https://karavaki.wordpress.com/2020/11/04/freedom-safety/
Όχι! Δεν μπορεί να είναι μόνον ο ποινικολόγος Κ. Βαθιώτης εκείνος που ψύχραιμα και συγκροτημένα αναλύει την ανικανότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη να ασκήσει τα καθήκοντά του και τον μέγιστο κίνδυνο που καραδοκεί για τους Έλληνες, αν συνεχίσει να ασκεί διακυβέρνηση.
https://karavaki.wordpress.com/2020/10/27/graecian-dream/
Τις τελευταίες δεκαετίες κάποιοι στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο έκριναν ότι το πνεύμα του Κωστή Παλαμά για «το αθάνατο κρασί του 21» χρειαζόταν εμπλουτισμό ή αντικατάσταση
Παλιές και ποικίλες είναι οι κωμικοτραγικές προσπάθειες των «εκσυγχρονιστών» να καταργήσουν τη μνήμη της 28ης Οκτωβρίου. Ιδού μερικά «επιχειρήματα», κάποια από τα οποία έχουν περιληφθεί στη «σχολική ύλη»:
https://karavaki.wordpress.com/2020/10/16/la-fin-des-lumieres/
Την κρίση που ζούμε κάποιοι δεν την αντιλαμβάνονται. Από τους υπόλοιπους, πολλοί την αντιλαμβάνονται ως παρέκκλιση / εκτροπή από την «διαρκή πρόοδο», ως έκπτωση από το [ύψιστο] «ευρωπαϊκό κεκτημένο». Γι’ αυτό και ζητούν «επανάκτηση δικαιωμάτων, δημοκρατίας, δικαιοσύνης». Σωστά; Εξαρτάται από το τι σημαίνει ιστορικά η λέξη «φως». Αν ο μοναδικός φωτισμός ήταν αυτός που περιγράφεται στα δυτικά βιβλία, τότε καλώς. Έχει δίκιο και ο Γιώργος Καραμπελιάς. Ο τερατώδης μετανθρωπισμός και ο τεχνολογικός φασισμός που εντοπίζει, προέρχεται από μια ύβρη του διαφωτισμού. Είναι ένα απρόβλεπτο, φυσιολογικό φαινόμενο, για την ανατροπή του απαιτείται μια νέα Ρομαντική Επανάσταση.
Μυριάδες αργυρίων εξοδεύουν οι ταλαίπωροι Γραικοί δια την προς το άγιον φως ευλαύβειαν. Καθένας, ακόπως και χωρίς δαπάνην, καθήμενος εις τον οίκον του δύναται να θαυματουργή, όχι το μέγα σάββατον μόνον, αλλά καθημέραν, καθώραν και κατά πάσαν στιγμήν.
15/4/2020, 11:30 Είναι περιττό να επιβεβαιώνει κάποιος το προφανές. Είναι βλακώδες να επιβεβαιώνει το αληθές. Όμως, προ πολλού, το επίπεδο του δημόσιου λόγου-αντίλογου έχει κατέβει από το χαμηλό σημείο που βρισκόταν.
Τα εγχώρια κοινοβουλευτικά κόμματα δεν γνωρίζουν την πρόσφατη ελληνική ιστορία. Στην θέση των γεγονότων τοποθετούν ιδεολογίες και ιδεοληψίες. 
Μια τεράστια επέτειος που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη: Σαν σήμερα, πριν από 200 χρόνια, στις 6 Απριλίου 1819, (με το παλιό ορθόδοξο ημερολόγιο) γράφτηκε στην Κέρκυρα η επίσημη διακήρυξη του επαναστατικού στόχου και η έκκληση προσήλωσης σ’ αυτόν. 
To 1879 ο Ι. Ράγκος, τελειόφοιτος της Νομικής, καθηγητής της Γαλλικής γλώσσας και υπομοίραρχος γράφει το κείμενο «Περί επιδράσεως του Ελληνισμού επί τον Ευρωπαϊκόν πολιτισμόν».
Κάποιοι σύγχρονοι Έλληνες ιστορικοί λένε ότι πολλοί από μας έχουν μια εθνική ιστορική αντίληψη που μας εμφανίζει ως μόνιμα θύματα. Το ίδιο και κάποιοι έγκριτοι δημοσιογράφοι. Κάποιοι ονόμασαν το Ρωμαίικο κράτος της Κωνσταντινούπολης «Βυζάντιο» αφού έσβησε. Όταν πήγε να ξαναγεννηθεί το είπαν «Βαλκάνια» και αυτοί οι Γραικορωμαίοι -λέει- που το διοικούσαν, ήταν οι μόνοι που δικαιούντο κράτος. Αυτοί όμως δεν ζούσαν -λέει- στην Κωνσταντινούπολη, αλλά από την Λαμία και κάτω. Αυτό το σκηνικό έχει ξαναζεσταθεί μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Τώρα πέθανε ο «μέγας Βενιζέλος». Πέθαναν μαζί του και τα «Βαλκάνια». Κάποιοι αποφάσισαν να τα λέμε «Νοτιοανατολική Ευρώπη«. Και την ιστορία που εκθειάζει το μουσουλμανικό της παρελθόν, αποσιωπά και δυσφημεί το ενιαίο χριστιανικό κράτος που το 1821 κατόρθωσε -παρά την δυτική αντίδραση- να επαναστατήσει, θα την λέμε «modern», «alternative», «contemporary» …
Η εχθρότητα του ελλαδικού κράτους προς την ορθόδοξη πίστη έχει ημερομηνία γέννησης. Συμπίπτει με την γέννηση του μετακαποδιστριακού κράτους το 1833 (οι δυο πρώτες Εθνοσυνελεύσεις διεξήχθησαν κάτω από ειδικές συνθήκες, γι’ αυτό και τις παραλείπουμε).
Μετά την προαναγγελία της 13/6/2018, σήμερα, 17/6/2018 η ελληνική κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου αναγνώρισε σε διεθνές επίπεδο ότι οι «Μακεδόνες» είναι κάτι διαφορετικό από τους «Έλληνες». 
