Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

«ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΤΑΤΟΥΑΖ» ΓΙΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ; Ή ΠΡΟΟΙΜΙΟ ΓΙΑ ΤΟ «ΧΑΡΑΓΜΑ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ»;

http://www.pentapostagma.gr/2013/01/blog-post_2593.html

Επιμέλεια άρθρου Vagedim

Έχετε ακούσει για το «ηλεκτρονικό τατουάζ», που εξοπλίζεται πλήρως με τη δυνατότητα να παρακολουθεί ζωτικά σημείων των ασθενών και να αναφέρονται τα συμπεράσματα στους ερευνητές; Η τεχνολογία αυτή είναι γνωστή ως ενα επιδερμικό ηλεκτρονικό σύστημα (ΕΣΑ), και αναπτύχθηκε από μια διεθνή ομάδα ερευνητών από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα και τη Σιγκαπούρη.
Τα νοσοκομεία και τα γραφεία των ιατρών μπορεί μια ημέρα σύντομα να εξοπλίζονται στους ασθενείς με προσωρινό ηλεκτρονικό τατουάζ. Αυτά τα μπαλώματα δέρματος θα φέρουν έναν πλούτο πληροφοριών σε ένα μικρό χώρο και θα μπορούν σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες να βοηθήσουν να μειώθουν τα ιατρικά λάθη βελτιώνοντας τη φροντίδα.
«Στόχος μας ήταν να αναπτυχθεί μια ηλεκτρονική τεχνολογία που θα μπορούσε να ενοποιηθεί με το δέρμα με έναν τρόπο  ώστε να είναι μηχανικά και φυσιολογικά αόρατο στο χρήστη," λέει ο John Rogers απο  το Πανεπιστήμιο του Illinois.
Οπότε, το αόρατο ηλεκτρονικό τατουάζ είναι καλό;
"Είναι μια τεχνολογία που θολώνει τη διάκριση μεταξύ της ηλεκτρονικής και της βιολογίας», και που θα επιτρέπει στους ερευνητές να παρακολουθούν τα ζωτικά σημεία.
Οι συσκευές είναι μικρές και "σχεδόν χωρίς βάρος». Είναι λεπτότερα από μια ανθρώπινη τρίχα  και συνδέονται στο σώμα με τη χρήση του νερού και όχι μια κόλλα. Από αυτή την άποψη, είναι παρόμοια με τα προσωρινά τατουάζ. Όμως, σε αντίθεση με τα τατουάζ τσιχλόφουσκας, αυτά έχουν ηλεκτρονικά εξαρτήματα.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι κάποια μέρα θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε νοσοκομεία σε όλο τον κόσμο.Και με δεδομένο το γεγονός ότι ακόμη και τα ζώα μας εμφυτεύονται με ένα μικροτσίπ.  Δεν θα είναι τόσο δύσκολο φαίνεται να πείσουμε τους ανθρώπους τι είναι «σωστό» για αυτούς.
Τα μικρά μπαλώματα θα δώσουν στο ιατρικό προσωπικό όλες της ζωτικής σημασίας πληροφορίες που χρειάζονται. Επιπλέονοι ερευνητές εργάζονται πάνω σε παραλλαγές ενεργοποίησης φωνήςεπιτρέποντας στους χρήστες να λειτουργούν με φωνητική ενεργοποίηση με περισσότερη ακρίβεια απο 90%
Η πτυχή αυτή θα μπορούσε να σας οδηγήσει να αναρωτηθείτε, εάν θα είναι σε θέση να λειτουργεί με τη φωνή του χρήστη, δεν θα μπορούσε η φωνή να χρησιμοποιείται και από άλλον ελεγκτή;
"Αυτό το είδος της συσκευής θα μπορούσε να παράσχει χρησιμότητα για εκείνους που υποφέρουν από ορισμένες ασθένειες του λάρυγγα. Θα μπορούσε επίσης να αποτελέσει τη βάση για μια υπο-φωνητική ικανότητα επικοινωνίας, κατάλληλη για μυστικές ή άλλες χρήσεις », είπε ο Rogers.
Οι επιστήμονες εργάζονται τώρα για μια καλύτερη κόλλα, χωρίς να θυσιάζει την ευκολία της εφαρμογής του νερού. Η ανησυχία τους είναι ότι το δέρμα αναγεννάται, και ένα νέο τατουάζ, θα πρέπει να επαναλαμβάνεται, έτσι ώστε να μην χαθεί το παλιό.
Φαίνεται ότι αυτή η «πρόοδος» μόλις μας έφερε πιο κοντά στη συγχώνευση του ανθρώπου με τη μηχανή. Σύντομα, μερικοί από μας μπορεί ακόμη να πετύχουμε και την αθανασία.


ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/01/blog-post_2593.html#ixzz2J5NuYtOs

27 ΜΗΝΕΣ ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΜΕ ΤΡΙΕΤΗ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ(ΜΑΚΗ)ΚΟΥΡΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ METROPOLIS!


http://makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=10635:27------------metropolis&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2andreas-kouris

Σε ποινή φυλάκισης 27 μηνών, χρηματικό πρόστιμο 7.800 ευρώ με τριετή αναστολή καταδικάστηκε ερήμην ο ιδιοκτήτης των Metropolis Ανδρέας (Γεράσιμου) Κουρής. Η ποινή επιβλήθηκε από το Β΄ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, έπειτα από μηνυτήρια αναφορά 8 απολυμένων και μέσω του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας για τη μη καταβολή των δεδουλευμένων και των αποζημιώσεων σε αυτούς.
Πρόκειται για το δεύτερο δικαστήριο μέσα σε 2 ημέρες. Και στη χθεσινή εκδίκαση μιας ακόμη αγωγής, που αυτή τη φορά ασκήσαμε τόσο εναντίον της επιχείρησης όσο και προσωπικά του ίδιου του Ανδρέα Κουρή ως διευθύνοντα συμβούλου αυτής, ο ιδιοκτήτης του ομίλου MAD και αρκετών ακόμη εταιρειών, επέλεξε και πάλι να απουσιάσει.
Η σημερινή απόφαση αποτελεί για εμάς μια ακόμη δικαίωση για τον αγώνα μας που συνεχίζουμε επίμονα τόσο στο δρόμο όσο και στα δικαστήρια. Οπλισμένοι με αποφασιστικότητα, που ενισχύεται από την έμπρακτη αλληλεγγύη σωματείων και συλλογικοτήτων, θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μέχρι την πλήρη δικαίωση μας, κάτι που ισοδυναμεί με την καταβολή των οφειλόμενων μισθών και των αποζημιώσεών μας που παρακρατεί παράνομα ο Ανδρέας Κουρής.
Απολυμένοι/ες στα καταστήματα Metropolis
http://ergazomenoimetropolis.blogspot.gr/2013/01/27.html

Πως οι Ναζί γλίτωσαν απ’ τη δικαιοσύνη στη Νότια Αμερική


http://www.antinews.gr/2013/01/26/201057/
Ο Γιόζεφ Μένγκελε διέφυγε στην Αργεντινή χρησιμοποιώντας το όνομα "Χέλμουτ Γκρέγκορ."
Μετά τον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο, δεκάδες Ναζί εγκληματίες βρήκαν καταφύγιο στη Νότια Αμερική. Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει πως μία «συντεχνία απροθυμίας» και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού εμπόδισε με επιτυχία τις προσπάθειες δίωξης των εγκληματιών επί δεκαετίες, γράφει το Der Spiegel.
Το μόνο που χρειάστηκε ήταν να αλλάξει ένας αριθμός – 1974 αντί 1947 – ώστε ο Γκούσταβ Βάγκνερ να μπορέσει να παραμείνει στη Βραζιλία. Χρειάστηκε μια απλή παραδρομή  από τον άνθρωπο που μετέφρασε το γερμανικό έγγραφο στα βραζιλιάνικα, ώστε το Ανώτατο Δικαστήριο της Βραζιλίας να αρνηθεί το αίτημα της Δυτικής Γερμανίας, να εκδώσει τον πρώην αξιωματικό των SS. Και όμως ο Βάγκνερ κατηγορήθηκε για συνενοχή στις δολοφονίες 152.000 Εβραίων στο στρατόπεδο Σόμπιμπορ, στην υπό γερμανική κατοχή Πολωνία.
Ο Γιόζεφ Μένγκελε, ο διαβόητος γιατρός του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Άουσβιτς, επίσης επωφελήθηκε από τα λάθη και τις καθυστερήσεις, επειδή Γάλλοι αξιωματούχοι μαζί με την Interpol, τη διεθνή αστυνομική δύναμη που τότε είχε έδρα στο Παρίσι, αρνήθηκε να διεξάγει διεθνείς έρευνες για τους Ναζί εγκληματίες πολέμου. Και, στην περίπτωση του συνταγματάρχη των SS Walter Rauff, ο οποίος βοήθησε στη δημιουργία κινητών θαλάμων αερίων που χρησιμοποιήθηκαν για να εξοντώσουν Εβραίους, ένας επίσημος του γερμανικού Υπουργείου Εξωτερικών σαμποτάρισε το αίτημα έκδοσης της κυβέρνησής του στη Χιλή, για 14 μήνες.
Ως αποτέλεσμα αυτών των «λαθών» και οι τρεις αυτοί Ναζί εγκληματίες δεν δικάστηκαν ποτέ στα γερμανικά δικαστήρια μετά τον πόλεμο. Ο Wagner, το «θηρίο» του Σόμπιμπορ, πέθανε στο Σάο Πάολο, ο Mengele πνίγηκε στη Βραζιλία, και ο Rauff πέθανε από καρδιακή προσβολή στη Χιλή. Από τους εκατοντάδες Ναζί δολοφόνους που κατέφυγαν στη Νότια Αμερική, ελάχιστοι λογοδότησαν.
Πώς είναι δυνατόν τόσοι εγκληματίες να μείνουν ατιμώρητοι, παρότι αποδεδειγμένα ήταν ένοχοι; Είναι ένα αίνιγμα που προβληματίζει τους πανεπιστημιακούς ακόμα και σήμερα. Οφείλεται στην έλλειψη συνεργασίας των αξιωματούχων της Δυτικής Γερμανίας; Ή στην έλλειψη ενδιαφέροντος από τα καθεστώτα στη Νότια Αμερική; Υπήρχαν μυστικές σχέσεις και συνεργασία μεταξύ Ναζί και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού;
Ο ιστορικός Daniel Stahl διεξήγαγε έρευνα σε αρχεία ευρωπαϊκών χωρών και στη Νότια Αμερική, προκειμένου να γράψει ένα νέο βιβλίο με τίτλο «Nazi Hunt: South America’s Dictatorships and the Avenging of Nazi Crimes» (Το κυνήγι των Ναζί: Οι δικτατορίες στη Νότια Αμερική και τα εγκλήματα των Ναζί»). Το έργο δίνει απάντηση σε αυτό που όλοι υποπτεύονταν: ότι υπήρξε μια ευρεία συμμαχία ανθρώπων – σε όλες τις ηπείρους και εντός των δικαστηρίων, της αστυνομίας και των κυβερνήσεων – που ήταν απρόθυμη να δράσει ή ακόμα και να ανατρέψει την ποινική δίωξη των Ναζί εγκληματιών.
Τα κίνητρα της άρνησης
Ο Stahl πιστεύει ότι τα κίνητρα για τη συμμετοχή σε αυτό που αποκαλεί «συντεχνία απροθυμίας» διέφεραν σε μεγάλο βαθμό. Οι διπλωμάτες της Δυτικής Γερμανίας  σαμποτάρισαν το κυνήγι των Ναζί από αλληλεγγύη. Οι γάλλοι ποινικοί ανακριτές φοβήθηκαν ότι η συνεργασία θα μπορούσε να εκθέσει το δικό τους παρελθόν ως συνεργάτες των Ναζί. Και οι δικτάτορες στη Νότια Αμερική αρνήθηκαν να εκδώσουν πρώην Ναζί ανησυχώντας ότι οι δίκες των εγκληματιών πολέμου θα μπορούσαν να στρέψουν τη διεθνή προσοχή προς τα δικά τους εγκλήματα.
Αυτός ο συνασπισμός δεν δυσκολεύτηκε  να τορπιλίσει το κυνήγι των Ναζί. Αμέτρητοι συμμετέχοντες – στην πολιτική, τη δικαστική εξουσία, την κυβέρνηση και τη διοίκηση – έπρεπε να εργαστούν από κοινού προκειμένου να οργανώσουν και να εκτελέσουν επιτυχώς ποινικές διώξεις. Πράγματι, ένα μικρό λάθος ή κάποιες ελάσσονος σημασίας διαδικαστικές παρατυπίες ήταν αρκετές για να ματαιώσουν τη σύλληψη των εγκληματιών. Ο Stahl δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι το δικαστικό σύστημα της Δυτικής Γερμανίας ήταν ένοχο για σοβαρές παραγραφές. Τα ευρήματά του επιβεβαιώνουν ότι παρέλειψε να ασχοληθεί με τους Ναζί δολοφόνους για δεκαετίες. Ο Walther Rauff, για παράδειγμα, μπορούσε να ταξιδέψει μετά τον πόλεμο από τη Νότια Αμερική στη Γερμανία, ως εκπρόσωπος διαφόρων εταιρειών. Ποτέ δεν συνάντησε δυσκολίες επειδή το όνομά του δεν εμφανίζεται σε καμία λίστα καταζητούμενων εγκληματιών. Μόλις το 1961 οι εισαγγελείς στη βόρεια πόλη του Ανόβερο εξέδωσαν ένταλμα για τη σύλληψή του Rauff, κατηγορώντας τον για 100.000 δολοφονίες.
Η εύρεση της διεύθυνσης του Rauff στη Χιλή δεν ήταν πρόβλημα και ο πρέσβης του γερμανικού Υπουργείου Εξωτερικών στο Σαντιάγο, Hans Strack, ζήτησε την έκδοση του εγκληματία. Αλλά ο Strack, ο οποίος επίσης εργάστηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών πριν από το 1945, αγνόησε τις οδηγίες από το υπουργείο στη Βόννη και άφησε την υπόθεση να σέρνεται για 14 μήνες. Μόνο όταν οι δικαστές στο Ανόβερο κοινοποίησαν τους ομοσπονδιακούς συναδέλφους τους ότι ήταν «εξαιρετικά αναστατωμένοι» για το γεγονός ότι η πρεσβεία προχωρούσε την υπόθεση «με τέτοια διστακτικότητα», η κυβέρνηση ζήτησε από τον απείθαρχο πρεσβευτή να υπακούσει. Ο Strack, γνωστός για τις απόψεις του ενάντια στην αποκατάσταση των εγκλημάτων της ναζιστικής Γερμανίας, τελικά ζήτησε την έκδοση του Rauff, που οδήγησε στη σύλληψή του στα τέλη του 1962.
Τότε όμως ήταν πολύ αργά για να τιμωρηθεί ο Rauff, επειδή ο φόνος περιήλθε στο καταστατικό των περιορισμών στις χώρες της Νότιας Αμερικής. Το Ανώτατο Δικαστήριο της Χιλής αρνήθηκε το αίτημα της Γερμανίας να εκδώσει τον πρώην  συνταγματάρχη των SS. Παρά τις διεθνείς διαμαρτυρίες, ο Rauff συνέχισε να ζει ως ελεύθερος άνθρωπος στη Χιλή εδώ και δεκαετίες.
Σε άλλες περιπτώσεις, η έλλειψη συνεργασίας από την Ιντερπόλ εμπόδισε τη δίωξη των Ναζί. Ο Stahl παρουσιάζει ένα ιδιαίτερα αποκαλυπτικό έγγραφο, τα πρακτικά της συνεδρίασης της εκτελεστικής επιτροπής της Ιντερπόλ από τον Μάιο του 1962. Λίγο καιρό πριν, το Παγκόσμιο Εβραϊκό Κογκρέσο ζήτησε από την Ιντερπόλ να συμμετέχει στην παγκόσμια αναζήτηση για ναζί εγκληματίες πολέμου. Ο τότε γραμματέας της Ιντερπόλ σε γενικές γραμμές, λοιπόν, Marcel Sicot, αντέδρασε άγρια. Γιατί θα έπρεπε να διωχθούν οι εγκληματίες πολέμου, φέρεται να είπε, αφού ο νικητής επιβάλλει πάντοτε τους νόμους του, ούτως ή άλλως; Κανένα διεθνές σώμα δεν καθορίζει τον όρο «εγκληματίας πολέμου». Στην πραγματικότητα, ο Sicot θεώρησε την ποινική δίωξη των Ναζί εγκληματιών ως «δικαιοσύνη του νικητή».
Το 1960, υπήρχαν φήμες ότι ο Γιόζεφ Μένγκελε, ο γιατρός που ήταν γνωστός ως «άγγελος του θανάτου», κρυβόταν στη Βραζιλία ή τη Χιλή. Το γερμανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης ενημέρωσε την ομοσπονδιακή ποινική αστυνομία για να τον καταδιώξει – αλλά χωρίς τη συμμετοχή της Ιντερπόλ. Αξιωματούχοι στη Βόννη προφανώς προσπαθούσαν να μην ενοχλήσουν τους διεθνείς ερευνητές με την υπόθεση, αλλά το κρησφύγετο του Mengele δεν βρέθηκε ποτέ. Ο Stahl αποδίδει την αποτυχία της Ιντερπόλ να συλλάβει τους Ναζί και τους συνεργάτες τους στο παρελθόν πολλών Γάλλων αστυνομικών τον καιρό του πολέμου. «Όπως και τα πρωτοπαλίκαρα του καθεστώτος της Βισί συνεργάστηκαν με τους Ναζί μέχρι το 1944» γράφει ο Stahl.
Ο Stahl επίσης, σημειώνει ότι ένα από τα σημαντικότερα εμπόδια στο κυνήγι των Ναζί εγκληματιών ήταν το ότι οι δικτάτορες της Νότιας Αμερικής ήθελαν να καλύψουν τα δικά τους εγκλήματα. Στις 22 Ιουνίου 1979, ο Γερμανός πρεσβευτής στην Μπραζίλια έγραψε ότι η έκδοση κάποιου που είχε διαπράξει εγκλήματα πολέμου πριν από 40 χρόνια θα «ενίσχυε τις απαιτήσεις όσων επιμένουν ότι όλα τα εγκλήματα πρέπει να διώκονται, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που διαπράττονται από τον στρατό και την αστυνομίας». Λίγο πριν, η διοίκηση του τότε καγκελαρίου Χέλμουτ Σμιτ είχε ζητήσει την έκδοση του Βάγκνερ, υποδιοικητή του Σόμπιμπορ, ένα αίτημα που οι δικαστές στο Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της Βραζιλίας αρνήθηκαν.
Στη Γερμανία, μια νέα γενιά είχε εισέλθει στην κυβερνητική γραφειοκρατία – και μία που δεν φοβόταν να χρησιμοποιήσει μη συμβατικά μέσα για να βάλει τους Ναζί εγκληματίες πίσω από τα κάγκελα. Το 1982, το γραφείο του εισαγγελέα του Μονάχου κίνησε τη διαδικασία για την έκδοση του Klaus Barbie, πρώην διοικητή της Γκεστάπο στη Λυών. Φοβούμενος ότι θα μπορούσε να αθωωθεί στη Γερμανία λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων, αξιωματούχοι του υπουργείου Δικαιοσύνης ζήτησαν από τους ομολόγους τους του Υπουργείου Εξωτερικών να δείξουν στους γάλλους συμμάχους στη Βόννη ότι «θα πρέπει να ζητήσουν κι αυτοί την απέλαση του Barbie, ειδικά από τη Βολιβία στη Γαλλία». Όταν το Παρίσι συμφώνησε, το Υπουργείο Εξωτερικών έδωσε εντολή στην γερμανική πρεσβεία στην Λα Παθ, την πρωτεύουσα της Βολιβίας, να «ενθαρρύνει μια τέτοια εξέλιξη με τα κατάλληλα μέσα». Στις αρχές του 1983, ο Barbie απελάθηκε στη Γαλλία. Ο διαβόητος «Χασάπης της Λυών» πέθανε σε νοσοκομείο της πόλης το 1991.

ΑΓΡΙΟ ΞΕΚΑΤΙΝΙΑΣΜΑ ΧΑΪΚΑΛΗ - ΑΔΩΝΙ ΣΤΟ ΠΛΑΤΟ ΤΟΥ ΑΥΤΙΑ: "ΕΙΣΑΙ ΞΕΦΤΙΛΑΣ, ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΚΑΙ ΒΛΑΚΑΣ!" (video)


http://makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=10641:--------q----q-video&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2xaikalis-adonis

Στα χέρια κόντεψαν να πιαστούν το πρωί στο πλατό του Αυτιά ο Παύλος Χαϊκάλης και ο Άδωνις Γεωργιάδης, σε σημείο που ο δεύτερος αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την εκπομπή.
Δείτε το βίντεο:

ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΑΣ ΞΕΦΤΙΛΙΖΕΙ; Νέα πρόκληση Γ.Παπανδρέου: Συναντήθηκε με Ρ.Τ.Ερντογάν και μίλησε (επ'αμοιβή) στην Τουρκία!


http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%B3%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AE%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BC%CE%B5-%CF%81%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%AC%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%AF%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CE%B2%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1
Ο "κομφερασιέ" - κατά την Le Monde - Γιώργος Παπανδρέου, συνεχίζει τις ανά τον κόσμο επισκέψεις του, αλλά αυτή την φορά προκαλεί για άλλη μία φορά τους Έλληνες πολίτες: Δίνει παράσταση στην Τουρκία απόψε το βράδυ, αλλά το ενδιαφέρουν βρίσκεται αλλού, στην συνάντησή του με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν!
Ενώ η Τουρκία απειλεί ευθέως την Ελλάδα και τα δικαιώματά της στην Α.Μεσόγειο εξαγγέλλοντας έρευνες για τον εντοπισμό υδρογονανθράκων επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας ο Γ. Α. Παπανδρέου επί μία ώρα και ένα τέταρτο μιλούσε με τν Τούρκο πρωθυπουργό  για την ... "την προετοιμασία της συνεδρίασης του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, που θα γίνει στην Τουρκία αυτή τη φορά -η πρώτη συνεδρίαση είχε πραγματοποιηθεί τον Μάϊο του 2010, στην Αθήνα"!
Μήπως ο εν λόγω κύριος είναι ακόμα πρωθυπουργός και δεν το έχουμε ακόμα καταλάβει; Μπήπως είναι απεσταλμένος της ελληνικής κυβέρνησης; Θα μπορούσε κάποιος απ΄πο την κυβέρνηση να μας εξηγήσει το περιεχόμενο της άτυπης ανακοίνωσης που έγινε από την πλευρά του; Όσο για την ομιλία του στο GLOBAL RELATIONS FORUM - για την οποία πληρώθηκε δεκάδες χιλιάδες δολάρια - θαυμάστε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
«Όταν έγινα Υπουργός Εξωτερικών, η συμβατική αφήγηση ήταν ότι δεν υπήρχε καμία ελπίδα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ότι ήταν η μοίρα μας να είμαστε εχθροί και υπήρχαν και πολύ σοβαροί λόγοι για αυτό. Αλλά αποφάσισα να μην ακολουθήσω το συμβατικό δρόμο - γιατί πίστευα βαθειά ότι υπήρχε άλλος δρόμος. Γιατί πίστευα ότι όταν σου δίνεται η ευκαιρία να ηγηθείς από μία θέση ευθύνης, δεν πρέπει να την χαραμίσεις. Δεν πρέπει να κρυφτείς πίσω από το πρόβλημα – αλλά να το λύσεις. Και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις ήταν το πρόβλημα.  Πίστευα ότι έπρεπε να προσπαθήσουμε να βρούμε κοινό έδαφος, κοινά συμφέροντα. Πίστευα ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε μία κατάσταση επωφελή και για τους δύο, αντί για ένα παιχνίδι «μηδενικού αθροίσματος» με νικητές και ηττημένους. Πήρα το ρίσκο. Και ήμουνα τυχερός που βρήκα ένα χέρι βοηθείας και κατανόησης από την άλλη πλευρά, τον Ισμαέλ Τζεμ, με τον οποίο γίναμε πραγματικοί φίλοι». 
Ε, βέβαια, άμα γίνεις ο "πάρτα όλα" υπουργός Εξωτερικών και υπογράψεις συμφωνίες με αυτόν που διεκδικεί έδαφος και δικαιώματα από την χώρα του (συμφωνία Ελσίνκι),  φυσικά θα "πετύχεις".
Στο Ελσίνκι, στην Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στις 10-11 Δεκέμβρη 1999 αξίζει να δούμε σε ποια κείμενα και ποιες αποφάσεις έβαλε την υπογραφή του ο Γ.Παπανδρέου και θεωρεί εαυτόν "επιτυχημένο.
Με «αντάλλαγμα» μια σειρά "ευχών" για την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, στο Ελσίνκι από πλευράς Τουρκίας, η Ελλάδα ήρε τις αντιρρήσεις της για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ταυτόχρονα, η ελληνική πλευρά, αναγνώρισε για πρώτη φορά «συνοριακές διαφορές» με την Τουρκία.
Το κείμενο της συμφωνίας:
Στα συμπεράσματα της Συνόδου που συνυπογράφει η ελληνική κυβέρνηση, στο κεφάλαιο Προετοιμασία για τη διεύρυνση και ειδικότερα στις παραγράφους που αφορούν τη Διαδικασία διεύρυνσης, περιλαμβάνονται και οι επίμαχες αναφορές σχετικά με την επίλυση των ελληνοτουρκικών «συνοριακών διαφορών».
Στην παράγραφο 4 σημειώνεται:
«Εν προκειμένω, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τονίζει την αρχή της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών σύμφωνα με το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και παροτρύνει τα υποψήφια κράτη να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για την επίλυση κάθε εκκρεμούς συνοριακής διαφοράς και άλλων συναφών θεμάτων.
Αλλως, θα πρέπει να φέρουν τη διαφορά ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου εντός εύλογου χρονικού διαστήματος. Το αργότερο στα τέλη του 2004, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα επανεξετάσει την κατάσταση ως προς κάθε εκκρεμή διαφορά, ιδίως όσον αφορά τις επιπτώσεις στην ενταξιακή διαδικασία, προκειμένου να προαγάγει την επίλυσή τους μέσω του Διεθνούς Δικαστηρίου».
Με άλλα λόγια, η Ελλάδα συμφώνησε με ένα κείμενο το οποίο χωρίς περιστροφές αναγνώριζε «συνοριακές διαφορές» με την Τουρκία, πέραν του προβλήματος της υφαλοκρηπίδας που υπήρχε έως τότε.
Αυτές είναι μερικές από τις "επιτυχίες" του ΓΑΠ στα ελληνοτουρκικά...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Τη νήσσα να ποιείτε, αλλιώς «στοχοποιείτε»... - του Διονύση Ελευθεράτου

http://www.aristerovima.gr/blog.php?id=3998
Κοίτα που η Αριστερά "εκφοβίζει" τους πάντες, είτε "γκαζώνει" είτε "κωλώνει"...
 

(Δημοσιεύθηκε στο «Πριν», την Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2012)

Στην προεκλογική περίοδο του Μαΐου, ο Α. Σαμαράς μάλλον δεν φανταζόταν ότι η ΝΔ έμελλε να σπάσει... από την ανάποδη το ιστορικό, εκλογικό της ρεκόρ- δηλαδή να καταγράψει το χαμηλότερο ποσοστό από τότε που ιδρύθηκε. Κόμπαζε για «θρυμματισμούς» άλλου είδους: «Σπάσαμε την ιδεολογική τρομοκρατία της Αριστεράς» φώναζε στο Ζάππειο, κλίνοντας – για τα καλά- επ’ ακροδεξιά. Έκτοτε η Αριστερά πάσης μορφής (εξαιρείται η «Αριστερά» του πεφωτισμένου Φώτη) μονίμως... τρομοκρατεί.

«Τρομοκρατεί» όταν αποπνέει ριζοσπαστισμό, «τρομοκρατεί» κι όταν ρίχνει νερό στο κρασί της. Είτε «γκαζώνει» είτε «κωλώνει», τρομοκρατεί... Αν δεν εκφοβίζει τους πάντες, σύσσωμη, σίγουρα ανά πάσα στιγμή κάποια τμήματα της πολλούς πανικοβάλλουν...

«Tρομοκρατούνται» οι ιδιώτες επενδυτές, αρχής γενομένης- φανταζόμαστε- από τους πλέον καλοκάγαθους, τύπου «Energa» και «Hellas Power». Άλλοτε τρέμουν οι εφοπλιστές, μήπως γίνουν 48 οι περιβόητες 58 φοροαπαλλαγές τους. Εάν θυμώσουν οι εν λόγω... τρομοκρατημένοι θα αρχίσουν να αλλάζουν σημαίες, άρα κι οι ναυτεργάτες (πρέπει να) φοβούνται την Αριστερά... Να κι οι καταθέτες: ναι μεν ξοδεύουν τα υπολείμματα των αποταμιεύσεων τους για τον επιούσιο ή το επόμενο χαράτσι, αλλά κάποιος ανεξιχνίαστος λόγος υπαγορεύει να ανιχνευθούν στην ψυχούλα τους φόβοι... αριστερόσταλτοι.

Α, η Αριστερά «τρομοκρατεί» και τους μαγαζάτορες, οι οποίοι – βεβαίως, βεβαίως- δεν θα ήξεραν τι σημαίνει «αναδουλειά» και «λουκέτο», εάν έλλειπαν παντελώς οι... διαδηλώσεις. Τα λουκέτα στις συνοικίες και την επαρχία ως γνωστόν μπαίνουν – επί τρία χρόνια- σε ένδειξη συμπαράστασης προς τους πάσχοντες του «αριστεροκτυπημένου» κέντρου της Αθήνας...

Μπορεί, άραγε, να έχει μεγάλη διεισδυτικότητα- με αυτήν την «καθαρή» του εκδοχή- το υστερικό αξίωμα ότι η Αριστερά «τρομοκρατεί», μόνο και μόνο επειδή... υπάρχει και μιλά; Δύσκολο, έστω στην εποχή της αναζωπύρωσης πολλών ακροδεξιών στερεοτύπων. Το αξίωμα αυτό συχνά προσκρούει σε οδυνηρές κοινωνικές εμπειρίες των ανθρώπων στους οποίους απευθύνεται, στη νοημοσύνη τους, ή και στο ίδιο το θυμικό τους. Πόσο πιθανό είναι να τρέμεις στη θέα μιας αφίσας του Τσε Γκεβάρα, όταν σε ισοπεδώνουν τα μέτρα του Στουρνάρα;

Η καθεστωτική προπαγάνδα χρειάζεται, λοιπόν, ένα τονωτικό συμπλήρωμα. Το βρίσκει, επαναφέροντας στη μόδα το κλισέ της «στοχοποίησης»: για να απαλλαγεί από την κατηγορία ότι «στοχοποιεί», η Αριστερά οφείλει να «το βουλώνει», ή –έστω- να περιορίζεται σε «εκθέσεις ιδεών»... Να μην πιάνει στο στόμα της κανέναν, ειδάλλως θα θεωρείται συνυπεύθυνη για το τάδε γκαζάκι, τον δείνα εκρηκτικό μηχανισμό, ή και την μούντζα προς κάποιον πολιτικό ή δημοσιογράφο.

Εξυπακούεται πως η κυρίαρχη αρλουμπολογία όλα αυτά τα ρίχνει στο μίξερ που πολτοποιεί τα πάντα - κυρίως τα μυαλά: η γιούχα εξισώνεται με τη μολότοφ που πέφτει σε ένα πολιτικό γραφείο. Το γκαζάκι «γίνεται ένα» με την αντιασφυξιογόνα μάσκα (αν όχι και με την απλή μάσκα φαρμακείου), η οποία εισάγει στο ανώτατο στάδιο... της βίας: εμποδίζει βαναύσως τα αθώα χημικά να ασκήσουν το δικαίωμα της ελεύθερης διέλευσης σε μύτες, στόματα, πνευμόνια.

Τι σημαίνει, εμπράκτως, «στοχοποίηση»; Σημαίνει πχ πως ο Πρετεντέρης και η Τρέμη είναι υπεράνω κριτικής! Πως έχουν κάθε δικαίωμα να κάνουν όσα περιέγραφε γλαφυρά ο Στάθης, προ ενός έτους: «Σαν τα κοράκια παραμονεύουν, να αρπάξουν απ΄ το στόμα του καλεσμένου τους, όταν δεν είναι φιλοκυβερνητικός, την κουβέντα του, να την δαγκώσουν, να την διαστρέψουν, να την ανασκολοπίσουν, να του τη δώσουν πίσω να την φάει, να του κάτσει στον λαιμό, να πνιγεί, να σκάσει». Ναι, δικαιούνται να ειρωνεύονται χωρίς αντίλογο, να «πετσοκόβουν» τον αντίλογο, να «ξεκοιλιάζουν», να κάνουν «δίκες προθέσεων». Αν όμως εσύ πεις ή γράψεις οτιδήποτε για την «υψηλότητά τους», τους «στοχοποιείς»!

Το δικό σου δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση αίρεται, ειδάλλως... τους «δίνεις βορά» σε επικίνδυνες ομάδες (βλαμμένων ή... σταλμένων), ή έστω στη χλεύη πολλών χιλιάδων «κανονικών» ανθρώπων. Λες και για το τελευταίο χρειάζονται... διαμεσολαβητές, λες και δε το «επιτυγχάνουν» μόνοι τους άφθονοι καθεστωτικοί VIP.

Κι έπειτα; Δέκα φορές να εκφράσεις την απέχθειά σου πχ για τη μολότοφ στο σπίτι του αδελφού του Σ. Κεδίκογλου, ισάριθμες οι πολιτικοί –τηλεοπτικοί «ανακριτές» θα σε ρωτήσουν, με ύφος λοχαγού που αξιώνει δυνατότερη φωνή από τους «ψάρακλες»: γιατί δεν σε ακούω; Γιατί δεν το καταδικάζεις με τα δικά μας λόγια; Γιατί δεν το καταδίκασες... προτού συμβεί;

Το εφεύρημα της «στοχοποίησης» δεν είναι νέο. Ο μεταπολιτευτικός ριζοσπαστισμός κατηγορήθηκε πχ ότι, αξιώνοντας αποχουντοποίηση, έθεσε στο στόχαστρο της «17 Νοέμβρη» τον αρχιβασανιστή της χούντας Μάλλιο. Κάπως έτσι, τα περί «στοχοποίησης» κλήθηκαν να καταχωνιάσουν τις ίδιες της παρενέργειες του «κολοβού», ημιτελούς της αποχουντοποίησης: εάν τα δικαστήρια δεν είχαν χαϊδέψει σε βαθμό απίστευτο τους κτηνώδεις βασανιστές, εξοργίζοντας τους πάντες, ούτε ο Μάλλιος θα κυκλοφορούσε ελεύθερος, ούτε η «17Ν» θα αποκτούσε κύρος σκοτώνοντάς τον (Δεκέμβριος 1976).

Σήμερα το κλισέ της «στοχοποίησης» φιλοδοξεί να περιβάλλει με στοργή και προδέρμ τους πρωτεργάτες κάθε άλλης... «ποίησης». Της «φτωχοποίησης» (νεολογισμός ή μη, έννοια –τρομοκράτης), της κακοποίησης και των τελευταίων αστικοδημοκρατικών επιφάσεων, της εκποίησης του δημόσιου πλούτου, της... μεταποίησης του κοινοβουλευτισμού σε βιομηχανία Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου. Για να μη «στοχοποιούμε», τη νήσσα πρέπει να ποιούμε. Εν ολίγοις, ως Αριστερά να αυτοκαταργηθούμε. Λέμε να μην τους κάνουμε τη χάρη... 

«ΟΥΔΕΙΣ ΕΞΑΙΡΕΙΤΑΙ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΚΙΛΟΤΙΝΑ! - Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ



http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=10809:kammia-exairesi-mpogiopoulos&catid=81:kivernisi&Itemid=198
Ακούστε τους, ακούστε πώς ουρλιάζουν:
«Ουδείς εξαιρείται του νόμου»!
Αλλά όλοι αυτοί του «μαύρου μετώπου» που μιλούν για το «νόμο που άπαξ και ψηφίστηκε ουδεμία αντίρρησις νοείται» (!), νομίζετε ότι απευθύνονται μόνο στους εργαζόμενους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς; Λάθος!
Απευθύνονται σε όλη την κοινωνία που... «πρέπει να συμμορφωθεί»! Τι λένε: Οτι αφού τα μνημόνια τα έκαναν νόμους, αφού τις φορολεηλασίες τις έκαναν νόμους, αφού τη λαϊκή χρεοκοπία την έκαναν νόμο, αφού τις μειώσεις μισθών τις έκαναν νόμους, ακόμα κι αν αύριο ψηφίσουν με νόμο πως κάθε οικογένεια, εκτός από τους φόρους, τα εισοδήματα, τη σύνταξη θα καταβάλλει στο ΔΝΤ και τα πρωτότοκα τέκνα της, τότε ουδείς θα πρέπει να αντιδρά, διότι θα... «το λέει ο νόμος»!

Όταν όλα αυτά τα επίλεκτα μέλη του κλαμπ της πιο παρασιτικής συντεχνίας, της συντεχνίας των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών και των «νταβατζήδων», μιλούν για τις «συντεχνίες» όπως έπραξε προχτές ο κ. Σαμαράς, και όπως πριν είχε πράξει ο Παπανδρέου, και όπως πριν είχε πράξει ο Σημίτης, και όπως πριν είχε πράξει ο Μητσοτάκης, δεν απευθύνονται μόνο στους εργαζόμενους στα ΜΜΜ.
Απευθύνονται σε όλη την κοινωνία, στην κοινωνία των καταπιεσμένων, στην κοινωνία της φτώχειας και της απελπισίας, την οποία θέλουν να συκοφαντήσουν. Να την «παθητικοποιήσουν». Να την «κομματιάσουν». Να την καταστήσουν έρμαιο του «διαίρει και βασίλευε». Να «ξεμοναχιάσουν» το κάθε τμήμα της. Να το απομονώσουν και αφού θα του έχουν στερήσει τις εφεδρείες της κοινωνικής αλληλεγγύης να το τσακίσουν. Ετσι, με την ίδια μέθοδο, θέλουν να καθυποτάξουν, τελικά, όλη την «κατατεμαχισμένη» κοινωνία.
Όταν όλα τα φερέφωνα των «αφεντικών», αυτοί που δε δίνουν δεκάρα για την «ταλαιπωρία» της ανεργίας, για την «ταλαιπωρία» της ανέχειας, για την «ταλαιπωρία» των χαρατσιών, για την «ταλαιπωρία» της πείνας, μιλούν για την «ταλαιπωρία της κοινωνίας» από τους απεργούς και αντιπαραθέτουν στο «δικαίωμα της απεργίας» το... «δικαίωμα στην εργασία» - ποιοι; αυτοί που έφτασαν την ανεργία στο 30%! - δεν απευθύνονται στους εργαζόμενους στα ΜΜΜ.
Απευθύνονται στην ταλαίπωρη κοινωνία, η οποία πάνω από έναν αιώνα μετά την εξέγερση στο Σικάγο θα πρέπει να «ρυθμίσει» τη συνείδησή της, ώστε να μη θεωρεί πια ότι «η δουλειά είναι δικαίωμα». Να ξεχάσει ότι ο αξιοπρεπής μισθός είναι δικαίωμα. Να μάθει ότι «δικαίωμα» είναι η απεργοσπασία (!), να μάθει να βλέπει την εργασία σαν... «προνόμιο». Σαν... «παραχώρηση». Σαν... φιλάνθρωπη «προσφορά». Να μάθει να δέχεται αδιαμαρτύρητα κάθε νέα περικοπή του μισθού της, για την οποία οφείλει κιόλας να δοξολογεί τον καλοκάγαθο καπιταλιστή που από το ξεροκόμματο της αφαίρεσε «μόνο» το... μισό.
Και φυσικά:
Οταν έμβλημα της πολιτικής τους έφτασαν να καθιστούν τις νυχτόβιες επιδρομές των ΜΑΤ, την απειλή της ... φυλάκισης(!), όταν ποινικοποιούν ως «κακούργημα» τις κινητοποιήσεις, όταν ομολογούν πως οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και οι επιστρατεύσεις κατά των απεργών αποτελούν έναν εκσυγχρονισμό των... γραφειοκρατικών διατάξεων της χούντας (!),
σίγουρα δε μιλούν στους εργαζόμενους των ΜΜΜ.
Απευθύνονται σε όλο το λαό, του κουνούν ως «γκαουλάιτερ» του κεφαλαίου το δάκτυλο της καταστολής, τον απειλούν με τον πιο χυδαίο, τον πιο ιταμό, τον πιο απροκάλυπτο τρόπο, ότι ή θα γίνει ραγιάς να τους προσκυνάει ή θα τον... ξεκάνουν!
***
Ο πόλεμος, επομένως, που έχουν εξαπολύσει είναι καθολικός.
Τα «νταϊλίκια» του Σαμαρά θα ήταν ανάξια να γίνουν ακόμα και γελοιογραφία, αν δεν επρόκειτο για τον γραβατοφορεμένο «τσαμπουκά» μιας πρωτοφανούς πολιτικής αγριότητας που αφορά τους εργαζόμενους στα ΜΜΜ, όπως χτες αφορούσε τους ναυτεργάτες, όπως προχτές αφορούσε τους δημόσιους υπάλληλους, όπως αντιπροχτές αφορούσε τους αγρότες, όπως κάθε μέρα αφορά τους εργάτες.
*
Αν αυτός ο καθολικός πόλεμος ενάντια σε κάθε τμήμα της κοινωνίας δεν πάρει καθολική απάντηση μέσα από ένα κοινό μέτωπο εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, φτωχής αγροτιάς, βιοτεχνών, μικρεμπόρων, που σημαίνει λαϊκή συμμαχία, συμπόρευση, συστράτευση και αλληλεγγύη ανάμεσα σε όλα τα στρώματα που υφίστανται την εκμετάλλευση και τη φτωχοποίηση, αν κόντρα στο «σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω» δεν πάρει σάρκα και οστά το «ο ένας για όλους και όλοι για έναν», τότε, τα υποκινούμενα της πλουτοκρατίας μπορεί κι αυτά να φύγουν νύχτα, όπως οι προηγούμενοι, αλλά προηγουμένως θα έχουν αφανίσει έναν ολόκληρο λαό κάτω από τις «ερπύστριες» των «νόμων του κεφαλαίου», που πράγματι από τις «γκιλοτίνες» του «δεν εξαιρείται κανείς».
Δημοσιεύθηκε στον «Ριζοσπάστη» το Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

Έσχατη προδοσία και όμως είναι ακόμα ελεύθεροι (και ο Γεωργίου στην θέση του)


20130126-083602.jpg 
Από 9% το πήγαν στο 15,7% με μαγειρέματα, εξαπάτηση, μεταφορές εσόδων – εξόδων από το ένα έτος στο άλλο. Σε αγαστή συνεργασία με το ΔΝΤ ώστε να μεθοδεύσουν την υπαγωγή της χώρας σε έναν αντευρωπαϊκό μηχανισμό που έμελλε να είναι η κερκόπορτα για όλο τον Ευρωπαϊκό νότο.
Οι υπόλοιποι ηγέτες βεβαίως αντιστάθηκαν. Ουδείς υπέγραψε την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με τα χρήματα των φορολογουμένων. Ουδείς υπέγραψε την εκχώρηση εθνικής 
κυριαρχίας. Μόνο η συμμορία Παπανδρέου.
και όμως, ακόμα και σήμερα όχι μόνον είναι ελεύθεροι, αλλά έχουν το θράσος να μιλούν για “συνωμοσιολογίες” παίρνοντας ως παράδειγμα τις υπόλοιπες χώρες του νότου! Εκμεταλλευόμενοι το ότι ο απλός πολίτης δεν έχει την δυνατότητα να μελετήσει τα εκεί “μνημόνια” όπως έκανε από την πρώτη στιγμή το “Ολυμπία”. Μα οι ίδιοι οι υπουργοί του ΓΑΠ δεν διάβασαν το ντόπιο μνημόνιο…
Η μοναδική ελπίδα πριν το χάος είναι να επιτραπεί στους εισαγγελείς να κάνουν την δουλειά τους. Ειδ’ άλλως θα γίνει με “άκομψο” τρόπο από τον ίδιο τον λαό.

ΤΕΣΣΕΡΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΟΥΝ... (ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ)


http://www.agioritikovima.gr/perizois/13661-teera-egkatal
Το «Αγιορείτικο Βήμα» δίπλα στον συνάνθρωπο.
Η  5χρονη  Ερμιόνη, οι 15χρονοι Κυριάκος και  Παύλος, και ο 20χρονος  Κωνσταντίνος ,δεν  ζουν την οικογενειακή θαλπωρή .
Αντιθέτως ζουν το Γολγοθά τους μέσα στο δυάρι διαμέρισμα τους χωρίς θέρμανση, χωρίς τρόφιμα, χωρίς τα αναγκαία αγαθά ώστε να ζήσουν σαν άνθρωποι .
Η μητέρα τους αρνείται να προσφέρει κάθε βοήθεια και στήριξη, έχει εγκαταλείψει τα παιδιά εδώ  και ένα χρόνο και διατηρεί εξωσυζυγική σχέση. Ο Πατέρας έχει ήδη παντρευτεί άλλη γυναίκα και δεν δίνει σημεία ζωής .

Οι τέσσερις ήρωες …ζουν σε ένα δυάρι στη Ν. Αγχίαλο Μαγνησίας   και κινδυνεύουν να μείνουν και χωρίς ηλεκτρικό καθώς ακόμα  και ο 20χρονος Κυριάκος που μόλις απολύθηκε  από το στρατό παραμένει άνεργος.
Η άπορη γιαγιά που πάσχει από καρδιακή ανεπάρκεια  είναι η μοναδική ελπίδα για αυτά τα παιδιά αλλά η ίδια δηλώνει στο «Αγιορείτικο Βήμα» ότι πλέον  ΄΄ σηκώνω τα χέρια ψηλά΄΄.

Υπάρχει ο λογαριασμός της ΔΕΗ, ύψους 2.400 ευρώ καθώς είναι και παλαιότεροι ανεξόφλητοι λογαριασμοί. Καλύφθηκαν ήδη τα 1200 ευρώ.Όχι όμως το υπόλοιπο.
Τα παιδιά χρειάζονται σταθερή στήριξη για την ανατροφή τους.

Ο Παππούς είναι με εξαπλών μπαι μπας λόγω αναπηρίας και αδυνατεί να ανταπεξέλθει.

Όσοι θέλετε να βοηθήσετε μπορείτε να τηλεφωνείστε στη γιαγιά κ. Ερμιόνη Τσίτογλου  στο τηλέφωνο:24280.77416   -6975-561168

 Αρ. Λογαριασμού:Εθνική Τράπεζα 201/307710-15

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

Μυαλά υπάρχουν… Οι Έλληνες μπορούν να λειτουργήσουν υπό όλες τις συνθήκες. Αυτό είναι το κλειδί για την επόμενη μέρα...


http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/2013/01/blog-post_1559.html

Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ Ελλήνων και υπόλοιπων Ευρωπαίων είναι ότι, ακόμα και σε περίπτωση που καταρρεύσουν κανόνες και σύστημα, είναι σε θέση να δημιουργήσουν από το μηδέν, δρώντες συλλογικά.
Αυτή η δημιουργικότητα πρέπει να αξιοποιηθεί από την Πολιτεία, η οποία οφείλει να δώσει τα κατάλληλα κίνητρα. Ο Έλληνας πολίτης έχει φιλότιμο και αν δει κινήσεις από το κράτος, θα ανταποκριθεί θετικά. Επομένως η μειωμένη φορολογία και η μείωση της γραφειοκρατίας είναι οι μόνοι τρόποι να κατανικηθεί η φοροδιαφυγή, αφού τότε, αν όχι όλοι, οι περισσότεροι θα πληρώνουν τους φόρους.
Μυαλά υπάρχουν! Μυαλά που έχουν όρεξη για δουλειά και δημιουργία. Η ενίσχυση της δημιουργικότητας των νέων, με την κατάλληλη εμπειρία, θα δώσει το έναυσμα, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το σημερινό πρόβλημα σε μια χώρα που φορολογεί ακόμα και τον εθελοντισμό.
Μυαλά υπάρχουν, αρκεί να παραμένει ο καθένας στον τομέα του και να μην παραμυθιάζεται με φρούδες ελπίδες διάκρισης σε αντικείμενα, τα οποία δεν γνωρίζει και εν πάσει περιπτώσει δεν διαθέτει την ανάλογη έφεση. Δεν μπορούν να γίνουν όλοι γιατροί, δικηγόροι, οικονομολόγοι ή πολιτικοί. Υπάρχουν και οι χειρωνακτικές εργασίες, που καμία παιδεία δεν μας έμαθε να τις εκτιμούμε ως ισότιμες με τα όποια πτυχία από πανεπιστήμια «κύρους». 
Εκτός των άλλων η Ελλάδα έχει πλούσια γη, την οποία, εμείς οι νέοι άνθρωποι που έχουμε την δυνατότητα, μπορούμε να μάθουμε, παράλληλα με ό,τι άλλο καταπιανόμαστε, να την καλλιεργούμε και να παράγουμε από τα σπλάχνα της.
Λύσεις υπάρχουν. Το πρόβλημα μπορεί να μην λυθεί αρχικά αλλά σίγουρα θ’ αντιμετωπιστεί. Βασική προϋπόθεση, από την πλευρά μας, είναι να ιεραρχήσουμε εκ νέου τις ανάγκες μας και ξαναγνωρίσουμε τους φίλους μας, που τόσο καιρό, τα ψεύτικα φώτα των μεγάλων κέντρων διασκέδασης, μας τύφλωναν και μας εμπόδιζαν να διακρίνουμε τα χαρίσματα ή τα ελαττώματα τους. ...


Οι Έλληνες μπορούν να λειτουργήσουν υπό όλες τις συνθήκες. Αυτό είναι το κλειδί για την επόμενη μέρα.

Mπερλουσκόνι: Αν η ΕΚΤ δεν εγγυηθεί το ιταλικό χρέος, η χώρα θα βγει από το ευρω!


http://olympia.gr/2013/01/25/m%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B9-%CE%B1%CE%BD-%CE%B7-%CE%B5%CE%BA%CF%84-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CF%85%CE%B7%CE%B8%CE%B5%CE%AF-%CF%84%CE%BF-%CE%B9/

Η Ιταλία και άλλες χώρες της ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν προβλήματα θα αναγκασθούν να εγκαταλείψουν το ευρώ αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν εγγυηθεί τα χρέη τους, δήλωσε σήμερα ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και επικεφαλής των συντηρητικών Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

berlusconi1[1]

Η ΕΚΤ θα πρέπει “να εγγυηθεί τα κρατικά χρέη όλων των χωρών της ευρωζώνης” ώστε όλα τα μέλη της να πληρώνουν τα ίδια επιτόκια για τα χρέη τους, δήλωσε ο Μπερλουσκόνι σε προεκλογική συγκέντρωση ενόψει των εκλογών που θα διεξαχθούν στις 24 και 25 Φεβρουαρίου. “Αν αυτό πρόκειται να μην συμβεί, αν η Γερμανία πρόκειται να αντιταχθεί. . . τότε μπορεί να υπάρξει μόνο μία λύση, η οποία δεν είναι αυτό που θέλουμε: έξοδος αυτών των χωρών από το ευρώ. Μου λένε ότι είμαι αντιευρωπαίος, όμως είμαι μόνο ρεαλιστής”, δήλωσε ο Μπερλουσκόνι.

Ο 76χρονος μεγιστάνας των μέσων ενημέρωσης, ο οποίος έχει ήδη θητεύσει τρεις φορές στην πρωθυπουργία, υπολείπεται στις δημοσκοπήσεις, όμως μειώνει τη διαφορά του από τον κεντροαριστερό συνασπισμό, που είναι το φαβορί των εκλογών. Σε περίπτωση που κερδίσει, λέει ότι δεν θα ηγηθεί και πάλι της κυβέρνησης, αλλά θα γίνει υπουργός Οικονομικών.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

"Έφυγε" η ηθοποιός Ειρήνη Κουμαριανού


http://newpost.gr/post/186188/pethane-i-ithopoios-eirini-koymarianou/
pethane-i-ithopoios-eirini-koymarianou
Σε ηλικία 82 ετών πέθανε η δημοφιλής ηθοποιός Ειρήνη Κουμαριανού η οποία νοσηλευόταν στονΕυαγγελισμό με προβλήματα καρδιάς.

Η Ειρήνη Κουμαριανού γεννήθηκε το 1931 και η καριέρα της ξεκίνησε το 1951. Γεννήθηκε στο Γαλάτσι και αποτέλεσε μία από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες του Ελληνικού Θεάτρου. Πρωταγωνίστησε σε αρκετές παραστάσεις κυρίως του Εθνικού Θεάτρου, ενώ παράλληλα συμμετείχε σε πολλές αρχαίες τραγωδίες, κυρίως της Επιδαύρου. 

Τηλεοπτικά έχουν αγαπηθεί πολλές δουλειές της. Είχε συμπρωταγωνιστήσει με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την Τζένη Καρέζη, τη Ρένα Βλαχοπούλου και άλλους ενώ είχε στο ενεργητικό της 40 ταινίες, μεταξύ των οποίων τις: «Ιστορία μιας ζωής», «Κορίτσια για φίλημα» (1965), «Δάκρυα για την Ηλέκτρα» (1966), «Πολύ αργά για δάκρυα», «Καπετάν φάντης μπαστούνι» (1968), «Η νεράιδα και το παλικάρι» (1969) , «Η αριστοκράτισσα και ο αλήτης», «Κρίμα το μπόι σου» (1970), «Ο κατεργάρης», «Η εφοπλιστίνα» (1971), «Η Μαρία της σιωπής», «Στον αστερισμό της παρθένου» (1973), συμμετοχές στο ραδιοφωνικό «Θέατρο της Δευτέρας». 

Στην τηλεόραση έχει εμφανιστεί σε σειρές όπως Αναστασία, (1994) «Προδοσία» (1996), «Σαν αδελφές» (ΕΤ1 - 1998),«Alma libre» (2001) και «Σ' αγαπώ-Μ' αγαπάς» ενώ το 2004 είχε ένα μικρό ρόλο στις «Σαββατογεννημένες» του Γιώργου Καπουτζίδη. 

Η μεγάλη επιτυχία ήρθε το 2006 με την σειρά «Στο παρά πέντε». Επίσης συμπρωταγωνίστησε με τη φίλη της Έφη Παπαθεοδώρου, στην Ελληνοαμερικανική ταινία «Όπα!». Τον Φεβρουάριο του 2007 συμμετείχε στην θεατρική παράσταση «Μάρτυρας κατηγορίας» της Αγκάθα Κρίστι με την Κάτια Δανδουλάκη, τον Δάνη Κατρανίδη, τον Κώστα Σπυρόπουλο κ.ά.

ΝΕΑ ΧΥΔΑΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΑΠΟ ΒΡΕΤΑΝΟ ΚΑΘΗΓΗΤΗ: "Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΦΟΡΟΥΣΕ ΦΟΥΣΤΑΝΙΑ ΣΑΝ... ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΘΕΑ"!


http://makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=10613:------q-------q&catid=4:2012-02-11-12-49-59&Itemid=2

megasalexan-vretanoi

Όλα τα κόμπλεξ τους βγάζουν στους Έλληνες οι αρχιλούγκρες οι Βρετανοί. Αυτή τη φορά, επιστράτευσαν καθηγητή , ο οποίος ούτε λίγο, ούτε πολύ, υποστηρίζει ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν bisexual που ντυνόταν σαν ελληνίδα θεά!
Η συζήτηση – πρόκληση θα πραγματοποιηθεί στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου, με θέμα «Μέγας Αλέξανδρος: Ο κατακτητής του κόσμου φορούσε φουστάνια;»
Ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Νιούκαστλ, Tony Spawforth προγραμματίζει αυτή την προκλητική διάλεξη για να απαντήσει στο ερώτημα που «σέρνεται» από το 2004, όταν ο Όλιβερ Στόουν στην ταινία του «Alexander» περιέγραφε το Μακεδόνα βασιλιά και κατακτητή του κόσμου σαν... bisexual.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του βρετανικού Μουσείου, στη διάλεξη ο καθηγητής Spawforth «χρησιμοποιώντας στοιχεία από τη συλλογή του Βρετανικού Μουσείου, θα φτάσει σε συναρπαστικά συμπεράσματα για τη βασιλεία του Αλεξάνδρου και την ελεγχόμενη εσφαλμένη ανάγνωση της εικόνας του από σύγχρονους εχθρούς του. Θα εξετάσει τον ισχυρισμό αν ο Μ. Αλέξανδρος συνήθιζε να ντύνεται σαν Ελληνίδα θεά», αναφέρει το Βρετανικό Μουσείο.
Στο παρελθόν, ο Spawforth έχει υποστηρίξει ότι ο Μέγας Αλέξανδρος, την περίοδο που είχε καταλάβει την Περσία πήγαινε για κυνήγι πάνω σε άρμα και με τόξο ντυμένος όπως οι Πέρσες, δηλαδή με αμφίεση που θύμιζε γυναίκα. Η διάλεξη έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον των Λονδρέζων και θα είναι "sold out"...

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου