Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

Μοναχός στο Άγιον Όρος, ο «Μπαμπης ο φλου» του γνωστού τραγουδιού του Παύλου Σιδηρόπουλου!

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2014/12/blog-post_859.html

σχόλιο Γ.Θ : Όσοι κλάψαμε με τα τραγούδια και το θάνατο του αγαπημένου Παύλου Σιδηρόπουλου, η είδηση για τον φίλο του, τον Μπάμπη τον Φλου, ήτανε απολύτρωση, αφού η προσευχή του φίλου που κατέληξε μοναχός αντιστοιχεί σε Πνευματική πυρηνική δύναμη ικανή να συντρίψει ακόμα και τα "τοιχώματα της κόλασης"....
Καλό Παράδεισο Παύλο. Οι φίλοι σου δεν σε ξεχνάνε.


Για δύο και πλέον δεκαετίες Ελληνες και ξένοι δημοσιογράφοι αναζητούσαν τον περίφημο ΄΄Μπάμπη του Φλου΄΄ που τραγούδησε ο δημοφιλής τραγουδοποιός Παύλος Σιδηρόπουλος... Γνωρίζανε όλοι ότι επρόκειτο για υπαρκτό πρόσωπο και ότι οι στίχοι του τραγουδιού ήταν απλά η ζωή του.

Το ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ανακάλυψε τον ΄΄Μπάμπη του Φλου΄΄ στο Αγιο Ορος. Πρόκειται για τον μοναχό Προκόπιο - Χαράλαμπος το κόσμικό του όνομα του- που ζει μαζί με 5 ακόμα μοναχούς σε ένα κελί μέσα στα δάση του Αθωνικής Πολιτείας, κοντά στην περιοχή Καψάλα.

Το tilegrafima.gr τον συνάντησε στην πρωτεύουσα του Αγίου Ορους και με συγκίνηση μίλησε για την ιστορία αυτού του τραγουδιού ενώ έσπασε σε λιγμούς όταν αναφέραμε τον Παύλο Σιδηρόπουλο που υπήρξε επιστήθιος φίλος του και ζούσαν την έντονη ζωή στα Εξάρχεια.

Απίστευτο περιστατικό - ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ στο Λουτράκι! Η εικόνα της Παναγίας ΑΠΕΤΡΕΨΕ επίδοξους ιερόσυλους!!! (ΚΑΡΕ – ΚΑΡΕ το Συγκλονιστικό Φωτογραφικό ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ!)

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2014/12/blog-post_626.html

Το πόση δύναμη έχει η εικόνα της Παναγίας Γιάτρισσας στο Λουτράκι φάνηκε για ακόμα μια φορά το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων. Όπως αναφέρει το Korinthostv.gr, όλα ξεκίνησαν γύρω στις 3:30 πμ όταν τρία άτομα με καλυμμένα τα πρόσωπα τους κατάφεραν έσπασαν την εξωτερική κάμερα που βρίσκεται κοντά στα γραφείο του ναού και διέρρηξαν την είσοδο της εκκλησίας.
Όταν εισήλθαν στον χώρο του ναού, οι τρεις δράστες κατευθύνθηκαν προς την εικόνα της Παναγίας και τα τάματα που υπάρχουν με σκοπό την λεηλάτησή τους. Τότε ο προπορευόμενος επίδοξος κλέφτης κοντοστάθηκε μπροστά στην εικόνα έκανε τον σταυρό του και αφού πήρε και τους άλλους σηκώθηκαν και έφυγαν χωρίς να αφαιρέσουν απολύτως τίποτα!

Έρευνα για την αναζήτηση των δραστών διενεργεί το Α.Τ. Λουτρακίου.

πηγή

Υποβρύχιο Παπανικολής. Τα σιωπηλά Χριστούγενα του ΄40, που λάβωσαν τους Ιταλούς

http://online-pressblog.blogspot.gr/2014/12/40.html


Μία χριστουγεννιάτικη ιστορία απ’ το έπος του ’40. Ο Ελληνο-ιταλικός πόλεμος μαίνεται, όχι μόνο στα βουνά της Ηπείρου, αλλά και στη θάλασσα της Μεσογείου.

Το ιταλικό ναυτικό ήταν το μεγαλύτερο των εμπολέμων, ξεπερνούσε ακόμα και το βρετανικό.
Το ελληνικό ναυτικό είχε μόλις 5 υποβρύχια, τεχνολογίας Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Ένα από αυτά ήταν το υποβρύχιο «Ο Παπανικολής». Κυβερνήτης του ήταν ο Μίλτος Ιατρίδης, ένας θαρραλέος, αλλά και απείθαρχος θαλασσόλυκος.

Στις 22 Δεκεμβρίου του 1940, το υποβρύχιο έκανε περιπολία κοντά στις ακτές της ιταλοκρατούμενης Αλβανίας. Το ελληνικό πλήρωμα συνέλαβε ένα ιταλικό ιστιοφόρο, συμβάν που θα μπορούσε να είναι άνευ σημασίας.

Ο Ιατρίδης, όμως, ανακάλυψε ότι το ιστιοφόρο μετέφερε έγγραφα του ιταλικού ναυτικού, που έδειχναν ότι επρόκειτο να φτάσει εντός ολίγων ημέρων μεγάλη νηοπομπή, στο λιμάνι του Αυλώνα στην Αλβανία.

Ο Αυλώνας ήταν ο κεντρικός σταθμός ανεφοδιασμού των ιταλικών δυνάμεων, που βρίσκονταν στο μέτωπο.

Το Παπανικολής «έστησε καρτέρι» γύρω απ’ το λιμάνι και περίμενε να έρθουν τα ιταλικά πλοία, που θα μετέφεραν εφόδια για τον ιταλικό στρατό.
Δύο μέρες μετά, εμφανίστηκαν στον ορίζοντα.

Το υποβρύχιο εκτόξευσε δύο τορπίλες και διέλυσε το μεταγωγικό πλοίο «Φιρέντσε». Ήταν μία εξαιρετική στρατηγική νίκη για τους Έλληνες.

Τα «μουγκά» Χριστούγεννα

Όπως ήταν αναμενόμενο, οι Ιταλοί δεν χάρηκαν καθόλου. Πήραν τον Παπανικολή «στο κατόπι» και εκτόξευσαν δεκάδες βόμβες με την ελπίδα να το βυθίσουν.


Ο Μίλτος Ιατρίδης.

Έριξαν 85 βόμβες βυθού. Δεν το πέτυχε ούτε μία.

Το πλήρωμα του υποβρυχίου πέρασε την παραμονή και την ημέρα των Χριστουγέννων, στο βυθό της θάλασσας, κυνηγημένο από το ιταλικό ναυτικό.

Έφτασαν μέχρι την Κροατία.

Ένας απ’ τους ναύτες του Παπανικολή, ο Νικόλαος Τασιάκος, είπε ότι ανήμερα των Χριστουγέννων, οι ναύτες έγνεφαν τα «χρόνια πολλά»μεταξύ τους και δε μιλούσε κανείς. Το υποβρύχιο έπρεπε να μείνει πολλές ώρες στον βυθό και χρειαζόταν να κάνουν οικονομία στο οξυγόνο.

Το ελληνικό ναυτικό δεν παραδόθηκε ποτέ στους κατακτητές.

Έφτασε στη Μέση Ανατολή, απ’ όπου βοηθούσε καθημερινά στον αγώνα της Ελλάδας.

Ήταν τα σιωπηλά χριστούγεννα του Παπανικολή.

ΠΗΓΗ

Χριστούγεννα 1914: Μία… ποδοσφαιρική ανακωχή εν μέσω πολέμου

http://www.antinews.gr/KOSMOS/xristougenna-1914-mia-podosfairiki-anakoxi-en-meso-polemou/


Η επιστολή ενός στρατιώτη από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, για μια χριστουγεννιάτικη ανακωχή το 1914, δημοσιοποιήθηκε για πρώτη φορά, εξιστορώντας «ένα από τα πιο αξιοθαύμαστα πράγματα που έχει δει κάποιος».
Η επιστολή ενός στρατιώτη από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, για μια χριστουγεννιάτικη ανακωχή το 1914, δημοσιοποιήθηκε για πρώτη φορά, εξιστορώντας «ένα από τα πιο αξιοθαύμαστα πράγματα που έχει δει κάποιος». Ο λοχαγός A D Chater υπηρετούσε στο 2ο Τάγμα Gordon Highlanders, όταν ξαφνικά η ειρήνη έφτασε πρόωρα στα χαρακώματα στο Δυτικό Μέτωπο.
Η επιστολή του στην «αγαπητή του μητέρα», περιγράφει την περίφημη στιγμή που Άγγλοι και Γερμανοί διακινδύνευσαν τη ζωή τους για να βγουν λίγο έξω, να ευχηθούν ο ένας στον άλλον «καλά Χριστούγεννα» και να παίξουν ποδόσφαιρο. Την έδωσε στη δημοσιότητα το Βασιλικό Ταχυδρομείο, με την άδεια της οικογένειάς του.
«Νομίζω ότι σήμερα είδα ένα από τα πιο εκπληκτικά πράγματα που μπορεί να δει κανείς», έγραψε. «Περίπου στις δέκα το πρωί, κρυφοκοίταζα πάνω από το παραπέτο, όταν είδα έναν Γερμανό να κουνά τα χέρια του, ενώ δύο από αυτούς βγήκαν από το χαράκωμα τους και ήρθαν προς το δικό μας. Ήμασταν έτοιμοι να ανοίξουμε πυρ εναντίον τους, όταν είδαμε ότι δεν είχαν όπλα κι έτσι ένας από τους άνδρες μας πήγε να τους συναντήσει. Σε περίπου δύο λεπτά οι γραμμές ανάμεσα στα χαρακώματα γέμισαν με άνδρες και αξιωματικούς και από τις δύο πλευρές, που χαιρετούσαν και εύχονταν ο ένας στον άλλον ‘καλά Χριστούγεννα’».
Ο στρατιώτης περιγράφει πώς και οι δύο πλευρές χρησιμοποίησαν τη σύντομη ανακωχή για να θάψουν τους νεκρούς τους και στη συνέχει να βγάλουν μαζί φωτογραφίες . «Βγήκα έξω και άρχισα να κάνω χειραψίες με αρκετούς από αυτού» αναφέρει ο στρατιώτης Chater. «Από ό, τι κατάλαβα, οι περισσότεροι από αυτούς θα ήθελαν να γυρίσουν σπίτια τους, όπως κι εμείς». Κάποιοι αντάλλαξαν τσιγάρα και αυτόγραφα, ενώ άλλοι απλά απόλαυσαν τη στιγμή, ξαπλώνοντας στον αέρα χωρίς τον φόβο των πολυβόλων πάνω από τα κεφάλια τους.
«Δεν ξέρω για πόσο καιρό θα συνεχιστεί αυτό - πιστεύω ότι έπρεπε να σταματήσει χθες- αλλά πάντως δεν ακούμε κανέναν πυροβολισμό στο μέτωπο σήμερα, εκτός από κάποιους μικρούς μακρινούς βομβαρδισμούς» γράφει ο στρατιώτης. «Αποφασίσαμε να κάνουμε και μια ακόμα ανακωχή την Ημέρα της Πρωτοχρονιάς, καθώς οι Γερμανοί θέλουν να δουν πώς βγήκαν οι φωτογραφίες!». Ο λοχαγός Chater είπε ότι η εκεχειρία συνεχίστηκε ακόμα και όταν ένας Βρετανός στρατιώτης πυροβόλησε στον αέρα κατά λάθος, αλλά όταν οι ανώτεροι αξιωματούχοι και από τις δυο πλευρές έμαθαν για την ανεπίσημη κατάπαυση του πυρός, εξοργίστηκαν. Όποιος αψηφούσε τις διαταγές τους αντιμετώπιζε στρατοδικείο και εκτέλεση κι έτσι η σύγκρουση ξεκίνησε και πάλι.
«Αυτή η εξαιρετική ανακωχή ήταν αρκετά αυτοσχέδια» έγραφε η επιστολή. Ο πόλεμος συνεχίστηκε για σχεδόν τέσσερα χρόνια, με αποτέλεσμα το θάνατο 37 εκατομμυρίων ανθρώπων.
www.independent.co.uk

Σεραφείμ Φυντανίδης> Το βράδι που κατεβάσαμε τα μολύβια...

http://kourdistoportocali.com/post/40357/serafim
 
Ανήμερα Χριστούγεννα του 2014 έφυγε από την ζωή ο Σεραφείμ Φυντανίδης.
Ο Σεραφείμ Φυντανίδης σε μια παλαιότερη συνέντευξή του στον Στέλιο Κούλογλου απαντά στην ερώτηση
-Τι λάθη έγιναν απ’ τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης και κατέρρευσαν;
Δεν έγιναν μόνο λάθη, ήταν και η εξέλιξη τέτοια. Ως το 1990 θριάμβευαν οι εφημερίδες. Δεν είχαν αντίπαλο. Ούτε τα κρατικά μέσα. Όταν έρχεται η μη κρατική ραδιοφωνία και τηλεόραση, αρχίζουν να χάνουν διαφήμιση και κοινό. Για μένα κορυφαία στιγμή ήταν η βραδιά 17-18/01/1991, όταν ξεκίνησε ο πρώτος πόλεμος του Κόλπου. Επειδή βλέπαμε τον πόλεμο, λέγαμε «πόλεμος έρχεται, θα πουλάμε, θα κάνουμε…» ξέρεις τώρα τη διαστροφή τη δημοσιογραφική.
 Αγαπητέ, εκείνο το βράδυ κατεβάσαμε τα μολύβια. Τον πόλεμο τον βλέπαμε απ’ το CNN. Αεροπλάνα, τανκς, πλοία. Ο Μπέρναρντ Σω μετέδιδε ζωντανά μέσα απ’ τη Βαγδάτη, τι να γράψουμε εμείς… Ούτε ένα φύλλο δεν πήραμε. Αν θυμάσαι, όλος ο κόσμος έβλεπε μέρα νύχτα το CNN. Εκεί καταλάβαμε ότι τελείωσε μια εποχή. Και λίγο μετά, ήταν 3 μέρες πριν από την Κυριακή των Βαΐων που με παίρνει ο Κίτσος ο Τεγόπουλος. Του Τεγόπουλου οι ιδέες ερχόντουσαν 2 τα ξημερώματα, 3  τα ξημερώματα… Μου λέει «δεν πάμε καλά, κάτι πρέπει να κάνουμε…». «Τι να κάνουμε Κίτσο μου;». «Να ξεκινήσουμε προσφορά». «Τι προσφορά;». «Θα βάλουμε το λεξικό μου», πολύ καλό λεξικό, «με κουπόνια». «Να βάλουμε Κίτσο, αλλά να περάσει το Πάσχα, γιατί πέφτει η κυκλοφορία». «Όχι! Τη Μ. Δευτέρα θα το ξεκινήσεις.»

Ο Τεγόπουλος ό,τι έλεγε έπρεπε να ξεκινάει από χθες. Δεν περίμενε. Γι αυτό έκανε και λάθη. Βάλαμε αυτό, πήραμε φύλλα. Τι το θέλαμε; Αρχίσανε μετά όλοι: σπίτια, οικόπεδα, αυτοκίνητα, τσόντες, ό,τι θέλεις. Κουπόνια, βλέπεις τώρα τι γίνεται. Όταν το ‘πα κάποτε του Κίτσου, μου λέει «να σου πω κάτι; Μου λες να κάνουμε κάτι άλλο το οποίο θα αποδώσει σε 5-10 χρόνια. Εγώ έχω να πληρώσω 1350 ανθρώπους κάθε πότε του μηνός. Πού θα τα βρω; Θα περιμένω 10 χρόνια να αποδώσει η νέα επένδυση;».

Και μην ξεχνάς και το άλλο: οι εκδότες γίνανε μέτοχοι στο Mega. Πιο πολλοί, οι περισσότεροι από αυτούς, ενδιαφερόντουσαν για το Mega, το νέο μέσο βέβαια, παρά για τις εφημερίδες τους.
Λοιπόν, πρώτον άλλαξαν οι συνήθειες του κόσμου, μη ξεχνάς ότι παλαιότερα, οι πρωινές εφημερίδες ήταν πρώτες και οι απογευματινές λιγότερο. Γιατί κάθε πρωί ξύπναγε ο Έλληνας, πήγαινε στην ουρά του λεωφορείου, έπαιρνε και μια εφημερίδα. Όταν απέκτησε Ι.Χ. αυτοκίνητο δεν πήγαινε. Έπαιρνε την εφημερίδα μετά, το μεσημέρι. Όλα αλλάζουν. Και με την έλευση της τηλεόρασης και της ραδιοφωνίας, αλλάξαν πολλά πράγματα.

Αλλά έσκασε η φούσκα τώρα. Ένας λαός 11 παρά κάτι εκατομμυρίων με μια γλώσσα που δεν μιλιέται πουθενά αλλού... γιατί να έχει τα περισσότερα κατά κεφαλή μίντια; Η Βρετανία, η Μέκκα του ποδοσφαίρου, δεν έχει ούτε μία αθλητική εφημερίδα. Εμείς έχουμε 10-12. Η Γαλλία έχει μόνο την ΕΚΙΠ. Η Γερμανία, παγκόσμια οικονομική δύναμη, έχει μόνο 3 οικονομικές εφημερίδες. Εμείς έχουμε 10. Ε, δεν γίνεται ρε παιδιά! Η Πορτογαλία, που περίπου έχει τον ίδιο πληθυσμό με μας, αλλά έχει και τη Βραζιλία 185 εκατομμύρια συν την Μοζαμβίκη και την Αγκόλα άλλα 40 εκατομμύρια, μου λένε έχει 4 κανάλια μόνο, 2 κρατικά, 2 ιδιωτικά. Εμείς, έθνος ανάδελφον, το παραξηλώσαμε.

Τώρα όσον αφορά τις εφημερίδες, θυμάμαι αυτό που μου ‘πε ο Πίτερ Πρέστον: οι βδομαδιάτικες έχουν καλύτερη προοπτική, γιατί το Σαββατοκύριακο διαβάζει πιο πολύ ο κόσμος. Δεν τρέχει, ιδίως επί οικονομικής κρίσης που το μόνο που τον νοιάζει είναι πώς θα πληρώσει την εφορία και τα χρέη και τέτοια. Δεύτερον, κάνεις μια ανασκόπηση ψύχραιμη. Γιατί η υπερβολική πληροφόρηση καταντάει αποπληροφόρηση. Όταν του κοπανάς κάθε μέρα ειδήσεις, ειδήσεις, ειδήσεις, δεν του μένει τίποτα. Τον παλιό καιρό, που οι ειδήσεις ήταν σπάνιες, γίναν κάποια γεγονότα που τα θυμόμαστε ακόμα. «Καημένε Αθανασόπουλε, τι σου ‘μελε να πάθεις από κακούργα πεθερά…» Ένα έγκλημα που έγινε το 1931 το θυμόμαστε ακόμα. Από τότε έχουν γίνει χειρότερα. Αλλά όταν κάθε μέρα έχεις πάρα πολλά, δεν σου μένει τίποτα.

Το βδομαδιάτικο φύλλο όμως, μπορεί να κάνει μια θεώρηση της βδομάδας που πέρασε, να τα δει όλα ψύχραιμα, όχι κατ’ ανάγκη να είναι τελευταίες ειδήσεις, να εξηγήσει. Έλεγε ένας καθηγητής του πανεπιστήμιου της Νέας Υόρκης που είχα γνωρίσει, ότι ο δημοσιογράφος πρέπει την είδηση να την κάνει γνώση, κι αν μπορεί να την κάνει και σοφία. Δεν είναι μόνο το ότι έγινε αυτό ή εκείνο, είναι γιατί έγινε, γιατί δεν έγινε, πώς έγινε, τι θα γινόταν. Αυτό πια έχει αξία. Αλλά στο ημερήσιο φύλλο αυτά περνάνε γρήγορα. Το Σάββατο και η Κυριακή έχουν πιο πολύ από αυτό. Και οφείλω να πω ότι την Κυριακή έχουμε καλές εφημερίδες: το Βήμα, η Καθημερινή, κάτι άλλες. Και πουλάνε κιόλας. Συν τις προσφορές βέβαια.

ΦΡΙΚΤΟ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΠΑΤΗΣΙΑ: ΚΤΗΝΗ μαχαιρωσαν έγκυο γυναίκα για να της πάρουν τον σταυρό!

http://olympia.gr/2014/12/26/%CF%86%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%84%CE%BF-%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B9/

Η κοιτιδα του δικαίου, ρινγκ ρατσισμού.
Γυναικες, γέροντες, κοινωνικά αδύναμοι, στο στόχαστρο συμμοριών μίσους, αλλά ουδείς μιλά για «ρατσιστικά εγκλήματα»!
Παρότι αυτες οι μαζικές δολοφονικές επιθέσεις συνιστούν τον ορισμό του ρατσισμού… - Οι ληστές είχαν βάλει στο μάτι την αλυσίδα στο λαιμό της
– Της επιτέθηκαν λίγα μέτρα από το σπίτι της
– Η γυναίκα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο αιμόφυρτη
Πρωτοφανές το περιστατικό τα μεσάνυχτα στα Πατήσια. Ληστές που είχαν στήσει καρτέρι στην οδό Φολεγάνδρου επιτέθηκαν σε δύο γυναίκες για να τους αρπάξουν χρήματα και κοσμήματα.
Οι δράστες κρατούσαν μαχαίρια. Όταν οι γυναίκες προσπάθησαν να αντιδράσουν ο ένας από αυτούς δεν δίστασε να καρφώσει το μαχαίρι που κρατούσε στην κοιλιά της μιας από τις δύο γυναίκες.
Η 26χρονη κοπέλα που δέχθηκε τη μαχαιριά είναι έγκυος. Το τραύμα από το μαχαίρι απειλούσε δυο ζωές.
Οι αδίστακτοι δράστες άρπαξαν 160 ευρώ που είχε στο πορτοφόλι της και μια αλυσίδα από το λαιμό της και έφυγαν τρέχοντας. Η φίλη της πανικόβλητη άρχισε να καλεί σε βοήθεια.
Ευτυχώς οι περίοικοι άκουσαν τις κραυγές και ενημέρωσαν άμεσα την αστυνομία και ασθενοφόρο που μετέφερε την έγκυο γυναίκα στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα.
Πληροφορίες απο το Newsit.

Πέθανε ο Σεραφείμ Φυντανίδης σε ηλικία 77 ετών

http://www.kathimerini.gr/797370/article/epikairothta/ellada/pe8ane-o-serafeim-fyntanidhs


Έφυγε από τη ζωή ανήμερα Χριστούγεννα, σε ηλικία 77 ετών, μια από τις εμβληματικές μορφές της ελληνικής δημοσιογραφίας, ο Σεραφείμ Φυντανίδης. Είχε μεταφερθεί με καρδιολογικό πρόβλημα σε νοσοκομείο της Αθήνας. Η κηδεία του θα γίνει το Σάββατο στη 1 μ.μ., από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Σε σχετική του ανακοίνωση το διοικητικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ «ανακοινώνει με θλίψη την απώλεια μίας ιστορικής μορφής για τη δημοσιογραφία», απώλεια «που αφήνει ένα μεγάλο κενό στην ελληνική δημοσιογραφία, καθώς χάνεται ένας από τους τελευταίους της γενιάς των διευθυντών που έγραψαν ιστορία στην έντυπη δημοσιογραφία, ένας άνθρωπος που συνέδεσε τη ζωή του με μία κραταιά εφημερίδα - σημαία για τον Τύπο».
«Έφυγε ένας γνήσιος "εφημεριδάνθρωπος", όπως αυτοαποκάλεσε τον εαυτό του σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις, που έζησε την πλούσια αυτή εμπειρία "… με απέραντη ελευθερία και μακριά από επιχειρηματικά και άλλα συμφέροντα. Με πολύ κέφι, δημιουργία και … τραγούδι…"» σημειώνεται στην ανακοίνωση.
Ο Σεραφείμ Φυντανίδης είχε γεννηθεί στην Αθήνα στο Περιστέρι τον Μάρτιο του 1937. Το 1960 έλαβε πτυχίο της Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ). Αρχικά εργάστηκε στην εφημερίδα Έθνος ως συντάκτης, την περίοδο 1957 - 1968. Στην περίοδο της Χούντας από το 1968 μέχρι το 1974 εργάστηκε στη Απογευματινή, στην αρχή ως υπεύθυνος ύλης και αργότερα ως αρχισυντάκτης. Από το 1974 μέχρι τον Ιούνιο του 1976 υπήρξε διευθυντής σύνταξης στην Ακρόπολη.
Έχοντας «ανδρωθεί» δημοσιογραφικά στις εφημερίδες «Έθνος» (1957-1968), Απογευματινή κατά την περίοδο της δικτατορίας (1968-1974), και Ακρόπολη στην πρώτη διετία της μεταπολίτευσης (1974-1976), ο Σεραφείμ Φυντανίδης συνέδεσε στη συνέχεια άρρηκτα το όνομά του με την Ελευθεροτυπία, την οποία και υπηρέτησε ως διευθυντής από το 1976 ως το 2007. Θεωρούνταν ένας από τους πλέον καταξιωμένους και αξιοσέβαστους δημοσιογράφους στο χώρο των μέσων ενημέρωσης, έχοντας μαθητές και φίλους σε ολόκληρο το χώρο των ΜΜΕ.  Υπήρξε συνεργάτης της κρατικής τηλεόρασης και παρουσιαστής εκπομπής.
Πρόσφατα, παρουσίασε το βιβλίο του «31 αξέχαστα χρόνια στο ξύλινο τιμόνι της Ελευθεροτυπίας και της Κυριακάτικης Ε», όπου επιχειρεί να συνοψίσει τις περιπέτειες και τις εμπειρίες του ως διευθυντής και, μέσα από την αφήγηση, περιγράφει ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του ελληνικού Τύπου από την εποχή της Μεταπολίτευσης.
Σε παλαιότερο βιβλίο του, που εξέδωσε το 2002, με τίτλο «Απόδραση σε τέσσερις ηπείρους» περιγράφει τα ταξίδια του ανά τον κόσμο, την περιπλάνησή του σε χώρες μακρινές, που αποτελούσε μία ακόμη μεγάλη του αγάπη.
Για μια «εμβληματική φυσιογνωμία του μεταπολιτευτικού Τύπου» κάνει λόγο σε συλλυπητήρια ανακοίνωσή του ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος, προσθέτοντας πως πρόκειται για μια προσωπικότητα που «έχει γράψει ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία των ελληνικών ΜΜΕ».
Τα συλλυπητήρια στην οικογένεια του Σεραφείμ Φυντανίδη και σε όσους τον αγάπησαν, εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ με ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου.
«Ο Σεραφείμ Φυντανίδης τίμησε με την παρουσία του το δημοσιογραφικό επάγγελμα, άνοιξε νέους δρόμους στην ενημέρωση και αποτελεί δικαίως σημείο αναφοράς στον Τύπο, ιδιαίτερα μέσω της ταύτισής του με την εφημερίδα Ελευθεροτυπία» τονίζεται στην ανακοίνωση.

Για τους βουλευτές με το δίλημμα “εκλογή προέδρου ή πρόωρες εκλογές” (του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου)

Από τους ΑΝΤΙΛΟΓΟΥΣ (www.antilogoi.gr) Ενότητα ΠΟΛΙΤΙΚΗ
1.            Αγεφύρωτη είναι η απόσταση μεταξύ των απαιτήσεων του ΣΥΡΙΖΑ και των θέσεων της Ευρωζώνης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ απαιτεί, και υπόσχεται σε μας, την “άμεση ακύρωση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων” και την αντικατάστασή τους με το “Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης” (διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους μας προς κράτη της Ευρωζώνης, πέρασμα των τραπεζών σε δημόσια ιδιοκτησία, κατάργηση των ιδιωτικοποιήσεων κ.λ.π.).
Οι Δανειστές μας απορρίπτουν κατηγορηματικά τις απαιτήσεις αυτές, με τις γνωστές από καιρό δηλώσεις των ηγετών της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που πρόσφατα, τον μήνα αυτόν, τις  επανέλαβαν:
- Δεν θα υπάρξει αλλαγή των βασικών όρων του Μνημονίου, ακόμα κι αν αλλάξει η κυβέρνηση.             
- Μόνο αν τηρηθούν οι υποχρεώσεις της Χώρας και ολοκληρωθεί επιτυχώς το τρέχον Πρόγραμμα, θα ξεκινήσει η διαπραγμάτευση για τις δύο επόμενες συμφωνίες, την ευρωπαϊκή προληπτική γραμμή στήριξης και τη διευθέτηση του χρέους (και μόνο τότε θα δοθούν οι επόμενες δόσεις του δανείου).
2.            Η θεωρία κάποιων ότι υπάρχει πιθανότητα η Ευρωζώνη να συμφωνήσει με τις απαιτήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που ανατρέπουν θεσμοθετημένες θέσεις της Ευρωζώνης αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτελεί θανατηφόρα πλάνη.
                  Αν τέτοιες απαιτήσεις γίνονταν δεκτές, οι κίνδυνοι για το ευρώ θα ήσαν συντριπτικά μεγαλύτεροι απ’ τους κινδύνους που θα έφερνε η οικειοθελής αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Εύγλωττη είναι η γνωστή διαπίστωση των Ευρωπαίων: “Η Ελλάδα έχει πάψει να συνιστά κίνδυνο για το ευρώ”.
Κάποιοι μάλιστα εχουν αρχίσει να τα λένε πιο χοντρά: “Αν γίνει ποτέ πρωθυπουργός, ο Τσίπρας, θα αναγκαστεί να πάρει αμέσως πίσω όλες τις σημερινές του υποσχέσεις. Τα λόγια του θα αποδειχθούν αέρας κοπανιστός” (Έβαλντ Σούρερ, γνωστό στέλεχος του γερμανικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, “Βήμα” 18.12.14 ). 
3.            Με αυτά τα δεδομένα, οι πρόωρες εκλογές, εκτός από τις άμεσες δυσμενείς επιπτώσεις στην οικονομία, θα έχουν, ανάλογα με το αποτέλεσμά τους, δυσάρεστη ως καταστροφική  κατάληξη:
- Είτε μια συμφωνία με την Ευρωζώνη, αλλά με όρους χειρότερους από εκείνους του σημερινού Προγράμματος.  
Αν προκύψει κυβέρνηση που να θελήσει να διαπραγματευτεί για μια συμφωνία αποδεκτή και από την Ευρωζώνη  (κυβέρνηση της ΝΔ (και άλλων), είτε του ΣΥΡΙΖΑ (και άλλων), αλλά που θα έχει  εγκαταλείψει τις πιο πάνω, μη αποδεκτές από την Ευρωζώνη,  απαιτήσεις του).
- Είτε ρήξη με την Ευρωζώνη, που αναγκαστικά θα οδηγήσει στην οικειοθελή αποχώρησή μας απ’ αυτήν.
                  Αν προκύψει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (και άλλων) που να θελήσει να επιμείνει στις πιο πάνω απαιτήσεις του.                              
4.           Η λογική και η πολιτική συνέπεια υποχρεώνουν τον βουλευτή που αναγνωρίζει τους σοβαρούς κινδύνους των πρόωρων εκλογών να ψηφίσει  υπέρ της εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας στις 29 Δεκεμβρίου.
- Επιλέγοντας το μείζον για τη Χώρα, την αποφυγή μιας επικίνδυνης περιπέτειας, και παραμερίζοντας το έλασσον, κομματικές “δεσμεύσεις” (σημερινές ή του παρελθόντος), “προϋποθέσεις” (που η εκπλήρωσή τους μάλιστα έχει κατηγορηματικά αποκλειστεί) κ.τ.τ.
- Συντασσόμενος με τους πολλούς (τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, των επαγγελματιών, των επιχειρήσεων, των επενδυτών (ελλήνων και ξένων, μικρών και μεγάλων), των οικονομικών οργανισμών (ελληνικών και διεθνών), την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις αγορές…) που δεν επιθυμούν πρόωρες εκλογές, διαβλέποντας, όλοι αυτοί, τους  τους μεγάλους κινδύνους που εγκυμονούν .                                   
5.            Κύριοι Αβραμίδη, Αναγνωστάκη, Ανδρουλάκη, Βουδούρη, Βουτσινά, Δαμαβολίτη, Δημαρά, Καπερνάρε, Κουίκ, Κυρίτση, Νικολόπουλε, Πανούση, Παραστατίδη, Πολύδωρα, Τατσόπουλε, Τσούκαλη, Ψύρρα, και κυρίες Γιαννακάκη, Γιαταγάνα, Κουντουρά, Μακρή Ρ., Ξηροτύρη, Ξουλίδου, Ρεπούση, Τζάκρη, Φούντα:
                  Τα πράγματα έχουν έρθει έτσι που, θέλετε δεν θέλετε, η δική σας απόφαση θα κρίνει την τύχη της Χώρας για τα επόμενα δύσκολα χρόνια.
                  Αναμένουμε, λοιπόν!

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014

Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας: Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο προς τιμήν του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού (27-28 Δεκεμβρίου 2014)

http://www.diakonima.gr/2014/12/25/%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AD%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%BF-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84/PrintΗ Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας διοργανώνει Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο προς τιμήν του μεγάλου Προστάτου και Πολιούχου της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, Αγίου Κοσμά του Αιτωλού το Σάββατο 27 και την Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014 στην πόλη του Αγρινίου.
Το Συνέδριο, που θα έχει ως γενικό θέμα «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Ορθόδοξος Εκκλησία και Ελληνικόν Γένος», συγκαλείται με αφορμή την συμπλήρωση 300 ετών από της γεννήσεως του Αγίου.
Σας αποστέλλουμε το αναλυτικό πρόγραμμα του Συνεδρίου για την ενημέρωση και τη συμμετοχή σας.

  ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ  
ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΤΥΠΟΥ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ»
PrintΠρόγραμμα 2
Ταχυδρομική Διεύθυνση:  Αρχιεπ. Δαμασκηνού 10,  Τ.Κ.  302 00,  Ι. Π. Μεσολογγίου.
Τηλέφωνα:  26310-22421  και  26310-22322,  Fax. 26310-28701.
Ιστολόγιο Περιοδικού:  kosmasaitolos.blogspot.gr.  Ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο:  agkosmas @otenet .gr

Χριστούγεννα ολόχρονα

http://www.diakonima.gr/2014/12/25/%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B1-%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B1/
Η γέννηση του Χριστού
Η γέννηση του Χριστού
Στην παγωνιά του καιρού και του μέσα μας κόσμου, προσπαθούμε να χαρούμε τη γιορτή των Χριστουγέννων. Με τρόπους σπασμωδικούς, εξωτερικούς, κοινωνικούς. Στο τέλος συνειδητοποιούμε
«ότι Χριστούγεννα
Δεν είναι διάκοσμος
Δεν είναι έθιμο
Δεν είναι ρεβεγιόν
Δεν είναι αργία
Δεν είναι γιορτή
Δεν είναι νοσταλγικό παραμύθι»
(Μαρία Μουρτζά, Εικονοστάσι).
Από την άλλη, «οι άνθρωποι της Εκκλησίας» πασχίζουμε να γιορτάσουμε προετοιμαζόμενοι με τη νηστεία, την εξομολόγηση, τον εκκλησιασμό και τη Θεία Κοινωνία. Αισθανόμαστε κάποια διαφορά αλλά φαίνεται πως η ικανοποίησή μας δεν αγγίζει τη χαρά που ο άγγελος έφερε στους απλούς βοσκούς με το «ἰδού εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην».
Η θεολογία της Εκκλησίας μας μιλά για ενανθρώπιση του Θείου Λόγου και οι άγιοι Πατέρες για το ότι «ο Θεός ενηνθρώπησε ίνα ημείς θεοποιηθώμεν». Αλήθειες, που όμως μένουν ακατανόητες και απρόσιτες στο σύγχρονο άνθρωπο.
Τελικά τι είναι τα Χριστούγεννα και γιατί κάθε χρόνο τόση προετοιμασία και κατανάλωση για να «γιορτάσουμε Χριστούγεννα»;
Βέβαια, τα οποιαδήποτε λόγια δεν μπορούν να πουν τίποτε, αν δεν κατανοηθούν ως εμπειρία. Το ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος, εκεί στην άσημη Βηθλεέμ πριν δυό χιλιάδες χρόνια, αθόρυβα και ταπεινά, δεν θα έχει σημασία για μας, αν δεν αισθανθούμε στην καρδιά μας, έστω και μια φορά, ότι είναι «ο Κύριος και Θεός μας». μια αίσθηση που δεν προκαλεί φόβο για το μεγαλείο Του αλλά συντριβή και συγκίνηση για την ταπείνωσή Του. Που μεταγγίζει χαρά για την προσωπική Του αγάπη και καταδεκτικότητα.
Ο δικός μας Θεός έρχεται κοντά μας όχι ως δύναμη και εξουσία, αλλά ως «εις εξ ημών». Γίνεται όμοιος με μας, οικείος και ανθρώπινος. Καταργεί την απόσταση του παντοδύναμου και κυρίαρχου για να μας γίνει προσιτός και αποδεκτός. Ντύνεται την άκρα ταπείνωση και κρύβει το Θεϊκό μεγαλείο Του.
Η χωρίς όρια αγάπη Του, ό,τι και να ’ναι, όπως και να ’ναι ο καθένας μας, αναμένει με υπομονή την αγάπη μας. όχι για να έχει οπαδούς ούτε για να αυξηθεί η «Θρησκεία» Του, μα για να δημιουργήσει σχέση με τους αγαπημένους Του. Στη μαζοποίηση και στη Θρησκεία απουσιάζει η σχέση. Γι’ αυτό δεν θέλει ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Κάθε που νιώθουμε την αγάπη Του να διαπερνά την ύπαρξη μας και να έρχονται δάκρυα, ανοίγουμε την καρδιά για να γεννηθεί.
Κάθε που η εμπειρία της αγάπης Του, ως αποδοχή του προσώπου μας και άμετρη καταδεκτικότητα της κατάντιας μας, συγκλονίζει το είναι μας, κατανοούμε το θεολογικό λόγο «ο Θεός έγινε άνθρωπος για να κάνει τον άνθρωπο Θεό».
Κάθε που κατανοούμε την αδυναμία του πλησίον μας και την αποδεχόμαστε ως δική μας, καταλαβαίνουμε λίγο την «τόλμη», μα και το κίνητρο του Θεού να γίνει άνθρωπος.
Τότε, τα Χριστούγεννα δεν περιορίζονται σε μια συγκεκριμένη εποχή και ημερομηνία, μα διαρκούν μια ζωή, όπως και η χαρά τους.
π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Πηγή isagiastriados.com

Οι "κομμουνιστές" θα μας πάρουν και τις τηλεοράσεις (του συγγραφέα Πέτρου Αργυρίου)

http://agriazwa.blogspot.gr/2014/12/blog-post_25.html

Μας πήραν τις δουλειές μας.
Τις συντάξεις μας.
Την αξιοπρέπεια και τα όνειρά μας.
Την ιστορική μας μνήμη και το μέλλον μας.
Πήραν τις ζωές ή τα σπίτια κάποιων- φορές φορές και τα δύο μαζί.
ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΜΟΥ.
Αφήστε τις τηλεοράσεις του κόσμου ήσυχες.
Ο Παπαδημούλης είπε στο Μega πως οι άδειες των καναλιών δε θα δίνονται πλέον τσάμπα όπως γινόταν παράνομα επί 25 χρόνια.
30 χρόνια πριν χαιρόμασταν που άνοιξε ο δρόμος πρώτα για το ιδιωτικό ραδιόφωνο και μετά για την τηλεόραση: πλουραλισμός, πολυφωνία, επιτέλους θα εκφραστούμε, σκεφτόμασταν ως ηλίθιοι ιδιώτες που είμαστε.
Σήμερα ξέρουμε πως τις ονειροφαντασίες μας για έναν πιο «λεύθερο» κόσμο τις πληρώνουμε αιματηρά.
Χίλιοι από εμάς να βάλουμε πλάτες, κανάλι δεν ανοίγουμε. Δε μας λείπει η τεχνογνωσία: μας λείπουν οι τσάμπα άδειες, τα τσάμπα δάνεια και οι χορηγίες των τραπεζών που τα βαποράκια τους οι διαφημιστές μοιράζουν απλόχερα στους ολιγάρχες.
Γιατί δεν έχουμε ιδιωτική τηλεόραση. Έχουμε ολιγαρχική τηλεόραση. Που είχε το θράσος να κλείσει και την κρατική και να απαξιώσει τον τεχνολογικό και ιστορικό πλούτο της.
ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ. Μην μας παίρνεις το καταφύγιο μας από τη ζωή.
Φαντάζεσαι ένα κόσμο χωρίς τηλεόραση Παπαδημούλη;
Οι άνθρωποι θα πρέπει να σκεφτούν, να θυμηθούν πως είναι η φωνή της σκέψης τους, χωρίς τον υποβολέα στο σαλόνι, χωρίς τη συντροφιά στο κρεβάτι.
Μπορεί και να χρειαστεί να βγουν έξω, να γνωρίσουν κόσμο, να κοινωνικοποιηθούν χωρίς αυτό το νοητικό νέφος να τους ορίζει.
Φαντάζεσαι τι σκατά μπορεί να βγάλει ο μαζάνθρωπος από το μυαλουδάκι του αν αφεθεί αχειραγώγητος και ακυβέρνητος;
Μπορεί να αρχίσει να μιλάει και για σοβαρά πράγματα που αφορούν όλους αντί για τους κώλους, τα πόδια και τα μουνιά των άλλων.
Ρε Μαλάκα, τι θα κάνουμε χωρίς αντιπερισπασμούς και θεαμαπάτες;
Μπορεί να θελήσουν να ζήσουν την περιπέτεια αν τους την πάρεις από το κουτί, μπορεί ακόμη ακόμη να θελήσουν να ερωτευτούν.
Θα χαλάσεις σπίτια Παπαδημούλη με τις μαλακίες σου.
Η οικογένεια και κατ επέκταση και η κοινωνία είναι σύλλογοι τηλεθεατών. Ποιος είσαι εσύ που θα τις χαλάσεις;
Μαλάκα, μπορεί να πάρουν και να διαβάσουν κανά βιβλίο. Να φοβάσαι τον μπολσεβικισμό των σκεπτόμενων και νοητικά ενεργών ανθρώπων. Μπορεί να καταλάβουν κάποια στιγμή ότι η εξουσία είναι όχι μόνο περιττή αλλά βαρίδι μεγάλο.
Μην τους το κάνεις αυτό Παπαδημούλη. Αυτά τα κάνουν Φασίστες σαν τον Ορμπάν της Ουγγαρίας που έπεσε όλη η συστημική Ευρώπη να τον φάει γιατί ανάμεσα σε άλλα «περιόρισε την ελευθερία της έκφρασης».
Η βούληση των λίγων πρέπει όχι μόνο να ακούγεται. Πρέπει να υπακούγεται.
O δημοκρατικός κόσμος φρίττει. Όλοι ξέρουν πως δημοκρατία είναι η ασυδωσία των λίγων απέναντι στους πολλούς. Είναι η βούληση των λίγων να επιβάλλεται στους πολλούς. Είναι οι πολλοί να είναι ανυπεράσπιστοι και οι λίγοι υπεράνω των νόμων.
Που πας ΡΕ ΚΑΡΙΟΛΗ να μας πάρεις τις τηλεοράσεις; Τι θα κάνουμε χωρίς αυτές;
Ποιο σκληρός πεθαίνεις.
Πας και παίρνεις τη σύριγγα από τον τοξικομανή τη στιγμή που βαράει πρέζα;
Κόβεις τη μηχανική υποστήριξη σε κάποιον που χωρίς να είναι άρρωστος έχει μπει στην εντατική;
ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΠΑΣ να κάνεις;
Που πας να κόψεις το όπιο; Τι άλλο θα κάνετε δηλαδή ρε παλιοκομμούνια; Θα φορολογήσετε τις ιερές εκκλησίες, δε θα επιτρέπετε να διαγράφονται τα χρέη των ΠΑΕ γαμώ τον αιώνιο φθόνο σας ξιπασμένοι πρώην φτωχοδιάβολοι που την είδατε και εξουσία επειδή ο ελληνικός λαός κακόπεσε λίγο τα τελευταία χρονάκια, τυχοδιώκτες και οπορτουνιστές.
Καριόληδες, δεν το ξέρετε ότι αυτά είναι ιερά και θές-φατα. Τα μήντια είναι άγια ρε μπάσταρδα. Το πε κι ο Μακιαβέλι: ο σκοπός αγιάζει τα μέσα: Εμείς έχουμε και τα σκοπό και τα μέσα, τα μήντια και έτσι τα μήντια μας είναι άγια.
Αλλά που να τα καταλάβετε εσείς αυτά ρε αθεόφοβοι.  
Η ιδιωτική τηλεόραση παράγει πολιτισμό ρε. Που θα ήταν ο Άδωνις χωρίς τηλεόραση, που θα ήταν η Χρυσή Αυγή χωρίς τηλεόραση; Προφανώς στα σπίτια τους.
Η ιδιωτική τηλεόραση παράγει πολιτισμό ρε κόκκινα μουνιά.
Αλλά που να τα καταλάβετε εσείς αυτά. Γιατί δεν έχετε την Κουλτούρα ενός Ζαγοράκη, πόσο μάλλον την κουλτούρα του τομεάρχη πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ και μέγιστου σαβουρογραφέα Χειμωνά που όταν γαμάει μάνες από τον κώλο αυτές τραγουδάν Πάριο και έχει την ευγένεια να λέει σε κάποια Γκολεμά να κάνει κάτι το ευχάριστο στη ζωή της: Να πα να γαμηθεί το κήτος.  
Τι κοινό έχει ο Χειμωνάς και η ιδιωτική τηλεόραση; Ο τομεάρχης πολιτισμού παράγει τόσο πολιτισμό όσο και η ιδιωτική τηλεόραση. Θα του πάρετε και αυτού την άδεια που του δώσαν οι μεγαλοεκδότες για να γράφει;
Τι άλλο θα κάνετε ρε άπλυτοι; 
Άντε, κλείστε και τις γαμημένες τις πολυεθνικές να δούμε από θα μπορεί να παίρνει βουλγαρικές Coca Coles ο Ρωμιός.
Κλείστε και τις τράπεζες και τα ATM.  
Δεν είστε κόμμα. Είστε απειλή για τον πλανήτη. Ο Τσάβες και ο Κάστρο έχουν εξαφανίσει 10 εκατομμύρια είδη.
Φθονεροί που μισείτε την παραγωγή αφθονίας.
Δέκα πλανήτες θα φάμε και πιούμε και θα το λέμε ανάπτυξη.
Είστε η 8η πληγή του Φαραώ. Η έκτη φάλαγγα. Ο πέμπτος καβαλάρης της αποκάλυψης.
Ακούς εκεί. Θα πάρετε τα μάτια και τα αυτιά του κόσμου βρωμοκομιτατζήδες. Γιατί αυτό είναι η τηλεόραση: Τα μάτια και τα αυτιά και τα μυαλά και οι ψυχές και οι μνήμες και το μόνο κοινό που έχουν οι άνθρωποι μεταξύ τους.
Δήθεν δημοκράτες.
Μήπως θα κλείσετε και τις offshore; Δεν ξέρετε ότι οι μεγάλοι ευεργέτες της ανθρωπότητας πήγαν τα λεφτά εκεί για μη χαθούν μέσα στην κρίση και με το που τελειώσει η κρίση θα τα επιστρέψουν και μάλιστα αυγατισμένα;
Αλλά που να περιμένεις εμπιστοσύνη από τους άπιστους Θωμάδες,
Θα καταργήσετε και τη θεωρία των παραλλήλων συμπάντων μήπως; Γιατί η τηλεόραση είναι και συσκευή παραγωγής πολλαπλών συμπάντων που επιτρέπει στον κάθε πίθηκα να ζει στην καρακοσμάρα του.
Ποιος είσαι εσύ που παραβιάζεις την ιδιωτική ζωή και το οικογενειακό άσυλο του πολίτη;
Φυσικά, ο Παπαδημούλης δεν είπε ότι θα πάρει τις τηλεοράσεις του κοσμάκη. Εγώ τα γράφω αυτά τα ριζοσπαστικά. Ο Παπαδημούλης απλά θα τηρήσει το νόμο και θα πάρει τις άδειες που επί 25 χρόνια δίνονται χαριστικά στους ολιγάρχες.
Η τήρηση των νόμων και η ισονομία είναι από τα βασικά συστατικά της δημοκρατίας και προστατεύει το βίο του πολίτη και και την ελευθερία του βίου του από την ασυδοσία του οποιοδήποτε άλλου. Αλλά που να γίνουν αντιληπτοί βασικοί όροι της Δημοκρατίας στη Χώρα της Ασυδοσίας η οποία συχνά νομοθετεί για να νομιμοποιείται;
Πως να το κάνουμε; Όταν κάποιοι άλλοι στερούν τα δικαιώματα των πολλών για να αυξήσουν τα προνόμια των λίγων, πρέπει να βρεθούν εκείνοι που για επιστρέψουν τα δικαιώματα των πολλών οφείλουν να περιορίσουν την ασυδοσία των λίγων. 
 
Και να σε πω και κάτι τελευταίο ρε καριόλη Παπαδημούλη που μου το παίζεις και υπεράνω των διωτικών καναλιών. Πως θα σε έβριζα εγώ τώρα αν δεν σε είχαν ακούσει τηλεθεατές στο MEGA ρε παλιοαχάριστε που δε σέβεσαι ούτε τη φιλοξενία του τηλεοπτικού σου οικοδεσπότη.
Μη, μη ρε συ.
Μη ρε Παπαδημούλη μας το κάνεις αυτό το κακό, σε ικετεύω. 
Μου τα χουν πάρει όλα. Μη μου παίρνεις και το Mega μου, ε μεγάλε μεγάλε;
Σε παρακαλώ, μη μου παίρνεις το φιξάκι μου, μην με υποχρεώνεις να ζήσω.
Να σαι δίπλα μου να μου κρατάς το χέρι καθώς θα περνώ τη μεγάλη μαύρη νύχτα του συνδρόμου στέρησης της εικονικής πραγματικότητας. 
Πέτρος Αργυρίου, agriazwablogspot.com 25/12/2014

Απ' τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, και σαν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Recent Posts

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου