| ||||
Κυριακή 29 Μαΐου 2011
Α.Πεπελάσης για Γ.Παπανδρέου: "Υπέγραψε με μεσσιανιστικές αντιλήψεις & με κλειστά μάτια το Μνημόνιο"
Το αβασίλευτο πολίτευμα του Παλαιολόγου
http://adiavroxoi.blogspot.com/2011/05/constantinople_29.html
«Το δε την πόλιν σοι δούναι ούτ’ εμόν εστίν, ούτ’ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών». Μ' αυτά τα λόγια απάντησε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, αυτοκράτωρ των Ελλήνων, προς τον «δυσσεβή αμυρά» Μωάμεθ Β΄ όταν ο τελευταίος του ζητούσε το πετράδι του υπερχιλιετούς βυζαντινού στέμματος, την Βασιλεύουσα. Λέγοντας το αυτονόητο, το διαχρονικό σύμβολο του μαχόμενου Ελληνισμού εξασφάλισε αιώνια σταθερότητα στον θρόνο του. Η Πόλη δεν ήταν δική του για να την προσφέρει στον πλιατσικολόγο Μωάμεθ Β΄. Η Πόλη δεν ανήκε καν στους κατοίκους της. Ο Παλαιολόγος, με τούτη τη σοφή φράση όρισε μια και καλή πως υποχωρήσεις στα ζητήματα της πατρίδας δεν μπορούν να γίνουν από κυβερνήτες που σέβονται το αξίωμά τους. Μνημόνια με τον εχθρό δεν υπογράφονται από εκείνους που αξίζουν θέση στη συλλογική μνήμη. Οι πόλεις, τα κράτη, τα έθνη δεν ανήκουν στους ζωντανούς. «Συνιδιοκτήτες» είναι οι αγέννητοι και οι νεκροί. Εκείνοι που έρχονται για να μεγαλώσουν ό,τι άφησαν πίσω τους εκείνοι που έφυγαν.
Το προσωπικό παράδειγμα
Η Ιστορία δεν φείδεται μεταβολών στα πολιτεύματα, ούτε γεωπολιτικών, οικονομικών και πολιτισμικών μεταβολών. Για να αντέξει μια ανθρώπινη δομή στο καμίνι του χρόνου πρέπει να θωρακιστεί με την πανοπλία του ήθους, της αυταπάρνησης, του αυτοπροαίρετου θανάτου που θα διατηρήσει στη ζωή τα σύμβολα που ενώνουν τις κοινωνίες.
Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος συνάντησε στον μαρτυρικό δρόμο του πολλές φορές τον πειρασμό στη μορφή της ελπίδας, της επιβίωσης. Τον κατανίκησε στην Πύλη του Ρωμανού επειδή είχε δομηθεί έτσι ως χαρακτήρας, επειδή τον θρόνο τον άξιζε, επειδή ήταν η μοίρα να κλείσει ένα κεφάλαιο της Ανατολικής Αυτοκρατορίας με τον τρόπο που της άξιζε: τον αυτοκράτορα έφιππο, ένοπλο, ενάρετο να πέφτει στα τείχη και να γυρεύει έναν Χριστιανό να του πάρει το κεφάλι. Όταν ο ηγέτης βάζει μπροστά τα δικά του στήθη για να υπερασπιστεί ιερά και όσια και είναι αρκετά τυχερός για να περάσει στην αθανασία την ώρα της μάχης, τότε το πολίτευμά του δεν πρόκειται να χάσει ποτέ την αίγλη και την αξία του. Παραμένει στις ψυχές των ανθρώπων άφθαρτο, τέλειο, αβασίλευτο. Το προσωπικό παράδειγμα, όπως έχει γράψει και ο Νίτσε, δεν είναι καλός τρόπος διδαχής. Είναι ο μόνος τρόπος διδαχής. Γι' αυτό που πέθανε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος αξίζει να ζήσουμε και να προσπαθήσουμε.
Ελληνισμός & Βυζάντιο
Ο χριστιανός αυτοκράτορας προσέφερε κι άλλη ανεκτίμητη υπηρεσία στο έθνος εκείνες τις κρίσιμες ώρες που η ασιατική βαρβαρότητα διέσπειρε την ασχήμια της στην Θεοσκέπαστη Πόλη. Στην ομιλία που έκανε προς τους συμπολεμιστές του, έλυσε μια και καλή μια όψιμη... απορία που διατυπώνεται από ορισμένους ιστορικούς αναφορικά με την «προβληματική» -κατ' αυτούς- σχέση Ελληνισμού και Βυζαντίου: «Και ούτως λογίσθητε ως επί αγρίων χοίρων και πληθύν κυνήγιον, ίνα γνώσωσιν οι ασεβείς ότι ου μετά αλόγων ζώων ως αυτοί, παράταξιν έχουσιν, αλλά μετά κυρίων και αυθεντών αυτών και απογόνων Ελλήνων και Ρωμαίων». Ούτε λίγο ούτε πολύ εμψύχωνε τους μαχητές της Κωνσταντινούπολης λέγοντάς τους ότι δεν πηγαίνουν σε πόλεμο αλλά σε... κυνήγι και αντιπαρέβαλε την (ομολογουμένως) ζωώδη κατάσταση στην οποία βρίσκονταν τα στίφη του «δυσσεβής αμυρά» Μωάμεθ Β΄ με το υψηλό πολιτισμικό επίπεδο που αρμόζει σε απογόνους Ελλήνων και Ρωμαίων. Περιττό να αναφερθεί ότι οι μνημειώδεις ομιλίες του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου έγιναν στα ελληνικά.
Σήμερα, φευ, υπάρχουν εκλεγμένοι «ηγέτες», των οποίων τα ελληνικά είναι φτωχότερα από εκείνα αρκετών Οθωμανών και μισθοφόρων που πολιορκούσαν την Κωνσταντινούπολη. Σημεία των καιρών.
Δημοσιεύτηκε στη σημερινή έκτακτη έκδοση της «Δημοκρατίας» για την Βασιλεύουσα.
ΤΑ ΦΡΙΚΑΛΕΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ,ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ-ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΙΔΙΟΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ!
http://hellas-orthodoxy.blogspot.com/2011/05/blog-post_4001.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2Fhellas-orthodoxy+%28Hellas-Orthodoxy%29
«Ω αγαπητά μου παιδιά, από το Θεό, τον προφήτη του Μωάμεθ και εμένα τον ίδιο το δούλο του, σας παρακαλώ και σας ικετεύω να κάνετε αύριο έργο αξιομνημόνευτο, όπως και οι πριν από μας παντού ως τα τώρα έκαναν, όπως είναι φανερό, και με προθυμία, γενναιότητα και μεγαλοψυχία να περάσετε σαν φτερωτοί με τις σκάλες πάνω από το τείχος. Και τη φήμη που κέρδισαν οι πρόγονοί μας και τους χάρισε ο Θεός μη γίνετε αφορμή εσείς να τη χάσουμε· αντίθετα, πλησίασε η ώρα να την αυξήσου με κατά πολύ». Τους είπε και πολλά άλλα λόγια στρατιωτικού περιεχομένου, και τους φούντωσε το φρόνημα για να δράσουν γενναία. Και κατέληξε: «Αν μερικοί από σας σκοτωθούν, όπως είναι φυσικό στους πολέμους, και γραφτό της μοίρας του καθενός, ξέρετε πολύ καλά τι λέει ο προφήτης μας στο Κοράνι: εκείνος που θα πεθάνει υπό τέτοιες συνθήκες θα δειπνήσει και θα πιει στον παράδεισο, ολόσωμος μαζί με το Μωάμεθ· και με παιδιά και με ωραίες γυναίκες και παρθένες θα αναπαυτεί σε τόπο χλοερό και αρωματισμένο από λουλούδια, θα λουστεί σε ωραιότατο λουτρό και θα έχει τα πάντα από το Θεό σε εκείνο τον τόπο. Και πάλι, σ’ αυτή τη ζωή, όλος ο στρατός και οι άρχοντες της αυλής μου, αν νικήσουμε, ο μισθός που θα έχουν από μένα κατ’ αναλογία θα είναι διπλάσιος για τον καθέναν απ’ όσα έχουν τώρα· αυτός θ’ αρχίζει από σήμερα και θα καταβάλλεται ως το τέλος της ζωής τους. Σε τρεις ημέρες η Πόλη θα είναι δική σας. Ό,τι κι αν αρπάξετε ή βρείτε, χρυσό ή ασημένιο σκεύος και ρούχα, αιχμαλώτους —άντρες και γυναίκες, μικρούς και μεγάλους— κανείς δε θα μπορεί να σας τα ζητήσει ή να σας ενοχλήσει στο ελάχιστο». Αφού τελείωσε το λόγο του, τους όρκισε να διαφυλάξουν όσα τους διέταξε. Αυτοί χάρηκαν πολύ ακούγοντάς τα, και με μια φωνή αλάλαξαν όλοι στη γλώσσα τους: «Αλλάχ, Αλλάχ Μεεμέτ ρεσούλ Αλλάχ!» που σημαίνει «ο Θεός των Θεών, και ο Μωάμεθ ο Προφήτης του».
Ήρθαν οι Τούρκοι, και τους χριστιανούς που είχαν εναπομείνει στα εσωτερικά τείχη τους έδιωξαν με μικρά πυροβόλα όπλα, βέλη και τόξα και πέτρες, και έγιναν κύριοι όλης της περιοχής, εκτός από τους πύργους τους ονομαζόμενους του Βασιλείου, του Λέοντος και του Αλεξίου, όπου είχαν τοποθετηθεί οι ναύτες που είχαν έρθει από την Κρήτη. Αυτοί πολεμούσαν γενναία ως την έκτη και την έβδομη ώρα, και θανάτωσαν πολλούς Τούρκους· και βλέποντας τον αριθμό των αντιπάλων δεν ήθελαν να υποδουλωθούν· και έλεγαν καλύτερα να πεθάνουν παρά να ζουν. Ένας Τούρκος έκανε αναφορά στον αμιρά για την ανδρεία των Κρητικών, και αυτός διέταξε να κατέβουν με συμφωνία, και να είναι ελεύθεροι αυτοί και το πλοίο τους και όλος ο εφοδιασμός που είχαν. Και αφού έγιναν έτσι τα πράγματα, τέλος τους έπεισαν να φύγουν από τον πύργο. Δυο αδέρφια Ιταλοί, ονομαζόμενοι Παύλος και Τρωίλος, μάχονταν γενναία με πολλούς άλλους στο σημείο που τους είχε οριστεί, διώχνοντας σκληρά τους εχθρούς με γενναία συμπλοκή και σύρραξη, και γινόταν φοβερό φονικό ανάμεσα στα δυο αντιμαχόμενα μέρη. Κάποια στιγμή στρέφεται ο Παύλος και, βλέποντας τους εχθρούς μέσα στην πόλη, λέει στον αδερφό του: «Φρίξε ήλιε και στέναξε γη! Έπεσε η Πόλη και ‘μεις ξεχαστήκαμε πολεμώντας. Τώρα, αν μπορούμε, ας κοιτάξουμε να σωθούμε».
Έτσι οι εχθροί έγιναν κύριοι όλης της Πόλης την Τρίτη 29 Μαΐου τη δεύτερη ώρα της ημέρας, του έτους 6961 (1453). Και όσοι παραδίδονταν, τους αιχμαλώτιζαν ή τους άρπαζαν ζωντανούς· όσοι πιάνονταν ανθιστάμενοι, αυτοί σφάζονταν. Και η γη σε μερικά μέρη δεν φαινόταν καθόλου από τους πολλούς νεκρούς. Ήταν φοβερό θέαμα, και άκουγες θρήνους πολλούς και ποικίλους, και έβλεπες αμέτρητους εξανδραποδισμούς ευγενών αρχοντισσών και παρθένων και μοναχών, που τις έσερναν αλύπητα οι Τούρκοι από τα ρούχα και τα μαλλιά και τις κοτσίδες έξω από τις εκκλησίες, ενώ έκλαιαν και οδύρονταν. Παιδιά έκλαιαν, επίσης, και οδύρονταν, λεηλατούνταν ιερά και εκκλησίες.
Ποιος θα διηγηθεί όλη αυτή τη φρίκη; Έβλεπες το θείο αίμα και σώμα του Χριστού να χύνεται στη γη και να πετιέται, και να διαρπάζονται τα τιμαλφή σκεύη, τα οποία είτε έσπαζαν ή τα σφετερίζονταν. Το ίδιο έκαναν και με τον διάκοσμο: καταπατούσαν τις άγιες εικόνες που ήταν διακοσμημένες με χρυσάφι και ασήμι, για ν’ αφαιρέσουν τα κοσμήματα, έκαναν κρεβάτια τις άγιες τράπεζες, και σκέπαζαν τα άλογά τους με τις ιερατικές στολές και με ενδύματα μεταξωτά και χρυσοΰφαντα άλλοι έτρωγαν πάνω σ’ αυτά, και τα πολύτιμα μαργαριτάρια των αγίων κειμηλίων τα έκλεβαν, καταπατώντας τα άγια λείψανα· και έκαναν και άλλα αξιοθρήνητα ανοσιουργήματα πολλά, σαν προπομποί του αντίχριστου που ήταν. Ω, η σοφή σου κρίση, Χριστέ βασιλεύ, είναι ανερμήνευτη και ανεξιχνίαστη. Και έπρεπε να δεις τον τεράστιο και πανάγιο εκείνο ναό της Σοφίας του Θεού, τον επίγειο ουρανό, το θρόνο της δόξας του Θεού, το όχημα των Χερουβείμ και δεύτερο στερέωμα, τον φτιαγμένο λες από το χέρι του Θεού, το αξιόλογο και θαυμάσιο θέαμα, το αγλάισμα όλου του κόσμου, τον ωραιότερο ναό μεταξύ των ωραίων, που πάνω από το άδυτό του και πάνω στο θυσιαστήριο έτρωγαν και έπιναν, και έκαναν τις ασελγείς πράξεις τους και ορέξεις τους επάνω στην αγία τράπεζα, με γυναίκες και παρθένες και παιδιά.
Ποιος να μην σε θρηνήσει άγιε ναέ; Παντού πλημμύριζε το κακό και έχανε κανείς το μυαλό του. Στα σπίτια θρήνοι και κλαυθμοί, οδυρμοί στις τριόδους, ολοφυρμοί στις εκκλησίες, οιμωγές ανδρών, ολολυγμοί γυναικών, τραβήγματα, εξανδραποδισμοί, ξεσχίσματα και βιασμοί. Οι σεμνοί ατιμάστηκαν, οι πλούσιοι εξευτελίστηκαν, σε πλατείες, σε γωνίες, σε κάθε τόπο, παντού το κακό ξεχείλιζε. Κανένα σημείο δεν έμεινε ανεξερεύνητο και αμόλυντο. Ω βασιλεύ Χριστέ μου, ελευθέρωσε από τέτοια θλίψη κάθε πόλη και χώρα που κατοικούν χριστιανοί. Κανέναν αυλόγυρο και κανένα σπίτι δεν άφησαν οι ασεβείς χωρίς να τα σκάψουν για να βρουν τάχα κρυμμένα χρήματα. Βρήκαν πολλούς θησαυρούς, παλιούς και νέους, και άλλα πολύτιμα πράγματα που τα σφετερίστηκαν.
Υ.Γ.Πάντως η αλήθεια είναι πως οι Τούρκοι δεν μπόρεσαν να λεηλατήσουν όπως ήθελαν την Πόλη,γιατί ΗΤΑΝ ΗΔΗ ΞΕΓΥΜΝΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΜΥΘΗΤΟΥΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ ΤΗΣ!
Ποιοι τα είχαν πάρει;Μα,οι "χριστιανοί" Παπικοί!
Χάρρυ Κλυνν: Το ρυπαρό πρόσωπο της συνωμοσίας
http://armageddon-news.blogspot.com/2011/05/blog-post_908.html
υνν: Το ρυπαρό πρόσωπο τ
Γουρούνια της λάσπης, βδελυρά υποκείμενα, αδίστακτοι πολιτικοί φονιάδες ενός ολόκληρου λαού, αναξιόπιστοι και ψεύτες κατ’ εξακολούθηση, εκβιάζανε για «συναίνεση» τους πολιτικούς αρχηγούς, το Σαμαρά δηλαδή, ανεμίζοντας το σκιάχτρο του μπαμπούλα της πέμπτης δόσης…
«Οι εταίροι μας και το ΔΝΤ αρνούνται κατηγορηματικά να μας καταβάλουν την πέμπτη δόση αν δεν υπάρξει συναίνεση», «Λεφτά υπάρχουν μέχρι 18 Ιουλίου, από εκεί και πέρα κατεβάζουμε ρολά»
Η έσχατη και πρωτοφανής για τα πολίτικα χρονικά μιας ευνομούμενης δημοκρατικής χώρας, πολιτική συνομωσία ΓΑΠ-Παπούλια, δεν απέδωσε ωστόσο την προσδοκώμενη συναίνεση…
… ΑΛΛΑ την επομένη κιόλας της σύσκεψης και ως δια μαγείας άρθηκε το αδιέξοδο της πέμπτης δόσης!
Ο «μπαμπούλας» της άρνησης των τοκογλύφων εξέλιπε και τα «κατεβασμένα ρόλεξ εξαφανίστηκαν…
«Η Πέμπτη δόση θα μας καταβληθεί κανονικά» δήλωσε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ο εκ Κοζάνης τετραγωνοκέφαλος Βαψομαλλιάς!!!
Πήγε περίπατο η δαμόκλειος σπάθη που επικρεμόταν πάνω από τα κεφάλια μας και μαζί της πήγε περίπατο και η ανύπαρκτη αξιοπιστία του κυβερνητικού φυράματος..
«Συνομωσία» ονομάζεται στη γλώσσα της πολιτικής η κακοσκηνοθετημένη και κακοπαιγμένη φάρσα που προσπάθησαν να στήσουν τα πολιτικά απομεινάρια του ΠΑΣΟΚ, που δε δίστασαν να εξευτελίσουν και αυτόν ακόμα το θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατία, συνηγορούντος και του ολίγιστου κυρίου Παπούλια βεβαίως, βεβαίως…
Ταραχή και πανικός μέγας στο στρατόπεδο των μειοδοτών…
Έκπληξη και αμηχανία στο μετερίζι των διαπλεκομένων… Ταραχοαρδαμοπαπαριές τα ρουφιανοδημοσιογραφάκια στα βοθροκάναλα: «Η αντιπολίτευση και ο Α. Σαμαρά θα έχουν από ΄δω και πέρα την ευθύνη για ότι συμβεί!!!»
Μάλιστα… Την ευθύνη θα την έχει ο Σαμαράς, δε θα την έχει ο serial killer πρωθυπουργός και η ανίκανη κυβέρνησή του, που λεηλάτησαν τη χώρα και οδήγησαν τον Ελληνικό λαό στην οικονομική εξαθλίωση και στην αβεβαιότητα…
Και που το είδατε ρε δημοσιογραφικά συντρίμμια και εκτρώματα, η κυβέρνηση να κυβερνά, αλλά η αντιπολίτευση να έχει την ευθύνη για την πορεία της χώρας;
Ας είναι καλά η αντιπολίτευση (πλην κωλοτούμπα Καρατζαφέρη) και ο Αντώνης Σαμαράς που διέσωσαν το κύρος της ταλαίπωρης δημοκρατίας μας…
Όσο για σας «παιχνιδιάρη» κύριε Παπούλια ο Θεός της Ελλάδας να σας λυπηθεί, γιατί ο Ελληνικός λαός ούτε να σας λυπηθεί μπορεί, ούτε και να σας συγχωρέσει…
kostasxan
Τώρα που οι Τραπεζίτες κούρεψαν μερακλίδικα τα χρέη του Alter, ετοιμάζονται να μας κυβερνήσουν κιόλας!..
http://www.kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=6184
http://fimotro.blogspot.com/2011/05/blog-post_5348.html#
ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ...
Πολύ προχωρημένο το ρεπορτάζ του Έθνους και του Γ. Αντύπα. Δεν αμφισβητούμε τις πηγές του, μας κάνει εντύπωση όμως πως κατόρθωσε και εξασφάλισε από τώρα ότι όλοι αυτοί (κλικ) θα είναι υπουργοί σε έναν ανασχηματισμό που ΘΑ γίνει! Το πιο εντυπωσιακό είναι...
ότι το Έθνος σήμερα ανακοινώνει ονόματα που σύμφωνα με άλλα ρεπορτάζ δεν ενδιαφέρονται να μπουν στο κυβερνητικό σχήμα και έχουν απαντήσει ήδη αρνητικά. Εάν πάντως η εφημερίδα επιβεβαιωθεί τότε θα πρόκειται για πραγματική κυβέρνηση... Τραπεζιτών!
Σάββατο 28 Μαΐου 2011
Η ώρα του τελικού πλησιάζει! Ένα μικρό αφιέρωμα...
Από το κορυφαίο αθλητικό site, sport-fm.gr
Επιστροφή στο «ναό» του ποδοσφαίρου
Για έκτη φοράσυνολικά και πρώτη με τη νέα του μορφή το Γουέμπλεϊ φοράει τα γιορτινά του, για να φιλοξενήσει τον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Τις πέντε φορές που προηγήθηκαν, το Γουέμπλεϊ είχε τους δίδυμους πύργους ενώ η διοργάνωση ονομαζόταν Κύπελλο Πρωταθλητριών και όχι Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ το 1992 ήταν μεταβατική χρονιά για την μορφή και έπειτα για την ονομασία του θεσμού.
Η επιστροφή των τελικών στο ιστορικό γήπεδο του Λονδίνου συνδυάζεται με τα λαμπερά ονόματα της Μπαρτσελόνα και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που θα διεκδικήσουν το τρόπαιο.
Του Βαγγέλη Νερατζιά
Από τους πύργους στην αψίδα
Η απόφαση για την κατασκευή του Γουέμπλεϊ πάρθηκε το 1918, αλλά το έργο ολοκληρώθηκε το 1922. Στην αρχική του μορφή είχε χωρητικότητα 125.000 θεατών! Ωστόσο, μόνο οι 30.000 ήταν καθήμενοι. Αξίζει να αναφερθεί ότι πριν ανοίξει για το κοινό, στις κερκίδες έγινε τεστ από στρατιώτες που βημάτιζαν συγχρονισμένα σημειωτόν, για να δοκιμάσουν τις αντοχές και να δοθεί το πράσινο φως για τη χρησιμοποίησή του. Σήμα κατατεθέν μέχρι την ημέρα που γκρεμίστηκε, ήταν οι εντυπωσιακοί δίδυμοι πύργοι του.
Το πρώτο σπουδαίο ποδοσφαιρικό γεγονός που έλαβε χώρα στο ιστορικό γήπεδο ήταν ο τελικός Κυπέλλου Αγγλίας το 1923, ανάμεσα στην Μπόλτον και την Γουέστ Χαμ που έληξε 2-0 και φημολογείται ότι το είδαν από κοντά 200.000 θεατές! Το 1948 που φιλοξένησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1955 που τοποθετήθηκαν οι προβολείς και το 1963 που μπήκε ο ηλεκτρονικός πίνακας και η οροφή, ήταν οι χρονιές σταθμός στην εξέλιξή του «νάου». Το νέο Γουέμπλεϊ κατασκευάστηκε την πενταετία από το 2002, ως το 2007, όταν και άνοιξε τις πύλες του με την εντυπωσιακή αψίδα να δεσπόζει. Είναι υπερσύγχρονο, κόστισε ένα δισεκατομμύριο ευρώ και έχει χωρητικότητα 90.000 θεατών.
Γούρικο για τους «μεγάλους»
Ιδιαίτερα φιλόξενο αποδείχτηκε το Λονδίνο για τέσσερις μεγάλες ομάδες του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, που έκαναν εκεί την αρχή…. Μίλαν, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Άγιαξ και Μπαρτσελόνα κατέκτησαν στο Γούεμπλεϊ για πρώτη φορά το κύπελλο πρωταθλητριών. Η ιστορία των τελικών στον «ναό» του ποδοσφαίρου ξεκινά το 1963, όπου κοντράρονται η Μίλαν με την Μπενφίκα. Οι Ιταλοί με μπροστάρη τον Ζοσέ Αλταφίνι που σημειώνει και τα δύο γκολ, επικρατούν με σκορ 2-1 και ρίχνουν από τον «θρόνο» την επί διετία πρωταθλήτρια Ευρώπης, πρωταγωνιστής της οποίας ήταν ο μεγάλος Εουσέμπιο. Αυτή ήταν η αρχή για τους «ροσονέρι», που είναι πλέον δεύτεροι σε κατακτήσεις(7), πίσω από την Ρεάλ Μαδρίτης(9).
Αφιερωμένο στον…ουρανό
Στις 29 Μαΐου του 1968 η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κοντράρεται με την Μπενφίκα, η οποία χάνει για δεύτερη φορά τελικό στο Γουέμπλεϊ, μέσα σε πέντε χρόνια…Η Γιουνάιτεντ δυσκολεύεται στην κανονική διάρκεια(1-1), αλλά στην παράταση ο Μπεστ ανοίγει τον δρόμο κάνοντας το 2-1. Το τελικό 4-1 οδηγεί σε πανηγυρισμούς τους 100.000 χιλιάδες θεατές, ενώ το κλίμα ήταν φορτισμένο για τους επιζήσαντες της αεροπορικής τραγωδία του 1958 στο Μόναχο, όπως ο προπονητής Ματ Μπάσμπι, που είχε σωθεί εκ θαύματος, αλλά και οι Μπόμπι Τσάρλτον, Μπίλι Φουλκς.
Το σημείο αναφοράς, ο Κρόιφ, ο Νταλγκλίς και ο Κούμαν
Ο τελικός του 1971 είναι ο μοναδικός στην ιστορία με ελληνικό και…πράσινο χρώμα. Ο Παναθηναϊκός πραγματοποιεί εκπληκτική πορεία και φτάνει στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Γουέμπλεϊ, όπου το τριφύλλι είχε την…ατυχία να αντιμετωπίσει τον Άγιαξ του «ολοκληρωτικού» ποδοσφαίρου και του μεγάλου Γιόχαν Κρόιφ, που μόλις ξεκινούσε τη δυναστεία του. Οι Ολλανδοί επικρατούν 2-0, ενώ το τριφύλλι μένει με το «παράσημο» της συμμετοχής, η οποία παραμένει σημείο αναφοράς, έστω κι αν συμπληρώνονται φέτος 40 χρόνια. Η Λίβερπουλ μπορεί να μην κατέκτησε το πρώτο ευρωπαϊκό της στο Γουέμπλεϊ, αλλά πηρέ το 2ο συνεχόμενο μετά την επιτυχία της Ρώμης. Στις 10 Μαΐου του 1978 οι «ρεντς» επικρατούν 1-0 της Μπριζ με σκόρερ τον σημερινό προπονητή τους, Κένι Νταλγκλίς.
Περνούν 14 χρόνια για τον επόμενο τελικό κυπέλλου πρωταθλητριών στο Γουέμπλεϊ. Στις 20 Μαΐου του 1992 η Μπαρτσελόνα βρίσκει απέναντι της, την ιταλική Σαμπντόρια. Από την μία πλευρά Κούμαν, Στόιτσκοφ, Λάουντρουπ και Γκουαρντιόλα και από την άλλη Βιάλι, Μαντσίνι, Λομπάρντο και Παλιούκα. Οι Καταλανοί σπάζουν το «ρόδι» και κατακτούν το πρώτο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην ιστορία τους. Η κανονική διάρκεια του αγώνα βρίσκει τις δύο ομάδες ισόπαλες δίχως γκολ, στην παράταση η «βολίδα» με φάουλ του Κούμαν δίνει τον τίτλο στην ομάδα του Γιόχαν Κρόιφ που κατακτά την μεγάλη «κούπα» και ως προπονητής. 19 χρόνια μετά, η ιστορία των τελικών επιστρέφει στο επιβλητικό Γουέμπλεϊ και τον…λόγο έχουν ο Μέσι και ο Ρούνεϊ!
Οι τελικού του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Γουέμπλεϊ
22 Μαϊου 1963 Μίλαν-Μπενφίκα 2-1
29 Μαϊου 1968 Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Μπενφίκα 4-1 (1-1)
2 Ιουνίου 1971 Άγιαξ-Παναθηναϊκός 2-0
10 Μαϊου 1978 Λίβερπουλ-Μπριζ 1-0
20 Μαϊου 1992 Μπαρτσελόνα-Σαμπντόρια 1-0 (0-0)
Σ’έχω δει κάπου, κάπου σε ξέρω!
Δυο μονομάχοι με περιέργως μικρή, αλλά απολύτως ισορροπημένη προϊστορία στα μεταξύ τους παιχνίδια, διεκδικούν το τρόπαιο του φετινού Champions League.
Μπαρτσελόνα και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θα βρεθούν αντιμέτωπες στο «Γουέμπλεϊ» και τοwww.sport-fm.gr φωτίζει το… παρελθόν των μεταξύ τους αγώνων, προσφέροντάς σας ένα ταξίδι στο χρόνο γεμάτο αναμνήσεις.
Γράφει ο Νικόλας Ακτύπης
Δέκα φορές έχουν βρεθεί αντιμέτωπες στα ευρωπαϊκά γήπεδα Μπαρτσελόνα και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αριθμός μικρός αν αναλογιστεί κανείς τις… φορτωμένες τους τροπαιοθήκες. Από τρεις νίκες έχει η κάθε μία, ενώ τέσσερα ματς έχουν λήξει ισόπαλα. Ξεχωριστοί παραμένουν οι τελικοί, όπου κι εκεί υπάρχει ισορροπία, με την Γιουνάιτεντ να κατακτά το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1991 επικρατώντας 2-1 της Μπαρτσελόνα και τους Καταλανούς να εκδικούνται στον τελικό του Champions League το 2009, όταν και το κατάκτησε νικώντας 2-0 τους «κόκκινους διαβόλους».
Επιστροφή από την εξορία
Το 1991, δύο γκολ του Μαρκ Χιουζ είχαν δώσει στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τη νίκη 2-1 κόντρα στην Μπαρτσελόνα και το αγγλικό ποδόσφαιρο με αυτό το Κύπελλο Κυπελλούχων γιόρτασε την επιστροφή του στην Ευρώπη μετά από πενταετή εξορία, λόγω των τραγικών συμβάντων στο «Χέιζελ». Αυτός ήταν και ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος με τους Άγγλους για τον Άλεξ Φέργκιουσον, που δύσκολα θα φανταζόταν κανείς ότι μερικά χρόνια αργότερα θα γινόταν Σερ! Για την ομάδα του Κρόιφ μείωσε ο Κούμαν στο 79’, αλλά δεν μπόρεσε να αποτρέψει την ήττα. Στα αξιοσημείωτα της αναμέτρησης η παρουσία του Κάρλος Μπουσκέτς, τερματοφύλακα τότε των «μπλαουγκράνα», πατέρα του Σέρχιο Μπουσκέτς σημερινού ποδοσφαιριστή της ομάδας, ο οποίος ελπίζει το βράδυ της 28ης Μαΐου να φέρει στην οικογένεια ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο.
Σε αυτό το ματς πάντως, όλα τα φώτα έπεσαν πάνω στον Χιουζ. Πιστός στρατιώτης της Γιουνάιτεντ, πέρασε μια πολύ δύσκολη χρονιά με τα χρώματα της Μπαρτσελόνα και σε εκείνον τον τελικό στο Ρότερνταμ πήρε εκδίκηση για κάθε δυσκολία που συνάντησε επί καταλανικού εδάφους.
Μπαρτσελόνα-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 1-2 (79’ Κούμαν – 67’, 74’ Χιουζ)
Barcelona: Busquets, Nando, Alexanco (Pinilla 72), Koeman, Ferrer, Goicoechea, Bakero, Eusebio, Beguiristain, Laudrup, Julio Salinas.
Man United: Sealey, Irwin, Bruce, Pallister, Blackmore, Phelan, Robson, Ince, Sharpe, McClair, Hughes.
Κάτι σου χρώσταγα!
Οι Καταλανοί θα έπαιρναν εκδίκηση για εκείνο το πάρτι των «κόκκινων διαβόλων» χαλώντας τη δική τους γιορτή 18 χρόνια αργότερα. Έχοντας κατακτήσει το Champions League την προηγούμενη σεζόν, οι Άγγλοι ήθελαν να γίνουν η πρώτη ομάδα που καταφέρνει να διατηρήσει τα σκήπτρα της. Στις 27 Μαΐου λοιπόν, αντιμέτωπες βρέθηκαν δύο ομάδες με κόσμο, τίτλους, ιστορία αλλά και μεταξύ τους παρελθόν. Παράλληλα, ήταν η πρώτη φορά που Ρονάλντο και Μέσι θα είχαν και μια μεταξύ τους μονομαχία για τον τίτλο για τον οποίο ερίζουν μέχρι σήμερα. Αυτόν του κορυφαίου ποδοσφαιριστή του πλανήτη. Αδιαφιλονίκητος νικητής ο Αργεντινός, που πήρε μαζί με το συνήθη ύποπτο όταν μιλάμε για τελικούς Σάμουελ Ετό, την Μπαρτσελόνα στις πλάτες του, σημείωσαν από ένα γκολ ο καθένας και χάρισαν το τρίτο τρόπαιο στους Καταλανούς.
Μπαρτσελόνα-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 2-0 (10’ Ετό, 30’ Μέσι)
Barcelona: Valdes, Puyol, Toure, Pique, Sylvinho, Xavi, Busquets, Iniesta (Pedro 90), Messi, Eto'o, Henry (Keita 72).
Man United: Van der Sar, O'Shea, Ferdinand, Vidic, Evra, Park (Berbatov 66), Anderson (Tevez 46), Carrick, Giggs (Scholes 75), Ronaldo, Rooney.
Τα υπόλοιπα ματς μεταξύ των δύο ομάδων
1983-84: Κύπελλο Κυπελλούχων (προημιτελικά)
Μπαρτσελόνα-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 2-0
(35’ αυτ. Χογκ, 90’ Ρόχο)
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Μπαρτσελόνα 3-0
(21’, 50’ Ρόμπσον, 51’ Στέιπλετον)
1994-95 Όμιλοι Champions League
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Μπαρτσελόνα 2-2
(19’ Χιουζ, 79’ Σαρπ - 33’ Ρομάριο, 49’ Μπακέρο)
Μπαρτσελόνα-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 4-0
(2’, 59’ Στόιτσκοφ, 45’ Ρομάριο, 88’ Φερέρ)
1998-99 Όμιλοι Champions League
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Μπαρτσελόνα 3-3
(16’ Γκιγκς, 24’ Σκόουλς, 63’ Μπέκαμ - 47’ Αντερσον, 59’ πέν. Ζιοβάνι, 70’ πέν. Λουίς Ενρίκε)
Μπαρτσελόνα-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 3-3
(1’ Αντερσον, 57’, 73’ Ριβάλντο - 25’, 68’ Γιορκ, 53’ Κόουλ)
2007-08 Ημιτελικά Champions League
Μπαρτσελόνα-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 0-0
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Μπαρτσελόνα 1-0
(14’ Σκόουλς)
Από το κορυφαίο αθλητικό site, sport-fm.gr
Επιστροφή στο «ναό» του ποδοσφαίρου
Για έκτη φοράσυνολικά και πρώτη με τη νέα του μορφή το Γουέμπλεϊ φοράει τα γιορτινά του, για να φιλοξενήσει τον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Τις πέντε φορές που προηγήθηκαν, το Γουέμπλεϊ είχε τους δίδυμους πύργους ενώ η διοργάνωση ονομαζόταν Κύπελλο Πρωταθλητριών και όχι Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ το 1992 ήταν μεταβατική χρονιά για την μορφή και έπειτα για την ονομασία του θεσμού.
Η επιστροφή των τελικών στο ιστορικό γήπεδο του Λονδίνου συνδυάζεται με τα λαμπερά ονόματα της Μπαρτσελόνα και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που θα διεκδικήσουν το τρόπαιο.
Του Βαγγέλη Νερατζιά
Από τους πύργους στην αψίδα
Η απόφαση για την κατασκευή του Γουέμπλεϊ πάρθηκε το 1918, αλλά το έργο ολοκληρώθηκε το 1922. Στην αρχική του μορφή είχε χωρητικότητα 125.000 θεατών! Ωστόσο, μόνο οι 30.000 ήταν καθήμενοι. Αξίζει να αναφερθεί ότι πριν ανοίξει για το κοινό, στις κερκίδες έγινε τεστ από στρατιώτες που βημάτιζαν συγχρονισμένα σημειωτόν, για να δοκιμάσουν τις αντοχές και να δοθεί το πράσινο φως για τη χρησιμοποίησή του. Σήμα κατατεθέν μέχρι την ημέρα που γκρεμίστηκε, ήταν οι εντυπωσιακοί δίδυμοι πύργοι του.
Το πρώτο σπουδαίο ποδοσφαιρικό γεγονός που έλαβε χώρα στο ιστορικό γήπεδο ήταν ο τελικός Κυπέλλου Αγγλίας το 1923, ανάμεσα στην Μπόλτον και την Γουέστ Χαμ που έληξε 2-0 και φημολογείται ότι το είδαν από κοντά 200.000 θεατές! Το 1948 που φιλοξένησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1955 που τοποθετήθηκαν οι προβολείς και το 1963 που μπήκε ο ηλεκτρονικός πίνακας και η οροφή, ήταν οι χρονιές σταθμός στην εξέλιξή του «νάου». Το νέο Γουέμπλεϊ κατασκευάστηκε την πενταετία από το 2002, ως το 2007, όταν και άνοιξε τις πύλες του με την εντυπωσιακή αψίδα να δεσπόζει. Είναι υπερσύγχρονο, κόστισε ένα δισεκατομμύριο ευρώ και έχει χωρητικότητα 90.000 θεατών.
Γούρικο για τους «μεγάλους»
Ιδιαίτερα φιλόξενο αποδείχτηκε το Λονδίνο για τέσσερις μεγάλες ομάδες του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, που έκαναν εκεί την αρχή…. Μίλαν, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Άγιαξ και Μπαρτσελόνα κατέκτησαν στο Γούεμπλεϊ για πρώτη φορά το κύπελλο πρωταθλητριών. Η ιστορία των τελικών στον «ναό» του ποδοσφαίρου ξεκινά το 1963, όπου κοντράρονται η Μίλαν με την Μπενφίκα. Οι Ιταλοί με μπροστάρη τον Ζοσέ Αλταφίνι που σημειώνει και τα δύο γκολ, επικρατούν με σκορ 2-1 και ρίχνουν από τον «θρόνο» την επί διετία πρωταθλήτρια Ευρώπης, πρωταγωνιστής της οποίας ήταν ο μεγάλος Εουσέμπιο. Αυτή ήταν η αρχή για τους «ροσονέρι», που είναι πλέον δεύτεροι σε κατακτήσεις(7), πίσω από την Ρεάλ Μαδρίτης(9).
Αφιερωμένο στον…ουρανό
Στις 29 Μαΐου του 1968 η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κοντράρεται με την Μπενφίκα, η οποία χάνει για δεύτερη φορά τελικό στο Γουέμπλεϊ, μέσα σε πέντε χρόνια…Η Γιουνάιτεντ δυσκολεύεται στην κανονική διάρκεια(1-1), αλλά στην παράταση ο Μπεστ ανοίγει τον δρόμο κάνοντας το 2-1. Το τελικό 4-1 οδηγεί σε πανηγυρισμούς τους 100.000 χιλιάδες θεατές, ενώ το κλίμα ήταν φορτισμένο για τους επιζήσαντες της αεροπορικής τραγωδία του 1958 στο Μόναχο, όπως ο προπονητής Ματ Μπάσμπι, που είχε σωθεί εκ θαύματος, αλλά και οι Μπόμπι Τσάρλτον, Μπίλι Φουλκς.
Το σημείο αναφοράς, ο Κρόιφ, ο Νταλγκλίς και ο Κούμαν
Ο τελικός του 1971 είναι ο μοναδικός στην ιστορία με ελληνικό και…πράσινο χρώμα. Ο Παναθηναϊκός πραγματοποιεί εκπληκτική πορεία και φτάνει στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Γουέμπλεϊ, όπου το τριφύλλι είχε την…ατυχία να αντιμετωπίσει τον Άγιαξ του «ολοκληρωτικού» ποδοσφαίρου και του μεγάλου Γιόχαν Κρόιφ, που μόλις ξεκινούσε τη δυναστεία του. Οι Ολλανδοί επικρατούν 2-0, ενώ το τριφύλλι μένει με το «παράσημο» της συμμετοχής, η οποία παραμένει σημείο αναφοράς, έστω κι αν συμπληρώνονται φέτος 40 χρόνια. Η Λίβερπουλ μπορεί να μην κατέκτησε το πρώτο ευρωπαϊκό της στο Γουέμπλεϊ, αλλά πηρέ το 2ο συνεχόμενο μετά την επιτυχία της Ρώμης. Στις 10 Μαΐου του 1978 οι «ρεντς» επικρατούν 1-0 της Μπριζ με σκόρερ τον σημερινό προπονητή τους, Κένι Νταλγκλίς.
Περνούν 14 χρόνια για τον επόμενο τελικό κυπέλλου πρωταθλητριών στο Γουέμπλεϊ. Στις 20 Μαΐου του 1992 η Μπαρτσελόνα βρίσκει απέναντι της, την ιταλική Σαμπντόρια. Από την μία πλευρά Κούμαν, Στόιτσκοφ, Λάουντρουπ και Γκουαρντιόλα και από την άλλη Βιάλι, Μαντσίνι, Λομπάρντο και Παλιούκα. Οι Καταλανοί σπάζουν το «ρόδι» και κατακτούν το πρώτο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην ιστορία τους. Η κανονική διάρκεια του αγώνα βρίσκει τις δύο ομάδες ισόπαλες δίχως γκολ, στην παράταση η «βολίδα» με φάουλ του Κούμαν δίνει τον τίτλο στην ομάδα του Γιόχαν Κρόιφ που κατακτά την μεγάλη «κούπα» και ως προπονητής. 19 χρόνια μετά, η ιστορία των τελικών επιστρέφει στο επιβλητικό Γουέμπλεϊ και τον…λόγο έχουν ο Μέσι και ο Ρούνεϊ!
Οι τελικού του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Γουέμπλεϊ
22 Μαϊου 1963 Μίλαν-Μπενφίκα 2-1
29 Μαϊου 1968 Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Μπενφίκα 4-1 (1-1)
2 Ιουνίου 1971 Άγιαξ-Παναθηναϊκός 2-0
10 Μαϊου 1978 Λίβερπουλ-Μπριζ 1-0
20 Μαϊου 1992 Μπαρτσελόνα-Σαμπντόρια 1-0 (0-0)
Σ’έχω δει κάπου, κάπου σε ξέρω!
Από το κορυφαίο αθλητικό site, sport-fm.gr
Επιστροφή στο «ναό» του ποδοσφαίρου
Για έκτη φοράσυνολικά και πρώτη με τη νέα του μορφή το Γουέμπλεϊ φοράει τα γιορτινά του, για να φιλοξενήσει τον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Τις πέντε φορές που προηγήθηκαν, το Γουέμπλεϊ είχε τους δίδυμους πύργους ενώ η διοργάνωση ονομαζόταν Κύπελλο Πρωταθλητριών και όχι Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ το 1992 ήταν μεταβατική χρονιά για την μορφή και έπειτα για την ονομασία του θεσμού.
Η επιστροφή των τελικών στο ιστορικό γήπεδο του Λονδίνου συνδυάζεται με τα λαμπερά ονόματα της Μπαρτσελόνα και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που θα διεκδικήσουν το τρόπαιο.
Του Βαγγέλη Νερατζιά
Από τους πύργους στην αψίδα
Η απόφαση για την κατασκευή του Γουέμπλεϊ πάρθηκε το 1918, αλλά το έργο ολοκληρώθηκε το 1922. Στην αρχική του μορφή είχε χωρητικότητα 125.000 θεατών! Ωστόσο, μόνο οι 30.000 ήταν καθήμενοι. Αξίζει να αναφερθεί ότι πριν ανοίξει για το κοινό, στις κερκίδες έγινε τεστ από στρατιώτες που βημάτιζαν συγχρονισμένα σημειωτόν, για να δοκιμάσουν τις αντοχές και να δοθεί το πράσινο φως για τη χρησιμοποίησή του. Σήμα κατατεθέν μέχρι την ημέρα που γκρεμίστηκε, ήταν οι εντυπωσιακοί δίδυμοι πύργοι του.
Το πρώτο σπουδαίο ποδοσφαιρικό γεγονός που έλαβε χώρα στο ιστορικό γήπεδο ήταν ο τελικός Κυπέλλου Αγγλίας το 1923, ανάμεσα στην Μπόλτον και την Γουέστ Χαμ που έληξε 2-0 και φημολογείται ότι το είδαν από κοντά 200.000 θεατές! Το 1948 που φιλοξένησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1955 που τοποθετήθηκαν οι προβολείς και το 1963 που μπήκε ο ηλεκτρονικός πίνακας και η οροφή, ήταν οι χρονιές σταθμός στην εξέλιξή του «νάου». Το νέο Γουέμπλεϊ κατασκευάστηκε την πενταετία από το 2002, ως το 2007, όταν και άνοιξε τις πύλες του με την εντυπωσιακή αψίδα να δεσπόζει. Είναι υπερσύγχρονο, κόστισε ένα δισεκατομμύριο ευρώ και έχει χωρητικότητα 90.000 θεατών.
Γούρικο για τους «μεγάλους»
Ιδιαίτερα φιλόξενο αποδείχτηκε το Λονδίνο για τέσσερις μεγάλες ομάδες του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, που έκαναν εκεί την αρχή…. Μίλαν, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Άγιαξ και Μπαρτσελόνα κατέκτησαν στο Γούεμπλεϊ για πρώτη φορά το κύπελλο πρωταθλητριών. Η ιστορία των τελικών στον «ναό» του ποδοσφαίρου ξεκινά το 1963, όπου κοντράρονται η Μίλαν με την Μπενφίκα. Οι Ιταλοί με μπροστάρη τον Ζοσέ Αλταφίνι που σημειώνει και τα δύο γκολ, επικρατούν με σκορ 2-1 και ρίχνουν από τον «θρόνο» την επί διετία πρωταθλήτρια Ευρώπης, πρωταγωνιστής της οποίας ήταν ο μεγάλος Εουσέμπιο. Αυτή ήταν η αρχή για τους «ροσονέρι», που είναι πλέον δεύτεροι σε κατακτήσεις(7), πίσω από την Ρεάλ Μαδρίτης(9).
Αφιερωμένο στον…ουρανό
Στις 29 Μαΐου του 1968 η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κοντράρεται με την Μπενφίκα, η οποία χάνει για δεύτερη φορά τελικό στο Γουέμπλεϊ, μέσα σε πέντε χρόνια…Η Γιουνάιτεντ δυσκολεύεται στην κανονική διάρκεια(1-1), αλλά στην παράταση ο Μπεστ ανοίγει τον δρόμο κάνοντας το 2-1. Το τελικό 4-1 οδηγεί σε πανηγυρισμούς τους 100.000 χιλιάδες θεατές, ενώ το κλίμα ήταν φορτισμένο για τους επιζήσαντες της αεροπορικής τραγωδία του 1958 στο Μόναχο, όπως ο προπονητής Ματ Μπάσμπι, που είχε σωθεί εκ θαύματος, αλλά και οι Μπόμπι Τσάρλτον, Μπίλι Φουλκς.
Το σημείο αναφοράς, ο Κρόιφ, ο Νταλγκλίς και ο Κούμαν
Ο τελικός του 1971 είναι ο μοναδικός στην ιστορία με ελληνικό και…πράσινο χρώμα. Ο Παναθηναϊκός πραγματοποιεί εκπληκτική πορεία και φτάνει στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Γουέμπλεϊ, όπου το τριφύλλι είχε την…ατυχία να αντιμετωπίσει τον Άγιαξ του «ολοκληρωτικού» ποδοσφαίρου και του μεγάλου Γιόχαν Κρόιφ, που μόλις ξεκινούσε τη δυναστεία του. Οι Ολλανδοί επικρατούν 2-0, ενώ το τριφύλλι μένει με το «παράσημο» της συμμετοχής, η οποία παραμένει σημείο αναφοράς, έστω κι αν συμπληρώνονται φέτος 40 χρόνια. Η Λίβερπουλ μπορεί να μην κατέκτησε το πρώτο ευρωπαϊκό της στο Γουέμπλεϊ, αλλά πηρέ το 2ο συνεχόμενο μετά την επιτυχία της Ρώμης. Στις 10 Μαΐου του 1978 οι «ρεντς» επικρατούν 1-0 της Μπριζ με σκόρερ τον σημερινό προπονητή τους, Κένι Νταλγκλίς.
Περνούν 14 χρόνια για τον επόμενο τελικό κυπέλλου πρωταθλητριών στο Γουέμπλεϊ. Στις 20 Μαΐου του 1992 η Μπαρτσελόνα βρίσκει απέναντι της, την ιταλική Σαμπντόρια. Από την μία πλευρά Κούμαν, Στόιτσκοφ, Λάουντρουπ και Γκουαρντιόλα και από την άλλη Βιάλι, Μαντσίνι, Λομπάρντο και Παλιούκα. Οι Καταλανοί σπάζουν το «ρόδι» και κατακτούν το πρώτο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην ιστορία τους. Η κανονική διάρκεια του αγώνα βρίσκει τις δύο ομάδες ισόπαλες δίχως γκολ, στην παράταση η «βολίδα» με φάουλ του Κούμαν δίνει τον τίτλο στην ομάδα του Γιόχαν Κρόιφ που κατακτά την μεγάλη «κούπα» και ως προπονητής. 19 χρόνια μετά, η ιστορία των τελικών επιστρέφει στο επιβλητικό Γουέμπλεϊ και τον…λόγο έχουν ο Μέσι και ο Ρούνεϊ!
Οι τελικού του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Γουέμπλεϊ
22 Μαϊου 1963 Μίλαν-Μπενφίκα 2-1
29 Μαϊου 1968 Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Μπενφίκα 4-1 (1-1)
2 Ιουνίου 1971 Άγιαξ-Παναθηναϊκός 2-0
10 Μαϊου 1978 Λίβερπουλ-Μπριζ 1-0
20 Μαϊου 1992 Μπαρτσελόνα-Σαμπντόρια 1-0 (0-0)
Σ’έχω δει κάπου, κάπου σε ξέρω!
Δυο μονομάχοι με περιέργως μικρή, αλλά απολύτως ισορροπημένη προϊστορία στα μεταξύ τους παιχνίδια, διεκδικούν το τρόπαιο του φετινού Champions League.
Μπαρτσελόνα και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θα βρεθούν αντιμέτωπες στο «Γουέμπλεϊ» και τοwww.sport-fm.gr φωτίζει το… παρελθόν των μεταξύ τους αγώνων, προσφέροντάς σας ένα ταξίδι στο χρόνο γεμάτο αναμνήσεις.
Γράφει ο Νικόλας Ακτύπης
Δέκα φορές έχουν βρεθεί αντιμέτωπες στα ευρωπαϊκά γήπεδα Μπαρτσελόνα και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αριθμός μικρός αν αναλογιστεί κανείς τις… φορτωμένες τους τροπαιοθήκες. Από τρεις νίκες έχει η κάθε μία, ενώ τέσσερα ματς έχουν λήξει ισόπαλα. Ξεχωριστοί παραμένουν οι τελικοί, όπου κι εκεί υπάρχει ισορροπία, με την Γιουνάιτεντ να κατακτά το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1991 επικρατώντας 2-1 της Μπαρτσελόνα και τους Καταλανούς να εκδικούνται στον τελικό του Champions League το 2009, όταν και το κατάκτησε νικώντας 2-0 τους «κόκκινους διαβόλους».
Επιστροφή από την εξορία
Το 1991, δύο γκολ του Μαρκ Χιουζ είχαν δώσει στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τη νίκη 2-1 κόντρα στην Μπαρτσελόνα και το αγγλικό ποδόσφαιρο με αυτό το Κύπελλο Κυπελλούχων γιόρτασε την επιστροφή του στην Ευρώπη μετά από πενταετή εξορία, λόγω των τραγικών συμβάντων στο «Χέιζελ». Αυτός ήταν και ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος με τους Άγγλους για τον Άλεξ Φέργκιουσον, που δύσκολα θα φανταζόταν κανείς ότι μερικά χρόνια αργότερα θα γινόταν Σερ! Για την ομάδα του Κρόιφ μείωσε ο Κούμαν στο 79’, αλλά δεν μπόρεσε να αποτρέψει την ήττα. Στα αξιοσημείωτα της αναμέτρησης η παρουσία του Κάρλος Μπουσκέτς, τερματοφύλακα τότε των «μπλαουγκράνα», πατέρα του Σέρχιο Μπουσκέτς σημερινού ποδοσφαιριστή της ομάδας, ο οποίος ελπίζει το βράδυ της 28ης Μαΐου να φέρει στην οικογένεια ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο.
Σε αυτό το ματς πάντως, όλα τα φώτα έπεσαν πάνω στον Χιουζ. Πιστός στρατιώτης της Γιουνάιτεντ, πέρασε μια πολύ δύσκολη χρονιά με τα χρώματα της Μπαρτσελόνα και σε εκείνον τον τελικό στο Ρότερνταμ πήρε εκδίκηση για κάθε δυσκολία που συνάντησε επί καταλανικού εδάφους.
Μπαρτσελόνα-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 1-2 (79’ Κούμαν – 67’, 74’ Χιουζ)
Barcelona: Busquets, Nando, Alexanco (Pinilla 72), Koeman, Ferrer, Goicoechea, Bakero, Eusebio, Beguiristain, Laudrup, Julio Salinas.
Man United: Sealey, Irwin, Bruce, Pallister, Blackmore, Phelan, Robson, Ince, Sharpe, McClair, Hughes.
Κάτι σου χρώσταγα!
Οι Καταλανοί θα έπαιρναν εκδίκηση για εκείνο το πάρτι των «κόκκινων διαβόλων» χαλώντας τη δική τους γιορτή 18 χρόνια αργότερα. Έχοντας κατακτήσει το Champions League την προηγούμενη σεζόν, οι Άγγλοι ήθελαν να γίνουν η πρώτη ομάδα που καταφέρνει να διατηρήσει τα σκήπτρα της. Στις 27 Μαΐου λοιπόν, αντιμέτωπες βρέθηκαν δύο ομάδες με κόσμο, τίτλους, ιστορία αλλά και μεταξύ τους παρελθόν. Παράλληλα, ήταν η πρώτη φορά που Ρονάλντο και Μέσι θα είχαν και μια μεταξύ τους μονομαχία για τον τίτλο για τον οποίο ερίζουν μέχρι σήμερα. Αυτόν του κορυφαίου ποδοσφαιριστή του πλανήτη. Αδιαφιλονίκητος νικητής ο Αργεντινός, που πήρε μαζί με το συνήθη ύποπτο όταν μιλάμε για τελικούς Σάμουελ Ετό, την Μπαρτσελόνα στις πλάτες του, σημείωσαν από ένα γκολ ο καθένας και χάρισαν το τρίτο τρόπαιο στους Καταλανούς.
Μπαρτσελόνα-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 2-0 (10’ Ετό, 30’ Μέσι)
Barcelona: Valdes, Puyol, Toure, Pique, Sylvinho, Xavi, Busquets, Iniesta (Pedro 90), Messi, Eto'o, Henry (Keita 72).
Man United: Van der Sar, O'Shea, Ferdinand, Vidic, Evra, Park (Berbatov 66), Anderson (Tevez 46), Carrick, Giggs (Scholes 75), Ronaldo, Rooney.
Τα υπόλοιπα ματς μεταξύ των δύο ομάδων
1983-84: Κύπελλο Κυπελλούχων (προημιτελικά)
Μπαρτσελόνα-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 2-0
(35’ αυτ. Χογκ, 90’ Ρόχο)
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Μπαρτσελόνα 3-0
(21’, 50’ Ρόμπσον, 51’ Στέιπλετον)
1994-95 Όμιλοι Champions League
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Μπαρτσελόνα 2-2
(19’ Χιουζ, 79’ Σαρπ - 33’ Ρομάριο, 49’ Μπακέρο)
Μπαρτσελόνα-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 4-0
(2’, 59’ Στόιτσκοφ, 45’ Ρομάριο, 88’ Φερέρ)
1998-99 Όμιλοι Champions League
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Μπαρτσελόνα 3-3
(16’ Γκιγκς, 24’ Σκόουλς, 63’ Μπέκαμ - 47’ Αντερσον, 59’ πέν. Ζιοβάνι, 70’ πέν. Λουίς Ενρίκε)
Μπαρτσελόνα-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 3-3
(1’ Αντερσον, 57’, 73’ Ριβάλντο - 25’, 68’ Γιορκ, 53’ Κόουλ)
2007-08 Ημιτελικά Champions League
Μπαρτσελόνα-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 0-0
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Μπαρτσελόνα 1-0
(14’ Σκόουλς)
Τα στατιστικά του τελικού!
Το… Άγιο Δισκοπότηρο του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου αναζητεί τον νέο του κάτοχο. Μπάρτσελόνα και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μάχονται στο νέο Γουέμπλεϊ στο παιχνίδι της χρονιάς. Τοwww.sport-fm.gr σας μεταφέρει όλα τα στατιστικά στοιχεία της αναμέτρησης…
1. Στις τελευταίες δέκα μεταξύ τους αναμετρήσεις σε όλες τις διοργανώσεις οι δύο ομάδες είναι ισόπαλες στις νίκες. Τόσο η Μπαρτσελόνα, όσο και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχουν νικήσει τρεις φορές, ενώ τέσσερα παιχνίδια έχουν λήξει ισόπαλα. Στα γκολ: 17 έχουν πετύχει οι Καταλαναοί, έναντι 14 των «κόκκινων διαβόλων».
2. Πρόκειται για τη δεύτερη φορά που δύο ομάδες που έχουν αναμετρηθεί σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ, συναντώνται και πάλι. Η Λίβερπουλ και η Μίλαν έχουν παίξει δύο φορές στους τελικούς 2005 και 2007. Στο πρώτο παιχνίδι η αγγλική ομάδα είχε κατακτήσει το τρόπαιο. Την δεύτερη η ιταλική.
Στην πρώτη τους συνάντηση –στον τελικό του 2009- η Μπαρτσελόνα είχε επικρατήσει 2-0 της Γιουνάιτεντ.
3. Πρόκειται για την 22η φορά που μια ισπανική ομάδα φτάνει στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ή της… εξέλιξής του, το Τσάμπιονς Λιγκ. Αντίστοιχα, 18 φορές αγγλικές ομάδες έχουν παίξει στο μεγάλο ραντεβού. Στην λίστα αυτή, την πρώτη θέση έχει η Ιταλία, η οποία έχει εκπροσωπηθεί 26 φορές σε τελικό.
4. Εάν νικήσει η Μπαρτσελόνα, τότε θα είναι ο 13ος τίτλος που καταλήγει σε ισπανικά χέρια, κάτι που αποτελεί ρεκόρ. Στην περίπτωση επικράτησης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τότε, 12 φορές το τρόπαιο θα έχει κατακτηθεί από Αγγλική ομάδα.
5. Όποια ομάδα νικήσει θα μπει στο… κλαμπ των ομάδων που έχουν κατακτήσει τρεις φορές το Τσάμπιονς Λιγκ από την χρονιά έναρξής του, δηλαδή, το 1992-93. Μέχρι τώρα μόνο η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μίλαν έχουν καταφέρει να κατακτήσουν τρεις φορές το τρόπαιο.
6. Περίεργη σύμπτωση… Τόσο η Μπαρτσελόνα, όσο και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχουν τον ίδιο απολογισμό σε συγκομιδή τερμάτων. Έχουν πετύχει 303 γκολ, ενώ έχουν δεχθεί 158, πάντα σε παιχνίδια που έχουν δώσει την συγκεκριμένη διοργάνωση.
Όμως υπάρχει μια μεγάλη διαφορά… Οι Καταλανοί έχουν τον απολογισμό αυτό σε 158 παιχνίδια του στη διοργάνωση, ενώ οι «κόκκινοι διάβολοι» σε 175 αγώνες.
7. Είναι ο πρώτος τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ που φιλοξενείται στο νέο Γουέμπλεϊ. Μέχρι την ανακαίνισή του, είχαν διεξαχθεί πέντε τελικοί σε αυτό: Μίλαν – Μπενφίκα (1963), Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Μπενφίκα (1968), Άγιαξ – Παναθηναϊκός (1971), Λίβερπουλ – Μπριζ (1978) και τέλος, Μπαρτσελόνα – Σαμπντόρια (1992).
8. Το Γουέμπλεϊ είναι γούρικο και για τις δύο ομάδες… Όσες φορές έχουν αγωνιστεί σε αυτό, οι παίκτες τους έχουν φύγει με πλατιά χαμόγελα και το τρόπαιο.
Το 1968 η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επικράτησε 4-1 της Μπενφίκα, ενώ το 1992 η Μπαρτσελόνα νίκησε 1-0 την Σαμπντόρια. Σημαντική σημείωση… Και τις δύο φορές στην παράταση!
9. Στις δύο της κατακτήσεις του Τσάμπιονς Λιγκ η Μπαρτσελόνα έφυγε νικήτρια αντιμετωπίζοντας αγγλικές ομάδες. Το 2006 επικράτησε 2-1 της Άρσεναλ στο Παρίσι και το 2009 στη Ρώμη νίκησε 2-0 την εφετινή της αντίπαλο, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
10. Ο Λιονέλ Μέσι έχει πετύχει 11 γκολ στην τρέχουσας σεζόν στο Τσάμπιονς Λιγκ, ένα λιγότερο από τον Ολλανδό, Ρουντ Φαν Νίστελροϊ, ο οποίος κατέχει το ρεκόρ με 12 γκολ από το 2002-3 αγωνιζόμενος με τη φανέλα της Γιουνάιτεντ.
Όμως ο Λιονέλ Μέσι έχει ένα αρνητικό ρεκόρ απέναντι στις αγγλικές ομάδες. Δεν έχει σκοράρει στα τελευταία επτά παιχνίδια που έχει δώσει με την Μπαρτσελόνα σε αγγλικό έδαφος.
11. Η ομάδα του Πεπ Γκουαρντιόλα σκοράρει πάντα, στα τελευταία 20 παιχνίδια που έχει δώσει στη διοργάνωση. Η τελευταία φορά που είχε μείνει άσφαιρη ήταν πριν 18 μήνες στο παιχνίδι των ομίλων με την Ρουμπίν Καζάν.
12. Ο Κάρλες Πουγιόλ, αρχηγός της Μπαρτσελόνα εάν αγωνιστεί τότε θα φτάσει στις 100 συμμετοχές στη διοργάνωση.
13. Για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ο Έντβιν Φαν ντερ Σαρ θα συνδυάσει το τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του με έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Σε αυτό θα συμπληρώσει 99 συμμετοχές στη μεγάλη διοργάνωση, στην οποία έχει παίξει με τα φανέλες των Άγιαξ, Γιουβέντους και Μάντσεστερ Γιουνάιτεν.
14. Απέναντι σε αγγλικές ομάδες η Μπαρτσελόνα μετράει 29 νίκες και 17 ήττες σε συνολικά 65 παιχνίδια. Από αυτά τα 22 είναι στο Τσάμπιονς Λιγκ στα οποία έχει γνωρίσει πέντε φορές την ήττα.
15. Από την άλλη πλευρά η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχει νικήσει τις 7 από τις 27 μάχες της με ισπανικές ομάδες στο Τσάμπιονς Λιγκ. Συνολικά σε όλες τις διοργανώσεις έχει 11 νίκες σε 40 παιχνίδια κόντρα στους Ίβηρες.
16. Ο σερ Άλεξ Φέργκιουσον είναι αήττητος στα 13 τελευταία παιχνίδια του στη διοργάνωση. Τελευταία ήττας πέρσι 2-1 από την Μπάγερν Μονάχου στα προημιτελικά.
Στα φετινά 12 παιχνίδια, η ομάδα του έχει δεχθεί μόλις τέσσερα γκολ.
17. Ο παίκτης που θα κατέβει στον αγωνιστικό χώρο του νέου Γουέμπλεϊ το Σάββατο και θα έχει τις περισσότερες συμμετοχές… στην πλάτη του είναι ο Ράιαν Γκιγκς. Ο αρχηγός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχει δώσει 125 παιχνίδια στο Τσάμπιονς Λιγκ. Τέσσερα λιγότερα έχει ένας άλλος παίκτης της Γιουνάιτεντ ο Πολ Σκόουλς. Περισσότερες συμμετοχές στη διοργάνωση έχει ο Ραούλ με 142 συμμετοχές, φυσικά, τις περισσότερες με τη φανέλας της Ρεάλ Μαδρίτης…
Ιδεολογικός ηγέτης των Ισπανών και Γάλλων "αγανακτισμένων" - ΕΜΑΣ μας εκφράζει?
(Και μόνο αυτή η φράση του Εσελ είναι αρκετή για να μη συμφωνώ- δεν έγραφα παλαιότερα άσκοπα περί της τοποθέτησης του Ντειβιντ Άικ, που έλεγε ακριβώς το αντίθετο " Μην προκαλείτε ταραχές! -μην εξεγείρεστε! διότι αυτό ακριβώς θέλει το σύστημα για να επιβάλει ακόμη περισσότερη "αστυνόμευση, δυνάμεις καταστολής και εν τέλει Δικτατορία.... Επιπλέον η Παγκόσμια Διακυβέρνηση είναι ακριβώς στο άλλο άκρο της κατανόησης των λαών περί αυτοδιάθεσης και αυτάρκειας εν ειρήνη με όλους τους λαούς και τα Έθνη της Γης...)"ΕΞΕΓΕΡΘΕΙΤΕ,ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΤΕ!ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΤΕ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ"ΛΕΕΙ Ο ΣΤΕΦΑΝ ΕΣΕΛ,ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΤΩΝ "ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ"!
(Ορίστε????????? στα πλαίσια των ΗΕ? Αν πρώτα δε μετουσιωθεί ο ρόλος των ΗΕ - που ως γνωστών το ίδρυσαν οι ίδιοι που προκάλεσαν σχεδιασμένα τους δύο παγκόσμιους πολέμους- και αυτών που τον υπηρετούν -και ο Γιωργάκης για εκεί δεν προορίζεται????- μόνο για καλό δεν θα είναι η ένταξη κάτω από την ομπρέλα των ΗΕ, που γνωρίζουμε ήδη σε πόσα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας πρωτοστατεί... Δηλαδή σαν να λέμε είμαστε ενάντια στη Νέα Παγκόσμια Τάξη, μέρος της οποίας εκφράζεται με την Ευρωπαϊκή πολιτική και οικονομική κατάσταση, βγαίνουμε στους δρόμους και.... υποστηρίζουμε αυτό που εκείνοι οι ίδιοι θέλουν... Τι κάναμε? Μια τρύπα στο νερό...! Καλά ο Εσέλ στο Ναζισμό αντιστάθηκε και το έργο των Ναζιστών -κρυφών και φανερών ευγονιστών- (τα ΗΕ) υποστηρίζει? Αυτό κι αν δεν είναι "περίεργο"... )Μας σπρώχνουν απροκάλυπτα ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ κι εμείς σαν πρόβατα ακολουθούμε!Μετά την χθεσινή μίνι «εξέγερση» -από τον ύπνο- των Ελλήνων, όλοι μιλούν σήμερα για μια αντίδραση σε κάποια υποτιθέμενη Ισπανική πρόκληση, και για αυθόρμητη λαϊκή πρωτοβουλία, χωρίς κομματική, συνδικαλιστική ή..... άλλου είδους υποκίνηση. Μιλούν επίσης για «ελληνική πλατεία Ταχρίρ» ή «πλατεία del Sol», πιστεύοντας πως πρόκειται απλά για την ελληνική εκδοχή κάποιας λαϊκής αντίδρασης που προέκυψε ξαφνικά.Αυτό που αγνοούν όμως οι περισσότεροι στον τόπο μας, είναι, πως η κίνηση αυτή έχει τον εμπνευστή της, ο οποίος δεν είναι βέβαια ο …Σόρος, αλλά έχει κι αυτός κάποιο συγκενικό ιδεολογικό υπόβαθρο και κάπου στοχεύει, παροτρύνοντας τους νέους ανθρώπους να αγανακτήσουν. Αυτός ακριβώς είναι ο τίτλος του βιβλίου του 93χρονου, πρώην διπλωμάτη, Στεφάν Εσέλ: «Αγανακτήστε!» («Ιndignez-vous!») και γι'αυτό οι Ισπανοί έδωσαν το όνομα «Los Indignados» (Οι Αγανακτισμένοι) στη γνωστή κίνηση που μεταλαμπαδεύτηκε τώρα και την Ελλάδα.Είναι γεγονός πως η ολιγοσέλιδη μπροσούρα του Στεφάν Εσέλ σπάει ρεκόρ πωλήσεων στη Γαλλία και στην Ισπανία, στήνοντας στον τοίχο το χρήμα, τις αγορές και τον …εγωισμό.«Κάνω αυτή τη δουλειά 40 χρόνια και δεν έχω ξαναδεί τέτοιο πράγμα. Είναι τρελό. Στις 24 Δεκεμβρίου [2010] κάποιοι πελάτες αγόραζαν δέκα-δέκα τα βιβλία για να τα κάνουν δώρο. Πίστευα ότι μετά τα Χριστούγεννα τα πράγματα θα ηρεμούσαν, αλλά όχι, πουλάμε ακόμη 400 βιβλία την ημέρα!» λέει ο Ζαν-Μαρί Σεβέστρ, ιδιοκτήτης του «Sauramps», του μεγαλύτερου βιβλιοπωλείου στο Μονπελιέ, στη Νότια Γαλλία.Ποιος είναι ο Στεφάν Εσέλ;Πρόκειται απλά για έναν σχεδόν άγνωστο συνταξιούχο διπλωμάτη, πρώην αντιστασιακό, ο οποίος στη δύση της ζωής του αποφάσισε, ως φαίνεται, να δώσει στους νέους ανθρώπους μια ώθηση προς την ιδεολογική κατεύθυνση την οποία ο ίδιος έχει ασπαστεί. Μέσα από αυτό το βιβλιαράκι ζητεί από τους Γάλλους, και απ΄ όλους τους άλλους, να εξεγερθούν και να υπερασπιστούν δυναμικά τις «κοινωνικές αξίες της σύγχρονης δημοκρατίας». Να απορρίψουν την «εγωιστική» δύναμη του χρήματος. Να πουν «όχι» στην παντοδυναμία των αγορών. Να αγανακτήσουν, για να αλλάξει επιτέλους η κοινωνία.Εξοργιστείτε! Εξεγερθείτε! Αγανακτήστε! Με αυτή την πολιτική πρόσκληση στα όπλα, ο Εσέλ έγινε από τη μία ημέρα στην άλλη προφήτης για τη γαλλική Αριστερά. «Στο Σοσιαλιστικό Κόμμα τον λατρεύουν. Πιστεύουν ότι καλώντας τον κόσμο να υψώσει φωνή και ανάστημα κατακεραυνώνει τις κοινωνικές ανισότητες της εποχής του Νικολά Σαρκοζί » λέει ο Αντουάν ντε Μπιέβρ, πολιτικός συντάκτης στην «Journal du Dimanche».Ο Στεφάν Εσέλ γράφει όντως ότι οραματίζεται «μια κοινωνία για την οποία θα είμαστε και πάλι υπερήφανοι, όπου δεν θα θίγονται οι συντάξεις, οι κατακτήσεις της κοινωνικής ασφάλισης, και όπου τα ΜΜΕ θα είναι στην υπηρεσία των αδυνάτων». Όπως αντιστάθηκε ο ίδιος στον ναζισμό τη δεκαετία του 1940, έτσι και η νεολαία σήμερα «θα πρέπει να εξεγερθεί κατά της συνενοχής ανάμεσα στους πολιτικούς και στις οικονομικές δυνάμεις και να υπερασπιστεί τα δημοκρατικά δικαιώματα που κατακτήσαμε με τόσο σκληρούς αγώνες επί δύο αιώνες» λέει.Και καταλήγει ρίχνοντας στο πυρ το εξώτερον τη διαπλοκή: «Εχουν το θράσος να ισχυρίζονται ότι το κράτος δεν έχει πλέον χρήματα για να στηρίζει τους πολίτες του. Αλλά πώς γίνεται να μην έχουμε χρήματα… όταν η παραγωγή του πλούτου έχει αυξηθεί τερατωδώς μετά την απελευθέρωση (σ.σ. της Γαλλίας), σε μια εποχή που ολόκληρη η Ευρώπη είχε καταστραφεί από τον πόλεμο; Η μόνη εξήγηση είναι ότι η δύναμη του χρήματος… δεν ήταν ποτέ τόσο μεγάλη ή τόσο αυθάδης ή τόσο εγωιστική και ότι οι υπηρέτες του βρίσκονται στα πιο υψηλά κλιμάκια της πολιτικής εξουσίας».Ο στόχοςΠου στοχεύει όμως ο 93χρονος «επαναστάτης»; Προς ποια κατεύθυνση επιδιώκει να σπρώξει τη Νέα Γενιά και ποια σκοτεινά συμφέροντα εξυπηρετεί – μάλλον- χωρίς να το θέλει;Η εκδότρια του «Ιndignez-vous!» Σιλβί Κροσμάν, πρώην δημοσιογράφος του «Μonde», είπε τα εξής, αναφερόμενη στην τεράστια επιτυχία που είχε η έκδοση: «Δεν το περιμέναμε με τίποτε. Έχουμε συνηθίσει σε ένα τιράζ λίγων εκατοντάδων και τώρα ξαφνικά πουλάμε εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα. Μόλις βάλαμε μπροστά τη δεύτερη έκδοση, άλλες 200.000 βιβλία». Και εξηγεί: «Βλέπω το βιβλίο ως μια νέα, επικαιροποιημένη, εκδοχή της έκκλησης για αντίσταση που απηύθυνε ο Ντε Γκωλ στην ιστορική ομιλία του από το Λονδίνο, τον Ιούνιο του1940».Το βιβλίο του διαβάζεται σαν διάλογος μεταξύ του ιδίου και του δημοσιογράφου Ζιλ Βαντερπόοτεν. Ο τίτλος του “Αγανακτήστε” είναι και το κεντρικό μήνυμα του 93χρονου: ο Στεφάν Εσέλ καλεί τους νέους να δραστηριοποιηθούν, να βγουν από την απάθεια, να ενωθούν και να διαμαρτυρηθούν για τα κακώς κείμενα που βλέπουν γύρω τους και, όπου μπορούν, στον άμεσο περίγυρό τους, να δημιουργήσουν και κάτι καινούριο.“Πολιτικοί, οικονομικοί ηγέτες και διαχειριστές, πειθαρχήστε! Εγκαταλείψτε τα εθνικά σύνορα και δρομολογήστε μια παγκόσμια στρατηγική, για παράδειγμα στο πλαίσιο ενός συμβουλίου των ΗΕ για την οικονομική και κοινωνική ασφάλεια“, γράφει ο Εσέλ τονίζοντας ότι αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει ως προπομπός μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.
(Να υπαχθούν? Μα ήδη είναι υπο-οργανισμοί των ΗΕ αυτές οι Οργανώσεις... θα μας τρελάνει ο Εσελ... )“Σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, περισσότερο ακόμη και μετά το τέλος του πολέμου το 1945, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις μεγάλες προκλήσεις της παγκόσμιας δικαιοσύνης, της δικαιοσύνης στην οικονομία, και της προστασίας του πλανήτη μας. Ειδικά σε αυτό το πεδίο μπορείς να δραστηριποιηθείς πλέον μόνον ως παγκόσμια οργάνωση“.Πρωταγωνιστικός ο ρόλος του ΟΗΕΓια τον Στεφάν Εσέλ μόνον τα ΗΕ είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες προκλήσεις του παρόντος και του μέλλοντος: τη βία, την περιβαλλοντική καταστροφή, την κατάπτωση των ηθών, το οικονομείν που δεν σέβεται τον άνθρωπο. Στο πλαίσιο αυτό θεωρεί αναγκαία την ίδρυση μίας περιβαλλοντικής οργάνωσης στο πλαίσιο του ΟΗΕ, στην οποία θα πρέπει να υπαχθούν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, το ΔΝΤ και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. “Η υπερεκμετάλλευση του πλανήτη μπορεί να σταματήσει εάν το θέλουν πραγματικά όλοι“:
“Όλα εξαρτώνται από το εάν οι ισχυρότερες χώρες θέλουν πράγματι να αξιοποιήσουν το όπλο που λέγεται ΟΗΕ. (Όπλο ε? Αυτό μάλλον χαρακτηρίζει πολύ εύστοχα την πολεμική μηχανή του ΟΗΕ) Το άρθρο 71 αναφέρεται σε μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) οι οποίες έχουν γνωρίσει πρωτοφανή ανάπτυξη τα τελευταία 30 χρόνια. Ή τα κράτη θα γίνουν πιο έξυπνα από ότι είναι σήμερα, θα συνεργαστούν επιτέλους και θα αξιοποιήσουν τον ΟΗΕ όπως πρέπει (αυτό πιο θεμιτό ακούγεται...) ή εάν δεν το κάνουν, θα μπορούσαν να ενταθούν οι πιέσεις από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις προκειμένου να αναγκαστούν οι χώρες – μέλη να αντιδράσουν“.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Χωρίς να το ξέρουν, οι «καναπεδάτοι» Έλληνες βγήκαν στις πλατείες να διαδηλώσουν υπέρ μιας Παγκόσμιας Κυβέρνησης!Υπέρ της λεγόμενης Νέας Τάξης Πραγμάτων, την οποία ευαγγελίζεται ο γνωστός μας George Soros και ο πολυταξιδευμένος «αγωνιστής», ο «σωτήρας» του Έθνους: Jeffrey Papandreou ή αλλιώς (όπως είναι γνωστός στους –φανατικοί Νεοταξίτες κι αυτοί- γείτονές μας) Yiorgo.Ας μη εκπλαγούμε λοιπόν, αν στην επόμενη «έξοδο» κάνει την εμφάνισή του στις «επάλξεις» και …ο πρωθυπουργός!ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΠΩΣ Ο Εσέλ είναι γαλλο-γερμανοεβραικής καταγωγής, ενώ θωρείται επιζών του Ολοκαυτώματος (μωρέ καλά το ψιλιάστηκα πως είναι Έζελ και όχι Έσελ το όνομα... οι γερμανομαθείς κατανοούν τι εννοεί το όνομα...) : Αυτά μπορεί να σημαίνουν πολλά για κάποιους,ενώ για άλλους τίποτα.Η ουσία είναι ΠΩΣ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ...ΧΟΝΤΡΟ και ξεπερνάει τα στενά ελληνικά (ή ισπανικά) όρια!Το "κίνημα" της...αγανάκτησης, ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΕΚΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ:ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!!!Μας έκανε εντύπωση, όταν παρακολουθώντας διάφορα βίντεο των Ισπανών "αγανακτισμένων", έβγαζαν πολλούς πολίτες να λένε ακριβώς το ίδιο, πως δηλαδή "ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ"!Και πώς θα κυβερνηθεί ο πλανήτης; Αν τους ρωτήσεις,το πιθανότερο είναι να σου πουν "με κάτι νέο"!Τι είναι αυτό το...νέο; Μήπως νέα γενιά πολιτικών,καθαρή και αδιάφθορη;ΟΧΙ!!!Οι παγκόσμιοι εξουσιαστές,προετοιμάζουν τον κόσμο να δεχθεί ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ!Αυτή θα γίνει υπό το πρόσχημα της περιβαλλοντολογικής καταστροφής, γι'αυτό και βλέπετε να αυξάνονται τα...πανηγυράκια της "Οικολογίας" και κάποιοι να είναι ιδιαίτερα "δραστήριοι" σε αυτό το θέμα!Η οικονομική κρίση, θα είναι ένα ακόμα πρόσχημα: Τάχα για να μην μας τα αρπάζουν οι...κακοί τραπεζίτες (ΑΛΗΘΕΙΑ, ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ; ΟΝΟΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ;;;) θα αναθέσουμε τη διαχείριση του πλούτου σε μια κεντρική εξουσία,με τη μορφή...ευαγούς ιδρύματος (τύπου Unicef) (Κι αυτό των ΗΕ)!Το σημαντικότερο:Οι πολιτικοί θα πάψουν να υφίστανται,αφού θα μας κυβερνάει ο...καλός ΟΗΕ!Δεν ξέρουμε αν τα παραπάνω ακούγονται συνωμοσιολογικά σε κάποιους, αλλά εμείς έχουμε χρέος να προειδοποιήσουμε.Οι υπόλοιποι, όταν θα συμμετέχετε στα πανηγυράκια που διαφημίζουν τα καθεστωτικά μέσα, να ξέρετε πως ακόμα και το όνομα που σας έδωσαν, δηλαδή το "αγανακτισμένοι", ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΦΑΝΑΤΙΚΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!
Read more: http://vickytoxotis.blogspot.com/2011/05/blog-post_4323.html#ixzz1Nfc3hqXW
Πάει για διάλυση το Ευρώ και αυτό κάποιοι το ήξεραν εξαρχής...
Γράφει ο ΑδαμάντινοςΉ Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλλία θα ξαναβγούν μετά απο πολλά χρόνια στις αγορές. Ο μηχανισμός στήριξης της Ευρωζώνης δεν είναι αρκετός για να καλύψει το οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα που θα διογκώνεται στις χώρες αυτές λόγω της συνεχώς αυξανόμενης διαφοράς της ανταγωνιστηκότητας μεταξύ τών PIGS και των.....
κρατών του γαλλογερμανικού άξονα. Τα υπόλοιπα είναι αερολογίες…
Στο σχήμα βλέπετε το σχέδιο διάλυσης του ευρώ και που θα ολοκληρωθεί σε τρία διαδοχικά βήματα. Η ημερομηνία της απόφασης διάλυσής του φαίνεται στο σχήμα!
Η Ελλάδα δεν έπρεπε να μπεί στην ΕΟΚ, διότι δεν είχε ανταγωνιστική οικονομία. Το έλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιό της δεν θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί ποτέ με το τουρισμό, τη γεωργία και την οικοδομή. Το πρόβλημα αυτό μεγιστοποιήθηκε με το χρόνο απο την διαφθορά που υπάρχει σε όλα τα επίπεδα της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής παράλληλα με την έλλειψη δημοκρατίας.
Μόνη λύση για την Ελλάδα αυτή την υστέρα στιγμή είναι η “ανάπτυξη” παράλληλα (όχι μετά...) με μια “ειδικής μορφής αναδιάρθρωση” του χρέους της, προυποθέτοντας συνθήκες διακυβέρνησης με πρόσωπα έξω από το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Αυτό φαίνεται δύσκολο γιατί η χώρα επιμένει να κυβερνάται απο ένα συνοθύλλευμα ετερογενών υποφύσεων…
Η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να διασωθεί ακόμη και να γίνει αναδιάρθρωση του χρέους!
Η Γερμανία απο την άλλη πλευρά δεν ήθελε και συνεχίζει να μη θέλει να συγκεράσει τις διαφορές ανάμεσα στο Βορρά και το Νότο.
Η διάλυση του Ευρώ στη μορφή που είναι σήμερα είναι θέμα χρόνου που θα εξαρτηθεί απο την εξέλιξη της Κίνας. Μιά νέα ένωση κρατών της Μεσογείου είναι κάτι που θα απαιτήσει προυποθέσεις, που φαίνονται εν εξελίξει.
Πηγή
Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
