Συζήτηση για τη Δικαιοσύνη και τη διαπλοκή στη Βουλή: Παρατηρήσεις και συμπεράσματα (Toυ πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου)

Συζήτηση για τη Δικαιοσύνη και τη διαπλοκή

Στο

«Δημόσιο πτυελοδοχείο, ή «Πλυντήριο διαφθοράς», ή  «Παραβάν συγκάλυψης», «Οπερέτα», «Παρασυναγωγή», όπως κατά καιρούς χαρακτήρισαν οι «λειτουργοί» τη Βουλή  και στην οποία ο κυρίαρχος λαός έδωσε τον εύγλωττο τίτλο: Μπορντέλο.

Παρατηρήσεις και συμπεράσματα

1. Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν
2. Η αλήθεια, για άλλη μια φορά, δεν πέρασε από τη σκοτεινή αίθουσα των «χαλκείων της διαφθοράς».
3. Επιβεβαιώθηκε ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη είναι ευνουχισμένη από τους χασάπηδες των κομμάτων, όπως υποστηρίζω εδώ και ένα τέταρτο του αιώνα.
4. Ο πρωθυπουργός δεν τόλμησε να ρίξει περισσότερο φως στη διαπλοκή της ολιγαρχίας με τα ΜΜΕ και όχι μόνο.
5. Μας έδωσε μόνο ένα πορτρέτο κατάλυσής της δημοκρατίας από νομοθετικά πραξικοπήματα, δεκατρία τον αριθμό, τα οποία διέπραξαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κατά την εθνοκτόνο διακυβέρνησή τους.
6. Αυτό όμως και μόνο δεν ικανοποιεί στοιχειωδώς το περί δικαιοσύνης αίσθημα, εφ’ όσον αυτή η επιτομή της χυδαιότητας, της ανηθικότητας, της πουτανιάς και της κατάλυσης του Συντάγματος και της Δικαιοσύνης δεν συνοδευθεί από άμεση νομοθετική πρωτοβουλία για την κατάργησή τους.
7. Η κυβέρνηση θα θεωρηθεί ως συνένοχος του εθνικού εγκλήματος αν δεν τολμήσει να τα κάνει.
8. Ο αρχηγός της Ν.Δ., αν και πολλάκις προκληθείς, δεν τόλμησε καν αναφορά στο πελώριο αυτό θέμα ηθικής και συνταγματικής τάξεως υπολαμβάνοντας τους παρακολουθούντες Έλληνες για Αυστραλοπιθήκους.
9. Το ίδιο έκανε και δεν τόλμησε να ψελλίσει το όνομα του Παπασταύρου, το οποίο έγινε γνωστό ανά την υφήλιο εδώ και δύο χρόνια από τον μακαρίτη και έντιμο δημοσιογράφο Χ. Μπότσαρη.  Οι πάντες ομιλούν περί του προσώπου και ο Μητσοτάκης παριστάνει τη μυξοπαρθένα, όπως και για τη Ziemens. Μικρός και πολιτικά πυγμαίος ο φέρελπις πρωθυπουργός, που παριστάνει τη στρουθοκάμηλο για πελώρια ζητήματα ηθικής και δημοκρατικής και συνταγματικής τάξεως.
10. Ο «αυτοδημιούργητος» γόνος της πολιτικής οικογένειας – το όνομα της οποίας δεσπόζει στο δημόσιο βίο για επτά δεκαετίες – δεν δίστασε να ξαναχρησιμοποιήσει την πρόστυχη θεωρία της «ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής», η οποία είναι καταφύγιο των ΕΝΟΧΩΝ (βλ. π.χ. το άρθρο μου: «Η Ποινικοποίηση της Πολιτικής και το Ανεύθυνο των Πολιτικών», στα «Πολιτικά Θέματα» της 20.10.1991 και αναδημοσίευσή του στον Α΄ τόμο του συλλογικού μου έργου: «Πολιτική και Κοινωνία στην Ελλάδα του Λαϊκισμού", εκδ. «Πολιτικά Θέματα», Αθήνα 2003, σελ. 91-93).
11. Ο ανεπαρκής Μητσοτάκης, αντί ν’ αναφερθεί στην ουσία της συζήτησης δραπέτευσε – από έλλειψη επιχειρημάτων και ατολμίας – σε αοριστολογίες και τα χάλια της ελληνικής οικονομίας, για την οποία η Ν.Δ. φέρει κολοσσιαίες ευθύνες κάθε λογής.
12. Ο εν λόγω … αγωνιστής – πτάνα Ελλάδα παραχάραξες και το λεξικό – που «οραματίζεται» νέα ήθη διαμαρτυρήθηκε γιατί το θέμα της Δικαιοσύνης συζητείται στη … «Βουλή»! Προφανώς τη θέλει κλειστή και ελεγχόμενη όπως ο αποστάτης πατήρ του, ο οποίος εδώ και μερικά χρόνια έκανε τούτη την αδιανόητη δήλωση: «Αν κουνούσα το δαχτυλάκι μου ο Ανδρέας θα έμπαινε στη φυλακή» (σε τηλεοπτικό σταθμό). Αυτό κι’ αν δεν σημαίνει … Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Είναι πασιφανές ότι ολιγάρχες – εκδοτικά συγκροτήματα – δικαστές και κόμματα αλληλοκοροϊδεύονται και αλληλοσυμπλέκονται» (βλ. π.χ. τα άρθρα μου: «Ποιος δικαστής θα τολμήσει το εθνικό απόστημα να καθαρίσει;", στα «Πολιτικά Θέματα», της 16-6-1995 και: «Η Δικαιοσύνη, «Τα Νέα» και ο Τ. Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου» στα ίδια, της 4-7-2003 και αναδημοσίευσή του στο Β’ τόμο του πιο πάνω έργου μου, σελ. 286-289). Στο άρθρο αυτό εκφράζοντας την έλλειψη εμπιστοσύνης προς την ελληνική δικαιοσύνη πρότεινα «την εισαγωγή εισαγγελέων από την Ιταλία, τύπου Di Pietro. Οι πάντες το … κορόϊδο. Σιωπή και αδράνεια, αρκούνται στο υποκριτικό: «Εγώ τρέφω εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη»,όπως π.χ. ο πασοκοτραφής δικηγόρος Α. Βγότζας. Σταματώ εδώ για να πω το πόσο δυστυχώςεπιβεβαιώθηκα από τα όσα έγραφα απευθυνόμενος «προς την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ», από τούτη την έπαλξη στις 21-3-2016: Πάρτε μπουλντόζες της ΜΟΜΑ και καθαρίστε την Κόπρο του Αυγεία – «Πάρτε τις βαριοπούλες και σπάστε τα επτασφράγιστα καπάκια των πολιτικών βόθρων» - «Μη δίνετε σημασία στην πρόστυχη, την πιο χυδαία και αντιδημοκρατική θεωρία της «Ποινικοποίησης της Πολιτικής».

Συνελόντι ειπείν: Από το «Θέατρο της Τρίτης» τίποτα ουσιαστικό, τίποτα εθνοφελές δεν προέκυψε για το καλό της πατρίδας και του φαύλου λαού της, του οποίου η πλειοψηφία φοβάται να εγκαταλείψει τον κοινωνιοκτόνο και εθνοκτόνο ρόλο του ΚΟΠΡΙΤΗ.

Θα ήταν άδικο να μην σημειώσω τη συγκεκριμένη ομιλία του Π. Καμμένου, με καταγγελίες και αποκαλύψεις με ονοματεπώνυμο και ενόχους και κυρίως γύρω από τα διαβόητα υποβρύχια, τα οποία δεν λένε να βγουν στην επιφάνεια της θάλασσας. Θα πάθουν ασφυξία!

Αθήνα 11/05/2016

Υποθήκες από το πολίτευμα της Σπάρτης

- «Η Γενική Συνέλευση του λαού έχει το δικαίωμα να επικυρώνει ή να αρνείται τις προτάσεις του βασιλιά ή της Γερουσίας».

- «Ο βασιλιάς Θεόπομπος θέσπισε την εξής ρήτρα: «Εάν όμως ο λαός δεχθεί μια λανθασμένη απόφαση, τότε οι γέροντες και οι βασιλείς θα πρέπει να απέχουν, δηλαδή να μην την υποστηρίξουν αλλά να απομακρυνθούν και να αφήσουν το λαό να διαλυθεί, γιατί παραποίησαν ή μετέτρεψαν την απόφαση του συμβουλίου ζημιώνοντας το κράτος».

- «Ο Λυκούργος έπεισε τους πολίτες να παραδώσουν όλα τα κτήματά τους για να γίνει αναδιανομή και να ζήσουν πλέον οι πολίτες σε απόλυτη ισότητα».

- «Ο Λυκούργος διένειμε όλη την Λακωνία στους κατοίκους της χωρίζοντας τη γη σε τριάντα χιλιάδες κτήματα και τα κτήματα που ανήκαν στο δήμο της Σπάρτης σε εννέα χιλιάδες κλήρους, γιατί αυτός ήταν ο αριθμός των πολιτών».

ΣΗΜ Τα παραθέματα αντλούνται από το έργο του Γερμανού καθηγητού Τ. Brake: «Η πολιτική εκπαίδευση των Σπαρτιατών», εκδ. β’ από «Το Αντίδοτο», Καλαμάτα 2014.