Πρόκειται για μια άξια πολιτική οικογένεια η οποία προσμετρά διαδρομή ενός και μισού αιώνα.
Κινείται στο λεγόμενο φιλελεύθερο πολιτικό χώρο που διακηρύσσει ενθέρμως την ιδιωτικοποίηση, την επιχειρηματικότητα και την σημασία της ιδιωτικής οικονομίας.
Όμως, για να πάμε στα σύγχρονα ο επιζών γενάρχης από το 1946 σιτίζεται από το φτωχό Πρυτανείον (δημόσιο) και ως ελέχθη τηλεοπτικώςπαίρνει τρεις συντάξεις. Η φιλελεύθερη θυγατήρ, ολόκληρες δεκαετίες σιτίζεται από το Πρυτανειον πότε ως ιδιαιτέρα, πότε ως δήμαρχος, πότε ως βουλευτής και πότε ως υπουργός.
Το ίδιο γίνεται εδώ και μερικά χρόνια με τον σημερινό αρχηγό της ΝΔ, ο οποίος σιτίζεται από το χρεωκοπημένο Πρυτανειο πότε ως βουλευτής και πότε ως υπουργός και λόγω ηλικίας θα συνεχίσει νααπομυζά το γλίσχρο δημόσιο για να το… σώσει.
Άλλο μέλος της… φιλελεύθερης παράταξης σιτίζεται εξ’απαλών ονύχων από το Πρυτάνειον ως περιφερειάρχης και λόγω νεότητος θα τον συντηρεί ο πεινασμένος λαός για να τον… σώζει.
Τα υπόλοιπα ντεσού άλλων μελών της δυναστείας δεν τα γνωρίζω. Καλό θα ήταν να τα μάθουμε κι αν πρόκειται και αυτά να… μας σώσουν.
Το εύλογο και… αφελές ερώτημα:
Μια οικογένεια με τόσο πάθος για την ιδιωτική οικονομία δεν θα έπρεπε να έχει δημιουργήσει μια έστω βιομηχανία σαπουνοποιΐας;
Σεις, οι… φιλελεύθεροι ψηφοφόροι που ψοφάτε στην πείνα –και καλά κάνετε- τι λέτε; Έλεγε ο Θουκυδίδης:Οι άνθρωποι για να δικαιολογούν τις χυδαίες πράξεις τους αλλάζουν τη σημασία των λέξεων (Βιβλίον Γ. 82).
Καταλήγοντας, επισημαίνω, για όλους τους χαζοχαρούμενους ψηφοφόρους, που παριστάνουν τον ανεύθυνο και ανέμελο καβαλάρη της δημοκρατίας, τούτη την σοφή ρήση του Πλάτωνος, την οποία μας υπενθυμίζει ο ιστορικός Α. Αντωνάκος από την περίφημη «Πολιτεία».
Μας είπε ο Πλάτων για την τεράστια πολιτική ευθύνη του «κυρίαρχου» λαού κατά την εκλογική διαδικασία: «Αιτία ελομένου. Θεός αναίτιος» δηλαδή «η ευθύνη ανήκει σ’ εκείνον που εκλέγει. Ο θεός είναι ανεύθυνος» (Παραπέμπει στο 617, της «Πολιτείας»).
Όμως χρόνια και χρόνια, σαράντα, τόσα μετά τη μεταπολίτευση, οι πολιτικάντηδες χαϊδεύουν τα αυτιά των ψηφοφόρων αποκαλώντας τους «ώριμους πολιτικά πολίτες» ενώ πολλοί, λόγω αποφυγής συγκρούσεως με τους φαύλους εκλογείς, τους απαλλάσουν κάθε ευθύνης.
Έτσι, όμως, διαιωνίζουν την χυδαία πολιτική συμπεριφορά των ψηφοφόρων, οι οποιοι, κατά κανόνα, και έκπαλαι «ψηφίζουν» υπηρετώντας την πρόστυχη ιδιοτέλειά τους, όπως το γεγονός αυτό κατέγραφε στα 1880 ο σαρκαστικός Γ. Σούρης (1853-1919), γράφοντας:
«πουλούσατε την ψήφο σας
αντί του αργυρίου
σαν πρόστυχοι ντελάληδες
του Αναβρυτηρίου»
Είναι οι «ιδεολόγοι» -κοπρίτες- που έκαναν την εμφάνισή τους από την εποχή του φαύλου πρωθυπουργού Κωλέττη, που διορίζοντας αθρόως τους ψηφοφόρους του στο μπατηρημένο δημόσιο έλεγε: «Θέλουν να φάνε οι Ελληνάδες μου. Ας τους άλλους να φωνάζουν».
Τότε «Ελληνάδες», τώρα κοπρίτες και «φιλελεύθεροι ιδεολόγοι» και όχι μόνον.
Όλα τα κομματικά μαγαζιά προτιμούν την πελατεία τους, την οποία εξυπηρετούν νομίμως και παρανόμως!
Το άθλιο αυτό φαινόμενο τα ζούμε δεκαετίες και μάλιστα με την πανηγυρική ομολογία των πολιτικάντηδων που αναγνωρίζουν επίσημα την προώθηση της κομματικής πελατείας. Έτσι δικαιολογείται και ο νοσηρός μαζοχισμός των ψηφοφόρων.
Αθήνα 08/04/2016
Πολιτικές Υποθήκες
Ι. Στάλιν: «Είναι μη μαρξιστικό και λαθεμένο να μιλούμε για ταξικό καθορισμό της γλώσσας και να προοιωνίζουμε μια γλώσσα ειδικά σοσιαλιστική».
Ν. Μπελογιάννης: «..ενώ οι πρώτοι χριστιανοί, που μαρτυρούσαν και πέθαιναν είχαν την ελπίδα ότι θα κερδίσουν τη βασιλεία των ουρανών, οι κομμουνιστές δίνουν τη ζωή τους για να ανατείλει ένα ευτυχέστερο αύριο που δεν θα το ζήσουν» (Απολογία στο στρατοδικείο).
Λένιν: «Η γνώση είναι κίνηση».
Κ. Μαρξ: «Εάν δεν υπήρχε η τύχη, η ιστορία θα ήταν μαγεία».
Δημόκριτος: «Πολλοί ενώ πράττουν τα αίσχιστα, επιμελούνται να εκφράζονται με αρίστους λόγους».
Σωκράτης: «Εάν ήταν αναγκαίο να αδικήσω ή να αδικηθώ, θα προτιμούσα περισσότερο ν’ αδικηθώ παρά ν’ αδικήσω».
Πλάτων: «Όταν έχουμε τυραννικούς νόμους, τότε στην πράξη έχουμε τυραννίδα, κι’ ας ονομάζεται αυτή δημοκρατία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου