσπασε στο σύνολο των 1.070 εκλεκτόρων αποτελούν απόδειξη του σεβασμού που χαίρει μεταξύ των πολιτικών κομμάτων, η επανεκλογή του Τζόρτζιο Ναπολιτάνο αποτελεί αμφιλεγόμενη λύση που καταδεικνύει τις τεράστιες δυσκολίες των παραδοσιακών κομμάτων να προσαρμοστούν στη νέα οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα.
Η επανεκλογή Ναπολιτάνο «δεν είναι ένδειξη υγείας του πολιτικού συστήματος, ακόμη και εάν οι συνέπειες μπορεί να είναι θετικές . Το πολιτικό σύστημα δεν είναι πλέον σε θέση να παράγει μία σταθερή κυβέρνηση. Το κοινοβουλευτικό σύστημα έχει σπάσει και δεν κατορθώνει από μόνο του να επιδιορθωθεί» σημειώνει ο πολιτικός σχολιαστής Αντόνιο Πολίτο.
Ο Τζόρτζιο Ναπολιτάνο είναι ο πρώτος πρόεδρος στην ιστορία της Ιταλικής Δημοκρατίας που αναλαμβάνει δεύτερη θητεία. Παρέμεινε στο Κυρηνάλιο Μέγαρο «από αίσθημα ευθύνης προς το έθνος», και με το βλέμμα στην επικείμενη διαδικασία συγκρότησης κυβέρνησης τόνισε ότι αναμένει από τα πολιτικά κόμματα -που τον πίεσαν μέχρις εσχάτων να παραμείνει στο Κυρηνάλιο- να επιδείξουν τώρα το «ανάλογο αίσθημα ευθύνης».
Προς κυβέρνηση του προέδρου
Η ορκωμοσία Ναπολιτάνο θα λάβει χώρα τη Δευτέρα και έως την Τετάρτη αναμένεται να αναθέσει νέα εντολή για το σχηματισμό κυβέρνησης -μία κυβέρνηση ειδικού σκοπού ή «κυβέρνηση του προέδρου», όπως λέγεται, καλούμενη να κάνει πράξη τις εισηγήσεις της «επιτροπής σοφών».
Ένας μεγάλος συνασπισμός είναι πλέον πιθανός (αν και υπάρχουν αντιστάσεις εντός της διασπασμένης κεντροαριστεράς) και θα παραμένει «εν ζωή» τουλάχιστον μέχρι να περάσει καίριες μεταρρυθμίσεις, περιλαμβανομένης της αλλαγής του εκλογικού νόμου.
Εάν τα πολιτικά κόμματα δεν κατορθώσουν και πάλι να καταλήξουν σε συμφωνία, ο Τζόρτζιο Ναπολιτάνο θα αναγκαστεί να διαλύσει τη Βουλή και να προκηρύξει νέες εκλογές, αν και κατά τους αναλυτές είναι απίθανη σε αυτή τη φάση μία άμεση επιστροφή στις κάλπες, δεδομένου ότι εκτιμάται πως θα υπήρχε ξανά αδιέξοδο χωρίς να έχει προηγηθεί αλλαγή του «παραμορφωτικού» εκλογικού νόμου, του περίφημου Porcellum.
Η διαφορά όμως είναι ότι η μπερλουσκονική δεξιά θα ήταν αυτή τη φορά η νικήτρια, όπως συμφωνούν πολιτικοί αναλυτές και οι δημοσκοπήσεις στην Ιταλία. Και αυτό ως αποτέλεσμα του χάους, των διαιρέσεων και των «ασυγχώρητων λαθών που έκανε από την αρχή έως το τέλος της παρτίδας» ο Μπερσάνι, όπως σημειώνει σε ανάλυσή του το περιοδικό Panorama.
Μπορούσε να είναι ο πρώτος γραμματέας του παλαιού Pci που εξελέγη δημοκρατικά πρωθυπουργός, αντίθετα όμως περνά στην ιταλική ιστορία ως ο πρώτος γραμματέας κόμματος που νίκησε (παρόλο που επρόκειτο για... ψευδαίσθηση) στις εκλογές και παραιτήθηκε ούτε δύο μήνες μετά.
Η εντολή σε Τζουλιάνο Αμάτο ή Ενρίκο Λέτα;
Tα επικρατέστερα πρόσωπα για την ανάθεση της εντολής σχηματισμού κυβέρνησης είναι σύμφωνα με τα ιταλικά ειδησεογραφικά μέσα ο σοσιαλιστής πρώην πρωθυπουργός Τζουλιάνο Αμάτο και ο δεύτερος γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος Ενρίκο Λέτα.
Γίνονται, επίσης, υποθέσεις για τον Μάσιμο Ντ' Αλέμα στο υπουργό Εξωτερικών και τον Μάριο Μόντι στον υπουργείο Οικονομικών της Ιταλίας. Και εφόσον προχωρήσει πλέον ο μεγάλος συνασπισμός θεωρείται πολύ πιθανό ότι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης θα αναλάβει στέλεχος της κεντροδεξιάς, ενδεχομένως ο ίδιος ο γραμματέας του Λαού της Ελευθερίας (Pdl) Αντζελίνο Αλφάνο.
Ο Ενρίκο Λέτα δεν έχει παραιτηθεί από τη θέση του στο Δημοκρατικό Κόμμα παρά τις σχετικές πληροφορίες που υπήρξαν.
Ρήγμα, αποστάτες και πολιτικός θάνατος Μπερσάνι
Η διαδικασία της προεκλογικής εκλογής εξελίχθηκε σε πραγματικό «Βατερλώ» για τον Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι. Πρώτα ρίσκαρε ρήγμα εντός της Κεντροαριστεράς με τη διχαστική υποψηφιότητα του πρώην προέδρου της Γερουσίας Φράνκο Μαρίνι (αποτέλεσμα συμφωνίας με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι). Και έχασε.
Μόλις ένα 24ωρο αφότου βεβαίωνε πως αναζητά πρόεδρο κοινής αποδοχής στράφηκε στον Ρομάνο Πρόντι, το χειρότερο όνομα που μπορούσε να ακούσει ο Μπερλουσκόνι, για να καταγγελθεί δριμύτατα από τη δεξιά παράταξη ότι απομακρύνεται από τη συμφωνία για πρόεδρο όλων των Ιταλών.
Τον Ρομάνο Πρόντι δεν στήριζε κανένας. Ούτε ο Μπέπε Γκρίλο, ούτε ο Μάριο Μόντι, ούτε φυσικά η μπερλουσκονική δεξιά και η Λέγκα του Βορρά. Και ο Μπερσάνι είδε την υποψηφιότητα Πρόντι να «καίγεται», και πάλι εκ των έσω. Εκατό βουλευτές της κεντροαριστεράς έσπασαν την κομματική γραμμή και ο Πρόντι δεν εξελέγη ούτε καν με την απλή πλειοψηφία που απαιτείται για την εκλογή προέδρου στον τέταρτο γύρο.
Ο Μπερσάνι ήταν ήδη πολιτικά «νεκρός». Η επίσημη παραίτηση ήλθε μετά την επανεκλογή Ναπολιτάνο και αφού ο φωτογραφικός φακός τον είχε καταγράψει να δακρύζει εντός της Βουλής από το άγχος και την πίεση των ημερών αφού πλέον είχαν ακουστεί τα 738 «ναι» για τον 87χρονο Πρόεδρο. Φωτογραφίες που αντιπαραβάλλονταν με τα γέλια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι όταν «καιγόταν» η υποψηφιότητα Πρόντι στη Βουλή από τους «αντάρτες» των Δημοκρατικών...
Μετά την παραίτηση Μπερσάνι και της ηγετικής ομάδας (παραιτήθηκε και η πρόεδρος Ρόζι Μπίντι) το Δημοκρατικό Κόμμα οδεύει σε έκτακτο συνέδριο, πιθανώς το Σεπτέμβριο.
Ο 38χρονος δήμαρχος της Φλωρεντίας Ματέο Ρέντσι, βασικός εσωκομματικός αντίπαλος του Μπερσάνι, είναι γνωστό πως διεκδικεί την ηγεσία αν και επί του παρόντος τηρεί στάση αναμονής. Δείχνει έως και έκπληκτος για τις εξελίξεις παρόλο που οι υποστηρικτές του ούτε τον Φράνκο Μαρίνι ψήφισαν, ούτε τον Ρομάνο Πρόντι...
Στους «αποστάτες» ήταν και ο μικρός εταίρος της Κεντροαριστεράς, το κόμμα Αριστερά και Ελευθερία (Sel) του Νίκι Βέντολα, που στήριξε τον υποψήφιο του Κινήματος 5 Αστέρων, καθηγητή Νομικής Στέφανο Ροντοτά. Η συμμαχία με το Δημοκρατικό Κόμμα έχει επίσης «πεθάνει».
Όσο για τις εξελίξεις στους κόλπους των ίδιων των Δημοκρατικών εκφράζονται φόβοι ακόμη και για διάσπαση σε τρεις πολιτικές δυνάμεις -κεντρώα, σοσιαλδημορατική και αριστερή. Μεγάλη προβολή στα ιταλικά μέσα έχει το σχόλιο του πρώην προέδρου της Γερουσίας Φράνκο Μαρίνι: «Συνέβησαν χυδαία και άδικα πράγματα. Το κόμμα έχασε όλη του την αξιοπιστία και πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να την ξαναβρεί».
Κατακλύζουν τη Ρώμη οι Γκριλίνι
Μεγάλος φόβος των Δημοκρατικών είναι να μετακινηθούν απογοητευμένοι ψηφοφόροι τους προς τον Μπέπε Γκρίλο, ο οποίος αντέδρασε στην επανεκλογή Ναπολιτάνο βγάζοντας τους Γκριλίνι στους δρόμους και το Σάββατο και την Κυριακή, και καταγγέλλοντας πραξικόπημα. Η δήλωση προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων, με τον ίδιο τον Στέφανο Ροντοτά να αποστασιοποιείται.
Ο Γκρίλο την Κυριακή επανήλθε... μετριάζοντας τη δήλωση σε «πονηρό μικρό πραξικόπημα» με στόχο να «σωθεί» ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Το Δημοκρατικό Κόμμα «μάς ζήτησε ψήφους, όχι συνεργασία» είπε κατακεραυνώνοντας την άρνηση Μπερσάνι να υποστηριχθεί από την κεντροαριστερά η υποψηφιότητα του Στέφανο Ροντοτά.
Το ζήτημα της αμνηστίας του Σίλβιο Μπερλουσκόνι -που δικάζεται για διαφθορά και το σκάνδαλο Ρούμπιγκεϊτ- αποτέλεσε παράγοντα για τη διαίρεση της κεντροαριστεράς ως προς τους υποψήφιους προέδρους, καθώς ο πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας έχει την αρμοδιότητα να χρίσει τον Καβαλιέρε ισόβιο γερουσιαστή, επιτρέποντάς του να διατηρήσει την κοινοβουλευτική ασυλία.
Ως προς τις διακηρύξεις του Μπέπε Γκρίλο, ο ιδρυτής των Πέντε Αστέρων δήλωσε, επίσης, ότι θα πρέπει «να τον ευχαριστούν» διότι δεν μετέβη στη Ρώμη το βράδυ του Σαββάτου για να μιλήσει στους διαδηλωτές προς αποφυγή τυχόν επεισοδίων. Επίσης, στράφηκε ξανά κατά των μέσων ενημέρωσης -ειδικά σε βάρος των L'Unità, Repubblica και L'espresso- λέγοντας ότι τον περιγράφουν σαν τον Χίτλερ.
Οι Γκριλίνι έχουν ξεχυθεί κατά χιλιάδες στους δρόμους. «Πολιτική σύσκεψη» πραγματοποιούν στην πλατεία Αγίων Αποστόλων στη Ρώμη και διαδήλωση στο Κολοσσαίο.
«Λυπάμαι για τον Μπερσάνι, αλλά τα πολιτικά κόμματα τελείωσαν. Να πάνε όλοι στα σπίτια τους» φωνάζει στο γνωστό μοτίβο ο Μπέπε Γκρίλο...

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου