sociologyalert: “Αυτοί και οι Άλλοι”. Το νεοτερικό δόγμα του 1821 ζει και βασιλεύει (του Στέργιου Ζυγούρα)

Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

“Αυτοί και οι Άλλοι”. Το νεοτερικό δόγμα του 1821 ζει και βασιλεύει (του Στέργιου Ζυγούρα)

Posted on 01/12/2013

28 Νοεμβρίου 2013. Βουλή των Ελλήνων. Ένας Έλληνας υπουργός δηλώνει περήφανος για το τζαμί που θα χτιστεί στην Αθήνα, αν και ξέχασε τελείως το τάμα του Έθνους για το οποίο την ίδια μέρα το ομώνυμο σωματείο αναρωτιέται αν θα γίνει μέσα από την σημερινή Βουλή· το τάμα και του Θ. Κολοκοτρώνη, που ατυχώς, για άλλη μια φορά, τον υπερασπίστηκε έναντι του υπουργού ο λάθος άνθρωπος και με λάθος τρόπο.

Είναι τυχαίο! Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία. Χωρίς την παραμικρή πρόθεση για έναν βαθύτερο στόχο έχουν συμπέσει τις τελευταίες δεκαετίες (έγιναν ή βρίσκονται στα σκαριά):

Το “άνοιγμα των συνόρων” από βορρά και ανατολή
Οι διεκδικήσεις της Αλβανίας, των Ελλήνων Μουσουλμάνων και των “Μακεδόνων”
Η είσοδος της Ελλάδας στο Ευρώ
Τα swaps, τα spreads, τα cds, τα psi, οι μαγειρεμένοι προϋπολογισμοί, τα αυτοδιογκούμενα ελλείμματα, η προτροπή για χρηματιστήριο, δάνεια, πιστωτικές κάρτες, η ολοκλήρωση της καταστροφής στην εγχώρια οικονομία
Η διάθεση του υπουργείου παιδείας να υπερασπιστεί τον Σμυρναίικο συνωστισμό που “αποδεικνύει” την αποκλειστική ευθύνη των Ελλήνων -και ειδικά του Χρυσοστόμου Σμύρνης- για τα γεγονότα του 1919-1922
Η διάθεση του Γιάννη Αλαφούζου να μας διδάξει πόσο ευνομούμενη ήταν η Οθωμανική αυτοκρατορία, πόσο διεφθαρμένοι και ανήμποροι ήταν οι Κολοκοτρώνης, Μπουμπουλίνα, Καραϊσκάκης, πόσο αιμοδιψείς ήταν κάποιοι ρασοφόροι και ο Κολοκοτρώνης, πόσο αμφιλεγόμενος παραμένει ο Καποδίστριας και πόσο φιλειρηνιστές και προοδευτικοί ήταν οι Μαυροκορδάτος, Φαρμακίδης, Κωλέττης
Η έμφαση στην “αποτυχία” του Μεσολογγίου και της Ακρόπολης, στην “επιτυχία” των δανείων και του Ναυαρίνου, που έφτασε από τα χείλη των ιστορικών να αναμασάται μέχρι και από τον κύριο “τα φάγαμε όλοι μαζί”
Η προώθηση των εννοιών “πολυπολιτισμός” και πολυθρησκευτικός “κοσμοπολιτισμός” ως αντίπαλες του χριστιανισμού
Ο προσδιορισμός του Έθνους ως πολιτικής (και όχι πολιτισμικής) κοινότητας
Η απαλοιφή του θρησκεύματος από τις ταυτότητες
Η εμφάνιση των τουρκικών σήριαλ στην τηλεόραση
Ο ξαφνικός θάνατος της ΕΡΤ
Η απαλοιφή του Έθνους από τον τίτλο του Υπουργείου Παιδείας
Η νεοτερική επιδρομή στα μαθήματα γλώσσας, ιστορίας, θρησκευτικών, ιδιαίτερα στο δημοτικό σχολείο
Η κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων & Πάσχα
Ο δημαρχιακός προσδιορισμός των παραδοσιακών εορτών (Χριστούγεννα = δώρα, Πάσχα = λαγουδάκια), η δίωξη ακόμα και του χριστουγεννιάτικου δέντρου
Η κατάργηση της αργίας της Κυριακής
Η προώθηση της ομοφυλοφιλίας και του δικαιώματος υιοθεσίας παιδιών από δυο ή τρεις μπαμπάδες ή μαμάδες (σε διάφορους συνδυασμούς)
Η φορολογία των παιδιών και η αμφισβήτηση των αρχών πάνω στις οποίες στηρίζεται η οικογένεια
Η “χρεοκοπία” της Ελλάδας (διεφθαρμένοι Έλληνες)
Η “χρεοκοπία” των Κυπριακών Τραπεζών (διεφθαρμένες Τράπεζες)
Η “ανακάλυψη” μερικών τρισεκατομμυρίων ελληνικών κυβικών μέτρων φυσικού αερίου και η “αδυναμία” καθορισμού της ελληνικής υφαλοκριπίδας και της ΑΟΖ

Κάπως έτσι, και πάντα “εντελώς τυχαία” φτάσαμε να δούμε τον κύριο “δεν διάβασα το μνημόνιο που ψήφισα” να εμφανίζεται ως εγγυητής της “μετριοπάθειας” και της αρμονικής συνύπαρξης των θρησκειών και να δηλώνει

περήφανος γιατί επί υπουργίας του γίνεται το τζαμί
ότι η περηφάνια αυτή οφείλεται στην ευτυχή κατάληξη που είχε η είσοδός μας στην Ε.Ε., αφού “η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην ΕΕ που δεν διαθέτει λατρευτικό χώρο για τους μουσουλμάνους”

Ποιος είναι ο δημιουργός του έθνους-κράτους, του εθνισμού, και των “θερμόαιμων Βαλκανίων”; Ποιος δίχαζε και ποιος ένωνε το 1821;

Είναι βέβαιο ότι “απάντηση” επίσημη των ενάντιων σε κάθε παρόμοιο σκεπτικό είναι μία: Είσαι “εθνικιστής” είσαι “Χρυσαυγίτης”. Αλλά εκτός του ότι οι “απαντήσεις” αυτές θέλουν να προκαλέσουν βίαια αντίδραση, να εξάψουν τα πάθη και να υποκαταστήσουν μια οδυνηρή προσπάθεια για απάντηση στις εκατοντάδες “συμπτώσεις και παράδοξα”, έρχονται και για να στηρίξουν το δόγμα “Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα” που κρύβει μέσα του το δόγμα “Ο Ελληνικός πολιτισμός οφείλει να προσαρμόζεται και να ακολουθεί τον Δυτικό, που είναι πιο προοδευμένος”. Έτσι για άλλη μια φορά ταυτίζονται διαχρονικά οι απόψεις Μαυροκορδάτου, Κωλέττη, και Φαρμακίδη, … Βερέμη, Πάγκαλου και Χρυσοχοΐδη, απόψεις που σήμερα διατρέχουν όλο το πολιτικό φάσμα από την “δεξιά” ως την “αριστερά” δείχνοντας πόσο πλαστά ήταν τα κόμματα ανέκαθεν (ως δημιουργήματα), πώς οι αυτονόητες έννοιες “ελευθερία, δικαιοσύνη, ανθρωπισμός” κατέληξαν να γίνουν ιδεολογίες, μανιφέστα και προμετωπίδες. Η σημερινή χρονική σύμπτωση “τζαμιού” και “χρεοκοπίας” δείχνει ξανά ότι κάθε Γκούρας, κάθε Μακρυγιάννης που τότε υπέκυψε στον πειρασμό των λιρών του (διχαστικού) δανείου, δεν κατανόησε ούτε εκ των υστέρων τον απώτερο στόχο. Δεν είχε καν την τόλμη ενός Παπαφλέσσα να αναγνωρίσει το λάθος του και να επιλέξει τον δρόμο της λύτρωσης ή την διόρθωση της πορείας του.

Όμως αυτές οι γνωστές “απαντήσεις” των μονολεκτικών χαρακτηρισμών ανοίγουν και άλλες συζητήσεις όπως “Ποιος δημιούργησε την Χρυσή Αυγή; Ποιος δημιούργησε τον Εθνικισμό; Υπήρχαν Βαλκάνια πριν τα Βαλκάνια”; Είναι το λοιπόν πιθανό, όποιος πάει για μαλλί να βγει κουρεμένος και μάλιστα με την ψιλή μηχανή, αυτήν του Καποδίστρια, του Υψηλάντη, του Καραϊσκάκη, του Κοσμά Αιτωλού, αφού εθνιστές ήταν οι νομικοί και οι εγκυκλοπαιδιστές του πολυδιαφημισμένου, δυτικού διαφωτισμού. Αντίθετα, ο επίσημα ετεροπροσδιορισμένος και υπόδουλος ελληνισμός του Ελλαδικού έθνους-κράτους που προέκυψε το 1833, αν και συντηρήθηκε από μια Εθνική Εκκλησία και μια συμβιβαστική ιστορία, διέσωσε σε μεγάλο βαθμό και κυρίως άτυπα, αυτό που σήμερα διώκεται και καταστρέφεται: τον οικουμενικό του χαρακτήρα, αυτόν που είχε δημιουργήσει και την Επανάσταση του 1821.

“Εγώ σέβομαι τους ανθρώπους με ένα μόνο κριτήριο. Αν σέβονται τους νόμους και το Σύνταγμα και τον συνάνθρωπο τους ή αν είναι παράνομοι”. Τάδε έφη ο κ. “δεν διαβάζω ό,τι δυτικό-δανειακό ψηφίζω” ο οποίος έμμεσα επιβεβαίωσε ότι ο κομματικός κοινοβουλευτισμός λειτουργεί ανταποδοτικά με άγραν ψήφων, ότι το επίσημο κράτος λειτούργησε διχαστικά μετά το 1922. Όμως η κορύφωση των χρυσοχοΐδειων επιχειρημάτων ήταν “Δεν έχουμε ανάγκη … από το μίσος που διαχωρίζει τους ανθρώπους σε κατηγορίες. Μια κατηγορία υπάρχει. Αυτοί που σέβονται τους νόμους και οι άλλοι που βλάπτουν την κοινωνία”.

Η ιστορική επίκληση των “νόμων” ως πρόσχημα μιας διχαστικής πολιτικής με στόχο την επιβολή του δυτικού πολιτισμού

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΚΡΙΤΟΥΣ ΥΔΡΑΣ, ΣΠΕΤΖΩΝ ΚΑΙ ΨΑΡΩΝ

Λονδίνο, Απρίλιος 1824 (ενώ η πρώτη δόση του 1ου δανείου έχει φθάσει στην Ζάκυνθο)

… Μετ’ ολίγας ημέρας θέλομεν πάλιν πέμψει εις την σεβαστήν ημών Διοίκησιν με εν Αγγλικόν καράβι Δε Λίτλε Σάλλυ ετέρας λίρας μαλαγματένιας 60 χιλιάδας, ασφαλίζοντές τας έως εις Ζάκυνθον, εκείθεν δε θέλει τας μετατοπίσει η σεβαστή Διοίκησις όπως καλλιώτερον κρίνει. …

… Γνώμη προσέτι των φιλελλήνων είναι να συστηθή η Γενική Διοίκησις εις τας Αθήνας, ων το λαμπρόν όνομα κολακεύει πάντοτε τα αυτία των φιλομαθών Ευρωπαίων· εκτός δε τούτου είναι και το κέντρον της νυν ελευθέρας Ελλάδος. Τούτο ημπορούμεν με βαιότητα να σας ειπή, ότι μεγαλητέραν κλίσιν προς το γένος προξενεί εις τον ενταύθα λαόν μια απόφασις της Ελληνικής Διοικήσεως συντείνουσα προς φωτισμόν της παιδείαν της Ελλάδος, παρά μια κατά του εχθρού νίκη. …

Πρόθυμοι εις τας προσταγάς σας

Ιω. Ορλάνδος

Ανδρέας Λουριώτης

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΔΩΡΟ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ

Ύδρα, Δεκέμβριος 1824 (Η παράδοση του Κολοκοτρώνη ισοδυναμεί σχεδόν με την λήξη του εμφυλίου, ενώ συνεχίζουν να καταδιώκονται οι Ζαήμης, Λόντος, Νικηταράς.)

…έλαβα την κατανυκτικήν επιστολήν σας της _ Δεκεμβρίου λήγοντος, εξ ης βλέπω ότι προσήλθατε εις την Διοίκησιν, ομολογών ο ίδιος τα σφάλματά σας, και αιτών το έλεος των νόμων ως αμαρτήσας εξ απάτης, προτείνων δε και τα όσα υπέρ πατρίδος εποιήσατε.

Εγώ και τα δύο Σώματα της σεβαστής Διοικήσεως δεν ημπορούμεν να καταδικάσωμεν ουδέ να συγχωρήσωμεν τινά, έργον το οποίον οι νόμοι το αφιέρωσαν εις το δικανικόν, το οποίον η γενναιότης σας με τους άλλους συνελθόντας εις Επίδαυρον απεφασίσατε, ως επεκυρώθη εις Άστρος, να είναι ανεξάρτητον από τ’ άλλα δύο Σώματα, Βουλευτικόν και Εκτελεστικόν. Βλέπω όμως μ’ ευχαρίστησιν να λέγετε ότι δεν προστρέχετε μόνον εις το έλεος, αλλά και εις την δικαιοσύνην των νόμων. Αφού λοιπόν συστηθή η επιτροπή, η επέχουσα τόπον γενικού κριτηρίου, εκεί θέλουν εξετασθή αι πράξεις σας. Βεβαιωθήτε ότι όσον εγώ είμαι προσηλωμένος εις την στερέωσιν των νόμων, διότι άνευ τούτων πρέπει να καταντήσωμεν εις αναρχίαν και να απολεσθώμεν κακοί και καλοί όλοι ομού, άλλο τόσον επιθυμώ να μην αφανισθή κανείς από τους όσοι συνήργησαν κατά τι σημαντικώς εις το μέγα έργον της ελευθερώσεώς μας, πολλώ μάλλον όταν και αμαρτήσαντες αποδειχθή ότι ημάρτησαν απατώμενοι, και όταν, ως την γενναιότητά σας, εις τον θάνατον του μεγαλητέρου υιού σας έλαβαν θεόθεν τιμωρίαν τινά της αμαρτίας των. Εάν θέλωμεν όμως να στερεώσωμεν [τους νόμους] πρέπει και να συνηθίσωμεν να μη τους παραβλέψωμεν και να μην ανανεώσωμεν τας καταχρήσεις· δια τούτο ως υποπεσών εις κατηγορίαν, πρέπει να κριθήτε· βεβαιωθήτε όμως ότι εγώ πρώτος θέλω φοντίσει να έμβωσιν εις την πλάστιγγα της Δικαιοσύνης όλαι αι αγαθαί πράξεις σας, μεταξύ των οποίων θέλει συναριθμηθή βέβαια και η ειλικρινής ομολόγησις των σφαλμάτων σας, ίσως και ισοσταθμίσουν εναντίας πράξεις σας, το οποίον το δικανικόν θέλει αποφασίσει ως το μόνον έχον το δικαίωμα τούτο. …

Ο πατριώτης

Γεώργιος Κουντουριώτης