​--​ Δικαιοσύνη: Γαλλία – Ιταλία – Ελλάδα ​ ​ Μελαγχολικές συγκρίσεις! (Πολίτη Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου)

​​ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερα θέματα, μπορεί να επισκεφθεί την ιστοσελίδα της Επιτροπής. (http://ethnikonthematon.blogspot.gr)

Μια εξήγηση του γράφοντος

Γράφω: Για να υπενθυμίζω στους εναλλασόμενους εξουσιαστές ότι δεν είμαι πολιτικός Αυστραλοπίθηκος.

Για να θυμίζω τη μνήμη εκείνων που θυσιάστηκαν άδικα για την Ελλάδα, που πρόδωσαν οι σύγχρονοι Εφιάλτες. Γιατί η σιωπή σημαίνει συνενοχή και έγκριση.

Πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

​

​--​

Δικαιοσύνη: Γαλλία – Ιταλία – Ελλάδα 

​  ​

Μελαγχολικές συγκρίσεις!

Με την ευκαιρία των ανακρίσεων σε βάρος του τ. προέδρου της Γαλλίας Ν. Σαρκοζί που τον οδήγησαν στο τμήμα, χαράσσω τούτες τις γραμμές για να επισημάνω τις μελαγχολικές συγκρίσεις ανάμεσα στη Γαλλία, την Ιταλία και στην Ελλάδα.

Πρόκειται για συγκρίσεις και γεγονότα που αποδεικνύουν αγεφύρωτο χάσμα στον τρόπο εφαρμογής του δικαίου σε ό,τι αφορά τους πολιτικούς. Πρόκειται για μια χρόνια αδράνεια, της ελληνικής δικαιοσύνης, η οποία δίνει την εντύπωση της ατολμίας και της παρατεταμένης ηθικής χλωροφορμίασής της.

Ιδού οι οδυνηρές αποδείξεις: 

Έχουμε, λοιπόν, και λέμε: 

Κράτηση του Γάλλου προέδρου για ένα αδίκημα, το οποίο, με τα δεδομένα της Ελλάδος, είναι πταίσμα: «προσπάθεια αθέμιτου επηρεασμού της δικαιοσύνης»!

Χαρά στο πράγμα!

Εδώ οι δικοί «μας» λεηλάτησαν βιομηχανίες, χρηματιστήριο, ναυπηγεία, πακέτα Ντελόρ, εξοπλιστικά προγράμματα, κατάπιαν υποβρύχια και πυραύλους, τράπεζες, ταμεία και πάει λέγοντας. Ήταν τότε που ο πρωθυπουργός της Ελλάδος Ανδρέας Παπανδρέου, έφτυσε τη δικαιοσύνη, αρνούμενος να καθίσει στο σκαμνί του κατηγορουμένου στο διαβόητο σκάνδαλο της «Τράπεζας Κρήτης», με τα «πιτσικαρισμένα pampers» που είχαν πεντοχίλιαρα!

Ήταν τότε, που από τα προεκλογικά μπαλκόνια της Κοζάνης, κατάργησε τη δικαιοσύνη λέγοντας τούτο το αδιανόητο: «Κανένας θεσμός (δεν υπάρχει). Μόνον ο λαός. Και αυτό το μήνυμα το στέλνουμε στους ξένους και στα παρασιτικά οικονομικά και άλλα κυκλώματα» (βλ. «Ελευθεροτυπία» της 15-4-1989 και το έργο μου: «Ο Λαϊκισμός στην Ελλάδα» εκδ. «Ergo», Αθήνα 2002 σελ. 140-111, όπου χαρακτηρίζω αυτή του τη στάση ως «πραξικόπημα κατά των θεσμών» πρβλ και το σχετικό έργο του μέλους του Ειδικού Δικαστή, που δίκασε απόντα, τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, Σπύρο Σπύρου: «Να γιατί αθωώθηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου και χρεωκόπησε η Ελλάδα», εκδ. «Πελασγός» - Ι. Γιαννάκενας – Αθήνα 2010).

Ήταν τότε που οι αφιονισμένες μάζες των λαϊκιστών απειλούσαν να κάψουν τον Άρειο Πάγο.

Ήταν τότε που άρχισε η κατεδάφιση της Ελληνικής Δικαιοσύνης η οποία αποφάσισε εκείνο το εθνοκτόνο: 7-6 δηλαδή αθώωση με μία ψήφο.

Ήταν τότε που οι Έλληνες δικαστές αγνόησαν την υπερήφανη και εθνική στάση ενός Γ. Τερτσέτη, ενός ρακτιβάν, ενός Σαρτζετάκη και ενός Στασινόπουλου.

Φοβισμένοι δέχτηκαν την απειλή του Παπανδρέου: «Δεν υπάρχουν θεσμοί στην Ελλάδα», άρα και Δικαιοσύνη!
Σε ποια χώρα του κόσμου υπήρξε πρωθυπουργός, ο οποίος ποδοπάτησε και έφτυσε τη Δικαιοσύνη τόσο ιταμά και απροκάλυπτα; 
Θα διανοείτο Γάλλος πρόεδρος ή πρωθυπουργός να τολμήσει να φερθεί έτσι, χυδαία και αντισυνταγματικά, στη Δικαιοσύνη, η οποία ανέκρινε τον Σιράκ, τον παντοδύναμο Σιράκ, για αδικήματα ήσσονος σημασίας; 
Εκεί, λοιπόν, οι δικαστές, είναι όρθιοι και επιμένουν να είναι δικαστές και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγοαυτοκτόνησε ο πρωθυπουργός Μπερεγκοβουά, κατηγορούμενος για διαμέρισμα τριών δωματίων. Στο Παρίσι, λοιπόν, υπάρχουν δικαστές, όπως και στο Βερολίνο, στο οποίο ένας μυλωνάς είχε πει στον Αυτοκράτορα, που θέλησε να τον αδικήσει: Υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο!
Μια φράση, ένας λαός, ένα έθνος με τεράστιο ηθικό βάρος: Αν οι δικοί μας δικαστές τολμούσαν να σηκωθούν όρθιοι θα αναποδογύριζαν την κοινωνιολογική σημασία του Γάλλου διανοητού Πιέρ Προυντόν (1809-1865) που έγραψε: «Οι μεγάλοι φαίνονται μεγάλοι, γιατί εμείς γονατίζουμε μπροστά τους». Λέω, λοιπόν, αν οι Έλληνες δικαστές σηκώνονταν όρθιοι θα έβλεπαν τους πολιτικούς σαν νάνους, όπως και είναι.

Δεν το τόλμησαν! Δεν τους έχω καμία εμπιστοσύνη.

Τελειώνω με τη δικαιοσύνη της Ιταλίας θυμίζοντας ότι εδώ και δύο δεκαετίες ο εισαγγελέας Ντι Πιέτρο ξεπάτωσε τον μαφιόζο πρωθυπουργό Αντρεότι, τον υπουργό Μ. Κράξη και όλο το πλέγμα του σάπιου ιταλικού πολιτικού συστήματος.

Τελευταίο γοερό και διδακτικό, για τους δικούς μας δικαστές, η καταδίκη του πάμπλουτου και παντοδύναμου πρωθυπουργού Μπερλουσκόνι, να παρέχει υπηρεσίες σε «οίκο ευγηρίας».

Άλλο αν αυτός δεν είχε το θάρρος να αυτοκτονήσει!

Για τους λόγους αυτούς, και άλλους πολλούς, ζηλεύοντας την ιταλική δικαιοσύνη έγραφα τότε:  Η Ελλάδα έχει απόλυτη ανάγκη από έναν Ντι Πιέτρο και εισαγωγή δύο πούλμαν εισαγγελέων από την Ιταλία.

Δυστυχέστατα αυτή η εισαγωγή  δεν έγινε (βλ. τα κείμενά μου «Γαλλία - Ελλάδα» -  «Αντίστροφη πολιτική ηθική», «Πολιτικά Θέματα» της 21-1-1994 – «Η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης», στα «Πολιτικά Θέματα» της 6-6-2003 – «Η δικαιοσύνη» – τα «Νέα» και ο Τ. εισαγγελέας του Α.Π., στα «Πολιτικά Θέματα», 4-7-2003 και «ποιος δικαστής θα τολμήσει το εθνικό απόστημα να καθαρίσει;» «Πολιτικά Θέματα», 16-6-1995).

Δεν τόλμησε κανείς, ή σχεδόν κανείς, συνηγορούντος και του χυδαίου άρθρου 86 του Συντάγματος, για το οποία άσκησα κριτική ήδη από το 2009 (βλ. το μηνιαίο περιοδικό «ΗΛΙΑΙΑ», τευχ. Σεπτεμβρίου 2009).

Γι’ αυτούς και πολλούς άλλους λόγους – με ένοχη την πολύχρονη σιωπή του Τύπου και των ΜΜΕ – οι Έλληνες «είναι πνιγμένοι στα σκατά», με διεφθαρμένους πολιτικούς και σάπιο λαό (βλ. το άρθρο μου: «Αυτόν τον σάπιο «λαό» ποιος θα τον αγοράσει;» στα «Πολιτικά Θέματα», 1-10-2003).

Μας αγόρασαν μετά από εφτά χρόνια με την υπογραφή των συμβολαίων πώλησης με το Δ.Ν.Τ. από τον προδότη  Γ.Α.Παπανδρέου. Λαέ γιατί σκούζεις; Εσύ δεν ψηφίζεις; 

Αθήνα, 05/09/2014

Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

(Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)

Για επικοινωνία πατήστε το λινκ της επιτροπής.