Οι έδρες που δίνουν τα exit polls στα κόμματα - Από 146 έως 158 στον ΣΥΡΙΖΑ

http://newpost.gr/post/417302/oi-edres-poy-dinoyn-ta-exit-polls-sta-kommata-apo-146-ews-158-ston-syriza

Από 146-158 έδρες δίνει στον ΣΥΡΙΖΑ το κοινό exit poll των τηλεοπτικών σταθμών Alpha (Marc), ANT1 (Metron Analysis), Mega (GPO), ΝΕΡΙΤ (ALCO) και Star (MRB).
Αναλυτικά κατά μ.ο.:
ΣΥΡΙΖΑ 152   (146-158 έδρες)
ΝΔ 70   (65- 75 έδρες)
Χρυσή Αυγή 19,5 (17- 22 έδρες)
Το Ποτάμι   19,5 (17- 22 έδρες)
ΚΚΕ 14,5 (13- 16 έδρες)
ΠΑΣΟΚ 13,5 (12- 15 έδρες)
ΑΝΕΛ 11,5 (10-13 έδρες)
Κίνημα (0-8 έδρες)

Το exit poll της Kαπα Research δίνει τις εξής έδρες
ΣΥΡΙΖΑ 148-154 έδρες
ΝΔ 70-78 έδρες
Χρυσή Αυγή 16-20 έδρες
Το Ποτάμι 16-19 έδρες
ΠΑΣΟΚ 12-14 έδρες
ΚΚΕ 15-17 έδρες
Ανεξάρτητοι Έλληνες 10-12 έδρες
Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών έως 8 έδρες
Δείτε εδώ ζωντανά τις εξελίξεις των εκλογών

Πάνος Καμμένος στο Twitter: Εξευτελίστηκαν οι δημοσκόποι

http://olympia.gr/2015/01/25/%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B1%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%BA%CF%8C%CF%80/

Για εξευτελισμό των δημοσκόπων έκανε λόγο σε ανάρτησή του στο Twitter ο πρόεδρος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων λίγα λεπτά μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των exit polls τα οποία φέρουν τους ΑΝΕΛ εντός της

Βουλής.
«Ο εξευτελισμός των δημοσκόπων σήμερα σε τρεις φάσεις. Στην τέταρτη θα ανοίξουν τα στοιχεία με τα μαύρα ταμεία των απατεώνων» έγραψε ο κ. Καμμένος.

ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 – Από την Αργεντινή μέχρι τις… Σεϋχέλλες ο διεθνής Τύπος γράφει για τις ελληνικές εκλογές!

http://www.hellasforce.com/blog/%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CF%83-2015-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%AE-%CE%BC%CE%AD%CF%87%CF%81%CE%B9-%CF%84%CE%B9%CF%82/

ΕΚΛΟΓΕΣ 2015… Τη στιγμή που η αγωνία για το αποτέλεσμα της κρίσιμης εκλογικής μάχης κορυφώνεται και ενώ τη χώρα έχουν κατακλύσει εκατοντάδες δημοσιογράφοι από ολόκληρο τον κόσμο, ο διεθνής Τύπος παρακολουθεί με αμείωτο ενδιαφέρον όλες τις εξελίξεις με προβλέψεις για την αυριανή ημέρα.
Από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, την Ιταλία, την Ισπανία, μέχρι και τις Σεϋχέλλες, την Αργεντινή ακόμα και το Ομάν, δεκάδες είναι τα δημοσιεύματα για τη σημερινή εκλογική αναμέτρηση, εστιάζοντας στους δύο πρωταγωνιστές, τον απερχόμενο πρωθυπουργό και επικεφαλής της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνη Σαμαρά, και τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα.
AFP
Με τίτλο «Αντώνης Σαμαράς: Ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι ένας τζογαδόρος που έχει χάσει στο παρελθόν», το γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων περιγράφει την πορεία της Νέας Δημοκρατίας υπό την ηγεσία του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος περιγράφεται ως άνθρωπος που έχει την τάση να ρισκάρει πολιτικά. Ωστόσο, όπως προβλέπει ο συντάκτης αυτή του η τάση ενδέχεται να του στερήσει τη νίκη στις σημερινές εκλογές.
«Με σπουδές στο Χάρβαρντ ο 63χρονος λέει ότι η σωτηρία είναι μπροστά για την Ελλάδα, έπειτα από έξι επώδυνα χρόνια ύφεσης. Ωστόσο, ο Σαμαράς προειδοποιεί τους Έλληνες ότι πρέπει να κλείσουν τα αυτιά τους στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ που υπόσχεται ότι θα τελειώσει η λιτότητα», αναφέρει το δημοσίευμα.
Παρ’όλα αυτά, όπως τονίζει ο συντάκτης ο απερχόμενος πρωθυπουργός, το τελευταίο του πολιτικό ρίσκο εκπυρσοκρότησε, αναφερόμενος στην αποτυχημένη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Μάλιστα, όπως επισημαίνει το δημοσίευμα «Δεν είναι η πρώτη φορά που Ο Σαμαράς παίρνει μεγάλα ρίσκα και θέτει σε αμφισβήτηση την καριέρα του. Πριν δύο δεκαετίες, ως υπουργός Εξωτερικών, δε δίστασε να ρίξει την κυβέρνηση μετά τη μάχη για το επίσημο όνομα της γειτονικής Μακεδονίας».
New York Times
Σε ρεπορτάζ της με τίτλο «Η ελληνική ψήφος αντιπροσωπεύει το δημοψήφισμα για την λιτότητα», στο πρωτοσέλιδο της σημερινής έκδοσης, η εφημερίδα New York Times αναλύει τις ελληνικές εκλογές μέσω των ψηφοφόρων.
«Οι Έλληνες προσέρχονται στις κάλπες σε μια σημαντική εκλογική διαδικασία η οποία αναμένεται να εκλέξει την πρώτη κυβέρνηση κατά της λιτότητας. Η αριστερά με ηγέτη τον Αλέξη Τσίπρα έρχεται στις εκλογές με ένα προβάδισμα σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, με τον Τσίπρα να στέλνει σήμερα μήνυμα πως το κοινό μέλλον της Ευρώπης δεν είναι ένα μέλλον λιτότητας», αναφέρει το δημοσίευμα.
Όπως εξηγεί η εφημερίδα έπειτα από τόσα χρόνια με «σφιχτό ζωνάρι» που χορογράφησε η Μέρκελ, ο Αλέξης Τσίπρας υπόσχεται την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους των 270 δις δολαρίων, που πολλοί Έλληνες κατηγορούν για την κατάρρευση του βιωτικού τους επιπέδου.
Ο ηγέτης της ισπανικής Αριστεράς βρέθηκε και αυτός στην Αθήνα να υποστηρίξει τον Τσίπρα και όπως φαίνεται το αριστερό κλίμα στον Νότο είναι αρκετά δημοφιλές καθώς οι Podemos έχουν ήδη 20% με ένα χρόνο ύπαρξης ως κόμμα. Όπως και ο Τσίπρας έτσι και ο Πάμπλο Ιγκλέσιας των Podemos, υπόσχεται ελάφρυνση μέτρων και όχι λιτότητα, συνεχίζει η εφημερίδα.
Αυτή η ρητορική, όμως εξηγούν οι NY Times, τρομάζει τις αγορές αλλά και άλλες Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που λένε πως αυτά που υπόσχεται ο κος Τσίπρας είναι μη ρεαλιστικά. Όχι ότι ο μέσος Έλληνας δεν έχει τέτοιες σκέψεις λέει η εφημερίδα που μεταφέρει δηλώσεις το πρωί των εκλογών πολιτών της περιοχής του Ψυχικού, την Μπέτη Καλέκη και την Πόλυ Κατσούλη που αναφέρουν ότι «φοβούνται την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ» και πως «ο Τσίπρας μιλάει ήδη σαν πρωθυπουργός και οι άνθρωποι που τον συμβουλεύουν είναι πολύ αριστεροί». Αντίθετα ένας 80χρονος κύριος εκφράζει στους New York Times τον θυμό του για τα δύο μεγάλα κόμματα λέγοντας ότι «μας πρόδωσαν». Οι νεότεροι όμως, σημειώνει η εφημερίδα, προτιμούν τον ΣΥΡΙΖΑ. Η Ζωή Μακρυγιάννη που ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ και μίλησε στην εφημερίδα δήλωσε πως «οι άνθρωποι ακούν πως ο Τσίπρας είναι επικίνδυνος και δεν θα κάνει διαφορά. Πιστεύω θα τους διαψεύσει».
Guardian
Από την άλλη, ο βρετανικός Guardian με δημοσίευμά του εστιάζει στους κινδύνους μιας εκλογής ΣΥΡΙΖΑ γύρω από την ευρωπαϊκή πορεία του κόμματος.
«Δείχνει σίγουρος και χαλαρός, ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, ανεβαίνοντας τα σκαλιά του σχολείου στη Κυψέλη ώστε να ψηφίσει», αναφέρει η βρετανική εφημερίδα που επισημαίνει πως οι σύμμαχοί του που αποτελούνται από «Μαοϊστές, Μαρξιστές, Ευρω-κομουνιστές, Σοσιαλιστές, και Πρασίνους μοιάζουν σίγουροι ότι θα δουν να αποχωρεί ο συντηρητικός πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση βέβαιοι ότι θα καταφέρουν να συγκεντρώσουν τις 151 έδρες της αυτοδυναμίας».
Σε μία προσπάθεια να εξηγήσει την ανοδική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, Έλληνας πολίτης δηλώνει στον Guardian ότι έπρεπε να συμβεί μία μεγάλη αλλαγή, καθώς η οικονομία είχε καταρρεύσει, με αποτέλεσμα οι νέοι να μπορούν να βρουν θέση εργασίας στο εξωτερικό.
«Η σκληρή πολιτική κατά της λιτότητας του Τσίπρα, βρήκαν ενθουσιώδες κοινό ανάμεσα στην εμφανώς εξουθενωμένη και εξαθλιωμένη χώρα», προσθέτει η βρετανική εφημερίδα, παρότι επισημαίνει πως η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ τρομοκράτησε τους δανειστές.
Corriere della Sera
Στη γειτονική Ιταλία οι σημαντικότερες εφημερίδες, οι τηλεοπτικοί σταθμοί και τα πρακτορεία δείχνουν πρωτοφανές ενδιαφέρον για τη σημερινή εκλογική μάχη. Ανάμεσα τους η Corriere della Sera που με δημοσίευμά της αναφέρεις πως τα βλέμματα όλων των Ευρωπαίων βρίσκονται στραμμένα στην Αθήνα.
«Απόλυτος πρωταγωνιστής είναι ο Αλέξης Τσίπρας, ο άνθρωπος που ένωσε την διασκορπισμένη Αριστερά σε ένα κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι ο πιο πιθανός για τη νίκη. Ένας ηγέτης που έπεισε το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων, οι οποίοι έχουν καταπιεστεί από την οικονομική κρίση, τη στιγμή που ο καιρός της λιτότητας μοιάζει να τελειώνει», αναφέρει η ιταλική εφημερίδα.
Βέβαια, από την άλλη, το δημοσιεύματα κάνει λόγο για τους φόβους που προκαλεί στους δανειστές μία ενδεχόμενη αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ και για αυτό «ανησυχούν οι Ευρωπαίοι που προτιμούν μία συνέχεια της σημερινής πολιτικής φάσης».
Kuwait News Agency
Πέραν των ευρωπαϊκών και αμερικανικών δημοσιευμάτων ενδιαφέρον δείχνουν και τα πρακτορεία και τα ΜΜΕ από ολόκληρο τον κόσμο.
Ενδεικτικό είναι ότι οι εκλογές απασχολούν ακόμα και το Κουβέιτ, καθώς τηλεγράφημα του πρακτορείου Kuwait News Agency, μιλάει για «κρίσιμη εκλογική μάχη», ενώ επισημαίνει πως «η ελληνική κρίση απείλησε τη σταθερότητα της Ευρωζώνης και γέννησε την ιδέα του Grexit».
Times of Oman
Ενδιαφέρον για τις εκλογές, όμως, δείχνει και ο Τύπος του Σουλτανάτου του Ομάν με τους Times of Oman να φιλοξενούν δηλώσεις Ελλήνων πολιτών εκφράζοντας την ελπίδα τους για αλλαγή, αλλά και την ανησυχία τους για την αυριανή ημέρα.
«Η δυνατότητα της νίκης του Αλέξη Τσίπρα, πυροδότησε φόβους στην Ελλάδα σχετικά με το αν θα δεσμευόταν για την αποπληρωμή του δανείού ή αν θα εγκατέλειπε το ευρώ», αναφέρει το δημοσίευμα.
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με δηλώσεις πολιτών «ο Τσίπρας είναι ευπαρουσίαστος και γλυκομίλητος. Αλλά τι μπορεί να επιτύχει στην κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε;», ενώ όπως επισημαίνουν οι Times of Oman άλλοι ψηφοφόροι στηρίζουν τις ελπίδες τους σε μία νέα προσέγγιση ακόμα και αν είναι μία βουτιά στο άγνωστο.
Sseychelles News Agency
Το πρωτοφανές ενδιαφέρον των ξένων για τις ελληνικές εκλογές αποτυπώνεται ακόμα και στις σελίδες των ηλεκτρονικών Μέσων στις Σεϋχέλλες! Όπως αναφέρει το δημοσίευμα η πιθανότητα νίκης του ΣΥΡΙΖΑ έχει προκαλέσει φόβο στη χώρα σχετικά με το αν θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της απερχόμενης κυβέρνησης, αλλά και εξαιτίας του φόβου ενός Grexit.
Buenos Aires Herald
Την ίδια ώρα στην Αργεντινή παρακολουθούν με αμείωτη προσοχή τις εξελίξεις στη χώρα με την Buenos Aires Herald να κάνει ένα βήμα μπροστά και να παραθέτει όσα θα κληθεί να κάνει η νέα κυβέρνηση.
«Η επόμενη κυβέρνηση της Ελλάδας έχει μία τεράστια λίστα με υποχρεώσεις. Πρέπει να εδραιώσει τις μεταρρυθμίσεις, να συνεχίσει να τρέχει τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, να ενισχύσει την αδύναμη ανάπτυξη έπειτα από έξι χρόνια ύφεσης, να καταλήξει σε συνομιλίες με την Τρόικα», αναφέρει το δημοσίευμα.Μεταξύ άλλων, η Buenos Aires Herald γράφει πως αν τα πράγματα δεν πάνε καλά, η Ελλάδα μπορεί να αντιμετωπίσει εκ νέου μία χρεοκοπία, αλλά και την παραμονή στην Ευρωζώνη αβέβαιη.
Irish Times
«Ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίζει ότι και οι άλλες χώρες θα αρχίσουν να τείνουν προς την Αριστερά, ειδικά όσες είναι σε προγράμματα αυστηρότητας όπως Ισπανία, Ιρλανδία και Πορτογαλία», αναφέρουν οι Irish Times σε δημοσίευμά τους με τίτλο «Οι ελληνικές εκλογές θα επηρεάσουν και τις ιρλανδικές».
Η επικείμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ αύριο είναι μια καθοριστική στιγμή για την Ευρώπη και μπορεί να έχει άμεσο αποτέλεσμα στα Ιρλανδικά αποτελέσματα, λένε οι Irish Times. Η αναπάντεχη σύνδεση μεταξύ Ελληνικών και Ιρλανδικών πολιτικών φαίνεται από το τηλεφώνημα του ηγέτη του Σιν Φέιν, Τζέρι Άνταμς, στον κο Τσίπρα, υπογραμμίζει η εφημερίδα. Το κόμμα του Σιν Φέιν έχει πολύ μεγάλες ελπίδες να αγγίξει το τριάντα τις εκατό και να κάνει ανατροπή.
Το ρεπορτάζ όμως σημειώνει την πιθανότητα ο Τσίπρας να «πάρει πίσω τις υποσχέσεις του και να αποδείξει ότι τα επιχειρήματα κατά της λιτότητας είναι σαθρά. Βέβαια οι εντελώς αντιμνημονιακές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ μάλλον θα μαλακώσουν μετά τη νίκη στις εκλογές και πιθανώς να αναδιαπραγματευτεί νέους όρους για τις δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας».
O ΣΥΡΙΖΑ ελπίζει ότι οι άλλες χώρες που βρίσκονται σε προγράμματα θα θέλουν να συζητήσουν τις διαδικασίες του χρέους αλλά η αλήθεια είναι πως δύσκολα χώρες που ολοκληρώνουν τα προγράμματα τους θα θέλουν να “ξανασκαλίσουν” τις διαδικασίες με τις οποίες μπήκαν στα προγράμματα λιτότητας, με τον φόβο μην αποκαλυφθεί πως δεν προστάτεψαν τους πολίτες της χώρας τους, αναφέρουν οι Irish Times. protothema

Διψήφιο έφαγε στο κεφάλι η ΝΔ από ΣΥΡΙΖΑ. Επιβάλλεται η παραίτηση Σαμαρά. (του Πέτρου Χασάπη)

http://hassapis-peter.blogspot.gr/2015/01/blog-post_132.html

Όπως δείχνουν τα exit polls, ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να ρίχνει διψήφιο ποσοστό στη ΝΔ και να φλερτάρει με την αυτοδυναμία.

Η αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ θα εξαρτηθεί κυρίως από το εάν θα μπει στη Βουλή το ΚΙΔΗΣΟ του Παπανδρέου, χωρίς να αποκλείεται

να πιάσει αυτοδυναμία ακόμα και με την είσοδο στη Βουλή του κόμματος αυτού.

Η τρίτη θέση θα είναι θρίλερ μεταξύ ΧΑ και ΠΟΤΑΜΙΟΥ.

Τα αποτελέσματα αυτά είναι κόλαφος για τη ΝΔ και προσωπικά για τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος αφενός κατάφερε να χάσει με τόση διαφορά από τον νεαρό Αλέξη Τσίπρα και αφετέρου να ανεβάσει τόσο πολύ το ποσοστό της ΧΑ με τους μισούς βουλευτές στη φυλακή και τους άλλους μισούς σε κατ’ οίκον περιορισμό. Το τελευταίο αυτό είναι μέγιστη ντροπή και ήττα για το σάπιο πολιτικό σύστημα.

Νομίζουμε ότι αν επιβεβαιωθεί αυτό το αποτέλεσμα, επιβάλλεται απόψε η παραίτηση του Αντώνη Σαμαρά από την ηγεσία της ΝΔ.

Tα exit polls του Action 24, του ΣΚΑΪ και της Κάπα Research για τον ΔΟΛ

http://olympia.gr/2015/01/25/to-exit-poll-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-action-24/

To exit poll για το Action 24 ΣΥΡΙΖΑ από 34,5 έως 40,5%
ΝΔ από 24,5% έως 30,5%
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ από 4,5% έως 7,5%
ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ από 5% έως 8%
ΚΚΕ από 3,5% έως 6,5%
ΠΑΣΟΚ από 4% έως 7%
ΑΝΕΛ από 2,5% έως 5,5%
ΚΙΝΗΜΑ από 1,5% έως 4,5%


http://olympia.gr/2015/01/25/to-exit-polla-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%BA%CE%B1%CE%B9/
To exit poll του ΣΚΑΙ

 

Ξεχωριστό από τα άλλα κανάλια το exit poll του ΣΚΑΙ Ειδικότερα, ο ΣΥΡΙΖΑ φέρεται να καταλαμβάνει 36% με 39%, η ΝΔ 24% έως 27%, το Ποτάμι 6,5 έως 8,5%, η ΧΑ 6 με 8%, το ΚΚΕ 5 με 7%, το ΠΑΣΟΚ 4 με 6%, οι ΑΝΕΛ 2,5 με 4,5%, το Κίνημα 2 έως 3% η ΔΗΜΑΡ 0,5 με 1%.

http://olympia.gr/2015/01/25/%CF%84%CE%BF-exit-poll-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82/
Το exit poll του συγκροτήματος

Ισχυρό προβάδισμα ΣΥΡΙΖΑ με διαφορά από 8,5-9,5 ποσοστιαίων μονάδων δίνει το exit poll της Κάπα Research Ο ΣΥΡΙΖΑ λαμβάνει 33,5-37,5%, με τη ΝΔ να ακολουθεί με 25-28%. Σύμφωνα με το exit poll της Κάπα Research για το in.gr, tovima.gr, tanea.gr και τον ραδιοφωνικό σταθμό BHMA FM 99,5 η δύναμη των κομμάτων, στο 70% της ανάλυσης των στοιχείων, έχει ως εξής:

ΣΥΡΙΖΑ 33,5-37,5%
ΝΔ 25-28%
Χρυσή Αυγή 5,5-7,5%
Ποτάμι 5-7%
ΠΑΣΟΚ 4-6%
ΚΚΕ 4,5-6,5%
Ανεξάρτητοι Έλληνες 3,5-4,5%
Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών 2,2-3,2%
Άλλο 7,3-9,3%
Σύμφωνα με αυτή την εκτίμηση ψήφου, οι έδρες που λαμβάνουν τα κόμματα κατανέμονται ως εξής::
ΣΥΡΙΖΑ 148-154
ΝΔ 70-78
Χρυσή Αυγή 16-20
Ποτάμι 16-19
ΠΑΣΟΚ 12-14
ΚΚΕ 15-17
Ανεξάρτητοι Έλληνες 10-12
Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών 0-8

EXIT POLL 2015: Αυτο ειναι το πρωτο αποτέλεσμα.

http://olympia.gr/2015/01/25/exit-poll-2015-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%B1/

Οι πρωτοποριακοί λόγοι του αγ. Γρηγορίου Θεολόγου για τη γυναίκα

http://www.pemptousia.gr/2015/01/i-protoporiaki-logi-tou-ag-grigoriou-theologou-gia-ti-gineka/

Ο σήμερα τιμώμενος άγ. Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός, στον οποίο η Εκκλησία απέδωσε τον ιδιαίτερο τίτλο “Θεολόγος”, υπήρξε εκτός των άλλων ένας φλογερός υπέρμαχος της κοινωνικής δικαιοσύνης, ειδικά στο ζήτημα της αδικίας που υφίστανται οι γυναίκες, αλλά και στο πρόβλημα της δουλείας. Για το δεύτερο, λ.χ., θεωρούσε πως η δουλεία είναι μία εξοργιστική παρά φύση κατάσταση, όπου οι άνθρωποι βάζουν πάνω από τον Θεό τη δική τους εξουσία, και ταιριάζει μόνο στα χωρίς λογική ζώα.

Στο ζήτημα ειδικά της κοινωνικής καταπίεσης των γυναικών, η διδασκαλία του είναι πολύπλευρη και εντυπωσιακή. Τουλάχιστον δεκαπέντε αιώνες (!) πριν από τα κηρύγματα του 19ου αιώνα για τα γυναικεία δικαιώματα, ο μεγάλος Καππαδόκης ιεράρχης κατήγγειλε ευθέως και ευθαρσώς τη συστηματική αδικία που προέβλεπαν οι κοινωνικοί νόμοι για το μισό του πληθυσμού. Με τους λόγους του, μάλιστα, ανατρέπει την κρατούσα άποψη, που θεωρεί την άδικη νομοθεσία σαν προϊόν της θείας βούλησης και επισημαίνει πως η Δικαιοσύνη του Θεού απαιτεί την ισότητα όλων των πλασμάτων Του.

Ας δούμε όμως τους πιο αντιπροσωπευτικούς από αυτούς τους λόγους του:

 

Δεν δέχομαι αυτή τη νομοθεσία, δεν επαινώ την κοινωνική συνήθεια. Οι νομοθέτες ήταν άνδρες, γι’ αυτό η νομοθεσία είναι κατά των γυναικών. Γι’ αυτό και δώσανε τα παιδιά στην εξουσία του πατέρα, αφήνοντας χωρίς φροντίδα το ασθενέστερο.

Ο Θεός όμως δε φέρθηκε έτσι, αλλά έδωσε την εντολή: “τίμα τον πατέρα  σου και τη μητέρα σου, για να ζήσεις καλά”, που είναι η πρώτη εντολή στην παλαιά διαθήκη.

 Βλέπετε την ισότητα της νομοθεσίας. Ένας είναι ο δημιουργός του άντρα και της γυναίκας, και από μια σάρκα είναι και οι δύο, προέρχονται από μία εικόνα του Θεού, και υπάρχει γι’ αυτούς ένας νόμος, ένας θάνατος, μία ανάσταση. Έχουμε γίνει και από άντρα και από γυναίκα. Ένα χρέος οφείλεται από τα παιδιά στους γονείς. Πώς λοιπόν εσύ απαιτείς συζυγική πίστη από τη γυναίκα σου, ενώ ο ίδιος δεν την προσφέρεις; Πώς ζητάς εκείνο το οποίο δεν δίνεις; Πως βγάζεις διαφορετικούς νόμους για σώμα όμοιο και ισάξιο με το δικό σου;

Αν μάλιστα εξετάζεις τα χειρότερα, πρόσεξε το εξής: Αμάρτησε η Εύα; Το ίδιο έκανε και ο Αδάμ. Και τους δύο τους εξαπάτησε ο όφις. Δε βρέθηκε ο ένας πιο αδύναμος και ο άλλος πιο δυνατός. Αλλά εξετάζεις τα καλύτερα; Και τους δύο τους σώζει ο Χριστός με το πάθος του. Έγινε άνθρωπος για τον άνδρα; Το ίδιο έγινε και για τη γυναίκα. Πέθανε για χάρη του άνδρα; Σώζεται όμως και η γυναίκα με το θάνατό Του.

Λέγεται ότι ο Χριστός προέρχεται από το σπέρμα Δαβίδ. Νομίζεις ενδεχομένως ότι με αυτό τιμάται ο άντρας; Γεννιέται όμως από την Παρθένο και αυτό είναι υπέρ των γυναικών. «Θα γίνουν», μεν λοιπόν, λέγει, «οι δύο, μία σάρκα» (Γέν. 2, 24). Και αυτή η μία σάρκα ας έχει την ίδια τιμή.

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος (25 Ιανουαρίου)

 http://www.diakonima.gr/2015/01/25/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CF%81%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BF-%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%82-3/

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος – β’ τέταρτο 18ου αι. μ.Χ. – Mονή Σίμωνος Πέτρας, Άγιον Όρος

Εορτάζει στις 25 Ιανουαρίου εκάστου έτους.

Θεού γινώσκειν ορθοδόξως ουσίαν,
Χριστιανοίς λεγάτον εκ Γρηγορίου.
Εικάδι Γρηγόριος Θεορήμων έκθανε πέμπτῃ.

Βιογραφία
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος γεννήθηκε το 329 μ.Χ. στην Αριανζό, κωμόπολη της Καππαδοκίας, από τον Γρηγόριο, επίσκοπο Ναζιανζού (1η Ιανουαρίου) και την Νόννα (5 Αυγούστου). Έχει δύο αδέρφια: τον Καισάρειο ( 9 Μαρτίου) και τη πασίγνωστη για την ευσέβειά της αδερφή Γοργονία ( 23 Φεβρουαρίου).
Στη Ναζιανζό, διδάσκεται τη στοιχειώδη εκπαίδευση, ενώ τη μέση στη Καισάρεια, όπου γνωρίζεται με το συμμαθητή του Μέγα Βασίλειο ( 1 Ιανουαρίου). Έπειτα, πηγαίνει κοντά σε περίφημους διδασκάλους της ρητορικής στη Παλαιστίνη και στην Αλεξάνδρεια και, τέλος, στα Πανεπιστήμια της Αθήνας. Οι σπουδές του διήρκεσαν 13 ολόκληρα χρόνια (από 17 έως 30 ετών).
Μετά τις σπουδές στην Αθήνα ο Γρηγόριος επιστρέφει στη πατρίδα του μονολότι του πρόσφεραν έδρα Καθηγητή Πανεπιστημίου. Εκεί, ο πατέρας του, επίσκοπος Ναζιανζού, τον χειροτονεί πρεσβύτερο. Αλλά ο Άγιος Γρηγόριος προτιμά την ησυχία του αναχωρητηρίου στο Πόντο, κοντά στο φίλο του Βασίλειο, για περισσότερη άσκηση στη πνευματική ζωή.
Μετά, όμως, από θερμές παρακλήσεις των δικών του, επιστρέφει στην πατρίδα του και μπαίνει στην ενεργό δράση της Εκκλησίας. Στα 43 του χρόνια ο Θεός τον ανύψωσε στο επισκοπικό αξίωμα. Έδρα του ορίστηκε η περιοχή των Σασίμων την οποία ποτέ δεν ποίμανε λόγω των Αρειανών κατοίκων της.
Όμως, ο θάνατος έρχεται να πληγώσει τη ψυχή του, με αλλεπάλληλους θανάτους συγγενικών προσώπων. Πρώτα του αδερφού του Καισαρείου, έπειτα της αδερφής του Γοργονίας, μετά του πατέρα του και, τέλος, της μητέρας του Νόννας. Μετά απ’ αυτές τις θλίψεις, η θεία Πρόνοια τον φέρνει στην Κωνσταντινούπολη (378 μ.Χ.), όπου υπερασπίζεται με καταπληκτικό τρόπο την Ορθοδοξία και χτυπά καίρια τους Αρειανούς, που είχαν πλημμυρίσει την Κωνσταντινούπολη.
Η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη. Όλοι οι ναοί της Βασιλεύουσας ήταν στα χέρια των αιρετικών. Όμως ο Άγιος δεν απελπίζεται. Μετατρέπει ένα δωμάτιο στο σπίτι που τον φιλοξενούσαν σε ναό και του δίνει συμβολικό όνομα. Ονομάζει το ναό Αγία Αναστασία δείγμα ότι πίστευε στην ανάσταση της Ορθόδοξης Πίστης.
Οι αγώνες είναι επικίνδυνοι. Οι αιρετικοί ανεβασμένοι πάνω στις σκεπές των σπιτιών του πετούν πέτρες και έτσι ο Άγιος Γρηγόριος δοκιμάζεται πολύ. Στο ναό της Αγίας Αναστασίας εκφωνεί τους περίφημους πέντε θεολογικούς λόγους που του έδωσαν δίκαια τον τίτλο του Θεολόγου.
Μετά το σκληρό αυτό αγώνα, ο Μέγας Θεοδόσιος τον αναδεικνύει Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως (381 μ.Χ.). Η Β’ Οικουμενική Σύνοδος τον αναγνώρισε ως Πρόεδρό της. Όμως μια μερίδα επισκόπων τον αντιπολιτεύεται για ευτελή λόγο. Τότε ο Γρηγόριος, αηδιασμένος, δηλώνει τη παραίτησή του, αναχωρεί στη γενέτειρά του Αριανζό και τελειώνει με ειρήνη τη ζωή του, το 390 μ.Χ.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος άφησε μεγάλο συγγραφικό έργο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα φιλοσοφημένα 408 ποιήματά του 18.000 περίπου στίχων. Είναι από τα μεγαλύτερα πνεύματα του Χριστιανισμού και από τους λαμπρότερους αθλητές της ορθόδοξης πίστης.
Η τίμια κάρα του φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου, στο Άγιο Όρος ενώ το ιερό σκήνωμα του φυλάσσετε στον ομώνυμο Ναό του στην Νέα Καρβάλη.
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος α’.
Ὁ ποιμενικός αὐλός τῆς θεολογίας σου, τάς τῶν ῥητόρων ἐνίκησε σάλπιγγας· ὡς γάρ τά βάθη τοῦ Πνεύματος ἐκζητήσαντι, καί τά κάλλη τοῦ φθέγματος προσετέθη σοι. Ἀλλά πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, Πάτερ Γρηγόριε, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.
Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον
Θεολόγῳ γλώττῃ σου, τάς συμπλοκάς τῶν ῥητόρων, διαλύσας ἔνδοξε, ὀρθοδοξίας χιτῶνα, ἄνωθεν, ἐξυφανθέντα τῇ Ἐκκλησίᾳ, ἐστόλισας, ὅν καί φοροῦσα, σύν ἡμῖν κράζει, τοῖς σοῖς τέκνοις· Χαίροις Πάτερ, θεολογίας ὁ νοῦς ὁ ἀκρότατος.
Οπτικοακουστικό Υλικό


Ακούστε το απολυτίκιο!

Αγιογραφίες / Φωτογραφίες

Λόγοι Γρηγορίου του Θεολόγου – Η μικρογραφία παριστάνει τον κτήτορά του, νεαρό ευγενή ή αξιωματούχο να δέχεται τον κώδικα από τον άγιο Γρηγόριο, που είναι ντυμένος με επισκοπικά άμφια – 11ος – 12ος αι. μ.Χ. – Mονή Διονυσίου, Άγιον Όρος

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος – Αντρέι Ρουμπλιόβ, 1408 μ.Χ.

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Πηγή:  saint.gr

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ: Μια άγνωστη μέτρηση τις παραμονές της χούντας του 1967

http://fractalart.gr/dimoskopiseis-4/

Της Μαρίας Ψαρά //

Ουρά έξω από εκλογικό κέντρο το 1963. Οι πρώτες προεκλογικές μετρήσεις είχαν ήδη αρχίσει.

Ένα νέο γραφείο έρευνας που ιδρύθηκε το 1964 ήταν η ICAP¹, η οποία διενεργούσε για εννέα χρόνια έρευνες, από τις οποίες ένας μικρός αριθμός αφορούσε στα πολιτικά θέματα. Επρόκειτο ,όμως ,για μικρά θέματα, ενώ η διεξαγωγή της έρευνας πραγματοποιείτο στην μείζονα περιοχή Αθηνών.
Τους τελευταίους μήνες πριν από τη δικτατορία φαίνεται να πραγματοποιήθηκαν έρευνες. Καμία από τις παραπάνω έρευνες δε δημοσιεύτηκε την εποχή εκείνη.

Ο Γεώργιος Παπανδρέου ορκίζεται μετά τις εκλογές του 1963. Αμέσως θα προκηρύξει νέες, καθώς όλα δείχνουν ότι θα τις κερδίσει.

Το 1967 πραγματοποιήθηκε μια έρευνα, που τη δημοσίευσή της ματαίωσε η επιβολή της δικτατορίας. Η δημοσκόπηση αυτή θα δημοσιευτεί μόνο θα μετά τις εκλογές του 1977 στο περιοδικό Αντί².
Με γενικό τίτλο «Οι ψηφοφόροι της περιοχής πρωτευούσης σχολιάζουν τα πολιτικά πρόσωπα και πράγματα», η σφυγμομέτρηση θέτει ως σκοπό της τη «διερεύνηση της στάσεως των πολιτών έναντι της πολιτικής και των πολιτικών προσώπων» και ειδικά σε μια εποχή τέτοια, έξαρσης του ενδιαφέροντος του λαού για τα πολιτικά, λόγω των επικείμενων εκλογών.
Η σφυγμομέτρηση είχε γίνει το Μάρτιο του 1967, με την προοπτική των εκλογών της 28/5/1967 και αφορούσε την περιοχή της πρωτεύουσας που καλύπτει –κατά το μεγαλύτερο τμήμα- τις εκλογικές περιφέρειες Α’ και Β’ Αθηνών και Α’ και Β’ Πειραιώς. Διοργανώθηκε από έναν ιδιωτικό οργανισμό, ο οποίος δεν κατονομάζεται, αλλά αναφέρεται ως ένας ‘από αυτούς που λειτουργούν και σήμερα και εξακολουθούν να πραγματοποιούν διάφορες έρευνες, εκτός των άλλων και πάνω σε θέματα που αφορούν την εκλογική συμπεριφορά».
Η έρευνα ήταν γνωστή στο περιοδικό πολύ πριν τη δημοσίευσή της, αλλά δε δημοσιεύτηκε προεκλογικά (πριν δηλαδή το Νοέμβριο του 1977), για να μη θεωρηθεί ως προσπάθεια επηρεασμού των αναγνωστών υπέρ ή κατά του ΠΑΣΟΚ. Εφόσον «στη χώρα μας δεν υπάρχει ακόμα –όπως σε άλλες χώρες- καμία γενικά αποδεκτή δεοντολογία όσον αφορά στη διενέργεια σφυγμομετρήσεων και τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων τους, ο καθένας κατασκευάζει εκ των ενόντων και ακολουθεί τη δικιά του δεοντολογία», γράφει στο lead της η δημοσίευση.

Σκίτσο του Μποστ με προαναγγελία ήττα της Δεξιάς μέσα στη χειμωνιά του 1963-4.

Η έκθεση που παρουσιάζει τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας χωρίζεται σε έξι κεφάλαια που αφορούν:
- το ενδιαφέρον του κοινού για τα πολιτικά
- την «απόφαση» των εκλογέων
- τη συγκριτική θέση των κομμάτων
- την εικόνα του κοινού για τα δυο κύρια κόμματα (ΕΡΕ και ΕΚ)
- τη συγκριτική θέση των ηγετικών πολιτικών στελεχών
- τις προσδοκίες του κοινού από την κυβέρνηση που θα εκλεγεί.

Προφητικό σκίτσο του Μητρόπουλου μετά τη νίκη του Γ. Παπανδρέου στις εκλογές του 1964

Στην έκθεση δεν αναφέρονται λεπτομέρειες σχετικές με το μέγεθος του δείγματος και τη μέθοδο της δειγματοληψίας –ώστε να μπορεί να ελεγχθεί η ορθότητα των αποτελεσμάτων- ούτε αναφέρεται για λογαριασμό τίνος είχε διενεργηθεί η συγκεκριμένη έρευνα –ώστε να αντισταθμιστεί η σκοπιμότητα μερικών ερωτήσεων. Παρόλο όμως που για τους παραπάνω λόγους τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας δεν μπορούν να θεωρηθούν ως επιστημονικά τεκμηριωμένα, προσφέρουν πολύ χρήσιμες ενδείξεις για ορισμένα θέματα που είναι στην επικαιρότητα το 1977.
Το αντί ασχολείται μόνο με το πέμπτο κεφάλαιο της έρευνας, το οποίο συνοψίζονται τα συμπεράσματα από μια σειρά ερωτήσεις σχετικά με τη γνώμη του κοινού κατά τον Μάρτιο του 1967 για τις ηγετικές πολιτικές φυσιογνωμίες της εποχής. Στο τέλος της ανάλυσης του πέμπτου κεφαλαίου, παρατίθενται συνοπτικά και τα αποτελέσματα για τα άλλα πέντε μέρη της έρευνας.

Προεκλογικό σκίτσο της ΕΔΑ

Αποτελέσματα: Καραμανλής 21%, Α.Παπανδρέου 16%, Γ.Παπανδρέου 13%, Παν. Κανελλόπουλος 4%, Ι.Πασαλίδης 3%, Σπ.Μαρκεζίνης 2%. Τα αποτελέσματα αποκτούν ιδιαίτερη σημασία, αφού η ερώτηση αφορούσε τη θέση του πρωθυπουργού ανεξάρτητα από κόμμα και την επιλογή του σε ενδεχόμενη εκλογή του. Τα δύο υψηλότερα ποσοστά δεν αφορούν τους προτεινόμενους από τα κόμματα για πρωθυπουργούς. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι η περίπτωση Γεωργίου και Ανδρέα Παπανδρέου, που ενώ ο πρώτος παρέμενε αρχηγός της ΕΚ, η δημοτικότητα του γιου του σε διάστημα λιγότερο από δύο χρόνια είχε ξεπεράσει αυτή του πατέρα του. Επισημαίνεται από τον αναλυτή ότι η σφυγμομέτρηση αυτή γίνεται 1-2 μήνες μετά από τη δημόσια ενέργεια πολιτικής αυτονόμησης του Ανδρέα από τον πατέρα του, μετά από τη διαφωνία για την υποστήριξη της κυβέρνησης Παρασκευόπουλου.
Υψηλό είναι το ποσοστό άρνησης να απαντήσουν, φτάνει το 37%..
Σημαντικό συμπέρασμα της έρευνας είναι η αντίληψη ήδη από το ’67 της επικράτησης του δίπολου Ανδρέα/Καραμανλή.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας φημολογείται ότι έγιναν κάποιες έρευνες για τις πολιτικές στάσεις της κοινής γνώμης, χωρίς όμως να έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής ίχνη των ερευνών αυτών³.

Οι «μονομάχοι» της εποχής Κ. Καραμανλής και Γ. Παπανδρέου

Συστηματική ανάπτυξη με τη μεταπολίτευση
Τον Αύγουστο του 1974, το Ινστιτούτο Έρευνας Επικοινωνίας διενήργησε σφυγμομέτρηση λίγο μετά την εξαγγελία αποχώρησης από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ. Η σφυγμομέτρηση έδειχνε ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συγκέντρωνε δημοτικότητα 90%. Τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου, το ΙΕΕ πραγματοποίησε ένα δεύτερο γκάλοπ με το ίδιο θέμα (προφανώς πρόκειται για follow-up του πρώτου). Το αποτέλεσμα το σχετικό με τη δημοτικότητα του Κ.Καραμανλή έφτανε αυτή τη φορά το 59%, υπήρχε δηλαδή μια απώλεια 31 ποσοστιαίων μονάδων⁴.
Ούτε η πρώτη, αλλά ούτε και η δεύτερη σφυγμομέτρηση δημοσιεύτηκε. Αναφέρεται συγκριτικά μόνο μετά από δύο χρόνια, σε μια έρευνα της Ελευθεροτυπίας που περιελάμβανε (και) ερωτήματα σχετικά με το θέμα του ΝΑΤΟ.
Ο αναλυτής του 1976 μάλιστα δικαιολογεί την μεγάλη πτώση της δημοτικότητας του Κ.Καραμανλή, αποδίδοντάς τη στο ότι είχε περάσει ζωτικός χρόνος για τη χώρα, κατά τον οποίον σταθεροποιήθηκε εν μέρει το πολίτευμα και απομακρύνθηκε ο εξωτερικός κίνδυνος.
Τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο του 1974, το ΙΕΕ πραγματοποίησε γκάλοπ για το πόσο θα αξίζει η δραχμή⁵.

Αγώνας δρόμου για τη γρήγορη διανομή των εφημερίδων. Τα έντυπα μέσα ήταν οι πρώτοι φορείς των ελληνικών δημοσκοπήσεων.

Τα Νέα, 14/10/74 “Τι σκέπτεται η κοινή γνώμη με προοπτική τις εκλογές;
Μια επιστημονική έρευνα με τη συμμετοχή του λαού για πρώτη φορά γίνεται στην Ελλάδα μια ‘δοκιμασμένη’ (sic) μέθοδος random route, από το Εθνικό Ινστιτούτο Ερευνών⁶ (National Market Group) για λογαριασμό των Νέων.”
Έτσι αναγγέλλεται η πρώτη δημοσιευμένη σφυγμομέτρηση στον Τύπο της Μεταπολιτευτικής περιόδου. Η κατά αποκλειστικότητα δημοσιευμένη δημοσκόπηση είχε πραγματοποιηθεί το διάστημα 30/9-3/10/74 (το συμπληρωματικό δείγμα των 195 νέων 21-30 (βλ.παρακάτω) λήφθηκε το διάστημα 4-8/10.
Αφορούσε ‘επιστημονικά επιλεγμένο’ δείγμα 1.000 ατόμων (500 άνδρες/500 γυναίκες), με τυχαία δειγματοληψία (‘random route’, όπως γράφει χαρακτηριστικά η εφημερίδα). Η επιλογή έγινε ανάμεσα σε αυτούς που ήταν κάτοχοι εκλογικού βιβλιαρίου και ψήφιζαν σε μία από τις τέσσερις περιφέρειες Αθηνών -Πειραιώς και περιχώρων.
Οι ηλικιακές κατηγορίες ήταν 21-30, 31-40, 41-50, 51-60 και από 60 και πάνω. Επιλέχθηκαν από κάθε ηλικία 205, 234, 207, 212 και 142 αντίστοιχα (sic). Για τους νέους ψηφοφόρους (ηλικίας 21-30) επιλέχθηκε συμπληρωματικό, αλλά όμοιο δείγμα 195 ατόμων. Έτσι οι ψηφοφόροι έγιναν 400 και ο συνολικός αριθμός δείγματος 1.195.
Συμπληρώθηκαν 1.000 ερωτηματολόγια από ερευνήτριες (κάνει λόγο μόνο για ερευνήτριες) κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, αφού ζητούσαν τη γνώμη των ερωτώμενων για 20 βασικές ερωτήσεις που ήταν καταγεγραμμένες στο ερωτηματολόγιο. Από την αρχή η ερευνήτρια ενημέρωνε ότι η έρευνα ήταν ανώνυμη.
Η κάθε ερευνήτρια συμπλήρωνε μόνο και ακριβώς ό,τι της απαντούσε το κάθε άτομο του δείγματος. Διευκρινίζεται ότι το ερωτηματολόγιο ήταν ‘όμοιο για όλα τα άτομα της ίδιας κατηγορίας’.
Λίγα λόγια για τα αποτελέσματα του γκάλοπ: φαίνεται ότι τους Έλληνες απασχολούσαν σε σχέση με τις εξωτερικές υποθέσεις της χώρας τα ζητήματα με την Τουρκία, τις Η.Π.Α. και το ΝΑΤΟ. Προτιμώμενο εκλογικό σύστημα ήταν η απλή αναλογική, ενώ ένα μεγάλο ποσοστό δεν είχε ενημερωθεί για την αλλαγή του εκλογικού συστήματος σε ενισχυμένη αναλογική.
Η ίδια δημοσκόπηση συνεχίζεται και στις 15/10, αυτή τη φορά δημοσιεύοντας τα αποτελέσματα μόνο για εξωτερική πολιτική. Στις 28/10/74, δημοσιεύονται τα αποτελέσματα της μικρότερης ηλικιακής κατηγορίας (‘Σήμερα απαντούν οι νέοι’).
Από συνέντευξη με τον κ. Η.Δημητρά (πολιτικός επιστήμων, ως τότε Γενικός Διευθυντής του ΕΚΚΕ), μαθαίνουμε ότι την εν λόγω έρευνα είχε οργανώσει, σχεδιάσει, διευθύνει και αναλύσει ο ίδιος, με βάση συμφωνία της N.M.G. με τον .Π. Δημητρά (κοινωνικός ερευνητής και πολιτικός επιστήμων).

Κ.Καραμανλής και Α. Παπανδρέου. Το «δίδυμο» είχε ήδη αναδειχθεί από την τελευταία αδημοσίευτη προδικτατορική δημοσκόπηση.

__________
¹ Στοιχεία της κ. Αθηνάς Ψύλλα.
² αντί, περίοδος Β, τεύχος 87, Σάββατο 3 Δεκέμβρη 1977, σελ.6-11.
³ Νικολακόπουλος, όπ.π., 1995.
⁴ Ελευθεροτυπία, επ’ ευκαιρία γκάλοπ του 1976,1/3
⁵ Ελευθεροτυπία, επ’ ευκαιρία γκάλοπ του 1976,13/3
⁶ Όπως μας εξήγησε ο κ. Η.Δημητράς. η NRG ήταν θυγατρική της διαφημιστικής εταιρίας ΜΙΝΩΣ, η οποία έγινε η μετέπειτα Νίλσεν Ελλάς. Υπεύθυνος της ΝΡΓ υπήρξε ο κ.Πίπας.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 1946-Η ΠΡΩΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

http://emfilios.blogspot.gr/2011/03/1946_26.html

Το παρακάτω κείμενο είναι απόσπασμα ευρύτερου άρθρου του Ηλία Νικολακόπουλου,

Με τίτλο Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

το οποίο βρίσκεσαι εδώ:

http://www.soc.uoc.gr/socmedia/papageo/Nikolakopoulos_Dimoskopiseis.pdf

ΗΛΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΠΟΥΛΟΣ[1]

Η ανάπτυξη των πολιτικών δημοσκοπήσεων, άρρηκτα συνδεδεμένη με τη γενικότερη ανάπτυξη της εμπειρικής κοινωνικής έρευνας, διαθέτει ήδη μια μακρά ιστορία, αφετηρίες της οποίας αποτελούν αφενός οι πρώτες ποσοτικές προσεγγίσεις των κοινωνικών δεδομένων, οι οποίες έκαναν την εμφάνισή τους ήδη από τα τέλη του ΙΙου αιώνα (William Petty) και αφετέρου η σταθερή επιθυμία των κυβερνώντων να γνωρίσουν τις απόψεις και τις τάσεις των πληθυσμών που εξουσίαζαν[2].

Η διπλή αυτή αφετηρία των πολιτικών και κοινωνικών ερευνών προσδιορίζει εξαρχής και μια καθοριστική αμφισημία τους. Το εύλογο ενδιαφέρον για τη διερεύνηση και τη γνώση των κοινωνικών προβλημάτων, καθώς και των συνακόλουθων πολιτικών τάσεων, θεωρείται απαραίτητο στοιχείο για την πρόοδο της κοινωνίας αλλά ταυτόχρονα και αναγκαία προϋπόθεση για τον έλεγχο της συμπεριφοράς των «επικίνδυνων τάξεων».

Όπως υπογράμμιζε ο Adlophe Quetelet, ήδη από το 1825, όταν για πρώτη φορά αντιμετώπισε συστηματικά το ζήτημα της ποσοτικής προσέγγισης των κοινωνικών φαινομένων, μόνο η μέτρηση επιτρέπει «να ελέγξει κανείς σε ικανοποιητικό βαθμό τα κοινωνικά γεγονότα ώστε να αποφευχθούν οι ανώφελες επαναστάσεις»[3].

Η ιστορία της ανάπτυξης των πολιτικών δημοσκοπήσεων στην Ελλάδα εικονογραφεί με ανάγλυφο τρόπο τις αμφισημίες και τα διλήμματα που αναφέρθηκαν προηγουμένως. Η πρώτη σχετική εμπειρία στον τομέα αυτό ανάγεται στην ταραγμένη περίοδο του εμφυλίου πολέμου και σχετίζεται με την παρουσία της «Συμμαχικής αποστολής για την παρακολούθηση των Ελληνικών εκλογών» (Allied Mission to Observe the Greek Elections - AMFOGE), η οποία ήρθε στην Ελλάδα το Φεβρουάριο του 1946 για να επιβλέψει τη διεξαγωγή των πρώτων μεταπολεμικών βουλευτικών εκλογών της 31ης Μαρτίου 1946, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τη συμφωνία της Βάρκιζας -αλλά και εμμέσως από τη Διακήρυξη της Γιάλτας για την Απελευθερωμένη Ευρώπη[4].

Η Συμμαχική Αποστολή, με επικεφαλής τον μετέπειτα πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Ελλάδα Χένρι Γκραίηντυ, αποτελείτο από 1.155 άτομα (692

Αμερικανοί, 294 Βρετανοί και Νοτιοαφρικανοί, 169 Γάλλοι) στη μεγάλη

πλειοψηφία (οι 1.037) στρατιωτικοί και πραγματοποίησε έξι –διαφορετικού τύπου και μεθοδολογίας- δειγματοληπτικές έρευνες, για να διερευνήσει την εγκυρότητα των εκλογικών καταλόγων (έρευνες Α, Β και Ο), τις καταγγελίες για παραβιάσεις της εκλογικής νομοθεσίας (έρευνα Ε), τις συνθήκες διεξαγωγής της ψηφοφορίας την ημέρα των εκλογών (έρευνα D), την αξιοπιστία του εκλογικού αποτελέσματος, καθώς και το μέγεθος της «πολιτικής αποχής» (έρευνα Ε)[5]. Από τις έρευνες αυτές, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν η έρευνα Β, που αποτελεί την πρώτη πανελλαδική δειγματοληπτική έρευνα (με μέγεθος δείγματος 2.000 νοικοκυριά, κατανεμημένα σε 150 σημεία δειγματοληψίας)[6] και η έρευνα Ε, η οποία αποτελεί την πρώτη πολιτική δημοσκόπηση στην Ελλάδα. Η έρευνα Ε πραγματοποιήθηκε

την επόμενη των εκλογών, την 1η Απριλίου (!) 1946· αποτέλεσε δηλαδή ένα είδος πρώιμου exit poll, με προσωπικές συνεντεύξεις από 1.345 άτομα, επιλεγμένα με βάση τους εκλογικούς καταλόγους 113 εκλογικών τμημάτων.

Η παρουσίαση από την AMFOGE των αποτελεσμάτων της πρώτης αυτής πολιτικής δημοσκόπησης, η οποία έγινε με περιληπτική ανακοίνωση στις εφημερίδες λίγες ημέρες μετά τις εκλογές, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα για την απόλυτα χειραγωγική χρήση που μπορεί να γίνει στα στατιστικά ευρήματα μιας πολιτικής δημοσκόπησης. Η ανακοίνωση της AMFOGE παρέθετε τρεις διαφορετικές εκτιμήσεις για το μέγεθος της «πολιτικής αποχής» (9,3%, 15% και 20% του συνόλου των εγκύρως εγγεγραμμένων), οι οποίες αντιστοιχούσαν στο 13,5%, το 20% και το 25% του «δυνάμει» εκλογικού σώματος. Από τις τρεις αυτές εκτιμήσεις όμως προβλήθηκε και αξιοποιήθηκε πολιτικά μόνον η πρώτη -το θλιβερά διάσημο 9,3%- δεδομένου ότι και η περιληπτική ανακοίνωση της AMFOGE στις ελληνικές εφημερίδες ήταν διατυπωμένη κατά τρόπο που ευνοούσε αυτή την ερμηνεία[7]. Το γεγονός αυτό είχε ως άμεσες συνέπειες τη διαμόρφωση ενός κλίματος γενικευμένης δυσπιστίας για τις πολιτικές δημοσκοπήσεις και τη συνολική δυσφήμιση ενός επιστημονικού εγχειρήματος, το οποίο πραγματοποιήθηκε κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες και παρουσίαζε σημαντικές μεθοδολογικές καινοτομίες. Είναι πάντως εντυπωσιακή η άκριτη εμπιστοσύνη των στατιστικών της AMFOGE, όχι μόνο στο σχεδιασμό της έρευνάς τους αλλά και στην απόλυτη αξιοπιστία των αποτελεσμάτων της, ενώ με βάση τα σημερινά δεδομένα είναι προφανές ότι ειδικά η ερώτηση που είχε τεθεί για τον υπολογισμό της «πολιτικής αποχής» παραγνώριζε τελείως τις επιπτώσεις του πολιτικού κλίματος στην «απόκρυψη» συγκεκριμένων ιδεολογικών τάσεων και επιπλέον ήταν εξαιρετικά κακοδιατυπωμένη και στρεβλή[8][...]

---

[1] Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

[2] Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, στο οποίο αναφερόταν συχνά ο πρωτεργάτης των δημοσκοπήσεων στη Γαλλία Jean Stoetzel, προσφέρει η μαρτυρία του ίδιου του Μεγάλου Ναπολέοντα: μέσω ενός προσώπου της απόλυτης εμπιστοσύνης του, είχε αναθέσει επ' αμοιβή σε δώδεκα διακεκριμένα πρόσωπα, με διαφορετικές απόψεις, τα οποία δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους, να του καταθέτουν κάθε μήνα μια μυστική έκθεση για τις τάσεις της κοινής γνώμης απέναντι στις κυβερνητικές πρακτικές· τις εκθέσεις αυτές παραλάμβανε σφραγισμένες, τις διάβαζε και τις έκαιγε, και κανείς από τους υπουργούς ή τους φίλους του δεν γνώριζε την ύπαρξή τους. Βλ. J. Stoetzel/A.Girard , Les sontages d'opinion publique, Paris 1973, σ. 39 και Roland Cayrol, Sondages. Moded' emploi, Paris 2000, σ. 31 επ.

[3] Βλ. H. Meynaud/D. Duclos, Les sondages d' opinionορίηίοιι, Paris 1985, σ. 12.

[4] Βλ. σχετικά AMFOGE, Report of the Allied Mission to Observe the Greek Elections, Department of State Publication 2522, Washington D.C. 1946, Γ. θ. Μαυροκορδάτου, Οι εκλογές και το δημοψήφισμα του 1946. Προοίμιο του εμφυλίου πολέμου, στο συλλογικό τόμο: Η Ελλάδα στη δεκαετία 1940-1950. Ένα έθνος σε κρίση, Αθήνα 1984, σ. 307-340 και Ηλ. Νικολακόπουλου, Η καχεκτική δημοκρατία, Αθήνα 2001, σ. 72-73.

[5] Βλ. AMFOGE, ό.π. (υποσ. 3), και R. J. Jessen/Ο. Kempthornel/J. F. Daly/W. Ε. Deming, Observations on the 1946 elections in Greece, American Sociological Review, τ. 14, τχ. Ι/Φεβρουάριος 1949, σ. 11-16.

[6] Η στατιστική δειγματοληψία είχε εφαρμοσθεί προηγουμένως μόνο στην έρευνα των «εργατικών οικογενειακών απολογισμών» του 1929, από την οποία όμως δεν είχε προκύψει καμία δημοσίευση. Βλ. Μ. Χουλιαράκη, Ιστορική Εξέλιξις της Κρατικής Στατιστικής εν Ελλάδι, 1821-1971, στον τόμο: Μ. Χουλιαράκη κ.ά., Στατιστικοί Μελέται 1821-1971, Αθήνα 1972, σ. 48. Η στατιστική δειγματοληψία χρησιμοποιήθηκε επίσης από τη δεύτερη Συμμαχική Αποστολή (AMFOGE 2) -η οποία συγκροτήθηκε ύστερα από αίτηση της ελληνικής κυβέρνησης, για την παρακολούθηση της αναθεώρησης των εκλογικών καταλόγων, ενόψει του Δημοψηφίσματος της 1ης Σεπτεμβρίου 1946- για τη διεξαγωγή εκτεταμένης πανελλαδικής έρευνας, με αντικείμενο τη διερεύνηση των δημογραφικών χαρακτηριστικών του ελληνικού πληθυσμού, με μέγεθος δείγματος 3.052 νοικοκυριά (13.813 άτομα). Βλ. R. J. Jessen/R. H. Blythe/O. Kempthorne/W. Ε. Deming, On a Population Sample for Greece, Journal of the American Statistical Association, τ. 42, 1947, σ. 357-384.

[7] Βλ. αναλυτικά Ηλ. Νικολακόπουλου, ό.π., σ. 77-80.

[8] Βλ. R. J. Jessen/O. Kempthorne, ό.π., Ηλ. Νικολακόπουλου, ό.π., σ. 78-79 και Ηλ. Νικολακόπουλου, Οι πολιτικές δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα: κριτήρια αξιολόγησης και απαιτούμενες θεσμικές ρυθμίσεις, Κοινοβουλευτική Επιθεώρηση τχ. 21-22/1995, σ.28-34

Οι 13 εκλογές που άλλαξαν την Ελλάδα (Του Γεωργιου Π. Μαλουχου)

http://www.kathimerini.gr/298177/article/epikairothta/politikh/oi-13-ekloges-poy-alla3an-thn-ellada

Είναι μερικές φορές που οι εκλογές γράφουν τη βαθύτερη ιστορία ενός τόπου. Πάντως, αν υπήρχε μονάδα μέτρησης που να έδειχνε πόσο μπορεί να επηρεάσει την πορεία μιας χώρας μια εκλογική αναμέτρηση, οι εκλογές της 1ης Νοεμβρίου του 1920 θα είχαν την αδιαφιλονίκητη πρωτιά: ήταν οι μοναδικές που όχι μόνον έφεραν νέα κυβέρνηση, αλλά, τελικά, άλλαξαν στην κυριολεξία τον πολιτικό χάρτη της Ελλάδας και την περιοχή της, αφού πρώτα οδήγησαν σε μια ταχύτατη πλήρη διπλωματική απομόνωση, που με τη σειρά της έφερε μια μεγάλη στρατιωτική ήττα και, τέλος, μια διεθνή συνθήκη με νέες ισορροπίες συμμαχιών, με ανακατανομή εδαφών, με μετακίνηση τεράστιων πληθυσμών και νέο νομικό καθεστώς σε μια πολύ δύσκολη περιοχή του κόσμου, όπου οι «παίκτες», ακόμη και σήμερα, είναι πολύ περισσότεροι και ισχυρότεροι από τους έχοντες την κυριαρχία. Γι' αυτό άλλωστε και οι κρισιμότερες ελληνικές εκλογές δεν συνδέονταν τόσο με την εσωτερική πολιτική κατάσταση όσο με το πώς αυτή θα διαμόρφωνε τη διεθνή τοποθέτηση της χώρας.
Φυσικά, ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι θα είχε γίνει αν το αποτέλεσμα εκείνων των εκλογών ήταν διαφορετικό. Πάντως, οι εκλογές του '20, που έδιωξαν τον Βενιζέλο μετά μια σειρά από πολέμους που είχαν διπλασιάσει την Ελλάδα, με τη χώρα στον ρόλο της αιχμής του δόρατος των δυτικών συμφερόντων, δίπλα στους Αγγλους και τους Γάλλους, ασφαλώς δεν ήταν και οι μόνες που είχαν καταλυτικό ρόλο στην ελληνική πολιτική ιστορία. Και τέτοιες εκλογές ήταν πρώτα απ' όλα εκείνες που είχαν εγκαταστήσει τον ίδιο Βενιζέλο στην Ελλάδα, αφού πρώτα τον έφεραν από την Κρήτη οι επαναστάτες του Γουδή, θέτοντας τέλος στην πιο δύσκολη περίοδο της ύπαρξης της ελεύθερης Ελλάδας, που είχε ξεκινήσει με την τραγική ήττα του «ατυχούς» πολέμου του 1897. Ετσι, ξεκινώντας πριν από 97 χρόνια, από εκείνες τις κρίσιμες εκλογές της 28ης Νοεμβρίου 1910, η πορεία των κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων και των πολιτικών γεγονότων στην ιστορία της χώρας, διαιρεί τον τελευταίο αιώνα σε τέσσερις περιόδους σχεδόν με την ακρίβεια σεναρίου που «κόβει την ανάσα», όπου κορυφαίος υπήρξε πάντα και ο ρόλος του εκάστοτε εκλογικού νόμου. Ρόλος, που συχνά έφερε τα ακριβώς αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, οδηγώντας λ.χ. από την αναλογικότητα στη δικτατορία:
1. 1910-1935: Η περίοδος της εθνικής και κρατικής ολοκλήρωσης και των κλυδωνισμών της.
2. 1936-1945: Η δεκαετία χωρίς εκλογές. Τα χρόνια του φασισμού, του πολέμου και της Κατοχής.
3. 1946-1974: Η περίοδος της αιματηρής δυτικής ένταξης της Ελλάδας, του εκσυγχρονισμού και της ανάπτυξης, αλλά και της ασταθούς και ηττημένης δημοκρατίας.
4. 1974 και μετά. Η περίοδος της πολιτικής σταθερότητας, της ισχυρής δημοκρατίας και της ευρωπαϊκής ένταξης.
Σε όλο αυτό το διάστημα άλλες έντεκα εκλογικές αναμετρήσεις επέδρασαν δραματικά στην πορεία της χώρας, πέραν των εκλογών της 28ης Νοεμβρίου του 1910, με τις οποίες μέσα σε ένα χρόνο ο Βενιζέλος δημιούργησε το νέο πολιτικό κατεστημένο που άλλαξε τον χάρτη της Ελλάδας, και της 1ης Νοεμβρίου του 1920 που έθεσαν το καταστροφικό, άδοξο τέρμα σε αυτήν την πορεία.
31 Μαΐου 1915
Με διακύβευμα τη διεθνή της τοποθέτηση σε έναν κόσμο που μοιράζεται ξανά, η Ελλάδα αρχίζει να κόβεται στα δύο με «εσωτερικά» σύνορα και με αγγλογαλλικά στρατεύματα που τα φρουρούν στην Κατερίνη. Ο Βενιζέλος είχε κερδίσει τις εκλογές, αλλά ο βασιλιάς τού είχε αρνηθεί να φέρει την Ελλάδα στο πλευρό της Αντάντ στον πόλεμο. Ο βασιλιάς διαλύει τη Βουλή του Μαΐου για να πάει σε εκλογές τον Δεκέμβριο. Στη συνέχεια, ο Βενιζέλος, αφού πρώτα απέχει από τις επόμενες εκλογές, θεωρεί παράνομη τη διάλυση της Βουλής και, τελικά, με τη στρατιωτική βοήθεια των Αγγλογάλλων κάνει την «κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης» και, συμμαχώντας με τη Σερβία που έχει υποστεί αυστριακή εισβολή, κηρύσσει αμέσως τον πόλεμο στις κεντρικές αυτοκρατορίες.
16 Δεκεμβρίου 1923
Οι βασιλικοί κάνουν τώρα εκείνοι το σφάλμα της αποχής και ο Βενιζέλος εκλέγει τους 250 από τους 398 βουλευτές, συν εκείνους των βενιζελογενών κομμάτων. Ομως, αυτή η στρεβλή αποτύπωση σε έδρες της νέας Βουλής λειτουργεί τελικά εναντίον του Βενιζέλου, αφού μεσοπρόθεσμα οδηγεί (ξανά) στην αποχώρησή του και σε σειρά από εμπλοκές του στρατού στην πολιτική ζωή και πολιτειακές μεταβολές.
9 Ιουνίου 1935
Την 1η Μαρτίου έχει κατασταλεί το βενιζελικό κίνημα και αυτή τη φορά είναι οι βενιζελικοί που απέχουν πάλι από τις εκλογές, με αποτέλεσμα οι Τσαλδάρης - Κονδύλης να παίρνουν το 65%. Ομως, με πραξικόπημα, ο Κονδύλης ανατρέπει τον Τσαλδάρη και φέρνει τον βασιλιά. Η Βουλή αυτοδιαλύεται επικυρώνοντας το πραξικόπημα και το δημοψήφισμα που διεξάγεται δίνει μόλις το 97,88% στη μοναρχία... Το 1935, συναντιούνται ιστορικά οι δύο μεγαλύτερες μορφές της ελληνικής πολιτικής ζωής στον 20ό αιώνα: φεύγει ο Ελευθέριος Βενιζέλος και έρχεται ο αντιμεταξικός νέος βουλευτής Σερρών Κωνσταντίνος Καραμανλής.
26 Ιανουαρίου 1936
Η τραγική ειρωνεία της απλής αναλογικής φτάνει στο απόγειό της. Οι εκλογές δεν δίνουν αυτοδυναμία και η Βουλή που δεν είναι σε θέση να αναδείξει κυβέρνηση, δίνει με απόφασή της, φυσικά υπό την παρασκηνιακή καθοδήγηση του παλατιού, την απόλυτη σχεδόν εξουσία στον Ιωάννη Μεταξά αυτοαχρηστευόμενη - πρώτα όμως, ο Μεταξάς είχε πάρει και τη νόμιμη ψήφο εμπιστοσύνης. Για τα επόμενα δέκα χρόνια στην Ελλάδα δεν θα ξαναγίνουν εκλογές. Θα ακολουθήσουν δικτατορία, πόλεμος, Κατοχή και η αρχή του εμφυλίου.
31 Μαρτίου 1946
Η Αριστερά αντιγράφει το λάθος που είχαν κάνει παλιότερα τόσο η Δεξιά, όσο και οι βενιζελικοί: είναι η σειρά της να απέχει από τις εκλογές. Το αποτέλεσμα δεν είναι μόνον ότι η Ηνωμένη Παράταξη Εθνικοφρόνων παίρνει τις 206 από τις 354 έδρες, αλλά και ότι ενισχύονται οι ακραίες τάσεις και των δύο πλευρών που, με εκατέρωθεν ξένη στήριξη, δεν θέλουν την πολιτική αναμέτρηση μέσα στη Βουλή, αλλά στα πεδία των μαχών του τραγικού εμφυλίου όπου γράφονται οι πιο φρικτές σελίδες της ελληνικής ιστορίας.
16 Νοεμβρίου 1952
Το «ντέρμπι» με την Αριστερά στον ρόλο του θεατή που φωνάζει «Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος», λήγει με τον δεύτερο να κερδίζει τις 247 από τις 300 έδρες. Με το Σύνταγμα του 1952, ο βασιλιάς είναι πρακτικά ο πραγματικός αρχηγός της κυβέρνησης. Η Ελλάδα των Παπάγου - Μαρκεζίνη πετυχαίνει την οικονομική σταθεροποίηση, αλλά και φέρνει καταστροφικά το Κυπριακό στα Ηνωμένα Εθνη, σε αδιέξοδη μετωπική σύγκρουση με την Αγγλία. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής παραλίγο να μείνει εκτός των συνδυασμών, γιατί υποστήριζε θερμά ότι είναι αναγκαία μια κυβέρνηση συνεργασίας των μεγάλων κομμάτων.
11 Μαΐου 1958
Αφού έχει διαδεχθεί τον Παπάγο, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έχει καταφέρει, ενώ κανείς δεν το περίμενε, να πάρει τις εκλογές του 1956. Τώρα, η Αριστερά γίνεται για πρώτη φορά αξιωματική αντιπολίτευση, με το γεγονός αυτό να ενοχλεί πολλούς εντός και εκτός Ελλάδας. Πάντως, όπως όλα δείχνουν, όχι τον ίδιο τον πρωθυπουργό που συνυπάρχει μαζί της χωρίς πολύ σοβαρά προβλήματα μέχρι τις επόμενες εκλογές. Ομως, το πραγματικό ψυχροπολεμικό σύστημα, με την Ελλάδα να έχει ίσως μέχρι και πυρηνικά όπλα στο έδαφος ως η μόνη δυτική χώρα στα Βαλκάνια, συνεγείρεται και οι μηχανισμοί του ενεργοποιούνται υπό το παλάτι, παράλληλα και υπεράνω της νόμιμης κυβέρνησης. Κέντρο και Αριστερά διαφωνούν κάθετα με την προσπάθεια του Καραμανλή να συνδέσει αμέσως την Ελλάδα με την «εμβρυακή» ΕΟΚ. Μετά τις εκλογές του 1956, πάντως, ο Καραμανλής έκανε αυτό που κάνει σήμερα ο Νικολά Σαρκοζί, απορροφώντας πλήθος στελεχών του Κέντρου στα οποία στήριξε τις κυβερνήσεις του.
29 Οκτωβρίου 1961
Οι πιο αμφιλεγόμενες εκλογές της ελληνικής πολιτικής Ιστορίας. Τις διεξήγαγε ο στρατηγός Δόβας, πρόεδρος του «Οίκου του Βασιλέως», και ο Γεώργιος Παπανδρέου τις ονόμασε «εκλογές βίας και νοθείας». Στην πραγματικότητα, όμως, είναι πάνω από όλα οι εκλογές από τις οποίες ξεκινάει η πλήρης σύγκρουση του Κωνσταντίνου Καραμανλή με το παλάτι, αφού ο πρωθυπουργός υποβάλει σχέδιο νέου Συντάγματος που θα περιόριζε δραματικά τις εξουσίες του θρόνου - το νέο Σύνταγμα, μεταξύ άλλων θα έδινε στον πρωθυπουργό το δικαίωμα να διορίζει εκείνος και όχι ο βασιλιάς τους υπουργούς του. Αν ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε στηρίξει εκείνη την αναθεώρηση, τα Ιουλιανά που τον έριξαν στα 1965, δεν θα μπορούσαν να είχαν συμβεί κοινοβουλευτικά.
16 Φεβρουαρίου 1964
Ο βουλευτής Γρηγόρης Λαμπράκης έχει δολοφονηθεί, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έχει πει «ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο» και έχει ηττηθεί από τον Γεώργιο Παπανδρέου στις 3 Νοεμβρίου 1963. Επιστρέφει και χάνει και αυτές τις εκλογές για να φύγει οριστικά για το Παρίσι, θέτοντας τέλος στη μεγαλύτερη περίοδο πολιτικής σταθερότητας που γνώρισε η χώρα. Το παλάτι έχει κυριαρχήσει κατά κράτος στην πιο αγνοημένη μέχρι σήμερα κορυφαία πολιτική σύγκρουση της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας. Φεύγοντας, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής προτείνει ξανά να σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας, εν τη απουσία του για να μην κάνει δυσκολότερη τη συγκρότησή της και προειδοποιεί για τους άμεσους κινδύνους για τη δημοκρατία στην Ελλάδα.
17 Νοεμβρίου 1974
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έχει επιστρέψει υπό δραματικές συνθήκες με τον Αττίλα σε εξέλιξη στην Κύπρο. Εχει σχηματίσει κυβέρνηση εθνικής ενότητας, ενώ με βάση τις εκλογές του Νοεμβρίου, που διεξάγονται στην πρώτη επέτειο του Πολυτεχνείου, ξεκινάει ένα πρωτοφανές τρίπτυχο ανόρθωσης της χώρας: οριστική επίλυση του πολιτειακού ζητήματος, μόνιμη επιστροφή της πραγματικής δημοκρατίας, ένταξη στην ΕΟΚ. Η Ελλάδα μπαίνει πλέον σε μια περίοδο πρωτοφανούς ευημερίας και ασφάλειας.
18 Οκτωβρίου 1981
Η «Αλλαγή» του Ανδρέα Παπανδρέου έρχεται με ορμή, αλλά δεν θίγει τελικά τον διεθνή προσανατολισμό της χώρας: δεν βγάζει την Ελλάδα ούτε από την ΕΟΚ ούτε από το ΝΑΤΟ. Ανατρέπει όμως ριζικά την εσωτερική κοινωνική ισορροπία εκπληρώνοντας προσδοκίες δεκαετιών και βάζοντας νέα στρώματα στη νομή της εξουσίας, δυναμιτίζοντας πάντως τα δημόσια οικονομικά και, κυρίως, μέσα από τη διαχείριση του ευρωπαϊκού κυρίως χρήματος, θέτει τις βάσεις για ένα μέγα κεφάλαιο διαφθοράς στην Ελλάδα. Την ίδια στιγμή, αλλάζει και το σύστημα αξιών της χώρας, φέρνει στο προσκήνιο ένα νέο πολιτικό προσωπικό και -αν και με λίαν αμφιλεγόμενους τρόπους, αφού πρώτα τα χρησιμοποιήσει- εκτονώνει τελικά μια σειρά από πολιτικά πάθη που κόχλαζαν επί δεκαετίες στην Ελλάδα, ενώ οδηγείται στη μακροβιότερη διακυβέρνηση που γνώρισε η χώρα.
Οι αναμετρήσεις που δεν έγιναν...
Από τον Οκτώβριο του 1981 και την «Αλλαγή» μέχρι σήμερα έχει περάσει πάνω από ένα τέταρτο του αιώνα και έχουν ασφαλώς υπάρξει εκλογικές αναμετρήσεις με πολύ σημαντικό ρόλο στην πορεία της χώρας. Ομως, τα γεγονότα είναι ακόμη πάρα πολύ νωπά και αλληλοσυνδεόμενα, ώστε και οι πραγματικές επιδράσεις των αναμετρήσεων αυτών να μην έχουν ούτε φανεί ούτε καν κατασταλάξει στο σύνολό τους, για να μπορεί κανείς με ασφάλεια να τις αξιολογήσει. Πάντως, η κρισιμότερη από τις ελληνικές μεταπολεμικές αναμετρήσεις ήταν μία που δεν έγινε ποτέ, αυτή της 28ης Μαΐου 1967 - το ίδιο είχε συμβεί με τις εκλογές της 24ης Μαρτίου 1926, τις οποίες «πρόλαβε» ο Θεόδωρος Πάγκαλος με τη δική του δικτατορία, καθώς και με τις εκλογές της 10ης Φεβρουαρίου 1974, που είχαν προκηρυχθεί για την «πολιτικοποίηση» της χούντας, αλλά κατέληξαν στην αλλαγή φρουράς της, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα στην Κύπρο. Περίπου ένα μήνα πριν από τη διεξαγωγή των εκλογών του Μαΐου 1967, τα τανκς των απριλιανών δικτατόρων είχαν κατέβει στους δρόμους, στέλνοντας την Ελλάδα πίσω στους πιο σκοτεινούς εφιάλτες της ιστορίας της...