Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Απίστευτο: Κλείνουν σχολές των ΤΕΙ και φτιάχνεται ένα "Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος", χωρίς την Ελληνική γλώσσα!!!


http://kostasxan.blogspot.gr/2013/02/blog-post_8038.html

Έχουν φτιάξει (χωρίς να το προβάλουν καθόλου στην Ελλάδα) ένα πανεπιστήμιο που ονομάζεται«Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδας» (“International Hellenic University”, IHU). Η πανεπιστημιούπολη έχει χτιστεί ήδη και βρίσκεται στο 14ο χιλιόμετρο Θεσσαλονίκης - Μουδανιών. 
Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, ιδιοκτήτης του "Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος" φέρεται να είναι ο Έλληνας καθηγητής κ. Γραμμένος, ο οποίος διδάσκει στο London City και είναι ειδικός στα ναυτιλιακά θέματα. 

Το ιδιωτικό πανεπιστήμιο, με τον τρόπο που σχεδιάστηκε, είναι κομμένο και ραμμένο στις ανάγκες της ευρύτερης περιοχής, όπως τις οραματίζονται οι παγκοσμιοποιητές. Στην ιστοσελίδα του λέει ανοιχτά ότι οι κλάδοι σπουδών είναι συνδεδεμένοι με τις προοπτικές στην Ν.Α. Ευρώπη. 

Έχει πολύ λίγες σχολές μέχρι στιγμής, που έχουν να κάνουν με οικονομικές σπουδές, νομικές σπουδές, κοινωνιολογία, εθνολογία και πολιτισμό, επιστημονική έρευνα και τεχνολογία, και μια σχολή με το ενδιαφέρον όνομα «Τμήμα Πολιτιστικών Σπουδών των χωρών της Μαύρης Θάλασσας»(;!). Να υποθέσουμε ότι ο αριθμός των σχολών θα αυξηθεί στο μέλλον...; 

Εκτός από το γεγονός ότι δεν το προβάλλουν καθόλου στα ελληνικά ΜΜΕ για να πληροφορηθούν οι Έλληνες γι αυτό, το άλλο που κινεί υποψίες είναι ότι ο ιστότοπος του πανεπιστημίου σχεδιάστηκε σε 16 γλώσσες, αλλά όχι στην Ελληνική! Το «Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδας» δεν υποστηρίζεται στην Ελληνική γλώσσα! 

Αν δούμε τώρα ποιες γλώσσες υποστηρίζονται στον ιστότοπο, τότε τα ερωτηματικά αυξάνονται… 
Αλβανική, Αραβική, Αρμενική, Βουλγαρική, Αγγλική, Γαλλική, Σκοπιανά, Γεωργιανή, Γερμανική, Ιταλική, Ρουμανική, Ρωσική, Σερβική, Ισπανική, Τουρκική, Ουκρανική. 
Ελληνικά πουθενά!!! 

Φοβούνται μήπως οι Έλληνες τους ανακαλύψουν και γίνει θέμα; 
Ή δεν δέχονται Έλληνες σπουδαστές; 

Ρίξτε μια ματιά… 
Η αρχική σελίδα για την δέσμη θεωρητικών σπουδών 
Η αρχική σελίδα για την δέσμη θετικών σπουδών (2 σχολές μόνο): 
Σ’ αυτή την σελίδα έχουν αναρτήσει τις πόλεις και τις ημερομηνίες εκθέσεων εκπαιδευτικών οργανισμών, στις οποίες σκοπεύουν να λάβουν μέρος για να προωθήσουν το πρόγραμμά τους. 

Από ότι φαίνεται, βρισκόμαστε μπροστά στη λειτουργία ενός ιδιωτικού πανεπιστημίου, που όμως -όπως μαθαίνουμε- δεν συμπεριλαμβάνεται στο περίφημο σχέδιο "Αθηνά". Αυτό, όμως, το ιδιωτικό πανεπιστήμιο, ανοίγει διάπλατα τις πόρτες για την δημιουργία και άλλων ιδιωτικών πανεπιστημίων. 

Τέλος, η λειτουργία του συγκεκριμένου "Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος", ενδέχεται να λειτουργήσει ως "ορεκτικό" -"επιχειρηματικής" δραστηριότητας- για τούρκους επιχειρηματίες που πιθανότατα -αν όχι βεβαιότατα- θα θελήσουν να υλοποιήσουν τα ήδη υπάρχοντα σχέδια για την δημιουργία ενός Τουρκικού Πανεπιστημίου στην Θράκη.
Αλήθεια, μπορεί το υπουργείο Παιδείας, το υπουργείο Εσωτερικών, το υπουργείο Εξωτερικών ή και το ίδιο το μέγαρο Μαξίμου (δηλαδή ο ίδιος ο πρωθυπουργός) να μας εξηγήσουν τι προτίθενται να κάνουν σε ένα τέτοιο (πολύ πιθανό) ενδεχόμενο;
Μήπως θα το περάσουν με μία (ν)τροπολογία στην Βουλή ή θα αντισταθούν στις πιεστικές απαιτήσεις της Άγκυρας ή ακόμη και της τρόικα, που θα "δει" ευκαιρία οικονομικών (φορολογικών) εσόδων;

Εμείς, πάντως, θυμίζουμε στους αρμόδιους της σημερινής κυβέρνησης πως όταν έγινε το Αλβανικό πανεπιστήμιο στο Κόσοβο, σηματοδοτήθηκαν διαδικασίες σημαντικής εθνικής μειονότητας και έναν χρόνο μετά την έναρξη λειτουργίας του ξεκίνησε ο αποτροπιαστικός πόλεμος του Κοσόβου...



Ο Μαρξ στο Νταβός, παρέα με Λαγκάρντ και Κέινς…


http://www.antinews.gr
Φανταστείτε το ιδανικό πάνελ στο Νταβός: ισχυρές προσωπικότητες, με διαφορετική ιδεολογία και από διάφορες εποχές. Τουτέστιν, ο Καρλ Μαρξ συναντά την Κριστίν Λαγκάρντ, τον Τζον Μέιναρντ Κέινς, τον Μίλτον Φρίντμαν και τον Φριτς Σουμάχερ. Η Λαγκάρντ ξεκινά τη συζήτηση, με μια παρουσίαση, που στο επίκεντρο της έχει την φράση του Μάριο Ντράγκι, «θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί» για τη διάσωση του ευρώ. Αμέσως μετά, απευθύνει το λόγο στον Μαρξ. Ο διάλογος που ακολουθεί είναι έμπνευση του οικονομικού συντάκτη της Guardian, Larry Elliott.
ΜΑΡΞ: Η καπιταλιστική τάξη που έχει συγκεντρωθεί στο Νταβός, πέρασε τις τελευταίες ημέρες γκρινιάζοντας για την ανεργία και για την έλλειψη ζήτησης των προϊόντων της. Αυτό που όλοι αυτοί φαίνονται ανίκανοι να αναγνωρίσουν είναι πως τα παραπάνω είναι αναπόφευκτα σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Υπάρχει μια τάση προς την υπερεπένδυση και την υπερπαραγωγή, καθώς και μια παράλληλη πτώση στα ποσοστά κέρδους την οποία, όπως συνηθίζεται, οι εργοδότες προσπαθούν να αντισταθμίσουν περικόπτοντας τους μισθούς και δημιουργώντας μια εφεδρική στρατιά εργασίας αποτελούμενη από ανέργους και υποαπασχολούμενους. Γι’ αυτό υπάρχουν περισσότεροι από 200 εκατ. άνεργοι στον κόσμο και μια τάση προς μεγαλύτερη ανισότητα. Είναι πιθανό το 2013 να είναι καλύτερο από το 2012, αλλά η όποια ανάπαυλα θα είναι πρόσκαιρη.
ΛΑΓΚΑΡΝΤ: Αυτή είναι μια μάλλον ζοφερή ανάλυση, Καρλ. Οι μισθοί αυξάνονται με ρυθμούς αρκετά γρήγορους σε κάποια μέρη του κόσμου, όπως για παράδειγμα στην Κίνα. Ωστόσο, θα συμφωνούσα πως η ανισότητα συνιστά απειλή. Σύμφωνα μάλιστα με έρευνα του ίδιου του ΔΝΤ, η ανισότητα συνδέεται με την οικονομική αστάθεια.
ΜΑΡΞ: Είναι αλήθεια πως οι αναδυόμενες οικονομίες αναπτύσσονται με ταχείς ρυθμούς επί του παρόντος αλλά κι αυτές, εν καιρώ, θα επηρεαστούν από τις ίδιες δυνάμεις.
ΛΑΓΚΑΡΝΤ: Μέιναρντ, θεωρείς ότι τα πράγματα είναι τόσο ζοφερά όσο τα παρουσιάζει ο Καρλ;
ΚΕΪΝΣ: Όχι, εγώ διαφωνώ. Πιστεύω πως το πρόβλημα είναι μεν σοβαρό αλλά μπορεί να επιλυθεί. Την τελευταία φορά που βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια κρίση τόσο μεγάλου μεγέθους, ανταποκριθήκαμε χαλαρώνοντας επιθετικά τη νομισματική πολιτική, ρίχνοντας τόσο τα βραχυπρόθεσμα όσο και τα μακροπρόθεσμα επιτόκια και ξεκινώντας δημόσια έργα με στόχο την ενίσχυση της συνολικής ζήτησης. Στις ΗΠΑ, ο φίλος μου ο Φράνκλιν Ρούσβελτ προσυπέγραψε νόμους που επέτρεψαν στους εργάτες να οργανώνονται σε συνδικάτα. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η διεθνής κοινότητα προχώρησε στη δημιουργία του ΔΝΤ προκειμένου να εξομαλύνει τα ισοζύγια πληρωμών, να αποτρέψει τους οικονομικούς/ εμπορικούς/ συναλλαγματικούς πολέμους μεταξύ των χωρών και να ελέγξει τις κινήσεις κεφαλαίων. Όλα αυτά τα μαθήματα πλέον έχουν ξεχαστεί. Η ισορροπία ανάμεσα στη δημοσιονομική και τη νομισματική πολιτική είναι λάθος, οι συναλλαγματικοί πόλεμοι παραμονεύουν, ο χρηματοπιστωτικός τομέας παραμένει σε μεγάλο βαθμό χωρίς μεταρρυθμίσεις και η συνολική ζήτηση είναι αδύναμη επειδή οι εργαζόμενοι δεν λαμβάνουν δίκαιο μερίδιο επί των κερδών παραγωγικότητας. Η οικονομική επιστήμη είναι κολλημένη στο παρελθόν. Είναι σαν η Φυσική να μην είχε προχωρήσει μετά τον Κέπλερ.
ΛΑΓΚΑΡΝΤ: Συμπεραίνω από όσα λες Μέιναρντ, πως δεν εγκρίνεις τον τρόπο με τον οποίο ο Τζορτζ Όζμπορν χειρίζεται τη βρετανική οικονομία.
ΚΕΪΝΣ: Ο Όζμπορν έχει χάσει την κριτική του ικανότητα. Η Βρετανία αντιμετωπίζει πρόβλημα με την ανάπτυξη, όχι με το έλλειμμα.
ΛΑΓΚΑΡΝΤ: Εσύ Μίλτον φαντάζομαι πως διαφωνείς με όλα όσα είπε ο Μέιναρντ.
ΦΡΙΝΤΜΑΝ: Κάποιοι από τους φίλους μου της αυστριακής σχολής των οικονομικών θα προτιμούσαν να μείνουν άπραγοι με την ελπίδα να καθαρίσει το σύστημα. Ωστόσο, εγώ δεν θα έκανα το ίδιο. Σε αντίθεση βέβαια με τον Μέιναρντ, δεν θα υποστήριζα μέτρα που θα ενίσχυαν τη διαπραγματευτική δύναμη των συνδικάτων ενώ ουδέποτε είδα με καλό μάτι τα δημόσια έργα ως απάντηση στην ύφεση. Αλλά σίγουρα θα υποστήριζα αυτό που έχει κάνει ο Μπεν Μπερνάνκι με τη νομισματική πολιτική στις ΗΠΑ και ακόμη πιο δραστικά μέτρα εάν χρειαζόταν.
ΛΑΓΚΑΡΝΤ: Όπως για παράδειγμα;
ΦΡΙΝΤΜΑΝ: Πιστεύω πως η νομισματική πολιτική θα έπρεπε να έχει στόχο την αύξηση του ονομαστικού μεγέθους της οικονομίας ανεξάρτητα από τον πληθωρισμό. Εάν η ανάπτυξη είναι πολύ υψηλή, τότε οι κεντρικές τράπεζες θα πρέπει να σκληραίνουν την πολιτική τους. Εάν αντιθέτως είναι πολύ χαμηλή, όπως συμβαίνει επί του παρόντος από την έναρξη της κρίσης και μετά, θα πρέπει να τη χαλαρώνουν. Σε ακραίες περιστάσεις, θα προσυπέγραφα πολιτικές που θολώνουν τη διάκριση ανάμεσα στη νομισματική και τη δημοσιονομική πολιτική. Αυτό είναι που εννοώ όταν λέω πως τα χρήματα πέφτουν στην οικονομία από το ελικόπτερο.
ΛΑΓΚΑΡΝΤ: Φριτζ, κάθεσαι τόση ώρα υπομονετικά και ακούς τους υπόλοιπους. Εσύ πώς βλέπεις την κατάσταση στον κόσμο;
ΣΟΥΜΑΧΕΡ: Είμαι ιδιαιτέρως ενοχλημένος από την τροπή που έχει πάρει η κουβέντα. Διαπιστώνω πως υπάρχει μια εμμονή στην ανάπτυξη με κάθε κόστος, ανεξάρτητα από τους κινδύνους για το περιβάλλον. Η κλιματική αλλαγή δεν θίχτηκε σχεδόν καθόλου ως θέμα στο Νταβός, κι αυτό παρά τα ακραία καιρικά φαινόμενα του τελευταίου έτους. Είναι τρομακτικό το γεγονός πως κανείς δεν ασχολήθηκε με την υπερθέρμανση του πλανήτη και σχεδόν εγκληματικό το γεγονός πως οι κυβερνήσεις έχουν αμελήσει να τονώσουν τις πράσινες επενδύσεις με εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια. Όπως έχει συμβεί άλλωστε και στο παρελθόν, η ύφεση έχει εκτοπίσει τα οικολογικά ζητήματα από τα σημαντικά θέματα της πολιτικής ατζέντας. Τις καλές εποχές, οι πολιτικοί ισχυρίζονται πως είναι υπέρ της βιώσιμης ανάπτυξης, αλλά οι εν λόγω υποσχέσεις ξεχνιούνται με το που η ανεργία αρχίζει να ανεβαίνει. Τότε όλα επιστρέφουν σε μια λογική «business as usual»: κατασκευάστε νέους δρόμους, επεκτείνετε τα αεροδρόμια, κόψτε τους φόρους για να τονώσετε την κατανάλωση. Κι όλα αυτά ενώ οι επιστήμονες προειδοποιούν πως οι παγκόσμιες θερμοκρασίες πρόκειται, υπό τις παρούσες πολιτικές, να αυξηθούν αρκετούς βαθμούς πάνω από τα προ-βιομηχανικά επίπεδα. Μιλάμε για τρελάδικο.
ΛΑΓΚΑΡΝΤ: Μέιναρντ, εσύ τι λες γι’ αυτά;
ΚΕΪΝΣ: Συμφωνώ μαζί του. Εάν συμβούλευα σήμερα τον Ρούζβελτ, θα του ζητούσα ένα Πράσινο Νιου Ντιλ. Μου είναι δύσκολο να φανταστώ έναν κόσμο χωρίς ανάπτυξη, πράγμα πολιτικά απαράδεκτο ειδικά για τον αναπτυσσόμενο κόσμο. Αλλά ο Φριτς έχει δίκιο. Χρειαζόμαστε ανάπτυξη που θα είναι περισσότερο έξυπνη και πιο καθαρή. Όπως είπες άλλωστε και εσύ Κριστίν την προηγούμενη εβδομάδα, εάν συνεχίσουμε έτσι όπως πάμε, η επόμενη γενιά θα είναι «ψητή, φρυγανισμένη, τηγανισμένη και στη σχάρα».
ΣΟΥΜΑΧΕΡ: Δεν θα μπορούσα να το έχω εκφράσει καλύτερα ο ίδιος.
Πυθία 

Koριέρε Ντέλα Σέρα: H Eλλάδα εξαντλημένη σε μια αδιάφορη Ευρώπη.


http://hassapis-peter.blogspot.gr/2013/02/ko-h-e.html

«H Ελλάδα εξαντλημένη σε μια αδιάφορη Ευρώπη» τιτλοφορεί ανάλυσή του στην εφημερίδα «Koριέρε Ντέλα Σέρα» ο γνωστός Ιταλός ιστορικός Ερνέστο Γκάλι Ντέλα Λότζια.
 
Ο Ιταλός αρθρογράφος αναφέρει ότι για τη διαφθορά, τις σπατάλες, τη φοροδιαφυγή, η ελληνική ιθύνουσα τάξη και...
μέρος του πληθυσμού, φέρουν ουσιαστικές ευθύνες, αλλά, στη συνέχεια, επικεντρώνεται στην περιγραφή της σημερινής κατάστασης.
 
«Το 50% των Ελλήνων ζει κοντά ή κάτω από το όριο της φτώχειας. Υπολογίζεται ότι εννέα στους δέκα Έλληνες απάλειψαν τα έξοδα για αγορά ρούχων και υποδημάτων» γράφει ο Ντέλα Λότζια.
 
Ο Ιταλός αρθρογράφος προσθέτει ότι η Ελλάδα, στις χώρες του ΟΟΣΑ, μετρά σήμερα τον μεγαλύτερο αριθμό παιδιών με βάρος χαμηλότερο από το κανονικό, σύμφωνα με την ηλικία τους και ότι η κυβέρνηση επέτρεψε στα σούπερ μάρκετ να πουλούν και ληγμένα προϊόντα, στο ένα τρίτο της τιμής τους.

 «Στην Ελλάδα, μεταξύ των άλλων, μετά από ένα χρόνο, χάνεις το δικαίωμα στην περίθαλψη και πολλοί δεν έχουν να πληρώσουν ούτε τα πέντε ευρώ, αναγκαία για την εισαγωγή στα νοσοκομεία. Όλα αυτά δεν συμβαίνουν σε κάποια μακρινή περιοχή της Ασίας ή της Αφρικής, αλλά στην αγαπημένη μας Ευρωπαϊκή Ένωση» υπογραμμίζει η «Κοριέρε».
 
Και ο Ντέλα Λότζια, στη συνέχεια του άρθρου του, διερωτάται:
 
«Τι είδος Ένωσης είναι αυτή που παρακολουθεί με αδιαφορία, σε μεγάλο βαθμό, τις τρομερές εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα σε ένα έστω και μικρό σκέλος της; Καταλαβαίνω την τρόικα, το δημοσιονομικό σύμφωνο και όλα τα υπόλοιπα, καταλαβαίνω τους αυστηρότατους περιορισμούς που οι Βρυξέλες επέβαλαν στον ελληνικό προϋπολογισμό για να μην εκτροχιασθεί, αλλά είναι δυνατόν η χριστιανική και σοσιαλδημοκρατική Ευρώπη, με τα κομψά κοστούμια και τα τροφαντά πρόσωπα που βλέπουμε, μέσω τηλεοράσεως, στα Eurogrοup και στην Κομισιόν της, να μην έχει τίποτα να πει;».
 
«Είναι δυνατόν εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρωπαίοι γεμάτοι φαγητό, να παρακολουθούν αδιάφοροι το θέαμα λίγων εκατομμυρίων Ελλήνων στο όριο της φτώχειας; Και επαναλαμβάνω: τι είδος Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αυτό;», καταλήγει ο Ντέλα Λότζια, ο οποίος, προτείνει, για παράδειγμα, «να περικοπεί για τρεις μήνες ο μισθός των υψηλόβαθμων στελεχών της Ένωσης, ώστε να αγορασθεί γάλα για τις ελληνικές οικογένειες».

Πηγή:  e-typos.com

Παρέμβαση για τις μαφιόζικες απειλές κατά της ζωής του Λ. Χαραλαμπόπουλου και της οικογενείας του από άτομο που συστήθηκε ως Δημήτρης Μελισσανίδης


http://zoornalistas.blogspot.gr/2013/02/blog-post_3604.html


- ΕΣΗΕΑ: Οι ψευτοπαλικαρισμοί δεν θα περάσουν
- Εν αναμονή παρέμβασης και της Δικαιοσύνης

Παρέμβαση της ΕΣΗΕΑ μετά τις σοβαρότατες καταγγελίες της ομάδας που εκδίδει το περιοδικό UNFOLLOW, περί απειλών απο άτομο που συστήθηκε ως Δημήτρης Μελισσανίδης. Αφορμή το ρεπορτάζ για το λαθρεμπόριο ναυτιλιακού πετρελαίου, με τίτλο εξωφύλλου «Λαθρεμπόριο: Θα σπάσει ο νόμος της σιωπής για την Aegean Oil του Δ. Μελισσανίδη και τα ΕΛΠΕ του Σ. Λάτση;».
O προέδρος της ΕΣΗΕΑ Δημήτρης Τρίμης με χθεσινή δήλωσή του, κάνει λόγο για μαφιόζικες απειλές κατά της δημοσιογραφίας και επισημαίνει ότι στα καταγγελλόμενα του περιοδικού UNFOLLOW οφείλει αμέσως να τοποθετηθεί η πολιτεία και να επιληφθεί η δικαιοσύνη.
Η Ενωση Συντακτών της Αθήνας σε ανακοίνωσή της καταγγέλλει τις σοβαρές απειλές για τη ζωή του και τη ζωή της οικογένειάς του που δέχθηκε ο δημοσιογράφος Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος («θα βάλω να σε τινάξουν στον αέρα την ώρα που κοιμάσαι. Θα βάλω να σε σκοτώσουν, εσένα, τη γυναίκα σου, τα παιδιά σου και ό,τι άλλο έχεις...»). Ο Χαραλαμπόπουλος είναι.. ο συντάκτης που δημοσίευσε στο περιοδικό «UNFOLLOW» την έρευνα για το λαθρεμπόριο πετρελαίου.
Το Δ.Σ. δηλώνει προς όσους πιστεύουν ότι με ψευτοπαλικαρισμούς θα εμποδίσουν την κριτική και την άσκηση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος ας είναι βέβαιοι ότι οι Έλληνες δημοσιογράφοι δεν πτοούνται και θα συνεχίσουν απρόσκοπτα το έργο τους.
Η ΕΣΗΕΑ καλεί τους αρμόδιους φορείς να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία των δημοσιογράφων κατά την άσκηση του επαγγέλματός τους. Η Πολιτεία οφείλει αμέσως να κινηθεί δραστικά και να λάβει ουσιαστικά μέτρα προστασίας τους, πριν είναι αργά.
Τώρα βέβαια αναμένεται παρέμβαση της Δικαιοσύνης και των αρμοδίων αρχών.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ: Ο ΕΓΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΝΑΣΙΟΥΤΖΙΚ ΑΠΟ ΤΟ "ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΚΟΛΩΝΑΚΙ" ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ


http://makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=11030:----------q--q---&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2

romanos

Φίλος του Αλέξη Γρηγορόπουλου και γόνος της πασίγνωστης οικογένειας Νάσιουτζικ είναι ο 20χρονος Νίκος Ρωμανός, ο οποίος συνελήφθη για συμμετοχή στις ένοπλες ληστείες στο Βελβεντό Κοζάνης και τα αποτυπώματά του ταυτοποιήθηκαν στις γιάφκες των «Πυρήνων» σε Καλλιθέα και Βόλο. Γιος της συγγραφέως Παυλίνας Νάσιουτζικ, η οποία για πολλά χρόνια αποτελούσε μόνιμο «θαμώνα» στις κοσμικές στήλες και τα lifestyle έντυπα, ο νεαρός κατηγορούμενος βρισκόταν στις 6 Δεκεμβρίου του 2008 στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου, δίπλα στον Αλέξη, και ήταν ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη των ειδικών φρουρών Επαμεινώνδα Κορκονέα και Βασίλη Σαραλιώτη.
Καλοαναθρεμμένο παιδί των βορείων προαστίων, ο Νίκος Ρωμανός μεγάλωσε στο Ψυχικό και για αρκετά χρόνια έκανε μαθήματα πιάνου υπό την επίβλεψη γνωστής Ελληνίδας σοπράνο. Η μητέρα του, Παυλίνα Νάσιουτζικ, γνωστή στους κοσμικούς κύκλους για τα best seller με τα «φανταχτερά» εξώφυλλα -«Μύκονος Μπλουζ», «Μαμάδες βορείων προαστίων»- βρήκε στο πρόσωπό του το «φάρμακο» για την κατάθλιψη! Οπως η ίδια είχε δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξή της στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος» της Κύπρου, την κατάθλιψη από την οποία υπέφερε τής προκάλεσε η δεκαετούς διάρκειας δικαστική περιπέτεια του πατέρα της, ο οποίος κατηγορήθηκε για την άγρια δολοφονία του συγγραφέα Θανάση Διαμαντόπουλου με 97 σφυριές τον Σεπτέμβριο του 1984.
Ο κατηγορούμενος Αθανάσιος Νάσιουτζικ, πρώην πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και παππούς του Νίκου Ρωμανού, καταδικάστηκε στην αρχή σε ισόβια, αθωώθηκε στη συνέχεια δύο φορές λόγω αμφιβολιών, δικάστηκε ξανά το 1993 και τελικώς αποφυλακίστηκε με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά τον Απρίλιο του 1995. Η Παυλίνα Νάσιουτζικ δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να πιστεύει στην αθωότητά του, ενώ η υπόθεση ήταν για πολλά χρόνια το αγαπημένο δικαστικό θρίλερ των εφημερίδων. Ο πατέρας της ήταν για εκείνη ένας άνθρωπος που διασύρθηκε άδικα. «Ενας άνθρωπος που μου έχει σταθεί και μου στέκεται απίστευτα. Τα βράδια δεν κοιμάται, αν δεν ακούσει το ασανσέρ, αν δεν είναι βέβαιος ότι γύρισε ο γιος μου» τόνισε στην ίδια συνέντευξη.
Η ίδια επισκέφθηκε πολλές φορές τον πατέρα της στη φυλακή, «εκεί που όλοι ήταν πολύ συμπαθητικοί» και έδωσε τη δική της εκδοχή για την υπόθεση που συγκλόνισε το πανελλήνιο, μέσα από το αυτοβιογραφικό βιβλίο της «Τόσο λίγη αλήθεια», το οποίο εκδόθηκε πριν από λίγα χρόνια. «Διάλεξα να πιστέψω στο πρόσωπο του πατέρα που μου διάβαζε "Ολιβερ Τουίστ", όταν ήμουν άρρωστη στο κρεβάτι, μου έφερνε ζάχαρη και σοκολάτα όταν ξυπνούσα από εφιάλτη και περίμενε όλο αγωνία στο παράθυρο να γυρίσω από το φροντιστήριο, με αχνιστή από τα χέρια του την καρμπονάρα» έγραψε. Στο βιβλίο της θυμήθηκε ξανά την ημέρα που έκλεινε τα 18 και έμαθε ότι ο πατέρας της κατηγορείται για φόνο. Ημέρα που «σημάδεψε» όλη την υπόλοιπη ζωή της μέχρι τη γέννησή του γιου της Νίκου.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Έστειλαν σφαίρα στον Γ. Στουρνάρα – Ποιος στέλνει μήνυμα;


http://www.antinews.gr/2013/02/04/202623/
Χοντραίνει το παιχνίδι με τους εκβιασμούς και τις απειλές που δέχεται ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Στουρνάρας. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του antinews, πριν λίγες ημέρες εστάλη στο γραφείο του υπουργού φάκελος με μια σφαίρα και σημείωμα με απειλές για τη ζωή του.
Η κατάσταση φαίνεται ότι ξεφεύγει από κάθε έλεγχο, ειδικά σ’ αυτή τη χρονική συγκυρία όπου η τρομοκρατία είναι στα πάνω της. Κανείς δε γνωρίζει αν πρόκειται για τρομοκρατική οργάνωση, αν είναι κάποια απειλή από επιχειρηματικά συμφέροντα που θίγονται ή που θέλουν να πάρουν δουλίτσες εκατομμυρίων. Δεν αποκλείεται να είναι και κάποιος αγανακτισμένος πολίτης που δεν του αρέσουν τα οικονομικά μέτρα.
Η ουσία είναι ότι βασικό μέλος της κυβέρνησης παίρνει… ταχυδρομικά μια σφαίρα και πρόκειται για μήνυμα που πάει σε όλη την κυβέρνηση. Τα συμφέροντα είναι πολλά και κάποιοι δίνουν μεγαλύτερη σημασία κι από το εθνικό συμφέρον. Δε θα διστάσουν επομένως να στείλουν σφαίρες, να απειλήσουν άμεσα ή έμμεσα ή ακόμη και να βλάψουν μέλη της κυβέρνησης.
Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και θα πρέπει να επιληφθεί άμεσα το υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Καλές οι συλλήψεις των 20χρονων, αλλά ίσως εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι ποιο σημαντικό, που γυρνά τη χώρα πολλά χρόνια πίσω.

Συνέντευξη- Ο Γ. Βαρουφάκης στο iefimerida> Tα χειρότερα έρχονται. Δυστυχώς...


http://www.kourdistoportocali.com/articles/18295.htm



Αυτή η συνέντευξη έγινε μέσω skype το βράδυ της Παρασκευής. Με 8 ώρες διαφορά. Ο Γιάννης Βαρουφάκης έβλεπε έξω από το παράθυρό τους Τεξανούς να κάνουν βόλτα στο κέντρο του Austin, ενώ μου μιλούσε για την κρίση που βλέπει να βαθαίνει ανεπί(σ)τρεπτα, την βαθιά στεναχώρια του που τον θεωρούν καταστροφολόγο, την πραγματική του σχέση με τον Γιώργο Παπανδρέου, τον φίλο του Γιάννη Στουρνάρα, τον «Τσίπρα εξωτερικού».

Σε μια εκ βαθέων συζήτηση, ο Γιάννης Βαρουφάκης, καθηγητής πολιτικής οικονομίας και αρθρογράφος, απάντησε σε κάθε ερώτηση με μια φυσική ευθύτητα: για τον «Εμφύλιο Πόλεμο» των γονιών του, την κόρη του Ξένια που αποχωρίστηκε, την αλήθεια για την θητεία του στο στρατό. «Ευθαρσώς», «πες μου», «κρίση», «δεν έχω πρόβλημα να απαντήσω σε αυτό»: οι φράσεις αυτές επέστρεφαν στην κουβέντα μας που δεν είχε στόχο τόσο μια νέα ανάλυση επί της κρίσης (αυτές τις παρακολουθούμε κάθε εβδομάδα σε LifΟ, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, protagon.gr και Hot Doc όπου γράφει άμισθα, με εξαίρεση τα δύο πρώτα μέσα από τα οποία παίρνει ένα πολύ μικρό ποσό, όπως διαβεβαιώνει), όσο να μάθουμε ποιος πραγματικά είναι και τι έχει στο μυαλό του ο Γιάννης Βαρουφάκης. Ποιος είναι ο κύριος καθηγητής, που διδάσκει στο πανεπιστήμιο του Austin «Παγκόσμια και ευρωπαϊκή κρίση» (τι άλλο; λέει και ο ίδιος), αλλά και ένα καθαρά θεωρητικό μάθημα που στηρίζεται στις έννοιες «Αξία και ανάπτυξη».
Μεγάλωσα με τον Εμφύλιο Πόλεμο μέσα στο σπίτι
«Γεννήθηκα στο Παλαιό Φάληρο, με καταγωγή κυρίως από τo Kάιρο και την Κρήτη. Έχω μεγαλώσει με μια οικογένεια όπου το βασικό θέμα συζήτησης ήταν η πολιτική, με έντονες αντιπαραθέσεις. Ο πατέρας μου προερχόταν από την Αριστερά είχε περάσει χρόνια στη Μακρόνησο και στην εξορία, η μητέρα μου προερχόταν από μία συντηρητική οικογένεια . Η ίδια -για λόγους ιστορικών ατυχημάτων- στο πανεπιστήμιο ήταν ενταγμένη ακόμη και στην ακροδεξιά, θα έλεγα. Οπότε καταλαβαίνετε ότι ζούσα με τον Εμφύλιο Πόλεμο μέσα στο σπίτι μου. Βέβαια πολύ γρήγορα, από τα πρώτα χρόνια που ήταν μαζί οι γονείς μου συνέκλιναν προς την Κεντροαριστερά και οι δυο, αν και διατηρούσαν πάντα τις διαφορές τους. Ο πατέρας μου ψήφιζε ΕΔΑ, η μητέρα μου στη δεκαετία του '60 έγινε Παπανδρεϊκή. Μετά την πτώση της δικτατορίας ο πατέρας μου συνέχισε να ψηφίζει κομμουνιστικό κόμμα, η μητέρα μου ΠΑΣΟΚ, μέχρι που στη δεκαετία του '80 άρχισαν και οι δυο να ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ. Κατά 80% οι συζητήσεις μας αφορούσαν την πολιτική. Ακόμη και όταν ζούσα στο εξωτερικό επί 23 χρόνια, όταν έπαιρνα τηλέφωνο τη μητέρα μου, το πρώτο πράγμα που συζητούσαμε ήταν οι πολιτικές εξελίξεις (γελάει). Σε καμία περίπτωση δεν ήταν η κλασική Ελληνίδα μητέρα...

Ο παράδεισος της Αυστραλίας και οι δυο-τρεις υπηκοότητες
«Μετά το σχολείο έφυγα αμέσως για την Αγγλία όπου σπούδασα και στη συνέχεια δίδαξα, επί σχεδόν δέκα χρόνια. Όμως τα χιόνια της – αυτά τα καφέ, τα ανακατεμένα με λάσπη- και η Θάτσερ με έπεισαν να φύγω και να πάω στην Αυστραλία όπου μου είχαν κάνει πρόταση να διδάξω στο Πανεπιστήμιο του Σύδνεϋ. Με έκπληξή μου συνειδητοποίησα μετά από ένα μήνα ότι είναι ο παράδεισος και έστειλα την παραίτηση μου με φαξ στο Cambridge. Κάποια στιγμή έφτασα να έχω τρεις υπηκοότητες: ελληνική, αγγλική, αυστραλέζικη. Θυμάμαι το πρωινό που πέρασα στη Βρετανική πρεσβεία στην Καμπέρα παραδίδοντας το βρετανικό μου διαβατήριο – ο πρέσβης δεν είχε ακούσει ποτέ κάποιον να παραδίδει το βρετανικό διαβατήριο, να μην θέλει να είναι Βρετανός... Όμως και οι παράδεισοι κάποια στιγμή σε γεμίζουν με συναισθήματα φυγής. Γύρω στο 1995 η Αυστραλία έκανε μια συντηρητική στροφή, η οποία έφερε αλλαγές και στο Πανεπιστήμιο, συνδυάζοντας τα χειρότερα στοιχεία του εμπορικού και του δημόσιου. Ήταν η ώρα να αρχίσω να σχεδιάζω την επόμενη απόδρασή μου (όπως έκανα από την Ελλάδα μόλις τελείωσα το σχολείο, και από την Αγγλία το 1988). Το 2000 γύρισα στην Ελλάδα.»
Η αλήθεια για τη θητεία μου στο στρατό
«Ήμουν πάντα – αυτό να το γράψετε σας παρακαλώ – νομίμως εκτός στρατεύματος. Στην αρχή είχα την κλασική αναβολή στράτευσης λόγω σπουδών. Τότε, πέρασε κάποιος νόμος που πρέπει να έγινε φωτογραφικά για φίλο πολιτικού, που έπιασε και μένα: Υπήρχε η πρόβλεψη να επεκταθεί μέχρι τα 32 χρόνια η αναβολή για όποιον δούλευε σε κάποιο από τα καλά πανεπιστήμια του εξωτερικού. Στη συνέχεια πήγα στην Αυστραλία και με έπιασε ο νόμος για τους υπερπόντιους μετανάστες που έπαιρναν εξαίρεση των στρατιωτικών κλήσεων. Δεν έπαιρναν όμως και πιστοποιητικό τύπου Α. Όταν επέστρεψα στην Αθήνα το 2000 χρειαζόμουν αυτό το πιστοποιητικό προκειμένου να διοριστώ στο Πανεπιστήμιο. Έτσι, κατατάγηκα και υπηρέτησα 4 μήνες, σε τάγμα ανεπιθύμητων... στη Σύρο».

H σχέση μου με τον Γιώργο, τον Νίκο, τον Αντρίκο Παπανδρέου
«Πριν γνωρίσω την οικογένεια Παπανδρέου, θυμάμαι την μητέρα μου να βρίσκεται συχνά με την Μαργαρίτα Παπανδρέου, στην δεκαετία του 70, και να εξορμούν πολλές γυναίκες μαζί στην επαρχία όπου πάσχιζαν να πείσουν τις αγρότισσες ότι είχαν δικαιώματα – ότι η ανδρική βία δεν ήταν κάτι το φυσιολογικό. Ήταν η εποχή της ΕΓΕ που μπήκε δυναμικά και στο σπίτι μου. Με τους Παπανδρέου η προσωπική μου σχέση ξεκίνησε χρόνια μετά όταν γνώρισα τον Αντρίκο, τότε που άρχισε η διαδικασία μετακίνησής του από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στο δικό μου Πανεπιστήμιο (το 2001), και συγκεκριμένα στον Τομέα Πολιτικής Οικονομίας που διεύθυνα. Η επαγγελματική συνεργασία μας γρήγορα εξελίχθηκε σε φιλία που συνεχίζεται έως σήμερα. Από το 2002 στην παρέα μας εντάχθηκε και ο Νίκος, ο αδελφός του με τον οποίο ανέπτυξα ανεξάρτητη φιλική σχέση. Στο πλαίσιο της παρέας εκείνης γνώρισα τον Γιώργο και την Άντα. Όταν, λίγο αργότερα, ο Γιώργος αποφάσισε να «κτυπήσει» την Προεδρία του ΠΑΣΟΚ, μου ζητήθηκε (όπως και σε πολύ κόσμο) να «βοηθήσω». Όπερ και έπραξα παρά το γεγονός ότι τους είχα δηλώσει πως δεν μπορώ να υποστηρίξω το ΠΑΣΟΚ, όπως είχε μετεξελιχθεί μετά το 1985.
Η κοπτική-ραπτική του ΓΑΠ
«Από τις ομιλίες που έγραψα θυμάμαι την πιο «τραυματική»: Μου είχε ζητηθεί να γράψω ομιλία οικονομικού περιεχομένου, που θα διάβαζε ο ΓΑΠ στο Ξενοδοχείο Τιτάνια, πριν τις εκλογές του 2004, σε κοινό οικονομικών συντακτών. Στόχος της ομιλίας ήταν να δείξει πως ο νέος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είχε κάτι σημαντικό να πει για τα οικονομικά (που όλοι ήξεραν δεν ήταν το ισχυρό του «ατού»). Λέω «τραυματική» για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή ο λόγος που διάβασε τελικά ήταν αποτέλεσμα άκριτης κοπτικής-ραπτικής – λίγο από το δικό μου κείμενο, λίγο από κάποιων άλλων, λίγο αυτοσχεδιασμός ΓΑΠ, ένας αχταρμάς. Δεύτερον, και πιο σημαντικό, την ώρα της ομιλίας συνειδητοποίησα ότι είχαν «ξεχάσει» να καλέσουν τους... οικονομικούς συντάκτες. Σας αναφέρω αυτό το παράδειγμα για να πάρετε μια ιδέα του πόσο αποκαρδιωτική ήταν η όλη εμπειρία του να προσπαθείς να βοηθήσεις μια τέτοια χαοτική προσπάθεια.»
Γιατί παραιτήθηκα από τον Γιώργο
«Ο λόγος της απομάκρυνσής μου ήταν τριπλός: (Α) Κατάλαβα ότι η χαοτική «οργάνωση» δεν ήταν προϊόν ατυχήματος αλλά συνειδητή εκ μέρους ΓΑΠ, (Β) Η χαοτική «οργάνωση» δημιουργούσε συνθήκες διαγκωνισμών μεταξύ συμβούλων, με αποτέλεσμα όσοι εξ ημών δεν ενδιαφερόμασταν για τα οφίτσια (και άρα ήμασταν έτοιμοι να επιστρέψουμε σπίτι μας αν η δουλειά μας χαραμιζόταν) αποσυρόμασταν αφήνοντας δίπλα στον ΓΑΠ μόνο εκείνους που έμεναν επειδή ποθούσαν την εξουσία πιο πολύ από την ουσία. (Γ) Όταν το «σύστημα» αυτό, με μαθηματική ακρίβεια, οδηγούσε στην αποτυχία (δεν είναι τυχαίο ότι ο ΓΑΠ έχασε όλες τις εκλογές, εκτός από εκείνη που ο Κώστας Καραμανλής δεν ήθελε να κερδίσει) τότε ο ΓΑΠ δικαιολογούσε τις αποτυχίες του αναφερόμενος σε «υπονόμευση» από σκοτεινούς ανθρώπους και κέντρα. Έτσι κάποια στιγμή εντός του 2006 παραιτήθηκα και επισήμως.»
Η απόρρητη επιστολή μου στον Παπανδρέου το 2007
«Τον Σεπτέμβρη του 2007, μετά την εκλογική ήττα του, τού έστειλα επιστολή (την οποία δεν έχω κοινοποιήσει σε κανέναν, πέραν της οικογένειάς του) που του εξηγούσα γιατί δεν μπορούσα να τον υποστηρίξω για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ (τότε που είχε αναμετρηθεί με τον Βενιζέλο). Από τότε η κοινωνική μας σχέση τόσο με τον Γιώργο όσο και με τον Νίκο έπαψε να υφίσταται, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπάρχουν αρνητικά συναισθήματα μεταξύ μας. (Έχω την εντύπωση ότι αν τύχει να συναντηθούμε θα αγκαλιαστούμε και θα φιληθούμε ειλικρινά. Άλλο η αντιπαράθεση επί πολιτικών ζητημάτων και άλλο οι ανθρώπινες σχέσεις.)»

Ο Αντρίκος, ο Καμμένος, αυτοί που έγλυφαν τους Παπανδρέου
«Με τον Αντρίκο τα πράγματα πάντα διέφεραν, καθώς η επαγγελματική σχέση μας συνεχίζεται αδιάκοπα, όπως και η κοινωνική/φιλική μας σχέση. Λέτε ότι «σπανίως έχουμε δει κάποιον να δεσμεύεται τόσο έντονα και κατηγορηματικά για την αθωότητα άλλου προσώπου». Δεν είναι έτσι, Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει καθημερινά σε όλα τα δικαστήρια του κόσμου. Να σας θυμίσω ότι σε κανένα δικαστήριο δεν τίθεται το ερώτημα σε μάρτυρα: «Είσαι διατεθειμένος να ορκιστείς για την αθωότητα του τάδε;» Όχι, αυτό που γίνεται είναι, αρχικά, εξαγγέλλεται μια συγκεκριμένη κατηγορία και κατόπιν ο μάρτυρας καλείται να τοποθετηθεί επί της συγκεκριμένης αυτής κατηγορίας. Π.χ. «είδα τον Κώστα στην Λαμία το βράδυ εκείνο – άρα είναι αδύνατον να διέπραξε φόνο στην Αθήνα εκείνη την στιγμή, όπως αναφέρει το κατηγορητήριο». Δεν τοποθετείται ο μάρτυρας γενικά και αόριστα ορκιζόμενος ότι ο Κώστας είναι γενικά και αόριστα αθώος για τα πάντα. Τοποθετείται επί της συγκεκριμένης κατηγορίας. Έτσι και στην περίπτωση του Αντρίκου με την υπόθεση ισχυρισμών του κ. Καμμένου. Δεν χρειάστηκε παρά να ρίξω μια ματιά στις δηλώσεις Καμμένου για να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι οι κατηγορίες του περί CDS του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, και εμπλοκής του Αντρίκου Παπανδρέου σε αυτή την συναλλαγή που περιέγραφε-κατήγγειλε ο κ. Καμμένος, ήταν καθ' όλα ανυπόστατες. Στην ένορκη κατάθεσή μου αυτό είπα: Ότι δηλώνω ένορκα πως πρόκειται για γελοίες, κατασκευασμένες κατηγορίες που σε καμία των περιπτώσεων δεν μπορούν να στοιχειοθετήσουν κάποια ενοχή του Αντρίκου γιατί απλά δεν ήταν δυνατόν κάποιος να κάνει αυτό που αναφέρει ο κ. Καμμένος ακόμα και να ήθελε. Θεώρησα υποχρέωσή μου να το πω δημόσια και ένορκα σε μια χώρα που δεν έχει κατανοήσει την σημασία του τεκμηρίου της αθωότητας, σε μια χώρα όπου η κρίση αντικαθιστά στην έντονη πολιτική, διαλεκτική αντιπαράθεση με την ανθρωποφαγία. Και κάτι άλλο, τελευταίο: Δεν αντέχω να βλέπω ανθρώπους που έως πρότινος «έγλυφαν» την οικογένεια Παπανδρέου (όταν κάποιοι εξ ημών είχαμε σταθεί ενάντιοι, με μεγάλο προσωπικό και ψυχολογικό κόστος, στην κυβέρνηση ΓΑΠ) τώρα να κάνουν τα στραβά μάτια όταν ο Αντρίκος γίνεται το εξιλαστήριο θύμα ώστε εκείνοι, οι τέως ευνοούμενοι της οικογένειας και συνολικά του κατεστημένου, να συνεχίσουν να είναι στα πράγματα και να πασχίζουν για την επέκταση και επιβίωση της κλεπτοκρατίας.»
Ο καλός μου φίλος Γιάννης Στουρνάρας
«Με τον Γιάννη έχουμε συνεργαστεί στενά και είμαστε φίλοι. Γνωριστήκαμε το 2000 στο Πανεπιστήμιο, είχαμε στενή συνεργασία γιατί ήμασταν και στον ίδιο τομέα ενώ με βοήθησε στην προσπάθεια δημιουργίας διδακτορικού τμήματος. Η συνεργασία με τον Γιάννη ήταν πάντα εύκολη, ευχάριστη, άμεση, αποτελεσματική. Μέσα από την επαγγελματική συνεργασία αναπτύχθηκε μια πάρα πολύ στενή ανθρώπινη σχέση. Από τότε που έγινε υπουργός έχω αποχωρήσει από την Ελλάδα και δεν έχουμε βρεθεί έκτοτε. Με την πολυτέλεια της απόστασης και προσπαθώντας να θυμηθώ πως είχα νιώσει όταν ανακοινώθηκε ότι θα γίνει υπουργός, αυτό που μπορώ να πω είναι ότι καταλάβαινα γιατί πήρε αυτή την απόφαση και είμαι σίγουρος ότι δεν την πήρε ελαφρά τη καρδία, ότι γνώριζε τα προβλήματα. Ίσως να μην ήταν η θέση που ήθελε εκείνος, δεν νομίζω ότι ήταν στο στόχαστρό του. Δεδομένης όμως της τοποθέτησής του και της ανάλυσής του για την πορεία της κρίσης – μια ανάλυση που διαφέρει πολύ από τη δική μου- θεώρησε ότι δεν είχε άλλη επιλογή παρά να αποδεχθεί την πρόταση. Τρέφω μεγάλη εκτίμηση στο πρόσωπο του Γιάννη και δε νομίζω ότι ο κύριος Σαμαράς θα μπορούσε να κάνει καλύτερη επιλογή, δεδομένης πρώτον της πολιτικής που ήθελε να ακολουθήσει και δεύτερον της ανάλυσης για αίτια της κρίσης που έκανε ο Γιάννης Στουρνάρας και των μέτρων που θα ήθελε να εφαρμόσει. Ταίριαζαν απόλυτα σε εκείνη την συγκυρία.»

 
Αυτή η κρίση είναι ο δικός μας πόλεμος του Βιετνάμ
«Πάντα αρθρογραφούσα, από το 1995. Και στην Αυστραλία είχα εβδομαδιαία ραδιοφωνική εκπομπή. Αυτό που συνέβη είναι απλό: όταν ξέσπασε η κρίση ο κόσμος άρχισε να ενδιαφέρεται για αυτά που έγραφα. Δεν έκανα εγώ κάτι διαφορετικό. Στα μάτια του κόσμου είμαι ο αρθρογράφος της κρίσης, αλλά δεν σημαίνει ότι ξαφνικά μέσα στην κρίση εγώ άρχισα να γράφω. Ξέρετε, στην Αμερική υπήρχε ο Paul Sweezy (φωτογραφία επάνω), ένας οικονομολόγος αριστερής κοπής και εκδότης του περιοδικού Monthly Review, o οποίος μου είχε πει μια ιστορία: Στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης δίδασκε πολιτική οικονομία μια φορά την εβδομάδα. Του είχαν παραχωρήσει μια τεράστια αίθουσα – δεν υπήρχε άλλη για το βράδυ της Τρίτης που ήταν το μάθημά του. Μαζεύονταν 10-15 φοιτητές σε μια γωνιά και τους έκανε μάθημα, χρόνος έμπαινε χρόνος έβγαινε. Ένα βράδυ φτάνει στο Πανεπιστήμιο και δεν μπορούσε να κατέβει τα σκαλιά από τον κόσμο που είχε μαζευτεί, νόμιζε ότι έδωσαν την αίθουσα για κάποια συναυλία και ξέχασαν να τον ενημερώσουν. Ρώτησε λοιπόν, έναν φοιτητή τι περιμένουν όλοι αυτοί, και του απάντησε «τον Paul Sweezy». Είχε μόλις ξεσπάσει ο πόλεμος στο Βιετνάμ και όλοι ήθελαν να τον ακούσουν. Να ακούσουν αυτά που έλεγε επί χρόνια σε μια σχεδόν άδεια αίθουσα. Έτσι και εγώ, συνεχίζω να κάνω αυτό που έκανα επί 30 χρόνια, όμως άλλαξαν οι συνθήκες και δημιούργησαν ζήτηση για αυτό που έλεγα και έκανα έτσι κι αλλίως. Ναι, αυτή η κρίση είναι ο δικός μας πόλεμος του Βιετνάμ.»
Καταστροφολόγοι και καρκινολάγνοι...
«Με στεναχωρεί πάρα πολύ να με λένε καταστροφολόγο. Εγώ, από την αρχή λέω τρία πράγματα:1. Θα ήταν αυτοκτονία να βγούμε από το ευρώ. 2. Δεν υπάρχει πιθανότητα να μας διώξουν από το ευρώ. 3. Έτσι όπως είναι τα πράγματα, δεδομένου ότι θα μείνουμε στο ευρώ, η αποδοχή των πολιτικών που μας επιβάλουν Βερολίνο, Βρυξέλλες και Φρανκφούρτη, αυξάνουν πολύ τις πιθανότητες της καθίζησης της Ελλάδας εντός της Ευρωζώνης (αυτό που αποκαλώ Κοσσοβοποίηση) και της διάλυσης της ίδιας Ευρωζώνης. Αυτά λέω συστηματικά, και μάλιστα πριν το μνημόνιο. Με χαρακτηρίζουν άνθρωπο που θέλει να επιστρέψουμε στην δραχμή και εγώ κοιτάω απορημένος σαν το σκυλάκι που γυρίζει ξαφνιασμένο το κεφάλι. Μα είναι δυνατόν; Έχω χάσει φίλους επειδή υποστηρίζω ότι δεν πρέπει να βγούμε από το ευρώ, και όμως υπάρχουν κάποιοι που με λένε δραχμολόγο ή ισχυρίζονται ότι είχα προβλέψει έξοδο από το ευρώ. Παραμένω όμως απαισιόδοξος για την πορεία της Ελλάδας, για τα χειρότερα που έρχονται. Η μητέρα μου πριν αρρωστήσει, μου έλεγε ότι αν πάθει ποτέ καρκίνο δεν πρέπει να της το πούμε. Πάντα διαφωνούσα, γιατί πίστευα ότι αν έχεις καρκίνο και γίνει έγκαιρα η διάγνωση μπορείς να το αντιμετωπίσεις. Δεν είναι καρκινολάγνος ο γιατρός, είναι ο βασικός εχθρός του καρκίνου. Μου λένε ότι θέλω να φέρω την καταστροφή, όμως η αλήθεια είναι ότι βλέπω την καταστροφή και θέλω να προϊδεάσω για όσα θα συμβούν προκειμένου να αλλάξουν πολιτική.»
Έσφαλα όταν έλεγα ότι...
«Όταν ο Μάριο Ντράγκι το καλοκαίρι ανακοίνωσε το πρόγραμμα φάντασμα αγοράς ομολόγων της Ιταλίας και της Ισπανίας, (πρόγραμμα φάντασμα γιατί έγινε η ανακοίνωση αλλά όχι οι αγορές), δεν είχα φανταστεί ότι από μόνη της η ανακοίνωση θα είχε την ικανότητα να ρίξει τόσο λάδι στη φουσκοθαλασσιά της κρίσης. Το δεύτερο λάθος που έκανα είναι ότι θα έπρεπε να είμαι πιο έντονος στην κριτική μου για την κυβέρνηση Παπανδρέου- Παπακωνσταντίνου. Ήμουν πολύ έντονος, αλλά ειλικρινά πιστεύω ότι θα έπρεπε να ήμουν ακόμη περισσότερο. Οι προβλέψεις μου για το αρνητικό αντίκτυπο των μέτρων και των πολιτικών του κ. Παπακωνσταντίνου ήταν ζοφερές για την κυβέρνηση, αλλά νομίζω ότι ήταν υποτονικές. Ακόμα κι εγώ δεν φανταζόμουν ότι ο αντίκτυπος στο εθνικό εισόδημα θα ήταν τόσο μεγάλος και τόσο γρήγορα. Δεν φανταζόμουν ότι θα οδηγούσε σε πλήρη παράλυση, ιδίως του συστήματος πίστης στην Ελλάδα.»
Τι συμβουλεύω τώρα, για να αποφύγουμε την καταστροφή
«Να ξεφύγουμε από την αυτοτροφοδοτούμενη κρίση με 3 τρόπους: 1. Να αποδεσμευθεί το ποσόν που δίνεται στις τράπεζες για την ανακεφαλαιοποίησή τους από το ελληνικό δημόσιο χρέος. 2. Τα μέτρα λιτότητας να περιοριστούν: αντί να είναι 9,6 δις για το 2013, να είναι μόνο 2 δις, έτσι ώστε να πετύχουμε άμεσα εξάλειψη του πρωτογενούς ελλείμματος για να μπορεί το ελληνικό δημόσιο να μη χρειάζεται την επόμενη δόση για να επιβιώσει. 3. Τα χρήματα που έχει λαμβάνειν η Ελλάδα από το ΕΣΠΑ 2007-2013 - 10 δις ευρώ- να δοθούν όχι στο ελληνικό δημόσιο αλλά στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για να τα επενδύσει στον ιδιωτικό τομέα.»

Ο Τσίπρας Εξωτερικού και η εγχώρια κακοφωνία
«Είχα γράψει τον Ιούνιο ότι θα ψηφίσωΣΥΡΙΖΑ, με τη λογική που ψηφίσαμε οι περισσότεροι Έλληνες μπροστά στην κάλπη: ποιο είναι εκείνο το κόμμα που αν βρισκόταν στην κυβέρνηση θα έδινε περισσότερες ελπίδες. Από τη στιγμή που ο Τσίπρας δεσμεύθηκε ότι θα μείνουμε στο ευρώ αλλά παράλληλα δεν θα έριχνε νερό στον μύλο της κατάρρευσης, αποφάσισα να τον ψηφίσω. Έχω παρακολουθήσει τις ομιλίες του στο εξωτερικό, κυρίως αυτή στο Brookings Institute και πιστεύω ότι ο... Τσίπρας Εξωτερικού με καλύπτει απόλυτα. Η ελληνική σκηνή του ΣΥΡΙΖΑ είναι προβληματική. Έχει πολύ δρόμο να διανύσει έως ότου φτάσει σε κάποιο σημείο πολιτικής ωριμότητας που θα του επιτρέψει να ελαχιστοποιήσει την κακοφωνία του».

Το Πανεπιστήμιο, η Ξένια και η Δανάη
«Τρείς κομβικές στιγμές ξεχωρίζω στη ζωή μου. Η πρώτη ήταν η απόφασή που πήρα μετά τις βασικές σπουδές μου να ακολουθήσω πανεπιστημιακή καριέρα. Η δεύτερη είναι ότι έχασα ουσιαστικά την κόρη μου, την Ξένια. Ξέρετε η κόρη μου είναι προϊόν μια κατάστασης για την οποία πάντα επέκρινα τα ζευγάρια που αν και βρίσκονταν προ του χωρισμού έκαναν παιδί. Το έβρισκα επαίσχυντο αυτό. Μέχρι που μου έτυχε και εμένα... Με τη σύζυγό μου είχαμε αποφασίσει να χωρίσουμε μετά από 10 χρόνια γάμου, όταν ξαφνικά έμεινε έγκυος. Προσπαθήσαμε να πειραματιστούμε με την πιθανότητα να είμαστε μαζί για το καλό του παιδιού. Μείναμε μαζί για ένα χρόνο στην Αθήνα μάλιστα, όμως δεν λειτούργησε. Η μητέρα της – που είναι ελληνικής καταγωγής, αλλά με περισσότερες ρίζες στην Αυστραλία- αποφάσισε να πάρει την Ξένια και να επιστρέψει στην Αυστραλία. Εκείνη την περίοδο που έχασα το παιδί, η τελευταία στιγμή στο αεροδρόμιο, ήταν καθοριστική για εμένα. Έχω ένα παιδί στο Σύδνεϋ και βρίσκομαι σε συνεχή ετεροτοπία: Είμαι εδώ και εκεί ταυτόχρονα. Μιλάω καθημερινά μαζί της βέβαια – χθες μιλούσαμε 1 ώρα και 40 λεπτά στο skype, με κατηγορεί ότι πάσχω από λογοδιάρροια. Αρνείται προς το παρόν να μάθει ελληνικά – κάποια στιγμή με είχε πάρει τηλέφωνο, θυμωμένη με τους Πέρσες που ήταν αρκετά ανόητοι για να αφήσουν τον Αλέξανδρο να τους νικήσει. Γιατί; Επειδή τώρα είναι υποχρεωμένη να κάνει μαθήματα Ελληνικών κάθε Δευτέρα και Παρασκευή... Η επόμενη κομβική στιγμή στη ζωή μου είναι η γνωριμία μου με τη σύζυγό μου Δανάη Στράτου, περίπου 3 μήνες μετά την αποχώρηση της Ξένιας. Δεν γνώριζα την Δανάη όμως θαύμαζα τη δουλειά της. Θυμάμαι ότι είχα δει το 2000 το έργο της Breathe και είχα ξετρελαθεί, χωρίς να έχω ιδέα ποια είναι η Δανάη Στράτου.»
Η ιστορία που δεν έχω πει ακόμη
«Από τις ιστορίες που δεν έχω αφηγηθεί ακόμη, αισθάνομαι «χρέος» να αφηγηθώ την ιστορία της κας Γεωργίας, μια αγρότισσας από την Πελοπόννησο που πέθανε πρόσφατα μόνη της, και η ζωή της οποίας αποτελεί σύγχρονη αρχαία τραγωδία που αποτυπώνει εύγλωττα την σύγχρονη ελληνική ιστορία. Τίτλος της θα μπορούσε να είναι: «Συμβιβασμού Κρίμα».
H εμμονή μου είναι...
«Τα κρυφά αίτια των φαινομένων.»
Αυτό που φοβάμαι περισσότερο είναι...
«Ο συμβιβασμός»
Κάτω από τη φωτογραφία της Αθήνας θα έβαζα τον τίτλο...
«Η πόλη μου»

Το σχέδιο για την παγκόσμια μείωση του πληθυσμού 3 βίντεο για να πειστείτε...


http://www.pentapostagma.gr/2013/02/3_3.html
Ελάχιστοι είναι αυτοί που πιστεύουν ότι υπάρχει ένα οργανωμένο σχέδιο ελέγχου και μείωσης του παγκόσμιου πληθυσμού. Στα παρακάτω βίντεο θα δείτε και θα καταλάβετε τι σχεδιάζει η παγκόσμια ελίτ για όλο τον κόσμο.
Τρελαθήκαν από το χρήμα και σάπισαν εν ζωή…. Απολαύστε τους στην συνέχεια ....!



 



ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/02/3_3.html#ixzz2Jx2rdAXx

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΠΟΥ ΓΑΖΩΣΑΝ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑΣΝΙΚΟΦ... (VIDEO)




.http://www.agioritikovima.gr/koin%CE%BFnika/16013-i-gunaika-atun

Δείτε το βίντεο απ΄την συνέντευξη της Σοφίας στον Σταύρο Θεοδωράκη.

Αλληλέγγυον Παλλήνης: Εγκαίνια την Κυριακή, 10/2/13, στις 12:30 μ.μ.


Αθήνα  4 Φεβρουαρίου  2013.

Αλληλέγγυον Παλλήνης: Εγκαίνια την Κυριακή, 10/2/13, στις 12:30 μ.μ.

Τα επίσημα εγκαίνια και αγιασμό, πραγματοποιεί την Κυριακή 10 Φεβρουαρίου στις 12:30 μ.μ. το «Αλληλέγγυον» Παλλήνης, στη Λεωφόρο Λαυρίου 13 και Υγείας γωνία, με τηλ. το 210 6040155.

Καλούνται όλα τα μέλη και οι φίλοι του Μη Κερδοσκοπικού Συνεταιρισμού Διάθεσης (ΜΟΝΟ) Ελληνικών προϊόντων «Αλληλέγγυον», να παραβρεθούν στην προσπάθεια αυτή που απέδειξε και συνεχίζει καθημερινά να αποδεικνύει, πως «η Ελλάδα, μπορεί να ταΐσει τα παιδιά της».

Με αξιοπρέπεια, χωρίς ουρές ζητιανιάς, χωρίς τις κάμερες πάνω από τους πενόμενους Έλληνες, με τιμές χωρίς μεσάζοντες, και χωρίς φυσικά προϊόντα των πολυεθνικών, αλλά με ότι παράγει η μάνα ελληνική γη και το μεράκι των Ελλήνων βιοτεχνών, το «Αλληλέγγυον» Παλλήνης, είναι ένα ακόμη «μετερίζι» αντίστασης στα δηλητήρια των πολυεθνικών, στηMonsanto, στην Gargill, στο Codex Allimentarius.

Ελάτε να γνωριστείτε από κοντά με τους διαχειριστές του «Αλληλέγγυον» Παλλήνης, Γιάννη και Ζωή. Ελάτε να γνωρίσετε τους αγρότες και τους βιοτέχνες μας. Ελάτε να δείτε τις πραγματικές τιμές των προϊόντων, όπως αυτές τις καθορίζουν οι αγρότες και οι βιοτέχνες μας. Ελάτε να δείτε πως μπορούμε να αντισταθούμε στον διατροφικό εφιάλτη τον οποίο μας επιβάλλουν.

Κλείστε τα αφτιά σας στις απάτες των πολυεθνικών, στην προπαγάνδα των κομματικών/μικροπολιτικών μαγαζιών (αριστερών και δεξιών) που ζητάνε για ένα πακέτο μακαρόνια, ως αντάλλαγμα την ψήφο σας και ελάτε να γνωρίσετε την πραγματική έννοια της Αλληλεγγύης: Τον χορτάτο Έλληνα αγρότη/βιοτέχνη και τον ικανοποιημένο Έλληνα πολίτη/καταναλωτή.

Το «Αλληλέγγυον», δεν ανήκει σε κόμματα, δημάρχους, εκκλησίες και ΜΚΟ: Είναι παιδί της ανάγκης για «ψωμί και αξιοπρέπεια», του ίδιου του ελληνικού Λαού. Πάρτε το στα χέρια σας. Κάντε τις προτάσεις σας. Απλώστε το σε ολάκερη την Ελλάδα μας.

Σας περιμένουμε όλους, την Κυριακή 10 Φεβρουαρίου, στις 12:30 το μεσημέρι, στη Λεωφόρο Λαυρίου 13 και Υγείας γωνία.

Πατριωτικό Μέτωπο
Πολιτικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης
Γραφεία Αθηνών: 
Διδυμοτείχου 15-17, 
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141413, Φαξ: 2105141442
Τηλ. Προέδρου: 6980292626 
http://www.pamet.gr 
pametopo@gmail.com
«Αλληλέγγυον»
Συνεταιριστικό Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Κεντρικό:
Αγίας Σοφίας 50
10444, Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141443, Φαξ: 2105141442
www.allilegion.gr
allilegion@gmail.com

Σε δίκη 49 άτομα για το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. Αυτή είναι η Ελλάδα! Δικη 13 χρόνια μετά, άντε και σε μερικές δεκαετίες βγάλτε απόφαση...

http://logia-starata.blogspot.gr/2013/02/49-13.html



Εκείνο το καλοκαίρι του 1999, ενάμισι εκατομμύριο και πλέον επενδυτές αγόραζαν εκστασιασμένοι από την φρενήρη άνοδο των μετοχών. Μυημένοι και μη, δοκίμαζαν να πλουτίσουν μέσα σε μια ημέρα - καθώς, όλοι ήθελαν να είναι μέσα στο παιχνίδι του γρήγορου πλουτισμού. Ήθελαν να κερδίσουν, έστω και σε μικρογραφία, ότι, και οι μεγαλόσχημοι στις παραλίες και πισίνες των ελληνικών νησιών.
Για κακή τους τύχη, οι παραισθήσεις κράτησαν λίγους μήνες αφού η παγίδα εξαπάτησης είχε στηθεί αριστοτεχνικά εμφανίζοντας εταιρείες – «περίπτερα» ως μηχανές χρήματος. Τα νήματα της παραπλάνησης κινούσαν άλλοι μηχανισμοί σε πολυτελή γραφεία , μέσω εξωχώριων εταιρειών, μέσω επενδυτικών εταιρειών, τριγωνικών λογαριασμών ή μέσω τραπεζικών swift.

Παρόλο που η απονομή δικαιοσύνης σε σκανδαλώδεις υποθέσεις όπως του χρηματιστηρίου, αργεί, για μια από αυτές – ίσως για τη σημαντικότερη- ήρθε η ώρα της.

Δεκατρία χρόνια- μετά την πρώτη δίωξη που είχε ασκήσει τότε ο εισαγγελέας κ. Δημήτριος Ασπρογέρακας- η υπόθεση 49 κατηγορουμένων έρχεται επιτέλους ξανά στο εδώλιο.
Στις 15 Απριλίου 2013, στο Πέμπτο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων πρόκειται να δικαστούν 49 κατηγορούμενοι από όλους τους χώρους της οικονομικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας : ιδιοκτήτες εισηγμένων, χρηματιστές, εφοπλιστές, μεσάζοντες ακόμη και ένα πρώην μοντέλο.

Παραγραφή

Τα αδικήματα είναι βαρύτατα. Κατά περίπτωση αποδίδεται στους κατηγορουμένους, απάτη, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, υπεξαίρεση και παραβίαση χρηματιστηριακής νομοθεσίας και της άμεσης συνέργιας στα αδικήματα αυτά κατ επάγγελμα και κατ εξακολούθηση.
Ύστερα λοιπόν από άλλες δίκες για χειραγώγηση που αναβάλλονταν συνεχώς, από δίκες που κινήθηκαν ύστερα από δίωξη από την επιτροπή κεφαλαιαγοράς και περιορισμένες φυλακίσεις, η υπόθεση με τις μετοχές - «φούσκες» στο Χρηματιστηρίου φθάνει επιτέλους στο εδώλιο με τον κίνδυνο της παραγραφής να ελλοχεύει.
Οι 49 κατηγορούμενοι θα καθίσουν στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, καθώς ο Άρειος Πάγος απέρριψε την αναίρεση που άσκησε, ο εκ των κατηγορουμένων Παν. Κονταλέξης κατά του εφετειακού βουλεύματος (1764/2012). Αν πάντως η δίκη δεν διεξαχθεί και γίνουν δεκτές ενστάσεις περί ακυρότητας που μπορεί να προβάλλουν οι κατηγορημένοι στο ακροατήριο, τότε η υπόθεση θα πέσει στα …βράχια της παραγραφής καθώς από την τέλεση των αδικημάτων έχουν παρέλθει ήδη 13 χρόνια.

Η Μπουρμπούλια

Η δικογραφία με τις μετοχές – φούσκες βρίσκονταν αρχικά στα χέρια της πρώην ανακρίτριας Κώνσταντίνας Μπουρμπούλια, η οποία όπως αποκαλύφθηκε εκ των υστέρων είχε ευνοήσει ορισμένους κατηγορουμένους στην υπόθεση. Μάλιστα, για τους χειρισμούς στην υπόθεση του χρηματιστηρίου, η πρώην ανακρίτρια καταδικάστηκε σε 12 χρόνια φυλάκιση από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων. Η Κ. Μπουρμπούλια, κρίθηκε ένοχη για κατάχρηση εξουσίας και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και σύμφωνα με το κατηγορητήριο, η πρώην ανακρίτρια δωροδοκήθηκε προκειμένου να μην ασκήσει δίωξη σε βαθμό κακουργήματος σε βάρος των υπευθύνων της εταιρείας Σ. ΣΙΓΑΛΑΣ ΑΤΕ που φέρονται να εξαπάτησαν την περίοδο 1999–2000 χιλιάδες επενδυτές του Χρηματιστηρίου, αποκομίζοντας τεράστια οικονομικά οφέλη.
Η αποκάλυψη αυτή, ότι δηλαδή, η ανακρίτρια χρηματίζονταν για να μην προφυλακίσει κατηγορουμένους για τις μετοχές – φούσκες, έδωσε και το έναυσμα για την επανεξέταση της υπόθεσης, η οποία χαρακτηρίστηκε ως μια από τις πιο σημαντικές στην μεταπολιτευτική ιστορία της Ελλάδας.
Ο εισαγγελέας Χαράλαμπος Λακαφώσης είχε ζητήσει την επανεξέταση κάποιων υποθέσεων για τις μετοχές – φούσκες του Χρηματιστηρίου και ύστερα από πρότασή του παραπέμφθηκαν αρχικά σε δίκη 67 άτομα, τα οποία στη συνέχεια έφτασαν με το εφετειακό βούλευμα που εκδόθηκε στα 49. Κατά αυτού του βουλεύματος ασκήθηκε αναίρεση από τον κατηγορούμενο Παναγιώτη Κονταλέξη. Η αίτησή του, ωστόσο, δεν είχε καμία τύχη. Όχι μόνο δεν έγινε δεκτή από τον Άρειο Πάγο, αλλά οι ανώτατοι δικαστές υιοθέτησαν πλήρως το εφετειακό βούλευμα, που σύμφωνα με το Ανώτατο Δικαστήριο είχε πλήρη και εμπεριστατωμένη αιτιολογία.

Ποιοι θα δικαστούν

Έτσι, στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων κάθονται στις 15 Απριλίου, οριστικά και αμετάκλητα οι: Παναγιώτης Κονταλέξης χρηματιστής, Γεώργιος Μπατατούδης μέτοχος της Ιντερσάτ, Παναγιώτης Πανούσης μέτοχος της Άττικατ, Κωνσταντίνος Στέγγος, Χρυσή Στέγγου, Στυλιανή Στέγγου ( της Τεχνικής Ολυμπιακής), Σπυρίδωνας Τασόγλου της ομώνυμης εισηγημένης εταιρείας, Ηλίας Τσοτάκος χρηματιστής, Δημήτριος Ράνιος χρηματιστής, Ηλία Μπογδάνος της Active Επενδυτικής, Γεώργιος Μαυροειδής εφοπλιστής, Σπυρίδωνας Σπύρου, Μιχαήλ Μιχαηλίδης, Αποστολία Βεργάδου, Γεώργιος Παπαχρήστου, Γεώργιος – Ελευθέριος Καλογήρου, Κωνσταντίνος Μαρκέτος, Βασίλειος Βεργάδος, Ιωάννης Γρυπάρης, Joseph Saman, Κωνσταντίνος Αδηλίνης (του Ιωάννη), Θεόδωρος Αδηλίνης (του Δημητρίου), Θεόδωρος Αδηλίνης (του Ιωάννη) Ελένη Ζησιμοπούλου, Καλλιόπη Γεωργαντζή, Αλκιβιάδης Γεωργαντζής, Θεοφάνης Ράνιος (χρηματιστής), Ιωάννης Σφακιανάκης, Άτταλος Τριανταφύλλου, Λάμπρος Τσίλης, Αγγελική Ζησιμοπούλου, Βασίλειος Μανιός (εφοπλιστής), Αναστασία Κολλακή (σύζυγος εφοπλιστή), Παντελής – Ελευθέριος Κολλάκης (εφοπλιστής), Ανθή Πριοβόλου (πρώην φωτομοντέλο), Μηνάς Παναγιωτίδης, Σταύρος Γαλανάκης, Γεώργιος Λυραράκης (εφοπλιστής), Αθανάσιος Παπούλιας, Ιωάννης Τσούρτης, Γεώργιος Στέγγος (Τεχνική Ολυμπιακή), Βαρβάρα Τσούρτη, Σταυρούλα – Μαρία Λακοπούλου, Ιορδάνης Αρζόγλου, Ζωή Στέγγου, Ιωάννης – Γεώργιος Ραζής, Σπυρίδωνας Σκιαδόπουλος, Κωνσταντίνος Ιγγλέσης, Σταματίνα Βατικιώτου.

Πώς εξαπάτησαν το επενδυτικό κοινό

Σε 836 σελίδες του εφετειακού βουλεύματος που υιοθετεί και ο Άρειος Πάγος, περιγράφεται με κάθε λεπτομέρεια το μεγάλο σκάνδαλο …αφαίμαξης του πλούτου των επενδυτών, ενώ παρατίθενται και τα ευρήματα της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ). Παράλληλα, οι δικαστές μέλη του συμβουλίου επισημαίνουν τις «σοβαρότατες αδυναμίες στην οργάνωση των χρηματιστηριακών εταιρειών και τον εσωτερικό τους έλεγχο», τις οποίες είχε εντοπίσει στην πρόταση του προς το συμβούλιο και ο Εισαγγελέας Εφετών Αθηνών Ιωάννης Λιακόπουλος.

Σύμφωνα με την εισαγγελική πρόταση που υιοθετούν οι δικαστές μέλη του Συμβουλίου, ορισμένοι εκ των κατηγορουμένων που κατείχαν εισηγμένες εταιρείες προχωρούσαν σε ψευδείς ανακοινώσεις χρηματιστηριακών συναλλαγών (πακέτων). Χαρακτηριστικά στο βούλευμα αναφέρεται: «Οι τιμές στις οποίες πραγματοποιήθηκαν οι συγκεκριμένες συναλλαγές διαφέρουν σημαντικά από τις αντίστοιχες τιμές που ανακοινώθηκαν στο ευρύ επενδυτικό κοινό στο οποίο δημιουργήθηκε παραπλανητική εικόνα για την πορεία των μετοχών, την τιμή και την εμπορευσιμότητά τους». Παράλληλα, κατά τους δικαστές, μέσω δεκάδων εξωχώριων εταιρειών διακινήθηκαν πακέτα με σκοπό την παραπλάνηση των επενδυτών, οι οποίοι επένδυσαν στις μετοχές εξαιτίας της πλαστής εμπορευσιμότητας που αυτές παρουσίαζαν.

Μάλιστα, οι δικαστές περιγράφουν την τακτική ορισμένων εκ των κατηγορουμένων να διαβεβαιώνουν σε γενικές συνελεύσεις των μετόχων των εταιρειών τους, ότι είχε εκδηλωθεί ενδιαφέρον από ξένους επενδυτές για αγορά μετοχών, επιδιώκοντας με αυτό τον τρόπο να ανεβάσουν τις τιμές τους. «Οι διαβεβαιώσεις για προτάσεις ξένων επενδυτών ήταν αναληθείς αφού αποδείχθηκε πως αγοραστές δεν ήταν στην πλειοψηφία τους ξένοι θεσμικοί επενδυτές αλλά ιδιώτες και υπεράκτιες εταιρείες», διαπιστώνουν τώρα οι δικαστές.

Στο πολυσέλιδο βούλευμα περιγράφεται η εξαπάτηση του επενδυτικού κοινού από συγκεκριμένους κατηγορούμενους που οδήγησε τελικά και στην απώλεια των περιουσιών τους και τους κόπους μιας ζωής. Αναφέρει το βούλευμα για τη δράση αυτή των κατηγορουμένων: «Σύμφωνα πάντοτε με τις ίδιες παραδοχές των ελεγκτών, σε κάθε περίπτωση με τις ενέργειες τους αυτές εξαπατήθηκε το επενδυτικό κοινό που αγόραζε τις μετοχές σε τιμές που με τεχνάσματα διαμορφώνονταν σε υψηλότερα επίπεδα στη χρηματιστηριακή αγορά και τελικά οδήγησαν σε απαξίωση της μετοχής και απώλεια μεγάλων χρηματικών ποσών από το ευρύτερο επενδυτικό κοινό, ενώ οι ίδιοι καρπώθηκαν παράνομα ιδιαίτερα μεγάλα χρηματικά ποσά». Εάν, κατά τους δικαστές, «το επενδυτικό κοινό γνώριζε την εξωχρηματιστηριακή τιμή της μετοχής ασφαλώς δεν θα προέβαινε σε αγορές σε τιμές μεγαλύτερες του 50% της χρηματιστηριακής αξίας».


protothema.gr

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου