http://hassapis-peter.blogspot.com/2012/02/blog-post_8017.html
Οπως διαφαινόταν, ο Καρατζαφέρης έκανε το αποφασιστικό βήμα και εγκατέλειψε το στρατόπεδο του Μνημονίου. Επιστρατεύοντας μια στέρεη επιχειρηματολογία, που για τις ανάγκες του δανείσθηκε απ’ όσους εξ αρχής έχουν προειδοποιήσει για τα καταστροφικά αποτελέσματα της εφαρμοζόμενης συνταγής, πραγματοποίησε μία....
στροφή που δημιούργησε ρήγμα στην κυβέρνηση Παπαδήμου.Μπορεί προς το παρόν να μην τίθεται σε αμφισβήτηση η ευρεία κοινοβουλευτική βάση της, αλλά οι πολιτικές διαστάσεις του ρήγματος είναι πολύ μεγαλύτερες από τις θεσμικές. Για την ακρίβεια δημιουργήθηκε μία δυναμική αποσταθεροποίησης που δεν περιορίζεται μόνο στο κυβερνητικό επίπεδο, αλλά και στο ευρύτερο επίπεδο του κομματικού συστήματος. Μετά την παραίτηση των τεσσάρων υπουργών του ΛΑΟΣ και της Ξενογιαννακοπούλου την Παρασκευή, ο πρωθυπουργός προσπάθησε να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, το πολιτικό τοπίο είναι εξαιρετικά θολό, αλλά είναι σαφές ότι έχουμε περάσει το σημείο μη επιστροφής.
Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Καρατζαφέρης μεταπηδάει στην αντιπολίτευση ακριβώς την ώρα που ο Σαμαράς εντάσσεται και πολιτικά στο στρατόπεδο του Μνημονίου. Το γεγονός αυτό αντιστρέφει την κατάσταση που είχε δημιουργήσει στον χώρο της Δεξιάς η ψηφοφορία για την έγκριση του πρώτου Μνημονίου. Σε δύσκολη θέση περιέρχεται τώρα η Ν. Δ.
Τον Μάιο 2010, στόχος του Καρατζαφέρη ήταν να καταστήσει το κόμμα του αποδεκτό από το κατεστημένο, να ανασκευάσει την εικόνα του ακραίου και βεβαίως να το μετατρέψει από εν μέρει απόβλητο σε κεντρικό παίκτη στα παιχνίδια εξουσίας. Οπως προκύπτει από τα γεγονότα, πέτυχε τον στόχο του. Το αντίτιμο ήταν η συρρίκνωση της εκλογικής επιρροής του ΛΑΟΣ, την ώρα που η επιρροή του Χρυσής Αυγής εκτοξεύεται.
Η στροφή του Καρατζαφέρη έχει στόχο να αντιστρέψει την πολιτικοεκλογική φθορά του κόμματός του. Περνώντας στην αντιμνημονιακή όχθη, ελπίζει ότι θα πιέσει τη Χρυσή Αυγή και κυρίως θα πλαγιοκοπήσει πολιτικά και εκλογικά την εκτεθειμένη πια Ν. Δ. Τα εμφανή καιροσκοπικά κίνητρα του αρχηγού του ΛΑΟΣ δεν αλλάζουν το γεγονός ότι με τη στροφή του οξύνει την πολιτική αντίφαση της Ν. Δ. και τη στριμώχνει άσχημα.
Εσωκομματικές αντιδράσεις
Από τη στιγμή που ο Σαμαράς προσχώρησε, έστω και υπό πίεση, στο στρατόπεδο του Μνημονίου, είναι πολύ δύσκολο να κάνει πίσω. Δεν είναι τυχαίο ότι για να υπερασπιστεί την επιλογή του, μετατρέπεται σταδιακά σ’ αυτό που μέχρι τον περασμένο Νοέμβριο κατηγορούσε. Αυτό δεν είναι χωρίς εσωκομματική αντίδραση και μάλιστα αντίδραση από τις κομματικές δυνάμεις που αποτελούν το στήριγμα του Σαμαρά.
Αν και είναι παρακινδυνευμένη κάθε πρόβλεψη, η κομματική πειθαρχία που πιθανότατα θα επιβληθεί στη Ν. Δ. θα έχει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα απ’ ό, τι στο ΠΑΣΟΚ. Οι «γαλάζιοι» βουλευτές δεν έχουν υποστεί τους αλλεπάλληλους εκβιασμούς που υπέστησαν οι «πράσινοι» συνάδελφοί τους για να ψηφίσουν τις κατά καιρούς δέσμες μέτρων. Εκτός αυτού, η προσδοκία της υπουργικής λιμουζίνας και των πλεονεκτημάτων από τη νομή της εξουσίας ενισχύει την τάση ευθυγράμμισης με τις επιλογές του αρχηγού.
Ολα αυτά, όμως, είναι πολιτικά ασταθή. Ακόμα και ένα εξωτερικό γεγονός είναι σε θέση να προκαλέσει όρους ανατροπής. Με άλλα λόγια, τίποτα δεν αποκλείεται. Είναι αξιοσημείωτο ότι μεταξύ βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της Ν. Δ. αναπτύσσονται όχι μόνο δίαυλοι συνεννόησης, αλλά και ένα κλίμα κοινής μοίρας. Η στροφή του Καρατζαφέρη δεν επηρεάζει μόνο τις ισορροπίες στο εσωτερικό της Ν. Δ. Τροφοδοτεί και το ρεύμα αποστασιοποίησης από το νέο Μνημόνιο που αναπτύσσεται στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ.
Αρκετοί «πράσινοι» βουλευτές έχουν φθάσει στα όριά τους και έχουν την τάση να το δείξουν εμπράκτως. Η μεγάλη πλειοψηφία τους, άλλωστε, δεν έχει καμία ελπίδα επανεκλογής. Εχοντας, μάλιστα, βιώσει τις αποδοκιμασίες και τους προπηλακισμούς στις εκλογικές περιφέρειές τους, αρχίζουν να κινούνται με κριτήριο την επόμενη ημέρα, όταν θα έχουν χάσει την έδρα και θα πρέπει να επιστρέψουν στο επάγγελμά τους στις τοπικές κοινωνίες.
Υπάρχει και ένας πρόσθετος παράγοντας που διευκολύνει τις διαρροές. Μέχρι τον σχηματισμό της κυβέρνησης Παπαδήμου, η διακυβέρνηση του τόπου ήταν αποκλειστική ευθύνη του ΠΑΣΟΚ. Σήμερα, στο κυβερνητικό στρατόπεδο συμμετέχει και η Ν. Δ. Αυτό σημαίνει ότι η κοινοβουλευτική πλειοψηφία είναι ευρεία. Με άλλα λόγια, οι «πράσινοι» βουλευτές νιώθουν ότι δεν εξαρτάται μόνο απ’ αυτούς η ψήφιση του νέου Μνημονίου και κατά συνέπεια έχουν μεγαλύτερα περιθώρια να καταψηφίσουν.
Ετσι όπως διαμορφώνεται το τοπίο, η Ν. Δ. εισέρχεται σ’ ένα δρόμο, ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα θα την οδηγήσει σε πολιτικοεκλογική αποδόμηση. Είναι ο ίδιος δρόμος που διέρρηξε τη σχέση του ΠΑΣΟΚ με την κοινωνική βάση του, με αποτέλεσμα να εμφανίζει μονοψήφιο εκλογικό ποσοστό στις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Η μόνη διαφορά είναι ότι για την αποδόμηση του ΠΑΣΟΚ χρειάστηκαν δύο χρόνια, ενώ για την αποδόμηση της Ν. Δ. θα πάρει πολύ λιγότερο, επειδή έχει πυκνώσει πολύ ο πολιτικός χρόνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου